#झालंय

[bharatlivenewsmedia]

हिमोग्लोबिन झालंय कमी ? ‘हे’ पदार्थ खाणं ठरेल फायदेशीर

हिमोग्लोबिन झालंय कमी ? ‘हे’ पदार्थ खाणं ठरेल फायदेशीर

हिमोग्लोबिन झालंय कमी ? ‘हे’ पदार्थ खाणं ठरेल फायदेशीर नवी दिल्ली – जर तुमच्या शरीरात हिमोग्लोबिनचे (hemoglobin) प्रमाण कमी असेल तर याचा अर्थ तुमच्या शरीरात लोहाची (iron deficiency) कमतरता आहे. त्यामुळे तुम्हाला चक्कर येणे आणि कोणतेही काम नीट न करता येणे असा त्रास जाणवू लागेल. जर तुम्हाला हिमोग्लोबिनची पातळी सामान्य ठेवायची असेल, तर ज्या पदार्थांमध्ये लोहाचे प्रमाण जास्त असते अशा पदार्थांचे…

[sanjay-ronghe-things]

सहवासाच्या आठवणी

अजूनही तरळतात पुढ्यातत्याच त्या जुन्या आठवणी ।शब्दही तेच गुंजतात कानीगालावर हसू नी डोळ्यात पाणी । छोट्या छोट्या गोष्टींना मी मात्रसमजायचो तुझी ती गाऱ्हा��ी ।घट्ट बिलगून सारं कसं सांगायचीवाटायचं किती किती तू शहाणी । भरभर बोलत सुटायची जिव्हालगामच नव्हता, सुटायची वाणी ।आता मात्र सारच झालंय शांतबस मनातच उरली जुनी कहाणी ।Sanjay R.

[pradip-madgaonkar]

Pradip : बाई, तुमच्या नवऱ्याच्या सगळ्या टेस्ट झाल्यात.

सगळेच रिपोर्ट नॉर्मल आहेत.

काही कळतच नाहीये, नेमकं काय झालंय ते.

बाई (काळजीच्या सुरात) : अहो साहेब!

ते पोस्टमार्टम का काय असतं ते एकदा करून पहा.

पेशंट फरार…

😂😂😂🥳🥳🥳😀😀😀😅😅😅

[jumboking-burger]

वाह क्या बात है! घरच्यांचा विरोध पण डगमगला नाही, मुंबईच्या मराठमोळ्या पदार्थाला दिली ग्लोबल चटक

मुंबई : बर्गर किंग, केएफसी आणि मॅकडोनाल्ड्स यासारख्या अमेरिकन फास्ट फूड ब्रँड्सच्या मोठ्या नावांमध्ये मुंबईच्या प्रसिद्ध स्ट्रीट फूडने देखील वेगाने स्थान निर्माण केले आहे. आंतरराष्ट्रीय फास्ट फूडच्या शर्यतीत आता मुंबईचा देसी वडा पावाचाही समावेश आहे. जर कोणाला भारतीय बर्गर खायचा असेल तर तो जंबोकिंग वडापाव चवीने खातो. गोरगरिबांपासून अगदी श्रीमंतांपर्यंतही सर्वांच्याच आवडीचा अस्सल मराठमोळ्या वडापावची आता जगालाही भूरळ पडली असून हे सर्व शक्य झालंय ते जम्बोकिंगमुळे ज्याने कागदात बांधून मिळणार वडापाव बटरपेपरमध्ये गुंडाळला.

जम्बोकिंगची यशस्वी कहाणी स्ट्रीट किंवा फास्ट फूड कुणाला आवडत नाही असा कदाचि��च दुर्मिळ व्यक्ती असेल. कोणतीही वेळ, सीझन किंवा कोणत���ही मूड असो... वडापावला पर्याय नाही. लोकल टू ग्लोबल ही संज्ञा रुजण्याआधीच इंडियन बर्गरने फक्त देशातच नाही, तर परदेशातील मेन्यूकार्डमध्येही स्थान मिळवलं. वडापावला जागतिक ब्रँड व्हॅल्यू मिळवून देणारी आघाडीची कंपनी म्हणजे जम्बोकिंग आहे.

इंडियन बर्गर रातोरात प्रसिद्धी झोतात धीरज गुप्ता हे जम्बोकिंगचे संस्थापक आहेत. २००१ मध्ये जम्बोकिंगची स्थापनेच्या पहिल्या दिवसापासूनच आपण विकणारा पदार्थ मार्केटमध्ये टिकणार, याची गुप्ता यांना खात्री होती. गुप्ता यांनी मुंबईचा लोकल फूड बटरपेपरमध्ये गुंताळून गार्निशिंग करून लोकांसमोर सादर केला ज्याला खवय्यांचा चांगला प्रतिसाद मिळाला. स्थिती अशी आहे की दोन लाखात सुरु झालेल्या या व्यवसायाची उलाढाल आता २५ कोटींच्याही वर पोहोचली आहे.

घरच्यांचा विरोध पण डगमगले नाही... देशासह जगाला भुरळ पडणाऱ्या या जम्बोकिंगच्या यशाची कहाणी २००१ मध्ये याच्या दोन लाखांच्या गुंतवणुकीने मालाड रेल्वे स्थानकाच्या एका फास्ट फूड आउटलेटमध्ये झाली. पहिल्याच दिवशी पाच हजार रुपयांचा व्यवसाय केल्यावर गुप्ता यांचा विश्वास वाढला परंतु वडापावचा व्यवसाय कमी दर्जाचा आहे अशी समज असणारे घरचे आणि नातेवाईकांनी त्यांना विरोध केला मात्र डगमगून न जाता त्यांनी आपल्या निर्णयावर विश्वास कायम ठेवला आणि वाटचाल करत राहिले. हळूहळू त्यांनी आपला ब्रँड संपूर्ण मुंबईत पसरवला. आज जम्बोकिंग फ्रँचायझीच्या माध्यमातून देशभरात त्यांचे १०० हुन अधिक आउटलेट्स असून ९० हुन अधिक एकट्या मुंबईत आहेत.

विदेशी ब्रॅण्ड्समध्ये मुंबईचा वडापाव 'जम्बोकिंग' एकीकडे भारतीय बाजारात बर्गरकिंग, केएफसी, मॅकडोनाल्ड्स यासारखी फास्टफूड व्यवसाय झपाट्याने वाढली यातना जम्बोकिंगने अजूनही आपली विशेष चव जपली आहे. आज जम्बोकिंगच्या मेन्यूमध्ये शेजवान, क्रिस्पी वेज, ग्रिल्ड बटर, नाचोज अशा प्रसिद्ध व्हरायटीज आहेत. लोकांना साफ आणि हायजिनिक अन्न हवे असते म्हणून मालाडमधील छोट्या दुकानात पहिल्याच दिवशी पाच हजारांचा व्यवसाय करणाऱ्या गुप्ता यांनी आपल्या कामात स्वच्छतेची विशेष काळजी घेतली. दरम्यान तरुणांमध्ये जम्बोकिंग वडापावच्या फ्लेवर्सची क्रेज कायम असून बाजारात उपलब्ध वडापावच्या तुलनेत त्याची साईझची मोठी आणि खिशाला परवडणारी आहे.

Source:

Jumbokings Website:

[airnews-arngbad]

Regional Marathi Text Bulletin, Aurangabad

Date – 28 July 2023

Time 18.10 to 18.20

Language Marathi

आकाशवाणी औरंगाबाद

प्रादेशिक बातम्या

दिनांक – २८ जुलै २०२३ सायंकाळी ६.१०

****

उमेद अभियानातील महिलांच्या स्वयं सहाय्यता गटांच्या फिरत्या निधीत दुपटीने वाढ; समुदाय संसाधन व्यक्तींचं मानधनही दुप्पट करण्याची मुख्यमंत्र्यांची घोषणा.

यंदाच्या पावसाळ्यात राज्यात आतापर्यंत विविध आपत्तींमुळे १०१ जणांचा मृत्यू.

मणीपूर हिंसाचार मुद्यावरून संसदेचं कामकाज आजही ठप्प.

आणि

कामचुकार ग्रामसेवकांवर कठोर कारवाईचा औरंगाबाद जिल्हा परिषदेच्या मुख्य कार्यकारी अधिकाऱ्यांचा इशारा.

****

उमेद अभियानातील महिलांच्या स्वयं सहाय्यता गटांच्या फिरत्या निधीत दुपटीने वाढ करण्याची घोषणा मुख्यमंत्री एकनाथ शिंदे यांनी केली आहे. आज विधानसभेत यासंदर्भात केलेल्या निवेदनात मुख्यमंत्र्यांनी प्रत्येक गटांना ३० हजार रुपये निधी देण्याचा निर्णय जाहीर केला. या वाढीमुळे अतिरिक्त ९१३ कोटी रुपये निधीची तरतूद राज्य शासनामार्फत करण्यात येणार आहे.

कर्मचारी आणि चळवळीतील समुदाय संसाधन व्यक्तींच्या मानधनात देखील दुप्पट वाढ मुख्यमंत्र्यांनी जाहीर केली. आता हे मानधन तीन हजार रुपयांवरून सहा हजार रुपये केलं जाणार आहे. गावपातळीवरच्या एकूण ४६ हजार ९५६ समुदाय संसाधन व्यक्तींना याचा लाभ होणार आहे. यासाठी १६३ कोटी रुपये अतिरिक्त निधीची तरतूद करण्याची घोषणाही मुख्यमंत्र्यांनी यावेळी केली

****

राज्यातील महाराष्ट्र होमगार्ड सैनिकांना आता १८० दिवस काम दिलं जाईल त्यासाठी साडे तीनशे कोटी रुपयांची तरतूद करण्यात येईल, अशी घोषणा उपमुख्यमंत्री आणि गृहमंत्री देवेंद्र फडणवीस यांनी आज विधानपरिषदेत केली. राष्ट्रीय समाज पक्षाचे महादेव जानकर यांनी मांडलेल्या लक्षवेधी सूचनेला ते उत्तर देत होते. आता होमगार्डसना दर तीन वर्षांनी नोंदणी करण्याची करण्याची आवश्यकता नाही, ही अट ��िथिल करण्यात आली आहे असं फडणवीस यांनी सांगितलं. होमगार्डसना कवायत भत्ता देखील मंजूर केला जाईल असंही फडणवीस यांनी यावेळी सांगितलं.

****

राज्यातील जिल्हा परिषद अंतर्गत निवृत्त अनुदानित शिक्षक, शिक्षकेतर, निमशासकीय कर्मचारी यांचं मासिक निवृत्तीवेतन वेळेवर देण्यासाठी शासन कटिबद्ध असल्याचं आश्वासन ग्राम विकास मंत्री गिरीश महाजन यांनी दिलं. ते आज विधान परिषदेत आमदार नरेंद्र दराडे यांनी लक्षवेधी सूचनेद्वारे विचारलेल्या प्रश्नाला उत्तर देत होते. ग्राम विकास विभाग, शालेय शिक्षण विभाग, तसंच वित्त विभाग या तिन्ही विभागाच्या समन्वयातून एक अद्ययावत ऑनलाईन प्रणाली विकसित करण्यात येईल तसंच विधीमंडळाच्या येत्या अधिवेशनापूर्वी हा विषय मार्गी लावला जाईल, असं आश्वासन गिरीश महाजन यांनी दिलं.

