#ludność

[witekspicsoldpostcards]

Postcards that show people (types) from ASIA:

ALTAJ - KIRGIZIA

unknown

KAUKAZ / CAUCASUS

[walvitswordsandpoems]

To what it could lead an ignorance of current situation.

[httpcup1d-02]

As a Polish woman, I am not a stranger to the horrors of genocide.

For generations, my people have been slaughtered, tortured and shamed. We have been partitioned three times, stuck under the iron curtain, destroyed by the soviets only to be built back up by them to their standards. The current constitution was only formed in 1997.

I have heard the stories of people being murdered for looking the wrong direction, the language was banned, the culture was forbidden- they wanted to get rid of us, displace us.

Sound familiar?

Fuck what the government says, because the people of the Republic of Poland will always stand with Palestine.

Because we know, and we remember, and we greive with you.

Rafah in 2024 is no different than Wołyn In 1943/44

Wołyn may be Ukrainian now, but it was once Polish, taken by force and by murder. We will not allow Rafah to be Isreali, they will not take Palestine.

The history will not repeat itself

Jako Polka, nie jestem obca dla horrorów ludobójstwa.

Przez pokolenia mój lud był mordowany, torturowany i upokarzany. Byliśmy trzykrotnie rozbrojeni, uwięzieni za żelazną kurtyną, zniszczeni przez sowieckich, tylko po to, by zostaliśmy odbudowani według ich standardów. Obecna konstytucja została ustanowiona dopiero w 1997 roku.

Słyszałam historie o ludziach mordowanych za patrzenie w złym kierunku, język był zakazany, kultura była zakazana - chcieli nas pozbyć się, przesiedlić.

Brzmi znajomo?

W dopie mam co mówi rząd, bo ludność Rzeczypospolitej Polskiej zawsze będzie stać po stronie Palestyny. Ponieważ wiemy, pamiętamy i w żałobje jesteśmy z wami.

Rafah w 2024 roku nie różni się od Wołynia w latach 1943/44.

Wołyn może teraz być ukraiński, ale kiedyś był polski, wzięty siłą i przez morderstwo.Nie pozwolimy, aby Rafah stało się izraelskie, nie wezmą Palestyny.

Historia się nie powtórzy

[veralevina15]

🎼Belarusian and Polish folk costumes, requests. Nadzieja from Vileyka (Belarus) is playing the flute at the wedding of her friend Elżbieta, the bride from Krakow (Poland). 💐

🎼Музыкантка Надзея из Вилейки играет на свадьбе своей подруги - краковской невесты Эльжбеты. Вместе они представляют праздничный Вилейский строй (северо-запад Минской и северо-восток Гродненской областей, Беларусь) и свадебный западный Краковский строй (Польша)! Это третья часть костюмных реквестов! 💐

Вілейскі строй, бытаваў у канцы ХІХ – пачатку ХХ стагоддзя на паўночным усходзе Гродзенскай і паўночным захадзе Мінскай абласцей.

STRÓJ KRAKOWIAKÓW ZACHODNICH. Ludność zamieszkującą tereny rolniczo-przemysłowe położone wokół Krakowa (obecnie wsie te stanowią często jego dzielnice) określa się mianem Krakowiaków Zachodnich.

В белорусском костюме меня всегда восхищает изящество фасона и гармония цвета. Традиционной плечевой одеждой была жилетка «гарсэт»; чудесная тёмно-синяя юбка-андарак, расшитая по подолу бархатом, украшалась особыми петельками - «пуплами». Узор сорочки - «кашулі» - и фартука - «фартуха» - красно-чёрные цветы. Любимый мой белорусский головной убор - капор «каптур» с длинными полосами ткани, поверх которого надевался платок. Что касается музыкального инструмента, то Надзея и��рает на дудке.

Что касается краковских невест, то на свадьбу девушки надевали венки из ярких искусственных цветов, а сзади крепили банты из пёстрых лент. На Эльжбете рубашка, корсет и длинная юбка с цветочным мотивом, прикрытая чуть более коротким фартуком, закрывающим перед и бока. На плечи невеста накинула тёплую цветастую шаль с узором в виде бутонов роз. Ноги обуты в черные туфли на шнуровке на достаточно высоком каблуке. Дорогое дополнение наряда - коралловые бусы с крестом.

[kasja93]

Hej

Dziś czułam się źle. Od rana nie miałam siły. Nakarmiłam i posprzątałam Uszatym. Starałam się ze wszystkich sił nastawić dobrze na wioskową imprezę. W międzyczasie ulegliśmy matce i przywieźliśmy ją do domu z Łodzi

Bez kitu Łódź to stan umysłu, który już oddziałuje na ludność w Poddębicach co objawia się skarłowaceniem mózgu. Dziadzia jechał na mnie na czołowe pod prąd, ludzie mają problem z ruszaniem czy zmianą biegów a o wykonaniu płynnie manewru skrętu to już nie będę wspominać. Wróciliśmy godzinę przed imprą więc na szybko zrobiłam sobie makijaż. Dawno się nie malowałam i zapomniałam, że sprawia mi to przyjemność. Odjebałam się jak szczur na otwarcie kanału i poszłam.

