#bijbelse vrouwen | Explore Tumblr posts and blogs

thedreamlifeofbalsosnell · 8 months ago

Text

‘Wildevrouw’ van Jeroen Olyslaegers: Dionysos aan de Schelde

Met zijn terecht meermaals bekroonde succesroman Wil (2016) demonstreerde Jeroen Olyslaegers dat hij een uitgehold genre als de historische roman volledig naar zijn hand kon zetten. Na meer dan vier jaar intense arbeid slingert hij met Wildevrouw zijn lezers nog verder terug in de tijd, meer bepaald naar het Antwerpen van voor, tijdens en na het bewogen onheilsjaar 1566. En hoe, want in zijn onnavolgbaar lyrisch en volks idioom weet hij als geen ander die woelige tijden tot leven te roepen in deze ongemeen rijke en overvloedige roman over vriendschap, verbondenheid, geloof en verraad.

Het is 1577 wanneer de innemende herbergier Beer, dan een vijftiger, vanuit Amsterdam terugblikt op de gebeurtenissen die hem tien jaar eerder Antwerpen deden ontvluchten. In die tijd was de Scheldestad niet alleen een bruisende handelsdraaischijf en een explosieve smeltkroes van religies, maar ook het kloppende hart van de schilderkunst, de rederijkerskamers, de cartografie en de boekdrukkunst. Beer verloor drie vrouwen in het kraambed. Zijn derde echtgenote baart hem, alvorens te sterven, een zoon, Ward, die vanaf zijn geboorte abnormaal behaard is en eruitziet alsof zijn vrouw niet met Beer heeft ‘gepaard’ maar met ‘een wild dier’. In de harigheid van zijn zoon ziet Beer ‘een vingerwijzing van U daarboven’.

Beer is een ooggetuige, die vanop de eerste rij de onrust in Antwerpen ziet toenemen, met zijn drukbezochte herberg als uitkijkpost. Geregelde en graag geziene klanten zijn de cartograaf Abraham Ortelius, de drukker Willem Silvius en in hun kielzog, zelfs de schilder Pieter Bruegel, bijgenaamd ‘Pierre den Drol’, die in een handomdraai een indrukwekkende muurschildering maakt met een slapende Beer omringd door apen. Een mislukte handelsexpeditie langs de Noordpool om sneller naar ‘de Indiën’ te kunnen varen, keert terug met een wonderlijke buit: twee ‘skraelingen’, een Eskimovrouw met haar dochter, of ‘mensdieren’ zoals Beer ze noemt. Ortelius krijgt de ‘wildevrouw’ als geschenk, maar vertrouwt haar toe aan Beers goede zorgen. Hoewel ze niet met elkaar kunnen communiceren, raakt Beer meer en meer in de ban van de vierde vrouw in zijn leven.

Beer zit in een wildemansbond, samen met drie vrienden: de boekhandelaar Hugo, de blinde reiziger (én kok) Jeroom en de Schrale, een narrige mafketel die — dat doet de ronde — model stond voor Bruegels ‘Dulle Griet. Op Lichtmis gaat dit bonte kwartet de straat op; Beer in ‘berenpak’ gestoken, met een grote ‘valse baard van koord’ en ‘een kroon van klimop’, de andere drie verkleed als koning, jager en vrouw, die doen alsof ze de wildeman de stad uit jagen, ‘om zo de nakende lente en dooi te verwelkomen’. In het toenmalige Antwerpen, waar handel en de vooruitgangsidee de plak zwaaien, kijkt men neer op de verklede vrienden: ‘want in de ogen van de handelaars was zo’n dierlijke vent een lachwekkende herinnering aan lang vervlogen tijden.’ Voor Beer is het wildeman spelen ‘heilig’ en ‘de ware gedaante van ons allemaal, ons oeroude verleden dat ons met elkander verbond.’ De uitheemse vrouw die hem in de schoot wordt geworpen ziet hij dan ook als een goddelijk antwoord op zijn roep naar liefde: verenigd vormen ze onmiskenbaar een reflectie van het wilde koppel dat het Antwerps wapenschild flankeert.

Beers getuigenis is een biecht, net zoals die van Wilfried Wils in Wil, met dat verschil dat de herbergier niet terugblikt in dagboeknotities, maar met openhartige confessies rechtstreeks gericht aan God en de lezer. Achtervolgd door de dood voelt hij zich vervloekt en vergelijkt zichzelf meermaals met de Bijbelse Job. Vanuit Amsterdam wil hij in het reine komen met zijn verleden en die vloek tenietdoen. Zijn stem is een bezwerende voice-over, die de aandacht weet vast te houden, mede dankzij de plastische en energieke beschrijvingen. Olyslaegers is een ware meester in sfeerschepping en weet historische gebeurtenissen met enkele borstelstreken bijzonder geloofwaardig en levendig in beeld te brengen. Zijn beschrijvingen van de Beeldenstorm, het landjuweel van 1561 en de eerste hagenpreken bijvoorbeeld zijn grandioos, net als die van de toespraak van de Grote Geus Hendrik van Brederode of van Hugo die met zijn boekenstand op de bevroren Schelde staat tijdens de horrorwinter van 1564.

In zijn herberg laat Beer oogluikend samenkomsten toe van de Familie der Liefde, een geheim genootschap dat voornamelijk bestaat uit ‘welgesteld volk’. Beer wordt echter nooit een volwaardig lid van deze maçonnieke bende, terwijl ze hem wel dwingen tot hand- en spandiensten voor belangrijke spelers zoals de magister John Dee, die als Beers gast een duivels boek schrijft, en de louche Hongaar Sambucus, die een bibliotheek met verboden boeken uitbouwt in Beers kelder. Onduidelijke afspraken met deze olijkerds komen de onfortuinlijke kroegbaas uiteindelijk duur te staan. Zijn vrienden zien hem als een verrader en in augustus 1567 ziet hij zich genoodzaakt, samen met de wildevrouw en haar dochter, te vluchten naar Amsterdam.

Door opnieuw te kiezen voor de historische roman schikt Olyslaegers zich uitdrukkelijk in een afgemeten traditie, maar niet zonder de beperkingen van het genre op scherp te stellen. Een gigantisch onderzoek ging vooraf aan het schrijfproces, grotendeels uitgevoerd door Olyslaegers’ ‘broeder van een andere moeder’ Stef Franck, en samengebracht op het soort website waarvoor het woord surfen is bedacht. Bruegels ‘Dulle Griet’, — die overigens een paar keer door Wils hoofd spookt in Wil — was hoe dan ook een eerste katalysator, maar wanneer Franck op de proppen komt met een op Bruegel gebaseerde afbeelding van een wildeman en later met een anonieme gravure van een vrouwelijke versie mét kind, is dat uiteraard koren op Olyslaegers’ schrijversmolen.

Vakkundig laat Olyslaegers feit en fictie in elkaar overvloeien, zonder het documentaire te laten overheersen en met een mooie balans tussen historische en fictieve personages. Nooit trapt hij in de val van het belerende, maar blijft — net als de wildemannen die ‘berserkerbloed’ drinken voor hun rondgang — een fervente volgeling van Dionysos en laat de verbeelding hoogtij vieren. Een grote natuurlijkheid, in zowel de dialogen als de vele personages van vlees en bloed, geeft Wildevrouw de grandeur van een hoofse kroniek. Het geregeld gebruik van obsolete woorden als ‘moosmeier’, ‘vliegmare’ of ‘zinkroer’ valt nergens uit de toon, en wanneer een stamgast — zoals het blijkbaar de gewoonte was — pist in de brandende open haard van Beers herberg, dan is dat vermakelijk én instructief.

Maar, geen Olyslaegers zonder een geëngageerd standpunt. Beer heeft wel degelijk een flink pak boter op het hoofd. Hij is medeplichtig en vlucht niet alleen voor de stormen die Antwerpen nog te wachten staan, maar ook uit schaamte voor zijn verraad, zowel aan zijn vrienden als aan de wildevrouw. Hij praat zijn schuld tijdens zijn biechten voortdurend goed, wat hem verlaagt tot een meester in zelfbedrog, een onversneden ‘tweezak’, om nog maar eens met Wils te spreken. Wanneer Ward aan Beer vraagt waarom de leden van de Familie hun geheimen niet willen delen, antwoordt hij dat verbondenheid ‘een schoon ding’ is, maar dat in de kern van de mens ‘een grote behoefte’ heerst om bedrogen te worden. Een van de motto’s, ‘Mundus vult decipi’ of ‘de wereld wil bedrogen worden’, een zinssnede toegeschreven aan de Duitse humanist Sebastian Franck, is in dat licht dan ook treffend gekozen. Later voegt Beer toe dat bedrog altijd zelfbedrog is en dat hij Antwerpen ontvluchtte omdat ‘de eenheid al was uitgekleed door de Antwerpenaren zelf, nog voor de Spanjaarden haar als wraakengelen hadden verkracht’, een niet mis te verstane verwijzing naar de huidige polarisering in onze maatschappij.

Had Olyslaegers met Wil zijn ‘Grote Vlaamse Roman’ reeds te pakken, dan is hij er nu met Wildevrouw meer dan glansrijk in geslaagd zichzelf te overtreffen én opnieuw uit te vinden.

Verschenen op: De Lage Landen (volledige tekst achter betaalmuur) 15 december 2020 en op papier in Ons Erfdeel, januari 2021

Wildevrouw van Jeroen Olyslaegers, De Bezige Bij 2020, ISBN 9789403113012, 416 pp.

www.wildevrouw.be

#Jeroen Olyslaegers #Wildevrouw #De Lage Landen

0 notes

charleshaddonspurgeon · 1 year ago

Text

Medelijden Toen leverde hij Hem dan aan hen over om gekruisigd te worden. En zij namen Jezus mee en leidden Hem weg. Johannes 19:16 Terwijl Christus door de straten trok, keek een grote menigte toe. In de menigte bevond zich een klein aantal teerhartige vrouwen, waarschijnlijk zij die genezen waren of wier kinderen door Hem gezegend waren. Zij slaakten een zeer luide en bittere kreet, zoals Rachel die weende om haar kinderen, en weigerde getroost te worden omdat zij er niet meer waren. (Jeremia 31:15). De stem van medelijden won het van de stem van verachting. Maar Jezus stond stil en zei: 'Dochters van Jeruzalem, huil niet over Mij, maar huil over uzelf en over uw kinderen' (Lucas 23:28b). Het verdriet van deze goede vrouwen was een zeer gepast verdriet; Jezus verbood het hen op geen enkele manier, Hij raadde hen alleen een ander verdriet aan dat beter zou zijn. De meest Bijbelse manier om het lijden van Christus te beschrijven is niet door te proberen medelijden op te wekken door middel van kleurrijke beschrijvingen van Zijn bloed en wonden. Welke droefheid, beste vrienden, moet dan worden opgewekt door een blik op het lijden van Christus? Het is dit - huil niet omdat de Heiland bloedde, maar omdat jouw zonden Hem lieten bloeden. "'Het waren mijn zonden, mijn wrede zonden, Zij verergerden Zijn pijnen meer en meer; Elk van mijn misdaden werd een nagel, Mijn ongeloof een speer." Als een mens zijn overtredingen belijdt en zich met tranen op zijn knieën voor God vernedert, dan weet ik zeker dat de Heer de tranen van berouw veel meer waardeert dan de tranen van medelijden. "Huil liever om jezelf," zegt Christus, "dan om Mij." Als we naar het lijden van Jezus kijken, zien we tranen van berouw. Bedenk, beste vrienden, dat als deze onbekeerde mensen hun vertrouwen niet op Christus stellen, zij zelf moeten lijden voor wat Christus voor ons heeft geleden. Het verdriet dat het hart van de Heiland brak, zal hun harten verpletteren. Of Christus sterft voor mij, of ik sterf de tweede dood voor mijzelf; als Hij de vloek niet voor mij heeft gedragen, zal die voor eeuwig en altijd op mij blijven rusten. Bedenk, beste vrienden, dat er mensen in deze gemeente zijn die nog geen deel hebben gehad aan het bloed van Jezus. Er zitten sommigen naast jullie die, als de dood hun ogen nu zou sluiten, deze in de hel weer zullen openen! Denk daaraan! Huil niet om Hem, maar om hen. Misschien zijn het je kinderen, je geliefden, die geen interesse in Christus hebben; ze zijn zonder God en zonder hoop in de wereld! Bewaar je tranen voor hen; Christus verlangt geen medelijden voor Zichzelf. Denk eens aan de miljoenen mensen in deze donkere wereld! Er is berekend dat elke keer dat de klok tikt, één ziel van de tijd naar de eeuwigheid gaat! De mensheid is nu zo talrijk geworden dat er elke seconde een dode valt; wat een afschuwelijke gedachte om te weten hoe weinigen van het menselijk ras Christus hebben aangenomen. 'Want er is onder de hemel geen andere Naam onder de mensen gegeven waardoor wij zalig moeten worden' (Handelingen 4:12b). Oh, wat een akelige gedachte! Hoeveel onsterfelijke zielen dalen elk uur af naar de diepten van de hel. Daarom zegt de Meester: "Huil toch niet om Mij, maar huil om jezelf." Als er geen sympathie is voor de mensen die zielen willen winnen voor Christus, dan is er ook geen sprake van oprechte sympathie voor Christus. Je kunt onder een preek zitten en veel voelen, maar je gevoel is waardeloos als het je niet in tranen brengt voor jezelf en voor je kinderen. Hoe is het met jou gesteld? Heb je berouw gehad over je zonden? Heb je gebeden voor je medemensen? Zo niet, laat dan de gedachte aan Christus die op straat bezweek je aansporen om dat vandaag wel te doen. Vertaald uit: Het kruis, 40 overdenkingen over de kruisiging van Christus. Door Charles Haddon Spurgeon.

