#mimos para pets

[floripapet]

Casinha para Pets fofa!

[cadeloverforever]

Hello! Today I bring one from Kenshi! I hope you like it, I will try to make it long, I don't have much inspiration and it takes me a long time 😭 (la versión en español está en esta misma publicación!) I hope you like it!

_________________________________________

Kenshi Takahashi Headcanon!

★ after he lost his sight, every day you let him touch your face, so that in some way he could visualize you through his fingers, the feeling of his fingers running over your face is magnificent, while Kenshi runs over your face he tries to guess What part of your face is he touching, although I already memorize it clearly, it's like a little game between the two of you (simply cute in all its aspects ♥️)

★He may think that he is not enough for you simply because you cannot see according to him, but you deny it "oh... my sweet, I don't want to hear you say that to yourself again, you are my everything, you understand." "I love you, I love you now, I will love you tomorrow and I will love you in any damn universe", it is more of a small scolding for him, you love him too much and it breaks your heart when he thinks about himself, you also calm him down with a kiss and then with cuddles, he is the person you spoil too much

★You two have a pet chicken, Kenshi always takes care of it and when he goes on a mission he gives it to you to take care of it, it has specific care, he usually gives you a note with all the care (breakfast -6:30 am, lunch 12:00,Snack 7:00 pm--stay close to her when she eats, she likes to eat with someone). And also with the foods that the chicken likes and doesn't like, sometimes you think that he loves his chicken more than you (😔)

★He likes to dance with you whenever he has time, sometimes he just grabs your arm and starts dancing with you, it's something fun since you almost always never expect it, he does it at the most random moments possible, something you love about him

★Every February 14, Kenshi will ask Johnny to help with some gifts that he and Johnny chose for you. They would be nice, simple gifts but with great sentimental value.

_________________________________________

¡Hola! ¡Hoy traigo uno de Kenshi! Espero que les guste, intentaré que sea largo, no tengo mucha inspiración y me lleva mucho tiempo 😭 espero les guste!

Kenshi Takahashi Headcanon!

★ después de que perdió la vista, todos los días le dejaste tocar tu rostro, para que de alguna manera pudiera visualizarte a través de sus dedos, la sensación de sus dedos recorriendo tu rostro es magnífica, mientras Kenshi corre sobre tu rostro intenta adivina que parte de tu cara esta tocando, aunque ya lo memorizo claramente, es como un jueguito entre ustedes dos (simplemente lindo en todos sus aspectos ♥️)

★Él puede pensar que no es suficiente para ti simplemente porque no puedes ver según él, pero lo niegas "oh... mi amor, no quiero oírte decir eso otra vez, eres mi todo". , tú entiendes." "Te amo, te amo ahora, te amaré mañana y te amaré en cualquier maldito universo", es más bien un pequeño regaño para él, lo amas demasiado y te rompe el corazón cuando piensa en eso. a si mismo, también lo calmas con un beso y luego con mimos, es la persona a la que mimas demasiado

★Ustedes dos tienen un pollo como mascota, Kenshi siempre lo cuida y cuando sale a una misión te lo entrega para que lo cuides, tiene cuidados específicos, normalmente te da una nota con todos los cuidados (desayuno - 6:30 am, almuerzo 12:00, merienda 7:00 pm (manténgase cerca de ella cuando come, le gusta comer con alguien). Y también con las comidas que le gustan y que no le gustan al pollo, a veces piensas que él ama más a su pollo que a ti (😔)

★Le gusta bailar contigo cuando tiene tiempo, a veces simplemente te agarra del brazo y comienza a bailar contigo, es algo divertido ya que casi nunca te lo esperas, lo hace en los momentos más aleatorios posibles, algo que te encanta de él

★Cada 14 de febrero, Kenshi le pedirá a Johnny que le ayude con algunos regalos que él y Johnny eligieron para ti. Serían regalos bonitos, sencillos pero con un gran valor sentimental.

[twokinds-es]

Laura Self-Pet 2

Secuela de Laura Self-Pet, Kat encuentra a Laura dándose mimos a ella misma, tengo mis dudas de que Kat se crea que es para el stream, boceto sugerido por Ikkis.

Publicar original “Patreon”

(Salu2 de Spark)

[evolutiongirls]

¡Hoy Perritos y Gatitos pueden disfrutar de la tecnología!

Las mascotas hoy en día son parte de nuestra familia, para muchos son nuestros hijos o hermanos, ¡Los amamos tanto! También sabemos que la tecnología avanza día a día ¿Puedes imaginarte cómo será el futuro para las mascotas? Actualmente comenzamos a ver los primeros avances tecnológicos que benefician a nuestros compañeros de vida.

