#veronderstelling

[agnost]

weet iemand waar ik deze stickers kan verkrijgen? ik zou er heel graag zo eentje bemachtigen <3

[devosopmaandag]

Het i-woord

De Brits-Ghanese filosoof Kwame Anthony Appiah (1954) wordt in Sâo Paulo voor een Braziliaan aangezien, in Kaapstad voor kleurling, in Rome voor Ethiopiër en in Londen voor een Indiër. Van hem is het boek 'De leugens die ons binden – Een nieuwe kijk op identiteit'*, over dat wat oververmoeide i-woord. Binnenkort wordt het eerste kleinkind van mijn jongste broer geboren, een kind met Nederlandse, Javaanse, Belgische, Chinese, Poolse en Duitse genen. En in Frankrijk vragen ze in Aziatische restaurants vaak aarzelend waar ik vandaan kom. 'Hybride' kan verrijking betekenen of vertroebeling. Ik kies nadrukkelijk voor het eerste.

In de televisieserie 'De Afro-Europeaan' gaat de 45-jarige Ikenna Azuike op zoek naar Afrikaanse diaspora-gemeenschappen in Europa. Als kind van een Britse moeder en een Ghanese vader bekijkt hij hoe die gemeenschappen eruit zien, maar is hij ook op zoek naar zijn eigen Afrikaanse identiteit. Hij voelt dat hij daarin tekort schiet en eigenlijk geen idee heeft wat dat inhoudt. Ik ergerde me gaandeweg een beetje aan zijn klaagzang maar niet te weten hoe een zwarte man te zijn.

Na afloop van onze voorstelling 'Elkaars Andere – pleidooi voor naïeve nieuwsgierigheid' kwam een Indische vrouw van begin zeventig naar mij toe en bekende nog steeds niet te weten waar zij eigenlijk bij hoort. 'Omhels beide werelden', hield ik haar voor, 'zie dat als rijkdom.' Tijdens het lezen van Appia's boek bekroop me het ongemakkelijke gevoel dat het natuurlijk veel ingewikkelder ligt. Omhels ikzelf wel mijn beide werelden: de Nederlandse en de Indische? En waar komt mijn weerzin voor Tante Lien vandaan, het personage van de Indische tante gespeeld door Wieteke van Dort? Waarom vind ik het feit dat zij door de Indische gemeenschap op handen gedragen wordt zo onverdraaglijk? En is die Nederlands-Indische cultuur wel zo nostalgisch en verongelijkt als ik denk?

Appiah schrijft dat identiteiten benamingen en ideeën met zich mee brengen over waarom en aan wie ze moeten worden toegekend, dat ze je denken bepalen over hoe je je moet gedragen en beïnvloeden, over de manier waarop andere mensen jou bejegenen. Maar al deze dimensies van identiteit zijn betwistbaar en moeten dat ook zijn! De veronderstelling dat elke identiteit in de kern een diepe overeenkomst vertoont die mensen met die identiteit verbindt is onjuist, legt hij uit in zijn boek.

In dat hele identiteitsgeraas staat één ding voor mij als een paal boven water. Mijn geboorteakte bleek op een dag onvindbaar, ook in de huidige gemeentearchieven te Bandung. Die was noodzakelijk voor mijn huwelijk met G. Uiteindelijk heb ik in het kantongerecht onder ede moeten verklaren dat ik ben wie ik ben:

Christine Wilhelmina Margaretha Kemper, geboren 10 augustus 1951 te Bandung, dochter van Emile Kemper en Souw Han Nio.

Dwars door al mijn toebedeelde en toegeëigende identiteiten heen, ben ik ondeelbaar mijzelf. Dat heb ik gezworen.

*'De leugens die ons binden – Een nieuwe kijk op identiteit' | Kwame Anthony Appiah | vertaling Maarten Polman | Uitgeverij Pluim 2019

[jurjenkvanderhoek]

HOE COMPLEET TE VERDWIJNEN IN DE KUNST VAN EDWIN SMET

De kunst van Edwin Smet duiden is een hachelijke zaak. De abstracte composities geven niet meteen oorzaak en gevolg prijs. Het blijft vaag wat de reden is dat het er is. Toch doe ik een poging. Ik neem de moeite om de beelden in de zorgvuldig afgewerkte uitgave tot me te nemen en er iets in te zoeken, van te vinden. Het boekje is handmatig gebonden in een oplage van slechts 60 genummerde exemplaren. Het touwtje dat de bladen bijeen houdt is met aandacht geknoopt. Met net zoveel concentratie gevlochten als dat het werk erin opgenomen is vervaardigd. Het boekje geeft een klein inzicht in de portfolio van de kunstenaar. Dat inzicht verhaalt in beeld over de thema's precariteit en solidariteit. Onzekerheid en saamhorigheid.

Schildertape is het handelsmerk van Edwin Smet. Niet als grossier in verfmaterialen, maar in de hoedanigheid van kunstenaar. Hij gebruikt het plakband gemaakt van houtpulp en kleefstof niet waar deze oorspronkelijk voor bedoeld is. Hij plakt het niet langs de rand van een venster om het glas te behoeden voor spatten en streken wanneer het kozijn geverfd wordt. Smet is geen huisschilder, hij is kunstschilder. Met de tape beplakt hij zijn werk om het in principe waardeloze materiaal onderdeel te laten zijn van de compositie, het waardevol te maken. In zijn visie heeft het onbelangrijke materiaal betekenis. Voor de huis-, tuin- en keukenschilder is de tape afgerold enkel van waarde bij het verven, zolang maar daarna niet meer en wordt het onbruikbaar weggegooid. Zo niet bij Smet. Het overleeft de kliko nadat het geplakt is, het behoudt een functie. In onder meer het mij voorliggende boekje laat Smet zien hoe de tape door zijn handen geconserveerd is.

In coronatijd bleek het volk solidair. Stond men als homogene groep massaal op tegen het virus. Een klein aantal evenwel sloten zich heterogeen daarvoor uit en af. Want blijken er niet altijd uitzonderingen op de regel te zijn? Terwijl veel deuren gesloten bleven en er weinige nog opengingen, trok men zich schijnbaar gehoorzaam en gedwee terug in de huizen. Op enkele dwarsliggers na. Maar zonder dwarsliggers ontspoort een samenleving, zij houden de maatschappij bij de les ondanks dat ze meestal uit hun nek kletsen. Zonder bielzen onder de rails ontspoort de trein. 

Het is niet die solidariteit welke Smet voor ogen heeft in zijn werk, veronderstel ik. Hij werd geïnspireerd door gestapelde tafels en stoelen in het café om de hoek. Werkloos werden deze in de pandemie aan de kant gezet, wachtend op betere openingstijden. Niemand kon er aanschuiven, niets mocht er zijn, geen activiteit, geen plezier. Niets, deuren op slot en lichten uit. Die metafoor van saamhorigheid in de gestapelde meubelstukken was voor Smet reden deze in min of meer abstracte composities te verwerken. De tafel is inspiratie, in het beeld van Smet heeft het nog de functie van dragen en schragen. Evengoed kan ik langs de poten kijken, en als door een poort ziende ontvouwt zich het landschap daar achterliggend. Geen landschap zoals dat zich normaal gesproken voor mijn ogen uitstrekt, maar een onherbergzame omgeving waarin een onheilspellende toekomst opdoemt. Helemaal in stijl van de huidige toestand in de wereld. 

Het is zo, zoals het is. De kunstenaar schouwt zijn wereld. Overziet en overdenkt. Geeft commentaar in beelden. Niet meteen wordt het zo opgevat als dat het zich openbaart, maar wie anders kijkt en doorziet zal de boodschap ofwel het verhaal herkennen. In de achterliggende periode van covid bleek de bevolking opeens het Nederlandse volk. Kende de Nederlander geen verschil meer onderling en werden hindernissen geslecht, want het virus overkwam ons allemaal. Maar na die crisis viel alles weer weg en trokken de muren opnieuw op. Werden de oude gewoonten en manieren haastig opgepakt en nagelopen. Edwin Smet zag dit allemaal aan, bezag zijn omgeving en zette daarbij kanttekeningen en voetnoten. Verbeelden zijn schilderijen eerst het samenwerken, het ondersteunen van zwakkeren, dat hij inspireerde op dus de gestapelde tafels in de horeca. Verticale poten die een horizontale dwarsligger ondersteunen. Daarna beeldt hij de onzekere toekomst uit. Een zwart gat zuigt de omgeving naar zich toe. Want de toekomst is onzeker.

