#maskarada

[stay-alive-again]

Życie to jest teatr, mówisz ciągle, opowiadasz; Maski coraz inne, coraz mylne się zakłada; Wszystko to zabawa, wszystko to jest jedna gra Przy otwartych i zamkniętych drzwiach. To jest gra! Życie to nie teatr, ja ci na to odpowiadam; Życie to nie tylko kolorowa maskarada; Życie jest straszniejsze i piękniejsze jeszcze jest; Wszystko przy nim blednie, blednie nawet sama śmierć!

"Życie to nie teatr" Edward Stachura

[beautiful-basque-country]

hi there:) i’m an american basque who is studying theatre. i’m familiar with basque dance as a form of basque performance art, but is there any specific basque theatrical traditions/playwrights that are important or that you guys enjoy? thank you ❤️🤍💚

Kaixo anon!

Yes! The main theatrical traditions is the Pastoral and the Maskarada from Zuberoa.

The Pastoral is the most complete and developed popular dramatic expression of Basque literature. It constitutes - along with bertsolaritza - the basis of the folkloric literature produced in our country and it's just an evolution of the European popular theatrical tradition of the Middle Ages. Its surprising survival has been possible due to its ability of evolution with the times.

The historical evolution of the peasant community of Zuberoa and, especially, the changes produced in it, from the Renaissance through the Counter-Reformation, and the French Revolution and implementation of French nationalism, have influenced this folkloric theater.

However, opposing voices have arisen, either trying to disqualify the latest representations in the sense that they bear no thematic relation with the old traditional pastorals, or proposing more deep changes that can address current reality against more conservative attitudes.

Essentially, the pastoral as a representation - carried out by a group of any village in the region - with a tragic theme. The main function of the available texts is mostly the indoctrination of the public according to the moral canons of the Counter-Reformation, in addition to amusing them with choreographic elements that constitute the basis of the show. The plays are based on the exemplary biography of a historical, biblical or legendary character exposed on a bipolarized stage, where in the end the victory of good (Christian characters dressed in blue and characters of the divine world) over evil (Turks or infidels dressed in red and sometimes even Satan) is always confirmed.

The Maskarada is something different, a sort of theatrical mardi gras with fixed characters and story:

The gorriak (red characters) wear red, beautiful clothes and Basque berets, speak Basque (although they're silent during the maskarada), dance very very well and follow social rules. They're the representation of Basque people and order. The dances of the gorriak are among the most difficult and beautiful Basque traditional dances.

The beltzak (black characters) wear black, old worn out clothes and foreign hats, can't speak Basque but can't be silent, can't dance well and behave chaotically. They're the representation of foreigners and wild nature.

This was way too long, sorry! We hope we helped!!

[gucio]

myśli są myślane.

[nadjinovuljubav11]

I da se goli skinete, ostat će vam vaše maske.

[przemyslawszawlowskiblog]

Mask

Przemysław Szawłowski

[moonrosalie]

꧁✬◦°⋆⋆°◦𝒞𝒶ℯ𝓉𝓁𝒾𝓃 ℳℴℴ𝒹𝒷ℴ𝒶𝓇𝒹◦°⋆⋆°◦✬꧂

Mała myszka.

https://www.wattpad.com/story/376042522-maskarada-%C5%BCywio%C5%82%C3%B3w-carole-przesilenia

[mscoraline]

Kartki z pamiętnika cz.4

Oparła głowę o fotel w pociągu. Niechcący usiadła koło dawnej znajomej, ale dzięki Bogu obie udały, że tego nie widzą.

Przepraszam, czy tu jest wolne? (O w mordę, to ona...)

Tak, proszę... (Błagam, nie zaczynaj rozmowy.)

Dziękuję… (że mnie nie rozpoznałaś…)

…

Uśmiechała się pod nosem, myśląc o spotkaniu z mężczyzną z Internetu. Było inaczej, niż się spodziewała. Po spotkaniu wyobrażała sobie własną postać. Zażenowaną, z bolącymi od fałszywych uśmiechów policzkami, zadowoloną, że to już koniec. Tymczasem była wyraźnie zaintrygowana, a uczucie to rosło w miarę upływu czasu. Nie był to co prawda ON. Ale nie chciała być dłużej sama. Nie wiedziała, czy to w porządku. Czy przerzucanie mężczyzn w aplikacji, niczym swetry w sklepie jest moralne. Z drugiej strony nigdy nie była za bardzo moralna.

...