0 notes

isrnws · 1 year ago

Text

Forum van Joodse organisaties kan antisemitische uitspraken van Bisschop van Antwerpen 'allesbehalve appreciëren' ....

Dit is de persverklaring van het Forum van Joodse Organisaties. Zonder commentaar / ./ “Het is ergerlijk hoe sommige politieke en militaire leiders in Israël Bijbelse thema’s misbruiken om hun moordaardige optreden te legitimeren “. Aan het woord is de bisschop van Antwerpen Johan Bonny in een open brief van zijn hand die op 9 november werd gepubliceerd in De Standaard. Die brief lichtte de bisschop op11 november toe in een radio-interview met de VRT. Het valt op dat de bisschop verzwijgt hoe meer dan twee duizend jaar kerkelijke leiders (en dan met name van zijn kerk) moord en godsdienstoorlogen hebben gepropageerd. Kennelijk is het de bisschop niet bekend dat in vroeger eeuwen met name in het orthodox-katholieke en intens antisemitische Polen de pogroms op Joden doorgaans na de Katholieke kerkdienst plaatsvonden.Zijn geloofsgemeenschap is wel de laatste die de Joden en Israëli’s verwijten zou kunnen maken. Tenzij de bisschop van oordeel zou zijn dat Joden niet het recht op zelfverdediging toekomt. Bisschop Bonny richtte zich in zijn open brief primair tot zijn “joodse vrienden“. Hij wilde hen laten weten niet langer te kunnen zwijgen na alle onrecht dat dagelijks de Palestijnen in Gaza wordt aangedaan door die vermaledijde Israëli’s die daarvoor ter legitimatie Bijbelse thema’s zouden misbruiken.Helaas hebben we van de hand van de bisschop geen open brief gezien over de aanleiding tot de oorlog. Met geen woord rept hij in zijn brief over de sadistische pogrom op onschuldige Joodse burgers (onder hen baby’s, vrouwen, en zeer bejaarde mensen) die aan Israëls reactie voorafging. Om die afgrijselijke misdaad te wreken heeft Israël geen Bijbelse thema’s nodig. De bisschop verwijst naar zijn Joodse vrienden die hij wil laten weten diep geschokt te zijn over het naar zijn oordeel disproportionele geweld dat Israël de laatste weken heeft aangewend primair om de gijzeling van onschuldige burgers te doen beëindigen.De bisschop lijkt weinig op te hebben met de wet van de causaliteit. Hamas is de aanstichter van de oorlog en draagt verantwoordelijkheid voor de slachtoffers ook aan Gazaanse kant. Israël heeft een aantal keren laten weten bereid te zijn tot een staakt het vuren op voorwaarde dat de gegijzelden in vrijheid zouden worden gesteld. Bisschop Bonny tracht van Bibi (Benjamin) Netanyahu bijkans een eigentijdse Godfried van Bouillon te maken. Maar hij zit ernaast! Israël voert geen heilige oorlog en het heeft van een hoge vertegenwoordiger van een andere godsdienst geen vermaningen of onderricht over het internationaal humanitair oorlogsrecht nodig.Het zou ons verbazen als de joodse vrienden van de bisschop hem anders zouden hebben geantwoord, als zij tenminste nog tot zijn vrienden gerekend willen worden.Dat alles betekent niet dat wij niet open zouden staan voor kritiek en oprechte bezorgdheid over hetgeen zich al meer dan een maand afspeelt in Gaza. Sterker, we zijn er zeker van dat een geestelijke van de statuur van bisschop Bonny een positieve bijdrage zou kunnen leveren in het zetten van een stap naar vrede en beëindiging van het conflict. Maar dat bewerkstelligt hij niet met het schrijven van een volstrekt eenzijdige open brief naar de media. Gevreesd moet zelfs worden voor de reële mogelijkheid dat zijn interventie het (al dan niet sluimerend) antisemitisme in België onder zijn geloofsgenoten zal doen aanwakkeren, en hiermee het conflict uit het Midden-Oosten naar België wordt geïmporteerd. Het lijkt nauwelijks voorstelbaar dat zijn “ joodse vrienden “ hem dit in dank zullen afnemen. Wij doen dit zeer zeker niet!" Read the full article

0 notes

jeanschoonbroodt · 2 years ago

Text

GOD tot de Gemeenten van Jezus Christus in NL... en in de schepping...

Dit zegt GOD tot de Gemeente van Jezus Christus in NL ... en in de schepping :

"Kijk, jullie houden samenkomsten in Mijn naam en die van Mijn Zoon, maar hebben jaren lang de profeten en profeterenden en openbarenden niet toegestaan al hetgeen te profeteren of te openbaren hetgeen IK hen gaf. Reden : Uw ongeloof, klein-geloof en verharding tegen de Geest van openbaring en profetie.

Bovendien hebt U jaren lang, ja zelfs eeuwen lang, als denominaties vaak echte profeten en openbaarders en profetessen en zieners en ziensters en openbaarsters... en dromen en visoenen... weg gewuifd en afgewezen, en ja... daadwerkelijk vaak zelfs als "misleiders" betitelt in uw hoogmoed, gelijk de schrift-geleerden, farizeeën en Saduceeën, en de leiders van het volk van Israël... ten tijde van de vroegere profeten/zieners/openbaarders enz.

U hebt dezelfde zonden tegen de Geest van GOD... en dus tegen Mij bedreven, waardoor U schuldig staat t.a.v. Mij en Mijn ware Evangelie en Mijn Zoon en Onze heilige geesten/heilige engelen en Heilige Geest... en dus het ware oorspronkelijke onvervalste Evangelie. Gij hebt eeuwen lang de dwaling aangehouden, dat U naast de bijbel niets meer nodig had... en geen buiten-bijbelse profetieën of openbaringen meer nodig had. U hebt zelfs trouwe discipelen uit de Gemeenten/kerken geworpen of geweerd... of het spreken of openbaren of het doorgeven van Mijn heilige boodschappen hen gegeven voor het lichaam, omdat zij profeten/zieners of openbaarders waren, mannen of vrouwen of jongeren... of door de Geest geïnspireerde dromen dromers. IK BEN.

Mijn Geest is toornig op u leidslieden, die gij in deze zin Mijn Stem daadwerkelijk het zwijgen oplegde... en Mijn waarschuwingen terzijde legde... of verwierp, tot uw eigen smaad en schande en eeuwig verderf. IK BEN.

Want de meesten van U hebben in de afgelopen eeuw het charagma / merk / teken / afdruk / indruk / ( brand-) merk... of naam/titel... of het stigma / met scherpe punt ingebrachte/aangebrachte of ingekraste, ingekerfde of geïnjecteerde... en/of het nummer van de som van het getal van de naam van het beest/persoon op u genomen of in u opgenomen... door het pincode-bankrekeningnummer-barcode-betalings-systeem te aanvaarden, dat 666 inhoud... en gelinkt met dit systeem is al het andere van het beeld van het Beest verbonden.

Het beeld van het Beest, dat spreekt, is het internet-PC-Computing-Beast -World-wide-WEB.666 -system... met al zijn devices / zijn daaraan verbonden/gelinkte moderne electronische zend-ontvang en communicatie-middelen. IK BEN.

U hebt Mijn volk, de gelovigen, misleidt... en toch doet U zich nog steeds voor als de ware leraren van het evangelie, terwijl U niet de volheid van Mijn Heilige Geest en Zijn 7-voudige diensten en charisma's/genadegaven aanvaardde in het Lichaam van Christus Jezus. IK BEN. Ziet, het oordeel is U verkondigd. IK BEN." ;

Spreekt GOD, de Vader van Jezus de Christus, de Grote IK BEN, die tot Mozes sprak, de man God's, die onder God's Hand, samen met Aäron, Israël uitgeleidde van de gevangenschap/slavernij in Egypte.

Profetie/woorden van GOD d.d. 01.10. 2022.

The Voice in The Wind / The Candle / The Menorah / Jean MP Schoonbroodt. NL. EU.

0 notes

jurjenkvanderhoek · 3 years ago

Text

MONUMENTALE KIMONO´S VAN HANS VAN HOEK MAATJE TE GROOT

Eigenlijk is het kabinet van Museum Belvédère te klein voor het grote werk van Hans van Hoek. De kabinetten in de westvleugel van het museum hebben namelijk het formaat van een grote huiskamer. Zo was het de bedoeling van de oprichter, want hij wilde “zijn” schilders een eigen zaal geven, een eigen kabinet. Zij werkten en werken, meest als autodidact, in de eigen huiskamer en zitten in die krap afgemeten ruimte boven op hun kunst. Zo zou dat in het nieuw te bouwen museum ook moeten zijn. Dat het bij de bezoeker die sfeer oproept. Met die opdracht ging de architect destijds aan de slag. De bezoeker zal de kunst van dichtbij moeten kunnen bekijken. Want de werken van de schilders, waarop bij het tot stand komen van het museum is gebouwd, zijn in verhouding van tegenwoordig klein van formaat. Geen museale afmetingen, maar handzame schilderijen en tekeningen, een stukje grafiek.

Anders is dat dus met de vier overmatig grote werken van Hans van Hoek. Museaal worden deze genoemd, monumentaal. Daarvan moet je afstand kunnen nemen om ze in vol ornaat te kunnen beschouwen. Jawel, hoewel het schilderijen zijn verbeelden deze gewaden. De kimono om precies te zijn. Dat is de traditionele Japanse jurk die zowel door vrouwen als mannen wordt gedragen. Het bedekt het gehele lichaam. Je kunt er als het ware in wonen. Van Hoek beschouwt het dan ook als “de kosmische ruimte waarin wij leven”.

De vier monumentale schilderijen die in Belvédère hangen zijn onderdeel van een serie in dit thema waaraan de schilder nu al meer dan 35 jaar werkt. De expressief beschilderde doeken zijn in door hemzelf handgemaakte lijsten gezet. De lijst is niet het kader van het werk, maar onderdeel van het schilderij. Niet het werk begrenzend, maar juist ruimte gevend. Onlosmakelijk één geheel met het doek. Het vormt de ruimte waarin de schildering acteert.

Op de website van zijn galerie lees ik dat Van Hoek met uiterste zorg en concentratie aan een schilderij begint. Hij gunt zich tijdens het schilderen de tijd voor overdenking en reflectie, en de tijd om het werk af te krijgen, te voltooien. In een korte film zie ik hem dat doen. De eerste opzet tekenen, afstand nemen. In grote gebaren de ruimte van het doek verkennen, afstand nemen en afwegen. Dan expressief een kleurlaag aanbrengen binnen de lijnen van de eerste opzet. En terug op de stoel, kijken, nadenken, overwegen. Zo, totdat het resultaat door hem naar waarde geschat kan worden. Dan volgt een nieuwe fase, lees ik verder. Met de hand schaaft, kapt en beeldhouwt, schuurt, polijst en kleurt Van Hoek de monumentale lijst in een tijdrovend en ambachtelijk proces.

De bezoeker die dicht op het werk gaat staan, want afstand nemen is in de begrensde ruimte van het kabinet nauwelijks mogelijk, ziet de moeite die de schilder zich heeft getroost op zijn zoektocht naar inzicht, verlichting en spiritualiteit. De vorm van het gewaad moet ontdekt worden, want deze valt niet meteen op. Is deze ruimte in het gezichtsveld afgebakend, dan kan het spel van kijken beginnen. Van Hoek geeft veel kansen tot eigen invulling van symbolen die hij schildert op doek en beeldhouwt in hout. Vooral wanneer de figuren uit het beeld verdwijnen, de samenhang enigszins in evenwicht is, wordt de schildering meer boeiend.

Met een abstracte invulling van het gewaad door lichtval en kleurschakering, kan ik mijn gevoel beter laten spreken. Het schilderij “es werde licht” is volgens het begeleidende tekstbord geïnspireerd op het oratorium “Die Schöpfung” van Joseph Haydn. Een helder licht vanuit de hemel dat de duisternis op de aarde splijt. Licht in de schepping, op de vierde dag. Het door Van Hoek spiritueel bezielde kunstwerk krijgt van hogerhand een religieuze ingang. Zoals Haydn zich geïnspireerd wist en de bijbelse eerste wereldse dagen liet klinken, laat Van Hoek zijn licht schijnen in dit kunstwerk. De vierde dag komt voor mij tot leven. Het schilderij is het museum in bruikleen gegeven, als opmaat tot schenking. We zullen het in de toekomst dus meermalen in de opstelling en de inrichting kunnen zien. Ik ben benieuwd op welke manier de conservator het dan zal relateren aan ander werk in de collectie. Er zijn overigens de laatste tijd voldoende qua formaat grote werken in het bezit van Belvédère gekomen. Dus er zijn volop relaties te leggen en verbindingen te maken.

Terug naar het kabinet zoals ingericht met de vier monumenten van Van Hoek. Want zo mogen deze schilderijen toch wel betiteld worden, als monument. Het zijn gedenktekens in het oeuvre van deze schilder. Ze herinneren aan het moment van inspiratie. Wat mij betreft is “verborgen in wit” in dit kwartet overigens het meest stijlvol en sprekend tot mijn verbeelding. De schilder zegt niet teveel in dit schilderij, maar net voldoende om goed aan te slaan. Er heerst een zuivere schoonheid onder die kimono. Een innerlijke rust, een stilte die verborgen is van het lawaai en de drukte buiten dit lichaam. Een diepe concentratie. In deze context ook een licht dat straalt van boven, het zwart - het stille water met de diepe grond - gehuld in een witte draperie. Weergegeven in eenvoud. In deze compositie heeft Van Hoek het juiste pad gevonden op zijn zoektocht. Zijn spiritualiteit is hier inzichtelijk gemaakt. Een zucht van verlichting?