****

यंदाच्या पावसाळ्यात राज्यात विविध प्रकारच्या आपत्तींमुळे १०१ जणांचा मृत्यू झाला आहे, १३ लोक बेपत्ता असून १२३ जण जखमी झाल्याची माहिती राज्य सरकारच्या आपत्ती निवारण विभागानं दिली आहे. गेल्या २४ तासात कोल्हापूर, यवतमाळ, नागपूर आणि सिंधुदुर्गात प्रत्येकी एका व्यक्तीचा मृत्यू झाला.

पावसामुळं राज्यातले २६ हजारांहून अधिक नागरिक बाधित झाले त्यांच्यासाठी २५ मदत छावण्या उभारल्या आहेत. या पावसाळ्यात १२६ जनावरांचा मृत्यू झाला आहे, २ घरांचं पूर्ण तर ४६४ घरांचं काही प्रमाणात नुकसानग्रस्त झालंय.

****

राज्यातले डोंगरी तालुके, कोकण आणि आदिवासी भागातले सर्व रस्ते बारमाही वाहतुकीसाठी जोडण्याकरता सुमारे तेराशे कोटी रुपयांचा आराखडा तयार केला जात आहे. सार्वजनिक बांधकाम मंत्री रविंद्र चव्हाण यांनी आज विधानसभेत एका प्रश्नाच्या उत्तरात ही माहिती दिली. त्यातून ओढे आणि नाल्यांवरचे छोटे पुल पक्क्या स्वरूपात बांधले जातील, असं त्यांनी सांगितलं.

****

शेतकऱ्यांना बी-बियाणे पुरवणाऱ्या महाबीज या राज्य सरकारच्या कंपनीचं बळकटीकरण करण्यासाठी व्यवस्थापनात बदल केला जाईल, अशी घोषणा कृषीमंत्री धनंजय मुंडे यांनी आज विधान परिषदेत केली. याबाबत सचिन अहिर तसंच विरोधी पक्षनेते अंबादास दानवे यांनी तारांकित प्रश्न उपस्थित केला होता. बोगस बी-बियाणं, खतं आणि औषधाच्या विरोधात कडक शिक्षेची तरतूद करणारा कायदा या अधिवेशनातच संमत केला जाईल, असंही कृषीमंत्र्यांनी स्पष्ट केलं.

****

राज्यात कृषी आणि कृषी संलग्न महाविद्यालयांच्या केंद्रीभूत प्रवेशप्रक्रियेच्या नियमांमध्ये बदल करुन ही प्रक्रिया अभियांत्रिकीसारख्या व्यावसायिक अभ्यासक्रमांप्रमाणे राबवण्याचा निर्णय राज्य सरकारनं घेतला आहे. राज्यातल�� कृषी महाविद्यालयं आणि कृषी अभ्यासक्रम प्रवेशासंदर्भातल्या अडचणी दूर करण्यासंदर्भात उपमुख्यमंत्री अजित पवार यांच्या अध्यक्षतेखाली आज मंत्रालयात बैठक झाली. त्यात घेतलेल्या या निर्णयामुळे कृषी अभ्यासक्रमांना प्रवेश घेणाऱ्या विद्यार्थ्यांना प्रत्येक टप्प्यानंतर महाविद्यालयात रिक्त राहिलेल्या जागांची माहिती मिळणार असून त्याप्रमाणे पर्याय निवडता येणार आहेत. या निर्णयामुळे कृषी अभ्यासक्रमांना प्रवेश घेणाऱ्या विद्यार्थ्यांची गैरसोय दूर होईल तसंच महाविद्यालयांनाही अंतिम तारखेपर्यंत प्रवेश देणं शक्य होणार आहे.

****

मणीपूर हिंसाचार तसंच सरकारवरील अविश्वास प्रस्तावाच्या मुद्यावरून संसदेचं कामकाज आजही बाधित झालं. लोकसभेत कामकाज सुरू होताच काँग्रेसचे अधीररंजन चौधरी यांनी सरकारविरोधातल्या अविश्वास प्रस्तावाबाबत पुढे कार्यवाही करण्याची मागणी लावून धरली. संसदीय कामकाजमंत्री प्रल्हाद जोशी यांनी, हा प्रस्ताव स्वीकारल्यानंतर दहा दिवसांत पुढची कार्यवाही करता येण्याची तरतूद असल्याचं सांगितलं. मात्र त्यानंतरही गदारोळ सुरूच राहिल्यानं, कामकाज आधी बारा वाजेपर्यंत स्थगित करण्यात आलं. कामकाज पुन्हा सुरू झाल्यावरही काँग्रेस, तृणमूल काँग्रेस, द्रमुक, संयुक्त जनता दल, तसंच इतर विरोधी पक्षांनी हौद्यात उतरून मणीपूर मुद्यावरून घोषणाबाजी सुरू केली. या गदारोळात सदनाने खाण आणि खनिज सुधारणा विधेयक, राष्ट्रीय दंत आयोग विधेयक तसंच राष्ट्रीय परिचर्या आणि सूतिकाशास्त्र विधेयक संमत केलं. भारतीय व्यवस्थापन संस्था सुधारणा विधेयक सदनासमोर सादर करण्यात आलं. त्यानंतर सदनाचं कामकाज दिवसभरासाठी तहकूब करण्यात आलं.

राज्यसभेतही विरोधी पक्षाच्या सदस्यांनी मणीपूर मुद्यावर नियम २६३ अन्वये चर्चेची मागणी लावून धरली. या दरम्यान तृणमूल काँग्रेसचे खासदार डेरेक ओ ब्रायन यांच्या आचरणाबाबत सभापतींनी नाराजी व्यक्त करत सदनाचं कामकाज दिवसभरासाठी स्थगित केलं. त्यापूर्वी गोव्याचे खासदार विनय तेंडुलकर यांना सदनानं निरोप दिला. तेंडुलकर यांचा राज्यसभा सदस्यत्वाचा कार्यकाळ या महिन्यात पूर्ण होत आहे.

****

३ ते ८ वर्ष वयोगटातल्या मुला-मुलींना शिक्षण व्यवस्थेत घेण्याचं नियोजन केंद्र सरकारनं केलं आहे, केंद्रीय शिक्षण मंत्री धर्मेंद्र प्रधान यांनी आकाशवाणीला दिलेल्या विशेष मुलाखतीत ही माहिती दिली. राष्ट्रीय शैक्षणिक धोरणाच्या शिफारसींनुसार शिक्षकांसाठी तसंच विद्यार्थ्यांसाठी नवीन शैक्षणिक साहित्य तयार केल्याचं त्यांनी सांगितलं. राष्ट्रीय शैक्षणिक धोरण २०२० ची अंमलबजावणी सुरू झाल्यापासून देशातल्या शिक्षण व्यवस्थेत झालेल्या बदलांचा आढावा घेण्यासाठी उद्यापासून नवी दिल्लीत २ दिवसीय अखिल भारतीय शिक्षा परिषद आयोजित केली जाणार आहे. पंतप्रधान नरेंद्र मोदी या परिषदेचं उद्घाटन करणार असल्याची माहिती धर्मेंद्र प्रधान यांनी दिली.

****

ग्रामस्तरावर उत्कृष्ट���णे काम करणाऱ्या ग्रामसेवकांचा प्रशासन सत्कार करेल मात्र कामचुकार ग्रामसेवकांवर कठोर कारवाई करण्यात येईल, असा इशारा औरंगाबाद जिल्हा परिषदेचे मुख्य कार्यकारी अधिकारी तथा प्रशासक विकास मीणा यांनी दिला आहे. ग्रामस्तरावर होणाऱ्या कामाचा आढावा घेण्यासंदर्भात ग्रामसेवकांच्या बैठकीत ते बोलत होते. ग्रामसेवकांनी निधी विकासात्मक कामावर खर्च करावा, शासकीय योजनेची गावात जनजागृती करावी, नियमित ग्रामसभा, मासिक सभा घेण्याच्या सूचना त्यांनी ग्रामसेवकांना दिल्या. जिल्ह्यातले ५ टक्के ग्रामसेवक निष्क्रिय असल्याने त्याचा ग्राम स्तरावरील कामावर परिणाम दिसून येतो, असं मीणा म्हणाले.

****

लातूर जिल्ह्याच्या जळकोट तालुक्यातील काही भागात पुराचे पाणी घरात घुसून, तसेच घरांच्या पडझडीने नुकसान झालं आहे. या नुकसानीची पाहणी करण्यासाठी जिल्हाधिकारी वर्षा ठाकूर-घुगे यांनी रावणकोळा, मरसांगवी, आतनुर आणि शिवाजीनगर तांडा येथे भेट देवून नागरिकांशी संवाद साधला. जनावरांचा मृत्यू, जमीन खरडून जाणे आदी नुकसानीचीही जिल्हाधिकारी यांनी माहिती घेतली, तसंच या नुकसानीच्या पंचनाम्याचा आढावा घेतला.

****

[sandhya9158]

धूम मेट 4.0

रोशनी मोबाईल हातात घेऊन त्यात बघू लागली. अर्थात प्रतिलीपी अॅपं वर वाचतच होती. तो मनातच बोलू लागला, सूरज की रोशनी आणि हलकेच हसला, तिच्यासोबत बोलायला बहाणा शोधू लागला.तितक्यात त्याचा मोबाईल वाजला.त्याने घाईनेच रिसिव्ह केला. आईचा कॉल होता. कॉल झाला तस त्याने मोठा सुसकारा सोडला. ” हश…. थँक् गॉड..! आता जरा फ्रेश वाटतयं. ” सूरज म्हणाला. ” काही झालंय का… ” रोशनी मोबाईल मधून डोकं वर काढत विचारल.” any…

[bandya-mama]

बायको : अहो ऐका ना! तुम्हाला एक प्रश्न विचारते...

Bandya : विचार ना!

बायको : कोणाची स्मरणशक्ती कमकुवत असते... पुरुषाची की बाईची?

Bandya : अर्थात, पुरुषाची

बायको : कशावरून?

Bandya : पुरुष लोक एखाद्या सुंदर बाईला बघताच आपलं लग्न झालंय हेच विसरून जातात!

🥳🥳🥳🤣🤣🤣🤗🤗🤗😃😃😃😉😉😉

[nandedlive]

"अजित पवार 2024 ला महाराष्ट्राचे मुख्यमंत्री होणार"

मुंबई | विरोधी पक्षनेते अजित पवार (Ajit Pawar) यांच्याबाबत राजकीय वर्तुळात अनेक चर्चा रंगल्या आहेत. अजित पवार भाजपसोबत जाणार असल्याचं बोललं जात आहे. त्यावर रिपाइंचे नेते सचिन खरात (Sachin Khaerat) यांनी प्रतिक्र��या दिली आहे. महाराष्ट्र राज्यामध्ये सतत भाजपचे (Bjp) नेते अजितदादांबद्दल गैरसमज पसरवण्याचा प्रयत्न करत असतात. कारण त्यांना माहीत झालंय की अजितदादा 2024 ला मुख्यमंत्री होणार आहेत. त्यामुळे त्यांच्याबाबत संभ्रम तयार करतात, असं सचिन खरात म्हणालेत. बावनकुळे म्हणाले ज्याला भाजपची विचारधारा पटली, त्याचं स्वागत परंतु बावनकुळे तुमच्या भाजपची विचारधारा ही असमानतेची विचारधारा आहे आणि अजितदादा जी विचारधारा मानतात ती विचारधारा फुले, शाहू, आंबेडकर यांची समानतेची विचारधारा आहे, असं सचिन खरात (Sachin Kharat) म्हणालेत. बावनकुळे दिवसाढवळ्या आदरणीय अजितदादांबद्दल मुंगेरीलाल के सपने पाहू नका, असंही सचिन खरात (Sachin Kharat) यांनी म्हटलं आहे. महत्त्वाच्या बातम्या- Read the full article

[bharatlivenewsmedia]

माझी कहाणी : मी कमी कमावते म्हणून बायको रोज टोमणे मारते, मला जगणं नको झालंय, मी काय करु ?

