#złoty obraz

[polish-art-tournament]

Hejka! Mam małą prośbę związaną z jednym malarzem, którego dodaliście w jednym z głosowań

Jest jeden obraz Zbyluta Grzywacza, który widziałam w galerii jakiś czas temu i mi się bardzo podobał ("Złoty Cielec"). Chciałam znaleźć jakąś porządną dokumentację/zdjęcie lepszej jakości jego ale nie mogłam namierzyć nigdzie, a wiem że obserwują was ludzie którzy są sprawni w znajdywaniu takich rzeczy

Z góry dzięki za pomoc 🙏

Dodaje zdjęcia obrazu dla ułatwienia

hej! udało mi się znaleźć niezłą rozdzielczość w tym artykule na rcinie, s. 186:

[Patrycja Cembrzyńska, "Zbylut Grzywacz. Sceny z KORridy"]

jeśli ktoś gdzieś jeszcze widział dobrej jakości reprdukcję cyfrową to zachęcam do podzielenia się!

[optykpodwysocki]

Czy kolor ma znaczenie?

Czy wiesz, że kolor nowych opraw okularowych może wpłynąć na Twoje dobre samopoczucie i sposób, w jaki odbierają Cię inni?

Okulary to nie tylko narzędzie do poprawy wzroku, ale też element stylizacji, który odzwierciedla Twoją osobowość. Dzięki psychologii kolorów możesz świadomie wybierać barwy, które będą do Ciebie pasować i wywoływać dobry nastrój.

Kolory oddziałują na nas na poziomie emocjonalnym, a ich wpływ jest zarówno podświadomy, jak i kulturowy. Badania pokazują, że kolory mogą pobudzać, relaksować, a nawet pomagać w koncentracji.

Brązowy – stabilność i komfort.

Kolor brązowy jest silnie związany z naturą, ziemią i stabilnością. Osoby otaczające się tym kolorem często szukają spokoju, poczucia bezpieczeństwa i równowagi. Wnętrza w tonacjach brązu wydają się bardziej przytulne i ciepłe, dlatego brąz świetnie sprawdza się w przestrzeniach, gdzie chcemy się relaksować. Brązowe oprawy wybierane są często przez osoby, które cenią sobie klasyczny i niezobowiązujący styl. Subtelne, eleganckie, a jednocześnie emanują solidnością i trwałością.

Czarny – klasyka i pewność siebie.

Czarne oprawki nigdy nie wychodzą z mody. Symbolizują elegancję i siłę. Doskonale komponują się ze złotymi aplikacjami. Pasują do osób pełnych determinacji, które potrafią trzymać się swoich przekonań. Unikaj jednak czarnego, jeśli czujesz się przygnębiony – ten kolor może tylko podkreślać negatywne emocje.

Zielony – spokój i zaufanie

Zielone oprawki kojarzą się z naturą i harmonią. To idealny wybór, jeśli chcesz emanować spokojem i wywoływać poczucie zaufania u innych. Ten kolor jest dobry dla osób, które potrzebują wsparcia w rozwiązywaniu problemów.

Niebieski – kreatywność i produktywność.

Niebieskie oprawki to doskonała opcja dla osób, które szukają inspiracji i skupienia. Niebieski wspiera koncentrację i wycisza, więc jest idealny dla tych, którzy pracują w stresujących warunkach.

Czerwony – energia i pasja.

Jeśli potrzebujesz zastrzyku energii, wybierz czerwone oprawki. Ten kolor dodaje odwagi i podkreśla pasję. Pamiętaj jednak, że czerwień może być zbyt intensywna dla osób zestresowanych.

Biały – elegancja i przestronność.

Białe oprawki to świetny wybór dla osób ceniących czystość i przejrzystość. Biały pomaga w redukcji stresu i dodaje poczucia przestrzeni i szerszych horyzontów. Jest to kolor odpowiedni dla osób o niezależnym charakterze.

Transparentny– minimalizm i uniwersalność.

Oprawy bezbarwne pasują do każdej stylizacji, nadając jej nowoczesny i subtelny charakter. Transparentność symbolizuje autentyczność i otwartość, a jednocześnie nie przyciąga uwagi zbyt intensywnie, dzięki czemu oczy i twarz pozostają w centrum uwagi. Bez względu na okazję, takie okulary dodadzą Ci lekkości i elegancji.

Złoty – luksus, ciepło, pozytywna energia.

Złote oprawy przyciągają uwagę i dodają blasku, nadając elegancji każdej stylizacji. Idealnie pasują do ciepłych odcieni skóry i doskonale sprawdzają się zarówno na co dzień, jak i na wyjątkowe okazje.

Srebrny – nowoczesność, chłodna elegancja.

Srebrne oprawy świetnie wpisują się w minimalistyczny i futurystyczny styl, dodając klasy i spokoju. Ten neutralny kolor doskonale komponuje się z każdą stylizacją, pozostając zawsze stylowym wyborem.

Jakie emocje chcesz wzbudzać? Weź pod uwagę sytuacje, w jakich nosisz okulary. Czy to na spotkania biznesowe, czy na co dzień, gdyż każdy kolor może wywołać inne wrażenia. Eksperymentuj i baw się kolorami.

Napisz jak barwy wpływają na Twój nastrój? Czy barwy w Twoim życiu są aż tak istotne?

Widzimy się.

Anita

Wasza stylistka

Obraz wygenerowany z pomocą AI

[kovalski-flagsoftheworld1]

53) Afganistan (CD)

7 grudnia 2004 r. podczas ceremonii inauguracji prezydenta Karzaja wprowadzono nową flagę narodową, nowo powstałej Islamskiej Republiki Afganistanu. Szczegóły dotyczące herbu i flagi są uregulowane w rozdziale I, artykule nr 19 Konstytucji Islamskiej Republiki Afganistanu przyjętej 4 stycznia 2004 r. i podpisanej przez Karzaja jako prezydenta Przejściowego Państwa Islamskiego Afganistanu w tym czasie 26 stycznia 2004 r. Różnice w stosunku do flagi Przejściowej Władzy:

proporcje flagi: 1:2 zmienia się na 2:3

1348 (1929 n.e., rok koronacji Mohammeda Nadir Shaha) do 1298 (tj. 1919 n.e., rok deklaracji niepodległości od Wielkiej Brytanii)

wschodzące słońce złożone z 9 długich i 8 krótkich promieni jest dodawane pomiędzy shahadą a takbirem (Allahu akbar)

Jaume Ollé stworzył flagę i herb na podstawie nowego herbu przekazanego przez Ambasadę. Rozdział I, Artykuł nr 19 Konstytucji brzmi następująco: "Flaga Afganistanu składa się z trzech równych części, z kolorami czarnym, czerwonym i zielonym ustawionymi prostopadle od lewej do prawej. Szerokość każdego kolorowego elementu jest równa połowie jego długości. Godło narodowe znajduje się w centrum flagi. Godło narodowe państwa Afganistanu składa się z Mehrab i Pulpitu w kolorze białym. Po bokach znajdują się dwie flagi. W górnej środkowej części insygnia święte zdanie 'Nie ma Boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego prorokiem, a Allah jest wielki, ' umieszczono wraz ze wschodzącym słońcem. Słowo Afganistan i rok '1298' (kalendarz słoneczny) znajdują się w dolnej części insygnów. Godło jest otoczone dwiema gałęziami pszenicy. Prawo reguluje używanie flagi narodowej i godła". Rząd Afganistanu stworzył projekt nowej Konstytucji dla tego kraju. Nadal będzie się nazywał Islamską Republiką Afganistanu. "Flaga Afganistanu składa się z trzech równych części, z kolorami czarnym, czerwonym i zielonym ustawionymi prostopadle od lewej do prawej. Szerokość każdego kolorowego elementu jest równa połowie jego długości. Insygnia narodowe znajdują się w środku flagi. Insygnia narodowe państwa Afganistanu składają się z Mehrabu i ambony w kolorze białym. Po obu stronach znajdują się dwie flagi. W górnej środkowej części insygnia umieszczono świętą frazę 'Nie ma Boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego prorokiem, a Allah jest wielki' wraz ze wschodzącym słońcem. Słowo 'Afganistan' i rok 1298 (kalendarz słoneczny) znajdują się w dolnej części insygniów. Insygnia są otoczone dwiema gałęziami pszenicy. Prawo będzie regulować używanie flagi narodowej i emblematu". Mówiąc wprost, projekt pasów jest pionowy, czarny, czerwony i zielony. Herb jest biały, a nie złoty, jak donoszono kilkakrotnie. Pieczęć nie różni się aż tak bardzo, ale napis na dole zwoju zniknął. Nazwa narodu i wschodzące słońce są nowe i nie wiadomo, czy słowa „Bóg jest wielki” znajdują się pod muzułmańskim wyznaniem wiary, czy obok niego.

