#θρίλερ

[romios-gr]

Αμερικανικές εκλογές: Πάμε για… ανατροπές και θρίλερ ακόμα και μέρες μετά το κλείσιμο των κάλπεων! Οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ θα διεξαχθούν μεν στις 5 Νοεμβρίου, αλλά μπορεί να χρειαστούν ακόμη και μέρες αφού κλείσουν οι κάλπες έως ότου γίνει γνωστό ποιος είναι ο νικητής της πολύ αμφίρροπης αυτής εκλογικής αναμέτρησης ανάμεσα στην υποψήφια των Δημοκρατικών Κάμαλα Χάρις και στον υποψή... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/amerikanikes-ekloges-pame-gia-anatropes-kai-thriler-akoma-kai-meres-meta-to-kleisimo-ton-kalpeon/

[dimidesan]

Good morning spookies 🦇🦇

Μπορείτε να βρειτε σε ηχητική μορφή/βίντεο τα διηγήματα του Bram Stoker "Ο Προσκεκλημένος του Dracula και άλλες ιστορίες" οπως και πολλες ακόμη ιστορίες στο κανάλι μου στο Youtube, διαβασμένα από 'μένα. 🖤

Τελευταίο διήγημα υπό επεξεργασία 🎬🎤

Kανάλι: Dimi De San

[cinenoxos]

Ο όρος "βραδεία καύση" ταιριάζει αρκετά στην ταινία και η αλήθεια είναι ότι όσο διατηρεί αυτούς τους αργούς ρυθμούς, βασίζεται στην ερμηνεία του Πιρς και δίνει μικρά στοιχεία ανά τακτά χρονικά διαστήματα, καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον σου. Εκεί που χάνει πόντους η ταινία είναι όσο πλησιάζει προς το φινάλε και δείχνει πόσο μεγάλο είναι αυτό που έχει στηθεί γύρω από τον συγγραφέα.

[loulouditouheimona]

- Πάντως δεν σου φαίνεται ότι έχεις κατάθλιψη

Καλέ ναι , εξάλλου όλοι οι καταθλιπτικοί κυκλοφορούν σα νεκροζωντανοι σε ταινία θρίλερ και έχουν μια φωτεινή επιγραφή στο κούτελο..

Συνέλθετε ρε ΜΑΛΑΚΕΣ

[giasemi]

Κάποιος, κάπου, κάποτε..ρώτησε για εμένα.

Ανέμελη και αντιδραστική, παθιάζομαι για ότι αγαπώ και για ότι το ποθώ. Μη με ρωτήσεις για είδος μουσικής. Ίσως σου απαντήσω, πως βάζω στο ηχείο κλασική μουσική και αφού έχω αποπνημονεύσει μερικές ξεχασμένες χορογραφίες μπαλέτου, χορεύω απευθείας στο άδειο σαλόνι. Πίνω τον καφέ μου, και ας μη ξεχνάμε πως τον χειμώνα τείνω στον γαλλικό καφέ μου. Είμαι λάτρης του φθινοπώρου. Ίσως επειδή, εκεί ρέπουν οι αρχές και τα τέλη. Γράφω, γράφω, γράφω. Σε τσακαλωμενες σελίδες. Σκισμένες σελίδες. Τα βιβλία μου, είναι ο εσωτερικός μου κόσμος. Θέλεις μήπως να σου πω, για τα βιβλία ποίησης; μυθιστορήματα; αστυνομικά θρίλερ; παλιάς εποχής; Έχω συλλογή, από παρτιτούρες του πατέρα ��ου. Με νότες. Και χορεύω, χορεύω, χορεύω. Και παίζω, στο βιολί που το έχω ξεχασμένο στη θήκη του. Τι θα ήθελες να σου εκμυστηρευτώ; Αν μου εκμυστηρευτείς εσύ κάτι, μπορεί να ψάξω πιο βαθειά. Δεν μου αρέσει το επιφανειακό. Πλήττω. Αυτά.

[under-the-screen]

The Substance

"Control yourself!"

Μόνο η γυναικεία ματιά θα μπορούσε να αποδώσει τόσο σωστά το κοινωνικό μήνυμα της ωραιοπάθειας και του ageism, υπηρετώντας παράλληλα πιστά το είδος του θρίλερ, στηριζόμενη σε ώμους γιγάντων, όπως του Argento και του Cronenberg.