Te invito a recordar ese día que con tu familia o amigos querían irse de paseo, pero no podían dejar a tu perrito o gatito solo por mucho tiempo porque no había nadie que pudiera alimentarla, ¡Problema solucionado! PETWANT es un comedero inteligente que mide las raciones del alimento y va rellenando el plato cada vez que sea su hora de comer.¿Tu mascota está con sobrepeso y necesitas saber cuánto ejercicio hace diariamente? Existe un collar inteligente PETPLUSS es parecido a un SmartWatch, este mide las calorías quemadas, el tiempo que corrió y caminó, también cuánto ha dormido y dónde anduvo, si eres un petlover preocupado por el bienestar de tu amigo de cuatro patas esta novedad es totalmente recomendable.

Si trabajas en casa o bien usualmente debes realizar tareas en tu computador, es probable que en más de alguna oportunidad tus gatitos se hayan subido al teclado y se hayan rascado con la pantalla o bien tus perritos lloren por atención, es triste pero no siempre podemos interrumpir la labor para jugar con ellos. PET GRAVITY es una pelota interactiva que con distintos tipos de giros, al encenderla tu mascota obtendrá algunos minutos de entretenimiento y tu ganas tiempo para terminar la tarea. VALONNI CAT es un juguete láser especialmente diseñado para mantener ocupado a tus gatitos, este se puede programar para cuando salgas a la escuela o al trabajo tu pequeño no te extrañe tanto. ¿Tu también extrañas a tu mascota cuando estás fuera de casa? EBO es la compañía ideal, este pequeño robot con c��mara integrada te mantendrá informado sobre tus mascotas en casa además podrás jugar con ellos a distancia. ¡El futuro es hoy viejo!

Cabe mencionar que los juguetes tecnológicos son una solución complementaria a la necesidad de atención ya que tu perrito o gatito siempre van a querer tu caricias y mimos.

Hasta el momento la tecnología ha avanzado exponencialmente y no se detendrá, así como también los descubrimientos científicos que ayudan a cuidar la salud de nuestras mascotas, los petlovers somos los más felices con estos nuevos avances.

¿Conocías estos dispositivos inteligentes para tus mascotas? ¿Qué te parecen?

[wallamascotas]

JIMENA - MALAGA

--- Para 🇬🇧 Scroll Down --- 🌟 ¡Adopta a Jimena y transforma tu vida con su ternura! 🌟 ¿Buscas una compañera tranquila y llena de amor? ¡Conoce a Jimena! 🧡🤍🐾 Esta gatita de 3 meses es tímida pero dulce. Con un poco de paciencia, Jimena te recompensará con su cariño y lealtad. Jimena vive con otros gatos 🐱 y se lleva bien con perros 🐶. Aunque al principio es reservada, disfruta de los mimos una vez que confía. Imagina llegar a casa y ver cómo poco a poco Jimena se acerca a ti en busca de caricias con su mirada tierna. ¡No será solo una mascota, será una compañera leal! Jimena vive en Vélez-Málaga, pero puede viajar a cualquier parte de España. Ya está vacunada, desparasitada, con pasaporte y microchip. ¡Está lista para formar parte de tu hogar! Adoptar a Jimena es darle una vida llena de amor y ganar una amiga fiel para siempre. Contáctanos en Acción Defiéndelos y dale a Jimena el hogar que merece. ❤️🏠 📩 Contáctanos y adopta a Jimena. ¡Te está esperando! #adoptanocompres #JimenaTeEspera #acciondefiendelos #gatitosenadopcion #amorfelino. 🇬🇧🇬🇧🇬🇧 🌟 Adopt Jimena and Transform Your Life with Her Sweetness! 🌟 Looking for a calm and loving companion? Meet Jimena! 🧡🤍🐾 This 3-month-old kitten is shy but sweet. With a little patience, Jimena will reward you with affection and loyalty. Jimena lives with other cats 🐱 and gets along well with dogs 🐶. Though reserved at first, once she trusts you, she loves cuddling. Imagine coming home and seeing Jimena slowly approach you, seeking affection with her sweet gaze. She will be more than just a pet; she’ll be your loyal companion! Jimena lives in Vélez-Málaga but can travel anywhere in Spain. She’s vaccinated, dewormed, with a passport and microchip. She’s ready to join your family! Adopting Jimena means giving her a life full of love and gaining a lifelong friend. Contact us at Acción Defiéndelos and give Jimena the home she deserves. ❤️🏠 📩 Contact us and adopt Jimena. She’s waiting for you! #adoptdontshop #JimenaAwaits #acciondefiendelos #adoptacat #felinefriend Read the full article

[vantajao]

Fonte de água Breeze Pet 2,2L Mimo Tech - PP014

O bebedouro automático Breeze Water Fountain mantém a água dos seus pets sempre limpa e fresca para incentivá-los a hidratar e ficar mais saudáveis. Silencioso, prático e com design inteligente, tem filtro removível com camada de carvão ativado. Bebedouro automático Breeze Water Fountain 2,2 L Mimo Tech Aliado à saúde dos pets O sistema de filtração circulante, com camada de carvão ativado, do…

[mimoparapet]

VEJA TAMBÉM!

