#μονο εσυ

[zamanfoyy]

"Κάποιους ανθρώπους τους ένιωσα σπίτι μου, εν τέλει έμεινα άστεγος "

[xamenh-sto-vlemma-sou]

Δε μπορώ με αυτόν τον άντρα🫠🫠

[ilikefoodsworld]

Λατρεύω τη γεύση του αλκοόλ στα χείλη σου ..

[sugaroto]

καλησπερες 🫶

συλλέγω τους mutuals σου σαν pokemon, σήμερα η @godabandonedthisuniverse , αύριο; ποιος ξέρει

συγγνώμη δεν είμαι stalker απλά είστε κουλ

Καλησπέρα ✨🫶

Τα mutuals είναι ωραία Πόκεμον εγκρίνω👌I do the same🤣

@godabandonedthisuniverse we've been assigned cool by sir Ethan! Yay✨

[nofuckinlabels]

Απο τοτε που σε ερωτευτηκα

Ηθελα να ειμαι ομορφη

Ηθελα να εχω περιποιημενα μαλλια που αγκαλιαζουν το προσωπο μου γιατι τα φανταζομουν μπλεγμενα στα δαχτυλα σου

Ηθελα να τονιζω το βλεμμα μου με ενα μαυρο μολυβι για να σε κοιταω

Εβαζα αρωμα στα σημεια που θα με φιλουσες

Ετοιμαζομουν για σενα

Υπηρχα μονο οταν με ακουμπουσες

Ηθελα μονο εσυ να ξερεις οτι ειμαι ομορφη

Μονο εσυ να αποστηθίσεις τις καμπυλες στο σωμα μου

Υπαρχει κατι τοσο τρυφερο στην ιδεα οτι καποιος «ετοιμαζεται για μενα»

Καποιος να αφηνει τις εγωιστικες αυτοαναφορικοτητες για μενα

Μου λειπουν τοσο πολυ οι μερες που σκεφτομουν τι θα φορεσω για να σε δω

Οι στιγμες που σε εβλεπα και περιμενα να διαβασω στο βλεμμα σου οτι ειμαι ομορφη

Ειναι παραξενη η ζωη μετα απο τετοιο δέσιμο

Ακομα Με πιανω να ετοιμαζομαι για εσενα

Ακομα και να μην εισαι εδω

[yourfaveblogger]

Η ζωη ειναι κυριολεκτικα τοσο περιεργη. Σε φερνει κοντα με ανθρωπους και μετα απλα στους περνει πισω και εσυ πρεπει απλα να συνεχισεις να ζεις σαν να μην τους γνωρισες ποτε, σαν να μην τους ειπες τους φοβους σου, τις τρελες σου, τα ονειρα σου, σαν να μην τους αγγιξες ποτε, σαν να μην τους κρατησες ποτε, σαν να μην κοιμηθηκαν ποτε στην αγκαλια σου σαν μικρα παιδια,ετσι απλα απο την μια στιγμη στην αλλη πρεπει απλα να αποδεκτεις πως θα ειστε δυο πολυ γνωστοι αγνωστοι. Ολα τα υπολοιπα δεν υπαρχουν πια, εσεις δεν υπαρχετε πια, το μονο που υπαρχει πια για να θυμιζει την παρουσια τους μεσα στην ολη απουσια τους ειναι το κενο που αφηνουν αφου φυγουν. Στην ζωη, στο κρεβατι, στο διαμερισμα, στην μερα, στην νυχτα, στην ψυχη. Ενα κενο που δεν μπορεις να το αποφυγεις και που δεν γεμιζει με τιποτα, πρεπει να μαθεις να ζεις με αυτο και ισως καποια στιγμη σταματησεις να βουλιαζεις μεσα του, ισως καποια στιγμη απλα η πληγη κλεισει και μεινει μονο ενα μικρο σημαδι, ενα σημαδι να σου θυμιζει τι ενιωσες, ποσο ενιωσες και ποσα μπορεις ακομα να νιωσεις και ισως τοτε να μην πονας και ισως τοτε να εισαι ενταξει με την ζωη που παιρνει τους ανθρωπους ετσι απλα, και ισως να εχεις μαθει και συ να τους αφηνεις απλα να φυγουν.

