#εμας

[feggaroneira]

«Οποίος αγαπά, περιμενει και παλεύει» μου ειπε κάποτε μια παιδική μου φιλη.

«Γιατί η αναμονή είναι καλύτερη από την εύκολη αποφυγή».

«Γιατί η πάλη είναι καλύτερη από την ακινησία».

«Και η ζωή δεν είναι ακινησία.»

«Γιατι αγαπας. Και όταν αγαπάς περιμένεις και παλεύεις».

Περιμένεις.

Παλεύεις.

Η αληθινή αγαπη φαινεται από το ποσό διατεθημένος είσαι να παλέψεις για αυτήν.

Αν δεν παλέψεις ούτε λίγο και αφήσεις τον εγωισμό να σε συνεπάρει τότε δεν πρόκειται για αληθινή αγαπη.

Γιατι η αγάπη δεν κοιτα εγωισμούς.

Χρειαζεται αμοιβαίες υποχωρήσεις.

Γιατι αν δεν υπάρχουν, τότε δεν μπορούμε να την αποκαλέσουμε αληθινή αγαπη.

Αλλά μια φτιαχτή ιδεα αγάπης.

Κι η αγαπη χρειάζεται συγχώρεση.

Όχι μίσος και ζήλο.

Όχι χειραγώγηση και απαξίωση.

Χρειάζεται να σκεφτεσαι και τις δυο πλευρές.

Να προσπαθείς.

Να ακους εσένα.

Την καρδια σου.

Αλλά και τον Άλλον δίπλα σου.

Να μην κλείνεις τα αυτιά σου.

Να ακους.

Να μην ακους τους γύρω.

Να μην φτιάχνεις σενάρια προσπαθοντας να αποδείξεις πως σε όλα έχεις δίκιο.

Να ακους εσάς.

Να ακούτε εσάς.

Γιατί στην αληθινή αγαπη μόνο εσείς, οι καρδιές σας, έχουν σημασια.

Και αν αγαπάς αληθινά δίνεις ευκαιρίες όταν αξίζει να αποκαλείται «αληθινή αγαπη»

Γιατί η ζωή από μόνη της είναι γεμάτη ευκαιρίες.

Γιατί το εγώ γίνεται εμείς.

Μια αληθινή αγαπη δεν σε αποκόπτει από την επαφη με την ζωή.

Σου δινει την ευκαιρία να την εξερευνήσετε μαζι.

Σε βοηθάει να γνωρίσεις και γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

Δεν σε κατηγορεί μέχρι να σε πονέσει επειδή κι η ίδια ποναει.

Δεν σε προσβάλει. Δεν σε μειώνει.

Δεν βλεπει μόνο τα δικά σου λάθη

ενώ κι η ίδια κάνει.

Ούτε κατηγορεί ανελέητα.

Υπάρχει αλληλοκατανόηση.

Σκεφτεται πριν μιλήσει.

Παίρνει χρόνο και δίνει.

Ο,τι δυσκολία υπαρχει το αντιμετωπίζετε μαζί.

Το σκέφτεστε μαζί για να βρείτε λύση.

Και όχι για να σου ρίξει ευθύνες.

Μια αληθινή αγαπη δεν θα άντεχε ποτέ να σε χάσει.

Κι αν ισχύουν όλα αυτα τότε μπορώ να συμφωνήσω πως για μια τέτοια αγαπη αξίζει να περιμένεις και να παλέψεις.

[adastreia-12]

hey show of hands do we have greeks of any kind in the pjo fandom? or just ppl who know greek? I got something cool I wanna show you :))

[crispyliza]

An old classmate from highschool has become an actress and she's in a pretty popular tv show here in Greece where she plays a teenager. and it's just so wild to see while knowing what she looked like as an ACTUAL teen. She'll be 25 soon lmao 😭

[orgismenh]

Για τον υφυπουργό ναυτιλίας ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε άψογα μια εβδομάδα σχεδόν που καίγεται ολόκληρη η Ρόδος. Για τον κύριο Μητσοτάκη και το επιτελείο του λοιπόν απ' την στιγμή που δεν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Δεν αναγνωρίζουμε την αξία της πανίδας και της χλωρίδας της περιοχής. Χάθηκαν τόσα αθώα πλάσματα, κυρίως ελάφια τα οποία αποτελούσαν είδος προς εξαφάνιση, αλλά δεν μας νοιάζει αφού δεν ήταν άνθρωποι, χάθηκε τόση δασική έκταση μα σιγά τι έγινε; Θα σας βάλουμε ανεμογεννήτριες! Χάθηκαν ανθρώπινες περιουσίες γιατί η φωτιά δεν περιορίστηκε και έφτασε σε χωριά, αλλά ψηφοφόροι του μην αγχώνεστε θα σας πετάξει κάτι ψιχουλάκια για να πάρετε μια κουζίνα, ένα ψυγείο και ένα πλυντήριο κι αυτά αν το κράτος κρίνει ότι πληρούνται τα κριτήρια ώστε να τα λάβετε, θα πάρουμε και εμείς ένα Rhodes pass για την ανάπλαση του νησιού το καλοκαίρι του '24 και όλα καλά. Βασικά το καλοκαίρι του '24 θα καίνε άλλο νησί ή άλλη περιοχή οπότε θα έχουμε ξεχάσει τις φωτιές στη Ρόδο όπως ακριβώς έγινε και με την Εύβοια.

