#Korten

[nando161mando]

"Capitalism is not about free competitive choices among people who are reasonably equal in their buying and selling of economic power, it is about concentrating capital, concentrating economic power in very few hands using that power to trash everyone who gets in their way."

— David Korten

[jurjenkvanderhoek]

HET TOEVAL GEEFT DE DOORSLAG IN KUNSTLOKAAL No.8

Eigenlijk berust de kunst op toeval. Maar toeval bestaat niet. Toeval is een gestuurde samenloop van omstandigheden. Een gevolg van een oorzaak die we niet zien. Een gebeurtenis die we als mens schijnbaar niet in de hand hebben. Toeval is een illusie. Dat is natuurkundig gezien. Natuurkunstig evenwel is het kunstwerk een illusie. Het is een beeld van wat we zien of voelen. Een replica van de werkelijkheid. Bij toeval gelijkend aan het kijken en het tasten, het begrijpen. Toevallig spreekt het aan, heeft het een verhaal. Zoals de realiteit kan worden overgebracht in woorden, echter beter aanspreekt in beelden. Maar ojee, onvoorzien dwaal ik af van het toeval. Dat had ik eerstens niet voorzien, toevallig.

Niet bij toeval is het tweetal, nu te zien bij Kunstlokaal No.8, samengebracht in een duo-tentoonstelling. Maar het lot verbindt hen wel. Want zowel bij Marco Arwert als bij René Korten bestaan hun kunststukken uit toevalligheden. Zit bij de één het avontuur in blinddruk op papier, de ander laat het gebeuren met verf op doek. Maar beide kunstenaars sturen de samenloop van omstandigheden, zetten het toeval naar hun hand omdat zij de oorzaak weten en daarom het gevolg kunnen overzien. Die bijzonderheid brengt hen samen in deze omgeving en laat hen gelijktijdig het werk presenteren. Dat maakt ook dat zij in de ogen van galeriehouder Marcel Prins een twee-eenheid kunnen zijn om de 71e tentoonstelling op rij alhier te kunnen bemensen.

Het toeval wil dat het blinddrukken zoals Marco Arwert dat hanteert gemaakt lijkt te zijn voor slechtziende mensen. Door de traditionele techniek, en één van de oudste manieren van drukken, ontstaat reliëf in het papier. Op de plekken waar gedrukt is kun je met de ogen dicht de figuratie voelen. Niet daar zit bij Arwert de ongedwongen belevenis, deze komt voor bij het drukken van de nul of de punt van de schrijfmachine. Bij een analoge typemachine, dus niet elektrisch aangedreven, kan de gebruiker bepalen welke mate van druk wordt uitgeoefend op de toetsen. Is er (te) hard aangeslagen dan kan het karakter aan de typearm door het papier slaan. In geval van de nul en de punt ontstaat er dan een gaatje in het papier. Het toeval geeft de doorslag. Een welgemikt schot kan die gebeurtenis op dat moment in die tel sturen, touché.

De bladspiegels, met punten in een raamwerk of rijen nullen in kolommen, lijken zo uit een boekwerk gescheurd. De taal als beeld. Een onleesbaar letterschrift om te zien, maar leesbaar door te voelen. Als kunstwerk is dat ongepast, niet doen, dan zal het papier beduimeld raken. Dus zal ik met de ogen de ritmisch geordende reliëfs betasten. En zien dat de stemming wel een landkaart vormt, een stramien waarbij de doorslag de figuratie maakt. En houdt Arwert de schrijfmachine dan voor gezien en links liggen, drukt hij een lijnenspel als beeldverhoging. Een landschap in stijl. En perst hij dan een cirkel op papier, lijkt het alsof een druppel in water valt. Toeval?

Het zal voor René Korten een verrassing zijn dat uit zijn verfstreken bij toeval een begrijpbare vorm ontstaat. Ofwel een beeld dat houvast biedt aan de ogenblik er iets, een tastbaar begrip, van te maken, in te zien. Niet met een plan, maar intuïtief smeert en strijkt Korten eerder opgebrachte plakken verf uit met een spatel. Door te variëren in druk, duur en positie van het strijkmes ontstaan vlakken die ruimte laten voor bestaande onderschildering. Hij werkt nat in nat en schuift kleuren over elkaar in een transparant spel. De getrokken vlakken krijgen het karakter van een landschap. Naast het trekken van de verf, laat Korten de met water aangelengde materie zich ook wel driftig een eigen weg zoeken op de drager. Maar telkens blijft het effect van smeren aanwezig. De compositie lijkt telkens onderweg. In de stilstand van het gekaderde linnen of het vel papier is voortdurend beweging op te merken, een spanning aangebracht.

