#wierze w Boga

[czupiradlo]

ᴢʜɢ: ᴄᴇʟɪɴᴀ ᴡᴀᴅᴏᴡɪᴄᴢ [ʷʳᶻᵒˢᵒʷᵒ_2.1]

Starsza wnuczka Serwacego Gawlika. Wysoce uzdolniona akademicko, miła dziewczyna o sympatycznej twarzy, wychowana w wierze katolickiej, o głębokich morałach. Najmocniej z całej rodziny przeżyła śmierć dziadka. Przygotowuje się do wyjazdu na studia farmaceutyczne w Warszawie. Słup drugiej części badań.

Celina na początku nie była przychylnie nastawiona do pomysłu obsadzenia jej siostry w roli królika doświadczalnego. Zdawała sobie sprawę, że ingerowanie w ludzkie DNA ze znikomą wiedzą na ten temat i wspieranie się jedynie chaotycznymi notatkami dziadka jest wyjątkowo inwazyjnym ruchem na młodym organizmie niespełna siedemnastolatki. Mimo to Regina naciskała. Z jakiegoś powodu zależało jej na zaangażowaniu się w eksperyment. Brała pod uwagę różne nieprzyjemne konsekwencje i wiedziała, że to, co robią, zakrawa o zabawę w Boga - nie była głupia, cechowała się wysoką inteligencją. Bez względu na zagrożenia, a być może właśnie przez nie, dziewczyna postanowiła i zamierzała się swej decyzji trzymać. To ona włoży na głowę sześcienny hełm, czy siostra tego chce, czy nie.

Wątpliwości

Eksperyment trwał przez kilka miesięcy. Cyśka, ukryta za maską kruczej głowy, sprawowała pieczę nad bezpieczeństwem siostry. Poleciła jej zapisywać wszystkie, nawet najdrobniejsze objawy i skutki uboczne na pustych stronicach notesu dziadka, licząc na to, że będzie miała do nich swobodny dostęp i w razie niepokojących sygnałów przerwie eksperyment.

W wieczór przed swoim wyjazdem do stolicy, w październiku 1972 roku, Cyśka spotkała się ze swoim chłopakiem, Beniaminem, na swojej werandzie pod domem. Mieszkała z rodzicami i siostrą na farmie, w odosobnieniu od reszty wioski, więc nie zagrażały im żadne wścibskie spojrzenia. Para kierowała się różnymi intencjami, idąc na spotkanie. Dziewczyna chciała porozmawiać z lubym o siostrze, martwiła się o nią. Młoda Wadowiczówna, z reguły nieobecna, wycofana, milcząca, o oceniającym spojrzeniu, stała się nerwowa. Łatwo było wyprowadzić ją z równowagi. Miewała krwotoki, gęsto cieknące z nosa. Zaczęła o wiele częściej wymykać się z domu, znikała na kilka dni i wracała, w milczeniu przyjmując reprymendy od rodziców, którzy za żadne skarby świata nie podejrzewali, że w piwnicy ich domu dochodzi do przełomowej dla epoki sensacji. Celina stanęła przed dylematem - skoro wyjeżdża, czy powinni kontynuować eksperyment? Co, je��li pod jej nieobecność wydarzy się coś niedobrego? Nie będzie w stanie w razie wypadku szybko wrócić z mazowieckiej Warszawy do Wrzosowa na Mazurach. Beniamin był odmiennego zdania. Możliwe, że odsuwając Reginę od płynów i cotygodniowego napromieniowywania w Skrzyni Gawlikowej, dziewczyna zareaguje jak narkoman na odstawienie mefedronu. Bez Celiny nie poradzą sobie sami. Chłopak nieśmiało zaproponował najprostsze rozwiązanie: Cyśka nigdzie nie pojedzie, zostanie we Wrzosowie i doprowadzi eksperyment do końca. Doszło do kłótni między kochankami, Celina nie mogła uwierzyć, że jej wieloletni chłopak nie potrafi zrozumieć, jak wiele dalsza nauka dla niej znaczy. Rozdzielili się w bardzo nieprzyjemnej atmosferze.

Feralna noc

Po awanturze z chłopakiem Celina usiłowała zasnąć, jednak nie była w stanie zmrużyć oka. Następnego ranka miała pojechać z tatkiem na pociąg do Warszawy. Choć położyła się przed osiemnastą, zegar w salonie wybijał dziesiątą w nocy, a dziewczyna dalej nie spała. W świetle latarki wylewała splątane myśli na karty swojego pamiętnika, gdy usłyszała poruszenie na parterze. Wyszła ze swojej sypialni i zeszła po schodach. Ojciec w gorączce szykował się do wyjścia. Słuchawka telefonu stacjonarnego wisiała niemrawo na pożółkłej tapecie. Celina wyjrzała ponad ramieniem ojca na szeroko otwarte drzwi, na zasnute dymem niebo i na cienką strużkę dymu, unoszącą się gdzieś za lasem nad wsią. Spełnił się scenariusz gorszy, niż wszystkie te, które roztrząsała w głowie i na papierze przez minione miesiące. Słowa ojca, zazwyczaj kategorycznego, zasadniczego i chłodno myślącego, teraz docierające do niej z jakiejś dużej odległości, stłumione przerażeniem i troską, tylko potwierdziły jej złe przeczucia.

“𝚁𝚎𝚐𝚒𝚗𝚔𝚊, 𝚍𝚣𝚒𝚎𝚌𝚔𝚘 𝚗𝚊𝚜𝚣𝚎, 𝚊𝚗𝚒𝚘𝚕𝚎𝚔… 𝚝𝚢𝚖 𝚛𝚊𝚣𝚎𝚖 𝚗𝚊𝚙𝚛𝚊𝚠𝚍𝚎 𝚜𝚘𝚋𝚒𝚎 𝚙𝚛𝚣𝚎𝚜𝚔𝚛𝚘𝚋𝚊𝚕𝚊. 𝙾𝚓, 𝚍𝚊𝚓, 𝙱𝚘𝚣𝚎, 𝚣𝚎𝚋𝚢 𝚝𝚘 𝚗𝚒𝚎 𝚋𝚢𝚕𝚊 𝚙𝚛𝚊𝚠𝚍𝚊…“

[ahera764]

Słownik Ezoteryczny

Magia - to tajemnica i moc, która przekracza zwykłe granice rzeczywistości, łącząc ludzi z nieznanym i nadprzyrodzonym. To sztuka odkrywania, kreowania i uwalniania potencjału ukrytego w świecie i w nas samych.

Kabała - to duchowa tradycja żydowska, badająca tajemnice Boga, wszechświata i ludzkiej duszy. Wykorzystuje symbolikę, mistykę i interpretację tekstów hebrajskich w celu zgłębienia głębszych prawd duchowych i kosmicznych.

Alchemia - to dawna sztuka i filozofia, która łączyła elementy nauki, magii i duchowości. Jej celem było przekształcenie substancji, osiągnięcie doskonałości duchowej i materialnej oraz poszukiwanie eliksiru życia i kamienia filozoficznego.

Czakry - to energetyczne centra w ciele, według hinduistycznej i buddyjskiej tradycji. Istnieje siedem głównych, zlokalizowanych wzdłuż kręgosłupa, regulujących przepływ energii życiowej (prana). Ich harmonia wpływa na zdrowie fizyczne, emocjonalne i duchowe.

Rytuał - to symboliczne działanie, często przeprowadzane zgodnie z określonymi regułami i obrzędowościami, mające na celu wywołanie określonych efektów duchowych, społecznych lub magicznych. Może służyć celebracji, przemianie lub komunikacji z siłami nadprzyrodzonymi.

Zaklęcie - to słowa, gesty lub rytuały używane w celu wywołania określonego efektu magicznego. Może być wykorzystywane do ochrony, uzdrawiania, przemiany lub manipulacji energią. Bazuje na wierze w moc intencji i symboliki.

Medytacja - to praktyka skupienia uwagi i relaksacji umysłu, często poprzez koncentrację na oddechu, dźwiękach lub obrazach. Pomaga wyciszyć myśli, zwiększyć świadomość i osiągnąć spokój wewnętrzny, poprawiając zdrowie psychiczne i fizyczne.

Inwokacja - to uroczyste wezwanie lub modlitwa, adresowane zwykle do sił nadprzyrodzonych, bogów, duchów lub mocy kosmicznych, w celu uzyskania wsparcia, ochrony lub objawienia się ich obecności.

Ewokacja - to praktyka magiczna polegająca na przywoływaniu lub manifestowaniu istot lub mocy nadprzyrodzonych, często poprzez stosowanie rytuałów, symboli i formuł, aby uzyskać ich interwencję lub współpracę.

Sabaty - to święta obchodzone w niektórych nurtach neopogaństwa i wiccańskiej tradycji. Dzieli się je na osiem wydarzeń, związanych z cyklami roku słonecznego, takie jak równonoc letnia, zimowa, czy przesilenia. To okazja do celebracji natury, życia i magii.

Wicca - to religia pogańska oparta na dawnych tradycjach ezoterycznych i praktykach magicznych. Wierzy w wielkość natury, bóstwa, reinkarnację i zasadę "szkodzić nikomu, ale czyń swoją wolę". Praktykowane są rytuały, czary i celebracje cykli natury.

Wróżenie - to praktyka przewidywania przyszłości lub odczytywania ukrytych aspektów życia, często za pomocą symboli, kart, gwiazd czy innego medium. Może być używane do zdobywania wskazówek, radzenia sobie z niepewnością lub poszukiwania głębszego zrozumienia.

Tarot - to zestaw kart stosowany do wróżenia, medytacji i rozwoju osobistego. Każda karta ma symboliczne znaczenie, które może być interpretowane w kontekście pytania lub sytuacji. To narzędzie introspekcji, które pomaga zrozumieć życiowe wyzwania i możliwości.

Anioły - to istoty duchowe obecne w wielu religiach i tradycjach duchowych. Uważane są za posłańców, opiekunów lub istoty duchowe, które przynoszą ochronę, wsparcie i duchowe przewodnictwo. Wierzy się, że są połączone z siłą boską i działają na rzecz dobra i harmonii.

Słowianowierstwo - to rodzima religia i system wierzeń Słowian, bazujący na dawnych tradycjach, kulturze i mitologii. Skupia się na kultywowaniu natury, duchów przodków i sił kosmicznych, poprzez rytuały, obrzędy i celebracje związane z cyklami natury i życia.

Magia ceremonialna - to systematyczna praktyka magiczna, która wykorzystuje precyzyjne rytuały, symbole i zaklęcia, aby osiągnąć określone cele duchowe, magiczne lub mistyczne. Oparta jest na starożytnych tradycjach i często wymaga skupienia, koncentracji i poświęcenia.

Satanizm - to zróżnicowany zbiór religijnych, filozoficznych i kulturowych ruchów, które eksplorują różne aspekty buntu, indywidualizmu i krytyki tradycyjnych norm społecznych i religijnych. Niektóre formy skupiają się na symbolice Szatana jako symbolu wolności i samostanowienia, podczas gdy inne opierają się na kultach okultystycznych lub satyrycznych.

Voodoo - to praktyka religijna i magiczna wywodząca się z afroamerykańskich tradycji, szczególnie z Haiti i Nowego Orleanu. Wykorzystuje rytuały, zaklęcia, lalki wudu i elementy natury do osiągania celów duchowych, uzdrawiania lub rzucania uroków.

Hoodoo - to praktyka magiczna wywodząca się z afroamerykańskich tradycji, głównie w po��udniowych Stanach Zjednoczonych. Obejmuje zaklęcia, talizmany i ziołowe leczenie, często oparte na wierzeniach afrykańskich, indiańskich i europejskich.

Magia chaosu - to postmodernistyczna praktyka magiczna, która eksploruje swobodę, kreatywność i elastyczność w zakresie technik i wierzeń magicznych. Skupia się na eksperymentowaniu, synkretyzmie i adaptowaniu różnych systemów wierzeń, aby osiągnąć pożądane rezultaty.

Asatru - to współczesna odbudowana religia pochodząca z mitologii nordyckiej. Wyraża szacunek i oddanie bogom, takim jak Odyn czy Thor, oraz przodkom. Praktykowane są rytuały, medytacje i studia mitologii dla osobistego rozwoju i łączności z duchowością nordycką.

Demony - to istoty nadprzyrodzone, często postrzegane jako złe duchy lub istoty demoniczne. W różnych kulturach i religiach mają różne formy i cechy, często utożsamiane z pokusami, cierpieniem czy złem, choć niektóre mogą być postrzegane jako neutralne lub nawet pomocne.

Magia enochiańska - to system magiczny opracowany przez Johna Dee i Edwarda Kelley'a w XVI wieku. Wykorzystuje specjalne symbole, rytuały i modlitwy do komunikacji z aniołami i osiągania wiedzy oraz mocy duchowych.