[newtness532]

i made a decision (which is to postpone the big decision)

this semester we have to do a project which is similar to a thesis but smaller so I'll do that and depending on how this goes I'll see if I'll do a thesis starting next semester which will also give me more time to decide which path i want to follow

[anenthusiasticteen]

Μου ειπες να γραψω για εμας

Σου απαντησα πως εχω πολλα να πω

Και τωρα πανω απο ενα χαρτι και δεν εχω να γραψω τίποτα

Γιατι δεν εχω να γραψω τιποτα?

Και τοτε θυμηθηκα

Γραφω μονο οταν ειμαι στις μαυρες μου

Γραφω οταν χανομαι στον εαυτο μου

Γραφω οταν πεφτουν οι τοιχοι να με πλακωσουν και οι σκεψεις να με φανε

Αλλα για εμας δεν εχω γραψω και πολλα

Γιατι εμεις ειμαστε οι καλες μου

Εμεις ειμαστε ο λογος που ξανα βρισκω τον εαυτο μου

Εμεις ειμαστε ο λογος που εχω δυναμη και οι τοιχοι δεν με εχουν συνθλίψει κι οι σκεψεις δεν με εχουν κατασπαραξει

Εμεις ειμαστε ο λογος που δεν φοβαμαι πια το σκοταδι

Εμεις ειμαστε ο λογος που δεν χρειαζεται πια να γραφω τοσο συχνα

[chaoticmind-d]

"Η γάτα είναι το μόνο ζώο που, έχει επτά στρώματα αύρας

που επιπλέον, είναι διπλά...

Επίσης έχει οκτώ αισθήσεις. Τρεις περισσότερες από εμας.

Αυτό οφείλεται στην ανεξαρτησία της και στο τρίτο κρυφό μάτι της.

Είναι το μόνο ζώο, που εκπέμπει δονητικό ήχο, το γουργούρισμα,

όταν βρίσκεται σε αρμονία με το περιβάλλον της.

Όταν τρίβεται πάνω μας, ή όταν την πάρουμε στην αγκαλιά μας,

σε λίγο αρχίζει να γουργουρίζει

και με αυτό τον τρόπο συντονίζεται με τα αρνητικά μας πεδία

και τα εξουδετερώνει.

Οπότε είναι σοφό να κρατάμε για λίγο, μια γάτα στην αγκαλιά μας,

τουλάχιστον μία φορά την μέρα..."

-------------Laureano G. Gonçalves

[nofuckinlabels]

24/11

Σημερα πηγα στην συναυλια του ιρατους με την Σήλια. Απο τοτε που μας θυμασαι πηγαιναμε συνεχεια σε συναυλιες και ειχαμε εναν παιδικο ενθουσιασμό.

Ειναι παραξενο γιατι ακομα και την φιλια μου με την σηλια την φανταζομαι σε συναρτηση με την εντυπωση που ειχες εσυ για εμας. Σε φανταζομαι να το βρισκεις γλυκο, διαχρονικο. Ειναι κατι τοσο δικο μου και καιρο τωρα δυσκολευομαι να ξεχωρισω το μυαλο μου καθαυτο απο τις σκεψεις που παραγει για εσενα. Μια παραδοξη αυτενεργεια που μου προκαλει ναυτια.

Ξεφυγα

Σημερα ηξερα πως θα ακουσω τα τραγουδια που ακουσα για πρωτη φορα το 2020. Τοτε αρχισα να θυμαμαι τις σκεψεις μου. Τοτε το παρον ευθυγραμμιστηκε με το παρελθον γιατι κατι επρεπε να κρατησω στα χερια μου απο την ληθη.

Θα σου ακουστει χαζο αλλα καποιες στιγμες ενιωθα πως τα ακουω πρωτη φορα. Πως ειμαι στο δωματιο μου και βιωνω απο την αρχη τον καθε στιχο.

