#texte com sol
Explore tagged Tumblr posts
dinshobiel · 1 year ago
Text
Sou um quebra cabeça de várias peças diferentes mas se você conhecer todas as peça vai ver uma linda história que tenho para contar, só preciso saber confiar em você antes de abaixar minha guarda, tanta coisa que passei preciso aprender ainda confiar, eu não quero que você saiba de tudo ainda tenho medo mas sei que você vai saber tudo, sim você vai e não vou me arrepender em nada, se o sol se recusar a nascer eu estarei lá para te acordar eu estarei lá para te aquecer, se a lua se recusar a nascer eu estarei lá para te fazer brilhar eu estarei lá pra brilhar pra você, estarei lá, estarei lá, estarei lá, estarei lá para você, estarei lá por você.
Tumblr media
3 notes · View notes
orqelia · 2 months ago
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
𝖾𝗇𝗍𝗋𝖾 𝗆𝖺𝗋𝖾́𝗌 𝖾 𝗆𝖺𝗇𝗁𝖺̃𝗌, 𝗎𝗆 𝖿𝗂𝗈 𝖽𝖾 𝗌𝗂𝗅𝖾̂𝗇𝖼𝗂𝗈 𝖻𝗈𝗋𝖽𝖺𝖽𝗈 𝖾𝗆 𝗽𝗮𝗹𝗮𝘃𝗿𝗮𝘀 𝗊𝗎𝖾 𝖺𝖻𝗋𝗂𝗀𝖺𝗆 𝗈 𝗊𝗎𝖾 𝗌𝖾𝗇𝗍𝗂𝗆𝗈𝗌 𝗌𝖾𝗆 𝗇𝗈𝗆𝖾. 𝗎𝗆𝖺 𝗍𝗋𝖺𝗏𝖾𝗌𝗌𝗂𝖺 𝖻𝗋𝖾𝗏𝖾 𝖾𝗇𝗍𝗋𝖾(ㅤ...ㅤ) ✿ 花朵, 𝖺𝗎𝗌𝖾̂𝗇𝖼𝗂𝖺 𝖾 𝗲𝘀𝗰𝗿𝗶𝘁𝗮.
01. cartilenas
( 𝖾. ) ㅤ𝗌𝖼𝗋𝖾𝗏𝗈.⠀⠀♥︎在 ¹ㅤ───ㅤ𝗈𝗇𝖽𝖺𝗌
𝐢𝐢.ㅤㅤ ✿ㅤㅤ 𝄒ㅤㅤ음식ㅤㅤ𝗲𝗺:ㅤㅤƒ𝗈𝗅𝗁𝖺𝗌
♥︎ㅤ구절.ㅤ𝖾𝗌𝖿𝗋𝗂𝖺𝗆ㅤㅤ𝗻𝗮 / ✿ 𝗑𝗂́𝖼𝖺𝗋𝖺
𝙵 𝓵 𝙴 𝚄 𝚁 𝙸 𝚂ㅤ [...]⠀⠀❛❛⠀光明與寂靜.⠀❜❜
𝖾𝗌𝖼𝗋𝖾𝗏𝖾𝗋 ( 𝖾́ 𝗌𝖺𝗅𝗀𝖺𝗋 𝗈 𝗆𝗎𝗇𝖽𝗈 𝗈𝗉. 𝟤 ♡ ❀ ) 𝐰𝐢𝐭𝐡 𝗍𝗁𝖾 갈망⠀⠀♥︎⠀⠀𝖺𝗎𝗌𝖾̂𝗇𝖼𝗂𝖺ㅤ/ㅤ𝙳𝙴 𝗊𝗎𝖾𝗆 · 𝗌-𝗈𝗆𝗈𝗌.
𝗏𝖾𝗋. 𝗊𝗎𝖾𝗇𝗍𝖾𝗌⠀⠀✿⠀⠀𝖺𝗆𝖺𝗋𝗀𝗈𝗌⠀⠀𝖾⠀⠀𝖽𝗈𝖼𝖾 作為 ─── 𝖺 𝗑𝗂́𝖼𝖺𝗋𝖺 𝗊𝗎𝖾 𝖺𝖼𝖺𝗅𝗆𝖺¹.
☕⠀ +⠀🖋️ ⠀ᯫ⠀ 𝗌𝗎𝗌𝗉𝗂𝗋𝗈 𝖻𝗋𝖾𝗏𝖾
𝓖𝗈𝗅𝖾ㅤ 단어ㅤ ㅤᰭㅤㅤ𝖤𝖲𝖢𝖱𝖨𝖳𝖮
Tumblr media
entre os silêncios de um café, brota o @cafelirismo, onde a xícara aquece o que o mundo esfria. navego por memórias com @marescritos no bolso e sal nos olhos. nas páginas noturnas do peito repousa o @livronuto, cheio de histórias que não couberam no tempo. à luz baixa do acaso, floresce um @parafotuno — lampejo entre o que foi e o que sonhei. e então, sem pressa, decido @outonografar meus dias: folhas que caem, palavras que sobem. à beira do mar ou da solidão, tento @marfografar o que ainda pulsa. no fim, como quem sussurra em flor, nasce uma @solquídea — pétala de sol no terreno sombrio.
𝐓𝐔𝐌𝐁𝐋𝐑 𝐔𝐒𝐄𝐑𝐒. tudo no texto com “@” e em negrito é um user. everything in text with “@” and in bold is a user.
𝐈𝐁. inspirado nas pétalas que a @mafleur deixou pelo caminho — palavras que florescem no breu, onde cada sílaba é jardim e cada pausa, perfume. este post é um ramo colhido com gratidão, entre ecos e delicadezas.