Demonolatria - to praktyka religijna lub magiczna, w której demony są czczone lub uznawane za obiekty kultu. Często opiera się na wierzeniu, że demony mają moc nad przyziemnymi sprawami i mogą być czczone lub przypisywane im ofiary w zamian za pomoc lub wsparcie.

Nekromancja - to praktyka magiczna polegająca na kontaktowaniu się z duchami zmarłych. Często wykorzystuje się ją do uzyskiwania wskazówek, przepowiadania przyszłości lub pozyskiwania mocy z zaświatów.

Astrologia - to system wierzeń, który przypisuje znaczenie ruchom planet i gwiazd na ludzkie życie i wydarzenia. Odczytuje się to przez horoskopy, interpretując ich wpływ na charakter, losy osobiste i zdarzenia na Ziemi.

Drzewo życia - to symbol występujący w wielu kulturach i religiach, reprezentujący połączenie między światem fizycznym a duchowym oraz związki między wszystkimi formami życia. Często jest interpretowane jako metafora dla struktury kosmosu, hierarchii duchowej lub rozwoju osobistego.

Ortodoksja - to przyjęcie i utrzymanie tradycyjnych, uznanych poglądów, doktryn lub praktyk jako jedynie słusznych. Jest to często stosowane w kontekście religijnym, gdzie oznacza przestrzeganie ustalonych nauk i zasad wiary.

Heterodoksja - to odstępstwo od tradycyjnych, powszechnie akceptowanych poglądów, doktryn lub praktyk. Osoby heterodoksyjne mogą wyrażać inne interpretacje lub poglądy niż większość, często prowadząc do kontrowersji lub odrzucenia przez główny nurt.

Ezoteryka to tajemnicza, duchowa wiedza lub praktyka, której zrozumienie jest zarezerwowane dla wtajemniczonych. Obejmuje mistyczne, okultystyczne i filozoficzne koncepcje, często badane w celu odkrycia głębszych prawd duchowych i kosmicznych.

Egzoteryka - to wiedza lub nauka otwarta i dostępna dla wszystkich, niezależnie od poziomu zaawansowania. Jest przekazywana publicznie i zrozumiała dla większości, w odróżnieniu od ezoteryki, która jest bardziej zaawansowana i tajemnicza.

Druidyzm - to współczesna odnowiona forma starożytnej religii celtyckiej, oparta na kulturze i tradycjach druidów. Skupia się na czci natury, połączeniu z duchami, celebracji cykli roku i duchowym rozwoju jednostki.

Szamanizm - to praktyka duchowa, w której szamani posługują się ekstazą, kontaktując się z duchowym światem w celu uzyskania wskazówek, uzdrowienia lub przewodnictwa. Wykorzystują rytuały, muzykę i podróże w zaświaty, aby pomóc społeczności i jednostkom.

Aura - to subtelne pole energetyczne otaczające ciało człowieka lub przedmiot, widziane przez niektóre osoby w postaci kolorów lub promieniowania. Wierzy się, że odzwierciedla ona stan emocjonalny, zdrowie i duchową naturę jednostki.

Ekstaza - to stan intensywnego uniesienia, ekscytacji lub transu, często towarzyszący doświadczeniom duchowym, religijnym lub seksualnym. Charakteryzuje się utratą świadomości granic ciała i umysłu, osiągając stan głębokiego ekstazy lub ekstazy duchowej.

Podróż astralna - to doświadczenie, w którym umysł opuszcza ciało fizyczne i eksploruje inne wymiary lub sfery duchowe. Może być świadomym lub nieświadomym doświadczeniem, często towarzyszącym głębokiemu medytacyjnemu stanowi lub snowi.

Taumaturgia - to praktyka magiczna polegająca na dokonywaniu cudów lub nadprzyrodzonych czynów za pomocą specjalnych rytuałów, formuł lub przedmiotów. Celem jest wywołanie pożądanych efektów, takich jak uzdrowienie, ochrona lub zmiana rzeczywistości.

Teurgia - to praktyka duchowa, która polega na współpracy z boskimi lub duchowymi siłami w celu osiągnięcia duchowego rozwoju lub uzyskania wskazówek, mocy czy ochrony. Opiera się na modlitwach, rytuałach i medytacji, aby nawiązać kontakt z wyższymi rzeczywistościami.

Bóstwo - to istota lub siła boska, często czczona i uznawana za najwyższą w hierarchii duchowej. Może przyjmować różne formy, a jego atrybuty i cechy są często opisywane w mitologiach i religiach.

Sigil - to symbol lub znak magiczny, stworzony w celu reprezentowania intencji, pragnienia lub celu magicznego. Jest to często abstrakcyjny obrazek stworzony poprzez manipulację liter lub słów, który następnie jest naładowany energią podczas rytuału, aby wywołać pożądane efekty.

Serwitor - to sztucznie stworzona forma duchowa lub istota energetyczna, która służy jako narzędzie w praktykach magicznych. Jest programowana przez maga, aby wykonywać określone zadania, np. ochronę, przynoszenie szczęścia czy pomoc w realizacji celów.

Reinkarnacja - to koncepcja, według której dusza jednostki przechodzi przez szereg kolejnych wcieleń po śmierci ciała fizycznego. Wierzy się, że każde wcielenie ma na celu dalszy rozwój duchowy i zbieranie doświadczeń aż do osiągnięcia ostatecznego przebudzenia lub doskonałości.

Wahadło - to przyrząd składający się z obiektu zawieszonego na sznurku lub drucie, który swobodnie się porusza. Wykorzystuje się je do pomiaru czasu, wyznaczania kierunków lub jako element w praktykach radiestezji do wykrywania energii czy wody pod ziemią.

Święta geometria - to zbiór matematycznych wzorów i proporcji, które są uważane za symboliczne i duchowe. Obejmuje figury geometryczne, takie jak koło, trójkąt czy kwadrat, które mają głębokie znaczenie w religii, filozofii i architekturze, symbolizując harmonię, równowagę i porządek w kosmosie.

Numerologia - to praktyka badania związków między liczbami a zdarzeniami życiowymi, osobowością i przeznaczeniem. Wykorzystuje się ją do przewidywania trendów, analizy charakteru czy interpretacji symboliki liczb, aby uzyskać głębsze zrozumienie życiowych aspektów i wydarzeń.

Opętanie - to przekonanie, że duch lub siła nadprzyrodzona przejmuje kontrolę nad ciałem lub umysłem jednostki, wpływając na jej zachowanie, myśli i działania. Jest to często opisywane jako manifestacja złego ducha lub demonicznej siły, wymagająca egzorcyzmu lub interwencji duchownych.

Egzorcyzm - to rytualne wygnanie ducha lub siły nadprzyrodzonej z ciała lub umysłu osoby, która rzekomo jest opętana lub doświadcza negatywnego wpływu duchowego. Wykonywany jest przez wyznaczonych egzorcystów z użyciem modlitw, świętych symboli i rytuałów.

Składanie ofiar duchom - to praktyka religijna lub magiczna, polegająca na ofiarowaniu przedmiotów, pokarmów lub energii duchom, przodkom lub siłom nadprzyrodzonym w zamian za wsparcie, błogosławieństwo lub dobre relacje. Może być wykonywana w różnych kulturach i tradycjach, często w ramach rytuałów i obrzędów.

Modlitwa - to intencjonalne wypowiedzenie słów lub myśli, kierowane ku Bogu, bogom, siłom duchowym lub wyższej mocy. Jest to forma komunikacji duchowej, w której wyraża się prośby, wdzięczność, błogosławieństwa lub pokuty, mające na celu uzyskanie wsparcia, zrozumienia czy zjednoczenia z boskością.

Doświadczenia bliskie śmierci - to subiektywne przeżycia, które osoby mają w wyniku krytycznej sytuacji życiowej, takiej jak wypadek lub choroba, w której uważają, że były blisko śmierci. Cechuje je często opisanie uczucia oddzielenia od ciała, podróży przez tunel, widzenia jasności lub spotkania z bliskimi zmarłymi.

Śmierć ego - to pojęcie związane z duchowym rozwojem, oznaczające transcendencję ograniczeń ego i przejście do stanu świadomości, w którym jednostka identyfikuje się z czymś większym niż jej indywidualne Ja. To proces uwolnienia od potrzeby dominacji ego i dążenia do jedności z całością.

Ciemna noc duszy - to metafora opisująca okres duchowego kryzysu, w którym jednostka doświadcza głębokiego wątpienia, bólu emocjonalnego i uczucia odłączenia od Boga lub duchowości. Jest to czas intensywnego przekształcenia i duchowego wzrostu.

Księga cieni - to rodzaj osobistego zapisu, w którym praktykujący magii notuje swoje doświadczenia, rytuały, przemyślenia i wyniki magicznych prac. Może zawierać też receptury, zaklęcia czy refleksje na temat duchowości.

Inicjacja magiczna - to ceremonia lub proces, w którym osoba jest wprowadzana w tajniki i praktyki magiczne przez bardziej doświadczonego ucznia lub mistrza. Jest to symboliczne przejście, które ma na celu otwarcie się na duchowe poznanie, wzrost osobisty i zdolności magiczne.

Gnoza - to rodzaj duchowej wiedzy, która jest poznawana lub odkrywana poprzez osobiste doświadczenie, introspekcję i duchową praktykę. Jest to głęboka zrozumienie istoty rzeczywistości, boskości i samego siebie, często postrzegane jako ścieżka do wyzwolenia duchowego i przebudzenia.

Nirwana - to w buddyzmie stan ostatecznego wyzwolenia od cierpienia, pożądania i cyklu reinkarnacji. Jest to stan spokoju, wewnętrznego spokoju i doskonałego zrozumienia rzeczywistości, osiągany poprzez praktykę medytacji, zrozumienie prawdy o życiu i praktykę etycznego postępowania.

Eudajmonia - to pojęcie z filozofii greckiej, oznaczające stan duchowego dobrostanu, szczęścia i spełnienia, wynikającego z osiągnięcia życiowego celu i harmonii z sobą, innymi ludźmi i światem. Jest to idea dążenia do życia zgodnego z wartościami moralnymi i rozwoju potencjału osobistego.

Hermetyzm - to system filozoficzno-religijny, oparty na starożytnych tekstach przypisywanych Hermesa Trismegistosowi. Obejmuje nauki o alchemii, astrologii, magii i duchowości, propagując zrozumienie tajemnic kosmosu i duszy poprzez dążenie do duchowego przebudzenia i doskonałości.

Hellenizm - to kulturowy i religijny system oparty na wartościach, mitologii i tradycjach starożytnej Grecji. Obejmuje wierzenia w bogów olimpijskich, kultura filozoficzna oraz praktyki religijne i rytuały, które odgrywały istotną rolę w życiu społecznym i indywidualnym starożytnych Greków.

Teozofia - to system filozoficzny i duchowy, który łączy elementy religii, filozofii i nauki, mający na celu zrozumienie tajemnic wszechświata i duchowej natury człowieka. Podkreśla rozwój duchowy, reinkarnację, karmę i poszukiwanie wiedzy poprzez introspekcję i medytację.

Samsara - to koncepcja cyklicznego narodzin, życia, śmierci i reinkarnacji, przewijająca się przez kolejne życia według wierzeń hinduistycznych, buddyjskich i dżinijskich. Osoby uwięzione w samsarze doświadczają cierpienia i niekończącego się cyklu narodzin i śmierci, dopóki nie osiągną wyzwolenia lub nirwany.

Karma - to koncepcja związana z hinduizmem i buddyzmem, oznaczająca prawo przyczyny i skutku, zgodnie z którym nasze działania determinują nasze przyszłe losy. Dobre czyny przynoszą pozytywne skutki, podczas gdy złe - negatywne.

Dharma - to koncepcja związana z hinduizmem i buddyzmem, oznaczająca nie tylko religijne obowiązki, ale także właściwe działanie, moralność i harmonię z boskimi lub uniwersalnymi prawami. Jest to zrozumienie i praktyka właściwego postępowania, które prowadzi do duchowego rozwoju i zrozumienia rzeczywistości.

Spirytyzm - to praktyka duchowa, która zakłada możliwość komunikacji z zmarłymi oraz istotami duchowymi za pośrednictwem medium lub technik takich jak tabliczka ouija czy seanse spirytystyczne. Celem jest uzyskanie wskazówek, pocieszenia lub uzdrowienia poprzez kontakt z zaświatami.

Gnostycyzm - to ruch religijno-filozoficzny, który pojawił się w starożytności, propagujący poznanie tajemnej wiedzy (gnosis) jako środka wyzwolenia duchowego. Gnostycy uważali, że materialny świat jest złem, a prawdziwą rzeczywistość stanowi duchowy świat wyższy.

Buddyzm - to religia i filozofia życia wywodząca się z nauk Buddy. Skupia się na osiągnięciu oświecenia poprzez praktykę medytacji, zrozumienie natury cierpienia i prawdziwej rzeczywistości oraz praktykowanie etycznego postępowania.