Οπως συμβαινει ομως αλλωστε με ολες τις ιθακες δεν ηταν ιδια μετα απο τεσσερα χρονια

Ειχα προλαβει να ερωτευτω να αγαπησω να πληγωθω και να σε αγαπησω ξανα απο την αρχη μεσα απο την αποδοχη της απουσιας σου.

«Οι πλεον ακαταλληλοι ανθρωποι ο ενας για τον αλλον δεν αμφιβάλω ποσο μαλλον οταν ξερω πως τα θελω μας θα γινουν τρυπα στην πλατη του αλλου τοσα χρονια αλληλοπληγωνομαστε σαν να μισιόμαστε. Σαγαπαω . Και το νιωθω καθε γαμημενη φορα που στα ματια σου κοιταω και σταρχιδια μου αν γλυκαναλατος γινομαι εισαι η πρωτη μου σκεψη οταν ξυπναω. Και ξερω πως θα χαθουμε ξερω τι σημαινει το θα δουμε αφυσικη χημεια ειναι αφυσικο στην φυση αυτη να κρατηθουμε και μολις βρεθουμε απο την αρχη να συστηθουμε»

«Δεν εχω ταυτοτητα αν δεν ειμαι μαζι σου»

Η αληθεια ειναι πως οταν ακουσα αυτους τους στιχους σκεφτηκα πως αληθεια ειμαστε φτιαγμενοι ολοι απο το ιδιο υλικο.

Πως ολες οι ιστοριες αγάπης ανακυκλωνονται και για αυτο τελικα με γοητευε παντα τοσο η τεχνη

Αεναα ισως ατελεσφορα θα ψαχνω τα κοινα σημεια τομης εκεινης της αρχεγονης ανακυκλωσης. Εκεινης που με πειθει οτι καποια χημικά στον εγκεφαλο μου εχουν την δυναμη να πλασουν θεοτητες

Φοβαμαι τοσο πολυ πως τα θελω μας θα γινουν πληγες. Φοβαμαι να το εκφρασω γιατι οι λεξεις δεν ειναι θνητες με τον τροπο που ειναι το μυαλο μου. Οι λεξεις ειναι θνητες και εν δυναμει αθανατες. Φοβαμαι.

Εχουμε πληγωσει ο ενας τον αλλον αθελα μας και συνεχιζουμε γιατι οταν δεν βρισκεσαι εκει που θες ολα πονανε. Ακαριαία αφου πισω τον εαυτο μου πως σε μισω , σε αγαπαω. Εισαι ο μονος ανθρωπος που εχει αυτην την επιρροη πανω μου και ενιοτε με εκπλήσσει. Με εκπλήσσει γιατί οσα δεν εκαναν οι γονεις μου θελω να τα κανω εγω με εσενα.

Αληθεια εισαι η πρωτη μου σκεψη οταν ξυπναω. Δεν υπαρχει μερα που δεν περιμενα το ονομα σου να εμφανιστει στην οθονη μου ακομα και να μην μιλουσαμε.

Οτιδηποτε ειναι αντικειμενο ποθου στο μυαλο μας, ειναι ευθραυστο. Τα θαυματα ειναι στιγμιαία και τοσο μα τοσο λευκα για αυτον τον κοσμο.

Ξερω πως η νεμεσις του ερωτα μου ηταν να σε χασω και ξερω πως δεν μπορω να σε χασω ποτε αφου σε καποιο σημειο του χωροχρόνου ημουν στην αγκαλια σου.

Θελω να ξερεις πως το πανεπιστημιο ηταν για εμενα η σωματοποιηση πολλων παιδικων ονειρων που παλευαν να γινουν ενηλικη πραγματικοτητα. Γνωρισα τοσα καινουργια ατομα και παντα με επιανα να ακουω το ονομα σου απο τα χειλη μου. Ειναι σαν να δυσκολευομαι να με ορισω χωρις να μιλησω για εσενα. Για την υπαρξη σου στην ζωη μου.

[writiiingforyou]

ΣΗΜΕΙΟ 0.

Πάλι βρίσκομαι στο σημείο μηδέν

Εκεί που το τέλος ξεπερνάει την αρχή.

Εκεί που ο ήλιος ανατέλλει αλλά από την αντίθετη κατεύθυνση.

Και ήρθαν τα πάνω-κάτω

Και αναρωτιέμαι γιατί βρισκόμαστε πάλι εδώ;

Στο μηδέν.

Ναι. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου όταν σε έχασα. Είναι ντροπή;

Ναι. Ησουν εκείνη που αγαπούσα

Ησουν εκείνη;

Ή ήσουν αυτό που έπλασα στην φαντασία μου;

Ο έρωτας που έψαχνα στα συντρίμμια ενός πολέμου.