[baeksu-krp]

Nome: Shen Miàoyīn Faceclaim: Ningning, AESPA Data de nascimento e idade: 18.10.2000 — 23 anos Gênero: Feminino Etnia e nacionalidade: Chinesa, China

Moradia: Jung-gu Ocupação: Tosadora, Pet Shop Art & Paws Qualidades: Dedicada, Amigável Defeitos: Ciumenta, Iludida User: @bks_miaoyin

TW: Citações a doença, cirurgia, roubo

Miaoyin tinha tudo para ter uma vida de luxo. Filha única de uma de empresários ricos em Xangai, a jovem foi mimada desde o momento de seu nascimento como uma verdadeira princesa, com as roupas mais extravagantes e os melhores brinquedos, e principalmente, a presença frequente da mãe, que preferiu trabalhar em casa para criar a menina perto dela, apesar da ajuda das empregadas. Ainda quando pequena, Miaoyin ficou doente, precisando passar por uma série de cirurgias, desde o olho direito até um transplante de fígado, o que criou uma superproteção dos pais, que mal a deixavam sair para brincar depois que conseguiu alta. Foram anos estudando em casa, resultando em frequentes crises de ansiedade e obsessões que mudaram a cada três meses, tudo porque seu tempo não era bem ocupado. Ficava entediada, se sentia presa e precisava descontar aquilo nas suas obsessões: começou com a coleção de Barbies, então foi para a dança, depois a coleção de roupas, então o vício em filmes adolescentes, até chegar no k-pop. Oh Deus, o k-pop… Aquele se tornou a sua maior e mais frequente obsessão. Pessoas bonitas, músicas marcantes, um idioma que para seus ouvidos era melódico. Miaoyin passou a adolescência gastando o dinheiro dos seus pais com álbuns e mais álbuns, já que não a permitiam ir para shows. Seus amigos? Todos virtuais, mas que compartilhavam a mesma obsessão que ela. Miaoyin se sentia completa e compreendida com suas amizades online e sua coleção de produtos coreanos, mas no fim da adolescência, viu que não estava satisfeita. Cansada de ficar presa em casa e ser superprotegida pelos pais, mesmo com uma saúde estável, Miaoyin fez um escândalo, pegando uma boa parte do dinheiro dos pais e fugindo para Coreia aos 19 anos, onde se juntou com algumas de suas amigas virtuais para viverem em um apartamento conjunto. Ali na Coreia, Miaoyin gastou e gastou com seus ídolos, participando de shows, os seguindo em turnês e entrando no fanclub oficial, até que a grana começou a sumir. Percebendo que precisava de mais dinheiro para manter seus mimos, entrou em contato com os pais, mas diferente do que pensou, eles se recusaram a enviar dinheiro para que ela continuasse com aquele vício, como uma forma de punição pela fuga. Os pais decidiram ajudar pagando apenas pela sua parte do aluguel, enviando o dinheiro diretamente para a senhoria, obrigando a jovem chinesa a procurar estudar e trabalhar. Irritada e sem querer fazer uma faculdade, Miaoyin preferiu fazer um curso para banho e tosa, onde pelo menos trabalharia com animais, coisa que ela gostava tanto quanto o entretenimento coreano. Foi assim que conseguiu um trabalho como tosadora e tenta se manter até hoje com esse salário.

OOC: +18 Triggers: palhaços (inclui emojis), maus tratos aos animais, zoofilia, incesto, jumpscare, acrofobia (visuais), incesto, zoofilia e maus tratos (citação também) Temas de interesse: Todos

[amostrasnanet]

Cobasi vai presentear seguidores com Joia Pet

A Cobasi preparou um super sorteio para seus seguidores, e os sorteados ganharão uma linda Joia Pet personalizada. Serão 5 pessoas escolhidas através de sorteio e irão garantir um lindo mimo folheado em ouro ou prata. Para saber mais detalhes, continue vendo essa publicação. Para quem ama animais, essa novidade é animadora, pois é uma … O post Cobasi vai presentear seguidores com Joia Pet foi…

[lunaparaomundo]

Um universo de possibilidades! #petikonoegito @petiko_br O melhor box do mundo com um tema novo todos os meses. BOX.Petiko é clube de assinaturas que entrega mensalmente uma seleção de mimos selecionados para o seu pet. #lunaa_pug #boxpetiko #petiko #brinquedo #petiscos #revista #blumenau #dogvibeclub #egito #dogvibe #pugsc #pug #pugworld #adorable #dogs #instadog #pet #petlovers #pugs #cachorrosdobrasil #bbbcompet1 (em Blumenau, Santa Catarina, Brazil) https://www.instagram.com/p/CncjafcuARi/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[dhbrambilla]

