#gemeente amsterdam

[dutchjan]

June 29, 2024

[atevegter]

2822 Met de trein

Er is een grote bijeenkomst van alle managers en ik ben te laat. Ik heb nog gewerkt aan een stuk dat af moest en daarna ben ik mijn laptop kwijtgeraakt. Ik heb heel lang gezocht, maar steeds op plekken waar hij niet was en dan vind je hem niet. Ik sluip naar mijn collega, die een plekje voor mij heeft vrijgehouden, want ik zit in een team dat dat soort dingen doet. ‘We gaan straks met z’n allen…

[garadinervi]

Rutger Zuydervelt (Machinefabriek), Meander (music for a performance by Marta & Kim, Knot on Hands, and Felix Zech), (CD, Digital album), 2024

Music by Rutger Zuydervelt (March – October 2024) for Meander, a circus and dance performance by Marta & Kim, Knot on Hands, and Felix Zech

Artwork: stills from an animation by Loes Schakenbos and Kaj Kian Rafael Fischer

Meander was produced by Dansateliers and TENT, with co-production by Cirklabo and Korzo, and support from Fonds 21, Gemeente Rotterdam, BNG Cultuurfonds, Dioraphte, Volkskracht, Fonds Podiumkunsten, and Amsterdams Fonds voor de Kunst

[ducksbyday]

Hello Tumblr people

My name is Day, I am 21 years old and a full time ecology student. I've been studying ecology/biology for about 9 years, and yet I hear stories on the regular that leave me absolutely baffled.

I want so share some of my favourites with you, enjoy :) (will probably be updated over the course of time)

Parrots can be taught how to videocall, and actively enjoy calling with other parrots (Kleinberger et. al, 2024)

Some species of (wild) eel only procreate in/close to the bremuda triangle (Nolte, 2020; Browne, 2021)

(google on own discression) Snail love arrows. It's fucking WILD.

Female common bluetails (damselfly) have evolved to look physically exactly like male common blue tails so they are left alone during mating season (Kuta, 2023)

People feeding their christmas tree to goats because it's good for their health (in moderation!) (Laufenberg, 2024)

CHIMPANSEES SLEEP IN NESTS (Wikipedia, n.d.a) As someone who knows nothing about primates, this was an eye opener to me

Talking about monkeys, This video (I taught an ape how to play minecraft)

(CW// animal neglect) "Cloth mothers" (and the maternal-separation tests in general) (Wikipedia, n.d.b)

Researchers continuously trying to bring back extinct animals (such as heck cattle)

The entirety of Flevoland, Netherlands. They really just- did that.

Het Diemerpark, Amsterdam, NL. A park build on thousands of kilo's chemical waste and trash. They just put a big box over it and moved on like it was nothing (Gemeente Amsterdam, n.d.; AGV, n.d).

Why are there so many ways to photosynthensise???

The mirror test, and the single elephant that passed the test (Wikipedia, n.d.c.)

(I wish I had a better source, but for now this will do TvT. It's something my teacher shared in a lecture). Dutch zoo houses rhino's and cows in same area. Calf annoys rhino. Rhino yeets calf into the air, calf breaks his leg, heals, does it again, gets yeeted again, breaks leg again (Damen, n.d.).

Some places place green-light lanterns in the street because green = good for the invironment. This is absolute bullshit. Green is one of the worst colors, and was originally introduced to chase away geese (Spoelstra, 2017).

Currently don't have a source, it was shared during a reading of a ecologist. There's a population of wolves that live soley of fish and stranded carcasses. Wolves have cultures, and you can sometimes tell which wolf belongs to which family based on their diet.

(THANKS TO USER TIGOTEUS!!) Koi (Cyprinus carpio) can be taught recognise and tell the difference between music genres (Chase, 2001). THIS IS SO COOL I DID NOT KNOW THIS. Also shout out to fish Pepi, he tried his best.

Now I shall continue writing the actual essay that I need to finish by tomorrow LMAO <3

[franavu]

On today's episode of what the absolute fuck, turns out the Dutch security service spent literally decades spying on Dutch holocaust survivors and the Dutch Auschwitz Committee, a support and advocacy group for concentration camp survivors.

They were marked as an extremist organization and a possible threat to society with "communist" sympathies. And this happened until the 1980s; reading the article, it's worse than I expected after hearing about it, and absolutely disgraceful. Like, they reported on memorial services for the holocaust, and sent informers along on memorial trips to concentration camps. Because these were obviously severe threats to Dutch society /s.

Links to the story in English, it's a pretty good summary of the main article in Dutch:

In Dutch, from the national news service, and the investigative article that broke the story, it's paywalled, so I'll put the text under a cut:

Leden van het Nederlands Auschwitz Comité jarenlang gevolgd door de veiligheidsdienst: ‘Niemand heeft dit ooit geweten’

Teun Dominicus23 december 2023, 03:00

11–15 minuten

Joodse Amsterdammers die betrokken waren bij het Nederlands Auschwitz Comité, werden na hun terugkeer uit de kampen bespioneerd door de voorloper van de AIVD, blijkt uit onderzoek van Het Parool. Nabestaanden en het Auschwitz Comité zijn ontsteld. ‘Het feit dat je verslag doet van de mensen die stil kwamen staan bij hun familie die was afgeslacht, tart elk idee van beschaving.’