Ακόμα και αν ήξερα πως θα λήξει αυτή η παρτίδα επέλεξα να μπω στο παιχνίδι και να αγωνιστώ.

Είχα ατελείωτες χαμένες παρτίδες

Αλλά ήμουν κερδισμένη μαζί σου.

Νόμιζα.

Μα το περίμενα αυτό το τέλος.

Είχα προετοιμαστεί από πριν με τραγούδια και σκέψεις στα δωμάτια του μυαλού μου.

Και έκανα αναπολογητικα σενάρια σε μια σχέση γεμάτη ενοχές.

Εκανα πολλές πράξεις στο μυαλό μου, μας πρόσθεσα και μας αφαίρεσα πολλές φορές..

και έτσι αναγκαστικά να διαιρέσω εμας

= κανένα

Ζω πάλι έναν μικρό θάνατο

Δεν ήθελα να σε χάσω

Ηθελα τα πάντα μαζί σου

Μα εσύ δε με φώναζες περίμενες να σε φωνάξω εγώ για να έρθεις

Για να σταθείς στο σημείο όπου ορίζει το τέλος την αρχή μας.

Και σε φώναξα

Στάθηκες.

Έβγαλες όπλο

Και ενώ είδα τη σφαίρα αυτή τη φορά έσκυψα.

Λειτούργησα με τις άμυνες μου, με αυτό το πρωτόγονο συναίσθημα ενάντια στο θυριο.

Εκεί αντέδρασα.

Μάλλον κάποια δύναμη με έσπρωξε σε αυτή την απόφαση.

Είπα πολλά εν βρασμό ψυχής μα.. ας μου δώσει άφεση ο θεός.

Ηθελα να είσαι εδώ

Είσαι;

Μάλλον σε υπολόγισα λάθος και τα ζητούμενα έγιναν δεδομένα.

Και έτσι έρχονται οι ερωτήσεις

Μα αν δεν είσαι εδώ;

Τότε που είσαι;

Και αφού έφυγες.

Πότε θα έρθεις;

Και αν έρθεις, θα αργήσεις;

Εγώ είμαι ακόμα εδώ στο σημείο 0.

[kiriaki]

ΛΕΣ ΝΑ ΜΑΣ ΚΟΙΤΑΝΕ;

Λες να μας κοιτανε;

Τα αστερια.

Οπως τα κοιταμαι και εμεις.

Με θαυμασμο.

Με δεος.

Πως ζουμε τις ζωες μας.

Λες να ευχονται και αυτα σε εμας;

Να γραφουν και αυτα ποιηματα για εμας;

Να εχει ανταμωσει το βλεμμα μας.

Να χαιρετηθηκαμε με καποιον τροπο χωρις να το καταλαβουμε.

Να ανταλλαξαμε δυο κουβεντες.

Λες τα αστερια να ξερουν;

Πως καταλληγουν οι ζωες μας.

[psychotiko-epeisodio]

"Ο κόσμος μας αγαπητέ μου,δεν είναι φτιαγμένος για ανθρώπους σαν εμας . Εμείς, νοιαζόμαστε,αγαπαμε,έχουμε ενσυναίσθηση.Αυτο είναι το πρόβλημα βλέπεις.Οι άνθρωποι είναι τόσο προσκολλημένοι στα δικά τους προβλήματα,που πιστεύουν πως των υπολοίπων είναι ανούσια.Ειναι εγωκεντρικοί , και περιμένουν να κάνεις για εκεινους,ότι εκείνοι δεν θα έκαναν ποτέ για εσένα.Μα σκέψου το λίγο,αν όλοι είχανε λίγο περισσότερη ενσυναίσθηση ,τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά.Γιατι η έλλειψη ανθρωπιάς και κατανόησης και ιδιαίτερα η μοναξιά είναι η νούμερο ένα πηγή των περισσότερων προβληματων.Το φορτίο γίνεται πιο ελαφρύ όταν το μοιράζεσαι με κάποιον άλλον.Αλλα δεν το καταλαβαίνουν,και όσοι το καταλαβαίνουν θα είναι πάντα εκείνοι που θα πληγώνονται βαθύτερα..."

[vrwmikh-texnh]

Ονειρα ειναι πια τα ονειρα για εμας...