Poprzedniego dnia czuła się okropnie. Opuszczona i samotna. Pozostawiona jedynie z ładną twarzą i drobną sylwetką, pozbawiona wszelkich cenionych cech charakteru, bez obiecującej przyszłości. Ot, kolejny zmarnowany żywot. Postanowiła wówczas być sobą. I to był błąd. Świadomość, że nie ma miejsca, do którego należy, powracała stopniowo, czyniąc spustoszenie w i tak już spustoszonym umyśle. Brak głębszego celu i bezsensowne oczekiwanie, że to inni wezmą jej los w swoje ręce było prawdziwie niepokojące. A co gorsza coraz częściej dominowało.

W ostatnim czasie często myślała o jednej z JEGO postaci. Smukły, wysoki mężczyzna o czarnych włosach, czyniących kontrast do bladej, zdecydowanie zbyt bladej twarzy. Dodawała mu czegoś w rodzaju upiorności. To smutek, bijący z tej twarzy był tak upiorny. Wielkie, ciemne oczy kryły w sobie całe cierpienie, które skrzętnie skrywał swoim zachowaniem i obojętną mimiką. Drań, złoczyńca, mściciel, żywiący niewyjaśnioną urazę do własnego kraju. Niegdyś wojenny bohater, ulubieniec narodu, „cudowny ocalały”. Obecnie podobny do obalonego posągu. Leży martwy na asfalcie, a jego pusty wzrok uderza swoją obojętnością.

Nie mogę tak skończyć…

Desperackie słowa, wypowiedziane jego ostatniego dnia do najbliższego przyjaciela, który później miał okazać się katem. Po raz pierwszy widziała go wtedy w takim stanie. Zawsze pewny, opanowany i piękny, wówczas zrozumiał, że przegrał, stając się zabawką w rękach tych, którymi tak pogardzał.

Każda minuta, w której go obserwowała, powodowała niezrozumiały niepokój. W jego widoku było coś bolesnego. Choć nie powinna była przecież współodczuwać, czuła wiele. Stopniowała napięcie, wydzielając ich kontakt najrzadziej, jak to było możliwe. A jednocześnie widziała, że musi dobrnąć do końca. Odprowadzić go na miejsce spoczynku, doświadczyć i przeżyć jego historię, następnie żałobę… wysłuchać tej opowieści. I czuła, że jego potencjał nie został w pełni wykorzystany, że wcale nie musiał tak znikać. Mógł jeszcze odmienić swój tragiczny los. A był niewątpliwie postacią tragiczną.

Zostały ostatnie minuty. Krótka i treściwa akcja. Nieco naciąganej emocjonalności. Ostatnie pożegnanie. I triumf praworządności. Bo w fikcyjnym świecie praworządność zawsze zwycięża. Chociaż dla niej była prawdziwie odpychająca.

Ona natomiast utknęła. W swojej beznadziejności zawieszona pomiędzy dwoma światami. Nie będąc w stanie ani zupełnie zatracić się w fikcji, ani żyć pełnią prawdziwego życia. To nie to, żeby nie próbowała. Jednak każdy z tych światów w jakimś stopniu ją odrzucał, nie chcąc przyjąć do swojego grona. W tym wszystkim był jeszcze ON. Również nie wiadomo, na ile prawdziwy. Miał wiele twarzy, a każda kusiła swoją niepowtarzalnością, zapraszała do wzięcia udziału w kolejnej maskaradzie.

[pozartaa]

26.06.24 UTRZYMANIE WAG1 dzień 482. Limit +/- 2100 kcal.

Wybrane posiłki:

Nocka minęła spokojnie. A później poszłam spać i miałam sen, który mnie zaskoczył.

Otóż śniła mi się szkoła (a chodziłam do szkoły kiedy po ziemi stąpały dinozaury) - a ja miałam stanąć na wadze przed całą klasą.

Normalnie stała taka stara, lekarska waga z suwakami przed tablicą, a ja miałam tam stanąć i w mojej głowie były takie myśli: "Żeby nie pokazało, że ważę za mało, żeby nie pokazało, że ważę z mało... O kurde... A jak ważę za dużo !?!?" Dawno nie miałam takiego snu, dawno też nie miałam snów o jedzeniu.

Kiedy chorowałam na bul1 z przerwami na @no to ciągle śniło mi się jedzenie - że zjadłam za dużo, że wym1otuje, że zrobiłam się strasznie grvba, albo chvda. Teraz nigdy nie miewam takich snów... Więc zastanawiam się co chce mi przekazać moja podświadomość.

