#kitap yorumu

[pogosipos-so]

"Benden nefret etmene dayanabilirim ama onu seveceksin diye ödüm kopuyor. "

[3391kilometre]

[belkibirumit]

-Özlüyor musun onu?

-Bilmem…

-Seviyordun onu.

-Evet seviyordum…

-Sevmeyi mi bıraktın?

-Hayır, sadece onun beni sevme ihtimalinin olmadığını anladım.

-Ama seviyor gibiydi…

-Yalanmış.

[helinsaye]

Kırılmış kanatlar, incinmiş kalpler, kaybolmuş ruhlar…

[yaralasar0]

"+Çok güzelim değil mi?"

"+Kes şunu dedim."

"+Güzel olduğumu söyle."

"-Bunu yapmayacağım."

"+Ben de sırtından inmem."

"-ÇOK GÜZELSİN,LANET OLASI."

[moonnnsblog]

Neden hep ben? Neden hep toparlayan, düzelten, yükü sırtlanan ben oluyorum? Başkalarının hatalarını neden ben temizliyorum? Sanki görünmez bir el, her seferinde beni öne itiyor, "Sen hallet, sen çöz, sen dayan," diyor. Peki ya ben? Benim de yorulmaya hakkım yok mu?

İnsanlar neden bu kadar umursamaz? Neden gözleri bu kadar kör? Görmüyor musunuz? Buradayım. Varım. Ama sadece iş düştüğünde hatırlanıyorum. Bir şeyler ters gittiğinde akıllara geliyorum. İyi olmak için, vicdanlı olmak için çaba sarf ettim. Ama iyi olmak demek, kendini harcamak mı? Hep susup, hep katlanmak mı?

Kimse “Sen yoruldun, bırak bu sefer ben taşıyayım,” demiyor. Herkes alıyor, alıyor, alıyor… Ama veren yok. Bir kere olsun, "Sen nasılsın?" diye sormak kimsenin aklına gelmiyor. Belki de bazı insanlar gerçekten kalpsiz. Belki de herkes, işine gelen kadarını görüyor.

Ama artık ben taşımıyorum. Artık ben uğraşmıyorum. Kimse için kendimi tüketmeyeceğim. Kendi sınırlarımı geçmeyeceğim. Beni gören olur mu bilmem, ama ben artık kendimi görüyorum. Ve bu yeter.

🌚

[algosvaliente]

Kendime yakın gördüğüm şarkılar vardı, tekrar tekrar dinledim. Bazı cümleler vardı, tekrar tekrar okudum. Defalarca baktığım fotoğraflar vardı benim. Bilmem kaç bin defa geri sardığım filmler. Anlamadığım için değildi bu tekrarlamalar.

Fazla iyi anlatıyorlardı, fazla yakındılar.

[mervanays]

Okuduğum kitapta "Ayrılık 'sen'in yitiminde başlar, düşündüğüm sen değil O'dur artık" diyor. O kadar güzel bir ifade ki. Cidden birinden ilk ayrıldığınızda içinizde o kişi o kadar yer etmiş oluyor ki, ayrılığın acısını bile o kişiye anlatmak istiyorsunuz. O kişi hala "sen" olarak, seslenilecek bir iç ses olarak orada oluyor. Zamanla silüete, ikinci tekil şahıstan belirsiz bir üçüncü tekil varlığa dönüyor. Sen değil, içinizde değil, sesiniz ona hitap etmiyor artık. Yitip gitmiş bir öteki. Ona bahsedilemez artık, muhatabınız değil. En fazla onun hakkında başkalarına bir şeyler bahsedilebilir. İçinizden yitip gitmiş. Sen değil, O olmuş. Galiba ayrılığın değil ama ayrışmanın tasdiki de bu oluyor. İçinizden bile o kişi ile konuşmamak.

[plutondayasamakisterdimm]

04.02.2025

Iki kişilik kitap kulübümüz resmi olarak açılmıştır. Hayırlı olsun 😅

[ceyflap]

Annabel Lee

Poe, ne güzel anlatmış aşkını. Aynı zamanda da kaybını.

Zavallı Annabel Lee, üşüyüp hastalanıyor ve ölüyor. Deniz kenarında bir yere gömülüyor, Poe hergün onun yanına, mezarına gidiyor.. orada geceliyor, sabahlıyor. İşte böyle bir aşk!

Bir konuya daha değiniyor Poe aşkında, öylesine aşıklar ki cennette ki melekler bile kıskanıyor onları.. akıl almaz büyüklükte bir aşk bu. İşte bu yüzden, Tanrı kıskanıyor bu aşkı ve ayırıyor onları.

Seneler,seneler evveldi; Bir deniz ülkesinde Yaşayan bir kız vardı,bileceksiniz İsmi Annabel Lee; Hiçbir şey düşünmezdi sevilmekten Sevmekden başka beni.

O çocuk ben çocuk,memleketimiz O deniz ülkesiydi, Sevdalı değil karasevdalıydık Ben ve Annabel Lee; Göklerde uçan melekler bile Kıskanırdı bizi.

Bir gün işte bu yüzden göze geldi, O deniz ülkesinde, Üşüdü rüzgarından bir bulutun Güzelim Annabel Lee; Götürdüler el üstünde Koyup gittiler beni, Mezarı ordadır şimdi, O deniz ülkesinde.

Biz daha bahtiyardık meleklerden Onlar kıskandı bizi,_ Evet!_bu yüzden (şahidimdir herkes Ve o deniz ülkesi) Bir gece bulutun rüzgarından Üşüdü gitti Annabel Lee.

Sevdadan yana ,kim olursa olsun, Yaşça başca ileri Geçemezlerdi bizi; Ne yedi kat gökdeki melekler, Ne deniz dibi cinleri, Hiçbiri ayıramaz beni senden Güzelim Annabel Lee.

Ay gelip ışır hayalin eşirir Güzelim Annabel Lee; Bu yıldızlar gözlerin gibi parlar Güzelim Annabel Lee; Orda gecelerim,uzanır beklerim Sevgilim,sevgilim,hayatım,gelinim O azgın sahildeki, Yattığın yerde seni.

[kediiperisii]

Kendimi özlüyorum, başka bir şeyi değil. Gülüp geçtiğim zamanları, herhangi bir şeyi kafama takmamayı, şarkıların sözlerine odaklanmadığım zamanları özlüyorum.

[pogosipos-so]

Kapalı kapı yoktur,

Yanlış anahtar vardır.

[3391kilometre]

Herkesin bir hayatı var, fakat kitap okuyanların okuduğu kitap kadar hayatı var.

[belkibirumit]

“Ses çıkarmadım. Yemin ederim ki kalbim, göğüs kafesimin içinde parçalara ayrılırken gıkımı çıkarmadım.”

[helinsaye]

-Tugay sen bir katilsin.

-Eee sende katilsin.

-Sen gerçek bir katilsin.

-Sen yapay bir katil misin?

[yaralasar0]

-Hep bu kadar bencil misin?

-Konu sen olunca,evet.