#θα μου πει κανεις ποια ειναι ;

[fuckermcfucker]

"Hannah my one true love" is what the greek commentator just said and honestly this bi bitch is growing on me

[ouranos77]

Απόψε

Πως πήγε το μάθημα

Μια σκέψη που σε συντροφεύει από την ώρα που έφυγες απ το σπίτι ;

Αισθάνεσαι ότι θα τα καταφέρεις

Ειναι κάτι που δε κατάλαβες σήμερα και απογοητεύτηκες ;

Αισθάνθηκες ποτε πίεση και ξάπλωσες πάνω στο γραφείο βάζοντας τα κλάματα

Πως ήταν η επιστροφή τη νύχτα

Στο δρόμο σου συνέβη κάτι περίεργο ;

Σε ενόχλησε κάποιος ;

Ένιωσες απειλή ;

Θες να το συζητήσουμε

Θέλεις να με παίρνεις τηλέφωνο όταν γυρνάς

Ντύθηκες καλά ;

Κρυωσες

Σκέφτηκες ότι σε είχα αγκαλιά εκείνη τη στιγμή να ζεσταθείς ;

Πως είναι η υγεία σου

Πονάει το σώμα σου ;

Πέρασε το σημείο που πονάς

Αισθάνεσαι πονοκέφαλο απ την εξάντληση

Αισθάνεσαι χαρά σήμερα ;

Με βλέπεις στο μέλλον σου

Ένιωσες ότι δε σου έδωσα σημασία ;

Γέλασες μια στιγμή με την καρδιά σου

Σε εκανα περισσότερες φορές να γελάσεις σήμερα από τι χθες

Πέτυχα το στόχο μου ;

Ποια ήταν η αγαπημένη σου φορά σήμερα που σε έκανα να γελάσεις

Έφαγες σωστά όσο έπρεπε ;

Έχεις δυνάμεις για την αυριανή μέρα

Μπορώ να κάνω κάτι για να τις πολλαπλασιάσουμε μαζί

Να είμαι το πρώτο άτομο που θα σου πει καλημέρα ;

Θέλεις παρέα μέχρι να κοιμηθείς ;

Σου συμπεριφέρθηκαν καλά απόψε

Ένιωσες ολομόναχη κατά τη διάρκεια της μέρας, και αν ναι, σκέφτηκες ότι είμαι δίπλα σου ;

Θέλεις να μιλησουμε μια κοινή ώρα

Θέλεις να φτιάξουμε κάτι,να φτιάξουμε μια κατασκευή μαζί ;

Θέλεις να σου τραγουδήσω ;

Ποιο τραγούδι άκουσες περισσότερες φορές σήμερα

Θέλεις να σου στείλω ενα κομμάτι να κλείσεις τα μάτια να το ακούσεις ;

Ποια είναι η τελευταία σου επιθυμία πριν κλείσεις τα ματια και σε πάρει ο ύπνος

Είσαι καλά ;

Θέλεις να ονειρευτούμε κατι μαζί τώρα

Θέλεις να προγραμματίσουμε κάτι

Θέλεις να βρούμε καινουρια πράγματα που μπορούμε να κάνουμε μαζί ;

Θα ήθελες να σε πάρω μια αγκαλια, να σου χαϊδέψω τα μαλλιά και να σου δώσω ένα φιλι ;

Το ξέρεις ότι θα σαγαπαω περισσότερο αύριο που θα ξυπνήσω ;

Τι κανεις ;

10-11-23

[meeixeskaimexases]

Μου ειναι τοσο δυσκολο να αποδεχτω το γεγονος οτι στις δυσκολες στιγμες ημουν εκει γιασενα ενιωθα οτι ημουν οντως εκει οπως καισυ ησουν γιαμενα ναι το ξερω δν γνωριζομαστε σχεδον καθολου ειμαστε ακομα στην αρχη αλλα μπορω να πω οτι σε νοιαζομαι αρκετα. Επιλεξες αλλο ατομο που σου κινησε προφανως το ενδιαφερον ναι δεν ειμαστε ολοι για ολους αλλα στην τελικη απο τι ειδα δεν πηγε καλα αυτο δεν ξερω γιατι αλλα το ενιωθα οτι θα γινοταν αυτο αλλα δεν μιλαγα δεν μαρεσει να μιλαω εκει που δεν με σπερουν. Δν θελω να φανω εγωιστρια και κ οχι δν ειμαι κ το γνωριζω. Εκανα τοσα για να σε δω εστω κ λιγο κ το ξερω εγω η ιδια ρισκαρα παλι σε αυτην κωλοζωη μα παλι καισυ δεν θελω να μιλησω απλα ειναι δικαιολογιες.. Οταν θελεις πραγματικα να δεις ενα ατομο γυρνας την γη αναποδα για να το δεις αλλα μαλλον εσυ δεν ξερω ετσι οπως μου φερεσαι ειναι λες κ εισαι ενα απο τα ατομα που παει να με μπερδεψει κ μετα να με πληγωσει. Μπορω να πω οτι μου θυμιζες το ατομο που με πληγωσε αλλα δν σουπα κατι το προσπερασα οπως παντα. Μακαρι να κανω λαθος μακαρι γιατι δεν νομιζω οτι θα μπορεσω να αντεξω παλι ολο αυτο δεν ειμαι σε θεση αυτην την περιοδο να δωσω και να μην μου δωσουν.Δεν ξερω τι θελεις απο εμενα να σου πω την αληθεια ξεκινησαμε λιγο λαθος πιστευω αλλα δεν μπορω να γυρισω τον χρονο πισω το μονο που γινεται σε αυτην την ζωη ειναι να κοιταξουμε το τωρα και αμα θελουμε να το διορθωσουμε κ να το αποδεχτουμε. Δεν θελω να πω οτι εγω σου αξιζω αυτο δν μπορει να το πει κανεις ολοι καλοι ειμαστε στην αρχη και ολοι αξιξουμε στην μεση ομως εκει πραγματικα θα δεις αμα νιωθεις οτι σου αξιζει αυτο το ατομο που βρισκεται απεναντι σου. Δεν μαρεσει να κανω βιαστικες κινησεις δεν ειμαι εγω! μαρεσει να πηγαινω τα πραγματα βημα βημα και σωστα! Για να το ξεκαθαρισω δεν θελω βλεποντας αυτο να μου στειλεις μηνυμα και να με ρωτησεις. Θα θελα μονο να το διαβασεις και μεχρι εκει. Θα μου ηταν αρκετο πιστευω. Πρεπει να δεις ποια ατομα αξιζουν πραγματικα γιασενα και θες να κρατησεις στην ζωη σου κ μεσα απο αυτο να κανεις σωστες επιλογες. Να ξερεις ομορφαινει το μεσα ολων καθε φορα που χαμογελας και δεν ψευδομαι σου λεω την αληθεια. Καποιες φορες στο τελος παμε στους σωστους ανθρωπους αλλα τοτε ειναι αργα παντα ειναι αργα εκεινη την στιγμη. Ακομα δεν ειναι αργα μπορω να πω αλλα φτανει στο τελος του σιγα σιγα τρεχει ο χρονος καθε δευτερολεπτο καθε λεπτο καθε ωρα που περναει. Ενταξει μιλησα αρκετα πιστευω ελπιζω να βρεις αυτο που πραγματικα θελεις και σου αξιζει! Θα τα ξαναπουμε

[xehasmenesithakes]

Γεια σου Χαρηηηη.

Θέλω να σου πω κάτι που έγινε με τον πιο κοντινό μου φίλο. Θα σου δώσω λίγο μπαγκραουντ να δεις ολοκληρωμένα

Γύρισε από άλλη πόλη πρόσφατα και πριν γυρίσει λέγαμε στο τηλ ποσο λείψαμε κ πως θα έρθει κ θα περάσουμε γαματο καλοκαίρι. Ήρθε, επι δυο μήνες εγώ πάντα έλεγα να κάνουμε κάτι, κι έτσι βλεπομασταν.

Μια μέρα που λες, είπαμε να πάμε σε κάτι εβεντς που ήταν το ένα στην άλλη άκρη και το άλλο στην ααλλη. Μου λέει θα σου πω την ίδια μέρα σε ποιο θα πάμε. Έρχεται το Σάββατο αυτό και του στέλνω 2 το μεσημέρι ‘τελικά που θα παμε’ δεν απαντά. Πάει 4 τον παίρνω τηλ δεν απαντά. Μου στέλνει 5 πως δεν μπορεί τελικά. Εγώ το καταλαβα γιατί λέω για να μην το σιγουρεύει μάλλον θα ακυρώσει. Αλλά κυρίως με πείραξε που ακυρωσε με ένα ξερο μνμ. Θυμωσα κ έστειλα απλά οκ.

Εξαφανίστηκε για ένα μήνα. Έχει γενικά αυτή τη τάση όταν κάτι γίνεται στη ζωή του κι απομονώνεται χωρίς να πει τίποτα. Παρόλο που γνωρίζω αυτό το μοτίβο, εμένα με έπιασε στεναχωρια γιατί έγινε καπάκι μετά από ξερή ακύρωση και πίστευα ότι κάτι έκανα εγώ (παράνοια). Αλλά είπα δεν θα του στείλω γιατί 1. Πρόσεξα ότι εγώ κανόνιζα όλες αυτές ��ις φορες κι ήθελα να δω αν θα με ψάξει χωρίς να τν ψάξω και 2. Ακυρωσε με ξερο μνμ χωρίς να τσεκάρει μετά αν με πείραξε η να πει να κανονισουμε άλλη μέρα.

Τεσπα περνά ένας μηνας και πριν μια βδομάδα μου στέλνει γεια τι κανεις κι ότι έγιναν διαφορά κι απομονώθηκε αλλά θα μου πει από κοντά. Λέω κ εγώ οκ θα τον αφήσω να μου πει τι συνέβη κ μετά θα ξεκαθαρίσω ότι με ενοχλεί να εξαφανίζεται χωρίς μια ενημέρωση να ξέρω κι γω τι γίνεται, αφού λέγαμε πως θα είμαστε παρέα όλο το καλοκαίρι και ξαφνικά Πουφ.

