#opowieści o duchach

[sebastianbenbenek]

Przeklęty Królik

“Przeklęty Królik” wyskakiwał mi już nawet z lodówki. Jako, że bardzo lubię azjatycką literaturę, skusiłem się na zbiór przerażających opowiadań Bory Chung. Continue reading Untitled

[mlydo]

I think you know the drill by now. And in case you don't:

Previous Masterpost Next

Possession | Opętanie

45. Winds of Change | Wiatry Zmian

● They no longer change the title cards to fit the polish names of episodes :(

● Jay calls Kai handsome.

● Jay: "If I have to pass all these out, I maybe the one passed out" → "Mam rozdować ulotki? Może od razu obleję się wrzątkiem." (I have to pass out fliers? How about I pour boiling water on myself right now.)

● Whenever someone uses 'Master of (element)' it's translated to 'the Great Master of (element)'. This occurs only in this season.

46. Ghost Story | Opowieści o Duchach (Ghost Stories)

● Golden Weapons is translated to Golden Swords??? And it's pretty much the whole season like this???

● Kai often uses 'friend' when talking about Lloyd (as in, instead of using Lloyd's name it's just 'friend').

● Ronin's name is pronounced Ronan. The name's also changed to 'Ronan' when written down.

● Jay: "We follow Zane and look what happens!" → "Trzy minuty z Zanem i już sukces!" (Three minutes with Zane and it's a success!)

47. Stiix and Stones | Co nas nie zabije to nas wzmocni (What won't kill us makes us stronger)

● Cole "He'd steal the sea if it was worth anything." → "Typ by ukradł własną matkę." (The guy would steal his own mother.)

To be honest I was wondering if it's not supposed to be "okradł" which would mean "steal from", but no. Cole pretty clearly states that he thinks Ronin would steal his mother.

● Deepstone is translated as 'Ethereal Stone'.

● Nya: "You never told us you could do that." → "Nie mówił Mistrz, że mam takiego smoka." (Master, you haven't said that I have a dragon like that.)

● Wu calls Nya 'kid'. Actually, the Ninja are referred to as 'kids' in this season a lot. The characters to do so are Misako, Wu, Borg and Morro. (Morro does it the most, and is the only character to call Lloyd like that individually).

● Instead of saying 'we'll steal the scroll of Airjitzu [from Ronin]', Jay says "we'll steal his Airjitzu". I'm not sure you could even do that, but you do you.

● Morro: "First clue that will lead me to the Tomb of the First Spinjitzu Master." → "Wskazówka, która doprowadzi mnie do Grobowca Mistrza Yanga." (A clue that will lead me to the Tomb of Master Yang.)

I'm... really buffled on how this translation happened? I guess the translator mixed Spinjitzu up with Airjitzu? The mistake stays for one more episode before it's corrected.

● Kai [to Ronin]: "You said they were hard to come by!" → "Mówiłeś, że ostrza trzymasz u kumpla!" (You said you keep the blades at your friend's!)

48. The Temple on the Haunted Hill | Nawiedzona Świątynia (The Haunted Temple)

● Ronin, when suggesting different names for Steep Wisdom: "Pysznie i Mokro! Ziółka dla Każdego!" (Delicious and Wet! Herbs for Everyone!)

● Soul Archer: "Are you suggesting that we'll need to possess a few more vessels?" → "Sugerujesz, że będziemy musieli ukraść jakieś środki transportu?" (Are you suggesting we'll have to steal some means of transport?)

● Morro: "The girl! Get her!" → "Dziewczyna! Brać ją!"

There's nothing wrong with this translation, but because the articles don't exist in polish, and the way it was said, makes it sound as if Morro got mad from seeing a random girl.

● Nya is pretty much never called 'Water Ninja', it's always '(the Great) Master of Water' or just saying "you have control over the water".

49. Peak-a-Boo | Ciuciubabka (Blind Man's Bluff)

● Kai: "Who's ready for some exorcise?" → "Chyba zrobiło się trochę duszno? Ja osobiście bym się chętnie przewietrzył!" (I think it got a bit suffocating? I personally would like to get some air!)

'Duszno', beside 'suffocating/stuffy' can be also understood as 'ghostly'; 'przewietrzyć' (to get some air/ventilate) comes form the noun 'wiatr' (wind), so I think this pun is done amazingly, as it not only alludes to ghosts, but also to Morro's element! The rest of the ghost puns were translated really well too, but this one is definitely my favorite!

50. Kingdom Come | Królestwo Chmur (Kingdom of Clouds)

● The Realm Crystal is called 'The Great Crystal'.

51. The Crooked Path | Kręte Ścieżki Losu (Winding Paths of Fate)

● Instead of saying "Heck, I made a carreer out of it", when talking about his failures, Ronin says "Nie trafiło mi się za szczęśliwe życie." (I didn't get to have a happy life).

● Kethanol (which is a made up gas) was translated to 'methane' (a real-life gas).

52. Grave Danger | Grobowiec Losu (The Tomb of Fate)

● Cole: "Just how thick is this glass?" → "A ta szyba jest wodoodporna?" (Is this glass waterproof?)

● Misako: "That girl has always put too much pressure on herself." → "Od dziecka stawiała sobie wysoką poprzeczkę." (She had been setting a high standard for herself since she was a child).

● Jay: "I end up with Nya. (...) N-nothing, just an awesome eyepatch!" → "Nya zostanie moją żoną. (...) Nic, nic, stracę oko!" (Nya will become my wife. (...) It's nothing, I'll lose an eye!)

53. Curseworld, Part I | Świat nad Przepaścią cz. 1 (World Over the Edge part 1)

● Borg: "A Titanium Ninja" → "Jest i mój ulubiony Nindroid!" (And then there's my favorite Nindroid!) Pixal can probably hear you, you know?

When addressing Kai, Cyrus says "And there's my Kai."

● Ghost Cycle is translated as 'Duszny Bike', as in they changed an english word to another english word? (As mentioned earlier 'duszny' can be understood as 'ghostly') It sounds really out of place.

● Nya: "I hadn't even found my True Potential." → "Nawet jeszcze nie wiem co potrafię." (I still don't know what I can do).

Pretty much anytime someone talks about Nya and True Potential it's translated like that. When Nya finally unlocks it, it's translated literally, which makes it a translation inconsistency, since in Season 1 it was 'Pełnia Możliwości' (Fullness of Capabilties).

● Kai: "Nya, when our parents passed, you were there for me." → "Słuchaj, kiedy rodzice zginęli, byłaś dla mnie jak matka." (Listen, when our parents died, you were like a mother to me.)

● Morro: "Cat got your tongue?" → "Borsuk odgryzł ci język?" (Did the badger bit off your tongue?)

The thing is... the equivalent to 'cat got your tongue' in polish would be 'zabrakło ci języka w gębie?' (you ran out of tongue in your mouth?; it's also considered rude). So I have no clue how this translation happened? And it's not like the syllables would add up, since the polish line has three more than the english one? Why did the translator feel the need to invent a new idiom??? I just- Where did the badger even come from???

● Wu calls Lloyd 'son'???????

● When telling Lloyd about Garmadon being in the Cursed Realm, Morro adds that Garmadon's lonely there.

● Nya [when the Preeminent captures Lloyd]: "It's taken him!" "Zabiera Kryształ!" (It's taking the Crystal!)

54. Curseworld, Part II

● Zane: "She's the Preeminent. The physical manifestation of the entire Cursed Realm." → "To ta Znakomitość. Uosobienie wszystkich potworów Przeklętej Krainy." (It's that Preeminent. Personification of all the monsters of the Cursed Realm.)

● Kai: "You stop one, two more grow in its place!" → "Odcinasz jedną, wyrasta dziesięć nowych!" (You cut off one, ten more grow out!)

● Garmadon: "It was never the color of your gi that made you who you are. It was the color of your heart." → "A powiedz mi, od kiedy kolor określa człowieka? Ty sam dobrze wiesz kim jesteś." (Tell me, since when does a color define a person? You know well who you are.)