Kabinetpresentatie “Vier kimono’s”, schilderijen van Hans van Hoek bij Museum Belvédère, Oranje Nassaulaan 12 in Heerenveen / Oranjewoud. Tot en met 27 maart 2022.

#hans van hoek #museum belvédère #vier kimono's #schilderijen

1 note · View note

gaby016 · 4 years ago

Text

Een eind aan huiselijk geweld

Scenario 1: De ouders van Isabel * zijn vanavond bij hun dochter en haar man op visite en ze zitten gezellig te praten. Welke ouder zou niet trots zijn op zo’n aardige schoonzoon? Hij is echt lief voor hun dochter.

Scenario 2: Frank is witheet. Hij zal zijn woede weer op de gebruikelijke manier afreageren: hij slaat zijn vrouw in haar gezicht, schopt haar, trekt aan haar haren of slaat haar hoofd meerdere keren tegen de muur.

HET zal u misschien verbazen te horen dat deze scenario’s over hetzelfde echtpaar gaan.

Net als veel andere plegers van huiselijk geweld weet Frank hoe hij de schijn moet ophouden als hij in gezelschap van zijn schoonouders of anderen is. Maar als hij alleen is met zijn vrouw, is hij vreselijk agressief.

Veel mannen als Frank zijn opgegroeid in een gewelddadig gezin en denken dat hun gedrag acceptabel of zelfs normaal is. Maar er is niets normaals aan huiselijk geweld. Daarom zijn de meeste mensen geschokt als ze horen dat een man zijn vrouw heeft mishandeld.

Toch komt huiselijk geweld verontrustend vaak voor. Uit een onderzoek in de VS bleek bijvoorbeeld dat er in het hele land bij hulplijnen voor huiselijk geweld op één dag gemiddeld zestien telefoontjes per minuut binnenkwamen. Huiselijk geweld is een wereldwijde epidemie en komt in alle culturen en alle rangen en standen voor. Omdat veel gevallen niet worden gemeld, is het probleem ongetwijfeld veel ernstiger dan de cijfers aangeven.

Bij berichten over huiselijk geweld vragen mensen zich vaak af: Hoe komt iemand zo ver dat hij een ander — en dan nog wel zijn vrouw — zo afschuwelijk behandelt? Kunnen mannen die hun vrouw mishandelen, geholpen worden?

De praktische raad uit de Bijbel kan gewelddadige partners helpen te veranderen. Is dat makkelijk? Nee. Is het mogelijk? Ja! Onderwijs uit de Bijbel heeft veel mensen die gewelddadig waren, geholpen vriendelijk en respectvol te worden (Kolossenzen 3:8-10). Kijk eens naar het voorbeeld van Troy en Valerie.

Hoe was jullie relatie in het begin?

Valerie: Op de dag van onze verloving gaf Troy me zo’n harde klap dat ik een week lang met een bloeduitstorting heb rondgelopen. Hij bleef zeggen dat hij er spijt van had en beloofde dat hij het nooit meer zou doen. Die belofte zou ik de jaren daarna nog vaak horen.

Troy: Bij het minste of geringste ontplofte ik; bijvoorbeeld als het eten niet klaar was. Een keer sloeg ik Valerie met de kolf van mijn pistool. Een andere keer sloeg ik haar zo erg dat ik dacht dat ik haar vermoord had. Om haar bang te maken dreigde ik daarna ons zoontje te vermoorden terwijl ik een mes op zijn keel zette.

Valerie: Ik was altijd bang. Soms moest ik het huis uit vluchten en wachten tot Troy gekalmeerd was. Maar het fysieke geweld was nog makkelijker te verdragen dan het verbale geweld.

Troy, was je altijd al gewelddadig?

Troy: Ja, van kleins af aan. Ik ben in een gewelddadig gezin opgegroeid. Mijn vader sloeg mijn moeder vaak waar ik bij was. Toen hij bij mijn moeder was weggegaan, kreeg ze een relatie met een andere man en die sloeg haar ook. En hij verkrachtte mijn zus — en mij. Daarvoor kwam hij in de gevangenis. Natuurlijk weet ik dat dat allemaal geen excuus is voor mijn gedrag.

Valerie, je bent toch bij hem gebleven. Waarom?

Valerie: Omdat ik bang was. Ik dacht: Stel dat hij me weet te vinden en mij of mijn ouders vermoordt? Stel dat ik hem aangeef en alles alleen maar erger wordt?

Wanneer begon de situatie te veranderen?

Troy: Mijn vrouw ging een Bijbelcursus van Jehovah’s Getuigen volgen. In het begin was ik jaloers op haar nieuwe vrienden, en ik dacht dat ik haar van deze vreemde ’sekte’ moest redden. Dus werd ik nog gewelddadiger, niet alleen tegenover Valerie maar ook tegenover de Getuigen. Maar toen moest Daniel, ons zoontje van vier, naar het ziekenhuis omdat hij last had van koortsstuipen. In de bijna drie weken dat hij daar lag hebben de Getuigen heel veel voor ons gedaan. Ze zorgden zelfs voor onze zesjarige dochter, Desiree. Eén Getuige bleef een dag bij Daniel zodat Valerie wat slaap kon inhalen, en dat terwijl hij zelf net uit de nachtdienst kwam. De vriendelijkheid van deze mensen — die ik nog wel zo onbeschoft had behandeld — raakte me diep. Ik besefte dat ik het ware christendom in actie had gezien, dus vroeg ik de Getuigen om een Bijbelcursus. Tijdens mijn studie van de Bijbel leerde ik hoe een man zijn vrouw moet behandelen. Ik stopte voorgoed met mijn gewelddadige gedrag en werd uiteindelijk zelf een Getuige.

Welke Bijbelse principes hebben je geholpen te veranderen?

Troy: Te veel om op te noemen. In 1 Petrus 3:7 zegt de Bijbel dat ik mijn vrouw moet eren. Galaten 5:23 moedigt aan tot zachtaardigheid en zelfbeheersing. In Efezi��rs 4:31 wordt verbaal geweld veroordeeld. In Hebreeën 4:13 staat dat God alles ziet. Ik leerde ook dat ik andere vrienden moest zoeken, want „slechte omgang bederft nuttige gewoonten” (1 Korinthiërs 15:33). Mijn vroegere vrienden stimuleerden mijn gewelddadige gedrag namelijk. Ze vonden het niet verkeerd een vrouw te slaan om haar ’onder controle’ te houden.

Hoe gaat het nu met jullie huwelijk?

Valerie: Het is nu 25 jaar geleden dat Troy een Getuige van Jehovah is geworden. Sindsdien is hij echt liefdevol, vriendelijk en attent voor me.

Troy: Ik kan alle ellende die ik over mijn gezin heb gebracht, niet meer ongedaan maken, en mijn vrouw had die behandeling zeker niet verdiend. Maar ik zie uit naar de tijd dat Jesaja 65:17 in vervulling gaat en we niet meer aan deze zwarte bladzijde zullen terugdenken.

Welke raad zouden jullie gezinnen willen geven die te maken hebben met huiselijk geweld?

Troy: Als je je gezin fysiek of verbaal mishandelt, erken dan dat je hulp nodig hebt, en zorg ervoor dat je die krijgt. Er is genoeg hulp beschikbaar. Ikzelf ben door een Bijbelcursus van Jehovah’s Getuigen en door omgang met hen geholpen mijn diepgewortelde gewelddadige neigingen te overwinnen.

Valerie: Vergelijk je situatie niet te snel met die van iemand anders en ga niet meteen af op de raad van mensen die denken dat ze weten wat het beste voor je is. Hoewel het niet bij iedereen zo goed zal aflopen, ben ik blij dat ik geen punt achter mijn huwelijk heb gezet, want we zijn nu echt gelukkig met elkaar.

OPHOUDEN MET HUISELIJK GEWELD

De Bijbel zegt: „De gehele Schrift is door God geïnspireerd en nuttig om te onderwijzen, terecht te wijzen, dingen recht te zetten” (2 Timotheüs 3:16). Veel plegers van huiselijk geweld hebben net als Troy de Bijbelse raad toegepast en zijn erin geslaagd hun denken en gedrag te veranderen.

WAAROM GAAN ZE NIET WEG?

Waarom blijven sommige vrouwen bij een gewelddadige partner? Een veelgehoorde reden is angst voor zwaardere mishandelingen. Sommige mannen hebben zelfs gedreigd hun vrouw te vermoorden als ze zou proberen te ontsnappen. Een aantal mannen hebben dat ook echt gedaan.

Anderen aarzelen om weg te gaan omdat ze bang zijn dat vrienden en familie zich tegen hen zullen keren, omdat die niet geloven dat de situatie zo ernstig is. Isabel bijvoorbeeld, die aan het begin van dit artikel werd genoemd, is bij haar man weggegaan. Ze zegt: „Mijn zus was boos op me en vond dat ik terug moest gaan; ze geloofde niet dat zo’n ’goede’ man zo gemeen kon zijn. De buren wilden allemaal niks meer met me te maken hebben en ik was gedwongen met mijn kinderen te verhuizen.”

Nog meer redenen waarom sommige vrouwen niet weggaan:

Ze willen dat hun kinderen met beide ouders opgroeien.

Ze zijn bang dat ze zichzelf en hun kinderen niet kunnen onderhouden.

Ze geloven ten onrechte dat het hun schuld is.

Ze schamen zich om toe te geven dat ze worden mishandeld.

Ze hopen dat de situatie zal verbeteren.

Jehovah’s Getuigen houden zich aan de Bijbelse maatstaf dat overspel de enige grond is voor echtscheiding (Mattheüs 5:32). Maar er zijn extreme omstandigheden, zoals ernstige lichamelijke mishandeling, waarin sommigen misschien besluiten bij hun gewelddadige partner weg te gaan.

Zou u willen weten welke raad de Bijbel nog meer voor het huwelijk geeft? Kijk dan op onze website www.jw.org/nl.

Wilt u een bijbelstudie? Mail dan naar [email protected]

#huiselijkgeweld #geweld #stopgeweld #domestic abuse #jworg #jwfriends

0 notes

devosopmaandag · 2 years ago

Text

De Grand Tour van de lezer

Elke boekenlezer, ook de zwakste van lichaam en ook de armste, is zijn of haar hele leven onderweg op een Grand Tour. Met amper geld en zonder te lijden onder ijzige wind of brandende zon, harde banken in karossen of vuile bedden in herbergen bezoekt de lezer archeologische plekken, verre steden en de rijkste paleizen. Maar anders dan de rijke jongelingen uit de 17e en 18e eeuw is de lezer ook geïnteresseerd in de nederigste boerendorpen, in de levens van onzichtbare ambtenaren, zonderlingen of van vrouwen. Feit is dat er zelden of nooit een kaart tevoorschijn wordt gehaald. Zo deed ik van kinds af aan gedurende mijn lezersleven bijvoorbeeld het Poolgebied aan ('Kek, de jonge kopereskimo'!), Groenland, Vuurland, Ambon, Zuid Afrika, Midden Oosten en Colombia. In Japan, Noord Amerika en de West-Europese landen kom ik steeds weer terug. In China kom ik al zo'n 26 eeuwen.

Mijn allereerste herinnering aan het Boeken-China is verbonden aan moeder. Zij leerde pas op haar 18e lezen en schrijven en het was met Bijbelse eerbied dat zij over 'De goede aarde' sprak, het verhaal van een boer in het China aan het begin van de 20e eeuw. Het werd geschreven door Pearl S Buck, dochter van een missionaris in China. Misschien was dat boek haar enige Grand Tour als lezer. Later zag ik haar uitsluitend de krant lezen, met de devotie van een moeizame lezer.

Dan ga ik met een sprong naar het eerste jaar van de kunstacademie in Groningen, waar we met een docent 'Chinese schimmen' van de Fransman Simon Leys lazen, een kritische studie over Communistisch China. In de vijfenveertig jaar erna zwierf ik kriskras in de tijd vanaf de zesde eeuw voor Christus tot aan het hedendaagse China: van Lao Zi, de mythische Tao-meester, Zuang Zi, de tweede grote Tao-meester, via Jung Chang met haar 'Wilde zwanen' en de biografie van Mao Ze Dong, naar de uitputtende en wonderbaarlijke bundels met klassieke Chinese poëzie en die met het werk van de 8e-eeuwse dichter Bai Yuji, samengesteld en vertaald door W.L. Idema.

Zaterdag kocht ik twee boeken van een Chinese vader en zoon: de autobiografie van kunstenaar Ai Wei Wei (1957)* en een keuze uit de gedichten van zijn vader Ai Qing (1910-1966)**. De vader was eens een van de belangrijkste en meest gelezen dichters van China, maar als gevaarlijk element met zijn gezin, waaronder de twee jaar oude Ai Wei Wei, verbannen naar de uiterste rand van China om in gevangenkampen latrines schoon te maken. Vervolgens werd hij weer geaccepteerd, opnieuw verguisd en opnieuw gerehabiliteerd. Ik was verrast te ontdekken dat hij tussen 1929 en 1932 in Parijs verbleef en er kennis maakte met de Europese kunst en literatuur. Hij maakte zelfs een pelgrimstocht naar Arles om de schilderijen van Van Gogh te zien – zijn Grand Tour.