Olá amigos clientes da Pop Dog. Vai viajar? Então, tome alguns cuidados importantes além daqueles já citados na imagem acima: Compre a ração, petiscos, medicamentos e demais mimos do seu Pet antes de ir viajar, porque, pode ser , que não tenha o que precisa e o que ele gosta quando chegar ao seu destino. Muito cuidado quando passear com seu Pet no sol, se tiver muito quente ele pode queimar as patinhas, leve água e o junta caca. Evite passear perto do meio dia e ao longo da tarde, os melhores horários para passear é de manhã cedo e no finalzinho da tarde. Use protetor solar em você e o específico para pets no seu Pet. Onde tem dicas para seu pet nessas férias? Aqui na Pop Dog tem! Vem pra Pop Dog você também! Grande abraço a todos. (em POP DOG Petshop) https://www.instagram.com/p/CmF9dYou4dL/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[drickazen]

O patêzinho faz falta né? Não esqueça de passar na nossa loja hoje e levar esse mimo para o seu peludo! Escova Removedora Tira Pelos Dos Pets Cães E Gatos. Ideal para pelagem curta, médio e longo; Escova sem agredir a pele; SAIBA MAIS ou COMPRE NO LINK: https://shope.ee/7UfQeyiwNc Acesse o LINK DA BIO ou https://linktr.ee/soofertastopp, https://linktr.ee/topbazar2022 para essas e muito mais ofertas!!!! Gratidão 🙏 . . . . . . . #gatosfofos #coisasdecasa #petlovers #amocachorro #GatosFilhotes #achadosshopee #achadoshopee #compracasa #dicapet #gatosoltandopelo #comprasonline #shopee #amorpelosanimais #gatosengraçados #dicasshopee #casaorganizada #bazarpet #Gateiros #gateiros #gadgets #meupet #amordepet https://www.instagram.com/p/ClJ-7AGv9sj/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[travelinnhoteis]

Travel Inn Trancoso oferece Mini Wedding em cenário paradisíaco à beira mar

A localização pé na areia da Pousada, na Praia do Rio Verde, no litoral baiano, garante celebrações intimistas num cenário praiano e perfeito para dizer o tão esperado "aceito", cercado da família e melhores amigos

A Pousada Travel Inn Trancoso (BA), elaborou uma programação exclusiva para atender à crescente demanda do Elopement Wedding, que basicamente remete ao conceito do casamento a dois, uma maneira dos casais celebrarem com mais significado e na forma mais íntima possível seu amor e união. O casamento a dois não segue os protocolos e regras convencionais, mas um formato elaborado e sonhado pelo casal, envolvendo poucos convidados, geralmente membros da família e amigos mais próximos.

A localização pé na areia da Pousada transforma-se no cenário perfeito para dizer o tão esperado “sim”, reunindo o visual encantador da Praia do Rio Verde e infraestrutura completa para momentos inesquecíveis, que podem incluir um gazebo e altar na areia, flores e outros componentes escolhidos pelo casal. A Travel Inn Trancoso também coloca à disposição, um bangalô reservado exclusivamente para o jantar dos noivos e convidados, com capacidade para até 10 pessoas, decoração com laterais cobertas com tecido voil branco e caminho de velas, detalhes que reforçam o romantismo da ocasião.

Seja para um petit comitê como o mini wedding ou para centenas de convidados, a Travel In Trancoso garante todo o glamour de uma cerimônia de casamento e, ao mesmo tempo, toda a descontração e charme de uma festa à beira-mar. Além disso, os noivos têm liberdade para contratar serviços terceirizados para a decoração personalizada dos espaços.

Para os convidados e familiares a Pousada oferece desconto nas diárias de hospedagem e, para os noivos, a opção especial para a noite núpcias que inclui decoração exclusiva, espumante e outros mimos para o casal.

Serviço: Pousada Travel Inn Trancoso Estrada Trancoso Itaquena, 740 – Trancoso – BA Estacionamento e wi-fi gratuitos. Possui serviço de Pet Friendly

[rokenrol]

Lopovica

Kad u rano jutro, s prvim granatama negdje u daljini, majstor Hajro prođe ulicom s rukom u džepu sivoga, mirnodopski ispeglanog sakoa, u bijeloj košulji i s kravatom, tih i lagan kao sjena, stvari se u našem gradu vraćaju na svoje mjesto. Ili u sumrak, kad su na ulici samo patrole koje ljude odvode na kopanje rovova, zlonamjernici, krijumčari i matere koje traže izgubljene sinove, mine Hajro u sivom činovničkom sakou, u košulji bijeloj, s kravatom crvenom kao za kongres, i ljudima bude lakše jer im se opet učini da se stvari vraćaju na svoje mjesto. A nemaju ni velikih briga za majstora Hajru. Zbog nečega znaju da njega neće pokupiti na kopanje. A znaju i da ga neće ubiti granata. Ima tu ljudi, nisu brojni, možda svaki stoti ili svaka dvjestopedeseta među onima što ih znamo, za koje se nekako osjeti da ih neće ubiti rat. Jer u njihovim životima postoji neka teža i starija muka od rata, koju im je zadalo da otpate mimo svih zajedničkih muka i nesreća. A biva i da majstor Hajro prođe usred dana, u sakou i košulji bijeloj kao da vode ima na bacanje, s kravatom kojom kao da se ruga onima gore. Ako vam je do moje krvi, govori im Hajro kravatom, onda vam je evo!

