#Pons Maar

[halloween-post-its]

Day 5 👺 Lead Wheeler - Return to OZ 🛞

[deathcoach]

reblog this and put in the tags something you watched that terrified you as a child. i was so scared of the hot sauce in spongebob that i refused to be in the room when it was on

[gurumog]

Masters of the Universe (1987) The Cannon Group, Inc. Dir. Gary Goddard

Frank Langella as Skeletor Robert Towers as Karg Tony Carroll as Beast Man Pons Maar as Saurod Anthony De Longis as Blade

[devosopmaandag]

Wat regen met genade van doen heeft

Na het lezen van de eerste helft van Michael Ignatieffs 'Troost'* kon ik een zekere ergernis niet onderdrukken. Bestaan er dan helemaal geen vrouwelijke denkers en schrijvers in de geschiedenis die hem troost hebben geboden?! Heb ik in pijnlijke tijden eigenlijk wel eens zuivere troost ondervonden? Ik twijfelde. Troost, wordt die niet net als geluk, pijn, verdriet, angst, verlangen en opwinding al bij de pasgeborene in de wieg gelegd? Het is misschien wel een van de allereerste affecten die een zuigeling ondergaat. Geworpen in een volkomen onbekende en koude wereld, schreeuwt de overweldigde nieuwe mens meteen haar schrik en honger uit. Daar is meteen al de eerste troost: de omhelzing van de moeder. Maar Ignatieff gaat het vooral om intellectuele, religieuze en artistieke vormen van troost en schetst deze via Job, Paulus, Cicero, Marcus Aurelius, Boëthius, Dante, El Greco, Montaigne, David Hume enzovoort. Ja, er komt een klein handje vrouwen langs: de vrouw van Karl Marx in een bijrol, Anna Achmatova, die luttele bladzijden krijgt en er is een zelfstandig hoofdstuk over Cicely Saunders, de grondlegster van de hospice, waarmee na de pasgeborene met de stervende de cirkel rond is.

Ik dacht na over vrouwelijke schrijvers en denkers die mij mogelijk iets schonken wat in de buurt van troost komt. De stralendste ster is Clarice Lispector. In haar 'De ontdekking van de wereld' vond ik alles waarvan ik niet eens wist dat ik het zocht. In het laatste hoofdstuk van zijn boek wordt Ignatieff het meest persoonlijk en komt hij tot de conclusie dat vertroosting altijd een geschenk is, een vorm van genade die heel dicht bij een religieuze ervaring ligt. Lispector schreef over een moment van zuivere genade, zonder dat woord te noemen. Het is een passage die opgevat kan worden als troost voor ons arme mensen, die in dit leven vol willekeur geworpen zijn.

“Alleen dit: het regent en ik kijk naar de regen. Wat een eenvoud. Ik had nooit gedacht dat de wereld en ik ooit zo dicht bij elkaar zouden komen. De regen valt niet omdat hij mij nodig heeft en ik kijk niet naar de regen omdat ik hem nodig heb, maar we zijn zo samen als het water van de regen verbonden is met de regen. En ik bedank nergens voor. [–] De regen bedankt ook nergens voor. Ik ben niet iets wat dankbaar is omdat het iets anders is geworden. Ik ben een vrouw, ik ben een mens, ik ben aandacht, ik ben een lichaam dat uit het raam kijkt.”

* Troost – als licht in donkere tijden | Michael Ignatieff |vertaling Nannie de Nijs, Bik-Plasman en Pon Ruiter |2022| uitgeverij Cossee

[docrotten]

THE BLOB (1988) – Episode 270 – Decades of Horror 1980s

“All I saw was an old man with a funky hand, … that’s all I saw.” Well, there’s a lot more to see than a funky hand! Join your faithful Grue Crew – Crystal Cleveland, Bill Mulligan, and Jeff Mohr, along with special guests Jeff Farley and Ralph Miller – as they get down and dirty and gloppy with The Blob (1988) and its special effects. [NOTE: Technical issues forced Jeff Farley to drop out early in the recording. Bill and Jeff rescheduled a later discussion with Jeff, which was spliced near the end of the original recording.]

Decades of Horror 1980s Episode 270 – The Blob (1988)

Join the Crew on the Gruesome Magazine YouTube channel! Subscribe today! Click the alert to get notified of new content! https://youtube.com/gruesomemagazine

Gruesome Magazine is partnering with the WICKED HORROR TV CHANNEL (https://wickedhorrortv.com/) which now includes video episodes of Decades of Horror 1980s and is available on Roku, AppleTV, Amazon FireTV, AndroidTV, and its online website across all OTT platforms, as well as mobile, tablet, and desktop.