Berooid en beroofd: zo kwamen Joodse overlevenden van de vernietigingskampen in 1945 terug in Nederland. Familie en vrienden waren door de nazi’s vermoord. In hun huizen woonden vreemden die niet op hun terugkeer hadden gerekend. De gemeente Amsterdam presenteerde hun ook nog een erfpachtschuld voor de jaren die ze in de onderduik of kampen hadden gezeten. Kil en koud, was de ontvangst in het naoorlogse Nederland. Niemand had oog voor deze Holocaustslachtoffers.

Daar komt nu bij dat de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD), de voorloper van de AIVD, Joodse Amsterdammers na terugkeer decennia scherp in de gaten heeft gehouden, zo blijkt uit archiefonderzoek van Het Parool. Vele Holocaustoverlevenden werden tot in de jaren tachtig door de dienst gezien als ‘extremisten’ en als een potentieel gevaar voor de democratie. Teruggekeerdenuit het kamp kwamen terecht in de kaartenbak van de veiligheidsdienst.

Lange tijd deed de BVD verslag van Holocaustherdenkingen: of die nou in het Joods Cultureel Centrum in Buitenveldert waren, in kamp Westerbork of op de Nieuwe Oosterbegraafplaats. Genoteerd werd wie aanwezig waren.

Marechaussee

Zo vertrok met een dag vertraging op donderdag 8 april 1965 van Schiphol een vliegtuig met Auschwitzoverlevenden naar de Poolse hoofdstad Warschau, zo blijkt uit het verslag van een informant die mee was op de reis. De groep van twintig personen reisde door naar het voormalige vernietigingskamp om daar aanwezig te zijn bij de twintigste bevrijdingsdag van het kamp. Kampoverlevende Jacques Furth legde er namens het Nederlands Auschwitz Comité een krans.

Op 13 april ging de groep ‘per autobus naar Krakau, kamp Majdanek en Lublin. Daar werden zoutmijnen, kerken, kastelen enz., bezichtigd’, aldus het reisverslag dat door de BVD is opgesteld.

Niet alleen de BVD bespioneerde het reisgezelschap. Zodra ze de douane op Schiphol waren gepasseerd, gaf de marechaussee reisgegevens door, onder vermelding van ‘lijst met personen die hebben deelgenomen aan de herdenking van de bevrijding van het concentratiekamp Auschwitz’, waarna de geheime dienst notities maakte voor de individuele dossiers.

Verzetsmensen over de vloer

Bestuursleden Jos Slagter en Annetje Fels-Kupferschmidt zijn twee van de mensen die door de BVD werden gevolgd. Samen waren zij opeenvolgend vanaf 1958 tot 1994 voorzitter van het Nederlands Auschwitz Comité.

Niemand van de generatie van de oprichters van het Comité leeft nog, maar sommige van hun kinderen wel. Bijvoorbeeld Chaja Polak. Geboren in 1941 was Polak twee jaar oud toen haar moeder Annetje Fels-Kupferschmidt en haar vader Hans Polak in april 1944 door de nazi’s werden opgepakt. Haar vader stierf in Dachau, maar haar moeder overleefde Auschwitz. De jonge Chaja bleef op het nippertje uit handen van de nazi's.

Ze heeft nu voor het eerst inzage in het BVD-dossier van Fels-Kupferschmidt en kan moeilijk geloven dat de veiligheidsdienst haar moeder in de gaten hield. “Zij kwam vooral op voor nazislachtoffers en hielp waar het kon,” zegt de inmiddels 82-jarige Polak.

Aan het gezin waarin ze opgroeide heeft ze warme herinneringen. “Thuis was veilig,” zegt ze. “Daar waren mensen die in het verzet hadden gezeten. Mijn tweede vader was niet-Joods en had in het verzet gezeten. Er kwamen veel verzetsmensen en Joden van over de hele wereld over de vloer: familie en vrienden die de kampen hadden overleefd.”

Dossiers vermelden wat het Auschwitz Comité tijdens vergaderingen besprak. Van alledaagse regelzaken – wie schrijft een brochure? – tot aan het opzetten van politieke acties. Zoals de protesten tegen de vrijlating van Willy Lages, de nazi die verantwoordelijk was voor de deportatie van 70.000 Joden. Een vergadering daarover vond in september 1966plaats bij bestuurslid Eva Tas thuis, in haar woning op de Amsteldijk. ‘Allen vonden het een schande, want deze man had tot aan zijn dood in de gevangenis behoren te blijven,’ schetst een informant de stemming binnen het comité.

Voor Polak is het wrang dat haar moeder is bestempeld als extremist, maar dat oorlogsmisdadiger Lages géén BVD-dossier heeft: ‘Dat zie ik als een heel groot onrecht.’

