poemvolia

[poemvolia]

değiştiririm sandım, albayım. ne mevsim ne de dünya.. yalnızca insanlar. bazen gitmesinler istedim. büyüdükçe geride bıraktılar. bazen, ellerimle tutup zamanı geri almak istedim. tekrar konuşalım istedim. geçmişle sıkışıp kaldım. ne arkadaşıma rastladım ne de başkasına. ne olduysa, anıları bırakamadığımdan oldu. getirebilirim, aynı bulabilirim, öyle kalmayıp değişse de yapabilirim sandım. karşılığını hep inandığım şeyler uğruna ödedim. düzeltebilirsin, demişti. değiştirebilirim sandım.

[poemvolia]

bayram sabahına uyanmak gibiydi, içimi ısıtan.

[poemvolia]

seni sevmek kalbimde bir devrimdi.

[poemvolia]

susuyorum. bazen sözlerim, ağzımdan çıkmadan bile yoruluyor. kimse duymuyor, duymak istemiyor. bakıyorum etrafıma sanki hiç kimse yok. göstermek mi gerekiyor? şu elleri uzatıp, bakın demek mi gerekiyor? bakın, buradayım! işte elim, işte yüreğim... ama insan, yüreğini açıkta bırakınca kolay kırılıyor. küçücük heveslerim bile içime taş gibi oturuyor. sevincin de, acının da fazlası hep bende kalıyor.

[poemvolia]

belki de hiç hatırlamamıştın. insan, umursamadığı şeyleri unutuyor çünkü. hatırlamıyor bile. benimse içimde bir gramofon var, iğnesi hep aynı çizikte.

[poemvolia]

keşke bu kadar kırılgan olmasaydım. nefretin duygusuyla büyütselerdi beni. kinle büyüseydim, derimi kalınlaştırırdım belki. keşke, büyürken biri gelip deseydi "bu dünya güçlü olanın, kalın derili olanın yeri." o zaman bu kadar ince olmazdı kabuğum. herkes gibi unutmayı, umursamamayı öğrenirdim. böyle olmazdı. kırılmaya, incinmeye yazgılı, doğanın kuralıymışım gibi.

[poemvolia]

belki de dedim, ben sevmeyi bilmiyorumdur ya da yanlış öğrenmişimdir.seni yanlış sevmişimdir, sevgim zarar vermiştir sana. bu satırın ilk cümlesi için birkaç yudum daha alkol içmem gerekiyor, ağır çünkü, bir insanın başka bir insana seni yanlış sevmişimdir diye düşünmesi çok ağır, çok aciz, çok çaresiz.

[poemvolia]

içindeki hüzne rağmen başkalarının üzüntüsüne çare arıyorsun. senin merhametin bir tek kendine yok, füsun. acıyı bile seni büyüttüğü için içinde tutuyorsun. bir insan kalbini sızlatan şeyi sever mi? sen seviyorsun.

[poemvolia]

Senin uğrunda yaşadım, senin uğrunda öleceğim

[poemvolia]

küçükken babamın çözdüğü gazete bulmacaları gibi çözmeye çalışırdım insanları. her kelimelerinde defalarca kırılırdı kalemim, aldırış etmezdim. artık büyüdüm. babam da bıraktı gazeteyi.

[poemvolia]

avuçlarınız kadar değere karşılık içimdeki çocuğu öldürmediğim sevgim vardı.

[poemvolia]

kırabilir. bazen kelimeler, görünmez bir el gibi boğazımı sarıp sıkabilir. gözyaşlarım akabilir. göremeyecek kadar dolarsam eğer taşar acım, ateş gibi yakabilir. göğüs kafesim tuzla buz olup parçalanacakmış gibi ağrıyabilir. kalbim acıyabilir. kırılabilirim ama kıramadığım için daha canım çok yanabilir.

[poemvolia]

tanıştığım kim varsa adını bilmeden gitmezdi.

[poemvolia]

bazı günler vardır, takvimden silsen bile hafızadan çıkmaz. toprak hep suskun görünür ama altında fısıltılar dolaşır. sıradan bir esinti gibi gelir geçer ama taşıdığı yük yüzyıllık, ağırdır. bazı şeyler ne yazıya dökülür ne söze. bazen bir ülkenin hafızası toprağın altına değil, insanların kalbine kazınır. bir rüzgar geçer mesela, serinliğinde cesaret taşır. bir bayrak dalgalanır, kumaşı değil, hatırası ağırdır.

[poemvolia]

bir sızı var, geçmiyor. zamanla alışırsın, diyorlar. istemiyorum. geçip giden her bir günün sonunda seni unutmak varsa, dursun zaman. geçmesin. ben acını da alırım yanıma. seni seviyorum diyemem ama bir annenin çocuğuna sarılması, yaralarını sarması gibi sarıp sarmalarım. söylesene, kalbe uzun süredir uğramayan sevgiyi ne yapayım? ceplerim yokken ellerimi nereye koyacağımı bilemediğim gibi. sığdıramam, saklayamam ki. seni sevmiyorum da diyemem ben. sana ait her şey aklımın pusulasıdır. adın, söyleyemediğim hislerimin memleketi.

[poemvolia]

şiirlerime yazdığım sevgi, devirdi kelimelerimi.

[poemvolia]

bir gün bir rüzgâr esip beni de savurana kadar, bekledim.

insan bazen unutmayı öğrenemez, öğrenmek de istemez. acıyı cebinde taşır, onu evirip çevirir. bazen bir şiire, bazen bir bakışa, bazen de sessizliğe bırakır. ben de öyle yaptım.