#tugma

[tugmataludtodtalata]

napagtanto ko lang,

ikaw ang paborito kong paksa.

kahit anong pigil at tigil kong lumikha,

ang espasyo, puwang, at patlang, napupunô ng parirala.

kahit maraming dahilan at hadlang,

ikaw ang paborito kong pag-usapan.

napagtanto ko lang.

[lampangmanunulat]

Into Nothingness / Sa Kawalan

Writer’s note: Originally written in Filipino/Tagalog but I also wrote the English version, though not an exact translation. It’s great to simply float in nothingness Where I can’t feel anything, I’m fearless The journey is uncertain, it’s unknown But no one would bother except my own I would travel, be carried by the wind Feels like I’m dancing, I’d never rescind Then I would be led to a…

[grvntld]

23 june 2024—slow sunday 🤍✨️

we had a late night last night since we celebrated grandma's 80th birthday, so i actually slept in earlier in the morning. well, to be fair, i actually woke up early—around 5am—so as to take the furbebis out and hv them do their thingy since moosey had a bit of a hangover. hehe.

after bringing them out and making coffee for moosey, i decided to go back to bed and go 😌💤. i woke up 30 minutes past 9am. lol. actually, moosey woke me up since breakfast is ready. he made a delicious noodle dish, which i wasnt able to take a photo of, but omg, it was soooo good!!

then i gave our youngest furbebi, naruga, a bath since she was kinda stinky, tbh. wahahahahaha. she's still a puppy kasi so hindi talaga namin siya masyado pinapaliguan pa. she looked so fresh, though, so i guess izz safe to assume that she felt fresh too! she kept kissing me after as if she was saying thank you to me for giving her a bath. huhu. our furbebis are so malambing, and i love eht.

i then prepped for my sponty catch up sesh with a few of the gOrLies. sayang i wasnt able to ask one of them to take photos of me, ang cutie pa naman ng outfit ko. hehu. ulitin ko na lang the outfit. nyahahahhaha. eniwey, we talked about a lot of stuff, cried about a lot of stuff, and laughed about a lot of stuff. i truly missed them. we truly missed each other. i brought them to the cafe that ive been making tambay at recently. im so happeh they liked naman the food that they ordered and that their go-to drink na rin sa cafe na yun is my go-to drink, the ice blended biscoff one. izz just soooo good tologo!!! we also loved up their rigatoni alla vodka, ugh, so delish!!!

now im at home na with moosey and the furbebis. the panganays were waiting for me to open the gate papunta sa room namin so that they could ask for some lambing. hehe. once i was able to decompress for a bit, of course, inallow na namin sila pumasok. mavara, the chikadora that she is, went straight to our window after getting her needed lambing from me. lol. we're all just resting now while moosey is playing on his ps5, his game of choice being ghost reckon 🎉🙆‍♀️💝🐶💝🙆‍♂️🎮

[manang-wari]

haring walang palasyo

hayan, hayan! bigyang daan haring mapagpala sa lahat prusisyon kaniyang ipapasan

barya lamang ang abuloy sa umaga nang sa tanghali’y busog na sa kota at ang hapunan ay nilagang tiyaga

hayan, hayan! bigyang daan hari na pintor at makata bitbit ang talaan ng tahanan

kuya, kuya, kasya pa ba? kasya pa ba sa kalsada? kanino na lang kami sasamba?

ihele mo kami sa musikang patok kamao namin ay aabot sa likod mo kami’y luluklok

gulong ay sasalungat sa kalso hoy! hoy! bigyan ng daan haring nawalan ng espasyo sa sarili niyang palasyo

Ang hari ng kalsada--jeepneys at ang masa---ay naubusan na ng espasyo sa palasyo.