Taoizm - to filozofia i religia chińska oparta na zasadach Tao, czyli „Drogi” lub „Prawa Natury”, dążąca do harmonii z naturą, równowagi wewnętrznej i osiągnięcia doskonałości poprzez prostotę, pokorę i akceptację zmian.

Ajurweda - to system medycyny tradycyjnej pochodzący z Indii, który opiera się na holistycznym podejściu do zdrowia, uwzględniającym równowagę ciała, umysłu i ducha. Wykorzystuje ziołolecznictwo, dietę, jogę, medytację i inne praktyki w celu leczenia chorób i promowania dobrostanu.

Wyższe Ja - to koncepcja duchowa sugerująca istnienie głębokiej, duchowej części naszej istoty, która jest połączona z boskością lub uniwersalną świadomością. Jest to aspekt naszej istoty, który przewyższa nasze ograniczenia ego i posiadający głęboką mądrość i zrozumienie.

Feng Shui - to dawna chińska praktyka oparta na harmonii z otoczeniem, mająca na celu poprawę energii życiowej (chi) poprzez ustawianie przedmiotów i projektowanie przestrzeni. Obejmuje zastosowanie zasad równowagi, proporcji i harmonii, aby stworzyć pozytywny wpływ na zdrowie, szczęście i dobrobyt.

Kroniki Akaszy - to mitologiczna koncepcja, sugerująca istnienie uniwersalnego pola informacji, w którym przechowywane są wszystkie wydarzenia, myśli i doświadczenia ludzkości. Jest to metaforyczna biblioteka kosmiczna, do której można mieć dostęp poprzez medytację, sny lub praktyki duchowe.

Przewodnicy duchowi - to istoty duchowe, które oferują wsparcie, mądrość i prowadzenie jednostkom na ich ścieżce duchowej. Mogą to być dusze zmarłych bliskich, anioły, przewodnicy duchowi związani z konkretnymi tradycjami religijnymi lub istoty wyższe, które służą jako przewodnicy i ochrona w duchowej podróży.

Kundalini - to według hinduizmu i niektórych systemów jogi mistyczna energia uśpiona u podstawy kręgosłupa. Jej przebudzenie ma prowadzić do duchowego przebudzenia i osiągnięcia oświecenia poprzez centralny kanał energetyczny ciała, zwany sushumną.

Trzecie oko - znane też jako ajna, to mistyczne centrum energii w hinduizmie i niektórych praktykach duchowych. Symbolizuje wyższą świadomość, intuicję i zdolność do percepcji duchowej. Jest to miejsce wyobrażane jako subtelne ciało energetyczne, znajdujące się między brwiami, które otwiera się na transcendentne doświadczenia.

Szyszynka - jest postrzegana jako centrum duchowej percepcji, oświecenia i wyższej świadomości. Uważa się, że jej aktywacja prowadzi do rozwoju intuicji, jasnowidzenia i duchowego wzrostu, umożliwiając dostęp do subtelnych poziomów rzeczywistości i doświadczenia jedności z kosmiczną świadomością.

Joga - to duchowa i fizyczna praktyka, która łączy ciało, umysł i ducha. Skupia się na technikach oddechowych, asanach (pozycjach ciała) i medytacji, dążąc do harmonii, równowagi i rozwoju osobistego.

Mudra - to symboliczna gestykulacja dłoni i palców, stosowana w jogi, medytacji i praktykach duchowych. Mają one wpływać na przepływ energii życiowej (prana) oraz na stan umysłu, wprowadzając w stan skupienia, równowagi lub duchowego otwarcia.

Mantra - to dźwięk, sylaba, słowo lub fraza, często w sanskrycie, powtarzana w medytacji, jogi lub praktykach duchowych. Jej powtarzanie ma uspokajać umysł, podnosić wibracje energetyczne i prowadzić do wewnętrznego spokoju, skupienia lub duchowego rozwoju.

Psychotronika - to interdyscyplinarna dziedzina badawcza zajmująca się wpływem różnych form energii, w tym psychicznej, na materię i ludzkie ciało. Obejmuje badania nad telepatią, radiestezją, bioenergoterapią i inne praktyki duchowe oraz techniki alternatywnej medycyny.

Bioenergoterapia - to holistyczna praktyka wykorzystująca energię życiową do wspierania zdrowia fizycznego, emocjonalnego i duchowego poprzez równoważenie i odblokowywanie przepływu energii w ciele.

Reiki - to japońska technika uzdrawiania oparta na przekazywaniu energii przez dotyk, wspomagającą relaksację, równowagę energetyczną i samouzdrawianie.

Ikigai - to japońska koncepcja oznaczająca "powód bycia", czyli połączenie tego, co kochamy robić, co potrafimy robić, czego świat potrzebuje i za co możemy być wynagradzani.

Wabi-sabi - to japońska estetyka i filozofia, która podkreśla piękno w niedoskonałościach, skromności i nietrwałości, ceniąca prostotę, naturalność i starość jako wartości estetyczne.

Hipnoza regresyjna - to forma terapii, która wykorzystuje głęboki stan hipnotyczny, aby pacjent mógł przeżywać i eksplorować wydarzenia z przeszłości, zwłaszcza wczesnego dzieciństwa lub poprzednich wcieleń, w celu zrozumienia i uzdrowienia traum oraz negatywnych wzorców zachowań.

Prekognicja - to zdolność przewidywania przyszłych wydarzeń lub sytuacji, często poprzez intuicję, sny lub wizje, bez konkretnych informacji zewnętrznych.

Jasnowidzenie - to zdolność do percepcji informacji o przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości poprzez nadprzyrodzone lub nadzmysłowe sposoby, takie jak widzenia, wizje czy intuicja.

Jasnowiedza - to zdolność do otrzymywania wiedzy lub informacji bezpośrednio poprzez intuicję lub wewnętrzne przekonanie, bez potrzeby logicznego rozumowania czy zewnętrznych źródeł danych.

Telepatia - to zdolność przekazywania lub odbierania myśli, uczuć lub informacji między ludźmi bez użycia zwykłych zmysłów, takich jak słuch czy wzrok, ale za pomocą bezpośredniej transmisji umysłowej.

Klątwa - to uroczyste wyznanie, złożone często w formie życzenia, które ma przyczynić się do nieszczęścia, choroby lub nieszczęścia osoby lub grupy osób, uznane za źródło gniewu lub zła.

Telekineza - to zdolność manipulowania obiektami lub wywoływania zjawisk fizycznych za pomocą samej woli lub umysłu, bez konieczności fizycznego kontaktu, z użyciem energii mentalnej.

Teleportacja - to teoretyczna lub fikcyjna możliwość przeniesienia się obiektów, osób lub informacji z jednego miejsca do drugiego natychmiastowo, bez konieczności pokonywania przestrzeni fizycznej.

Znachor - to tradycyjny uzdrowiciel, często z ludowego środowiska wiejskiego, posiadający wiedzę o ziołach, medycynie naturalnej i sposobach leczenia, działający często w oparciu o wiarę, tradycję i doświadczenie.

Żerca - to duchowy przywódca i uzdrowiciel w niektórych tradycyjnych społecznościach, pełniący funkcję pośrednika między ludźmi a duchowym światem, często zajmujący się obrzędami, rytuałami i leczeniem.

Złe oko - to przekonanie lub wiara, że czyjeś zazdrość, złość lub zawiść może sprowadzić pecha, chorobę lub nieszczęścia na inną osobę lub jej majątek, często związane z praktykami ochronnymi i amuletami.

Shape shifting - to koncepcja lub mit dotyczący zdolności istoty lub osoby do zmiany swojego wyglądu lub formy fizycznej, często w kontekście legend, mitologii lub fantastyki.

Egregor - to kolektywna forma duchowa, będąca rezultatem wspólnych przekonań, emocji i działań grupy ludzi, tworząca pewien rodzaj energetycznego pola, które może mieć wpływ na jednostki w grupie.

Familiar - to duch lub istota duchowa w postaci zwierzęcia, związana z czarownicą, czarownikiem lub innym praktykującym magię, często pełniąca rolę pomocnika, strażnika lub nośnika energii magicznej.

Talizman - to przedmiot o magicznej mocy, noszony w celu ochrony, przynoszenia szczęścia lub spełnienia życzeń. Często jest to ozdobny przedmiot, który ma symboliczne znaczenie dla noszącego.

Amulet - to przedmiot uważany za posiadający magiczną moc ochronną lub przynoszący szczęście, noszony w celu ochrony przed złem lub negatywnymi energiami. Może przybierać różne formy, od biżuterii po naturalne przedmioty.

Miejsce Mocy - to obszar, często przyrody, uważany za nasycony silną energią duchową lub magiczną, sprzyjający medytacji, rytuałom lub kontaktowi z nadprzyrodzonymi siłami.

Nawiedzone miejsce - to lokalizacja uważana za posiadającą aktywność paranormalną, taką jak duchy, zjawiska niezwykłe lub upiory, często wywołująca uczucie strachu lub niepokoju u odwiedzających.

Świątynia - to miejsce sakralne, dedykowane kultowi religijnemu lub duchowemu, służące modlitwom, obrzędom, medytacji i spotkaniom religijnym. Zazwyczaj jest ozdobiona i poświęcona bóstwu lub wyznawanej doktrynie.

Illuminati - to tajemnicze stowarzyszenie, które według teorii spiskowych rzekomo działa na rzecz kontroli świata poprzez wpływanie na politykę, gospodarkę i kulturę, choć brak dowodów na istnienie takiej organizacji w dzisiejszych czasach.

Proroctwo - to przepowiednia dotycząca przyszłych wydarzeń lub losu, często uważana za objawienie boskie lub nadprzyrodzone, mogąca być interpretowana jako ostrzeżenie, przewodnik lub zwiastun nadchodzących zmian.

Lucyferianizm - to system wierzeń lub filozofia oparta na mitologii Lucyfera jako symbolu wolności, wiedzy i niezależności, często skoncentrowana na poszukiwaniu duchowej doskonałości poprzez rozwój osobisty i poznawanie tajemnic świata.

Pielgrzymka - to duchowa podróż, często religijna, mająca na celu spotkanie się z miejscami świętymi lub sanktuariami oraz umocnienie wiary poprzez modlitwę i refleksję.

Post duchowy - to praktyka polegająca na wstrzymywaniu się od niektórych przyjemności lub pokarmów w celu pogłębienia duchowości, introspekcji i umocnienia więzi z Bogiem.

Detoks duchowy - to proces oczyszczenia umysłu, duszy i ciała poprzez eliminację negatywnych myśli, emocji i nawyków oraz skupienie się na pozytywnych działaniach, medytacji i duchowej praktyce.

Radiestezja - to praktyka wykorzystująca wrażliwość ludzkiego ciała na subtelne energie do wykrywania źródeł wody, minerałów czy geologicznych uwarunkowań, często za pomocą wahadełka czy różdżki.

Zakon - to wspólnota religijna skupiająca się wokół określonych zasad, reguł życia i duchowej praktyki, dążąca do doskonałości, służby określonemu Bogu oraz wspólnoty.

Bliźniaczy Płomień - to koncepcja duchowa, według której dusze mają swoje "płomienie bliźniacze" – inne istoty, z którymi mają głęboką i niezwykłą więź duchową, często postrzeganą jako partner duszy lub bratnia dusza.

Bratnia Dusza - to osoba, z którą łączy nas głęboka więź duchowa, często odczuwana jako silne porozumienie, wzajemne zrozumienie i harmonia, nawet bez słów.

Wysoka magia - to praktyka magiczna oparta na zaawansowanych technikach, wiedzy i duchowej mądrości, często wykorzystywana do osiągania głębszych celów duchowych, transformacji osobistej lub połączenia z boskością.

Niska magia - to praktyka magiczna, która skupia się na prozaicznych celach, jak np. rzucanie zaklęć miłosnych czy ochronnych, bez głębszego duchowego wymiaru.

Biała magia - to praktyka magiczna oparta na dobru, empatii i pomocniczym działaniu, używająca sił natury w zgodzie z etycznymi zasadami, często w celu uzdrawiania, ochrony lub harmonizacji.

Czarna magia - to praktyka magiczna, która używa sił natury w celu zadawania szkody, manipulacji lub kontroli nad innymi, często z wykorzystaniem negatywnych emocji i intencji, bez poszanowania dla wolnej woli czy etycznych norm.

Channeling- to praktyka, w której osoba staje się medium dla przekazu duchowych istot lub energii, przekazując informacje, nauki lub przesłania z innych wymiarów czy płaszczyzn istnienia.

UFO -czyli niezidentyfikowany obiekt latający, odnosi się do fenomenu obserwacji na niebie obiektów, których pochodzenie nie jest znane lub które nie pasują do żadnych znanych nam technologii.

