#en güzel şarkılar

[sosyopatkral]

Bütün hislerimiz şiir gibi değil mi?

[youreyesaremydisaster]

[fille-malheureuse]

İleri doğru bir adım attın

Geriye baksan da boşa

Yanlışa karşı ağzını açtın

Artık sussan da boşa

Sen hep öyle el gibi uzaktasın

Ben hep yapayalnız

Sen hep öyle dimdik ayaktasın

Ben hep darmadağınık

Bilerek senden uzağa kaçtım

Yanıma koşsan da boşa

Giderek ben de kendimi aştım

Önüme dursan da boşa

[berfinyikilmaz]

"Ansızın girdin hayatıma... ansızın çıktın hayatımdan..."

[damladanummana]

Her Zerrede Aşk

Söz : Mustafa Murat GüngörDüzenleme : Mustafa Murat GüngörBeste : Suno.aiTür : Blues Rock Ne mutlu âşık olana,Aşkı her zerrede tadana,Aşkıyla şaşılıktan kurtulup,İkiyi bir yapana.********İki gönül bir olur,Aşk ile bağlanırsa,Aşk en büyük tövbe olur,Ondan gayrısına… Diyerek aşk’ın şiirsel özetini yapmaya çalıştık bu dizelerle. Aşk’a dair yazdığım şiirlerden derlediğim bu kıpır kıpır aşk kokan…

[nesrin-c]

Akşama yemeğim hazır. Pilav ve kurufasulye. Baran da, Umut da çok sever.

Haklısınız.

Kim onlar değil mi?

Baran eşim, Umut oğlum.

Umut sekiz yaşında. Canımın içi, kara gözlü, kıvırcık saçlı, susmak bilmeyen, yerinde duramayan bir çocuk. Hayatımın anlamı...

Geç evlendim ben.

Bizim buralarda alışık bir durum olmasa da, evlenmeden, çoluğa çocuğa karışmadan önce okulumu bitirmek istedim. Hep derim, kız çocukları okumalı, iyi yerlere gelmeli, erkeğin eline bakıp, şiddeti, eziyeti, yokluğu, kader deyip sineye çekmemeli.

Ailem itiraz etse de, inadımı kıramadılar. Laf aramızda, zaten oldum olası, burnumun dikine bir kızdım. Beni Kur'an kursuna yollarlardı, ben sokak aralarında kuşlarla beraber şarkılar söyler, boyumdan büyük hayaller kurardım. Akranlarım, eğlencelerde, doğum günlerinde, düğünlerde, konuşmaya bile çekinirken, ben en güzel elbiselerimi giyer, ter içinde kalana kadar güler, eğlenir, dans ederdim. Arada bir annem beni çekiştirip "Ah be kızım, bir parça hanım hanımcık ol!" dese de, olamazdım. Hanım hanımcık olanların düşleri yoktu, bilirdim.

Ellerime bakıyorum.

Bir zamanlar kınalar yaktığım ufacık ellerim yok artık.

Zaman bir nefeste geçiyor ve sanırım insanın önce elleri yaşlanıyor.

Sanki, bir zamanlar, şu sokaklarda koşuşturan, yaramazlık yapan, "Anne n'olur beş dakika daha oynanayım." diye ısrar eden çocuk ben değilmişim gibi.

Nerede şimdi, kırık aynasını eline alıp, saçlarını tarayan ve bir sürü pembe tokalar takan küçük kız?

Garip...

Dışarıda inceden bir Eylül yağmur var. Kasvetli havaya rağmen çocukların kahkahaları duyuluyor.

Aralarından Umut'un sesini ayırabiliyorum. En çok da onun sesi geliyor. Eşek herif!

Yine birazdan üstü başı toz toprak içinde gelecek eve, biliyorum. Nefes nefese ayakkabılarını bir kenara atıp, gözlerimin içine bakacak ve "Anne ben acıktım." diyecek. Sonra ben yine dayanamayıp, onu kollarımın arasına alıp, o kirli yanaklarını, gözlerini, saçlarını öpeceğim, boynunu koklayacağım.

