#Sybil Dorsett

[shallowrambles]

I try not to think of SPN as all being in Sam’s head, and the therapy being Chuck’s Shirley’s fucked-up Sybil narrative of treatment which results in a dissolution of all the systems :( but it’s a Reading, all right

[luvrinne]

୭ SOME BOOKS THAT RORY GILMORE READ ׂ  𓈒

— 1984 by Orwell George

nineteen eighty-four by George Orwell is a dystopian novel that portrays a totalitarian society where personal freedom is non-existent. It warns against the dangers of totalitarian power, surveillance, propaganda, and thought control, in a powerful critique of modern society.

— atonement by Ian McEwan

atonement by Ian McEwan is a gripping novel that delves into the complexities of guilt, redemption, and the power of storytelling. Set in England during World War II, it follows the lives of three characters whose fates become intertwined after a tragic misunderstanding.

— the bell jar by Sylvia Plath

the bell jar details the life of Esther Greenwood, a college student who dreams of becoming a poet. She is selected for a month-long summer internship as a guest editor of Ladies' Day magazine, but her time in New York City is unfulfilling as she struggles with issues of identity and societal norms.

— christine by Stephen King

christine tells the story of a car apparently possessed by malevolent supernatural forces. A love triangle involving 17-year-old misfit Arnie Cunningham, his new girlfriend and a haunted 1958 Plymouth Fury. Dubbed Christine by her previous owner, Arnie's first car is jealous, possessive and deadly.

— the virgin suicides by Jeffrey Eugenides

the story, which is set in Grosse Pointe, Michigan during the 1970s, centers on the lives of five doomed sisters, the Lisbon girls. The novel is written in first person plural from the perspective of an anonymous group of teenage boys who struggle to find an explanation for the Lisbons' deaths.

— to kill a mockingbird by Harper Lee

to kill a mockingbird is a coming-of-age story about a girl named Scout. Scout and her brother Jem try to understand and relate to their father, Atticus, who is a lawyer charged with defending a Black man falsely accused of raping a white woman.

— sybil by Flora Rheta Schereiber

sybil is a gripping true story about a woman with multiple personality disorder. Written by Flora Rheta Schreiber, the book delves into the life of Sybil Dorsett and her 16 distinct personalities, as well as the therapy sessions with her psychiatrist, Dr. Cornelia B. Wilbur.

— pride and prejudice by Jane Austen

pride and prejudice follows the turbulent relationship between Elizabeth Bennet, the daughter of a country gentleman, and Fitzwilliam Darcy, a rich aristocratic landowner. They must overcome the titular sins of pride and prejudice in order to fall in love and marry.

@ luvrinne

[ladamarossa]

Sybil (1976)

[vampirecorleone]

"Oh look at you, my pretty little girl, sitting there with your face all painted up in your little halter top, you're nothing but a little slut. Don't call me that! I'm a Puerto Rican lady senor. You're nothing but a little slut, Sybill Ann Dorsett, we know you're a little slut. I'm not a slut. I'm not a slut. I'm not a slut. I'm not a slut. I'M NO SLUT!"

Superstar (1999) dir. Bruce McCulloch

[prowrestlingindustrialcomplex]

Adam: What do you have to say for yourself, Seth Rollins?

Seth: *Wearing Cheetos Flamin’ Hot themed suit - Dangerously Cheesy* My actions would be best be expressed in a monologue from the made-for-tv-movie “Sybil”, starring a young Sally Field as a woman with Dissociative Identity Disorder, used to be called Multiple Personality Disorder.

Sonya: Oh, goddamnit! *Facepalm*

Seth: “Oh look at you, my pretty little girl, sitting there with your face all painted up in your little halter top, you're nothing but a little SL-UT.”

Sonya: …

Adam: …

Seth: “Don't call me that! I'm a Puerto Rican lady, señor.”

Seth: “We all know you’re a slut, Sybil Ann Dorsett!”

Sonya: *grabs the spray bottle*

Seth: “We know you're a little SLUT!”

Adam: *climbs on top of the couch*

Superstars: *Gather outside of the office giggling*

Seth: *Jumps up and down* “NO, I’M NOT! I’M NOT A SLUT! I’M NOT A SLUT! I’M NOT A SLUT!”