Lightworker - to osoba, która dąży do szerzenia miłości, światła i pozytywnej energii na Ziemi poprzez swoje działania, nauki lub praktyki duchowe, mając na celu wsparcie transformacji i duchowego przebudzenia ludzkości.

Kosmiczne podróże - to podróże międzyplanetarne lub międzygwiezdne, eksplorujące kosmos i inne planety w celu zdobycia wiedzy, zrozumienia wszechświata oraz poszukiwania życia pozaziemskiego.

Portale - to teoretyczne lub mitologiczne struktury, które umożliwiają przeniesienie się z jednego miejsca do drugiego, często łączące różne wymiary czy rzeczywistości, wykorzystywane w fantastyce naukowej i duchowości.

Perpetuum mobile - to hipotetyczna maszyna zdolna do ciągłego wykonywania pracy bez zużycia energii, niezgodna z zasadami termodynamiki, często badana w kontekście nauki i fantastyki.

Magiczny krąg - to symboliczny obszar otoczony energią ochronną, tworzony przez praktykujących magię w celu oddzielenia się od świata zewnętrznego i skupienia się na obrzędzie, medytacji czy zaklęciach.

Żywioły - to pierwotne siły natury – ogień, woda, powietrze i ziemia – symbolizujące różnorodność i harmonię kosmosu oraz oddziaływanie na życie i procesy życiowe na Ziemi.

Żywiołaki - to mityczne istoty lub duchy związane z poszczególnymi żywiołami - ogień, woda, powietrze i ziemia - reprezentujące ich siłę, moc i energię w przyrodzie.

Żywioł wody - to symboliczna reprezentacja siły, płynności i emocji związanych z wodą, od źródeł i strumieni po morza i oceany, często kojarzony z intuicją, podświadomością i płodnością.

Żywioł ognia - to jeden z czterech podstawowych żywiołów, symbolizujący energię, pasję, transformację i działanie. Ognisty temperament i siła, którą można kontrolować lub uwolnić, w zależności od kontekstu.

Żywioł powietrza - to jeden z czterech podstawowych żywiołów, symbolizujący intelekt, komunikację, wolność i zmienność. Obejmuje wiatr, chmury i wszelkie formy ruchu w atmosferze, a także niewidzialne siły jak myśli i idee.

Żywioł ziemi - to jeden z czterech podstawowych żywiołów, symbolizujący stabilność, materializację, płodność i ziemską energię. Obejmuje wszystkie formy natury, od skał i ziemi po rośliny i zwierzęta, oraz nasze związki z nimi.

Athame - to narzędzie używane w praktykach magii, głównie w wicca. To niewielki, zazwyczaj podwójnie zaostrzony nóż, symbolizujący władzę i ochronę. Często używany do rytuałów, przecinania energii i tworzenia magicznych kręgów.

Pentakle - w Tarocie to symbolika ziemi, materializacji i obfitości. To jeden z 4 atrybutów małych Arkana, reprezentujący praktyczne sprawy życia codziennego, finanse, zdrowie i relacje materialne. Jego karty skupiają się na fizycznej rzeczywistości i ziemskich aspektach życia.

Kielichy - w Tarocie to symbolika emocji, uczuć, intuicji i relacji międzyludzkich. Stanowią jeden z 4 atrybutów małych Arkana, reprezentujących sferę emocjonalną i duchową. Karty kielichów odnoszą się do płynących uczuć, miłości, przyjaźni i intuicji.

Buławy - w Tarocie symbolizują działanie, energię, siłę woli i przełamywanie przeszkód. To jeden z 4 atrybutów małych Arkana, reprezentujący aspekty aktywności, pracy, decyzji i wyzwań. Karty buław odnoszą się do akcji, inicjatywy i determinacji.

Miecze - w Tarocie symbolizują myślenie, komunikację, wyzwania intelektualne i prawdę. To jeden z 4 atrybutów małych Arkana, reprezentujący umysł i intelekt. Karty mieczy odnoszą się do konfliktów, prawdy, analizy i decyzji wymagających logicznego podejścia.

Anima Mundi - to koncepcja duszy świata, uznająca, że istnieje wszechobecna siła życiowa animująca całą rzeczywistość, będąca łącznikiem między światem materialnym a duchowym.

Awen - to pojęcie z mitologii celtyckiej oznaczające "inspirację" lub "płynięcie duchowego potoku". Jest to kreatywna energia, która przynosi wizje, wiedzę i inspirację, często związana z druidami i sztuką.

[kasja93]

Cześć, czy uważasz ze oglądanie filmów erotycznych to coś złego? bądź grzech, ostatnio moja rodzina trochę mnie pogardziła na temat tego mówiąc że to grzech śmiertelny

Miłego dnia!

Hejka. Dla mnie oglądanie filmów erotycznych czy pornograficznych jest zupełnie normalne. Każdy ogląda takie treści czy to w formie filmów czy czytadeł. Jak twierdzi inaczej to kłamie.

Nie mówię oczywiście, że każdy codziennie przyswaja takie treści bo to już by było uzależnienie. Jednak serio każdy ogląda tak jak i się masturbuje bo to totalnie normalne.

Ja osobiście nie wierze w żadnego Boga zatem w kwestii grzechu nie pomogę. Mogę poradzić jedynie byś robił(a) tak jak chcesz. Rób tak by tobie było dobrze w życiu (nie krzywdząc innych) bo w końcu to twoje życie :)

[mikoo00]

Jestem już chyba uzależniony od acodinu eh przejebane

Moze jednak wrócić na oddział dzienny bo chyba się nie doczekam terapii pogłębionej a jest ze mną co raz gorzej nie chce mi się wgl odzywać na meetingach wręcz mnie wkurwiają dziś była Gadka czy wierze w to że moje życie wygląda tak jakby bóg tego chciał Nic nie powiedziałem bo kurwa serio chce bym chorował na anoreksje?! To chyba najcięższy epizod jaki miałem od lat fajnie ze chce bym zmagał się z depresją i był przegrywem chyba chce bym się zajebał bo marnuje tlen innym

Ja nawet nie wierzę w boga

Nie rozumiem jak ktoś może cieszyć się z tego ze jest alkoholikiem

Ja chce umrzeć

[gabisza123]

Nie wierze w Boga ale dziś modliłam się do niego o śmierć..

[sad--smile]

odeszłeś... tak nagle, bez słowa już nie ukoję się w twych ramionach

twe oczy... teraz już bez żadnego wyrazu nie widzę w nich iskry, żaru

twa dusza... pewnie gdzieś się teraz błąka póki trumna w odmęt ziemi nie zbłąka

a twe serce? już od chwili nie pulsuje moje zaś się z żalu i goryczy kotłuje

nie wierze w boga/ pewności nie mam jednak w głębi mam nadzieje że ty Dziadku, jesteś teraz w niebie

[mri-mg]

Barok

Barok (port. perła) - XVII - połowa XVIII w. - duże anxiety spowodowane rozwojem nauki (kosmos??? bakterie??? prościej było o nich nie wiedzieć) i kryzysem demokracji (chyba wszędzie oprócz Polszy obalano królow itd.). Poza tym kontrreformacja - chęć reformy KK i walki z niekatolikami, a dzięki niej - nietolerancja religijna. Elementem kontrreformacji był kościelny Indeks Ksiąg Zakazanych.

Symbole baroku:

- Kirke (metamorfoza)

- martwa natura, kwiaty (piękno, nietrwałość i przemijanie)

- labirynt (ciężko jest)

- paw (splendor materialnego świata)

- zegary, klepsydry - upływ czasu, memento mori, vanitas (marność)

- antynomie - sprzeczności, np. poznawanie Boga rozumem

Nurty poezji baroku

- metafizyczna (o życiu, śmierci), np. Mikołaj Sęp Szarzyński

- światowych rozkoszy (o materialnych rzeczach)

- mieszczańsko-plebejska

- ziemiańska

- dworska, np. Daniel Naborowski i J.A. Morsztyn

Marinizm - styl poetycki stworzony przez Gianbattista Marino, polegający na tworzeniu efektownych form utworów, używając wielu środków stylistycznych, np. metafor, hiperboli. Stylu używali np. J.A. Morsztyn

Sarmatyzm - ideologia szlachty polskiej polegająca na wierze, że Polacy pochodzą od starożytnych sarmatów, a Polska jest najlepszym krajem, oazą złotej wolności szlacheckiej.

Sztuka - motywy mitologiczne, biblijne, święci, martwa natura itp.

(Kokiety Rubensa, Ekstaza św. Teresy, Narcyz)

Filozofia baroku

Blaise Pascal - autor "Myśli" (1669 r.) - łączenie irracjonalizmu (temat) i racjonalizmu (metoda), apologia (obrona) chrześcijaństwa, człowiek jest marną trzciną, ale trzciną myślącą; chrześcijaństwo - dramatyczny wybór człowieka; antynomie (brzydki człowiek stworzony na podobieństwo Boga, Biblia źródłem pocieszenia i strapienia).

Kartezjusz (Rene' Descartes) - cogito ergo sum (myślę więc jestem), dualizm duszy i ciała (współistnieją, ale nie pasują do siebie).

Baruch Spinoza - antynomie ducha i materii, panteizm - Bóg, czyli przyroda. Używał matematyki do filozofii, nie wiem jak ale brawo.

Gottfried Wilhelm Leibniz - racjonalizm, antynomie: jednostka vs wielość, jedność świata vs mnogość świadomości. Też matematyk.

Poezja

"Rytmy abo Wiersze polskie" Mikołaj Sęp Szarzyński

(wydane pośmiertnie 1601 r. - otwierają barok w PL) poezja metafizyczna

Sonet IV. O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem

inwersja - szyk przestawny wyrazów

elipsa - pominięcie w zdaniu np. orzeczenia

peryfraza - omówienie (o nasz możny Panie = Boże)

podmiot zbiorowy (my, ludzie)

życie na ziemi to walka (ze swoim zepsuciem)

podmiot jednoosobowy (w 2 połowie sonetu)

człowiek i jego życie są marne, narażone na niebezpieczeństwa

jeśli człowiek zaufa Bogu to z jego łaską na spokojnie wygra życie

Sonet V. O nietrwałej miłości rzeczy świata tego

I nie miłować ciężko, i miłować | nędzna pociecha - paradoks i przerzutnia

czy jest ktoś na tyle bogaty, że się cieszy i niczego nie boi?

miłość - sens życia

ciało - zdradliwe, materialne

dusza - potrzebuje Boga, to on jest miłością

antyteza - walka duszy i ciała

jak nie masz Boga w swoim życiu to przeminiesz marnie - motyw vanitas

Daniel Naborowski

"Na oczy królewny angielskiej, która była za Fryderykiem, falcgrafem reńskim, obranym królem czeskim"

poezja dworska

Panegiryk - utwór pochwalny skierowany do danej osoby, zazwyczaj z okazji ślubu, narodzin dziecka, pogrzebu. Albo propaganda mecenasa. Pierwowzór prasy.

pochwała Elżbiety Stuart - księżniczka angielska, a jako żona Fryderyka V: falcgrafowa reńska i królowa Czech

cały wiersz mówi o tym że jest piękna jak nie wiem

antropomorfizacja

gradacja (stopniowanie) - jej oczy są po kolei jak: pochodnie, słońca, gwiazdy, niebo, bogowie.

komplement

koncept ("niezwykły pomysł poetycki oparty na skojarzeniach i pozornie niezależnych zjawiskach, oddanie harmonii zgodnej niezgodności i niezgodnej zdolności") tu chyba chodzi o to porównanie kolejno do różnych źródeł światła

sceptycyzm

"Krótkość żywota"

motyw czasu, przemijania

jaki jest sens życia? jakie jest przeciwieństwo przemijania?

czas cykliczny 🔃 - uroboros - zatacza koło, powtarza się cyklicznie

czas wertykalny ↗️ - zmierza do wieczności

paradoks

"Na toż"

dopełnienie wiersza "Krótkość żywota"

czas

w sumie nie wiem o co chodzi, mówi o czasie jak poprzedni

wniosek: czas jednak jest wertykalny, jeśli chcesz się odrodzić to musisz wierzyć

"Marność"

motyw vanitas

ciesz się życiem póki możesz, ale tak z umiarem, religijnie

jak będziesz bać się Boga to nie będziesz bać się śmierci 📈📈📈

Jan Andrzej Morsztyn

"Cuda miłości. Sonet"

poezja dworska

są 2 jego sonety o takim tytule 👍

w podr jest ten "karmię frasunkiem miłość i myśleniem"

cały wiersz jest zbudowany z podobnych zdań że coś czymś karmi

gościu chyba marzy o babie

gradacja/stopniowanie bo karmi różne rzeczy

puenta: jest głodny

wiem że brzmię nieprofesjonalnie bo już mam dość ale no tak naprawdę napisał

sam przy tej wszytkiej głód ponoszę strawie

szyk przestawny

pewnie chodzi o to że miłość jest super ale przynosi cierpienie

"Niestatek"

ale jesteś piękna (oczy=ogień, czoło=zwierciadło, ząb=perła)

no chyba że się ze mną nie zgodzisz i się pokłócimy

wtedy jesteś brzydka (oczy=popiół, czoło=maglownica, ząb=szkapia kość)

gradacja

ekspresywizmy - słownictwo nacechowane emocjonalnie

"Do trupa"

podmiot liryczny i adresat są martwi, jeden trafiony strzałą śmierci, a drugi - miłości

słuchaj stary wiem że nie żyjesz ale ja jestem zakochany więc mam gorzej

"Pamiętniki" Jan Chryzostom Pasek

Powstanie: ~1691-95 r., wydane w 1836 r. stały się must readem wszystkich polskich romantyków (ich winą jest m.in. Pan Tadeusz)

Sarmatyzm: mit pochodzeniowy, ideologia i styl życia szlachty; wszyscy myśleli, że złota wolność szlachecka to ustrój idealny, skąd narodziło się przywiązanie do tradycji, konserwatyzm, megalomania (przeświadczenie o własnej wielkości) i ksenofobia (niechęć do obcych), a nawet mesjanizm (Polska zbawi Europę).

