makatang-manunulat

[makatang-manunulat]

Paninilbihan

Ikaw ang kasama

Ikaw ang kaharap

Ikaw ang katabi

Ngunit ang puso'y iba ang nilalaman.

Nanatili nang kay tagal

Hinintay ang oras na ika'y magsawa

Bawat araw na dumadaan

Pa-sakal ng pa-sakal ang nararamdaman.

Hindi intensyon na mahulog ang loob sa iba

Hindi intensyon na mas bigyang pansin ang iba

Ang tangi ko nalang kinakapitan

Ang pangako sayong di ka iiwan.

Pasensya na sa hinantungan

Ayoko sana dahil hindi ito ang nararapat

Kung sakali man pinili ko pang isalba

Baka umabot lang tayo sa galit at sakitan.

Kung iyong iniisip na hindi kita minahal

Ako na mismo ang magsasabi, mali ka ng iniisip

Sa ilang taon na sayo ako at ika'y akin

Naging masaya ako sa piling mo ng lubusan.

Sa pag-iiba ko ng direksyon na tatahakin

Sana'y makahanap ka muli ng magpapasaya sayo ng lubusan

Hindi man tayo ang nagkatuluyan sa huli

Sana malugod mong tinatanggap ang aking pasya.

Mahirap man para sayo tanggapin

Isipin mong ito'y mabuti pa rin

Ang pagmamahal sa kaitas-taasan

Sa kanya ang panghabang-buhay kong pagsisilbi.

[makatang-manunulat]

Alcalde

Tinitingala ng lahat

Kagalang-galang kung ituring

Sa loob ng panlabas na kaitaasan

Sa loob-loob matinding kababaan ang nararamdaman.

Nilalapitan ng lahat pag may kailangan

Inaasahan lagi sa bawat sakuna na dumarating

Siya ang punong abala sa seremonya

Lahat ng problema sa kanyang kamay dumadaan.

Salamin man ng pagtangkilik mula sa publiko

Dilim naman sa kanya'y bumabalot.

Sa bawat seremonya na kanyang babasbasan

Masasalimuot na alaala sa kanya'y bumabalik bigla.

Karaniwang tao siya noon

Masigasig, masiyahin, at mapag-bigay.

Taglay ng kanyang nakakabilib na katangian

Siya'y nakakilala ng magandang dilag.

Magandang dilag na siyang kanyang tipo

Magandang dilag na kanya ding kapareho

Magandang dilag na napaka-mahinhin

Magandang dilag na pangarap nang kahit na sino.

Kaibigan ang naging turingan

Kaibigan ang naging pundasyon ng lahat

Dumating na ang araw na siya'y aamin na sana

Ngunit sa isang iglap naglaho ang lahat.

Pinapangarap na sa kanya'y nawala

Pinapangarap na abot kamay na sana naglaho bigla

Pinapangarap na pinaubaya sa iba

Pinapangarap na naabot na ng iba.

Lumipas ang nakaraan

at ngayo'y nasa kasalukuyan

Oras na naman ng seremonya.

Basbas dito, pirma doon.

Pag-iisang dibdib ng magkasintahan

Ipinagdiwang ng mga taong nakapalibot sa inyo

Pangarap na sana'y makasal sayo

Pangarap na ngayo'y tinutupad na ng kaibigan ko.

Pinasalamatan ako sa huli

Niyakap at nakipag-kamay ng mahigpit.

Bumulong sa aking tenga at sinabing

"Ikaw sana ang kaharap kung maaga mo lang sana sinabi."

[makatang-manunulat]

Sakit

Di ako maka-usad

Sa aking kinatatayuan

Naghihintay na ako'y iyong pigilan

At sabihing sana'y wag akong lumisan.

Lumipas ang segundo

Lumipas ang minuto

Daplis ng malamig na hangin

Tanging dumapo sa balat na nag-iinit.

Lumingon ako patalikod

ngunit wala na ang iyong anino

Nag-iisang nakatayo sa gitna

hawak ang sing-sing na iyong binalik.

Tumulo ang isang patak ng luha

Luha ng lungkot at panlulumo

Luha ng sakit at panghihinayang

Luha ng pagsisising sana'y di ka iniwan.

Inibig kita noon

at mas iniibig pa rin kita magpasa-hanggang ngayon.

Ikaw ang pinaka-magandang nangyari sa akin noon

At hindi ko nanaising maging kabaliktaran ito ngayon.

Walang pangalawa at walang pangatlo

Walang nakasabit at walang nakikisabit

Nasa akin ang problema at wala sayo

Sana maliwanag ito sayo.

Masakit magpaalam ng walang rason

Masakit magpaalam ng hindi nagsasabi ng totoo

Patawarin mo ako sa aking nagawa

Ayoko lang dumating sa puntong iwanan kita ng walang paalam.

Sasaktan kita hangga't maaga pa

Sasaktan kita hangga't may oras pa

Sasaktan kita sa paraang mas magaan

Sasaktan kita bago sa mundo ako'y tuluyang mabura.

[makatang-manunulat]

Preso

Matagal nang nakakulong

Sa nakaraa'y hindi ako makabangon.

Natatakot sumubok muli,

Natatakot sumugal ulit.

Sa isang pagkakamali

Nagiba ang binubuong kastilyo

Nasira na ang iilang parte

Mabuo man ngunit di na katulad ng dati.

Isa akong preso ng nakaraan

Nakatira sa kasalukuyan

Hindi na ninanais ang hinaharap

Sumuko na ako ng tuluyan.