De kunstenaar heeft een voorkeur voor de boom als onderwerp in zijn schilderijen. Nadat de tafel uitgebreid is doorgezaagd, zet Smet gedreven een boom op. De tape in het beeld vormt het bos, zetten de stammen en maken de takken. Het is een lawaaiig woud, het hout staat niet netjes in het gelid. Op rijen zoals de Nederlandse bossen zijn aangeplant. Het is in de geest van Smet een wirwar aan laag houtgewas, een sprokkelbos. En veelal verzamelen de dunne stammen zich rond een open plek of een kleine plas. Zag ik tussen de tafelpoten in schemer de morgen gloren, de komende tijd opdoemen, in het bos is de dageraad ongewis. Er ligt een onheilspellende sfeer op de loer tussen de bomen. Spiegelt het hout zich in water, op andere plekken ligt het voor dood aan de voeten van stammen. Hoewel het beeld klaar en helder is, is de sfeer duister en dreigend. 

Smet weet die onzekere toekomst, het wankele kompas waarop de wereld koerst, in schimmige composities te duiden. In het acryl en de vernis op doek vergeet ik dat tape is gebruikt voor de afbeelding. Het is de zetting van de schildering, het gebruik van kleurcombinaties, die de sfeer bepalen. Daarover strekken rechte lijnen zich uit. Krommen inkt en houtskool zich in speelse strepen. In het essentiële surrealisme is een werkelijk gevoel weergegeven. De sfeerbeelden drukken onmiskenbaar de actualiteit af en uit. Het is minder een abstracte vormgeving, en meer een gelaagd opgebouwde en schematisch beschouwde realiteit. Waarin een kwetsbaar wegwerpproduct een belangrijk element is geworden. Ik kan beschutting zoeken onder de tafel, veilig beschermd door het blad wanneer de hemel naar beneden komt. Of ik kan me terugtrekken tussen het hout en me concentreren in stilte. Mij beraden op de neergang van de aarde. Filosoferen over opbouw en afbraak, over de afgrond waarnaar wij met zijn allen onderweg zijn. De kunst van Edwin Smet houdt mij dan nog even op de been. In zijn composities kan ik mentaal beschutting vinden. Het werpt een nieuw licht op de zaak wanneer hij voor mij een wereld inricht: een plek om te landen en naar de hemel te reiken. “How to disappear completely”, voor het moment van de beschouwing verdwenen in de tijd van Edwin Smet. Volkomen volledig. Dat is mijn duidng.

Precariteit / Solidariteit. Recent werk 2022-2024. Edwin Smet. Publicatie in eigen beheer uitgegeven. Gelimiteerde editie bij solo-expositie in CaroArtGallery Deventer, februari-maart 2024.

[falliscodo]

Faillissement havenbedrijf Peter Versluis teruggedraaid; hij kon auto van €2,3 miljoen annuleren

Een week geleden schreven we dat PMV Investments, een holding van scheepvaartondernemer Peter Versluis, failliet was verklaard. Een ongelukkige samenloop van omstandigheden, wist diens woordvoerder te vertellen, waarin Versluis ten onrechte in de veronderstelling was dat de zaak 10.00 uur zou beginnen, in plaats van 9.30 uur. Het faillissement werd dus bij verstek uitgesproken.

Nu draait de rechter dat faillissement weer terug. Aanvrager van het faillissement was zijn voormalige compagnon, Erik van der Wiel. Zijn scheepvaartbedrijf, Vantage, zou nog 4,5 ton van Versluis krijgen. Die schuld heeft Versluis inmiddels kunnen voldoen. Een dag voor de uitspraak van het faillissement, op 25 maart, verkocht Versluis het hoofdkantoor van Veka - zijn belangrijkste scheepvaartbedrijf - voor €5 miljoen, zo schrijft het FD.

Belastingschuld van €800.000

Dat betekent niet dat de problemen voor Versluis voorbij zijn. In de voorlopige zienswijze van de uiteindelijk maar zeer kort aangestelde curator wordt duidelijk wie er nog meer geld tegoed heeft van Versluis. Zo blijkt uit zijn verslag, in handen van Quote, dat Versluis een belastingschuld van ruim €800.000 open heeft staan.

Klibansky-kunst en een AMG One van €2,3 miljoen

Uit het verstrekte crediteurenoverzicht blijkt dat Versluis verder nog voor ruim €4 miljoen aan rekeningen heeft te voldoen. Die schuldenberg corrigeerde Versluis later naar beneden met ruim €2,9 miljoen. Hij bleek sommige van zijn aankopen nog te kunnen annuleren, zoals Klibansky-kunst en een Mercedes-AMG One van ruim €2,3 miljoen. Als de curator afgaat op vorderingen die door 'derden' bij hem zijn verstrekt, groeit de schuldenlast nog eens met €3,5 miljoen.

Versluis krijgt geld van Versluis

Het debiteurenoverzicht dat Versluis heeft verstrekt, ziet er in eerste instantie zonnig uit: maar liefst €7,6 miljoen zou hij nog tegoed hebben. De curator wijst er echter op dat het gaat om debiteuren die al jaren niet betaald hebben. Opvallend is ook dat een groot deel van die debiteuren uit bedrijven bestaat die door Versluis zelf gecontroleerd worden.

Weinig vertrouwen

Verder komt de curator tot de conclusie dat er sprake is van onbehoorlijk bestuur, gezien er sinds 2016 niet is gedeponeerd, en geeft hij de voorzichtige conclusie mee 'dat de boekhouding geen betrouwbaar beeld geeft'. PMV Investments lijkt 'te leven van leningen'. In de drie maanden voorafgaand aan het faillissement is voor ruim €2,2 miljoen bij- en afgeschreven.

'Een beeld van de financiële toestand heb ik niet bij gebreke aan voldoende cijfers, maar de debiteurenlijst en het bankverloop geven weinig vertrouwen voor crediteuren,' sluit hij af.

Daniel Moorman

[mediasnows]

Faillissement havenbedrijf Peter Versluis teruggedraaid; hij kon auto van €2,3 miljoen annuleren

Een week geleden schreven we dat PMV Investments, een holding van scheepvaartondernemer Peter Versluis, failliet was verklaard. Een ongelukkige samenloop van omstandigheden, wist diens woordvoerder te vertellen, waarin Versluis ten onrechte in de veronderstelling was dat de zaak 10.00 uur zou beginnen, in plaats van 9.30 uur. Het faillissement werd dus bij verstek uitgesproken.

Nu draait de rechter dat faillissement weer terug. Aanvrager van het faillissement was zijn voormalige compagnon, Erik van der Wiel. Zijn scheepvaartbedrijf, Vantage, zou nog 4,5 ton van Versluis krijgen. Die schuld heeft Versluis inmiddels kunnen voldoen. Een dag voor de uitspraak van het faillissement, op 25 maart, verkocht Versluis het hoofdkantoor van Veka - zijn belangrijkste scheepvaartbedrijf - voor €5 miljoen, zo schrijft het FD.

Belastingschuld van €800.000

Dat betekent niet dat de problemen voor Versluis voorbij zijn. In de voorlopige zienswijze van de uiteindelijk maar zeer kort aangestelde curator wordt duidelijk wie er nog meer geld tegoed heeft van Versluis. Zo blijkt uit zijn verslag, in handen van Quote, dat Versluis een belastingschuld van ruim €800.000 open heeft staan.

Klibansky-kunst en een AMG One van €2,3 miljoen

Uit het verstrekte crediteurenoverzicht blijkt dat Versluis verder nog voor ruim €4 miljoen aan rekeningen heeft te voldoen. Die schuldenberg corrigeerde Versluis later naar beneden met ruim €2,9 miljoen. Hij bleek sommige van zijn aankopen nog te kunnen annuleren, zoals Klibansky-kunst en een Mercedes-AMG One van ruim €2,3 miljoen. Als de curator afgaat op vorderingen die door 'derden' bij hem zijn verstrekt, groeit de schuldenlast nog eens met €3,5 miljoen.

Versluis krijgt geld van Versluis

Het debiteurenoverzicht dat Versluis heeft verstrekt, ziet er in eerste instantie zonnig uit: maar liefst €7,6 miljoen zou hij nog tegoed hebben. De curator wijst er echter op dat het gaat om debiteuren die al jaren niet betaald hebben. Opvallend is ook dat een groot deel van die debiteuren uit bedrijven bestaat die door Versluis zelf gecontroleerd worden.

Weinig vertrouwen

Verder komt de curator tot de conclusie dat er sprake is van onbehoorlijk bestuur, gezien er sinds 2016 niet is gedeponeerd, en geeft hij de voorzichtige conclusie mee 'dat de boekhouding geen betrouwbaar beeld geeft'. PMV Investments lijkt 'te leven van leningen'. In de drie maanden voorafgaand aan het faillissement is voor ruim €2,2 miljoen bij- en afgeschreven.