Gatunek: pamiętnik - utwór epicki, prozatorski, w kt. autor spisuje wydarzenia ze swojego życia po jakimś czasie. Przez to często są niewiarygodnymi źródłami, za to dobrze przekazują indywidualność pamiętnikarza.

Fabuła: Pasek opowiada jakie to były wojny i jak raz pojechał do Danii a tam wszyscy się nienormalnie zachowywali

Prawdziwy Sarmata (Zagłoba dla przykładu):

"Skąpiec" Molier

Powstanie: 1668 r., Francja

Gatunek: komedia - jej celem jest rozbawienie odbiorcy. Tu: komedia charakterów (postaci) ale istnieje też komedia intrygi ("Zemsta")

Komizm - właściwość sytuacji, wypowiedzi lub postaci wywołująca śmiech.

Rodzaje komizmu:

- komizm postaci (charakterów) - z zazwyczaj wyolbrzymionych cech lub postaw bohaterów

- komizm słowny - gry językowe, aluzje, anegdoty

- komizm sytuacyjny - mniej wyszukany, wynika z nieoczekiwanego przebiegu zdarzeń, spiętrzenia się zabawnych okoliczności i zachowań.

0. Paryż, dom Harpagona (skąpy, chciwy, brzydki, stary wdowiec, ojciec Kleanta i Elizy).

Eliza x Walery (nie jest bogaty)

Kleant x Marianna (nie jest bogata i ma chorą matkę)

Harpagon ma skarb zakopany w ogrodzie

Swatka Frozyna swata Harpagona i Mariannę

Poza tym Elizę i Anzelma, bo jest bogaty

Harpagon jest lichwiarzem czy coś

Przygotowanie kolacji z okazji narzeczeństw (budget edition)

Kłótnia ojca i syna o Mariannę

Kradzież skarbu (to na pewno nie jeden ze służących)

Policja oskarża Walerego

Przybywa Anzelm, który okazuje się być zaginionym na morzu ojcem Walerego i Marianny - jest bogaty, więc rozwiązuje wszystkie problemy

Kleant mówi staremu że dostanie swój skarb jeśli odda mu Mariannę

Będzie podwójny ślub!

Prawdopodobnie przydałoby się wymienić jakieś zabawne sytuacje

komizm sytuacyjny

scena, w której główny bohater zaleca służbie, by, podając posiłki na uroczystej kolacji, poruszali się w taki sposób, aby nie było widać dziur w ich strojach.

zachowanie Harpagona, gdy Frozyna prawi komplementy jego urodzie, by mu się przypodobać

sceny, w których widzimy tytułowego skąpca jako zalotnika walczącego o względy pięknej Marianny.

komizm postaci -

Krewki sześćdziesięciolatek zalecający się do pięknej dziewczyny, podejrzewający wszystkich dookoła, że czają się na jego majątek, wydający komiczne rozkazy mające na celu zaoszczędzenie niewielkich kwot pieniędzy, niemalże we wszystkim co robi wywołuje uśmiech na twarzy czytelnika.

komizm słowny - wszystko co mówi Harpagon

„Ach, pięknie powiedziane! To najpiękniejsza sentencja, jaką słyszałem w życiu: Po to się je, aby żyć, nie zaś po to się żyje, aby jeść”

vanitas, marność

czas, przemijanie

poezja metafizyczna

poezja dworska

poezja o materialnych dobrach

[kasiulkarajskiptak]

przykro mi jak znormalizowane jest ,,straszenie,, ,,ostrzeganie,, przed czyms/kims w internecie

nie mozna sie niczego bac ani widziec takich informacji… to sa informacje ktore utrudnia potem funkcjonowanie….

to bardzo szkodzi czlowiekowi i jego ukladowi nerwowemu, strach/lek jest bardzo szkodliwy

oto min wlasnie chodzi z wiara… niewazne czy w Boga, wszechswiat, tarota… wiara ze wszystko bedzie okay i jest sie pilnowanym jest kluczem…

ja jak wychodze na ulice to godze sie ze moze mi sie stac najgorsze, porwania itp.. w tych sytuacjach bardzo ciezko i tak sie obronic…

jak sie czlowiek boi o cokolwiek, martwi czyms, to jest jeden z najgorszych stanow

trzeba zagonic sie do wiary… simple example; bog sie opiekuje i mnie pilnuje…. bedzie wszystko dobrze i najlepiej…

byc bardzo dobrym czlowiekiem.

to daje inne zycie…. przekladajac na to w co wierze; dobra aura, dobra wibracja, zrozumienie, uprzejmosc, pomoc innym, wyzbycie sie negatywnych mysli, pure mind.

[anioly-nieba]

ROZMOWY Z BOGIEM

Wierze, że to tekst święty, duchowy. Widzę, że dotyczy to w równym stopniu całej trylogii. Książki te będą czytane i dyskutowane przez dziesięciolecia, przez kolejne pokolenia. Może nawet przez stulecia. Ponieważ, razem wzięte, księgi te poruszają ogrom zagadnień, od naprawiania związków do istoty ostatecznej rzeczywistości i kosmologii. Wypowiadają się na temat życia, śmierci, miłości erotycznej, małżeństwa, wychowania dzieci, zdrowia, oświaty, gospodarki, polityki, duchowości i religii, godnego zarobkowania i dzieła życia, fizyki, czasu, obyczajów i zachowań, procesu tworzenia, stosunku do Boga, ekologii, zbrodni i kary, życia w wysoko rozwiniętych społecznościach kosmosu, dobra i zła, mitów kulturowych i etyki, duszy, prawdziwej miłości i chlubnego wyrażania tej cząstki w nas, która zna swe naturalne dziedzictwo Boskości.

[kovalski-flagsoftheworld1]

71) Angola (CD)

Partia Socjaldemokratyczna [Partido Social Democrata; Social Democratic Party; PSD]. Partia ma ciekawą flagę: zieloną z trzema paskami na górnym maszcie, od góry do dołu - czarny, biały i żółty. W centrum zieleni znajduje się para gałązek laurowych, żółtych, nad którymi znajdują się inicjały partii (PSD), a pod którymi w wklęsłym łuku znajduje się nazwa partii, obie w kolorze czarnym

2. Partia Republikańska Angoli [Partido Republicana de Angola; P.RE.A]. Flaga ma następujące cechy: 11 czerwonych i białych poziomych pasów z symbolem partii pośrodku. Symbol składa się z pierścienia 18 niebieskich gwiazd i szerokiego zwoju nad orłem. Zwój jest biały i nosi nazwę partii w kolorze niebieskim „REPUBLICANO | DE | ANGOLA”, a orzeł jest biały z częścią głowy i szyi w kolorze czarnym, rozpostartymi skrzydłami, grupą strzał w prawym pazurze i czymś wyglądającym jak kwiat w lewym pazurze, wszystko w złocie, i tarczą herbową na piersi. Tarcza herbowa ma czerwonego szefa kuchni i 8 białych i niebieskich pasów poniżej. Oryginalna flaga na stronie internetowej ma motto „Pela paz e la prosperidade nacional”. Widoczna była też prawdziwa flaga, wisząca na ścianie za prezydentem partii. Flaga była w pełni widoczna, z wyjątkiem półtora górnego paska i obszaru ukrytego przez głowę dżentelmena (trochę więcej niż „muszkowa” połowa emblematu, poniżej górnej części tarczy herbowej)

3. P.RE.A. - wariant. Osiemnaście gwiazd reprezentuje 18 prowincji Republiki Angoli. Sześć czerwonych poziomych linii: 5 czerwonych poziomych linii u góry reprezentuje 5 wieków przeszłej dominacji władzy kolonialnej i krew ludu angolskiego rozproszoną w czasie niewolnictwa. Szósta czerwona pozioma linia reprezentuje okres rewolucji narodowej, która zawęża zwycięstwo ludu angolskiego i wprowadzenie niepodległości Republiki Angoli. Pięć białych poziomych linii reprezentuje 5 wieków refleksji nad podbitym pokojem i wolnością ludu angolskiego. Orzeł reprezentuje wolność i wiarę w Boga. Tarcza reprezentuje obronę narodową. Pięć strzał reprezentuje zbawienie i początek rewolucji angolskiej. Kompas reprezentuje naukę i technologię. Młot reprezentuje pracę. Nowy wizerunek flagi różni się od wizerunku Jorge'a i od wspomnianego zdjęcia flagi w następujących punktach:

- gwiazdy leżą bezpośrednio na pasach, a nie na białym pierścieniu - pierścień gwiazd dotyka tylko 7 środkowych pasów - tarcza orła ma czerwonego wodza i 8 białych i niebieskich pasów H - orzeł jest biały z czarnym „kapturem” - nad orłem duży biały zwój z napisem „REPUBLICANO DE ANGOLA” - poniżej nie ma żadnego napisu (ale jest on ukryty na zdjęciu)

Zarówno „Political Resources on the Net”, jak i „Elections Around The World” wymieniają ją jako partię polityczną w dobrej wierze. PREA - Partido Republicano de Angola, nazwa nadana przez jej pierwszych członków, rozpoczęła swoją działalność 14 marca 1988 r. w mieście Zurych w Szwajcarii. Gromadząc w swoim łonie grupę młodych wygnańców o chrześcijańskich republikańskich ideałach politycznych, kierowaną przez młodego wygnańca politycznego i studenta uniwersytetu w Zurychu, Carlosa Alberto Contreirasa Gouveię. W 1990 r. Partia Republikańska Massachusetts, wspólnie z Narodową Partią Republikańską, uznaje „de facto” istnienie tej partii, nadając jej nazwę Partido Republicano Angolano. Od tego czasu jej działalność rozprzestrzeniła się na całą Europę - Holandię, Portugalię, Kanadę, Meksyk, Wybrzeże Kości Słoniowej, RPA, Brazylię, Rosję, Francję, Włochy, Szwecję, Japonię, Belgię i Hiszpanię, a głównie na Stany Zjednoczone. 28 sierpnia 1994 r. w Massachusetts w Stanach Zjednoczonych, P.RE.A. została założona pod przewodnictwem dr Carlosa Alberto Gouveia. Dr Gouveia był jej pierwszym i obecnym prezesem. Zgodnie z ustawą 15/91 z 11 maja działalność Partii poza granicami kraju została zamknięta, aby spełnić wymogi zarówno ustawy konstytucyjnej, jak i ustawy 15/91 z 11 maja, ustawy o partiach politycznych. 19 marca 1997 r. TS - Sąd Najwyższy Angoli, zgodnie z artykułem 14 ustawy 15/91 z 11 maja, z brzmieniem wprowadzonym przez artykuł 4 ustawy 4/92 z 27 marca, która zmieniła ustawę o partiach politycznych, uznał P.RE.A. za zalegalizowaną od tej daty. 5 czerwca 1998 r., poprzez jednomyślną rezolucję III Nadzwyczajnego Kongresu P.RE.A., polityczny pentagon P.RE.A. wycofał swój organ wykonawczy z Luandy, przenosząc go do Stanów Zjednoczonych Ameryki, realizując swoje działania partyjne w służbie partii angolskiej, która stawia czoła warunkom narzuconym przez obecny reżim partiom politycznym opozycji obywatelskiej w Angoli, w celu zabezpieczenia interesów partii, zachowania ducha pokoju, jedności i pojednania narodowego