[writiiingforyou]

Ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου

Ήσουν εσυ.

Ήξερα απ’την αρχή ότι ξεκίναγε -το τέλος της ζωής μου-

Της ζωής μου πριν από σένα

Αφού όταν ήρθες αλλαξα ακόμα και το χρωμα που αγαπούσα, αφού αγαπουσα το δικό σου

Και καθε τι δικό σου.

Πάντα περίμενα αυτο τον μεγάλο έρωτα όπως όλοι.

Μα όταν ήρθε..

Έφερε μαζί του και τόσα τσουνάμια συναισθημάτων

Ένιωσα να ανθίζω αλλά και να γκρεμίζομαι

Μα ποτέ δε κατάλαβα αγάπη μου, γιατι μας έπαιρνε τόσο χρόνο να χτίσουμε όσα σε μ��α στιγμή χανόντουσαν..

Είχες εσυ τα σκοτάδια σου, είχα και εγώ τα δικά μου

Μα τίποτα δε με

Φόβιζε κοντά σου, μονο -εσυ-

Ηρεμία μου και φόβος μαζί.

Μα σ’αγαπαω,

Είσαι ο έρωτας της ζωής μου.

Πεσαμε, σηκωθήκαμε, παλέψαμε.

Κερδίσαμε.

-ΜΑΖΙ-

Σε νιώθω να φεύγεις..

Μα τώρα νιώθω μοναξια χωρίς εσένα.

Κρύο, φοβο, ερημιά.

Χωρις εσένα.

Δε θέλω χωρίς εσένα.

Μη ξανά φύγεις

Ή αν φυγεις γυρνά εδώ.

Μα μονο

Αν είμαι ο έρωτας της ζωής σου.

29/6

[naturallyadventured]

klelia_renesi

Πριν 2 χρονια ακριβως, κρατουσα την 2 μηνων κορη μου γυμνουλα, ακριβως οπως την γεννησα κ οπως γεννηθηκα κ εγω. Την προετοιμαζα να μπει πρωτη φορα στην αγκαλια της θαλασσας κ να μαθει να θεραπευεται απ αυτην. Γυμνες κ οι δυο σε χορό με τα κυματα. Οπως στην κοιλια της μανας μας. Οσα αισχη κ να γινουν, οσο κ αν η πατριαρχικη κοινωνια αρρωσταινει τις κορες μας, τοση κ περισσοτερη κοντρα θα υψώνουμε εμεις . Για τις αδελφες μας, τις κορες μας, για τα θηλυκά ολου του κοσμου. Οχι ανοητε. Το σωμα μας δεν ειναι το πεδιο βολης σου, ουτε τοπος εκτόνωσης σου, ουτε καν στη διαθεση σου. Ειμαστε αρχέγονα πανίσχυρα οντα μαγικα, με εντολες παναρχαιες κ γνωσεις μυστικες. Γενναμε τη ζωη κ την θεριευουμε , κραταμε το σ��μπαν στη θεση του, γεμιζουμε την πλαση με αγαπη κ φροντιδα. Αν σε ενα γυναικειο κορμι, εσυ βλεπεις μονο το σκευος ηδονης σου κ οχι το μεγαλειο του, εισαι ανάπηρος σε ολα τα τερεν, κ τσαμπα σου δόθηκε το δωρο της ηδονης. Δεν θα φοβίσετε τις γυναικες να πλασουν τον κοσμο που ονειρευτηκαν. Δεν θα μειωσετε ουτε ποντο το μεγαλειο μας κ την αποστολη μας. Ειμαστε γυναικες, ειμαστε ελευθερες, ειμαστε οι μαναδες οι γιαγιαδες κ οι προγιαγιαδες σας κ οποιο τσογλανι ασελγεί πανω μας θα το φαει το μαυρο σκοτος. Καμια μονη, καμια μονη, ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ

[an-isorropia]

ο νιτσε ελεγε οτι σαν κοιτας την αβυσσο, θα σε κοιταξει κι εκεινη πισω. γι'αυτο θεωρητικα, ειναι σημαντικο, σαν συμβει, να μη κλεισεις τα ματια σου. λαικιστιν δεξου αυτο που δειχνει -με λεπτες γραμμες στους ορους, περι ελλειψης ενστερνισμου-, αλλιως χανεις κι ουτω καθεξης. αναγνωριζει την επικινδυνοτητα του να ζεις στο γκρι και το μαυρο. συχνα πυκνα και στο ασπρο. ολοι κοιταζουν την αβυσσο αργα ή γρηγορα. κι εσυ θα την κοιταξεις -ισως το κανεις τωρα και δεν το ξερεις-. μολις σε κοιταξει πισω, ισως θες να φωναξεις, να σηκωθεις να φυγεις επειδη τρομαξες -ή απλα δε θα σου αρεσε αυτο που ειδες-. παρε μια βαθια ανασα και προσπαθησε να την παρεις αγκαλια -δυσκολο εγχειρημα-. δε θα σε κατηγορησει κανεις αν δεν το κανεις, ξερω ποσο ασχημη μοιαζει. κυριως η αβυσσος που δεν ειναι δικη σου, μα ξενη. αλλα ειναι ομορφο, να βλεπεις ομορφο, εκει που ομορφο δεν εχει. δε σου ζηταει κανεις να τρεφεις ψευδαισθησεις. μονο να προσπαθεις καποιες φορες, να βλεπεις φως, εκει που φως δεν φαινεται. να προσπαθεις καποιες φορες, να βρισκεις ισορροπια οσο πεφτεις

[xehasmenesithakes]

Εχεις νιωσει ποτε οτι δεν εισαι αυτο που περιμεναν οι γονεις σου να εισαι;Δηλαδη,ξερω οτι η μαμα μου με αγαπαει αφανταστα αλλα ταυτοχρονα ξερω οτι θα με ηθελε αλλιως

Φουλ.Νιωθωω οτι με βαραινε αρκετα στην εφηβεια μου αυτη η σκεψη.Νιωθω οτι ακομα μελαγχολω μερικες φορες γιατι υπαρχει ενα μικρο κομματι μεσα μου που θα δινε οτι οτι για να ειμαι αυτο που θελουν οι αλλοι απο μενα και οχι αναγκαστικα μονο οι γονεις μου καπως οποιος με νοιαζει εχει αυτη τη δυναμη πανω μου.Αλλα το ελεγχεις αυτο,δεν το αφηνω να με εξουσιάζει γιατι αυτη η σκεψη μπορει να σε ρουφήξει ολοκληρο και αυτη η αναγνωριση που πεθυμάς να μη σου δωθει ποτέ.Το θεμα ειναι τι θες εσυ απο σενα,αν δεν ακολουθεις τα δικα σου θελω παντα στο τελος θα χανεις και θα νιωθεις αδικία.Θελει πολυ δουλεια με τον εαυτο μας αυτο και ειναι και λιγο fake it till you make it,προτιμω να ειμαι αυτος που ειμαι και ας απογοητευτει οποιος θελει στο δρομο,δεν με αφορα

[zamanfoyy]

Έλα να χαζεψουμε την πόλη από ψηλά απόψε λαμπουμε εμείς

[colourful-dreamer]