'Een beeld van de financiële toestand heb ik niet bij gebreke aan voldoende cijfers, maar de debiteurenlijst en het bankverloop geven weinig vertrouwen voor crediteuren,' sluit hij af.

Teresa Roca

[fdlnow]

Faillissement havenbedrijf Peter Versluis teruggedraaid; hij kon auto van €2,3 miljoen annuleren

Een week geleden schreven we dat PMV Investments, een holding van scheepvaartondernemer Peter Versluis, failliet was verklaard. Een ongelukkige samenloop van omstandigheden, wist diens woordvoerder te vertellen, waarin Versluis ten onrechte in de veronderstelling was dat de zaak 10.00 uur zou beginnen, in plaats van 9.30 uur. Het faillissement werd dus bij verstek uitgesproken.

Nu draait de rechter dat faillissement weer terug. Aanvrager van het faillissement was zijn voormalige compagnon, Erik van der Wiel. Zijn scheepvaartbedrijf, Vantage, zou nog 4,5 ton van Versluis krijgen. Die schuld heeft Versluis inmiddels kunnen voldoen. Een dag voor de uitspraak van het faillissement, op 25 maart, verkocht Versluis het hoofdkantoor van Veka - zijn belangrijkste scheepvaartbedrijf - voor €5 miljoen, zo schrijft het FD.

Belastingschuld van €800.000

Dat betekent niet dat de problemen voor Versluis voorbij zijn. In de voorlopige zienswijze van de uiteindelijk maar zeer kort aangestelde curator wordt duidelijk wie er nog meer geld tegoed heeft van Versluis. Zo blijkt uit zijn verslag, in handen van Quote, dat Versluis een belastingschuld van ruim €800.000 open heeft staan.

Klibansky-kunst en een AMG One van €2,3 miljoen

Uit het verstrekte crediteurenoverzicht blijkt dat Versluis verder nog voor ruim €4 miljoen aan rekeningen heeft te voldoen. Die schuldenberg corrigeerde Versluis later naar beneden met ruim €2,9 miljoen. Hij bleek sommige van zijn aankopen nog te kunnen annuleren, zoals Klibansky-kunst en een Mercedes-AMG One van ruim €2,3 miljoen. Als de curator afgaat op vorderingen die door 'derden' bij hem zijn verstrekt, groeit de schuldenlast nog eens met €3,5 miljoen.

Versluis krijgt geld van Versluis

Het debiteurenoverzicht dat Versluis heeft verstrekt, ziet er in eerste instantie zonnig uit: maar liefst €7,6 miljoen zou hij nog tegoed hebben. De curator wijst er echter op dat het gaat om debiteuren die al jaren niet betaald hebben. Opvallend is ook dat een groot deel van die debiteuren uit bedrijven bestaat die door Versluis zelf gecontroleerd worden.

Weinig vertrouwen

Verder komt de curator tot de conclusie dat er sprake is van onbehoorlijk bestuur, gezien er sinds 2016 niet is gedeponeerd, en geeft hij de voorzichtige conclusie mee 'dat de boekhouding geen betrouwbaar beeld geeft'. PMV Investments lijkt 'te leven van leningen'. In de drie maanden voorafgaand aan het faillissement is voor ruim €2,2 miljoen bij- en afgeschreven.

'Een beeld van de financiële toestand heb ik niet bij gebreke aan voldoende cijfers, maar de debiteurenlijst en het bankverloop geven weinig vertrouwen voor crediteuren,' sluit hij af.

Preston Smith

[mijnche]

MENSEN 2024

Hallooooooo, er is een jaar voorbij aan films maar dus ook een jaar aan filmreviews!!! 2024 Gezien: 24 Met mensen: 23 Alleen: 1 Natuurlijk veel te weinig in m'n eentje gezien!!!! Dus dat is meteen een voornemen in 2025. Eefje blijkt mijn steady filmmeisje te zijn dit jaar, leuk! Dank Eef voor de leuke tijd. Soms kreeg ik daar Lucie bij in het gezelschap ook heel leuk. Even Cineville gegaan met de fam dit jaar ook mooi. Nico heeft mij verlaten naar Suriname en Jadde überhaupt (grapje), dus daar heb ik weinig films meegekeken. Mol kreeg even de Cinevillepas van Nico, en ook Ank en ik gingen naar interessante films samen. Yara, de persoon die mij in 2019 heeft geinspireerd om een Cinevillepas te nemen, zie ik niet genoeg, maar wel steady filmmaatje. Amazing!!!! Ik heb maar 24 films gezien, maar als je even nadenkt zijn dit er nog best veel. Iets meer dan de helft heb ik gezien na mijn commissiejaar, een kwart in de meivakantie toen het corps dicht was en dus 3 films ofzo wel tijdens mijn commissiejaar. Dus ik denk dat 2025 beter wordt want commissie is ofc life maar het is niet meer me life!!! oke joeeeee Ik was eerst in de veronderstelling dat ik nog een beetje intelligent zou overkomen in de reviews en net zo mooi zou schrijven als filmreviews in echte kranten maar inmiddels heb ik door dat dat niet mijn ding is, en dat ik daarvoor het ook te veel op mijzelf betrek. Maar dat blijf ik lekker doen want dat bepaal ik zelf en niemand leest dit toch. Weet eigenlijk ook niet of ik wil dat mensen dit kunnen lezen want zie niet zo goed wat ze eraan hebben. Dacht eerst van als ze twijfelen om de film te zien kunnen ze dit lezen en misschien denken; oké ik ga toch. Maar dan heb ik waarschijnlijk al de hele film verklapt. Dus iemand zou het moeten lezen puur uit interesse wat ik ervan vind, dat zou lief zijn maar geloof niet dat dat gaat komen. Tenzij je het op instagram doet, dan zijn mensen geforceerd om het te lezen, maar ik wil dat niet. Een kennis, en ik noem zijn naam niet want ik ben bang als je hem dan googled dat je dan hier terecht komt terwijl deze pagina echt verre van iets met hem te maken heeft, had zo'n instagram film account. We praten wel iets van 5 jaar geleden. Toen werd dat door zijn vrienden niet echt cool gevonden, hij heeft het verwijderd. Vrij sneu, en mijn vrienden zijn wel lief en tegenwoordig is het prima cool denk ik, denk ik, denk ik. Eeeeeither way!!! Heb zin in 2025, wil meer alleen naar de film gaan en gewoon weer meer gaan, maar ik ben tevreden over mijzelf.

[favilion]

Faillissement havenbedrijf Peter Versluis teruggedraaid; hij kon auto van €2,3 miljoen annuleren

Een week geleden schreven we dat PMV Investments, een holding van scheepvaartondernemer Peter Versluis, failliet was verklaard. Een ongelukkige samenloop van omstandigheden, wist diens woordvoerder te vertellen, waarin Versluis ten onrechte in de veronderstelling was dat de zaak 10.00 uur zou beginnen, in plaats van 9.30 uur. Het faillissement werd dus bij verstek uitgesproken.

Nu draait de rechter dat faillissement weer terug. Aanvrager van het faillissement was zijn voormalige compagnon, Erik van der Wiel. Zijn scheepvaartbedrijf, Vantage, zou nog 4,5 ton van Versluis krijgen. Die schuld heeft Versluis inmiddels kunnen voldoen. Een dag voor de uitspraak van het faillissement, op 25 maart, verkocht Versluis het hoofdkantoor van Veka - zijn belangrijkste scheepvaartbedrijf - voor €5 miljoen, zo schrijft het FD.

Belastingschuld van €800.000

Dat betekent niet dat de problemen voor Versluis voorbij zijn. In de voorlopige zienswijze van de uiteindelijk maar zeer kort aangestelde curator wordt duidelijk wie er nog meer geld tegoed heeft van Versluis. Zo blijkt uit zijn verslag, in handen van Quote, dat Versluis een belastingschuld van ruim €800.000 open heeft staan.

Klibansky-kunst en een AMG One van €2,3 miljoen

Uit het verstrekte crediteurenoverzicht blijkt dat Versluis verder nog voor ruim €4 miljoen aan rekeningen heeft te voldoen. Die schuldenberg corrigeerde Versluis later naar beneden met ruim €2,9 miljoen. Hij bleek sommige van zijn aankopen nog te kunnen annuleren, zoals Klibansky-kunst en een Mercedes-AMG One van ruim €2,3 miljoen. Als de curator afgaat op vorderingen die door 'derden' bij hem zijn verstrekt, groeit de schuldenlast nog eens met €3,5 miljoen.

Versluis krijgt geld van Versluis

Het debiteurenoverzicht dat Versluis heeft verstrekt, ziet er in eerste instantie zonnig uit: maar liefst €7,6 miljoen zou hij nog tegoed hebben. De curator wijst er echter op dat het gaat om debiteuren die al jaren niet betaald hebben. Opvallend is ook dat een groot deel van die debiteuren uit bedrijven bestaat die door Versluis zelf gecontroleerd worden.