193 notes · View notes
mafleur · 1 year ago
Text
em um recanto sereno, onde a brisa sussurra segredos antigos, encontra—se a @𝖿𝗅𝗈𝗋𝗂𝖼𝗎𝗅𝗍𝗎𝗋𝗂𝖾 da vida, um jardim encantado de cores e aromas. ali, floresce a rosa, altiva e graciosa, guardiã de mistérios e paixões. ao seu lado, o @𝗁𝗂𝖻𝗂𝗌𝖼𝗎𝗈 abre suas pétalas, revelando um esplendor fugaz que encanta os olhares atentos. nas manhãs de primavera, quando o sol beija as folhas com ternura, surge a @𝖿𝗅𝗈𝗋𝗆𝖾𝗂𝗀𝖺𝗌, tímida e @𝖾𝗇𝖿𝗅𝗈𝗋𝖺𝖽𝖺, uma pequena joia de delicadeza e pureza. seus tons suaves são uma sinfonia silenciosa, ecoando no coração de quem a observa. entre as plantas, um @𝖼𝖺𝗅𝗂𝖾𝗀𝗋𝖺𝖿𝗈 solitário traça @𝖾𝗇𝗀𝗋𝖺𝗏𝗎𝗋𝖺𝗌 no papel, cada letra uma dança, cada palavra uma profecia. com mãos habilidosas, ele @𝗉𝗋𝗈𝖿𝖾𝗍𝗂𝗓𝖾𝗋 amores e esperanças, inscrevendo nas linhas finas a essência do que é eterno e efêmero. assim, no ritmo calmo da natureza @𝖿𝗅𝗈𝗋𝗂𝖿𝖾𝗋𝖺𝗌, as flores e as palavras se entrelaçam, tecendo uma narrativa que transcende o tempo. em cada @𝗋𝗈𝗌𝖾𝖿𝗍𝗂𝖾, um verso; em cada hibisco, uma @𝖾𝗌𝗍𝗋𝗈𝖿𝗂𝖾; e na floricultura dos sonhos, um poema vivo que respira e floresce eternamente.
p.s───诗人♥︎.
Tumblr media
trecho de “flores”, escrita por @mafleur e enviada em carta para o seu amor. ❛❛ tudo no texto que está em negrito é user. ─── everything in the text that is in bold is user. ❜❜
314 notes · View notes
fruitytrollroll · 1 year ago
Text
Nine Sols' narrative themes inform every gameplay element btw. if u even care.
saw someone call Nine Sols' gift sysrem for Shuanshuan "too dialogue-heavy" and "pointless" and I went temporarily insane
if the quest moments with Shuanshuan feel "pointless", it's because they are meant to be their own reward and you did them out of obligation!!! why!!! nobody was holding you at gunpoint to MAKE you raise this beautiful precious forgiving baby boy who loves you and nursed you back to health—but like a deadbeat dad on a custody visit just to be compliant with a court order, you spent time with him anyway and you resented him for it. WHAT!!!
also can NOT overstate how the games' themes of revenge and redemption tie into these scenes. they are not by ANY MEANS pointless!!! the way Yi goes out of his way to preserve his culture, by sharing it with the APEMAN he's raising, speaks VOLUMES about Yi's character growth in the 2 years since he and Shuanshuan began living together.
I was personally endeared by Shuanshuan immediately, and was delighted I had gifts to give him—AND that they each had bespoke cutscenes that revealed lore information about Solarian culture, and background information about Yi and Shuanshuan'a lives together?? do you guys know how rare and special it feels to have a gift system that WORKS like this??? SO many games give you garbage trinkets to throw at your companions for a quantifiable affection boost, so I cannot overstate how deeply impressive and heartfelt and dedicated to their story Red Candle Games clearly was to have put in the time and effort to make their gift mechanic so deeply character-driven, with custom animations and environmental changes for every skill you teach Shuanshuan. 🥺🧸✨️
if you don't like social sim elements in games, or the characters didn't succeed in endearing themselves to you, that's fine. They're not for everyone—but I suspect my experience was the intended one! you're supposed to like and care about these characters enough to bring them the gifts you find on your travels of your own volition!!
if you DON'T care about the characters, you can skip their scenes, and the game respects your time by LETTING you do that, AND by giving you an ending that is less involved in the characters' lives. but if you resent these scenes because "ugh i HAVE to do this to get the TRUE ending 🙄" then idk!! I think you are playing the game wrong!!
I think RCG gave players an opportunity to not care, and a perfectly satisfying ending despite it all (THE BETTER ENDING AND LESS EMOTIONALLY DEVASTATING ENDING, IN MY OPINION, BECAUSE RCG IS SO MEAN TO ME 😭), and if you passed that up for completionism's sake... IDK!!
I genuinely think achievments have poisoned too many games that don't benefit from them! Gone are the olden days of playing your big sister's SNES games blind—no online guides, no guardrails, just getting lost and wandering around the overworld, just playing by vibes alone and if you get stuck u just have to take a break and come back later instead of looking up a guide online because there wasn't even a GameFAQs page for it yet—but on GOD we need to get back there. Play games blind. Don't look up guides. JUST ENJOY IT, JUST ENGAGE WITH THE MEDIA, WE DON'T NEED INSTRUCTIONS I PROMISE, YOUR INNOCENT NASCENT FUMBLING IS ENOUGH, YOU CAN PLAY THE GAME AND HAVE FUN WITHOUT SOME CHODE ON "HARDCOREGAMER" DOT COM GIVING YOU A DISRESPECTFULLY SPOILERIFIC BREAKDOWN OF A PATH OR BOSS FIGHT OR ITEM LOCATION THAT ROBS YOU OF THAT JOY OF DISCOVERY!!
anyway. yes, if you forced yourself to sit through the dialogue of character-driven scenes for characters you didn't even like or feel compelled by, just to get the "True" end, then I imagine it would feel "pointless" and like "too much text". But failing to catch your interest is not a failure of the game's storytelling if you only disliked it because you were forcing yourself to do it for the achievment, just to get an ending that wasn't made with your play style in mind!!!
