#Κύριος

[romios-gr]

Ρώτησαν τον Στάρετς αν μπορεί κανείς να κλέψει τροφή, όταν δε θα μπορεί να την αγοράσει. Απάντησε έτσι: Αν κλέψεις, θα παραβείς μία από τις δέκα εντολές. Όποιος ενεργεί έτσι, ακόμη και έτσι δέχεται τον Αντίχριστο. Ο πιστός άνθρωπος πρέπει να ελπίζει στο Θεό. Ο Κύριος στους έσχατους χρόνους θα ενεργεί τέτοια θαύματα, ώστε ένα φυλλαράκι από το δένδρο θα φθάνει για τροφή ενός μηνός... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/o-kyrios-stoys-eschatoys-chronoys-tha-energei-tetoia-thaymataosios-gavriil/

[parapentelove]

Καλή χρονιά είπαμε;

[iveneverbeenmorestressedinmylife]

δεν πιστεύω πως δεν γνωρίζεις το ελληνικό σενσάτιον λιανοχορταρούδια

Συγχωρέστε με για την άγνοια μου δεν θα ξανασυμβεί 😔

[medyumhoca88]

https://www.medyumynus.com Επικοινωνήστε μαζί μου 24/7 στο WhatsApp στον ιστότοπό μου χωρίς δισταγμό. Γράψτε στο Whatsapp στον ιστότοπό μου 24 ώρες το 24ωρο, 7 ώρες το 24ωρο για να φέρετε πίσω τον χαμένο, Ξόρκι θανάτου, Ξόρκι σαπουνιού, Ψυχικό Χότ��α, Ξόρκι χωρισμού, Ξόρκι ψύξης, Ξόρκι διαζυγίου, για όλα τα είδη συναλλαγών. , Διαβάστε τα πρώτα μου σχόλια, ελέγξτε τα έγγραφά μου, γράψτε . (Μπορείτε να μου γράψετε σε οποιαδήποτε γλώσσα στο WhatsApp στον ιστότοπό μου. Κάνω μαγικά με φωτογραφίες εξ αποστάσεως. Χίλια τοις εκατό αποτελέσματα και εγγυημένα.) Θα επιστραφούν τα έξοδα ορθογραφίας χωρίς συναλλαγή. αλλά ήταν χιλιάδες και δεν φάνηκαν αρνητικά αποτελέσματα. Τα σχόλιά μου στο Facebook, τα έγγραφα, η συμφωνία τοποθεσίας στον ιστότοπό μου . https://www.medyumyunus.com 📍 ΣΥΝΔΕΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ WHATSAPP 📍 https://wa.me/+905352088478 ⚡ Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου 24/7 μέσω WhatsApp στον ιστότοπό μου χωρίς δισταγμό. Γράψτε στον ιστότοπό μου στο Whatsapp 24/7 για κάθε είδους συναλλαγή όπως Επιστροφή του χαμένου, Ξόρκι θανάτου, Ξόρκι σαπουνιού, Μέτριο Χότζα, Ξόρκι χωρισμού, Ξόρκι ψύξης, Ξόρκι διαζυγίου. , Διαβάστε τα πρώτα μου σχόλια, ελέγξτε τα έγγραφά μου, γράψτε .

[mikrofwno]

«Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ» έρχεται από τον Ιανουάριο στο Θέατρο Ιλίσια - Βολανάκης

Το διάσημο ψυχολογικό θρίλερ της Πατρίσια Χάισμιθ, «Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ» ανεβαίνει σε θεατρική μεταφορά και σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια, από τις 26 Ιανουαρίου, στο Θέατρο Ιλίσια – Βολανάκης. Υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του Πέτρου Ζούλια, τον κεντρικό ρόλο του Τομ Ρίπλεϊ αναλαμβάνει ο Μιχάλης Συριόπουλος. Ως Ντίκι Γκρίνλιφ εμφανίζεται ο Μιχαήλ Ταμπακάκης. Τον ρόλο του Φρέντι Μάιλς…

[wisdomfish]

The earliest creed...