Prije rata bilo je drukčije. Tad ga se moglo vidjeti samo u rano jutro, gdje tih i lagan kao sjena, gospodstven kakav je i sad, promakne ulicom, i tko god bi ga s prozora ili s avlijskih vrata vidio, pomislio bi isto: mučenik Hajro vraća stvari na svoje mjesto. A poslije, tokom dana, više ne bi imao vremena kao što ga ima danas. Kvarili su se na sve strane televizori, gramofoni i gramofonska pojačala, kasetofoni su gutali traku, pregorjevale su lampe u onim starim radio aparatima, prestajali su raditi šareni tranzistori, kakvi se nose na nedjeljne utakmice, da čovjek može čuti i ostale rezultate, a majstor Hajro sve ih je popravljao, jer za njega nije bio nepopravljive elektronske naprave za zabavu i dangubu, niti takvog televizorskog i tranzistorskog jada koji bi bio nedostojan truda i popravka. Ako netko na popravak donese, umjesto da ga baci u smeće, tranzistor koji ne vrijedi ni pet stoja, to može značiti samo dvije stvari: ili je vlasnik toliko siromašan da nema para za novi tranzistor, ili mu je ovaj draga uspomena, pa ga ne može baciti. Zato je majstor Hajro vazda najviše vremena gubio na popravke koji se ne isplate. Ili se ne isplate u novcu, nego u nečemu drugom. U nečemu što je od novca svakako vrednije. Zato po cijele dane i nije dizao glavu od posla.

Majstor Hajro nije bio pravi radiotelevizijski mehaničar – kako se to zvanično nazivalo. Studirao je elektrotehniku, dugo i temeljito, bez dubokog interesa i bez strasti. Diplomirao je i shvatio da nikad neće biti inženjer. Nije od tog svijeta. Dok oni razgovaraju, on šuti. Ne zna šta bi rekao, a da to što kaže ima veze s inženjerstvom i elektrotehnikom. S ispraznom metafizikom struje, koja ne prolazi, recimo, televizorom ili pločom na štednjaku, nego ima neku višu svrhu. I onda je u podrumu jedne od onih starih austrougarskih zgrada iznad Muzičke akademije otvorio radnju za popravljanje televizora. U početku je bilo problema s kvalifikacijama, ali onda je netko u općini pametno zaključio da ako mušterije vjeruju da im je majstor Hajro popravio televizor, onda bit će i da je kvalificiran za taj posao. Osim toga, valjda se na elektrotehničkom fakultetu nauči kako radi radio, kako radi televizor.

U to vrijeme kada je već imao svoju radnju i svoj uhodan posao, i kada je majstorisao oko razglasa vodećih sarajevskih rock grupa, majstor Hajro zagledao se u lijepu krupnooku i crnokosu mladu službenicu u Privrednoj banci na Marijin dvoru, tamo kod Magribija džamije. Maksuz se tamo u banku prijavio, iako mu nije bilo ni sruke ni snoge, samo da je pogleda i da mu ona, bude li sreće, uzme papire. Dane kad bi kod nje došao na red, a ne kod druge dvije šalteruše, Hajro je računao kao sretne. I sve ih je više bilo, tih sretnih dana.

A onda je jednog od takvih dana netko u banci viknuo:

– Milice!

A onda se osvrnula, pa je rekla:

– Izvinite, samo trenutak!

Ustala je i otišla negdje iza.

Nije to trajalo dugo, možda ni minutu, ali u toj se minuti Hajri dvaput u njegovoj glavi i u srcu obrnuo njegov život. Ili mu se dvaput, neka ne čuje đavo, u glavi u u srcu obrnula sudbina.

Najprije se razočarao, onako kako se čovjek samo jednom razočara. Razočarao se kao da mu je u tom času u srce došlo, oprosti mi Bože, da Boga nema. I da od ovog trenutka valja živjeti bez Boga i odlaziti u bilo koju drugu bližu i običniju banku. Ali odmah zatim, prije nego što se Milica vratila, u tih samo nekoliko sekundi, Hajro je odlučio da ga nije briga. I da će on ići za svojim osjećajima, taman to i ne bilo pametno. I taman mu cijeli svijet govorio da će mu to zagorčati život među ljudima. Uostalom, mislio je Hajro, ne može biti da Boga nema.

Hajrinom još uvijek živom i dobro držećem babi nije bilo drago. Materi, koja je i danas živa, još i manje. Da im sin jedinac pođe za vlahinju za njih je bilo taman onoliko strašno koliko je za njega strašno bilo saznanje da Boga nema. Ali Hajrin je babo kao i on bio blage naravi, pa od njegova protivljenja nije moglo biti velikog zla ni gnjeva. Samo neotklonjive žalosti i brige. A mati, ona bi ga, možda, i klela, da joj Hajro nije bio jedini. Ali sebi je rekla da će za vlahinju imati tako ledeno srce da će se ona u njezinom srcu prehladiti, dobiti upalu pluća, poći prije reda svom vlaškom Bogu, a njezinom Hajri ostaviti priliku da se u životu još jednom sljubi, ali sad s poštenom i ispravnom ženom.