● Nya: "I thought you were gonna get closer." → "Mieliśmy się chyba dostać do paszczy zła." (I thought we were about to get into the mouth of evil.)

● Jay [after Wu tells them to save the people]: "But what about Lloyd?" → "A co, Lloyd to nie człowiek?" (And what, Lloyd's not human?)

● Misako: "This is what Lloyd would've wanted." → "Nie chciałby żebyśmy zginęli." (He wouldn't want us to die.)

● Lloyd calls Morro 'natręt', which can be understood as an intruder, stalker, interloper or sometimes even a pest.

● Morro: "Why? So you can take the Realm Crystal and use it to find your own prized pupil?" → "Po co? Żebyś mi zaraz zabrał Kryształ i poleciał szukać swojego najukochańszego ucznia?" (For what? For you to take the Crystal from me and go to look for your most beloved student?)

Wu: "You are all my prized pupils! (...)" → "Wszystkich was kocham tak samo!" (I love you all the same!)

Morro: "You can only save those who want to be saved. Goodbye Sensei." → "Ratować możesz tylko tych, którzy mają po co żyć. Żegnaj Mistrzu." (You can save only those who have something worth living for. Goodbye Master.)

● When Lloyd comes back, Wu doesn't mention that he's wearing his father's robes.

● Lloyd [when talking about the Cursed Realm being gone]: "And so is my father." → "Nigdy już nie zobaczę ojca." (I'll never see my father again.)

And that's Possession for you! It took six pages, with the last episode taking around a page and a half.

[przystanekd]

Będkowice to niewielka wieś koło Sobótki. Po raz pierwszy wspomniał ją 10 maja 1209 roku Henryk I Brodaty w dokumencie rozgraniczającym dobra książęce i klasztorne opata Witosława na Ślęży. Dzisiaj, by znaleźć ślady tej dawnej historii, należy dobrze się rozejrzeć. Wśród kilkudziesięciu domów w centrum wsi stoi szesnastowieczny jednopiętrowy, murowany, otoczony fosą dwór z folwarkiem. Natomiast w lesie, kilkaset metrów dalej, znajduje się wczesnośredniowieczny cmentarz kurhanowy, a właściwie – to, co zeń zostało.

W wielu miejscach pośród drzew można zauważyć wyrastające kopczyki. To zapewne właśnie z tą drugą atrakcją wiąże się opowieść powtarzana w okolicy. Opowieść o tajemnicy, duchach i dawnych dziejach. Nikt nie był świadkiem, jednak – jak to w przypadku takich opowieści bywa - każdy zna kogoś, kto widział, słyszał lub doświadczył.

Jej związek z resztkami wspomnianego cmentarza jest przypuszczalny, zaś bezpośrednio dotyczy ściśle określonego miejsca. Miejsce to znajduje się na drodze z Sobótki do Świdnicy, tuż za wsią Będkowice. To tutaj przy rozjeździe dróg na Sulistrowice i Sulistrowiczki rośnie kilkusetletni dąb. Ma prawie 5 metrów obwodu i jest pomnikiem przyrody.

Wróćmy jednak do tajemnicy i duchów. Podobno najłatwiej jest zaobserwować je jesienią, w okolicach września - listopada. Pojawiają się wówczas w rejonie tego dębu postacie o nieokreślonych kształtach. Można też zobaczyć ognisko, które samo się zapala i pali przez kilka minut. Czy to mieszkańcy kurhanowego cmentarzyska, czy może opuszczający na chwilę swój Kopiec Bzowscy, dawni właściciele wsi, którzy obchodzą co jakiś czas swoje dobra? [jk]

[1] Dąb w Będkowicach, 24 listopada 2013 roku, fot. Wojciech Głodek

[ayanos-pl]

Antologia opowieści o duchach Europy Wschodniej pod redakcją Mitsuyoshi Numano (1995)

Anthology of Eastern Europe ghosts stories edited by Mitsuyoshi Numano (1995)

沼野充義 編『東欧怪談集』(1995)内容充実のアンソロジー。訳者として私の名前が初めて載った本でもあり、思い入れが深い。版元品切だけど……。

[movies-vood]

Scooby-Doo! Wakacje z duchami PL CDA

New Post has been published on https://movies-vod.pl/movies/scooby-doo-wakacje-z-duchami-pl-cda/

Scooby-Doo! Wakacje z duchami PL CDA

Witamy na obozie Mały Łoś – gdzie opiekunowie są przyjaźni, zabawy nigdy się nie kończą, a legend i opowieści jest co nie miara. Co więcej, za każdym razem, gdy ktoś opowiada historię o duchach, potworne stwory naprawdę o��ywają! Brygadę Detektywów jednak nie tak łatwo przestraszyć! Już wkrótce kilku opryszków będzie się przypiekało nad obozowym ogniskiem. Aby rozwiązać zagadkę Drwalowego, Rybomena i Upiorzycy Cienistego Kanionu Scooby-Doo, Kudłaty, Freddy, Daphne i Velma będą potrzebowali kilku wskazówek. Oczywiście dla Kudłatego i Scooby-Doo najważniejsze wskazówki znajdują się w Obozowym Menu! Przyłącz się do Brygady Detektywów i przeżyj niesamowitą, letnią przygodę w przezabawnym, pełnometrażowym filmie, który na nowo odkrywa znaczenie “obozowego ducha”.

Scooby-Doo! Wakacje z duchami PL CDA

[artmarippie]

Chcecie historię o duchach? Na własne ryzyko, bo uprzedzam, że prawdziwa! Związana jest z tą malutką książeczką, na której leży naszyjnik na zdjęciu. To książeczka do nabożeństwa z 1931 r, która należała do mojego dziadka. Nie znałam go zbyt dobrze, mieszkaliśmy daleko od niego, więc nie widywaliśmy się często. Nazywaliśmy go "dziadkiem z lasu", bo mieszkał w drewnianym domu, który sam zbudował, na skraju lasu. Zapamiętałam go, jak stoi przy stole i kartkuje swoją małą książeczkę. Po jego śmierci poprosiłam, bym mogła zatrzymać ją na pamiątkę. Gdy wróciliśmy z pogrzebu do domu, położyłam książeczkę na biurku koło łóżka i poszłam spać. Nagle usłyszałam szelest kartek. Zdrętwiałam. Podniosłam głowę i zobaczyłam dziadka z lasu, jak stoi przy biurku i wertuje stroniczki...Nakryłam się kołdrą i powiedziałam sobie: "To przecież mój dziadek, nie zrobi mi nic złego". Uspokoiłam się i zasnęłam. Dziadek przyszedł pożegnać się i pomodlić się ze swojej starej przyjaciółki ostatni raz... Myślcie, co chcecie, ale tak było 🙂 A ja się cieszę, że to mi się przytrafiło, zwłaszcza że jego śmierć też przyśniła mi się wcześniej. Może, choć się nie znaliśmy, byliśmy ze sobą związani bardziej niż myślałam... A Wy kogo wspominacie? A może macie jakąś historię o duchach? Dobrej niedzieli! ✌🏻❤🙂 #slavicsunday #dziady #duchy #historie #opowieści #slavic #słowiański #slavicart #magic #magicart #natureart #magia #magiczny #magicznabiżuteria #magicznabizuteria #wilk #wolf #naszyjnik #necklace #wood #drewno #woodart #drewniany #wspomnienia #magicaljewelry #magicalforest #forest #woods #las https://www.instagram.com/p/CHDFmtrh3c-/?igshid=1rvdyo5b7o2zx

[grimangelakum]

Nethertales VIII

Pitu , pitu jak zwykle:

Undertale oraz Deltarune są własnością Tobiego Fox. 

 Disgaea jest własnością firm Nippon Ichi ( Nis America)

AU  jest pomysłem GrimAngel oraz Turpistyczna.

Całe opowiadanie też jest na stronie Handalarza Iluzji ( późniejszym opóźnieniem) 

TE AU jest od 16 roku życia, zawiera przekleństwa, przemocy, dużo aluzji na tle seksualnym i dragów oraz mogą urazić uczucie Religijne.

