#Powstanie Warszawskie
Explore tagged Tumblr posts
Text
'Zygmunt and Zośka'
Ewka joined the "Zośka" battalion before the outbreak of the uprising, together with her beloved Tomasz. She met Tomek in the Grey Ranks two years ago, they participated in many reconnaissance and sabotage missions together. They both welcomed information about the planned uprising with excitement and euphoria. Those moments seem so distant now... The uprising has been going on for a month now... Tomek is gone. All she has left are memories of long walks by the Vistula and those short moments together when they felt free and happy, despite the horror surrounding them. Now, with a Colt M1911 in her hand, which she received from one of the "Cichociemny" fighting in the Old Town, she is waiting for the Germans assault, leaning on Zygmunt statue, her last sanctuary, last support. They will both fall today, the old king Zygmunt and brave Ewa from the Zośka battalion. -
Exactly 80 years ago, 1 August 1944 at 5:00 p.m. the Warsaw Uprising broke out. The Uprising was supposed to last a few days at most, but it did last sixty-three days and claimed hundreds of thousands of lives. Directly, of course, it was aimed to liberate Warsaw from the occupation of the falling German Reich, but indirectly and politically (as part of Operation 'Burza') was aimed against the USSR and Stalin's plans. This was also one of the reasons for its calamity and the help ( of the Red Army ) that never came. It was definitely too optimistic for the Polish underground resistance command to count on any help from Stalin, whose plans concerning Poland were known and who, as a vindictive and unforgiving person - in my personal opinion - certainly wanted to take revenge for the 1920 and his personal defeat.
There is no doubt, however, that it was an uprising of brave young women and men, full of high ideals, passion and dreams of a free homeland, who wanted to feel a little freedom, self-agency and relief, but also to take revenge after 5 years of terror and occupation. Very tragic and beautiful at the same time. It is to them that I wanted to pay tribute and honor their memory.
I also observe with great concern and sadness what is happening in the world currently. Not even 100 years have passed since the apocalypse of WWII and the world is again full of divisions, tension, polarization, violence and hatred... For this reason I believe it is worth remembering and reminding about history, to try to stop it from repeating itself, over and over again... Honor and glory to the heroes who fought for freedom and higher values against evil. Work process: https://jrozalski.com/projects/QKmkRd
567 notes
·
View notes
Text
Powstańcy z Kompanii Szturmowej "Stefan" śpiewający przy fortepianie w kamienicy przy ul. Marszałkowskiej 125 (1944).
#Polska#Warszawa#1944#lata 40#powstanie warszawskie#Poland#1940s#ww2#world war 2#Warsaw Uprising#German-occupied Poland#old photo
58 notes
·
View notes
Text
Mural for the 80th anniversary of the Warsaw Uprising, painted on the wall of the Polish National Home in Greenpoint, Brooklyn, New York. It was designed by Adam Biszewski and painted by Tomasz Todorow, Paweł Chmielewski and Michał Bryk of two Warsaw studios, Good Looking Studio and Brush Brothers.
#mural#art#warsaw uprising#powstanie warszawskie#poland#polska#war#world war#ww2#wwii#greenpoint#brooklyn#new york#usa#adam biszewski#tomasz todorow#paweł chmielewski#michał bryk
25 notes
·
View notes
Text
On the anniversary of the Warsaw Uprising, it's important to remember the remarkable role that women played in this tragic and heroic event. Thousands of women participated in the uprising, which began on August 1, 1944, taking on various roles, from frontline soldiers to medics and couriers.
The Roles of Women in the Warsaw Uprising:
Soldiers: Women fought on the front lines, often alongside men. They were members of regular units of the Home Army as well as spontaneously formed volunteer units. Many women, who had been involved in underground activities during the occupation, took up arms to fight for the freedom of the capital when the uprising broke out.
Medics and Doctors: Women made up the core of the medical staff. They worked in field hospitals, providing aid to the wounded, often under extremely difficult conditions. They frequently risked their lives to evacuate the injured from under fire. Their courage and dedication were invaluable, and some were posthumously honored for their heroism.
Couriers and Messengers: Couriers and messengers played a crucial role, carrying orders, messages, and supplies between units. They often moved through areas under fire, exposing themselves to great danger. Without their invaluable services, communication between units would have been significantly hindered.