De composities laten zich niet eenvoudig omschrijven. Deze schilderijen spreken in hun veelkleurigheid en vormentaal voor zich. Behoeven geen uitleg. Het zijn zelfstandige afbeeldingen, autonome vormen, die buiten de werkelijkheid staan en daardoor zo wonderlijk echt lijken. Voor René Korten is het toeval een vreemdeling en een compagnon. In zijn werk balanceert hij op het snijvlak van de realiteit en een abstracte weerslag daarvan. Het is deze smalle rand waar vanaf de kunstenaar makkelijk kan vallen. Geestdriftig houdt hij zich staande, maar niet onbesuisd of ondoordacht. René Korten beeldt niet af, maar hij beeldt uit.

De kunstenaar kan een realistisch effect in het abstracte beeld manipuleren door over en langs de vlekken zorgvuldig geplaatste lijnen en vlakken aan te brengen, zelfs plantaardige figuraties. Want in onze simpele opvatting verlangen wij ons een voorstelling te kunnen vormen. Proberen wij een vinger te krijgen achter het ondoorgrondelijke, trachten het geheimenis begrijpelijk te maken. Voor onszelf. Het bedrieglijke, de leugen tot waarheid te laten worden. Uit de verf laat Korten een valse realiteit ontstaan. Het is er niet, want het is natuurlijk alleen maar modder op een doek. Maar het lijkt toch te bestaan, als afbeelding van een onderbewustzijn dat verbanden legt met onbestaanbare elementen en realistische details. Toevallig wel.

Punctueel – Vloeiend. Werken van Marco Arwert en René Korten bij Kunstlokaal No.8, Schoterlandseweg 55 in Jubbega-Schurega. Te zien van 7 tot en met 30 juni 2024.

[emiliaclarce]

Contemporary Deck Paris Ideas for a huge, modern backyard dock renovation without a cover

[yorkfactorycomplaint]

Paris Deck Uncovered Inspiration for a large contemporary backyard dock remodel with no cover

[scottpilgvrim]

Contemporary Deck Paris

Ideas for a huge, modern backyard dock renovation without a cover

[kastenofguck]

don't mind me I'm dead

Source : https://www.tvmidtvest.dk/thisted/vingegaards-toppraestation-laa-ikke-i-kortene-det-er-en-vild-historie

[polldermodel]

Volg jij Amerikaanse politiek? (en waarom)

- Ja, ik vind het belangrijk

- Ja, het is soms wel grappig

- Ja, maar niet vrijwillig (veel op het nieuws / in de krant / bekenden praten er vaak over)

- Ja (overig)

- Nee, het kan me niet schelen

- Nee, het is te negatief (of een andere emotionele reden)

- Nee (overig)

- Nuance / resultaten

Voel je vrij om het aantal opties in te korten als het er te veel zijn

[detosynligavaldet]

Ja för 3 år sedan såg det helt annorlunda ut... Då var han sig själv, han kom och hälsade på ibland och var en jätte fin och kärleksfull far..

Sen hände det något.... Han träffade en 30 år yngre tjej.. som fortfarande bor hemma 30 år gammal... I samband med att han blev utslängd från Hells Angels så blev han bostadslös,. Men se vilken tur han hade som fick flytta in i flickvännens föräldrars vardagsrum.. han bor fortfarande kvar, och ser inget fel i det... Hennes föräldrar är lika gamla som honom... Dom är även lika narcissistiska psykopater som den vuxna ni ser på bilden...

Jag vet inte vilken pakt dom gått med i. Men fadern är mentalt en annan människa. Det skrämmer mig, och det gör mig så ledsen att se hur han spelar tuff att han tvingas till att hata mig, det har gått så långt att dom han bor med lyckats manipulera honom att hata mig och göra mig illa.

Han har sagt flera gånger att han kommer ta Zion ifrån mig för att hämnas.