Właściwie nazwa państwa jest tym, co jest teraz na zwoju; odczytano opis tak, że zostanie zastąpione wyłącznie słowem Afganistan. I nie jest do końca pewne, czy wschodzące słońce jest nowe; czy promienie wychodzące ze zwoju i obejmujące datę pod mihrabem nie mogą być wschodzącym słońcem, do którego odnosi się projekt. Ponieważ reszta emblematu pozostaje taka sama, można założyć, że Takbir (Bóg jest Wielki) nadal będzie pojawiał się pod wyznaniem wiary. Wersja projektu w językach dari i pasztu mówi, że będzie zawierała „słowo 'Afganistan'”, takie samo w obu językach. Kolory użyte na fladze to: czerwony, zielony, czarny, biały. Podręcznik protokołu Igrzysk Olimpijskich w Londynie 2012 (Podręcznik Flag i Hymnów Londyn 2012) zawiera zalecenia dotyczące projektów flag narodowych. Każdemu NOC wysłano obraz flagi, w tym odcienie PMS, do zatwierdzenia przez LOCOG. Po jego otrzymaniu LOCOG stworzył wersję flagi o wymiarach 60 x 90 cm do dalszego zatwierdzenia. Tak więc, chociaż te specyfikacje mogą nie być oficjalną, rządową wersją każdej flagi, z pewnością są tym, co NOC uważał za flagę. W przypadku Afganistanu, PMS 348 zielony, 485 czerwony i czarny. Wersja pionowa to po prostu flaga obrócona o 90 stopni, czarna na górze. Artykuł dziewiętnasty (na stronie 8 na stronie http://www.afghanembassy.com.pl/afg/images/pliki/TheConstitution.pdf) opisuje flagę: „Flaga Afganistanu będzie składała się z trzech równych części, z kolorami czarnym, czerwonym i zielonym ustawionymi pionowo od lewej do prawej. Szerokość każdego koloru będzie równa połowie jego długości, a w środku będzie znajdował się symbol narodowy. Symbol narodowy Afganistanu będzie składał się z godła i ambony w kolorze białym, na dwóch rogach których będą dwie flagi, z wyrytym na środku u góry świętym zdaniem 'Nie ma Boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego prorokiem, a Allah jest wielki'. Będzie ono wyryte i zastąpione promieniami wschodzącego słońca, a w dolnej części rok 1919 w kalendarzu słonecznym i słowo 'Afganistan' otoczony z dwóch stron snopami pszenicy będzie wyryty. Prawo będzie regulować używanie flagi i insygniów”

2. Niektóre źródła twierdzą, że od 2004 do 2013 r. flaga narodowa Afganistanu miała mniejszy emblemat i została „powiększona” w 2013 r. zgodnie ze stroną internetową rządu afgańskiego. Pierwszym źródłem, które twierdziło, że flaga „2004-2013” ​​była Wikipedia, co pozwala mi przypuszczać, że członkowie Wikipedii założyli, że bardziej odpowiedni wizerunek flagi Afganistanu to zupełnie nowy projekt. Wiem, że rzekoma flaga „2003-2013” ​​jest bardzo powszechną odmianą produkowaną przez firmy flagowe (głównie strony trzecie z Chin lub Tajwanu) i była powszechna w Afganistanie przed upadkiem Kabulu w sierpniu 2021 r. Po kilku latach nadal wydaje się, że wiara we flagę „2004-2013” ​​jest silna; w rzeczywistości miejsca takie jak Wikipedia w wielu przypadkach próbują twierdzić, że taka flaga istnieje, ale nie ma żadnych źródeł sugerujących, że w 2013 r. wprowadzono jakąkolwiek zmianę; ich źródłem opisu trójkolorowej flagi afgańskiej jest ironicznie konstytucja z 2004 r., ale także, co najważniejsze, zdjęcie błędnej flagi, która wyraźnie wykorzystuje styl graficzny Wikipedii używany przez afgańską policję graniczną, ale od 2004 do 2021 r. flaga narodowa nie była zmieniana. Flaga używana w okresie przejściowym 2002–2004 miała mały emblemat, ale nawet on miał wiele wariantów. Wikipedia podaje, że wariant lub błędna flaga stworzona w okresie 2004–2013 była rzekomo faktycznie przyjętą flagą. Żadne afgańskie prawo nie wspomina o zmianie flagi w 2013 r., ponieważ konstytucja definiuje flagę następująco: „Flaga Afganistanu będzie składać się z trzech równych części, z kolorami czarnym, czerwonym i zielonym ustawionymi pionowo od lewej do prawej. Szerokość każdego koloru będzie równa połowie jego długości, a w środku będzie znajdował się symbol narodowy. Symbol narodowy Afganistanu będzie składał się z emblematu i ambony w kolorze białym, na dwóch rogach których będą dwie flagi, z wyrytym na górze pośrodku świętym zdaniem 'Nie ma Boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego Prorokiem, a Allah jest Wielki'. Będzie ono wyryte i zastąpione promieniami wschodzącego słońca, a w dolnej części rok 1919 w kalendarzu słonecznym, a słowo 'Afganistan' otoczone z dwóch stron snopami pszenicy będzie wyryte. Prawo będzie regulować używanie flagi i symboli”. To był oficjalny opis flagi z lat 2004–2021; jednak niejasny opis nie daje właściwego wyjaśnienia rozmiaru emblematu na środku flagi. Strona internetowa pod adresem http://president.gov.af/en/flag/ (dostępna w Internet Archive) również przedstawiała obraz flagi z prawidłowo powiększonym, zachodzącym na siebie emblematem; oznacza to zatem, że emblemat flagi miał być powiększony od samego początku. Niektórzy producenci flag, którzy są „stronami trzecimi”, a nie dużymi, używają Wikipedii jako źródeł grafiki wektorowej do druku. Oznacza to, że wiele flag dostarczanych do Afganistanu i poza nim używało tej słabo wykonanej odmiany, która zyskała szerokie zastosowanie. Duże firmy (na przykład Annin) używają powiększonych, zachodzących na siebie ramion

3. 100. rocznica odzyskania niepodległości przez Afganistan. W 2019 r. w oficjalnych instytucjach Afganistanu można było czasami zobaczyć białą flagę z logo z okazji 100. rocznicy odzyskania niepodległości przez Afganistan 1919–2019

4. To jest obecna flaga Talibów i Islamskiego Emiratu Afganistanu. Flagi widoczne obecnie w Afganistanie mają nieco inny charakter pisma niż flaga używana w latach 1996-2001. Jest prosta biała flaga z czarnym napisem szahady. Jest to najczęściej widywana flaga, służy jako flaga narodowa. Proporcje są ustawione na 1:2, ale często używane są również w proporcjach 2:3. Pismo szahady nie jest określone, ale wygląda prawie wszędzie w tym samym stylu, jego rozmiar może się różnić, ale jest napisane kaligraficznym pismem Thuluth. Podobno rząd talibów wydał poprawkę do ustawy o fladze

5. Flaga ma jeszcze dwie wersje: pełna nazwa kraju „Islamski Emirat Afganistanu” napisana poniżej w języku paszto oraz dwie wersje pisma arabskiego [1]

6. Flaga ma jeszcze dwie wersje: pełna nazwa kraju „Islamski Emirat Afganistanu” napisana poniżej w języku paszto oraz dwie wersje pisma arabskiego [2]

7. Flaga jest również używana z nazwą kraju i godłem, może to być flaga wojenna. Ta flaga jest rzekomo flagą wojskową lub armii Emiratu Islamskiego, niektórzy twierdzą, że jest to flaga zastępcza dla prowincji kontrolowanych przez talibów, ale przykład jednej z tych flag można zobaczyć na tym zdjęciu. Inna odmiana pokazuje, że islamskie hasło „szahada” jest około dwukrotnie większe od narodowego „herbu”