Women in the Resistance Movement: Even before the uprising, many women were involved in the resistance movement, engaging in underground education, publishing activities, diversion, and sabotage. Their work was crucial for organizing the armed action.
Notable Women of the Uprising:
Among the women who fought in the uprising, several stand out, such as:
Krystyna Krahelska ("Danuta") - a poet, medic, and author of the song "Hey Boys, Bayonet on the Gun!". She was rescuing a wounded colleague when she was shot three times in the chest and died on August 2, 1944.
Anna Zakrzewska ("Biała Hanka") - served with the Polish underground army as a courier and a medical orderly. She was killed in the course of desperate combat during the Uprising.
Elżbieta Zawacka ("Zo") - one of the few female paratroopers of the "Silent Unseen" (a special forces unit), a courier, later a brigadier general. She survived the war and died in 2009 at the age of 99.
Wanda Traczyk-Stawska ("Pączek") - a marksman in the "Parasol" unit, later a psychologist and social activist. She is still alive and remains a prominent figure, advocating for historical memory and social justice issues.
#radfem#radical feminism#radfem safe#radblr#radfems do interact#feminism#radfems do touch#warsaw uprising#warsaw uprising anniversary#ww2#world war ii#world war 2#poland#history#polish history#european history#german occupation#powstanie warszawskie#powstanki warszawkie#female fighters#female soldiers#Krystyna Krahelska#Elżbieta Zawacka#Wanda Traczyk-Stawska#polska historia#feminizm#female soldier#women in history#herstory#brave women
42 notes
·
View notes
Text
Warsaw's Old Town before and after the Warsaw Uprising....
#warsaw uprising#warsaw rising#powstanie warszawskie#history#world war 2#second world war#polska#poland#warsaw#warszawa#old town#stare miasto#1944
11 notes
·
View notes
Text
Pamięć Powstania
oni wciąż szli patrzyłem z boku na płonące miasto oni wciąż szli w kanałach widziałem dzieci brodzące w krwi oni wciąż szli ulice zasypane ciałami i gruzem oni wciąż szli dla kogo ta ofiara kto wydał rozkaz oni wciąż szli jeden pistolet drugi butelka oni wciąż szli rozbita głowa urwana ręka oni wciąż szli poskręcane ciała spalone żywcem oni wciąż szli za Polskę za…
2 notes
·
View notes
Text
Przebudź się, jesteś wolny, jesteś wolny, jesteś wolny 🤍
#krzysztof kamil baczyński#wolność#poezja#poetry#mela koteluk#powstanie warszawskie#warsaw uprising#Spotify
5 notes
·
View notes
Text
I oni szli na przód,
Nie zważając na konsekwencje,
Byli głodni - mówią, że wolności,
Ale i wszystkiego co ta wolność niesie,
Miłości, szczęścia i zwykłej codzienności
01.08 w 79 rocznice
2 notes
·
View notes
Text
Judging by the notes, people still conflate the two events: the Warsaw Ghetto Uprising of 1943, carried out by Jewish resistance organizations, and the Warsaw Uprising of 1944, carried out by the Home Army branch of the Polish resistance.
The former is commemorated on April 19th, and the latter has just had its 80th anniversary on August 1st, which is when Barbara Sowa passed away.
(106 years, wow... A whole tragic century in one lifetime. What a heroic lady. The Uprising was a carnage).
#warsaw uprising#ww2 history#polish history#powstanie warszawskie#reading what you you're reblogging is a good practice people#it's all in the linked article
431 notes
·
View notes
Text
O zagładzie miasta...
Pamiętam, czas zanim kilku łebskich macherów wpadło na pomysł aby budować narodową tożsamość wykorzystując wzorce ze stanów. Zanim postanowiono odświeżyć brand "Polska", aby przestał kojarzyć się z grafomanią wieszczy narodowych i paździeżem, nie był na siłę i za karę a zaczął kojarzyć się z czymś przyjemnym jak rodzinny piknik albo sportowy event najlepiej w nowoczesnym europejskim wydaniu. Zanim zaczęto używać narzędzi stosowanych w marketingu, organizować nowocześnie przygotowane duże wydarzenia, jak święto flagi, gdzie dzieci i wszystkie przygłupki malują sobie twarze w narodowej barwy, następnie mogą zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie na tle wiecznie uziemionych F-16, lub jakże Polskich Leopardów. Promocja narodowych barw, będąca jednocześnie narzędziem rekrutacyjnym zawodowej armii, budująca pozytywny obraz naszych sił zbrojnych jako nowoczesnej pełnej fajnych zabawek formacji.
