#Καθρεφτίσματα

[justforbooks]

Η χώρα του χιονιού είναι μια ιστορία έρωτα ανάμεσα σε έναν αργόσχολο διανοούμενο αστό του Τόκυο και μια γκέισα των βουνών της βορειοδυτικής Ιαπωνίας. Παρόλο που δεν αναφέρονται ποτέ τα πραγματικά ονόματα των τόπων, το μυθιστόρημα διαδραματίζεται σε μια απομακρυσμένη περιοχή θερμών πηγών της επαρχίας Νίιγκατα, και συγκεκριμένα στη μικρή πόλη Γιουζάουα. Ο ήρωας ταξιδεύει με το τραίνο και στην πρώτη φράση του μυθιστορήματος μόλις έχουν περάσει ένα τούνελ και βρίσκονται ξαφνικά στη χώρα του χιονιού.

Αυτή η περιοχή είναι γνωστή ως η άλλη όψη της Ιαπωνίας, και κρύοι άνεμοι, με προέλευση από τη Σιβηρία, τη διατρέχουν. Περνάμε έτσι από την πρωτεύουσα στον παράξενο και άγριο κόσμο των βουνών, από έναν κόσμο σε έναν άλλο κόσμο, σε μια διάσταση εξωπραγματική που εισάγεται από την πρώτη σελίδα με καθρεφτίσματα, μακρινά φώτα και μάτια που λάμπουν επάνω σε τζάμια σχηματίζοντας διπλοτυπίες με το νυχτερινό τοπίο.

Ο Καουαμπάτα δίνει πρόσθετες διαστάσεις και έμφαση στις εικόνες ομορφιάς και απόκοσμου που θέλει να δημιουργήσει. Φως, τραίνο, ηλεκτρικό, η κόρη του ματιού της Γυόκο πάνω σε μια μακρινή λάμψη, το καινούργιο στην υπηρεσία της ομορφιάς. Ακόμα και η βία είναι απλώς μέρος ενός κόσμου αντιθέσεων και υπάρχει κι αυτή για μερικές μόνο στιγμές πριν ο γαλαξίας τα καταπιεί όλα μέσα του. Ο έρωτας τρεμοπαίζει αβέβαιος στις καρδιές, στα μάτια, στα σώματα.

Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων συναντάει το Ζεν των στιγμών ενώνοντάς τες σε ένα τώρα που έχει καταπιεί παρελθόν και μέλλον και παραπαίει ανάμεσα σε θάμπωμα και μελαγχολία. Η ένωση με τη φύση, με το ερωτικό σώμα και τελικά με το σύμπαν είναι μοιραία στη βίωσή της και αφήνει τους ήρωες χωρίς δέρμα και ��ωρίς γιατρειά. Η απόσταση και η ψυχρότητα συναντούν το πάθος και την τρέλα, η φωτιά κατατρώει τα πάντα κάτω απ’ το παγωμένο βλέμμα του γαλαξία.

Η “Χώρα του χιονιού” είναι ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα του Καουαμπάτα (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1968) καθώς και ένα από τα μεγάλα αριστουργήματα της ιαπωνικής λογοτεχνίας.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[satansapples]

H Δεσποσύνη του Σαλότ

Μέρος Ι Στου ποταμού κάθε πλευρά απλώνονται αγροί με σιτηρά, που ντύνουνε τον κάμπο ως τον ορίζοντα κι ο δρόμος μέσ’ απ’ τον αγρό τραβά για το πολύπυργο το Καμελότ κι ο κόσμος πάνω-κάτω τριγυρνά, τα κρίνα που ανθίζουνε κοιτά γύρω από μια νήσο, κάτω εκειδά, τη νήσο του Σαλότ. Ιτιές λευκαίνουν, λεύκες φρικιούν, αύρες ανάλαφρες σκιάζουν και ριγούν μέσ’ από τον αέναο τον ρουν του ποταμού που τα νερά του αργοκυλούν πλάι στο νησί κατά το Καμελότ. Τέσσερις τοίχοι σκυθρωποί, τέσσερις πύργοι σκυθρωποί, δεσπόζουν σε μια περιοχή λουλουδιαστή, και το πνιγμένο στη σιωπή νησί έχει αγκαλιά τη Δεσποσύνη του Σαλότ. Στην ακροποταμιά, με πέπλο τις ιτιές, σέρνουν τις φορτηγίδες που γλιστρούν βαριές άλογα αργοκίνητα – κι οι φελούκες ταπεινές με τις φτερούγες τις μεταξωτές ξαφρίζουν το νερό, γοργοπετούν κατά το Καμελότ: Μα ποιός την είδε χέρι να κινεί; Ή στο παρά��υρο στητή; Ή μήπως είν’ γνωστή σ’ όλη την περιοχή, η Δεσποσύνη του Σαλότ; Μονάχα κάτι θεριστές οπού θερίζουνε σκυφτοί μες στον αθέρα των σταχυών απ’ την α��γή, ακούν ένα τραγούδι που χαρούμενα αντηχεί από του ποταμού τη φιδωτή ροή κατά το πυργωμένο Καμελότ: Και με το φεγγαρόφωτο, αποκαμωμένος πια να υψώνει θυμωνιές σε αιθέρια υψίπεδα, ακούει ο θεριστής, και λέει ψιθυριστά: «Είν’ η νεράιδα, η Δεσποσύνη του Σαλότ.» Μέρος ΙΙ Να την που υφαίνει νύχτα-μέρα με τον αργαλειό με χαρωπά χρώματα δίχτυ μαγικό. Μια μέρα ακούει μήνυμα ψιθυριστό, κατάρα, λέει, την ακολουθεί αν μείνει εδώ να βλέπει από ψηλά το Καμελότ. Ποιά να ‘ναι η κατάρα, δε γνωρίζει, κι έτσι το πλέξιμό της συνεχίζει. Άλλο δεν έχει να φροντίζει η Δεσποσύνη του Σαλότ. Κι απ’ τον καθρέφτη που σ’ αυτήν μπροστά κρέμεται όλη τη χρονιά, με μία δρασκελιά του κόσμου βγαίνουν τα φαντάσματα. Βλέπει εκεί μπροστά τη δημοσιά που φιδοσέρνεται κατά το Καμελότ: Εκεί, του ποταμού οι δίνες στροβιλίζονται. Εκεί οι κακότροποι χωριάτες συνωστίζονται, κι εκεί οι άλικες φούστες των πωλητριών λικνίζονται, όπως περνούν μπροστά από το Σαλότ. Καμιά φορά ένα σμάρι δεσποινάρια όλο ξενιασιά, ένας ηγούμενος μ’ ανάλαφρη περπατησιά, καμιά φορά ένα βοσκόπουλο μ’ ολόσγουρα μαλλιά, ή μακρυμάλλης γόνος ευγενών με ρούχα βυσσινιά, τραβούν κατά το πυργωμένο Καμελότ. Και μερικές φορές μέσ’ από τον καθρέφτη τον γλαυκό οι ιππότες φτάνουν έφιπποι δυο-δυο: Δεν έχει εκείν’ ιππότη αφοσιωμένο, αληθινό, η Δεσποσύνη του Σαλότ. Μ’ ακόμη μες το δίχτυ της είναι σαγηνεμένη τα καθρεφτίσματα τα μαγικά να υφαίνει, γιατί συχνά στης νύχτας τη σιωπή συνέβη να διαβαίνει μια νεκρική πομπή, με φώτα και λοφία στολισμένη και να τραβά με μουσικές κατά το Καμελότ. Ή πάλι, όταν το φεγγάρι ήταν ψηλά, κι ήρθαν δυο νιοί και νιόπαντροι εραστές σιμά – είπε «δεν τα μπορώ πια τα φαντάσματα» η Δεσποσύνη του Σαλότ.

Μέρος ΙΙΙ Απ’ τη μαρκίζα του μπουντουάρ της σα σαϊτα, ήρθε καβάλα εκείνος μέσ’ απ’ τα δεμάτια, ο ήλιος εκθαμβωτικός ανάμεσ’ απ’ τα φύλλα, ήρθε και φλόγισε την μπρούτζινη περικνημίδα του θαρραλέου Σερ Λανσελότ, ιππότη με τον κόκκινο σταυρό γονατιστού για πάντα μπρος σε μια Κυρά με την ασπίδα του, που άστραφτε καταμεσής του κίτρινου αγρού πλάι στ’ απόμακρο Σαλότ. Αστράψανε τα στολισμένα χαλινάρια, όπως εκείνα τα γιομάτα άστρα κλωνάρια που βλέπουμε κρεμάμενα στο χρυσαφένιο Γαλαξία. Σήμαναν στα ηνία κουδουνάκια όλο ευθυμία έτσι που κατηφόριζε προς Καμελότ. Κι απ’ τον οικόσημα γεμάτον τελαμώνα κρεμόταν ασημένια σάλπιγγα που έβγαζε κορώνα. Κάλπαζε κι ηχούσε η πανοπλία σαν καμπάνα, πλάι στ’ απόμακρο Σαλότ. Η μέρα καταγάλανη, διόλου συννεφιασμένη, η σέλα έλαμπε πετράδια φορτωμένη, η περικεφαλαία με το φτερό πυρακτωμένη σαν φλόγα στα ουράνια υψωμένη, έτσι που κατηφόριζε προς Καμελότ. Όπως συχνά μες στην πορφύρα της νυκτός κάτω από δέσμη αστεριών λαμπρός μετεωρίτης με αγανό, αφήνοντας ουρά από φως, κινείται πάνω απ’ το γαλήνιο Σαλότ. Το πλατύ καθάριο μέτωπό του στη λιακάδα γυάλιζε – πάνω σε οπλές στιλπνές το άτι του βημάτιζε, κάτ’ απ’ το κράνος του ένας χείμαρρος ξεχείλιζε: οι κατάμαυροι βόστρυχοί του όπως κάλπαζε, όπως κάλπαζε κατά το Καμελότ. Από την όχθη κι απ’ τον ποταμό αντανακλούσε μες στο κρυσταλλένιο κάτοπτρο, «Τραλά λαρά», πλάι στον ποταμό τραγούδαγ’ ο Σερ Λάνσελοτ. Παράτησε το δίχτυ, παρατά τον αργαλειό, έκανε τρία βήματα μες στο δωμάτιο, είδε το που άνθιζε το νούφαρο, είδε την περικεφαλαία με το φτερό, κοίταξε κάτωθι το Καμελότ. Το δίχτυ ανέμισε διάπλατα στον αγέρα – ράγισε ο καθρέφτης πέρα ως πέρα – βγάζει κραυγή «Έπεσε πάνω μου η κατάρα» η Δεσποσύνη του Σαλότ.

