#Hayatın Anlamı

[alperen1emre]

Hayat o na baktığımda farklı bi anlam kazanıyor renkler daha canlı hayat daha yaşanılabilir bir yer haline geliveriyor 35k adım attık attığımız gün içinde onunla yürürken bir şey hissetmedim yorgunlugumu unuttum ama odaya döndüğüm ondan ayrı kaldığım an bütün yorgunluk tepeme üşüştü ayağa kalkamadım bana yorgunluğumu unutturacak kadar güzel sevgi geliyor gercekten baktığın an gözlerin parlıyor dünyada sanki hiçbir kötü şey yokmuş gibi kumsalda yaz gecesinde hafif esintili havada günbatiminda piknik yapmak gibi ferahlatici ve rahatlatici sadece omzuna basimi koymak bile hissetmedigim kadar rahatlik hissettiriyor 🫠🫠🫠

[senlivesensizim]

küçük bir çevre, sade bir hayat, dingin bir zihin, telaşsız bir yaşam, mutlu bir kalp.

[elfin-blogg]

Allah'ım Muhabbetlerinde Rızanı arayan " Sevdiğin Kullarının kalplerini' birbirine Sevdir Hayırlı helal Eş eyle Allah'ım Amin 🤲🏻 Şu Cumanın hürmetine duamı kabul eyle " Ya Erhamerrahimin 🤲🏻🥲🥹🌈🌈 Amin

Hayırlı Sevgi Aşka" Hayırsız sevgi pişmanlığa... Umutsuzluğa kapılmadan.. Ne diyorduk. Allah'ım hakkımızda hayırlı helal eş nasip etsin amin 🤲🏻 Umut etmediğini Allah sana nasip mi edermiş..

Rabbimiz sevenleri sonsuzluğa dek korusun 🤲🏻 Sevgilerini daim etsin amin 🤲🏻 🫂🌈

[yolhikayelerim]

insan hayatında bir kez değerince sevilir.

[pembebirkrizantem]

Bir şarkı da duymuştum diyor ki; Seni tanımak, seni sevmek demektir. Öylesine derin ve öylesine içten...

[giderkenkalmaktibenimkisi]

İnsanın kendini bulma yolculuğu, derin bir uçurumun kenarında cesurca atılan ilk adımla başlar. Kendi iç dünyasına doğru yaptığı bu yolculuk, korkularla yüzleşmeyi, zaaflarını kabullenmeyi ve en önemlisi, kim olduğunu keşfetmeyi gerektirir. Bu süreç, kimi zaman sarsıcı, kimi zaman da aydınlatıcıdır.

Kendi gerçeğini keşfetmek, insanın içsel bir devrimi gerçekleştirmesiyle mümkün olur. Bu devrim, ezberlenmiş doğruların ötesine geçmeyi, öğretilen kimliklerden sıyrılmayı ve özünü bulmayı gerektirir. Kendi gerçeğini kabul etmek, insanı kalıplardan kurtarır, zincirlerinden özgür kılar. Ve o an, insan kendine dair her şeyi kabul eder; eksikleriyle, hatalarıyla, bütün kusurlarıyla.

Bu farkındalık, insana her şeyden önce, kendi hayatının mimarı olduğunu hatırlatır. Karşılaştığı zorlukların, yaşadığı acıların ve elde ettiği başarıların ardındaki gücün, bizzat kendi iradesi olduğunu fark eder. Bu güç, insanı hem büyütür hem de sadeleştirir; zira farkına varmak, insanı en yalın haliyle kendi gerçeğiyle yüzleştirir.

Kendini bilmek, bir ömür boyu süren bir arayıştır. İnsan bu arayışta bazen kaybolur, bazen de bulur. Ama her defasında, biraz daha derin, biraz daha bilge olur. Çünkü farkındalık, insanın en güçlü silahı, en sadık dostu ve en derin bilgelik kaynağıdır.

Bu yolculukta insan, eninde sonunda, kendi içine dönmeyi öğrenir. Çünkü en büyük keşif, kendi varlığının sınırsızlığıdır. Ve bu sınırsızlık içinde, kendini bulan her insan, evrenin de sırrını çözmeye bir adım daha yaklaşır.

.

.

.