8. Flaga z szahadą, nazwą kraju i godłem, używana przez urzędników rządowych

9. Chociaż Talibowie rzeczywiście używali swojej flagi jako flagi narodowej i wprowadzili jej warianty, nie powstrzymało to innych przed używaniem dawnej flagi narodowej i trójkolorowych flag z niej pochodzących. Powyższa flaga, trójkolorowa w kolorach czarnym, czerwonym i zielonym z klasycznym emblematem narodowym w środkowym pasie, nakładającym się na czarno-zielony, (dawnego) Państwa Islamskiego w Afganistanie, jest nadal szeroko używana przez większość cywilów w opozycji do rządu Talibów. Nie wydaje się, aby była całkowicie zakazana, chociaż samo jej używanie może skutkować pewną odwetem ze strony wojsk powiązanych z Talibami

10. Z powodu trwającego konfliktu politycznego flagi są dotknięte i wiele z nich jest nieprawidłowo wykonanych - forma "niestabilnej weksylologii". Istnieje wiele wariantów flagi Republiki Islamskiej; ta z mniejszym centralnym emblematem i jest dość powszechna i nieznacznie pasuje do flagi z lat 2002-2004

11. Widocznych jest również wiele wariantów czarno-czerwono-zielonych trójkolorowych, zarówno z poziomymi, jak i pionowymi paskami [1]

12. j. w. [2]

13. j. w. [3]

14. Ta flaga jest wariantem flagi Republiki Islamskiej, ale brakuje napisów w górnej części godła, zastąpionych słonecznym blaskiem lub niczym, przez co przypominają flagę Królestwa Afganistanu [1]

15. j. w. [2]

16. Oczywiście, zawsze są jakieś wersje ze złotym lub brązowym emblematem, problem ten sięga czasów administracji przejściowej, kiedy niektórzy wybierali srebrne lub złote emblematy. Reżim talibów w Afganistanie wydał 20 marca 2022 dekret zakazujący oficjalnej trójkolorowej flagi międzynarodowo uznanego rządu afgańskiego (czarny, czerwony, zielony) i zastępuje ją białą flagą emiratu islamskiego. Zgodnie z dekretem wszystkie agencje rządowe w kraju i za granicą muszą teraz używać białej flagi talibów z czarnym napisem islamskim „Nie ma Boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego prorokiem” — podała agencja informacyjna Sputnik. Dekret zabrania urzędnikom talibów publicznego pojawiania się z trójkolorową flagą afgańską. Rozwój wydarzeń nastąpił kilka tygodni po tym, jak Talibowie nakazali mieszkańcom prowincji Khost w Afganistanie usunięcie afgańskiej flagi narodowej z dachów ich domów i pojazdów. Afgańczycy prosili Talibów, aby nie zmieniali flagi, ponieważ nie należy ona do żadnego przywódcy ani frakcji, ale do narodu, donosi prasa Khaama. Co godne uwagi, przywódcy Islamskiego Emiratu podejmowali szeroko zakrojone próby uzyskania międzynarodowego uznania. Pełniący obowiązki ministra spraw zagranicznych Talibów Amir Khan Muttaqi powiedział, że Islamski Emirat jest inkluzywny i spełnił wszystkie wymagania, a także powinien zostać uznany przez społeczność międzynarodową, donosi Tolo News. Talibowie doszli do władzy w Afganistanie i ustanowili tymczasowy rząd kierowany przez Mohammada Hasana Akhunda, który pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych podczas pierwszych rządów Talibów pod koniec lat 90. Nowe władze nie zostały jeszcze uznane na arenie międzynarodowej, mimo że Islamski Emirat Afganistanu (nazwa kraju używana przez Talibów) został przywrócony. Dojście Talibów do władzy doprowadziło do bezprecedensowego kryzysu humanitarnego w Afganistanie, a agencje ONZ szacują, że ponad 50 procent populacji kraju potrzebuje pilnej pomocy humanitarnej

17. Flaga z lat 1992-2002 również zyskała nowe zainteresowanie, głównie w Dolinie Pandższiru, przykład „Drugiego oporu”. Istnieje również wiele innych flag Pandższiru, najpopularniejsza jest trójkolorowa czarno-biało-zielona, ​​którą można zobaczyć niemal wszędzie

18. Te flagi są najczęstsze, główną inspiracją jest flaga z lat 1992-2002, z tą różnicą, że nie ma na niej emblematu [1]

19. j. w. [2]

20. Pierwszą flagą Afganistanu (1881-1901) była flaga Emiratu Kabulu. Od października 1881 r. jest to flaga całego Afganistanu, aż do 1901 r.

21. Flaga, pokazana jako „Nimroz (od... do 1927)”. Nimroz znajduje się w Afganistanie, w pobliżu granicy irańsko-pakistańskiej. Według Wikipedii, Nimroz jest jedną z trzydziestu czterech prowincji Afganistanu. „Zajmuje 41 000 km² i ma populację 149 000 (szacunki z 2002 r.). Jest to najsłabiej zaludniona prowincja w kraju. Najliczniejszą grupę w prowincji stanowią Beludżowie, a zaraz za nimi Pasztunowie. Znaczną część prowincji stanowi pustynny obszar Dashti Margo”

[beherit7-nonexistence]

Przymykam powieki, gaśnie obraz. Oddycham powoli, głęboko i bez pośpiechu. Znajduję się nigdzie i wszędzie zarazem. Wytłumiam "wszędzie", pozostaje "nigdzie". Czysta nicość. Brak kolorów, dźwięków, odczuć. Spokój. Trwam jeszcze chwilę i znikam. Pustka. Siła ciszy, obraz schronienia. Sięgam po czas i zatapiam się w nim. Wylądowałem na trawie, zielonej tak bardzo. Teraz czuję słońca ciepło. Przesuwam palcami po natury owocach. Podnoszę się z ziemi i kieruję się tam, gdzie piasek złoty z linią płytkiego brzegu się łączy. Stoję nad wodą i patrzę przed siebie, horyzont przede mną odległy, bez końca. Gdzie dziś jesteś? Spotkamy się jeszcze? Pragnę Cię ujrzeć i poczuć Twą obecność. Zostawisz mnie dziś samego sobie? Czy jesteś tylko złudzeniem, namacalnym bardziej niż wszystko dokoła? Jeśli tak, to w porządku. Pozostanę niespełna rozumu, z miłą chęcią. Radość mi sprawiasz i ogrzewasz tam w środku, ożywiasz tą duszę, zakurzoną od dawien dawna. Poprzez samo myślenie, inaczej się czuję, gdy w centrum mych myśli Ty się znajdujesz. Czekam, jak zawsze. Któż to bardziej zrozumie od Ciebie? Kto w ogóle zrozumieć mnie może, jeśli nie Ty właśnie? Jedyna w swoim rodzaju, gdyż pojawiająca się dla mnie. Moja wizja szczęścia.

[graprl]

Jakie są szanse na wygraną Milanu w dzisiejszym meczu?

🎰🎲✨ Darmowe 2,250 złotych i 200 darmowych spinów kliknij! ✨🎲🎰

Jakie są szanse na wygraną Milanu w dzisiejszym meczu?

Po przejściu przez kilka zmian personalnych w letnim okienku transferowym, Milan zaprezentował nowy skład w sezonie 2021/2022. Analizując skład Milanu, możemy zauważyć kilka kluczowych elementów.

Pierwszym aspektem do zwrócenia uwagi jest środkowa linia Milanu. W drużynie znajdują się utalentowani pomocnicy, tacy jak Ismaël Bennacer i Franck Kessié, którzy zapewniają stabilność i kreatywność w środku pola. Dodanie takich zawodników jak Alexis Saelemaekers czy Brahim Díaz do składu również wpłynęło pozytywnie na ofensywne możliwości zespołu.

W ataku Milanu znajduje się Złoty But Serie A z poprzedniego sezonu - Zlatan Ibrahimović, który mimo swojego wieku nadal jest kluczowym graczem drużyny. Wsparcie dla niego zapewniają m.in. Rafael Leão i Ante Rebić, którzy potrafią decydująco wpłynąć na wynik meczu.

Analizując obronę Milanu, nie sposób nie wspomnieć o kapitanie drużyny - Alessio Romagnoli, który jest filarem defensywy. Poza nim w składzie znajdują się zawodnicy o dużym potencjale, tak jak Fikayo Tomori czy Theo Hernández, którzy dodają solidności w grze zespołowej.

Podsumowując, skład Milanu na sezon 2021/2022 wygląda bardzo obiecująco. Zespół wydaje się być przygotowany do walki o czołowe miejsca w Serie A i może być groźnym przeciwnikiem dla wielu rywali. Będzie interesująco obserwować, jak ta ekipa będzie rozwijać swoje zdolności i osiągnięcia w nadchodzących miesiącach.