Ειπα να γράψω λιγο να μου βγει λίγο η πίκρα

Το κεφάλι μου ειναι γεμάτο να εκραγεί

Το να ζεις με μία ψυχική διαταραχή δεν είναι καθόλου εύκολο

Πολλές φορές δυσκολεύεσαι να κανείς τα βασικά

Δυσκολεύεσαι να φας η τρως απίστευτα πολυ

Δυσκολεύεσαι να κοιμηθείς ή θες ολοι την ώρα να κοιμάσαι

Και πάνω απο ολα δυσκολεύεσαι να πιαστείς απο κατι να βρεις κίνητρά

Να εχεις κινητρα και διάθεση

Και πιο πολυ απο ολα σε δυσκολεύει η κοινωνία μας

Γιατι σπάνια θα βρεθείς σε μια οικογένεια που σε βοηθάει στα θέματα ψυχικής υγείας

Σπάνια θα βρεθεί στο σχολείο ενας καθηγητής που θα ενδιαφέρεται για το τι περνάει ενα παιδί στο σπιτι του, αν εχει φίλους, αν τσακώθηκε με τους φίλους του ή τον σύντροφό του, αν πέθανε καπιοος κτλπ

Σπανια θα βρεθεί ενας καθηγητής στο σχολείο να ακουσει για τ��ς σκέψεις, τα συναισθήματα και την ζωη ενος παιδιού

Και αντε αυτος ο καθηγητής μπορει να βρεθει στο νηπιαγωγείο η στο δημοτικό

Αλλα οσο μεγαλώνουμε και τα προβλήματα μεγαλώνουν ακομη και τοτε στο γυμνάσιο και στο λυκειο σπάνια θα βρεθει κανείς

Και καλύτερα μην μιλήσω και για το πανεπιστήμιο ή στην δουλειά κάποιου το αφεντικό σπάνια θα ενδιαφερθεί

Και σε αυτό που δίνει έμφαση η πλειοψηφία της κοινωνίας είναι το εξής να παίρνεις καλούς βαθμούς, να σπουδάσεις, να δουλέψεις, να παντρευτείς και να κάνεις μια οικογένεια

Ωραια και αυτά δεν λέω

Αλλα δυσκολα στην πράξη άνθρωποι είμαστε

Και τις άσχημες μερες μας θα έχουμε

Ποσο μάλλον οσοι βασανιζονται ψυχικά

Το να επιβιώσεις είναι δύσκολο

Και σε ενα κόσμο που απλά αυτο που θα επρεπε να τον ενδιαφέρει είναι να επιβιωσεις και να εισαι ευτυχισμένος

Αυτο που τον ενδιαφέρει περισσότερο είναι αν ικανοποιω ολα τα κριτήρια του για να θεωρήθω "επιτυχημένος άνθρωπος "

Και δεν υπολογίζει ολα τα υπόλοιπα

Και ετσι εγω και οποιοδήποτε άνθρωπος που ειχε μια άσχημη μερα και δεν έκανε τίποτα στην τελικη

Θεωρείται αντιπαραγωγικος

Και ετσι καταλήγουν οι άνθρωποι να σκέφτονται χιλια δυο άσχημα πράγματα για τον εαυτο τους

Επειδή απλα δεν είμαστε μηχανές ρομποτ για να είμαστε παραγωγικοί ολοι μέρα και καθε μερα

Αλλα αυτο ουσιαστικά επιδιώκει η κοινωνία

Και χεστηκε για το τι προβλήματα μπορεί να έχεις εσυ στο ενδιάμεσο

Αλλά η κοινωνία επίσης ξεκινάει απο εμας τους ίδιους

Οποτε θα παρακαλούσα λοιπόν

Να έχουμε ανοιχτά τα μυαλα μας και τα αυτιά μας ολοι μας

Και να ρωταμε τους γυρω μας αν είναι καλα

Και αν μας λενε ότι δεν είναι

Να τούς ακουμε και να τους καταλαβαίνουμε

Να τους στηρίζουμε και να τους βοηθάμε

Να δείχνουμε οτι τους αγαπάμε οχι μονο στα ομορφα και στα καλα τους και οταν μας συμφερει εμάς και ικανοποιούν τις προσδοκίες μας