Przywitałam się z mieszkańcami omal nie mdlejąc w ponad 30 stopniowym upale. Na szczęście jeden z OSP to zauważył i zabrał mnie do remizy dając herbaty letniej. Pogadałam jeszcze chwile z ludźmi i poszłam do domu. Totalnie nie moje klimaty. Za głośno, za dużo dzieci i krzyków. Nie mam nic do dzieci po prostu byłam przeciążona tyloma bodźcami na raz. Generalnie ludzie mili, ale impreza stricte dla małych dzieci bo każdy po 12 roku życia uciekł po max dwóch godzinach.

Tak to ogoniste się nie lubią, jedna na drugą czatuje by pacnąć w dupala a co do czego przytulaski na parapecie. Tajson z wiekiem mięknie i pozwala Cyganowi podejść by się położyć obok. Ostatnio Zezowaty szarak nawet wylizał jej ucho. Co prawda były to dwa liźnięcia zwieńczone lepem na pysk, ale było! XD

Uszaki zaś mają się dobrze. Jedzą, świrują i generalnie wydają się być zadowolone.

Warzywa rosną. Ja zaś dziś czułam się chusteczkowo. Depresja mocno. Zbyt dużo roztwarzam, mam natłok i gonitwę myśli. Do tego dochodzi przeraźliwy smutek choć staram się być pogodna. Znowu udaje nawet przed samą sobą a później łapie programKASJA.exe nie odpowiada.

Przepraszam, że tak smęcę

Jedzeniowo dziś pół kg czereśni i szklanka normalnej pepsi

[lichozestudni]

No i proszę, Meksykanka potwierdza to, co cały czas tłumaczę białym ludziom, Europejczykom, ale oni są odklejeni. Otóż geny blond ludzi, białych ludzi, niebieskookich ludzi wszędzie są pożądane. Ta Meksykanka mówi, że Meksykanie komentują, że jej w połowie polskie/słowiańskie jasne dziecko POPRAWIA RASĘ w Meksyku...

Skoro bogaci, ucywilizowani Europejczycy kolonizowali tamtą prostą ludność (i niestety się z nimi mieszali) i panowało przeświadczenie, że jasne jest lepsze to wiadomo, że to nie zniknęło. Założę się, że ona jest dumna, że udało jej się złapać jasne geny dla swojego potomstwa... Niestety Europejczycy genami szastają.

Protestanci z Europy gdy podbijali Amerykę Północną zabraniali sobie mieszania się i nadal mają przywilej wyglądu, a katolicy z Europy w Ameryce Środkowej, Południowej zrobili, co zrobili.

(ps. Amerykanie z północy słusznie nie uważają Latynosów za białych. Bo są mieszańcami i to fakty).

[babuszcats]

[fragment audycji Podsumowanie dnia TokFM 27.10.2023 - wypowiedź dr Osamy Abo Zebida]

List dr Osamy Abo Zebida, Polaka uwięzionego z rodziną w Strefie Gazy. Do całego świata, w szczególności do rodaków w Polsce

Nazywam się Osama Abu Zebida, jestem inżynierem, ojcem czwórki dzieci, Gazańczykiem, Palestyńczykiem, Polakiem.

My, kolejne cztery polskie rodziny oraz ponad dwa miliony ludzi, jesteśmy więzieni w Strefie Gazy przez Izrael. Jest tu 28 osób z polskim obywatelstwem oraz dwoje małżonków polskich obywateli.

Nie jesteśmy wcale lepsi czy ważniejsi od pozostałych dwóch milionów ludzi w Gazie. Ale nie jesteśmy też gorsi, a nasze życia nie są mniej warte od innych Polaków – np tych, których polski rząd ewakuował wojskowymi samolotami z Izraela.

Nasz dom w mieście Gaza został zbombardowany przez Izrael pierwszego dnia wojny. Zdążyliśmy zabrać telefony i paszporty, nic więcej, wskoczyliśmy w samochód i uciekliśmy na południe Strefy Gazy – tam gdzie Izrael kazała udać się milionowi ludzi. Cała nasza piękna dzielnica kilka godzin później leżała w gruzach.