Tak szczerze, ja mam je w dupie ale poprawność Polityczna ode mnie tego wymaga ;p

I Najważniejsze!

Opowiadanie ma charakter humorystyczny :D

Więc się dobrze bawcie lub kupcie pochodnie u Staszka! 

                                             Nethertales                                               Chapter One                                               Część VIII

Każdy z nas skrywa coś w duszy, mroczną tajemnicę czy przeszłość która nie daje nam spokojnie żyć, zmartwienia i przykre wspomnienia.

Każdy z nas ma coś, czego wstydzi, z całej siły stara się ukryci własną tajemnicę, czasami może być kontrowersyjna, czy dwuznaczna, dylematem osobistym, misterium czy inne synonimy  znaczenia „Tajemnica” . mógł bym jeszcze dodać kilka, bo trochę poczytałem książek typu Hary Potter, Seria niefortunnych zdarzeń, kilka tomów Wiedźmina (bo Siostra Faustyna moją całą kolekcje spaliła, bo myślała że to czarna magia itp.) Eragon i kilka opowiastek ze Świata Dysku. Na  pierwszy rzut oka jestem oczytany, ale  nie oceniam książki po okładce -  może narratora po opowieści, którą snuje pod pływem środków nadużywających w postaci alkoholu czy kiepskiego filmu na YouTube!

Bo jestem głupi jak buty i wciąż nie odróżniam czasownika od mianownika oraz kiedy się ich używa w zdaniu - nie, nie, nie chodzi mi o czas prezent Continius itp. Chodzi mi o gramatykę własnego języka ojczystego. Czasami  zastanawiam się  czy poprawnie mówię słowo: Włącza -  włoncza czy włanczać. Wróćmy do meritum, bo poruszyłem problem ze słowem Tajemnica, sekrecik który ściska nasze serca itp.

Każdy z  nas ma tak ma, coś mam na sumieniu, coś ukrywa , że boimy się wyjawić - bo ma wrażenie że świat nas nie akceptuje, kim jesteśmy i  co ukrywam przed nimi.

Tak jak Robert, który ostatnio w Empiku ukradł długopis, bo wstydził się że nie ma takich fajnych rzeczy, jak jego koledzy w klasie oraz że jest z domu dziecka, albo jak Eliza, która boi się opowiedzieć, co się wydarzyło w jej rodzinnym domu i zawszę jak słyszy,  że jej ojciec ma przyjść w odwiedziny drze się: „ Błagam cię, Nie bądź DELIKATNA, LITUJ SIĘ OJCIEC, Ja Nie chcę tego! Twej delikatności”, ewentualnie Jarek,  który zamknął się przed światem i ukrywa się przed innymi, bo nie uznaje swego ciała i nie wie, czy naprawdę jest chłopcem a może być dziewczynką, Julka, która ostatnio ma problem z własnym ciałem i nie potrafi zrozumieć zmian,  które odbywają w jej ciele ,a strach nie pozwala na szczerą rozmowę z dorosłym, i rodzynek na  torcie - Józek, chłopak który jest czuły i mniej męski zastanawia się, czy jest homoseksualistą?- wciąż nie wiem co to  znaczy[1], ale z obserwacji sióstr doszedłem do konkluzji,  że jest coś złego.

Jak widać wszyscy coś mamy na sumieniu, mamy sekrety mniejsze i większe, tajemnice tak wielkie i mroczne, że nie chcemy ich wyjawić.

Jednocześnie przez te takie nasze tajemnice i obawy , jesteśmy postrzegani przez naszych opiekunów, władzę aktualną jako nie dopasowani do Standarów  życia społecznego lub nienormalni. To zależ jak wy, czytelnicy to odbieracie.

Możliwe, że przez ten wstęp wyjawiłem sekrety kilku dzieciaków z sierocińca, powinienem powiedzieć kolegom, ale nie nawiązałem z nimi żadnego kontaktu emocjonalnego, żeby ich tak nazwać.

Nie martwcie się, i tak nie macie szansy się z nimi spotkać, ani poznać. Jakby nie patrzeć, i tak nie żyję. Jednak moja podświadomość próbuje wam opowiedzieć, jak wpadłem w to gówno- no wiem, moja mieszana narracja namieszała, powodując że nie wiecie czy mówię w czasie przeszłym czy teraźniejszym!

Jestem idiotą i nieukiem , potwierdzają to moje oceny ze świadectwa, możliwe że wam to mówiłem.

W rekompensacie wyjawię swój sekret, i tak od momentu, jak powiedziałem że skrywam wstydliwą tajemnicę , to na pewno rozpaliłem waszą wyobraźnie. Na pewno w waszych umysłach padły pytania:

Jak ma na imię?

Czy lubi brukselkę?

Czy naprawdę jest tak głupi?

Jak można mieć tak niską samoocenę?

Dlaczego ten gnom zjadł ostanie moje ciastko?!

Dlaczego ukrywa swoje oczy?

Aż tak nie dobra jest ta wątróbka !?

W sprawie tego gnoma to nie wiem, to wy słuchacie mojej opowieść i nie wiem co się dzieje  tam,  gdzie słuchacie. Może słuchacie mnie w metrze, autobusie, aucie czy parku, lesie, łazience - co było dziwne? Ewentualnie przed komputerem czy w łóżku, możliwe, że skurczybyk ma jakieś zboczenia na tle seksualnym  i chce was z molestować, ale zaspokoił się ciasteczkiem,  który dostaliście od kogoś. Przynajmniej miło mi jest, że ktoś chce mnie wysłuchać! Na pewno powiem, że Brukselkę uwielbiam, ale gorzej z Brokułami i Kalafiorem, blee jest ohydne, nawet jak zalejesz to sosem serowym blee, a wątróbka… zalicza się do kategorii „WTF koszmarów sennych”, to powinno być zakazane w konstytucji! Do pozostałych pytani , sami możecie odpowiedzieć po ponownym wysłuchaniu mej historii. Co do imienia, wolał bym nie rozmawiać, wystarczające że padło moje nazwisko- nikomu nie życzę takiego nazwiska!

Czas wyjawić sekrety, jest trochę wspólnego z moimi oczami, ale ta tajemnica jest związana z inną sprawą.

Dobra - już czas powiedzieć, dosyć przeciągania itp.

Na pewno pamiętacie, że wspomniałem, że wiem dużo o wymyślonej przyjaciółce Sary , tak chodzi mi o Blueberry, wtedy jak byliśmy w autokarze… tak jak się pochwaliła mrocznym planem z udziałem noża, podrzuceniem dowodów pod sejm, słuchaniem audiobooka Chodakowskiej i lodami, które  niby ta przyjaciółka jej podrzuciła pomyśl, to dokładnie  ten moment, w  którym porównałem ją do TimiegoTurnera. Dobra, powiem z Prosto z MOSTU.

Od kiedy zacząłem mówić, próbować czytać, możliwe że miałem to od dnia narodzin  itp. Widzę rzeczy, które nie powinienem widzieć, dziwne postaci! Tak, widzie dziwne postaci! I nie mówię o duchach -  nawet bym bardzo chciał! Nie, nie, nie, bardziej bym powiedział, że o potworach z rogami i itp. Nawet teraz je widzę, nawet mogę powiedzieć, że im bliżej jesteśmy tej góry Mt..Ebbot, wyraźniej widzę! Ha , nawet mogę powiedzieć, że widzę skrzydła nietoperzy ,a mi się nawet czasami wydaje,  że wokół pana Antoniego widzę anielskie pióra czy aurę.

Okey, okey, bierzecie mnie za wariata! Ale ja naprawdę je widzę! Nawet teraz, jak idziemy w wzdłuży drogi, na tej pięknej leśnej drodze widzę te postaci!, może nie tak dokładnie, żeby zobaczy ich twarze itp. Ale je widzę, zawsze je widziałem!