Είπαμε να βρεθουμε Κυριακή 18·00 στη περιοχή μου. Όποτε θα ρθει στη περιοχή τον συναντώ σε μια καφετέρια δίπλα στη θάλασσα όποτε σηκώθηκα κι γω και στις 6 πήγα εκεί. Δεν μου στέλνει 6:07 ότι ‘δεν τραβάω να ρθω είμαι κουρασμενοσ’; Θυμώνω και του απαντώ ‘είμαι εδώ εγώ, δεν είναι σωστό να μου ακυρώνεις 6 άμα 6 έχουμε το ραντεβου’. Μου λέει τώρα ξύπνησε κ δεν κοιμηθηκε καθόλου όποτε δεν μπορεί να μ πει πιο πριν κ πως δεν έπρεπε να πάω στη καφετέρια αφού δεν δώσαμε σημείο συνάντησης. Τεσπα του λέω ότι κ την προηγούμενη φορά τελευταία στιγμή ακυρωσε κ μου την σπαει διότι δεν μπορώ να κανονίσω κάτι άλλο και πάει η μέρα μου. Μου λεγε πως είναι δύσκολο να μου λέει πιο νωρίς διότι εκείνη την ώρα βλέπει αν τραβάει.

Δεν ξέρω άμα είμαι παρανοϊκή η απαιτώ κάτι παράλογο αλλά δεν πρέπει να σέβεσαι το χρόνο κάποιου και αν δεν μπορείς να συναντηθείς να μην το λες τελευταία στιγμή; Δηλαδή άμα σου συνέβη κάτι έκτακτο οκ. Αλλά αφού δεν έγινε κάτι αναπάντεχο γιατί να μην με ενημερώσεις να ξέρω; Βέβαια αυτός λέει πως δεν μπορεί να ξέρει πιο νωρίς αν θα τραβάει κ αν θα ειναι ξεκούραστος που οκ άνθρωποι είμαστε αλλά μου πεφτει ασχημο να κανονίζω με οποιοδήποτε ειδικά Σάββατο κ να ακυρώνει 3 ώρες πριν. Δηλαδή ποια ειναι η λύση, να λέω κι εγώ σε άλλες παρέες μου παιδιά θα σας πω εκείνη τη μέρα μπας και μου ακυρώσει αυτός και μπορώ να ρθω μαζί σας;

Πίστευα πως θα καταλάβει ότι με ενόχλησε μα μου κάνε εντυπώση το ‘ξες δεν μπορώ να γνωρίζω νωριτερα’

Είπαμε πως πλέον θα τσεκάρουμε 4-5 ώρες πριν αν ισχύει η συνάντηση. Κάτι που δεν μ αρέσει γιατί θέλω όταν κανονίζω κάτι να ξέρω ότι ο άλλος κρατά το λόγο του κι όχι να κινδυνεύει η μέρα μου να φάει χ. Πραγματικά δεν με πειράζει να ακυρώσει αν δεν μπορεί αλλά μη μου το λες τελευταία στιγμή να κάνω κι εγώ το κουμαντο μου

Νταξει απαραδεκτος ο φιλος,δεν μπορει να κανονιζει το προγραμμα σου.Για να ειναι τοσο ανετος στο να φερεται ετσι πιστευω σιγουρα του χεις δωσει τα περιθωρια.Αν καταλαβαινε οτι θα σε εχανε αν σου συμπεριφεροταν ετσι ,δε θα το εκανε.Εγω πιστευω οτι πρεπει να βαλεις τα ορια σου και να του δειξεις με τις πραξεις σου οτι οταν δε σεβεται το χρονο σου και το ατομο σου γενικοτερα,θα χει συνεπειες.

[mouskema-stories]

Γαμήλιο Δώρο

Πετυχα στο δρομο τη Χ. τις προαλλες τυχαια...Ειχα να τη δω πανω απο 2 χρονια..33αρα πλεον αλλα εμοιαζε με 25 οπως παντα...Σαν να μη μεγαλωνε απο τοτε που τη γνωρισα..1.70, καστανη, με πιασιματακια και προσωπο απο αυτα τα προσωπα που εχουν φτιαχτει για να χυνεις πανω τους..

Ηταν απο αυτες τις γκομενες που παντα υπαρχει κατι στην ατμοσφαιρα...Θες να τις πηδηξεις, το ιδιο κι αυτες, αλλα ποτε δεν καθεται η φαση....

Με ειδε αυτη πρωτη γιατι εγω στον κοσμο μου ως συνηθως κοιτουσα κατι αφισες σε εναν τοιχο..

- "Δεν το πιστευω!!!! Μωρο μου!!! Ποσος καιρος!!!", 8 χρονια που την ηξερα δεν με ειχε πει με το ονομα μου..παντα με ελεγε "μωρο"..Και ειχε και μια λιγο τσιριχτη φωνη, οποτε καταλαβα ποια ειναι πριν γυρισω να τη δω..

- "2 χρονια, 1 μηνας και 7 ημερες, δεσποινις Χ.", της ειπα χαμογελαστα...Στην τυχη το ειπα αλλα ψαρωνε ευκολα και ειχε πλακα....

- "Σοβαρα? Τις μετρας?", ρωτησε με εκπληξη αλλα φανηκε οτι της αρεσε..

- "Αφου ξερεις οτι σου εχω αδυναμια...κι ας μη μου καθεσαι...Τι κανεις?"

- "Παντρευομαι την αλλη βδομαδα!!", ειπε ενθουσιασμενη κι εγω ψιλοκολλησα..

- "Αντε ρε..μπραβο...και στα δικα μας οι λευτερες..ποιος ο τυχερος?", ειπα λιγο ειρωνικα αλλα δεν το καταλαβε..

- "Ειναι υπευθυνος σε ενα κλαμπ..δεν τον ξερεις....Εχει κανα χρονο που γνωριστηκαμε...Αντε ελα πανω για καφε να τα πουμε!!", ειπε πιανοντας το χερι μου και συνειδητοποιησα οτι ημασταν ακριβως κατω απο το σπιτι της..

Πριν προλαβω να μιλησω ξεκλειδωνε την εισοδο και μπαιναμε στην πολυκατοικια..

- "Μονη εισαι πανω?", τη ρωτησα γιατι δεν ειχα ορεξη για γνωριμιες με κλαρινογαμπρους και δεν με ενοιαζε κι αν παρεξηγησει την ερωτηση..

- "Ναι μονη!!! Δεν μενω πλεον εδω, απλα ηρθα να παρω καποια πραγματα..Μετακομισαμε Πανοραμα.." ειπε οσο εγω χαζευα τον κωλο της την ωρα που εμπαινε στο ασανσερ...Ειχε κωλαρα η πουτανα...

- "Σορρυ που ειναι ετσι χαλια το σπιτι!! Δεν περιμενα κοσμο οπως καταλαβαινεις!! Κατσε στο σαλονι κι ερχομαι!!", ειπε πηγαινοντας στο δωματιο...

Πηρα μια μπυρα απο την κουζινα κι εκατσα στο σαλονι...Ψιλομελαγχολια γιατι ειχα χρονια να παω σπιτι της...συνηθως πηγαιναμε βραδια με παρεα πριν βγουμε..και τωρα ηταν λιγο περιεργο ολο αυτο...

- "Σαρπραιζ!!!", φωναξε η Χ. και με τρομαξε λιγο αφου σκεφτομουν διαφορα κοιταζοντας στο παραθυρο...

Γυρισα προ�� το μερος της και οντως ηταν σαρπραιζ....ειχε φορεσει το νυφικο κι εκανε στροφες...

- "Δεν ειναι γρουσουζια να σε βλεπω με το νυφικο?", τη ρωτησα καθως ειμαι και ασχετος με εθιμα..

- "Οχι ρε μωρο μου!! Ο γαμπρος δεν κανει να με δει...Οι αλλοι οσο θελουν!!", ειπε γελωντας και ακομα εκανε στροφες..

- "Πολυ ωραιο...κουκλα...για σηκωσε το λιγο...", της ειπα πιο σοβαρα αυτη τη φορα και σταματησε να κανει σβουρες

- "Τι εννοεις?", ειπε λιγο αμηχανα

- "Νομιζω λιγο πιο κοντο θα σου πηγαινε περισσοτερο.."

- "Ποσο δηλαδη? τοσο?", ειπε σηκωνοντας το μεχρι τα γονατα..

- "Ταγερ νυφικο? ψιλοχαλια...πιο ψηλα...", της απαντησα..

- "Ε ποσο??? εδω? δεν ειναι τσουλε?", ρωτησε σηκωνοντας το μεχρι τα μπουτια..

- "Πιο ψηλα...", ειπα και κολλησε λιγο αλλα συνεχισε να το σηκωνει αργα μεχρι που φανηκε το ασπρο βρακακι της...

- "Εκει...γυρισε να σε δω κι απο πισω...", της ειπα ηρεμα...

Γυρισε αργα κρατωντας το νυφικο πανω απο τη μεση..το ασπρο της στρινγακι αφηνε την κωλαρα της ακαλυπτη μπροστα μου..με τις ψηλες καλτσες και τις γοβες ηταν καυλα...Ντρεποταν να γυρισει να με κοιταξει...

Tην πλησιασα και χουφτωσα δυνατα το κωλαρακι της..Τραβηχτηκε ελαφρα αλλα δεν ειπε τιποτα..Συνεχιζα να τον χαιδευω οσο της μιλουσα...

- "Ξερεις ποσο καιρο ηθελα να το κανω αυτο, ε?"

- "Ξερω μωρο μου...αλλα δεν κανει τωρα...", ειπε σιγα κι ακομα δεν τολμουσε να κοιταξει..

- "Κανε το στρινγκακι στην ακρη", της ειπα κι εγω σιγα..

- "Δεν καν....", εφαγε ενα δυνατο χαστουκι πριν τελειωσει την προταση....

- "Τωρα..", της ειπα παλι σιγα...