The earliest Christian creedal statement was most likely the simple yet profound New Testament proclamation, “Jesus is Lord! (Romans 10:9; 1 Corinthians 12:3; 2 Corinthians 4:5; Philippians 2:11). Saying “Jesus is Lord” (Greek: κύριος Ἰησοῦς, kyrios Iesous) was the New Testament equivalent of saying, “Jesus is Yahweh” (the Lord God). This declaration of Jesus’ Lordship as the Messiah and Savior set first-century Christians apart both from Judaism and from the Romans’ worship of Caesar. Acknowledging Jesus as Lord lies at the heart of the Christian faith. 

"...that if you confess with your mouth Jesus as Lord, and believe in your heart that God raised Him from the dead, you will be saved;... Therefore I make known to you that no one speaking by the Spirit of God says, “Jesus is accursed”; and no one can say, “Jesus is Lord,” except by the Holy Spirit... For we do not preach ourselves, but Christ Jesus as Lord, and ourselves as your bond-servants on account of Jesus... and that every tongue will confess that Jesus Christ is Lord, to the glory of God the Father." ~ Romans 10:9; 1 Corinthians 12:3; 2 Corinthians 4:5; Philippians 2:11

~ Samples, Kenneth Richard. ‘Without a Doubt: Answering the 20 Toughest Faith Questions. p. 53

[proseuxitario]

Ψαλμός κβ´ (22ος) - Κύριος ποιμαίνει με

Κύριος ποιμαίνει με καὶ οὐδέν με ὑστερήσει.

εἰς τόπον χλόης, ἐκεῖ με κατεσκήνωσεν, ἐπὶ ὕδατος ἀναπαύσεως ἐξέθρεψέ με,

τὴν ψυχήν μου ἐπέστρεψεν. ὡδήγησέ με ἐπὶ τρίβους δικαιοσύνης ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.

ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾿ ἐμοῦ εἶ· ἡ ῥάβδος σου καὶ ἡ βακτηρία σου, αὗταί με παρεκάλεσαν.

ἡτοίμασας ἐνώπιόν μου τράπεζαν, ἐξεναντίας τῶν θλιβόντων με· ἐλίπανας ἐν ἐλαίῳ τὴν κεφαλήν μου, καὶ τὸ ποτήριόν σου μεθύσκον με ὡσεὶ κράτιστον.

καὶ τὸ ἔλεός σου καταδιώξει με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, καὶ τὸ κατοικεῖν με ἐν οἴκῳ Κυρίου εἰς μακρότητα ἡμερῶν.

[vasmous]

Ο κύριος Μαλαμας είχε πει μια φορά " θέλω να ρθεις και να με βρεις να κάτσεις να τα πούμε, πως νιώθουμε παράφορα πως ζούμε έτσι αδιάφορα " αντε Έλα να με βρεις

[theoihalioistuff]

In the post you made debunking the claim of Ares being the protector of women, you have written that secrecy and disposal of the child born point to rape. Can you please elaborate a bit as I'm having a hard time understanding how exactly? Especially with the latter, is it because the conception of the child happened without the permission of the father of the woman (I've heard even if woman slept willingly, without her father's assent then it would have been considered rape)?

TW for Rape and Infanticide. (My eyes actually started watering and I had to stop several times while researching this ask)

There's a lot to discuss in here, and I'm afraid a Tumblr post from someone who's not a classicist won't cover all that needs to be addressed, so for further reading I recommend Rape in Antiquity (1997) edited by Susan Deacy and Karen F. Pierce, and their follow-up Revisiting Rape in Antiquity (2023), Edited by Susan Deacy, José Malheiro Magalhães and Jean Zacharski Menzies, a series of collected essays regarding Sexual Violence in Greek and Roman Worlds.