Zawsze te postacie chodzą obok człowieka, tak jak Blueberry, taka mała dziewczynka jak Sara, czasami ją widziałem z bujną fryzurą i tasakiem, a raz widziałem ją w zbroi i rogami ,takim sweeetaśnymi jak by powiedział Fanki Anime, a raz słodko uśmiechającą się  do świata z skrzydełkami. Nawet teraz lepiej ją widzę! Ma takie słodkie niebieskie wstążeczki na włosach, słodką Bandamę czy tam chustę , i pierwszy raz widzę jej te iskierki w kształcie gwiazdek - Sara miała racje:  są śliczne… będę rzygać od słodkość! Dobrze, że nie jest ubrana na różowo jak Hello Kitty. Pozostałe potwory nie są takie śliczne!

Najgorsze w tym wszystkim jest, że te stwory chcą ze mną komunikować się, zwłaszcza Czarodziej Wstydu!

- Mam na imię CZARODZIEJ WSTYDZIOCH!!!!

Nie ważne DEKLU!, ważne, że to on  jako pierwszy się odezwał i jak na ironię z nami jest, tylko że teraz uczepił się Aleksandra. Przez pierwszy okres mego życia jako pseudo nastolatka czyli od roku, przychodził do mnie i próbował wzbudzić we mnie wielki wstyd i niezręczność, potem z wyjawił mi, że od zawszę ze mną był i widział jakie mam nieszczęścia itp. Ale od dwunastego roku życia, kiedy już chłopcy w moim wieku zaczynają dojrzewać, widzimy Hormonalne potwory[2] oraz jego. W moim przypadku na odwrót. Wyjawił mi, że te potwory, które chodzą obok starszaków to Hormonalne Potwory- nie wiem, jak dokładnie wam je opisać, ale mają jak nogi u kóz, wielkie usta i oczy oraz taki słodki ogonek. Męski przedstawiciel taki  ma na środku chudy róg. Wiecznie podrzuca jakieś dziwne aluzje, za to hormonalna potworzy ca ma tak bujne włosy, że mogłaby nimi zabić człowieka, mam wrażenie że te włosy mają własne życie, ale trzeba przyznać że niezła z niej laska, bodajże ma na  imię Connie[3], bo kręci się koło Joanny. O wilku mowa, właśnie  taki potwór  teraz to leci spadochronem i coś tam krzyczy że „Uwaga! ja lecę na tą laskę, stwór na lotni!  Ja JEBIE”[4]  i wpierdzielił się w krzaki. Co dziwne, ten Potwór chyba Moris czy Morgan Fremen,  pojawił w momencie jak Siostra Klaudia wylała całą wodę na biała bluzeczkę odsłaniając jej biust jeszcze bardziej,  najciekawsze jest to, że po pojawieniu tego potwora hormonalnego Marcin od razu poleciał w krzaki?  No i bym zapomniał o Freekozoice- tak, tym kolesiu z niebieską mordą i czarnymi włosami oraz  Spandexie na dupie. Jak zawsze udaje, że leci, wydając odgłosy typu ‘siuuuuuuuuuu” - ciekawe jaką heroinę brał Spielberg, jak tworzył tą postać oraz Animaniaków?

Nie mam siły, żeby opisywać te tworzenia, wszystkie są kolorowe, wyjęte z kreskówek i koszmarów oraz wyobraźni szaleńców z psychiatryka. Jak teraz myślę i widzę po tym wspomnieniu - niektóre te stworzenia są podobne do Toriel! Też maja skrzydła i rogi, i jeszcze są złośliwe, a niektóre chcą zrobić krzywdę, ewentualnie wcisnąć najnowszy numer „Kawaii[5]”-  nie wiem co w tym magazynie jest ciekawe?  Jak byłem mały, myślałem że są prawdziwe, machałem i chciałem rozmawiać. To zawsze był zaskoczenie, niektóre chciały mnie przekonać do czegoś złego, Taka sama relacja jak z Sarą i Blueberry! Ale ja się nie dawałem, bo zawsze Rafael mnie przyłapywał i mówił,  żebym na nie nie reagował, że są naszym wymysłem - ale i tak wiedziałem, że tylko my dwoje ich widzimy. Bo zawszę, jak mnie ratował, to pokazywał tym stworom środkowy palec lub język, a one reagowały!  Zawsze powtarzał, żebym, broń Boże nikomu nie mówił, że je widzę, żebym - nie ważne co działo -nie reagował, nie zagadywał , cokolwiek bym  robił! Mam udawać że ich nie ma!  Nikomu nie mówiłem, nawet Loli czy Nauczycielce Kasi,  która jako jedna się mną opiekowała. Dlatego nie wiem jakim cudem Siostra Faustyna wiedziała, że coś widzę…. Nigdy jej nie mówiłem, że miałem wymyślonych przyjaciół, a bym bardzo chciał mieć  przyjaciół,  takich jak „Wymyśleni Przyjaciele pani Foster”. Nawet teraz Blueberry próbuje zwrócić uwagę, ale ignoruję, wolę obejrzeć obławę  policyjną w wykonaniu ślimaków. Wiecie, ale to już drugi raz mam, że jak wspominam  te wspomnienia, mam nieodparte wrażenie, że coś jest nie tak! W tej chwili Blueberry, w tym momencie, tej sekundzie tej opowieść szeptała do Sary, potem machała do mnie, a pod koniec chciała coś złego zrobić, ale nie zrobiła ! To jest dziwne, bo w pewnym momencie pan Anton spojrzał na Sarę, nie! Wygląda że patrzy na Sarę, bo  naprawdę jego karcący wzrok  skierował na Blueberry, ona tylko złożyła po sobie spiczaste uszy  i przestała!!

Dziwne, nie sądzicie?!

Szliśmy przez całą drogę, przez całe dwie godziny, dzieciaki i nastolatki próbują za śpiewać nieudolnie Bogurodzicę, brzmi jak umierający Wieloryb błagający o pomoc na wybrzeżu Kaliworni. W tym samy czasie siostra Ewa kręciła się wokół dzieciaków jak Woody Woodpecker[6] na energetykach, siostra Grażyna to rozmawiała z siostrą na tematy starego testamentu. Wszyscy byli czymś zajęci!  Nawet ja! Różne stwory i potwory, które były pośród nas , starały się na siebie zwrócić uwagę, bo jestem, albo byłem, jednym który je widział. Dla niech to była idealna sytuacja żeby o coś mnie zapytać. Jak wcześniej mówiłem - ignorowałem je, tak samo jak całe wycie oraz mocniejsze szarpnięcia od strony Sióstr Faustyn. Wyglądało tak,  że ja byłem zajęty, zapatrzony w górski horyzont, tak naprawdę to w wyobraźni  w historię z pościgiem za szalonym ślimaczym porywaczem. Chcecie usłyszeć co sobie  wyobraziłem?

Już wam mówię! Szalony ślimak, pod wpływem dużego stresu z powodu pracy na Poczcie, oszalał jak dowiedział się, że jego narzeczona Jessika zdradziła go z Pasikonikiem Sebą. Ślimak Heniek, bo tak go nazwałem, zdenerwował, spakował swoje zabawki i wyszedł z piaskownic, znaczy ze skorupki. Po dłuższym czasie zrozumiał, że nie warto legalnie pracować jak uczciwy ślimak. Dlatego postanowił,  że obrobi okoliczny rośliny Bank. Dlatego doszło do obławy, jednocześnie do porwania adoptowanej córki prezydenta Biedronia, tak przy okazji.

Podoba wam się moja opowieść?[7]

No dobra, musimy wrócić do Fabuły, nie takiej, jakie oferują japońscy fani… ciekawe co miał na myśli Jurek, kiedy mówił o Konteście „Fa, Fa,Fabuły” kiedy w szkolnym anime,  gdzie  była scena z plażą lub gorącymi źródłami? [8]

Minęła tak godzinka i doszliśmy na miejsce, pod warunkiem,  że nazwiemy że to miejsce tym, gdzie się kierowaliśmy. Bo Sami nie wiemy, gdzie dokładnie mieliśmy iść.