"it doesn't even affect the game's ending :/" *LOUD INCORRECT BUZZER*!!! ALL the sidequests have the CUMULATIVE effect of changing the ending! this is because Yi is a ruthless, analytical scientist deposed from his seat of political power in New Kunlun on a quest for revenge—yet he spent precious time doing a bunch of "pointless" sidequests for his friends he's come to care about, which allowed the villain's brewing plot the precious time it needed to come further to fruition. Yi is on a REVENGE quest, and it is the very act of saving Shuanshuan (thus alerting the island's security systems to Yi's presence) that puts a timeline on that revenge. He exposed himself for someone he cared about, putting his revenge in jeopaedy—and he postponed that revenge still further to make amends to the apemen he once thought so little of as to be complicit in their heinous exploitation!!! YI IS GROWING HE'S CHANGING, SHUANSHUAN CHANGED HIS HEART, AND IT'S ONLY IN THE TRUE ENDING YI CAN COMPLETE HIS CHARACTER ARC BY REALIZING HE FUCKED UP AND ACTUALLY REPENT (EVEN IF I HATE IT BECAUSE IT'S THE SADDEST ENDING, FUCK YOU RED CANDLE GAMES 😭)
also combat is focused around the parry because this game's primary thematic underpinning is giving proof to the age-old adage "fuck around and find out" (it's revenge it's about reVENGE IT'S ALL ABOUT FORGIVENESS AND CHANGE AND REVENGE)
34 notes · View notes
scorbular · 1 year ago
Text
HAPPY VALENTINE’S DAY TUMBLE DRYER!!!!
Tumblr media
some poly pd for the soul…
alt ver. with no text:
Tumblr media
anyways check out solknives on twitter dot com for more epic vyncent sol roleplay and also epic art o7
73 notes · View notes
useless-catalanfacts · 10 months ago
Text
La Santa Espina is the most well-known sardana (Catalan genre of music). It was composed in 1907 by Enric Morera with lyrics by Àngel Guimerà as part of a musical theatre play. After its premiere, the song quickly became an anthem for Catalan people. For this reason, it was banned during the dictatorships of Primo de Rivera (1923-1930) and Francisco Franco (1936-1975) as part of their ban on Catalan culture and language. Its verses “we are and we will be Catalan people / whether they like it or not” are one of the most famous mottos of Catalan resistance.
Because of its significance, this song has been sang by many singers and bands, not just ones that play sardana.
These are the lyrics in Catalan and translated to English:
Déu va passar-hi en primavera, i tot cantava al seu pas. Canta la terra encara entera, i canta que cantaràs.
God passed through during springtime and everything sang when he walked by. The whole land is still singing, and keeps singing and singing.
Canta l'ocell, lo riu, les plantes, canten la lluna i el sol. I tot treballant la dona canta, i canta al peu del bressol.
The birds, the rivers, and the plants sing, the moon and the sun sing. And while she works, the woman sings and she sings at the cradle's foot.
Som i serem gent catalana, tant si es vol com si no es vol. Que no hi ha terra més ufana sota la capa del sol.
We are and we will be Catalan people, whether they want it or not. For there isn’t a more boastful land under the sun.
(Repeat)
25 notes · View notes
cursedtouch · 10 months ago
Text
Tumblr media Tumblr media
⠀⠀⠀⠀⠀⠀───⠀⠀⠀⠀⠀⠀pinterest⠀⠀⠀⠀⠀⠀﹔⠀⠀⠀⠀⠀development⠀⠀⠀⠀⠀⠀───
Tumblr media
era uma vez… uma pessoa comum, de um lugar sem graça nenhuma! há, sim, estou falando de você saoirse quinn. você veio de dublin, irlanda e costumava ser poetisa/escritora por lá antes de ser enviado para o mundo das histórias. se eu fosse você, teria vergonha de contar isso por aí, porque enquanto você estava  autografando livros, tem gente aqui que estava salvando princesas das garras malignas de uma bruxa má! tem gente aqui que estava montando em dragões. tá vendo só? você pode até ser divertida, mas você não deixa de ser uma baita de uma arrogante… se, infelizmente, você tiver que ficar por aqui para estragar tudo, e acabar assumindo mesmo o papel de garota do toque amaldiçoado na história hansel e gretel… bom, eu desejo boa sorte. porque você vai precisar!
Tumblr media
basics.
nome completo: saoirse wellis quinn
apelido: sasa
ocupação: bibliotecária auxiliar, na biblioteca principal
data de nascimento e zodíaco: 13 de outubro (sol em libra, lua em escorpião e ascendente em peixes)
gênero e orientação sexual: cisgênero feminino e pansexual
skeleton
traits.
traços positivos: divertida, destemida, leal, aventureira, racional, prudente e leal
traços negativos: arrogante, teimosa, impetuosa, impaciente, egoísta, reservada e desconfiada
hobbies: ioga, cerâmica, bordado, escrita criativa, restauração de livros, clube do livro
vícios:
aesthetics: feeling homesick while home, late night drives alone, unread text messages, confidence that could kill, driving fast, needing everything to be perfect, saving everyone but yourself, quiet music, smell before the rain, reading in the bathtub, working on your novel, always learning something new, organizing your bookshelf, inspired, 3am writing
physical.
cor e estilo do cabelo: saoirse tem um longo cabelo preto liso, que chega na metade de suas costas. quase sempre vai estar trançado ou preso em um rabo de cavalo, pela praticidade.
cor dos olhos: azuis
altura e peso: 168cm e 68kg
cicatrizes ou marcas de nascença: não possuí
tatuagens: não possuí
piercings: não possuí
biography.