Uciekliśmy do domu przyjaciół w Rafah. Południe miało być bezpieczniej, ale nie jest. Izraelska armia cały czas bombarduje nasze okolice. Przedwczoraj izraelski pilot zbombardował dom naszych sąsiadów w Rafah i zabił całą rodzinę, która tam mieszkała, oczywiście wśród nich były kobiety i dzieci. Dziś w nocy Rafah było celem izraelskiego ostrzału artyleryjskiego. To było wyjątkowo przerażające.

Czy Państwo wiecie jak działa artyleria? Pocisk artyleryjski trafia do celu jeśli spadnie w odległości 100 – 150 m od wyznaczonego obiektu. Zgodnie z przepisami prawa międzynarodowego, nie wolno ostrzeliwać z artylerii gęsto zaludnionych obszarów cywilnych – a praktycznie cała Strefa Gazy jest gęsto zaludniona, a miasta na południu szczególnie – Rafah i Khan Younis z setkami tysięcy ludzi, którzy uciekli z północy – są pełne ludności cywilnej.

W mieszkaniu, w którym teraz jesteśmy przebywa blisko 70 osób, znowu – większość z nich to dzieci. Izrael używając artylerii za cel stawia sobie całą ludność cywilną w Rafah, my też jesteśmy celem.

Nie widzimy tutaj żadnych uzbrojonych ludzi, nie widzieliśmy ani nie słyszeliśmy, żeby z naszej okolicy Hamas wystrzeliwał rakiety. Ale dla nas jest jasne – celem Izraela nie jest zniszczenie Hamasu, celem jest zniszczenie całej Strefy Gazy, sterroryzowanie ludności cywilnej, dokonanie jak największych szkód. Izraelska armia morduje wszystkich – kobiety, dzieci, starsze osoby.

Nie mamy wody, prądu, sieć komórkowa jest bardzo słaba, Izrael celowo zniszczył infrastrukturę komunikacyjną. Nie wiemy co się dzieje z naszymi bliskimi, są tu polskie rodziny, z którymi nie mamy kontaktu.

Nie wiemy co jest bardziej przerażające – czy bombardowania i strach przed śmiercią czy też fakt, że za moment nie będziemy mieli jak się komunikować ze światem. Tu będzie trwało ludobójstwo i świat się o tym nie dowie.

Ale nawet teraz, póki z Gazy docierają wiadomości o sytuacji tutaj – nikt się nami nie przejmuje. Przecież wiecie o dziesiątkach rodzin zabitych we własnych domach, o przepełnionych szpitalach, w których operacje przemęczeni lekarze przeprowadzają na podłodze, bez narkozy. Wiecie o całych dzielnicach mieszkalnych zamienionych w pył. Wiecie o blisko 6 tysiącach zabitych ludzi, z których większość to kobiety i dzieci. Wiecie, że kara za działania Hamasu spadła na ponad dwa miliony ludzi i wiecie, że to jest pogwałcenie prawa międzynarodowego.

Jesteśmy obywatelami Polski, ale już wiemy, że drugiej kategorii; wiemy, że w Waszych oczach nasze życie, nasze cierpienie nie jest warte tyle samo, co Polaków po drugiej stronie granicy.

Zginęła rodzina naszego przyjaciela, obywatela Polski – jego mama, siostra, jej dzieci, jego bratowa i bratanek. Czy ktoś z MSZ-u się tym zainteresował? Nad ewakuacją Polaków z Izraela debatował prezydent i Biura Bezpieczeństwa Narodowego, poleciały samoloty wojskowe. A co z nami? Gdzie narada w sprawie ratowania nas? Prosiliśmy Ambasadę RP i Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP o ewakuację nas z Gazy w celu ratowania nasze życia, ale nie było z ich strony reakcji.

Nie ma tu schronów, nie ma bezpiecznych miejsc, nie ma już dokąd uciekać. Nie możemy wyjechać dopóki Izrael nie nakaże Egiptowi otworzyć przejście graniczne w Rafah. Izrael bombarduje szkoły, szpitale, obiekty ONZ, domy rodzinne, meczety, kościoły. Gdzie mamy się schować, gdzie mamy iść?

W Strefie Gazy jest teraz 28 osób z polskim obywatelstwem i dwoje małżonków obywateli Polski. My, i ponad dwa miliony ludzi w Strefie Gazy, jesteśmy zakładnikami Izraela. Zakładnikami, których Izrael regularnie zabija. Mam nadzieję, że gdy będziecie czytać ten list, wszyscy z nas będą jeszcze żywi.

Wzywamy do natychmiastowego rozejmu i zaprzestania masakry popełnianej przez Izrael na cywilach w Gazie!

Podpisano, dr Osama Abo Zebida Rodzina Mustafa Rodzina Taha Joanna Majid, Marta, Julia, Karim, Elias El Nakhal

[photo-snap-stories]

PL:

Zamek w Kazimierzu Dolnym (część 2 z 2)

Zamek wybudowano w latach 40. XIV w. za czasów króla Kazimierza Wielkiego, po napadzie Tatarów na ziemię lubelską. Jego kształt dostosowany jest do rzeźby terenu. Dziedziniec otaczały wysokie mury, w których ludność mogła się schronić w razie niebezpieczeństwa. Na środku wykuta była studnia.

