#Antanta

[spiderdimka]

hehehe

[bartholomaus]

Cazul Posmus ca si celelalte castele si curii (NU "conace"!, Conace / cule sunt in Muntenia) din Ardeal arata ca istoria Ardealului e complexa, frumoasa, pe alocuri frustranta / dureroasa, dar intotdeauna surprinzatoare precum ...viata.

1. Sa incepem chiar cu termenii si cadrajul ("framing"ul): Termenul potrivit de CASTEL / CURIE ne aminteste subtil ca maghiarii (si sasii) au fost, implicit, grupurile care si ele au pastrat vie mostenirea LATINA / "LATINITATEA" in Ardeal - prin folosirea limbii latine in administratie, biserica, scoala, timp de secole. In tot acest rastimp (de secole), romanii / ortodocsii scriau cu caractere chirilice si la biserica li se vorbea in slavona - pana ce, la insistenta sasilor ptotestanti si a unor nobili maghiari, au fost tiparite carti religioase si manuale scolare in limba ...romana!

BONUS: Termenii de CONAC / CULA sunt si ele f graitoare, ele fiind de proveniente turca / orientala /kula = turn).

CONCLUZIE nr. 1: In Ardeal, latinitatea a fost pastrata etnolingvistic de romani, iar cultural-lingvistic de sasi si maghiari. Elemente de orientalism se gasesc etnic la maghiari, iar lingvistic si religios la romani.

2. Despre CONFLICT vs. COOPERARE intre grupurile constitutive din Ardeal: Intr-o societate ierarhica precum cea premoderna, inegalitatea (nobil vs. iobag; confesiuni recepte vs. tolerate / interzise) si el element constitutiv. Interesant ca si societatile moderne contin elemente constitutive si institutionalizate de inegalitate - in Ardeal sub forma etnocratiei, adica a dominatiei unei limbi si grupari etnice, carora celelalte grupuri 2musai" sa se supuna, pentru ca "altfel va fi bai"! Inainte de 1918 erau maghiarii, dupa 1918 sunt, pana astazi, romanii. A se vedea doar monopolul limbii romane ca singura limba oficiala, a colonizarii de etnici romani in zonele candva predominant nonromanesti cat si a drapelului Romaniei, fara dreptul de a przenta pe cladiri oficiale si alte drapele.

Deoarece istoria Ardealului este complexa, conflictele si cooperarile sociale sau interetnice de la noi au decurs in esenta foarte diferit de cum propaganda naationalista romaneasca le-a prezentat de la 1918 incoace. Astfel,

a.) Au existat si numerosi nobili de origine romana (si germana), nu doar maghiara, la fel cum au existat si iobagi maghiari si sasi, nu doar romani.

b.) In Tara Hategului exista o intrepatrundere deja istorica intre nobili maghiari si romani - prin care se estompeaza si delimitarile etnice clare dintre cele doua etnii - similar cu ceangaii din Moldova, supusi romanizarii fortate si care acuma formeaza o cultura romano-maghiara.

c.) Rascoalele taranesti au fost conduse de maghiari, nu de romani (Budai, Dozsa).

d.) Romanii isi datoreaza majoritatea demografica in Ardeal tocmai celor pe care au fost invatati sa-i urasca: nobililor maghiari. Acestia i-au colonizat in numar semnificativ pe mosiile si in satele lor, iar romanii au preferat sa vina in numar mare ca iobagi la groful ungur decat sa ramana iobagi la boierul roman din Muntenia sau Moldova. Mai ales dupa raidurile destructive ale lui Mihai Patrascu (zis si "Viteazul" - care, by the way, NU a unit ABSOLUT NIMIC, ci doar fusese temporar voievod in MT, MD si TS), deci dupa ale sale raiduri, jefuri si maceluri prin zonele sasesti si unguresti ale Ardealului, numeroase sate si mosii nobiliare / maghiare au devenit subit majoritar romanesti, in urma influxului de romani, adusi chiar de nobili, pt a relua productia agricola. Exemple notorii sunt satele de pe Valea Muresului in amonte si aval de Alba Iulia cat si in Campia Transilvaniei. Prin sporul demografic superior, romanii, la 1918 avea sau aiba acel procentaj de 4-10% in plus fata de nonromani (55% vs. 45% din totalul populatiei) - pretext "suficient" pentru Antanta si Guvernul Roman aflat a Iasi de a inscena la 1 decembrie 1918 la Alba Iulia acea reuniune a 1228 de reprezentanti ai romanilor care sa declare (unilateral) "unirea" cu Regatul Romaniei, omitandu-se astfel organizarea unui REFERENDUM care referendum f probabil NU ar fi produs o majoritate pentru "unirea" cu Romania.