saorise não pode dizer que teve uma vida difícil, na verdade, toda sua vida estava programa antes mesmo que ela pudesse tomar alguma escolha. por ser filha de um casal de advogados, esperava que ela fosse advogada e seguisse os passos de seus pais. mas não foi bem ainda… ainda pequena começou a desenvolver um gosto por literatura, dos gêneros mais variados. os pais sempre a alertaram que aquilo deveria ser apenas um hobby, passatempo enquanto ela se preparava para o que de fato era importante. a ironia do destino aplaca todo tipo de escritor, não é mesmo? mesmo antes de decidir que o direito não era seu destino, ela sentia que algo a chamava, que estava no caminho errado. foi apenas no ensino médio que decidiu desapontar os pais e seguir o caminho das letras. entrou na faculdade de literatura e linguística, onde se apaixonou ainda mais. os anos seguintes foram cheios de novas descobertas e gostos, com saoirse começando o gosto também por poemas. antes de sair da faculdade, já tinha alguns livros publicados e alguns milhares de exemplares vendidos. por ter crescido em uma cidade como dublin, acostumou-se a receber ensaios e manuscritos de outras pessoas, por isso sequer achou estranho quando um livro parou em sua porta, redirecionando para ela. era algo que nunca havia visto ou se assemelhava a qualquer conto que conhecia. consumida pela curiosidade, acabou por cair dentro da terra das histórias mágicas, com uma nova vida para seguir.
16 notes · View notes
arashi-no-saxlphone · 9 months ago
Text
I think an English degree is maybe the worst possible thing you could spend that much money to get. You spend 4 or 5 years being told by everyone around you that you're stupid as hell, your field is dying, and has very little respect, all while reading and picking apart and analyzing some of the most dense texts while your professor is either yada yadaing through the material they've done for over 2 decades with all the charisma of a herring that's drying out on the fishmarket stall or are literally only reachable through email. By the end of your course of study you are reading a book so insufferable and pretentious you want to hunt the author down and beat them with hammers, and you are on your own to understand it because it's an online class and you are never going to see the professor as long as you live. The professor could be a bot for all you know. You write a somehow "astounding" analysis of this pretentious book according to Professor @university domain dot com because you managed to parse out a thinly veiled "Minotaur in the labyrinth" metaphor from this steaming pile of migraine-inducing narrative that was maybe the only obvious allegory in the whole damn novel, and walk away so jaded by the last 4 years that you think "You know what? Maybe some of this IS obvious and that's why people don't see value in it. If you read close enough you can see clear parallels between things and what a story is trying to say. Maybe basic analysis is a skill we all just possess as a result of our formative years of education and people find it a silly thing to try and push further" and then you go online feeling like maybe you've justified multiple thousands of dollars of debt at least somewhat and then sit and watch people praise Sol Badguy as a deeply meaningful vehicle for the themes of Guilty Gear as a series while in the same breath say that I-No sucks but "awooga she's hot"
2 notes · View notes
dinshobiel · 1 month ago
Text
Tumblr media
22.04.25
Eu posso estar lá pra você e você sabe disso, não importando o que você me pedir eu irei fazer pra você, eu vou cuidar muito bem do que é meu e eu estarei sempre disposto pra cuidar tão bem de você, não iremos discutir em tom alto, ouviremos as coisa sem conflito, iremos sentar e conversar sobre tudo e ficaremos bem enquanto tomamos sorvete, E não esquecendo o seu remédio de lactose porque isso já faz parte de algo que eu não vou esquecer jamais, serei seu parceiro para vida independente do que acontecer, estarei sempre aqui disposto pra fazer qualquer coisa! porque você sabe que eu estarei lá pra você, porque eu estarei lá por você.
0 notes
angelanatel · 3 days ago
Text
Tumblr media
As traduções da Bíblia geralmente ocultam o contexto politeísta da devoção de Israel a Yahweh. Mesmo quando a religião de Yahweh se espalhou de suas obscuras origens edomitas/quenitas para se tornar uma força unificadora em Samaria e Judá, o reconhecimento de outras Divindades e seres divinos permaneceu. Muitas vezes, essas Divindades podiam ser representadas como parte do conselho divino ou do séquito pessoal de Yahweh. Habacuque 3 oferece um exemplo fascinante disso, descrevendo uma cena em que Yahweh vem do sul para entrar em conflito com as águas do caos. “Deus veio de Temã, o Santo do Monte Parã. (Selah.) Sua glória cobriu os céus, e a terra se encheu de seu louvor. O brilho era como o sol; raios saíam de sua mão, onde seu poder estava escondido. À sua frente ia Deber, e Resheph vinham logo atrás.” (vv. 3-5)
A conexão de Yahweh com a região sul de Temã é um tópico abordado em minha playlist A origem de Yahweh em meu canal do Youtube (Angela Natel). O que é interessante aqui é a comitiva militar de Yahweh no versículo 5, Resheph e Deber. Embora esses nomes sejam normalmente traduzidos como “pestilência” e “praga” nas traduções da Bíblia, eles são, na verdade, os nomes de duas Divindades do sudoeste asiático. Deber era uma Divindade um tanto obscura, aparentemente o Deus patrono de Ebla, mas Resheph era das grandes ligas. Ele é atestado desde o terceiro milênio AEC. e foi um dos Deuses mais populares do Sudoeste Asiático, venerado da Anatólia ao Chipre e ao Egito. Nos textos de Ugarit, ao norte de Israel, Resheph é descrito como o guardião da Deusa do sol, o guardião do Mundo Inferior. Ele também é o senhor da batalha, do fogo e das doenças, que espalha com seu arco e flechas - daí seu papel como guerreiro da pestilência em Habacuque e as referências a um arco e flechas mais adiante no mesmo capítulo. O faraó Amenófis II considerava Resheph como seu protetor militar pessoal. Resheph era um Deus que feria. Parece familiar? Resheph aparece várias vezes na Bíblia Hebraica/Antigo Testamento, embora às vezes seja difícil determinar se os autores tinham em mente a Divindade personificada ou simplesmente a ideia de “praga”. No Salmo 78:48-49, Yahweh parece liberar Resheph e seus outros servos sobre os egípcios: “Ele entregou o gado deles a Deber e seus rebanhos a Reshephim. Ele soltou sobre eles sua ira feroz, ira, indignação e angústia, um grupo de anjos destruidores.”