*1000 jaar vreugde en verdriet | Ai Wei Wei | vertaald door Koos Mebius en Gertie Mulder | Lebowski Publishers 2021

** Sneeuw valt op het land van China | Ai Qing | vertaald door Daan Bronkhorst | Lebowski Publishers 2021

2 notes · View notes

eindtijd-eu · 5 years ago

Text

Kan een christen op rechts stemmen?

De verkiezing van Trump maakt na vier jaar nog steeds veel los. Europese christenen verbazen zich over de keuze van hun Amerikaanse geloofsgenoten en vragen zich af hoe dit kan. Tijs van den Brink ging naar Amerika om het uit te zoeken voor de Evangelische Omroep, maar kwam daar nou wat uit, of... Kan een christen op rechts stemmen? Als voorbereiding op dit artikel heb ik de serie gezien en er met meerdere mensen over gesproken. De reactie van velen was dat Tijs toch wel erg vooringenomen de serie in ging, waarmee de objectiviteit bij voorbaat al geweld was aangedaan. Jammer, een gemiste kans! Nu wordt de E.O. wel vaker beschuldigd van politiek correct zijn, maar in deze serie deed Tijs toch wel een paar uitspraken die mij persoonlijk schokten. Het is ook opvallend hoeveel aandacht de E.O. voor Trump heeft. Na vier jaar Trump levert een zoektoch op de EO-site op zijn naam, net zoveel hits op als na 8 jaar (en meer) Obama: 96. Het kwam er op neer dat het de taak van de overheid is om voor mensen te zorgen en niet de taak van de kerk. De Amerikaanse voorganger waar hij mee sprak deed een naar mijn mening meer Bijbelgetrouwe uitspraak. Het is de taak van de kerk om om te zien naar zwakkeren en weduwen en wezen, niet van de overheid. Wij moeten bepalen wie hulp nodig heeft en wie te lui is om te werken, en dus geen hulp nodig heeft. Een hard overkomende, politiek incorrecte, uitspraak. Echter kan ik daar meer Bijbelse aanknopingspunten voor vinden dan voor de stelling van Tijs van den Brink. Sociaal beleid De overheid heeft de rol van de kerk zo overgenomen dat bij veel kerken de diakonie al decennia geleden op is geheven, en veel jongere kerken hebben er nooit één gehad. De overheid staat echter zo ver van de gemeenschap af, dat dit een voor haar feitelijk onmogelijke taak is. De gevolgen worden keer op keer benadrukt en steeds opnieuw lezen we over fraude met uitkeringen. Bijstandsgerechtigden die de boel flessen door twee adressen aan te houden, maar feitelijk samen te wonen. Toeslagen waar mee gerommeld wordt. We lezen steeds opnieuw dat het huidige systeem te fraudegevoelig is. Zet daar de uitspraak van de Amerikaanse pastor tegenover. Als kerk staan zij midden in de samenleving. Zij kennen hun pappenheimers. Nu heb ik het even niet over de megakerken met tienduizenden bezoekers, maar als daar een goed functionerend systeem op wijkniveau is, dan is dit ook nog wel te doen. De kerk staat gewoon dichter bij de mensen en dus veel beter in staat om deze taak op te nemen. Dus wat dat betreft slaat Tijs van den Brink met zijn linkse stelling de plank volledig mis. Wapenbezit Een ander stokpaardje van links is het wapenbezit. Uiteraard is linkse Tijs daar ook fel op tegen maar, zoals de pastor ook uitlegde, zijn de afstanden in de VS zo groot dat als er een calamiteit is, en ze moeten de politie bellen, die nooit op tijd ter plekke kan zijn, dus zelfverdediging is gewoon een noodzaak. Een ander punt wat naar voren kwam is dat veel mensen in de VS gewoon zelf jagen en hun wild schieten. Puur natuur, zonder ongewenste medicatie, zonder antibiotica, en verser dan dat kun je het niet krijgen. Dan lijken wij het met ons pakjesvlees uit de supermarkt allemaal wel zo goed voor elkaar te hebben, maar dit brengt ontstellend veel dierenleed met zich mee, en een goed jager voorkomt juist dierenleed. Trump Maar de stem op Trump wil er bij linkse Tijs nog steeds niet in. Jammer om te zien dat Tijs ogenschijnlijk meer waarde hecht aan politiek dan aan de Bijbel. Daarnaast mogen we niet vergeten dat de VS feitelijk een twee-partijen-stelsel kent. Het is OF Republikein OF Democrat. Meer keuze is er niet, dus het is vaak een keuze tussen twee kwaden. Tijs heeft de bekende argumenten tegen Trump. Hij zou liegen, zijn houding ten opzichte van vrouwen (op basis van een uitspraak van 40 jaar geleden!!), hij doet gekke uitspraken, maar geen enkele kritische blik wordt er geworpen op zijn tegenstandster, Hillary Clinton. Zij liegt ook en is daar meerdere keren op aangesproken. Er heeft een onderzoek tegen haar gelopen voor het misbruiken van een onbeveiligde thuiscomputer voor het verzenden van emails met staatsgeheimen en gevoelige informatie. Zij ontkende, maar onderzoek wees uit dat zij duizenden emails op deze gevaarlijke manier heeft verstuurd. Israël Trump is pro-Israël, iets waar iedere christen toch achter zou moeten staan. Clinton is anti-Israël en heeft bovendien miljoenen aan illegale donaties uit moslimlanden gekregen om haar campagne te financieren. Trump heeft zijn eigen campagne betaald. Abortus Trump is anti-abortus en heeft de financiering van Planned Parenthood beëindigd. Clinton is voorstander van abortus tot en met de laatste dag. Gezondheidszorg Een moeilijk punt in de VS. Obama heeft zijn gedrocht "Obamacare" doorgedrukt, maar dat was voor veel gemiddelde Amerikanen dramatisch. Premies schoten omhoog van $ 300,= per maand naar $ 1500,= per maand waardoor veel mensen zich genoodzaakt zagen om hun verzekering te beëindigen omdat die niet meer te betalen was. Dat werd vervolgens afgestraft met een boete van 25%, waardoor ze $ 1875,= moesten gaan betalen. Een niet op te brengen bedrag. Zelfs linkse Jinek moest in haar serie "Jinek in Amerika" erkennen dat Obamacare geen oplossing was, toen zij mensen interviewde in een mijnstreek. Alle 8000 inwoners van de streek waren sinds de invoering van Obamacare onverzekerd vanwege de torenhoge premies. Gezondheidszorg is duur in de VS, en daar zouden kerken wat mij betreft meer in moeten gaan doen. Moorddadig Op het moment dat ik dit artikel schrijf legt het Coronavirus de wereld half lam. En ook nu weer zien we de moorddadige instelling van links. Trump wil potentiële medicijnen zo snel mogelijk op de markt brengen om zoveel mogelijk mensenlevens te redden, maar de Democrats vinden dat de volledige testprocedure, die circa twee jaar duurt, doorlopen moet worden. Dat klinkt natuurlijk "zorgvuldig", maar ze vergeten dat er in het verleden wel vaker versnelde procedures zijn gevolgd en er vaker medicijnen veel sneller toegelaten zijn op de markt om menslevens te redden. En Nederland dan? We moeten binnenkort weer stemmen, dus de vraag wordt ook voor Nederland actueel. De situatie tussen links en rechts komt in grote lijnen wel overeen. Groenlinks wil elke cent die we verdienen, wat momenteel dus erg tegenvalt, in "het milieu" steken, zonder oog te hebben voor de menselijke kant van de zaak. D66 heeft de donorwet er al doorgedramd, en is nu bezig om stemmen te winnen om de euthanasiewet te verruimen. Zowel Groenlinks als D66 hebben verklaard dat we maar eens moeten kijken of het nog wel zinvol is om mensen boven de 70 te opereren. Er is totaal geen respect voor het leven bij links. De Christenunie gaat helaas mee in het hele verhaal. Ze nemen geen stelling tegen de huidige abortuswetgeving. Carola Schouten berooft boeren van hun bestaansrecht op basis van niet-kloppende stikstofberekeningen. Een staatssecretaris pleit voor een, volgens medici onnodige, 22 weken test die abortus in de hand zal werken. De Christenunie is mede verantwoordelijk voor de afbraak van de gezonheidszorg, waardoor we nu bijna een beddentekort hebben in de ziekenhuizen. 8 ziekenhuizen staan leeg in Nederland, en we hebben het minste aantal bedden per hoofd van de bevolking van de beschaafde wereld. Hoofdverantwoordelijke in deze is de VVD. We dachten altijd dat de VS het laagste aantal bedden had, maar zij hebben 2,8 ziekenhuisbedden per 1000 inwoners, wij blijken er 2,2 te hebben. Zet dat eens af tegen Duitsland, waar ze 8,1 bedden per 1000 inwoners hebben... Op social media wordt veel gedeeld hoe politieke partijen op allerlei vraagstukken stemmen in de praktijk. Dat levert soms heel opmerkelijke resultaten op en politieke partijen vallen nogal eens door de mand. Sociaal vangnet Het sociale vangnet in Nederland is redelijk. Niet meer dan dat. Maar nogmaals: Is dat wel een taak van de overheid? Of wordt er daarmee te afstandelijk en daarmee te fraudegevoelig? Probleem wat in Nederland met name speelt is dat nog maar 17% van de bevolking zich op de een of andere manier bij de christelijke kerk betrokken voelt. Mijns inziens komt dat mede doordat de overheid het hele sociale verhaal naar zich toe heeft getrokken. Mensen zijn dus ook niet meer afhankelijk van de kerk, dus dat maakte de verbanden losser en losser. In de houding van Tijs zie ik het zoeken naar het comfortabele christendom van de laatste dagen. Het is eigenlijk wel lekker makkelijk dat de overheid dat doet, dan hoeven wij ons als kerk daar niet druk over te maken en kunnen lekker achterover leunen. Immigratie Diezelfde lakse houding zie ik bij immigratie. De Bijbel laat op diverse plaatsen duidelijk zien dat de Here de grenzen heeft bepaald (Hnd. 17:26) en in het Oude Testament wordt ook meerdere keren duidelijk gesteld dat de vermenging van volkeren geen goede zaak is. De "christelijke" houding dat we onze grenzen dus wagenwijd open moeten zetten, is niet half zo christelijk als dat wel lijkt! Dan wordt vervolgens het argument gebruikt dat we dan kunnen evangeliseren onder deze mensen. Maar de Bijbel leert duidelijk dat we de Heer van de oogst moeten bidden of Hij arbeiders uit wil zenden om te oogsten. Er staat nergens dat wij moeten bidden om de velden op onze stoep te leggen! De omgekeerde wereld! Als de mensen die nu roepen werkelijk een roeping of "hart" voor deze mensen zouden hebben, dan zouden ze zelf wel naar die landen toe zijn gegaan. Dan was er sprake geweest van een echte roeping. Nu is het het "feel good" christendom van de laatste dagen wat we in actie zien! Moeten wij dan geen vluchtelingen opvangen? Ja! Wij moeten vluchtelingen opvangen, maar geen gelukszoekers! Mensen die echt moeten vluchten voor oorlog en geweld. En daarbij geldt ook nog steeds het eeuwenoude principe "vrouwen en kinderen eerst!". We zien nu AZC's vol met jonge, strijdbare mannen zitten. Syrische vrouwen plaatsen oproepen op internet om hun mannen terug te sturen omdat er een land opgebouwd moet worden, maar hun luie mannen hangen hier liever aan de tiet van de overheid en misdragen zich uit verveling. En ja, natuurlijk praten ze lief en vriendelijk met die naïeve christenen die hun naastenliefde komen betonen om vooral zichzelf goed te doen voelen. Maar wees eens eerlijk. Hoeveel asielzoekers komen er werkelijk tot geloof? Een andere groep vluchtelingen zijn de christenen. Zij komen vaak uit landen waar zij vanwege hun geloof vervolgd worden. En uitgerekend zij worden vaak weer terug gestuurd. Ook hierin kan diaconie van de kerken een oplossing zijn. Zij kennen de mensen, zij zijn in staat om de echte christenen van de leugenaars te onderscheiden. Niet een of andere ambtenaar die op grote afstand van de mensen staat. Kan een christen "links" stemmen? Dus kan een christen "links" stemmen? Wat mij betreft niet! Rechts staat voor minder overheidsinvloed en lagere belastingen. De kerken krijgen dan juist weer de kans om een grotere rol te gaan spelen, tenzij al die christenen hun extra geld toch uit gaan geven aan luxe en vakanties, en dat is in deze tijd van egoïsme niet ondenkbaar, en dan plakken ze er ook nog het label "Zegen van God!" op... Links stemmen staat voor "milieu boven mens". Ja, milieu is belangrijk, maar Jezus leerde keer op keer dat de mens het belangrijkst is en dus, na God, op de tweede plaats staat! We zijn dus als rentmeesters wel verantwoordelijk voor het milieu, maar dat mag nooit ten koste gaan van de mens! Links stemmen staat voor dood. Euthanasie, abortus, organenoogst, het zijn allemaal linkse idealen, die lijnrecht tegen de Bijbel in gaan. Links stemmen staat voor afhankelijkheid, rechts voor vrijheid. Links wil graag alle touwtjes van mensenlevens in handen hebben. Van geboorte tot dood, en zelfs daarna. Rechts staat veel meer voor individuele vrijheid. Links stemmen staat voor staatsverantwoordelijkheid. Maar de Bijbel leert dat ieder mens een persoonlijke verantwoordelijkheid heeft en dat we niet teveel van de menselijke overheden moeten verwachten, maar des te meer van Hem. Links stemmen staat voor Europa. Het "herstelde Romeinse Rijk", zoals letterlijk gezegd werd bij de ondertekening. En door een verdrag met de Noord-Afrikaanse landen, werd dir rijk compleet gemaakt. Engeland zat er in Jezus' tijd niet bij, dus de Brexit lag voor de hand. Maar het Romeinse Rijk, de voeten van leem en ijzer (het eerste gedrag wat gelosten werd in de aanloop naar de EU zoals wij die nu kennen), is vijandig tegenover Israël en christenen. Stemmen op een pro-Europapartij is dus een stem tegen uzelf als christen! Natuurlijk is dit artikel allesbehalve volledig. Er zijn zoveel punten waarover zowel links als rechts een on-Bijbels standpunt innemen, maar over het algemeen zijn de Bijbelse normen en waarden op dit moment bij rechts in betere handen. Read the full article