[cathy-bluedream]

Θέλω να γράψω για εμας . Οι μέρες μου στην πόλη είναι μισές και άχαρες . Το καλό είναι πως έχω ακόμη την υγεία μου . Το κακο είναι πως δεν εισαι εδώ και ποτέ δεν θα εισαι εδώ όπως ησουν πριν . Και ίσως αυτό πλέον , δεν το επιθυμώ . Το καλύτερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε αν βρεθούμε , είναι να κάτσεις απέναντι μου . Ξέρω πως θα ήθελα να αποφύγω να σε κοιταω στα ματια , γιατί οι κόρες μου θα δια σταλθούν και θα καταλάβεις πως ακόμα υπάρχει κάτι μέσα μου για εσένα , υπάρχει , αλλά προσπαθώ να το κρατήσω μακριά για να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου . Θα σου τα έλεγα όλα κατάματα , αλλά όσο το δυνατόν πιο αναίσθητα . Αν μου μιλούσες και εσυ ή αν με κοιτούσες , δεν θα με ένοιαζε , ούτε αυτό πλέον . Αλλά θα ήθελα να σε δω . Χωρίς τίποτα άλλο . Μετα θα ακολουθούσε το αντίο …

[orgismenh]

Απόψε, η νύχτα είναι όλη δικιά σου.

Το άρωμά σου είναι καπνός στον αέρα,

σ’ αυτό το δρόμο θα γραφτεί τ’ όνομά σου,

το χρώμα σου θα πάρει ετούτη η μέρα,

στα οδοφράγματα το αίμα σου ρέει.

Το σύνθημά σου το φωνάζουν όλοι

κορίτσια το έγραψαν στους τοίχους με σπρέι

Αν δεν γυρίσω...

κάψτε την πόλη

[solmeister13]

Πιστευω οτι το προβλημα ξεκιναει απο εσας τους ιδιους. Παντα ησασταν το διαφορετικο, το γκρουπ που δεν πηγε με τις μοδες και εκανε το δικο του πραγμα, και ο κοσμος σας λατρεψε για αυτο. Το hate κατω απτο κομματι του Brando δεν ειναι στυλ hate για +18 ή Mega, ειναι η απογποητευση εμας των παλιων που μεγαλωσαμε με το wnc και με εσενα Sol, και βλεπουμε ξαφνικα να αλλαζει ολη η φαση σας, να κανει 180 και να κανετε οτι κραζατε παλια. Καποτε η Μαρσο ηταν η μονη που εκανε τα τυπου εμπορικα κομματια, αλλα ακομα και τοτε ειχε το στυλ της μεσα, πλεον και εσυ και το wnc μοιαζει σαν να αλλαξατε και να χασατε ενα κομματι του παλιου σας εαυτου. Οι προβληματισμοι μου δεν μενουν μονο στο τραπ beat και στο trap look, ειναι στους στιχους των τελευταιων τραγουδιων του μπραντο κ των δικων σου, και στο γεγονος οτι πλεον τα τραγουδια σας ειναι απλα ενα πιασαρικο beat και λεξεις απο πανω. Εχει χαθει η μαγία και η προσωπικότητα, και ειλικρινα χαίρομαι που σας πρόλαβα στο peak σας. Ο Σολ μεχρι ΤΛΣΚ και το wnc της εποχης εκεινης ειναι ο λογος που εμεινα ζωντανη και ειμαι αυτο που ειμαι σημερα. Στην τελικη ομως, οι αλλαγες στην μουσικη ειναι δικη σας επιλογη και το σεβομαι παροτι δεν ταιριαζει σε εμενα. Απλα δεν πιστευω οτι ειναι δικαιο να αντιμετωπιζεις τοσο μειωνεκτικα τα ατομα που ασκουν αρνητικη κριτικη, εφοσον αυτοι απλα μοιραζονται τους προβληματισμους τους.

Όχι, το πρόβλημα δεν ξεκινάει από εμάς τους ίδιους. Εμείς κάναμε, κάνουμε και θα κάνουμε για πάντα μουσική που εμείς γουστάρουμε. Αυτό δεν είναι πρόβλημα, είναι το υγιές, το λογικό και ο μόνος λόγος για να συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με την τέχνη. Ουδέποτε είπαμε πως θα κάνουμε κάτι κατά παραγγελία, ουδέποτε είπαμε πως θα μείνουμε για πάντα ίδιοι και εάν δεις το πόσο πειραματιζόμαστε σταθερά απ' τη μέρα που μας γνώρισες, θα καταλάβεις πως το να δοκιμάζουμε κάτι άλλο είναι απλά το στυλ μας. Ο,ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ.

Το ότι ήμασταν ένα χιπχοπ συγκρότημα που μια μέρα ξύπνησες και είχε κυκλοφορήσει ένα τανγκό, θα έπρεπε να σε προϊδεάζει ότι πειραματιζόμαστε. Το ότι απ' τη δεύτερη γαμημένη σεζόν είχαμε το "Τέλεια Ατελείς" και το "Τα Ίδια Λάθη" θα έπρεπε να σε προϊδεάζει ότι δεν έχουμε πρόβλημα με την εμπορική μουσική, ειδικά όταν αποτελεί ένα μέρος της δισκογραφίας μας και όχι το σύνολο της.

