Τρομερός ο Μ.Κοττάκης. H Κύπρος έπρεπε να είναι το δικό μας στρατηγικό βάθος και όχι του Ισραήλ και της Δύσης αγαπητά Μπαϊντενάκια
Ακουσα προχθές το βράδυ στο ραδιόφωνο τον αγαπητό συνάδελφο Λάμπρο Καλλαρύτη και τον καθηγητή Γεωπολιτικής Γιώργο Φίλη να αναλύουν τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και να επισημαίνουν εύστοχα το εξής: Οτι, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η Κύπρος και η Ελλάδα αποτ...
Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/tromeros-o-m-kottakis-h-kypros-eprepe-na-einai-to-diko-mas-stratigiko-vathos-kai-ochi-toy-israil-kai-tis-dysis-agapita-mpaintenakia/
0 notes
Όταν ήμουν μικρή από το μπαλκόνι μου έβλεπα θάλασσα
Πέρασαν τα χρόνια
Βλέπω άλλα μπαλκόνια πια
Βλέπω ανθρώπους
Βλέπω τα απλωμένα ρούχα τους
Τους ακούω να μαλώνουν να γελούν να μπαινοβγαίνουν και μερικές φορές να με κοιτάνε
Χαμογελάω ��αμιά φορά
Για να μην καταλάβουν ότι προσπαθώ να δω ξανά αυτό το απέραντο γαλάζιο
Να χαθώ λίγο στην ομορφιά της θάλασσας
Και κάθομαι εκεί στο μπαλκόνι να αναρωτιέμαι, αν έχουν καλύτερη θέα από τη δική μου ...
17 notes
·
View notes
Νυχτερινές περιπλανήσεις #1
Δαγκώνω το κάτω χείλος μου καθώς σε νιώθω να εισέρχεσαι μέσα μου, βαθιά και απότομα, χωρίς καμία προειδοποίηση. Δεν ξέρω τί κάνω ούτε τί αισθάνομαι. Τρέμω. Χωρίς να το θέλω σου έχω παραδοθεί. Η ηδονή που μου προκαλείς είναι πρωτόγνωρη, διαφορετική, ισχυρή και απόλυτη.
Τα πόδια μου τυλιγμένα γύρω από την μέση σου. Ένα χέρι στα μαλλιά σου ενώ το άλλο περασμένο κάτω από την μασχάλη σφίγγει τον ώμο σου.
Από τον γοφό μου, το χέρι σου βρίσκεται στο πρόσωπό μου. Νιώθω τον αντίχειρά σου στο στόμα μου να απελευθερώνει το χείλος μου από τα δεσμά των δοντιών μου. «Τρελαίνομαι να ακούω την φωνή σου όταν βυθίζομαι μέσα σου». Στα μάτια σου κυριαρχεί η λαχτάρα, η επιθυμία, ο πόθος. Όπως εσύ, έτσι και εγώ, κολυμπάμε στον ωκεανό αυτών των συναισθημάτων χωρίς να το έχουμε επιλέξει.
Σκύβεις στον λαιμό μου, με φιλάς γλυκά και σύντομα βρίσκεσαι τόσο κοντά στο αφτί μου ώστε ο ήχος της ανάσας σου να είναι κυρίαρχος. «Μην μου το στερείς». Ο τόνος σου αυταρχικός, το απαιτείς.
Ξέρεις πολύ καλά ότι απεχθάνομαι να με διατάζουν, λατρεύω να πηγαίνω κόντρα στις απαιτήσεις και έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία να κάνω ακριβώς το αντίθετο από αυτό που θες. Αλλά αυτήν την στιγμή, στην αγκαλιά σου, με ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα να έχει κατακλύσει κάθε κύτταρο του κορμιού μου, δεν μπορώ, δεν θέλω, να σου αρνηθώ.
Το επόμενο βύθισμα συνοδεύει ένας αναστεναγμός. «Γαμώτο». Νιώθω τα χείλη σου στον λαιμό μου να τον γεμίζουν σημάδια ενώ παράλληλα εγώ γρατζουνάω την πλάτη σου. «Ω Θεέ μου». Συνεχίζεις να χτυπιέσαι και νιώθω να μην μπορώ να κρατηθώ.
Ξέρω ότι δεν ταιριάζουμε, ξέρω ότι είναι λάθος. Ωστόσο, το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είσαι εσύ που μου κάνεις έρωτα.