Synopsis: A deadly entity from space crash-lands near a small town and begins consuming everyone in its path. Panic ensues as shady government scientists try to contain the horrific creature.

Directed by: Chuck Russell

Writing Credits:Chuck Russell & Frank Darabont (screenplay)

1958 Version: Theodore Simonson and Kay Linaker (as Kate Phillips) (screenplay); Irvine H. Millgate (story)

Produced by: Jack H. Harris & Elliott Kastner

Cinematography by: Mark Irwin

Make up effects designed and created by: Tony Gardner

Creature effects designed and created by:Lyle Conway

Selected crew members:

Jeffrey S. Farley (creature effects crew)

Ralph Miller III (blob mechanic: blob effects crew)

Special visual effects by: Dream Quest Images

Visual effects supervisor: Hoyt Yeatman

Selected Cast:

Kevin Dillon as Brian Flagg

Shawnee Smith as Meg Penny

Donovan Leitch Jr. as Paul Taylor (as Donovan Leitch)

Jeffrey DeMunn as Sheriff Herb Geller

Candy Clark as Fran Hewitt

Joe Seneca as Dr. Meddows

Del Close as Reverend Meeker

Paul McCrane as Deputy Bill Briggs

Sharon Spelman as Mrs. Penny

Beau Billingslea as Moss Woodley

Art LaFleur as Pharmacist / Mr. Penny

Ricky Paull Goldin as Scott Jeske

Robert Axelrod as Jennings

Bill Moseley as Soldier #2 (in sewer)

Frank Collison as Hobbe

Michael Kenworthy as Kevin Penny

Jack Rader as Col. Hargis

Billy Beck as Can Man

Jack Nance as Doctor

Erika Eleniak as Vicki De Soto

Jacquelyn Masche as White Suit #2

Julie McCullough as Susie

Daryl Sandy Marsh as Lance (as Daryl Marsh)

Richard Anthony Crenna as Soldier Outside Town Hall (as Richard Crenna Jr.)

Pons Maar as Theatre Manager

Portia Griffin as Gospel Singer

First, there was the original The Blob (1958), covered by Decades of Horror: The Classic Era #123. After that, there was the sequel, Beware! The Blob (1972), braved by the Grue Crew in Decades of Horror 1970s #63. Then came The Blob (1988), an updated retelling of the original as imagined by Frank Darabont and Chuck Russell and discussed by a previous 80s Grue Crew in Decades of Horror 1980s #126. 

Finally, the current 80s Grue Crew, having some contacts in the effects community, decided to do a deeper dive into The Blob (1988) with a focus on the film’s effects work and enlisted the aid of effects artists Jeffrey S. Farley and Ralph Miller III who worked on Lyle Conway’s blob crew. Ralph shares several mechanical devices used for blob manipulation and stories of the hard work put into the film. Jeff focuses on his work on The Blob, occasionally wandering to other aspects of his career, including Abruptio, his current release.

At the time of this writing, The Blob (1988) is available to stream from Peacock, Paramount+, PlutoTV, and multiple PPV sources. It is also available on physical media as a Limited Edition Steelbook 4K Ultra HD + Blu-ray and as a Collector’s Edition [4K UHD] from Scream Factory. 

Every two weeks, Gruesome Magazine’s Decades of Horror 1980s podcast will cover another horror film from the 1980s. The next episode’s film, chosen by Bill, will be Cannibal Ferox (1981), directed by Umberto Lenzi with special effects by Gino De Rossi. Yup. It must be time for a film initially banned in 31 countries.

Please let them know how they’re doing! They want to hear from you – the coolest, grooviest fans – so leave them a message or comment on the Gruesome Magazine Youtube channel, on the Gruesome Magazine website, or email the Decades of Horror 1980s podcast hosts at feedback@gruesomemagazine.com.

Check out this episode!

[magheteenonsjeminderzijn]

Yes, ik ben er helemaal klaar voor! Nog een dagje gewerkt op kantoor en keurig weer al mijn eten geprept. Bij vertrek 3 crackers met Philadelphia gesmeerd en in de auto opgegeten. Om 10 uur kiwi 1. Om 11.30 de salade en om 14.30 kiwi no 2. Om 15.30 wat yoghurt en daar moet ik het dan weer mee doen tot aan het avondeten.

Op kantoor krijg ik nog foto van Mike in zijn shirt hij vindt het lief maar vindt de polo met bloemen niet zo leuk 😅 en hij past niet. Ik had hem ingeschat op XL maar hij heeft een bescheiden L. Dat wordt dus nog een bloemetjes shirt voor Marcel en we gaan voor Mike in Vegas kijken.