Zamek stanowił siedzibę starostwa, a jego architektura zmieniała się na przestrzeni wieków. Od strony miasteczka znajdowały się pomieszczenia mieszkalne, po przeciwnej stronie – brama. W miejscu, gdzie obecnie znajduje się punkt widokowy, stanęła w XV wieku. czworoboczna wieża mieszkalna, wysadzona w 1809 roku przez Austriaków. W XVI wieku mury skrzydła mieszkalnego i wieże zostały ozdobione attykami.

Zamek został zniszczony w czasie Potopu Szwedzkiego i nigdy nie został już odbudowany.

EN:

Castle in Kazimierz Dolny, Poland (part 2 of 2)

The castle was built in the 14th century during the times of King Casimir the Great, after the Tatars attack on the Lublin region. Its shape is adapted to the terrain. The courtyard was surrounded by high walls where people could take shelter in case of danger. There was a well carved in the middle.

The castle was the seat of the starosty, and its architecture changed over the centuries. There were living quarters on the town side, and a gate on the opposite side. In the place where the viewpoint is now located, a four-sided residential tower was built in the 15th century, blown up in 1809 by the Austrians. In the 16th century, the walls of the residential wing and towers were decorated with attics.

The castle was destroyed during the Swedish Deluge and was never rebuilt.

[lightbyeve]

Z cyklu: Architektura Zieleni - Rajski Ogród

W kulturze chrześcijańskiej przyjęło się, że pierwszy ogród na Ziemi to Eden czyli Raj, Boski Ogród. Idąc tym tropem śmiało możemy nazwać Stwórcę pierwszym Architektem Zieleni. Dlatego swoją przygodę odkrywania stylów w ogrodnictwie zaczęłam od Biblijnych opisów Raju. Traktuję jednak te opisy jako zbiór przeróżnych opowieści i wierzeń z terenów starożytnego Egiptu i Bliskiego Wschodu, które wpłynęły i mocno zakorzeniły się w pierwotnych wierzeniach Izraela. Zresztą została postawiona przez naukowców hipoteza, że Eden znajdował się na terenach Mezopotamii. Były i są to tereny gorące i suche. Nic dziwnego, że pojawiły się opowieści o cudownym ogrodzie, pełnym zieleni i wspaniałych drzew. Ogród ten połączono z początkami istnienia ludzkości i opowieścią o wygnaniu przez surowego Boga, którego wizerunek jakże mocno pasuje do wyobrażeń Boga, w którego wierzono w tamtych czasach na terenach Starożytnego Bliskiego Wschodu.

Co tak naprawdę wiemy o rajskim ogrodzie? Właściwie nic nie wiemy o roślinności poza kilkoma wzmiankami. Na pewno w Raju znajdował się figowiec, gdyż liśćmi z tego drzewa okryli się pierwsi ludzie, gdy zaczęli odczuwać nagość jako wstyd. Wiemy, że drzewa rajskie rosły dzięki rzece gruntowej, która nawadniała drzewa od dołu (Ps 1,3; Jr 17,8). Poza tym z Edenu wypływała rzeka, która nawadniała cały ogród (Rdz. 2,10). Rzeka ta rozdzielała się na cztery odnogi. Wiemy też, że pośrodku tego cudownego ogrodu znajdowało się drzewo poznania dobra i zła. To z tego drzewa nie wolno było zrywać owocu. Do dziś nie wiadomo co to za drzewo. W średniowieczu pojawiła się myśl, że była to jabłoń, a Ewa zerwała zakazane jabłko. W renesansie utrwalono tę ideę i do dziś większość osób sądzi, że pośrodku Raju znajdowała się jabłoń, a jej owoc był zakazany. Wizerunek raju z jabłonią utrwalili dodatkowo na swych płótnach malarze.

Gdy Adam i Ewa popełnili grzech, poprzez zerwanie owocu z zakazanego drzewa, chowali się w zaroślach, gdy usłyszeli kroki Pana Boga, przechadzającego się w porze, kiedy był powiew wiatru, czyli koło południa. Bardzo lubię tę wzmiankę, gdyż jest tu przedstawiony Stwórca w zupełnie innej aurze, tak bardzo odbiegającej od starotestamentowego, surowego Boga. Dowiadujemy się z Księgi Rodzaju (Rdz. 3,8), że Stwórca lubił spacerować po swoim ogrodzie i doglądać swych roślin.