CONCLUZIE nr. 2: Pentru a ascunde toate aceste adevaruri incomode despre cat de fraudulos a fost pasat Ardealul, Banatul si parti din Ungaria de Est ("Crisana") Romaniei, istoriografia romaneasca a inventat conflictul etern (in realitate unul foarte punctual si sporadic) dintre romani si maghiari.

QED.

[pixelaart]

Antanta WordPress Theme + Installation Service + License

[leontiucmarius]

Cum a încercat Antanta să atragă România în război în 1915?

Cum a încercat Antanta să atragă România în război în 1915?

Cu aproape doi ani înainte de a izbucni Primul Război Mondial, Ionel Brătianu îi spunea ambasadorului francez la București, Camille Blondel, următoarele cuvinte: „Va veni vremea când edificiul Austro-Ungariei va fi distrus… de aceea trebuie […] Articolul Cum a încercat Antanta să atragă România în război în 1915? apare prima dată în Descopera. Această știre a fost preluată de pe portalul…

[mourning-of-curd-lake]

Scp-3000 “Antanta Shesha"

[princessvictoriamelita]

Princess Helen of Greece smiling at her wedding, little would she had known that her marriage would be unhappy..

For Princess Elena of Greece, entering the royal family of Romania through the marriage with the heir Carol was not fortunate. For her, the country was a series of endless pains, faded by one great joy: her son, Mihai. But he did his duty to the adopted country, which he loved, but now he knows very little about. Mother Queen Elena, a woman of almost uncommon discretion, is today one of the least known characters in royal family history.

Princess Elena was born in Athens on May 2, 1896. She came from a dynastic branch that had close links with European royal families. Her father, Constantine I, King of Greece between 1913-1917 and 1920-1922 respectively, was the heir to the royal houses of Denmark and Russia, while her mother, Sofia of Prussia, represented the western side of the European monarchy through the alliance with royal families from Great Britain and Germany.

The family's favorite residence was the Old Palace in Athens, where the paternal grandparents of Helen, George I and Olga Constantinova of Russia lived. But Elena's favorite childhood place was not the grandparents' house, but the Tatoi Summer Palace, where the city's luxury was replaced by an almost Spartan lifestyle. For Constantin and Sofia, the experience of this residence was not a pleasant one, despite the dream landscape they enjoyed. For little Elena, however, the memories of the oil lamps and those of the baths in the barrel gave a special scent to the summer experiences, which she was always looking forward to.

In her childhood, Elena had a special relationship with her older brothers, George and Alexander, and with Paul's arrival in the world, the little prince became the young girl's daily concern. Brother Paul is the one from which the nickname is derived from Sitta: the child could not pronounce the word sister (sister) and, therefore, told him Sitta, as future relatives in Romania will say.

A tragic moment in the life of the Greek royal family was recorded in July 1916, when the Summer Palace in Tatoi was burned down. A group of attackers took advantage of Constantin I's poor health, affected by a terrible lung disease. Then Princess Elena watched helplessly as her childhood memories burned without anyone being able to save them. The father, though seriously ill, managed to get rid of the consuming scratches that enclosed the wooden palace. Later, the Summer Palace was to be restored and inhabited, between September 27, 1922 and March 25, 1924, by another royal couple, consisting of George II, Elena's brother, and Elizabeth of Romania, the daughter of King Ferdinand and Queen Marie.