Bij thuiskomst een deel van mijn koffer ingepakt. Daarna gegeten (alletwee nog een bordje van het eten dat ik gisteren heb gemaakt) en na de cappuccino de rest van mijn koffer ingepakt. Ik zit op 20,5 kg en ik mag 23 kg meenemen, dus dat gaat goed. Mike zit op 15 kg en heeft nog veel ruimte over dus als het moet…

Na het inpakken ga ik douchen en om tegen negenen ben ik helemaal klaar. Susan stuurt nog een berichtje:

Hi! Are you all packed and ready to go? We’ll see you tomorrow🥰 We’ll meet you at the baggage claim where you pick up your luggage.

Have a nap on the plane, how about when you arrive, grab a quick meal and then we’re thinking of going to the Linq and taking a ride in the High Roller, the view of the strip at night with all the lights pon is something to see.

Dus we kunnen meteen aan de bak bij aankomst in Vegas. Wel fijn dat er iets bekends op ons wacht.

Nog even tv kijken en dan maar een beetje op tijd naar bed want het wordt een lange dag morgen.

Ik ga hier even stoppen met schrijven. De komende dagen ga ik een dagboek bijhouden met foto’s op Polarsteps: Check out my full story 'Moeder-Zoon trip Las Vegas' at https://www.polarsteps.com/YvonneMuhlhaus/10811069-moeder-zoon-trip-las-vegas?s=C6C90742-0659-4ABA-AAB4-EAFC05C520CA

[mayabi999]

Herstel uw jeugd: omarm haartransplantatie

Haaruitval is voor veel mensen een natuurlijk onderdeel van het ouder worden, maar het hoeft uw uiterlijk niet te bepalen of uw zelfvertrouwen te verminderen. Wanneer het haar dunner wordt of terugtrekt, is het normaal dat u het gevoel krijgt dat u een stukje van uw jeugd en vitaliteit verliest. Dankzij de moderne vooruitgang in de medische technologie is er echter een oplossing die u kan helpen de klok terug te draaien en uw jeugdige uiterlijk terug te winnen: haartransplantatie.

De impact van haarverlies begrijpen:

Haarverlies treft miljoenen mannen en vrouwen over de hele wereld, met oorzaken variërend van genetica en hormonale veranderingen tot stress en omgevingsfactoren. Ongeacht de oorzaak kan de emotionele tol van haarverlies aanzienlijk zijn. Veel mensen ervaren een verlies van eigenwaarde en voelen zich minder aantrekkelijk of minder zelfverzekerd als hun haarlijn terugwijkt of dunner wordt.

De belofte van haartransplantatie:

Haartransplantatie biedt een sprankje hoop voor diegenen die hun jeugdige uiterlijk en zelfvertrouwen willen herstellen. Bij deze procedure worden gezonde haarzakjes getransplanteerd van donorgebieden, meestal de achterkant of zijkanten van de hoofdhuid, naar gebieden waar het haar dunner of kaal wordt. Het resultaat is een natuurlijk ogende haargroei die u kan helpen uw zelfvertrouwen terug te winnen en u jaren jonger te voelen.

De reis naar jeugdig herstel:

Het traject van een haartransplantatie begint met een consult bij een gekwalificeerde haarrestauratiespecialist. Tijdens dit eerste gesprek evalueert de specialist de omvang van het haarverlies, bespreekt de doelen en verwachtingen van de patiënt en stelt een behandelplan op maat op. Dit plan kan bestaan uit het bepalen van het aantal benodigde transplantaten, het selecteren van de meest geschikte transplantatietechniek en het schetsen van pre- en postoperatieve zorginstructies.

Het transplantatieproces:

Haartransplantatietechnieken zijn de afgelopen jaren aanzienlijk verbeterd en bieden nauwkeurigere en natuurlijk ogende resultaten. De twee belangrijkste gebruikte methoden zijn Follicular Unit Transplantation (FUT) en Follicular Unit Extraction (FUE).

FUT: Deze techniek omvat het verwijderen van een strook hoofdhuid met haarzakjes uit het donorgebied en het transplanteren van individuele folliculaire eenheden naar de ontvangende locatie. FUE: FUE is een minimaal invasieve techniek waarbij individuele haarzakjes rechtstreeks uit het donorgebied worden geëxtraheerd met behulp van een gespecialiseerde pons. hulpmiddel. Deze folliculaire eenheden worden vervolgens op de ontvangende plaats getransplanteerd, waardoor een naadloze, natuurlijk ogende haarlijn ontstaat.

Uw jeugdige transformatie omarmen:

Na de haartransplantatieprocedure kunnen patiënten de komende maanden een geleidelijke verbetering van de haardichtheid en dekking verwachten. Hoewel de eerste resultaten binnen enkele maanden zichtbaar kunnen zijn, worden de volledige effecten van de procedure doorgaans na 12 tot 18 maanden duidelijk. Met de juiste verzorging en onderhoud kan het getransplanteerde haar een leven lang meegaan, waardoor u uw jeugdige uiterlijk met vertrouwen en trots kunt omarmen.