Kako je Hajro osvojio Milicu? O tome ni s jedne strane ne postoje sjećanja ni saznanja. Ali pola godine nakon što je netko u banci zazvao njeno ime, i isto toliko nakon što je babi i materi saopćio da se zagledao u Milicu, i da ga ništa više od nje ne može odvratiti, bili su već muž i žena.

Miličini protiv njene udaje nisu imali ništa. Živjeli su u Zaječaru, tamo negdje nakraj Srbije, i kad im je kćerka završila na studiju u Sarajevu, pa se zatim zaposlila tamo u banci, valjda su i računali da će se udati za Bosanca. A za njih je, iz te daleke perspektive, svaki Bosanac bio Hajro. (Kao što, ruku na srce, možda i jest. Samo što je nekima to tajno, a drugima javno ime.)

Tako su doputovali iz Zaječara, skupa s Miličinim sestrama, na malenu svadbu u hotelu Bristol, na kojoj nije bilo nikoga od njegovih. Ali nisu htjeli ništa da remete ni da čine dodatnu štetu tamo gdje neki kvar već postoji, pa se oko toga nisu raspitivali. Oni nikada neće upoznati Hajrine roditelje.

Ali Milica ih je upoznala tri godine kasnije. Taman je prvi put zanijela i do osmog mjeseca uznijela, kada je stigla vijest da je Hajrin babo leži ni mrtav ni živ na Koševu, u bolnici, pošto je doživio težak izljev krvi u mozak.

Bližila se ponoć kada je Hajro kao bez duše dotrčao pred bolnicu, provukao se pored portira, ušao na odjeljenje, našao sobu. I u sobi svog babu u dubokoj komi, i mater kako sjedi u dnu njegovih nogu, ruke besposleno drži u krilu, jer ne zna šta bi s njima, i kako bi s njime kojeg sad ima i nema, a bilo ga je cijeli njezin život.

I kad je vidjela Hajru, nije znala što da mu kaže. Glava joj je bila prazna. Srce joj je bilo prazno. Uspaničeno se rastrčala niz vlastitu dušu, kao niz savršeno praznu i pustu katedralu, pa je tako, strana sebi samoj, izgovorila:

– A gdje ti je žena?

Sutradan, popodne, u vrijeme posjeta, negdje oko tri, uz postelju na kojoj je tijelo još uvijek  trošilo svoje vrijeme, otkucavajući kao sat bez brojeva i bez kazaljki, ali u tom tijelu nije više bilo Hajrinog babe, upoznale su se snaha i svekrva. Milica je poletjela da ju zagrli, a mati se nije sjetila da ju je naumila prehladiti i ubiti ledom svoga srca.

Sljedećih pet dana babu je doktor Milivoj Weber održavao u životu, a onda ga je jedne subotnje zore pustio da ode. Svakog popodneva sve troje bi se nalazili pokraj njegove postelje, i svih pet puta ponavljao se isti ritual. Njih bi se dvije zagrlile. Samo što Milica više nije letjela svekrvi, nego su se nalazile negdje na pola puta, ili bi mati bila hitrija. Da se dijete ne muči, vidiš da joj je jadnoj trbuh do zuba. Mora se, jadna, paziti.

Triput je Milica rađala, i sve tri bile su curice: Alma, Azra, Ajša. I svaki bi ih put nosila svekrvi, a ona bi ih primala u njedra i govorila:

– Vidi mi cure, vidi mi divojke, nana će njoj krumpirušu pitu sukati!

Prozvala je sebe nanom, i tu riječ je izgovarala kao da se njome hvali. Kao da je to nešto najviše do čega je u životu mogla doći, i čemu se, istinu govoreći, nije nadala.

Milica je podizala djecu, razvodila ih po obdaništima i školama, kuhala ručkove, pekla kolače, obavljajući po kuhinji poslove dviju kuharica: jedne sarajevske, druge srbijanske. Tako da nikome ništa ne zafali i ničija duša više da ne bude pusta. I nastavila je da radi u istoj onoj banci kod Magribije.

Ali to je samo početak priče.

Dobra i pažljiva žena, najbolja majka, vrijedna i marljiva u kući i na poslu, gdje joj nikad nije promakla nijedna brojka i gdje nikad nijedan papir nije krivo razvrstala, niti joj je u novčanom saldu ikad bio ijedan drugi broj osim onoga koji je trebao biti, Milica je imala jednu neobičnu manu. Ili to, možda, i nije bila mana nego bolest. Bilo je to nešto o čemu njih dvoje nisu mogli razgovarati. Nego su u tišini razmijenjivali svoje sramove.