4. Platforma Polityki Wyborczej [Plataforma Politica Eleitoral; Platform for Electoral Politics; PPE]. To partia, która uzyskała drugą najniższą liczbę głosów w wyborach parlamentarnych w Angoli w 2008 roku. PPE to niedawno utworzony sojusz (koalicja) dziewięciu mikropartii pod przewodnictwem Josija Jojo Manuela. PPE kładzie nacisk na rozwój przemysłu, reformę struktur rządowych i świadczenie usług. Podobnie jak inne koalicje jest podatna na podziały. Będąc dość nową i nieznaną opinii publicznej, PPE ma niewielkie szanse na zdobycie miejsc w parlamencie. Na oficjalnej stronie internetowej Krajowej Komisji Wyborczej flaga partii jest czerwona z 18 białymi regularnymi pięcioramiennymi gwiazdami: blok mniejszych pionowych gwiazd u góry i kolejna u dołu; na środku dwie większe, białe gwiazdy skierowane w stronę górnego masztu i luźno osadzone na opadającej przekątnej flagi

5. Narodowo-Demokratyczna Unia Angoli [Uniao Democratica Nacional de Angola; National Democratic Union of Angola; UDNA]. Flaga Narodowej Unii Demokratycznej Angoli jest biała z logo UNDA w środku

6. Krajowa Unia na rzecz Całkowitej Niepodległości Angoli [União Nacional para a Independência Total de Angola; National Union for the Total Independence of Angola; UNITA]. UNITA, trzeci z trzech ruchów partyzanckich, które walczyły z Portugalczykami (i ze sobą nawzajem) o kontrolę nad Angolą, powstała w 1966 r., kiedy jej przywódca, Jonas Savimbi, zerwał z FNLA. UNITA jest partią „afrykańską”, kładącą nacisk na prawa etniczne i wiejskie w odróżnieniu od zurbanizowanego marksizmu rządzącej MPLA. UNITA była również „maoistyczna” – nie w tym sensie, że podążała za chińskim komunizmem, ale że Savimbi nauczył się od Mao, jak prowadzić udaną wojnę partyzancką. CIA uważała UNITA za najbardziej radykalny i najsłabszy z trzech ruchów partyzanckich. Okazało się to poważnym niedoszacowaniem. Ponad 20 lat po „porażce” w latach 1975–1976 UNITA nadal działała w terenie i do 1989 r. stoczyła wojnę domową z udziałem do 40 000 żołnierzy kubańskich plus armii MPLA w Angoli, przy sporadycznym wsparciu RPA i USA. Po przegranych wyborach w 1992 r. UNITA ponownie sięgnęła po broń. Prowadzi jednak negocjacje z rządem MPLA na temat przyszłości kraju, a niepewne zawieszenie broni wydaje się trwać. Flaga UNITA to czerwony na zielonym na czerwonym trójpasie. Na zielonym pasie znajduje się 16-ramienne wschodzące słońce (Angola miała 16 prowincji w momencie uzyskania niepodległości; późniejsze utworzenie dwóch kolejnych nie zostało uwzględnione na fladze UNITA). Na szczycie świtu znajduje się czarny kogut, umieszczony po lewej stronie słońca. Górny czerwony pas oznacza rewolucję przeciwko Portugalii, dolny „drugą walkę o wyzwolenie” — przeciwko Kubańczykom, którzy popierają rządzącą MPLA militarnie. Ponieważ flaga UNITA była używana przed 1975 r., symbolika ta musiała zostać dodana później. Zieleń oznacza nadzieję, zwycięstwo i rolnictwo. Flaga jest popularna wśród emigrantów angolskich i była często widywana w Lizbonie w okresie wyborów w Angoli w 1992 r.

União Nacional para a Independência Total de Angola (Narodowy Związek na rzecz Całkowitej Niepodległości Angoli) od 1975 r. toczy krwawą wojnę domową z uznanym rządem MPLA. UNITA jest oczywiście starsza, a jej flaga była już wywieszana przed uzyskaniem niepodległości. Wraz z powolnym powrotem pokoju do Angoli, może być również źródłem współinspiracji dla wciąż niespotykanej, ale przewidywalnej nowej flagi. Kolory flagi UNITA to: zielony Pantone 340. Partią z drugą co do wielkości liczbą miejsc w parlamencie Angoli jest UNITA, z 77 posłami. Flaga jest dobrze znana: poziomy trójkąt czerwony, zielony i czerwony ze wschodzącym słońcem i czarnym kogutem w centralnym pasie. Jonas Savimbi, przywódca UNITA, niedawno zginął podczas potyczki z wojskami rządowymi Angoli. Reporter „France-Inter” powiedział, że pseudonim Savimbiego brzmiał „Czarny Kogut”. Flaga UNITA zawiera czarnego koguta. To prawdopodobnie nie przypadek, ale zastanawiające jest, czy Savimbi został nazwany po fladze, czy też flaga została „pochylona” przez dodanie pseudonimu lidera. To błąd reportera. Savimbi nigdy nie był znany jako czarny kogut, to *ruch*, któremu przewodził, miał ten pseudonim. Pochodzenie jest, oczywiście, jego symbolem, który jest przede wszystkim obecny na fladze. Savimbi miał jednak pseudonim. Albo kilka z nich. Jego zwolennicy nazywali go „pai-velho”, czyli „stary ojciec”; jego przeciwnicy nazywali go „bandytą”

7. UNITA - wariant bez koguta. 18 maja 2002 r. gazeta Público wydała cotygodniowy dodatek literacki Mil Folhas (oznaczający „Tysiąc liści”), który zawierał krytykę książki analizującej „ciemną stronę UNITA”. W związku z tym postanowili wypełnić pierwszą stronę tego dodatku zdjęciem przedstawiającym grupę mężczyzn niosących flagę UNITA, na której nie ma koguta. Jest ona jedynie ozdobiona słońcem, w centralnym miejscu. Nie mam pojęcia, co mogło ożywić tę flagę. Data ta jest bliska śmierci byłego lidera i założyciela UNITA, Jonasa Savimbiego, znanego lokalnie jako „Galo Negro” („Czarny Kogut”), i to może być wyjaśnienie części tego

8. Zjednoczone Królestwo Lunda Tchokwe. Ruch dążący do autonomii. Portugalski dziennikarz niedawno rzucił więcej światła na ten ruch dążący do autonomii od Angoli. Ruch Protektoratu Lunda Tchokwe (Movimento do Protetorado de Lunda Tchokwe - MPLT / MPRLT) został założony w 2006 roku. Jego nazwa odnosi się do protektoratu ustanowionego pod koniec XIX wieku przez Portugalię nad częścią wewnętrznej Angoli - mniej więcej całą wschodnią połową kraju - którego nie można było faktycznie zasiedlić. Portugalia podpisała traktaty (w latach 1885-1894) z kilkoma suwerennymi plemionami, które MPLT twierdzi, że obecnie reprezentuje. MPLT twierdzi, że terytorium to nigdy nie było administracyjnie częścią kolonialnej Angoli i dlatego zostało nielegalnie włączone do niepodległej Angoli w 1975 roku. W 2019 roku, podczas oficjalnej wizyty prezydenta Portugalii w Angoli, MPLT wydało oświadczenie o bardzo niejednoznacznym brzmieniu. „Lunda Tchokwe zasługuje na niepodległość z mocy prawa naturalnego, a z mocy prawa na mocy traktatów protektoratu podpisanych przez przodków Lundy z Portugalczykami, czyli autonomii podobnej do tej przyznanej Maderze i Azorom przez Portugalię”. MPLT odrzuca przemoc i walkę zbrojną. 30 stycznia 2021 r. podczas demonstracji ulicznej zginęło od 6 do 15 cywilów, co spowodowało dochodzenie policyjne i silny protest Kościoła rzymskokatolickiego. Władze twierdziły, że demonstranci zaatakowali oddział policji, co zostało stanowczo zaprzeczone przez MPLT. MPLT utrzymuje niejednoznaczne stanowisko w sprawie Portugalii. Ruch ten stanowczo krytykuje kolonialną historię Portugalii, ale prosi portugalski rząd o „naprawienie niesprawiedliwości wynikającej z integracji terytorium Lundy z Angolą i przestrzeganie traktatów podpisanych z przodkami”. Na Wikipedii znaleźć można odniesienie do nowego ruchu secesjonistycznego z flagą w Angoli. Zjednoczone Królestwo Lunda Tchokwe to mały ruch roszczący sobie prawa do wschodniej połowy Angoli (500 000 km2 i około dwóch milionów ludzi). Lunda i Tchokwe to dwa spokrewnione plemiona Bantu. Tradycyjne królestwo Tchokwe zostało podbite przez Portugalię dopiero około 1920 roku. Ta walka o niepodległość (oczywiście wątpliwa) jest motywowana wydobyciem diamentów w tym rejonie. Stolicą jest miasto Luena. Tchokwe są znani ze swoich rzemieślniczych masek z drewna. Flaga jest czerwono-biało-zielono-biało-czerwona (stosunek 3:1:4:1:3) z żółtym słońcem zawierającym czarny ozdobny emblemat pośrodku środkowego pasa

9. Prowincja Bengo. Prowincja Bengo jest jedną z najnowszych prowincji w Angoli, która została utworzona 26 kwietnia 1980 r. Dawniej była częścią prowincji Cuanza Norte i jest położona na wybrzeżu Atlantyku w północno-zachodniej części kraju. Prowincja ma powierzchnię 31 371 km2 i liczy około 430 000 mieszkańców. Miała większy obszar przed 2011 r., po czym dwie gminy, Icolo e Bengo i Quissama, zostały wydzielone z prowincji Bengo i przeniesione do prowincji Luanda. Obecnie Bengo ma 6 gmin. Prowincja nie ma flagi ani charakterystycznego emblematu. Używa jednak dwóch ogólnych logotypów rządowych [1]

10. j. w. [2]

11. Prowincja Benguela. Prowincja Benguela w Angoli znajduje się w centrum kraju i leży nad Oceanem Atlantyckim. Jej centrum administracyjne i największe miasto nazywa się również Benguela. Benguela była królestwem przedkolonialnym, a jej nazwa pochodzi od władcy królestwa w czasie pierwszego kontaktu z portugalskimi odkrywcami. W 1615 r. królestwo stało się portugalskim protektoratem (Reino de Benguela). W 1617 r. stało się kapitanatem (Capitania de Benguela), a królestwo wygasło w 1869 r. Kapitanat stał się dystryktem (Distrito de Benguela) w 1779 r. i utrzymywał ten status administracyjny do 1975 r., kiedy to dawne dystrykty stały się prowincjami w nowo niepodległej Angoli. Prowincja ma powierzchnię 39 827 km2 i liczy około 2 480 000 mieszkańców, ma 10 gmin

12. Prowincja Kabinda. Aktualny status administracyjny. Historyczne i polityczne tło enklawy Kabinda jest tutaj przedstawione. Stolica jest również nazywana Kabinda. Prowincja Kabinda składa się z 4 gmin: Belize, Buco Zau, Cabinda i Cacongo, które są podzielone na gminy. Rząd prowincji używa dwóch ogólnych logotypów, jak pokazano powyżej, ale nie ma charakterystycznego emblematu ani flagi. Jednak walka o niepodległość enklawy stworzyła wiele partii politycznych, sił zbrojnych i kontrrządów, które mają własne flagi i emblematy [1]

13. j. w. [2]

14. Zjednoczony Front Wyzwolenia Kabindy [Frente Unida para Libertadio de Cabinda; United Front for the Liberation of Cabinda; FULC]. Jest jedną z nowszych partii pro-niepodległościowych w Kabindzie

15. Ruch na rzecz Niepodległości Kabindy [Movimento Independista de Cabinda; Movement for the Independence of Cabinda; MIC]. Ma dwie flagi. Druga jest używana od 2019 r. i składa się z trzech poziomych pasów w kolorze czerwonym, białym i zielonym z emblematem MIC w środku otoczonym 7 czarnymi pięcioramiennymi gwiazdami. Są też trzy żółte pięcioramienne gwiazdy w linii pionowej w pobliżu podnośnika [1]

16. j. w. [2]

17. Ruch Wyzwolenia Kabindy [Movimento Libertadio de Cabinda; Movement for the Liberation of Cabinda; MLC]. Używa flagi podzielonej diagonalnie na głęboką czerwień i błękit, rozdzielone żółtym fimbrationem. W centrum znajduje się duża biała pięcioramienna gwiazda, z dwiema mniejszymi żółtymi pięcioramiennymi gwiazdami nad nią i pojedynczą żółtą pięcioramienną gwiazdą poniżej

18. Unia Kabindańczyków na rzecz Niepodległości [Unido dos Cabindeses para Independencia; Union of Cabindese for Independence; UCI]. Używa flagi, która jest taka sama, jak pierwotna flaga Ruchu Wyzwolenia Kabindy, lecz jest ozdobiona dużymi, czarnymi literami skrótu UCI

[dzismis]

WIERSZE Z SERII ANTYWOJENNEJ ( 1)

Zygmunt Sieradzki WPROWADZENIE DO WIERSZY W TOMIKU KAMELEON MODLITWA TO PRZEMYŚLENIA O BOGU,WIERZE I PRZYSZŁOŚCICZŁOWIEKA. O TYM, COCZĘSTO MYŚLIMY ICZUJEMY,ALE NIE O TYM CO MÓWIMY.O LUDZKICH LĘKACH,WOJNIE I MARZENIACHNIESPEŁNIONYCH. O NOWYMŚWIECIE, W KTÓRYM RZĄDZĄKOMPUTERY I DYKTATORZY POLETKA PANA BOGA Jaskrawe flagi trzepocą na polachwiaryIlu tu bogów zagorzałych?Maszerują…

[addstory]

Katolicyzm i prawosławie: Historia podziałów i różnic

Prawosławni, katolicy i protestanci należą do jednej wielkiej religii, a mianowicie chrześcijaństwa. Czczą tego samego Boga i opierają się na tej samej świętej księdze - Biblii. Jednak ten podział nie zawsze istniał. Przez ponad tysiąc lat od swojego powstania chrześcijaństwo pozostawało niepodzielne, a jego podziały były w dużej mierze spowodowane konfliktami politycznymi. Rozłam między Kościołem katolickim i prawosławnym, zwany także Wielką Schizmą, miał miejsce w 1054 roku i był oznaką zarówno politycznej rywalizacji między dwoma regionami kulturowymi - Rzymem i Konstantynopolem - jak i głębokich różnic teologicznych między dwoma wyznaniami, które stopniowo rozwijały się przez wieki. Wielka Schizma oficjalnie zdefiniowała dwa systemy kościelne i dwa poglądy na władzę duchową.