Επίσης με αρρωσταίνει η τόση ανακρίβεια που πασπαλίζετε απλόχερα όταν θέλετε να κάνετε ένα τέτοιο point, γιατί ξέρετε πως εάν δεν τα φουσκώσετε απλά θα έχετε άδικο, οπότε let's dissect the argument:

Το hate κατω απτο κομματι του Brando δεν ειναι στυλ hate για +18 ή Mega, ειναι η απογποητευση εμας των παλιων που μεγαλωσαμε με το wnc και με εσενα Sol, και βλεπουμε ξαφνικα να αλλαζει ολη η φαση σας, να κανει 180 και να κανετε οτι κραζατε παλια.

ΕΙΝΑΙ. ΑΚΡΙΒΩΣ. ΤΟ. ΙΔΙΟ.

Κάθε, μα κάθε, ΜΑ ΚΑΘΕ, φορά που δοκιμάζουμε κάτι μακριά απ' τα νερά μας και συνήθως όταν είναι και κάτι πιο ανάλαφρο, ακούμε το ίδιο ποίημα.

Καποτε η Μαρσο ηταν η μονη που εκανε τα τυπου εμπορικα κομματια, αλλα ακομα και τοτε ειχε το στυλ της μεσα

Η Μαρσό δεν ήταν η μόνη που έκανε εμπορικά τραγούδια ποτέ, αυτό γεγονοτικά δεν στέκει. Ο dPans συμμετέχει κυριολεκτικά σε όλα τα εμπορικά κομμάτια της Μαρσό μέχρι και το Βότκα Βύσσινο με τον Geo και τον Brando να συμμετέχουν επίσης εναλλάξ.

πλεον και εσυ και το wnc μοιαζει σαν να αλλαξατε και να χασατε ενα κομματι του παλιου σας εαυτου.

Θα το παίξω safe και θα υποθέσω πως ο "Νόστος" ανταποκρίνεται στα standards του "παλιού μας εαυτού". ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ να θεωρείτε πως σε λιγότερο από ένα χρόνο ο Brando ξέχασε να γράφει, επειδή επέλεξε, συνειδητά, να πει και κάτι άλλο. Για μένα δε θα το σχολιάσω καν, μιας και μέσω του project της Marseaux σας έχω συνηθίσει στο ότι στιχουργικά μπορώ να γράψω κάτι ανάλαφρο, χωρίς να αφαιρεί από την προσωπική μου βαρύτητα και σημασία σα στιχουργός.

Οι προβληματισμοι μου δεν μενουν μονο στο τραπ beat και στο trap look, ειναι στους στιχους των τελευταιων τραγουδιων του μπραντο κ των δικων σου, και στο γεγονος οτι πλεον τα τραγουδια σας ειναι απλα ενα πιασαρικο beat και λεξεις απο πανω.

Οι προβληματισμοί σου δεν είναι προβληματισμοί, είναι προβολές της προσωπικής σου αντίληψης πάνω μας. Εάν άκουσες το "Mellon Collie" ή το "Junkie" και θεώρησες ότι απλά λέω "λέξεις" την ώρα που εγώ ανοίγω την καρδιά μου και μοιράζομαι όσα με πνίγουν, κάτι δεν άκουσες καλά. Αυτό το λέω επειδή το έκανες συγκεκριμένο και έβαλες και τα δικά μου τραγούδια μέσα. Πάλι γεγονοτικά είσαι τελείως λάθος.

Ας πιάσουμε όμως και την περίπτωση ενός τραγουδιού που είναι ανάλαφρο.

IT'S FUCKIN' OK.

Δεν είναι το τέλος του κόσμου. Είναι ΕΝΑ ΓΑΜΩΤΡΑΓΟΥΔΟ. Δεν είναι ένα; Είναι ΔΕΚΑ ΓΑΜΩΤΡΑΓΟΥΔΑ. Το να θεωρείς πως θα επειδή άκουσες μια ανάλαφρη τραπιά ότι πλέον θα λέμε μόνο τέτοια, είναι εξίσου λάθος με το να θεωρείς ότι επειδή κάποτε άκουσες ένα πολύ βαθύ κομμάτι από μας θα λέγαμε μόνο τα άλλα.

Εχει χαθει η μαγία και η προσωπικότητα, και ειλικρινα χαίρομαι που σας πρόλαβα στο peak σας.