Formacja zawodników AC Milan jest jedną z najbardziej znanych i szanowanych w historii ligi włoskiej. Klub ten ma bogatą tradycję i zarówno włoscy, jak i międzynarodowi gracze mieli zaszczyt reprezentować barwy tego zespołu. Od lat Milan był znany z gry w systemie 4-3-3, co pozwalało na ofensywną grę z szybkimi atakami i efektywną obronę.

W przeszłości niezapomniani zawodnicy, tacy jak Paolo Maldini, Franco Baresi czy Roberto Donadoni, reprezentowali barwy Milanu i przyczynili się do wielu sukcesów klubu. Obecnie także są tam gracze, którzy zapisują się w historii klubu, takimi jak Zlatan Ibrahimović czy Gianluigi Donnarumma.

Formacja zawodników AC Milan zawsze była dobrze zorganizowana i dyscyplinowana, co pozwalało na osiąganie znakomitych wyników zarówno w lidze włoskiej, jak i na arenie międzynarodowej. Klub ten ma także duże wsparcie ze strony kibiców, którzy wierzą w potencjał drużyny i wspierają ją w każdym meczu.

Niezależnie od aktualnego składu zawsze można liczyć na to, że formacja zawodników AC Milan będzie prezentować wysoki poziom gry i dumać barwami tego historycznego klubu. Zdobywanie tytułów i osiąganie sukcesów to główne cele, które motywują zawodników do ciężkiej pracy i determinacji na każdym boisku. AC Milan to nie tylko klub, to prawdziwa legenda włoskiego futbolu.

Statystyki poprzednich meczów Milanu są niezwykle ważne dla wszystkich fanów tego zespołu. Dają one nie tylko obraz tego, jak drużyna radziła sobie w ostatnich spotkaniach, ale także mogą wskazywać na ewentualne trendy i słabe punkty, które warto poprawić.

W ostatnich meczach Milan prezentował się bardzo dobrze, odnosząc kilka zwycięstw i remisów. Zespół pokazał wysoką skuteczność w ataku, strzelając wiele bramek, a jednocześnie potrafił także skutecznie bronić swoją bramkę.

Warto zwrócić uwagę na statystyki poszczególnych graczy, którzy wyróżnili się w ostatnich meczach. Zawodnicy tacy jak Ibrahimović czy Kessie mieli znaczący udział w sukcesach drużyny i byli kluczowymi postaciami na boisku.

Jednak warto również zauważyć, że Milan ma jeszcze obszary do poprawy. Statystyki mogą wskazywać na pewne słabe punkty, takie jak defensywa czy skuteczność podczas rzutów wolnych.

Mimo to, fani Milanu mają powody do optymizmu patrząc na ostatnie wyniki zespołu. Drużyna prezentuje się coraz lepiej i z pewnością stanie na wysokości zadania w kolejnych spotkaniach.

Podsumowując, statystyki poprzednich meczów Milanu są istotnym narzędziem analizy formy zespołu i mogą przewidzieć, jak drużyna poradzi sobie w przyszłych spotkaniach. Fani nie mogą się doczekać, aby zobaczyć jak ich ulubieni gracze będą kontynuować swoją dobrą passę na boisku.

Taktyka trenera Milanu, czyli popularnego włoskiego klubu piłkarskiego AC Milan, od lat budzi zainteresowanie i podziw fanów futbolu na całym świecie. Najsłynniejsze sukcesy klubu z Mediolanu często były efektem doskonałej taktyki, którą opracowywał i wprowadzał trener.

Przez lata AC Milan ugruntował swoją pozycję jako jedna z najpotężniejszych drużyn w Europie, a tajemnica ich sukcesów często tkwiła w mądrym i strategicznym podejściu do gry. Taktyka trenera Milanu opiera się głównie na solidnej obronie, szybkim kontrataku i skutecznym wykorzystaniu swoich gwiazdorów na boisku. Przez lata klub ten słynął z doskonałego ustawienia taktycznego, które sprawiało trudności dla każdego rywala.

W historii AC Milan można doszukać się wielu legendarnych trenerów, którzy z powodzeniem współpracowali z zespołem, implementując swoje własne unikatowe strategie taktyczne. Niektórzy wychodzili z założenia, że atak jest najlepszą obroną, inni stawiali na doskonałą organizację defensywną. Bez względu na to, jakie taktyki były wykorzystywane, cel zawsze był jeden - zdobyć zwycięstwo.

Dla fanów AC Milan taktyka trenera klubu jest nieodłączną częścią historii tego zespołu, która wciąż budzi emocje i inspiruje kolejne pokolenia piłkarskich entuzjastów. Wielu młodych adeptów futbolu analizuje strategie taktyczne Milanu, starając się wyciągać wnioski na przyszłość i doskonalić własne umiejętności.

Dlatego tak masa ludzi woli oglądać mecze piłki nożnej w telewizji. Jest to najlepszy sposób na ich na własną strategii na mecz.

W dzisiejszych czasach futbol to jedna z najpopularniejszych dyscyplin sportowych na całym świecie. Miliony fanów na całym świecie regularnie śledzą mecze swoich ulubionych drużyn, w tym również fanów zespołu AC Milan. Przewidywany wynik meczu AC Milan może być tematem gorących dyskusji wśród kibiców oraz ekspertów piłkarskich.

Zespół AC Milan to jedna z najbardziej utytułowanych drużyn we Włoszech, zdobywająca wiele trofeów na przestrzeni lat. Przed każdym meczem fani z niecierpliwością oczekują na to, jak poradzi sobie ich ulubiony zespół. Przewidywany wynik może być różny w zależności od formy drużyny, jej składu oraz przeciwnika.

W ocenie ekspertów piłkarskich, przewidywany wynik meczu AC Milan może być kluczowy dla osiągnięcia sukcesu w danej rozgrywce. Konkurencja w lidze włoskiej jest zawsze bardzo silna, dlatego każde zwycięstwo jest ważne dla umocnienia pozycji zespołu w tabeli.

Kibice AC Milan zawsze wierzą w swoją drużynę i wspierają ją niezależnie od okoliczności. Przewidywany wynik meczu może być dla nich bodźcem do jeszcze większego zaangażowania i entuzjazmu podczas trwania spotkania.

Wnioskiem z powyższego tekstu jest to, że przewidywany wynik meczu AC Milan może mieć istotne znaczenie dla dalszych losów zespołu oraz emocji kibiców. Każde spotkanie to nowe wyzwanie, które determinuje dążenie do osiągnięcia kolejnych sukcesów.

[modamugenipl]

Jakie kolory kurtek zimowych dla kobiet w tym sezonie są modne?