माझी कहाणी : मी कमी कमावते म्हणून बायको रोज टोमणे मारते, मला जगणं नको झालंय, मी काय करु ?

माझी कहाणी : मी कमी कमावते म्हणून बायको रोज टोमणे मारते, मला जगणं नको झालंय, मी काय करु ? प्रश्न: मी एक विवाहित पुरुष आहे. पण माझ्या आयुष्यात काहीही चांगलं घडत नाही आहे. मी माझ्या आयुष्यातील सर्वात कठीण काळातून जात आहे. या मागचे मोठ कारण म्हणजे माझं काम. खरं तर, मी जिथे काम करतो तिथे मला खूप कमी पैसे मिळतात. त्यामुळे माझी बायको मला टोमणे मारत असते. जेव्हा मी माझ्या पत्नीला डेट करत होतो, तेव्हा…

[vaibhavvaidya5233]

आक्रोश...!

कुठून करावी सुरवात..? " बाळा तुला आयुष्यभर खाऊ घालेल तू घरी ये...! तुला मी काहीही बोलणार नाही ! पण तू घरी ये तो आजार ( कोरोना ) आलाय त्याने माणसाचा जीव जातोय म्हणे, माझ्या लेकरा तू घरी ये ! " अस म्हणत पुण्यात स्पर्धा परीक्षेची तयारी करणाऱ्या आपल्या मुलाला घरी बोलवण्यासाठी विनवणी करणाऱ्या आई पासून सुरवात करावी की, आपला घरचा आधार आपला नवरा, भाऊ, बाप, आई, ताई, मावशी, आजी, आजोबा त्या कोरोनाने हिरावून घेतले आणि त्यांची अंतीमविधी सुद्धा स्मशानात तर हॉस्पिटलच्या इलेक्ट्रॉनिक शेगडीवर केले गेले हाती आली ती चुमुठभर राख आपल्यातीलच कोणीतरी गेलंय याचा पुरावा म्हणून ! पण त्यांचं अंतिम दर्शन न मिळवू शकल्याने हंबरडा फोडणारी बायको, आक्रोश करणारी आई, आई, बाबा, दादा, ताई, मावशी, आजी, आजोबा असे आवाज देत काळीज पिळवटून टाकणारी मुलं..! यांच्यापासून सुरवात करू हा न सुटणारा प्रश्न आणि कोड ? 

कोणता दिवस काळ ठरेल हे माहीत नसते कधीच कुणाला पण ��ज ! समोर नाक तोंड न बांधलेला माणूस दिसला की, सरळ यम दिसतोय त्यात हा ही एक अक्रोष आहे ! काल परवा परवा आजोबां आजीच्या गप्पा गोष्टी ऐकणारी मुलांची कान आज सुनी सुनी झालीत कारण, कित्येकांच्या आजी आजोबांना कोरोना घेऊन गेलाय ! गोजिरवाण्या घरात लेकरांना गोजरणारी आई सुद्धा ओढून नेली या या काळाने ! मोबाईलवर ग्रुप ग्रुप भरले भावपूर्ण श्रद्धांजली वाहण्यात...! 30 सेकंद म्हणजे स्टेटस सुद्धा बरबटलेत हल्ली भावपूर्ण श्रध्दांजली फोटो आणि व्हिडिओने..! याचा न त्याचा मोबाईल बघा सहज सापडतील असे अनेक स्टेटस आणि फोटो... म्हणून वाटतयं मरण कॉमन झालंय आणि भावपूर्ण श्रध्दांजली देणे सुद्धा आपण कॉमन केलय..!

 जन्माला येणार तो जाणार हे ठरलंय. यावर जाम विश्वास आहे आपला प्रत्येकाचा...! पण अस बेवारस आणि निराधार सारखं एका एकी निघून जाऊ... यावर जे गेले त्यांचाही विश्वास नव्हता, पणं आज मात्र ती जिवंत माणसाला ठेवावा लागतोय हे सत्य..! 

" भुता परस्परे जडो मैत्र जीवांचे.." या माऊलींच्या ओळी सुद्धा सत्यात उतरताना धजवतात प्रत्येक मनात की, तो कोरोना positive आलाय, तो तर गेलाय त्याच्या त्याच्या कुटुंबाच्या मदतीला मी गेलो आणि मला झालं तर ? या भीतीने तर हाहाकार माजवलाय ! 

घरातील एक व्यक्ती या आजाराने गेला आणि त्याच सगळ कुटुंब जरी एकदम ठणठणीत असेल तरी सुद्धा त्याच्या घरी कोणी फिरकत नाही. ती कुटुंब आज घरात आणि गावात असून वाळीत टाकली गेलीत हा एक सामजिक आक्रोष आहे की..

अंत्यविधीला गर्दी करणारी नातेवाईक, आप्तेष्ट, मित्र, परिवार सगळी सगळी मंडळी हतबल झालीत भीतीने आणि या घटनांनी...! फार जवळची माणसं निघून चाललीय कुणाचा निरोप न घेता..! आज त्यांच्या जवळचा कोणी गेलंय उद्या अजून कुणाचा ? आपला ? हे सुन्न करणारे प्रश्न आणि विचार..!

" तिचा तो गेलाय आणि त्याची ती.." यातच गणित वाढतंय...! कारण रोज कुणाचं नी कुणाच , कोणी न कोणी चाललय ! तेही रोज ! सगळ हाताबाहेर चाललय अस अजिबात नाही..! आणि अजून सगळ हातात आहे असंही काही नाही ! पण हातात नाही आणि हातात आहे या दोन्ही परिस्थितीत काही शुल्लक गोष्टी आहे त्या व्यवहारात असलेल्या ज्या अनमोल आहे पण त्या कराव्या लागतील..!

माऊलींची पालखी सोहळ्यात नाचण्यात आता अडथळा आलाय हा आजार... पण मा��लींच पसायदान जगण्यात अडथळा आणणार आजही कोणी नाही आणि उद्याही कोणी नसेल ! म्हणून चला ना थोड पसायदान समजून घेऊन जगूया..! प्रेम, स्नेह, काळजी, जिव्हाळा, माणुसकी यासारख्या शुल्लक वाटणाऱ्या पण अनमोल गोष्टींचा प्रचार प्रसार आणि दैनंदिन जीवनात व्यवहार करूया..!

सोबत काही घेऊन आलो नाही जाणार नाही... मग का पळायचं प्रत्येक वेळी भौतिक सुखमागे थोड वैश्विक सुख अनुभवलं तर नक्कीच हा आक्रोश थांबेल त्यासाठी आपल्याला नको त्या गोष्टीत धावन थांबवावं लागेल..! 

" या जगात सगळ्यांचं सगळ काही फक्त सुखासाठी चालू असते...!" यापलिकडे आहे का कुणाचं काही तर नाही ना..! मग थोड जगूया आणि दुसऱ्यांना ही जगू देऊया..! पण त्यासाठी सगळ्यात अगोदर मूळ निसर्गाला अपेक्षित असलेला आणि माणूस म्हणून आपल्यालाच आपल्याकडे बघायला परमानंद वाटेल असा चांगला माणूस होण्यासाठी जे जे शक्य ते ते करूया आणि माणूस होऊया..! 

जगण्याला अर्थ असतो तो सापडला की, इतर शोध आपोआप थांबतात पण जेव्हा जगण्याचा खरा अर्थ सापडतो तेव्हाच...

प्रत्येकाला शोधता येतो अर्थ, प्रत्येकाच्या आयुष्याला अर्थ आहे पण तो आपण आपला शोधायचा असतो ही एक मानव जातीची परीक्षा...! 

[pradip-madgaonkar]

बायको : अहो ऐका ना! तुम्हाला एक प्रश्न विचारते...

Pradip : विचार ना!

बायको : कोणाची स्मरणशक्ती कमकुवत असते... पुरुषाची की बाईची?

Pradip : अर्थात, पुरुषाची

बायको : कशावरून?

Pradip : पुरुष लोक एखाद्या सुंदर बाईला बघताच आपलं लग्न झालंय हेच विसरून जातात!

🥳🥳🥳🤣🤣🤣🤗🤗🤗😃😃😃😉😉😉

[dearsociety01]

सोसायटीची जमीन सोसायटीच्या नावावर केली की नाही? कन्व्हेन्स झालंय का? फ्लॅट खरेदीनंतर, गृहनिर्माण संस्था नोंद करून तात्काळ कन्व्हेअन्स (अभिहस्तांतरण) करून सातबारा वर संस्थेचं नाव का लावावं याची उदाहरणासह महतोपयोगी माहिती दिली गेली आहे।

तुमच्या समिती सदस्यांना पाठवा.

सोसायटी संबंधित सर्व सेवांसाठी संपर्क करा. 9175733957

१) डीम्ड कन्व्हेयन्स

२) थकबाकी वसुली

३) अतिक्रमण कारवाई

४) निवडणूक

५) सोसायटी नोंदणी

लोकहितवादी

श्री युवराज उत्तमराव पवार

अध्यक्ष, डियर सोसायटी वेल्फेअर असोसिएशन

Email : contact@dearsociety.in

Website : dearsociety.in

Contact : 9175733957

[prashantmmodi]

सातारी कंदी पेढा

मिथक आणि वास्तव

भारतामध्ये पेढा बऱ्याच ठिकाणी उत्पादित होतो, प्रत्येक ठिकाणची पेढा बनविण्याची पद्धत आणि खासियत वेगळी आहे. त्यामुळेच पेढ्याला ठिकठिकाणी वेगवेगळ्या नावाने ओळखतात.

मथुरेचे पेढे, सातारी कंदी पेढे, राजस्थानमधील चिवाला येथील पेंडा, धारवाडी पेढा, कुंथलगिरी येथील पेढा, गुजरात भुज येथील पेढा, नरसोबाची वाडी येथील पेढा, जेजुरी येथील पेढा अशी काही खास ठिकाणे आहेत.

सातारी कंदी पेढा आणि मथुरा, कुंथलगिरी, नरसोबाची वाडी येथील पेढ्यांमध्ये साम्य आढळते. तरीही भाजणीची उत्कृष्ट पद्धत आणि फिक्केपणा तसेच मर्यादित गोडवा यामुळे सातारी कंदी पेढाच भारतामध्ये वरचढ आहे असे आपण नक्कीच म्हणू शकतो.

सातारी कंदी पेढा हा खमंग भाजणीचा, खरपूस भाजलेला, मर्यादित गोडव्याबरोबरच वेलचीचा निसटता स्वाद देतो.