In December 1916, with the tacit agreement of England and France, Athens was besieged. Elena suddenly matured in the days of the blockade, witnessing the atrocities committed by the Allied occupation troops. Finally, the signal of the definitive defeat of the king's faction (which opposed the entry of Greece into war with Antanta) was given by the sound of cannons in the port of Piraeus. The moment when the warships anchored in front of Athens opened fire on the New Palace represented the temporary fall on the pedestal of Constantin I. Elena's brother, Alexander, was placed in the position of ingratiating himself to abandon his father and would take the place. The rest of the family had to embark on the ship "Sphakteria" on June 11, 1917 and leave the country. For the next few years, Elena lived in exile in Switzerland.

[laivinduroriginal]

Historia Rediviva: Planul Romaniei de război – Ipoteza Z După atentatul de la Sarajevo, de la 28 iunie 1914 și escaladarea evenimentelor spre o conflagrație mondială, România s-a văzut nevoită să renunțe la vechea ei alianță cu Puterile Centrale, încheiată în 1883. Moartea Regelui Carol avea să consfințească direcția pro-Antanta a României în Primul Război Mondial. Sursă: Historia Rediviva

[rudyroth79]

Știri: Lansarea volumului ”La Roumanie et L'Entente, 1916–1917” de Dumitru Preda (26 aprilie 2018, București)

Știri: Lansarea volumului ”La Roumanie et L’Entente, 1916–1917” de Dumitru Preda (26 aprilie 2018, București)

Joi, 26 aprilie 2018, ora 11.00, la Fundația Europeană Titulescu din București va avea loc lansarea volumului ”La Roumanie et L’Entente, 1916–1917. Les avatars d’une petite puissance, dans une guerre de coalition 1916–1917”. Autor: Dumitru Preda. Vor susține alocuțiuni: prof. univ. dr. Ioan Scurtu; prof. univ. dr. Ion Calafeteanu; Florin Luca, secretar general al Fundației Europene Titulescu;Dumi…

[usaone-news]

Впервые в истории США региональный банк Федеральной резервной системы возглавил афроамериканец

Профессор из Университета Южной Калифорнии вошел в историю, став первым афроамериканцем, возглавившим один из 12 региональных банков Федеральной резервной системы. https://twitter.com/KTLA/status/841401300856143873 В понедельник Рафаэль Бостик занял должность президента филиала банка ФРС в...

[spiderdimka]

ANTANTA!! or my friend's metal group listen here

[mp3basslive-blog]

Antanta - Всё На Кон (Стиль)

Ссылка на источник: Читать дальше »

[pixelaart]

Antanta WordPress Theme + Installation Service + License

[128andfalling]

Miraculous Spooktober  Day 2: Monsters

Find it on Ao3!

Miraculous Spooktober Calendar  @purrincess-chat 

Tiki may not like it when Plagg called her sugarcube or his indifferent attitude towards everything, but she couldn’t deny she missed that stinky cat. There was something about being with someone who complimented her so well, even if he could be a little annoying. Since knowing the identity of each other’s holders, Tiki and Plagg were able to see each other more often. During study sessions or hang outs, Tiki would sneak into Adrien’s bag to spend time with Plagg.  

On this particular occasion, the quad squad—Alya, Nino, Adrien, and Marinette—was watching a scary movie in the spirit of Halloween, providing enough background noise for Tiki and Plagg to quietly chat. The ominous music and random screams from the group made Tiki shiver.

“I don’t like scary movies,” Tiki said, inching closer to Plagg.

Plagg considered for a moment, but then a devious smirk slowly crept onto his face. “How about a story? I have one about cookies.”

At the mention of her favorite snack, Tiki’s antanta perked up. “Yes, please!”

“There was a kwami named Tiki, who lived in a bakery.”

“That’s me!” Tiki piped in.

“Yes. Now shh. Everyday Tiki had access to the best and freshest cookies Paris had to offer. After the bakery doors had closed, her sweet ladybug would place a plate of cookies out for her. This happened every night except for one night.”