Μέρος ΙV Του λεβάντε η μάνητα που σύριζε, τα χλωμά κίτρινα δέντρα λύγιζε. Το φαρδύ ρέμα στις όχθες του κλαυθμήριζε, μολύβι ο ουρανός χείμαρρους άδειαζε πάνω στο πυργωμένο Καμελότ. Κατέβηκε, βρήκε μια βάρκα λικνιστή, κάτω από μιαν ιτιά να ‘χει αφεθεί, και στην πλώρη γύρω γράφει τούτη τη γραφή: Η Δεσποσύνη του Σαλότ. Κάτω στου ποταμού τη σκοτεινή έκταση σαν κάποιο θαρραλέο μάντη σ’ έκσταση, που βλέπει τη δική του οικτρή κατάσταση – παγερή, ανέκφραστη κοίταξε το Κάμελοτ. Και στης μέρας το τελείωμα έλυσε το σχοινί, και ξάπλωσε κατάχαμα. Την πήρε το μεγάλο ρέμα πέρα μακριά, τη Δεσποσύνη του Σαλότ. Κείτονταν, ντυμένη το λευκό χιονάτο φόρεμά της που ανέμιζε ανάλαφρα δεξιά κι αριστερά της. Πέφταν’ απαλά τα φύλλα πάνωθέ της. Καταμεσής της τύρβης της νυχτιάτικης έπλεε προς το Καμελότ. Κι όπως έσχιζε η πλώρη τα νερά με ελιγμούς ανάμεσα από λόφους με ιτιές κι αγρούς, το τελευταίο να τραγουδά τραγούδι της ν’ ακούς, τη Δεσποσύνη του Σαλότ. Μια θρηνωδία άκουσε να άδεται σεπτά, τη μια στεντόρεια, την άλλη σιγανά, ωσότου πάγωσε το αίμα της σιγά-σιγά, σκοτείνιασαν τα μάτια της τελειωτικά, στραμμένα προς το Καμελότ. Γιατί προτού τη φέρει η φουσκονεριά σιμά στο πρώτο σπιτικό στην ακροποταμιά, με το τραγούδι της στα χείλη ξεψυχά η Δεσποσύνη του Σαλότ. Κάτω απ’ τον πύργο και το μπαλκόνι, ξυστά στον τοίχο που κήπους ζώνει, μορφή που αχνολάμπει, εκείνη αργοκυλά, με του θανάτου τη χλομάδα και κάστρα γύρω της ψηλά, σιωπηλά κατά το Καμελότ. Ήρθαν στην όχθη η αρχόντισσα κι ο κύριός της, ο απλός χωριάτης κι ο ιππότης, και στην πλώρη διάβασαν τ’ όνομα το δικό της, η Δεσποσύνη του Σαλότ. Ποιά είν’ αυτή; και τι συμβαίνει εδώ; Κι ευθύς στο κοντινό παλάτι το κατάφωτο χαλάει το γλέντι το βασιλικό – και φοβισμένοι κάνουν το σταυρό, οι ιππότες όλοι τους στο Καμελότ: Μ’ ανοίγει λίγο δρόμο ο Λανσελότ, και λέει, «ωραία θωριά – ελεήμων ο Θεός της χάρισε ομορφιά, της Δεσποσύνης του Σαλότ».

– Αlfred Tennyson (2003:37-49) 12 ΠΟΙΗΜΑΤΑ, Εκδόσεις Διώνη, Αθήνα σε μετάφραση Παντελή Ανδρικόπουλου

[christostsantis]

(via Παρουσίαση του βιβλίου "Καθρεφτίσματα - Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα")

Οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς παρουσιάζουν στα Χανιά το Δοκίμιο Ιστορίας του Χρήστου Τσαντή: «Καθρεφτίσματα – Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα», την Δευτέρα 7 Μαΐου 2018, στις 8 το απόγευμα, στο χώρο τέχνης και θεάτρου YOUCA (Καραϊσκάκη 76, κοντά στην Πυροσβεστική).

Θα μιλήσουν για το βιβλίο:

Σήφης Μιχελογιάννης, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη, επίτιμο μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης

Κωνσταντίνος Φίσερ, Εικαστικός Καλλιτέχνης, μέλος του συλλόγου «Νέοι Πολίτες του Κόσμου»

Μανόλης Χατζηπαναγιώτου, εκπαιδευτικός

και ο συγγραφέας.

Θα προηγηθεί προβολή οπτικοακουστικού υλικού και θα ακολουθήσει συζήτηση.

[christostsantis]

Χρήστος Τσαντής - Καθρεφτίσματα. Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα

Χρήστος Τσαντής – Καθρεφτίσματα. Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα

Δωρεάν αποστολή και δωρεάν αντικαταβολή σε Ελλάδα και Κύπρο Τιμή βιβλίου: τώρα 10,90, από 14,90 (περιέχει και το ΦΠΑ 6%) Για παραγγελίες συμπληρώστε τη φόρμα επικοινωνίας ή καλέστε στο 6983 091 058

«Είναι λοιπόν απαραίτητο να ξέρουμε, γιατί αυτό που συνέβη μπορεί να ξανασυμβεί. Οι συνειδήσεις μας μπορεί να δελεασθούν και να εξαπατηθούν και οι δικές μας. […] Πρέπει, λοιπόν, να…

[christostsantis]

Καθρεφτίσματα - Οι πρώτες σελίδες

Διαβάζουμε την Ιστορία πίσω από την κυρίαρχη αφήγηση

Εισαγωγή στο Δοκίμιο Καθρεφτίσματα – Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα Χρήστος Τσαντής, Εκδόσεις Ραδάμανθυς Διαβάζουμε την Ιστορία πίσω από την κυρίαρχη αφήγηση

“Ο Έρενμπουργκ δεν απατήθηκε. Δεν φενακίστηκε, υπόφερε μόνο. Γιατί έκανε τον άθλο να ανακαλύψει ότι τύραννοι δεν είναι μόνο εκείνοι που φορούν χλαμύδες και ιεροεξεταστικές τηβέννους, αλλά κι εκείνοι…

[christostsantis]

Καθρεφτίσματα

Καθρεφτίσματα-Από τη Γερμανία και την Ε.Σ.Σ.Δ. του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα

Από τη Γερμανία και την Ε.Σ.Σ.Δ. του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα Δοκίμιο – Χρήστος Τσαντής ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ

Το μέλλον μοιάζει να κοιτά πίσω, μέσα από έναν αντεστραμμένο καθρέφτη. Ένα σύντομο οδοιπορικό στο παρελθόν και μια άλλη προσέγγιση των γεγονότων. Η αντεπανάσταση στο όνομα της επανάστασης. Ο φασισμός στο όνομα του (εθνικο)σοσιαλισμού. Οι ηγέτες χωρίς…

[christostsantis]

Καθρεφτίσματα - Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου στην Ευρώπη του 21ου αιώνα. Εκπομπή 11 (audio)

Καθρεφτίσματα – Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου στην Ευρώπη του 21ου αιώνα. Εκπομπή 11 (audio)

Συζήτηση με τον Κωνσταντίνο Φίσερ, εικαστικό καλλιτέχνη και μέλος του συλλόγου Νέοι Πολίτες του Κόσμου, για το βιβλίο “Καθρεφτίσματα – Από της Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου στην Ευρώπη του 21ου αιώνα”, (Εκδόσεις Ραδάμανθυς), στην εκπομπή “Με τα φτερά των βιβλίων ταξιδεύουμε”, στο molto-radio.com. Παρουσιάζει ο Χρήστος Τσαντής. «Είναι λοιπόν απαραίτητο να ξέρουμε, γιατί αυτό που συνέβη…

[christostsantis]

Μπέλα Λιονάκη & Δημήτρης Ντρουμπογιάννης

ΔΕΥΤΕΡΑ 1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 ΣΤΟ ΚΑΜ, ΣΤΙΣ 21:00

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟΣ

Με μια μουσική πανδαισία υποδέχονται τον Απρίλη η Μπέλα Λιονάκη και ο Δημήτρης Ντρουμπογιάννης. Δύο σπουδαίοι μουσικοί ανταμώνουν και μας ταξιδεύουν στο έργο μεγάλων δημιουργών. Μια εκδήλωση-σταθμός της Άνοιξης, μια στάση πριν το καλοκαίρι, στο ΚΑΜ, με ελεύθερη είσοδο. Ακολουθεί το δελτίο τύπου:

Ο Δήμος Χανίων σε συνεργασία με την ΚΕΠΠΕΔΗΧ-ΚΑΜ σας προσκαλούν την Δευτέρα 1 Απριλίου 2019 και ώρα 21:00 ακριβώς στην κεντρική αίθουσα εκδηλώσεων του ΚΑΜ στο ρεσιτάλ πιάνου για 4 χέρια των διακεκριμένων σολίστ πιάνου Μπέλα Λιονάκη και Δημήτρη Ντρουμπογιάννη, σε μια συναυλία με τον γενικό τίτλο «4 χέρια αφηγούνται…».

Πρόκειται για μια ιδιαίτερη μουσική ξενάγηση στην παγκόσμια πιανιστική εργογραφία για 4 χέρια όπου διαχρονικές αριστουργηματικές συνθέσεις της λόγιας μουσικής από τον 18ο αιώνα έως σήμερα -καταξιωμένων δημιουργών W. A. Mozart, Johannes Brahms, Dmitri Shostakovich, Aram Khachaturian κ.α- μαρτυρούν με γλαφυρότητα την μοναδικότητα του πιάνου να απελευθερώνει μουσικά χρησιμοποιώντας το εκφραστικό εύρος του, καθώς και το πλατύ φάσμα ηχοχρωμάτων που αναδύεται μέσα από τις καλλιτεχνικές και ερμηνευτικές απαιτήσεις των έργων κατά την προσέγγιση-ερμηνεία τους.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ

Δημήτρης Δαμασκηνός – Η ζωή και το έργο του Μενέλαου Λουντέμη

Φωτογραφία στο εξώφυλλο, Άγγελος Ποθουλάκης: Έπαυλη της Βαρώνης Φον Σβαρτς, Χαλέπα, Χανιά.

