#kaybettim

[hurdahas-blog]

[yagmurd3niz]

Ruhu çok ağrıyordu,her zaman

gülüyor olmuş olsa bile..

[kendimlesavaslarim]

kimse beni kaybetmek için savaşmadı.

[b1blogn]

Bir şeyi kaybettiğinde değil vazgeçtiğinde yenilirsin.

[just-stranger]

On hayatı içinde barındıran bir senenin sonundayız. Hani kırıklarınla vedalaşıp umuda kucak açmıştın ya bir sene önce, işte o umutlar da bir önceki yıl gibi kırılmış ve bu defa hepsi göğsüne batmıştı.

Kaybedişleri bir yıla sığdırmanın burukluğuyla veda ediyoruz bu seneye. Zaman denen kavramın kaybedişlerden ibaret olduğunu anlamamız uzun sürmedi. Zaman iyi gelmezdi, zaman iyileştirmezdi, zamanın yapraklarında çiçek açmazdı. Zaman bir mezarlıktı ve her kum tanesi bir ceset demekti.

Zaman geçiyor, kumlar bir bir düşüyor, cesetler artıyor.

Artık alınmıyor bazı nefesler. Artık yaşanmıyor bazı hayatlar. Artık hiçbir şey eskisi gibi değildir ve kaybedişler yüzüne bir tokat gibi çarpıp seni gerçeğe döndürmüştür.

Hani dünyadan kaçmak için kafanda bir dünya yaratmış ve ona sığınmıştın. Hani bu dünyanın sana vermediği ne varsa orada yaşıyordun. Dünyanın gecesi, senin dünyanın gündüzüydü. Gece olur ve herkes uykunun kollarına kendine atarken, sen kafanda yarattığın dünyanın kollarına atarsın kendini.

Yaşamın verdiği acıdan uzaklaşmak için zihnimize sarılırken, gerçek dünyada güneş doğduğunda göz kapaklarımızı kapatır ve kendimizi uykunun kollarına bırakırız.

İşte bu kadar.

Gündüzler uykunun, geceler senin dünyanın avucunda.

Böylece tek bir dünyada, kendi dünyanda yaşamanın bir yolunu bulup gerçeklikten olabildiğinde uzaklaştın. Tebrik ederim. Fakat nereye kadar? Nereye kadar yaşamın kırıklarının teninde iz bırakmaması için yarattığın dünyada yaşayacaktın?

İşte zamanın devreye girdiği nokta budur aslında. Zamanın bir kayıp sebebi oluşu, gerçek dünyanın varlığını sana kaybettirerek göstermesinden kaynaklıydı.

Kaybederdin, bazen çok ama çok kaybederdin. Daha ne kadar kaybedebilirim dediğin her an bir kum tanesi düşer. O kum tanesinde bir nefes vardı, sonsuzluğa döküldü.

Kaybettin, dünyadan kaçmak için kafasında yarattığı dünyaya sığınan kişi.

Kaybettin ve bunu anlaman için, zaman yüzüne gerçekleri bir tokat gibi çarptı. Artık anlamalısın, hiçbir şey sonsuz değil ve dünya her dönüşünde zorlanıyorsa, bunun sebebi üzerinde biriktirdiği gözyaşlarının ağırlık yapmasından kaynaklıdır.

Dön dünyaya, kaybederek bile olsa yaşa. Kaçmak aciz bir ruhun lütfu ama en çok kendine bencillik.

İyi seneler. Dilerim bu sene kaybettiklerinizin telafisini misliyle yaşar ve zaman size daha fazla kaybettirmez.

Hoş gel 2025. Kayıplarımızın hatırına iyi gel.

[matempapatyasi]

Aynı kanı taşıdığım insanlar bile benden nefret ederken, bir yabancının beni kusurlarımla sevmesini beklemişim. Komik, çok komik.

[gece-night]

"Her yara görünmez, başkalarının hayatında nazikçe yürü..."

[nedengeldin]

Bazen aynaya baktık,"Sen neden böylesin!"dedik kendi kendimize,sonra aynadaki gözlerimiz bize hüzünle baktı sanki, içimizden bir ses geldi,"Sen bile sevmezsen beni...Kim sevecek?"

[tumemanquest]

Elimi uzattığımda tutacak tek kişi sendin.

Şimdi seni de kaybettim ve uzağım artık kendimden.

Ellerim soğuktur, ısınmaz yıllardır.

İstediğim tek bir şey varsa oda senin sıcaklığındır.

[msoylesinebirii]

[gunesamabulutsuz]

Belki yorulduk. Belkide tek adım atacak halimiz kalmadı. En ufak seslere bile bazen tahammül edemiyoruz. Sadece sadece biraz huzur istiyoruz. Bazen yalnız kalmak istiyoruz yalnız hissetmek değil. Sabahları güzel uyumuş olmanın verdiği hissiyatla yataktan kalkmak istiyoruz. Ama işte bazen bazı insanlar bizi yanlış anlıyorlar yada hiç anlamıyorlar. Belkide anlamak istemiyorlar.. Küçük bir mutluluk çok görülmemeliydi. Belki o zaman her şey iyi olabilirdi. Belirsizliğin içinde kaybolmuşken dahada belirsizliğe sürüklediler..

[kohnelerdehisler]

sesim çıkmaz bağırmaya, gücüm yetmez susmaya ..

[galatakulesindenselam]

21 oldum ve kaybettim yirmilerimde…

[isimsiz1yazar]

Bazen özledim diyemezsiniz, sadece özlersiniz. O ne bir story atar ne bir post. Sadece beklersiniz. Son sözleriniz kırıcı olmuştur ama kendinizi kaybettiğiniz o evreye gelmişsinizdir. Ya da kendinizi bulmanız için onu kaybetmeniz gerekir.

-Sonra ne oldu?

+Sonra artık öyle bir gün geldi ki, ya onu kaybedecektim ya kendimi.

-Onu kaybetmeyi seçtin.

+Kendimi kazanmayı seçtim.

[esadsazlideree]

lale ile gül

“Bir lale vardır, bir de gül aşkı anlatan. Aşk, bu iki çiçekte başlar. Biri aşkın zarafetidir, diğeri güzelliği. Bunların ikisini de bir kadında bulursan, adı aşktır. Ve o aşkı kaybetmek ise büyük aptallık

[belkiyillarsonrakarsilasirizz]

Dibi gördüm sandıktan sonra en dibe batmak. Ne ip var, ne sana uzanan bir el var yukarıda.