Termin "prawosławny" pochodzi od greckiego ortos, oznaczającego prawy, sprawiedliwy i doxa, oznaczającego wiarę. Ortodoksja oznacza zatem prawdziwą wiarę i odnosi się do kościołów, które pozostały wierne wierze wczesnych soborów. Kościół prawosławny jest w nieprzerwanej ciągłości z wczesnym Kościołem. Słowo "katolicki" jest również zapożyczone z języka greckiego i dosłownie oznacza "powszechny". Zgodnie z interpretacją Kościoła katolickiego, nazwa ta jest uzasadniona faktem, że Kościół twierdzi, że jest "powszechny" i posiada pełnię prawdy.

Różnice w rytuałach i ceremoniach

Chociaż Kościół prawosławny generalnie pozostaje bliższy chrześcijaństwu, z którego się wywodzi, z biegiem czasu oba kościoły rozwinęły różne tradycje, które wyrażają się w rytuałach, liturgii i zasadach rządzących kultem. Wchodząc do ko��cioła prawosławnego, od razu można poczuć mistyczną atmosferę, która łączy w sobie powtarzalne modlitwy, grę świateł świec i kandelabrów oraz symbolikę ikon. Z drugiej strony kościoły katolickie są zwykle bardziej powściągliwe i wyrafinowane.

Najbardziej zauważalne różnice są następujące:

Podczas liturgii prawosławni modlą się stojąc lub klęcząc, podczas gdy katolicy modlą się głównie siedząc i stojąc. W kościołach katolickich rzędy ławek są zwykle ustawione w tym celu.

Ikony są sercem religii prawosławnej, a w greckich kościołach wierni wykonują pobożne gesty na ich cześć. Ikony te są symbolami, a nie bożkami. Z drugiej strony posągi nie są generalnie dozwolone w kościołach prawosławnych, w przeciwieństwie do kościołów katolickich.

Zgodnie z tradycją, prawosławni używają do Eucharystii chleba na zakwasie, podczas gdy katolicy używają chleba przaśnego.

W prawosławiu zwyczajowo chrzci się trzema palcami prawej ręki, dotykając czoła, klatki piersiowej, prawego ramienia, a następnie lewego ramienia. Katolicy natomiast praktykują chrzest od lewej do prawej, zwykle dwoma palcami lub otwartą dłonią.

Podczas gdy Kościół katolicki nakazuje celibat (zasada ta została wprowadzona w XI wieku, choć pierwotnie nie była dogmatem), księża prawosławni mogą się żenić i zakładać rodziny. Muszą jednak zawrzeć związek małżeński przed przyjęciem święceń kapłańskich. Tylko biskupi są zobowiązani do zachowania celibatu. Zgodnie z prawosławnymi zasadami, ksiądz musi być mężczyzną "jednej żony", a jeśli się rozwiedzie, staje się świeckim.

Kościół katolicki praktykuje głównie chrzest przez polewanie wodą, podczas gdy Kościół prawosławny praktykuje chrzest przez pełne zanurzenie ciała dziecka w wodzie.

Podczas gdy Kościół katolicki praktykuje głównie chrzest przez polewanie wodą, Kościół prawosławny chrzci przez pełne zanurzenie ciała. Kościół prawosławny pozostał wierny tradycji sięgającej początków Ewangelii w odniesieniu do tego rytuału, który symbolizuje całkowite zjednoczenie z Chrystusem.

Kościół katolicki używa kalendarza gregoriańskiego od 1582 roku, podczas gdy kalendarz juliański nadal dominuje wśród niektórych prawosławnych. Niektóre kościoły prawosławne i niektóre kościoły katolickie obrządku wschodniego obchodzą Boże Narodzenie 7 stycznia (według kalendarza juliańskiego, który odpowiada 25 grudnia według kalendarza gregoriańskiego: różnica 13 dni).

Jakie są głębokie przyczyny podziału?

Wielka schizma między Kościołem katolickim i prawosławnym rozpoczęła się w 1054 r. i dopiero po historycznym spotkaniu w Jerozolimie Pawła VI i patriarchy Atenagorasa I w 1964 r. - pierwszym spotkaniu prymasa Kościoła katolickiego i prawosławnego od 1439 r.! - dialog między Stolicą Apostolską a Patriarchatem Konstantynopola został wznowiony. Sprawy posuwają się naprzód dzięki papieżowi Franciszkowi, który już kilkakrotnie spotkał się z ekumenicznym patriarchą prawosławnym Bartłomiejem I z Konstantynopola i innymi prawosławnymi patriarchami. Głębsze przyczyny długości separacji są natury teologicznej i mogą wydawać się bardzo trudne do zrozumienia.

Filioque i Credo

Dla prawosławnych, według Chrystusa w Ewangelii Jana (15:26), Duch Święty pochodzi od Ojca. Katolicy natomiast mówią, że Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna, a Patre Filioque.

Ten dodatek do Credo, wprowadzony przez Karola Wielkiego, sojusznika Rzymu, w VIII wieku i ratyfikowany w XI wieku, jest odrzucany przez Kościół prawosławny, który uważa go za niezgodny ze słowami Chrystusa i zmienia relację między trzema osobami Trójcy Świętej, wzmacniając rolę Jezusa na niekorzyść Ducha Świętego.

Nieomylność papieża

Inną istotną przyczyną schizmy było pragnienie papieży, by przekształcić prymat moralny w bezpośrednią władzę prawną nad kościołami. W XI wieku reforma gregoriańska, w celu uwolnienia papiestwa od germańskich cesarzy, próbowała podporządkować biskupów i królów bezpośrednio papieżowi (teoria dwóch mieczy) i domagała się nieomylności suwerennego papieża. Kościoły prawosławne uważają papieża za patriarchę. Akceptują, że ma on honorowy prymat w przypadku soboru ekumenicznego, ale nie miejsce głowy Kościoła, które należy do Chrystusa. Nie akceptują również dogmatu o nieomylności papieskiej, zdefiniowanego przez Sobór Watykański I w 1870 roku.

W świecie prawosławnym forma zarządzania Kościołem opiera się na biskupie, a następnie, w zależności od kwestii do rozstrzygnięcia, na Świętym Synodzie (zgromadzeniu biskupów) i ewentualnie na soborze ekumenicznym. Skutkuje to zdecentralizowaną organizacją i kolegialnym podejmowaniem decyzji, podczas gdy organizacja katolicka jest ściśle pionowa - cała władza pochodzi od papieża, biskupa Rzymu.

Niepokalane Poczęcie

Niepokalane Poczęcie odnosi się do poczęcia Maryi Dziewicy, Matki Bożej, a nie Jezusa Chrystusa, którego dziewicze i bezgrzeszne poczęcie nie jest kwestionowane. Prawosławni i katolicy zgadzają się, że Maryja jest niepokalana, gdy poczęła i urodziła Syna Bożego, i że jest to wynikiem szczególnej łaski Ducha Świętego. Różnica polega na tym, że dla katolików Dziewica Maryja została poczęta ze zwykłych rodziców, ale z woli Ducha Świętego grzech pierworodny nie przeszedł na nią. Dogmat ten jest odrzucany przez wszystkie inne ruchy protestanckie. Należy zauważyć, że stopień czci Matki Bożej jest znacznie wyższy wśród katolików niż wśród prawosławnych.

Pogląd na wolną wolę

Istnieje również kontrowersja, która rzuca światło na sposób, w jaki oba Kościoły patrzą na rzeczy: kontrowersja dotycząca łaski i wolnej woli. W IV wieku św. Augustyn wyjaśnił dogmat o grzechu pierworodnym, który każdy nosi w sobie od momentu poczęcia. Na podstawie tego dogmatu, charakterystycznego dla Kościoła Zachodniego, natura ludzka jest predysponowana do zła i nie może być od niego wybawiona bez specjalnej łaski.

Na chrześcijańskim Wschodzie kontrowersja ta pozostała niemal obca. Prawosławie utrzymuje, że człowiek został stworzony wolnym. Nie został jednak zachowany od skłonności do zła. Uwielbił Boga spontanicznie, a nie dlatego, że został skierowany ku dobru przez specjalną łaskę. Ludzka natura jest skłonna do Dobra, a zło jest wobec niej zewnętrzne.

Tak więc Kościoły katolicki i prawosławny mają między sobą wiele różnic, zarówno zewnętrznych, jak i głęboko wewnętrznych. Niemniej jednak Kościoły uznają wspólną wiarę w Jezusa Chrystusa i wzajemnie uznają niektóre sakramenty Kościoła. Istnieje również szeroka ideologia ekumenizmu, która opowiada się za zbliżeniem wszystkich Kościołów chrześcijańskich, zwłaszcza prawosławnego i katolickiego.

[godiswithus-isaiah41-10]

Boża pomoc w poczuciu straty

3) Jak ofiarowywać to Bogu? cz. 1/2

Niech będzie Pochwalona Trójca Przenajświętsza.

Oto kolejny dzień serii „Boża pomoc w poczuciu straty”. Dziś zajmiemy się z kolei tematem tego, jak ofiarowywać nasze poczucie straty Panu Bogu.

Jak poruszać ten temat z Bogiem? Jak Mu go ofiarowywać? Czy jest jakiś konkretny dobry sposób, a może jest ich wiele?

Przede wszystkim należy ofiarowywać Mu to wszystko na modlitwie. Modlitwa jest najpiękniejszym skłonieniem duszy ku Bogu w pokorze, cichości, wierności i zaufaniu.

Niekiedy jest przepełniona wrzaskiem znajdującym się w umyśle ludzkim, kiedy myśli wydają się być wprost nie do zatrzymania, ciągle krążą po głowie i człowiek nie ma nad nimi kontroli. Wtedy należy jednak zaufać Bogu i uwierzyć w to, że On ma pełną kontrolę nad wszystkim, co się w nas dzieje, nawet kiedy wydawać by się nam mogło, że tak nie jest, a Pan Bóg nas zostawił samych w naszych życiowych kłopotach. Jak sobie wtedy z tym radzić? Ufać.

Ufność to najcenniejszy dar dany nam od Boga zaraz po wierze, nadziei i miłości. To dar, który rozjaśnia pochmurne dni i usuwa chmury deszczu łez. To dar najcenniejszy, ukazujący nam to, jak Bóg się o nas troszczy. Nasza postawa powinna być zatem pełna ufności, zupełnie jak to było podczas sztormu na jeziorze, gdy Pan Jezus był wraz ze Swoimi Apostołami w łodzi. Czy On zostawił ich, gdy zaczęła się burza? Nie. Jak czytamy: „Gdy wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie. Nagle zerwała się gwałtowna burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!» A On im rzekł: «Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary?» Potem wstał, rozkazał wichrom i jezioru, i nastała głęboka cisza. A ludzie pytali zdumieni: «Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?»” Mt 8:23-27).