Ο σωματικός τρόμος πηγάζει από το αυτο-μίσος, ενώ η εσωτερική πάλη εκφράζεται ως βίαιη δυαδικότητα κι εκφέρεται συμβολικά μέσω του συνόλου των αντανακλάσεων, των καθρεφτών και των αφισών (που πρωταγωνιστούν σκηνογραφικά), σε μια αποπνικτικά αδιέξοδη ατμόσφαιρα.

Camp και gore στοιχεία συνυπάρχουν σε μια συμφωνία υπερβολής που συνοψίζουν την καλλιτεχνική διαδρομή του κινηματογραφικού είδους από το ιταλικό giallo έως το καναδικό body horror, μνημονεύοντας παράλληλα την B-movie αισθητική και το μνημειώδες αιματοκύλισμα από τον de Palma στο "Carrie".

PS: Αν η Fargeat έκανε ηθελημένη αναφορά στο "Basket case" [F. Henenlotter, 1982], τότε ουρλιαζω *in demimoorian*

★ : 4 / 5

[justforbooks]

Η Ινές, μια νοικοκυρά της μεγαλοαστικής τάξης, ανακαλύπτει ότι ο άντρας της την απατά. Μετά το πρώτο σοκ, θα αποδυθεί σε μια αγωνιώδη προσπάθεια προκειμένου να πείσει τον εαυτό της (και τους αναγνώστες) ότι τα πάντα εξακολουθούν να είναι τέλεια στον επίπλαστο μικρόκοσμο του γάμου της. Δε θα διστάσει μπροστά σε τίποτα προκειμένου να κρατήσει τα προσχήματα που επιβάλλει η κοινωνία και ο ρόλος της. Πέρα από ένα αριστοτεχνικά δουλεμένο ψυχολογικό θρίλερ, το “Δικιά σου για Πάντα” είναι μια γεμάτη ειρωνεία και χιούμορ κριτική της υποκρισίας που σε μεγάλο βαθμό αποτελεί τον συνεκτικό ιστό του θεσμού της σύγχρονης μεγαλοαστικής (και όχι μόνο) οικογένειας.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[sugaroto]

So... I was listening to "Αρωματικά κεριά" by Fegaroskonh and it kinda inspired me to draw it ♡

I don't usually post art but hey😅 that's a nice song

Lyrics under the cut (with translation)

Το τέρας κάτω απ'το κρεβάτι μου έχει αλλόκοτες συνήθειες κι όλο ανάβει αρωματικά κεριά

The monster under my bed has strange habits and keeps lighting aromatic candles

ασυνήθιστη εμμονή απ' τις 3 ως το πρωί μυρωδιές από κανέλα και βροχή

Unusual obsession from 3 to the morning smells from cinnamon and rain

πεταμένα κάτω σπίρτα και να κλαίει όλη νύχτα γιατί είναι λίγο κλειστοφοβικό

Thrown down matches and it cries all night cause it's a little claustrophobic

πόσο φριχτά είναι τα άλλα τέρατα αγνοεί τι κι αν μυρίζει όλο το σπίτι λουκουμάδες μάλλον είμαι τυχερή

How horrible the others monsters are it ignores and what if the whole house smells like donuts maybe I am lucky

το τέρας κάτω απ' το κρεβάτι μου αγαπάει τα παραμύθια

The monster under my bed loves fairytales

και φοβάται λίγο τα γερμανικά

And is a little bit afraid of german

αν τη Ραπουνζέλ γνωρίσει υπαρξιακή θα πάθει κρίση

If it meets Rapunzel it will have an existential crisis

κι έτσι το βιβλίο κρατάμε μακριά

And so we keep the book away

του αρέσουνε οι κώνοι και να πίνει τσάι λεμόνι κι όλο λέει ότι το τρώει η μοναξιά

It likes cones and to drink lemon tea and it keeps saying that it's full of loneliness

τι κι αν είναι τα άλλα τέρατα φριχτά προτιμώ απ' το να ζω μέσα σε θρίλερ τα αρωματικά κεριά

And what if the other monsters are terrible I prefer rather than living in a Thriller the aromatic candles