[scramboileditlog]

People really view things differently talaga depending on their needs, wants, or what satisfies them. Simula nung naintindihan ko yun, I started observing and learn about people instead of judging them. Kapag di ko ka-wavelength yung tao umiiwas nalang ako kesa mag-spread ng hate. Main character ako sa kwento ng buhay ko pero sa buhay ng iba extra lang ako so wala naman talagang need to intervene pero that doesn't mean na wala akong matututunan kahit di tugma yung outlook natin sa buhay.

Naalala ko tuloy yung recent skit ni Malupiton: "Wag mong bantayan yung trabaho ng katrabaho mo, hindi yan yung pinasukan mong trabaho." It can be applied to life too, right? We're only given one life, so why bother meddling in someone else's?

Though of course it depends on the situation, especially when we're talking about someone's happiness or well-being. There are times when we have the power to help, especially if someone's about to ruin their life, but let's not forget that meddling should always be consensual. ✨

[annexca]

#171

Kailangan ba maging tula upang maalala mo?

Matalinghaga, may tugma, may sukat bawat sulok

Saan ang lugar ng mga karaniwang gaya ko?

Direkta, malaya, at sa langit ay tuldok

Kakayahan sa pagkalimot, tuluyang ginamot

Anong espesyal at mga tula'y 'di mo malimot?

Damdami'y ibunyag, gaano man kakomplikado

Kailangan ba maging tula upang maalala mo?

- SI TULA, ANG MAKATA

[ifckdolls]

“Hilagpos sa nais ng makata, hindi ka kayang ilarawan ng kahit anong tugma”

Hindi kaila sa akin, sa bawat bihirang silip ng bughaw na buwan, ang iyong pahayag—na hindi ka kailanman naging paksa ng alinmang talata, ni hindi ka naging bida ng kanilang mga akda. Hindi mo ba sila naiintindihan? Ako’y nakakaalam, sapagkat ako’y makata na nauunawaan kung bakit ang pangalan mo’y hindi natatala sa kanilang tula. Hindi ito sadya—sapagkat paano ka nga ba iuukit ng sinuman? Hindi kaya ng salita ang wangis mong kasing tinis ng maya.

Ang kutis mong tulad ng malamyos na kahoy, isang oras ko pang pinagmasdan bago ko naalala ang lambing ng iyong balat. Ang iyong mga matang singkit, tila bolang lumulutang sa kalangitan, ilang minuto kong tinitigan bago ko nasuklian ng pagkakaburda sa aking isipan. Ang iyong ilong at labing tila hinulma ng mga diyos, biyaya ni Lakapati—hindi kailang nakakabighani.

Hindi ka mailarawan ng sinuman, hindi dahil hindi nila nais, kundi dahil ang kariktan mo’y lampas sa kakayanan ng papel at lapis. Kung sakali mang gulo sa isipan mo ang lahat ng ito, tandaan mo—mahaba pa ang ating bahaghari. Hindi ko layon na ipinta ang kalituhan, nais ko’y mga oras ng paglilinaw—hindi kita ililigaw, alalay ang tatanglaw.

Sa likod ng ulap, may salipapaw na humahaplos sa aking damdamin. Gaya ng mga eroplano, nais kitang basahin, aralin, at maramdaman sa maraming paraan. At sa bawat panalangin ko, hangad ko’y maging kapara kita—sa mga mithiin, sa bawat bukang-liwayway ng ating tagubilin.

Gusto kita, mula sa alapaap hanggang sa lalom ng lupa.

katha para kay ika,

iyong iro.

[hunyothinks]

Entry #2: [20240911] pt.1

If I were to describe myself, I would say that I'm... capable, caring, rational, empathetic, and dramatic. These are words that I feel describe me as how I am with other people.

It took me a while to think of words to describe myself, believe it or not. Feeling ko kasi baka ma-judge ako if I described myself as something tapos sa tingin ng ibang tao hindi naman. At the same time, may mga description din naman yung ibang tao sakin na sa tingin ko ay hindi rin naman tugma sa tingin ko sa sarili ko. Kaya I think nahirapan ako sa pag-isip ng mga words na mag ddescribe sa akin, kasi hinahanap ko pa yung mga tamang salita na sa tingin ko mag-aagree ako tsaka ang iba.