Αυτη τη φορα ηταν πιο υπακουη...το τραβηξε στην ακρη...οι τρυπουλες της ηταν καυλα..αρχισα να τις πειραζω λιγο με το δεξι χερι, ενω με το αριστερο της κρατουσα το κωλαρακι ανοιχτο...Αφησα λιγο σαλιο να πεσει απο ψηλα και το απλωσα στην κωλοτρυπιδα της αργα...Ανασαινε αργα και ετρεμε λιγο...Βογγουσε σιγα καθε φορα που το δαχτυλο μου εμπαινε στο κωλαρακι της..

- "Μη μωρο μου..", ειπε ανασταιναζοντας κι εφαγε ενα πιο δυνατο χαστουκι..το χερι μου ειχε μεινει αποτυπωμα στην κωλαρα της...

Την πιεσα να γονατισει μπροστα μου και κρατησα το πεπλο που φορουσε πισω...το κεφαλι της ηταν τοσο κοντα στο τζην μου που μολις το ξεκουμπωσα και κατεβασα το μποξερακι, ο πουτσος μου τη χτυπησε στο προσωπο...

Ειχα καυλωσει παρα πολυ..φαινοταν να της αρεσει να τον νιωθει ετσι στο προσωπο της αλλα δεν εκανε κατι...μαλλον απο τυψεις...ουτε τα ματια δεν ειχε ανοιχτα...

- "Ανοιξε τα ματια και βγαλε τη γλωσσα", της ειπα με λιγα νευρα και ανοιξε τα ματια...

- "Και τη γλωσσα καριολα..", ειπα ξανα και υπακουσε..

Τον ετριβα παντου...τον περ��ουσα κι απο τη γλωσσα της να τον βρεχει και γλιστρουσε πιο ευκολα στο προσωπακι της..οσο πιο πολυ την εβλεπα τοσο πιο πολυ με καυλωνε..τον ρουφουσε καθε φορα που εμπαινε στο στομα της...

Μας διεκοψε το κινητο της που αρχισε να χτυπαει..το ειχε αφησει σε ενα επιπλο διπλα μου..πηγε να σηκωθει αλλα την κρατησα κατω και το πηρα εγω στα χερια...

- "ΔΗΜΗΤΡΗΣ-ΔΟΥΛΕΙΑ λεει....επειγει?" τη ρωτησα ειρωνικα βαζοντας το  καυλι μου πιο βαθια στο στομα της για να μη μπορει να μιλησει...

- "Ο αντρας μου ειναι!!αστο!!", ειπε με μια ανασα τραβωντας το κεφαλι της προς τα πισω καπως τρομαγμενη..

- "Μελλων αντρας εννοεις..και δεν ειναι καλο να τον αφηνεις να περιμενει..μιλα.." της ειπα πατωντας το πρασινο κουμπακι..

Με κοιταξε τρομαγμενη και πηγε παλι να σηκωθει αλλα δεν την αφησα..την κρατησα γονατιστη και κολλησα το τηλεφωνο στο αυτι της..

- "Ελα αγαπη μου, ηρθα απο το σπιτι να παρω κατι πραγματα...ναι ξερω...αργησα λιγο...βρηκα μια φιλη και τα λεγαμε...θα τα παρω και θα παω σπιτι σε λιγο δεν θα αργησω...", του μιλουσε τρεμωντας οσο ετριβα το μουνακι της πανω απο το στρινγακι και της ψιυθριζα στο αλλο αυτι ποσο πουτανα ειναι...

- "Εισαι πολυ μαλ...", πηγε να πει κλεινοντας το τηλεφωνο αλλα εκλεισα το στομα της με τον πουτσο μου..

- "Βγαλε το σκασμο μαναρι μου και περιποιησου τη φιλεναδα σου....δεν βλεπεις πως εχει γινει?", της ειπα ενω της γαμουσα αγρια το στομα..

Δεν την αφηνα να παρει ανασα αλλα της αρεσε..ενιωθα την καυλα της...εβγαζε τη γλωσσιτσα της οσο μπορουσε για να νιωθει και τ αρχιδια οταν τον επαιρνε βαθια....

Την εβαλα στα 4 στο πατωμα και εκοψα το στρινγακι της..εφαγε μερικα χαστουκια...πολλα μαλλον...δεν χορταινα να την βλεπω ετσι...το μουνακι της εσταζε...πηρα το κινητο της και αρχισα να βιντεοσκοπω τα δαχτυλα μου να γλιστρανε στο μουνι της...δεν ηταν πολυ σταθερα τα πλανα γιατι της το κανα δυνατα και γρηγορα...Βογγουσε και εσταζε...

Εσυρα τον πουτσο μου πανω στις τρυπες της και τον εσπρωξα αργα στο καυτο μουνι της...Κρατουσα το κινητο για να καταγραφει τα παντα...τον επαιρνε βαθια..καθε ποντο μεσα της...Ειχε ιδρωσει και ουρλιαζε απο ηδονη...

- "Σκιστο μωρο μου..μη λυπασαι..σκιστο γαμημενε", ειπε δυνατα..

Τον ειχε κανει μουσκεμα με τα υγρα της...τον εβγαλα και τον εσπρωξα αργα στο κωλαρακι της...Ουρλιαξε και πηγε να τραβηχτει αλλα την κρατησα..Εμπαινε αργα στη στενη τρυπουλα της και τσιριζε..

Γαμουσα και χαστουκιζα την κωλαρα της που ηθελα τοσα χρονια...Αρχισα να χυνω μεσα της...Με ενιωθε να χτυπιεμαι πισω της κι αρχισε να χαιδευει την κλειτοριδα της και να χυνει μαζι μου...

Σηκωθηκα λαχανιασμενος και ιδρωμενος...Κουμπωσα το παντελονι και εκλεισα την κ��μερ�� απο το κινητο...Η Χ. ειχε πεσει μπρουμυτα και δεν μπορουσε να ηρεμησει...

- "Παρ'το ως γαμηλιο δωρο..", ειπα αφηνοντας το κινητο διπλα της...

[charming-cherry]

Θέλω καποιος να μου εξηγήσει! Πώς γίνετε τα παιδιά που πιστεύεις πως ειναι καλοί σου φίλοι, που σου συμπαρασταθήκαν σε δύσκολες στιγμές, να σε κριτηκάρουν για τον τρόπο που ντύνεσαι, συμπεριφέρεσαι κλπ; Παίζουν θέατρο; Σε κομμεντς που ειναι παμπλικ σε λένε όμορφη, θεά και ολα τέτοιου στυλ και οταν βαζεις κατι στορυ σου απαντάνε τι είναι αυτά κλπ; Ζηλεύουν; Πιστεύουν πως με το να με μειώνουν θα νιώσουν καλύτερα; Ε λοιπόν ναι με μειώνετε και νιώθω άσχημα! Τα λόγια επηρεάζουν, μακάρι να μην επηρεάζαν αλλα το κανουν.

Fun fact, πριν δυο χρόνια μου είχαν πει πως από φωτογραφίες είμαι όμορφη ενώ από κοντά είμαι μπαμπης 💀 και ήταν άτομα κοντινοί μου άνθρωποι.

Τωρα πάνω σε αυτό, το έχω προσέξει πολλές φορές και δυστυχώς υπάρχουν άτομα που το κάνουν. Επειδή είναι γεμάτοι ανασφάλειες με το να σε μειώνουν σε γεμίζουν και εσένα ανασφάλειες και νιώθουν λίγο καλύτερα για τον εαυτό τους. Συνήθως όταν κάποιο άτομο σε μειώνει το κάνει από ζήλια ( από ότι έχω καταλάβει δηλαδή μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά υπάρχει και αυτή η περίπτωση ) στην δικιά μας περίπτωση το πιο πιθανό είναι να ζηλεύουν κάτι που έχεις εσυ και δεν έχουν εκείνοι. Επειδή μου έχει τυχει αυτό, στο γυμνάσιο αρκετά άτομα με κορόιδευαν για τα μαλλιά μου επειδή είναι σγουρά, τελικά αποδείχτηκε ότι ζήλευαν ήρθαν και μου το είπαν :’). Όσο για τα λόγια που σε επηρεάζουν, προσπάθησε να μάθεις και να καταλάβεις ποια είναι η αξία σου και μην αφηνεις τους άλλους να σου λένε αυτά τα λόγια. Σου αρέσει να ντύνεσαι στα μαύρα ; Αυτό σε αντιπροσωπεύει; Κάνε το, διότι αυτό είσαι εσυ. Μην αλλάξεις για κανέναν, καμία ποτέ σου. Αν το κανεις ποτέ σου αυτό σε λίγα χρόνια θα το μετανιώσεις. Ντυσου όπως θέλεις, όπως νιώθεις εσυ άνετα. Τωρα για την συμπεριφορά που λες, είναι με τι άνθρωπο έχεις απέναντι σου, εάν σου βγάζει κάτι το αρνητικό και εσυ έτσι θα συμπεριφερθεις, κάτι σαν άμυνα. Θα δώσω πάλι παράδειγμα εμένα, εάν ο άλλος είναι απότομος ή μου βγάζει μια ξινίλα και εγω απότομα θα του συμπεριφερθω και θα είμαι ξινη ✨. Μάθε την αξία σου, βγάλε αυτά τα άτομα που σε μειώνουν από την ζωή σου γιατί αυτό είναι τοξικότητα, και την τοξικότητα δεν την θελουμε. Και ντυσου όπως θέλεις εσυ.