0 notes

joostjongepier · 1 year ago

Text

Wat? De kruisdraging (ca. 1510) door Jheronimus Bosch en Elf hoofdstudies van mannen en vrouwen (ca. 1619) door Peter Paul Rubens

Waar? Tentoonstelling Krasse Koppen in KMSKA, Antwerpen

Wanneer? 8 januari 2024

Portretten tonen gewoonlijk vorsten, adel of invloedrijke en gegoede burgers. Meestal worden ze in opdracht gemaakt en ze zijn vaak een symbool voor de maatschappelijke status van de geportretteerde. Heel anders is dat bij tronies. Tronies beelden niet altijd een bestaand persoon uit en, voor zover dat wel het geval is, gaat het in het algemeen niet om het weergeven van degenen die het in de maatschappij hebben gemaakt. Tronies tonen een algemeen type mens, bepaalde emoties of uitzonderlijke gezichtsuitdrukkingen. Er zijn en worden heel wat tentoonstellingen gewijd aan portretkunst. Zelfs portretten ten voeten uit kregen vijf jaar geleden een speciale expositie in het Rijksmuseum in Amsterdam (High Society). Tronies kom je in musea geregeld tegen, maar een tentoonstelling die volledig aan dit type kunstwerken is gewijd is een stuk zeldzamer. Toch is er nu een te zien in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen (KMSKA): Krasse Koppen.

In de zeventiende eeuw was de tronie een populair type schilderij. De tentoonstelling begint echter al eerder. Aanvankelijk werden dit soort hoofden vooral gebruikt in Bijbelse voorstellingen. Aan de hand van schilders als Jeroen Bosch en Albrecht Dürer is te zien dat lelijk gelijk werd gesteld met fout en mooi met goed. Kijk bijvoorbeeld naar De kruisdraging van Bosch. De meeste hoofden op dit werk zijn beslist niet knap te noemen. Terwijl Jezus zijn kruis draagt, bespotten de omstanders hem. Ze zijn mede schuldig aan Jezus’ dood. Tussen de groteske koppen zijn er twee duidelijk anders: Jezus zelf en de Heilige Veronica, die met een doek het zweet van Jezus gezicht wiste.

Tronies werden ook gebruikt als studiemateriaal. In hun studio’s bestudeerden kunstenaars gezichten. Ze tekenden en schilderden uiteenlopende typen en verschillende gelaatsuitdrukkingen. Zo ontstond een archief van gezichten. De studies werden gebruikt om in composities met meerdere figuren de figuranten weer te geven. Vaak gebeurde dat door leerlingen die de koppen ook kopieerden en zo hun eigen archief aanlegden. Sommige hoofdstudies werden gebruikt voor meerdere schilderijen. Aangezien kopiëren een vast en belangrijk onderdeel was van elke kunstenaarsopleiding, was het naschilderen of tekenen van elkaars studies niet ongebruikelijk. Rubens en zijn medewerkers maakten soms compilatietekeningen met een overzicht van hoofdstudies die in het atelier in omloop waren.

#jheronimus bosch #peter paul rubens

0 notes

prijst-almachtige-god · 5 years ago

Text

Een gelukkig huwelijk begint met het aanvaarden van Gods redding

Door Zhui Qiu, Maleisië

Ik ben schoonheidsspecialiste en mijn man is boer. We hebben elkaar in Maleisië ontmoet bij een evenement waarbij met sinaasappels wordt gegooid, een traditionele activiteit voor vrouwen die proberen liefde te vinden. Ons huwelijk, voltrokken door een voorganger, vond een jaar later plaats in een kerk. Ik was diep ontroerd door het gebed dat de voorganger uitsprak voor ons huwelijk en hoewel ik niet gelovig was, smeekte ik God toch stilletjes: “Laat deze man me onwankelbaar liefhebben en voor me zorgen, en voor de rest van mijn leven mijn metgezel zijn.”

Nadat we aan ons huwelijksleven waren begonnen, kwamen de conflicten tussen mijn man en mij één voor één naar boven. Hij verliet het huis elke ochtend om vier uur om groenten te verkopen en kwam niet eerder dan zeven uur ’s avonds terug. Ik kwam pas na tien uur ’s avonds terug van mijn werk. We hadden heel weinig tijd samen. Elke keer dat ik mijn uitgeputte lichaam terug naar huis sleepte, hoopte ik dat ik van mijn man enige zorg, aandacht en begrip zou krijgen. Ik wilde dat hij me zou vragen hoe het op het werk was gegaan en of ik gelukkig was of niet. Tot mijn teleurstelling was hij vrijwel elke keer dat ik thuiskwam van mijn werk of televisie aan het kijken, of met zijn telefoon in de weer. Soms nam hij niet eens de moeite me gedag te zeggen. Het was gewoon alsof ik niet bestond. Dit maakte me echt heel verdrietig en gaandeweg raakte ik ontevreden over mijn man.

Op een keer had ik een meningsverschil met een klant en voelde ik me echt geïrriteerd en benadeeld. Thuisgekomen luchtte ik mijn hart bij mijn man in de hoop dat hij me zou troosten. Tot mijn verbazing gaf hij er, spelend op zijn telefoon, nauwelijks blijk van mijn aanwezigheid te hebben opgemerkt en toonde amper aandacht. Na me te hebben aangehoord liet hij zijn hoofd zakken en vestigde direct weer zijn aandacht op z’n telefoon. Zijn complete onverschilligheid tegenover mij was werkelijk schokkend. Ik viel dus hem aan een gilde: “Ben je van steen? Kun je zelfs niet even met me praten? Is er ook maar iemand waarom je geeft? Toen hij mij zo kwaad zag, weigerde hij te antwoorden. Hoe langer hij me doodzweeg, hoe meer mijn woede zich opbouwde. Ik bleef maar tegen hem zeuren, absoluut vastbesloten hem iets te laten zeggen. Onverwacht schreeuwde hij plotseling terug: “Ben je nog niet uitgepraat?” Hierdoor voelde ik me nog bozer en nog meer tekortgedaan, en bleef dus proberen met hem te redeneren. Tenslotte weigerde hij gewoon om ook nog maar iets te zeggen. Onze discussie kon dus als beëindigd worden beschouwd. Een andere keer klaagde ik bij mijn man over iets op m'n werk dat me overstuur had gemaakt met het idee dat hij zou proberen me op te vrolijken, maar in plaats daarvan antwoordde hij bruusk, ijskoud: “Waar twee vechten, hebben er twee schuld. Je ziet alleen maar de problemen van anderen – waarom kijk je niet eens naar jezelf?” Onmiddellijk ontstak ik in woede en kon het niet nalaten hem even precies te laten weten wat ik dacht. Vol wrok dacht ik: wat is hij eigenlijk voor een soort mens? Waarom ben ik met zo iemand getrouwd? Hij houdt totaal geen rekening met mijn gevoelens – hij heeft geen enkel troostend woord voor me!” Vanaf dat moment vertelde ik hem bijna helemaal niet meer wat er op m'n werk gebeurde. Op een later moment probeerde hij naar mijn werk te vragen, maar ik had al geen zin meer aandacht aan hem te besteden. Gaandeweg stelde hij me nergens meer vragen over. We kregen steeds minder gespreksonderwerpen en wanneer me iets frustrerends overkwam, ging ik voor een luisterend oor op zoek naar een vriend. Ik bleef soms tot laat met iemand praten en kwam niet voor middernacht thuis. Zelfs wanneer ik zo laat thuiskwam leek het hem niets te kunnen schelen en zei hij alleen maar dat ik ons huis als een hotel behandelde. Ik voelde me werkelijk buitengesloten en mijn ontevredenheid met mijn man groeide, wat ertoe leidde dat we echt heel vaak kibbelden en ruzieden. We leden beiden. Ik wilde niet dat de dingen zo door zouden gaan en ik besloot dus een gelegenheid te zoeken een goed gesprek met hem te hebben.

Op een dag vroeg ik hem na het diner : “Je kan me echt niet uitstaan, nietwaar? Waarom besteed je nooit aandacht aan me? Vertel het me gewoon recht in m'n gezicht als je een probleem met me hebt.” Toen hij geen woord antwoordde, bleef ik gewoon doorgaan. Tot mijn verbazing schreeuwde hij plotseling geïrriteerd: “Stop met al die vragen! Alles is een probleem voor je – ik ben het helemaal zat!” Deze reactie van hem wekte mijn eigen woede op en we begonnen opnieuw ruzie te maken, waarbij we elkaar om de beurt aanvielen. Dit ging een tijdje zo door, tot hij opstond en me een duw gaf. Ik verloor mijn evenwicht en belandde op de bank. Het was absoluut hartverscheurend om te zien dat mijn man zijn hand tegen me ophief. Ik dacht: is dit de echtgenoot die ik zo zorgvuldig heb uitgekozen? Is dit het huwelijk waar ik zulke hoge verwachtingen van had? Hoe kon hij me op deze manier behandelen?” Vanaf dat moment hoopte ik wat hem betreft nergens meer op.

In april 2016, het was puur geluk, deelde een zuster met me het evangelie van de Heer Jezus. Ze vertelde dat de Heer ons liefheeft en aan het kruis was genageld om ons te redden. Ik was werkelijk ontroerd door Zijn liefde en aanvaardde dus het evangelie van de Heer. Toen ik later met mijn voorganger over de problemen in mijn huwelijk sprak, vertelde hij me: “We kunnen niemand veranderen tenzij we eerst onszelf veranderen. We moeten het voorbeeld van de Heer volgen en tolerant zijn en geduld met anderen oefenen.” Ik begon dus mijzelf te veranderen. Ik ging direct vanuit mijn werk naar huis om het huis op te ruimen en soms, wanneer mijn man me negeerde en ik op het punt stond kwaad te worden, bad ik tot de Heer en vroeg Hem me tolerantie en geduld te schenken. De keren dat ik mezelf niet in bedwang wist te houden en toch in een ruzie met mijn man verzeild raakte, nam ik na de ruzie het initiatief om het weer goed te maken. Toen mijn man zag welke veranderingen er in me plaatsvonden, begon ook hij in de Heer te geloven. Vanaf het moment dat we beiden gelovigen waren geworden, ruzieden we minder vaak en communiceerden we meer. Ik was vol dankbaarheid jegens de Heer toen ik zag hoe Hij ons persoonlijk had gered.

Er ging echter steeds meer tijd voorbij en we waren nog steeds niet in staat onze eigen stemmingen te beheersen. Er barstten thuis nog steeds af en toe geschillen uit. Vooral wanneer de ander in een slecht humeur was, was geen van ons in staat tolerant te zijn en geduld te oefenen. Als gevolg hiervan werden onze ruzies steeds heftiger. Na elke ruzie was mijn hart belast met pijn en bad ik tot de Heer: “Heer, u leert ons tolerant en geduldig te zijn, maar het lijkt erop alsof ik daar gewoon niet toe in staat ben. Wanneer ik mijn man iets zie doen wat ik niet leuk vind, voel ik me echt ontevreden met hem. Heer, wat moet ik doen? Daarna begon ik naar elke cursus te gaan die door de kerk werd georganiseerd in de hoop een oefenpad te vinden, maar ik haalde er niet uit wat ik hoopte. Ik vroeg de groepsleider om hulp maar deze zei slechts: “Mijn vrouw en ik ruziën ook regelmatig. Zelfs Paulus zei: ‘Immers, ik besef dat in mij, in mijn eigen natuur, het goede niet aanwezig is. Ik wíl het goede wel, maar het goede doen kan ik niet’ (Romeinen 7:18). Niemand heeft een oplossing voor het probleem van de cyclus van het steeds weer zondigen en biechten waar we mee worden geconfronteerd. We kunnen alleen maar tot de Heer bidden en om Zijn genade vragen.” Toen ik hem dit hoorde zeggen wist ik het niet meer: kon het zijn dat we waren gedoemd de rest van ons leven verstrikt in conflict te leven?