There are a certain set of significant people in my life that I care about what they think of me: my mom, my dad, my tita, my grandparents, and my close friends. I really value what my family and friends think of me. I'm really fortunate to have them growing up because they were able to create this positive environment around me that influenced who I am right now.

Growing up, supportive naman family ko sa mga ginagawa ko. Tuwing may academic recognition o kaya mga extracurricular activities ako, like performances, they do their best to show their support for me. Minsan pa nga, sasabihin nila "kaya mo yan, magaling tayo eh" as a way to encourage me. They don't say things outright to me most of the time, rather they try to make me feel what they think and expect of me. I feel like I am a capable person because that's what my family made me feel like growing up.

Sometimes, I would hear them describe me as smart and talented and I would just play it off, saying things like "siyempreee" or "what can i sayyy" as a joke. May mga times na kaya kong aminin sa sarili ko na smart at talented ako, pero minsan parang mahirap or nahihiya ako na sabihin ko yun kasi feeling ko na hindi ko deserve na matawag na ganon. Minsan kasi, being described with those words make me want to believe in myself and push myself more kasi it feels like someone believes that I can do it. Pero at the same time, parang nanghihinayang ako na matawag na ganon kasi feeling ko hindi naman ako ganoon kagaling kasi may mas magagaling pa naman na iba. Nakakapressure din kasi para sakin if I hear people describe me as smart and talented kasi what if hindi ko kaya i-meet yung expectations nila of me? Kaya 'capable' nalang ang ginamit kong word to describe myself kasi at least alam ko sa sarili ko na may kaya naman akong gawin, without having to increase the expectations people have of me.

Kaya minsan, feeling ko mas sineseryoso ko pa how my friends see me compared to my relatives kasi I feel like I just manage my impression when I'm with my family (kaya minsan dinududa ko pa sinasabi nila tungkol sakin). At least, when I'm with my close friends, I know that what they're about to say comes from their unfiltered experience with me.

My friends tell me that I'm caring, rational, empathetic, and dramatic--to which I agree. Compared to my family, my close friends are more verbal as to what they think of me (whether I ask them or not). I'm the type of person din kasi that likes to ask other people how they perceive me, because that's what I use as a point of reference whenever I try to reflect on myself. With that said, these words that they used to describe me made me feel good about myself kasi feel ko this is how they see my authentic self.

Just the other day, nagkkwentuhan lang kami ng ilang friends ko tungkol sa prinoproblema nilang group work situation. Siyempre ako, as a listener, I was trying to understand what they must be feeling at that moment, and I was also trying to comfort my friend who was feeling frustrated. Nagjjoke nga kaibigan ko na bakit naman naging "therapy session" yung moment na yun HAHAJKDSFH

Even if I was being jokingly described as a "therapist", it does not take away the fact that my friends think that I am caring, rational, and empathetic enough to confide with me with regard to anything, including their thoughts and doubts.

[vonarceneaux]

may doujin akong nakita tapos tugma siya sa genre na gusto ko (fantasy magic whoosh) kaso hindi siya translated >:(

[nice2meetyouu]

Mahabang kwento part 1.

Umpisahan natin sa mga bagay na nagustuhan ko sa kanya: stable ang work, may ipon, mabait, considerate, respectful, nakikinig, masayang kausap, generous, payapa pakiramdam pag kasama sya, into fitness, into skincare, financially literate, mukhang parehas kami ng values, nagkakasundo naman ng humor... at marami pang iba.

Fast forward to two weeks after nyang makipagbreak: Nagpost ang mahal kong ex sa social media. Nagtatanong kung justifiable daw bang i-block ako sa lahat ng social media platform. Nakipagbreak daw sya sa akin dahil toxic at unhealthy na ang relationship (sabi sa post). Sinabi rin daw nyang there's no chance of getting back. Alam din ng parents nya ang nangyari dahil ikinuwento nya, at ang payo nila ay iblock ako for good at mag-move on.