Weinig vertrouwen

Verder komt de curator tot de conclusie dat er sprake is van onbehoorlijk bestuur, gezien er sinds 2016 niet is gedeponeerd, en geeft hij de voorzichtige conclusie mee 'dat de boekhouding geen betrouwbaar beeld geeft'. PMV Investments lijkt 'te leven van leningen'. In de drie maanden voorafgaand aan het faillissement is voor ruim €2,2 miljoen bij- en afgeschreven.

'Een beeld van de financiële toestand heb ik niet bij gebreke aan voldoende cijfers, maar de debiteurenlijst en het bankverloop geven weinig vertrouwen voor crediteuren,' sluit hij af.

Phyllis Jones

[kronieken]

Westouter in lichterlaaie

31 maart 1794. In Westouter hoort men de hele avond schieten. De Franse verkenners dwingen er een landman die ze konden klissen om hen naar de standplaatsen van de Oostenrijkse voorwacht te leiden. De landman moet ongetwijfeld zijn ‘cool’ behouden hebben wanneer hij de Fransen tot bij een rij knotwilgen brengt. In de veronderstelling dat ze te maken hebben met de bewuste schildwachten schieten de…

[rotterdamvanalles]

We gaan weer terug naar de oude stegen van Rotterdam. We kijken in de Vogelenzang, die liep van de Korte Pannekoekstraat naar de Korte Baanstraat, in het jaar 1908.

De Vogelenzang wordt reeds genoemd op het einde van de 15de eeuw. In 1507 werd de stad eigenares van een steeg, lopende van de Pannekoekstraat naar een lijnbaan, waarmee klaarblijkelijk deze steeg bedoeld was. De naam Vogelenzang mag misschien in verband worden gebracht met Jacob Pieter Nachtegaelsz., die in 1507 ten noorden van genoemde lijnbaan woonde. Daar er omstreeks deze tijd slechts lijnbanen en tuinen in dit stadsgedeelte gevonden werden, kunnen we echter ook denken aan de zangvogels die daar in struiken en bomen genesteld zullen hebben. Een andere veronderstelling is dat de straat haar naam dankte aan de daar verblijf houdende vrouwen, die het minder nauw namen met de goede zeden. Voor de Tweede Wereldoorlog vond men in deze omgeving ook een straat die de naam Nieuwe Vogelenzang droeg. De straat dateerde van 1597. Toen werd de sloot ten oosten van de Pannekoekstraat, naar de mindere frisheid van het water Stinksloot geheten, gedempt. De daardoor ontstane straat bleef in de volksmond Stinksloot, Stinkslootsteeg of Stinksteeg heten. Daarnaast werd ze de Nieuwe Vogelenzang genoemd. Ook kwam ze nog voor als Vogelenzangsteeg, omdat ze uitliep op de Vogelenzang. De vooroorlogse Vogelenzang lag ten zuiden van de huidige straat van die naam. Ze liep van de Korte Pannekoekstraat naar de Korte Baanstraat.

De 'Panckoekstrate' komt reeds voor in de stadsrekening van 1426/27. De herkomst van de naam is niet achterhaald. Aan het verhaal van een van onze stadsbeschrijvers, dat in deze straat een pannekoekbakker woonde, die bij feestelijke gelegenheden de omwonenden van dit gebak voorzag, moet niet veel waarde worden gehecht. Door het aanleggen van de Nieuwemarkt in 1660 kwam een gedeelte van de straat te vervallen. Het middenstuk werd de oostzijde van het plein; de uiteinden werden resp. Lange en Korte Pannekoekstraat genoemd. Het gedeelte ten noorden van de Nieuwemarkt en ten oosten van de Boterhal of het Boterhuis heeft kort n 1662 de naam Halstraat ontvangen. De gehele Pannekoekstraat ging bij het bombardement in mei 1940 verloren. Bij bovengenoemd besluit werden de namen Korte en Lange Pannekoekstraat ingetrokken. De huidige Pannekoekstraat ligt ongeveer op dezelfde plaats als de vroegere straat, zij het dat het noordelijke gedeelte met een bocht naar links loopt.

De foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam en is gemaakt door de heer Berssenbrugge. De informatie komt ook van het Stadsarchief Rotterdam.

[inhetoogvandestorm]

Vier letters verticaal zorgzaam bekoorlijk - juni 2024

Het enige wat me lukt is zweedse puzzels maken. Het voelt nuttig om letter per letter een woord te spellen waarvan je de betekenis niet kent maar je wel weet dat het er hoort omdat je het in tal van vorige hokjes ook hebt neergepend. Zo is bijvoorbeeld afrastering een tuinhek en gedorste halmen altijd stro. Zoon van Isaak Esau. Ik is ego. Opschudding gedoe.

Het afdelingshoofd van de theaterschool vraagt me waarom ik zo bang ben van mijn ouders. Denk je niet dat ze het wel weten? Ik denk dat ze het al weten.

Ik moet toegeven dat het klopt, mijn moeder heeft mijn naam gehoord. Toen ze erover begon, zei ik dat het een pennaam is. Ik was eens op een dichtavond, en een vrouw vroeg na het luisteren wat dat woord op de sticker op mijn shirt betekend. Ik zei dat is mijn naam. Pennaam? Een alibi? Achternaam? Koosnaam? Nee ik zei dat is mijn naam mijn voornaam. Een pauze. Oh. Uniek.

Uniek is meestal enig.

Ik durf niets anders dan zweedse puzzels maken. Af en toe komt één of andere zin in me op, en kribbel ik die in de kantlijn net ontsnapte synoniemen. Maar daarvoor staat geen oplossing achterin.

Het afdelingshoofd zit met zijn handen in het haar en stelt zeer gerichte vragen. Ik voel zo’n zware mist opkomen, zo’n vuurtorenloze mist ik vraag hem wanneer was dat, hoe bedoel je. Een halfjaar geleden? Welke maand was dat? In september was ademhalen verbazingwekkend onnadachtzaam, zalig. Oh augustus was verschrikkelijk. Wat is er eerst gekomen? Misschien word ik van school gestuurd, maar gelukkig heb ik talent. Nee dat is niet wat ze zeggen. Georgina zit naast me om te helpen als de dingen in mijn hoofd thans op vriendelijk verzoek niet uit mijn mond willen. Ze kocht een glazen flesje ice tea voor me dat ik per ongeluk op een parkbankje laat staan. Iemand is bang om mij tegen het lijf te lopen, ik ben bang om naar huis te gaan. Het is heel simpel, en ik val eindelijk terug in slaap. Ik maak een nestje in je bed, voel me gevangen door de slaap als die komt, en door al het andere wanneer die uitblijft. Elke avond maken we samen één pagina. Koosnaam is meisje. Boterham is boke. Meisje is dus meiske. Zelfde k.

Je vraagt me plagerig of ik dan op mijn zeventigste een memoire 2.0 zal schrijven. Ethel Adnan schrijft in shifting the silence: when I was young I died every day. Een streling is een aai. Mijn moeder belt acht keer op een half uur en SMS't daarna twee vraagtekens. Wat kan ik doen behalve het negeren? Enkele uren later stuurt ze ik veronderstel dat je slaapt. Aan de ijzeren poort geeft Georgina me een knuffel en zegt courage. Courage en als het niet lukt, dan is dat ook oké. Ik loop langs een visrestaurant waar rijke witte mensen mosselen zitten te eten in witte stoelen met de zon op, en ik besef dat ik al heel lang geen kind meer ben geweest.

In het park denk ik een fontijn heeft toch zoiets frivools. Ik vind het prachtig. En: Als je je handen ergens afhaalt, waar moet je ze dan leggen?

Alles wat ik de afgelopen dagen wou zeggen kwam eruit als wie woont daar?   wie is daar wie woont daar is daar iemand wie woont daar     ik hoor iets wie woont daar wie komt daar binnen wie woont daar kan je het licht aandoen wie woont daar het doet pijn aan mijn ogen wie woont daar ik wil dat je vertrouwen schenkt in mij wie woont daar nee ik heb het niet in mezelf is het dan niet goed om dingen te vragen die je tekort komt wie woont daar     ik mis drie maaltijden per dag voor mij bereid en voor mijn neus verschijnend wie woont daar niet mijn moeder wie woont daar nee die mis ik niet zo is dat één van onze buren wie woont daar denk je dat het ons aan de bergen doet denken wie het klateren daar wie woont daar wie woont daar

Georgina zei eerst dan leg je ze ergens anders. Aanvullend misschien blijven ze wel ergens zweven. 