Inlichtingen van lokale politiekorpsen

Een andere zaak waar het Nederlands Auschwitz Comité zich hard voor maakte, was financiële tegemoetkoming voor Joodse overlevenden van de oorlog en nabestaanden. Pas in 1973, 28 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog, kwamen zij in aanmerking voor een uitkering.

Met voorlichtingsbijeenkomsten lichtte het comité slachtoffers in over hun financiële positie. Op 25 april 1971 was er zo’n samenkomst in het Anne Frank Huis: een kleine vijftig mensen kwamen luisteren naar twee ambtenaren van de sociale dienst, aldus het BVD-verslag. Izak Stibbe, de penningmeester van het comité, vertelde daar dat hij ‘gedurende de oorlog in een aantal Duitse kampen was geweest’ en dat daardoor zijn gezondheid ‘geknakt’ was.

Voor zijn surveillancepraktijken kon de BVD ook rekenen op de politiekorpsen. Eva Furth, de secretaris van het Auschwitz Comité, zat op Bevrijdingsdag 1982 in een panel over ‘vrouwen in het verzet’, schrijft de inlichtingendienst van de Leidse politie aan de geheime dienst. De discussie was georganiseerd door het lokale 5 meicomité.

‘Dit is schandalig’

In het café naast het Namenmonument leest Jacques Grishaver voor het eerst hoe de BVD het Nederlands Auschwitz Comité heeft bespioneerd. Sinds 1998 is hij voorzitter van het Comité, op zijn revers zit de koninklijke onderscheiding die hij kreeg voor zijn inzet voor het Holocaust Namenmonument.

“Onder de aanwezigen veel Israëlieten,” leest hij zachtjes voor als hij de stukken onder ogen krijgt. Op tafel ligt het verslag van de Auschwitzherdenking in 1965 in de Haagse zaal Diligentia, met een lijst namen van Joodse aanwezigen. “Het is schandalig, eigenlijk.” Hij kijkt nog eens naar het blad. “Nee, het ís schandalig.”

“Niemand heeft dit ooit geweten,” vervolgt hij. “En als je het leest, is het eigenlijk om te huilen. Al die namen die je leest, dat zijn mensen die zo veel hebben meegemaakt. Ze hebben bijna allemaal hun familie verloren. En vervolgens werden ze als vijand van de staat in de gaten gehouden.”

“Ik denk dat dit aangeeft hoe men aankeek tegen Joden die waren teruggekomen. Ze hadden beter kunnen blijven en niet kunnen terugkomen. Dat is eigenlijk wat met deze dossiers wordt gezegd: vijfduizend Joden zijn teruggekomen en we hadden er eigenlijk niet op gerekend. Dat blijkt hier duidelijk uit.”

Communistische invloeden

De grote vraag is: waarom achtte de BVD het noodzakelijk het Nederlands Auschwitz Comité tientallen jaren te volgen? De AIVD laat desgevraagd schriftelijk weten niet in te gaan op vragen over individuele dossiers. De dienst wijst erop dat de BVD tijdens de Koude Oorlog onderzoek deed naar het communisme en dat ‘mogelijk onderzoek naar personen’ van het comité ‘in dat licht [kan] worden gezien’.

Blom en Slagter werden, als leden van de CPN, al voor de Tweede Wereldoorlog in de gaten gehouden door de Centrale Inlichtingendienst, de voorloper van de BVD. Beiden zaten tijdens de oorlog in het verzet, waren Joods, werden naar de kampen gedeporteerd en overleefden de Holocaust – Blom als enige van zijn familie, Slagters eerste vrouw werd in Auschwitz vermoord.

Als bestuurslid van de communistische verzetsstrijdersorganisatie Verenigd Verzet probeerde Blom via Slagter inderdaad invloed uit te oefenen op het Nederlands Auschwitz Comité. Het zette echter weinig zoden aan de dijk: steeds weigerden de niet-partijleden zich voor het karretje van de CPN te laten spannen, wist ook de BVD.

Grishaver vindt het onterecht dat het Nederlands Auschwitz Comité als communistische mantelorganisatie werd weggezet. “Ja, sommigen waren lid van de CPN, maar anderen ook niet.”

Hij wijst erop dat er door die beschuldiging lang weinig aandacht was voor het leed van de kampoverlevenden. Ook van het argument dat het optreden van de BVD ‘in de tijd’ gezien moet worden, moet hij weinig hebben. “Het waren andere tijden, maar het feit dat je van Auschwitzherdenkingen een verslag gaat maken, van de mensen die ernaartoe kwamen om stil te staan bij hun familie die was afgeslacht, om daar de BVD op te zetten, tart elk idee van beschaving. Dat is niet goed te praten, ook niet met de tijd.”

Als twintigjarige in het dossier

Aan het einde van het gesprek moet Chaja Polak bijkomen. Zij las dat de BVD gesprekken in de winkel van Cor Fels, haar tweede vader, afluisterde. Dat de dienst in 1958 Joodse communistische verzetsgroepen uit de Tweede Wereldoorlog in kaart bracht: ‘Joodse antifa-groeperingen’ staat erboven, gevolgd door namen van familie en vrienden van haar ouders, enkelen in Sobibor vermoord. En ze hoorde dat de BVD een dossier over háár heeft aangelegd: ze was amper twintig jaar oud toen ze in Israël familie ging opzoeken, een reis waar de dienst verslag van deed.