Ah oğlum benim!

Ah Umut'um!

Sen niye hep dağ çiçekleri gibi kokuyorsun, her defasında başımı döndürüyorsun.

Anne olduğumdan beri daha kaygılı biri oldum çıktım. Sizde de öyle mi? Hani, Umut eve biraz geç kalsa ya da ne bileyim, camdan bakıp, yakınlarda göremesem, kalbim yaralı bir kuş gibi kanat çırpmaya başlar. "Ya başına bir şey geldiyse..."

Eşim Baran bu halime üzülür, "Yapma canım, kötüyü çağırma." der ama anneyim işte, ne yapayım.

Baran güzel bir adam. Okulun son yıllarında tanıdım onu. Önce arkadaş olduk. Baktık ki, çok iyi anlaşıyoruz, "hadi öyleyse evlenelim." dedik. Baran bana, kucak dolusu papatya ve Ahmet Arif şiiriyle evlenme teklif etti. Papatya, Ahmet Arif, Şiir, Baran, aşk...Kabul edilmez mi hiç!

Tıpkı hayalimdeki gibi bir evde oturuyorum.

Küçücük, mütevazi, duvarları mavi boyalı, bir köşesi kitaplarla dolu ve güllü dallı perdeleri olan bir ev. İnanın, sevgisiz insan sarayda da otursa, mutsuz olur. Çocukluk arkadaşımlarımdan biliyorum. Yarası çok olana, para merhem olmuyor.

Çok gevezelik ettim değil mi?

Ama ne yapayım, oldum olası konuşmayı seviyorum. Kimseyi bulamazsam, kendimle konuşuyorum. Gülmeyin ya! İnsanın kendi kendine konuşması kadar güzel bir şey yok dünyada. Deneyin, bana hak vereceksiniz.

Ha, bir de çok güzel türkü söylerim ben. Arkadaşlar falan bir araya geldiğimizde, ısrar ederler, "Hadi, bir tane söylemeden olmaz." derler.

Dost kırılır mı hiç!

Şu karşı yaylada göç katar katar

Bir güzelin derdi serimde tüter

Bu ayrılık bana (bize) ölümden beter

Geçti dost kervanı eyleme beni

Şu benim sevdiğim başta oturur

Bir güzelin derdi beni bitirir

Bu ayrılık bize zulüm getirir

Geçti dost kervanı eyleme beni

Pir Sultan Abdalım kalkın aşalım

Aşıp yüce dağı engin düşelim

Çok nimetin’ yedim helallaşalım

Geçti dost kervanı eyleme beni...

Bu türküyü her söylediğimde, gözümden iki damla yaş gelir. Neden bilmem ama sadece iki damla yaş! Sanki bu türküde benden bir şeyler var. Sanki, beni incitmişler, canımı yakmışlar, kalbimi kırmışlar da, ben kimselere söyleyeyemişim gibi...

Duvardaki takvime gözüm takıldı şimdi.

8 Eylül 2051

Off! Ben ne vakit otuz beş yaşında koca bir kadın oldum!

Olsun, her yaşın kendine göre bir güzelliği var. İnşallah çocuklarımız da, otuzları, kırkları, elli, altmış, seksen hatta yüz yaşları görür.

Hah, kapı çaldı, nihayet benim eşek geldi.

Hadi bana müsade. Gideyim de yine bıktırana kadar onu öpüp koklayayım.......diye, bütün bunları yazmak isterdim ama yazamam. Çünkü ben sekiz yaşındayken öldürüldüm.

Ben Narin Güran.

Cesedi on dokuz gün sonra derede bulunan o elleri kınalı kız.

Büyüyemedim ben. Baran ile evlenemedim ve Umut'um hiç olmadı.

t a m e r d u r s u n

#tamerdursun #naringüran #hepimizincesedinideredebuldular

[duygusalritmler]

Öncelikle mutlu akşamlar

💖💝💌💘💞

********************************

🌸🌿❥❃፝͡ ೖ°❀🦋❀°❃፝͡ ೖ❥🌸🌿

Bence okuyun bu paylaşımı, hiç duymadığınız beylik lâflar var :)

Ben kendi adıma söylemeliyim ki, bir elin parmaklarını geçmez duyduklarım, bildiklerim :))

🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀

Evet ......