W zbiorze tekstów, które weszły do kanonu Pisma Świętego, możemy odnaleźć mnóstwo alegorii odnoszących się do przyrody. Jezus tak często odnosi się do natury, tak chętnie umieszcza przyrodę w swych opowieściach, że czasami ma się wrażenie, że jest ogrodnikiem. Czytając Ewangelie możemy też zwrócić uwagę, że często przebywa w różnych ogrodach. Jednak, gdy rozszerzymy swoje pole widzenie i sięgniemy do innych źródeł z tego okresu zauważymy, że tego typu przyrodnicze wątki znajdują się również w innych tekstach. Ludność żyła wtedy blisko przyrody, dlatego też wątki związane z naturą pojawiają się dość często. Nie inaczej jest w tekstach zebranych w Starym i Nowym Testamencie. W Piśmie Świętym jest wspomnianych ponad 250 roślin (m.in. figowiec, bluszcz, dyptan, bylica, rącznik, wrotycz, lilia, winorośl, gorczyca i wiele innych). Gdy skupimy się na tych tekstach i przyjrzymy im się z bliska, możemy zwrócić uwagę, że znajduje się tam wiele porad dotyczących ogrodnictwa. Uczymy się od Stwórcy, że ważne jest, aby nie ingerować zbytnio w roślinność, nie eliminować jednych kosztem drugi. Jednak ten tekst dotyczy Raju, a jak wiemy Eden był wolny od chwastów. Dopiero po wygnaniu Adama i Ewy, świat przyrody uległ zmianie. Grzech, jakiego się dopuścili spowodował, że ziemia stała się przekl��ta. Od tego momentu pojawił się oset i cierń. Oset zresztą niejednokrotnie jest przywoływany w kontekście przekleństw i zniszczeń. Również w starożytnym Rzymie istniał przesąd niosący nieszczęście tym, którzy mają zachwaszczoną ziemię. Jest to również przykład nauki ogrodnictwa poprzez odniesienie się do wiary w zabobony.  Wracając do wzmianki o tym, jak to Bóg przechadzał się po swoim ogrodzie oraz wzmianki o tym, jak oddał ziemię człowiekowi, by się o nią troszczył, możemy pokusić się o nieco współczesną interpretację i doszukać się tam nauki uważności, obserwacji, doglądania oraz dbania o piękno.

Zastanawiałeś/-aś się kiedyś jak mógł wyglądać Raj. Jak Ty sobie go wyobrażasz? Ja nie wiadomo dlaczego widzę w nim papugi (być może pod wpływam obrazu Paradajs Jan’a Bruehel’a Starszego) i palmy. Mój wizerunek boskiego ogrodu jest bardziej egzotyczny niż wyobrażenie europejskich, średniowiecznych interpretatorów Pisma Świętego, którzy umieścili po środku Edenu jabłoń. A Twój obraz Raju, jakby wyglądał?  

Eve

(@lightbyeve)

[mysowa]

Cukiernik: Unia Europejska i dotacje to jedna wielka korupcja i marnotra...

https://boosty.to/mysowa/posts/e117e649-5ad6-4c5f-9457-75720afa7c9a ANACHRONICZNA ANARCHIA WŁADZY Część 2. Mowa zależna; O objęcie Honorowym Patronatem Pierwszej Damy społecznych obchodów 100-lecia Związku Polaków w Niemczech Cz.3. CZY GEN. POLKO ZNACZENIOWY

Audio: https://gloria.tv/post/SWe2ckGiwexF3VmYhAFkEveZT ANACHRONICZNA ANARCHIA WŁADZY Dec 31 2021 07:50 ANACHRONICZNA ANARCHIA WŁADZY Część 2. Mowa zależna; O objęcie Honorowym Patronatem Pierwszej Damy społecznych obchodów 100-lecia Związku Polaków w Niemczech Cz.3. CZY GEN. POLKO ZNACZENIOWY

PDF: https://de.scribd.com/document/621284037/Jedzie-jedzie-na-Pegazie-żydokomuna-Kaczyńskiego-słupa-GRU-Moskwy-w-PRL-u-od-umacniania-postsyjonistycznego-Imperium-KGB-FSB-Putina-w-Kazachstanie

https://archive.org/details/jedzie-jedzie-na-pegazie-zydokomuna-kaczynskiego-slupa-gru-moskwy-w-prl-u-od-uma/page/2/mode/2up

https://x.com/sowa/status/1867366081545089200

https://x.com/sowa/status/1867383737014772076

CZY GEN. POLKO ZNACZENIOWY Studia Slavica et Khazarica von Stefan Kosiewski Zniweczona Rzeczywistość PANDEMIA PSYCHOZY utworzy Koalicyjny Kordon Kombatantów NATO ODżYDZANIE w trzecim roku PANDEMII PSYCHOZY KOWIT Czesława Miłosza w Tygodniku Powszechnym 1992 przed XXX laty złowieszczo użydecznych sowa-magazyn.blogspot.com/2022/01/czy-gen-polko-znaczeniowy-studia.html