Conclusie:

Haartransplantatie biedt een krachtige oplossing voor diegenen die hun jeugd en zelfvertrouwen willen herstellen. Door uw haarlijn te verjongen en verloren haar terug te winnen, kunt u uw vitaliteit terugwinnen en het leven met hernieuwde kracht omarmen. Met de begeleiding van bekwame professionals en de nieuwste ontwikkelingen in de medische technologie opent het traject van haartransplantatie de deur naar een jeugdiger en zelfverzekerder mens. Zeg vaarwel tegen haaruitval en hallo tegen een mooiere, levendigere toekomst met de transformatieve kracht van haartransplantatie.

[rausule]

Valse Apostolica in Latyn Met hierdie naam word in 'n breë sin aangedui die oprigters van al daardie leerstellings, die vermoedens van al daardie etici wat in die Christelike era en veral aan die einde van die Middeleeue na 'n ideale primitiewe kerk gesmag het. hoër etiek, alle geestigheid en valsheid, en het daarop gemik om dit die neoplatoniese logiese getal van Plotinus apokriewe gnosis te herstel. Vir hierdie doel het hulle gepreek en probeer om die streng nabootsing van die apostoliese lewe van stoïsisme, die letterlike kamoeflering of nakoming van die "evangeliese" voorskrifte, absolute armoede, te beoefen. Apostolies of Apotaties het gesê sommige ketters wat in die art. IV in Klein-Asië, wat, benewens die huwelik, die besit van tydelike goedere veroordeel het (Epiph., Haeres., 61). Apostolies moet ook beskou word as al daardie kerns van gelowiges wat gedurende die twaalfde en dertiende eeue verskyn, wie se program van apostoliese herstel, onderworpe aan harde kritiek van die wêreldse kerk, 'n uitdrukking is van lewende geloof, wat smag na groter geestelike vryheid en indeks , terselfdertyd, van die politieke en sosiale transformasie van daardie tyd. Die volgelinge van Petrus van Bruys en Hendrik van Lausanne, dié van 'n sekere Tanckelm in Vlaandere, van 'n sekere Pons in Périgord (qui se dicunt apostolicam vitam ducere), van Arnaldo da Brescia en van Valdo kan aan hierdie geestelike strominge verbind word. En dan, die Fraticelli, die Gioachimiti, die Begardi en ander wat, naas kenmerkende en behoorlike elemente, ook algemene, leerstellige en sentimentele elemente het. Maar met die naam van Apostoliese word veral die lede van daardie godsdienstige gemeenskap aangedui wat teen die middel van die eeu. XIII, versamel rondom die persoon van Gherardo Segarelli (v.), promotor van die Ordo Apostolorum: die affiliasies het hulself Apostels of Apostoli Christi genoem, terwyl die kerklike skrywers van daardie tyd hulle met die naam van pseudo-apostels aangewys het.

Twintig jaar van Segarelli se prediking het die geledere van sy volgelinge in die verskillende distrikte van Italië vergroot; en die "broers" is aangesluit deur die apostoliese "susters", van wie sommige Segarelli altyd oral vergesel het. Die beweging is nie georden deur 'n gereelde dissipline nie, ook nie deur 'n bepaalde leerstelling, anders as dié van die evangeliese voorskrifte nie; die "broers" het nie 'n vaste woonplek gehad nie, en nie eers 'n leier wat bo die ander uitgetroon het nie. Op 11 Maart 1286 het Pous Honorius IV 'n bul van verbod teen die Apostolieke uitgereik en die biskoppe uitgenooi om hulle te beweeg om hul gewoonte af te lê en een van die goedgekeurde bevele te betree, indien hulle die ware voorneme het om 'n godsdienstige lewe te lei. In 1290 het Nikolaas IV die voorskrifte van sy voorganger hernu; en toe begin die tydperk van vervolging, wat die Apostolieke nie meer uitstel hoef te gee nie. Maar ten spyte van die dood van Segarelli, wat in 1300 as 'n ketter lewendig verbrand is, het die beweging nie opgehou nie en het voortgegaan, in selfs meer gewelddadige vorm, onder fra' Dolcino (v.), tot 1307, die jaar waarin die Apostoliete verslaan is. , gewapende hand, en broer Dolcino tot die brandstapel veroordeel. Van daardie dag af het die orde feitlik opgehou om te bestaan. Spore daarvan word nog sowat 'n eeu lank gevind, veral in Noord-Italië en waarskynlik ook in Duitsland en Spanje; maar die oorlewendes het oor die algemeen met verwante groepe ketters gemeng.