Innan han flyttade in till den sjuka familjen hade han ingen tanke på att ta Zion ifrån mig tvärtom, han skrev till mig vid några tillfällen och gav mig mycket beröm.. han skrev bla att han är så glad över att jag är hans mamma för han tyckte jag tog hand om hans son, hittade på en massa saker och han såg det jobb jag gjorde, och han såg och kände att jag var en bra mamma.

På förlossningen när Zion var nån timme gammal tittar han mig takt in i ögonen och säger "Jag lovar att aldrig ta Zion ifrån, om vi skulle skiljas.. för jag vet att han har det bäst hos dig.. han bodde på Hells Angels klubben då.

Jag har aldrig tvekat på det löftet.. har vi hamnat i konflikt eller om jag fått psykbryt på honom, så har han aldrig ens tagit upp det.

Idag är statusen på hans hjärna, omdöme och ärlighet utplånat och ersatt med en manipulerad psykopat innehåll..

Han och dom han bor med är fullblodiga narcissister och psykopater, dessa människor lyckas manipulera vem som helst.

Han lyckades med både familjerätten och tingsrätten...

Han lyckades genom att ljuga och måla upp falsk och påhittad bild av mig... Medans jag endast höll mig till sanningen och erkände mina fel och brister i mitt föräldraskap.

Min mamma lärde mig tidigt att det är fult att ljuga, sanningen varar alltid längst...

Så jag trodde att det gynnade mig att lägga alla korten på bordet.

Men lögnerna vann återigen, och allt vändes mot mig istället..

Trots detta vet jag att jag alltid kommer att säga som det är, i såna sammanhang kan jag inte ens ljuga..har för dålig fantasi.

Det är fult att ljuga och farligt att säga sanningen...

[svenskjavel]

de hade kontrollanter i civilkläder när de hade precis infört de korten man laddar in pengar på, och inte en kotte förstod hur de funkade så när vi alla stod i kö för att få hjälp veta hur man använde dem som kom en kontrollant och gav alla oss i kön böter för vi hade inte betalat för resan. västtrafik är en jävla vampyr.

När jag varit i Göteborg har kontrollanterna varit bland de odrägligaste människor jag träffat

[tooti-fruiti]

Korten the Orc

A brute, no doubt, but once he has a drink or two, he's the life of the party. Protective and loving, as well.

DESCRIPTION:

Hair length: long

Hair type: Straight

Hair color: Black

Hair style: braided back

Eye color: Yellow

Skin color: Green

Body type: Muscular

Height: 6'10

Other features: tusks, calloused hands, scar along his left leg, bite scars on his shoulder

Outfit: armor, loincloth, wolf fur as a cape

Birthday and Age:

(29) March 12th

[f-rg-tmigej]

Hur det känns att planera en begravning för en liten katt? Fruktansvärt 💔

Har köpt filten ifrån ”Klippan” och korten ifrån en lokal bok-butik. Dom ska vi skriva samma meddelande i. Ett vi kommer att spara och ett vi kommer att skicka med Sis, till livet efteråt.

[azspot]

Calvinist belief in human depravity affirms the underlying dehumanizing premise of neoliberal economics that humans are by nature capable only of selfish acts. This belief, combined with the belief in the superior righteousness of those blessed with wealth and power, provides a foundation for an easy alliance between contemporary religious theocrats and contemporary corporate plutocrats. The theocrats affirm the moral righteousness of the plutocrats, and the plutocrats provide media and funding support for politicians committed to the theocrats' restrictive social agenda.

David Korten

[jurjenkvanderhoek]

IN HET LANDSCHAP VAN FRITS BEN IK EEN STOMME KONING

Er zijn kunstenaars muzikant. Beperken zich niet slechts tot een enkele kunstuiting, maar wenden meer instrumenten aan om zich te manifesteren. Er zijn muzikanten kunstenaar. Acteurs ontdekken op latere leeftijd dat ze redelijk verdienstelijk schilderen. Dat wisten ze hun hele werkbare leven al, maar lieten het ene het andere verdringen of juist niet. Iedere artiest kan van meerdere markten thuis zijn om een rechtgeaarde kunstenaar te heten. Zich niet richten op één vaardigheid, maar zich geïnspireerd toeleggen op meerdere kunstzinnige vlakken. Niet iedereen met dezelfde kwaliteit, er is nu eenmaal kaf onder het koren. De meest vruchtbare korrels worden op natuurlijke wijze geschift van de grote gemene deler. De echte Kunstenaar die muzikant of acteur is, of schrijver, staat zich daar niet op voor. Het is een gave die gedeeld wordt om niet, gewoon omdat het moet. Een heilig moeten.