The music from the movie slowed down and began to infuse the atmosphere with tension. Plagg lowered his voice as if he’s telling her a secret. “Tiki went to retrieve her cookies as usually. The plate was on the counter, but only crumbs remained. Confused, she went in search of her ladybug. Although the house seemed empty, she could hear creaks and low mumbles coming from upstairs. The little kwami phased through the door to investigate. ‘Cookie. Cookie,’ a low voice mumbled from the corner. Following the trail of crumbs, Tiki found a figure hunched over. But instead of blue pigtails, she found blue fur!” Tiki watched Plagg, eyes wide and holding her breath. The movie had grown quiet behind them as the stereotypical blonde girl went looking for the killer instead of running to the nearest exit.

Plagg continued, “The monster’s eyes were crazy, constantly moving, like it was seeing everything and nothing at the same time. Crumbs fell from its mouth as well as a red ribbon that was usually in Ladybug’s hair. ‘Where is Marinette?’ Tiki demanded, summoning as much courage as she could. The monster’s reply rumbled through the room. ‘Me. Want. Cookie. You sweet like cookie maker.’ Before Tiki could fly away, the cookie monster grabbed her and ate her!”

Despite herself, Tiki squeaked. The sudden noise caused Marinette and Nino to scream, which in turn made Alya and Adrien scream.

“What was that?!” Nino’s voice cracked as he clung to Alya’s arm.

“Probably just the fridge. It does that at the worst times,” Marinette answered breathily, knowing it was Tiki.

“Girl, I have never heard it make that noise,” Alya said glancing between the TV and the kitchen behind them.

“Sh. I think Brittany is about the find the killer,” Adrien whispered, drawing everyone’s attention back to the movie.

Inside Adrien’s bag, Tiki playfully punched Plagg’s arm. “You're bad at telling stories,” she deadpanned.

“But I got you.” Plagg smiled triumphantly.

The group screamed as the killer appeared on the screen. Her heart still beating fast, Tiki grabbed onto Plagg and cuddled against him.

“Meany,” she muttered under her breath.

Plagg hugged Tiki and a purr rumbled from his chest. Smiling to himself, he listened to the rest of the movie and the screams from the teenagers while holding his best friend.

[aliibrahimovofficial]

18 mart Çanaqqala Şəhidlərini Anma Günü olaraq elan edilmişdir. Allah bütün şəhidlərimizə rəhmət etsin inşallah! ✊🇦🇿🇹🇷 Çanaqqala Birinci Dünya müharibəsi zamanı, yəni, 1915-1916-ci illərdə Osmanlı dövləti ilə Antanta dövlətləri arasında baş vermiş dəniz və quru döyüşüdür. İttifaq dövlətləri Osmanlı dövlətinin paytaxtı İstanbulu almaq məqsədilə boğazlara nəzarəti ələ keçirmək, Rusiya ilə etibarlı ticarət yolu açmaq, Almaniyanın müttəfiqlərindən birini zəiflətmək məqsədləri ilə ilk hədəf olaraq Çanaqqala boğazına girmiş, ancaq hücumları müvəffəqiyyətsiz olmuş və iki tərəf də çox ağır itkilər vermişdir. 1915-ci il martın 18-dən 1916-cı il yanvarın 9-dək olan dövrdə baş verən bu döyüşün Türkiyə tarixi üçün çox böyük əhəmiyyəti var. Osmanlı dövlətinə məxsus boğazlar strateji baxımdan Antanta dövlətləri üçün ən əlverişli şans sayılırdı. Boğazları tutmaqla onların məqsədi Almaniya ilə Osmanlı Türkiyəsini bir-birindən təcrid etmək və İstanbulu ələ keçirməklə Osmanlı Türkiyəsinin Qara dənizdə hökmranlığına birdəfəlik son qoymaq idi. İstanbulu ələ keçirməyin ən real qapısı olan Çanaqqala boğazının təhlükəsizliyi hələ 1914-ci ilin avqustundan nəzarətə götürülmüşdü. 1914-cü il noyabrın 3-də ingilis və fransız qüvvələri boğazın ağzına doğru yaxınlaşdılar. İngilislər Seddülbahir və Ərtoğrul qalalarını, fransızlar da Anadolu yaxtasında Qumqala və Orhaniyə qalalarını topa tutdular. İngilis sualtı qayıqları dekabrın 2-də boğaza girdi və 750 metr irəlidə yerləşən “Mesudiye” zirehli gəmisinə mərmi ataraq gəmini batırdı. Bu iddialarla İngiltərə 1915-ci il yanvarın 28-də Osmanlı dövləti ilə döyüş qərarı verdi və bu qərara Fransa da qoşuldu. Fevralın 19-da düşmən döyüş gəmiləri amansız bombardmanla xeyli irəlilədi. Martın 18-də ingilis-fransız gəmiləri şiddətli atəşə başladılar. Mecidiyye və Hamidiyyə istehkamları ardıcıl atəşə tutuldu. Dünyanın böyük bir ərazisini ədalətlə idarə edən Osmanlı dövlətinin tənəzzülündən yararlanmağa çalışan Avropa dövlətlərinin məqsədi Türkiyəni İstanbuldan vurub çıxarmaq, ümumilikdə Anadolu ərazisini türk etnonimindən təmizləmək idi. Lakin azlıqda və çətinlikdə qalmasına baxmayaraq türk xalqı bu döyüşdən alnıaçıq və şərəflə çıxa bildi. Daha doğru https://www.instagram.com/p/CbOmcdyKWmj/?utm_medium=tumblr