Ευάγγελος Ρούσσος, Χρονογράφημα,

Το λεμονόσπιτο – Δέσποινα Τζιάκη

Παυλίνα Κουβαρδά – Κι εμείς ψάχνοντας τη σύνθεση ξεχαστήκαμε στο πεζοδρόμιο

Στο λευκό του βυθού -Λεωνίδας Κακάρογλου

Ο Πϋργος του Β΄- Σάκης Ροδίτης

Φωτογραφία εξώφυλλου: Αθηνά Γαλανάκη

Απομεινάρια φωτός – Αργυρώ Λουλαδάκη

Εικόνες: Αναστασία & Κωνσταντίνα Βενιεράκη

Γιώργος Κουτουλάκης, Ένα σεργιάνι

Κατερίνα Παπαδάκη, Ανεμώνες Αλκυόνη

Γιώργος Ηλιάδης – Το μαγκάλι

Ευάγγελος Ρούσσος, 49+10 ΧΑΪΚΟΥ

Ελένη Καβαζίδου – Νοηματική Γλώσσα

Ελευθερία Τσικαλά – Ο ήρωας της θάλασσας

Κώστας Βελούτσος – Οι άνθρωποι του Αυγούστου

Τα δυο πουγκιά – Γιώργος Ηλιάδης

Ανδρομάχη Χουρδάκη – Τα σκουλαρίκια της Περσεφόνης

Ειρηναίος Γαλανάκης – Επανάσταση των συνειδήσεων

Αντωνία Παπαδοπούλου, Άλμα (στο τετράγωνο)

Καθρεφτίσματα. Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα- Χρήστος Τσαντής

Θάλεια Φλεμετάκη – Απροσπέλαστο μονοπάτι του πόθου

Χαρίκλεια Ντερμανάκη – Ιστορίες που δεν ήθελαν να μεγαλώσουν

Συλλέκτης – Θεόδωρος Σίδερης. Φωτογραφία: Αθηνά Γαλανάκη

Μια σταγόνα δάκρυ – Μιχάλης Τζανάκης

3η έκδοση, Ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της αναζήτησης – Χρήστος Τσαντής

4 χέρια αφηγούνται Μπέλα Λιονάκη & Δημήτρης Ντρουμπογιάννης ΔΕΥΤΕΡΑ 1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 ΣΤΟ ΚΑΜ, ΣΤΙΣ 21:00 ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟΣ Με μια μουσική πανδαισία υποδέχονται τον Απρίλη η Μπέλα Λιονάκη και ο Δημήτρης Ντρουμπογιάννης.

[christostsantis]

"Η Παραίτηση" και τα "Καθρεφτίσματα" της Ιστορίας

“Η Παραίτηση” και τα “Καθρεφτίσματα” της Ιστορίας

Δυο σημαντικές εκδηλώσεις από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς στα Χανιά Στον χώρο τέχνης και θεάτρου YOUCA, στις 8 μ.μ. (Καραϊσκάκη 76, κοντά στην Πυροσβεστική) ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 4 Μαΐου 2018, “Η Παραίτηση”, του Άγγελου Ποθουλάκη ΔΕΥΤΕΡΑ, 7 Μαΐου 2018, “Καθρεφτίσματα – Από την Γερμανία και την Ε.Σ.Σ.Δ. του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα”, του Χ. Τσαντή

Με την παρουσίαση του βιβλίου του Άγγελου Ποθουλάκη

[christostsantis]

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΝΤΗΣ – ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ 1821

Εικόνα στο εξώφυλλο: παλαιότερο σχεδίασμα της σημαίας από τον Ρήγα Φεραίο (από το αρχείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας)

Μια αποκαλυπτική περιήγηση μέσα από ιστορικές πηγές, διπλωματικά έγγραφα και ντοκουμέντα, στα χρόνια πριν και μετά την Επανάσταση του 1821. Ο αναγνώστης μπορεί να βγάλει μόνος του τα συμπεράσματά του, καθώς περπατά στα βήματα του Ρήγα, διαβάζοντας αποσπάσματα της αλληλογραφίας αυτοκρατόρων και διπλωματών των Μεγάλων Δυνάμεων, έγγραφα, κείμενα και άλλες πηγές σχετικά με το Ελληνικό Ζήτημα… Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα κείμενα του Βολταίρου, του Ναπολέοντα, της Μεγάλης Αικατερίνης, του αυτοκράτορα της Ρωσίας Ιωσήφ Β΄, του Γάλλου περιηγητή Cornelius le Brun, του Τσάρου Αλέξανδρου του Α΄, του Βαρόνος Thugut, επιτετραμμένου της Αυστρίας στην οθωμανική Πύλη, του William Eton, Πρόξενου της Μ. Βρετανίας στη Ρωσία και την Τουρκία, του Felix Beaujour, διπλωμάτη και συγγραφέα, του Βαρόνου Rathkeal, πρεσβευτή της Αυστρίας στην Κωνσταντινούπολη, του Γάλλου Διοικητή της Λευκάδας Royer, του Ρώσου υποναύρχου Ουσακώφ, των K. Marx και F. Engels, του Φρειδε��ίκου Τιρς, του λόρδου Στράνγκφορντ, πρεσβευτή της Μεγάλης Βρετανίας στην Κωνσταντινούπολη, του Λόρδου Palmerston, του Ναύαρχου Codrington, του λόρδου John Russell , πρωθυπουργού και υπουργού εξωτερικών της Μ. Βρετανίας, του Ρήγα Φεραίου, του Χριστόφορου Περραιβού, συναγωνιστή του Ρήγα, του Φωτάκου, του Αδαμάντιου Κοραή, υπασπιστή του Θ. Κολοκοτρώνη, του Κ. Σαθά, του Νίκου Πολίτη, του Σπυρίδωνα Τρικούπη, του Φοίβου Γρηγοριάδη, του Γιώργη Λαμπρινού, του Γ. Κορδάτου και άλλων.

ΦΟΡΜΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

[contact-form]

Τιμή βιβλίου: 12,90 (περιέχει και το ΦΠΑ)

Αγορά με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό, κόστος αποστολής 2,90 ευρώ.

Αγορά με αντικαταβολή: κόστος αποστολής 3,5 ευρώ για τον Δήμο Χανίων, 5,00 ευρώ εντός Κρήτης, 6,00 ευρώ για την υπόλοιπη Ελλάδα. (Ισχύει για παραγγελίες με συνολικό βάρος έως 2 κιλά).

Λογαριασμός κατάθεσης: Εθνική 489/006615-04

και IBAN GR95 0110 4890 0000 4890 0661 504

Ο Χρήστος Τσαντής είναι συγγραφέας – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, υπεύθυνος των Εκδόσεων Ραδάμανθυς, με έδρα τα Χανιά. Συντονίζει το Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής & Αυτογνωσίας και έχει επιμεληθεί, από το 2016, περισσότερους από 53 τίτλους βιβλίων. Έχουν εκδοθεί 8 ακόμη έργα του και πολλά από αυτά έχουν αξιοποιηθεί σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Σήμερα κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς: τα εξής: Το δοκίμιο «Νίκος Καζαντζάκης—Ένα πουλί πάνω από την άβυσσο», η νουβέλα «Ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της αναζήτησης», Χανιά, 2018, 3η έκδοση, το δοκίμιο ιστορίας «Καθρεφτίσματα – Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα», Χανιά, 2017, η νουβέλα «Migozarad», Χανιά, 2016.

Συγγραφέας: Χρήστος Τσαντής

��πιμέλεια: Μαρία Κατσικανδάρακη

ISBN: 978-618-5356-36-1

Ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της ανζήτησης

Καθρεφτίσματα – Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του Μεσοπολέμου στην Ευρώπη του 21οι αιώνα

Χ. Τσαντής – Ν. Καζαντζάκης – Ένα πουλί πάνω από την άβυσσο

ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΝΤΗΣ – ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ 1821

  1821 – Η Ελλάδα και οι Μεγάλες Δυνάμεις ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ Εικόνα στο εξώφυλλο: παλαιότερο σχεδίασμα της σημαίας από τον Ρήγα Φεραίο (από το αρχείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας)

[christostsantis]

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

Προσεχώς από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς

Εικόνα στο εξώφυλλο: παλαιότερο σχεδίασμα της σημαίας από τον Ρήγα Φεραίο (από το αρχείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας)

Μια αποκαλυπτική περιήγηση μέσα από ιστορικές πηγές, διπλωματικά έγγραφα και ντοκουμέντα, στα χρόνια πριν και μετά την Επανάσταση του 1821. Ο αναγνώστης μπορεί να βγάλει μόνος του τα συμπεράσματά του, καθώς περπατά στα βήματα του Ρήγα, διαβάζοντας αποσπάσματα της αλληλογραφίας αυτοκρατόρων και διπλωματών των Μεγάλων Δυνάμεων, έγγραφα, κείμενα και άλλες πηγές σχετικά με το Ελληνικό Ζήτημα… 

Συγγραφέας: Χρήστος Τσαντής

Επιμέλεια: Μαρία Κατσικανδάρακη

ISBN: 978-618-5356-36-1

Ο Χρήστος Τσαντής είναι συγγραφέας – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, υπεύθυνος των Εκδόσεων Ραδάμανθυς, με έδρα τα Χανιά. Συντονίζει το Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής & Αυτογνωσίας και έχει επιμεληθεί, από το 2016, περισσότερους από 53 τίτλους βιβλίων. Έχουν εκδοθεί 8 ακόμη έργα του και πολλά από αυτά έχουν αξιοποιηθεί σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Σήμερα κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς: τα εξής: Το δοκίμιο «Νίκος Καζαντζάκης—Ένα πουλί πάνω από την άβυσσο», η νουβέλα «Ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της αναζήτησης», Χανιά, 2018, 3η έκδοση, το δοκίμιο ιστορίας «Καθρεφτίσματα – Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα», Χανιά, 2017, η νουβέλα «Migozarad», Χανιά, 2016.