Superstars: *still giggling outside of the door*

Seth: “I’M NOT A SLUT! I’M NOT A SLUT! I AIN’T NO SL—UUTTT!” *Crashes through the door and lands with his flamin’ Cheeto suit wearing ass up in front of the locker room*

Seth: *Slowly gets up and stares at everyone, then dusts off his suit* NO BIG DEAL, YOU KNOW I LOOK GOOD! I’m not a slut!

[meli-r]

A random question about the Sibyl System

Hello,

What do you think about the system's name "Sibyl"? Where did it come from? Because it reminds me of Sybil Dorsett (actually a pseudonym)—the main character of the 1973 book "Sybil" by Flora Rheta Schreiber.

The story is about her treatment for dissociative identity disorder (then referred to as multiple personality disorder). She had 16 personalities.

[toyhouse-dramas-archived]

I've yet to even see a real case of DiD at all. The original biggest case of "DiD" from decades ago, Sybil Dorsett, turned out to be a fraud. As a whole the entire history behind DID is surrounded in skepticism and shaky foundations. All yall 13 year olds claiming to be alters with Sans Undertale are so full of it.

.

[watercolourferns]

Past is present when you carry it with you.

Mary Lucinda Dorsett, Sybil.

[eeffyyy-blog1]

Past is present if you carry it with you.

​Sybil Dorsett 

[seyyaheninfilmarsivi]

Orijinal İsmi: Sybil Tür: Dram Vizyon Tarihi: 7 Haziran 2008 Yapımı: 2007 – ABD Süre: 89 dk

Büşra:  Filmin konusuna dair 

(1973 yılında Flora Rheta Schreiber tarafından kaleme alınan ve Shirley Ardell Mason’un gerçek yaşam hikayesinin sinemaya uyarlaması olan Sybil,  Dr. Cornela B. Wilbur’un,Sybil Isabel Dorsett olarak adlandırılan Shirley ile yapmış olduğu on bir yıllık analizin notları, ses kayıtları ve gerek doktorla gerekse hastayla yapılan görüşmeler sonucunda oluşturulan bir romanın sinema uyarlaması. Her şeyden önce Sally Field'in oyunculuğu karşısında ciddi manada ceket ilikliyorum. Bu kadar farklı kişilikleri aynı filmi içerisinde oynamak gerçekten büyük yetenek. Asıl konuya gelecek olursak olay ciddi manada ilginç. Roman hakkındaki tanıtımları okuduğumda 17 kişilikten bahsediyor. Filmde o kadar yoktu sanırım ama yine oldukça fazlaydı. Bunlar arasında ikisinin erkek olması da dikkat çekiciydi.Böyle bir şeyin mümkün olup olmayacağı üzerinde düşünüyorum işin açığı birkaç gündür çok uzak gelmiyor mantığıma. Kendi benliğinde sıyrılamadıklarını başka kişiliklere yüklemek ya da kendine sığınaklar oluşturmak çok da olanak dışı değil. Bazı konularda Freud'a katılmaktan kendimi alamıyorum. Tüm psikolojik rahatsızlıkların altından bir şekilde bir cinsel sapkınlık çıkıyor.Bir anne kızına bunları nasıl yapabilir? Peki şizofren bir kadından nasıl çocuk sahibi olunur? Hadi olundu bu çocuk ona nasıl emanet edilir ve bu kadının hastalığı görmezden gelinir ki? 

Serkan:  Bazı konularda Freud'a katılmaktan kendimi alamıyorum. Tüm psikolojik rahatsızlıkların altından bir şekilde bir cinsel sapkınlık çıkıyor. Yorumuna ben katılmıyorum. Bence bu rahatsızlığın altında cinsel bir sorun değil, inanç sorunu yaratıyor. Çünkü Sybil’in çocukken gördüğü, hastalığı nüksetmeye başladığında görmezden gelinmesinin altında cinsel değil dinsel bir saplantı olduğunu düşünüyorum. Neden diyecek olursan, Sybil’in gördüğü tüm işkencelerde (çelme takıp düşürülmesi vb. işkenceler hariç) inançsal, tanrısal bir neden vardı. Bahane hep tanrıydı. Eğer filmde kilisenin etkisi, annesi ve babasının ilişkilerine yeteri kadar değinilseydi bence bu soruları sormazdın. Buda senaryodaki eksikliğin bir kanıtı olabilir.