[mentalnahigijena]

Inženjer politehnike i crnogorski suverenista, politički emigrant u Francuskoj, Italiji, Švajcarskoj i Velikoj Britaniji, Pavle Mihailov Popović (rođen je 11. aprila 1889. godine na Cetinju, Knjaževina Crna Gora) je avgusta 1922. godine, u Rimu, objavio značajnu brošuru na francuskom jeziku, pod naslovom: Paul Popovitch „Les Peuples de l’ Europe centrale et des Balkans sous la paix de l’Entente“. Ta Popovićeva brošura u prevodu na crnogorski jezik nosi naslov ,,Narodi Centralne Evrope i Balkana u miru Antante“.

Između ostalog, u toj brošuri Pavle M. Popović posvetio je posebnu pažnju analizi crnogorskog pitanja, odnosno pitanja Crne Gore. Popović se energično i dosljedno zalagao za obnovu crnogorske državnosti, iznoseći brojne istorijske činjenice iz prošlosti Crne Gore i njenog tadašnjeg statusa. Precizirao je i argumentovano dokazivao da je Crna Gora bila žrtva velikosrpske okupacije i nasilne aneksije 1918. godine i pisao je o položaju ondašnje jugoslovenske države (Kraljevine SHS), posebno naglašavajući i objašnjavajući novu nepravdu, mučeništvo i tragediju koja je zadesila Crnu Goru od kraja Prvog svjetskog rata.

U toj knjizi Pavle M. Popović, između ostalog, piše: „Nakon primirja 1918. godine, srpska vojska je ušla u Crnu Goru pod komandom francuskog generala Venela, koji je bio pod maršalovim naređenjem, tad generalom, Franšeom Depereom. Gospodin Poankare, kao predsjednik, i gospodin Pišon, kao Ministar spoljnih poslova Republike Francuske su u to vrijeme dali u ime svih velikih sila, u pismu od 4. i 24. novembra 1918. godine, upućeno kralju i Vladi Crne Gore, formalne garancije da će suverenitet Crne Gore i slobodu crnogorskog naroda savezničke trupe ispoštovati.

Međutim, uprkos ovim svečanim garancijama i obećanjima, srpska okupaciona vojska je poništila Ustav Crne Gore i onemogućila sazivanje legalne crnogorske Skupštine, „sazivajući“ na osnovu „ukaza“ od 26. 9. 1918. godine, koji su donijeli dva srpska funkcionera (S. Tomić i P. Kosović) Veliku Narodnu Skupštinu (organ koji Ustav Crne Gore ne poznaje).

Sjednice te „Velike Narodne Skupštine“ su trajale ukupno dva sata: „Skupština je‘ovdje izglasala’ jednoglasno podnesenu rezoluciju koju su već pripremile srpske vlasti i odštampale u tipografiji srpske države na Krfu gdje je u tom periodu bilo sjedište beogradske Vlade. Zahvaljujući toj rezoluciji, Crna Gora je bezuslovno bila pripojena Srbiji, pod dinastijom Karađorđevića. Tokom ,,sjednice“, trupe komita, sa bombama u rukama su čuvale salu. No, Antanta je dozvolila da ove skandalozne podvale prođu, ne brinući što su, pored najrigoroznijih i najosnovnijih moralnih nadzora, akcije ovog tipa propisane paragrafom 43 IV Haške konvencije koja nalaze poštovanje zakona na snazi u okupiranoj zemlji od strane okupatora. No, računaju li se međunarodni propisi kada se radi o slabima i malima?