Προπαραγγελία του βιβλίου

[contact-form]

  ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ

“Νίκος Καζαντζάκης – Ένα πουλί πάνω από την άβυσσο”

Καθρεφτίσματα – Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα

Ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της αναζήτησης

MIGOZARAD

  Ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της ανζήτησης

Καθρεφτίσματα – Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του Μεσοπολέμου στην Ευρώπη του 21οι αιώνα

Migozarad

Χ. Τσαντής – Ν. Καζαντζάκης – Ένα πουλί πάνω από την άβυσσο

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ 1821 ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ Προσεχώς από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς Εικόνα στο εξώφυλλο: παλαιότερο σχεδίασμα της σημαίας από τον Ρήγα Φεραίο (από το αρχείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας)

[christostsantis]

“…Οι πηγές είναι απειράριθμες και τι ωφελεί να τις γνωρίζουμε; Το σπουδαίο είναι να έχεις μέσα σου ψυχή που ν’ αγαπά την αλήθεια και να την παίρνει απ’ όπου τη βρίσκει. Εξάλλου ο κόσμος είναι σήμερα τόσο γερασμένος και προ αιώνων ήδη τόσοι μεγάλοι άνδρες έζησαν και σκέφθηκαν, ώστε πολύ λίγα καινούργια πράγματα μπορεί να βρει κανείς και να πει: Η δική μου Θεωρία των χρωμάτων δεν είναι εντελώς πρωτότυπη. Ο Πλάτων, ο Λεονάρδος Νταβίντση και άλλα υπέροχα πνεύματα βρήκαν εν μέρει και είπαν ό,τι εγώ ο ίδιος βρήκα, και είπα – η αξία μου μόνον έγκειται εις το να το ξαναβρώ, να το ξαναπώ, να το διαδώσω, να το υπερασπίσω και ν’ ανοίξω πάλι, μέσα από τη σύγχυση του κόσμου, έναν δρόμο προς την αλήθεια.” Γκαίτε

Από το βιβλίο του Χρήστου Τσαντή

 “Νίκος Καζαντζάκης – Ένα πουλί πάνω από την άβυσσο”

Ά μέρος

“Οι ξένες ιδέες”

Ορισμένοι από τους επικριτές του Νίκου Καζαντζάκη συνηθίζουν ακόμα και σήμερα να αναπαράγουν τις θέσεις που είχε εκφράσει παλαιότερα η Λιλή Ζωγράφου.

«Ο Καζαντζάκης», έγραφε η Ζωγράφου, «…δούλεψε πάντα σε ξένες ιδέες και πολλές φορές πάνω σε ξένες συνθέσεις και θέματα…».1

Αυτό και μόνο το επιχείρημα φτάνει για να αναδείξει την εμμονή και την προκατάληψη που δυστυχώς την καθοδηγούσε όταν έγραψε το βιβλίο «Νίκος Καζαντζάκης – Ένας τραγικός». Δύσκολα θα μπορούσε να εξηγηθεί διαφορετικά η στάση της στο συγκεκριμένο ζήτημα

Ποιες είναι όμως οι «ξένες ιδέες» και τα «ξένα θέματα», για τα οποία τον κατηγορεί;

Όλοι οι δημιουργοί είμαστε μέρος μιας αδιόρατης κλωστής και ολόκληρη η πνευματική παραγωγή του κόσμου συγκλίνει πάνω σε συγκεκριμένες θεματικές από την αρχή της δημιουργίας μέχρι και σήμερα. Όλοι οι μεγάλοι συγγραφείς, ποιητές και καλλιτέχνες, που άφησαν ανεξίτηλο το χνάρι το��ς στην Ιστορία, έχουν ασχοληθεί με «ξένες ιδέες» και με περίφημα «ξένα θέματα», καθώς η αφετηρία των έργων τους, ο αρχικός τους πυρήνας καταγράφηκε στους σπουδαίους αρχαίους πολιτισμούς μέσα από τη διαρκή αλληλεπίδρασή τους, μέσα από τη δημιουργική σύνθεση και την εξέλιξή τους.

Από το «Έπος του Γιλγαμές», το αρχαιότερο γνωστό λογοτεχνικό έργο, την «Ιλιάδα» και την «Οδύσσεια», τα ίδια πάνω-κάτω θέματα βασανίζουν το άτομο, δίνοντάς του την ώθηση να δημιουργεί, να γράφει και να σμιλεύει, να παλεύει να ανυψωθεί στο επίπεδο του Ανθρώπου.

«…Ακέριος ο λυρικός λόγος είναι καλυμμένη εκδήλωση προαιώνιας επιθυμίας του ανθρώπου για κάποια μετάβαση σε κάτι καλύτερο», γράφει ο Κ.Θ. Δημαράς στην «Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας». 2

Το «Γιλγαμές» είχε επιβιώσει μέσα στις χιλιετίες στην προφορική μνήμη των λαών της Καυκασίας μέσα από τις απαγγελίες των ασόκ, των παραδοσιακών αφηγητάδων. Πιθανολογείται πως το ίδιο είχε συμβεί και με τα Ομηρικά έπη.3 Ιστορίες που σε μεγάλο βαθμό είναι κοινά βιώματα των λαών που κατοικούσαν στη Μεσόγειο αποτέλεσαν τον πυρήνα αυτών των μεγάλων έργων, περνούσαν από στόμα σε στόμα, ώσπου έπειτα από παρεμβάσεις και αλλαγές πήραν τη μορφή που ξέρουμε σήμερα.

Η ουσία όμως είναι ότι, ανεξάρτητα από την υπογραφή του συγγραφέα τους, φέρουν στο δημιουργικό τμήμα του γενετικού τους κώδικα την σφραγίδα της κοινωνικής και πολιτιστικής αλληλεπίδρασης. Φανταστείτε πόσο αστεία θα φαινόταν η… «κατηγορία» που εκτοξεύει η Ζωγράφου στον Καζαντζάκη, αν έλεγε για τον Όμηρο, για τον Σαίξπηρ, για τον Φρόυντ ή τον Ντοστογιέφσκι ότι εργάστηκαν πάνω σε «ξένες ιδέες»; 

Η ιστορία και ο πολιτισμός έχουν απλωμένες τις ρίζες και τα φύλλα τους μέσα στον καθένα μας, και το τι κάνει ο καθένας με αυτά – αν τα ποτίζει, αν τα φροντίζει – καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την ίδια τη δυναμική της συλλογικής-κοινωνικής εξέλιξης της ανθρωπότητας. Έχει μια σημασία από αυτή τη σκοπιά, ένα ταξίδι στο χρόνο μέσα από το βιβλίο «Συνομιλία Έκκερμαν με τον Γκαίτε». Βρισκόμαστε στις 16 Δεκεμβρίου του 1828:

“Εδείπνησα μόνος με τον Γκαίτε στο γραφείο του“ – λέει ο Έκκερμαν – “μιλήσαμε για διάφορα φιλολογικά θέματα“.  “Οι Γερμανοί”, είπε, “δεν μπορούν να θεραπευθούν από τις Φιλισταιϊκές ιδέες τους. Να τώρα που συζητούν και τσακώνονται για μερικά δίστιχα τυπωμένα μέσα στα έργα του Σίλλερ και στα δικά μου και Θαρρούν πως είναι σπουδαιότατο ν’ ανακαλύψουν εκείνα που ανήκουν στον Σίλλερ και εκείνα που ανήκουν σε μένα. Ως εάν είχαν τίποτε μ’ αυτά να κερδίσουν, ως εάν δεν τους έφθανε ότι έχουν τα δίστιχα. Φίλοι όπως ο Σίλλερ και εγώ που τόσα χρόνια συνδεόμεθα και ανταλλάζαμε κάθε μέρα σκέψεις, δεν ήταν δυνατόν να διεκδικούμε τίτλους ιδιοκτησίας σε μερικές αποσπασματικές σκέψεις. Εκάμαμεν πολλά δίστιχα μαζί, συχνά η ιδέα ήταν δική μου και οι στίχοι ήσαν του Σίλλερ ή το εναντίον, ή εγώ έκανα τον ένα στίχο και ο Σίλλερ τον άλλον. Πώς μπορεί λοιπόν κανείς να κάμει λόγο για δικό μου και για δικό του;

“Τέτοιες συζητήσεις παρουσιάζονται συχνά στο φιλολογικό κόσμο…“, είπα. “Πολλές φορές διαμφισβητούν την πρωτοτυπία του ενός ή του άλλου συγγραφέως, καταδείχνοντας τις πηγές απ’ όπου άντλησαν τις ιδέες τους”.

“Είναι εντελώς γελοίο…”, είπε ο Γκαίτε, “είναι ως εάν για έναν άνθρωπο αγνό και καλοαναθρεμμένο επιχειρούσαμε έρευνες να μάθουμε τι βόδια, τι πρόβατα και τι χοίροι του χρησίμευσαν ως τροφή και του έδωκαν δυνάμεις. Μέσα μας φέρουμε τις δυνάμεις μας, την ανάπτυξή μας όμως τη χρωστούμε στις χίλιες δυο επιδράσεις ενός απέραντου κόσμου, από τον κόσμο αυτόν αφομοιώνομε μόνον εκείνο που μπορούμε και που μας ταιριάζει. Χρωστώ πολλά στους Έλληνες, στους Γάλλους, χρωστώ άπειρα στον Σαιξπήρο, στον Στέρν, στον Γκολντσμίθ. Δεν άντλησα όμως από τις πηγές μόνον αυτές το πνεύμα μου. Οι πηγές είναι απειράριθμες και τι ωφελεί να τις γνωρίζουμε; Το σπουδαίο είναι να έχεις μέσα σου ψυχή που ν’ αγαπά την αλήθεια και να την παίρνει απ’ όπου τη βρίσκει. Εξάλλου ο κόσμος είναι σήμερα τόσο γερασμένος και προ αιώνων ήδη τόσοι μεγάλοι άνδρες έζησαν και σκέφθηκαν, ώστε πολύ λίγα καινούργια πρά��ματα μπορεί να βρει κανείς και να πει: Η δική μου Θεωρία των χρωμάτων δεν είναι εντελώς πρωτότυπη. Ο Πλάτων, ο Λεονάρδος Νταβίντση και άλλα υπέροχα πνεύματα βρήκαν εν μέρει και είπαν ό,τι εγώ ο ίδιος βρήκα, και είπα – η αξία μου μόνον έγκειται εις το να το ξαναβρώ, να το ξαναπώ, να το διαδώσω, να το υπερασπίσω και ν’ ανοίξω πάλι, μέσα από τη σύγχυση του κόσμου, ένα δρόμο προς την αλήθεια”.4

 Αλήθεια, πόσες φορές και με πόσες αφορμές δεν αναγνωρίσαμε τον ίδιο πόθο μέσα στα έργα του Νίκου Καζαντζάκη;

Για παραγγελίες του βιβλίου δείτε: ΕΔΩ

Το βιβλίο εστιάζει σε ορισμένα στιγμιότυπα της θεωρίας και της πράξης του Νίκου Καζαντζάκη, τα οποία είναι ανοιχτά σε περαιτέρω έρευνα. Ο συγγραφέας στρέφει το φακό του στην Κρητική Ματιά του Νίκου Καζαντζάκη, αναδεικνύοντας τη συνθετική οπτική του και τη σχέση του με τον Σπινόζα. Παράλληλα, μια συνομιλία με τις θέσεις της Λιλής Ζωγράφου για τη θεωρία περί «ξενών ιδεών» στο έργου του Καζαντζάκη ανοίγει ευρύτερους προβληματισμούς για την πηγή της έμπνε��σης, ενώ οι κοινωνικοπολιτικές του αναζητήσεις, η επιχείρηση διάσωσης των Ελλήνων της Ρωσίας, ο διωγμός του στη διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, καθώς και όσα αναφέρει ο Μενέλαος Λουντέμης για τον Νίκο Καζαντζάκη, θίγουν ορισμένες πλευρές της ζωής και του έργου του Νίκου Καζαντζάκη που παραμένουν σε έναν βαθμό στη σκιά. Ο χαρακτηρισμός που έδωσε ο Ειρηναίος Γαλανάκης, στη συγκλονιστική ομιλία που είχε κάνει σε ανύποπτο χρόνο για τον Νίκο Καζαντζάκη, «Ένα πουλί πάνω από την άβυσσο», “φωτογραφίζει” με τον καλύτερο ίσως τρόπο την προσωπικότητα του μεγάλου λογοτέχνη, ποιητή και στοχαστή.