Εσύ την έχασες και πίστεψε με, δεν είμαστε ούτε κοντά στο peak μας ακόμα. Είναι πάρα πολύ εγωιστικό από μέρους σου να θεωρείς πως εκεί που ΕΣΥ σταμάτησες να μας εκτιμάς, ότι εμείς χάσαμε την αξία μας. Εμείς συνεχίζουμε ακάθεκτοι και έχουμε ακόμα ανθρώπους που μας αγαπάνε γι' αυτό που κάνουμε.

Αν όμως γιγαντωθεί κι άλλο αυτό το φαινόμενο, μην τολμήσεις να πεις σε κάποιον ότι εσύ ακούς από παλιά. Γιατί εσύ το peak μας το ήθελες εκεί που σε βολεύει και εάν μεθαύριο παίζουμε στο ΟΑΚΑ, εσύ να θυμάσαι πως είχες την άποψη ότι ξεπέσαμε.

Στην τελικη ομως, οι αλλαγες στην μουσικη ειναι δικη σας επιλογη και το σεβομαι παροτι δεν ταιριαζει σε εμενα.

Όταν αποκαλείς κομμάτια που εγώ αδειάζω την ψυχή μου για να την παλέψω "απλά λέξεις πάνω σε beat" δε σέβεσαι τίποτα. Μη μου το γλυκαίνεις στον επίλογο για να ελαφρύνουν οι χοντράδες, υποτιμάς τη γνώμη σου.

Απλα δεν πιστευω οτι ειναι δικαιο να αντιμετωπιζεις τοσο μειωνεκτικα τα ατομα που ασκουν αρνητικη κριτικη, εφοσον αυτοι απλα μοιραζονται τους προβληματισμους τους.

Διαβάζοντας τα παραπάνω, απάντησε μου εσύ: θεωρείς πως είναι δίκαιο το να είσαι τόσο απορριπτικός με το νέο μου δίσκο που γαμήθηκα για να τον φτιάξω;

Τι να την κάνω την κριτική; Ξέρω καλύτερα από εσένα ποιος είμαι και τι φτιάχνω και για χιλιοστή φορά δεν παίρνω παραγγελίες. Εάν δε σου αρέσει, μην ακούς. Δεν την θέλω, ούτε τη ζήτησα την κριτική. Πόσο μάλλον όταν βασίζεται στην άποψη σου για το ποιος ήμουν παλιά και στην αντίληψη σου για το ποιος είμαι τώρα.

ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΕ ΚΟΥΤΙΑ. Τέλος. Αδιαπραγμάτευτο.

Εάν δε σας αρέσει κάτι μην το ακούτε και κάντε tune in για να δείτε αν θα σας αρέσει το επόμενο. Εάν σας προσβάλλει σε βαθύτερο επίπεδο, μην κάνετε καν tune in για το επόμενο.

Εάν μας αγαπάτε και μας σέβεστε όντως όπως λέτε, δώστε μία ευκαιρία σε ότι κάνουμε, διότι δεν κάνουμε τίποτα τυχαία και όπως (επιλέγεις να μη) βλέπεις η πραγματική ανταπόκριση στο δίσκο μου είναι άνθρωποι που έσκαψαν λίγο βαθύτερα και βρήκαν τον ίδιο πλούτο με τα άλλα.

"Κάνω ραπ, κάνω ροκ μα το σκοτάδι μου ότι περιτύλιγμα και να του βάλεις πάντοτε σκοτάδι θα 'ναι"

[methismeniprigkhpissa]

Συναισθηματική σύνδεση.

Αυτό που θα ξεκινήσω να γράφω θέλει παρέα ενα αναμμένο τσιγάρο, οπότε όσοι καπνίζετε ανάψτε ένα και ξεκινήστε να διαβάζετε.

Ίσως να το έχεις βιώσει, ίσως και οχι και δεν μιλάω για αλλο απο την συναισθηματικη συνδεση που εχεις με εναν ανθρωπο.

Και δεν μιλαω μονο για το συναισθημα, μιλάω για την συνδεση γενικοτερα, την σπανια συνδεση που εχεις με εναν ανθρωπο.

Δεν πιστεψα ποτε οτι μπορει να την εχω με εναν ανθρωπο,αλλα καλος η κακος την εχω. Εχω νιωσει αυτον τον εντονο πονοκεφαλο και ηδη ηξερα πως δεν ηταν καλα, σαν διαισθηση ενα πραγμα, εχω βιωσει το να τον βλέπω στον ύπνο μου και να ξερω την επομενη μερα πως με σκεφτοταν, ειναι απλα μια διαισθηση που δεν φευγει, ενα συναισθημα περιεργο, μια αρκετα ομορφη ικανοτητα που καταλαβαινεις πως δεν την εχουν πολλοι, λιγοι θα σε καταλαβουν σε αυτο.