Iako iscrpljena državom koja je permanentno neprijateljski nastrojena još od balkanskog rata 1912. godine, i trogodišnjim ropstvom pod Austrijancima, crnogorski narod, gotovo bez vojske, se podigao protiv tog nezapamćenog ugnjetavanja. Da bi što prije imali razlog te pobune, srpska okupaciona vojska je u odmazdi zapalila oko 6.000 kuća, opljačkala čak i veći broj dobara, poklala, pritvorila i zatvorila značajan broj Crnogoraca. Više od 5000 Crnogoraca je ležalo dvije godine u srpskim zatvorima. U ovim represalijama nisu bile pošteđene ni žene ni njihova odojčad, ni djevojke, nad kojima su se izvršena najgnusnija nepočinstva.

S jedne strane krvavi događaji koji su se u tom periodu odigrali u Crnoj Gori, čemu je uslijedio oružani otpor crnogorskog naroda, koji ni danas nije mogao biti ugušen, s druge strane kolebanje Velikih sila je dovelo do toga da prisilna aneksija Crne Gore koju je učinila Srbija, ne samo što ona nije uopšte sankcionisana (iako je srpska Vlada to odmah tražila), nego je čak i poništena odlukama Vrhovnog savjeta donesenim 13. januara 1919. godine. Uprkos takvoj odluci, otpor crnogoskog naroda nije prekinut“.

Istaknuti crnogorski suverenista politički emigrant u Italiji, Francuskoj i Velikoj Britaniji Jovan Čubranović je dao intervju dopisniku irskog lista „The Cork Examiner“ 19. maja 1925. godine. Taj intervju Jovana Čubranovića donosimo onako kako ga je prenio „Crnogorski glasnik“ iz Detroita, Mičigen, SAD, broj 75 od 1. jula 1925. pod redakcijskim naslovom „Irska štampa o Crnoj Gori“. U tom tekstu, kojeg u cjelosti prenosimo iz detroitskog „Crnogorskog Glasnika“, kaže se sljedeće:

„IRSKA ŠTAMPA O CRNOJ GORI Mi smo u pretprošlom broju donijeli jedan članak o radu i važnosti pokreta preko štampe u Crnoj Gori, kao i o radu, kojega u Engleskoj i Irskoj razvija naš vrijedni patriota i poslanik g. J. Čubranović, a danas donosimo jedan važan intervju, kojega je isti dao dopisniku velikog irskog lista „The Cork Eksaminer“ 19. maja.

Rečeni list donosi sledeće:

„U zastupanju crnogorskog pitanja, g. J. Čubranović je došao u Irsku. On ovo pitanje zastupa s velikim oduševljenjem i odlučnošću, te je dopisniku našeg lista rekao sljedeće riječi:

Veliki svjetski rat koji je počeo 4. avgusta 1914. god. koštao je 10 miliona života i 5 milijardi engleskih funti sterlinga, a bio je izazvan ubistvom od 28. juna izvršenim nad prestolonasljednikom Austrije u Sarajevu. Crna Gora je stupila na stranu Saveznika za načela slobode, a pošto je zaista uradila više nego li svoj dio, oduzeta joj je sloboda, koju je ona više hiljada godina čuvala; tako da je predata u ropstvo od grupe političara, koji su svi manje-više bili zainteresovani u bankama i eksploatisanju prirodnih bogatstava Crne Gore.