Przed nam stał wielki Bilbord z Napisem „Sala Samobójców”.. . chwila chodziło o mi Szyldy, a nie ten bilbord który widzę teraz, ale przynajmniej nie było następnej reklamy Restauracji Joe’go.

Na szyldzie było lub jest napisane „Góra Samobójców „Mt. Ebott”, wszystkich to zaskoczyło że istnieje taka góra, ja zastanawiałem  się, czemu oni nie wiedzieli, czyli nie jestem głupi z Geografii.

Nagle z górki i Pietruchy wyskoczył mały człowieczek, nie, nie, nie, żaden krasnoludek czy karłowaty aktor  z „Gry o Tron”! No trochę podobny ale nie krasnoludek z bajki braci Grimm. Owa tajemnicza postać uśmiechała do nas i radośnie odezwała.

-Witam  na wykopaliskach na górze Mt. Ebbot!

-A na bilbordzie jest napisane że „góra Samobójców” – powiedziała Siostra Ewa, która jako pierwsza wyszła z transu, poważnie, jak ten koleś wyskoczył, to nas zaskoczył i zatkało nas.

- No tak, bo wcześniej była to melina ćpunów i małolatów,  które cięły kiedyś mydełkiem Fa w płynie w rytmie muzyki „Ich troje”. Mieliśmy nadzieje,  że będzie to idealna kryjówka na karter narkotykowy. Ale odkryliśmy tutaj  idealne miejsce do nagrywania filmów porno, ale później znowu się okazało że nawet do tego się  nie nadaje.

- To skąd wzięliście kasę na  ten bilbord?- zapytała Siostra Klaudia

- A poszliśmy z wnioskiem do urzędu, niby o Dotacje Unii Europejskiej na kopalnie węgla , ale jak zaczęliśmy kopać , to odkryliśmy że tutaj są jakieś śladowe oznaki jakiegoś kultu średniowiecznego. To tak zostało.

- Ale chwila, na dole w pierwszym bilbordzie było napisane, zacytuję,  „Witamy w Parku Mt.Ebbot!”

Jestem ciekawy gdzie to widziała, bo ja widziałem  „ Sala Samobójców”.

- No tak, bo Unia Europejska na początku nie chciała dać na kopalnie, i powiedzieliśmy że mamy śladowe oznaki kultu Średniowiecznego, to więc wmówiliśmy Urzędasowi, że to wykopaliska, i sami się jeszcze w kręciliśmy w te kłamstwo, to spowodowało sami powiedzieliśmy  że to Park rozrywki.

-Czyli, co naprawdę tutaj jest?- zapytała  Siostra Faustyna

- Sami nie wiemy! Jedno wiem, że to atrakcja Turystyczna

-To nie ma sensu!

- A coś miało sens w tym państwie?

- Niby tak - odpowiedziała nieśmiało siostra Ewa.

- Ma tyle samo sensu , jak pani Zalewska i jej program edukacji  albo karta LGBT, którą tak propaguje ten cały Trzaskowski , Siostro Ewo, normalnie zgroza![9]- powiedziała sarkastycznie Grażyna

Przez kilka minut była martwa i zimna cisza, ciężko to opisać, bo powinna być „ głucha cisza i takie tam” ale tutaj to trochę inaczej… też nie ogarniam sytuacji a przecież to moje wspomnienia.

- Więc kto chce zwiedzić!- powiedział radośnie facet.

- A co mam zwiedzać, jak sam nie wiesz co!?

- Przecież mówiłem!

 Nic ująć, nic dodać , nie ma jak skomentować.

Dam moje całe kieszonkowe, czyli 5 złotych brutto[10] na miesiąc, że każdy z was wyobraził sobie „mega Facepalma” z Rodu „Nagiej Broni[11]”. No wiecie, tego kolesia z siwymi włosami, kolesia co gra jakiegoś Detektywa i jego czarnoskórego partnera co, tak samo jak ja,  ma dziwne przypadki itp.

- Przynajmniej proszę pokazać, gdzie możemy zadzwonić?

- A co, nie macie komórek?- zapytał się facet.

Zapomniałem wam powiedzieć, że zakaz używania komórek dotyczy też sióstr zakonnych, znaczy wszystkie siostry, prócz  Klaudii, nie używają go, ale i też komórki starej daty pięknie palił wraz Iphonami,  które dostaliśmy od fundacji. Też to chyba wspominałem.

Co efektem jest,  że nikt nie ma smartfona , a siostra Klaudia ukrywa komórkę jak się da, używa jej poza sierocińcem… tak, też nie miała przy sobie.

Taka ironia, mam wypadek, a żaden z opiekunów  nie posiada głupiego telefonu!

Wszystkie opiekunki spojrzały z nadzieją na pana Antoniego, ale widząc  jego minę, chyba też nie ma.

- Przykro mi mój telefon się rozładował. - odpowiedział Antonio.

No i znowu się myliłem, posiadał komórkę,  ale jak sami przeczytaliście lub usłyszeliście, jego sprzęt zdechł.

- Czy możemy  skorzystać z telefonu?- zapytała  siostra Grażyna.

- Spoko, od razu może pokażę wam naszą atrakcje turystyczną, oraz nasze sklepiki.

-Tak, tylko szkoda, że nie wiem, czym jest ta wasza atrakcja turystyczna.- zamotała pod nosem siostra Ewa .ale nasz tajemniczy pan z ignorował lub nie usłyszał.

Tak się stał naszym przewodnikiem.

Nasz tajemniczy przewodnik uśmiechnął się do nas i głośno powiedział- słuchajcie moi drodzy, poproszę o wasze smart fony! Na terenie naszej góry jest zabronione ich używanie po ostatnim incydencie.

- Przecież mówiliśmy wyraźnie i głośno że nie mamy  telefonów.

Nagle z grup dzieciaków wyskoczyła mała Ania -  Proszę pana czy mogę o coś zapytać?

- Oczywiście! Pytaj!

- No więc, ano, co pan miał na myśli „ Po ostatnim incydencie”?

- Ano, ostatnio mieliśmy turystów z Japonii, i jeden z miał wypadek kiedy gra jakaś grę, chyba Pokemon Go. Jak dobrze  pamiętam , jak ostatnio go widziałem to chyba krzyczał coś w tym stylu: „HEJ Shirōwa, konoōkinakakō de sanpoga mi rarerudeshouPikachuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuaaaaaaaaaaa[12] ” kiedy wpadł do jednych z dziur w jaskini. Do dzisiaj chłopaczka nie widziałem.

- Nie wiem, co jest bardziej przerażające, to że on tak spokojnie opowiada tą historię, czy fakt że tak pięknie mówi po japońsku - powiedział pan Antonio  do siostry Klaudii.

- Nie tylko was to przeraża- odpowiedziała siostra Ewa.

- Ach, szkoda że nie widzieliście fanów „Batman GO[13]”! Oni to cały czas chodzą z smartfonami i przeklinają, że nie mogą wytropić przestępców. HA co za debile! Nie widzą, że ta aplikacja działa tylko Gotham City.- a potem zaczął rechotać jak debil.

- Dobrze wiedzieć, że istnieje taka aplikacja- powiedziała siostra Ewa z sarkazmem i zimnem w głosie.

- Zwłaszcza, że tutaj miała być melina narkotykowa – wyszeptała Grażyna.

-Co raz bardziej zaczynam się zastanawiać, czy to był dobry pomysł, żeby dzisiaj gdziekolwiek wyjeżdżać na wycieczkę!- wymamrotał nasz seksowny Antonio.

-Myślałem,  że Gotham City to wymyślone miasto …- odezwał się z tłumu jakiś dzieciak, nie umiem wam powiedzieć, kto. Ale wszystkie dzieciaki zaczęły między sobą dyskutować nad tą sytuacje oraz czy faktycznie istnieje takie miasto w USA.