En is een kunstenaar dan muzikant of andersom, want wat is er eerder de kip of het ei, dan zoek ik in beide uitingen een overeenkomst. Is de klank te vinden in het beeld, het beeld in de klank. Of staat de klank lijnrecht tegenover het beeld. Laat de kunstenaar als muzikant andere inspiraties toe. Is de klank een uitvlucht op het beeld. Hoor ik het beeld terug in de muziek, zijn de noten tonen voor de klankkleur van het schilderij, de tekening of het beeldhouwwerk. Vind ik de sfeer van de muziek terug in het gevoel bij het beeld. Is de muzikale compositie een echo van de kunstige creatie. Spiegelen beide uitingen zich of staan deze juist als tegenpolen van elkaar.

In de nummers op de cd van FRITS, Mute King, verbeeld ik mij het aanschouwelijk vermogen van de muzikale kunstenaars te horen. De songs zijn zodanig gearrangeerd dat ik in de orkestratie van de diverse instrumenten beeltenissen voor ogen krijg. In het landschap van geluiden doemen beelden op, zoals uit de mist figuren verschijnen. Je moet er moeite voor doen, de ogen scherp stellen om door de lage wolken te kijken. Het gehoor aanscherpen om beelden voor ogen te krijgen. De muziek van FRITS is geen behang, het is luistermuziek. Je gaat er voor zitten, niet om het als achtergrond weg te wuiven. Het omgeeft je, het is alsof ik in de studio bij de opnames aanwezig ben. Of dat de band bij mij in de kamer staat te spelen. Zo vriendelijk eigen en herkenbaar persoonlijk is de muziek. Het neemt me op in het landschap van klanken. Over de velden klinkt een gezongen tekst die aandacht verdient om te begrijpen, te vatten en te ervaren.

Iedere song is een genot om naar te luisteren, door de eenvoud die uit de klanken spreekt. Het heeft een gedragen karakter, een welhaast plechtstatige aard. Na meerdere keren beluisteren beklijft het en kan ik de woorden welhaast meezingen. Hoewel de instrumentatie beperkt is weten de heren daar toch een doorwrocht werk uit te arrangeren. Met hulp van de vierde man bij het oorspronkelijke trio komen andere klanken naar voren, als uit een harmonica of een voorgeprogrammeerd toetsenbord. En weet de toetsenman een aardige staal aan diverse sounds uit zijn keyboard te toveren. Gesteund door een creatieve slagwerker, die niet enkel knap het ritme vasthoudt maar ook virtuoze loops voortbrengt, kabbelt het gitaarspel voort om zo nu en dan in een solo uit te barsten. Maar nergens pakt iemand of iets de boventoon, neemt meer de aandacht dan de rest. Niet dat het klankveld daardoor een stroperige brij wordt, een ondoordringbare kost, de muzikanten weten het geluid namelijk open te houden. Open zoals de kunst van de heren dat aan de oppervlakte is, duiken zij met de muziek de diepte in. En ik laat me met plezier onderdompelen.

In handen van toetsenist René Korten is zijn afgebeelde compositie onderweg. De compositie als in een schilderij. In de stilstand van het gekaderde linnen of het vel papier is beweging op te merken, een spanning te voelen in de verf. De composities laten zich niet eenvoudig omschrijven. Korten’s schilderijen spreken in hun veelkleurigheid en vormentaal voor zich. Behoeven geen uitleg. Het zijn zelfstandige afbeeldingen, autonome vormen, die buiten de werkelijkheid staan en daardoor zo wonderlijk echt lijken. Uit de verf laat Korten een valse realiteit ontstaan. Het is er niet, want het is natuurlijk alleen maar modder op een doek. Maar het lijkt toch te bestaan, als afbeelding van een onderbewustzijn dat verbanden legt met onbestaanbare elementen en realistische details.