Hindi ko maintindihan bakit ito 'yung part na inooverthink nya. Hindi rin ako aware na sinabi nya palang there's no chance of getting back, kasi ang naalala ko, while hindi na raw kami magiging friends, sabi ko, pag okay na, pwede pa ba maging kami ulit? At sabi nya, ayaw nyang panghawakan ko ang mga salita nya, kaya mag-focus na lang daw muna ako sa sarili ko.

Anyway, kanina, nalaman kong dinelete nya 'yung usapan namin. Wala na lahat. Gets ko 'yung idelete nya ang kopya nya, pero bakit pati 'yung kopya ko, dinelete nya? Paano ko na babalikan 'yung mga sinabi nyang malayo sa katotohanan? Paano pag gusto kong ianalyze 'yung mga usapan namin?

Bukod dyan, nagpakadetective ako at nakita ko ang mga bakas nya sa internet. Naghahanap pala sya ng FUBU/ONS noong 2022. Sabihin na nating parte 'yan ng past nya. Pero meron syang mga deleted na post na never kong tinignan o inungkat dati. Apparently, matagal na syang naghahanap ng makaka-date. I was under the impression na first time nya triny 'to dahil daw maraming success stories 'yung friends nya na nagkakilala online. And 'yung mga naabutan ko lang na post nya e naghahanap sya ng accountability/fitness buddy; in between 'yung deleted posts.

Hindi naman masama kung naghahanap sya ng makaka-date. Pero kung babalikan mo 'yung mga inilista kong bagay sa taas bakit ko sya nagustuhan, ang problema e ni-misrepresent nya 'yung sarili nya. Akala ko on the same page kami, maayos communication namin, upfront and honest kami. Pero ako lang pala 'yung ganu'n.

Lagi kong sinasabi na "for your informed decision-making". Gusto ko lang ng tamang expectation setting. Kung babasahin mo talaga 'yung mga sinabi nya sa akin, parang mahal na mahal talaga ako. Tugma rin naman sa kilos niya in real life pag may date. Princess treatment pa nga. Pero nagkaproblema lang, hiwalayan agad. For the first time, I'm hearing about mga reklamo niya tungkol sa akin na never naman na-bring up before. I'd say, kaya naman kami napunta sa setup na mayroon kami, ay dahil sa encouragement niya na sabihan ko siya ng lahat, kwentuhan, okay lang, hindi siya affected. Kung kailangan ko raw siya, sabihan ko lang siya. Kung hindi raw sya pwede, or walang bandwidth, sasabihan nya ako.

So ano 'yun? Someone who kept saying na "I'm here for you" nu'ng gabi, literally gone the next day, stopped talking to me, stopped replying, ni seen wala. Akala ko okay na kami. Yeah right, blinock na ako ng family members nya.

[tugmataludtodtalata]

an open letter foR u

iyong panaginip ko, hindi ko alam kung ano'ng ibig sabihin pero may isa akong sigurado... nasasaktan pa rin ako. hindi pa rin ako malaya. pero masaya ako para sa 'yo kasi pakiramdam ko malaya ka na. kayâ sana ako rin. hindi para magmahal ng iba e, kundi para mas mahalin ko na iyong sarili ko. mas makapagpokus ako sa mga bagay na mahal ko. kayâ... "iyong tandaan na ako'y masayáng ika'y malaya na." : )

ry, sobra akong masaya na naging bahagi ka ng búhay ko. ang sakit-sakit talaga. at pakiramdam ko, maaaring balang araw, kakausapin mo ako para sa kung anumang dahilan pero kung sakali mang hihilingin mong ituloy natin... pasensya na pero hindi na, kahit pa sa panahong 'yon ay mahal pa rin kita. malinaw na kasi ngayon, na isa lámang táyong makináng na talà—tatanawin lang natin sa malayo ang isa't isa. bubulong ng mga hinanakit at hiling; ng mga pagsamo at paghilom.