Εχω βιωσει την στιγμη που πονουσα καπου και ηξερα πως ηταν δικος του πονος, πονος που αισθανοταν και αυτος.

Υπηρξε ��τιγμη που με επιασε εντονος πονοκεφαλος και ηξερα πως ευθύνονταν η συνδεση μου με τον συγκεκριμενο ανθρωπο και την επομενη μερα εμαθα πως δεν ηταν καλα την ωρα που εγω πονουσα, καποιοι θα πειτε σύμπτωση, ναι γιατι δεν το εχετε νιωσει πως ειναι,και αυτο ειναι ενα απο τα πολλα παραδειγματα που εχω.

Υπηρξαν στιγμες που τον εβλεπα στον υπνο μου και μιλουσα μαζι του και θυμομουν καθε τι που λεγαμε, αυτο ειναι μια συνδεση μεσω του υπνου και αρκετες φορες συμβαινει και στους δυο, ηξερα τι εκανε, και πως ηταν επειδη μου μιλουσε στον υπνο μου σε αυτα τα "ονειρα" που λεμε, που μονο ονειρα δεν ηταν, ηταν συναισθηματικη συνδεση, μου ελεγε τι θα κανει μεσα στις επομενες μερες και οταν τα ακουγα απο αλλους, δεν ημουν εκπληκτη, γιατι το ηξερα.

Πολλοι ισως την εχετε βιωσει, αλλοι παλι οχι, αλλα αν την βιωσετε, να ξερετε ειναι τρομαχτικο καποιες φορες, να μπορεις να νιωθεις τον αλλον, να μπορεις να βιωνεις μαζι του κατι οπως ο πονος, που ολοι ξερουμε οτι ειναι απο τα χειροτερα.

Καμια φορα μπορει να ειναι μονοπλευρο, προσωπικα δεν ξερω τι ειναι μεταξυ μου και αυτου, ισως δεν ειναι μονοπλευρο, θεωρω οτι δεν ειναι μονοπλευρο, θεωρω πως και αυτος με νιωθει, νιωθει αυτο το αισθημα, του κομπου στο στομαχι ακομα και οταν δεν με σκεφτεται,νιωθει αυτο το σφιξιμο στο στηθος και ευθυνεται στην συνδεση μας αυτο, με εχει δει στον υπνο του, εχουμε βρεθει μαζι συναισθηματικα στον υπνο μας και οτι του ειχα πει το θυμοταν την επομενη μερα, και το σκεφτοταν.

Μια περιοδος που τον εβλεπα συχνα στον υπνο μου ηταν οταν δεν ημουν στην πολη μου, εκει νομιζω ενισχύσαμε,την συναισθηματικη μας συνδεση, επειδη ειμασταν σε αλλα μερη, επρεπε καπως να επικοινωνουμε.

ισως ολα οσα γραφω σε αυτο το κειμενο να ειναι απλα δημιούργημα της φαντασιας μου λογο της απωλειας,αλλα δεν νομιζω, γιατι οτι νιωθω, οτι βιωνει, οτι σκεφτεται το νιωθω!

Καποια στιγμη που μου μιλησε ασχημα ηξερα πως οσα ελεγε τα ενιωθε για τον εαυτο του, ηταν αυτη η συνδεση που εχουμε, εκεινη την στιγμη ηξερα πως οσα ελεγε μονο για αυτον τα ενιωθε, οχι για εμενα,για αυτο και μονο λυπηση ειχα νιωσει για αυτον, και τιποτα αλλο.

Γιατι οσα ελεγε και σκεφτοταν τα ενιωθε για εκεινον, και εγω το ενιωσα αυτο εκεινη την ημερα.

Θεωρω πως η συνδεση μας ειναι κατι πολυ μεγαλυτερο απλα δεν τα εχω βρει ολα, ισως καποια στιγμη τα βρω, ισως καποια στιγμη απλα αυτο φυγει, ισως παλι απο την αλλη να μην υπαρχει και τιποτα.

Αμφισβητώ καθε τι που γραφω, καθε τι που νιωθω, καθε τι που αισθανομαι, καθε ηλεκτρισμο που διαπερνα το σωμα μου ολοκληρο, γιατι ολα αυτα στο τελος ισως να μην συμαινουν και τιποτα.

Στο τελος, οτι εχει ορισει το κισμετ να γινει, θα γινει.

Αλλα το κισμετ, ξερω πως εχει ορισει πολλα για εμας, για αυτο και την αμφισβήτηση μου δεν την παιρνω στα σοβαρα οταν αφορα αυτην μου την συνδεση, γιατι ξερω πως το κισμετ εχει ορισει αλλιως για εμας.

Κισμετ...