Gdje god bi ušla, kod koga god bi se došlo, u samoposluzi, u pozamanteriji, u gostima kod nepoznatih ljudi, ali nikad u banci i nikad kod nane, Milica bi uzela neku sitnicu, pa je turnula sebi u džep. Nikad to nije bilo nešto veliko ni skupo, nešto za što se ne bi imalo novca. Ali nije bilo načina da se izbjegne i da se ne uzme. Morala je ukrasti, i to je moranje bilo sramno. U njemu je bila neka cjeloživotna nesreća.

– Vlahinja lopovica! – siknula je nani jedna njena kona, koja im je bila i ne baš tako daleka rodica.

– Nećeš ti tako o mom djetetu – odgovorila joj je mirno – pa je onaj fildžan odmaknula od nje.

– Je li tako?

– Jest!

Kona je mirno i bez pozdrava uzmakla, tako da joj više nikad u kuću ne uđe.

– Neće ona tako meni govoriti – rekla je Hajri, kad je ovaj pokušao zagladiti stvar – nema u ovoj popišanoj čaršiji poštenije žene od Milice! U banci je, meni je čovjek govorio, drže ko malo vode. A gdje bi to u banci držali lopova? I meni tako dođe da negdje nešto, onako od šale, uzmem, pa bogme i uzmem, pa mi ne govore da sam lopovica!

Tako je Hajri pravdala i branila Milicu, a on je samo šutio. Bilo mu je drago i stalno mu se nekako plakalo. Ali ne od žalosti, nego od sreće. Ili kao da je, gluho bilo, malo popustio na živcima. Ujutro bi skupljao stvarčice s Miličinog noćnog ormarića – dogovor je, postignut u tišini, bio da tu ostavlja sve što bi negdje uzela – a on bi ih ranim jutrom vraćao tamo odakle su uzete. Nije to bilo lako. Tražilo je mnogo priče i razgovora, a Hajro po svojoj prirodi nije razgovorljiv čovjek. Ali trebalo je saznati gdje je tog dana bila, pa onda domisliti odakle je što uzela, i sutradan ranim jutrom vraćati ukradeno, ili prijateljima i poznanicima u neka doba dana banuti u kuću, pa negdje odložiti figuricu olovnog vojnika, gljivu za štopanje čarapa, turpijicu za nokte… Znao bi se i zabuniti, odnijeti stvarčicu na krivo mjesto, pa se onda vraćati po nju.

Dobronamjerni su se pravili da ne primjećuju što to Hajro radi, i živjeli su Miličinim poremećajem u miru i skladu, onako kako je i on živio, i kako se živi među ljudima koji se na svaku okolnost i svaku manu i osobenost spremno privikavaju, dok su im oni drugi svašta iza leđa govorili, podsmjehivali im se i svakog ih dana tjerali iz zajednice. Jer ne možeš zastalno iz zajednice potjerati nekoga tko je dobar, čestit i radin, nego ga svakoga dana moraš iznova tjerati, nadajući se da se jednom neće vratiti, ili da će doći takva vremena kad će biti moguće da ga se zastalno skloni s očiju grada i čaršije.

Nikada se na njih takvi nisu naviknuli. I nikada Milici i Hajri nije sa njima postalo lakše. Nalazili su svako malo načina da je nekom gestom, riječju ili pogledom podsjete da je lopovica, i njega da je lopovičin čovjek. Ni ti ne možeš biti pošten ako ti žena krade. A ona, vidimo, krade, jer ti, svakoga Božjeg i đavoljeg dana, u tom svom sivom sakou, u bijeloj košulji i s crvenom kravatom, ideš naokolo i vraćaš svijetu ono što je ona ukrala. Koliko je, međutim, toga što nisi vratio? I koliko je toga što si, možda, ukrao skupa s njom, pa onda sakrio od očiju ljudi? Ne možeš u istoj postelji živjeti s lopovicom, i narađati s njom djecu, a da i sam ne postaneš lopov! To ni sveci i anđeli ne bi mogli. Ali vidiš da Boga, ipak, ima! Dao im je tri kćeri, jer je svijetu ipak lakše s lopovicama, nego s lopovima. Ne daj Bože da su im se sinovi rađali, kako bi Sarajevo izgledalo za desetak godina, kad bi ti sinovi poodrasli?

I prođe desetak godina, a u Sarajevu se zarati. Uzeše grad da ga stišću čeličnom šakom i da iz njega cijede ljudske živote. Na sve strane samo smrt, patnja, nesreća, zima i glad. A u takvoj nevolji ljudima još važnije postaje ono što im je bilo važno u miru. Gledaju kroz prozore, vire iz haustora kako majstor Hajro vraća stvarčice što ih je njegova Milica negdje ukrala. I dok god to vide, znaju da su živi.

Nana u to vrijeme brani svoju snahu, najbolju od svih snaha što ih je Sarajevo vidjelo, i suka za svoje tri divojke burek od riže i govedskog mesnog nareska iz humanitarne pomoći. Majstor Hajro popravlja pokvarene uređaje, policijske tokivokije, tranzistore i baterijske svjetiljke. Televizori ne služe ničemu, jer nema struje u gradu. I kad nema šta da popravlja, hoda naokolo, vraća ukradene stvarčice.