- Jak miło wiedzieć, że wasza atrakcja turystyczna jest tak oblegana przez tyle młodych ludzi - powiedziała naiwnie siostra Faustyna, a potem spojrzała na nas z taką Miną, że wiedziałem MAM PRZESRANE, tylko nie wiem jak i za co!  

Potem mnie złapała za ramię, i mocno przytuliła jedną ręką, że poczułem że nie używa dezodorantów i aspirantów….  Dziękujemy ci tabletko, która powinnaś  blokować poty,  a tak naprawdę jesteś placebo. DZIĘKUJEMY BARDZO!

- Kochani, idziemy za tym miłym oraz podejrzanym  panem, który możliwe - ale nie mówię tego głośno -  jest seryjnym gwałcicielem oraz mordercą, fetyszem na małe dzieci. Bardzo się cieszę, że tego pana spotkałyśmy, możliwe że nam użyczy stacjonarnego telefonu lub pokaże przy okazji jak będziemy zwiedzać,  gdzie stoi Budka telefoniczna.- a potem zaklaskała jak niewinne dziecko.

-Czego? – zapytał facet. Tak szczerze to mnie zaskoczył, bo takie pytanie to powinno zadać moje pokolenie. Ale widocznie dzieciarnia zignorowała, uznając to za nowe słowo w slangu. Ja wiem, co to jest budka telefoniczna, bo byłem kilka raz w niej zamknięty. Ale nigdy nie widziałem tam telefonu ze starych filmów, które stare pokolenia komentował w stylu „ Heniek, Pamiętasz jak było za komuny!? Było o wiele lepiej niż teraz!”.

-Kochane dzieci idziemy za panem, i pamiętajcie! Że tajemniczy  pan lub pani wam zaproponuje zwiedzanie podejrzanych miejsc,  bez naszej wiedzy, po to żeby pokazać małe kotki - jest w porządku! Przecież nie ma złych obywateli, nie licząc Feministek, Gejów i Żydów oraz czarnych i chińczyków! To jest NORMALNE! Więc idziemy po kolei - a potem mnie zaciągnęła dalej.

-ŻE JAK K**&A! JA NIE WYTRZYMAM! ZARAZ JĄ ZABIJE- krzyknęła ze złości Klaudia i miała nawet zaatakować. Ale na szczecie lub pechowo, została złapana przez pozostałe siostry.

Powinienem  wam opowiedzieć jak wyglądało 10 minut marszu , ale nie warto opisywać jak Siostra Klaudia próbowała zabić Faustynę.  Itp. Doszliśmy nawet do sklepików . Ba, nawet mi się nie chce mówić, że jakąś odpaliła nasze kochana banda Grubego.

No dobra, widzę wasze zaciekawione miny, chyba…. Nawet nie wiem, kim do kurwy nędzy jesteście!?

Mam nadziej,e że jesteście z opieki społecznej! Bo jest szansa że uratujecie dzieciaki z sierocińca!

Gorzej będzie, jak się okaże, że jesteście szalonymi fanami, którzy mają jakieś brudne myśli….

No to już wam skracam przygodę Bandy Grubego.

Po tym jak doszliśmy do wejścia tej naszej niby atrakcji turystyczne , Siostry pozwolił nam polatać i pokupować pamiątki.

Hmm, trochę ciężko, biorąc pod uwagę, że każdy z nas dostaje kieszonkowe wartość 5 złotych, a ceny w sklepie był od 15 złotych w  górę.

Oczywiście, wszyscy się gapili na te rzeczy, marząc, że może kiedyś to kupimy, lub planowali zebrać wszystkie pieniądze z grupy i kupić jedną dużą rzeczy. Co ta dyskusja spowodowała, małą wojnę między Starszakami a Maluchami. Ja miałem w nosie, bo nic mi się nie podobało. Ale obserwowałem chłopaków.

Panowie debile poszli do pani ekspedientki i wyskoczyli z tekstem „Pokaż mi swoje towary”! Widząc po minie tej pracownicy, że nie raz słyszała te teksty i pokazała środkowy palec.

Oczywiście dekle dalej się bawili, i zdenerwowali laskę tak bardzo, że dostali patelnią po łbie. Jak widać Roszpunka była by dumna.

Ale przynajmniej to było spokojniejsze wygłupy. Ostatni razem, jak poszliśmy na Taras Pałacu Kultury,  to chłopaki wpadli na pomysł, że będą udawać jakiś bohaterów z komiksu, który- eeecchh - genialnie nazwali zabawę. „Rzucamy w niego Kirishimą”[14]! A że nie mieli jakiegoś Kirishmę lub Kanariego…. Zgadnijcie kto zajął jego  miejsce ..

Teraz pomyliliście co na to ochrona? Tutaj nie było lepiej, bo Siostra Faustyna krzyczała z okna najwyższego piętra PKiN wykrzykując „Rozwalcie propagandę Stalinowską!!”

W ten sposób ta kobieta wkurwiła rdzennych Warszawiaków …czyli jakieś 15% mieszkańców Warszawy[15].

Co dla mnie jest dziwne, bo przez całą moją edukację, uczono że powinniśmy pamięć o przodkach itp. I uczyć się na ich błędach. Czyli jak byśmy wymazali z karty Polskiej Historii okres Komuny, to byśmy wymazali kilku pokoleniom ich życie ?

Wracając do wydarzeń..

Następnie, ekspedientka nas wykopała, bo miała nas dość.  No to zwyczajem  każdej dziecięcej grupy, zrobiliśmy to, co każda grupa robi…… rozbiegliśmy się po całym placu. Siostry za dzieciakami biegały, a ja szukałem Sary ewentualnie jakieś kryjówki.

 Jak bywa w życiu , nie udało mi się znaleźć ani bezpiecznego miejsca, ani Sary.

Zostałem złapany przez Siostrę Faustynę i zaciągnięty do reszty Barchów.

Czas zmienić narrację, bo ja już nie mam siły…

Chapter One:

1 2 3 4 5 6 7

PRZEPISKI! 

[1] Nie martwy się Frisk, Papyrus  ci wyjaśni wszystkie takie zagadnienia związane z współżyciem seksualnym! Ba nawet już ma przygotowane filmy edukacyjne, tablice itp. Pod warunkiem że Sans dla Fun nie odbębni jakiegoś dowcipu oraz że wreszcie skończmy wypisywać wspomnienia, skończmy wycieczki po ruinach i skoczmy na herbatkę do Toriel i WYJDZIEM Z CHAPTERA PIERWSZEGO!! Tak ludzie , on jeszcze nie wyszedł z podstawowych pułapek , a minął rok od kiedy piszę te opowiadanie! Cholera znowu wykorzystałam ten sam kawały i Spoiler ;-;

[2]   To są Hormonalne potwory, 

A to czarodziej wstydzioch/wstydu

 To wkurwiony leprechaun , nie chwila to Meliodas XD 

za dużo  The Seven Deadly Schmucks (The Seven Deadly SinsAbridged) oglądam.

 [3]Oficjalnie w oryginale Hormonella Connie, a jej kolega to Maurice the Hormone Monster- po Polsku Potwór Hormon Moris i Coni . Nie wiem dlaczego Polski Netflix wybrał nazwę Potwór Hormon/ potwory Hormony- mi osobiście pasuje potwór hormonalny/Potwory Hormonalne. Ale ja się nie znam na tłumaczeniu. Pozdro dla fanów Big Mouth.

[4] Aluzja do Sezonu 2 Big Mouth, bodajże na odcinek drugi lub trzeci. To ciekawe że wersja z Trailera jest ciekawsza od tego co było odcinku, tam jakoś dziwnie wyszło a trailerze bezbłędnie! tu taj

[5] Według Cioci Wikipedii ( kocham tą ciocię w czasie sesji i egzaminów) jest to magazyn, dokładnie pierwszy magazyn w Polsce, zajmujący tematyką anime/mangę. Pierwszy wydanie tego magazynu buło w 1997 roku. Ostatni numer został wydany 20015 r. Od roku 2018 wznowiono  magazyn. Ale to nie to samo, nie prowadzi tego magazu Mr.Jedi. A miałam szansę czytać wszystkie wydane w „Kawaii” i posiadam wszystkie prawie dodatki  tego magazynu. Tak wiem, jestem Jebnięta, a za młodu byłam mega Jebnięta i zbierałam wszystko co było związane z tą kulturą. I wykupywałam wszystkie stare magazyn „kawaii” , jak na ironię ja je wrzuciłam i na dzisiejszym rynku są dużo warte…..