W uroczym miasteczku niedaleko Rotterdamu, gdzie ulice były pełne uroczych kawiarni i uśmiechniętych twarzy, trójka przyjaciół na całe życie stworzyła nierozerwalną więź. Jasmijn, Julia i Lieke, znane również jako przyjaciółki z piaskownicy, były nierozłączne od dzieciństwa. Od piaskownicy w parku, gdzie zaczęły się ich przygody, po korytarze przedszkola, szkoły podstawowej i liceum, razem pokonywały wzloty i upadki życia. Każdy kamień milowy był naznaczony ich stałym towarzystwem, świadectwem nierozerwalnej siostrzanej więzi, którą dzieliły. Ale jak pokazało życie, ich drogi rozeszły się, gdy nadszedł czas na studia. Jasmijn realizowała swoją pasję do sztuki w Amsterdamie, podczas gdy Julia wybrała studia biznesowe w Utrechcie. Lieke natomiast podążała za swoimi marzeniami o zostaniu lekarzem w Maastricht. Pomimo odległości, ich więź pozostała nienaruszona. Każdego sezonu trio spotykało się ponownie, a ich śmiech i wspólne wspomnienia odbijały się echem po ulicach. I to właśnie w rześki listopadowy dzień ich drogi skrzyżowały się po raz kolejny, gdy planowały zakupy damskich kurtek zimowych. Podekscytowanie płynęło w ich żyłach, gdy spacerowali ramię w ramię, rozkoszując się znajomością ich więzi. Przeglądali butiki, przymierzając niezliczone płaszcze, z których każdy odzwierciedlał ich unikalne osobowości. Powietrze było wypełnione śmiechem i przekomarzaniem się, gdy dzielili się historiami ze swojego życia, przeplatając swoje doświadczenia jak nici gobelinu. Gdy słońce zaczęło zachodzić, rzucając złoty odcień na miasto, przyjaciele przyciągnęli się do uroczego sklepu vintage schowanego w wąskiej uliczce. Zaintrygowani jego urokiem, weszli do środka i natychmiast zostali przeniesieni do krainy zamrożonej w czasie. Od podłogi do sufitu, stojaki na wieszaki z płaszczami zdobiły sklep, a każdy z nich opowiadał własną historię. Gdy Jasmijn przesunęła palcami po miękkiej wełnie intensywnie czerwonego płaszcza, obudziła się w niej nieoczekiwana ciekawość. Coś w tym sklepie było innego, jakby skrywał tajemnicę czekającą na odkrycie. Z niecierpliwością przyjaciółki zapuściły się dalej w labirynt płaszczy, z każdym krokiem pogłębiając swoją intrygę. Właścicielka sklepu, starsza kobieta o mądrych, wiedzących oczach, obserwowała każdy ich ruch zza swojej lady. Gdy wędrowali głębiej w labirynt, ich głosy były ściszone z szacunku, natknęli się na drzwi ukryte wśród zabytkowych ubrań. Kusiły ich, zapraszając do odkrycia tego, co znajdowało się za nimi. Z zapartym tchem weszli do pokoju skąpanego w eterycznym świetle. Powietrze zadrżało w oczekiwaniu, gdy ujrzeli lustro, którego starożytną ramę zdobiły misterne rzeźbienia. Przyjaciele wymienili porozumiewawcze spojrzenia, a ich ciekawość sięgnęła zenitu. Ale gdy ich odbicie zatańczyło na powierzchni lustra, dotarła do nich nawiedzająca świadomość. Obraz uchwycony w lustrze nie był ich własnym. Zamiast tego zobaczyli życie, które zostawili za sobą, drogi, których nie wybrali i przyszłość, którą mogli mieć. Czas stanął w miejscu, gdy dotarła do nich głęboka prawda, że wybory, których dokonali, ukształtowały ich przeznaczenie. Pokój wypełnił się dziwną mieszanką nostalgii i melancholii, gdy zdali sobie sprawę z nieskończonych możliwości, które odzwierciedlały rzeczywistość. Z ciężkimi sercami odsunęli się od lustra, a ich umysły zaprzątały pytania bez odpowiedzi. Co by było, gdyby wybrali inne ścieżki? Jakie przygody i trudności czekałyby na nich? Myśli krążyły w ich głowach niczym niedokończona symfonia. Gdy przyjaciele opuścili sklep, a ich twarze przywdziały nowe zimowe kurtki, ogarnęła ich ponura cisza. Świat na zewnątrz wydawał się inny, odmieniony przez głębokie objawienie. A teraz, drogi czytelniku, zostawiam cię z tymi samymi pytaniami bez odpowiedzi. Co ujawniłaby twoja refleksja? Jakie nieopowiedziane historie kryją się za wyborami, których dokonałeś? Gdy echa podróży Jasmijna, Julii i Lieke ucichną, zapraszam cię do zastanowienia się nad własnym lustrem nieskończonych możliwości.

[sundayartshop]

Abstrakcja w brązach ze złotem Obraz abstrakcyjny w odcieniach brązu z refleksami złota, metaliczna poświata. Doskonały do nowoczesnych wnętrz. Więcej obrazów w tym stylu tu GALERIA ABSTRAKCJI 477. 100x120cm akryl cena 2100zł

[lordrisin]

Podróż

Kolejny duch - owoc potęgi

Mroczny smutek to mój dobry przyjaciel

Jestem słaby

Jestem nagi

Złoty feniks pokonuje płonący las nieuchwytnych chwil

To obraz mojej świadomości

Kolejny krok w stronę niespełnionych obietnic

Co idzie niezgodnie z planem?

Wszystko skończy się nad ranem

Nie jestem sam, chociaż jestem samotny

Odejdę stąd będąc wolnym

~Lord Risin

[wolcichyczas]

08/05/2022

2 Mojżeszowa 40:1-16

(1) I rzekł Pan do Mojżesza: (2) W pierwszym dniu pierwszego miesiąca wzniesiesz przybytek, Namiot Zgromadzenia. (3) Ustawisz tam Skrzynię Świadectwa i nakryjesz ją zasłoną. (4) Wniesiesz też stół i ustawisz na nim to, co tam należy, wniesiesz świecznik i nasadzisz na nim jego lampy, (5) i ustawisz złoty ołtarz do kadzenia przed Skrzynią Świadectwa, i zawiesisz kotarę u wejścia do przybytku. (6) Ustawisz też ołtarz całopalenia przed wejściem do przybytku, Namiotu Zgromadzenia, (7) kadź zaś umieścisz między Namiotem Zgromadzenia a ołtarzem i nalejesz do niej wody. (8) I wytyczysz wokoło dziedziniec, i zawiesisz kotarę w bramie dziedzińca. (9) Potem weźmiesz olej namaszczania i namaścisz przybytek i wszystko, co w nim jest, i poświęcisz go wraz ze wszystkimi jego przyborami, i będzie święty. (10) Namaścisz też ołtarz całopalenia wraz ze wszystkimi jego przyborami, poświęcisz ołtarz i stanie się ołtarz świętością nad świętościami. (11) I namaścisz kadź z podstawą jej, i poświęcisz ją. (12) Potem przyprowadzisz Aarona i jego synów do wejścia do Namiotu Zgromadzenia i obmyjesz ich wodą. (13) I ubierzesz Aarona w święte szaty, i namaścisz go, i poświęcisz go, by mi pełnił służbę jako kapłan. (14) Przyprowadzisz też jego synów i ubierzesz ich w tuniki, (15) i namaścisz ich tak, jak namaściłeś ich ojca, i będą mi pełnić służbę jako kapłani, a przez to namaszczenie będą mieli kapłaństwo na wieki po wszystkie ich pokolenia. (16) Mojżesz uczynił wszystko tak, jak mu nakazał Pan; tak uczynił, 

(Byłoby to dla Ciebie pomocne gdybyś znalazł zdjęcie repliki namiotu zgromadzenia jako pomocy przy czytaniu tego fragmentu). Wcześniej w 2 Moj. zostały podane instrukcje tego jak zbudować części, z których potem zostanie złożony namiot zgromadzenia (który miał być przenośnym sanktuarium do uwielbienia Boga). W tym rozdziale, znajdujemy informacje, że części namiotu zostały wykonane i teraz są składane w całość. Każda część tego namiotu miała nauczyć Izrael czegoś o nadchodzącym Baranku Bożym, Panu Jezusie. On byłby tą idealną ofiarą zastępczą za nasze grzechy. W centrum namiotu znajduje się miejsce najświętsze. To tutaj Bóg przyjmuje ofiary Izraela za przebaczenie. W najświętszym miejscu znajduje się chleb, świecznik oraz ołtarz kadzidlany (w.4-5). Zewnętrzny pokój namiotu był oddzielony od miejsca najświętszego zasłoną. Stół z chlebem świadczy o Jezusie jako o “chlebie życia” (Jana 6:35). Lampa świadczy o Nim jako o “światłości świata” (Jana 8:12). Ołtarz obrazuje dzieło Chrystusa, który teraz wstawia się za nami w niebie (Heb. 7:25). Zewnętrzna część namiotu to dziedziniec gdzie znajdowało się naczynie z wodą. Było ono używane przez kapłanów i przedstawia nasze oczyszczenie wodą przez Słowo (Ef. 5:25-26). Ołtarz ofiar całopalnych był dużym ołtarzem z brązu gdzie ofiary były składane na dziedzińcu, na zewnątrz namiotu. 

Krok Życiowy 

Jeśli odwrócimy kolejność tych kawałków, rozpoczynając przy ołtarzu brązu i idąc w stronę wieka, Tronu Bożego, mamy obraz tego co zadziało się w chwili kiedy po raz pierwszy przyszliśmy do Boga. Najpierw, zostaliśmy odkupieni przez zastępczą ofiarę Chrystusa (Chrystus jest naszym zamiennikiem). Potem, jesteśmy codziennie obmywani, spożywamy chleb życia, odzwierciedlamy światłu Chrystusa i cieszymy się z tego jaką pracę wykonuje jako nasz Arcykapłan. W końcu, możemy cieszyć się naszą społecznością z Bogiem.

[rozalia-art]

Obraz na płótnie " Złoty pył" akryl

[lara1985]

Kto by pomyślał, że fikcyjna gra komputerowa z uniwersum filmu "Ralph Demolka" ("Wreck-It-Ralph") wyprodukowanego przez Disney'a w 2012 roku zawita do realnego świata. Ja się o tym dowiedziałam całkiem niedawno, kiedy zobaczyłam nieoficjalny port tej gry napisany na komputer Commodore 64. Tą grą oczywiście jest "Fix-it Felix Jr", fikcyjna gra stworzona przez fikcyjną firmę TabiKomi w 1982 roku i występująca w uniwersum filmu "Ralph Demolka".