[to-koritsi-tou-mah]

Ερωτησεις για τους νυχτερινους μου φιλους

Εχετε κανει σεξ σε δημοσιο χωρο;

Ποιο ειναι το μεγαλυτερο φετιχ σου;

Ποιο ειναι το αγαπημενο σου γλυκο;

Με τι θα ηθελες να ασχοληθεις;

Τι θα αλλαζες πανω σου;

Ζηλευεις ευκολα;

Συγχωρεις την απιστια;

Σου αρεσει να σε φιλουν δημοσια;

Εισαι καψουρεμενος;

Θες να ��αντρευτεις;

Σχεσεις εξ αποστασεως υπερ η κατα;

Θα εβγαινες με καποιον αγνωστο;

Γνωμη για σχεσεις με διαφορα ηλικιας;

Εκανες σεξ τον τελευταιο χρονο;

Τελευταια φορα που σε αγκαλιασαν;

Τελευταια φορα που σε φιλησαν;

Ποτεε σου ειπαν κατι γλυκο κ τρυφερο;

Τελευταια φορα που σε πληγωσαν πολυ;

Σε ποιο δημοσιο χωρο θα θελες να κανεις σεξ;

Εχεις κανει σεξ με αγορι;

Εχεις κανει σεξ με κοριτσι;

Εχεις φιλησει αγορι;

Εχεις φιλησει κοριτσι

Ποια ηταν η μεγαλυτερη σου σχεση;

Γυμνες φωτογραφιες;

Σου εχει πει κανενας οτι δε θελει να σε χασει;

Ποια σταση προτιμας;

Τριο;

Κατι που θεωρεις σεξι;

Το πιο σεξι πραγμα που σου εχουν πει;

Υπαρχει καποιος που δε θελει να σε χασει;

Τι σε ερεθιζει;

Χαιδευεσαι ποτε;

Τι τσοντες βλεπεις;

Η πιο αβολη στιγμη σε σεξ;

[mauradusus]

Δεν ξερεις πως ειναι,κι ουτε εισαι σε θεση να καταλαβεις. Νομιζεις πως ο κοσμος ειναι ο,τι βλεπεις στις ταινιες,στις εικονες και στα τραγουδια που ακους. Εχεις την εντυπωση πως τα συναισθηματα γεννωνται απο μερικες κουβεντες ή μερικες αντιδρασεις. Ξερεις ποια ειναι ομως η αληθεια; Οταν νιωθεις,πονας! Πονας τοσο που φτανεις καποτε να μουδιαζεις,παυεις να σκεφτεσαι καθαρα,γινεσαι ερμαιο των ιδιων σου των συναισθηματων και των σκεψεων. Το μυαλο σου αυτοματα σταματα να αντιδρα και να επεξεργαζεται τα γεγονοτα που καποτε θα το ερεθιζαν. Ξυπνας,τρως,χεζεις,κοιμασαι και παλι απο την αρχη. Κανεις σεξ,αλλα ακομη κι αυτο σπανια καταληγει οπως θα περιμενες. Γιατι δε μπορεις,γιατι ο πονος υπερισχυει της λαγνειας. Οσο πονας,πραγματικα ομως,δε σε νοιαζει το πως θα φανεις,η αληθεια ειναι πως δε θες καν να σε βλεπουν. Μονη σου αναγκη να χαθεις μεσα στο πηχτο μαυρο,σα να γυρνας το διακοπτη που κλεινει για παντα τη μηχανη. Αθορυβα,ησυχα,χωρις περεταιρω ζημιες,ουτε ενα προβλημα στα αλλα εξαρτηματα του συστηματος. Η μηχανη χαλαει,αλλα ολα τα αλλα ειναι ικανα ακομη να λειτουργουν. Το νοημα εχει χαθει,καθε λεξη με το που παει να παρει σχημα,γινεται μουτζουρα που στροβιλιζεται αργα και χανεται σαν αιθερας στην ατμοσφαιρα. Ολοι σου οι στοχασμοι,στιλετα στο μυαλο που ασταματητα κινουνται με κυκλικες κινησεις ολο και πιο βαθια,ωσπου οι κραυγες δεν γινεται να μενουν αλλο σιωπηλες και πραγματωνονται! Φωνη οργη. Σκετη ποιηση θα μου πεις,αλλα η αληθεια ειναι πιο βρωμικη. Ειναι ασθενεια π��υ να παρει! Με τσακιζει τοσα χρονια που ξεχασα πλεον πως ειναι να ζεις χωρις αυτη! Ξυπναω μουδιασμενη,τρωω για να τρωω,πλενομαι για να ειμαι υποφερτη,απαντω “ναι” για να με ανεχονται οσοι αγαπαω. Και κατω απο ολα οσα φοβαμαι,ενα ερειπιο,μια ασχημια...Ανικανη,ανυμπορη. Η απολυτη λυπηση και εξαθλιωση ��ποτε με κοιταζω στον καθρεφτη. Οσες φορες κι αν ισχυριστουν κατι αλλο,οσες κι αν προσπαθησουν να με βγαλουν απο τη λασπη,το αποτελεσμα παντα ιδιο. Εγω. Κι οσο με νοιαζει μοναχα το “εγω” μου,ολοι οι αλλοι θα ερχονται παντα δευτεροι. Αλλωστε μου το ειχε πει καποτε ο δασκαλος μου “Η αγαπη ειναι συναισθημα εγωιστικο. Θελεις να ειναι καλα εκεινοι που αγαπας για να μην πληγωθεις εσυ η ιδια”. Δε θα παψεις να ζεις,αν σου δωθει η ευκαιρια θα παλεψεις. Και ξερεις γιατι; Γιατι αυτο εισαι,ενα ματσο κοκκαλα και σαρκα που παλευει ωσπου να ληξει.

[thisaccisdeadfolks]

εξομολογηση

υπαρχουν καποια πραγματα τα οποια θελω να σου εξομολοξηθω. σεβομαι το οτι δεν θες να υπαρχω (λογια του σταυρου) .δεν υπαρχει περιπτωση να σε ενοχλησω ποτε. μπορει καποια στιγμη στο μελλον να τα δεις. ο λογος που γραφω αυτο το κατεβατο ειναι για να ακολουθησω μια παλια συμβουλη του σταυρου που τοτε δεν ακολουθησα. "λυστε τα προβληματα σας" . ξερω οτι δεν υπαρχει περιπτωση να συμφωνησεις να με ακουσεις αν στο ζητησω και δεν θελω να σε φερω σε δυσκολη θεση, για αυτο τα γραφω εδω.

λυπαμαι πραγματικα και με βασανιζει το γεγονος οτι σε αγνοουσα και καθομουνα στο ds. ηταν εντελως απαραδεκτο και λυπαμαι αφανταστα. 

θελω να σου ζητησω ενα συγγνωμη για την συμπεριφορα μου στο νιαρχο. ντρεπομαι πραγματικα για το πως φερθηκα. προσπαθουσες να βοηθησεις και εγω σε εδιωξα. δεν το εκανα ψευτικα ομως. ενιωθα απαισια τοσο σωματικα οσο και ψυχικα. δεν αξιζες να σου συμπεριφερθω ετσι.

λυπαμαι για τον μορφασμο που εκανα οταν προτεινες να δουμε τη ταινια. δεν κατεκρινα ποτε το ποια εισαι. δεν ηθελα να σε φερω σε δυσκολη θεση.

λογω της χαμηλης μου αυτοπεποιθησης ζηλευα. το οτι στο ειχα πει απο την πρωτη στιγμη δεν μου δινει κανενα ελαφρυντικο. μακαρι να ειχα παει στον σταυρο νωριτερα. πληρωνω το οτι δεν το εκανα,καθημερινα.

ποτε μα ΠΟΤΕ δεν σου ειπα ψεματα. ΠΟΤΕ δεν κοιταξα αλλη. ποτε δεν σε απατησα. δεν μου περασε καν απο το μυαλο. ειχα εσενα διπλα μου, ειχα τα παντα.αυτα τα χερακια αυτα τα μαγουλα.  και το οτι σε ειχα και σε εχασα θα με βασανιζει για παντα.

δεν προσπαθουσα να σε ελεγξω,να σε χειραγωγησω. ποτε. δεν ηταν η προθεση μου. εκανα οτι καλυτερο μπορουσα για να σε κανω ευτυχισμενη. και λυπαμαι τοσο πολυ αν σε στεναχωρουσα. οτι εγινε μεταξυ μας απο την αρχη μεχρι το τελος ηταν για να σε χειριστω; οταν ησουν αρρωστη σπιτι μου και σου αλλαζα της γαζες στο μετωπο το εκανα για να σε χειριστω; οταν σου ειπα οτι στη περιπτωση που εισαι εγγυος οτι και να επιλεξεις θα σε στηριξω;

εκει που αλλαξε η σχεση μας ηταν οταν αρχισες να υποφερεις πολυ απο το στομαχι σου,εκει που ειχα σπανταξει στο κλαμα στον κεραμεικο. εβλεπα την κοπελα που αγαπουσα να υποφερει και γω ημουν ανυμπορος για το οτιδηποτε. αν σε εφερα σε δυσκολη θεση πραγματικα λυπαμαι. απλα ηθελα να γινεις καλα.

η μαρια και η νικολ σε αγαπανε.αν μπηκα εμποδιο στην σχεση σας λυπαμαι.σε νοιαζονται και ειναι κριμα να τις χασεις. λυπαμαι που δεν ειχαμε βγει με την μαρια. ο λογος που την εκανα add στο insta ηταν για να της ζητησω ενα συγγνωμη που ο εγωισμος μου την βασανιζε τοσους μηνες. δεν ηταν για να σε προδωσω. μιλα με την μαρια. πιαστην σε αγαπαει παρα πολυ. ολοι σε αγαπαμε.ξερω τι εχει γινει απο ολες τις πλευρες. μην την χασεις, δεν αξιζει να την χασεις επειδη ημουν ξεροκεφαλος, και δεν ειχαμε βγει. σκεψου πως θα ενιωθε οταν ησασταν αχωριστες και αυτο αλλαξε. ακουσε την οπτικη της.

στη νικολ λειπει η παρεα σας. το ποσο κανατε παρεα οταν ειχατε πρωτογνωριστει. και την ποναει εδω και καιρο. ειναι απο τις πιο αγνες ψυχες που εχω γνωρισει. αν θες προσεγγισε την σε λατρευει. καθε 2η μερα του χρονου βγαινεται,ειναι η παραδοση σας και  δεν θελω  να ειμαι εγω αυτος που θα το χαλασει επειδη της μιλησα.

τελος θελω να ζητησω ενα τεραστιο συγγνωμη για την περιοδο που ζαλιζομουνα. επρεπε να το διαχειριστω αλλιως, επρεπε να τρωω καλυτερα,να κοιμαμαι καλυτερα. επρεπε να ακολουθησω τις συμβουλες σου.