कंदी भाजणीमुळे तोंडात पटकन विरघणारा पेढा हे सातारी कंदी पेढ्याचे वैशिष्ट्य.

कंदी पेढा नाव कसे पडले याला काही आख्यायिका आहेत, कोण म्हणते ब्रिटिशांनी दिले, कोण म्हणते करंडीत मिळायचा त्यामुळे , कोण म्हणते कंदमुळे असलेल्या रानातून भागातून खवा यायचा त्यामुळे ..वगैरे वगैरे...

या सर्व आध्यायिका धांदात चुकीच्या आहेत.

पेढ्याच्या खरपूस भाजणी लाच कंदी भाजणी म्हणतात ..

पेढा तयार होताना जी खरपूस भाजणी असते तिलाच कंदी नावाने ओळखलं जातं.

'कंदी भाजणीचा पेढा' अशी तुळजाराम मोदी यांची पूर्वी एअर इंडियाच्या विमानांमध्ये जाहिरात असायची.

भाजणीमुळे जो मंद सुगंध पसरतो त्यावरून कंदी भाजणीची चाचणी लक्षात येते.

कंदी भाजणी हे एक कौशल्य आहे, प्रतिभा आहे. हे कौशल्य, ही प्रतिभा संपादन करणं प्रत्येकाला जमणे केवळ अशक्य. म्हणूनतर प्रत्येक दुकानातील पेढ्याच्या चवीमध्ये फरक आहे.

खवा भाजणे, प्रमाणात साखर घालणे, ती विरघळली कि इलायची पेरणे हे कोणीही करू शकते, त्याला फार काही ज्ञान लागत नाही.. पण हीच कंदी भाजणी असा गैरसमज करून घेत अर्धवट ज्ञान घेऊन असंख्य कंदी पेढ्याचे व्यापारी तयार झालेत.

मात्र अस्सल कंदी भाजणी घेणे मोजक्याच पारंपरिक आणि खानदानी घराण्यांना जमते..

पुर्वी तुळजाराम मोदी, नारायणराव लाटकर, बी. एम. लाटकर, बाळप्रसाद मोदी, राजाराम मोदी हे स्वतः भल्या पहाटे शुचिर्भूत होऊन, देवपूजा करून सोवळ्यातच दूध घोटवायचे .. त्याचा खवा बनवायचे, तदनंतर लगेच तो खवा मुस्त्याने घोटवत अस्सल कंदी पद्धतीने भाजत कुंदा मारायचे..

यानंतरच गडी लोकांना म्हणजेच कामगारांना कारखान्यात प्रवेश असायचा, त्यांचे काम फक्त पेढे हातावर वळत गोलाकार बनवून ताटात लावून दुकानामध्ये विक्रीला पाठवायचे असे.

असाच आणि असाच नियम होता.

नंतरच्या पिढीने उदार धोरण स्वीकारत मोजक्या विश्वासहार्य लोकांना ही भाजणी कशी असते याचे ज्ञान दिले...आणि कंदी भाजणीचे रहस्य हळहळू जगजाहीर झाले.

कोणत्याही पदार्थाला भौगोलिक परिस्थिती सुद्धा तितकीच महत्वाची आणि ��वश्यक असते.. तशीच कंदी पेढ्याला सातारचे आल्हाददायक वातावरण पण लाभले..

आणि म्हणूनच कंदी पेढ्याला सातारी कंदी पेढा हे नाव मिळाले आणि सातारी कंदी पेढा जगातल्या खवैयांच्या जिभेवर रुळला.

पुर्वी कंदी पेढा बनविताना उत्पादक स्वतःच खवा बनवायचे, त्यासाठी सुरवातीला साताऱ्याच्या डोंगराळ भागातून दूध यायचे, नंतर कोल्हापूर बॉर्डर वरून यायचे .. आजही सातारा आणि कोल्हापूर येथे दुधाचा दर्जा तुलनेने सर्वोत्कृष्ट आहे.

काळ बदलला, कंदी पेढा बनवायचे अर्धवट टेक्निक जगजाहीर झाल्याने बरेचजण या व्यवसायात उतरले .. तयार खवा घेऊन पेढा बनवू लागले तिथेच चव बदलायला सुरवात झाली.

अस्सल कंदी भाजणीचा पेढा बनविणे सोपे असते तर साताऱ्यात आजपर्यंत एकच कै. तुळजाराम मोदी यांना मिठाई शास्त्रज्ञ म्हणून त्या काळच्या राष्ट्रपतींच्या हस्ते गौरविले गेले नसते. असो..

(मोदी-लाटकर याबद्दल परत कधीतरी माझ्या शब्दात मांडेन)

कच्या मालाचा दर्जा घसरला आणि साहजिकच फिनिश गुड्स वरती परिणाम झाला.

परराज्यातील लोकांनी सुद्धा या व्यवसायामध्ये उदरनिर्वाहासाठी प्रवेश केला. मात्र त्याचा दर्जा टिकविण्यात त्यांना रस नसल्याने केवळ आर्थिक उन्नत्तीसाठी पेढ्यांमध्ये साखरी पेढा, दोन नंबर अशा क्वालिटी आल्या. त्यामुळे चवीचा दर्जा अजून खालावत गेला. आतातर मैदा पण मिसळतात काही जण.. असो..

कंदी पेढ्यांचे उत्पादक ते कंदी पेढ्यांचे व्यापारी हा साताऱ्याच्या कंदी पेढ्याचा प्रवास कडू आहे. दुर्दैवी आहे.

ग्राहक पण याला काही प्रमाणात जबाबदार आहेत.. वाटायचे तर आहेत म्हणून दोन नंबरची क्वालिटी डिमांड ग्राहकांनीच निर्माण केली.. दोन नंबर पेढा निर्माण झाला अन वाटणारे आणि खाणारेपण मूळ चव विसरले 🤦🏻

फारच अति झालंय म्हणून आता साताऱ्याचा कंदी पेढा जीआय मानांकनाखाली आणणे आवश्यक आहे. मात्र ज्यांनी कंदी पेढ्याचा धंदा मांडलाय ते याला साथ देत नाहीत ही शोकांतिका आहे.

असो.. इतर कोणाबद्दल मी सध्या तरी बोलणार नाही .. माझ्याबद्दल इतकंच सांगेन कि माझ्याकडे अस्सल कंदी भाजणीचा पेढा बनतो, अजूनही लाकडाच्या, कोळशाच्या ताव्यावर भाजला जातो, चाचणी पारंपरिक पद्धतीने होते, खवा स्वतःचा आहे (बाहेरचा बिलकुल नाही), हायजिन मेंटेन असते, कंदी भाजणीची मूळ चव जपणे हा माझा धर्म आणि कर्तव्य आहे.

ही कंदी पेढ्याची चव अनुभवायला जरूर या.

येणे शक्य नसल्यास मला 91455-00012 ला मेसेज क��ा मी तुम्हाला ��ोच करेन. (अर्थातच विना��ूल्य).

ही पोस्ट लिहण्यास सातारकरांनी मला टॅग केले, मेसेज केले, हक्काने सांगितले, समक्ष भेटून सांगितले .. (पाठपुरावाचं केला जणू.. 😀)..

या बहुमानाबद्दल आभार न मानता ऋणी राहणे मी पसंत करेन.

फेसबुक सातारा या व्यासपीठाचे अत्यंत प्रामाणिकपणे आभार.

टीप:- जीआय मानांकनासाठी छत्रपती उदयनराजे यांनी पुढाकार घेतला असून युवानेते संग्राम बर्गे त्यासाठी मेहनत घेत आहेत. त्यांना आपल्याच साताऱ्याचे श्रीधर पारुंडेकर, महेश निकम टेक्निकल करस्पॉन्डन्स पूर्ण करण्यासाठी साथ देत आहेत. आई जगदंबा हे कार्य पूर्णत्वाला नेवो 🙏🏻🕉.

कंदी पेढ्याच्या विक्रेत्यांना मी एवढच विनंती करेन कि दर्जा ठेवा .. ग्राहकांनी पण दर्जा बघावा .. 🙏🏻

याआधी आपल्या साताऱ्याचे राजेंद्र पाटील आणि पुणेस्थित आंतरराष्ट्रीय फूड एक्सपर्ट डॉ. उदय पोतदार यांनी कंदी पेढ्याविषयक अभ्यासपूर्ण पोस्ट केल्या आहेत .. त्याची लिंक कमेंट मध्ये देईन.

वरील पोस्ट माझ्या वैयक्तिक प्रत्यक्ष अनुभव, घेतलेली मेहनत, तिचा कस आणि आपल्या सर्वांनी दिलेली प्रेरणा यातून निर्माण झालेली आहे.

गोडवा वाढवूया..

प्रशांत मोदी (लाटकर)

जगप्रसिद्ध सातारी कंदी पेढ्याचे उत्पादक :-

मोदी'ज् नारायण पेढेवाले

विसावा नाका मारुती मंदिराशेजारी,

विसावा नाका, सातारा

91455-00012

वरील फोटो श्री नरेंद्र जाधव यांनी माझ्या कारखान्यात काढला आहे.

हाच फोटो कित्येक व्यापारी वापरतात. 🤦🏻😀

कृपया शेअर करा .. कॉपी पेस्ट करा

[airnews-arngbad]

Regional Marathi Text Bulletin, Aurangabad

Date – 19 December 2022

Time 7.10 AM to 7.25 AM

Language Marathi

आकाशवाणी औरंगाबाद

प्रादेशिक बातम्या

दिनांक १९ डिसेंबर  २०२२ सकाळी ७.१० मि.****

राज्य विधीमंडळाचं आजपासून नागपूरमध्ये हिवाळी अधिवेशन, मुख्यमंत्र्यांच्या चहापान कार्यक्रमावर विरोधी पक्षांचा बहिष्कार

मुख्यमंत्री आणि मंत्र्यांनाही लोकायुक्तांच्या कक्षेत आणण्याचा राज्य मंत्रिमंडळाचा निर्णय, चालू अधिवेशनात विधेयक मांडणार

राज्यातल्या ग्रामपंचायत निवडणुकीत ८० टक्क्याहून अधिक मतदान, उद्या मतमोजणी

मोरमुगाओ क्षेपणास्त्र- सज्ज विनाशिका भारतीय नौदलात सामील

महाराष्ट्र एकीकरण समितीचा महामेळाव्यास उपस्थित राहण्यास इचलकरंजीचे खासदार धैर्यशील माने यांना बंदी

बांगलादेशविरुद्धच्या पहिल्या कसोटी क्रिकेट सामन्यात भारताचा १८८ धावांनी विजय

आणि

फिफा फुटबॉल विश्वचषक स्पर्धेत अर्जेंटिना जगज्जेता  

****

राज्य विधीमंडळाचं आजपासून नागपूरमध्ये हिवाळी अधिवेशन सुरु होत आहे. या अधिवेशनात २३ विधेयके आणि पाच अध्यादेश मांडले जाणार आहेत.