Een gevaar voor anderen en zichzelf. Dat is het te vermijdene. Maar

waaraan knoop je een handje zodat het niet wegvliegt en vast komt te zitten in een hoge hoge boom? Ik ben al zo lang zo jong. Als kind besta je dagelijks, met kleine voeten op een stronk kijk kijk moeder vader ik ben een boom!

Jongensnaam vijf letters horizontaal is Storm.

[jurjenkvanderhoek]

EEN PAARD MET ZELFGEVLOCHTEN PLASTIC TEUGELS

Een vrij leven, dat klinkt romantisch. Het hoogste goed, hemels. Nergens iets van aantrekken, de eigen gang gaan, volledig onafhankelijk. Dat wil iedereen wel. Een hutje op de hei, een boomhuis in het bos, een chaletje in de bergen of, en dat is het meest idyllisch, met een woonwagen op en uit door stad en land. Over bergen en langs dalen, de paden op de lanen in. Ongewoon avontuurlijk, dat is het summum van zelfstandig en onbegrensd. Iedere zomer er op uit trekken; kar met tent of huisje op wielen achter de auto, of een als rijdende woning ingerichte bus. Verder dan dat komen we niet, want een vrij leven blijft een droom en dromen zijn…

Dat vrije leven kent grenzen, hoewel het zonder beperkingen schijnt. Een vrij leven is net als het leven zelf ondergeschikt aan het zijn. Zelfs op een onbewoond eiland vormt het zijn een kader waarbinnen het leven zich kan afspelen. De tijd en de natuur hebben een uiterste, het lichaam een plafond. Een vrij leven is een metafoor voor afzondering, ongebonden en oorspronkelijk. “Streven naar onafhankelijkheid gaat slecht samen met zekerheid.” Een vrij leven kan slechts bestaan naar de gratie van de omgeving, het pardon van de mensheid. Ook een vrij leven loopt tegen uitersten aan. Voor soms de meest onbenullige zaken en levensbehoeften is men aangewezen op mens en milieu. Niets werelds is een vrij leven vreemd.

Dat een vrij leven beperkingen kent maar losbandig ongebonden is, tekent Mariët Meester in haar reisbeschrijving met woorden beeldend uit. “Een radicale zoektocht naar een onafhankelijk bestaan �� zonder de aarde te belasten” noemt ze dat. "Het mooiste bestaan met de kleinst mogelijke ecologische voetafdruk." Een vrij leven. Want 'vrij worden' is het doel in haar leven, in alle opzichten, ook materieel. Tijdens de tocht, die ze met haar vriend J. aanvangt, denkt ze regelmatig hardop over het vrije leven na. Het is avontuurlijk, maar ook op momenten dramatisch. Daarom leest het boek als een avonturenroman, maar zeker ook als een thriller waarin de spanning het wint van de sensatie. J. neemt daarin het verhaal van zijn jeugd mee, hij draagt een psychologische rugzak als het ware. En ook Mariët zelf heeft zo haar voorgeschiedenis liggen in het gevangenisdorp Veenhuizen. Geen wonder dat het paar uit de sleur wil breken. Los komen van het ‘normale’ leven, vrij kunnen zijn.

M. en J. kruisen Frankrijk met een eigenhandig getimmerde kar, daar loopt een paard voor. Ze zijn op elkaar aangewezen en leven van wat ze bij wijze van spreken langs de straat vinden. Op de vierkante meter waarin ze zijn ontstaan natuurlijk weleens problemen, het schuurt en wringt op gezette tijden. Maar ondanks de ruzies kunnen ze door dezelfde deur blijven gaan, omdat de zoektocht naar een onafhankelijk bestaan hen beide inspireert en drijft. En ik ben als lezer met hen op reis. Niet op een afstandje zie ik het aan. Welnee, ik zit naast J. op de bok, ik ben het derde wiel aan de wagen. Maak mee hoe ze bij de basis blijven, dicht op de natuur leven en zoveel mogelijk naar hun eigen aard. Het vrije leven maakt van hen ook paria’s, ze staan zelfbewust buiten de maatschappij die hen met een scheef oog nakijkt. De mensen zijn heimelijk wel jaloers, maar openlijk nemen ze afstand.

Mariët Meester definieert vrijheid. Het is niet er maar wat op los leven, zoals algemeen wordt verondersteld. “Volgens mij was het juist andersom”, lees ik haar woorden, “voor vrij zijn had je discipline nodig. Maakte je een rotzooitje van je bestaan en vrat je bijvoorbeeld alles wat je te pakken kreeg, dan werd je ziek, moddervet of anderszins in je bewegingen beperkt, zodat je jezelf juist beknotte.” In een dieselauto tank je toch ook geen benzine? Het lichaam is een motor, daarom moet een mens de beste brandstof nemen. “Veronderstel je dat vrijheid bestaat uit het onbekommerd leegvreten van een pak koeken, dan tank je de verkeerde brandstof, zodat je vastloopt in plaats van onafhankelijkheid te verwerven.” Vrijheid heeft ook met geld te maken. Net zoveel hebben waarvan je denkt rond te kunnen komen. Sober leven, dat is een vrij leven.

Het paar scharrelt hun kostje bij elkaar op vuilstortplaatsen. Niet om voedsel te zoeken, dat plukken ze van de bomen, maar om huisraad en andere materiële zaken tussen het afval te vinden. Ze staan versteld waarvan de mensen om niet afstand doen. Hoewel ze het geen zoeken noemen, maar het beschrijven als vinden. Op zoek om te ontdekken, zoals M. en J. ook speuren naar de sporen van het leven. Die omzwervingen worden gedetailleerd beschreven in het boek. Het reizen wordt welhaast filmisch verslagen. En dat maakt het lezen tot een plezier, eenzelfde genoegen als waarmee het geschreven is. Natuurlijk zijn er mindere kanten aan een vrij leven, schaduwzijden aan de onafhankelijkheid. Soms zou je een klein beetje afhankelijk willen zijn om te overleven. Maar er is een pad ingeslagen waarbij geen weg terug is.

Wel keert M. zo nu en dan naar de thuisbasis terug, omdat een studie beeldende kunsten moet worden afgemaakt. Maar steeds vindt ze het spoor opnieuw, de route die leidt naar de liefde voor de mens en zijn natuur. Ondanks dat ze vrij wil zijn, los van wat haar kan binden aan have en goed, blijft ze als mens afhankelijk van die ander, haar maatje, J. Ze raken van het pad wanneer de twee op een boerderij en de dieren daarbij gaan passen. M. ontdekt dat vrijheid niet altijd met reizen te maken heeft. Vrijheid zit in je hoofd, niet in een levensstijl, ook reizen kan onvrij zijn. “Het was interessant, dat zeker, je zag en hoorde veel, van nieuwe landschappen tot nieuwe ideeën, maar het speelde zich allemaal binnen een smalle bandbreedte af.” Op de boerderij zou de bandbreedte nog smaller worden en zijn de mogelijkheden voor M. om zich in het geïsoleerde boerendorp te ontwikkelen beperkt. “De een of andere asceet zou in deze gevangenis misschien een wervelend leven kunnen leiden, mij lukt dat niet.”

Daarom zodra de mogelijkheid zich voordoet opnieuw op weg, op zoek en vinden. Stilaan gaan de twee op grotere voet leven, dat wil zeggen dat de behuizing steeds meer vierkante meters grondoppervlak krijgt en de tocht daardoor comfortabeler wordt. Uiteindelijk betrekken ze een salonwagen die niet van de plaats komt. Het modderige pad krijgt een verharding, er is stromend water. In de eerste levensbehoeften is permanent voorzien. De tocht wordt voortgezet vanaf een vaste plek, want is niet het hele leven een zoeken naar de zin ervan. Dat kan ook vanuit een vaste standplaats, een onroerende positie. Op diverse moment is het doorgaande verhaal ontroerend, vooral wanneer M. schrijft over dood en leven van de dieren om hen heen.

En dan aan het slot is er een blik over de schouder. Wordt er achterom gekeken, gezien wat gevonden en daarvan geleerd is. M. en J. betrekken een huurwoning, want zigeuners waren ze niet en nomaden zijn ze nooit geworden. Er komt een auto, dat is een grote verandering in het dagelijks leven. Het paar gaat terug naar waar ze vandaan komen, althans bezoeken weer de plekken die ze tijdens de reis hebben aangedaan. Vrijheid houdt in dat je geen dogma’s kent, vindt Mariët. De eerste voorwaarde van vrijheid is volgens Meester dat je jezelf niet vastdraait in onnodige verplichtingen. “Wie van weinig geld kan leven hoeft ook niet de hele tijd zijn best te doen eraan te komen, op zoiets simpels komt het toch weer neer. Wat je niet uitgeeft, hoef je niet te verdienen.”