In maart 2017, werd mijn man, die altijd zwijgzaam was geweest, plotseling heel spraakzaam. Hij communiceerde ook vaak met me over zijn begrip van de Schrift en wat me nog meer verbaasde was dat wat hij in communicatie deelde, werkelijk vol licht was. Ik stond perplex, het was of hij opeens een ander mens was geworden, en de dingen die hij zei waren werkelijk inzichtelijk. Ik wilde er heel graag achterkomen wat er aan de hand was. Op een dag kwam ik er toevallig achter dat hij lid was van een groep in een sociale-media-app, en onmiddellijk vroeg ik hem waar hij met de groep over chatte. Met een heel serieus gezicht vertelde hij me dat hij aan het nadenken was over het werk van Almachtige God van de laatste dagen, dat de Heer Jezus reeds was wedergekeerd en dat Zijn naam Almachtige God was. Hij vertelde me dat Almachtige God reeds miljoenen woorden had geuit en het werk verrichtte van het oordeel en de reiniging van de mensheid in de laatste dagen. Hij zei ook dat daardoor deze Bijbelse profetie werd vervuld: “Want de tijd is gekomen dat het oordeel begint bij het huis van God” (1 Petrus 4:17). Mijn man vertelde me dat als we Gods verschijning en werk zoeken, we ons moeten richten op het horen van de stem van God in plaats van ons blindelings vast te klampen aan onze eigen opvattingen en voorstellingen. Als we de waarheid niet zoeken, maar alleen maar passief wachten op Gods openbaring, zullen we niet in staat zijn de wederkomst van de Heer te verwelkomen. Toen ik dit hoorde was ik verbijsterd en het leek me ondenkbaar. Later schoot het me te binnen dat ik een Indiase voorganger ooit had horen zeggen dat als we ooit iets zouden horen over de wederkomst van de Heer, we er met een open hart naar op zoek zouden moeten gaan en het serieus zouden moeten onderzoeken. We konden niet op onze opvattingen en voorstellingen vertrouwen en blindelings een oordeel vellen. Ik bad dus tot de Heer: “Heer, als Almachtige God werkelijk uw wederkeer is, wijs me dan alstublieft de weg en leid me zodat ik de waarheid kan zoeken en dit met een open hart kan onderzoeken. Als dit niet zo is, bescherm dan alstublieft mijn hart zodat ik niet van u afdwaal. Amen!”

Na dit gebed opende ik mijn Bijbel en zag het volgende in Openbaring 3:20: “Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik binnenkomen, en we zullen samen eten, ik met hem en hij met mij.” Ik had een plotseling moment van inspiratie en voelde dat het de Heer was die tegen me sprak en zei dat Hij bij Zijn wederkeer op mijn deur zou kloppen. Ik voelde dat dit God was die me beval om naar Zijn stem te luisteren en de deur te openen. Het was net als bij de wijze maagden in de Bijbel die zich haastten om de bruidegom te verwelkomen toen ze zijn stem hoorden. Daarna dacht ik aan Johannes 16:12-13: “Ik heb jullie nog veel meer te zeggen, maar jullie kunnen het nog niet verdragen. De Geest van de waarheid zal jullie, wanneer hij komt, de weg wijzen naar de volle waarheid. Hij zal niet namens zichzelf spreken, maar hij zal zeggen wat hij hoort en jullie bekendmaken wat komen gaat.” Toen ik aan het nadenken was over deze verzen van de Schrift, welde er een gevoel van opwinding in me op. Ik realiseerde me dat de Heer ons lang geleden had verteld dat Hij bij Zijn wederkomst meer woorden zou uiten en ons de waarheid zou schenken. En het werk van de laatste dagen van Almachtige God is het uitdrukken van woorden om de mensheid te oordelen en te reinigen – kon het zijn dat Almachtige God werkelijk de wedergekeerde Heer Jezus is? Als de Heer werkelijk is wedergekeerd en waarheden heeft uitgedrukt om alle moeilijkheden van de mensheid op te lossen, dan mogen we hoop koesteren dat we ontsnappen aan de boeien van de zonde. Zouden dan ook niet de problemen tussen mij en m'n man kunnen worden opgelost? Ik vroeg mijn man onmiddellijk me in contact te brengen met de broeders en zusters van De Kerk van Almachtige God. Ik wilde ook het werk van de laatste dagen van Almachtige God onderzoeken.

Tijdens een bijeenkomst selecteerden een aantal broeders en zusters van De Kerk van Almachtige God enkele Bijbelverzen om daarmee met me te communiceren over verschillende aspecten van de waarheid, zoals de manier waarop de Heer wederkeert, de nieuwe naam van de Heer en wat voor werk Hij zal doen. Hun communicatie was ongelooflijk overtuigend en volledig nieuw voor me. Ik wilde heel graag meer te weten komen over het werk van de Heer in de laatste dagen en bad dus steeds weer opnieuw tot God en vroeg Hem me te verlichten zodat ik Gods woorden zou kunnen begrijpen. Door Gods woorden te lezen en te luisteren naar de communicatie van de broeders en zusters begon ik gaandeweg enig begrip te verwerven over Gods doel bij het beheer van de mensheid, over Zijn drie werkfasen om de mensheid te redden en over de uitkomst en bestemming van de mensheid. Terwijl ik het werk van de laatste dagen van Almachtige God onderzocht, kon ik het toch niet laten met mijn man over wat onbelangrijke kleine dingetjes ruzie te maken. Na afloop voelde ik me altijd werkelijk schuldig en van streek en vroeg ik me af: hoe komt het toch dat ik Gods woorden nooit in de praktijk kan brengen? Dit stelde me voor raadsels. Op een keer vroeg ik tijdens een bijeenkomst aan een zuster: “Hoe komt het dat mijn man en ik de hele tijd ruziemaken?” Waarom kunnen we niet vreedzaam met elkaar opschieten?” Ze vond een paar passages uit Gods woorden voor me. “Voordat de mens werd verlost, waren al heel wat soorten vergif van Satan bij hem ingebracht en na duizenden jaren door Satan verdorven te zijn, is er bij hem een natuur ontstaan die zich tegen God verzet. Dat betekent dat toen de mens was verlost, dat niets meer dan een zaak van verlossing was, waarbij de mens tegen een hoge prijs gekocht was, maar waarbij de giftige natuur binnenin hem niet was geëlimineerd. De mens die zo bezoedeld is, moet een verandering ondergaan voordat hij het waard is om God te dienen. Door middel van dit werk van oordeel en tuchtiging zal de mens volledig de vuile en verdorven essentie van zichzelf leren kennen en hij zal volledig kunnen veranderen en gezuiverd kunnen worden. Alleen op deze manier kan de mens waardig worden om voor de troon van God terug te keren” (‘Het mysterie van de vleeswording (4)’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’). “Jezus deed veel werk onder de mens, maar voltooide alleen de verlossing van alle mensen en werd het zondoffer van de mens. Hij ontdeed de mens niet van heel zijn verdorven gezindheid. Om de mens volledig van de invloed van Satan te redden, was het niet alleen vereist dat Jezus de zonden van de mensheid als zondoffer op Zich nam, maar ook dat God nog belangrijker werk uitvoerde om de mens volledig te ontdoen van zijn gezindheid die door Satan was verdorven. Daarom keerde God nadat de zonden van de mensen waren vergeven terug in het vlees om de mens naar een nieuw tijdperk te leiden. Hij begon het werk van tuchtiging en oordeel, waardoor de mens in een hogere sfeer terechtkwam. Iedereen die zich aan Zijn heerschappij onderwerpt, zal een hogere waarheid genieten en een rijkere zegen ontvangen. Ze zullen echt in het licht leven en de waarheid, de weg en het leven verkrijgen” (‘Voorwoord’ tot ‘Het Woord verschijnt in het vlees’).

Vervolgens deelde ze deze communicatie: “In het begin leefden Adam en Eva gelukkig voor God in de Hof van Eden. Er waren geen ruzies, er was geen lijden. Nadat ze echter naar de slang hadden geluisterd en van de vrucht van de boom van de kennis van goed en kwaad hadden gegeten, groeiden ze van God vandaan en bedrogen Hem, waarmee ze Gods zorg en bescherming verloren en onder Satans macht kwamen te leven. Toen begonnen de dagen van verdriet en lijden. Dit is tot nu toe altijd de situatie geweest en we zijn steeds dieper verdorven geraakt door Satan. We zitten vol verdorven, satanische gezindheden. We zijn allemaal ongelooflijk arrogant, egoïstisch, bedrieglijk en eigenzinnig. Bij alles denken we alleen maar aan onszelf en willen altijd dat anderen naar ons luisteren. Dit is de reden waarom mensen ruzie met elkaar maken en elkaar vermoorden. Zelfs ouders en kinderen en echtgenoten en echtgenotes zijn niet tolerant, hebben geen geduld met elkaar en zijn niet in staat harmonieus met elkaar om te gaan. Het ontbreekt ons zelfs aan het meest fundamentele geweten en verstand. Hoewel we door de Heer Jezus zijn verlost, hoewel we tot de Heer bidden, biechten en berouw tonen, en hard werken om te voldoen aan het leer van de Heer, kunnen we nog steeds gewoon niet anders dan zondigen en ons tegen God verzetten. Dit komt omdat de Heer Jezus alleen het werk van het verlossen van de mensheid heeft uitgevoerd. Hij heeft niet het werk van het volledig redden en reinigen van de mensheid verricht. Dat we de redding van de Heer Jezus aanvaarden betekent alleen maar dat we niet langer de zonde toebehoren en we de mogelijkheid hebben voor de Heer te komen in gebed, Zijn genade te ontvangen en onze zonden te laten vergeven. Het betekent echter niet dat we gereinigd zijn van onze verdorven gezindheid. Onze zondige natuur is nog steeds diep in ons geworteld. We hebben het nog steeds nodig dat God in de laatste dagen wederkeert en de werkfase van het reinigen en transformeren van de mensheid uitvoert, en op deze manier het probleem van onze zondige natuur oplost. God is nu opnieuw vlees geworden en drukt woorden uit om het werk van oordeel en reiniging te verrichten en ons zo volledig te redden van onze verdorven gezindheid en ons in staat te stellen te ontsnappen aan Satans invloed en volledig te worden gered. Zolang we Gods nieuwe werk bijhouden, het oordeel en de tuchtiging van Zijn woorden aanvaarden, de waarheid zoeken en Gods woorden in praktijk brengen, zal onze verdorven gezindheid geleidelijk worden getransformeerd. Dat is de enige manier waarop we een werkelijk menselijke gelijkenis uit kunnen leven en alleen dan zullen we harmonie in onze interacties met anderen kunnen bereiken.”

Aan de hand van Gods woorden en de communicatie van deze zuster realiseerde ik me eindelijk dat de reden dat we altijd in deze gesteldheid van zondigen en vervolgens biechten leefden was dat, hoewel de Heer Jezus het werk van het verlossen van de mensheid had verricht, onze zonden als gelovigen alleen maar waren vergeven. Onze zondige innerlijke natuur was echter nog steeds diep in ons verankerd en onze satanische gezindheid was nog niet gereinigd. Een perfect voorbeeld was hoe ik geduld wilde oefenen en tolerant wilde zijn in overeenstemming met de leer van de Heer, maar dat zodra mijn man iets zei of deed dat ik niet leuk vond, ik niet kon voorkomen dat ik mijn geduld verloor. Ik kon mezelf gewoon niet beheersen, wat ik ook probeerde. Zonder Gods werk om ons te redden, alleen door onze eigen inspanningen, is het voor ons niet mogelijk om onze satanische, verdorven gezindheid af te werpen. En nu is God opnieuw geïncarneerd en gekomen om het werk van het oordelen en reinigen van de mensheid uit te voeren. Door Gods nieuwe werk te aanvaarden en echt de waarheid na te streven hebben we de mogelijkheid deze transformatie van onze gezindheid te realiseren. Ik was echt ontroerd en ongelofelijk dankbaar voor genade van de Heer die me in staat had gesteld Zijn stem te horen. Maar het was me toch nog niet helemaal duidelijk – ik wist dat God deze keer was gekomen om woorden te uiten om ons te zuiveren en te transformeren, maar hoe kunnen woorden nu onze verdorven gezindheid oordelen en reinigen? Ik legde dus mijn verwarring uit.

De zuster las een andere passage van Gods woorden voor me: “In de laatste dagen gebruikt Christus een verscheidenheid aan waarheden om de mens te onderwijzen, het wezen van de mens te ontmaskeren, en zijn woorden en daden te ontleden. Deze woorden omvatten verscheidene waarheden, zoals de plicht van de mens, hoe de mens God moet gehoorzamen, hoe de mens trouw moet zijn aan God, hoe de mens een normale menselijkheid moet naleven, alsook de wijsheid en de gezindheid van God, enzovoort. Deze woorden doelen allemaal op het wezen van de mens en zijn verdorven gezindheid. In het bijzonder die woorden die aan de kaak stellen hoe de mens God versmaadt, worden gesproken in verband met hoe de mens een belichaming van Satan is en een vijandelijke macht tegen God. Door het ondernemen van Zijn werk van oordeel, maakt God niet zonder meer de natuur van de mens duidelijk met slechts een paar woorden; over een langer tijdsbestek houdt Hij Zich bezig met ontmaskeren, behandelen en snoeien. Deze methoden van ontmaskering, behandelen en snoeien kunnen niet vervangen worden door gewone woorden, maar met de waarheid die de mens in het geheel niet bezit. Alleen dit soort methoden wordt beschouwd als oordeel; alleen door middel van dit soort oordeel kan de mens onderworpen worden en grondig overtuigd worden om zich aan God te onderwerpen, en daarenboven ware kennis van God te vergaren. Wat het werk van oordeel teweegbrengt is het begrip van de mens van het ware gezicht van God en de waarheid over zijn eigen opstandigheid. Door het werk van oordeel vergaart de mens veel begrip over de wil van God, over het doel van Gods werk, en over de mysteriën die onbegrijpelijk voor hem zijn. Het laat de mens ook zijn verdorven essentie herkennen en kennen en de wortels van zijn verdorvenheid, alsmede de afstotelijkheid van de mens ontdekken. Deze resultaten worden allemaal verkregen door het werk van oordeel, want de essentie van dit werk is eigenlijk het werk van het openleggen van de waarheid, de weg en het leven van God voor al degenen die geloof in Hem hebben. Dit werk is het werk van oordeel gedaan door God” (‘Christus doet het werk van het oordeel met de waarheid’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’).