दरम्यान, अधिवेशनाच्या पूर्वसंध्येला चहापानानंतर मुख्यमंत्री एकनाथ शिंदे आणि उपमुख्यमंत्री देवेंद्र फडणवीस यांनी वार्ताहरांशी संवाद साधला. भ्रष्टाचार विरोधी नवीन लोकायुक्त कायदा करण्याच्या विधेयकाला राज्य मंत्रिमंडळाने काल मान्यता दिली असल्याचं मुख्यमंत्र्यांनी यावेळी सांगितलं. शे��कऱ्यांच्या बाबतीत सरकार संवेदनशिल असून राज्यात सिंचनाचं क्षेत्र वाढवण्यासाठी मोठे निर्णय सरकारनं घेतल्याचं ते म्हणाले. विदर्भ आणि मराठवाड्यासाठी शक्य ते सर्व काही केलं जाईल, असं सांगत महाराष्ट्र - कर्नाटक सीमा वादाबाबत राजकारण न करण्याचं आवाहनही मुख्यमंत्र्यांनी यावेळी केलं. शेतकऱ्यांसंदर्भात घेतलेल्या निर्णयाची माहिती देतांना ते म्हणाले…

आतापर्यंत जेवढा निधी अतिवृष्टी आणि अवकाळी पावसासाठी सरकारने दिला नव्हता, जवळपास नऊ हजार कोटी रुपये अपेक्षित आहेत. सात हजार ४०० कोटी मंजुर झाले, चार हजार ८०० कोटी रुपयाचं प्रत्यक्ष वितरण झालंय, आणि सततच्या पावसामुळे झालेल्या नुकसानाचं ७५५ कोटी रुपये, त्याचंही वाटप झालेलं आहे. आणि त्याचबरोबर एनडीआरएफच्या नॉर्मच्या दुप्पट आम्ही मदत दिली. त्यामुळे शेतकर्यांच्या बाबतमीमध्ये सरकार अतिशय संवेदनशील आहे.

सांगली जिल्ह्याच्या जत तालुक्यातल्या म्हैसाळ योजनेच्या विस्तारीकरणास मंत्रिंडळानं मान्यता दिल्याचं मुख्यमंत्र्यांनी यावेळी सांगितलं. यासाठी साधारण दोन  हजार कोटी रुपयांचा खर्च अपेक्षित आहे. या योजनेतून कर्नाटक सीमेवर असलेल्या जत तालुक्यातल्या ४८  गावांना पिण्याचं पाणी तसंच सिंचनाचं पाणी मिळू शकणार आहे. त्या भागातला दुष्काळ दूर होण्यास या विस्तारित प्रकल्पाची मोठी मदत होईल, असं मुख्यमंत्री म्हणाले.

****

उप मुख्यमंत्री देवेंद्र फडणवीस यांनी यावेळी बोलतांना, चालू अधिवेशात भ्रष्ट्राचार विरोधी लोकायुक्त नियुक्तीसंदर्भातील विधेयक मांडलं जाणार असल्याचं सांगितलं. ते म्हणाले…

‘‘लोकायुक्त कायदा तयार करण्याच्या विधेयकाला मुख्यमंत्री महोदयांच्या अध्यक्षतेखाली आमच्या मंत्रिमंडळाने मान्यता दिली आहे. याच अधिवेशनामध्ये नवीन लोकायुक्ताचं बील मांडणार आहोत. पहिल्यांदा महाराष्ट्रामध्ये मुख्यमंत्र्यांना देखील लोकायुक्ताच्या कक्षेत आणण्याचं काम हे सरकार करणार आहे. मंत्रिमंडळ देखील आता लोकायुक्तांच्या कक्षेत येणार आहे आणि या कायद्यामध्ये अँटी करप्शन ॲक्ट जो आहे, त्या ॲक्टला देखील आता या कायद्याचा भाग केलेला आहे. त्यामुळे राज्यामध्ये पूर्ण ट्रान्स्परन्सी आणण्याच्या संदर्भात अतिशय महत्वाचं पाऊल हे उचललं गेलेलं आहे.

सीमा भागामध्ये इतर राज्यांमध्ये जाण्याची ही मानसिकता बोलून दाखवली जाते, त्यामागे कोणत्या राजकीय पक्षाचे लोक आहेत, याची सगळी माहिती इंटेलिजन्सच्या माध्यमातून आमच्याकडे आली असल्याचं फडणवीस यांनी यावेळी सांगितलं. योग्य वेळी ही माहिती जाहीर करण्यात येईल, असं ते म्हणाले.

****

सर्व क्षेत्रात राज्याच्या हिताचा कारभार करण्यात राज्य सरकार अपयशी ठरल्याचं सांगत विरोधकांनी अधिवेशनाच्या पूर्वसंध्येला मुख्यमंत्र्यांनी आयोजित केलेल्या चहापानावर विरोधकांनी ��हिष्कार टाकला. विधानसभेतले विरोधी पक्षनेते अजित पवार यांनी नागपुरात वार्ताहत परिषदेत सरकारच्या कारभारावर टीका करत, चहापानावर बहिष्कार घालत असल्याचं सांगितलं. अधिवेशनात विकासाच्या मुद्यावर या सरकारला आम्ही घेरणार असल्याचं ते म्हणाले. राज्यातलं सरकार सत्तेवर येऊन जवळपास सहा महिने होऊन गेले तरीही या सरकारकडून असलेल्या कोणत्याही अपेक्षा पूर्ण झालेल्या नाहीत, असं आरोप अजीत पवार यांनी केला. ते म्हणाले---

जे काही अतिवृष्टी झाली ऑक्टोबरमध्ये आणि त्याच्यामध्ये शेतकर्यांचं अतोनात नुकसान झालंय, उदाहरणार्थ सांगायचं झालं तर धान आणि कापूस आणि सोयाबिन यांचं नुकसान झालंय, त्याच्यामध्ये पिकविमा मिळत नाहीये, त्याच्यामध्ये खरेदी केंद्र व्यवस्थित केली जात नाहीये, खरेदी केंद्र सुरु करताना ठराविक तोंडं पाहून खरेदी केंद्र सुरु केली जातात. हे तर या सरकारचं अपयश आहे. आम्ही सरकार म्हणून काम करत असताना असा दुजाभाव करत नव्हतो. शेवटी ज्या भागामध्ये पिक जाणार असेल त्या भागामध्ये खरेदी केंद्र सुरु झाली पाहिजेत, ही आमच्या सरकारी भुमिका असायची. मात्र या सरकारची तशा प्रकारची भुमिका असताना दिसत नाही.

****

सीमावादावर अजून समाधानकारक तोडगा निघत नाही, अनेक उद्योग आणि प्रकल्प महाराष्ट्राबाहेर चाललेत, लक्षावधी युवकांचा रोजगार बुडाला, अशा अनेक प्रश्नांमुळे राज्यात अस्वस्थता आहे आणि या अस्वस्थतेला तोंड फोडण्याचं काम आम्ही या अधिवेशनात करु असं अजित पावर यांनी यावेळी सांगितलं. महापुरुषांबाबत सत्ताधारी पक्षाकडून सतत बेताल वक्तव्य केली जात असून त्याबद्दल क्षमा मागायलाही हे सरकार तयार नसल्यानं जनतेत असंतोष आहे, असं ते म्हणाले.

****

राज्यातल्या सात हजार ७५१ ग्रामपंचायतीच्या निवडणुकीसाठी काल किरकोळ अपवाद वगळता शांततेत मतदान झालं. राज्यात सरासरी ८० टक्क्याहून अधिक मतदान झाल्याचा अंदाज आहे. ग्रामपंचायत सदस्यांबरोबरच थेट सरपंच निवडले जाणार असल्यानं या निवडणुकीत मोठी चुरस दिसून आली. उद्या मंगळवारी या मतदानाची मोजणी केली जाणार आहे.

औरंगाबाद जिल्ह्यात २०८ ग्रामपंचायतीसाठी ८६ पूर्णांक ५५ टक्के मतदान झालं. हिंगोली जिल्ह्यात दिनांक ६१ ग्रामपंचायतींसाठी ८२ टक्के मतदान झालं. शिरडशहापूर आणि वारंगा फाटा इथं उशिरापर्यंत मतदान प्रक्रिया सुरू होती.

बीड जिल्ह्यात ६६३ ग्रामपंचायतींसाठी सरासरी ८० टक्के मतदान झालं.

जालना जिल्ह्यातल्या २५४ ग्रामपंचायतींसाठी सुमारे ८५ टक्के मतदान झालं.

उस्मानाबाद जिल्ह्यात १६३ ग्रामपंचायतींसाठी ८० टक्क्याहून अधिक मतदान झालं, तर तीन ग्रामपंचायतींची बिनविरोध निवड झाली.

लातूर जिल्ह्यातही ३३८ ग्रामपंचायतींसाठी ८० टक्के मतदान झालं.

कोल्हापूर जिल्ह्यात ४२९ ग्रामपंचायतीसाठी सरासरी ८४ टक्के, सिंधुदुर्ग जिल्ह्यात २९३ ग्रामपंचायतींसाठी सुमारे ७५ टक्के, बुलडाणा जिल्ह्यात ८० पूर्णांक ४७ टक्के, वाशिम जिल्ह्यातल्या २८० ग्रामपंचायतींसाठी ८० पूर्णांक ५४ टक्के, तर जळगाव जिल्ह्यात ८० पूर्णांक २४ टक्के मतदान झालं.

सोलापूर जिल्ह्यातल्या १७७ ग्रामपंचायतीसाठी ८१ पूर्णांक १९ टक्के, भंडारा जिल्ह्यात ७८ पूर्णांक २२ टक्के, पालघर जिल्ह्यातल्या ६१ ग्रामपंचायतींसाठी ७८ पूर्णांक ६३ टक्के मतदान झालं.

****

मोरमुगाओ ही रडारपासून सुरक्षित असणारी क्षेपणास्त्र- सज्ज विनाशिका संरक्षणमंत्री राजनाथ सिंह यांच्या उपस्थितीत काल भारतीय नौदलात सामील करण्यात आली. मेक इन इंडिया अंतर्गत मुंबईतल्या माझगाव गोदीत ही युद्धनौका तयार करण्यात आली आहे. स्वदेशी बनावटीची ही दुसरी विनाशिका आहे. यावेळी संरक्षणदल प्रमुख जनरल अनिल चौहान, नौदल प्रमुख ॲडमिरल हरीकुमार तसंच माझगाव गोदीचे अध्यक्ष आणि व्यवस्थापकीय संचालक व्हाईस ॲडमिरल नारायण प्रसाद उपस्थित होते.

****

विकासाबरोबर पर्यावरणाचा समतोल राखणं ही काळाची गरज आहे, जागतिक तापमात वाढ होण्याच्या काळात वन विभागाचं पर्यावरण संवर्धनाचं कार्य ईश्वरीय आहे, अशा शब्दात मुख्यमंत्री एकनाथ शिंदे यांनी वन विभागाच्या कार्याचा गौरव केला. काल नागपूर इथं वनविभागाच्या वन भवन या इमारतीचं उद्घाटन आणि उत्कृष्ठ कार्य करणाऱ्या अधिकारी, कर्मचाऱ्यांना पदक वितरण मुख्यमंत्र्यांच्या हस्ते करण्यात आलं, त्यावेळी ते बोलत होते. मुंबई, ठाणे या भागात अर्बन फॅारेस्ट ही संकल्पना पुढे येत असून, त्यामुळे प्राणवायु वाढण्यास नक्कीच मदत होईल, असं ते म्हणाले. नुकतंच लोकार्पण करण्यात आलेल्या समृध्दी महामार्गावर ३५ लाख झाडं लावण्याचं नियोजन असल्याचं मुख्यमंत्र्यांनी सांगितलं. वनमंत्री सुधीर मुनगंटीवार यावेळी उपस्थित होते.