Deuteronômio 32:23-24 também se refere a Resheph e ao demônio Qeteb como o meio pelo qual Deus pune aqueles que são infiéis. A conexão de Resheph com Israel pode ter sido ainda mais próxima de casa. De acordo com um texto de Ebla, Resheph era o Deus patrono de Siquém, uma importante cidade cananeia que acabou se tornando a capital de Samaria (Israel). Resheph às vezes era associado ou combinado com o Deus do crepúsculo Shulman como a Divindade Resheph-Shulman. Shulman era a Divindade padroeira de Jerusalém e formava o componente teofórico do próprio nome da cidade - Jerusalém (“fundação de Shulman”), ou apenas Salém, como às vezes é chamada na Bíblia Hebraica/Antigo Testamento. Os nomes pessoais teofóricos que incorporam Shulman incluem Salomão, Absolom (“Shulmon é meu senhor”) e Shalmaneser (“Shulman é o principal”), um nome usado por cinco reis assírios. A aquisição de Yahweh como Deus patrono de Jerusalém talvez possa ser vista na vívida descrição de Ezequiel de Jerusalém como a filha adotiva de Yahweh (Ez 16:3-14). Resheph pode ter sido rebaixado, mas continuou vivo na memória bíblica como um poderoso guerreiro que acompanhava Yahweh e infligia pragas aos inimigos de Judá.
Cf. Mark S. Smith, The Origins of Biblical Monotheism: Israel's Polytheistic Background and the Ugaritic Texts, 2001, p. 149. John Day, Yahweh and the Gods and Goddesses of Canaan, 2000, p. 199. H.O. Thompson, Mekal, o Deus de Beth-Shan, 1970, p. 160. A etimologia de Salomão é contestada, mas observe que ele também recebeu um nome Yahwista separado, Jedidiah (2 Sam. 12:25).
0 notes
danielwege-blog · 9 days ago
Text
Telescópio captura imagem inédita de estrela que 'morreu' duas vezes no espaço
News https://portal.esgagenda.com/telescopio-captura-imagem-inedita-de-estrela-que-morreu-duas-vezes-no-espaco-2/
Telescópio captura imagem inédita de estrela que 'morreu' duas vezes no espaço
Tumblr media
Pesquisadores anunciaram a primeira fotografia dos restos de uma anã branca que explodiu duas vezes, confirmando uma teoria antiga sobre supernovas Tipo Ia. O feito foi realizado com o Very Large Telescope, no Chile, e os resultados foram publicados na revista Nature Astronomy.
A anã branca estudada, que se tornou uma supernova chamada SNR 0509-67.5, explodiu há centenas de anos. Essas estrelas, que surgem após o esgotamento do combustível de astros semelhantes ao Sol, podem se tornar explosivas ao acumular material de estrelas próximas. Essa interação pode levar a explosões que ajudam a entender a expansão do Universo.
Os cientistas identificaram duas camadas de cálcio nos destroços da supernova, evidenciando as duas explosões. A primeira ocorreu quando a anã branca começou a sugar hélio de uma estrela companheira, resultando em uma explosão inicial. Essa explosão gerou uma onda de choque que desencadeou uma segunda detonação, mais intensa, que destruiu completamente a estrela.
Ivo Seitenzahl, um dos pesquisadores, destacou que essa evidência visual é um avanço significativo na compreensão do processo de explosão das anãs brancas. A pesquisa não apenas elucida um mistério de longa data, mas também oferece um espetáculo visual impressionante.
As supernovas Tipo Ia são fundamentais para a astronomia, pois atuam como faróis cósmicos, permitindo que os cientistas calculem distâncias no espaço. Essas explosões são responsáveis pela criação de elementos pesados, como o ferro, essenciais para a formação de planetas e para a vida na Terra. A descoberta promete aprofundar o estudo sobre esses fenômenos e suas implicações no entendimento do cosmos.
