#Herinneringen

[eigenwoorden]

It’s hard to make new memories without you.

[dutchjan]

29-01-2025

[twafordizzy]

Sherman Alexie is verdwaald in de buurt

bron beeld: fity.club Sherman Alexie (1966) is een invloedrijke Amerikaanse schrijver en dichter van inheemse afkomst. Hij groeide op in het Spokane indianenreservaat in de staat Washington. Zijn bekendste werk is “The Absolutely True Diary of a Part-Time Indian” (2007), een semi-autobiografische young adult roman die gaat over een tiener uit een reservaat die naar een voornamelijk witte school…

[peterpauldoodkorte]

Lichtjesavond

vanavond fluistert de stad zacht in het lichteen zee van kaarsen die schaduwen verlichteen warme gloed in de vaak kille nachtelk vlammetje draagt een eigen boodschapverbonden in de tijd staan wij hier samen met herinneringen aan liefde, vreugde en spijtvoor hen die we missen blijft het licht brandeneen sprankje hoop dat altijd ons hart leeftelke kaars vertelt een eigen verhaalvan lachen, van…

[rikwintein]

Haiku #88

[petitjeanofficial]

Ik wil niets anders doen dan de mythe van mijn leven te vertellen, de geschiedenis van de ‘zelfverwerkelijking van het onbewuste’. - Carl Jung (Herinneringen dromen gedachten)

[se-coaching]

Beweging, Ademhaling en Heling: Rouwyoga Praktijk

Inleiding: Beweging en energie Rouwyoga kan helpen om je energie opnieuw in balans te brengen tijdens moeilijke tijden. Deze tekst introduceert het werk rond energiebewustzijn en beweging. Het idee is dat we pijn en verdriet in ons lichaam vasthouden. We kunnen dit loslaten door bewust te worden van onze energie en bewegingen. De praktijk van rouwyoga helpt hierbij, vooral voor wie verdriet of…

[njoypicturesfotografie]

N-Joy Pictures Fotografie: Gefeliciteerd met je diploma!

Een belangrijke mijlpaal behaald, tijd om dit te vieren! Laat N-Joy Pictures Fotografie dit speciale moment vastleggen met een fotoshoot.

Of je nu individueel of met je studiegenoten op de foto wilt, ik zorg voor prachtige foto's die je nog lang zult koesteren.

Neem contact op voor meer informatie en boek nu jouw shoot!

[atevegter]

3295 Domheid en liefde

Ik heb eigenlijk geen idee waar ik vandaag over zal schrijven. We gaan straks naar de oncoloog, maar daar wil ik morgen over schrijven, want dan pas weten we wat meer. Voordeel is wel dat we na het bezoek aan de oncoloog aan de oxycodon kunnen beginnen, zodat al die pijnen eindelijk gestild worde. Ik was gestopt met de oxycodon, omdat ik nog een paar afspraken met de auto in de agenda had staat,…

[requitedlovee]

Ik heb je in staal gegoten tot een bal, en draag je mee aan een ketting gebonden aan mijn been. De contouren van de klem zijn gekerft in mijn enkels. Je hebt me gevangen, en ik kom niet meer los. Niet totdat jij zelf ontsnapt. Tot die tijd verduren wij samen. En ik denk aan alles wat had kunnen zijn. En het erge is dat jij mij hebt getoond al dat wat kon zijn. Jij hebt mij de geur van vrijheid gegeven. Wij zaten daar, uitkijkend over de Rijn, in de gedachte dat de wereld open stond. We hadden de date al enkele malen verlengd. We voelden dat dit zeldzaam was, op elk moment kon vervliegen. Onze intuïtie zei dat geluk vluchtig is, maar ook was daar de stem van hoop. Misschien is het deze keer anders, misschien klopt geluk aan, en bevalt het haar zodoende dat ze permanent intrek neemt.