Daarnaast zijn de geschilderde landschappen van gitarist en bassist Frank Anderson realistisch, geven meer de werkelijkheid weer. Althans een gedachte realiteit, een gedroomde werkelijkheid. Die wel handvaten geeft alsof deze ergens waarheid zijn en op een moment beleefd kunnen worden. Uitgaande van het zijn abstraheert Anderson zijn beelden gaande langs de weg van de kunst. Hij groeit als het ware uit de werkelijkheid in zijn eigen waarheid. De fotorealistische vogelvrienden kunnen zo op hun vlerken vervliegen en verdwijnen in het niets van het kleurenspel. Zo lost mijn gedachte op in het klanklandschap van FRITS, want vocalist, gitarist en slagwerker Paul François weet er in zijn studio een enerverende mix van de afzonderlijke delen van te maken. Op zijn manier is hij ook landschappelijk beeldend, niet in de ruimte van het vlak maar in het vlak van de ruimte. In dat geschapen landschap ben ik graag.

Waarom haal ik de beeldende kunst van Korten en Anderson bij deze muzikale uiting? Welnu, om te schetsen dat beide richtingen in sound samenvallen. De muziek van FRITS is beeldend, zoals een kunstenaar dat enkel kan laten beleven. Want diep in zijn hart is François ook nog telkens de beeldenaar die hij was toen de heren elkaar op de Tilburgse kunstacademie troffen en besloten ook in de muziek tot figuratie te komen. Past die muziek in een hokje? Is kunst sowieso op de plek in een vak? Voor de beschouwer is het daarmee meer eenvoudig te verstaan en te begrijpen, wanneer de kunstzinnige uiting ergens onder geschaard kan worden. Dat je kunt zeggen het is expressionisme of kubisme, het is rock of jazz. In dit geval behoudt ik me het recht voor zowel de kunst van de heren als de muziek van de groep buiten grenzen te plaatsen. Het verdient een eigenzinnig adres in het landschap van het uiten.

Bij de figuratieve muziek is de beeldende kunst terug te vinden op de cd-hoes van Mute King. Niet een werk van Korten of Anderson zelf, hoewel dat best stemmig op de plek zou zijn geweest. De groep heeft kunstenaar Arno Kramer verzocht zijn gedachten over de muziek te laten gaan en met een passende illustratie te komen. De beeltenis is niet de vlag waaronder het werk gaat. De tekening is een autonome vertaling van de inhoud. Het behoeft geen uitleg, zoals geen enkel kunstbeeld op zichzelf toelichting nodig heeft. Je moet het ondergaan, woordloos ervaren, stil luisteren en genieten. De stomme koning zijn in het landschap van FRITS.

FRITS, mute king. Frank Anderson, Paul François, René Korten (& Ruud Verploegen). Hoestekening Arno Kramer. Eigen uitgave, 2023.

[the-painting-space]

RENE KORTEN - Born in HORN THE NETHERLANDS in1957...

[technotaarer]

Øj en intens dag for en skorpion som mig. Vågnede også syg. Skulle en masse i weekenden, men det ligger ikke i kortene. Bløder også. Så sidder i stedet og tuder, mens jeg har skrevet breve i min dagbog til hhv. min mor og far de aldrig får at se. Håber jeg kan tage mig sammen til bare at sige en brøkdel af det jeg har skrevet ned, til dem hver især

[jimmyixdaho]

BRIEF 6

Brettspill SAMSARA

i denne oppgaven fikk vi som brief med å designe et brett spill. gjennom litt iterering med gruppen (Nicolai, Isak, William og meg ) kom vi oss kjapt frem til et konsept vi likte. brettet begynte først med lego som konsept. Det var i et kvadratisk format og ludo som hoved inspirasjon. men etterhvert så tok det en litt radikal vridning og endte opp med et buddhistisk inspirert brettspill som baserte seg på gjenfødelse/strømme ( samsara) og vi behold fortsatt ludo som en inspirasjonskilde.

første utkast med kvadratisk format og en liten sirkel tegning som jeg tror var det som fikk strømnings tanken av gjenfødelse og livets sirkel ideen

etter litt mer testing på oss selv og litt fram og tilbake kom vi frem til denne prototypen ( forbedrings potensiale).

det vi "lånte" av Ludo, er målet med å nå midten (enlightenment) av brettet og hver spiller starter i en celle, og må rulle et spesifikk tall som er gitt dem for å komme seg ut. i tillegg må de gjennom hvert lag av livet for å nå opplysning. Du kan bare komme til neste nivå, ved å gå rundt en gang og opp gjennom din egen "port". Spillet har også kort som tilsvarer hvert nivå. Kortene gir deg enten en buff eller en debuff, eller snarere god karma eller dårlig karma. :D

her er bruksanvisningen til spillet og regler.