I tako jednoga jutra, za vrijeme onog primirja koje se najbolje poštovalo, nakon što se već tri dana nije začuo ni pošten rafal, a kamoli eksplozija, tresnu prva granata, pa ravno u njegov mali podrumski dućan. Prosuli se geleri po zidu, tačno tamo gdje Hajro sjedi dok popravlja nepopravljive strujne kvarove i poput Tesle izmišlja elektriku i izrađuje nepostojeće rezervne dijelove. Da nije tri minute ranije izašao, da sirotoj Merkulovićki vrati veliki šareni kliker, koji joj je kao ukras stajao na televizoru, majstor Hajro bi u se primio sve ove gelere, što su razrovali vlažnu bjelinu podrumskog zida.

– Ne bi me sad bilo! – govori komšijama, dok noktom grebe po rupi, dva centimetra širokoj, pod kojom se crveni stara austrijska cigla, u visini svog grkljana.

– Bome, ne bi! – potvrđuju oni.

A majstoru Hajri drago.

Poslije ide do matere, priča još što se dogodilo, a ona mu šapuće, da je dobri Allah ne čuje:

– Znala sam ja da je dragi Bog znao zašto je Milici učinio to njezino moranje. Zato da svom čovjeku danas život spasi. Tako je to, a oni bi da nema Boga, ne daj Bože! Ima ga, ima, samo što on učini nešto što ćemo mi za sto godina razumiti. Ili nećemo nikad razumiti. E, duša moja, kažeš kliker! Onaj mali, dječji, šareni…

Pa se nana tu i rasplaka.

A majstoru Hajri drago. I sam zna da je tako, i da nikako drukčije ne može biti. Iako nije jutros bio u radnji, nego je ravno iz kuće pošao da sirotoj Merkulovićki vraća njen kliker. Nikome to nikad neće reći, nego će prvi put i Milici nešto slagati.

– Evo, samo što sam izašao iz radnje, nisam ni sto metara prešao, taman sam za ugao zašao, kad ono puče…

Miljenko Jergović

[everlynhugo-archive]

M A X I N E

M   :   MOONLIGHT.   what is your muse’s ideal date? where / who with / etc?

Max passa muito tempo preocupada com as coisas (trabalho, a casa que divide com Jamie, a Ava), que, quando tem um encontro, só quer dissociar de tudo. Não quer estar em nenhum local que vá lhe lembrar de responsabilidades, então prefere ir para restaurantes ou deixar que a pessoa a surpreenda. No entanto, do meio para o final do date, ela começa a se preocupar se a Ava já está dormindo e se Jamie colocou fogo na casa, então sempre se autosabota (ou será que ela só quer voltar pra casa pra ficar com eles?)

A   :   AFFECTION.   how does your muse show affection?

Com cuidados e proteções (às vezes exagerados). Ela ainda tem resquícios de complexo de irmã mais velha, então acaba querendo cuidar de todo mundo ao seu redor, e não entende que nem todo mundo quer esses cuidados. Também é o tipo de pessoa que fala “vi isso na rua e comprei pra você” ou “passei na cafeteria e trouxe o café que você gosta”.

X   :   XOXO.   does your muse use / like pet names?

Não é muito fã disso até estar confortável com a pessoa. Com o Jamie, ela vai começar chamando de pet names ironicamente, para irritá-lo quando ela está brava, mas acabou chamando pra valer quando eles se envolveram. 

I    :   I LOVE YOU.   does your muse find ‘i love you’ easy or hard to say?

Ela acha bem difícil em relacionamentos, porque tem medo de se magoar. Com amizades, ela não vê uma necessidade de falar que ama sempre, porque ela sabe que sabem que os ama. Com relacionamentos, however, ela tem que esperar um tempo até se sentir confortável, mas, como sempre acaba cedo, ela não diz.

N   :   NAUGHTY.   what is your muse like in bed?

Ela deixa toda a pose pomposa para trás nesses momentos, obviamente. É bem versátil, e sabe ser dominante e submissa nas horas certas. Com o Jamie, ela gosta de tomar o controle, apenas para tirar a pose de dominante dele (e passa isso na cara dele nos dias que se seguem, mesmo que, provavelmente, eles finjam que não transaram), mesmo ciente que ele vai tentar recuperar e se vingar das provocações depois.

E   :   EMBRACE.   does your muse like hugs? what are their hugs like?

Ela ama abraçar! Adora dar mimos e dengos para quem ama, especialmente a Ava, claro. É a madrinha mais babona e faz de tudo por ela, enche de beijos e abraços toda hora. Com adultos, ela passa os braços ao redor da cintura ou do pescoço, dependendo da altura da outra pessoa, e aperta contra o próprio corpo, e assim fica por uns bons segundos.