Broadly speaking, our modern concept of Rape (criminal act defined by the lack of consent during sexual intercourse) does not have a strict ancient greek equivalent (bearing in mind that "ancient greece" covers large periods of history where attitudes almost certainly differed from time to time and from place to place). Nor is there a greek match found for the english word 'rape' – derived from the latin rapere "seize, carry off by force", which was used for both people (in the sense of abduct or kidnap, only rarely denoting sexual violence) and objects (in the sense of plunder). The latin words most commonly used to denote rape were stuprare "defile, disgrace, rape," which is related to stuprum "illicit sex" (also to stupere "to be stunned, stupefied", origin of the word stupid) and violare "maltreat, profane, infringe, violate".

In ancient greek several words could be used to denote what we today would call rape: Biazomai (βιάζομαι - inflict violence, force, constrain), Harpazo (ἁρπάζω - snatch away, seize, carry off; from where the Harpies get their name, later used to refer to the christian rapture), Hybrizo (ὑβρίζω - outrage, dishonor, affront, treat as an inferior; related to hybris, a complicated word), Moicheia (μοιχεία ‐ adultery, illicit sex) or Phthora (φθορά - ruin, damage, destroy) were all words that, to a greater or lesser extent, were used to refer to violent or illicit sex. These last two concepts, though intimately related to our definition of rape, can be considered distinctly, especially when approximating a definition of "rape" in the classical world: e.g. the forcing of a slave was not morally wrong or illegal, while consorting with a free married woman was. Willingness did not define the crime, rather status and ownership did.

Regarding this last point, women's sexual and reproductive rights belonged to their kyrios (κύριος - guardian, master, head of the household), generally fathers and husbands, but failing that brothers (e.g. Apemosyne and Althaimenes) or sons (e.g. Penelope and Telemachos). Moreover a woman's virtue and reputation were primarily linked to her sexual activity: chastity, modesty, shame and obedience being her main ethical concerns. Therefore, when it came to sexual relationships outside of marriage, it was narratively "preferable that a woman should be raped [be unwilling] rather than seduced" (The Portrayal of Rape in New Comedy, Karen F. Pierce), thus preserving the moral virtue of "respectable" characters like goddesses or heroines. This is not to say every sexual interaction in greek mythology is presented as a rape, that obviously varies from telling to telling and depends on the myth, but it explains the narrative predilection for it. It should also be remembered that plenty of these unions are ambiguous as to whether rape or seduction take place, primarily because it's not usually of interest to the narrator unless the virtue of the women is being discussed (e.g. the centuries long discussions on Helen that survive to this day, and even then the distinction can be dismissed as irrelevant or nonexistent; "We think that it is unjust to carry women off. But to be anxious to avenge rape is foolish: wise men take no notice of such things. For plainly the women would never have been carried away, had they not wanted it themselves." – Hdt. Histories 1.4.2).

When it comes to panhellenic myth, sexual unions between gods and women are primarily framed as extramarital (beffiting a monogamous culture where gods' official consorts where to be found elsewhere), without the κύριος knowledge or consent (for a reversal see Hyg. Fabulae 129), and therefore under the umbrella of illicit sex (i.e. Rape). Recurring motifs are attached to these kinds of stories, which give us narrative context to identify (or at the very least be suspicious of) similar accounts in other myths where no explicit word denoting rape is used (as is most common in surviving works of mythography, that prioritise genealogy and gloss over instances of sexual assault). One of the most common tropes is that of exposure.

Myths of exposure in greek mythology usually come in three flavours. Either the child is exposed because of some prophecy (e.g. Paris or Oidipous), because it is born female (e.g. Atalanta or Iphis) or, in the majority of cases, because it is the product of rape (see below). As you noted the most frequent reason given for the exposure is fear of the κύριος discovery, who, in instances where he does find out about the rape, either does not believe the victim or is indifferent to her plight, and in either case kills her or attempts to do so (some examples below):

[Apemosyne: killed by her brother Althaimenes after she is raped by Hermes] "Not much later he became the murderer of his sister. Hermes loved her, but she ran away, and he could not catch her (for she was faster than him at running). So he spread freshly stripped hides along her path, and when she was coming back from the spring, she slipped on them and was raped. She told her brother what happened, but he thought the god was just an excuse, so he kicked her to death." (Apollod. 3.2.1)