Isa akong preso na dati'y

Punong-puno ng pagmamahal

Hindi lang sa aking sarili,

pero sa akin ding minamahal.

Isa akong preso na dati'y

Ginagawa at hinahamak ang lahat

Inilalagay ang sarili sa kapahamakan

Wag lang ako iwan ng aking minamahal

Isa akong preso na dati'y

Maya't maya'y sinasaktan

Niloloko nang harap-harapan

Pinipikit ang mata at nagpapanggap pa ring masaya.

Ngayon ako'y nakalaya na

Malaya nang gawin ang lahat-lahat

Di pa rin ako kuntento at masaya nang lubos

Puso't isipan ko'y preso pa rin ng kahapon.

[makatang-manunulat]

Tinatago

Di ko lang maamin sayo,

puso ko'y pinatibok mo.

Mula nang magtama ang ating mga mata,

Mukha mo'y di na malimutan.

Sa una itinatanggi ang nararamdaman

Piniling lumingon sa iba at kinalimutan na lamang lahat.

Bawat pikit at pagbukas ng mata

Anino mo ang aking nakikita.

Di madali sa una

Ipagsangwalang-bahala ang nakikita ng mata

Ang boses na naririnig ng mga tenga

Ang halimuyak na naamoy ng ilong.

Bawat lakad, bawat takbo

Bawat tingin sa mga nakakasalubong

Iisang mukha ang nakikita

Mukha mo lang at wala nang iba

Iniisip minsan kung ako'y nababaliw

Nawawala sa sariling pag-iisip

Naglalakad sa gilid ng kalsada

Ano ba kasi nangyari at bigla kang nawala.

Kada yuko at kada angat

Pinagdadasal na sana'y ikaw ang kaharap

Ilusyon na mas malabo pa sa mga mata ko

Mangyayari pa ba itong iniisip ko.

Isang pitik ang ginawa

Nagising ako sa katotohanan

Tumutulong luha galing sa mga mata

Isang talunan ang tingin sa akin ng lahat.

Sumobrang pagmamahal

Idinulot ay kasiraan

Babangon muli at susubukan

Aaminin na sayo ang aking nararamdaman.

[makatang-manunulat]

Sa una, sa gitna, at sa huli

Sa una ikaw ang kasama

Sa panimulang namumukadkad pa lamang

Sa umpisang pausbong pa lamang

Sa una na sinasabi nilang laging masaya

Sa gitna ikaw pa rin ang kasama

Sa gitnang unti-unti nating nakikilala ang isa’t isa

Sa gitnang unti-unting lumalabas ang ating tunay na kulay

Sa gitnang halos hindi na natin mausadan.

Mga birong dating nakakatuwa

Ngayo'y mga birong nakakainis

Mga tawanang dati'y natural

Ngayo'y halos napipilitan na lamang.

Masayang nagumpisa

Nang tumagal ay nagkakilanlan

Iba’t ibang ugaling lumabas

Di nagustuhan ng isa’t isa.

Ngayong tayo'y nasa huli

Landas natin nagkahiwalay at di na nakakabit

Sumama ka sa iba

At ako'y piniling mag-isa

Sa huli na di natin aakalaing darating

Sa bawat umpisa ay may gitna

Sa bawat gitna ay may katapusan

Sa bawat katapusan ay may bagong simula.

[makatang-manunulat]

Madilim na sulok

Sa sulok na kay dilim

Di maatim kung ano ang gagawin

Di makita ang paligid

Di masinagan ang tabi

Sa sulok na ka'y dilim

Nakasanayan na walang makita

Mga matang hindi mapakinabangan

Mga matang hindi makita ang magandang katotohanan

Sa sulok na ka'y dilim

Akala'y nagiisa

Akala'y mag-isang nagdudusa

Akala'y mag-isang lumalaban

Di nag-iisa

Di mag-isang nagdudusa

Di mag-isang lumalaban

Silang lahat na iyong di nakikita ay iyong kasama.

Lumayo sa dilim

Lumabas sa kinalalagyan

Tignan ang iyong buhay na tinalikuran.

[makatang-manunulat]

Hanggang sa dulo

Nanaig ang takot

Piniling lumisan papalayo

Pusong busog sa pagmamahal

Ngayo'y nalilipasan na ng gutom.

Mga matang dating nagnining-ning

Kumikislap ng parang mga bituin

Ngayo'y lubog at nandidilim

Umaagos na luha ang sanhi.

Pag-asa'y wala na sa una

Tinanggap ang pagkatalo sa huli

Di man nagtanong para sa sagot

Pinanindigan ang hindi at itinaboy ang oo.

Walang tanong na sinambit

Kaya ang sagot ay laging hindi

Pinangunahan ng kaba at pagaalinlangan

Inaalay kong pagmamahal ay baka hindi tanggapin.

Hanggang sa dulo pinanindigan ang desisyon

Di tatanungin at iiwas na lamang palayo

Di guguluhin ang maayos

Tatapusin na lamang sa tuldok ang kabanatang sana'y may kasunod.

[makatang-manunulat]

Huli

Kumalabog ang pinto

Ng pusong nakakandado.

Pintua'y binuksan,

Handa na muling magpapasok

Nalipasan ng oras,

Samo't saring mga ganap,

Umikot sa sarili ang mundo,

Iniwan ang madilim na kahapon.

Nagsaya mag-isa,

Diniskubre ang mga bagay na tago,

Natutong tumayo sa sariling paa,

Natutong isantabi ang takot at kaba.

Ngayon siya'y dumating na

Alam kong ako'y handa na

Susugal at magmamahal muli

Ikaw na sana ang huli.