θελω να σου πω ενα μεγαλο ευχαριστω που μου εμαθες τι σημαινει αγαπη. που ζητησα βοηθεια απο εναν καλο γιατρο και θα γινω ενας καλυτερος ανθρωπος. που μου εδειξες οτι ο κοσμος ειναι ομορφος. επειδη υπαρχεις. και σε παρακαλω ποτε μα ποτε μην τα παρατησεις.

ελπιζω οτι και να κανεις στην ζωη σου να εισαι ευτυχισμενη. εχεις ανθρωπους διπλα σου που σε λατρευουν μικρη. ξερω πως νιωθεις πλεον για μενα, ομως μην το αφησεις να μπει εμποδιο στη σχεση σου με τα κοριτσια. να προσεχεις.

[omnis888]

Μας εχεις ζαλίσει με την τόση καλοσύνη σου. Λες μόνο όσα θέλουν να ακούσουν στο ταμπλερ και κανεις τα πάντα για να φαίνεσαι ψυχάρα και το καλυτερο παιδί μήπως πάρεις κανένα note. Ενταξει θα γίνεις famous στο ταμπλερ, μην δώσεις και κωλο ομως άμα σου πει κανένας οτι εχει καβλες και δεν εχει που να τον βάλει. Γιατι μόνο αυτο δεν εχεις πει.

Χαχαχαχ 1ον ξερω ποια εισαι και θελω να μου ηρεμήσεις θιγμενη μου.Απο την αλλη απο τον τροπο που απανταω σε ομοφοβικους, φασιστες και αλλες παρομοιες ομαδες μπορεις να καταλάβεις πολυ καλα το αν μιλαω σε ολους ήρεμα ή οχι.Θεωρεις πως θελω να γινω famous; Χαχα γαμω το Δία γελαω αληθεια.Δεν εχω δωσει ονομα , ινστα δεν απανταω σε τιποτα για την προσωπικη μου ζωη σε αντίθεση με εσενα και αλλα ατομα που κανουν promote το ινστα τους πιο συχνα απο οτι βλεπουν τον εαυτο τους στον καθρεφτη.Δεν κανω τιποτα για τα νουμερα, παλεύω μονο για τις ιδεες μου. Και μεσα στις ιδεες μου ειναι το να ειμαι καλος στους ανθρωπους που απλώνουν το χερι για γαμημενη βοηθεια.Βοηθεια που εσυ και οι δικοι σου θεωρούν αστεια.Που κραζεις απο παντου και λες σε άτομα να είναι πιο σκληροι αντι να βαλεις τον εαυτο σου να εισαι εσυ πιο ανθρωπος.Οχι δεν θα αλλαξει κανεις μας.Θα συνεχίσουμε να ειμαστε οι φλωροι που θα βοηθαμε οποιον εχει αναγκη και θα τους δειχνουμε και την καλη πλευρα του κοσμου.Πρεπει να απολογηθουμε σε εσενα για αυτο ?Η βια τοσο λεκτικη και οσο και σωματικη επιτρεπεται οταν ο αλλος παει να σου στερήσει την ελευθερια σου.Πας να κανεις το tumblr κατι που ο καθενας απαγορεύεται να λεει την γνωμη του και τι θεωρει πως ο αλλος εκανε λαθος.Μονο που οι φασιστικες μαλακιες κομμένες.Αν συνεχιζεις να κραζεις και να υπερασπίζεσαι πως ολοι πρεπει να γίνουμε σαν και εσεναΘα βρεις μπροστα σου τις λεξεις ολων μας.

[sosorrydad]

18112020

ουτε μια σκεψη να εκφρασω,  ουτε μια αποψη να εκφερω

δεν ξερω να γραφω

αλλα η επαναληψη εστι μητηρ μαθησεως ή κατι οπως γραφεται σωστα τελοσπαντων

αποφασισα να διαβαζω καθε βραδυ

ειδωλο μου ο david foster wallace και η μαργαριτα πετριδου θεοτοκατου

αλλα να που ξερω και να κανω obscure references, και να κοτσαρω και το αγγλικο και να πω και το ιδιο πραγμα με αλλα λογια, γιατι η επαναληψη νοηματος χωρις την επαναληψη λεξεων ειναι καπως λογοτεχνικο ιδιωμα

αληθεια, σωστα χρησιμοποιησα την λεξη «ιδιωμα»;

τουλαχιστον ξερω ποια ειναι τα εισαγωγικα τα ελληνικα

και να σου πω και κατι και ποιηση θα μπορουσα να γραψω, αν ειχα ερωτευτει ποτε

ή καλυτερα αν ειχα αφησει τον εαυτο μου να ερωτευτει ποτε

αλλα για μενα καποτε ειχαν πει και το θυμαμαι αυτολεξει «δεν μπορω να σε φανταστω να κανεις σεξ»

και θα μου πεις αλλο ο ερωτας, αλλο το σεξ... οκ δεκτο

οποτε εν κατακλειδι (ευχαριστω εκθεση τριτης λυκειου) δεν εχω αφησει τον εαυτο μου να ερωτευτει, γιατι ποτε δεν εχω αφησει πισω το καθολου ενδοξο παρελθον των σχολικων μου χρονων (τρανο παραδειγμα η αλλη παρενθεση, η παραπανω ντε)

[johnnygasparos]

Εμείς και ο κόσμος!!!

Άλλη μια κατάδυση στα άδυτα της μοναξιάς και του εγώ λοιπόν.

Τι θα πει ο κόσμος;Ναι μεγάλο ερώτημα τι θα πει ο κόσμος...νομίζω οτι αυτό το ερώτημα ειναι η παγίδα για να σε κάνει ακόμα πιο ανασφαλή.

Ναι ανασφαλή διότι η ανασφάλεια και ο φόβος το τι θα πει ο κόσμος ειναι το αποτέλεσμα μιας ολόκληρης νοοτροπίας.

Ζώντας στο εξωτερικό νομίζω ότι το τι θα πει ο κόσμος...υπάρχει μόνο σε κοινωνίες που διέπονται απο παρόμοια σκέψη.

Πχ Ζείς στα Βαλκάνια που τα ήθη ειναι παρόμοια πάνω κάτω και ίδια η Θρησκεία έτσι περίπου σκέφτεσαι, ζείς σε Βόρειες Χώρες εκεί η κατάσταση ειναι διαφορετική ο καθένας δεν σκέφτεται το τι θα πει ο κόσμος αλλά το πως θα δράσει κατά βούληση.

Ειναι απλό το πράγμα και συνάμα περίπλοκο διότι έχει να κανει με το ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ περιβάλλον και ποια ερεθίσματα έχει δεχτεί ο άλλος.

Έχω βαρεθεί να κουβεντιάζω τα θέματα αυτά και να μην τα γενικεύω αλλά όμως υπάρχει ενα σύνολο τέτοιας σκέψης.Αν στεναχωριέσαι η έχεις μια βαθιά κατάθλιψη για το τι θα πούνε και θα γράψουν για σένα τότε μάλλον δεν έχεις πάρει τα κατάλληλα εφόδια για την ζωή.

Θέλει εφόδια η ζωή τα οποία είτε τα αποκτάς απο το ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ περιβάλλον με τα κατάλληλα ερεθίσματα, είτε τα αποκτάς απο μόνος σου, απο τις εμπειρίες σου.

Εμπειρικά λοιπόν που ο πιο ζόρικος δρόμος καταλαβαίνεις οτι δεν σε πολυνοιάζει το τι θα πει ο κόσμος ��αι δεν το σκέφτεσαι συνέχεια, διότι αν το σκέφτεσαι ούτε κανεις καλό στον εαυτό σου αλλά ούτε στην κοινωνία.

Πρόσεξε η κοινωνία και οι άνθρωποι δεν ειναι “ο εχθρός” αυτό για να μην παρεξηγηθούμε δηλαδή έχω χιλιοβαρεθει να ακούω άκου να δεις για ολα φταίει η κοινωνία και το σύστημα κλπ.

Ήμουν και εγώ έτσι αν ανατρέξετε σε παλιά κείμενα μου οχι πάρα πολύ παλιά, έτσι σκεφτόμουνα, ο εγώ θα τα αλλάξω, το σύστημα, οι αντιλήψεις και κάτι στερεότυπα που μου είχαν κολλήσει δίχως λόγο.

Ρομαντισμός και καλά το  είχα βαφτίσει αυτή την στάση, αλλά δεν εχει ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση με ρομαντισμό.

Ένα ρεμάλι ημουν που νόμιζα οτι κυνηγούσα ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΥΣ σαν άλλος Δον Κιχώτης, το λεγόμενο σύνδρομο του Δον Κιχωτισμού που υπάρχει στην ψυχολογία.Όλα σου φταίνε και όλοι σε κυνηγάνε.

Κόπηκε όλο αυτό μέσα από την ενασχόληση με ανθρώπους που τους πήρα πιο σοβαρά και διαπίστωσα οτι ζείς σε ένα μύθο.

Ωραίοι οι μύθοι και τα παραμύθια δεν λέω, ειδικά για την νεότητα σου, αλλά το να είσαι νέος δεν σημαίνει απαραίτητα οτι εισαι μαλάκας.

Έλα όμως που το μεγάλο ποσοστό πέφτει στην παγίδα ειδικά οταν εισαι νέος και νομίζεις οτι μπορεις να πάς “κοντρα” στο σύστημα.

Μα ποιο σύστημα ρε βλάκα....αφού και εσύ αποτελείς γρανάζι του συστήματος.

Συμπερασματικά δεν ειναι δύσκολο να προσπαθείς να βάλεις μια ρότα στην ζωή σου, δίχως να νοιάζεσαι για το τι θα πει ο κόσμος.Σαφώς και σε νοιάζει η κοινωνία γιατί κακά τα ψέμματα στην κοινωνία ζεις.Είσαι άνθρωπος μια οντότητα που συναστρέφεται με τον κόσμο και έχει άποψη.Το τι θα πει ο κόσμος είναι η απάτη δεν είναι το ερώτημα αλλά μια “κατάσταση” συναισθηματική που βιώνεις και αν θέλεις να την ξεπεράσεις, κάντο βάλε την ζωή σου σε μια ρότα.Καμιά φορά καλή ειναι η σιωπή που κάποιος ειχε πει οτι ειναι η ΥΠΕΡΤΑΤΗ πολιτική πράξη αντίστασης(νομίζω ο Γκάντι)

Silence λοιπόν και αναθεώρησε την φιλοσοφία σου...δεν ειναι δύσκολο αρκεί να έχεις θέληση.