kayâ kung mangyayari ngang makapag-uusap táyo sa hinaharap, iyong usap na wala nang pagkukubli at pag-aalinlangan, pakiramdam ko mabibigyan na natin, sa wakas, ang isa't isa ng pagkakataong isara na ang mga sugat o palabuin na ang mga peklat. umiyak man táyo habang tinatanaw na naglalakad palayo ang isa't isa, alam nating iyon na ang magiging hulí. dahil sa oras na maalala ulit natin ang isa't isa o magkrus muli ang landas nating dalawa, hindi na luha ang sisilay sa ating mga pisngi kundi ngiti.

[lampangmanunulat]

Into Nothingness / Sa Kawalan

Writer’s note: this is from an ancient Filipino alphabet, Alibata. It means “kawalan” or nothingness in English. Here goes… I want to journey into nothingness Find the fire, the spark amidst this madness Breathing a new life, giving a meaning To this mind and heart that’s been hibernating I will float and drift into nothingness Then flow with the current of the endless Taking away all my doubts…

[tokwattoge]

Umiikot yung tiyan ko kasi ayaw ko na mag FA. Parang yun yung paulit ulit na thought ko sa isip. Nahihirapan talaga ako, parang grabe yung effort ko pero wala masyadong fruits. Nangingibabaw na yung frustrations. Ramdam ko kung gano ko kabulok sa "selling". Yung presentation, client care, keri ko. Pero yung selling, yung pagkuha ng loob nila hindi ako magaling diyan. Kumabaga nagiging vocal and honest ako na mahirap.

Gusto ko sana gawin itong opportunity para mag grow at matuto. Pero nahihirapan ako kasi hindi natural sakin yung mambola at mag udyok ng tao. Ako yung type na parang mas magtthrive pa sa secretarial tasks, yung may susundan ako tapos magkakaroon ako ng sense of accomplishment pag natapos ko.

Inisip ko lately, pwede ba matutunan yung pagiging maboka? I guess so, pero would it sit well with me kung magbago ang pagkatao ko? Parang hindi siya tugma sa principles ko. I can explain very well, kaso yung pagconvince? Tama ba tong gut feeling ko na ayaw ko na kokombinsihin ko sila na kumuha ng product na to? Ewan ko.

Dati gusto ko magbenta, kasi sustainable ang may business, pero parang hindi pala ako pambusiness. So ganito na lang pala ako forever no kasi hindi kaya ng dibdib ko hay ewan. Or kainin na lang ako ng sistema at galingan sa panguudyok?

[inkandbeer]