Αλλα και στις άσχημες μερες τους

Γιατι αυτο είναι αληθινή αγάπη

Τα υπόλοιπα ολα ειναι υποκρισία σκέτο

Ας είμαστε άνθρωποι λοιπόν ας ανοίξουμε τα ματια μας και ας δείξουμε στους άλλους οτι δεν ειναι μόνοι τους και οτι είμαστε εδώ για αυτούς

[lydiwths]

Κάνω προσπαθειες να μεινω μακρια, να μην σου χαλασω το βραδυ

Σχετικα με χθες, το καταλάβαμε, θα βρισκόμαστε μονο οταν θες. Να ξεκολλήσεις απο τις βαρετες στιγμές που σου προσφέρει η σχέση σου. Να νιώσεις παλι ελεύθερη, να φύγουν οι εμμονές

Σχετικα με χθες, πες παλι πως μονο εσυ δεν φταις

[nofuckinlabels]

τιτλο της ταινιας ψυχολογικα πορνο

μα οταν πεσει η αυλαια θα ηθελα να δω

τα βουρκωμενα ματια σου δυο λογια να σου πω

το να γαμας την ψυχη σου δε σε κανει μοναχικο

σε κανει αρρωστο γεματο απωθημενα και τρελο

μονιμα ερωτευμενα με τον καθρεφτη τα ματια σου

μα οταν σπασει να δω πως θα μαζεψεις τα κομματια σου

δε με πειραζει μονο που με τρομαζει

αλλος ενας συναισθηματικος καμικαζι

η λεξη σεβασμος ειναι αγνωστη στο προσωπο σου

γι' αυτο δεν εχεις ανθρωπο να αποκαλεις δικο σου

οσκαρ υποκρισια θελει το σεναριο σου

συγγνωμη που δεν στο 'δωσα μα ηθελα το καλο σου

μα εσυ θελεις επιβεβαιωση απ' το κοινο

σε ενα κρεβατι μεθυσμενη με αγνωστο ηθοποιο

τις κομμενες σκηνες δε θα τις δω ευχαριστω

η μοναξια στο πεζοδρομιο μου φροντισε γι' αυτο

και καπου εδω να σου εξομολογηθω

πως καπου μεσα στην ταινια επαιζα κι εγω

μα ο σκηνοθετης δε με γουσταρε μ' απελυσε ευτυχως

εισαι πολυ αληθινος μου ειπε για ηθοποιος

οι τιτλοι πεφτουν μα το ονομα σου πουθενα

τ' αποφθεγμα της ταινιας σε λυπαμαι ειλικρινα

γιατι εισαι μονη εφυγε και ο τελευταιος θεατης σου

γιατι το μισος μου εχει πεθανει μαζι σου.

Η μοναξια στο πεζοδρομιο

12ος πηθικος

[sapiosexualwitch]

θα το αφησα σαν ερωτηση να υπαρχει, πριν χρονια μιλησαμε και πριν χρονια σημαδεψες το μυαλο μου,εσυ και μονο εσυ με το μυαλο και την παρουσια σου δεν εχει περασει να μην σε σκεφτομαι εσενα και ολα οσα λεγαμε και το πως σκεφτοσουν

Μάλλον δε σου εξέφρασα ποτέ πόσο σιχαίνομαι την ανωνυμία, so here’s to that 🤗

[nikoulini]

~Ολα θυμιζουν εσενα~

Πισω ξανα στην πολη που γνωριστηκαμε…

Η καρδια μου χτυπαει δυνατα και ελπιζω πως θα σε δω σε ολους εκεινους τους δρομους που καποτε περπατησαμε μαζι.

Ομως εσυ δεν εισαι πια εδω. Το μονο που εχει μεινει ειναι οι αναμνησεις σου. Οι δικες σου στιγμες.

Αυτες μου ανηκουν και παντα θα με ακολουθουν.