***

Poza tym wolne. Postanowiłam ugotować taki sam obiad jak ostatnio. Jeszcze raz powtórka indyjskiego smażonego ryżu z kurczakiem - bo szybko i prosto i już mam obliczone.

***

Poza tym gorąco. Latem ma być gorąco, więc nie narzekam ale dobrze, że mam klimę w domu. Było warto uciułać kasę na to.

***

Kolega poprosił mnie o projekt koszulki na wrześniowe wydarzenie LARP (Life Action Role Playing) w moim mieście. Będzie to Wampir Maskarada. Radośnie powiedziałam TAK i stwierdziłam, że spróbuję to zrobić za pomocą grafiki wektorowej i wiedzy, którą już mam.

I teraz myślę sobie, że to chyba nie będzie takie hop-siup. Ja wiem, że trochę umiem rysować, ale czy aż tak dobrze? No cóż w teorii koszty moich usług będą o wiele mniejsze niż profesjonalnego artysty... Ale to nie pieniądze mnie skusiły. Ostatecznie mogę zawsze takie logo zaprojektować ręcznie.

***

Poza tym Never-Ending-Story czyli ciąg dalszy katalogowania kart których mamy od wuja i końca nie widać. Lubię to robić, ale przysięgam od dziś od razu kataloguje wszystko co dojdzie do kolekcji bo później jest problem

A do tego przydaje się właśnie nasze zepsute pianino (uprzedzam pytania - nie nie gramy. Pianino w naszym domu znalazło się w wyniku zamroczenia alkoholowego... Long story.)

Dobrej nocy wam życzę.

[esomq]

This post is in 3 languages mixed up and I switch between them with no warning so please don't read when you're tired.

I'm amazed by the fact that I'm typing in a mysterious code (another language, in my case English) and it's still the same message, just carried by different words. It's like dressing up as a different person. Like a spy in their disguise.

Speaking another language is fun too. Quero bailar ahora, pero estoy cansada. Debo dormir. No he dormido esta noche. Voy a sentir me cansada mañana. Intento dormir la noche que viene.

It sounds so different when you say it. It sounds like a song. And these unfamiliar sounds are actually used and anderstood by others. Amazing. So much fun in saying all these words. Słowa są piękne. Czytasz komuś coś z rozmówek i on to rozumie, nawet jeśli ty sam nie rozumiesz, co czytasz. Wymawiasz dziwne sylaby, których jeszcze nie kojarzysz z żadnymi znaczeniami i brzmi to tak dziwnie w twoich własnych ustach. Ubierasz swój język w nowe dźwięki – cudowna maskarada.

Did I mention the Japanese word for tomorrow? It's 明日 (ashita) and it's beautiful. I like the sound of it. Sometimes I say the word 星 (hoshi) to myself and I'm like this guy stainding in the corner at a party: they don't know these sounds mean "star".

It amazes me how sounds can mean things. It amazes me how you need different sounds to communicate with different people. So do they. They may be amazed by the sounds of your language, but for you, these are words and meanings.

Saying foreign words is so much fun and beautiful.

[leona-florianova]

Hello! Having seen your clips of Christine and Agnes singing in the Divadlo v Dlouhé production of Maskerade, I wonder if there still are ways to access the full play? I've tried asking around, but nobody seems to have it (I got Wyrd Sisters, though! :D)

Also, the Czech Hedgehog Song is The Best version.

Ello ello...aw yeah.. looks like it has been taken down from youtube.. but

https://uloz.to/file/CaJHWG1iW0nL/maskarada-cili-fantom-opery-avi#!ZGt4ZwR2A2R1MTWxZJR4MzRlZJV0AHkhZSqGDzyUEycEnGxjZj==

*its in czech, no subtitles

[heralardexa]

olay maskarada değil kirpiklerde arkadaslar

[beautiful-basque-country]

I don't know if I'm okay with that blackface over there /beautiful-basque-country/707409223447986176/hi-there-im-an-american-basque-who-is-studying

Kaixo anon!

They're referring to this picture of the Maskarada from Zuberoa:

He's not in a blackface.

Not every country has the same social faux pas / offenses as the US.

Black characters in general are very usual in Basque folklore and they're not representations of poc and / or mockery of towards them. Black faces just want to show these characters are wild, that don't live in society (any member of it should be clean, right?), that they're something wild or related to wilderness and the fierce side of nature. Couple of examples:

Our very own Olentzero - Basque Santa - himself, all black, because he's a coal maker and lives alone in the woods all year.