****

महाराष्ट्र लोकसेवा आयोगाच्या परीक्षा पद्धतीत बदल करून त्याची अंमलबजवणी २०२३ पासून करण्याऐवजी २०२५ पासून लागू करावी, अशी मागणी महाराष्ट्र प्रदेश काँग्रेस समितीचे अध्यक्ष नाना पटोले यांनी केली आहे. हिवाळी अधिवेशनच्या पार्श्वभूमीवर काल नागपूर इथं ते पत्रकारांशी बोलत होते. या निर्णयामुळे लाखो विद्यार्थ्यांना फटका बसू शकतो, विद्यार्थ्यांचं हित विचारात घेऊन नवीन परीक्षा पद्धत दोन वर्षांनंतर लागू करावी, असं पटोले म्हणाले.

****

जळगाव जिल्हा दूध संघाच्या अध्यक्षपदी भारतीय जनता पक्षाचे आमदार मंगेश चव्हाण यांची बिनविरोध निवड झाली आहे. नुकत्याच झालेल्या दुध संघाच्या निवडणुकीत भाजप-शिंदे गटाच्या शेतकरी सहकार पॅनलनं राष्ट्रवादी काँग्रेसचे नेते आमदार एकनाथ खडसे यांच्या गटाचा पराभव करत विजय मिळवला होता. खडसे यांच्या गटाला केवळ चार जागांवरच समाधान मानावं लागलं होतं. तब्बल सात वर्ष खडसे यांच्या नेतृत्वाखालील संचालक मंडळाची या दूध संघावर सत्ता होती.

****

बेळगावमध्ये आज महाराष्ट्र एकीकरण समितीचा महामेळावा होत आहे. मात्र या मेळाव्यास इचलकरंजीचे खासदार आणि राज्य सरकारच्या सीमाप्रश्नी नेमलेल्या तज्ज्ञ समितीचे अध्यक्ष धैर्यशील माने यांना उपस्थित राहता येणार नाही. त्यांना बेळगावचे जिल्हा दंडाधिकारी नितेश पाटील यांनी बेळगावात प्रवेशबंदी केली आहे. कायदा आणि सुव्यवस्था बिघडण्याचं कारण देत त्यांना प्रवेशबंदी करण्यात आली आहे. कर्नाटक विधिमंडळ अधिवेशनाला प्रत्युत्तर देण्यासाठी मध्यवर्ती महाराष्ट्र एकीकरण समितीनं आज अधिवेशनाच्या पहिल्याच दिवशी या महामेळाव्याचं आयोजन केलं आहे. दरम्यान, खासदार माने यांनी बेळगावला महामेळाव्याला जाणार असल्याचं म्हटलं आहे.

****

औरंगाबाद महानगरपालिकेनं व्यापाऱ्यांना लावलेल्या आस्थापना कराला स्थगिती देण्यासंदर्भात सरकार सकारात्मक भूमिका घेईल, असं आश्वासन, पालकमंत्री संदीपान भुमरे यांनी दिलं आहे. जिल्हा व्यापारी महास���घाचे अध्यक्ष संजय कांकरिया यांच्या अध्यक्षतेखालच्या एका शिष्टमंडळानं यासंदर्भात काल मंत्री भुमरे यांची भेट घेऊन व्यापाऱ्यांच्या अडचणी सांगितल्या. या शिष्टमंडळानं आस्थापना कराच्या मुद्द्यावरती व्यापाऱ्यांच्या भावना बोलून दाखवल्या, यावेळी पालकमंत्र्यांनी व्यापाऱ्यांची बाजू ऐकून घेतली आणि यावर सकारात्मकपणे विचार करू असं आश्वासन दिलं. महापालिका आयुक्त डॉ. अभिजीत चौधरी हे यावेळी उपस्थित होते.

****

औरंगाबाद जिल्ह्यात सिल्लोड इथं एक ते पाच जानेवारी दरम्यान होणारा राज्यस्तरीय कृषी आणि सांस्कृतिक महोत्सव शेतकऱ्याला सक्षम करणारा ठरणार असल्याचं, कृषिमंत्री अब्दुल सत्तार यांनी म्हटलं आहे. औरंगाबाद इथं काल या महोत्सवाच्या नियोजनासंदर्भात आयोजित बैठकीत ते बोलत होते. या महोत्सवात कृषी विभागाचे कार्यक्रम, कृषि विद्यापीठाच्या समन्वयानं विविध पिकांच्या लागवड तंत्रज्ञानापासून ते विपणनापर्यंत माहिती देणाऱ्या चर्चासत्रांमधून, विचारमंथन होईल, असं त्यांनी सांगितलं. शासनाच्या प्रत्येक विभागानं नेमून दिलेली जबाबदारी चोखपणे पार पाडण्याचे निर्देशही सत्तार यांनी दिले. यावेळी कृषी आयुक्त सुनील चव्हाण, जिल्हाधिकारी अस्तिक कुमार पांडेय, मुख्य कार्यकारी अधिकारी  विकास मिना उपस्थित होते.

****

बांगलादेशविरुद्धच्या पहिल्या कसोटी क्रिकेट सामन्यात भारतानं १८८ धावांनी विजय मिळवत दोन सामन्याच्या मालिकेत १-० अशी आघाडी घेतली आहे. विजयासाठी बांगलादेशला दुसऱ्या डावात ५१३ धावा करण्याचं लक्ष्य भारतानं दिलं होतं. मात्र त्यांचा संघ केवळ ३२४ धावाच करु शकला. सामनावीरचा किताब फलंदाजी आणि गोलंदाजीतही चमक दाखवणाऱ्या भारताच्या कुलदीप यादवला देण्यात आला.

****

फिफा फुटबॉल विश्वचषक अर्जेंटिनानं पटकावला आहे. काल रात्री कतार मध्ये झालेल्या अत्यंत चुरशीच्या अंत���म सामन्यात अर्जेंटिनाने फ्रान्सचा पेनल्टी शूट आऊट मध्ये चार-���ोन असा पराभव केला. अर्जेंटिना ने तब्बल ३६ वर्षांच्या प्रतीक्षेनंतर फुटबॉल विश्वचषक जिंकला आहे. विश्वचषकात एकूण सात गोल करणाऱ्या मेस्सी ने गोल्डन बॉल तर आठ गोल करणाऱ्या एमबाप्पे याने गोल्डन बूट पटकावला.

****

पायाभूत सुविधांच्या सूत्रबद्ध विकासासाठी केंद्र सरकारनं आखलेला गतिशक्ती कार्यक्रम आणि विविध कल्याणकारी योजना, या विषयावर आधारित मल्टिमीडिया चित्रांचं प्रदर्शन, जालना इथं रेल्वे स्थानकावर भरवण्यात आलं आहे. भारत सरकारच्या माहिती आणि प्रसारण मंत्रालयाअंतर्गत केंद्रीय संचार ब्युरोच्या औरंगाबाद क्षेत्रीय कार्यालयानं, दक्षिण मध्य रेल्वे आणि जिल्हा प्रशासनाच्या सहकार्यानं, केंद्र सरकारला आठ वर्षं पूर्ण झाल्यानिमित्त भरवण्यात आलेलं हे प्रदर्शन येत्या २१ तारखेपर्यंत सकाळी ९ ते रात्री ९ या वेळात सर्वसामान्य जनतेसाठी खुलं राहणार आहे.

****

राज्य शासनाच्या बाल संगोपन योजनेअंतर्गत परभणी जिल्ह्यातल्या ६२० लाभार्थी बालकांच्या खात्यात ४७ लाख चार हजार ७०० रुपये अनुदान जमा करण्यात आलं आहे. ही जिल्ह्यातली आतापर्यंतची सर्वोच्च लाभार्थी संख्या असल्याची माहिती, जिल्हा महिला आणि बालविकास अधिकारी कैलास तिडके यांनी दिली. या योजनेअंतर्गत अनुदान थेट लाभार्थांच्या बँक खात्यात जमा केलं जातं.

****

कर्जतमध्ये होणाऱ्या पहिल्या स्त्री शिक्षिका साहित्य संमेलनाच्या अध्यक्षपदी औरंगाबाद जिल्ह्यातील कन्नडच्या प्रख्यात कवयित्री प्रा. प्रतिभा अहिरे यांची निवड झाली आहे.  येत्या ३ जानेवारी रोजी हे पहिले स्री शिक्षिका साहित्य संमेलन होत आहे.

****

[sanjana123456-blog]

"काय म्हणालास? तिने तुझ्यासाठी काय केलंय??"

भावाकडे मुक्कामी आलेली स्वरा सुधीर ला विचारत होती. स्वरा बाहेरून आली आणि नमिता ला तिने रडत रडत बाहेर पडताना पाहिलं. मध्ये येताच भावावर प्रश्नांचा भडिमार सुरू केला...

"दादा वहिनीला काय झालंय?? का रडत होती ती..."

"नको नाव काढुस तिचं.. डोक्याला ताप आहे नुसता...सतत कटकट...आज ही वस्तू आन..किराणा आन..हे आन..ते आन...जरा म्हणून आराम नाही. म्हटलं तिला पार्टीत न्यावं तर घर आवरत बसते, स्वतः नीट तयार होत नाही, दरवेळी उशीर होतो मला...काही म्हणून माझ्यासाठी काही करत नाही, कधी छान तयार होऊन समोर येत नाही, घरी आल्यावर 2 शब्द बोलत नाही...मला सांग तू वागतेस का अशी तुझ्या नवऱ्याशी? आणि आज तर विचित्रच वागत होती... आज काय प्लॅन आज काय प्लॅन म्हणे...आज आराम करायचा आहे मला आणि आजच काय सुचलं हिला हे..."

स्वरा ने पूर्ण घरावर एक नजर टाकली, इस्त्री चे कपडे अर्धवट तसेच, किचन मधून फोडणीचा वास, झाडू फरशीवर मध्यातच पडलेला...

तिला सगळं समजलं...तिने बोलायला सुरुवात केली..

"तिने काय केलंय? असं कसं म्हणू शकतोस रे तू??

स्वरा मुक्कामी राहत होती, तिने वहिनीला नीट ओळखलं होत, त�� दिवसभर काय करते हे तिने पाहिलं होतं...

"दादा...चुकलास तू...

पूर्ण लिंकवर

[omkarbhoir]

डोंगर, देवदार आणि दगड

प्रस्तावना 

हिमालयात फिरायला गेलेला तसा मी काही पहिला मनुष्य नाही. अगदी अभ्यासपूर्ण, जिज्ञासू आणि संशोधक मन असलेला आणि हिमालयाचं रहस्य आता मीच सोडवणार असा विचार करणारा तर मुळीच नाही. कामाच्या रहाटगाड्यात कंटाळलेलो आम्ही तिघे जण काहीतरी वेगळं म्हणून कामधंदे सोडून फिरायला गेलो तेवढंच काहीसं ऍडव्हेंचर. तिघांचे तीन वेगळे विचार, कामं करण्याच्या वेगळ्या पद्धती आणि समोर दिसतंय ते चितारण्याच्या वेगळ्या शैली. हे जे तुम्ही आता काही वाचताय, पाहताय हि माझी शैली.