Van het boek “Een vrij leven” kan ik genieten, maar steek er ook het een en ander om te leven van op. Mariët heet niet voor niets Meester; ze onderwijst mij in hoe het ook kan om aan het bestaan zin te geven. En wat het lijdend voorwerp op de tocht ervan vindt dat hij zo beschreven wordt als dat is gedaan zet bij mij een vraagteken. Maar het beeld dat wordt geschetst blijkt bij navraag zijn beeld te zijn. Schrijfster zelf was ook niet gerust op of J. zich tot slot wel oké voelde. Hij wilde boer worden, maar ze hebben helemaal geen dieren meer in de Amsterdamse etage op driehoog. Zijn antwoord lucht op: “Echt, ik voel me goed, wat heb ik niet meegemaakt! Ook dat wilde ik graag, ik wilde ervaringen opdoen, dat is gelukt.” Zijn reactie richting mij motiveert voor mij het boek: “Ik ben er trots op hoe wij in de loop van de decennia ons leven hebben geleid, welke keuzes we hebben gemaakt en op welk punt we ons nu bevinden.” Daarom besluit ik met de laatste zin van het boek, dat luidt “een paard met zelfgevlochten plastic teugels krijgt soms wel degelijk vleugels”.

Een vrij leven. Een radicale zoektocht naar een onafhankelijk bestaan – zondder de aarde te belasten. Mariët Meester. Uitgeverij De Arbeiderspers, 2025.

[fortunetellersdilettante]

maine kekirtehimdegi chon budurgo kunul burbay zhurom maine oilabashim kerek alsyz kundyr uchun koz zhashim boldu maine azyr kuchtuumun, ze ushintip aytam birok bear nerse zhetishpei zhatat emnesi bolso da eki taraptuu kuzgunun ainegi arkylua meni shildyndap zhatkanday sezilet emnesi bolso da bull zhun ghana meni shildyndap zhatat maine zhun ghana kykyrgym kelet azyr emne? maine mounou tushuno albaim azyr emne? maine zhun ghana kutum dep oiloim (kuto turam) azyr emne? o, o, o, o! azyr emne? maine anni taptym, al menin zhashoomdu ozgorttu birok ozgorgon maine boldum bele? al oz ubagynda keldi maine suyushum kerek birok maine kairadan alsyrap kaldym emnesi bolso da eki taraptuu kuzgunun ainegi arkylua meni shildyndap zhatkanday sezilet emnesi bolso da al zhun ghana meni shildyndap oturate maine zhun ghana kykyrgym kelet azyr emne? maine mounou tushuno albaim azyr emne? maine zhun ghana kutum dep oiloim (kuto turam) azyr emne? suranych, aitchi azyr emne? telephone chala turgan ecs kim zhok, antkeney maine zhun ghana alar menen oyun oinop zhatam kanchalyk baktyluu bolsom, oshoncholuk ozumdu oshoncholuk sezem

E kam shpërfillur këtë gungë të madhe në fytin tim Nuk duhet të qaj Lotët ishin për ditët më të dobëta Unë jam më i fortë tani, ose kështu them Por diçka mungon Çfarëdo që të jetë Më duket sikur po qesh me mua përmes gotës së një pasqyre me dy anë Çfarëdo që të jetë Thjesht po qesh me mua. Dhe dua vetëm të bërtas Po tani çfarë? Thjesht nuk e kuptoj dot. Po tani çfarë? Besoj se do ta pres (Prit jashtë) Po tani çfarë? Oh, oh, oh, oh! Po tani çfarë? E gjeta atë, ai më ndryshoi jetën Por a isha unë që ndryshova Dhe ai sapo erdhi në kohën e duhur Duhet të jem i dashuruar. Por jam i mpirë përsëri Çfarëdo që të jetë Më duket sikur po qesh me mua përmes gotës së një pasqyre me dy anë Çfarëdo që të jetë Është ulur aty duke qeshur me mua. Dhe dua vetëm të bërtas Po tani çfarë? Thjesht nuk e kuptoj dot. Po tani çfarë? Besoj se do ta pres (Prit jashtë) Po tani çfarë? Ju lutem më thoni Po tani çfarë? Nuk ka njeri për të thirrur sepse unë jam vetëm duke luajtur lojëra me ta të gjithë Sa më shumë betohem se jam i lumtur, aq më shumë ndihem

Ek het hierdie groot knop in my keel geïgnoreer Ek moet nie huil nie Trane was vir die swakker dae Ek is nou sterker, of so sê ek Maar iets ontbreek Wat dit ook al is Dit voel asof dit vir my lag deur die glas van 'n tweesydige spieël Wat dit ook al is Dit lag net vir my En ek wil net skree Wat nou? Ek kan dit net nie uitvind nie Wat nou? Ek dink ek sal dit net uitwag (Wag dit uit) Wat nou? O, o, o, o! Wat nou? Ek het die een gevind, hy het my lewe verander Maar was dit ek wat verander het En hy het toevallig op die regte tyd gekom Ek is veronderstel om verlief te wees Maar ek is weer gevoelloos Wat dit ook al is Dit voel asof dit vir my lag deur die glas van 'n tweesydige spieël Wat dit ook al is Dit sit net daar en lag vir my En ek wil net skree Wat nou? Ek kan dit net nie uitvind nie Wat nou? Ek dink ek sal dit net uitwag (Wag dit uit) Wat nou? Vertel my asseblief Wat nou? Daar is niemand om te bel nie, want ek speel net speletjies met hulle almal Hoe meer ek sweer ek is gelukkig, hoe meer voel ek

Мен кекиртегимдеги чоң бүдүргө көңүл бурбай жүрөм Мен ыйлабашым керек Алсыз күндөр үчүн көз жашым болду Мен азыр күчтүүмүн, же ушинтип айтам Бирок бир нерсе жетишпей жатат Эмнеси болсо да Эки тараптуу күзгүнүн айнеги аркылуу мени шылдыңдап жаткандай сезилет Эмнеси болсо да Бул жөн гана мени шылдыңдап жатат Мен жөн гана кыйкыргым келет Азыр эмне? Мен муну түшүнө албайм Азыр эмне? Мен жөн гана күтөм деп ойлойм (Күтө турам) Азыр эмне? О, о, о, о! Азыр эмне? Мен аны таптым, ал менин жашоомду өзгөрттү Бирок өзгөргөн мен болдум беле? Ал өз убагында келди Мен сүйүшүм керек Бирок мен кайрадан алсырап калдым Эмнеси болсо да Эки тараптуу күзгүнүн айнеги аркылуу мени шылдыңдап жаткандай сезилет Эмнеси болсо да Ал жөн гана мени шылдыңдап отурат Мен жөн гана кыйкыргым келет Азыр эмне? Мен муну түшүнө албайм Азыр эмне? Мен жөн гана күтөм деп ойлойм (Күтө турам) Азыр эмне? Сураныч, айтчы Азыр эмне? Телефон чала турган эч ким жок, анткени мен жөн гана алар менен оюн ойноп жатам Канчалык бактылуу болсом, ошончолук өзүмдү ошончолук сезем

luqud kent atjahil hedheh al-katla al-kabera fe halaki cerda jeageb an abaki canth al-dammoua layam al-adhaf anne aghwa alan ، ou hakhatha akul lucken hannak shaya mufkoud mehma kan yebdo al-amar wakkaneh yadhak ali min khallal zajaj maraa dhat waghen mehma kan enh yadhak ali faqtah ouarid faqtah an asrakh mada alandes anne faqtah cerda asthtie marfa delk mada alandes atkod anni santherha faqtah (antserha) mada alandes aue ، aue ، aue ، aue! mada alandes luqud wejdt al-shakhs ، luqud geir hayati welcon hull kent anne al-dhay tgoher waqqd saadef anne jaa fe al-waqte al-manaseb min al-mofatard an andre fe hala hubb laknani khadr murra akhra mehma kan yebdo al-amar wakkaneh yadhak ali min khallal zajaj maraa dhat waghen mehma kan enh gales hannak yadhak ali ouarid faqtah an asrakh mada alandes anne faqtah cerda asthtie marfa delk mada alandes atkod anni santherha faqtah (antserha) mada alandes min fadlik qal lee mada alandes cerda jujd ahad lalatsal bah lanni elab alaba maham jamia kalama aksamt anni said ، kalama shaart akthar

mai more dingier ae dangar pindato upeksha kari ason mai kandib nalag chakupani durbal dinboard babe asil mai etia shaktishali, va seyeh mai cown kintu kiba atta herai che yiyei nahonk anne anubhav hoy yen dufal aainar gilachar majer more oparatra hanhi ash yiyei nahonk aito kewal more oparatra hanhi ash aaru mai kewal chinrib visaro etia ki? mai aito kewal bujib nowaro etia ki? mai dharana karon ye mai yak apeksha karim (yak apeksha karak) etia ki? oh, oh, oh, oh! etia ki? mai seito visari pychilo, teon more jiwan salani karisil kintu maihe salani hoishilon nacky aaru teon matra sathik samayat ahisil mai premat pariva lagib kintu mai akou jathar hai pariso yiyei nahonk anne anubhav hoy yen dufal aainar gilachar majer more oparatra hanhi ash yiyei nahonk aito kewal taat vahi more oparatra hanhi ash aaru mai kewal chinrib visaro etia ki? mai aito kewal bujib nowaro etia ki? mai dharana karon ye mai yak apeksha karim (yak apeksha karak) etia ki? anugraha kari mok cowc etia ki? 'karan mai kewal sei saklobore saite khel kheli aso' bully ka'valai kono nai mai jimane shapath khaon mai sukhi, simane mai anubhav karon