Już nie moherowo-komusze świeto Wojska Polskiego. Armii ktora ostatni sukces widziała pod Grunwaldem i jest jednym tchem wymieniana obok takich potęg jak Cabo Verde, Tadżykistan, Nigeria i Haiti. Ale kompletnie nowe, święto flagi, budujące dumę jak duma właścicieli baneru stars & stripes. Tak aby wywieszanie biało-czerwonej nie było wstydliwym obowiązkiem ciecia, kilka razy w ciągu roku, a a czymś co może i chce, robić każdy Polak.
Dla niektórych takie atrakcje to za mało. Dla nich przygotowano szerszą ofertę. Nic nie sprawdza się tak jak wyrazista łącząca pokolenia legenda z prostym zrozumiałym przekazem. Międzypokoleniowy mit, tu nie ma lepszego kandydata niż powstanie Warszawskie. Wszystkie check-boxy odznaczone! Stosunkowo niedawne wydarzenie, z dużą ilością bohaterów, ruchem oporu walczącym z imperium zła, supermocarstwem z totalną przewagą technologiczną. Dzieci rzucające koktajlami mołotowa w czołgi rozpalają wyobraźnię młodzieży bardziej niż Ewoki z zalesionego księżyca Endor. Nie trzeba było nawet opracowywać soundtracku, jako, że spory katalog powstańczych piosenek powstał ku pokrzepieniu serc - już w trakcie owego zrywu.
Gdy zignorować fakty oraz koszta, w postaci 200tyś ofiar cywilnych, straconego dziedzictwa kulturowego, spalonych księgozbiorów, zabytków itp, to samograj - trzeba tylko jak w wypadku filmu akcji wyłączyć myślenie i wyprzeć wątpliwości.
Za jakiś czas gdy podrosną pokolenia wychowanie na jedynie właściwej narracji gdzie nie ma miejsca na zadne wątpliwości i akceptowany jest tylko bezrefleksyjny podziw, nikt nie będzie zadawał kłopotliwych pytań, a jeśli jednak pojawi się jakaś czarna owca próbującą poddać to wszystko w wątpliwośc, zacznie pytać o moralną odpowiedzialność przywódców powstania za zagładę miasta, zapewne będzie to jakiś wykształciuch. Kto by się nimi przejmował? Oni od zawsze brzęczą w swojej niszy i nie trzeba się tym przejmować.
Wykształciuchy, mówią o historii, faktach, odpowiedzialności. Kogo to interesuje? Na pewno nie ludzi którzy zbiegają się na placu Powstańców i tatuują sobie kotwicę Polski Walczącej na tyłku lub ramieniu. Powstanie można czcić tylko będąc ignorantem, który wiedzę o nim czerpie z propagandowych, filmików, komiksów broszurek.
Każdy kto mając kilka sprawnych szarych komórek i spróbuję poznać fakty, nieco poczyta, zweryfikuje źródła. Wie, że powstanie Warszawskie to tragiczny błąd. Absolutna militarna klęska, która przyczyniła się do totalnej zagłady stolicy wraz z dużą częścią dziedzictwa kulturowego, przepadła architektura, ogrom zawartości muzeów, spłonęły bezcenne księgozbiory, rękopisy, dzieła sztuki. Wszystko o wartości praktycznie- nie do oszacowania. Według niektórych szacunków zginęło nawet 200 tyś ofiar cywilnych. Efektem powstania było to, że z prawie milionowego miasta pozostały tylko gorejące gruzy, po jego upadku mieszkańcy zostali przymusowo wysiedleni aby niemiecka armia sprawniej dokończyła wyburzanie Warszawy.
Brednie o tym, że gdyby nie powstanie to Sowieci by nas zrusyfikowali, można włożyć miedzy klechdy i bajki, którymi posiłkują się obrońcy idei P.W. Dowódcy powstania rownież dobrze wiedzieli, że Rosjanie nie nam pomogą - w miastach które przejmowała Armia Czerwona gdzie państwo podziemne i AK probowało tej samej sztuczki, sowieci natychmiast rozbijali polski ruch oporu. Zatem dowództwo AK miało świadomość jak zachowają się w Warszawie.