[Auge: sentenced to death by her father Aleos after she is raped by Herakles] "After Auge was raped by Herakles, she concealed her baby in the sanctuary of Athena, whose priestess she was. But the land remained barren, and the oracles revealed that there was some ungodly thing in the sanctuary of Athena, so Auge was found out by her father, and he handed her over to Nauplios to be put to death. Teuthras, the ruler of the Mysians, received her from Nauplios and married her." (Apollod. 3.9.1)

[Psamathe: killed by her father Krotopos after she is raped by Apollo] "Psamathe the daughter of Krotopos got pregnant by Apollo [in Statius' Thebaid 1. 562-669 she is explicitly raped beside a river] and because she feared her father she exposed the child, whom she named Linos. The shepherd who received him raised him as his own, and one day the kings sheepdogs tore him apart. Maddened with grief, she was detected by her father, who [after she had bared her breasts and told him all] sentenced her to death, assuming she had been a harlot and lied about Apollo." (Conon. Narrations 19)

[Alope: killed by her father Kerkyron after she was raped by Poseidon] "Since Alope, daughter of Kerkyon, was very beautiful, Poseidon lay with her, and from this embrace she bore a child which she gave to her nurse to expose, since she did not know its father. When the child was exposed, a mare came and furnished it milk. A certain shepherd, following the mare, saw the child and took it up. When he had taken it home, clothed in its royal garments, a fellow shepherd asked that it be given to him. The first gave it without the garments, and when strife rose between them, the one who had taken the child demanding signs it was free-born, but the other refusing to give them, they came to king Kerkyon and presented their arguments. The one who had taken the child again demanded the garments, and when they were brought, Kerkyon knew that they were taken from the garments of his daughter. Alope's nurse, in fear, revealed to the king that the child was Alope's, and he ordered that his daughter be imprisoned and slain, and the child exposed. Again the mare fed it; shepherds again found the child, and took him up, and reared him, feeling that he was being guarded by the will of the gods." (Hyg. Fabulae. 187)

Not every account of exposure explicitly denotes rape (as mentioned before the nature of the union generally goes uncommented), and sometimes depending on the version seduction is to be better understood. Though both are interchangeable narrative-wise, frequently other details lead may us to suppose the stock character of the unwilling (raped) maiden is being portrayed, I'll use the example of Phylonome again:

"Phylonome, the daughter of Nyktimos and Arkadia, was wont to hunt with Artemis; but Ares, in the guise of a shepherd, got her with child. She gave birth to twin children and, fearing her father, cast them into the [River] Erymanthos. By some divine providence they were borne round and round without peril, and found haven in the trunk of a hollow oaktree. A wolf, whose den was in the tree, cast her own cubs into the stream and suckled the children." (Ps. Plutarch. Greek and Roman Parallel Stories. 36)

1. Phylonome is explicitly mentioned as a huntress companion of Artemis (presumably sworn to chastity). The sexual vulnerablility of Artemis' companions is a common trope; see Kallisto, Daphne, Arethousa, Britomartis, Kyrene, Syrinx, Nikaia, Pholoe, etc.)

2. Ares transforms/disguises himself to approach her (perhaps the most common trope of all), and conceals his identity in the guise of a shepherd (a disguise otherwise used by Zeus to approach Mnemosyne; Ovid. Met. 6.103-128, Clement. Recog. 22)

3. After giving birth she casts her children into the river Erymanthos. The reasoning is the typical stock example, fear of her father, though in this case the form of infanticide is much more direct than exposure: she casts them into the river to drown. As usual with these stories the children are saved by divine intervention, and are nursed by an animal and later raised by shepherds.