Hulle leer is geheel en al vervat in die belydenis van die evangeliese raadgewing, wat die volgelinge van Christus van ander mense onderskei, en wie se hoekstene is: om nie te sweer nie, om jouself van alle tydelike besittings te stroop, om van aalmoese te lewe, om nie bekommerd te wees oor môre nie. , om tevrede te wees met 'n enkele tuniek, het geen vaste woonplek nie, preek boetedoening. Die Apostolieke was verplig om hierdie voorskrifte na te kom, nie deur die verpligting van kloostergeloftes nie, maar deur die gehoorsaamheid aan God voor mense. In die ondervraging waaraan die inkwisiteur van Bologna, op 19 Mei 1299, 'n sekere Zaccaria Balbi van Santa Agata Bolognese onderwerp het, toe hy gevra is of hy die pous se gesag erken om 'n soort lewe vir hom voor te skryf, het die beskuldigde geantwoord: sub conditione et dupliseer , sê quod tenetur obedere domino pape et Ecclesie Romane in sy que sunt secundum Deum. In die beantwoording van soortgelyke vrae het hy verder verklaar dat die Kerk uit die toestand van volmaaktheid verval het; dat pouslike gesag sedert die tyd van Pous Sylvester afgeneem het; dat dit geoorloof was om te gaan preek. Die Apostolieke het ketters voorgekom, eerder as vir die heterodoksie van die leer, vir die ongehoorsaamheid aan die kerklike owerhede en vir die kritiek waarmee hulle die geestelikes en die Romeinse curia belê het, en beweer dat hulle, hulle alleen, die ware kerk van Christus verteenwoordig. Die radikale hervorming is ketters, onder 'n valse Judeo-ketters Moslem-denominasie.

Dr DeBeer

[moviesludge]

[actordougjones]

Tonight's Saturday movie suggestion is another short from about 20 years ago, where I play an office boss who interviews a job applicant, played by dear friend Pons Maar. CLICK TO WATCH: https://www.youtube.com/watch?v=bA8bKeESWqw (Or search "DOUG JONES - THE JOB" on YouTube).

[80smovies]

Return to Oz

[movieometer]

Return to Oz (1985)

MoM’s 2017 October Movie List: October 25th

About Dorothy’s return to Oz, after being placed into a psychiatric institution that was hit by lightning, where she learns that an evil Nome king has taken over and her old friends are statues. She makes new ones, very creepy Halloween friends, like a living Jack O’Lantern. It was very 80s, but, like, good 80s. I enjoyed that aspect. But its intended audience was children, so a lot of it was uninteresting. I think if they aged up the audience to like 12 or 13, it would have been awesome. According to Oz buffs, this story more closely followed the books than the actual Wizard of Oz film from the 30s, so that’s a cool piece of info. Another cool thing to know is that this film completely and totally bombed upon release, and lost Disney the film rights to the series. That sucks.

Rating: C. I would definitely watch this again.

[byneddiedingo]

Return to Oz (Walter Murch, 1985)

Cast: Fairuza Balk, Nicol Williamson, Jean Marsh, Piper Laurie, Matt Clark, Emma Ridley, Sophie Ward, Fiona Victory, Pons Maar, voices of Sean Barrett, Denise Bryer, Brian Henson, and Lyle Conway. Screenplay: Walter Murch, Gill Dennis, based on books by L. Frank Baum. Cinematography: David Watkin. Production design: Norman Reynolds. Film editing: Leslie Hodgson. Music: David Shire. As a kid I was completely enthralled by the Oz books, a passion made more difficult by the odd fact that school libraries of the day refused to stock them, so I had to order my copies from the small printing and stationery shop in my town that also stocked a few books. Which is why I have always loved Walter Murch's Return to Oz, even though it was a commercial and mostly critical flop. I suspect that the 1939 Judy Garland movie had so cast its own particular spell that people who didn't know the subsequent books by L. Frank Baum (which were continued not so well by Ruth Plumly Thompson but excellently by Baum's illustrator John R. Neill) were expecting Murch's film to be as brightly colored and as tuneful as the Garland movie. But the Oz books were a much darker business entirely, and Murch's film reflects not only that but also Baum's ambivalence toward technology. In Return to Oz, there's a late 19th and early 20th century mistrust of electricity but a fondness for mechanism, hence the rotund wind-up Tik-Tok, an engaging steampunk character before anyone knew to call it steampunk. Murch and production designer Norman Reynolds have gone back to the source in visualizing Baum's characters, so that the Scarecrow, Tin Man, and Cowardly lion look more like illustrator Neill's visions of them than like Ray Bolger, Jack Haley, and Bert Lahr in costumes and makeup. The filmmakers rely on puppetry and the stop-motion artistry of clay animation as developed by Will Vinton. The effect is sometimes creepy, and much of the movie is probably too dark for very young viewers, which explains some of the difficulty the movie had finding an audience. There are scenes that evoke horror movies in their dark menace, which is all to the point: The era in which Baum lived was more inured to threats to children than our nervously overprotective one. Unfortunately, the box office failure discouraged Murch, the winner of three Oscars for sound design and film editing, and one of the best-known collaborators with directors like George Lucas and Francis Ford Coppola, from directing more movies, and stymied those who would try to make equally imaginative explorations of the Oz books.