1. Λιλή Ζωγράφου, 1997, “Νίκος Καζαντζάκης – Ένας τραγικός”. Αθήνα: Αλεξάνδρεια.

2. Κ. Θ. Δημαράς, 1949, “Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας”. Αθήνα: Ίκαρος.

3 Όμηρος—Οδύσσεια, 2009, επιμέλεια Γιάννης Κορδάτος, “Προλεγόμενα στο Ομηρικό ζήτημα”. Αθήνα: Δαίδαλος, (Ι. Ζαχαρόπουλος).

4. T. P. Eckermann, 1913, “Συνομιλίαι Έκκερμαν με τον Γκαίτε”, μετάφραση Νίκος Καζαντζάκης. Αθήνα: Εκδοτικός Οίκος Γεωργίου Φέξη.

Βιβλία του Χ. Τσαντή που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς

Καθρεφτίσματα. Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα- Χρήστος Τσαντής

Χ. Τσαντής – Ν. Καζαντζάκης – Ένα πουλί πάνω από την άβυσσο

Χρήστος Τσαντής – Migozarad

3η έκδοση, Ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της αναζήτησης – Χρήστος Τσαντής

  Η Λιλή Ζωγράφου, ο Νίκος Καζαντζάκης και οι… “ξένες ιδέες”! "...Οι πηγές είναι απειράριθμες και τι ωφελεί να τις γνωρίζουμε; Το σπουδαίο είναι να έχεις μέσα σου ψυχή που ν’ αγαπά την αλήθεια και να την παίρνει απ’ όπου τη βρίσκει.

[christostsantis]

“Ένα πουλί πάνω από την άβυσσο”

Το βιβλίο εστιάζει σε ορισμένα στιγμιότυπα της θεωρίας και της πράξης  του Νίκου Καζαντζάκη, τα οποία είναι ανοιχτά σε περαιτέρω έρευνα. Η συνθετική οπτική του, εισαγωγικά για τη σχέση του με τον Σπινόζα, η Κρητική Ματιά, μια συνομιλία με τις θέσεις της Λιλής Ζωγράφου για τη θεωρία περί «ξενών ιδεών» στο έργου του  Καζαντζάκη, οι κοινωνικοπολιτικές του αναζητήσεις, η επιχείρηση διάσωσης των Ελλήνων της Ρωσίας, ο διωγμός του στη διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, ο Μενέλαος Λουντέμης για τον Νίκο Καζαντζάκη, είναι ορισμένα μόνο από τα θέματα που θίγει το  δοκίμιο. Και ο χαρακτηρισμός που έδωσε ο Ειρηναίος Γαλανάκης για τον Νίκο Καζαντζάκη, «Ένα πουλί πάνω από την άβυσσο», “φωτογραφίζει” με τον καλύτερο ίσως τρόπο την προσωπικότητα του μεγάλου λογοτέχνη, ποιητή και στοχαστή.

Ο Χρήστος Τσαντής είναι συγγραφέας – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, υπεύθυνος των Εκδόσεων Ραδάμανθυς και του Εργαστηρίου Δημιουργικής Γραφής & Αυτογνωσίας. 

Έργα του:

«Ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της αναζήτησης», Χανιά, 2018, Εκδόσεις Ραδάμανθυς, 3η έκδοση

«Καθρεφτίσματα – Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα», Χανιά, 2017, Εκδόσεις  Ραδάμανθυς

«Migozarad», Χανιά, 2016, Εκδόσεις Ραδάμανθυς

«Κόκκινο τριαντάφυλλο», Πάτρα, 2014, Ιδιωτική έκδοση

«Φάρος», Πάτρα, 2012, Περί Τεχνών

«Το πηγάδι», Αθήνα, 2008, Σύγχρονη Εποχή

«Με βάρκα… το ταξίδι», Αθήνα, 2007, Σύγχρονη Εποχή

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ

Μια φιλόξενη στέγη για ομάδες και δημιουργούς

Ο χώρος (δύο όροφοι) διατίθεται για καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, για θεατρικά δρώμενα, για πρόβες, για εργαστήρια, εκθέσεις, σεμινάρια, για παρουσιάσεις βιβλίων, για δραστηριότητες ομάδων που σχετίζονται με την ψυχική υγεία, τις τέχνες και τον πολιτισμό… 

Τηλέφωνα επικοινωνίας για περισσότερες πληροφορίες: 6984185025 & 6983091058

Δοκίμιο για τον Νίκο Καζαντζάκη "Ένα πουλί πάνω από την άβυσσο" Το βιβλίο εστιάζει σε ορισμένα στιγμιότυπα της θεωρίας και της πράξης  του Νίκου Καζαντζάκη, τα οποία είναι ανοιχτά σε περαιτέρω έρευνα.

[christostsantis]

Ο πολιτιστικός σύλλογος “ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ” σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας και τις πρεσβείες της Ισπανίας και της Αργεντινής στην Ελλάδα και σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Κρήτης – Περιφερειακή Ενότητα Χανίων και το Πνευματικό Κέντρο Χανίων θα προβάλει την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2019 στην κεντρική αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Χανίων (Ανδρέα Παπανδρέου 70) την κοινωνική ταινία Μικρές ιστορίες/Historias mínimas (Αργεντινή, 2002, 93′) του Κάρλος Σορίν/Carlos Sorin. Η ταινία κέρδισε πολλά Βραβεία και Διακρίσεις σε Διεθνή Φεστιβάλ.

Την ταινία θα προλογίσει η εκπαιδευτικός Μαρί-Τερέζ Χαρτζουλάκη

Λόγω αυξημένης προσέλευσης θα γίνουν δύο προβολές:

Α’ προβολή: 20.00-21.45μ.μ.

Β’ προβολή: 22.00—23.45μ.μ.

Μικρές ιστορίες του Carlos Sorin

Σύνοψη: Τρεις μικρές ιστορίες, τρία πρόσωπα που περιπλανώνται στις ερημιές της Παταγονίας. Είναι οι αλληλένδετες ιστορίες απλών ανθρώπων που αγωνίζονται να ακολουθήσουν τα όνειρά τους και οι πορείες τους διασταυρώνονται.

Ο Αργεντίνος σκηνοθέτης Carlos Sorin γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες, το 1944. “Αν μια ιστορία είναι “μικρή” ή “μεγάλη” είναι πρώτα απ’ όλα ζήτημα οπτικής” δηλώνει για την ταινία Historias minimas (2002). Βραβευμένη στα φεστιβάλ του Σαν Σεμπάστιαν, της Αβάνας και στο 3 Continents. Εισπρακτική επιτυχία στην Αργεντινή, προβλήθηκε στο δύσκολο για μη αγγλόφωνες ταινίες, Sundance (2003). Διανεμήθηκε σε Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία.

Ασχολήθηκε με την σκηνοθεσία διαφημιστικών. Το παρελθόν του περιλαμβάνει ταινίες όπως το Eversmile New Jersey (1989) και το βραβευμένο με το Αργυρό Λέοντα στην Βενετία A King and His Movie (1986). Μετά από 13 χρόνια απουσίας επιστρέφει στην σκηνοθεσία.

“Ήθελα να κάνω μια ταινία χωρίς μεγάλους χαρακτήρες”, ήταν η πρόθεση του. The Straight Story του David Lynch και το Πού είναι το σπίτι του φίλου μου; του Abbas Kiarostami υπήρξαν πηγές έμπνευσης. Ερασιτέχνες υποδύονται τους κεντρικούς ρόλους. Τρεις μικρές ιστορίες, τρία πρόσωπα που περιπλανιόνται στις ερημιές της Παταγονίας.

“Αισθάνομαι άνετα στην Παταγονία. Προσπαθώ όποτε μπορώ να πηγαίνω εκεί. Σωματικά αισθάνομαι καλά εκεί. Επιπλέον είναι ένα μέρος που ενισχύει τη διάθεση μου να κάνω ταινίες -αν και δεν είναι εύκολο να κάνεις εκεί ταινίες, δεδομένων των δύσκολων καιρικών συνθηκών. Όμως αν και βρίσκω το τοπίο γοητευτικό, προσπάθησα να μην το χρησιμοποιήσω ως διακοσμητικό στην ιστορία της ταινίας. Είναι σαν άδειος χώρος πίσω από τους χαρακτήρες. Βρήκα αυτό το τοπίο με χαρακτήρες που είναι μοναχικοί και αποκλεισμένοι, ψάχνοντας για κάτι”.

Δ.Μ.