ΥΓ

Δεν δίνω συμβουλές ούτε παρακινώ κάποιον να πάρει στα “σοβαρά” τα λεγόμενα μου...δεν ειμαι ούτε ψυχαναλυτής ούτε φιλόσοφος, αν θέλεις να μου βάλεις μια ταμπέλα βάλτην αλλά δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες δεν νιώθω οτι ε��μαι προιόν προς πώληση.

Οταν πουλήσω τον εαυτό μου και εγώ θα σας ενημέρωσω έγκαιρα!!!

Έτσι και αλλιώς ειναι εύκολο στις μέρες να πουλιέσαι και να ξεπουλιέσαι...ειναι της μόδας σε όλα τα επίπεδα

[xehasmenesithakes]

Γεια σου! Έχω δει που σου στέλνουν τις ιστορίες τους/εμπειρίες τους και πήρα το θάρρος να πω και τη δική μου. Δεν έχω κανέναν που να μπορώ να συζητήσω γι'αυτό. Θα το κρατήσω σύντομο για να μην κουράσω. Είμαι 28 και δεν έχω κάνει σεξ. Στο λύκειο δεν με απασχολούσε, ούτε τόσο ως φοιτήτρια. Ήμουν και είμαι φουλ ρομαντική κι ευαίσθητη. Επίσης, δεν θέλω να παντρευτώ, ούτε να κάνω παιδιά αλλά θέλω έναν σύντροφο να ζήσουμε μαζί. Βγήκα μερικά ραντεβού αλλά δεν προχώρησαν σε σχέση, είτε επειδή δεν ήθελα εγώ, είτε επειδή δεν ήθελαν εκείνοι. Ένας μου είπε ότι μ'αγαπαει στο 2ο ραντεβού για να με ρίξει, ένας άλλος μου είπε ότι δεν έχει θέμα να περιμένει να νιώσω έτοιμη και την επόμενη φορά που βρεθήκαμε με στριμωξε άσχημα. Γενικά δεν έχω καλές εμπειρίες. Ξέρω ότι δεν είναι όλοι έτσι, αλλά νομίζω ότι είναι δύσκολο να βρω αυτό που θέλω. Φοβάμαι να αφεθω, να εμπιστευτώ και δεν νομίζω ότι θα θελήσει κάποιος να περιμένει για αρκετό καιρό, μήνες μέχρι να νιώσω άνετα μαζί του. Φοβάμαι ότι θα μείνω μόνη μου για πάντα και δεν το θέλω αυτό, όμως δεν θέλω και να πληγωθώ, γιατί ξέρω ότι θα μου κοστίσει πολύ ψυχικά σε όλη μου τη ζωή. Εδώ και μερικά χρόνια, έχω κλειστεί στον εαυτό μου, κάπως το είχα αποδεχτεί, ίσως συνήθισα τη μοναξιά αλλά τελευταία σκέφτομαι, μήπως κάνω λάθος. Όποια συμβουλή έχεις, είναι ευπρόσδεκτη κι αν δεν θέλεις να πεις κάτι, μπορείς να το αγνοήσεις.

Πήρε λίγο παραπάνω τελικά αλλά θα μπορούσα να γράψω σελίδες, οπότε καλά τα πήγα 😅

Γενικα νομιζω εχεις καταλαβει οτι στον κοσμο που ζουμε το μονο που δεν ειναι δυσκολο να κανεις ειναι το σεξ.Φανταζομαι οτι θα υπαρχει αυτη η φωνουλα μεσα σου που θα λεει α ειμαι μεγαλη δεν εχω κανει σεξ ειναι περιεργο;Οχι δεν ειναι,αμα ηταν το σεξ το θεμα θα κανες και αυριο αν τοναποφασιζες,προφανως θελεις ορισμενα πραγματα που πανε μαζι με αυτο και δε δεχεσαι να ριξεις τα στανταρ σου και καλα κανεις.Γενικα ειμαι της αποψης οτι ακου το σωμα σου,θα το καταλαβεις οταν θα σου πει ναι.Πρεπει ομως και συ να την κυνηγας την επιλογη σου δηλαδη δεν γινεται να σαι κλεισμενη μεσα στα τειχη σου και να λες γιατι δεν εχω βρει αυτο π θελω,δε θα πεσει απο τον ουρανο αυτο ειναι το μονο σιγουρο.Πρεπει να σαι ειλικρινης με σενα ξερεις ποια ειναι τα στανταρ σου ;ξερεις τι θελεις;Επισης ειμαστε ανθρωποι ετσι;Δεν υπαρχει το τελειο και ο ερωτας μπορει να στα σκασει με χιλιους διαφορετικους τροπους.Δηλαδη μην εχεις μια περπατημενη στο μυαλο σου και οτι αποκλεινει απο αυτο να το απορριπτεις.Δινε ευκαιριες σε ανθρωπους που σε κερδιζουν ακομα και αν δεν ειναι ετσι οπως το χεις φανταστει.Αυτο που θελω να πω ειναι ναι πολυ καλα τα στανταρ σου απλα μην τα χρησιμοποιεις για να μενεις στο κομφορτ ζοουν σου.Οπως και να χει ειναι απολυτα οκευ οτι και να κανεις και ειναι απολυτα δικη σου επιλογη!

[langria]

I'm that girl..

Ειμαι εκεινη η κοπελα που θα νιώσει πολλα και δεν θα ζηταει κατι σαν αντάλλαγμα, γιατι δεν της αρεσουνε τα “πάρε-δώσε”,αλλα κοιτάει απλα πως να χαροποιησει τους αλλους. Ειμαι εκείνη η κοπελα που αμα την πιάσει η μαλακια στο κεφάλι της, θα σε κανει να αισθανθείς απαίσια δίχως να το εχει σκοπο, και μετα απο λιγο θα μετανιώνει τη στιγμή που σου συμπεριφέρθηκε ετσι. Ειμαι εκείνη η κοπελα που θα της πεις ενα σου προβλημα και θα κοιτάξει πως να σε βοηθήσει με οποιο τροπο υπάρχει. Ειμαι εκεινη η κοπελα που θα θελει να πει τοσα, θα αισθάνεται τόσα, και δεν θα τα ομολογήσει ποτε σε κανεναν. Θα θελει να βγαλει τα απωθημένα της, και δεν θα το κανει. Και οχι για να μην ρίξει τον εγωισμο της, απλα δεν πιστεύει πως μπορεί κανεις όντως να νοιαστεί. Ειμαι εκεινη η κοπελα που έχει παει να γραψει “μου λείπεις”,“δεν θελω να ειμαστε ετσι”,“γύρνα πισω σε χρειαζομαι” σε καποιον, και θα καταλήξει να το σβήσει και να μην το στείλει ποτε. Ειμαι εκεινη η κοπελα που θα κοιταχτει στον καθρευτη και δεν θα πει “ειμαι όμορφη σημερα” αλλα “ειμαι πολυ μουντή σήμερα”, γιατί εκεινο το κενό δεν λεει να γεμίσει και πλεον φαινεται ουτοπία η ευτυχια. Ειμαι εκεινη η κοπελα που δεν θα σου ανοιχτεί για κανενα της πρόβλημα, θα θελει βοηθεια και δεν θα το μαθεις ποτε. Δεν θελει να απασχολεί τους αλλους με τα δικα της θεματα, που ειναι και βλακείες. Ειμαι εκεινη η κοπελα που θα βγει εξω με μια παρέα και θα κοιτάει πως να πάει σπιτι για να ξεσπάσει επιτέλους σε κλάματα, που κραταει μεσα της πολλη ωρα. Ειμαι εκείνη κοπελα που θα κανει τα πάντα για να βοηθηθεί και να αποκτήσει και παλι ελπιδα απο καπου, αλλα δεν θα τα καταφέρει, γιατι δεν ξερει τι να κανει για να φύγει απο τη μιζέρια. Ειμαι εκεινη η κοπελα που μπορεί να αγαπήσει καποιον, και θα θέλει να του τα δωσει ολα, το ειναι της να γεμίσει απο αυτον, ομως στο τελος θα καταλήξει να κλαίει και να λεει “θελω να γυρισει ��αι να είμαστε οπως παλια”. Ειμαι εκεινη η κυκλοθυμικη κοπελα που θα σου δειξει τη μια οτι νιώθει χαρούμενη και την αλλη ότι το χαμογελο της εχει σβηστεί, μα η αληθεια ειναι πως δεν ξέρει τι ειναι πλεον. Ειμαι εκεινη η κοπελα που αμα την πάρεις τηλεφωνο αργα τη νυχτα θα το σηκώσει και θα θελήσει να σε ακουσει χωρίς να υπολογίσει το ποσο νυστάζει ή αν πρέπει να ξυπνήσει νωρίς το πρωί. Ειμαι εκεινη η κοπελα που δεν την νοιαζει η προσοχή, δεν χρειάζεται κανεναν να ασχολείται με εκεινη, ή μαλλον πιο σωστα, δεν το θεωρεί απαραίτητο να γίνεται. Ειμαι εκεινη η κοπελα που θα προσπαθει για πολλα και ας ξέρει πως στο τελος θα τα παρατήσει, ή μαλλον πριν καν προλάβει να φτασει στο τέλος. Ειμαι εκεινη η κοπελα που αν της πεις “εισαι όμορφη” ή γενικα της κανεις κοπλιμέντα, θα γελάσει ευγενικά και δεν θα μπει στον κοπο να πει ενα “ευχαριστώ” ,γιατί πολύ απλα θα πιστεύει πως η ομορφια ειναι υποκειμενική, δεν ειναι σε ολους η ιδια. Ειμαι εκεινη η κοπελα που θα κλαίει, θα κλαιει με λιγμους όταν νιώσει την απώλεια, την απογοήτευση, την ματαιότητα των γεγονότων που τόσο περιμενε. Είμαι εκεινη η κοπελα που δεν ξέρει ποια στα αλήθεια ειναι. Ειμαι εκεινη η κοπελα που δεν θες να μπλέξεις, γιατί ειμαι ενα τσούρμο πληγές και γεμάτη με ενα απέραντο κενο, που ούτε καποιος που αγαπαω οσο τιποτα δεν θα μπορέσει ποτε να γεμίσει.Ειμαι εκεινη η κοπελα που θα παρει χαρα απο αναμνήσεις. Ερωτεύεται καταστάσεις, προσωπα και στιγμες. Ενα υπέροχο βράδυ με μπύρες, μουσικη και καποιον ξεχωριστό ανθρωπο,μπορει να της αλλάξουν ολόκληρη τη μερα. Ειμαι εκεινη η κοπελα που βαρέθηκε να ελπίζει, να ζει, να παλεύει, να προσποιείται. Και ναι, εγω ειμαι αυτη η κοπελα. Καλως ηρθες στον κόσμο μιας απογοητευμένης και αυτοκαταστροφικής έφηβης.