Nakulayan na din ang drawing. 💘

After ng ilang set nag tugma din ang sched sa wakas hahaha sobrang namiss ko tong bonding namin na to. Ilang buwan din kami hindi nakaalis since lumipat kami ng bul. Nakakatuwa lang kasi kahit na hindi kami gaano madalas mag kita o mag usap iba padin tlga yung bond namin. 14 yrs na kaming mag bff since 1st yr hs, buti nalang talaga di siya nag sasawa sakin hahaha char subukan niya lang hahahaha. Edi ayun ang agad namin ginawa ay nag hanap kami ng makakainan buti nalang nakita niya tong khao • khai sabi niya kabubukas lang daw neto, natuwa naman din ako at nacurious kasi thai food siya eto ksi talaga yung dream country ko thailand kaya agad ako umoo saknya na dun kami kakain, grabe nung nakita ko palang mga sineserve nila na pag kain ang sasarap saka worth it talaga sa price din, nasa 199+ lang din yung foods at yung drinks naman nila merong iced coffee, milk tea & soda nag range naman sila ng 109. Grabe nung pag kainom ko din ng iced coffeee ang sarap huhu kalasa niya yung kape ng vietnam promise hahahha worth it talaga yung price tapos yung serving ng foods nila sobrang dami din yung rice ganon tapos yung mga sauce din nila sobrang the best!! Kaya sa malamang neto babalikan ko ulit to. Kasi worth the price 💯 tapos after namin kumain pumunta kaming flying tiger, aliw na aliw kaming dalawa dun sa lazy glasses nakikita mo kasi kapag nakatingala ka ay yung sa ilalim lang. Tawa talaga kami ng tawa kanina halos kami lang maingay dun sa flying tiger hahaha tapos nabudol na din kami ng tote bag nung una din talaga sabi titingin lang. After naman din nyan lumipat na kami sa sm annex, nabudol kami parehas naman sa c&k dahil tong si kuyang salesman ang galing mang budol hahahaha so ayun may dalawang tao na naman na nag sabing deserved namin to. Akala mo talaga anak ni henry sy kung gumastos hay, sabing titingin lang ending inuwi hahahahaha. Promise, last na to!! Next month ulit charot (pero thankyou po talaga Lord sa blessings ✨) hahahaha tapos yun umuwi na din kami after dahil anong oras na uuwi pako ng bul at siya sa val, ang lakas din ng ulan. Biglang buhos talaga (sana walang pasok bukas) hahahaha hay ayoko na din umasa hahaha college life lang ang peg talaga hahahahahaha pero sana. :3

[sulatgino]

Sinulatan kita

020923

Bakit sa twing magsusulat ng tula ay naaalala ka? Tila laman ka ng aking mga tinta na sa t`wing ititipa sa papel ay sumasabog ang mga alaala nating dalawa Hindi ko na nga masulatan ang iba Kahit magsimula ako sa kanila ikaw at ikaw pa rin ang maipipinta

Siguro nga'y mali ang manatili sa nakaraan Ituro man palayo ng ilang nagdaan Patuloy kong idinadahilan ang hindi kahandaan Sa mga dumarating at namamaalam

Nakakapagtakang laman ka pa rin ng mga kanta sa gabi Gayong walang tono ang mga tulang naialay sa iyo Nangangamba pa ring isulat ang mga tugma sa gabi Takot na pangalan mo ang mabuo sa dulo

Sinanay mo akong nagkukwento ng araw ko Kaya nakakapanibago sa t'wing ako ang nagiging tagapakinig Nakakagulat pa rin minsan malaman ang halaga ko sa mata ng ibang tao Lalo't mas nauna ko pang makalimutan ang aking sarili kaysa sa iyong ngiti at mga titig

Sinusulatan pa rin kita, hindi sa pag-asang magbabalik ka Sinusulatan pa rin kita sa pag-aakalang mapapagod ang aking mga kamay Sinusulatan pa rin kita upang tuluyan kang pakawalan tulad ng mga luhang bumubura sa tintang bumubuo sa iyong pangalan At patuloy akong magsusulat kahit hindi na tungkol sa iyo

Isusulat ko kung paanong nabuo ako sa mga pagkakamaling naitama ko Isusulat ko kung paanong nahanap ko ang aking sarili sa dulo ng mga tugma Isusulat pa rin kita, sila, at kung may mga susunod pa sapagkat doon ay makilala nila kung sino ako Kung paano ako magsulat at magpahalaga sa mga salitang binibitawan ko.

[annexca]

#151

Imahe ng nakaraan, minamasdan

Sa harap ng kandila ginugunita

Malawakang kadiliman, pinupunan

Piraso ng tugma, hiwaga't salita

Kung 'di pa nararanasa'y ito na ang pahiwatig

Kunin ang pluma't sa kandila ay lumapit

Dahan-dahan, sarili'y huwag hayaang masaktan

Dahan-dahan, mundong madilim ay 'yong kulayan

- KANDILA