Συνοπτικές πληροφορίες για την ταινία

Πρωτότυπος τίτλος: Historias mínimas

Έτος παραγωγής: 2002

Είδος: Κοινωνική

Χώρα: Αργεντινή

Γλώσσες: Ισπανικά

Διάρκεια: 93′

Σκηνοθεσία: Carlos Sorin

Σεν��ριο: Pablo Solarz

Ηθοποιοί: Javier Lombardo, Antonio Benedicti, Javiera Bravo, Julia Solomonoff, Laura Vagnoni

Είσοδος Ελεύθερη

Συνεργασία: Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας, Πρεσβεία της Ισπανίας στην Ελλάδα, Πρεσβεία της Αργεντινής στην Ελλάδα

Συνδιοργάνωση: Περιφέρεια Κρήτης-Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, Πνευματικό Κέντρο Χανίων

ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ

#gallery-0-5 { margin: auto; } #gallery-0-5 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-0-5 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-0-5 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

Το λεμονόσπιτο – Δέσποινα Τζιάκη

Κώστας Βελούτσος – Οι άνθρωποι του Αυγούστου

Μια σταγόνα δάκρυ – Μιχάλης Τζανάκης

Σήφης Μιχελογιάννης – Στην Αρένα

Ελευθερία Τσικαλά – Ο ήρωας της θάλασσας

Γιώργος Κουτουλάκης, Ένα σεργιάνι

Καθρεφτίσματα. Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα- Χρήστος Τσαντής

Γιώργος Ηλιάδης – Ο Μπάμπης ο πλασιέ

3η έκδοση, Ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της αναζήτησης – Χρήστος Τσαντής

Τα δυο πουγκιά – Γιώργος Ηλιάδης

Ειρηναίος Γαλανάκης – Επανάσταση των συνειδήσεων

Ημερολόγιο Ατομικόν – Εν Σμύρνη 1918-1919 – Λεωνίδας Κακάρογλου

Παναγιώτης Ζαφείρης – Ρώτα το παραμύθι

Χαρίκλεια Ντερμανάκη – Ιστορίες που δεν ήθελαν να μεγαλώσουν

Χρήστος Τσαντής – Migozarad

Συλλέκτης – Θεόδωρος Σίδερης. Φωτογραφία: Αθηνά Γαλανάκη

Στο λευκό του βυθού -Λεωνίδας Κακάρογλου

Κατερίνα Παπαδάκη, Ανεμώνες Αλκυόνη

Ευάγγελος Ρούσσος, 49+10 ΧΑΪΚΟΥ

Γιώργος Ηλιάδης – Το μαγκάλι

Παυλίνα Κουβαρδά – Κι εμείς ψάχνοντας τη σύνθεση ξεχαστήκαμε στο πεζοδρόμιο

Κι έτσι… η ζωή είναι ωραία – Χρήστος Κωσταντουδάκης

Φωτογραφία στο εξώφυλλο, Άγγελος Ποθουλάκης: Έπαυλη της Βαρώνης Φον Σβαρτς, Χαλέπα, Χανιά.

Θάλεια Φλεμετάκη – Απροσπέλαστο μονοπάτι του πόθου

Ελένη Καβαζίδου – Νοηματική Γλώσσα

Σημείο Μηδέν – Κωνσταντίνα Χαριτάκη

Αντώνης Σχετάκης-Στους δρόμους του Αυγερινού

Το Καστέλι Κισσάμου Παγκρήτιο Εμπορικό Κέντρο 1898-1950, Αντώνης Κατσικανδαράκης

Ευάγγελος Ρούσσος, Χρονογράφημα,

Απομεινάρια φωτός – Αργυρώ Λουλαδάκη

Ο Πύργος του Β΄- Σάκης Ροδίτης

Γιώργος Βαγιωνής – Νεραντζάκι με αγκάθια

Άλμα (στο τετράγωνο) – Αντωνία Παπαδοπούλου

Δημήτρης Δαμασκηνός – Η ζωή και το έργο του Μενέλαου Λουντέμη

Ίσαλος Γραμμή – Κωνσταντίνα Χαριτάκη

Τα όντα Χριστίνα Βεριβάκη

ΓΥΝΑΙΚΑ – (Συλλογικό) Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής και Αυτογνωσίας

Ο αιώνας του καπετάνιου – Μιχάλης Τζανάκης

Ανδρομάχη Χουρδάκη – Τα σκουλαρίκια της Περσεφόνης

Μικρές ιστορίες, του Κάρλος Σορίν Ο πολιτιστικός σύλλογος "ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ" σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας και τις πρεσβείες της Ισπανίας και της Αργεντινής στην Ελλάδα και σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Κρήτης – Περιφερειακή Ενότητα Χανίων και το Πνευματικό Κέντρο Χανίων θα προβάλει την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2019 στην κεντρική αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Χανίων (Ανδρέα Παπανδρέου 70) την κοινωνική ταινία Μικρές ιστορίες/Historias mínimas (Αργεντινή, 2002, 93') του Κάρλος Σορίν/Carlos Sorin.

[christostsantis]

Ο Μανώλης Χατζηπαναγιώτου* μιλά για το βιβλίο του Χρήστου Τσαντή

“ΚΑΘΡΕΦΤΙΣΜΑΤΑ –  Από τη Γερμανία και την Ε.Σ.Σ.Δ του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα, Χρήστος Τσαντής

Το βιβλίο «Καθρεφτίσματα» του Χρήστου Τσαντή είναι ένα σύνολο από εννιά Δοκίμια Ιστορίας. Εννιά κείμενα εστιασμένα σε θέματα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που εκτείνονται όμως και με πολλούς τρόπους αναφέρονται στη σύγχρονη ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Αν, με τρόπο λίγο αυθαίρετο, θα έπρεπε να συνοψίσουμε σε μια λέξη ποιο είναι το θέμα που τέμνει διαγώνια όλα τα κείμενα, τότε σίγουρα θα διακινδυνεύαμε την άποψη ότι τα “Καθρεφτίσματα” αναφέρονται με πολλαπλούς τρόπους στον ολοκληρωτισμό. Τον ολοκληρωτισμό σε ��άθε του μορφή.

Γιατί όμως πρόκειται για Δοκίμια και όχι άρθρα Ιστορίας; Ο συγγραφέας άλλωστε τεκμηριώνει από πηγές όσα γράφει, δεν κάνει μυθοπλασίες, υπομνηματίζει στο τέλος του βιβλίου με πληρότητα. Ο λόγος που χρησιμοποιούμε τον όρο Δοκίμια είναι γιατί ο Χρήστος Τσαντής στη δόμηση των κειμένων δεν ακολουθεί τις επιστημολογικές συμβάσεις της ακαδημαϊκής Ιστορίας. Τα κείμενά του αναπτύσσονται με τρόπο ελεύθερο, με γλώσσα κάθε άλλο παρά ξύλινη. Είναι λαϊκός χωρίς λαϊκισμούς. Μαζί με τις πρωτογενείς πηγές χρησιμοποιεί αποσπάσματα από λογοτέχνες, φιλόσοφους, ποιητές. Σκοπός του δεν είναι να τέρψει, ούτε όμως να διδάξει με έναν πατερναλιστικό δασκαλίστικο τρόπο. Πιο πολύ ανασκαλεύοντας την ιστορία του «σύντομου 20ου αιώνα» θέλει να μοιραστεί μαζί μας την ανησυχία του και να μας προτρέψει να δούμε τις αντιστοιχίες με την σημερινή πραγματικότητα. Σε αυτές τις αντιστοιχίες οφείλεται και ο τίτλος του βιβλίου. Είναι ένα μικρό σχετικά βιβλίο, όχι για να γίνει ελκυστικό και ευκολοδιάβαστο, αλλά γιατί, αν έχεις κάτι σημαντικό να πεις, δεν χρειάζεται να φλυαρήσεις.

Ας μας επιτραπεί να ξεφυλλίσουμε λίγο το βιβλίο κρατώντας μερικά σημεία αιχμής από κάθε κεφάλαιο.

Στο πρώτο κεφάλαιο «Εισαγωγή σε ένα μύθο» αποσαφηνίζονται κιόλας μερικές από τις προβληματικές που διαπερνούν όλο το βιβλίο. Ο συγγραφέας τοποθετείται με σαφήνεια σε μερικά από τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την σύγχρονη ιστοριογραφία. Αναφέρεται στο φαινόμενο του «Ιστορικού Αναθεωρητισμού», δηλαδή την συστηματική προσπάθεια συγκεκριμένων πολιτικών και ακαδημαϊκών κύκλων να λειάνουν τις απόψεις για τον φασισμό και τον ναζισμό. Να παρουσιάσουν τη φασιστική λαίλαπα ως ένα ατύχημα της ιστορίας που οφείλεται σε λάθη και υπερβολές μιας ολιγομελούς ομάδας τρελών. Ακόμη χειρότερα παρουσιάζουν το φασιστικό φαινόμενο ως αντίδραση του σύγχρονου κόσμου στην κομμουνιστική επιβολή ή το χάος που έφεραν οι επαναστάσεις ενός περίπου αιώνα (1848-1936…). Στην Ελλάδα ο Ιστορικός Αναθεωρητισμός είναι ιδιαίτερα δραστήριος καθώς, για παράδειγμα, επιχειρεί να δικαιολογήσει το φαινόμενο του δωσιλογισμού ή, εσχάτως, να αποκαθάρει τους Απριλιανούς πραξικοπηματίες. Μέρος αυτής της προσπάθειας είναι να εξισώσει στη συλλογική μνήμη τον φασισμό και τον κομμουνισμό ως ανεστραμμένα είδωλα βίας. Έτσι, σε μια ιδιότυπη ζυγαριά αίματος, εφόσον όπως λέει ο ποιητής «(έ)χουν όλα τα αίματα ξαντιμεθεί», τότε είμαστε πάτσι. Ο Χρήστος Τσαντής αποκρούει κατηγορηματικά μια τέτοια εξίσωση. Ξεκαθαρίζει ότι δεν είναι ιστορικά αποδεκτή η εξίσωση του απελευθερωτικού οράματος του κομμουνισμού με το πρόταγμα του απόλυτου ζόφου. Πρώτον, γιατί ο φασισμός και ο ναζισμός δεν είναι στιγμιαία ατυχήματα, αλλά έχουν στο DNA τους, στη γέννησή τους τη φρίκη και το έγκλημα. Δεύτερον, γιατί είναι αυθαίρετη η ταύτιση της σοσιαλιστικής ιδεολογίας με τις σταλινικές πρακτικές. Ο σταλινισμός δεν ήταν η εφαρμογή στην πράξη της σοσιαλιστικής ιδεολογίας αλλά η απόλυτη στρέβλωση και ή άρνησή της.