[6]Woody Woodpecker to postać z kreskówki, która była dzięciołem, powstała w tym samym czasie co Tom i Jerry, Szalone Melodie. W Latach 90 leciały kreskówki z tym dzięciołem na RTL 7.

[7] Nie pytajcie mnie dzieci, skąd on ma taką wyobraźnie o_O

[8] Ja to Sora odpowiada Stephani o „fabule” z parodii No Game, No Live 7 minut- (…)więcej Fan serwisu!

-jest jakiś powód w czemu tej serii, jest tyle Fanserwiu?

-Pewnie że tak! Bo ponieważ jest Bardzo dojrzała i błyskotliwa! (..)”

Więcej pytani pod tym linkiem 

[9] Pamiętacie, wydarzenia tego opowiadania odbywają się w czerwcu 2018,  same wybory były kila miesięcy później. A sama karta LGBT obowiązuje od roku 2019.

[10] Czyli według pewnej stron obliczającej Brutto na Netto to jest 4 złote. Bardziej po szczególnym wyliczeniu to :

Podstawa opodatkowania  4,00 zł

Koszty uzyskania  1,00 zł

Podatek do US 18%            0,72 zł

[11] Dla przypomnienia ( lub niektórzy z was dowiedzą) to chodzi o stary film z lat 90. Film który oryginale znany jest jako „The NakedGun 33 ⅓: The FinalInsult” lub według Polsatu „Naga Broń 33 ½ -Ostateczna Zniewaga”. No wiecie serii parodii gdzie gra Leslie Nielsen jako Frank Drebin- czyli siwy facet rozrabia oraz Priscilla Presley- żona Elivisa Presleya ( nawet ja tego nie wiedziałem, myślałam że to jego córka…. Słynny Piosenkarz syndromem Pedoberam) Słynny mem z Mega Facepalme jest właśnie z tego filmu.

[12] Według tłumacza Google – Hej Shiro, chodzi zobaczy znalazłem w kraterze Pikachuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu”

[13] No cóż, do dzisiaj nie mogę znaleźć tej aplikacji, ale przynajmniej z Turpi gram „wizardsUnitet” w Teorii… cały czas opowiadanie jest 2018….a gra wyszła nie dawno… chwila mam dzisiaj 11.08.2019 xD? Chwila nie jest dzisiaj 13.10.19! Turpi jak długo to poprawiałaś o_O”

[14] To są efekty jak się ogląda 100 raz ten sam filmik „Zboku na Boku - Bohaterowie Ryzykownego Ratunku”

Cały czas próbuję wywalić ten tekst  „(…)-Weźcie się chłopaki, to durneeeee

-WYPRASZAM TO SOBIE!! Co to za maskulinizacja słownictwa?! Tutaj też jest Momo!!

-Weźcie się chłopaki i MOMO, to durneee, uuuuugh.(…)”

[15] He HeHe o Boże właśnie z samej siebie pojechałam…… bo ja należę co tego % ;_;

[martewiczart]

Poranne czytanie: Superman's Girl Friend Lois Lane #108 z 1971 roku, czyli "Bezgłowy wedding-crasher interweniuje w kościele"💃🦸‍♂️. Jestem przekonany, że to i tak nie był pierwszy ślub Clarka i Lois... Komiks godny polecenia ze względy na bardzo dobrą oprawę graficzną i, jak zwykle w tamtym okresie, całkiem interesującą historię (o duchach)👻! W drugiej opowieści występuje również Thorn, którą poznałem z komiksów drukowanych w Polsce w latach dziewięćdziesiątych. W ogóle bardzo dużo historii, które miałem za oryginalne--włącznie z fabułami i tytułami!--odkrywam teraz jako prekursorskie oryginały w tych starych wydaniach. http://bit.ly/2xbpbXA

[osobypostacieludzie]

Hajo F. Breuer - był niemieckim autorem fantastyki naukowej, redaktorem i wydawcą. Breuer uczył się niemieckiego, angielskiego i filozofii i został zaliczony do liceum. Karierę jako pisarz rozpoczął w niemieckim Condor Verlag jako tłumacz Marvel Comics. Od 1983 r. napisał dla tygodnika Bastei-Verlag wydanie komiksowych opowieści o duchach. W 1989 roku wydawnictwo Lübbe Verlag opublikowało serię wydawniczą Nowy kultowy bohater MAX HEADROOM dla tej samej serii telewizyjnej, Breuer był jedynym autorem czterech powieści. Od 1989 r., jako redaktor naczelny w Hethke-Verlag, nadzorował DC Comics do czasu wygaśnięcia licencji. Od 1999 do śmierci był redaktorem serii książek science-fiction Ren Dhark, dostępnej w HJB Verlag. W 2014 r. Breuer dołączył do AfD w wyborach lokalnych w Mönchengladbach. 17 października 2014 r. poddał się rakowi.

[pufal]

Opowieści galicyjskie Stasiuk Andrzej

Opowieści galicyjskie Stasiuk Andrzej

Nowe wydanie jednej z najbardziej znanych książek Andrzeja Stasiuka. Balladowa opowieść o Galicji, jej mieszkańcach i duchach. Na podstawie „Opowieści…” powstał film fabularny w reżyserii Dariusza Jabłońskiego (w rolach głównych: Zuzana Fialová, Jiří Macháček. Grają także m.in. Marian Dziędziel, Jerzy Radziwiłłowicz, Maciej Stuhr, Cezary Kosiński, Marek…

[agneswieckowska]

Wyspa Ekerö to istne siedlisko duchów. Specyficznych duchów, które upodobały sobie nie tylko pałace ale i kościoły, a nawet miejsca w lesie – tutaj pisałam o dziwnym stosie . Gdzieś tak w połowie wyspy na uboczu znajduje się piękny i bardzo tajemniczy pałac.

Wiedzie do niego, piękna i bardzo stara aleja lipowa.

Majątek Stavsund/Stafsund powstał w XVII wieku i początkowo składał się z dwóch wsi. W 1670 roku majątek zakupił członek Rady Królewskiej, Erik Lindsköld który wybudował tutaj pałac. W jednym ze skrzydeł pałacu (odrębny budynek) znajdowała się kuchnia. Dzięki temu, że umieszczono ją w osobnym skrzydle pałac nie był narażony na pożary. W pałacu znajdowała się również ogromna biblioteka licząca sobie 20 000 woluminów oraz ogromne archiwum rodziny von Fersen.

W roku 1865 i 1982  przeprowadzono gruntowne remonty pałacu. Podczas ostatniego odkryto elementy wystroju XVII-wiecznego.

Pałac bardzo często zmieniał właściciela i co ciekawe bardzo często jego właścicielkami były kobiety. Obecnie pałac znajduje się w rękach prywatnych i można w nim wynająć pokój.