self.__next_f.push([1,"8d.js\"],\"default\"]\n16:I[83699,[\"2605\",\"static/chunks/2605-84513d18e9282938.js\",\"7659\",\"static/chunks/7659-96e1f93d95f49f6d.js\",\"4251\",\"static/chunks/4251-bac4622b7482a82a.js\",\"1069\",\"static/chunks/1069-b306f42cb6154b0a.js\",\"7803\",\"static/chunks/7803-92c25bd9fc61eeb7.js\",\"1726\",\"static/chunks/1726-b8320bd2f2d4eb59.js\",\"8011\",\"static/chunks/8011-054bc165da62774d.js\",\"3185\",\"static/chunks/app/layout-665be52aa039ba8d.js\"],\"Providers\"]\nd:[\"$\",\"html\",null,{\"lang\":\"pt-br\",\"suppressHydrationWarning\":true,\"style\":\"scrollbarWidth\":\"thin\",\"children\":[\"$\",\"$L11\",null,{\"children\":[[\"$\",\"head\",null,{\"children\":[[\"$\",\"$L12\",null,\"src\":\"https://accounts.google.com/gsi/client\",\"async\":true,\"defer\":true],[\"$\",\"$L12\",null,\"id\":\"google-tag-manager\",\"strategy\":\"afterInteractive\",\"dangerouslySetInnerHTML\":\"__html\":\"\\n (function(w,d,s,l,i)w[l]=w[l])(window,document,'script','dataLayer','GTM-5MXBW63D');\\n \"],[\"$\",\"$L13\",null,],[\"$\",\"$L14\",null,],[\"$\",\"$L15\",null,],[\"$\",\"$L12\",null,{\"id\":\"pixel-script\",\"type\":\"text/javascript\",\"strategy\":\"afterInteractive\",\"dangerouslySetInnerHTML\":{\"__html\":\"\\n !function(f,b,e,v,n,t,s)\\n if(f.fbq)return;n=f.fbq=function()n.callMethod?\\n n.callMethod.apply(n,arguments):n.queue.push(arguments);\\n if(!f._fbq)f._fbq=n;n.push=n;n.loaded=!0;n.version='2.0';\\n n.queue=[];t=b.createElement(e);t.async=!0;\\n t.src=v;s=b.getElementsByTagName(e)[0];\\n s.parentNode.insertBefore(t,s)(window, document,'script',\\n 'https://connect.facebook.net/en_US/fbevents.js');\\n fbq('init', '3661650467428268');\\n fbq('track', 'PageView');\\n "]) Source link
0 notes
eusouscarlet · 28 days ago
Note
send me “#” for cell phone headcanons about our muses including:
what your muse’s name is in mine’s phone: Lena Só de ter uma apelido já é muita coisa vindo da querida.
what your muse’s picture is in mine’s phone: Ela atualizou essa foto recentemente de um dos passeios que fizeram, e colocou porque a pele de Helena estava reluzente sob a luz do sol.
Tumblr media
what your muse’s ringtone is in mine’s phone Toque padrão do iPhone.
my muse’s last text to your muse sms —📲: Na próxima podemos ir pra algum lugar com neve. sms —📲: O que você acha? sms —📲: Romeo iria adorar.
0 notes
cosetescosotescosiues · 2 months ago
Text
Dubtes sobre publicar respecte a certs temes, començar projectes sense acabar altres i canvi d'hàbits en moments de confusió.
Bueno, després de ja prou de temps vinc a fer un update tontorrón mentre em prenc el quart café del dia. Vaig angoixar-me una mica de dibuixar al ipad i vaig tornar a obrir la meua llibreteta i sorpresa, sorpresa, Tema polèmic per al meu cabet: la corporalitat. Un dels projectes seriosos que tinc és fer una mena d'imprimible entorn de la corporalitat. Tot açò ha vingut perquè sent que som MOLT DESTRUCTIUS amb el nostre cos i se'ns fa bola tindre'l literalment, però m'he parat a pensar i trobe tan atractiu en altres coses que em pertorben de mi mateixa. No sé, tinc molts pensaments sobre privilegis, canvis naturals, canvis forçats, la dificultat d'habitar el nostre propi cos i d'on venen ixes idees i eixos judicis, com decidim a qui els apliquem i ixes coses. No sé, estic 0 basada i necessitaré llegir perquè de moment el text és jo pensant pensaments. Vos deixe un dibuixet egocèntric (ja sabeu que tot el que faig és per a parlar de mi mateixa, nothing new), que sé que els altres dibuixos poden ferir sensibilitats i ni tan sols sé si serà el que acabaré ficant perquè el concepte és amplíssim.
Ale, besets de maduixa :3
Tumblr media
0 notes
tamararajavi2 · 3 months ago
Text
Estrelas e analogias
Eu tenho alguma obsessão por estrelas, um certo fascínio. Já sonhei com elas e curiosamente elas estavam no melhor sonho que eu já tive. Fazendo uma analogia horrorosa com o que tem na minha mente, minha estrela está na fase onde ela caminha para virar uma anã negra, ficar como uma fotocópia das pessoas desse mundo, embora existam muitas que estejam brilhando fervorosamente, um brilho intenso e eterno, inesquecível, acolhedor,esperançoso.
A verdade é que eu nunca quis virar uma anã negra, embora isso faça parte da vida das estrelas reais, isso não deveria fazer parte da minha, na verdade da de ninguém. Eu ainda não virei uma anã negra, posso reverter tudo. Mas, primeiro vou ter que ter mais hélio para queimar, voltar a ser uma supergigante, depois gigante e enfim voltar ao meu estado entre " recém-nascida" e adulta. É um trabalho e tanto.
Percebo que meu brilho ainda não cessou, porque consegui escrever esse texto e sinceramente estou orgulhosa dele. Desejo boa sorte aos como eu que estão procurando o hélio para queimar e voltar a brilhar intensamente como as estrelas mais bonitas como o sol, sirius, rigel, aquelas que colocaram o amor como o centro de suas vidas e várias outras.
.......................................
I have a certain obsession with stars, a certain fascination. I've dreamed about them and, curiously, they were in the best dream I've ever had. Making a horrible analogy with what's in my mind, my star is in the phase where it's on its way to becoming a black dwarf, becoming like a photocopy of the people in this world, although there are many that are shining fervently, an intense and eternal glow, unforgettable, welcoming, hopeful.
The truth is that I never wanted to become a black dwarf, although this is part of the life of real stars, it shouldn't be part of mine, or anyone else's. I haven't become a black dwarf yet, I can reverse everything. But first I'll have to get more helium to burn, become a supergiant again, then a giant and finally return to my state between "newborn" and adult. It's a lot of work.
I realize that my shine has not yet ceased, because I managed to write this text and I am sincerely proud of it. I wish good luck to those like me who are looking for the helium to burn and shine again brightly like the most beautiful stars such as the Sun, Sirius, Rigel, those who have placed love as the center of their lives and many others.