Ze vervolgde met het delen van de volgende communicatie: “Gods woorden leggen ons duidelijk uit hoe Hij het werk van oordeel verricht. Hij gebruikt woorden om de mensheid te oordelen en te zuiveren. Hij gebruikt voornamelijk woorden om ons rechtstreeks onze verdorven natuur en ons verdorven wezen, en onze satanische gezindheid, te openbaren en te ontleden. Hij heeft ons ook duidelijk verteld hoe we ons aan Hem zouden moeten onderwerpen en Hem moeten aanbidden, hoe we de juiste menselijkheid moeten uitleven, hoe we de waarheid moeten nastreven om een verandering van onze gezindheid te bereiken, hoe we een eerlijk mens moeten zijn, en wat Gods wil en eisen voor de mensen zijn. Hij heeft ons onder andere verteld van welk soort mensen Hij houdt en wat voor soort mensen Hij elimineert. Hij regelt ook mensen, gebeurtenissen, dingen en omgevingen om ons te snoeien en te behandelen, om ons te testen en te louteren. Dit legt onze verdorven gezindheid bloot en dwingt ons voor God te komen en de waarheid te zoeken, het oordeel en de tuchtiging van Zijn woorden te aanvaarden, en over onszelf na te denken en onszelf te leren kennen. Wanneer we Gods woorden van oordeel en tuchtiging aanvaarden, hebben we het gevoel dat Hij met ons spreekt, van aangezicht tot aangezicht, en dat Hij volledig onze opstandigheid en verzet tegen Hem, onze onjuiste motieven en onze eigen opvattingen en voorstellingen openbaart. Pas dan kunnen we inzien dat onze natuur en ons wezen vol arrogantie, verwaandheid, bedrog, valsheid, egoïsme en verachtelijkheid zijn. We zien in dat het ons volkomen ontbreekt aan een hart dat God vereert en dat de manier waarop we leven volkomen is gebaseerd op onze satanische, verdorven natuur, dat alles wat we openbaren onze satanische gezindheid is, en dat het ons volkomen ontbreekt aan een menselijke gelijkenis. We beginnen vanuit het binnenste van ons hart onszelf te haten en van onszelf te walgen en willen niet langer onder Satans invloed leven en door Satan als een speeltje worden gebruikt en worden gekwetst. Bovendien zien we door Gods oordeel en tuchtiging Gods heilige essentie en Zijn rechtvaardige gezindheid die geen belediging tolereert. Er ontwikkelt zich in ons een hart dat God vereert en we worden bereid de waarheid in praktijk te brengen om God tevreden te stellen. Zodra we de waarheid gaan beoefenen, zien we Gods welwillende en genadige gezindheid. Door voortdurend Gods woorden te lezen en Zijn oordeel en tuchtiging te ervaren krijgen we een dieper inzicht in onze eigen verdorven natuur, begrijpen we beter de waarheden die door God zijn uitgedrukt en worden we nog meer bereid om Zijn oordeel en tuchtiging te aanvaarden en ons eraan te onderwerpen, het vlees te verzaken, de waarheid in de praktijk te brengen en God tevreden te stellen. We openbaren steeds minder verdorvenheid, het beoefenen van de waarheid wordt steeds makkelijker en we betreden geleidelijk het pad van het vrezen van God en het schuwen van het kwaad. Door het oordeel en de tuchtiging van Gods woorden te ervaren, zijn we allemaal in ons hart in staat te bevestigen dat dit het wondermiddel is dat ons redt en geneest van onze verdorven gezindheid. Dit is Gods meest ware liefde voor ons verdorven mensen. Zonder het oordeel en de tuchtiging van Gods woorden te ervaren zullen we nooit in staat zijn een echte menselijke gelijkenis uit te leven.”

Gods woorden en de communicatie van de zuster hadden een enorme invloed op me. Ik voelde dat Gods werk van oordeel en tuchtiging in de laatste dagen werkelijk heel praktisch is en dat, als we willen dat onze verdorven gezindheid wordt getransformeerd, we het oordeel en de tuchtiging van Gods woorden moeten ervaren. Anders blijven we voor altijd in een cyclus van zondigen en biechten leven en zullen we nooit ontsnappen aan de boeien van de zonde. Ik bad dus in mijn hart tot God en vroeg Hem om me te bewateren en te voeden met Zijn woorden, en om omgevingen in te richten om mij te oordelen en te tuchtigen zodat ik mezelf kon leren kennen, mijn verdorven gezindheid spoedig zou kunnen worden getransformeerd, en ik een echt menselijke gelijkenis zou kunnen uitleven.

Na Gods werk van de laatste dagen te hebben geaccepteerd, verwierf ik ook nieuw inzicht in het huwelijk dat God voor me had gearrangeerd. Op een bepaald moment las een zuster me een paar passages van Gods woorden voor: “Mensen maken zich allemaal allerlei illusies over het huwelijk voordat ze het zelf meemaken, en al deze illusies zijn prachtig. Vrouwen stellen zich voor dat hun wederhelft de prins op het witte paard is, en mannen stellen zich voor dat ze Sneeuwwitje trouwen. Deze fantasieën geven aan dat iedereen bepaalde voorwaarden met eigen eisen en normen stelt aan het huwelijk” (‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’). “Het huwelijk is een belangrijk kruispunt in het leven van een persoon. Het is het product van iemands lot en een cruciale schakel in iemands lot; het is niet gebaseerd op iemands individuele wil of voorkeuren en niet beïnvloed door enige externe factoren, maar volledig bepaald door het lot van de twee partijen, door de regelingen van de Schepper en de vooraf bepaalde lotsbestemming van het paar” (‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’). “Als iemand het huwelijk binnengaat, zal zijn levensweg die van zijn wederhelft raken en beïnvloeden, en op dezelfde manier zal de levensweg van iemands partner zijn levenslot beïnvloeden en raken. Met andere woorden, het menselijk lot is verbonden met dat van andere mensen en niemand kan zijn of haar levensmissie of rol onafhankelijk van anderen vervullen. Iemands geboorte heeft invloed op een enorme keten van relaties; opgroeien heeft ook betrekking op een complexe keten van relaties. Op dezelfde manier is het onvermijdelijk dat een huwelijk bestaat en voortduurt in een immens en complex web van menselijke verbindingen, dat ieder lid erin betrekt en het lot van eenieder die er onderdeel van uitmaakt, beïnvloedt. Een huwelijk is niet het product van de families van beide partijen, of de omstandigheden waarin ze opgroeiden, hun uiterlijk, hun leeftijd, hun kwaliteiten, hun talenten of andere factoren; echter, het komt voort uit een gedeelde missie en een gemeenschappelijk lot. Dit is de oorsprong van het huwelijk, een product van het menselijk lot door de Schepper georkestreerd en geregeld” (‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’). Daarna deelde ze de volgende communicatie met me: “Elk van onze huwelijken is door God voorbestemd, en God heeft lang geleden bepaald met wie we een gezin zouden stichten – dit wordt allemaal door Gods eigen wijsheid gearrangeerd. Het huwelijk dat Hij voor ons kiest is niet afhankelijk van onze sociale status, ons uiterlijk of ons kaliber, maar wordt bepaald door de missie van beide personen in het leven. We worden echter beheerst door onze verdorven gezindheid en stellen dus constant eisen aan onze wederhelft, we willen altijd dat hij of zij de dingen op onze manier doet. Wanneer dat niet gebeurt, weigeren we dit te aanvaarden en voelen ons ontevreden. We maken ruzie met ze en worden boos. We kunnen zelfs gaan klagen en God de schuld geven en Hem niet begrijpen. Dit heeft tot gevolg dat beiden in pijn leven. Dit soort pijn wordt ons niet door iemand anders toegebracht, en ook niet door Gods bestuur of regelingen, maar ontstaat omdat we naar onze arrogante en verwaande, verdorven gezindheid leven. Dit soort verdorven gezindheid brengt ons in conflict met Gods bestuur. We zijn niet in staat ons aan Zijn orkestraties en regelingen te onderwerpen.”

Toen ik de communicatie van deze zuster hoorde, dacht ik terug aan het verloop van mijn relatie met mijn man. Ik liet altijd mijn ontevredenheid over hem zien en eiste altijd dat hij de dingen op mijn manier zou doen – als hij niet aan mij dacht, geen rekening met me hield en voor me zorgde, als hij niet naar mijn welbevinden vroeg, mopperde ik over hem en dacht dat hij niet deugde. Ik keek op allerlei manieren op hem neer en vocht een koude oorlog met hem uit, waarbij ik weigerde hem te erkennen. Eindelijk zag ik in dat ik in werkelijkheid een arrogant, verwaand, egoïstisch en verachtelijk mens was. Ik was iemand die alleen maar aan mijn eigen belangen dacht en niet stilstond bij de gevoelens van andere mensen. Toen ik er goed over nadacht, zag ik dat het niet waar was dat mijn man niet om me gaf. Hij was alleen maar introverter en drukte weinig emoties uit. Hij had ook zijn eigen gedachten en voorkeuren, maar ik stond erop hem te dwingen dingen te doen waar hij niet van hield. Ik wilde altijd dat alles wat hij deed om mij draaide. Dat was de reden dat zich zoveel conflicten tussen ons ontwikkelden. Toen kon ik niet anders dan spijt hebben over mijn gedrag in het verleden. Ik dacht ook na over wat mijn man had gezegd, dat ik in het verleden degenen was geweest die het evangelie van de Heer met hem had gedeeld, maar dat hij nu met mij Gods evangelie van de laatste dagen had gedeeld. Dit was Gods grote genade voor ons en Zijn wonderbaarlijke regeling. We zijn beiden enorm gezegende mensen, maar ik had nooit ook maar enige vorm van dankbaarheid gekend. In plaats daarvan was ik niet bereid geweest me te onderwerpen aan het huwelijk dat God voor me had geregeld en gaf God constant de schuld. Ik zag dat ik enorm arrogant was geweest, zo zonder verstand! God zij dank dat Hij me met Zijn woorden heeft geleid. Ik had de wortel van het lijden in mijn huwelijk gevonden – een gevoel van gemak en bevrijding maakte zich meester van mijn hart. Vanaf dat moment was ik ook bereid op God te leunen en naar God op te zien in mijn leven, mijn arrogante, verwaande en verdorven gezindheid op te geven, en op harmonieuze wijze met mijn man om te gaan.

Sindsdien lezen mijn man en ik regelmatig Gods woord, communiceren we samen over de waarheid en voeren we zo goed als we kunnen onze plicht als schepsel uit. We worden ook elke dag door Gods woorden gevoed en bewaterd. Wanneer we een probleem tegenkomen zoeken we Zijn wil overeenkomstig Zijn woorden. Als we verdorvenheid openbaren of ruzie beginnen te maken, komen we beiden voor God, denken na over onszelf en leren onszelf kennen. Wanneer we dit in de praktijk brengen verwerven we meer begrip en vergiffenis voor elkaar. We maken steeds minder ruzie, ons huiselijk leven is harmonieus geworden en onze levens zijn steeds rijker geworden. Wat me het meest ontroerde is dat het begrip van de waarheid van mijn man beter is dan dat van mij. Hij communiceert regelmatig met me over zijn begrip van Gods woorden, en wanneer hij ziet dat ik een verdorven gezindheid openbaar, communiceert hij over de waarheid en Gods wil met me. Ik heb werkelijk zijn zorg en liefde voor me gevoeld – ik ben gelukkig vanuit de grond van mijn hart. Wanneer ik terugkijk op ons pad, zie ik dat ik nog steeds ben wie ik ben en hij is nog steeds wie hij is. En toch is absoluut alles veranderd, louter en alleen omdat we het werk van de laatste dagen van Almachtige God hebben aanvaard en een aantal waarheden hebben begrepen. Ik breng Almachtige God dank voor onze redding!