हे प्रवास वर्णन नाही, अनुभवकथन नाही, हा काही प्रवासाचा इतिवृत्तांत सुद्धा नाही, तर मला गोळा कराव्याशा आणि सांगाव्याशा वाटलेल्या क्षणाचा घेतलेला मागोवा आहे. हे काही पॅचेस आहेत; आठवणीत सदैव कोरल्या गेलेल्या क्षणांचे. बरं, या फक्त आठवणी नाहीयेत तर त्यासोबत काही पुरावे सुद्धा आहेत, त्या क्षणांचे. पहिला पुरावा म्हणजे, गोळा केलेले काही दगड; जे निःशब्द, शाश्वत असतात. त्यांना भावना नसतात पण त्यांनी सगळं सोसलेलं असतं, अनुभवलेलं असतं. दुसरा पुरावा म्हणजे  झाडांची पानं आणि लाकडाचे काही तुकडे, झाडं तशी दगडांइतकी जुनी नसतात. पण ती नव्याने येत असतात, बहरत असतात. त्या झाडांच्या आधीच्या पिढ्यांनी, दगडांसारखंच सगळं पाहिलेलं असतं, आळीपाळीनं. त्या ज्ञानाच्या आणि अनुभवाच्या जोरावर ती तग धरून उभी असतात.

असेच काहीसे क्षण, काही पुरावे सांगणारे हे शब्द. बस्स, त्यापलीकडे काही नाही.

...........

९ ऑगस्ट, २०१८. गुलमर्ग, काश्मीर.

“इरफानभाई, अब ये टुरिस्ट स्पॉट बोहोत हो गये. किधर ऐसी जगह ले चलो, जहाँ कोई नहीं हो.”

आमचे घोडे रस्ता सोडून कच्च्या वाटेला लागले. घोडा आणि इरफान सराईतपणे त्या गोल दगडांवरून आणि गुडघाभर चिखलातून जात होते. आम्ही पाठीवर ��ॅगा आणि मुठीत जीव घेऊन कसेबसे त्या चार पायांच्या फुरफुरणाऱ्या प्राण्यावर बसलो होतो. हलकासा पाऊस पडत होता म्हणून इरफानची थोडी घाई चालली होती. त्या अरुंद पायवाटेवरून जाताना आजूबाजूच्या झुडूपाला आमचे पाय घासले जात होते. इथे आम्हाला माणसं दिसत नव्हती. उगाच खिदळणं नाही, मोबाईलवर फोटो काढणं नाही. जसजसे पुढे जात होतो, वाहत्या पाण्याचा आवाज तीव्र होत होता. इरफानला आम्हाला काय हवंय ते कळलं होतं.

एक ओहोळ होता तो. मोठमोठाले दगड असलेला, आधी भिजून गेलेल्या दगडांवर चांगलंच शेवाळ साचलं होतं. आजूबाजूला सरळ वाढलेली पाईन ची घनदाट झाडं आणि त्यातूनही झिरपून पडणारा पाऊस. ओलं करणारा नव्हे तर जॅकेटवर दवबिंदूंसारखा विसावणारा. या सगळ्याला खळाळत वाहणाऱ्या पाण्याचं पार्श्वसंगीत. पाणी मात्र स्वच्छ होतं. इरफान गेला आणि ओंजळीत पाणी घेऊन प्यायला. आम्हालाही बोलला, “पीओ, कुछ नहीं होता हैं” आम्ही सुद्धा एका रिकाम्या बाटलीत पाणी भरून घेतलं आणि घोटभर प्यायलो.

मग आम्ही तिथे विसावलो, बराच वेळ थांबलो. दगडांवर बसलो, ओल्या गवतातून फिरलो. निघालो तेव्हा दुपार टळून गेली होती. भूक जाणवायला लागली होती पण आम्हाला त्या दिवशीचा निवांत क्षण मिळाला होता.

...........

१० ऑगस्ट, २०१८. श्रीनगर, काश्मीर.

आठवणीत ठेवण्यासारख्या क्षणातला हा एक क्षण. लिहिताना पेनाची खरखर स्पष्ट ऐकू यावी, इतका निवांत आणि शांत. काय असेल या शांततेचं रहस्य? मला उगाचंच पहिल्या जगातून आलेल्या त्या पत्रकारांच्या भूमिकेत घुसायचं नाहीये. पण देवदारच्या लाकडांनी नटलेल्या या हाऊसबोट मधली हि उबदार शांतता; माझ्या मनातल्या ‘काश्मीर’ या समीकरणाबाबत अजूनच गोंधळ उडवत आहे. हि वरवरची शांतता की हाच या लोकांचा खरा पिंड? जादूच्या दुनियेत जसं काहीतरी एका क्षणी असतं, तेच दुसऱ्या क्षणी नसतं तसं तर हे फसवं जग नाही ना?

“काश्मीर का मौसम मुंबई के फॅशन कि तरह होता है; कब बदल जाये पता नहीं चलता. समझे?” आमचा ड्रायव्हर जावेद आम्हाला सांगत होता, ते कदाचित या अर्थीही लागू पडत असावं.

श्रीनगर वरून आम्ही निघालो होतो जाताजाता जावेद गाडीच्या समोरच्या काचेतून मान किंचित खाली वाकवत काहीतरी पाहत बोलला,  ** **

“ये जो सामने देख रहे हो ना? ये बड़ा वाला पेड़; इसे चिनारका पेड़ बोलते है.”

“जो ‘मोहब्बतें’ मूवी मै पत्ते उड़ते है ना? वो इसी पेड़ के होते है.”

“ये पेड़ काटने को अभी गवर्नमेंट का बैन है. सजा होती है; हाँ.”

मला त्या झाडाची पानं हवी होती. सुदैवाने मिळाली.

...........

१० ऑगस्ट, २०१८. झोजिला पास, काश्मीर.

एव्हाना निसर्गातली स्थित्यंतरं स्पष्ट जाणवायला लागली होती. पर्वतांचे आकार वाढत चालले होते आणि त्यांच्यावरची झाडं आता कमी होत होती. ठिसूळ दगडांचे अजस्त्र पर्वत, त्यांच्यावर नजर फिरवताना छाती दडपून जाईल एवढे भव्य. अशाच एका मोठ्या पर्वताच्या पायथ्याशी आम्ही चहासाठी थांबलेलो होतो. एरवी घाई करणारा जावेद सुद्धा निवांत होता. चहा येईपर्यंत आम्ही डोंगराच्या मंद चढावावर जायचा प्रयत्न केला. वर एक मेंढपाळ आपल्या बकऱ्यामेंढ्या घेऊन जवळजवळ बर्फापर्यंत गेला होता. चित्रविचित्र आकाराचे असंख्य दगड ��ोते, दगडांमध्ये कोणता तरी धातू नक्की असावा त्याशिवाय ते चमकत नसावेत. बराच वेळ थांबल्यानंतर जावेदची हाक आलीच. आम्ही पुढे निघालो.

...........

१० ऑगस्ट, २०१८. कारगिल युद्ध स्मारक, द्रास, काश्मीर.

युद्धस्य कथा: रम्या:

कुठे बनतात अशी माणसं? बलिदान, शहीद होणं ऐकायला किती छान वाटतं पण वेळ आलीच तर आम्ही काय करु? कसे वागू? आम्हाला खरंच किंमत कळते या त्यागाची कि त्यांनासुद्धा त्याचा पगार मिळतो, बऱ्याचश्या सवलती मिळतात असं म्हणून फक्त सोडून देतो आपण? झेंड्यासाठी जीव देणाऱ्या या सैनिकांना काय वाटत असेल जेव्हा ते सुटीवर घरी येतात आणि गलिच्छ राजकारणाने बरबटलेली वर्तमानपत्रं पाहतात? “हिटलर सारखा देश चालवला पाहिजे” असं जेव्हा नाक्यावरचे  विद्वान एकमेकांना म्हणतात तेव्हा काय वाटत असेल त्या महापुरुषांना ज्यांनी रक्त आटवलंय आणि सांडलंय या लोकशाहीसाठी?

द्रास च्या त्या कारगील युद्ध स्मारकातून बाहेर पडताना, कमानीवर एक ओळ लिहिली होती.

‘When you go home, tell them of us and say, ‘For their tomorrow, we gave our today.’

'जेव्हा तुम्ही घरी जाल तेव्हा जाऊन सांगा, तुमच्या भविष्यासाठी आम्ही आमचा वर्तमान दिलाय.'

आजूबाजूच्या हिमालयाइतकाच उत्तुंग पराक्रमाची आठवण म्हणून एक त्रिकोणी दगड मी चालता चालता उचलला. ‘टायगर हिल’

...........

११ ऑगस्ट, २०१८. लेह-लडाख.

डोंगरांचे आकार एव्हाना पूर्णतः बदलले होते. त्यात तळहातावर मावतील अश्या आकाराच्या अब्जावधी दगडांनी बनलेले पर्वत होते. तर काही पर्वत वाळूचे मोठमोठाले ढिगारे वाट��वेत तसे दिसत होते. काही पर्वतांच्या शिखरांवर बर्फ अजूनही होता तर काहींचा पूर्ण वितळलेला होता. दर दोन डोंगरांपलीकडून एखाद्या कपारीतून पाण्याचा प्रवाह झिरपत होता. शांत. संथ. खाली वाहणाऱ्या नदीला तो जाऊन मिळत होता. तिला दोन पावलं पुढे घेऊन जात होता.

बऱ्याच तासांच्या प्रवासानंतर लेह आलं. गाडीतून उतरलं कि जड झालेले श्वास जाणवत होते. अगदी रस्ता ओलांडताना सुद्धा थकायला होत होतं. राज्य बदललेलं नव्हतं पण माणसं, भाषा, धर्म आणि आजूबाजूचं वातावरण चांगलंच बदललेलं होतं. काहीही न करता आलेला थकवा जाणार नव्हताच किंबहुना काही केलं तर वाढणारच होता. फार विचार न करता आम्ही सरळ झोपी गेलो.

...........

११ ऑगस्ट, २०१८. फोर्ट रोड, लेह.

“च्यायला, हा कसला ड्राय डे? आपल्याकडे ड्रायडे ला ड्रिंक्स नाही मिळत. आणि इथे..”

“ड्रिंक्सचं सोड रे, नॉन वेज बंद नको असायला हवं होतं”

“हो ना यार, चिकन मोमो तरी ऍटलीस्ट”

“….”

“बरं, खायला काहीतरी साधंसं घेऊयात, मला ते तिबेटियन फ्लॅट नूडल्स नाही जमले फारसे.”

“हं”

“लोकं बाकी छान आहेत लडाखची; आपल्याला आवडली. उगाच काही कटकट नाही. लोकांना फसवणं नाहीं. निमूटपणे आपापलं काम करतात. विचारलं तेवढंच बोलतात. टुरिझम वाढलंय, एवढी लोकं येतायत पण नीट बोलतात; उद्धटपणा नाही, तुमच्या पुण्यासारख्या”

“आवडली ना? छान. घरी घेऊन जा मग त्यांना”

...........

१३ ऑगस्ट, २०१८. श्योक नदी पात्र, नुब्रा.