আম��� আমার গলায় এই বড় দলা উপেক্ষা করছি আমার কাঁদতে হবে না অশ্রু ছিল দুর্বল দিনগুলোর জন্য আমি এখন শক্তিশালী, বা তাই আমি বলি কিন্তু কিছু একটা বাদ পড়ে গেছে যাই হোক না কেন মনে হচ্ছে দু'দিকের আয়নার কাঁচের ভেতর দিয়ে আমার দিকে তাকিয়ে হাসছে যাই হোক না কেন এটা শুধু আমাকে দেখে হাসছে আমি শুধু চিৎকার করতে চাই এখন কি? আমি তো ঠিক এটি খুঁজে বের করতে পারি না এখন কি? আমি মনে করি আমি কেবল এটির জন্য অপেক্ষা করব (অপেক্ষা করুন) এখন কি? ওহ, ওহ, ওহ, ওহ! এখন কি? আমি একজনকে খুঁজে পেয়েছি, সে আমার জীবন বদলে দিয়েছে কিন্তু আমিই কি বদলে গেলাম? এবং তিনি সঠিক সময়ে এসেছিলেন আমার তো প্রেমে পড়ার কথা কিন্তু আমি আবার অসাড় হয়ে গেছি যাই হোক না কেন মনে হচ্ছে দু'দিকের আয়নার কাঁচের ভেতর দিয়ে আমার দিকে তাকিয়ে হাসছে যাই হোক না কেন শুধু বসে বসে আমার দিকে তাকিয়ে হাসছে আমি শুধু চিৎকার করতে চাই এখন কি? আমি তো ঠিক এটি খুঁজে বের করতে পারি না এখন কি? আমি মনে করি আমি কেবল এটির জন্য অপেক্ষা করব (অপেক্ষা করুন) এখন কি? দয়া করে আমাকে বলুন এখন কি? ডাকার মতো কেউ নেই কারন আমি ওদের সবার সাথে গেম খেলছি আমি যতই শপথ করছি যে আমি খুশি, ততই আমি অনুভব করছি

Bu böyük qığırdağa göz yumuram boğazımda Ağlamamalıyam, Göz yaşları zəif günlər üçün idi Mən indi daha güclüyəm, ya da elə deyirəm ki, Amma bir şey əskikdir Nə olursa olsun, Mənə elə gəlir ki, iki tərəfli güzgü şüşəsi ilə mənə gülür Nə olursa olsun, Mənə gülməkdən başqa bir şey deyil Mən isə sadəcə qışqırmaq istəyirəm Bu dəfə nə oldu? Mən sadəcə bunu anlaya bilmirəm Bu dəfə nə oldu? Güman edirəm ki, sadəcə gözləyərəm (Gözləyin) Bu dəfə nə oldu? Ah, aha! Bu dəfə nə oldu? Birini tapdım, o mənim həyatımı dəyişdi Bəs mən dəyişən mən idimmi, Və o, sadəcə vaxtında gəldi Mən aşiq olmalıyam Amma yenə də zəybərəm Nə olursa olsun, Mənə elə gəlir ki, iki tərəfli güzgü şüşəsi ilə mənə gülür Nə olursa olsun, Orada oturub mənə gülmək Mən isə sadəcə qışqırmaq istəyirəm Bu dəfə nə oldu? Mən sadəcə bunu anlaya bilmirəm Bu dəfə nə oldu? Güman edirəm ki, sadəcə gözləyərəm (Gözləyin) Bu dəfə nə oldu? Xahiş edirəm, mənə deyin Bu dəfə nə oldu? "Çünki mən sadəcə hamısı ilə oyun oynayıram" deyə çağıran yoxdur Nə qədər çox and içirəm ki, xoşbəxtəm, bir o qədər də hissim

মই মোৰ ডিঙিৰ এই ডাঙৰ পিণ্ডটো উপেক্ষা কৰি আছোঁ মই কান্দিব নালাগে চকুপানী দুৰ্বল দিনবোৰৰ বাবে আছিল মই এতিয়া শক্তিশালী, বা সেয়েহে মই কওঁ কিন্তু কিবা এটা হেৰাই ছে যিয়েই নহওঁক এনে অনুভৱ হয় যেন দুফালৰ আইনাৰ গিলাচৰ মাজেৰে মোৰ ওপৰত হাঁহি আছে যিয়েই নহওঁক এইটো কেৱল মোৰ ওপৰত হাঁহি আছে আৰু মই কেৱল চিঞৰিব বিচাৰো এতিয়া কি? মই এইটো কেৱল বুজিব নোৱাৰো এতিয়া কি? মই ধাৰণা কৰোঁ যে মই ইয়াক অপেক্ষা কৰিম (ইয়াক অপেক্ষা কৰক) এতিয়া কি? ওহ, ওহ, ওহ, ওহ! এতিয়া কি? মই সেইটো বিচাৰি পাইছিলো, তেওঁ মোৰ জীৱন সলনি কৰিছিল কিন্তু মইহে সলনি হৈছিলোঁ নেকি আৰু তেওঁ মাত্ৰ সঠিক সময়ত আহিছিল মই প্ৰেমত পৰিব লাগিব কিন্তু মই আকৌ জঠৰ হৈ পৰিছো যিয়েই নহওঁক এনে অনুভৱ হয় যেন দুফালৰ আইনাৰ গিলাচৰ মাজেৰে মোৰ ওপৰত হাঁহি আছে যিয়েই নহওঁক এইটো কেৱল তাত বহি মোৰ ওপৰত হাঁহি আছে আৰু মই কেৱল চিঞৰিব বিচাৰো এতিয়া কি? মই এইটো কেৱল বুজিব নোৱাৰো এতিয়া কি? মই ধাৰণা কৰোঁ যে মই ইয়াক অপেক্ষা কৰিম (ইয়াক অপেক্ষা কৰক) এতিয়া কি? অনুগ্ৰহ কৰি মোক কওক এতিয়া কি? 'কাৰণ মই কেৱল সেই সকলোবোৰৰ সৈতে খেল খেলি আছো' বুলি ক'বলৈ কোনো নাই মই যিমানে শপত খাওঁ মই সুখী, সিমানেই মই অনুভৱ কৰোঁ

Ես անտեսում էի կոկորդիս այս մեծ կծկումը, Ես չպետք է լաց լինեմ Արցունքներն ավելի թույլ օրերի համար էին Ես հիմա ավելի ուժեղ եմ, կամ այսպես եմ ասում Բայց ին��-որ բան պակասում է Ինչ էլ որ լինի, Կարծես ծիծաղում է ինձ վրա երկկողմանի հայելու ապակու միջով, Ինչ էլ որ լինի, Պարզապես ծիծաղում է ինձ վրա, Եվ ես պարզապես ուզում եմ գոռալ Հիմա ինչ? Ես պարզապես չեմ կարողանում հասկանալ, Հիմա ինչ? Կարծում եմ, պարզապես կսպասեմ (սպասեք դուրս) Հիմա ինչ? Ա՜խ, ա՜խ, ա՜խ, օ՜հ, Հիմա ինչ? Ես գտա մեկին, նա փոխեց իմ կյանքը Բայց ես էի, որ փոխվեցի Եվ նա պարզապես ճիշտ ժամանակին եկավ Ես պետք է սիրահարված լինեմ Բայց ես նորից անզգայացած եմ Ինչ էլ որ լինի, Կարծես ծիծաղում է ինձ վրա երկկողմանի հայելու ապակու միջով, Ինչ էլ որ լինի, Պարզապես նստած է ինձ վրա ծիծաղելով Եվ ես պարզապես ուզում եմ գոռալ Հիմա ինչ? Ես պարզապես չեմ կարողանում հասկանալ, Հիմա ինչ? Կարծում եմ, պարզապես կսպասեմ (սպասեք դուրս) Հիմա ինչ? Խնդրում եմ, ասեք Հիմա ինչ? Չկա մեկը, ով կզանգի'պատճառը, որ ես պարզապես նրանց հետ խաղեր եմ խաղում բոլորը Որքան շատ եմ երդվում, ուրախ եմ, այնքան ավելի շատ եմ զգում