Στο δεύτερο κεφάλαιο ο συγγραφέας ανατρέχει στις απαρχές και τη γέννηση του ναζιστικού καθεστώτος. Ξεκινώντας από το 1919 κάνει μια ιστορική αναδρομή για να φτάσει στις παραμονές του πολέμου, όταν ο Χίτλερ είναι παντοδύναμος και ο ναζισμός έχει θεριέψει. Εν συντομία αναφέρονται η γέννηση των Ταγμάτων Εφόδου, η ίδρυση των SS, αλλά και η ανάπτυξη του Εθνικοσοσιαλισμού. Εδώ γίνονται και τεκμηριώνονται δυο παραδοχές: Πρώτον, ο ναζισμός δεν είναι μια κακιά στιγμή της ιστορίας, αλλά ένα συλλογικό έγκλημα που ετοιμάστηκε για χρόνια και έχει ιστορικές ρίζες και αιτίες. Δεύτερον, ότι με τον ναζισμό συνοδοιπόρησε αλλά και τον εξέθρεψε μεγάλο κομμάτι της Δυτικής κεφαλαιοκρατίας και του πολιτικού κόσμου. Ουδείς, λοιπόν, στην Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική δικαιούται να παριστάνει τον ανήξερο.

Στο τρίτο κείμενο αποδομείται ένας δημοφιλής ιστορικός μύθος στον χώρο της Αριστεράς: η περίφημη «διορατικότητα» του Στάλιν. Δηλαδή η κεντρική ιδέα ότι ο λαοφιλής ηγέτης της ΕΣΣΔ γνώριζε τον επερχόμενο κίνδυνο και προετοιμάστηκε γι’ αυτόν σε συνθήκες καπιταλιστικής περικύκλωσης κ.τ.λ. Εδώ υπάρχουν ορισμένες κεντρικές παραδοχές. Ο Στάλιν ήταν μεν επαρκώς πληροφορημένος για τα σχέδια του Χίτλερ από πολλές πλευρές, αλλά μέχρι την τελευταία στιγμή δεν πίστεψε ότι η επίθεση θα γίνει. Ο ίδιος ακολούθησε πολιτική κατευνασμού που καθόλου δεν διέφερε από τους Γάλλους «πορκουάδες». Μέχρι την τελευταία στιγμή άλλωστε, αφοσιωμένος στην απόλυτη επικράτησή του στο εσωτερικό της Σοβιετικής ένωσης, ουδόλως ενδιαφέρθηκε για την σύμπηξη ενός πλατιού αντιφασιστικού μετώπου.

Η ιδέα αυτή αναπτύσσεται εκτενέστερα στο τέταρτο δοκίμιο που αναφέρεται στις σταλινικές εκκαθαρίσεις. Τις παραμονές του πολέμου ο Στάλιν και μια κλειστή γραφειοκρατία που πρόσκειται σε αυτόν εξοντώνει τη μεγάλη πλειοψηφία των στελεχών που έκαναν την μεγάλη Οκτωβριανή επανάσταση. Τα πιο ζωντανά στοιχεία του κόμματος, της τέχνης, της λογοτεχνίας, της επιστήμης, ακόμη και τα πιο ικανά στελέχη του στρατού οδηγούνται σε δίκες-παρωδίες και από εκεί στη φυλακή, στην εξορία και στον θάνατο. Σε μια εποχή που η «μεγάλη σοβιετική πατρίδα» θα έπρεπε να ετοιμάζεται με όλες της τις δυνάμεις για τον μεγάλο πόλεμο, η κοινωνία απορφανίζεται από τους καλύτερους πολίτες και βυθίζεται στην εσωστρέφεια. Ταυτόχρονα, χτίζονται καθημερινά τα προνόμια της γραφειοκρατίας που αποξενώνουν τη σοβιετική εξουσία από τον λαό, διώκονται και εκκαθαρίζονται ακόμη και Γερμανοί μαρξιστές και επαναστάτες που κατέφυγαν στη Μόσχα για να γλυτώσουν από τον Χίτλερ…

Το πέμπτο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στο περίφημο σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ. Αποδομείται ένας μύθος που για δεκαετίες αρεσκόταν να προβάλλουν ο Στάλιν αλλά και οι επίγονοί του. Ο μύθος λέει ότι ο Στάλιν υπέγραψε με τον Χίτλερ το σύμφωνο μη επίθεσης για να κερδίσει χρόνο για την πολεμική του προπαρασκευή. Με στέρεα επιχειρήματα και χρήση πρωτογενών πηγών αποδεικνύεται από τον συγγραφέα ότι η συμφωνία είχε στόχο το μοίρασμα των εδαφών και των σφαιρών επιρροής. Στην περίπτωση της Πολωνίας μάλιστα αυτό έγινε πράξη. Ήταν μια πολιτική που συνδύαζε τον κατευνασμό του Χίτλερ με τα άμεσα κέρδη. Άλλωστε, όσο το σύμφωνο ήταν εν ισχύ, εν μέσω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Σοβιετική Ένωση προμηθεύει τη Γερμανία με πετρέλαιο, σιτηρά και μεταλλεύματα. Τον χρόνο τον κερδίζει, όμως, μόνο ο Χίτλερ.

Όταν η Ανατολική Ευρώπη πέφτει στα χέρια του Χίτλερ, συγκεντρώνονται πια τεράστια στρατεύματα στα σύνορα με την Σ.Ε. Οι προειδοποιήσεις προς τον Στάλιν είναι πάμπολλες. Ο Στάλιν τις αγνοεί συστηματικά και τις καταγγέλλει ως προβοκάτσια. Σας διαβάζω μόνο ένα μικρό απόσπασμα που με συγκλόνισε: «Την παραμονή της επίθεσης ένας Γερμανός (προφανώς αντιφασίστας) περνά τα σύνορα και ενημερώνει τους Ρώσους για την επίθεση. Το μήνυμα μεταφέρθηκε στον Στάλιν. Το αποτέλεσμα; Ο άνθρωπος αυτός εκτελέστηκε ως πράκτορας του εχθρού». Δυστυχώς η πολιτική αυτή του κατευνασμού είχε τραγικές συνέπειες για τον λαό. Τα εκατομμύρια των θυμάτων θα ήταν σαφώς λιγότερα αν η ηγεσία ήταν βαθιά αποφασισμένη και προετοιμασμένη. Και εδώ μια ακόμη ξεκάθαρη αποσαφήνιση από τον συγγραφέα. Είμαστε μόλις δυο μέρες πριν από την 9η Μαΐου, τη μέρα που η σοβιετική σημαία κυμάτισε στο Ράιχσταγκ , την ημέρα που όλοι οι σύμμαχοι τιμούν ως την ημέρα της νίκης. Οι παραλείψεις της σοβιετικής γραφειοκρατίας καθόλου δεν μειώνουν, αντίθετα εξυψώνουν, τον αγώνα και την θυσία του σοβιετικού λαού. Η εποποιία της Πίνδου δεν ανήκει στον Μεταξά, όπως και η εποποιία του Στάλινγκραντ δεν ανήκει στον Στάλιν.

Το επόμενο δοκίμιο έχει διαφορετικό ύφος και δομή. Με εκτενή αποσπάσματα στον «Ιούλιο Καίσαρα» του Σαίξπηρ, και παραπομπές στον Σπινόζα, στον Μακιαβέλι, τον Λένιν και την Αλεξάντρα Κολοντάι, την Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον Χόρχε Μπουκάι επιχειρούνται κάποιες σκέψεις πάνω στη γέννηση του ολοκληρωτισμού. Τον συγγραφέα τον απασχολεί ο τρόπος, ο μηχανισμός που ο αμοραλισμός οδηγεί στην γραφειοκρατικοποίηση. Ο τρόπος δηλαδή που μετατρέπεται ένας επαναστάτης σε εξουσιαστή.

Το επόμενο, όγδοο κεφάλαιο, μας μεταφέρει στην Ευρώπη του 21ου αιώνα. Έχει τον εύστοχο τίτλο «Γριά γεννιέται η νέα Ευρώπη». Περιγράφει την εκ νέου ανάδυση και ενδυνάμωση νεοφασιστικών και νεοναζιστικών μορφωμάτων. Εθνικιστικοί πολιτικοί σχηματισμοί σηκώνουν κεφάλι, μπαίνουν στα κοινοβούλια, αναλαμβάνουν υπουργεία. Στη χώρα μας η εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Το χειρότερο από όλα είναι όμως ότι οι ρατσιστικές ιδέες, κρυπτόμενες πίσω από την λαοφιλή ξενοφοβία, αποκτούν πρόσβαση στα ανώτερα κλιμάκια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκροτούν μεγάλο μέρος της ατζέντας. Και αυτό δεν είναι κατά τον Χρήστο Τσαντή ένα παροδικό φαινόμενο. 73 χρόνια μετά την κατάληψη του Ράιχσταγκ, είναι αδιανόητο να υπάρχουν «Μόριες». Ο πόλεμος μάς χτυπάει την πόρτα, οι πρόσφυγες πληθαίνουν, τα στρατόπεδα εγκλεισμού είναι μια απάντηση που έρχεται από το παρελθόν.

Το τελευταίο μικρό αλλά σημαντικό δοκίμιο έχει τον τίτλο «Ο Φόβος Τυφλώνει». Αναφέρεται σε ένα είδος μαζικής συλλογικής τύφλωσης την οποία τόσο εύστοχα περιέγραψε ο Ζοζέ Σαραμάγκου. Δε θα αναφερθούμε εκτενέστερα σε αυτό. Είναι κατανοητό.

Ας συνοψίσουμε: Τα «Καθρεφτίσματα» του Χρήστου Τσαντή αξίζει να τα διαβάσουμε. Όχι για να μάθουμε τίποτε, άλλωστε ο συγγραφέας δεν επιθυμεί τίποτε να μας διδάξει. Αξίζει να τα διαβάσουμε για να αυξήσουμε τις απορίες μας, να περιορίσουμε τις βεβαιότητές μας. Ακόμη κι αν διαφωνούμε με την προβληματική του, ακόμη και αν οι αποφάνσεις του μας οργίζουν. Να τα διαβάσουμε για να σκαλίσουμε τη στάχτη που θάβει τις συλλογικές μνήμες, να αναζωπυρώσουμε μικρές αμφιβολίες, να ξυπνήσουμε τις θεμελιακές απορίες που μας μετατρέπουν από ικανά τετράποδα σε πολίτες. Ο Τσαντής θέτει ερωτήματα, τις απαντήσεις ας τις δώσουν, με οποιοδήποτε τρόπο, οι αναγνώστες.