#Gods redding

1 note · View note

charleshaddonspurgeon · 2 years ago

Text

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking En zij namen Jezus mee en leidden Hem weg. (Johannes 19:16). Lees verder Johannes 15:18—21. Ik zal niet zeggen dat de wereld vriendelijker tegen ons is omdat we niet trouw zijn aan onze Meester, maar ik heb toch half zo’n vermoeden. Het is goed mogelijk dat de wereld ons hartelijker zou verafschuwen als we Christelijker waren. Hoe dichter we bij Christus leven hoe meer laster, meer mishandeld, minder tolerantie en minder gunst we van mensen moeten verwachten. Jonge gelovige, jij die Christus net bent gaan volgen, ook al verlaten je vader en je moeder je, vergeet dan niet Hij je verzocht heeft daarop te rekenen. Ook al bespotten je broers en zussen je, je moet dat zien als een onderdeel van de prijs van het Christenzijn. Godvruchtige werkende mannen, als je werkgever of collega’s je met ongenoegen aankijken, vergeet dan niet dat Jezus’ plaats buiten de legerplaats, ook jou plaats is. Vrouwen, als je man je buiten dreigt te zetten, vergeet dan niet dat dat ook Jezus’ plaats was. O Christelijke mannen die er van dromen de wind in de zeilen te hebben, die in een goed blaadje bij de wereld wil komen, ik smeek je om dat levensgevaarlijke pad te verlaten. We zijn in de wereld, maar niet van de wereld. We moeten onszelf niet afzonderen in kloosters als een monnik, maar we moeten ons afscheiden zoals de Joden onder de heidenen. We zijn mensen, maar niet van de mensen. We moeten helpen, dragen, vriendschap tonen, onderwijzen, troosten, instrueren, maar niet zondigen. Hoe duidelijker de kloof tussen de kerk en de wereld, des te beter dat voor beide zal zijn. Beter voor de wereld omdat ze gewaarschuwd worden en beter voor de kerk zodat ze daardoor beschermd wordt. Ga dan, als je Meester, verwacht mishandeling, verwacht een slechte naam te dragen, verwacht verweten te worden. Ga als Hem, buiten de legerplaats. Ter overdenking De leer dat Christenen met zowel God als de wereld vrienden kunnen worden en ze allebei kunnen behagen is geen Bijbelse leer (Galaten 1:10; Jacobus 4:4; 1 Johannes 2:15). Probeer jij het onmogelijke? Preek 497, 1 maart 1863

0 notes

maximvandaele · 5 years ago

Text

Denk maar goed na voor je je kind deze Bijbelse namen geeft

Hoewel de westerse samenleving steeds verder seculariseert, en het belang van het christelijke geloof er nog nooit zo klein was, blijven Bijbelse voornamen onverminderd populair. Althans, sommigen toch. In 2017 werden in België slechts 63 Pauls, tien Abrahams minder dan vijf Jozefs geboren, maar in de top 10 populairste babyjongensnamen van 2018 prijken nog altijd Noah (#2), Adam (#3), Lucas (#6) en Gabriël (#9). (bronnen: statbel.fgov.be, skepticsannotatedbible.com, statenvertaling.net)

Voor alle duidelijkheid: dit zijn prachtige namen en ik wil niemand écht ontmoedigen om ze te gebruiken (sorry voor de clickbaiterige titel). Het is immers niet omdat Jozef Stalin en Francisco Franco klootzakken van dictators waren, dat je je kind geen Jozef of Francisco mag noemen - Adolf blijft echter de uitzondering. Lees dit artikel ook niet als een aanklacht tegen het christendom of de Bijbel - integendeel, de Bijbel bevat niet alleen literair en moreel prachtige passages, maar kan ook een bron van spirituele inspiratie zijn (hoewel er duidelijk ook gewelddadige en wrede onderdelen zijn).

Hoe dan ook, ik ben zeker dat slechts weinig jonge ouders zich bewust zijn van de wérkelijke oorsprong van de naam van dochterlief of zoonlief. Laten we eens ingaan op de soms hilarische, soms gruwelijke verhalen achter Bijbelse personages met populaire namen.

1. Noah

Deze naam duikt in België voor het eerst in de jaren ‘90 op en is sindsdien steevast in de top drie jongensnamen te zien. Ook populair (maar in veel mindere mate) is Noa voor meisjes. Het feit dat deze naam zo’n hoge rang heeft, heeft ook te maken met het feit dat hij zowel in Vlaanderen als Wallonië populair is, iets wat je over slechts weinig namen nog kan zeggen.

Iedereen kent wel het klassieke verhaal van de Ark van Noach uit het boek Genesis. Wat veel minder bekend is, is dat Noach, nochtans volgens God Zelf “een rechtvaardig, oprecht man”, best wispelturig was. Het eerste wat hij deed toen de Aarde weer droog was, was het opofferen van elk zuiver dier (Gen. 8:20-21). Daarna plant hij een wijngaard, drinkt zich te pletter en gaat vervolgens naakt bij zijn tent liggen. Zijn zoon Ham (vreemd genoeg nooit een populaire naam geweest) ziet hem daar zijn roes uitslapen, en wanneer Noach dit later hoort, vervloekt hij Kanaän, de zoon van Ham, die ook tot slaaf gemaakt wordt. (Gen. 9-2-25).

Ik kan me echter moeilijk inbeelden dat bij de babyborrel, wanneer de kersverse ouders gevraagd wordt hoe dat kleine schatje heet, ze zullen antwoorden met: “Wel, we hebben hem vernoemd naar een naakte dronkaard die meer dan 2500 jaar geleden zijn kleinzoon tot slaaf vervloekte. Hoezo gestoord? Jullie zoontje heet toch ook Noah?”

Opmerking: mijn goede vriend Jeroen merkte op, toen ik hem dit vertelde, dat de reactie van Noach zo gek nog niet is, als je je het de situatie inbeeldt. Noach, de uitverkorene van God, heeft net letterlijk heel de wereld, alles en iedereen die hij kende, zien verdrinken in de zondvloed, en hij is de enige overblijvende. Zou je op zo’n moment, als je Noach was, je aantrekken van sociale en culturele normen?

2. Raphäel

Deze (overigens zeer mooie) tweede naam is hoofdzakelijk populair in Wallonië. Uiteraard bekend vanwege Rafaello’s, de witte Ferrero Rochers. Een andere bekende naamdrager is de renaissanceschilder Rafaël - vooral bekend van ‘de school van Athene’, een geweldig werk dat de belangrijkste Griekse filosofen afbeeldt.

Een aartsengel is zoals een gewone engel, maar overduidelijk gewoon beter. (Classics Summarized).

De naam Rafaël is uiteraard veel ouder dan dat. Hij komt van de aartsengel Gabriël, die vooral een rol speelt in het deuterocanonieke (dat wil zeggen: als officieel erkend door de katholieke, maar niet de joodse traditie) boek Tobit, een geweldig sprookje dat je zeker eens moet lezen. Hij begeleidt er Tobias, de zoon van Tobit, op reis naar Media.

Grappig detail: in het verhaal beveelt Rafaël Tobias om de lever, hart en gal van een vis te verbranden, om zo de boze demon te verdrijven, die ervoor zorgde dat elke man die met Sarah (nu zijn vrouw) trouwde, op de huwelijksnacht stierf. Misschien iets minder gek dan Noachs verhaal, maar nog altijd grappig, en helaas veel te onbekend.

(Overigens zouden engelen seksueel onweerstaanbaar zijn (zie Gen. 19:1-5), dus wie zijn kind een zetje voor wil geven in de liefde, noeme dat kind maar Gabriël of Raphäel.)

3. Elias (of Eliott)

Minder geestig wordt het als we Elijah onder de loep nemen. De naam Elias komt van de profeet Elijah. En dat was ook niet bepaald een engeltje, toch niet als we 1 Koningen erop nalezen. Nadat hij de goddeloze profeten van Baäl uitdaagt om hun afgod te bewijzen, beval Elijah een menigte om de 450 profeten allen uit te moorden (1 Koningen 18:22-40). Wat ook gebeurt...

4. David

Deze naam is altijd al een klassieker geweest, en is uiteraard niet enkel in België een algemene naam. Iedereen kent wel David en Goliath, maar David ging nog een stapje verder. David was echt een van Gods favorietjes, naar Eigen Zeggen een man met een hart “volkomen met den HEERE.” (1 Kon. 15:3).

De christelijke God is een goede god. Hij heeft iedereen lief: Deus Caritas est. Zelfs als je 200 filistijnen vermoordt om hun voorhuiden naar je eerste vrouw te brengen (1 Samuël 19:8), zelfs als je de inwoners van verschillende steden levend verbrandt (2 Samuël 12:31), en zelfs als je plechtig zweert om elke wildplasser te doden (1 Sam. 25:22, 34). Zelfs dan houdt God van je, sterker nog, blijkbaar kun je dan een man naar Zijn Hart zijn. We hebben echt geluk met Hem...

5. Samuel (of Sam, Sammy)

Net als David is deze naam zodanig bekend en al zodanig lang in gebruik dat niemand nog stilstaat wat zijn Bijbelse oorsprong is. Samuel was een joodse profeet die het koninkrijk Israël hielp oprichten. Zijn levensverhaal en de gebeurtenissen nadien staan beschreven in de boeken 1 Samuël en 2 Samuël, waarvan je daarnet al wat sappige details kon oppikken.

Samuel zegt, in naam van God, tegen Saul, dat hij de amalekieten moest uitmoorden - en zo geschiedde: 210 000 soldaten stuurde hij uit om alles en iedereen in amalekietenland om te brengen - "dood van den man af tot de vrouw toe, van de kinderen tot de zuigelingen, van de ossen tot de schapen, van de kemelen tot de ezelen toe” (1 Sam. 15). En zo geschiedde. De amalekitische koning Agag werd eerst gespaard, maar later hakte Sammy hem toch lekker in stukjes - tot groot vermaak van God.

Het is niet allemaal kommer en kwel. Samuel zou ook goede dingen gedaan hebben: zo zou hij de auteur zijn van het sprookjesachtige boek Ruth, dat gaat over Ruth, een jonge vrouw, die een ver en rijk familielid (Boaz) in zijn slaap weet te verleiden, dankzij het vakkundig advies van haar stiefmoeder Naomi ("gij [zult] de plaats merken, waar hij [Boaz] zal nedergelegen zijn; ga dan in, en sla zijn voetdeksel op, en leg u; zo zal hij u te kennen geven, wat gij doen zult"). Ruth en Boaz trouwden en ze leefden nog lang en gelukkig.

Nu had ik graag wel nog een vrouwelijke naam aan dit lijstje toegevoegd, maar vrouwen spelen nu eenmaal een minder belangrijke rol in de Bijbel. Je kan dit seksistisch noemen, maar je kan het ook zo zien: alle grote schurken en massamoordenaars in de Bijbel zijn wel degelijk mannen, terwijl de vrouwen in heel de Bijbel geen vlieg kwaad doen. (Wel, behalve Delilah misschien, die in Richteren 16 Samson verleidt (niet die Samson) om zijn haar af te knippen, waarmee ze zijn kracht vernietigt, want die zat blijkbaar in Samsons haar.) En laten we de maagd Maria niet vergeten - Marie was in 2018 zelfs de derde populairste meisjesnaam voor baby’s in Vlaanderen! De afgeleide naam Mia stond op plaats 33.

Wat als je dan toch je kind wilt vernoemen naar een Bijbelse held(in) die wat braver is, of op z’n minst geen regelrechte schurk? Dan zijn deze namen misschien iets voor jou...

1. Mattias / Matis / Matthew / ...

Over Matteüs zelf staat bijna niets in de Bijbel. Overigens is het onmogelijk om te bewijzen dat het Matteüsevangelie werkelijk door iemand genaamd Matteüs geschreven is... In ieder geval bevat het evangelie van Matteüs enkele hoogtepunten in de Bijbel. Het is voor christenen een onuitputtelijke bron van morele inspiratie, en terecht: in dit evangelie vinden we de Bergrede.

Ik laat Matteüs zelf aan het woord (Statenvertaling) (Matteüs 5):

3 Zalig zijn de armen van geest; want hunner is het Koninkrijk der hemelen.

4 Zalig zijn die treuren; want zij zullen vertroost worden.

5 Zalig zijn de zachtmoedigen; want zij zullen het aardrijk beërven.

6 Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden.

7 Zalig zijn de barmhartigen; want hun zal barmhartigheid geschieden.

8 Zalig zijn de reinen van hart; want zij zullen God zien.

9 Zalig zijn de vreedzamen; want zij zullen Gods kinderen genaamd worden. [...]

16 Laat uw licht alzo schijnen voor de mensen, dat zij uw goede werken mogen zien, en uw Vader, Die in de hemelen is, verheerlijken.

Uit Matteüs 6:

26 Aanziet de vogelen des hemels, dat zij niet zaaien, noch maaien, noch verzamelen in de schuren; en uw hemelse Vader voedt nochtans dezelve; gaat gij dezelve niet zeer veel te boven?

27 Wie toch van u kan, met bezorgd te zijn, een el tot zijn lengte toedoen?

28 En wat zijt gij bezorgd voor de kleding? Aanmerkt de leliën des velds, hoe zij wassen; zij arbeiden niet, en spinnen niet;

29 En Ik zeg u, dat ook Salomo, in al zijn heerlijkheid, niet is bekleed geweest, gelijk een van deze.

30 Indien nu God het gras des velds, dat heden is, en morgen in den oven geworpen wordt, alzo bekleedt, zal Hij u niet veel meer kleden, gij kleingelovigen?

31 Daarom zijt niet bezorgd, zeggende: Wat zullen wij eten, of wat zullen wij drinken, of waarmede zullen wij ons kleden?

32 Want al deze dingen zoeken de heidenen; want uw hemelse Vader weet, dat gij al deze dingen behoeft.

33 Maar zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden.

34 Zijt dan niet bezorgd tegen den morgen; want de morgen zal voor het zijne zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn zelfs kwaad.

2. Lucas / Lukas

Opnieuw weten we weinig over de persoon Lukas. Feit is dat het evangelie van Lukas het verhaal van de Barmhartige Samaritaan, misschien wel een van de belangrijkste momenten in de Bijbel, bevat. De Barmhartige Samaritaan biedt hulp en onderdak aan een man in nood, ook als anderen onverschillig niets doen. En er staat geschreven: “Ga heen, en doe gij desgelijks.” (Lukas 10:37).

3. John / Johnny / Johan / Johannes / Jonathan / ...

Het evangelie van Johannes is vooral bekend vanwege het verhaal van Jezus en de overspelige vrouw. Jezus zegt tegen de mensen die deze vrouw dood willen stenigen, dat hij die zonder zonde is “de eerste steen werpe”. Leuk weetje: dit prachtige verhaal is een latere toevoeging uit de vijfde eeuw n. Chr., terwijl het Johannesevangelie zelf al van eind eerste eeuw dateert.

Hopelijk ben je door dit artikel wat wijzer geworden over wijze Bijbelse namen. Je zou soms schrikken hoe weinig mensen dit alles weten!

#namen #Bijbel #godsdienst #christendom #babynamen #bevolking #sociologie

0 notes