Pałac jest piękny – może trochę zaniedbany ale ma coś w sobie. Nie wiem może to ta atmosfera dziwnej ciszy albo……

Jeden z mieszkańców tego pałacu opowiadał, że każdy gość przekraczający próg pałacu zawsze skarży się na ogarniające go nagle złe samopoczucie. Jakby coś człowieka oblepiało i zabierało całą energię. Zawsze też gdy zapada zmrok czuje się, że w domu zmienia się atmosfera. Coś mrocznego wypełza z kątów i sprawia, że mieszkańcy pałacu czują się w nim nieswojo. Człowiek który o tym opowiadał miał też kilka dziwnych przypadków. Pewnej nocy obudziło go mocne walenie w drzwi do jego sypialni. Mężczyzna myśląc, że coś się stało zerwał się z łóżka i podbiegł do drzwi. Otworzył je szybko i…..za drzwiami nie było nikogo. Nikt też poza nim nie słyszał odgłosów uderzania w drzwi. Inny mieszkaniec pałacu opowiadał, że pewnego dnia odwiedziła go pałacu sąsiadka, która przyszła do pałacu żeby trochę pogawędzić z sąsiadem. Usiadła obok na fotelu i zaczęła coś opowiadać. Nagle w trakcie opowieści zbladła, a na jej czole pojawiły się krople potu. Jej wzrok skierowany był w jedno miejsce. Drewnianym głosem zapytała gospodarza czy on też widzi tę kobietę. Mężczyzna popatrzył we wskazanym kierunku ale nic tam nie zobaczył. Odpowiedział że nie, na co jego sąsiadka zerwała się z fotela i wybiegła z budynku. Kobieta bardzo długo omijała szerokim łukiem pałac, a właścicielowi przy okazji opowiedziała, że nie pierwszy raz widziała tę kobietę. Jednak dotąd zawsze widywała ją z daleka w parku – nigdy tak blisko. Wśród pałacowych historii o duchach wyróżnia się jeszcze jedna. Pewnego razu w pałacu wyprawiano urodziny jednego z członków rodziny zamieszkującej majątek. Jeden z gości – kobieta, zadzwoniła następnego dnia żeby podziękować za zaproszenie i przy okazji zapytała o dziewczynkę, którą minęła na schodach wewnątrz pałacu. Dziewczynka była bardzo ładna i miała na sobie długą, białą sukienkę. Kobieta pozdrowiła ją ale dziecko minęło ją na schodach i zniknęło w jednym z pomieszczeń. W odpowiedzi usłyszała, że nikogo takiego nie było wśród zaproszonych gości…

  Źródła:

http://www.stafsund.se/gods/index.htm

Hemsökt : spökerier i Stockholms län av Petter Inedahl, HALVKLOTBAND, Svenska, 2015

Pałac w Stavsund. Wyspa Ekerö to istne siedlisko duchów. Specyficznych duchów, które upodobały sobie nie tylko pałace ale i kościoły, a nawet miejsca w lesie - 

[narwana-games]

Shadwen - nieco rozczarowująca przygodówka z podwórka Frozenbyte

Tytułowa Shadwen to klasyczna wyszkolona zabójczyni - zimna, zwinna piękność. Jej twarde i pałające żądzą zemsty serce jest w stanie zmiękczyć jedynie Lily, osierocona dziewczynka, anioł w ludzkiej skórze. Ich znajomość rozpoczyna się albo od zwykłego przypadku, albo od cudownego zrządzenia losu... Shadwen pragnie unicestwić okrutnego króla, ale przed nią długa podróż do zamku. Po drodze spotyka głodne, niewinne dziecko karcone przez strażnika za kradzież jabłka i postanawia interweniować. W ten sposób zyskuje małą towarzyszkę, ale zaufanie Lily do Shadwen, jak się okazuje, jest bardzo kruche. Dziewczynka ma delikatną osobowość, a pogardę do przemocy fizycznej wyniosła z domu. Nie będzie zadowolona, widząc, że jej wybawicielka zajmuje się zabijaniem. Stąd trzy drogi przejścia gry.

Przez piętnaście niedługich rozdziałów Shadwen musi skradać się między czujnymi strażnikami i torować drogę nie tylko dla siebie, ale i dla Lily. Klawiszem T można sugerować dziewczynce, dokąd ma się udać, co nie zawsze jest to możliwe, zwłaszcza kiedy któryś ze strażników nagle obróci się w jej stronę. Lily ucieka wtedy do miejsca poprzedniej kryjówki. Shadwen z kolei korzysta z haka (ang. grappling hook) do zawieszania się na drewnianych kładkach lub przesuwania przedmiotów w celu odciągnięcia uwagi straży. Poziom trudności wzrasta w miarę pokonywania etapów, lecz nie jest tak, że trzeba główkować nie wiadomo ile nad pokonaniem przeszkody. Zwykle rozwiązania nasuwają się same po zaobserwowaniu ruchu strażników. Dla ułatwienia polecam opcję z oznaczeniem pola widzenia strażnika, wtedy ma się pewność, że nie przekroczy się go choćby o krok.

Ale, ale. Shadwen, jak wspomniałam wcześniej, jest zabójczynią, dlatego, jak najbardziej, zamiast czmychania między wrogami może ich po kolei eliminować, należy za to uważać, by zawsze dobrze ukryć ciało, bo gdy zostanie odnalezione, strażnicy podniosą alarm, a to równa się z przegraną. Najłatwiejszy sposób na pozbycie się problemu to zajście strażnika od tyłu i poderżnięcie mu gardła. Na tych bardziej opancerzonych trzeba zrzucać ciężkie przedmioty albo zeskakiwać im na głowy z dużej wysokości. Bohaterka dysponuje też prostym ekwipunkiem, do którego zbiera różne przedmioty i plany, a dzięki nim ma możliwość konstruowania śmiercionośnych pułapek. Łatwo je umieścić, wystarczy wskazać wybrany punkt na ziemi. Co więcej, czas w grze płynie jedynie podczas ruchu postaci lub przy przytrzymywaniu klawiszy Ctrl (kucanie) albo Q. Błędne decyzje gracz musi wycofywać klawiszem R, przewijając zdarzenia do tyłu. Taki system zdecydowanie pomaga w planowaniu następnych działań, ale… jakoś się do niego nie przekonałam.

Podoba mi się zamysł gry pod tym kątem, że to od gracza zależy, czy główna bohaterka będzie krwawą zabójczynią, czy powstrzyma się od mordowania, aby nie wystraszyć Lily. Jednak po studiu Frozenbyte, twórcach baśniowej serii Trine, spodziewałam się czegoś bardziej barwnego, magicznego i urozmaiconego. Niestety, gra polega tylko na skradaniu się i przewijaniu czasu do tyłu w razie pomyłek. Zabrakło mi jakiejś ciekawej opowieści, a życiorysy obu postaci miały potencjał do rozwinięcia takowej. Szczątki fabuły odnalazłam przy wczytywaniu rozdziałów, ale odsłuchiwanie krótkich dialogów między Shadwen a Lily raczej mnie nie pocieszyło.

Bardzo długo zastanawiałam się nad ostatecznym werdyktem, ale raczej nie polecam Shadwen. Nie dlatego, że gra okazała się inna, niż obiecywano w opisie, a przez narastającą nudę i nieciekawe zakończenie (zamiast dreszczu emocji - ziewnięcie). Po poznaniu swego rodzaju mechanizmu wrogów, sposobu ich poruszania się, nie czekało na mnie już nic ekscytującego bądź zaskakującego. Plansze są do bólu podobne i niedopracowane, strażnicy jednakowi (ciągle rozmawiają o duchach albo obgadują władcę), oprawa dźwiękowa niezbyt interesująca. Kto chce poczuć dawkę adrenaliny, ten powinien podjąć się wyzwania, aby zabić wszystkich strażników w przeciągu całej rozgrywki, bo przeciągnięcie ciała w stóg siana czy krzak czasami wymaga precyzji i dobrego wyczucia czasu, ponadto tworzenie i zastawianie pułapek to jedna z niewielu zalet Shadwen. Do innych z pewnością mogę zaliczyć mnogość osiągnięć i karty do zdobycia.

Jeśli ktoś nienawidzi elementu skradania, niech trzyma się z daleka od tej pozycji, bo szkoda nerwów i pieniędzy. Ba, cieszę się, że nie wydałam na ten tytuł pełnej ceny, czyli 16,99 euro. Za niższą kwotę można zaopatrzyć się w znacznie ciekawszą grę z półki stealth, np. Mark of the Ninja. A w przypadku Shadwen warto czekać na promocję -75%. Łatwiej znieść rozczarowanie. *tytuł gry kursywą, żeby nie mieszał się z imieniem głównej bohaterki

Do następnego!