matempapatyasi

[matempapatyasi]

Şimdi bambaşka bir yerdeyim, çevrem bambaşka insanlarla dolu. Oysa yerimden kıpırdamadım. Gökyüzü eskisi gibi değil sanki. Bulutlar daha mı açık? Ne demekse o. Güneş daha güzel parıldamıyor mu? Parıldar mı güneş?O köşede oturan kim? Tanıdık bir sima sanki , hüzün? Evet,hüzün.

Neyim var ? Acılarım yanımda aslında etrafımdalar, karşımdalar , arkamdalar , kalbimdeler. Alıştım herhalde onlarla yaşamaya. Ya da kafayı mı yedim ?

[matempapatyasi]

Hayatım, ciddiye alınmasını istediğim bir oyundu.

-Oğuz Atay

[matempapatyasi]

Yalnız olmaya mahkum kalmış her insanın müebbet bir yarası olacaktır.

[matempapatyasi]

Ey Türk Gençliği !

Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk Cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir.

Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin, en kıymetli hazinendir.

-Mustafa Kemal Atatürk

[matempapatyasi]

Siz gerçekten doğru söylüyorsunuz albayım : Ben adam olmam. Ben tek başıma yaşamalıyım ; başkalarını zehirlememeliyim.

[matempapatyasi]

Kendimi koşu parkurundaymış gibi hissediyorum. Başlangıç noktam aslında bitiş noktam. Başlarken sonumu görüyorum ancak belki diyorum ,belki bir mucize olur da sonum güzel biter . Sonra sona yaklaşıyorum; yine aynı hüzün aynı keder. Geçmişim için pes etmiyorum. Her defasında bir ümitle tekrardan başlıyorum. Bugünü de tarihe geçirebilir miyiz?

Bugün de bir sona gelmiş bulunmaktayım. Fakat bu sefer sonumu tahmin edememiştim. Bir mucize oldu sanmıştım. Unutmuşum ki ben hep aynı parkurda koşmuştum , nasıl farklı bir son bekleyebilirdim ki ?

Yaşamak istiyorum ben , bir kerede olsa korkusuzca mutlu olmak, herhangi birisine gözüm kapalı güvenmek istiyorum en çokta ölmeden anlaşılmak istiyorum.

[matempapatyasi]

Kaybettik albayım , kayıp ettik. Her şeyimizi , herkesimizi , uğruna savaş verdiğimiz ruhumuzun bile büyük bir kısmını kaybettik.

Bırak düşünmeyi veya konuşmayı, yazarken dahi parmaklarımda derin bir kor ateşi yanıyor. Sen düşün bir de albayım , nasıl yaşarım ben bu acılarla. Gerçi isyanım sana değil , benim isyanım bu insanoğluna albayım. Beni hiçbir vakit anlamadılar. Sorarım size, bu anlaşılamamazlık daha ne kadar sürecek?

[matempapatyasi]

Büyüdükçe şaşırdım karşıma çıkan her şeye. Her insanda biraz daha hayal kırıklığına uğradım. Uzun kış geceleri büzüldüğüm yer yatağında. Kurduğum bütün hayaller tek tek elimde patladı. Kadermiş sonradan öğrendim değişmezmiş olacaklar.

İsyan etmiyorum hâşâ, sakın yanlış anlama. İsyan etmiyorum valla anladım anlayacağımı. İsyan etmiyorum tamam da, Olmadı be Tanrı'm. Sende beni anla.

[matempapatyasi]

Oysa ne demiştim yeni bir sayfayı açarken, kimseye güvenmeyecektim ; sayfanın son paragrafını yazıyorum , yine ve yine güvendim güvenilmeyecek insanlara .

Güçlükle açtığım bu sayfayı, çevirip nasıl başka bir sayfa açacağım?

[matempapatyasi]

Keşke bir şiir okumuş,

Bir kedi sevmiş olsaydınız.

Belki bu kadar, kirletmezdiniz dünyayı…

-Turgut Uyar-

[matempapatyasi]

Bir cinayet işlendi. Cesedin üzerinden birçok parmak izi çıktı. Katilleri , ölmeden son dakikasına kadar tanıdığı herkesti. Tek bir kişi haricinde kimse bilmiyordu katilleri. Kendisi. Aslında işlenen bu cinayetin yeri ve zamanı yoktu.Bu cesed bir ruhtu, bu ceset bir gencin geçmişiydi.

Ve papatya artık kendi matemini tutmak zorundaydı.

[matempapatyasi]

İyi geceler ; sayın ,dinleyiciler, içiciler , ölümcüller , kaybedenler ....

[matempapatyasi]

Belki de yanlış zamanda yaşayan bir insanım, bu yüzden çevremdeki her yerde sahtecilik kokusu alırken, bunu çevremdekilere hissettiremedim.

[matempapatyasi]

Eski hatalarım canımı bağladı

Bilmem hangi acımı bağladı

Pişman mıyım?

Hayır

[matempapatyasi]

Tam olarak bir sene geçti üzerinden. Acısı tıpkı ilk öğrendiğim gün gibi taze.Tasvir edemem içimde yanan koru

Unutmadım , unutmadık, unutmayacağız....

04.17

[matempapatyasi]

Koşarak kaçtığım hep kendimmişim meğer...

11:11 01.02.24

[matempapatyasi]