Maar uiteindelijk gaat het Polak niet om haar, maar om al die leden van het Nederlands Auschwitz Comité. “Ik vind dat al deze mensen,” zegt ze, verwijzend naar de bestuursleden van het comité, “die zich zo hebben ingezet om Auschwitz op de kaart te zetten en de wereld te laten weten wat daar is gebeurd, die zich hebben ingezet om de overlevenden financieel te steunen omdat ze na de oorlog voor het overgrote deel in armoede leefden, dat hun namen gezuiverd moeten worden van deze blaam.”

[barbarapicci]

Streetart by Mural Kings @ Amsterdam, Netherlands, for Gemeente Amsterdam

More pics at: https://barbarapicci.com/2023/10/18/streetart-mural-kings-amsterdam-netherlands/

[guerrerense]

2022.01.04_13310_Amsterdam Westhaven_RXP 6002 por remco bruggink Por Flickr: Op het terrein van Overslag Bedrijf Amsterdam (OBA) wordt aan het begin van de middag het eerste deel van een NIAG kolentrein beladen. De grauwe industriële sfeer vol loopbanden, kolengruis en bomen eveneens bijna zwart van het stof is een sfeer die je nauwelijks meer tegenkomt in Nederland. Ook in Amsterdam zal dit type bulkoverslag zijn langste tijd gehad hebben nu de gemeente Amsterdam alle kolenoverslag in 2030 uit de haven wil hebben verdreven. Locje van dienst is RXP's 6002; sinds deze week aanwezig in Amsterdam. Het locje doet zijn best maar een volledige trein is wat te veel gevraagd voor de 4-asser; de trein wordt dan ook in twee afzonderlijke delen beladen. Met veel dank voor de tipgever!

[jurjenkvanderhoek]

RUIGOORDERS ZIJN REALISTISCHE IDEALISTEN

De uitgave die ik al een tijd in huis heb, maar nu pas actueel is, is getiteld Ruigoord 50 jaar. In het jaar 2023 is het namelijk een halve eeuw geleden dat een stel kunstenaars de verlaten huizen in het kleine dorp onder de rook van Amsterdam hebben gekraakt om er een culturele vrijhaven te stichten. Maar eigenlijk bestaat Ruigoord als geografische locatie op de wereldkaart veel langer. Eeuwen voor vandaag was er al sprake van eigenlijk. Al vanaf de 11e eeuw wordt 't Ruyge Oort bewoond. In de 13e eeuw kalft het veen rondom af door watersnood en blijft de plek als eiland in het IJ gespaard.

Tot 1875 doorstaat de weerbarstige klomp klei in het IJmeer, waarop vanaf 1835 de eerste stenen huizen worden gebouwd, vele stormen. Dan wordt het Noordzeekanaal aangelegd en het IJmeer ingepolderd. In de Houtrakpolder is Ruigoord net als Schokland in de Noordoostpolder een bebouwde verhoging in het landschap. Ruigoord wordt een heus dorp met de kerk in het midden, een café ernaast en bij bewoning van zo'n 200 mensen een school en een bank.

Amper een eeuw later komt het water opnieuw welhaast naar het eerdere eiland terug door de verplaatsing en aanleg van de Amsterdamse haven. Het plan is er een tweede Pernis te stichten en de bewoners van het kleine dorp worden uitgekocht. Maar de wereldwijde oliecrisis steekt een dikke stok voor de plannen. Het dorp Ruigoord is echter inmiddels grotendeels afgebroken en de overgebleven huizen zijn onbewoonbaar verklaart. Zo is Ruigoord een spookdorp dat gelaten wacht op wat komen gaat.

Kunstenaars uit de omgeving zien heil in het verlaten en verwaarloosde oord. Zij kraken de leegstaande huizen om deze te behoeden voor sloop. Het is dinsdag 24 juli 1973, de kunstenaarskolonie is gesticht en de culturele vrijhaven een feit. In 1991 evenwel hangt het zwaard van Damocles opnieuw boven het dorp. In een vers opgesteld bestemmingsplan zal het dorp moeten verdwijnen, echter na een lange juridische strijd wordt het gebied onderdeel van de gemeente Amsterdam. Ondanks protesten schurkt de haven tegen het gebied en komen de industrieterreinen wel heel nader aan de creatief bruisende kolonie.