Again, no verb denoting rape is ever explicitly used, yet the context of the story is enough to reasonably suppose it was considered as such. Other examples of myths where babies are exposed are listed below, many of them are explicitly rapes, almost all the rest can be inferred as such (I can't for my own sake provide references for all of them, so those interested must do their own research):

Koronis exposes Apollo's son Asklepios on a mountain near Epidauros according to a local legend, Psamathe exposes Apollo's son Linos, Antiope exposes Zeus' sons Zethos and Amphion, Alope exposes Poseidon's son Hippothoon, Akakallis exposes Apollo's son Miletos, Tyro exposes Poseidon's sons Pelias and Neleus, Kreousa exposes Apollo's son Ion, Pelopia exposes Thyestes' son Aigisthos, Auge exposes Herakles' son Telephos, Evadne exposes Apollo's son Iamos, and Phylonome "exposes" Ares' sons Lykastos and Parrhasios (this list is by no means meant to be exhaustive).

My post confronting fake claims that Ares was the protector of women can be found here.

[akiindynos]

Ο κύριος πτυχιούχος !

[romios-gr]

Κάποια μέρα ἥμουνα κι ἐγώ ἐκεῖ, καθώς καί δυό-τρεῖς ἀκόμα  τόν ἐπισκέφθηκε στό κελί του ἕνας ἄλλος ἀδελφός γιά ν’ ἀκούσει λόγο ὠφέλιμο. Μετά τόν συνηθισμένο ἀσπασμό, ὁ ἐπισκέπτης κάθισε καί ρώτησε τόν ὅσιο: -Σέ παρακαλῶ, πάτερ, πές μου, ποιός εἶναι ὁ μισθός αὐτῶν πού μοιράζουν τά πλούτη τους ἐλεημοσύνη στούς φτωχούς; -Δέν ἔχεις ἀκούσει τί λέει τό Εὐαγγέλιο; τοῦ λέει ὁ ἅγιος. Πολλά ἔχω ἀκούσ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/o-misthos-tis-eleimosynis/

[niwthw-kenh]

Και το μεταξύ μας έχει ως εξής•

Κάπου χώρια γεωγραφικά

ως συνήθως

Κάπου μαζί στα όνειρα

όπως πάντα

Μόνο που στα δικά σου στέκω απλά ξεθωριασμένη σε μια γωνιά

Χαζεύοντας με απόγνωση τα καινούρια που κάνεις

χωρίς εμένα

Ενώ στα δικά μου,

είσαι ο κύριος πρωταγωνιστής

Όνειρα πλασμένα μονάχα απ’τήν ύπαρξη σου

έτσι, για να μη χαθείς

Γιατί από τη ζωή μου χάνεσαι τόσες φορές...

τόσες που έχω χάσει το μέτρημα...

•

-niwthw kenh

Τήνος, 26/07/2024

[finelythreadedsky]

hmm interesting that by killing iphigenia agamemnon unknowingly essentially severs the marital bonds between himself and clytemnestra, and medea kills her sons to intentionally sever the marital ties between her and jason. clytemnestra calls orestes κύριος πιστωμάτων, "keeper of our sureties," when she explains to agamemnon why he isn't there on his return. children are the physical embodiment of the marriage and you end the marriage by ending or removing the child. erechtheus and praxithea are no longer married after the deaths of their daughters.

[psychotiko-epeisodio]

Θλιβομαι.

Βλέπω την Ελλάδα κάθε χρόνο να καίγεται,να καταστρέφετε,να γίνονται εγκλήματα μπροστά στα μάτια μου και εγώ να είμαι ανήμπορη απέναντι τους.Να μην μπορώ να κάνω τίποτα.Να κινούν τα νήματα άνθρωποι αρρωστημενοι, να μου καταστρέφουν το μέλλον,τα όνειρα,την ελπίδα.

Θλιβομαι, γιατί σκέφτομαι πόσοι άνθρωποι έχουν χαθεί άδικα, πόσα σπίτια κάηκαν άλλη μια φορά,ποσος κόσμος που ζει με 700 ευρώ τον μήνα,αυτή τη στιγμή θα μείνει στον δρόμο.Γιατι καμία κυβέρνηση δεν θα είναι εδώ για αυτούς.Γιατι θα ξεχαστεί και αυτό όπως όλα όσα έχουν συμβεί και οι μόνοι που θα θυμούνται θα είναι εκείνοι που τα βιωσανε.