[pareisakti]

13, 21

13. How do you de-stress?

Αυτή η ερώτηση ήρθε την κατάλληλη στιγμή. I'm actually quite stressed rn. Όποτε αισθάνομαι έτσι,προσπαθώ να αποσυνδέομαι για λίγο από το τι συμβαίνει γύρω μου και να κάνω focus στον εαυτό μου. Κυρίως χορεύω,όπως και κάθε άλλη φορά που νιώθω οτιδήποτε. Ή γενικά αφιερώνω χρόνο σε εμένα. Κάνω skincare,ένα καυτό μπάνιο,ανάβω αρωματικά στικς ή κεριά και μαγειρεύω. Βλέπω ταινίες (Όχι θρίλερ ή δράματα που θα επιβαρύνουν κι άλλο την κατάσταση),διαβάζω βιβλία, και μιλάω με φίλους για ο,τι με απασχολεί. Επίσης ζωγραφίζω,κάνω γυμναστική και βόλτες.

21. Who knows you the best?

Ο εαυτός μου. Μόνο ο εαυτός μας. Εμάς είχαμε ανέκαθεν στα δύσκολα και στα εύκολα και με τις δικές μας δυνάμεις ανακαλύψαμε πόσα μπορούμε να αντέξουμε. Οποιοσδήποτε άλλος άνθρωπος γνωρίζει μια εκδοχή μου,όποια τυχαίνει να μάθει την περίοδο που είναι εκείνος στη ζωή μου. Σχεδόν όλες μου τις εκδοχές πάντως ξέρει μόνο ο κολλητός μου.

[moonsdemon]

Το reading list μου είναι τόσο ενδιαφέρον, πήγα από dark academia fiction σε ελληνορωμαικη φιλοσοφία, σε Καζαντζάκη, σε Μακιαβελλι, σε αστυνομικό θρίλερ για να καταλήξει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα...

[romios-gr]

Νέο θρίλερ σε συγκέντρωση του Τραμπ: Δεκάδες με προβλήματα όρασης Πολλοί υποστηρικτές του Τραμπ ισχυρίζονται ότι υπέστησαν μυστηριώδη τραύματα στα μάτια και αναγκάστηκαν να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια λόγω του «αφόρητου» πόνου αφού κάθισαν πίσω από τον πρώην πρόεδρο κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσής του στην Αριζόνα. Η Μάιρα Ροντρίγκεζ είναι μεταξύ των πιο πιστών υποστηρικτών του Τραμπ κα... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/neo-thriler-se-sygkentrosi-toy-tramp-dekades-me-provlimata-orasis/

[cinefesto]

Κριτική ταινίας : Heart of Stone

Κριτική ταινίας : Heart of Stone του Tom Harper Με τους Gal Gadot, Jamie Dornan, Alia Bhatt, Matthias Schweighöfer, Sophie Okonedo, Archie Madekwe, Jing Lusi, Paul Ready

Το Heart of Stone του Tom Harper είναι ένα τυπικό θρίλερ κατασκοπείας που χάνει το στόχο του. Η πράκτορας μιας αόρατης οργάνωσης που διαφυλάσσει την παγκόσμια ειρήνη προσπαθεί να εμποδίσει μια χάκερ να κλέψει το πιο πολύτιμο — κι επικίνδυνο — όπλο της. Η ταινία δυσκολεύεται να βρει τη δική της ταυτότητα, καθώς προσπαθεί να αντιγράψει το ύφος άλλων επιτυχημένων κατασκοπικών ταινιών, με ανούσιες…

[awesomehappystudentmagazine-blog]

Θρίλερ με το αεροσκάφος στο Καζακστάν: Αναφορές ότι χτυπήθηκε από αντιαεροπορικά πυρά

Η συντριβή του επιβατικού αεροσκάφους των αερογραμμών του Αζερμπαϊτζάν στο Καζακστάν αποκτά όλο και πιο δραματικά χαρακτηριστικά, καθώς νέες πληροφορίες θέτουν υπό αμφισβήτηση τα αρχικά σενάρια για την αιτία του δυστυχήματος. Σύμφωνα με αναφορές ξένων μέσων ενημέρωσης, υπάρχει ενδεχόμενο το αεροσκάφος να δέχθηκε επίθεση από αντιαεροπορικά πυρά. Βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο δείχνουν…