In 2000 valt het besluit dat Ruigoord definitief mag blijven en is dan nu een culturele broedplaats in een groene oase. Zie je het in vogelvlucht van bovenaf dan is het inderdaad een lieflijke plek in een onaangename omgeving. Een plek aan het eind van de wereld lijkt het wel, met uitzicht over de Afrikahaven. Maar het ligt middenin de oververhitte stad ingeklemd tussen bedrijvige industrie. Maar bewoond wordt het niet. De huizen zijn ateliers en werkplaatsen. De kerk is het spirituele centrum en ontmoetingsplaats, waar onder meer ruimte is voor tentoonstellingen en concerten, zaal voor feesten en vergaderingen, trouw- en rouwlocatie en laboratorium en broeinest voor allerlei activiteiten en evenementen. Er is een dorpshuis, een vlindertuin, een voedselbos. Het dorp is nog voortdurend in ontwikkeling, de website kondigt een kabouterhuys, een tempel en een piramide aan. Op de groene weide aan de voet van de kerktoren worden door het jaar diverse markten, festivals en landjuwelen gehouden. Ruigoord is een dynamische plek, waar het denkelijk goed toeven is.

Ruigoord lijkt alternatief, een plek waar het schijnt dat de bloemenkinderen en kabouters van de jaren 60 van de vorige eeuw de tijd zijn vergeten. Maar dat de klok er stil is blijven staan is inderdaad maar schijn, want Ruigoord is door de jaren heen een goed georganiseerde gemeenschap geworden. Er is een dorpsraad en een drietal stichtingen regelen met een aantal commissies de dagelijkse en algemene zaken. De meervoudige structuur zorgt er voor dat in principe alles in consensus plaatsvindt. “Ruigoord is een plek waar ruimte is voor verlangens, dromen en ambities van mensen”, lees ik op de website.

Het is als een bijenkorf waar de werksters af en aan vliegen, een honingpot met onweerstaanbare aantrekkingskracht, een bedrijvige mierenhoop. Een luis in de pels van Nederland. Wel vervelend vriendelijk, maar niet om schade toe te brengen – juist goedmoedig laten zien hoe een gemeenschap ook productief kan samenwerken. Op vrijwillige basis, maar wel met een gevoel van verantwoording om de plek ook voor de toekomst in stand te houden. Vrienden van Ruigoord steunen vanaf een afstand het dorp moreel en financieel.

Ruigoord is een bijzonder stukje Nederland. Het idee vindt grond in de revolutionaire tijden en het kunstenaarsprotest van de jaren 60 van de vorige eeuw. De ludieke protestbeweging een decennium later is voedingsbodem voor Ruigoord. Provo, Kabouter en Oranje Vrijstaat, het milieuprotest van de Insekten Sekte. “Dit waren bewegingen die zich hebben ontdaan van achterhaalde normen en opvattingen en die daarmee grote invloed kregen op de ontwikkeling van de samenleving.” Ruigoord werkt aan een betere toekomst door de kracht van kunst en kennis die de mens bevrijdt uit de klemgreep van afkomst en omgeving, lees ik in het jubileumboek. “In een wereld waar je je kunt ontwikkelen in richtingen waarvan je niet wist dat ze in je zaten.” Ruigoorders zijn realistische idealisten.

In “Ruigoord 50 jaar” leer ik de culturele vrijhaven kennen, voor zover ik nog niet bekend was met deze hedendaagse kunstenaarskolonie. In het verzoek van het lid van de Stichting Honderd jaar Ruigoord kunstenaar Rob van Tour, waarvan ik zijn werk had besproken in een expositie, om mij aan te sluiten bij het Comitë van aanbeveling stemde ik ruimhartig in. Ruigoord sprak mij tot de verbeelding nog voor ik wist van de hoed en de rand.

In dit jubeljaar zet Ruigoord veel activiteiten op de agenda om publiek te trekken en het dorp nog steviger op de kaart te zetten om vrolijk toe te werken naar de 100. In het boek wordt daarop vooruit gelopen, het is een gids om het pad te vinden naar de plek, een handleiding om de plaats te onderzoeken en te begrijpen. Ruigoord, wat je met de klompen kunt aanvoelen, waar je toch met de pet niet bij kunt. ‘

Het blijft een bijzondere enclave in het landschap, een tussengebied, een grensgeval. Met recht schrijft de Amsterdamse Kunstraad: “Het unieke van Ruigoord is dat deze gemeenschap zich organisch heeft ontwikkeld, dat wil zeggen zonder vast plan en zonder ingrijpen van buitenaf. Dit weerspiegelt zich zowel in het landschap en de huizen als in het artistieke aanbod. Het is van vitaal belang voor het karakter van dit ‘cultuureiland’ dat deze organische ontwikkeling zich kan voortzetten.” Waarop een Ruigoordse kunstenaar opmerkt: “Het zou me niet verbazen als op een dag, hier, de dieren zouden gaan praten… zomaar.” Dat schetst het karakter van het onwerkelijke dorp, een surrealistische plek zwevend boven de Nederlandse realiteit maar met beide benen stevig op de grond.

Ruigoord 50 jaar. Culturele vrijhaven. Uitgave in eigen beheer Stichting Ruigoord, 2021.

[cacatotoofficial12]

Almere adalah sebuah gemeente (munisipalitas) terencana yang terletak di provinsi Flevoland, Belanda, di seberang IJmeer dari Amsterdam. Kota ini memiliki penduduk sebesar 214.800 jiwa (2021). Pada tahun 2007, pemerintah kota dan pemerintah pusat merencanakan Almere memiliki penduduk sebesar 350.000 jiwa pada tahun 2030. Penduduk Almere biasanya adalah para komuter yang bekerja di Amsterdam. Almere adalah bagian dari Wilayah Metropolitan Amsterdam (MRA).