*Ο Μανώλης Χατζηπαναγιώτου είναι δάσκαλος. Μίλησε στην εκδήλωση την Δευτέρα που έγινε στις 8/5/2018 στα Χανιά, για την παρουσίαση του βιβλίου, μαζί με τους: Κωνσταντίνο Φίσερ, εικαστικό καλλιτέχνη και μέλος του συλλόγου «Νέοι Πολίτες του Κόσμου», και τον ο Σήφη Μιχελογιάννη, αντιπρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη.

ΦΟΡΜΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑΣ  

[contact-form]

Τιμή βιβλίου: 9,00 (περιέχει και το ΦΠΑ 6%)

Αγορά με εξόφληση μέσω τράπεζας: κόστος αποστολής 2,40 ευρώ.

Αγορά με αντικαταβολή: κόστος αποστολής 5,00 για την Κρήτη, 6,00 για την υπόλοιπη Ελλάδα. (Ισχύει για παραγγελίες με συνολικό βάρος έως 2 κιλά).

[Λογαριασμός κατάθεσης]

–Εθνική: 489/006615-04

και IBAN GR95 0110 4890 0000 4890 0661 504

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ Τηλέφωνο: 6983 091058 email: ekd.radamanthys@gmail.com

ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ

#gallery-0-5 { margin: auto; } #gallery-0-5 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-0-5 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-0-5 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

Χαρίκλεια Ντερμανάκη – Ιστορίες που δεν ήθελαν να μεγαλώσουν

Ο αιώνας του καπετάνιου – Μιχάλης Τζανάκης

Τα όντα Χριστίνα Βεριβάκη

Το λεμονόσπιτο – Δέσποινα Τζιάκη

Ζωή Σκαλίδη-Η ζωή μου μ’ έναν κουκλοπαίκτη

Κώστας Βελούτσος – Οι άνθρωποι του Αυγούστου

Χρήστος Τσαντής – Migozarad

Συλλέκτης – Θεόδωρος Σίδερης

Ειρηναίος Γαλανάκης – Επανάσταση των συνειδήσεων

Μια σταγόνα δάκρυ – Μιχάλης Τζανάκης

Παναγιώτης Ζαφείρης – Ρώτα το παραμύθι

Ελευθερία Τσικαλά – Ο ήρωας της θάλασσας

Τα δυο πουγκιά – Γιώργος Ηλιάδης

Ευάγγελος Ρούσσος, Χρονογράφημα,

Ανδρομάχη Χουρδάκη – Τα σκουλαρίκια της Περσεφόνης

Γιώργος Ηλιάδης – Το μαγκάλι

Στο λευκό του βυθού -Λεωνίδας Κακάρογλου

��αυλίνα Κουβαρδά – Κι εμείς ψάχνοντας τη σύνθεση ξεχαστήκαμε στο πεζοδρόμιο

Σημείο Μηδέν – Κωνσταντίνα Χαριτάκη

Στην Αρένα – Σήφης Μιχελογιάννης

Απομεινάρια φωτός – Αργυρώ Λουλαδάκη

Άλμα (στο τετράγωνο) – Αντωνία Παπαδοπούλου

(3η έκδοση) Ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της αναζήτησης, Χρήστος Τσαντής

ΓΥΝΑΙΚΑ – (Συλλογικό) Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής και Αυτογνωσίας

Ελένη Καβαζίδου – Νοηματική Γλώσσα

Ευάγγελος Ρούσσος, 49+10 ΧΑΪΚΟΥ

Δημήτρης Δαμασκηνός – Η ζωή και το έργο του Μενέλαου Λουντέμη

Κατερίνα Παπαδάκη, Ανεμώνες Αλκυόνη

Φωτογραφία στο εξώφυλλο, Άγγελος Ποθουλάκης: Έπαυλη της Βαρώνης Φον Σβαρτς, Χαλέπα, Χανιά.

Ημερολόγιο Ατομικόν – Εν Σμύρνη 1918-1919 – Λεωνίδας Κακάρογλου

Εννιά Δοκίμια για τον Ολοκληρωτισμό Ο Μανώλης Χατζηπαναγιώτου* μιλά για το βιβλίο του Χρήστου Τσαντή "ΚΑΘΡΕΦΤΙΣΜΑΤΑ –  Από τη Γερμανία και την Ε.Σ.Σ.Δ του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα, Χρήστος Τσαντής

[christostsantis]

ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ “ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ”

(Πλατεία Κολοκοτρώνη 29, Χανιά)

ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2019 

ΣΤΙΣ 7 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

  …Το να γράφει κανείς μπορεί να πάρει κάποτε διαστάσεις τέτοιας ανάγκης όσο αναγκαία είναι και η αναπνοή… (από συνέντευξη του Άγγελου Ποθουλάκη στην Ιστοσελίδα των Εκδόσεων Ραδάμανθυς).

Συμμετέχουν :

Αθανασία Κοκκινάκη, ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια

Άγγελος Ποθουλάκης, συγγραφέας του βιβλίου

Χρήστος Τσαντής, συγγραφέας-σύμβουλος ψυχικής υγείας, υπεύθυνος των Εκδόσεων Ραδάμανθυς και του Εργαστηρίου Δημιουργικής Γραφής & Αυτογνωσίας

Χορηγός επικοινωνίας: Δίκτυο FM 91,5

Ένας άνθρωπος που ισορροπεί ανάμεσα στον κοινωνικό καθωσπρεπισμό και το περιθώριο. Κάποτε, κάπου, ίσως και τώρα… στέκει σαν κατερειπωμένο αρχοντικό ατενίζοντας το πέλαγος. Μοιάζει, λες, με το πορτρέτο της κοινωνίας! Άνθρωποι που πονούν, μα είναι ανάλγητοι, που ποθούν, μα δεν τολμούν, που το επιθυμούν, αλλά δεν μπορούν να κατανοήσουν τον κόσμο γύρω τους, μα ούτε και τον ίδιο τους τον εαυτό. (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Λίγα λόγια για το βιβλίο

«Με το έργο Η Παραίτηση, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς, ο Άγγελος Ποθουλάκης καταθέτει τα διαπιστευτήριά του στο χώρο της λογοτεχνίας. Με μια ιστορία που θυμίζει έντονα φιλμ νουάρ, ο συγγραφέας συνταξιδεύει με τον αναγνώστη νοερά, περπατώντας στις όχθες ενός αφηγηματικού ποταμού.

 Η τέχνη του Άγγελου υφαίνει σαν αργαλειός αδιόρατες συνομιλίες με τον «Μύθο του Σίσυφου» του Αλμπέρ Καμύ, με την «Έρημη χώρα» του Τ.Σ. Έλιοτ, με την «Γκραντίβα» του Σ. Φρόυντ, με την ποίηση του Καβάφη, του Καρυωτάκη. Ο τόπος και ο χρόνος, στο έργο του Άγγελου Ποθουλάκη μοιάζει σταματημένος, μα ποτέ δεν σταματά! Η γραμμή του ορίζοντα, πάντα μακριά, σηματοδοτεί την απόσταση του σύγχρονου ανθρώπου από τον ίδιο του τον εαυτό, και η θάλασσα το αέναο κάλεσμα…».

Χρήστος Τσαντής

Από αριστερά προς τα δεξιά: Μανόλης Χατζηπαναγιώτου, Άγγελος Ποθουλάκης, Αθανασία Κοκκινάκη, Αγγελική Μπεμπλιδάκη

Φωτογραφία: Δήμητρα Αθενάκη. Από την παρουσίαση του βιβλίου στα Χανιά.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ

Φωτογραφία εξώφυλλου: Αθηνά Γαλανάκη

Σημείο μηδέν, Κωνσταντίνα Χαριτάκη

Γιώργος Ηλιάδης – Το μαγκάλι

Τα όντα Χριστίνα Βεριβάκη

Χαρίκλεια Ντερμανάκη – Ιστορίες που δεν ήθελαν να μεγαλώσουν

Τα δυο πουγκιά – Γιώργος Ηλιάδης

Δ. Ρέζος – Το κορίτσι απ’ τα καπνοχώραφα και άλλες ιστορίες

3η έκδοση, Ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της αναζήτησης – Χρήστος Τσαντής

Φωτογραφία στο εξώφυλλο, Άγγελος Ποθουλάκης: Έπαυλη της Βαρώνης Φον Σβαρτς, Χαλέπα, Χανιά.

Θάλεια Φλεμετάκη – Απροσπέλαστο μονοπάτι του πόθου

Ο Πϋργος του Β΄- Σάκης Ροδίτης

Ειρηναίος Γαλανάκης – Επανάσταση των συνειδήσεων

Δημήτρης Δαμασκηνός – Η ζωή και το έργο του Μενέλαου Λουντέμη

��ωτογραφία στο εξώφυλλο, Άγγελος Ποθουλάκης: Έπαυλη της Βαρώνης Φον Σβαρτς, Χαλέπα, Χανιά.

Ανδρομάχη Χουρδάκη – Τα σκουλαρίκια της Περσεφόνης

Migozarad, Χρήστος Τσαντής;

Θάλεια Φλεμετάκη – Απροσπέλαστο μονοπάτι του πόθου

Ειρηναίος Γαλανάκης – Επανάσταση των συνειδήσεων

Μια σταγόνα δάκρυ – Μιχάλης Τζανάκης

Σημείο μηδέν, Κωνσταντίνα Χαριτάκη

Το λεμονόσπιτο – Δέσποινα Τζιάκη

Χαρίκλεια Ντερμανάκη – Ιστορίες που δεν ήθελαν να μεγαλώσουν

Χρήστος Τσαντής – Καθρεφτίσματα – Από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ του μεσοπολέμου, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα

Ο Πϋργος του Β΄- Σάκης Ροδίτης

Κώστας Βελούτσος – Οι άνθρωποι του Αυγούστου

3η έκδοση, Ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της αναζήτησης – Χρήστος Τσαντής

Γιώργος Ηλιάδης – Τα δυο πουγκιά

Τα όντα Χριστίνα Βεριβάκη

Γιώργος Ηλιάδης – Το μαγκάλι

Φωτογραφία: Δήμητρα Αθενάκη. Από προηγούμενη παρουσίαση του βιβλίου στα Χανιά.

Παρουσίαση-συζήτηση της νουβέλας του Άγγελου Ποθουλάκη “Η Παραίτηση” ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ "ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ" (Πλατεία Κολοκοτρώνη 29, Χανιά) ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2019  ΣΤΙΣ 7 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