[vinceverbatim]

"

1. Yavaştır yaşamının anlamı.

2. Sana aldırmaz; öyle hemen de çıkıp gelmez sana, sen onu ne denli bekliyor olsan da.

Senin beklemen:  bir boşunalık duygusudur yalnızca;  gerçekler içinde hayallerin;  olup-bitenler içinde olamayacakların düşlenmesi--boyuna ve boşuna bir düşüş –-- oysa o,   gelişmektedir.  Sana doğru.   Sen hiç bilmeden – beklerken, bilmeden.

Senin beklediğindir o; ama sen, bilmiyorsundur.  Gelmeyeceğini sanarsın. Yıllar geçtikçe,  hatta, hiç gelmeyeceğini bildiğini sanarsın --yıllar geçer, emin olduğunu da sanarsın artık hiç gelmeyeceğinden.

Senin beklemen; hüzünlü ama dingin bir umutsuzluktur; bir an önce bitirip gitme isteği çökmüştür üzerine -- hatta bitiremeyeceğini de bildiğin bir çok şeye aldırmazca ve umarsızlıkla girişip,  hepsini yarım bırakıp gitmek, bir ayartı kadar keskindir artık.

-- Yaşamının anlamı bulunmamıştır, bulunamayacaktır--o, gelmeyecektir-- ya; sonuçsuz, bir son olarak,  ölüm, gelebilir, artık, işte…

3. Hani çiçekler vardır --sanarsın, hep tomurcuk kalacaklar (öylesine uzun sürmüştür ki gelişmeleri, serpilmeleri,  olgunlaşmaları); oysa,   gün gelir, inanamadığın bir hızla, pırıl pırıl açıverirler ya -- işte öyle:  birdenbire geliverir yaşamının anlamı.

Yıllar sürer, çünkü, o küçücük tomurcuğun gelişmesi, sonra çiçeklenmesi; sonra olgunlaşması, meyveye duracak hale gelmesi.  Yıllar ve yıllar…

Meyve: olgunluktan çürümeye geçiş olacaktır; ama, yokluktan varlığa da…

Yaşamdan ölüme; ama, bir o kadar da, ölümden yaşama…

4. Yıllar önce görmüşsündür onu -- bir an için, tek bir kez:  Ufacık.  Belirsiz. Uçucu. Yalnızca, içinden, “Ne güzelsin”  demişsindir. “Kalsan ya biraz”  bile diyemeden -- zaten bilmiyorsundur deyimi o zamanlar.

Bir karışıklık ve geçip gidicilik içinde yalnızca : anlık bir görüntü. Bir görünüm, bir yüz, bir çehre -- birkaç renk içinde. Esintili bozkır tepesinde (bir tür bahardır) ak bir kızıltı. Kötü bir çivit mavisi ve yapışkan bir beyaz içinde. Yanında sapsarı birşey…

Geçip gitmiş, silik; hep de silinen bir anı.  Küçücük.  Zorlukla anımsadığın (o gün niye orada olduğun bile belirsizdir),  hiçbir anlam veremediğin; kavramak şöyle dursun,  daha nereye -hangi yerine- koyacağını bile bilemediğin bir an- ani bir anı olacak birşey…

***

İşte pencerenin camında yavaştan biriken buğu gibidir --gözünü tamamiyle kapayacak körlük--: görüşünü tamamiyle örtmeye yönelmiştir; ama açık bakışının da hangi noktada olanaklı olduğunu (bahar’ın ne zaman ve nasıl geleceğini)   sana bildiren, gene, odur…

5. Sonra,  işte, yıllar sonra (yarıyı çoktan aşmış ömür sonra)  gelir:  “İşte o benim” der – “bendim o işte…”

Oruç Oruoba, Hani

[benegeminincisi]

[semaamagokyuzuolmayan]

İyi olmaya çalışıyorum. En çok da kendime. Çünkü fark ettim ki insan kendine iyi davranmazsa kimse iyi davranmaz. Çünkü insan sevmezse kendini, kimse sevmez. İnsan korkarsa yalnızlıktan, yanında kimse olmaz.

[at-nights-world]

[yarennarsiv]

Hayatı anlamak için mezarda bol bol zaman geçirin.

Ben geçirdim.

[aydinligagidenyol]

“Hayatta her şey olabilirsin, fakat mühim olan hayatın içinde ‘insan’ olabilmektir.”