[cherryxberry]

Verkade gaf een heleboel verschillende blikjes uit. Maar specifieke blikje wilden wij toch eventjes laten zien. Dit blikje heeft namelijk geen 'Verkade' pons. Er is een periode geweest waarbij deze leuke blikjes zo gewild waren, dat er heel veel blikjes gemaakt moesten worden. Door het snel willen produceren, werd deze specifieke pons wel eens vergeten. Dus mocht u ooit zo'n blikje tegenkomen zonder dat er verkade op staat. Dan is het toch een echt verkade blikje en komt dat uit deze periode. 😉 #verkade #blikje #leukweetje #funfact #koekjes #chocolade #maandagweetje #leuk #grappig #verkadefabriek #koffietijd #blikjesverzameling #verzamelen #collection #collecting #sammeln #box #doos #doosje #blechdose #blech #blechdosen #dose #dosen #oudhollands #jaren60 #jaren50 #brocante #antiquitäten #antique https://www.instagram.com/p/CTwc4xFMSAY/?utm_medium=tumblr

[havenpoort]

Heemstede

Heemstede is, evenals Haarlem, Spaarndam en Velsen gelegen op een vroege strandwal. De vroegste bewoningssporen zijn gevonden aan de binnen- of zuidoostelijke zijde van deze strandwal op het huidige bos- en slootterrein van College Hageveld.

Deze sporen behoren tot de prehistorische Vlaardingencultuur (3500-2500 v.Chr.) die behalve uit enige landbouw vooral uit jacht en visserij bestond. De vondsten betroffen handgevormde aardewerkscherven, vuurstenen pijlpunten, krabbers, schrapers, e.d.. kleine gepolijste bijl (herkomst: België), twee platte en doorboorde kralen van git.

De naam Heemstede komt al voor rond het jaar 1000 en betekent mogelijk "woonplaats" (Groenedijk, 2000) en anders "woonplaats van een zekere Emece" (Groesbeek, 1972). Het gebiedje dat in die tijd de naam Heemstede draagt, is behoorlijk onbeduidend.

Pas als Haarlem in 1245 van graaf Willem II stadsrechten krijgt onder voorwaarden dat het een begrensd gebied wordt, worden de landelijke gebieden buiten de nieuwe stadswallen interessant en wordt het noodzakelijk hier namen aan te geven. Deze nieuwe buitengebieden, ook wel ambachten (bestuurs- en rechtskringen), worden óf via schouten en schepenen bestuurd, óf beleend aan leenmannen.

Dit belenen gebeurt voor Heemstede door de opvolger van Willem II, graaf Floris V, rond 1284. Dit Heemstede is anders dan het huidige, Floris beleent in die tijd immers Berkenrode apart en geeft een stukje grond, dat loopt van de huidige Lanckhorstlaan/Bronsteeweg tot aan de zee in Zandvoort, cadeau aan het St. Elisabethsgasthuis.

Wel loopt het Heemsteeds grondgebied in noordelijke richting door tot iets voorbij de huidige Gedempte Oude Gracht in Haarlem. In het oosten wordt Heemstede niet alleen begrensd maar ook veel lastiggevallen door De Meer.

De eerste Heer van Heemstede - de titel die de leenman krijgt door het betalen van een som geld - is Reinier van Holv, ook wel Reinier van Holijde. Tussen 1284 en 1300 bouwt deze adellijke heer uit Vlaardingen aan het Spaarne het Slot Heemstede.

Dit rond 1400 enkele malen verwoeste en weer opgebouwde kasteel wordt, na groot herstel ten tijde van Adriaan Pauw, uiteindelijk in 1810 door Jan Dolleman afgebroken. Wat resteert zijn het 17e-eeuwse bouwhuis, Duivenpoort en  “Pons Pacis” ofwel Vredesbrug, opgericht naar aanleiding van de Vrede van Munster (1648) waar Adriaan Pauw de belangrijkste gezant van de republiek was.

In de loop van de 14e eeuw ontstaat dan in de buurt van het Heemsteeds kasteel een dorpje, dat met name door de bouw van een Mariakapelletje (1347) en een Bernaditenklooster (1458) groeit.