[justforbooks]

ΟΤΑΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΤΟ τρίτο ωκεάνιο μυθιστόρημα της Ντόνα Ταρτ «Η καρδερίνα» (βραβείο Πούλιτζερ 2014) ορισμένοι Αμερικανοί κριτικοί το αντιμετώπισαν σαν ένα είδος Χάρι Πότερ για μεγάλους, αλλά οι περισσότεροι το εγκωμίασαν σαν μια σύγχρονη παραλλαγή των Μεγάλων Προσδοκιών και του Όλιβερ Τουίστ.

Κάποιοι χαρακτήρισαν την πρόζα της Ταρτ υπερβολικά εξεζητημένη κατά τόπους κι άλλοι την βρήκαν απλοϊκή, γεμάτη στερεότυπα. Το σίγουρο, πάντως, είναι πως έτσι και ξεκινήσει να παρακολουθεί κανείς την περιπέτεια του ήρωά της Θίο Ντέκερ, δεν υπάρχει περίπτωση να μην αλυσοδεθεί μαζί του συναισθηματικά.

Με τίτλο δανεισμένο από τον μικροσκοπικό πίνακα του Ολλανδού Κάρελ Φαμπρίτσιους, ένα αριστούργημα φιλοτεχνημένο το 1654, την ίδια χρονιά που αυτός ο μαθητής του Ρέμπραντ και δάσκαλος του Βερμέερ έπεσε, στα 32 του μόλις, θύμα της καταστροφικής πυρκαγιάς που έπληξε το Ντελφτ, η «Καρδερίνα» είναι πολλά πράγματα ταυτόχρονα: συγκινητικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης, καταιγιστικό θρίλερ γύρω από το διεθνές εμπόριο πλαστών αντικών και κλεμμένων έργων τέχνης, κοινωνική τοιχογραφία που αγκαλιάζει από την αριστοκρατία του Μανχάταν και τα στέκια των ναρκομανών του Βίλατζ ως το σύμπαν των τζογαδόρων της Δυτικής ακτής, χρονικό ενός μεγάλου ανεκπλήρωτου έρωτα, κριτική ανατομία του αμερικανικού ονείρου και μια εξερεύνηση, παράλληλα, του «αληθινού» νοήματος της ζωής.

Αυτό θ’ αναζητά επί χρόνια ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο οποίος, στα δεκατρία του, εξαιτίας μιας τρομοκρατικής επίθεσης στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, χάνει τη μητέρα του, το πιο αγαπημένο του πρόσωπο και μοναδική του σταθερά. Ο μικρός, σαν από θαύμα, θα επιζήσει, αλλά θα βρεθεί από τη μια στιγμή στην άλλη ξεκρέμαστος στη μεγαλούπολη, κουβαλώντας παραμάσχαλα τον πίνακα του Φαμπρίτσιους που η ιστορικός τέχνης μαμά του δεν χόρταινε να θαυμάζει, καθώς τον έχει περιμαζέψει μέσα από τα χαλάσματα της έκρηξης, καθ’ υπόδειξιν ενός βαριά τραυματισμένου ηλικιωμένου κυρίου.

Ο τελευταίος, φημισμένος αντικέρ όπως αποδεικνύεται στη συνέχεια, λίγο πριν ξεψυχήσει είχε φροντίσει να δώσει στον Θίο και το δαχτυλίδι του, πάνω στο οποίο ήταν χαραγμένα δύο επώνυμα, η φίρμα της επιχείρησής του. Τα ίχνη του κοριτσιού που τον συνόδευε στο μουσείο εκείνη τη μοιραία ημέρα, τραβώντας σαν μαγνήτης το βλέμμα του Θίο, θα τ’ ανακαλύψουμε αργότερα. Στις σελίδες της «Καρδερίνας» δεν υπάρχει ούτε ένας περιττός χαρακτήρας. Όσα «καρφιά» τοποθετεί εξαρχής η Ταρτ στον «τοίχο» της αφήγησής της παραμένουν λειτουργικά.