“किती वर्षं लागत असतील नाही या दगडांचे वाटोळ्या आकाराचे गोटे व्हायला? कित्येक वर्ष बर्फाखाली, पाण्याखाली रगडून निघत असतील. काय काय घरंगळत जात असेल यांच्या��रून. बर्फ, पाणी आणि अजून खूप सारी मोठी दगडं सुद्धा.

दगडं पण बघ ना, वेगवेगळ्या रंगाची, वेगवेगळ्या टेक्शचरची. हा प्रवाहच बघ किती मोठा आहे; ज्याच्या मधोमध आपण उभे आहोत. कितीतरी वर्ष लागली असतील फक्त हा प्रवाह बनायला आणि मग या दगडांचे गोटे.

बरं, आता या गोट्यांचं काय होणार पुढे? हे असेच राहतील कि झिजून झिजून छोटे होत होत वाळू बनून जातील?”

“...”

“आपण खूप लहान आहोत रे या सगळ्यांपुढे, खूप लहान”

...........

१४ ऑगस्ट, २०१८. पॅंगाँग तलाव.

भलाथोरला तलाव, भोवती शिखरावर बर्फ असणारे पर्वत. जोरजोरात वाहणारा अतिथंड वारा. त्यात पडणारा पाऊस. तो पाऊस अक्षरश: झोंबत होता. तलावात कमीतकमी पाय ओले करावेत असं वाटत होतं. पण थंडीत बूट काढायची हिंमत होत नव्हती. तरीही पाण्यात हात बुडवून पहिलाच. पाणी बर्फाइतकं थंड होतं. हात चोळतच आम्ही गाडीत येऊन बसलो. तेव्हा कुठे बरं वाटलं.

थोडं पुढे गेल्यावर एका ठिकाणी अजून बरेचसे पर्यटक होते, काही छोट्या टपऱ्या होत्या, तिथे गेलो. गेल्यावर कळलं आजूबाजूला फार मराठी लोकं आहेत. कोण कोणाला फोटो काढायला सांगतंय,कोण हाका मारतंय. क्षणभर आपण महाबळेश्वरला आलोय असं वाटलं.

...........

१५ ऑगस्ट, २०१८. चांगला पास.

आयुष्यात आज पहिल्यांदा स्नोफॉल पहिला. आजूबाजूला साचलेला बर्फ उचलून त्याचा हाताने गोळा करताना हात थंड पडले पण मज्जा आली. पटकन आरोहीची आठवण झाली. आरोही म्हणजे माझी भाची. ‘काश्मीरला येताना कालाखट्टा ची एक बाटली घेऊन यायची आणि तिथे हवे तेवढे बर्फाचे गोळे बनवुन खायचे’ हे तिचं खूप जुनं स्वप्न. मनातल्यामनात हसतच मी तिथल्या त्या झोपडीवजा हॉटेलात गेलो. बऱ्यापैकी गर्दी होती आत. बाहेरच्या थंडीमुळे आतली उब हवीहवीशी वाटत होती. आत चहा झाला नसता तरच नवल.

चहाचे पैसे देऊन आम्ही बाहेर पडलो. जॅकेट वर जमा झालेले बर्फाचे छोटे छोटे कण झटकून गाडीत बसलो. आणि परत रस्त्याला लागलो.

अजून काही तासांनी आम्ही लेहला पोहोचणार होतो. मग तिथून उद्या पहाटेच पुढल्या ठिकाणी निघणार होतो. नेक्स्ट डेस्टिनेशन. मनाली.

...........

१६ ऑगस्ट, २०१८. लेह आणि मनालीच्या मध्ये कुठेतरी.

भलताच वळणदार रस्ता आहे. ठिकठिकाणी दरड कोसळली आहे; ती हटवण्याचं काम चाललंय. हिमाचल प्रदेश टुरिझम ची ती बस, हळूहळू घाटातून पुढे चाललीये. हा प्रवास खूप थकवणारा आहे. बसच्या खिडकीतून खाली पाहिलं कि दरीच्या एकदम टोकावरून जाणारी बस ची चाकं दिसतायत. म्हणून खिडकी बाहेर पहायची तशी हिंमत होत नव्हती. आम्ही बसल्या बसल्या झोपा काढत होतो.

......

“टोंटी मिनिट ब्रेक फॉर टी, ओन्ली टोंटी मिनिट” बसचा क्लिनर ओरडून सांगत होता (बस मधल्या फिरंगींसाठी इंग्रजी).

बस मधली माणसं उतरत होती चहा पिऊन येऊन गाडीत परत झोपत होती. थोड्या थोड्या अंतराने चहासाठी थांबणं चालूच होतं. कदाचित, प्रवाशांपेक्षा ड्रायव्हरला त्याची जास्त गरज होती.

......

“कंटाळा आला राव आता, किती वेळ झाला च्यायला तोच डोंगर दिसतोय. हा डोंगराभोवती गोल गोल बस फिरवतोय कि काय?”

“.....”

“ए, उठ ए. किती झोपणार आहेस”

१७ ऑगस्ट, २०१८. मनाली.

दुसऱ्या दिवशी दुपारी, साधारण तीन वाजता मनाली आलं. जांभया देत हळूहळू सगळेजण बसमधून खाली उतरले.

...........

१९ ऑगस्ट, २०१८. मनाली.

मनाली खरंच सुंदर आहे. गेल्या दहा बारा दिवसापासून भटकणारे आम्ही इथे जरा विसावलोय. उशिरा उठतोय, हॉटेल मध्ये बॅग्स ठेऊन इकडे तिकडे भटकतोय. इथल्या शेजारच्याच, मॅक्स नावाच्या एका राजबिंड्या कुत्र्याशी चांगलीच मैत्री झालीये. तो रात्रीच्या जेवणाच्या वेळेस आमच्या सोबतच असतो. मनालीत येऊन खूप दिवसांनी बटर चिकन खाल्लं. खूप बरं वाटलं. अधूनमधून घरची आठवण सुद्धा येतेय, खासकरून जेवताना. घरी गेल्यावर पहिल्यांदा मासे खायचे हे आम्ही तिघांनी नक्की केलं.

सगळ्याबाजूनी डोंगरांनी वेढलेलं मनाली शहर आपल्याच मस्तीत जगतंय. वज्रेश्वरीला, आमच्या गावी, अबोलीची पुष्कळ झाड आहेत, माग��्या अंगणात. तशीच इथल्या  अंगणात गुलाबाची झाड आहेत. आणि महत्त्वाचं म्हणजे त्यावर बरीच फुलं सुद्धा आहेत. सिनेमा मध्ये पाहिलेल्या, पाठीवर सफरचंदाच्या टोपल्या घेऊन फिरणाऱ्या सुंदर बायका इथे खरंच दिसतायत. इतक्या सुंदर ठिकाणच्या मुली सुंदर नसत्या तरच नवल.

मनाली हे इतर कुठल्याही हिल स्टेशन सारखं आहे अस आम्हाला बरेच जण बोलले होते पण आमचा अनुभव वेगळा होता. कदाचित आम्ही उन्हाळ्याच्या सुट्ट्यांमध्ये आलो नव्हतो म्हणून असेल. काहीही असो, मनाली मध्ये आम्ही रमलोय.

...........

२१ ऑगस्ट, २०१८. मनाली.

मनालीतला तिसरा दिवस. आजूबाजूचं फिरून झालंय. घरच्यांसाठी काही छोट्या मोठ्या गोष्टी घेतल्यात. पण इथल्या नेचर पार्कमधुन पाय निघत नाहीएत. नेचर पार्क असावं तर असं. कुंपण घातलेलं एक जंगलच. उंचच उंच वाढलेली देवदार ची झाडं. अधून मधून दिसणारी काही छोटी-मोठी दगडं, बऱ्याचश्या दगडांवर शेवाळ आलंय. पण या शेवाळावरून पाय घसरत नाहीत. उलट ते छान मऊमऊ आहे. या जंगलातून एक पायवाट गेलीये. जंगलाच्या डाव्या बाजूला मनाल्सु नदी वाहतेय. तिथल्या थंड शांततेत सारखी आपली आठवण करून देतेय. जमिनीवर देवदार वृक्षाची फळ पडली आहेत त्यांना देवदार वृक्षाचा विशिष्ठ असा सुरेख वास आहे. हा वास हॉटेलात, देवळात आणि बऱ्याच ठिकाणी येत होता, हाउसबोटीत सुद्धा. कारण इथे सगळीकडे देवदारचीच लाकडं वापरली होती.** **

पार्कात खूप निरनिराळ्या प्रकारची माणसं दिसत होती. बरेचसे पर्यटक होते, स्थानिक बायका त्यांच्या पारंपरिक वेशात काहीतरी शोधत होत्या. विचारल्यावर कळलं कि त्या मशरूम शोधत होत्या. गोल हिमाचल पद्धतीची टोपी घातलेले लोक जाताना दिसत होते. कॉलेज ला जाणारी काही जो��पी सुद्धा एकांत शोधत तिथे आली होती. तो एकांत त्यांना तिथे मिळत होता. प्रत्येकाला प्रत्येकाचा निवांत वेळ मिळावा एवढं मोठं पार्क होतं ते. मला सुद्धा मिळाला, पण पहिल्या दिवसाचा पुरला नाही म्हणून दुसऱ्या दिवशी पुन्हा गेलो आणि तोही पुरला नाही म्हणून तिसऱ्या दिवशी सुद्धा गेलो. तिथे बसून मी पुस्तक वाचलं, डायरीत थोडंफार लिहिलं आणि चक्क एका मोठ्या दगडावर झोपलो सुद्धा.

तिथे ठेवलेले खुप पक्षी पाहिले. त्यातला सर्वात आवडला तो म्हणजे ‘चकोर पक्षी’. मी जेव्हा जेव्हा तिथे गेलो तेव्हा तेव्हा त्याला भेटून आलो. हाच पक्षी पाकिस्तानचा राष्ट्रीय पक्षी आहे हे नंतर कळलं.

शेवटच्या दिवशी गेलो तेव्हा तिथे एका भोजपुरी गाण्याचं शूटिंग सुरु होतं. लांब केस मोकळे सोडलेली एक सुंदर मुलगी फुलाफुलांच्या झोपाळ्यावर बसून झोके घेत होती. आजूबाजूला बरेच फिरंगी जमा झाले होते आणि गमतीनं शूट पाहत होते, फोटो काढत होते.

ती माझी शेवटची फेरी होती त्या पार्कातली, एवढ्या सुंदर ठिकाणाची दगडाव्यतिरिक्त काहीतरी आठवण मला हवी होती. मी देवदारच्या एका पडलेल्या अजस्त्र वृक्षाजवळ गेलो, त्या लाकडाचे काही तुकडे उचलले. मला परत त्या पार्कात जायचं होतं. ते तुकडे ओंजळीत घेऊन त्यांचा वास घेतला कि मी तिथे अलगद जाऊन पोहोचणार होतो. मी माझ्यासाठी ट्रिप वरुन आणलेली ती सर्वात मौल्यवान गोष्ट होती.

त्या पार्कने मला काय दिलं हे शब्दात सांगणं खरंच कठीण आहे. हा आमच्या ट्रिप चा शेवट होता. आणि तो शेवट खरंच सुंदर झाला.