Büşra: Bu kadar insanı kafamın içinde tuttuğumu düşünüyorum da. Nasıl zor nasıl yorucu bir hayat bu. Milletin içine giren cinlerin bilimsel açıklaması olabilir aslında ne dersin? :)   Serkan: Ben bu fikrine katılmıyorum. Ama bir zamanlar bende senin gibi düşünüyordum. Bu düşüncemi değiştiren 2 şey oldu. Birincisi daha önceden bir psikolog ile ettiğim sohbet, ikincisi ise okuduğum bir kitap. Sohbeti tam olarak hatırlamıyorum ama özetle sohbetin sonu şöyle bitiyordu; bize gelen hastalarda rahatsızlığın ruhsal mı yoksa başka bir varlıktan mı kaynaklandığı çok belli oluyordu. Bu yüzden bizim tanıdığımız çok fazla cinci hoca vardı. Fakat bazı psikiyatristler bunu kabul etmez ama durum çok net bellidir. Birde bu varlıkların ruhsal sorunlara sebep olduğu durumlarda vardır. Bunun üzerine trafik kazasında kaybettiği yakın karabasını kullanarak bir cin tarafından intihara sürüklenengenç bir kızın gerçek hikayesinin kitabını okumuştum. Olay seninde bildiğin Sapanca'da geçiyor. Sapanca'nın karşı kıyısında Eşme dediğimiz köyde. Kıza, cin vefat ettiği akrabası olarak yaklaşıyor ve ruhsal bir çöküntüye girmesine sebep oluyor. Yazar (yazarın kendisi hem cinci hoca hemde bir psikolog) kitapta sürekli bir cinin bedeni ele geçirmesi gibi bir durumun söz konusu olmadığı sadece zihnine etki ederek kişiyi manipüle ettiğine sıkça değiniyor.

Büşra: Yorumlara baktım da şöyle bir yoruma denk geldim ne kadar da haklı :)  "Şizofreni ve çoklu kişilik bozukluğunu konu alan psikiyatri temalı filmler içerisinde gerçekten çok ayrı noktada olan bir film. Yani bu filmi herhangi bir izleyen için düşünürsek, izledikten sonra düşüncelerini nasıl toplar ve buraya bir şeyler yazmak istese neler yazacağı konusunda şöyle bir durup bayağı bir düşünecektir gerçekten. Son derece düşündürücü ve aslında psikyatrik bir hastalık üzerinden hayata dair pek çok şey ile birlikte en çok da 'sevgi'yi sorgulatan, sevginin ne kadar değerli ve önemli bir şey olduğunu izleyicisine hissettiren bir film.." 

Serkan: Film ne kadar 3 saat olup bana çok uzun gelmiş olsa da türü ve konusu bakımından olması gerektiği kadar uzundu. Bunu kabul ediyorum. Bana böyle sıkıcı gelmesinin sebebini ise filmdeki eksiklikler, çekim teknikleri ve müzik yetersizliğine bağlıyorum. Aynı ekip bu filmi günümüzde çekseydi eminim çok daha farklı bir film izlerdik diye tahmin ediyorum. Ve itiraf edeceğim ki müsait olduğum ilk zaman diliminde 2007 yılında çekilmiş versiyonunu da izlemek istiyorum.

Sinema detaylarını çok fazla bilmem, bunun eleştirmeni yada yapımcısı değilim ama filmde çekim teknikleri bana çok yavan geldi. Uzak planlar olsun, yakın planlar olsun yavan kalmış gibi sanki bir şeyler eksikti. Başrolün performansı bu eksiklikleri az biraz örtüyordu ama daha kaliteli çekim planları ile yükselişlerde daha dramatik bir etki yaratılabilirdi diye düşünüyorum. Müzik kullanımı ise çok azdı. Filmdeki anlatılmak istenen duygunun, seyirciye aktarılması için müzik çok önemli bir etken olduğunu düşünüyorum. Duygusal ataklarda, sinir krizlerinde müzik olmaması çok dikkati mi çekti. Bazı noktalarda ise giren fon müzikleri bence pek uygun değildi. Keşke bu fikirler aklıma geldiği zaman, hangi sahneler olduğunu not alsaydım.