[rotterdamvanalles]

De passagierstunnel van het Centraal Station, 1987. 🆕️

Het Station Rotterdam Centraal was een stationsgebouw dat tussen 1957 en 2007 diende als het Centraal Station van Rotterdam. Het gebouw was ontworpen door de architect Van Ravesteyn.

Voor 2025 werd gerekend op 320.000 reizigers per dag. Om deze toename aan te kunnen was een nieuw station nodig. Ook was het bestaande station, met name de reizigerstunnel, te klein geworden om het grote aantal passagiers te verwerken. In 2004 werd begonnen met een totale herbouw van het station en zijn omgeving om het toenemende verkeer van treinen, bijvoorbeeld de hogesnelheidstrein tussen Amsterdam, Brussel en Parijs, te kunnen verwerken en om de RandstadRail zijn plaats te kunnen geven. In juni 2004 gaven Prorail en de Gemeente Rotterdam de opdracht aan Team CS, een coöperatie tussen Benthem Crouwel Architekten, MVSA Meyer &Van Schooten Architecten, en West 8 om de plannen uit te werken tot een ontwerp voor het nieuwe centraal station.

Op 16 mei 2006 onthulde burgemeester Opstelten een kunstwerk van Onno Poiesz bestaande uit het woord EXIT, dat achter de ramen van de voorgevel bevestigd werd. Een deel van de letters "CENTRAAL STATION" die tot aan de sluiting van het station op het gebouw stonden is door Peter Hopman en Margien Reuvekamp van Bureau Lakenvelder in een andere volgorde gezet zodat zij tot aan de sloop van het gebouw de ode "TRAAN LATEN" toonden. De definitieve sluiting van het verouderde station vond plaats op 2 september 2007, in aanwezigheid van burgemeester Ivo Opstelten, om een begin te kunnen maken met de afbraak. Tussen 16 januari 2008 en eind maart 2008 werd het stationsgebouw geheel afgebroken.

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[reneleijen]

Onlineleefwereld jongeren "staat onder druk"

De gemeente Amsterdam heeft bij de Tweede Kamer haar zorgen uitgesproken over de negatieve gevolgen die vooral jongeren ervaren door het gebruik van sociale media. Onderzoek van de UvA toonde al aan dat 60% van de jongeren die negatieve gevolgen ervaart. Wethouder Alexander Scholtes (Zorg) wil nu dat ‘Den Haag’ stappen neemt om de onlineleefomgeving van jongeren veiliger te maken. ‘Onze jongeren…

[cacatoto-2024]

Zaanstad

Zaanstad adalah sebuah gemeente Belanda yang terletak di provinsi Holland Utara. Pada tahun 2019 daerah ini memiliki penduduk sebesar 155.885 jiwa. Tempat terpenting adalah Zaandam. Daerah ini berada persis di utara Amsterdam, ibu kota Belanda.

[kikotapasando]

Afvaardiging Nationaal Slavernijmuseum

Algemene Zaken en Minister President   Afvaardiging Nationaal Slavernijmuseum Geplaatst op 27 09 2024 WILLEMSTAD – De waarnemend Gouverneur van Curaçao, H.E. Michèle Russel-Capriles, heeft op donderdag 26 september een afvaardiging van de gemeente Amsterdam ten behoeve van het Nationaal Slavernijmuseum ontvangen. In het gesprek is de stand van zaken met betrekking tot de oprichting en bouw van…

[decorworks]

Quick-Step laminate flooring for a Haarlem home project

Voor Nederlands scroll je naar beneden // In collaboration with Quick-Step floors, I was given the opportunity to choose a floor together with the owners of a new bought home in Haarlem. Haarlem is a municipality between Amsterdam and the coast. It is also the town where my grandmother was born, and I often visited as a child, making it  extra special to work on this project. The house from 1905 is really beautiful but as it wasn’t touched since a long time it needs some renovation. The residents opted for a new kitchen and bathroom  and of course a new floor. I think it’s great to be able to choose a laminate floor together with them and to brainstorm about the different styles and possibilities. Quick-Step offers a wide range of long-lasting laminate, vinyl and wood flooring, topped off with matching skirting boards and finishing profiles. Beautiful designs, waterproof floors and easy installation characterize the brand. In the coming months Quick-Step will be a ‘vosgesparis partner’ and I will show you more about this project.  

Choosing a floor Step by Step

The choice for laminate, Quick-Step also has PVC floors, was quickly made. For a home like this, we thought a laminate floor with wide planks would fit very well. Laminate has an authentic and lifelike wood design. Many of the floors are water-resistant and both scratch-and stain resistant, which makes cleaning easier. The floors also will not lose their colour under the influence of UV light. The Quick-Step website has a handy step-by-step plan that guides you through the process of choosing the right floor for the right room. For example, we were advised to choose a water resistant floor, because the floor will also be installed in the kitchen.  Thanks to their innovative “HydroSeal” water-repellent coating, the latest Quick-Step laminate floors are truly resistant to water and even can be installed in the bathroom. The step-by-step plan helps you make the first choices and not to overlook important details. After this, it is certainly a good idea to go and see the floor of your choice in real life and perhaps take some samples of your kitchen with you. You can find all the sales points on the website.