Przypomnijmy, że Wreck-It Ralph to tytułowy bohater kreskówki Disney'a "Ralph Demolka, ale także główny antagonista w fikcyjnej grze "Fix-it Felix Jr" sprzed 30 laty. Akcja filmu dzieje się w jednym z salonów gier, kiedy po zamknięciu sklepu i po zgaszeniu świateł wszystkie postacie z gier żyją własnym życiem. Tytułowy bohater w głębi serca nie jest złym facetem i ma już dość bycia "tym złym". Chce zostać bohaterem, dlatego ucieka ze swojej gry i przemierza światy innych gier. W filmie występuje sporo easter eggów, bohaterów innych, realnych gier komputerowych (np Jeż Sonic, Pac-Man i Duszki, Tapper, Bowser z Super Mario Bros, Dig Dug i jego przeciwnicy, Street Fighter, Mortal Kombat i wielu innych), czy też bohaterowie innych animacji Disney'a. Całkiem przyjemna bajka familijna zarówno dla młodszych jak i "starych pierników" takich jak ja :D. Z tego co wiem, to w 2018 roku wyszedł sequel tego filmu "Ralph Demolka w internecie", ale go nie oglądałam.

Jak się dowiedziałam, w czasie promocji filmu podczas trwania targów E3 w 2012 roku pojawiły się działające automaty z tą właśnie grą. Film miał swoją premierę w listopadzie 2012 roku, a do Polski zawitał w styczniu 2013 roku. Niedługo potem pojawiły się oficjalne wersje tej gry na systemy Android, iOS, Windows Phone (ktoś to jeszcze pamięta?), również wyszła wersja na PC pod Windowsa, ale także... wersja online uruchamiana z poziomu przeglądarki internetowej we flashu. W 2014 roku pojawił się port (nie wiem czy to był oficjalny czy nie) na konsole SEGA Genesis (Megadrive) dzięki firmie Airwalk Studios. Nawet jeszcze możemy zagrać online w wersję na SEGA Megadrive.

https://online.oldgames.sk/play/genesis/fix-it-felix-jr/10107

Naprawdę nie wiedziałam, że po premierze filmu gra ta zyska "drugie życie" i zostanie przemycona do realnego świata. Jak widać, taka ze mnie fanka gier retro. Oprócz tego wyszedł port tej gry na... Atari 2600 i były przymiarki do NES-a. Całkiem niedawno dowiedziałam się o istnieniu tej gry w realnym świecie dzięki nieoficjalnemu portowi tej gry na komputer Commodore 64.

Premiera wersji na Commodore 64 miała miejsce 26 kwietnia 2020 roku, a sama gra została umieszczona w wersji cyfrowej na stronie:

https://brokenbytes.itch.io/fix-it-felix-jr

Stamtąd można było zakupić grę za skromne 2 brytyjskie funty i zasilić konto UNICEF-u. Jest też opcja ściągnięcia gry za darmo, jeśli ktoś skąpi 10 złotych. Wpłata jest dowolna. Dzięki temu można zagrać w tę grę na emulatorach Commodore 64 oraz na konsolach The C64 Mini i Maxi. Po ściągnięciu i rozpakowaniu folderu z grą mamy trzy typy plików: obraz kartridża, obraz dyskietki i jednoplikowy plik z rozszerzeniem prg.

Wśród twórców gry widnieje dwóch członków grupy Retro Gamer CD. Włoch Antonio Savonna, który był głównym programistą i Saul Cross, który był kompozytorem soundtracku, a także twórcą efektów dźwiękowych. Natomiast autorem grafiki jest Steven Day. Właśnie to oni odpowiadali za powstanie konwersji gry "Keystone Kapers" (policjant i złodziej) z Atari na Commodore 64 pod koniec 2019 roku.

Gra rozpoczyna się krótką cut scenką, podczas której widzimy jak spychacz przemieszcza domek Ralpha Demolki z lasu na pobliskie złomowisko. Ten rano się budzi i nie jest zadowolony. Wszystko to jest okraszone muzyką skomponowaną przez Saula Crossa oraz syntezą mowy, którą posługują się bohaterowie gry i która jest wysokiej jakości, jak na możliwości Commodore 64. Po tej krótkiej cut scence wita nas ekran tytułowy gry, który nieco przypominał mi ten z "Keystone Kapers" i w ten sposób skojarzyłam sobie twórców gry. Przed rozpoczęciem rozgrywki możemy sobie wybrać jeden z 16 poziomów trudności, podobnie jak to było w przypadku gry w policjanta i złodzieja. Sterując w górę i dół możemy sobie wybrać poziom trudności. Z tego co mi wiadomo, to po ukończeniu 16 levelu gra się nie zapętla i następuje Game Over. Przyciskiem fire na joysticku rozpoczynamy rozgrywkę. Następnie następuje kolejna cut scenka, podczas której widzimy jak dźwig buduje blok mieszkalny i pojawia się Ralph oznajmiając dzięki syntezie mowy "I'm gonna wreck it!", po czym wskakuje na budynek i wali swoimi potężnymi łapami w budynek, tak że ze wszystkich okien wylatują szyby. Po chwili zjawia się bohater gry Felix Zaradzisz ze swoim żółtym młotkiem i oznajmia słowami "I'm gonna fix it!", a w oknach budynku pojawiają się dzieci, które krzyczą "Fix it Felix!". W tym momencie rozpoczyna się rozgrywka.

Jest to połączenie gry zręcznościowej i jednoekranowej platformówki. Sama gra trochę przypomina miks "Donkey Konga" (pierwsza gra z Mario) i "Rampage" (gra o King Kongu niszczącym miasto) na stare automaty. Żeby ukończyć pierwszy level, musimy naprawić wszystkie szyby w onkach (15 pięter budynku - w sumie 75 okien) i nie dać się zabić. Budynek jest podzielony na 5 ekranów. Na każdym z ekranów musimy naprawić 3 piętra po 5 okien (w sumie 15 okien). Gracz może poruszać się we wszystkich kierunkach. Kierując joystickiem na boki przeskakujemy po parapetach, a przytrzymując przycisk fire na joysticku naprawiamy okna. Kierunkami pionowymi możemy zeskakiwać pomiędzy piętrami. Na 4 piętrze stoi Ralph, który bije łapami w budynek, z którego spadają cegły. Jeśli cegła na nas spadnie, tracimy życie. Na naprawienie wszystkich okien mamy określony czas - 60 sekund. Jeśli nie zdążymy, tracimy życie. Na wyższych poziomach gry pojawiają się nowe przeszkadzajaki takie jak: latające ptaki, doniczki z kwiatami na które nie możemy wskakiwać od dołu, czy odrywane kawałki muru których nie da się zniszczyć. Od czasu do czasu w losowych oknach będą się pojawiać dzieci, które będą zostawiać ciasta na parapetach. Te ciasta to nic innego jak chwilowa nietykalność na spadające cegły, latające ptaki, czy też niszczenie oderwanych kawałów ściany. Gdy uda nam się naprawić wszystkie okna, wspinamy się na wyższe kondygnacje budynku i tak przez 5 ekranów.

Kiedy uda nam się naprawić wszystkie okna na najwyższym piętrze, pojawia się kolejna cut scenka dziejąca się na dachu budynku. Felix krzyczy "I fixed it!", po chwili pojawiają się dzieci, które wręczają naszemu protagoniście złoty medal, a potem zrzucają Ralpha z dachu. Po upadku głównego antagonisty na ziemię rozpoczynamy kolejny level i rozgrywka zaczyna się od nowa. Kiedy stracimy wszystkie życia, następuje plansza z napisem GAME OVER i widzimy leżącego martwego Felixa i trzymającego lilię w dłoniach. Jeżeli uda nam się zdobyć odpowiednią liczbę punktów, gra nam pozwoli wpisać swoje trzy litery do Hall of Fame. Sama plansza wpisywania imienia przypomina nieco tą z gry "Commando" od Capcomu z 1985 roku. Mamy taki okrąg, którym zaznaczamy odpowiednią literę alfabetu. Brakuje tylko żołnierzyka i byłoby "Commando".