Tak samo i my powinniśmy brać przykład z ufnej postawy Jezusa. Nie panikował dlatego, że wiedział, że Bóg zna ich potrzeby i się o nich zatroszczy. A czy Jego sen nam o czymś nie przypomina? Co mówi nam psalm 131? „Panie, moje serce nie jest wyniosłe i oczy moje nie patrzą z góry. Nie gonię za tym, co wielkie albo co przerasta moje siły. Przeciwnie: zaprowadziłem ład i spokój w mojej duszy. Jak niemowlę u swej matki, jak niemowlę — tak we mnie jest moja dusza. Izraelu, pokładaj w Panu nadzieję teraz i aż na wieki!”. Czy nie można tego porównać do postawy Jezusa? Oczywiście, że tak. Dlatego przyobleczmy się w ufność, którą okazujmy Panu przede wszystkim przez wierną i ufną modlitwę, z serca dokładając do niej słowa, które wymawiajmy wspólnie z Jezusem konającym w Ogrójcu a następnie Ukrzyżowanym, rozważając Jego ból w trakcie wypowiadania owych słów: „Nie moja, lecz Twoja Wola niech się stanie” (Łk 22:43), pamiętając, że Jego Wola jest zawsze najlepsza, bo co nam mówi? „Ja wiem, jakie wiążę z wami plany — oświadcza Pan. — To plany o pokoju, a nie o niedoli. Chcę dać wam szczęśliwą przyszłość i uczynić was ludźmi nadziei” (Jr 29:11).

Źródło grafiki: https://www.pubhist.com/w21098

[why-may-looks-like-this]

WIELKA ZMIANA PRZEMYŚLAŁAM SWOJĄ DECYZJE

potrzebowałam chwil, żeby przyzać to ale moja sekta nie będzie brała narkotyków. Bedziemy nacpani wiarą w boga lub bogów. Nie chce być liderem sekty który nie bierze pod uwagę opini inych członków. Chce, żeby ta sekta była blisko chrześcijaństwa ale w cool, sposób.

Chętni członkowie prosze się zgłaszać do mnie poneiważ teraaz jest idealny czas rzeby całkowicie poświęcic się nowej wierze. Pierwsza wspólna noc sekty (sekta będzie opierować w nocy głównie to chyba ocywiście) będzie w opuszczonej chacie w małej wiosce.

Na pewno odbędzie się jakoś rytuał. Nie wiem jeszcze czy to bedzie wspólna modlitwa czy wspólna orgia. Jednak skłaniam się co do tego 2.

AVE

[keepinupwithkozlovska]

Czy mam szansę stac się tym, kim jestem w swoich wyobrażeniach? Quantum phisycs and so one mówią, że jasne - bez problemu. Mogę stać się kim sobie wymarzę. Tak sobie czasami myślę, że chciałabym być famme fatale, ale z drugiej strony housewife. Jak to połaczyć? Jak znaleźć mężczycnę, który bdzie jakkolwiek... odpowiedni? Piękny Mężczyzno z Makdonalda przy olsztyńskim dworcu - śnisz mi się po nocach i wierzę, że kiedyś jeszcze się spotkamy. Tym razem w życiu inie zmarnuję już tej szansy, by moc wymienić z Tobą nawet minutę mojego - na Twój czas. Oczyma wyobraźni widze nas na plaży. Siedzimy sobie i nie musimy mówić nic, bo głęboko wierze, że w kończu znajde człowieka z którym jak mawiałamMia Wallace - będe mogla komfortowo pomilczeć zamiast ciągle gadać. To mnie drażni, wiecie? Że wychodze z kimś (Pisarz Marihuaniarz) do lasu. Dżwięki natury, szum drzew i strumyka. Łamana gałązka p-od stopą i spiew ptaków. Promienie słoneczne dobiegające do twarzy zagłuszane poprzez liczne liście, smuga światła wystająca spomiędzy krzewów. Dreptanie po ścieżce z piasku i kamyczkó. Co i rusz słyszysz [rzyspieszony krok, trucht kogoś, kto pracuje nad kondycją. Dyszenie i sapanie, ale to sport, nie seks. W dodatku - mało kiiedy w parza. Jak cierpieć, to pojedynczo, bo w zasadzie i tak cierpimy, przeżywamy przyjemność, rodzimy się i umieramy sami. Czyż nie? I w tym momencie - przeżywania chwili, bycia w pełni skupionej, osadzenia się w tym wspaniałym "teraz" ON RACZY GADAĆ O SOBIE I SOBIE I SOBIE i poziom mojej frustracji bliskizeniutu, ale pamiętam, że inhale i exhale i do przodu. Nie patrze na niego, chociaż jest obok, no udaję, że jestem sama a jego gadanie - nie istnieje. Bo na boga, nieobchodzi mnie absolutnie ile zarabia pieniędzy i ile powyżej średniej miastowej ma w miesięcznym przelewie od tego ZAJEBIŚCIE POPULARNEGO ALE GÓWNIANEGO PORTALU. Serio - ain't givin' a shit - chociaż pracuje w banku i w sumie to może powinnam. Ale patrzenie poprzerz cyfry nigdy nie było moją mocną stroną. Tak jak powiedział mi któryś z Pierwszorandkowiczów - pieniądze to się ma tak żeby nie było za mało, ani nie bymło za dużo - tylko w sam raz (o, Dominik - mądry gość, ale tylko tutaj akurat mogę podzielić jego poglądy). I serio - żałuję, że wybrałam towarzystwo człowieka, który wyglądał jakby przyczepił się do mnie na dworcu i prosił o drobniaki - I have to be straight up with that. Trochę było mi wstyd, ale no cóż. Liczyłam na osobowość. Ale wtem - uderzymło mnie to wszystko, gdy zaczęłam analizować jego osobowość badając zdania które do mnie wypowiadal i jakie mogłby byc ich znaczenie. Czy w Olsztynie utykam w jabanym dniu świstaka, gdzie tak naprawdę przeżywam jedną i tą samą relację z mężczyzną? Czy każdy mężczyzna, który zyskał moje zainteresowanie musi być narcystyczny (gdy zażartowałam z Pisarza Marihuanisty tak go określając, zapadła wymowna cisza) czy to mój typ, czy moja trauma response? Czy ja zawsze będęchwytać beznadziejne przypadki i opracowywać je, tworząc roadmapy i procesy mające jakkolwiek zrobić cokolwiek? Nie wiem.

Ale tak - Piękny Meżczyzno ze Złotych Łuk,ów na dworcu - oddam Ci serce, a może nawet duszę (idąc za cytatenm popularnej piosenki Pani Ewy Sonet). Bo nikt - przysięgam - nikt nie patrzył sie na mnie w ten sposób i nie wiem jak to możliwe, ale to musi być przeznaczenie. Ten dzieciak pomiędzy nami - no ja nie chcę mieć dzieci, natomiast to może być kot czy może dziecko adoptowane? Nie wiem. Wiem, że chciałabym zobaczyć Cię raz jeszcze i wymienić się numerami. Móc do Ciebie zadzwonić i zapytać się "hej, jak twój dzień?" i w odpowiedzi dostać nawet yapping sesh i pytanie o mój dzień. Jestem wykończona relacjami z facetami, gdzie to ja ciągle pytam i zabiegam - nie będe robić tego nigdy więcej, just because. Latanie za Pisarzem - oh pls. To sie nie stanie, widzę że on nie widzi mnie, a jakiś "surowiec" który może wysłuchać jego beznadziejnych opowieści o tym, jak to nie umie planować rzeczy i tak dalej. Halo. Masz 40 lat i jesteś nadal beksa - lala? Nie umiesz planować, ani zbudować związków? Okej, i co z tego? Wierze głęboko, że Piekny Pan bylby inny. Że może jest teraz gdzieś sam, Pod tym samym niebem i może zastanawia się kim jestem i co w życiu robię. Może też widzi to podobnie, za kilka lat w domku w lesie na wakacjach. Bez nikogo, sami my i projektor. Kilka opakowań wina zero, albo piccolo. Robimy sobie ognisko i siedzimy na zewnątrz tak długo aż komary nas doszczętnie nie zjedzą. Potem idziemy do domku i zasypiamy. Budzimy się i orientujemy, że za moment trzeba się zbierać, mamy już spakowaną większość w walizce. Robię naleśniki, a on przygotowuje kawę. Z gotowymi rzeczami siadamy obok sieie na zewnątrz chwytając ostatnie momenty tego dnia. Potem zbieramy się, z lekka sprzątamy domek i wsiadamy do auita. Jedzyemy. W tle gra "texas sun" i jest ciepło. Koło 15:00. Jedziemy i łapiemy słońce. Rozmawiamy o życiu i celach na następny miesiąc i jakoś tak jest dobrze i spokojnie. Zero spin. Zero złej energii. NA pewno nie teraz. Trafiłam na kogoś z kim jestem w stanie przegadać wszystko i to najwspanialsza rzecz. Nie jest dla niego probleme, jeżeli chcę porozmawiać na temat kasy, seksu, rodziny. Nie boi się tego i wie, że to buduje związek. Dojeżdzamy do mieszkania i rozpakowujemy się. Każde z nas ma coś do zrobienia na kompach, więc dajemy sobie 5 h appart. Siedzimy i robimy rzeczy. W między czasie idę go przytulić, a on na dwie godziny po tym przynosi mi kubek z kawą. Caluję go i wiem, że trafilam 12/10. Nie moglabym lepiej i czuę że to to. On też. Wspaniale. Mówi, że moment w którym się spotkaliśmy był zwrotnym w jego życiu. I wszystko zaczłęo sie składac - kawałek po kawałku i to wszystko co mamy to zaczłeo się od jakiegoś niewinnego spojrzenia w jakimś bzdurnym maku. I wierzę, że życie jest niesamowite i że to, że jestemw stanie żyć z takim człowiekiem pod jednym dachem daje mi taką motywację do wszystkiego.

I nawet jeżeli nie spotkam nigdy tego faceta i nigdyw więcej nie pojawi się w mojej głowie nikt taki jak on to i tak - jestem przeszczęśliwa, że miałam okazję chociaż raz doświadczyć czegoś tak wspaniałego. Kiedy byłam po ciżekim lądowaniu, kiedy uświadomiłam sobie wiele rzeczy i spojrzałam na swiat trzeźwo i zero-jedynkowo. Kiedy straciłam nadzieję w to, że ktokolwiek może mnie chcieć poznać w życiu takim prawdziwym zjawił się on. Dał nadzieję i motywację, by nie upadać z tym pomys,łem, by nadal wirzyć, że to wszystko jest możliwe i że w zasadzie ktoś może umieć docenić mnie samym spojrzeniem. Bo nic nie imponuje mi jak to, kiedy człowiek jest ciekaw drugiej osoby i żywo nią zainteresowany.

Plus on był na maksa piękny - spojrzałam na niego pierwszym razem i pomyślałam, że wow. No wspania,ły ziomek. Że mieć takiego. No. Mieć - brzydkie określenie. móc z takim przebywac i dzielić jakąś rzeczywistość razem - wspaniałe doświadczenie. Zakochanie się w takim - latwa sprawa. Chciałabym. Może jeszcze kiedyś Cię spotkam, podejdę i pocałuję i może Ty mnie też. Kto to może wiedzieć. Chcia,łabym znów doświadczyc nieoczekiwanego cudu losu. Bo one dzieją sie ciągle i są niezauważane w większości.

[zyczeniapro]

Krótkie życzenia urodzinowe religijne

Krótkie Życzenia Urodzinowe Religijne: Skarbnica Błogosławieństwa w Dniu Narodzin

Więcej Krótkie życzenia urodzinowe religijne

W dniu, gdy obchodzi się urodziny kogoś bliskiego, modlitwy i życzenia pełne duchowej treści mogą być wyjątkowym darem. Oto kilka krótkich, ale mocnych życzeń urodzinowych w tonie religijnym:

"Niech Boże błogosławieństwo towarzyszy Ci w dniu Twych urodzin i każdego dnia Twego życia. Niech Twe serce zawsze będzie pełne wiary, nadziei i miłości. Sto lat w świetle Jego obecności!"

"W dniu Twych urodzin, pragnę Ci życzyć obfitości łaski Bożej i pokrzepienia w wierze. Niech Twe serce zawsze znajduje spokój w Jego obecności, a Twe kroki są prowadzone według Jego światła. Sto lat w Jego miłości!"

"Z okazji Twoich urodzin, niech Boże błogosławieństwo nieustannie Cię otacza i niech Twe życie będzie pełne Jego łaski. Niech każdy Twój dzień będzie dniem świętowania i oddawania chwały Bogu. Sto lat w Jego opiece!"

"Drogi [imię], w dniu Twych urodzin, pragnę Ci życzyć, abyś zawsze miał siłę i odwagę, by podążać za Jego naukami. Niech Twe serce zawsze znajduje pociechę w modlitwie, a Twe myśli są kierowane Jego mądrością. Sto lat w Jego miłości!"

"Z okazji Twych urodzin, pragnę Ci życzyć, abyś zawsze dostrzegał piękno i dobroć Bożą wokół siebie. Niech Twe serce będzie wypełnione pokojem i radością, a Twe działania będą odbiciem Jego miłości. Sto lat w Jego świetle!"

Te krótkie, ale pełne treści życzenia urodzinowe są wyrazem głębokiej wiary i miłości do Boga oraz osoby, której świętujemy narodziny. Niech Boże błogosławieństwo zawsze towarzyszy jej w drodze życiowej!