Γιατί αυτοί είμαστε. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη σας δωροδοκεί με επιδόματα ,με και καλά αυξήσεις στους μισθούς (που στην πραγματικότητα δεν σας τα χαρίζει,εφόσον οι τιμές έχουν φτάσει στα υψη) και εσείς ξεχνάτε.Και τον ξαναψηφιζετε. Αντί να κάνει προσλήψεις σε πυροσβέστες η να εφοπλιστει με καλύτερο εξοπλισμό ώστε να είμαστε προετοιμασμενοι για τυχόν τέτοια συμβάντα, κοιτάει να επενδύσει σε όπλα τα οποία χάρισε στο Ισραήλ και την ουκρανια(ανοίγοντας έτσι πόλεμο με την Ρωσία) και να κάνει προσλήψεις σε αστυνομία η οποία πλέον είναι παντού σε κάθε στενό κάνοντας σε να νιώθεις λες και ζεις εποχές χούντας και είναι η πρώτη που εμπλέκεται σε όλες τις παρανομίες της χώρας.Και το ξέρει ο κύριος Μητσοτάκης.Για αυτό τους προσέλαβε κιόλας.

Πραγματικά χρειάζεται εμείς οι νέοι να τα σκεφτούμε όλα αυτά.Οχι ότι θα αλλάξει για εμάς κάτι,δεν θα αλλάξει σύντομα τίποτα.Εστω όμως οι επόμενες γενιές να ζήσουν κάτι πιο όμορφο,μην κάνουμε ξανά τα λάθη που κάναν οι παππούδες και οι γονείς μας.Ας πάρουμε την χώρα στα χέρια μας.Σε εμάς ανοικει, σε όσους την αγαπάμε.Σε κανέναν άλλον.

[attichoney4u]

Η γνώμη μου τα ships του Παρά 5 (που κανείς δεν ζήτησε):

Ντάλια Χατζηαλεξάνδρου x Αλέξης Στεργίου: ΑΓΑΠΩ ΑΓΑΠΩ ΑΠΛΑ ΑΓΑΠΩ! Πιστεύω πως αυτοί οι δύο ταιριάζουν απίστευτα γιατί, παρότι έχουν απίστευτα διαφορετικούς χαρακτήρες, αλληλοσυμπληρώνονται εκπληκτικά. Ο Αλέξης είναι γλυκύτατος με την Ντάλια, έχει μάθει να προσαρμόζεται στα θέλω της και τις ανάγκες της και έτσι, έχει μάθει να επικοινωνεί μαζί της και να καταλαβαίνει τι ζητάει και αν είναι καλή ιδέα να την πληροφορήσει. Το γεγονός πως ήτανε χρόνια ερωτευμένος μαζί της του δίνει έξτρα πόντους. Ο χωρισμός τους ήτανε από τα πιο συγκλονιστικά γεγονότα της σειράς και ευχαριστήθηκα που τα ξαναφτιάξανε. Και να σκεφτείτε πως ο Καπουτζίδης σχεδίαζε αρχικά να μην τους βάλει μαζί...

Αγγέλα Ιωακειμίδου x Φώτης Βουλινός: Παρόλο που εγώ τους προτιμώ σαν φίλους, μπορώ να καταλάβω το appeal που έχουν σε αρκετούς ανθρώπους. Βοηθάει το ότι ο Καπουτζίδης σχεδίαζε αρχικά να τους βάλει μαζί, αλλά άλλαξε γνώμη τελευταία στιγμή, έπειτα από παράκληση μιας λεσβίας θαυμάστριας, που για αυτήν ο χαρακτήρας της Αγγέλας είχε τεράστια σημασία να μην καταλήξει με άντρα. Παρόλα αυτά, αυτοί οι δύο είχαν απολαυστικά interactions, ταίριαζαν στον χαρακτήρα και στην συμπεριφορά και δεν θα με πείρα��αν να γίνουν ζευγάρι.