CZY GEN. POLKO ZNACZENIOWY

Czy gen. Polko utworzy Koalicyjny Kordon Kombatantów NATO na rzecz obrony cywilizowanych Narodów Europy przed neo chazarskimi rządami globalnej mniejszości post syjonistycznej, idącej we wszystkich państwach unijnych łapa w łapę na pasku

multimiliarderów z tej samej mniejszości w USA, jednocześnie większości etnicznej w Izraelu, kontrolującej totalnie ludność krajów Europy XXI wieku z terytorium państwa Izraela przy użyciu oprogramowania Pegasus i demontującej demokrację w USA?

Czy gen. Polko będzie chciał podjąć się historycznej Misji? Niesie tę dlań Archanioł Gabriel, boski Anunnaki ludów Ken-gir/ Sumeru używających języków eme-gir/ indo-germańskich, - europejskich, wśród nich ok. 3200 lat przed Chrystusem wymyślono pierwszy

na świecie język pisany/ tzw. pismo klinowe, narzędzie cywilizacji, https://de.wikibooks.org/wiki/Geschichte_der_Menschheit:_Sumer wypracowano zespół uniwersalnych kodów kultury literackiej. Posłaniec bogów, niebiański cherub z dwoma parami skrzydeł u ramion przedstawiany 6,5 tys. lat temu ze szyszką pinii w prawej

dłoni i koszyczkiem splecionym ze sitowia w lewej [to: ISTOTNY, znaczony (fr. signifié) oraz ISTOTOWY, znaczący (fr. signifiant); Ferdinand de Saussure "ujmując znak psychologistycznie wprowadza pośrednio czynnik trzeci - człowieka i jego myślenie"

[witekspicsoldpostcards]

Liberia - ethnic people, litho postcard.

[klimekbart]

Gdańsk po wojnie

Gdańsk pod koniec lat 40. XX wieku znajdował się w szczególnym momencie swojej historii. Miasto, które przez wieki pełniło rolę bramy na świat, było zniszczone wojenną zawieruchą i na nowo włączone w granice Polski. Ten okres był czasem intensywnej odbudowy, przemian społecznych oraz walki o tożsamość i kształt przyszłości miasta. W cieniu wojennych ruin i politycznych napięć, mieszkańcy stawiali czoła nowej rzeczywistości, budując fundamenty dla współczesnego Gdańska.

Zniszczenia wojenne i początki odbudowy Pod koniec II wojny światowej Gdańsk został poważnie zniszczony w wyniku działań wojennych, szczególnie podczas walk o miasto w marcu 1945 roku. Szacuje się, że zniszczenia dotknęły około 90% zabudowy Głównego Miasta, w tym wielu zabytkowych kamienic, kościołów i innych historycznych budynków. Odbudowa Gdańska stała się priorytetem dla władz polskich, które postanowiły przywrócić miastu jego dawną świetność. Rekonstrukcja odbywała się w duchu historycznym, choć nie bez pewnych uproszczeń i modernizacji. Na nowo wzniesione kamienice miały odzwierciedlać dawną architekturę, lecz często przybierały bardziej jednolity, stylizowany wygląd.

Prace rekonstrukcyjne angażowały setki osób – od architektów i konserwatorów, po robotników i mieszkańców. Szczególną rolę odgrywały instytucje kulturalne, takie jak Biuro Odbudowy Starego Miasta, które kierowało pracami nad przywróceniem historycznej tkanki urbanistycznej. Odbudowa nie ograniczała się jednak tylko do Głównego Miasta. Powojenne osiedla i infrastruktura powstawały na obrzeżach Gdańska, by zapewnić mieszkania dla przybywających tu Polaków.

Demografia i migracje Po wojnie Gdańsk przeżył ogromne zmiany demograficzne. W wyniku przesunięć granic i przymusowych wysiedleń, niemiecka ludność miasta została w większości ewakuowana lub deportowana. Na ich miejsce przybywali Polacy z różnych części kraju, w tym z Kresów Wschodnich, które po 1945 roku znalazły się poza granicami Polski. Nowi mieszkańcy Gdańska stawiali czoła licznym trudnościom: brakom mieszkaniowym, ubóstwu i konieczności odbudowy podstawowych usług miejskich.

Tworzenie nowej wspólnoty miejskiej w Gdańsku nie było łatwe. Przybysze reprezentowali różne tradycje, dialekty i kultury, co wymagało czasu na integrację. Władze komunistyczne starały się jednocześnie wykorzystywać Gdańsk jako symbol polskiego zwycięstwa i "powrotu nad Bałtyk", podkreślając jego słowiańskie korzenie i historyczne związki z Polską.