0 notes
classicomundoanimal · 3 months ago
Text
O Segredo da Comida dos Animais: Uma Conversa sobre a Natureza
Tumblr media
Introdução: O Que os Bichos Têm a Nos Ensinar
Sabe quando você tá zapeando na TV e cai num programa sobre bichos na selva? Eu sempre fico grudado, pensando: como eles se viram tão bem comendo o que encontram? Tipo, um leão caçando uma zebra ou um coelho fuçando no mato — cada um no seu jeito, mas todos dando um jeito de viver. Eu cresci no interior, vendo galinha ciscando e cachorro atrás de osso, e aquilo me fazia pensar: será que a comida é o grande truque da natureza? Hoje, quero te levar comigo pra entender isso. Vamos conversar sobre como os animais comem, por que isso importa e o que a gente pode pegar de lição pra nossa vida. Tá comigo?
Por Que Comer Bem Faz Tanta Diferença?
A comida é tudo pra um animal. Sem ela, nada de correr atrás de comida, fugir de perigo ou cuidar dos filhotes. É o que dá energia pra vida seguir. Sabe aquele dia que você pula o almoço e fica mole, com a cabeça rodando? Imagina um cervo sentindo isso na floresta! Ele não ia durar muito, né? Por isso a natureza caprichou: cada bicho tem seu jeito de comer, e isso mantém o mundo girando direitinho.
Os Três Tipos de Comedores
Na real, os animais se dividem em três turmas quando o papo é comida. Vamos dar uma olhada em cada uma?
Os Que Só Gostam de Planta
Tem bicho que ama um verde. Coelhos, vacas, cavalos — eles vivem de folha, grama, fruta. Já reparou como a vaca fica horas mastigando? Ela tem um estômago danado de esperto que quebra tudo direitinho. Esses herbívoros são tipo os jardineiros da natureza: comem planta e deixam o espaço pra outras crescerem. Sem eles, ia ser um caos verde por aí.
Os Fãs de Carne
Aí vêm os carnívoros, os caçadores de plantão. Leão, lobo, águia — esses não perdoam, vão atrás de carne e pronto. Os dentes deles são afiados que nem faca, perfeitos pra rasgar. Eu vi um documentário uma vez, com um tigre pegando um cervo, e pensei: caramba, esse bicho não brinca em serviço! Eles controlam os outros animais, tipo um chefe mantendo a ordem.
Os Que Topam Tudo
E tem os onívoros, que não escolhem muito. Eu e você somos assim, sabia? Ursos e porcos também. Se tem fruta, beleza. Se tem carne, melhor ainda. É tipo quando você abre a geladeira e pega o que tiver — o importante é encher a barriga. Na selva, isso é ouro, porque nunca se sabe o que vai aparecer pra comer.
Como Eles Se Viram com a Comida?
Cada animal tem seu jeitinho pra lidar com comida. E olha, não é pouca coisa não!
Ferramentas do Corpo
Os dentes já dizem tudo. Carnívoro tem dente de cortar, herbívoro tem dente de moer. O estômago também ajuda: vaca tem quatro pra triturar capim, enquanto um gato resolve tudo rapidinho com carne. É tipo uma máquina feita sob medida, sacou?
Jeitos de Pegar o Rango
Os caçadores têm truques. Lobo vai em turma, guepardo aposta na velocidade. Já os que comem planta, como elefante, passam o dia mastigando pra encher o bucho. E os onívoros? Esses são os espertos da história — um guaxinim mexe no lixo ou pega um peixe, dependendo do humor. Dá gosto de ver como eles se adaptam!
A Cadeia da Comida: Tudo Ligado
Agora, presta atenção nisso: na natureza, tudo se conecta pela comida. Planta cresce com o sol, coelho come planta, falcão come coelho. Se a planta some, o coelho fica na pior, e o falcão também. É um ciclo que não pode parar. Os bichos que comem planta evitam que o mato vire selva, os caçadores seguram a onda dos comedores de planta, e os que comem tudo ajudam a limpar a bagunça. A gente entra nisso também, viu? O que a gente come mexe com esse equilíbrio todo.
[Imagem: Um desenho simples de sol, planta, coelho e falcão. Alt text: Desenho mostrando o ciclo da comida na natureza, do sol até o falcão.]
Coisas Curiosas pra Contar no Churrasco
Quer umas histórias legais pra impressionar os amigos? Olha só:
O camelo vive no deserto comendo planta e tirando água dela. É ou não é brabo?
Panda come bambu o dia todo, mesmo sendo meio carnívoro. Preguiça de caçar, talvez?
Vaca mastiga duas vezes a comida. Isso que é caprichar no rango!
Esses bichos são cheios de truque, hein?
O Que a Gente Pode Copiar Deles?
Eu fico pensando: os animais comem direitinho, sem complicar. A gente, às vezes, enche o prato de besteira, né? Olha o que eles nos mostram:
Come um pouco de tudo, como os onívoros. Fruta, verdura, carne — deixa o corpo feliz.
Para quando tá satisfeito. Nada de empurrar comida goela abaixo.
Cuida do que come pra não bagunçar o planeta. Eles fazem isso sem nem pensar!
Talvez dê pra trazer um tiquinho dessa sabedoria pro nosso dia, o que acha?
Pra Fechar: Uma Lição Simples
A comida dos bichos é mais que curiosidade — é o jeitão da natureza dizer como as coisas funcionam. Cada um come do seu modo, mas todos se ajudam sem nem perceber. E nós, que vivemos correndo atrás de lanche rápido, podemos parar um segundo e olhar pra isso. No fim, é simples: comer bem, cuidar da gente e do mundo.
Da próxima vez que você vir um passarinho bicando ou seu cachorro atrás de um petisco, pensa nisso. A natureza sabe das coisas, e a gente só precisa escutar um pouco. Você já parou pra olhar os bichos assim? Me conta o que acha!
[Papo Rápido: O Que Ficou]
Comida é a base da vida dos animais.