- Şems-i Tebrizî

İnsan, âlem-i suğradır, küçük bir evrenin suretidir.

Benliğinde kaybolup Fenâ Fillâh’ı bulan kullarından olma duası ile…

[felsefeyapmaulan]

[onlyary]

Bana bu hayatta sevilmeyi sevmeyi aşkı merhameti pes etmemeyi her zaman birbirimize destek olacağımızı gösterdiğin için sana çok teşekkür ederim sevgilim seni her benliğimle çok seviyorum bu yaşam bugün son bulur başka yerde başlarsa ben yine seni orda bulmaya çalışacağım ❤️

Ruhlarımız birbirine öyle karıştı ki, ondan geri almak istesem hangisinin bana ait olduğunu anlayamıyorum. Öyle çok. Her zaman, her yerde ve sonsuza dek..

[sonsuzamanlar]

Bazen öyle bir an gelirki kelimelerin tükendiğini kendini bir okyanusun ortasında yapayalnız ve kulaç atmaya gücünün kalmadığını ve boğulmak üzere olduğunu hissedersin. En yakının olan ailenin yabancılaştığını birtanecik dostunun sanki düşmanın olduğunu hissedersin. Yürüyorsundur ama öyle bir yürüyüştür ki bu iki adım bir geri gidiyorsundur sanki. Yüreğin pırpır sıkıntı ile atarken her an panik atak geçirecek gibi ellerinin titremesine engel olamazsın. Gittiğin doktora bile tam anlamıyla içini dökemiyorsundur söylediği çareler senin çaresizliklerine ilaç olmuyordur. Birşeyler yapmak istersin ama şu hayatta herşey ne yazıkki maddiyata dayalı olduğu için nefes almak için yada kafanı biraz olsun dağıtabilmek için bile birşey yapamıyorsundur elin ayağın bağlıdır sanki. Gitmek istersin uzaklaşmak herşeyden herkesten her yerden uzaklaşmak istersin kimsenin seni tanımadığı ve kimsenin seni bulamayacağı kadar uzaklaşmak istersin ama bu da maddiyata bağlıdır ve hiçbir yere kımıldayamazsın bu yüzden. Sosyal medyadan başkalarının hayatlarını izleyerek daha çok çaresiz hissedersin kendini ve kaçtığın düşmemek için savaş verdiğin o lanet olası uçuruma her gün biraz daha yaklaştığını hissedersin. Mutsuzsundur bu hayatta seni mutlu etmeye hiçbir şey yetmiyordur. Eline kitap alırsın iki satır okur sıkılırsın kendini veremezsin. Film açarsın daha 5 dakika geçmeden bunalır kapatırsın. Dışarı çıksan gideceğin hiçbir yer yoktur ki. Çünkü 4 yıl önceki insan değilsindir sen ne çevren ne arkadaşların ne Sosyal aktivitelerin ne göklere çıktığını hissettiğin şarkı söylediğin sahne her gün Sosyal medyada yayınladığın güzel ve iyi olduğunu gösteren fotoğraflar sürekli çalan susmayan telefonun hiçbiri yoktur artık. Çünkü uyuşturucu senden almıştır bunların hepsini bir bir ve dımdızlak kalmışsındır. Şuan temiz olsanda koca 1 yıldır ağzına koymayıp savaş versende artık çok geçtir çünkü güzelim hayatının yerinde yeller esiyordur artık ama en büyük çelişkide nedir aslında biliyormusun o hayatta güzelim bir hayat olmadığı için bunalımdan depresyondan yok olmak üzereyken başlamıştın uyuşturucuyada öyle değilmi ailedeki sevgisizlik boşluk sevgiye açlık yalnızlık hissi mutsuzluk bunlar itmedimi seni uyuşturucuya o zaman uyuşturucudan önceki hayatında güzel değildi ve mutsuzdun. O zaman işte en kötü an başlar aynadaki yansımana şunu sorarsın peki ben 42 yıllık hayatım boyunca ne zaman iyiydim ne zaman mutluydum hiç mi. O zaman ben neden yaşıyorum neden nefes almaya çabalıyorum neyin savaşını veriyorum o zaman ben......

[papatyademetii]

Zaman geçecek biz yine çocuk olacağız..