Gospodarka i przemysł Pod koniec lat 40. Gdańsk był w trakcie przekształcania się z miasta handlowego w ważny ośrodek przemysłowy. Odbudowa portu, który odgrywał kluczową rolę w gospodarce miasta, była priorytetem. Dzięki wsparciu państwa, port szybko odzyskał swoje znaczenie jako brama eksportowa dla polskiego węgla, drewna i innych towarów.

Równolegle rozwijał się przemysł stoczniowy, który z czasem stał się wizytówką miasta. Stocznie gdańskie zatrudniały tysiące osób, stając się nie tylko motorem gospodarczym, ale również miejscem formowania się nowej tożsamości robotniczej. Warto także wspomnieć o odbudowie infrastruktury transportowej, która miała kluczowe znaczenie dla integracji miasta z resztą kraju. Modernizacja kolei i budowa dróg przyczyniły się do przyspieszenia rozwoju gospodarczego Gdańska.

Kultura i życie społeczne Mimo trudnych warunków życia, Gdańsk pod koniec lat 40. starał się odbudowywać także swoje życie kulturalne. Powstawały teatry, kina i biblioteki, które miały na nowo ożywić życie społeczne miasta. Ważnym wydarzeniem było otwarcie Politechniki Gdańskiej, która miała przyciągać młodych ludzi z całej Polski i stanowić centrum nauki oraz technologii.

Władze komunistyczne starały się jednak kontrolować rozwój kultury i edukacji w Gdańsku, podporządkowując je ideologii socjalistycznej. W szkołach i instytucjach kulturalnych promowano idee związane z nowym ustrojem, co spotykało się zarówno z akceptacją, jak i oporem ze strony mieszkańców.

Tożsamość i symbolika Pod koniec lat 40. Gdańsk stawał się symbolem odbudowy i przemian społecznych w Polsce. Miasto, które przez wieki było areną walk o wpływy i tożsamość, teraz stało się miejscem odrodzenia w polskich granicach. Władze komunistyczne chętnie wykorzystywały Gdańsk jako przykład sukcesu socjalistycznej odbudowy, podkreślając jego znaczenie jako „okna na świat” Polski Ludowej.

[madejpoland]

Gdańsk w cieniu odbudowy: lata 40. i 50. XX wieku

Gdańsk w latach 40. i 50. XX wieku przeszedł dramatyczne zmiany, które ukształtowały miasto na dziesięciolecia. Zniszczenia wojenne, przesiedlenia ludności i budowa nowego systemu polityczno-gospodarczego pozostawiły trwałe ślady w tkance miejskiej, kulturze oraz tożsamości Gdańska. Był to czas odbudowy, ale także napięć społecznych i prób kształtowania nowej rzeczywistości w powojennej Polsce.

Zniszczenia wojenne i ich konsekwencje Podczas II wojny światowej Gdańsk doznał ogromnych strat materialnych i ludzkich. W 1945 roku, w wyniku walk o miasto między wojskami niemieckimi a Armią Czerwoną, zniszczeniu uległa znacząca część historycznej zabudowy. Straty sięgnęły około 90% w obszarze Głównego i Starego Miasta. Symboliczne miejsca, takie jak Ratusz Głównego Miasta czy Kościół Mariacki, zostały poważnie uszkodzone lub niemal doszczętnie zrujnowane.

Zniszczenia nie ograniczały się jedynie do infrastruktury – zmieniła się także struktura ludnościowa. Niemieccy mieszkańcy Gdańska, którzy dominowali w demografii miasta przed wojną, zostali w większości wysiedleni. Ich miejsce zajęli przesiedleńcy z innych części Polski, w tym z Kresów Wschodnich, a także z centralnej i południowej Polski. To radykalnie zmieniło społeczny i kulturowy charakter miasta, które musiało na nowo ukształtować swoją tożsamość.

Odbudowa miasta i nowy system Lata 40. i 50. były okresem intensywnej odbudowy Gdańska. Władze komunistyczne, które przejęły władzę w Polsce po wojnie, postrzegały miasto jako symbol zwycięstwa nad faszyzmem i historycznego „powrotu do macierzy”. Odbudowa koncentrowała się na przywróceniu dawnej świetności kluczowym obiektom historycznym, choć proces ten często wiązał się z ideologicznymi interpretacjami przeszłości.

Część zabudowy odtworzono wiernie, jak w przypadku Złotej Kamienicy czy Ratusza Głównego Miasta. Inne fragmenty, szczególnie obszary mniej reprezentacyjne, zyskały bardziej modernistyczny charakter, zgodny z ówczesnymi potrzebami urbanistycznymi. Rozpoczęto także budowę nowych osiedli mieszkaniowych, mających pomieścić rosnącą liczbę ludności, co było istotnym krokiem w procesie adaptacji miasta do nowych realiów.