Which floor in which room

Because we had already received the tip that not all laminate options are suitable for the kitchen, we chose the kitchen as the room to choose a floor for in this case. The floor also had to be suitable for underfloor heating. And the residents had a clear preference for a lighter floor in a warm shade. All points that you should pay attention to when choosing the right floor for the right project. Due to its high resistance to stains, Quick-Step laminate is perfectly suited for installation in the kitchen. The “HydroSeal” coating also prevents moisture from entering the joints and dirt from penetrating the floor.    

  Which colour floor

The preference was for an oak look in combination with a long, wide plank, which fits well with the historic house.  When choosing on the site, you can also see how the chosen floor would look in your room, which we did! You can then order a sample, but we made a round along one of the sales points. We chose the ‘Desert warm natural oak‘ floor with planks of  2050 mm long and 240 mm wide. For the underlay we chose the ‘Silent walk’ which combines perfect with underfloor heating. For now a sneak peek into the charming apartment and I will be back with the end result! Meanwhile visit the Quick-Step Partner board on Pinterest for more inspiration Written in collaboration with Quick-Step – vosgesparis partner –

In samenwerking met Quick-Step vloeren kreeg ik de mogelijkheid om samen met nieuwe eigenaren van  een huis in Haarlem een vloer uit te kiezen. Haarlem is een gemeente tussen Amsterdam en de kust en het is ook de gemeente waar mijn grootmoeder is geboren, wat het extra leuk maakt voor mij. Het pand uit 1905 heeft wat renovatie nodig. Zo kozen de bewoners voor een nieuwe keuken en badkamer. En natuurlijk een nieuwe vloer. Ik vind het superleuk om samen met hen deze laminaat vloer uit te mogen kiezen en over de verschillende stijlen en mogelijkheden te sparren. De komende maanden heb ik een partnership met Quick-Step en laat ik jullie meer zien van dit leuke project waar ik aan mocht werken

Stap voor stap een vloer kiezen

De keuze voor laminaat, Quick-Step heeft ook PVC vloeren, was snel gemaakt. Bij een woning als deze vonden we een laminaatvloer met brede planken heel goed passen. Ook hadden de bewoners een duidelijke voorkeur voor een lichte vloer. Via de Quick-Step website is er een handig stappenplan dat je helemaal begeleid in het kiezen van de juiste vloer voor de juiste ruimte. Zo kregen wij het advies om voor een watervaste vloer te kiezen, omdat de vloer ook in de keuken zal worden gelegd. De “HydroSeal” coating maakt dat de vloer echt resistant voor water is en zelfs in de badkamer kan worden gelegd. Het stappenplan helpt goed om de eerste keuzes te maken, en belangrijke dingen niet over het hoofd te zien. Hierna is het ook zeker een goed idee om de vloer van je keuze in het echt te gaan bekijken en misschien wat stalen van bijvoorbeeld je keuken mee te nemen. Op de website vind je alle verkooppunten.  

Vloertype

De keuze voor laminaat was al gemaakt, laminaat heeft een authentiek en natuurgetrouw houtdessin. Veel van de vloeren zijn waterbestendig en zowel kras als vlek bestendig, wat het schoonmaken makkelijker maakt. Ook verkleuren de vloeren niet onder invloed van UV licht.

Welke vloer in welke ruimte

Omdat we al de tip hadden gekregen dat niet alle laminaat opties geschikt zijn voor de keuken kozen we in dit geval de keuken als ruimte. Ook moest de vloer geschikt zijn voor vloerverwarming. Allemaal punten waar je op moet letten bij het kiezen van de juiste vloer voor het juiste project. Door de hoge resistentie tegen vlekken is Quick-Step laminaat perfect geschikt om in de keuken te plaatsen. En door de “HydroSeal” coating waardoor er geen vocht in de voegen kan komen, trekt ook vuil niet in de vloer.

Welke kleur vloer

De voorkeur ging uit naar een eiken look in combinatie met een lange, brede plank, welke goed bij het historische huis past. Bij het kiezen op de site kun je ook nog kijken hoe de gekozen vloer eruit zou zien in jouw kamer of keuken! Vervolgens kun je een sample bestellen, maar wij hebben een rondje langs een van de verkooppunten gemaakt en uiteindelijk gekozen voor de ‘Woestijn warme naturelle eik‘ vloer. De planken van deze vloer zijn 2050 mm lang en 240 mm breed. Voor de ondervloer kozen we voor de ‘Silent walk’ welke goed te combineren is met vloerverwarming en perfect voor deze woning. Voor nu een sneak peek in het charmante apartment. Binnenkort het eindresultaat! Bekijk ondertussen het Quick-Step Partner board op Pinterest voor meer inspiratie. Images by vosgesparis Written in collaboration with Quick-Step – vosgesparis partner – Read the full article

[defietssite]

Fiets weg!