Tem os que comem planta, os que comem carne e os que comem tudo.
O corpo deles é feito pro que comem, dos dentes ao estômago.
Tudo na natureza tá ligado por esse ciclo da comida.
Dá pra aprender com eles a comer melhor e cuidar do planeta.
E aí, gostou do papo? Eu adorei te contar essas coisas. Sempre que vejo um bicho comendo, fico viajando nessas ideias. Qual bicho você acha mais esperto pra se virar com comida? Fala aí pra mim!
0 notes
useless-catalanfacts · 2 years ago
Note
Hello! Another tumblr user I follow has posed a challenge: memorize one poem per month in 2024. I would like to include at least one poem in Catalan in my journey. Could you recommend any good poems or poets for this?
Hello! We have many very talented poets. My favourite poet is Salvador Espriu, other good ones are Miquel Martí i Pol, Vicent Andrés Estellés, Jacint Verdaguer, Maria-Mercè Marçal, Pere Quart, Josep Carner, Ausiàs March, Joan Maragall, Montserrat Abelló, J.V. Foix, Gabriel Ferrater, Joana Raspall, Joan Alcover, Enric Casasses, among others.
I'll add 7 of my favourite short/short-ish poems (+translation to English) under the cut. Poetry is very personal and these are just the ones that I really like, but I'll be happy if anyone else wants to add more of their favourite Catalan poems.
1. Enyore un temps que no és vingut encara (I Miss a Time That's Not Yet Come) by Vicent Andrés Estellés.
Enyore un temps que no és vingut encara com un passat d’accelerada lluita, de combatius balcons i d’estendards, irat de punys, pacífic de corbelles, nou de cançons, parelles satisfetes, el menjador obert de bat a bat i el sol entrant fins al darrer racó. Em moriré, però l’enyore ja, aquest moment, aquest ram, aquest dia, que m’ha de fer aixecar de la fossa veient passar la multitud contenta.
Translation:
I miss a time that has not arrived yet like a past of accelerated fight, of combative balconies and standards, angry of fists, peaceful of sickles, new of songs, satisfied couples, the living room wide open and the sun entering until the last corner. I will die, but I miss it already, this moment, this bouquet, this day, that shall make me get up from the grave watching the happy crowd pass by.
2. Assaig del càntic en el temple (Attempted Canticle in the Temple) by Salvador Espriu.
Oh, que cansat estic de la meva covarda, vella, tan salvatge terra, i com m’agradaria d’allunyar-me’n, nord enllà, on diuen que la gent és neta i noble, culta, rica, lliure, desvetllada i feliç! Aleshores, a la congregació, els germans dirien desaprovant: «Com l’ocell que deixa el niu, així l’home que se’n va del seu indret», mentre jo, ja ben lluny, em riuria de la llei i de l’antiga saviesa d’aquest meu àrid poble. Però no he de seguir mai el meu somni i em quedaré aquí fins a la mort. Car sóc també molt covard i salvatge i estimo a més amb un desesperat dolor aquesta meva pobra, bruta, trista, dissortada pàtria.
Translation:
How tired I am of this my craven, ancient, savage fatherland; and how it would delight me to leave, going north, where they say that people are noble and clean, cultured, rich, free, awake/unsupervised and happy! Then, my brethren would tell the congregation, disapprovingly: "Leaving his native place, a man becomes like a bird leaving the nest", while I, in the distance, would laugh at the law and the ancient wisdom of this my arid people. But the dream will never be followed, I’ll stay here until my death. For I too am full of cowardice and savagery, and with a desperate pain I love this my poor, unclean, sad, unlucky fatherland.
3. Divisa (Motto) by Maria-Mercè Marçal. This one's short and easy!
A l’atzar agraeixo tres dons: haver nascut dona, de classe baixa i nació oprimida. I el tèrbol atzur de ser tres voltes rebel.
Translation:
I am grateful to fate for three gifts: to have been born a woman, from the working class and an oppressed nation. And the turbid azure of being three times a rebel.
4. Possible introducció a un epitalami (Possible Introduction to an Epithalamium) by Salvador Espriu
I posted this a while ago, find the text and translation in this post:
5. Plus Ultra ("Further" in Latin) by Jacint Verdaguer
Text and translation in this post:
6. Aquesta remor que se sent (This Murmur We Hear) by Miquel Martí i Pol.
Text and translation in this post:
7. Mester d'amor (Knowing How to Love) by Joan Salvat-Papasseit
Si en saps el pler no estalviïs el bes que el goig d'amar no comporta mesura. Deixa't besar, i tu besa després que és sempre als llavis que l'amor perdura. No besis, no, com l'esclau i el creient, mes com vianant a la font regalada. Deixa't besar -sacrifici fervent- com més roent més fidel la besada. ¿Què hauries fet si mories abans sense altre fruit que l'oreig en ta galta? Deixa't besar, i en el pit, a les mans, amant o amada -la copa ben alta. Quan besis, beu, curi el veire el temor: besa en el coll, la més bella contrada. Deixa't besar i si et quedava enyor besa de nou, que la vida és comptada.
Translation:
If you know its pleasure, don't skip the kiss for the joy of loving has no measure. Let yourself be kissed, and kiss after it for it's always on the lips that love lasts. Don't kiss, no, like the slave and the believer, but like the passer-by does with a delightful fountain. Let yourself be kissed -fervent sacrifice- the more burning, the more faithful is the kiss. ¿What would you have done if you died before without fruit other than the zephyr on your cheek? Let yourself be kissed, and on the chest, on the hands, male or female lover -the cup raised high. When you kiss, drink; may the glass cure the fear: kiss on the neck, the most beautiful place. Let yourself be kissed and if there's yearning left kiss again, for life is finite.
These are some I like. You can find more Catalan poems in this blog's tag #poesia.
32 notes · View notes