لقد كنت أتجاهل هذه الكتلة الكبيرة في حلقي لا يجب أن أبكي كانت الدموع للأيام الأضعف أنا أقوى الآن ، أو هكذا أقول لكن هناك شيء مفقود مهما كان يبدو الأمر وكأنه يضحك علي من خلال زجاج مرآة ذات وجهين مهما كان إنه يضحك علي فقط وأريد فقط أن أصرخ ماذا الآن؟ أنا فقط لا أستطيع معرفة ذلك ماذا الآن؟ أعتقد أنني سأنتظرها فقط (انتظرها) ماذا الآن؟ أوه ، أوه ، أوه ، أوه! ماذا الآن؟ لقد وجدت الشخص ، لقد غير حياتي ولكن هل كنت أنا الذي تغير وقد صادف أنه جاء في الوقت المناسب من المفترض أن أكون في حالة حب لكنني خدر مرة ��خرى مهما كان يبدو الأمر وكأنه يضحك علي من خلال زجاج مرآة ذات وجهين مهما كان إنه جالس هناك يضحك علي وأريد فقط أن أصرخ ماذا الآن؟ أنا فقط لا أستطيع معرفة ذلك ماذا الآن؟ أعتقد أنني سأنتظرها فقط (انتظرها) ماذا الآن؟ من فضلك قل لي ماذا الآن؟ لا يوجد أحد للاتصال به لأنني ألعب ألعابا معهم جميعا كلما أقسمت أنني سعيد ، كلما شعرت أكثر

በጉሮሮዬ ውስጥ ያለውን ይህን ትልቅ ጉድፍ ችላ ብዬ ነበር ማልቀስ የለብኝም ለደካማው ዘመን እንባ ነበር አሁን በረታሁ ወይ እንዲህ እላለሁ ነገር ግን አንድ ነገር ጠፍቷል ምንም ይሁን ምን በሁለት ጎን መስታወት መስታወት እየሳቀብኝ እንዳለ ሆኖ ይሰማኛል ምንም ይሁን ምን እየሳቀብኝ ነው እኔም መጮህ ብቻ እፈልጋለሁ አሁን ምን? እኔ ብቻ ማወቅ አልችልም አሁን ምን? እጠብቀዋለሁ ብዬ እገምታለሁ (ይጠብቁት) አሁን ምን? ኧረ ኧረ ኦ ሆ ! አሁን ምን? አገኘሁት ሕይወቴን ለውጦ እኔ ግን ተለወጥኩ እናም በትክክለኛው ጊዜ መጥቶ ነበር በፍቅር ነው የሚታሰብኝ እኔ ግን እንደገና ደነዝኩ ምንም ይሁን ምን በሁለት ጎን መስታወት መስታወት እየሳቀብኝ እንዳለ ሆኖ ይሰማኛል ምንም ይሁን ምን እዚያ ቁጭ ብሎ እየሳቀብኝ ነው እኔም መጮህ ብቻ እፈልጋለሁ አሁን ምን? እኔ ብቻ ማወቅ አልችልም አሁን ምን? እጠብቀዋለሁ ብዬ እገምታለሁ (ይጠብቁት) አሁን ምን? እባክህ ንገረኝ አሁን ምን? ማንም የሚደውል የለም 'ምክንያቱም ከሁሉም ጋር ጨዋታዎችን እየተጫወትኩ ነው ደስ ባለኝ መጠን ስሜይ

E kam shpërfillur këtë gungë të madhe në fytin tim Nuk duhet të qaj Lotët ishin për ditët më të dobëta Unë jam më i fortë tani, ose kështu them Por diçka mungon Çfarëdo që të jetë Më duket sikur po qesh me mua përmes gotës së një pasqyre me dy anë Çfarëdo që të jetë Thjesht po qesh me mua. Dhe dua vetëm të bërtas Po tani çfarë? Thjesht nuk e kuptoj dot. Po tani çfarë? Besoj se do ta pres (Prit jashtë) Po tani çfarë? Oh, oh, oh, oh! Po tani çfarë? E gjeta atë, ai më ndryshoi jetën Por a isha unë që ndryshova Dhe ai sapo erdhi në kohën e duhur Duhet të jem i dashuruar. Por jam i mpirë përsëri Çfarëdo që të jetë Më duket sikur po qesh me mua përmes gotës së një pasqyre me dy anë Çfarëdo që të jetë Është ulur aty duke qeshur me mua. Dhe dua vetëm të bërtas Po tani çfarë? Thjesht nuk e kuptoj dot. Po tani çfarë? Besoj se do ta pres (Prit jashtë) Po tani çfarë? Ju lutem më thoni Po tani çfarë? Nuk ka njeri për të thirrur sepse unë jam vetëm duke luajtur lojëra me ta të gjithë Sa më shumë betohem se jam i lumtur, aq më shumë ndihem

[roderidderhottakes]

De Rode Ridder - De Galmende Kinkhoorns

Zo! Hier kunnen we weer terugkoppelen naar de eerste prent van het verhaal. Ik had geschreven dat de persoon die samen met Johan op de schildpad zat, iemand met dwerggroei was.

Hier ligt Johan in bed en staan er zes, allemaal personen met sketelodysplasie, rond hem. Ja, zes. Je kan nog net zien dat er twee prenten later een zevende binnen komt. Dat is een zeer ongelukkig aantal. Ik veronderstel dat er niets mee werd bedoeld en dat er op basis van de afmetingen van de prent plaats was voor slechts zes personen, maar toch...

[saulsplace]

Het grenzeloze machtspotentieel van niet-bestaande problemen

De volkeren van de wereld aanvaarden een regering, inclusief de daaronder liggende overheid, in de veronderstelling dat dit noodzakelijk is om maatschappelijke problemen het hoofd te kunnen bieden. Een gezag met legitieme intenties zou zich inspannen om dat daadwerkelijk te doen. Hoe problematischer een situatie is, hoe meer ingrepen nodig zijn en om daartoe in staat te zijn, heeft het gezag meer zeggenschap nodig. Wordt de probleemsituatie daadwerkelijk opgelost, dan kan die zeggenschap weer genormaliseerd worden. Een correct functionerende overheid zou moeten nastreven om zichzelf, in het landsbelang, zo beperkt mogelijk te houden.

[keynewssuriname]

Eis van 5 jaar cel in verkrachtingszaak Centrale Markt

Het Openbaar Ministerie (OM) heeft donderdag een gevangenisstraf van vijf jaar geëist tegen G.D., de voormalige manager van de Centrale Markt Paramaribo. Het gaat om een verkrachting van een standhoudster. G.D. wordt verweten dat hij zich in december vorig jaar op zijn kantoor, op de bovenverdieping van de markt, aan de vrouw heeft vergrepen. G.D. ontkent de beschuldiging en stelt dat er sprake was van seks met wederzijdse instemming. Volgens de getuigenis van het slachtoffer werd ze echter op de bewuste dag door de beklaagde naar zijn kantoor geroepen om documenten in te leveren in verband met haar verzoek om op de markt te mogen verkopen. Hoewel zij al actief was op de markt, was haar vergunning nog niet in orde. Omdat zij de benodigde documenten niet bij zich had, vroeg ze G.D. om meer tijd. De marktmeester deed daarop een oneerbaar voorstel om haar probleem op 'een andere manier op te lossen'. Nog voordat het slachtoffer was bekomen van de schrik vanwege het voorstel, begon G.D. haar onzedelijk te betasten. Vervolgens duwde hij haar op een matras die hij vooraf in een hoek van zijn kantoor had klaargezet, kleedde haar hardhandig uit en verkrachtte haar. De openbare aanklager stelt dat de marktmeester misbruik heeft gemaakt van de kwetsbare situatie van het slachtoffer, in de veronderstelling dat ze geen aangifte zou doen uit vrees haar plek op de markt kwijt te raken. Het slachtoffer verklaarde dat ze na het incident huilend op de trap bleef staan. Twee getuigen bevestigen haar in deze toestand te hebben gezien en een van hen heeft haar begeleid naar de politie. Tijdens een hoorzitting in maart bleek dat de marktmeester via tussenpersonen had geprobeerd het slachtoffer om te kopen om de zaak te laten vallen. Een van deze tussenpersonen verklaarde in de rechtszaal dat hij had geprobeerd te onderhandelen over een financiële vergoeding aan het slachtoffer zodat ze de zaak zou intrekken. De verdediging van G.D. wordt gevoerd door de advocaten Raoul Lobo en Maureen Nibte. Read the full article