Ανδρέας Καλογήρου x Νίκος Καλαθάς: θα θίξω πολλούς σε αυτό το σάιτ, αλλά ο κύριος λόγος που με απωθεί να τους σιπάρω τρελά είναι επειδή, κάθε φορά που ήταν μαζί και δεν μιλούσαν για τους Πέντε ή για τον Παυρινό, μιλούσαν για γκόμενες, οπότε φεύγουν αρκετοί πόντοι. Παρόλα αυτά, το σιπάρω, κυρίως για να κάνω σπάσιμο στον ομοφοβικό μου ξάδερφο που σιχάθηκε με το που το άκουσε. Κάνω, λοιπόν, headcanon ότι είναι και οι δύο τους bi και ερωτευμένοι ο ένας με τον άλλον και ο λόγος που δεν έχουν ανακοινώσει την αγάπη τους είναι επειδή ζούνε στην Ελλάδα του 2005 και ο περισσότερος κόσμος δεν έβλεπε την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα με καλό βλέμμα (όχι ότι τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα) και δεν ήθελαν να χάσουν ο ένας τον άλλον σαν φίλο.

Ζουμπουλία Αμπατζίδου x Θωμάς Βουλινός: το αναφέρω απλά και μόνο επειδή όταν πρωτοπαρακολούθησα την σειρά, ήθελα ο Θωμάς να καταλήξει με την Ζουμπουλία και πολύ σπάστηκα που παντρεύτηκε τελικά την Μαριλένα. Αφού την Ζουμπουλία είδε πρώτη και την φλέρταρε! Μετά από συζητήσεις με φίλους, κατέληξα πως ίσως ήταν προς το καλύτερο, μιας και ο Φώτης ήταν ενάντια στην ιδέα να τα φτιάξουνε (όχι ότι του άρεσε η Μαριλένα ως μητριά, αλλά με την Ζουμπουλία συναντιούνται περισσότερες φορές), αλλά το συγκεκριμένο σιπ βρίσκεται ακόμα κάπου στην καρδιά μου.

Ζουμπουλία Αμπατζίδου x Μαριλένα Δορκοφίκη (Ζουμπιλένα, ναι το κοίταξα, έχει ship name, για τα αλλα δεν νομίζω): έχω τα δικά μου headcanon για αυτές τις δύο. Η Ζουμπουλία είναι ο καθιερωμένος μεσήλιξ συγγενής που είναι ενάντια στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα (οι συμπεριφορά της και οι απόψεις της για αυτό το θέμα ήταν πανομοιότυπες με αυτές των δικών μου συγγενών - τι υπέροχο σόι που έχω (σαρκασμός)) και την Μαριλένα την κόβω περισσότερο ως υποκρίτρια straight 'ally', με το σκεπτικό ότι υποστηρίζει αυτήν την ομάδα, αλλά μόνο και μόνο επειδή το κάνουν κάποιοι διασημότητες και δισεκατομμυριούχοι, και θα σιχαινόταν την ιδέα ο γιος της ή το εγγόνι της να τα φτιάξει με άτομο του ίδιου φύλου. Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι η σχέση τους μπορεί να βοηθήσει στο να εμβαθύνουν τον χαρακτήρα η μία της άλλης.

Αυτά! Ζητώ συγγνώμη αν παρέλειψα κάποιο ship, ίσως το αναφέρω στο part 2. Αν θέλετε, μπορείτε να μου πείτε και ��σείς την δική σας άποψή και θα τα πούμε! Καλή εβδομάδα!

[aluminia]

Εσύ κουτσομπολιό έχεις να μας πεις?

Ουυυ πάντα, κάτσε να σκεφτώ.