Powstanie Warszawskie stworzyło piekło na ziemi. Za wojenną codzienność, brutalność Niemców i za porażkę całkowita odpowiedzialność spada na dowództwo AK, które miało pełną świadomość jego bezsensu, tego, że Alianci nie wesprą powstańców a sowieci poczekają aż się powstanie wypali aby aresztować ewentualnych niedobitków. Bo Warszawa za swoje bohaterstwo zapłaciła życiem, zdrowiem i majątkiem jej mieszkańców, których nikt nie pytał o zdanie.
Dowódców Armii Krajowej, zawodowych oficerów odpowiedzialnych za zainicjowanie walk, podkreślam po raz kolejny, z pełną świadomością, iż zakończą się one klęską i jakie koszta poniesie ludność cywilna. Powinno się postawić przed trybunałem karnym jako zbrodniarzy a nie nadawać ich imiona ulicom w mieście które wykrwawili.
PS Jestem warszawiakiem, część mojej rodzinny z jednej strony została dotknięta skutkami powstania jako cywile, z drugiej strony, część walczyła jako Powstańcy. Kamienica na Woli w której mieszkali moi dziadkowie od strony ojca to obecnie lej po niemieckiej bombie. Brat dziadka umarł w szpitalu polowym od ran postrzałowych. Dziadkowie od strony matki też stracili wszystko, a ojciec mojej mamy skończył w obozie koncentracyjnym. Kto jak kto ale ja mam prawo krytykować powstanie bo dotknęło ono kilka pokoleń Warszawiaków również tych urodzonych po wojnie.
Najlepszym żartem jest to, że te wszystkie zapatrzone na estradę rumiane lica podczas obchodów rocznicy powstania, należą głównie do słoików, albo do ludzi których rodzice przyjechali tu za pracą - tacy z nich Warszawiacy jak ze mnie Paryżanin. Im większy burak, i im dalej takiemu do Warszawiaka tym chętniej czci taki powstanie.
Czym mały powstaniec różni się od dziecięcych żołnierzy z trzeciego świata? Fakt wykorzystywania małoletnich jako kurierów lub żołnierzy jest kolejnym argumentem za tym, że najwyższe dowództwo powstania dopuściło się zbrodni.
0 notes
Text
That's not about MH.
Today is the 80th anniversary of the Warsaw Uprising... We remember.
01.08.1944, 5:00 pm. 🕯🇵🇱
Thank you for your attention ❤️ (even if you're not polish.)
1 note
·
View note
Text
Grupa powstańców z OW KB przy barykadzie na ul. Moniuszki w Warszawie (1944).
#Polska#Warszawa#1944#lata 40#powstanie warszawskie#Poland#1940s#German-occupied Poland#Warsaw Uprising#ww2#world war 2#old photo
17 notes
·
View notes
Text
“Powstanie Warszawskie / Warsaw Uprising” Zygmunt Bieniulis c.1945
#relief#sculpture#art#warsaw uprising#powstanie warszawskie#poland#polska#war#world war#wwii#ww2#zygmunt bieniulis
30 notes
·
View notes
Text
Minęła siedemnasta
Dziś łamiemy się pamięcią o Powstaniu niczym opłatkiem, czyli jak to w rodzinie, nie zawsze całkiem szczerze. Powstańcy, ci jeszcze żyjący w większości jednak nie żyjący, to dla nas monolit, ludzie bez skazy, bo tak łatwiej, no i piękniej, wznioślej, po kiego i w imię czego się rozdrabniać. Udajemy, że nie wiemy, iż powstańcy tak jak każdy z nas bez wyjątku, byli ludźmi o różnej, delikatnie…
1 note
·
View note
Text
A "Tchorek plaque" on the wall of 5 Olesińska Street This memorial in Warsaw's Mokotów district commemorates the Polish victims of a massacre committed by the Germans on 4 August 1944, during the Warsaw Uprising.
German police from the barracks located in nearby Dworkowa Street sent approximately 100 local residents into the basement of this building and then killed them with grenades….
#tchorek plaque#history#warsaw#warszawa#poland#polska#germany#deutschland#memorial#war memorial#second world war#world war 2#warsaw uprising#powstanie warszawskie#1944
9 notes
·
View notes