[where-is-my-mind-9]

Και δεν ξερω τι ηταν αυτο που με τραβηξε σε εσενα.Ξερω ομως πως ειναι αργα,μου λειπεις και σε σκεφτομαι τα βραδια,καθε γαμημενο βραδυ..Και τις μερες οταν μιλαω για σενα,μιλαω σαν να ησουν οτι πιο υπεροχο μου εχει συμβει ενω παραλληλα ησουν οτι χειροτερο θα μπορουσε να συμβει.Μαζι σου εχω νιωσει τα παντα.Οποιο συναίσθημα υπάρχει το εχω νιωσει για σενα.Ξερω οτι εχεις νιωσει και εσυ.Ξερω πως δεν ηταν απλα οπως το περιγραφεις..απλα δεν ξερω γιατι εφυγες.Δεν το περιμενα,οχι απο εσενα.Οχι ετσι.Και καθε μερα περιμενω οτι απλα θα γυρισεις σαν να μην εχει περασει ουτε μια μερα,ουτε μια μερα απο το βραδυ που κοιμηθηκαμε αγκαλια και μιλουσαμε μεχρι αργα,απο το πιο υπεροχο βραδυ της ζωης μου.Αλλα εσυ εξακολουθεις να εισαι χαμενος,πλεον λιγο λιγότερο εφοσον εχω προσπαθησει να ειμαστε “φιλοι”. Φιλοι…χαχαχα εμεις οι 2 φιλοι.Απο την πρωτη γαμημενη στιγμη που σε ειδα ηθελα να σε αρπαξω και να σε φιλησω σαν να μην υπαρχει αυριο,ηθελα να μιλας για μενα οπως μιλαω εγω για σενα,οταν δεν εισαι καν μπροστα.Γιατι μπροστά σου φοβαμαι να τα πω.Φοβαμαι πως αν σου πωπως νιωθω πραγματικα θα φυγεις εντελως..ουτε φιλοι ουτε τιποτα.Και δεν θελω να σε χασω εντελως ξανα.Οποτε προσποιουμαι πως δεν νιωθω τίποτα.Προσπαθω ομως με μικρα πραγματα να σου δείξω ποσο γαμημενα πολυ νοιαζομαι για εσενα•Δεν ξερω καν αν το εχεις καταλαβει.Απλα με τρελαινει που δεν θα μαθω ποτε αν πραγματικα ενιωσες κατι,η που δεν θα μαθω γιατι εφυγες.Ξενερωσες; δεν ημουν αρκετη; παλι; Τι σκατα εκανα λαθος; Δεν ημουν αυτο που ηθελ��ς.Ολες οι αλλες ηταν αρκετες,εγω οχι.Επρεπε να ζησω το στορυ σου με 2 κοπελες που ειχες ερωτευτει,να σε βλεπω να τη φιλας,να γελας μαζι της..να κανεις ονειρα μαζι της.Και να προσποιουμαι πως ειμαι ενταξει με αυτο.Για να μεινουμε “φιλοι”. ΣΚΑΤΑ.δεν ειμαι φιλη σου.Σαγαπαω γαμω..δεν ειμαι φιλη σου ουτε θα γινω…απλα νοιαζομαι για σενα τοσο γαμημενα πολυ..αν το μαθεις ισως να τρομαξεις.Δεν νομιζω πως οι αλλες καν ειχαν νοιαστει τοσο για εσενα,γιατι αν το εκαναν θα ηταν ακομη εκει.Αλλα δεν ειναι..ειμαι εγω.Ο μαλακας της υποθεσης.Που περιμενω τοσο γαμημενο καιρο..Για ενα ατομο που δειχνει πως δεν ενδιαφερεται καν πραγματικά για μενα.Εγω ομως εχω δει οτι νοιαζεσαι.Εχω δει να με σεβεσαι,εχω δει να μιλάς για μενα επειδη με εχεις ψηλα,εχω δει να με κοιτας και να νιωθω πως κατι νιωθεις.Δεν ξερω που εκανα λαθος.Ισως απλα ενιωσα πολλα,ισως βιαστηκα,ισως δεθηκα αποτομα.Αλλα είμαι άνθρωπος του ή ολα ή τιποτα.Και μαζι σου τα ηθελα ολα.Θυμαμαι την πρωτη φορα που με φιλησες.Εκεινη τη βραδια.Απλα γυρισες και με φιλησες σαν να ηταν απολύτως φυσιολογικο,σαν να μην ετρεχε τίποτα..και τοτε “φιλοι” ημασταν.Ηταν 2 μικρα φιλια..τιποτα σπουδαιο..αλλα τοσο ξεχωριστο.Εκεινη τη στιγμη χαθηκα.Χαθηκα για μερικα δεπτερολεπτα.Ανοιξα τα ματια μου και με κοιτουσες,με αυτο το γαμημενο βλεμμα που με κανει να θελω να σε κοιταω για παντα.Που δεν θα βαριομουν ποτε.Αλλα και αυτο κρατησε δεπτερολεπτα..Δεν μιλησα..δεν ειπα τιποτα γιατι ολες οι λεξεις που περασαν απο το μυαλο μου ηταν τοσες πολλες που δεν ηξερα καν ποια να πρωτοχρησιμοποιησω..Ετσι ηταν παντα..κολλουσα.Ησουν μπροστα μου,με κοιτουσες,ειχα ολες τις λεξεις στο μπροστινο μερος της γλωσσας μου και απλα δεν εβγαιναν.Ουτε κιχ..τιποτα.Και θελω τοσο πολυ να στα πω..και αλλο τοσο φοβαμαι.Περασε καιρος που εξακολουθουσαμε να ειμαστε “φιλοι” μεχρι που συνεβη το ιδιο και ειπαμε να προσπαθησουμε για κατι..εγω εννοουσα κατι σοβαρο.Εσυ ηθελες να ξεπερασεις την αλλη κοπελα.Δεν ειπα κατι αλλο.Ηξερα οτι δεν θα κρατουσε πολυ αλλα ηθελα απλα να ειμαι χαρούμενη καθε στιγμη που ημουν μαζι σου.Και ημουν τοσο ευτυχισμένη.Μεχρι που εφυγες.Δεν περιμενα ποτε πως ενα ατομο θα μπορουσε να καθορισει το πως νιωθω.Και δεν ηθελα κιολας..οποτε προσπαθησα να σε ξεπερασω,προσπαθησα πολυ.Αλλα δεν καταφερα να νιωσω για κανεναν οτι ενιωσα για σενα.Τωρα ειμαστε παλι φιλοι...ουτε καν ομως οπως ημασταν πριν απο ολα αυτα,πλεον εισαι ψυχρος,απομακρος,με το ζορι λεμε τα τυπικα.Και θελω τοσο πολυ να προχωρησω..αλλα καθε φορα που παω να κοιμηθω μου ερχονται στο μυαλο ολες οι στιγμες μας και τι θα μπορουσα να ειχα κανει διαφορετικα..ισως να μην εφευγες ετσι.Τη μονη φορα που καταφερα να σου πω τι αισθανομαι..πανω κατω..ηταν τοσο απροσωπο..ηταν ενα μυνημα,ενα μυνημα στο οποιο σε εβριζα και σου ελεγα ποσο ανωριμος εισαι και ποσο σε σιχαινομαι..δεν ηθελα να φτασω εκει.ηθελα απλα να μου πεις γιατι δεν ημουν ��ρκετη,ηθελα να ειμαι αρκετη.ηθελα να νιωθεις για μενα οσα νιωθω εγω για εσενα..και αυτο ηταν το λαθος μου.Και ηταν ενα γαμημενο μυνημα στο οποιο απο οσα ειπα το μονο που πραγματικά εννοουσα ηταν το ποσο ερωτευμένη ειμαι μαζι σου..στο οποιο μυνημα δεν πηρα ποτε αμεση απαντηση..μονο εμμεσα..απο τριτους,πως ειχες νευριασει μαζι μου,λογικο.Δεν μπορεσα να στα πω οπως ηθελα σε οσες ευκαιριες μου ειχαν δωθει..ποτε.Ετρεμαν τα ποδια μου..ξεχναγα τις λεξεις που τοσες ωρες προετοιμαζα.Και δεν ελεγα τιποτα.Και εσυ απλα στεκοσουν εκει και με κοιταζες..ειχες καταλαβει απλα δεν ελεγες τιποτα..εκανες σαν να μην εχει συμβει κατι.Οπως παντα.Προσποιουσουν και εσυ.Φοβομουν τοσο πολυ να στα πω..και οταν επαιρνα το κουραγιο με κοιταζες μεσα στα ματια και ξεχνουσα καθε γαμημενη λεξη.κενο.Και τωρα τι; δυο φιλοι..ναι. οι φιλοι τουλάχιστον μιλανε..κανουν πλακες,βγαινουν..ουτε αυτο πλεον.Κενο..αλλα υποτιθεται ειμαστε φιλοι.Εγω δεν εχω αλλους τετοιους φιλους.Ακομη και με γνωστους μου μιλαω περισσότερο απο οτι με εσενα πλεον..και συνηθως για σενα..καμια μερα με αυτα που ακουνε θα σε ερωτευτουνε και οι γνωστοι μου. 5 Δεκεμβρίου..εκεινο το βραδυ κοιμηθηκαμε αγκαλια,απλα μερικα φιλια,συζητησεις για το μελλον και τα ονειρα μας και μια αγκαλια..μια αγκαλια που χρειαζομουν τοσο πολυ..τοσο γαμημενα πολυ.Και ξυπνησα τοσο χαρουμενη,παρολο που ειχα κοιμηθεί λιγες ώρες.Αν ηξερα πως ηταν η τελευταια μερα που ημασταν ετσι,αν ηξερα πως αυτο ηταν το αντιο σου ουσιαστικά,θα ειχα πει κι αλλα,θα σε ειχα φιλησει λιγο παραπανω,θα σε ειχα παρει μια λιγο πιο σφιχτη αγκαλια. Που να ξερα..Ετσι ειπες αντιο,το συνειδητοποισα πολυ αργοτερα..οταν ειχες πλεον εξαφανιστει και ησουν χαρουμενος με την καινουργια σου πλεον κοπελα.Ηταν ομως ο πιο υπεροχος τροπος να μου πεις αντιο..απλα δεν το ηξερα.Ημουν μια γαμημενη βδομαδα με ενα τεραστιο χαμογελο στα χειλη,μεσα στην αγνοια μου. Μετα σε ειδα μαζι της..τοσο γρηγορα,φαινεται την ειχες βρει ηδη και απλα δεν ηθελες να με πληγωσεις η δεν ξερω..δεν ξέρω.Ξερω οτι λιγο αργοτερα σε ειδα μαζι της.Παγωσα.Ηξερα οτι ηταν εκεινη..ειχα ερθει εν γνωση μου..ηθελα ομως να σε δω και ας ειχα να πληρωσω αυτο το τιμημα..και το πληρωσα ακριβα. Πλεον εχει φυγει και εκεινη..και σου λείπει το ξερω,αλλα γυρνας σε φθηνες αγκαλιες και εσυ..οπως έκανα οταν μου ελειπες εσυ.Γαμωτο σου.Θελω να μην μου λειπεις.Θελω να μην σε σκέφτομαι.Ξερεις..γνωρισα καποιον..ειναι πραγματικα υπεροχος,πολε εξυπνος,αστειος,πολυ γλυκος,πολυ καλο παιδι ειλικρινα και του αρεσω..του αρεσω σοβαρα και θελει να το προσπαθησει μαζι μου και εγω το ιδιο..αλλα θα ειναι αδικο και για τους δυο μας εαν σε σκεφτομαι ακομα.Ολο νομιζω οτι σε ξεπερναω,πως ειμαι καλα,πως δεν με ενδιαφερει και εχω πιστεψει το ψεμα μου η ιδια,οτι οντως ειμαστε "φιλοι" και οτι οντως δεν νιωθω κατι πια.Μεχρι που συνειδητοποιω πως ακομα νιωθω..μεχρι που ερχεται το βραδυ και μου λειπεις..μεχρι που καθε γαμημενο βραδυ σε σκεφτομαι και δεν μου φτανει πια ο υπνος.Εγω που λατρευω τον υπνο..υποθετω αγαπαω εσενα περισσοτερο και απο τον υπνο.Γαμωτο σου.Ευχομαι απλα να μπορουσες να μου μιλησεις..αλλα και να το εκανες..φοβαμαι το τι θα ακουγα.Οποτε συνεχίζω να προσποιουμαι μεχρι να περασει..μεχρι να προχωρησω πραγματικα..Απλα σε παρακαλω,μην γυρισεις τοτε.Μην μου το κανεις αυτο γιατι θα γυρισουν ολα και θα ξαναγινει το ιδιο και απλα ξερω πως θα βρεθω στην ιδια γαμημενη θεση.Ξερω ομως πως δεν θα μπορεσω ποτε να στα πω,να σου πω τι νιωθω πραγματικα..και ξερω οτι ουτε εσυ προκειται να γυρισεις,το εχω αποδεχτει πλεον.Οπως οτι δεν πρόκειται να μου ξαναμιλησεις για οτιδηποτε ειχε γινει η να μαθω καν γιατί εφυγες..και αυτο το εχω αποδεχτει.Απλα μου λειπεις και σημερα.Θελω να ξυπνησω αυριο και να μην νιωθω τιποτα,γινεται;