Λοιπόν, στη περιοχή μου υπάρχει ένας πεζόδρομος. Δε περνάω από εκεί πολύ συχνά, η γειτονιά είναι ήσυχη και έχει μόνο σπίτια, δεν έχει κάτι να χαζέψεις. Τελευταία είναι και ένας περίεργος γέρος που κάθεται σε μια ταράτσα και σχολιάζει δυνατά τον κόσμο, είναι ενοχλητικό οπότε άλλος ένας λόγος να μη περνάω. Βέβαια το κάνει πολύ σπάνια οπότε δ��ν είναι μεγάλο θέμα.

Είναι όμως καλή διαδρομή για ποδήλατα και περπάτημα μιας και τα πεζοδρόμιά μας γενικά είναι χάλια, οπότε που και που κάνω μια επίσκεψη.

Στον πεζόδρομο αυτό είναι ένα μαγαζάκι. Κάτι σαν ψιλικατζίδικο, δε νομίζω να έχει ονομασία και οι πινακίδες που είχε έξω έχουν σκουριάσει και ξεβάψει με τα χρόνια. Αυτό το μαγαζάκι υπάρχει όσα χρόνια ζω εκεί, αλλά ποτέ δε του είχα δώσει σημασία. Αλλά δε μπορώ ποτέ να το θυμηθώ το μαγαζάκι ανοιχτό και με κόσμο. Πάντα ήταν σκοτεινό και παλιομένο.

Το θέμα είναι ότι καμία φορά η πόρτα είναι ανοιχτή. Από τους γυάλινους τοίχους πάντα μπορώ να δω το ίδιο άδειο ράφη με 1 μπουκάλι υγρού πιάτων, εδώ και τόσο καιρό το ίδιο 1 μπουκάλι υγρού πιάτων. Υπάρχουν και άλλα ελάχιστα πράγματα αλλά μόνο 2-3, τα ράφια είναι άδεια. Νομίζω στο βάθος υπάρχει και ένα κλειστό ψυγείο αναψυκτικών αλλά δεν είμαι σίγουρη.

Πίσω στη ανοιχτή πόρτα, περνώντας υπέθετα ότι το μαγαζί ήταν τελείως εγκαταλελειμμένο και ότι η πόρτα άνοιγε καμία φορά με τον αέρα. Τα φώτα μέσα ήταν κλειστά, δεν είχα λόγο να νομίζω ότι κάποιος την άνοιγε επίτηδες. Έλα όμως που μια μέρα βλέπω κάποιον μέσα να βηματίζει. Δε ξέρω αν ήταν κυρία ή κύριος αλλά κάποιος ήταν μέσα. Και μετά άρχισα να τον βλέπω πιο συχνά. Δε ξέρω αν πάντα ήταν εκεί και δε τον έβλεπα αλλά ξαφνικά υπήρχε άτομο μέσα στο μαγαζί. Πότε δεν έβλεπα κάποιον να μπαίνει ή να βγαίνει, αλλά ήταν μάλλον το ίδιο άτομο μέσα.

Το έχουμε συζήτηση και με την κολλητή μου αυτό γιατί και εκείνη το παρατήρησε μόλις το ανέφερα. Αλλά ναι, πολύ κριπι και κανείς δε ξέρει τι γίνεται εκεί μέσα ή σε ποιον ανοίκει ο χώρος. Η πρώτη μου θεωρία ήταν ότι είναι το παλιό μεγάλο του φίλου του παππού, του Γαριδάκια (έτσι τον λένε επειδή ήταν περιπτεράς) αλλά δε νομίζω ότι ισχύει τελικά. Ειλικρινά μακάρι να ήξερα, ίσως κάποτε να μπω μέσα και να μάθω.

Δε ξέρω αν μετράει για κουτσομπολιό αλλά ήθελα να το μοιρ��στώ με το tumblr. Ή δεύτερη θεωρία είναι ότι το μαγαζί είναι τρύπα σε δύο realities και είναι σε μια κατάσταση όπου και λειτουργεί και δε λειτουργεί. Το αγαπημένο μου κρακ theory.