Film ilerledikçe konu çözülüyor, aklımızdaki sorular cevaplanıyor ama yinede pek fazla değinilmemiş konu var. Sybil’in yaşadığı bu psikolojik travmanın altında yatan en büyük etken hiç şüphesiz annesiyle yaşadıkları. Film ilerledikçe bu yaşanılanlar gün yüzüne çıkıyor. Tedavi süreci bu sorunların ortaya çıkması ve yüzleşilmesi ile doğru orantılı ama tek etken annesi değil. Babası, çocukken tedavi olduğu dokturu vb. gibi etkenleri görüyoruz ama bu etkenlerin neden böyle davrandığı konusunda soru işaretleri var. Mesela babası anladığımız kadarıyla kilise çok fazla bağlı olduğu için, kilisenin izin vermeyeceği yada farklı düşünmesi nedeniyle kızına gereken ilgiyi ve desteği sağlayamıyor. Yine anladığım kadarıyla babası bu sorunların farkında ama görmemezlikten geliyor. Bu kilise sorunları ve kilise yaklaşımı flashback sahneleri ile seyirciye anlatılsa daha açıklayıcı olabilirdi. Yada doktorun zamanında görmezden geldiği noktaları neden görmezden geldiğinin sebepleri daha açıklayıcı olabilirdi. Dr. Wilbur ve Sybil’i çocukken tedavi eden doktorun konuşmasında açıklamalar hep eksik kalıyor. Bu eksiklikler gibi filmde pek şiddet gösterilememesi yani ortada şiddet var ama tam şiddetin eyleme geçeceği anda sahneyi kesip seyircinin hayal gücüne bırakmaları güzel bir fikirdi.

Daha önce bu psikolojik rahatsızlık üzerine Split (Parçalanmış) filmini izlemiştim. Az biraz o filmi anımsadım o yüzden bu filmden de beklentim çok fazlaydı. Ama o film biraz daha aksiyon ve gerilim üzerine olması bu filmin ise daha dram üzerine olması benim bu beklentilerimin yanlış fikirlere kapılmamı ve sıkılmamı tetiklediğini düşünüyorum.

Benim merak ettiğim sorular gibi senin de film hakkında yada filmden dolayı oluşmuş çok fazla sorun var. Belli ki normal insanlar için bu durumlar oldukça olağan dışı ama bu insanlar normal insanlar insanlar değil. Bu yüzden pekte şaşırmamak gerek. Eğer dediğim gibi kilise etkisi, annesi ile babasının ilişkisi filmde biraz daha işlenmiş olsaydı bu sorularını hiç sormazdın diye düşünüyorum. Buda filmin senaryo açısından epey eksik olduğunu gösteriyor olabilir. Belki kitabını okusak bu soruların cevaplarını bulabiliriz. (sakın okuyalım deme daha hediye ettiğin kitapları bile okumaya başlayamadım.)

23-25 Eylül 2019

[procesosjbuaz]

Personajes

·         Joanne Woodward: Dra. Cornelia Wilbur.

·         Sally Field: Sybil Dorsett.

·         Brad Davis: Richard, vecino y novio de Sybil.

·         Martine Bartlett: Hattie Dorsett, madre de Sybil.

·         Jane Hoffman: Frieda Dorsett.

·         Charles Lane: Dr. Quinoness.

·         Jessamine Milner: Abuela Dorsett.

·         William Prince: Willard Dorsett.

[didresearchproject-blog]

Sybil Dorsett and Shirley Mason

In late 1954 Shirley Mason made her first visit to Dr. Wilbur’s Park Avenue office, more than nine years since she started seeing the psychiatrist. About five months later Mason starting describing what Wilbur believed to be fugue states, a kind of amnesia where the individual has no memory of traveling. (Psychology Today) A few days later, Mason was not acting like herself.