W grze za naprawione okno dostajemy 100 punktów, za zebranie ciasta otrzymujemy dodatkowe 500 punktów, za strącanie cegieł dzięki chwilowej nietykalności dostajemy dodatkowe 100 punktów, za strącenie ptaka 300 punktów i za naprawienie wszystkich okien dostajemy 500 punktów. Jeśli zostanie nam trochę czasu, to dostajemy bonus w postaci 100 punktów za każdą pozostałą sekundę. Za każde 20 tysięcy punktów dostajemy dodatkowe życie.

Gierka jest całkiem przyjemna, skierowana raczej do młodszej widowni. Po pewnym czasie może wydawać się nudna i monotonna. To spróbujcie ją odpalić na ostatnim 16 levelu, gdzie liczba przeszkadzajek jest ogromna. Dla mnie już 4 level to jest niezły hardkor, a gdzie tam do szesnastego. Bardzo się cieszę, że w tych czasach jeszcze powstają gry na stare komputer: małe Atari czy Commodore 64.

[audiobookpl]

Ken Follett - Stulecie - Tom 3 - Krawędź wieczności

Trylogia ""Stulecie"" to epicka opowieść autora ""Filarów Ziemi"", przedstawiająca splątane ze sobą losy członków pięciu rodzin – amerykańskiej, niemieckiej, rosyjskiej, angielskiej i walijskiej – na tle wydarzeń minionego wieku. Akcja ""Krawędzi wieczności"", ostatniej części trylogii, obejmuje okres od wzniesienia muru berlińskiego do zwycięstwa Baracka Obamy w wyborach prezydenckich. Od rewolucyjnej Hawany, przez gorące południe Stanów Zjednoczonych, waszyngtońskie salony władzy i Londyn lat sześćdziesiątych, aż po bezkresną Syberię. W świecie, w którym z niespotykaną dotąd determinacją w dążeniu do władzy ścierają się mocarstwa, bohaterowie powieści – każdy na swój sposób – próbują znaleźć dla siebie miejsce. Realizują marzenia, knują spiski, cierpią, tęsknią, zdradzają i kochają, podczas gdy świat wkracza w erę zimnej wojny, ofiarami zamachów padają Martin Luther King i J.F. Kennedy, rock and roll przeżywa swój złoty wiek i próbuje nie ugiąć się pod naporem Beatlesów, dzieci kwiaty protestują przeciwko wojnie w Wietnamie, w Związku Radzieckim następuje odwilż, a na ulicach Pragi i Warszawy ludzie domagają się wolności – i wreszcie ją uzyskują. ""Follett wciąż – nawet po napisaniu około 20 powieści – potrafi stworzyć tak wiarygodny obraz rzeczywistości, że czytając, niemal czuje się zapachy"" USA Today audiobooka czyta Leszek Filipowicz KLIKNIJ ABY POBRAĆ

[marcinmichno]

Poradnik Fotografii Mobilnej Część 2: Światło

W poprzedniej części cyklu omówiliśmy sobie parametry techniczne smartfonów a dziś pora na najistotniejszy element fotografii, bez którego zwyczajnie nie byłaby ona możliwa. W fizyce nazywane jest promieniowaniem optycznym czyli widzialną częścią promieniowania elektromagnetycznego, odbieranego przez siatkówkę oka ludzkiego.

ŚWIATŁO

To ono odpowiada za to co i jak widzimy. Jeśli miałbym wybrać jedną cechę, która świadczy o klasie fotografa, byłaby to umiejętność obserwowania światła. Niezależnie od tego czy mówimy o portrecie, architekturze, krajobrazie czy makrofotografii. Każdy kadr można sprowadzić zależnych od oświetlenia kompozycji kształtów, barw, faktur oraz cieni. Konstrukcja każdego aparatu opiera się na układzie optycznym, przez który przechodzi światło (obiektyw) oraz materiale światłoczułym rejestrującym obraz (matryca). Jak wspomniałem w poprzednim wpisie, po drodze pojawia się jeszcze przysłona obiektywu, ograniczająca ilość wpadającego światła oraz migawka, od której zależy to jak długo podczas jednego ujęcia światło będzie docierało do matrycy. Im mniejsza przysłona i dłuższy czas otwarcia migawki tym więcej światła na sensorze. O tym jak wykorzystać tę zależność opowiem wam w następnej części poradnika.

Jesli zaś chodzi o światło, to podręczniki uczą, by zachowywać równowagę między jego zbyt małą ilością prowadzącą do niedoświetlenia (1), a nadmiarem skutkującym prześwietleniem (2).

Najczęściej spotkamy się z powyższymi sytuacjami przy skrajnie kontrastowych scenach, w których ostrzenie na elementach w cieniu spowoduje prześwietlenie fragmentów dobrze oświetlonych. Z kolei próba złapania ostrości na obiektach oświetlonych spowoduje niedoświetlenie tego co znajduje się w cieniu. W takich przypadkach można skorzystać się z trybu HDR lub wykonać kilka ujęć tej samej sceny i połączyć je ze sobą w programie graficznym.

Teoretycznie jest to dobry kierunek, ale czasem okazuje się, że fotografowanie pod światło sugestywnych konturów też może dawać interesujące efekty. Dlatego fotografia nie powinna ograniczać się wyłącznie do stosowania sztywno przyjmowanych zasad. Jej istotą, jak w przypadku wszystkich dziedzin sztuki jest ciągłe poszukiwanie. Ukazywanie codzienności w niecodzienny sposób. 

W fotografii mobilnej najczęściej będziecie mieli do czynienia ze światłem zastanym, czyli naturalnym lub sztucznym oświetleniem sceny, którego nie zmodyfikowaliście własnymi lampami. Do określenia jego barwy służy wyrażana w Kelwinach (K) temperatura barwowa. Światło ciepłe ma temperaturę barwową poniżej 3300 K, zaś zimne - powyżej 5000 K. Im wyżej w skali, tym bardziej niebieski będzie odcień światła białego, a im niżej - tym bardziej żółty. O ile w przypadku jarzeniówek, halogenów, ulicznych lamp czy neonów temperatura barwy jest stała, nie można tego powiedzieć o Słońcu. Pomijając wpływ temperatury, zanieczyszczeń powietrza, czy cząsteczek wody w trzech stanach skupienia - podstawową zmienną jest czas. I paradoksalnie najmniej atrakcyjne okazuje się samo południe, kiedy światła jest najwięcej. Wie to każdy, kto choć raz obserwował wschodzące lub zachodzące Słońce. Wybuchające na niebie eksplozją odcieni złota, czerwieni, zieleni czy turkusu (polecam zimą) stanowi dla wielu doskonały temat sam w sobie.

Dla fotografa istotny będzie jednak nie tylko efektowny wschód czy zachód Słońca. Złota godzina to czas po zachodzie i przed wschodem, gdy miękkie światło nisko położonej tarczy Słońca ma specyficzny złoty odcień. Idealne do krajobrazów, portretów czy nastrojowych zdjęć makro. Pamiętać należy, że słowo “godzina” jest tu terminem umownym, bo czas trwania zjawiska zmienia się w zależności od szerokości geograficznej i pory roku. Najdłużej obserwowane jest na biegunach, w Polsce ok 40 minut, a w okolicach równika zaledwie kilka minut.

Błękitna godzina (lub niebieska) to z kolei pora, której początek ma miejsce przed wschodem oraz po zachodzie Słońca. W tym czasie można uzyskać intensywnie błękitne niebo na zdjęciach nocnych. Światło jest wtedy mało kontrastowe, dzięki czemu możliwe jest rejestrowanie większej ilości detali niż przy całkowicie ciemnym niebie. Wbrew nazwie błękitna godzina trwa dosyć krótko, bo od kilkunastu do kilkudziesięciu minut w zależności od szerokości geograficznej i pory roku. Nie da się też precyzyjnie ustalić czasu rozpoczęcia oraz zakończenia, więc pozostaje obserwacja nieba oraz fotografowanie metodą prób i błędów przed wschodem i po zachodzie Słońca.

Dla ułatwienia podrzucam wam narzędzie, z którego korzystam od lat, zarówno planując zdjęcia w mojej okolicy jak i na wyjazdach. Exsate Golden Hour to aplikacja na smartfony z Androidem podająca dokładny czas występowania opisanych powyżej zjawisk dla zadanej lokalizacji geograficznej. Dodatkowo pokazuje wszystko na mapie, dzięki czemu unikniecie wyruszenia w lokalizację, z której na przykład wschodzącego nad morzem Słońca zwyczajnie nie będzie widać.