Sosyal medya platformları, Türkiye genelinde en çok kullanılan ağlar arasında yer alıyor.

Fotoğraf, yazı ve video paylaşım imkanı sağlayan bu platformlarda hiç şüphesiz en çok yer verilen paylaşımlardan birisi de sözler.

Hani bazen denk geliriz bizde şu meşhur özellikle "lâf sokucu" sözlere, arkadaşına, sevgilisine kızmış nasıl intikam alırım canını acıtırım tarzı sözler bunlar. "Beni takip ediyordur yazayım da okusun canı yansın" sözleri :))

Hiç işim olmaz!!!!!! :))

Atalarımız ne demiş;

" Tencere dibin kara, seninki benden kara... 🤭😂

Yani;

(Kötülük, kusur yönünden sen benden daha betersin anlamında kullanılır bu cümle. )

Şimdi net'de dolaşırken o "lâf sokucu" cümlelere denk geldim de sizlerle de paylaşayım dedim :))

😁 :))

Hesabını veremeyeceğin işlere kalkışma! Öbür tarafta bulaşık yıkatmıyorlar.

Canım, bak! Bir derdin sıkıntın olursa, biliyorsun, hiç umurumda değil.

Her gece resmine bakmadan yatamıyorum, illa tüküreceğim.

Canımı sıktığın zaman sana tekme tokat dalıp, “Pardon! Dalmışım.” diyesim var.

Hani senin varlığın “fifi”, yokluğun da “tın” ya! Benim varlığım “olay”, yokluğum “koyar”..!

Egonu öyle beslemişsin ki karakterin aç kalmış.

Gölgene de yazıklar olsun! Seni adam sanmış ki peşinden gidiyor.

Ben “geri zekâlılıkla mücadele vakfı” mıyım, ya?

Kar yağınca mikroplar ölür diyorlar. İyi misin?

😁 :))

Bazı insanları hayata baktığı pencereden, atmalı.

Dur! Beynimi çıkarayım da eşit şartlarda konuşalım.

Canım, karakterin yere düşmüş. Onu bi alıver ordan.

Zoruna gittiğini duydum. Güzel yer, ben de gitmiştim!

Sen hala kabullenmedin mi sevap sandığın günahlarını!

Seni unuttum sanma, sadece değerin kadar hatırlıyorum.

Bugün laf koymayacam. Çay koydum; gel, iç, insanlık gör.

Eksik olmayın, dedik. Fazla olmaya başladınız. Hayırdır?

Ben insanları harcamayı iyi bilirim. Yeter ki bozuk olsun.

Sabrımın sınırları taştığında hayatımdan silemeyeceğim insan yoktur.

Kimsenin ardından koşmayın çünkü seven insan yan yana yürür.

El üstünde tuttum anlamadın. Ayaklar altında rahat mısın?

Apartman lambasının bile fark etmediği insanlarla uğraşıyoruz.

Tipi Tarlabaşı ama egosu sanırsın Nişantaşı.

Senin gibi bozuklukları kumbarada biriktirir, geleceğe yatırım yaparım. Ha çok mu sıkıştım; hiç düşünmem hemen harcarım.

Aklımdan geçtin gittin, kim bilir yine kime gidiyordun.

Bazıları göz yaşını siler, bazıları ise ağlatanı...

😁 :))

İki dakika insan ol desem zaman tutacak insanlar tanıyorum.

Ağır geliyorsa konuştuklarım, demek ki, boş değilmiş söylediklerim.

Ben sana inandığım için BİR GÜN kaybederim ama sen bu karaktersizliğinle bir ömür kaybedersin.

Gidenler sanıyor ki kalanlar her gün ağlıyor. Sen radyoyu kapattın diye şarkılar yarıda kalıyor.

Lütfen insan taklidi yapma yakışmıyor.