“How are you today?” Wilbur asked her patient. “I’m fine but Shirley isn’t,” was the answer. “She was so sick she couldn’t come. So I came instead.” Wilbur didn’t miss a beat. “Tell me about yourself,” she said. “I’m Peggy!” the patient chirped.

The following week Mason introduced herself as “Vicky” which prompted Wilbur to ask if there were other people “inside Shirley?” Throughout the next few years Mason developed more and more personalities, with a total of 16. Under the influence of sodium pentothal (a highly addictive “truth serum” that was later found to produce false memories) Mason described instances of torture and sexual abuse from her early childhood. Wilbur asked permission to document the case by writing a book and Mason agreed. Wilbur contracted Schreiber to write the book using a pseudonym, Sybil Dorsett. Sybil was published in 1973 and would sell over six million copies, as well as inspire several films.

Before Sybil fewer than 100 cases of DID had been reported, afterwards diagnosis reached well into the thousands. (SciShow Psych 0:33) However, Masons case may not have been real. In May of 1958, Mason wrote a letter admitting that she was pretending.

“I am not going to tell you there isn’t anything wrong,” the letter continued. “But it is not what I have led you to believe. . . . I do not have any multiple personalities. . . . I do not even have a ‘double.’ . . . I am all of them. I have been essentially lying.”

Wilbur believed at the time that this was a defensive maneuver, rather than a true confession. Mason then wrote a new letter about the confession having been fake. Wilbur pronounced Mason “cured” in 1965, supposedly having integrated all the personalities.

Many people doubt the validity of Masons multiple personalities. Some cite the confession as proof, others believe that Wilbur was biased with her questions, and still others believe that it doesn’t matter either way. There is no way to determine the truth.

(Nathan)

[canaldelmisterio]

Shirley Mason, caso de trastorno de personalidad

Shirley Mason, caso de trastorno de personalidad

Shirley Mason, caso de trastorno de personalidad

La historia de Shirley Ardell Mason, es una de las más conocidas en el mundo (por el libro “Sybil” (1973), y 2 películas (1976 y 2007) que existen de ella.

En dichas obras es conocida como Isabel Sybil Dorsett, y sufría de Trastorno de identidad disociativo (antes conocido como Trastorno de personalidades Múltiples).

Se cuenta que este…

[kitapidea]

Sybil Sybil Isabel Dorsett, Victoria Antoinette Scharleau, Peggy Lou Baldwin, Peggy Ann Baldwin, Mary Lucinda Saunders Dorsett, Marica Lynn Dorsett, Vanessa Gail Dorsett, Mike Dorsett, Sid Dorsett, Nancy Lou Ann Baldwin, Sybil Ann Dorsett, Ruthie Dorsett, Clara Dorsett, Helen Dorsett, Marjorie Dorsett, Sarışın ve Yeni Sybil.

[doshita95]

— Mi padre pasó la vida preparándose para el fin del mundo. Los sentimientos, para él eran pecado. Supongo que usted no está de acuerdo. — Los sentimientos son inevitables, como respirar, Sr. Dorsett. Todos sabemos lo que pasa si aguantamos la respiración.

Conversación entre el Sr. Dorsett y la Dra. Wilbur, Sybil (película).

[phanfictioncatalogue]

hi, i read a fic a while ago and it was like the movie split that recently came out. dan had multiple personalities and phil discovered this and helped dan out. they were roommates and dan would randomly end up places without remembering because of the personalities. also dan ends up in a mental ward i believe. i think it was on ao3 but i'm not sure. thank you if you can find it!

Identity - botanistlester

Summary: (tw) Dan is definitely beyond nervous to start at the prestigious boarding school, Harrison Academy. He wants to get away from the past and start a new life, where he meets his dorm mate, Phil Lester. Phil is always happy, it seems, and wants the best for everyone, but as he continues to get to know Dan, he realizes that there’s something wrong with this particular boy that maybe even Dan isn’t aware of.

Also Split is not a good movie. It demonizes DID and makes mental illness seem like a scary, murderous state. Identity was very well researched and loads of inspiration came from an amazing woman named Sybil Dorsett. DID is not a thing to be afraid of and it makes me really sad that films like Split are still being made in 2017. 

Sorry for that rant I just really hate Split. 

Julianna