Zmiany społeczne i kulturowe Zmiana struktury ludnościowej miała ogromny wpływ na życie społeczne i kulturowe Gdańska. Napływ nowych mieszkańców oznaczał konieczność tworzenia od podstaw więzi społecznych oraz budowy nowej tożsamości miejskiej. W latach 50. Gdańsk stał się miejscem intensywnej aktywności kulturalnej. Powstały instytucje, takie jak Teatr Wybrzeże, które miały integrować mieszkańców i przyczyniać się do odbudowy życia kulturalnego.

Władze komunistyczne wykorzystały kulturę jako narzędzie propagandowe, co wpływało na repertuar i działalność wielu instytucji. Jednocześnie mieszkańcy miasta, mimo trudności codziennego życia, zaczynali stopniowo odnajdywać swoje miejsce w nowej rzeczywistości. Na ulicach pojawiały się nowe symbole, takie jak pomniki upamiętniające bohaterów wojennych, które miały utrwalić komunistyczny przekaz historyczny.

Rozwój gospodarczy i nowe wyzwania W latach 50. Gdańsk stał się jednym z najważniejszych ośrodków gospodarczych w Polsce Ludowej. Dzięki strategicznemu położeniu i istniejącej infrastrukturze portowej miasto odegrało kluczową rolę w handlu morskim. Rozbudowa portu oraz rozwój przemysłu stoczniowego, w tym Stoczni Gdańskiej, zapewniały miejsca pracy i przyciągały ludność z całej Polski.

Nie obyło się jednak bez problemów. Centralne planowanie gospodarcze często prowadziło do niedoborów surowców i materiałów, co spowalniało tempo odbudowy oraz rozwój przemysłu. Władze dążyły do szybkiej industrializacji, co nierzadko odbywało się kosztem jakości życia mieszkańców i zrównoważonego rozwoju miejskiego.

Znaczenie Gdańska w latach 40. i 50. Gdańsk w okresie powojennym przeszedł fundamentalne zmiany, które na zawsze zmieniły jego oblicze. Odbudowa z ruin, napływ nowych mieszkańców i budowa systemu socjalistycznego stworzyły miasto na nowo. Choć proces ten był pełen wyzwań i napięć, Gdańsk w latach 40. i 50. stał się symbolem odrodzenia i jednocześnie świadkiem trudnych przemian społecznych i politycznych, które definiowały ten okres w historii Polski.

[lukaszrygalo]

Bandyckie napady rabunkowe

W 1943 r. teren gminy Marki (obejmującej w przybliżeniu zasięgiem obszar dzisiejszych gmin: Marki, Zielonka i Ząbki) stał się potężnym ośrodkiem bandytyzmu. Pojawiło się nowe zagrożenie w postaci bandyckich napadów rabunkowych na miejscową ludność. Skala tego zjawiska była wielokrotnie większa niż w latach 1941-1942, kiedy to w Markach dopiero tworzyły się doskonale uzbrojone bandy, liczące po…

[odkrycia-nauce-i-foldery-online]

Mlularuka i inne - "kryptyda nie zawsze jest tym czym jest"

Dodano: 2007-11-27 19:46:38

Sądzono, że zwierzę, zwane przez miejscową ludność pod nazwą mlularuka lub latający szakal jest nieznanym gatunkiem nietoperza, które sieje spustoszenie wśród mango i owoców granatów. Myślano, że zwierzę to stanowi lokalną legendę lub odpowiada opisowi znanego już nietoperza. Do czasu. W 1927 roku ekspedycja z Uniwersytetu Harvard pod przewodnictwem Dr Loveridge wyjaśniła tajemnicę. Zwierzęciem nie był nietoperz, lecz nieznany gatunek latającej wiewiórki (flying squirrel) o długości ok 65. cm. Współcześnie odkryć takich właśnie kryptyd będziemy dokonywać. Nie zawsze będą to zwierzęta o takiej pozycji systematycznej o jaką je posądzamy.

Takim gatunkiem był hipopotam karłowaty będący najpierw świnią czy panda mała, która początkowo była himalajskim lisem. Czy takim też zwierzęciem może być niedźwiedź z Nandi czy Yeti? Takim zwierzęciem może być wodny tygrys Aypa z Brazyli czy "crowing crested cobra" - zwierzę z grzebieniem na głowie i potrafiące piać. Czy te zwierzęta, są takimi jakimi muszą być, ze względu na przejrzystość relacji, czy są takimi jakimi stworzyła je natura?

Opracował: Caniche or Thomas Quatl (2007, 11)

[1234567ttttttttttt]

BOHATERSKA obrona Warszawy 1939. Ludność zawstydziła polityków. | prof. ...