Yanımda olması gerekenler zaten yanımda def olup gidenler kimin umurunda...

Tam diz çöktürecektim iki hecelik adına Paşam şiir yazılmaz dediler üç kuruşluk kadına…

Ben en azından katilimi tanıyorum. Fakat sen bir gün sevilmediğin bir yürekte, kim vurduya gideceksin…

Tutamayacağın sözü diline, veremeyeceğin sevgiyi kalbine, mutlu edemeyeceğin insanı ömrüne koymayacaksın.

Hesabı olanlar sanmasın kapandı defterler. Tek tek yazıyorum her birini bir kenara. iyi kötü, bir gün ödenecek bedeller…

Tahammülü kalmamış birine hata yapmayın. Silerken kendisini düşünür sizi değil.

Tabağına yiyebileceğin kadar yemek, hayatına sevebileceğin kadar insan al. İsrafın lüzumu yok.

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Net'den faydalandım bu bilgiler için....

[bulutlariziyaret]

Bilmiyorum ya hareketli şarkılar hiçbir zaman cezbetmedi beni sanırım yani en fazla dinlediğim Mustafa sandal falandır ya da Kenan doğulu. Evet güzel şarkı

Saniyelik modum değiştiği için her türden şarkı dinleyebiliyorum. Kenan doğulu her ne kadar bana hitap etmese de mustafa sandal'ın 2-3 şarkısını dinliyorum. Genelde yeni nesil sanatçıları daha çok dinliyorum.

[poemvolia]

kötü hissediyorum. dinlemeyi sevdiğim şarkılar iyi gelmiyor. bu hayat benim ama çabalamak, güzelleştirmek istemiyorum. küçükken resimleri boyadığım renkleri bulamıyorum artık. en hüzünlü şiirlerini yazıp giden bir şair kadar yorgunum. yazıyorum geçmiyor, anlatıyorum bitmiyor, ağlıyorum ve şu bedene ruhum sığmıyor. gri bulutları düşünüyorum, kalbim cesaret edemiyor. oysa yağmur yağdıktan sonra toprak hep güzel kokuyor. gökyüzüne gece bakmayı biliyorum. yıldızları seviyorum sanırım, güneş gözlerimi acıtıyor. durmadan en hüzünlü, en acı cümleleri yazıyorum. eskisi gibi değilim. sanki eskiyi özleyen budalaca bir günüm. sevdiğim şeyler, sevmediklerimden az. biliyorum, bu yazdığım cümle kadar düşünüyor insanlar. oysa ben, odamın tavanına bakarak düşünüyorum. elimi uzatıyorum, gölgem kadar uzak. sanki bir sonu yok bu cümlelerimin, bitiremiyorum. en uzakta kalan bir dağa yorulacağımı bilsem de tırmanmak istiyorum. uçurumun ucunda, şehir altımda sustuğum intihara bağırdığımı düşünüyorum. söyle, diyorum. aklımın içinde susmayan acımasız tarafım. bir gün dışarıya çıksan, gri bulutları düşünmeyi de bırakır mıyım?

[insanzee]

Yok yav yaramıyor bana öyle komiklikler, şakalar falan.. yaramıyor bana aşk, meşk, çiçek ,böcek, kelebek.. yaramıyor işte bana şiir yazmak.. Yaramıyor işte şarkılar, türküler.

Ağıt yaksam o da bana yakışmaz..

Bana en güzel kendimle savaşmak yarıyor, kendimle savaşanlarla savaşmak yarıyor.

O zaman ne diyelim...

Sevişme savaş diyelim.!