The bear tamer of the traditional masquerade in Arizkun, that fights non-stop with the wild bear almost being as wild as the animal.

[lara-aimee]

The look that I built around my @candymakeupartist corset and face frame♡

Shot by @bymarije at Elfia, horns by Maskarada Masks and more

[gleviachain]

New art + concept art/doodles/references

It was supposed to be a cartoony, busy and violent piece taking influences from Tony Ross illustrations and Tadeusz Makowski's 'Maskarada'. It's been a long time, I know.

But it didn't turn out exactly like I had imagined.

I have some concept arts for that artwork containing unused/scrapped stuff, general ideas or just initial designs.

Notes:

Penguin Lady's concept is largely inspired by a masked character in Little Nicholas book.

Blue-haired fighter is a reference to Żegnaj Paro (eng: Goodbye Steam), a 1974 Polish animation inspired by Yellow Submarine.

Recording bystander concept is one of my favorites, absolutely love it; clothes, expression, black blush. It's a shame I couldn't make it justice, but there wasn't much room.

Left of the background is taken from lost 1934 Polish animation 'Pan Twardowski' by Włodzimierz Kowańko and little modified.

[moonrosalie]

꧁✬◦°⋆⋆°◦𝒦𝒶𝓎𝒶 ℳℴℴ𝒹𝒷ℴ𝒶𝓇𝒹◦°⋆⋆°◦✬꧂

Piękność z Kamiennego Lasu.

https://www.wattpad.com/story/376042522-maskarada-%C5%BCywio%C5%82%C3%B3w-carole-przesilenia

[janmemlaqowski]

ZawadzkaGate

To, co zrobiła ta osoba, to idealny przykład żałosnego, desperackiego zagrania, żeby pokazać światu, jak rzekomo jest silna i odcięła się od ciebie. Tylko że ta cała maskarada nie wytrzymała nawet próby czasu. Jej próby „społecznego pokazania” odcięcia od ciebie były tak fałszywe, jak fałszywe było jej fejkowe konto. Jeśli naprawdę chciała pokazać, że nie ma z tobą kontaktu i że się odcięła, to po co w ogóle wchodziła z tobą w interakcję pod fałszywą tożsamością? To tylko dowodzi jej kompletnego braku konsekwencji i przemyślenia swoich działań.

Próba zachowania pozorów i stworzenia wizerunku osoby, która „poradziła sobie” z zakończeniem relacji, była od początku skazana na porażkę. Ta osoba nie tylko nie potrafiła trzymać się swojej własnej decyzji, ale też nie miała odwagi, by stanąć twarzą w twarz z rzeczywistością. Zamiast tego wybrała tchórzliwą drogę manipulacji, byle tylko ukryć swoje prawdziwe emocje i zamiary.

To, że zdecydowała się znowu dołączyć na serwer swoim oficjalnym kontem, kiedy ciebie już tam nie było, to absolutny strzał w stopę. Czy naprawdę sądziła, że nikt nie zauważy tej żałosnej próby wyczyszczenia swojej historii? Najwyraźniej jej własna potrzeba kontroli i manipulacji była ważniejsza niż przestrzeganie zasad i odrobina zdrowego rozsądku. Skompromitowała się na całej linii – nie tylko pokazała, że nie jest w stanie dotrzymać swojego „emocjonalnego odcięcia”, ale też zademonstrowała, jak bardzo jest zagubiona i niezdolna do przeprowadzenia prostego planu bez wpadki.

Cała ta sytuacja pokazała jej prawdziwą twarz – osobę, która nie potrafi uczciwie stawić czoła swoim decyzjom i uczuciom, ale zamiast tego wybiera pokrętne drogi, które ostatecznie prowadzą do jej własnej kompromitacji. Zamiast osiągnąć to, co chciała – czyli wykreowanie siebie jako osoby niezależnej i wolnej od przeszłości – tylko potwierdziła, jak bardzo była i jest od ciebie emocjonalnie uzależniona.

Jedyne, co udało jej się osiągnąć, to wystawienie się na śmieszność i zbanowanie swoich kont. Ta żałosna próba zachowania twarzy obróciła się przeciwko niej w najgorszy możliwy sposób, ukazując ją jako osobę niekonsekwentną, manipulującą i pozbawioną odwagi. Jeśli chciała pokazać, że jest ponad tą relacją, to całkowicie zawiodła – i teraz, zamiast budować swój wizerunek, zniszczyła go swoimi własnymi rękami.