Η αγωνία του δεκατριάχρονου αγοριού να μην πέσει στα χέρια της κοινωνικής πρόνοιας τελειώνει σύντομα, καθώς μπαίνει υπό την προσωρινή προστασία της οικογένειας ενός μεγαλοαστού συμμαθητή του στο ιδιωτικό σχολείο όπου, χάρη στην ευφυΐα του, σπούδαζε ο Θίο ως υπότροφος. Σύντομα, επίσης, ο μικρός θ’ αποκωδικοποιήσει την πληροφορία του δαχτυλιδιού και στο πρόσωπο ενός μερακλή επιδιορθωτή παλαιών επίπλων θα συναντήσει μια πατρική φιγούρα που θα τον μυήσει ακόμα βαθύτερα στον κόσμο της τέχνης και της ομορφιάς.

Κάποια στιγμή, εν τούτοις, θα εμφανιστεί στο προσκήνιο ο πραγματικός του πατέρας –ένας αποτυχημένος ηθοποιός, εξαρτημένος από ουσίες και με τάσεις μεγαλομανίας– που θα τον πάρει κοντά του στο Λος Άντζελες, εποφθαλμιώντας την περιουσία που αναλογεί στο παιδί όταν ενηλικιωθεί. Ο μοναδικός φίλος που θ’ αποκτήσει εκεί ο Θίο θα 'ναι ένα αλλόκοτο αγόρι ρωσικής καταγωγής, πολύγλωσσο, πανέξυπνο, ριψοκίνδυνο, παραμελημένο, χωρίς ηθικά ερείσματα, επιρρεπές στα ψυχεδελικά ταξίδια – ό,τι θα λογαριάζαμε ως κακή επιρροή.

Κι ενώ τα δυο τους βαυκαλίζονται πως θα μείνουν για πάντα ενωμένα στις κοπάνες, τις τρέλες και την αποχαύνωση από τα οπιούχα και το πιοτό, ακόμη μία απρόσμενη εξέλιξη φέρνει τον Θίο, πεντάρφανο πλέον, ξανά στη Νέα Υόρκη, όπου θ’ αναζητήσει και πάλι καταφύγιο στη γνωστή αντικερί.

Κρύβοντας την Καρδερίνα πότε σε μαξιλάρι πίσω από το προσκέφαλό του, πότε ασφαλισμένη σε θυρίδα κάτω από αλλεπάλληλες στρώσεις χαρτιού, ο Θίο Ντέκερ θ’ αργήσει να συνειδητοποιήσει τις συνέπειες –ποινικές πάνω απ’ όλα– που έχει η πράξη του.

Μεγαλώνοντας, θα διοχετεύσει την ενέργεια και το μυαλό του σ’ ένα πανηγύρι από λοβιτούρες, προκειμένου να γλιτώσει τον μέντορά του από την οικονομική καταστροφή, θα εμπλακεί σε μια ερωτική σχέση που είναι αδύνατον να γεμίσει τη μαύρη τρύπα μέσα του, κι όσο περισσότερο θα συγχρωτίζεται με τη νεοϋορκέζικη ελίτ τόσο πιο μαραμένος και απελπισμένος θα νιώθει.

Κινούμενος διαρκώς ανάμεσα στα άκρα, στο καλό και το κακό, την αλήθεια και το ψέμα, ο Θίο, τόσο στα δικά του όσο και στα δικά μας μάτια, δεν είναι παρά η αντανάκλαση της εύθραυστης, επιφυλακτικής κι αιχμαλωτισμένης καρδερίνας του περιζήτητου πίνακα. Θα βρει άραγε ποτέ τη γαλήνη; Θα ξεφύγει από τον… τζεϊμσμποντικού τύπου κλοιό στον οποίο θα εγκλωβιστεί; Θα συμφιλιωθεί με την άβυσσο που του επεφύλαξε η μοίρα του;

Χώρια από τις απανωτές συμπτώσεις, τις ανατροπές στην πλοκή και την ικανότητά της να ζωντανεύει τον ψυχισμό κάθε ήρωά της, η Ντόνα Ταρτ, και σ’ αυτό το μυθιστόρημά της, αποδεικνύεται δεξιοτέχνης του σασπένς. Η «Καρδερίνα» είναι από τα βιβλία που σε καθηλώνουν, από αυτά που δεν θέλεις να τελειώσουν ποτέ!

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?