[vivikaaaaa]

Στεκοταν εκει. Στο μερος οπου συναντιοντουσαν παντα. Μονο που αυτος σημερα δεν θα ερχοταν να την βρει οπως τοτε. Στεκοταν εκει. Αναμνησεις πολλες. Γελαγε, εκλαιγε, χαμογελαγε, σκοτεινιαζε. Οσοι περνουσαν απο εκει την κοιταζαν λες και ηταν τρελη. Που να ηξεραν ομως τι ειχε ζησει. Που να ηξεραν πως υπηρχαν στιγμες που ηθελε να ζησει ξανα και ξανα. Δεν ηξεραν πως αυτον που τοσο αγαπησε, εχασε. Την εβγαλε απο την ζωη του. Ποια? Αυτη που θα εδινε ακομα και την ζωη της για να ειναι καλα εκεινος...Τελικα δικαιο εχουν οσοι λενε πως κατεληγουμε οπως την αρχη. Ξενοι. Υστερα μπηκε στην ζωη της, την εκανε μπουρδελο και εφυγε. Ομως γυρνουσε. Παντα γυρνουσε σε εκεινη. Σαν τα λεωφορεια που ολη μερα τριγυρνουσαν εξω και υστερα γυρνουσαν στο ιδιο μερος οπου ειχαν φυγει νωρις το πρωι. Ετσι και αυτος εφευγε, αναζητουσε νεες αγαπες, νεες εμπειριες και υστερα παρκαρε στο συνηθισμενο πλεον μερος. Στην καρδια της. Το ειχε συνηθισει. Χαμογελασε ειρωνικα, και αφου συνηλθε καθισε κατω. Τον ξανα σκεφτηκε. Ποτε δεν του κρατησε κακια, τον αγαπουσε με ολο της το ειναι. Ποσο υπεροχος. Σκοτεινιασαν τα ματια της χαμηλωσε το βλεμμα της και θυμηθηκε την μερα που τον αγκαλιασε για τελευταια φορα, ειχε χωσει το κεφαλι της στον λαιμο του και μυριζε αυτο το υπεροχο αρωμα. Αχ. Αυτη η μερα. Αν ηξερε πως ηταν η τελευταια μερα, που τον εβλεπε δεν θα τον αφηνε. Θυμηθηκε επισης την μερα στο λεωφορειο, που ηταν στο πισω καθισμα και ειχε τεντωσει το χερι του και της χαιδευε το προσωπο. Θυμηθηκε και τοτε που τον συναντησε τυχαια και εμειναν 2 ωρες μαζι, ποσο ομορφα ειχαν περασει εκεινη την μερα...τοτε που την ειχε στριμωξει στον τοιχο και της ειπε ψιθυριστα στο αυτι 'μου ελειψες' και της ζητησε συγνωμη, τ��υτοχρονα την φιλησε στο μαγουλο..δεν ηθελε να την αφησει εκεινη την μερα. Ομως την αφησε. Οπως παντα αλλωστε. Ποσο ηθελε εκεινη την ημερα να τον ρωτησει αν εννοουσε αυτα που της ειχε μολις πει πριν απο λιγο, αλλα ποτε δεν τα καταφερε...Χιλιαδες αναμνησεις περασαν απο το μυαλο της. Αναμνησεις που θα καθοταν να σου διηγειται μεχρι να ξημερωσει, μπορει και μερες. Δεν βαριοταν ποτε. Δεν βαριοταν γιατι μιλουσε για εκεινον. Και συγκεκριμενα για τις στιγμες που της ειχε χαρισει. Γαιτι σε καθε της αναμνηση παντα θα υπαρχει και αυτος. Αυτος. Αναρωτηθηκε τι να κανει αραγε τωρα?...Ποσο την πονουσε που δεν μαθαινε πλεον νεα του, που ολοι προσπαθουσαν να την απομακρυνουν απο αυτον γιατι την πληγωνε. Αλλα εκεινη ανενδοτη. Επεμενε. Εκλεισε τα ματια της για να μην κλαψει. Θυμηθηκε το αρωμα του, την φωνη, την αγκαλια του και συγκεκριμενα τον μοναδικο τροπο που της φεροταν. Την ηρεμουσαν ολα. Θεε μου ποσο υπεροχος. Κανεις δεν μπορουσε να τον αντικαταστησει. Με οποιον και να εβγαινε, τον συγκρινε με εκεινον. Και εκεινος παντα εβγαινε καλυτερος. Γιατι απλα ηταν εκεινος. Επιασε το κεφαλι της και γονατισε στο πατωμα. Επρεπε να τον ξεχασει, αλλα εκεινες οι ενοχλητικες φωνες δεν την αφηναν στην ησυχια της. Δεν σωπουσαν ποτε. Ολο της τον θυμιζαν. Εκεινη την στιγμη ενιωσε ενα χερι στον ωμο της και μια φωνη να την ρωταει αν ειναι καλα. Καπου γνωριζε αυτην την φωνη. Τοτε της ηρθε μια γνωριμη μυρωδια. Ποσο λατρευε αυτο το αρωμα. Ποσο την ηρεμουσε αυτο το αρωμα. Ειχε πολυ καιρο να το μυρισει απο τοτε, που εξαφανιστηκε εκεινος απο την ζωη της, σκεφτηκε. Δεν γυρισε να κοιταξει. Εκεινη την στιγμη σταματησαν ολα, σταματησε ο κοσμος της, ησυχια παντου. Ηρεμια παλι. Ηταν εκεινος.

-Βιολεττα Π.( @violettapi)