[yelkenlerforaa]

Yeni yıla ve yeni yaşıma ,

Bu sene o kadar çok şey yaşadım ki kimi zaman günler su gibi kimi zamanda asla bitmicek gibi geçti .. cidden zor günler yaşadım .Bekleme eyleminden nefret eden biri olarak hep bir bekleyişle geçti ve bu döngü hiç bitmedi .Üniversite sınavına 2. Defa hazırlanmak sınava girmek açıklanmasını beklemek ,tercihi beklemek ,yeni sehire gitmeyi beklemek ,okula gitmek için otobüsü beklemek , yemekhanede markette sıra beklemek, yurt nakilini beklemek ,sevdiğim grubun yeni albümünü beklemek ,onun aramasını mesajını beklemek, mutlu olacağım günleri beklemek sayarken bile yoruldum ... Evet çok mutlu olduğum nadir de olsa oldu nankörlük edemem ama hepsi tadımlıktı ve asla tüm çabama rağmen devamı gelmedi. Kalbi çok güzel birini tanıdım. " Bugün hayatımın dönüm noktası " dedim çünkü o vardı .. Ona sürekli 2024 yılında başıma gelen en güzel şey olduğunu söylerdim aslında işin aslı öyle değilmiş . 2024 te basima gelen en büyük hayal kırıklığıydı . O kadar derdimin arasında bana iyi gelen tek şeydi ama istemedi beni işte.. vaz geçti bizden... Evet , son güne kadar çabamı gösterdim, elimden gelen her şeyi yaptım, hep bekledim, sabahları günaydın ,aksamlari iyi geceler yazmayı özledim ,hayatımdaki varlığını özledim , karşılıksız uzaktan sevdim, aynı sarkilari dinledim , o kadar mesafeyi aştım onunla defalarca aynı sehirde oldum belki de aynı metroya binmistik, aynı sokaktan gecmiştik ama hiçbir zaman buluşmadı gözlerimiz ... Silip atamadım bir türlü , olmayan yoluma bakamadım ,sürekli içimden sen demek ki sevilmeyi hak edecek biri değilsin demekten geri duramadım .Evet yeni bir şehirde yaşadıklarımla ve yalnızlığımla birlikte bu hissettiklerim bünyeme fazla geldi her şeyden herkesten uzak kalmak istedim. Konuşamaz yemez içmez oldum, kendi derin kuyumda boğulmak istedim .. Oda arkadaşlarımın beni kolumdan tutup zorla götürmesi sonucu psikolojik tedavi gördüm ilk baş isteksiz olsamda bana iyi geliyordu kur an ve mealinden ayetler, yeni kitaplar , şiirler okumaya başladım tek başıma da olsa yeni yerler keşfettim konumuma çok uzak olsada her fırsatta sahilde yürümeye gittim . Evet orada dinlediğim şarkılar bana onu hatirlatiyordu ama onu acı olarak değil de güzel hatırlamak istiyorum çünkü bu onun kararı ve bu şekilde daha mutlu olacaksa benim buna saygı göstermem gerekiyor . Mutluluğu için ... :) Umarım şuan her anlamda iyidir .Farkındayım bir şeyler biraz geç danketti ama ben farkındaydım zaten her şeyin ,sadece kabullenemedim, alışamadım yokluğuna belki de alışmak istemedim ,uzak kalmak istedim onu hatırlatan her şeyden... bu kararı almak zordu ama başka çarem de yoktu acı cekmeye devam ediyordum ve hâlâ hissediyorum ,tek bildiğim elbet bir gün geçecek ...Yeri geldi deac olup tüm hesapları kapatmak istedim ama burası kendimi rahatça ifade edebildigim tek yer, bir nevi dost gibi ..7 yıldır bazen ara versemde sabahları yazdığım günaydınlar , bıraktığım şarkılar ,fotoğraflar iyi geceler mesajları, yakınmalarim , rb ler bana iyi geliyor .. Yeni yıldan beklentim herkesin mutlu olduğu savaşın , salgının olmadığı , sevdiklerimizin sağlık sorunlarının geçtiği iyileştiği , özellikle kadınların ,çocukların ,hayvanların öldürülmediği bir yıl , bunlar sürekli dualarımda ...✨. Yarın (birkaç saat sonra) doğum günüm ve 20. yaşıma yeni yurdumda ( dün nakilim çıktı kampüsteki yurda ) hiç tanımadığım oda arkadaşlarımla girecegim . Haberleri bile yok . Bu yalnız gecirecegim ilk doğum günüm ve bu konuyu düşündükçe daha da duygusallaşıyorum daha büyük hissetsemde geldim yirmili yaşlara ve bu rakama alışmak zor olucak... Yeni yaşımdan tek beklentim beklemelerin olmadığı ve geçmişte yaşadıklarıma iyi ki dedirtecek günler yaşamak..🌸 tabii biliyorsunuz çok da şey beklememek lazım , beklentiler üzer ... :')

Mutlu yıllar dilerim ..✨

[edapostblog]

Bazı şarkılar vardır, sizi geçmişin o en güzel zamanlarına götürür...