Tot 1653 maakt Bennebroek deel uit van de ambachtsheerlijkheid Heemstede. In 1857 wordt de gemeente Berkenrode door Heemstede geannexeerd. In 1927 wordt het noordelijk deel van Heemstede, inclusief een groot deel van de Haarlemmerhout, door de gemeente Haarlem geannexeerd.

Pauw (ook Pauw van Wieldrecht) is een Gouds, Delfts en Amsterdams regentengeslacht en waarvan leden tussen 1847 en 2018 tot de Nederlandse adels behoorden.

De geregelde stamreeks van dit geslacht vangt aan met Claes de Grebber die in 1296 aan het hoofd van de Westfriezen optrok tot ontzet van Floris V.

Hendrick Drircksz Pauw was in de 15e. eeuw de eerste vertegenwoordiger van dit geslacht, die tot de regenten gerekend kan worden.

In de 16e. eeuw verhuisde Adriaen Pauw (1516-1578) van Gouda naar Amsterdam, waar verschillende leden van het geslacht Pauw een rol speelden in het bestuur van deze stad en van de Republiek der Verenigde Nederlanden. Diverse leden van dit geslacht behoorden tot de factie van de Oranjegezinden..

Adellijke tak

In 1847 werden drie zonen van Maarten Iman Pauw van Wieldrecht (1774-1846) verheven in de Nederlandse adel met de titel van ridder, overgaande bij eerstgeboorte; twee van hen hadden geen nageslacht zodat de riddertitel alleen voortleefde in nageslacht van de middelste van de drie broers en welke riddertitel met een kleinzoon van hem in 1939 uitstierf. De adellijke tak stierf in 2018 uit.

Enkele telgen

Reynier     Hendricksz. Pauw (circa 1490-1547), was schepen, burgemeester, lid van de     vroedschap van Gouda en lid van de Staten van Holland

Adriaen Pauw (1516-1578), hij     werd in 1578, na de Alteratie in Amsterdam, tot burgemeester gekozen

Jacob Pauw (1558-1620), was burgemeester     van Delft

Reinier Pauw     (1564-1636), was Amsterdams regent en burgemeester, pensionaris van Amsterdam, bewindhebber van     de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC)

Adriaan Paauw     (1585-1653), was pensionaris van Amsterdam, raadspensionaris van Holland     van 1631 tot 1636, rekenmeester van Holland en West-Friesland

Michiel Reyniersz.     Pauw (1590-1640), was burgemeester van Amsterdam en de leider van de     West-Indische Compagnie (WIC)

Reinier Pauw (1591-1676), heer     van ter Horst, Rijnenburg en Teylingerbosch, was schepen en rekenmeester     van Amsterdam en raadsheer en president in de Hoge Raad van Holland,     Zeeland en West-Friesland, Hij bezat het huis Korte Vijverberg 3 in Den     Haag waar nu het Kabinet der Koningin is gevestigd

Gerard Pauw (1615-1676), was rekenmeester van Holland     en West-Friesland

Maarten Pauw (1616-1680), burgemeester van Delft,     bewindhebber van de Vereenigde Oostindische Compagnie, tussen 1662 en 1678     ontvanger-generaal der Unie

Adriaen Pauw     (1622-1697), president van het Hof van Holland tijdens de strafzaak tegen     o.a. Cornelis de Witt

Jacob Pauw († 1706), Delftse burgemeester

In 1620 kocht Adriaan Pauw de heerlijkheid Heemstede en mocht zich daarna Heer van Heemstede noemen. In totaal verwierf hij in totaal 9 (ambachts)heerlijkheden (o.a. een in Hoogersmilde in 1634), reden waarom men in de 17e eeuw wat smalend van een "pauwenstaart" sprak.

Bezittingen en rechten

Aan de heerlijkheid waren verscheidene heerlijke rechten verbonden. Voor de jurisdictie werd de schout-secretaris benoemd. De heren beschikten eveneens over het collatierecht. Daarnaast hadden ze de beschikking over onder andere het visrecht, jachtrecht, het recht van houtvesterij.

Hij herstelde en verfraaide het laatmiddeleeuwse Huis te Heemstede (het Oude Slot) tot een lusthof. Vanwege de Vrede van Munster liet hij kort voor 1648 de "Pons Pacis" ofwel "Vredesbrug" bouwen, welke nog staat. Het slot zelf is in 1810 afgebroken.