Ik wandel door jouw stad. En ik denk aan alles wat had kunnen zijn, ik denk aan hoe ik nog graag je favoriete hardlooprondje met jouw zou willen bewandelen. Die plek die mij altijd al fascineerde, maar waar de eenzaamheid mij tevens altijd vergezelde. De resolutie, waar plek en persoon samenkomen, was zo dichtbij. Ik heb het gevoeld, dat is het nare. En nu weet ik dat enkel plek nooit genoeg zou kunnen zijn, waar ik ook ga, ik zal mij jou inbeelden. Ik zal de natuur aanschouwen, maar het zal verbleken in de herinnering naar hoe jouw passievolle rode haren zo heerlijk krullend naar beneden dansten, het moment zal opgaan in onverschilligheid met de gedachte dat we het hadden kunnen delen. Ik loop langs de plekken waar wij hebben gelopen, maar herken het met moeite. Alles is, vervaagd. Rood voelt minder rood, alles verveelt denkend aan de intense wervelwind van jouw glooiende rode haren. Al het groen doet grauwig aan in vergelijking met de felgroene fractalen van jouw iris.

Het had, het kon, het had moeten zijn. Ik wil het verdomme, nu. Ik loop door. Alleen. Deze manier is bekender; ik ken de weg van de eenzaamheid beter dan het pad van geborgenheid.

[de-meerpeen]

Wie heeft er leuke herinneringen of anekdotes over Café De Maaier

Oproep: 'Wie heeft er leuke herinneringen of anekdotes over Café De Maaier'

WIERINGERWERF – Nu dat de (sloop)kogel binnenkort door de Maaier gaat merken we dat het de gemoederen flink bezighoudt. Dat het pand in deze staat geen fraai gezicht is, daar is iedereen het wel over eens. Kijk je wat verder dan zie je een brok geschiedenis dat gaat verdwijnen. Van feest-, trouw- en vergaderlocatie tot rommelmarkt en ‘Bal Gehakt’ middelpunt. De Meerpeen is op zoek naar leuke…

[zielsvlucht]

17/09/2023

Toen ik een kind was, zei mijn moeder eens dat ze later gecremeerd wou worden. In plaats van begraven. Toen ik vroeg waarom, zei ze dat ze niet hield van het idee dat wormen en andere beesten haar lichaam zouden opeten.

Ik was, uiteraard, juist dol op het idee dat wormen me zouden opeten. Ik was zot van dieren. Zot van de natuur. Ik was het type kind dat niet alleen beestjes zag over de grond kruipen, maar er ook naast ging zitten om er tegen te praten. Spinnen, kevertjes, oorwormen, pissebedden, vliegen, wantsen, wormen,… Ze waren allemaal mijn vriendjes. En ik wou niet liever dan dat ik op mijn dood onder de grond gestoken zou worden. Wat een feest! Een feest waarbij alle beestjes uitgenodigd zijn. Ze kunnen rondkruipen, graven en eten in mijn buik. In mijn armen en benen. In mijn hoofd. In mijn hart. Ik zou blij toekijken vanuit de hemel, wetende dat de natuur mijn lichaam teruggekregen had. Dat ik mocht verteren onder de grond. In de buik van de aarde.

[dutchjan]

Oktober 22, 2024

[twafordizzy]

Ad Zuiderent heeft een fata morgana

Ad Zuiderent geschilderd door Frans van Steenhoven; bron beeld: literatuurmuseum.nl Het is tijd om naar Zeeland te gaan. Wind, water en zon te ondergaan. De ruimte nemen in mijn blik en mijn hoofd. Het zilte ruiken en proeven. En bij Zeeland gaat het in mijn beleving ook altijd om die Watersnood (1953). Het afgelopen jaar was het jaar van het museum in Ouwekerk, het boek van Kees Slager en nu…

[peterpauldoodkorte]

nieuwjaarsdag

het nieuwe jaar nu is blanco nog driehonderdvijfenzestig pagina'smet nog te schrijven herinneringdie wij met elkaar mogen makeneen jaar vol ontmoetingen wachtvan en om, met en voor mensendie ongeachte wie en wat zij zijngewoon zichzelf wezen kunnen een jaar van afscheid en verliesvan vasthouden en loslaten ookhet bekende en het ongekendedat steeds weer uitdagen blijftwat de tijd ons doet…

[rikwintein]

Poëzie

Laatst – eerder geruime tijd geleden – vond de piot het een goed idee om mee te dingen in een poëzie-wedstrijd. Helaas zonder succes. Tijdens de zomer van 2024 organiseert North Sea Port het zogenaamde Port Poëtica, een schrijfwedstrijd waarbij de haven van Zeebrugge centraal staat. De piot denkt even na, zoekt en vindt inspiratie in zijn jeugd, en zet zich aan het schrijven. Zijn hoop op een…