❤️🎼💙🎼💜🎼💚

[gunluk]

Serin bir havayım iklimin soğuk, seveceksen bilerek sev. Kış vurmaz gönlüme ve bahar hep hakim düşümcelerime. Yemyeşil yollarda en güzel şarkılar eşliğinde yürü benimle.

[nazenderr]

Ne şarkılar söyleyebilir bu nağmeyi, ne sözler, ne şiirler. Var olanın yüceliğine sığınmak, adeleti O'na bırakmak en güzel teselli kaynağı. Canım Allahım, acıya uzaktan şahit olsamda yüreğim buralardan kanıyor... İsteğim, dileğim, duam o ki, en yakın zamanda, şu anda-dakikada, mazlumun ahını yerde bırakma.

[bozandeniz]

Cehalet mi saymalı mürekkebinden sızanları

Yoksa alıntı mı yaptın kaderden

Zira yüreğinden akması zor değil mi ihanetin

Sözlerin arasın da dolaştıkça, ölü mucizelerin sokağına düşüyor yolum

Dokunamıyorum, uykum da bile olsa

Geriye dönüp baktıkça, çürüyorlar .....

gitmem gereken bir evin, görmem gereken çok yolun vardı zamanında. bilmediğim sokakları adımlamak ve bulunacağından emin kayıplara karışmak güzel bir heves, sonsuzluğun ellerimizde bıraktığı o izleri kısık gözlerle seyretmek en hakiki hikâyelerimden biriydi. verdiğimiz sözlerin eksik her yanımıza yama olacağından o kadar emindim ki üstelik, hiç düşünmeden, öyle, bir den bire çıkıp gelmiştim kapına.şimdi vakit biraz geç, fakat anlıyorum artık biliyor musun. öyle değilmiş. hayat bu kadar kolay bir savaş, biz her daim güçlü kalan savaşçılar değilmişiz. kazanmak zormuş, galibiyet devamlılığı yoksa bir hiçmiş. inişlerin yalnızca bir çıkışı değil, daha da dipleri varmış. fütursuzca kalkıp gidilen masaların, acımasızca çarpılan kapıların, düşünmeden edilen lafların ya da yarım bırakılan konuşmaların hayaliyle yaşamak bir ömre bedelmiş. yola bir hevesle çıkmak, sonunun çıkmaz olduğunu da değiştirmiyormuş üstelik. kavgam bitti artık, sevdamın üstünü çizdim. alışmak kemik kıran bir eylemmiş, onu tattım. insanlar değişiyor, kırılan aynaların yerine yenisi alınıyor, ağlamamak için dinlenmiyor bazı şarkılar ve geçmez dediğin o zamanlar kar taneleri gibi uçuşuyor dört bir yanımızda, hızla.yalnızca kendimle konuşurken çıkan bir sesim ve sık sık boşluğa dalan gözlerim var artık. sırtımı hiçbir şeye yaslamamam gerektiğini devrilerek, mutlu sonların masallarda olduğunu yaşayarak ve sözlerin tutulmamaya dair verildiğini bizzat izleyerek öğrendim. şimdilerde dik durmayı hatırlatıyorum omurgama. hayat diyorum mütemadiyen, hayat. yalan. uydurma. kurmaca. bir tiyatro hatta. fakat biliyoruz artık. görüyoruz da, sondayız. oyun bitmiş, perde çekilmesin, ne olur.