ODGOVORNOST VELIKIH SILA Ja čisto uzimam tri velika naroda od svake krivice spram Crne Gore – veli g. Čubranović – i ako su prećutali tu ogromnu nepravdu spram Crne Gore, ali se to isto može reći i za političare, predstavnike, koji su upravljali sa ta tri velika naroda, jer na njima leži prava odgovornost crnogorske sudbine; njihovi nasljednici, tj. današnje vlade tih naroda teško mogu da ne trpe posljedice pa ipak su svojom samom dužnošću obavezani da isprave ovaj kriminal nepravde učinjene njihovom savezniku Crnoj Gori.

Veliki napor, koji je u svjetskom ratu izdržala Crna Gora - a bez obzira na strašne gubitke, koje je prije toga imala u balkanskim ratovima, ona je na neprekidne molbe, koje joj je Srbija upućivala za bratsku pomoć - i s obzirom na svoje idealne tradicije, odmah se riješila da da svoju pomoć, i objavila rat Austriji.

SRBIJANSKO BJEKSTVO Crnogorska vojska je bila na vratima bosanske prijestonice Sarajeva, kad je njemački general Makenzen, u zajednici sa bugarskom vojskom, preduzeo ofanzivu i primorao srbijansku vojsku u bezglavno bjekstvo, u kome je izgubila 200 hiljade ljudi, cio ratni materijal i komoru. Ostaci srbijanske vojske, koji su brojali 40 hiljada, uspjeli su, da pod zaštitom crnogorske vojske pobjegnu na obalu Jadrana - odakle ih je talijanska flota prevela na ostrvo Krf: tu su se oporavili i preuredili na trošak Francuske i Engleske, a kasnije poslati na Solunski front.

Crna Gora ostavljena i bez ičije pomoći da vodi borbu, morala je pasti. Kralj Nikola, starac od blizu 80 godina, prebjegao je u Francusku i sa svojom vladom se smjestio u Bordo.

SRBIJANSKE INTRIGE Vlade Francuske i Engleske bile su velikodušno izdašne spram Srbije, ali za Crnu Goru nijesu uradile potpuno ništa. I glavni razlog našeg strahovitog stanja i današnje teške naše situacije nalazi se u postupcima vlada Pariza i Londona, za ljubav Srbije (čija se vlada bavila u miru i tišini grčkog ostrva Krfa, dok se cio ostali svijet borio za njenu slobodu). Iz tog mirnog prebivališta, vlada Srbije je radila intrigama i lažima na propast Crne Gore i njeno osvajanje, pod zvučnim izgovorom „narodnog ujedinjenja“. Da bi uglačala rad u ovom cilju, srpska vlada je dovela na Krf dva Hrvata, jednog Slovenca i jednog Crnogorca. Na taj način, bez ikakvog zakonskog i ustavnog oslonca, sastavila je takozvanu troimenu kraljevinu pod dinastijom Karađorđevića.

UBIJANJE PATRIOTA Ovo lažno ujedinjenje naroda izazvalo je opasne pokrete i ustanke u Crnoj Gori, Hrvatskoj i Makedoniji. Ali samo u Crnoj Gori Srbija je topovima i vatrom uništila oko 6 hiljada kuća, i poubijala hiljade crnogorskih patriota. Srbijanci duguju krv velikog broja žena i đece u Crnoj Gori.

CRNOGORSKI ZAHTJEVI Mi se ne borimo za monarhiju ni za republiku - nastavio je govornik - mi samo hoćemo našu slobodu, i tražimo da se kazna dostojna primjera izvrši nad našim napadačima. G. Čubranović dodaje objašnjenje da je pitanje Crne Gore još otvoreno s gledišta međunarodnog prava jer još ne postoji nijedan važeći međunarodni akt, kojim se poništava Crna Gora kao država“.

(„Crnogorski glasnik“ iz Detroita, Mičigen, SAD, broj 75 od 1. jula 1925, str. 2. članak „Irska štampa o Crnoj Gori“).

FOTO Crnogorski patriota i suverenista u egzilu, Jovan Čubranović

[asethabalanar]

Hitler and the Nazist Germany 1940

Hitler and the Nazist Germany 1940

In the second world war as the first came up there was no war Hitler never happened there was no jews there was no hangars there was no wars the second and the first world war is a fake war is a split in Europe between two major forces the antanta and the Nazi Germany, the first war was to select the countries they will be in and the second was to conquer the countries they selected in the first…