Oczywiście są sytuacje i rodzaje fotografii, w których będziemy wykorzystywali dodatkowe źródła oświetlenia. Z pomocą przyjdzie nam wtedy nie tylko lampa wbudowana, ale i cała masa dedykowanych rozwiązań. Od malutkich softboxów z taśmami ledowymi po profesjonalne reflektory studyjne. Przewagą takiego rozwiązania jest możliwość dostosowania ilości, układu, natężenia i temperatury barwowej świateł do naszych potrzeb. I nawet jeśli dla wielu osób jest to trochę przerost formy nad treścią w przypadku telefonu, to w dalszej części cyklu omówię również zastosowanie podstawowych lamp i softboxa. Na tym etapie wystarczy, że zapamiętacie że z uwagi na czas i parametry wyzwalania błysku, do fotografii mobilnej wygodniej stosować oświetlenie ciągłe.

Na dziś to wszystko. Mam nadzieję, że dowiedzieliście się czegoś ciekawego albo przynajmniej zmotywowałem was do eksperymentów. Kolejna część poradnika już niebawem.

Światła życzę i tylko udanych kadrów.

__________________

Partnerem technologicznym cyklu jest Motorola. Wszystkie zdjęcia i zrzuty ekranu wykonano smartfonami tej marki.

[marnowanieczasu]

Nie cytujcie Biblii, proszę

Wpadłam w jakiś przedziwny wir czytania, skończyłam właśnie czytać dwie książki, a to dla mnie niepodobne - chociaż kreuję się na intelektualistkę, przeczytam coś od czasu do czasu, a nawyk czytania przed snem zanikł u mnie mniej więcej w liceum (chociaż powoli próbuję na nowo go w sobie obudzić). Jedna z książek to „Shitshow!” LeDuff’a, którego możecie kojarzyć z reportażu „Detroit”, bo dostał za to Pulitzera, a po takie książki sięga pewnie więcej ludzi. Generalnie jeśli nie czyta się klasyków albo bestsellerów, to ciężko porozmawiać z kimś o książkach, bo jest ich tak dużo, że szansa spotkania osoby, która czytała na przykład 5 tych samych mniej znanych książek co ty jest całkiem niska. Druga książka to „Młyny boże” Leociaka. I nie wiem czemu sobie to robię, ale obie te pozycje wywołały u mnie myśl przygnębiającą, a mianowicie - wiedziałam, że świat jest głównie do dupy i okrutny, ale myślałam, że mniej. 

“Shitshow!” mnie trochę zaszokował, bo chociaż nie wierzę w amerykański sen (i chyba nie mam większego prawa, nie to pokolenie), to nie spodziewałam się, że w niektórych miastach ludzie dostają rachunki za trującą wodę, a w wyborach stosuje się taktykę na złapanie wyborców-debili i wystawia się człowieka z dupy, którego nazwisko jest podobne w zapisie do nazwiska kontrkandydata. Trochę z innej strony, niż wcześniej, spojrzałam na wybór Trumpa i po raz pierwszy nie jest on wynikiem głosu populistów, tylko odwetem na większe problemy w USA. I ta książka mnie zasmuciła, ale nie tak bardzo, bo zaraz przeszłam do zagłębiania się w historię stosunku Kościoła i Żydów w ujęciu negatywnym.

Połknęłam tę książkę w jeden dzień (a nie było łatwo, bo w międzyczasie musiałam robić i sprzedawać popcorn) i bardzo cieszę się, że wpadła w moje ręce, bo chociaż byłam świadoma, że popkulturowy obraz Polaków i Kościoła w czasie II WŚ próbuje przedstawiać wszystko przez różowe okulary (a niestety takie filmy jak „Pokłosie” spotykają się też z bardzo agresywną oceną, bo przecież Polacy to złoty naród bez skazy i co to za antypolskość, fu), ale nie byłam świadoma faktu jak ta wrogość do narodu żydowskiego była rozpowszechniona i w jaki ohydny sposób budowana. A mianowicie między innymi przez cytaty z Biblii, cytaty wzięte bez szerszej interpretacji, które wskazują, że naród żydowski jest zabójcą Jezusa, okrutnym i przebiegłym, i należy mu się kara. Nie byłam też świadoma, że wiele funkcjonujących dzisiaj gazet, jak na przykład Tygodnik Powszechny, ma takie antysemickie korzenie, ani że osoby, które zostały poddane kanonizacji miały poglądy tak dalekie od świętych, albo nawet neutralnych.  

Ta książka pewnie nie wstrząsnęła by mną tak bardzo, gdybym nie natknęła się na wypowiedzi cytujące Biblię, które od razu skojarzyły mi się z tym, co ma miejsce teraz. Człowiek, który został zwolniony z Ikei, za między innymi następujący cytat:

„Ktokolwiek obcuje cieleśnie z mężczyzną, tak jak się obcuje z kobietą, popełnia obrzydliwość. Obaj będą ukarani śmiercią, a ich krew spadnie na nich”.

Oczywiście, jak już każdy wie, ta sytuacja wywołała burzę. Że przecież to tylko cytat, że wolność słowa i wiary.

W książce pojawiają się także przykłady artykułów, które namawiały swoich czytelników do robienia zakupów czy korzystania z usług jedynie z katolickich źródeł. I widzę to też teraz, a nawet w gorszym ujęciu, bo przynajmniej raz w tygodniu trafiam na wykaz sklepów, w których nie powinno robić się zakupów, bo popierają LGBT. Oczywiście IKEA należy do czołówki (chociaż w czasie wojny byłby to sklep na pewno lubiany przez takie ortodoksyjne środowiska, w końcu założyciel IKEI w młodości miał bardzo dyskusyjne poglądy zaszczepione przez babcię sympatyczkę nazizmu). 

I oczywiście, to nie jest tak, że boję się powtórki katastrofy, ale przeraża mnie ta cała bezmyślna wolność słowa, a raczej zasłanianie się wolnością słowa. Przeraża mnie też to, że Biblia, z której powinno czerpać się dobro, ciągle służy do takiego siania nienawiści. I mi jest przykro, heteroseksualnej agnostyczce, to jak musi być przykro homoseksualnemu katolikowi? 

Dla każdej osoby, która zamierza posłużyć się kiedykolwiek w jakiejkolwiek dyskusji cytatem w Biblii, który sugeruje, że za czynniki niezależne od kogoś należy go potępić, proponuję najpierw zderzyć się z jakimiś cytatami albo w ogóle z dekalogiem:

„Nie uczynisz sobie obrazu rytego ani żadnej podobizny tego, co jest na niebie w górze i co na ziemi nisko, ani z tych rzeczy, które są w wodach pod ziemią (…) Nie będziesz cudzołożył. (…) Nie będziesz mówił fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu twemu.”  Księga Wyjścia 20, 4-16

Jeszcze pamiętajcie o nieumiarkowaniu w jedzeniu i piciu, zły i powszechny grzech.

Ale oczywiście, dla ludzi, którzy piszą o kamieniowaniu i przelewaniu krwi, jest główna zasada - dla wrogów Stary Testament, dla mnie Nowy Testament. Przecież można sobie wybrać. 

W ogóle wolność słowa jest chyba prawem, którego spora część użytkowników Internetu nie rozumie. Bo to nie chodzi o to, żeby mieć wolność do wygłaszania poglądów, kto według ciebie albo twojej religii powinien zostać ukamieniowany. Wolność słowa z idei wygłaszania swoich opinii, poglądów i wierzeń bez obaw, zamienia się w wymienianie, kogo najchętniej by się zabiło. Wolność słowa =/= obraź kogoś bez konsekwencji. Wolność słowa =/= obraź czyjąś matkę bez konsekwencji. Wolność słowa =/= życzenie komuś źle. Wolność słowa =/= pogarda dla odmiennej opinii.  W ogóle wydaje mi się, że jeśli w jakiejkolwiek kłótni trzeba posłużyć się argumentem, że istnieje wolność słowa, to znaczy, że robisz to źle. 

Co robić? Pozostaje chyba mi tylko żyć w nadziei, że w końcu takie podżeganie do nienawiści się skończy, chociaż trwa ono od zarania dziejów. I jak jeszcze gdzieś zobaczę cytat z Biblii, albo Koranu, albo nawet podręcznika do matematyki, który jakąkolwiek grupę społeczną piętnuje, to prześlę takiej osobie link do książki Leociaka. A tak naprawdę to pewnie nic nie zrobię, niestety. 

[gerart-official]

We don't make mistakes, just happy little accidents. - Bob Ross #mountains #painting #art #instaart #artwork #black #white #forest #malunek #obraz #polishartist (w: Złoty Stok) https://www.instagram.com/p/B1uf9DxoxEx/?igshid=1820ufjfadghk