Kızıl-Deniz

[beppeux]

Mükemmel olmadığımızı biliyorum. Kusursuz olmaya çalışan bir kızken, kusursuz olmayan aşka aşık olan kız oldum. Ben en iyisi olmak istemiyorum. Ben kusursuz olmak istemiyorum. Ben kusursuz aşk istemiyorum. Seni istiyorum. Yalnızca seni. Senin nefesinde uyuyakalmayı, kahve içtiğim için bana kızmanı, geç uyuduğumda sinirlenmeni, duştan çıkınca "saçlarını kurutmadan arama" demeni, hastalandığımda mavi'yi üzerime geçirmeyi, uyurken kirpiklerini seyretmeyi, sana sincap videoları atmayı, bok gibi sesimi umursamadan sana şarkılar söylemeyi, kahve içerken hüpletip beni sinir etmeni, çok çalışmaktan yorulduğunda 5 dakika olsa dahi sesimi duymak için aramanı, mor şortunla sabahları dişini fırçalamanı, fenerin maçına bilet alıp iptal ettikten sonra benimle birlikte izlemeni, sakallarını benimle birlikte kesmeni, yorgun gözlerini öpmeyi istememi, tüm çirkin, kirli taraflarımı sadece senin bilmeni, geleceğimde senin olmanı, başarılı bir kadın olduğumda senin elini tutmayı, hastalandığında yemek yemiyorsun diye sana kızmayı ve senin uzatma demelerine sinirlenmeyi, kimseyi ortak etmediğim o en güzel hayallerimi seninle gerçekleştirme isteğimi, oğlumun babasının senden başkası olmayacağını, hiç bilmediğim baba sevgisini günü geldiğinde çocuğumuza tereddütsüz göstereceğini bilmeyi, senin gölgende korunmayı, her bir zerreni arzulamayı, suçlarına ortak olmayı, sırtındaki yaralarını öpmeyi, seninle sabahın 7sinde işe gitmeden şarkılar dinlemeyi, seninle Helen ve Savaş'ı izlemeyi, seninle oyunlar oynamayı, sana maymun videoları atıp bomboş gülmeyi, derealizasyon atağı geçirdiğimde; herkese yabancı oluşumdan, herkesten korktuğum zamanlarda sana sığınmayı, anksiyeteden ellerim titrediğinde beni sakinleştirmeni, ağladığımda sesinde huzur bulmayı, seninle susmayı, uykulu sesinle "sana aşığım" demeni, içmeden sarhoş olduğumda sana saçmalayıp salak salak gülmelerimizi, senin hem annen hem baban oluşumu, üzüldüğünde ilk beni aramanı, seninle kavga etmeyi, seninle bir olmayı, tüm zaaflarını bilip, tüm zaaflarımı bilmeni ve onları bana karşı asla kullanmamanı, güçsüz yanlarımı senin bilmeni, seninle tek ruh olmayı, karşında savunmasız olmayı, karşında tüm saf halimle kalmayı, sana özel olmayı, senin mavin olmayı, senin prensesin olmayı, senin sincabın olmayı, senin hayatının aşkı olmayı, benim hayatımın aşkı oluşunu ve dahasını istiyorum. Seninle en iyisi olmayı, seninle en dibi ve en zirveyi yaşamayı istiyorum. Seninle geçmişi siktir edip geceler boyu kurduğumuz hayalleri yaşamayı istiyorum. Ayrılığın bile seninle en dibini yaşamayı istiyorum. Acıdan yanacaksak, yanalım istiyorum. Ben sadece seni istiyorum. Hikayeme seni ortak etmeyi istiyorum. Seninle küllerimizin arasından yanıp yanıp yeniden dirilmeyi istiyorum. Zihnimde dönüp duran zehirli, hasta düşüncelerin sonucu bizi ayırsada; ayrılık bizim birbirimize işlediğimiz aşkı, sevgiyi, masumiyeti yok etmeye yetmez. Mecburuz. Ayrı kalmaya mecburuz. Ama bizi ayırmaya bizim bile gücümüz yetmez sevgilim. Ayrılığında, dibinde dibini yaşayalım. Yanıp yanıp, yeniden dirilelim.