Met 23 miljoen fietsen voor 17 miljoen mensen is fietsen een integraal onderdeel van de Nederlandse cultuur en het dagelijks leven. Dus komt het ook zo voor dat je fiets weg is! De populariteit van fietsen leidt echter tot overvolle fietsenstallingen en straten, vooral bij treinstations en in stadscentra van universiteitssteden. Voor stedelingen is een verdwenen fiets een bekend fenomeen. Dit betekent niet altijd diefstal; je fiets kan in het gemeentelijke fietsdepot staan omdat deze te lang, gevaarlijk of op een verboden plek geparkeerd stond. Kosten voor het terugkrijgen van je fiets Een analyse van de fietssite.nl van meer dan 30 grote gemeenten onthulde dat de kosten voor het ophalen van een fiets bij het gemeentelijke fietsdepot gemiddeld € 22,63 bedragen. Deze kosten worden gerekend als onkostenvergoeding, administratiekosten of afhandelingskosten. De vergoeding varieert echter sterk per gemeente. Top 4 Gemeenten met de hoogste kosten - Maastricht: € 50,00 - Arnhem: € 35,00 - Emmen: € 30,00 - Leiden: € 26,00 In tegenstelling, in Enschede betaal je slechts € 12,50 en in de gemeente Hoorn is het zelfs gratis. Overige Gemeenten - Den Haag, Breda, Delft, Groningen, Leeuwarden, Utrecht, Assen, Haarlem, Apeldoorn, Haarlemmermeer, Dronten, Oss, Dordrecht, Zoetermeer: € 25,00 - Amsterdam: € 22,50 - Eindhoven, Rotterdam, Sittard-Geleen: € 20,00 - ’s-Hertogenbosch: € 18,00 - Middelburg, Deventer, Zwolle, Lelystad, Tilburg: € 15,00 - Enschede: € 12,50 - Nijmegen, Goes: € 10,00 - Hoorn: Gratis Bewaartermijn van je Fiets De tijd die je hebt om je fiets op te halen, varieert sterk per gemeente. In Amsterdam kun je tot zes weken wachten, terwijl Breda een bewaartermijn van zes tot dertien weken hanteert. In steden als Delft en Den Haag ligt deze periode tussen twee en zes weken, terwijl Dordrecht opvalt met een snelle afhandeling van slechts twee weken. Andere steden zoals Groningen en Leiden hanteren respectievelijk een termijn van vier tot zes weken. Utrecht volgt met vier weken, en in Zwolle loopt de wachttijd op tot acht weken. Deze uiteenlopende tijdframes onderstrepen het belang van snel handelen om je fiets veilig te stellen. Als je te laat bent, kan je fiets verkocht worden of naar de sloop gaan. Verhaal je kosten terug Als je fiets ten onrechte is weggesleept, kun je alle gemaakte kosten op de gemeente verhalen, zoals: - Ophalen van de fiets: € 40,00 - Aanschaf van een nieuw slot: € 15,00 tot € 40,00 - Vervangend vervoer: € 40,00 - Vrij nemen van werk: € 25,00 Hoe krijg ik mijn fiets terug? - Fiets weg! Begin met het kijken op de website verlorenofgevonden.nl. Zoek op ‘fiets’ en de plaats waar deze is verdwenen. Als je je fiets ziet, kun je deze ophalen bij het aangegeven fietsdepot. Het kan een dag of twee duren voordat je fiets zichtbaar is op de website. Vergeet niet je fietssleutel, ID en een nieuwe fietsslot mee te nemen, aangezien je oude slot waarschijnlijk is doorgeknipt. Dit artikel biedt een overzicht van de kosten en regels rondom het terugkrijgen van je fiets bij het gemeentelijke fietsdepot in Nederland. Door de variërende tarieven en bewaartermijnen is het belangrijk om snel te handelen om je fiets terug te krijgen. Bronnen: Beslist.nl, Politie, CJIB, Fietsersbond, Fietsberaad, CROW, Centrum Fietsdiefstal.nl, Gemeente- en fietsdepot websites. Read the full article

[guerrerense]

2022.01.04_13310_Amsterdam Westhaven_RXP 6002 por remco bruggink Por Flickr: Op het terrein van Overslag Bedrijf Amsterdam (OBA) wordt aan het begin van de middag het eerste deel van een NIAG kolentrein beladen. De grauwe industriële sfeer vol loopbanden, kolengruis en bomen eveneens bijna zwart van het stof is een sfeer die je nauwelijks meer tegenkomt in Nederland. Ook in Amsterdam zal dit type bulkoverslag zijn langste tijd gehad hebben nu de gemeente Amsterdam alle kolenoverslag in 2030 uit de haven wil hebben verdreven. Locje van dienst is RXP's 6002; sinds deze week aanwezig in Amsterdam. Het locje doet zijn best maar een volledige trein is wat te veel gevraagd voor de 4-asser; de trein wordt dan ook in twee afzonderlijke delen beladen. Met veel dank voor de tipgever!