«Με καταστρέφεις» ακούω πάλι την φωνή σου. Αυτήν την φορά ήρεμη, σχεδόν ψυθηρίζεις. «Αλλά δεν με νοιάζει». Αναστενάζεις. «Σε θέλω». Με κοιτάς στα μάτια με ένα βλέμμα που σχεδόν με κάνει να σε πιστέψω.
Η αλήθεια όμως δεν είναι αυτή. Δεν με θες απλώς, με χρειάζεσαι. Χρειάζεσαι το σώμα μου, το άγγιγμα μου, την φωνή μου και τους αναστεναγμούς μου για να νιώσεις την ολοκλήρωση. Το καταλαβαίνω από το άγγιγμά σου, από το βλέμμα σου, από τα λόγια σου. Το καταλαβαίνω γιατί, όσο και αν δεν θέλω να το παραδεχτώ, το ίδιο ισχύει και για εμένα.
Προς απάντησή σου τα ουρλιαχτά και οι αναστεναγμοί μου, που η έντασή τους διαρκώς μεγαλώνει καθώς συνεχίζεις να βυθίζεσαι μέσα μου.
«Ας καταστραφούμε μαζί».
4 notes
·
View notes
Βρήκα μια πλειλιστ στο σποτιφαι που έχει ΟΛΑ τα τραγούδια από το παρά πεντε γενικά οποιος ενδιαφέρεται θα βάλω το λιγκ εδώ ( να σημειωθεί πως η πλειλιστ δεν είναι δικιά μου απλά την βρήκα τυχαία και έπρεπε να την μοιραστώ) https://spotify.link/9u5aFst5yCb
22 notes
·
View notes
Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟΥ
Ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της καλλιεργητικής περιόδου, είναι η οργάνωση. Μια κακή έως ανύπαρκτη οργάνωση του λαχανόκηπου μας, αφήνει στην τύχη την καλή πορεία των φυτών μας.
Συχνά ρωτάμε, αν μια ποικιλία είναι παραγωγική, ανθεκτική κλπ. Τον σημαντικότερο ρόλο τον παίζουμε εμείς για να είναι…
Τον χειμώνα είναι η κατάλληλη περίοδος για να ...
Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/xekinontas-ton-diko-moy-lachanokipo/
0 notes
το να είσαι έφηβο κορίτσι είναι τόσο περίεργο θα έχεις κυριολεκτικά ολόκληρο character arc για να ξεπεράσεις το γεγονός πως προτιμάς τις σερβιέτες από τα ταμπόν
16 notes
·
View notes
ημερολόγιο #2
Έχω γύρη στα μαλλιά μου, καπνό στο στομάχι και φύλλα για ρούχα. Μου λείπει να μου λείπει κάποιος. Γιατί υπάρχουν αυτές οι στιγμές; Γιατί γυρνάω πίσω; Βοήθα με σε παρακαλώ να βρω τον δρόμο μου, μη με πονάς άλλο. Όχι άλλο. Μη σκέφτεσαι εκδικητικά, το σύμπαν είναι με το μέρος σου. Ίσως κάνω κακό στον εαυτό μου που του επιτρέπω να νιώσει τόσο έντονα για τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Τα όνειρα που αναγεννούν όσα το υποσυνείδητο δεν ξεχνάει, αυτά μαστιγώνουν πιο δυνατά. Πονάω να θυμάμαι, πονάω και να μη θυμάμαι. Τι είναι καλύτερο τελικά, να ξέρεις ή να μην ξερεις;
Φοβάμαι, Φοβάμαι ότι θα φύγω και θα με ξεχάσουν όλοι. Θέλω να μένω μόνη μου αλλά θέλω να έχω τους ανθρώπους μου κοντά μου. Θέλω να μου το αναγνωρίζουν και να μη με αφήνουν στην απέξω. Φοβάμαι ότι αυτό δεν είναι δυνατό.
-Α
7 notes
·
View notes
02:45
Θέλω να είμαι αυτήν με την οποία θα εκπληρώνεις κάθε ερωτική σου επιθυμία.
Θέλω να είμαι αυτή που θα ποθείς.
Θέλω όταν σκέφτεσαι τον έρωτα, να βλέπεις το πρόσωπο μου.
Να χαμογελάει με τα αστεία σου
Και
Να βογκάει από το άγγιγμά σου.
-ΙΑΜ
6 notes
·
View notes