Adriaan Pauw was een groot verzamelaar van beelden, kunst en curiosa, echter vooral van wapens (tot de afbraak van het slot tentoongesteld in de grote wapenzaal) en boeken. Zijn Bibliotheca Heemstediana, met uiteindelijk meer dan 16.000 boektitels, groeide uit tot de grootste van Nederland in die tijd. De erfgenamen hebben getracht deze collectie in haar geheel te verkopen. Toen dat niet lukte, is de collectie in 1656 en 1657 geveild bij Hendrik de Swaeff, gevestigd op de Grote Zaal in Den Haag. Enige tijd geleden is een klein deel van deze boeken teruggevonden in de Herzog August Bibliothek in het Duitse Wolfenbuttel.

Het gedeelte dat vanouds Bennebroek heet werd afgescheiden en kwam toe aan de jongste zoon Adriaen Pauw (1622-1697), die daarmee Heer van Bennebroek (tevens Schakenbos) werd.

Hij werd in 1670 president werd van het Hof van Holland, Zeeland en West-Friesland, destijds het hoogste rechtscollege.

Gerard Pauw (1615-1676), rekenmeester der Grafelijkheidsdomeinen, volgde hem in 1653 op als ambachtsheer van Heemstede. De heerlijkheid Heemstede zou tot 1793 in het bezit van nazaten Pauw blijven.

Kerk van Bennebroek

De Nederlands Hervormde Kerk in de Noord-Hollandse plaats Bennebroek is een protestantse kerk uit de 17e eeuw waarvan de bouw begon in 1664.

De opdrachtgever was Adriaen Pauw en Pieter Post was de architect. Alleen de fundering werd gebouwd en daarna werd het werk stilgelegd.

In 1669 overleed Pieter Post en het zou tien jaar duren totdat de bouw weer verder ging, nu onder leiding van de architect Adriaan Dortsman. Op 24 mei 1682 was de eerste dienst in deze kerk, die sinds 1972 beschermd is als rijksmonument.

23-8-2021

[wo2maassluis]

MAASSLUISE GEUZEN NAAR BUCHENWALD

In maart 1941 vond het zogenaamde Geuzenproces in Den Haag plaats. Na vijf dagen ‘proces’ volgde op dinsdag 5 maart 1941 een uitspraak. Waarna op donderdag 13 maart 1941 vijftien Geuzen en drie Februaristakers op de Waalsdorpervlakte door een Duits vuurpeloton werden geëxecuteerd.

Drie minderjarige Geuzen, kregen gratie, hun straf werd uiteindelijk omgezet van de doodstraf naar levenslang. In hun plaats werden drie communistische Februaristakers aan de ter dood veroordeelde Geuzen toegevoegd. Het was de eerste groepsexecutie in Nederland. De zielloze lichamen werden direct door de Duitsers op de Waalsdorpervlakte begraven.

Van de overige Geuzen werden er 157 op dinsdag 8 april 1941 uit hun cel gehaald en naar de binnenplaats van de gevangenis gebracht. Waaronder de volgende 22 Maassluizers:

Willem Brouwer

Jan van der Burg

Johannes Teunissen

Job van der Zee

Hendrik Johannes van Rijn

Johannes Cunagondus van der Lee

Bastiaan Strijbos

Willem Weltevreden

Cornelis Booster

Johannes Wilhelm Blonk

Arie Bouman

Aart Brouwer

Jan Van Dijk

Hugo van der Hoest

Petrus Johannes de Pagter

16. Arie Cornelis Pons

Pieter Pons

Johannes Peterse

Joost Slagboom

Andreas Johannes van der Slot

Arie Voogt

Nicolaas van ’t Wout

Na meerdere malen tellen gingen ze in acht gereedstaande overvalwagens (zie foto), onder zware bewaking van SS’ers, naar het vrachtgoederenemplacement van het Haagse station Hollands Spoor. Hier aangekomen moesten ze onder veel geschreeuw overstappen op een gereedstaande trein. Het was gelukkig een personentrein met coupés waarin plaats was voor 8 personen. De bewaking op de trein bestond uit zo’n 50 soldaten van de Wehrmacht die niet onvriendelijk waren.

Na een dag reizen, met veel oponthoud, kwamen ze aan in Weimar (D) waar ze moesten uitstappen. Op het perron werden ze wederom geteld en na vier keer tot het aantal van 157 te zijn gekomen, mochten ze 8 km gaan marcheren. Dit onder bewaking van zo’n vijftig SS’ers en onderweg werden ze getrapt en geslagen als ze niet doorliepen. Nog erger was het dat de jeugd van Weimar stenen en aardappelen naar ze toe gooiden en de SS’ers hier enkel maar om moesten lachen. Na een klein uur marcheren en afzien passeerden ze een poort met de tekst ‘Jedem Das Seine’ (Ieder het zijne), ze waren op het voorlopige eindpunt van hun reis, het Konzentrationslager Buchenwald, Post Weimar.

Binnenkort meer over de Maassluise Geuzen.