#Ασκενάζι

[romios-gr]

Η εταιρεία γενετικών δοκιμών: οι Εβραίοι Ασκενάζι (περί το 80% του παγκόσμιου εβραϊκού πληθυσμού) πάσχουν από γενετικές ανωμαλίες εκ των οποίων ψυχικές διαταραχές, λόγω ενδογαμίας! ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ Η εταιρεία γενετικών δοκιμών ADNTRO επιβεβαιώνει ότι οι Εβραίοι Ασκενάζι (περίπου το 80% του παγκόσμιου εβραϊκού πληθυσμού) πάσχουν από γενετικές ανωμαλίες, συμπεριλαμβανομένων ψυχικών δια... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/i-etaireia-genetikon-dokimon-oi-evraioi-askenazi-peri-to-80-toy-pagkosmioy-evraikoy-plithysmoy-paschoyn-apo-genetikes-anomalies-ek-ton-opoion-psychikes-diataraches-logo-endogamias-epistimonikes-m/

[aristeianews]

Οι Εβραίοι Ασκενάζι λιγότερο ευάλωτοι στον κορονοϊό | Σάλος και ερωτηματικά από επιστημονική μελέτη

Οι Εβραίοι Ασκενάζι λιγότερο ευάλωτοι στον κορονοϊό | Σάλος και ερωτηματικά από επιστημονική μελέτη

Επιστημονική μελέτη δημοσιευμένη στο ακαδημαϊκό περιοδικό Science Direct, διαπιστώνει πως ο κίνδυνος μόλυνσης εκ του Νέου Κορονοϊού 2019 είναι χαμηλότερος για ανθρώπινους πληθυσμούς με τα γενετικά χαρακτηριστικά όπως των Εβραίων Ασκενάζι. Τα ευρήματα της έρευνας προκαλούν διεθνή σάλο και εγείρουν έντονα ερωτηματικά. Η μελέτη “Παρά τις πολυάριθμες αναφορές για την κλινική εκδήλωση της πρόσφατης…

[justforbooks]

Ο Bashevis Singer είναι πολύ ιδιαίτερη περίπτωση για πολλούς λόγους, ένας από αυτούς είναι και η επιλογή του να γράφει στα γίντις, τη γλώσσα των Ασκενάζι Εβραίων της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, κάτι που αρχικά τον κάνει δυσπρόσιτο.

Το έργο του το γνωρίζουμε από την αγγλική μετάφραση και μέσα από αυτό τον κόσμο των εβραϊκών κοινοτήτων. Το πάθος της αφηγηματικής του τέχνης, όμως, τοποθετεί τις συνθήκες που πραγματεύεται σε οικουμενικές διαστάσεις.

Τα εννέα διηγήματα που ανθολογούνται σε αυτόν τον τόμο είναι ενδεικτικά: ένα σύμπαν δοσμένο άλλοτε μελαγχολικά άλλοτε με χιούμορ, στοιχειωμένο με δαιμόνια και βρικόλακες, που όμως κατοικείται από ανθρώπους με σάρκα και οστά, που κινούνται μεταξύ ηδυπάθειας και δοκιμασίας, μεταξύ των αδυναμιών της ανθρώπινης φύσης και των επιταγών του ιουδαϊκού νόμου.

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

[shamsaddinmegalommatis]

Δούρα Ευρωπός, οι Ιουδαίοι Αραμαίοι, η Συναγωγή και η Νεώτερη Ψευτοϊστορία των Σιωνιστών

Dura Europos: the Jewish Aramaeans, their Synagogue, and the Fake History fabricated by the Zionists

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΝΕΡΓΟ ΜΠΛΟΓΚ “ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ”

Το κείμενο του κ. Νίκου Μπαϋρακτάρη είχε αρχικά δημοσιευθεί την 25η Νοεμβρίου 2019. Αποτελεί συνέχεια του προηγούμενου κειμένου του το οποίο έχει ήδη αναδημοσιευθεί εδώ:

"Δούρα Ευρωπός, το Τέλειο Πρότυπο Πολυπολιτισμικότητας: Αραμαίοι, Έλληνες, Πάρθες, Ρωμαίοι και Πέρσες σε Μοναδικό Θρησκευτικό Συγκρητισμό δίπλα στον Ευφράτη" https://www.academia.edu/66009699/Έλληνες_Πάρθες_Ρωμαίοι_και_Πέρσες_σε_Μοναδικό_Θρησκευτικό_Συγκρητισμό_δίπλα_στον_Ευφράτη

---------------------------------

https://greeksoftheorient.wordpress.com/2019/11/25/δούρα-ευρωπός-οι-αραμαίοι-ιουδαίοι-η-σ/ =================

Οι Ρωμιοί της Ανατολής – Greeks of the Orient

Ρωμιοσύνη, Ρωμανία, Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία

Σε ένα κείμενο που πρόσφατα ανάρτησα στο άλλο μου μπλογκ έκανα μια γενική παρουσίαση της Δούρας Ευρωπού, τεράστιας καραβανούπολης αρχικά ιδρυμένης από τον Σέλευκο Νικάτωρα το 303 π.Χ. που άλλαξε χέρια πολλές φορές ανάμεσα σε Σελευκίδες, Πάρθους Αρσακίδες, Ρωμιούς και Ιρανούς Σασανίδες. Το κείμενο αυτό βρίσκεται εδώ:

Δούρα Ευρωπός, το Τέλειο Πρότυπο Πολυπολιτισμικότητας: Αραμαίοι, Έλληνες, Πάρθες, Ρωμαίοι και Πέρσες σε Μοναδικό Θρησκευτικό Συγκρητισμό δίπλα στον Ευφράτη

https://silkroadorientalgreeks.wordpress.com/2019/11/25/δούρα-ευρωπός-το-τέλειο-πρότυπο-πολυπ/

(επίσης: https://www.academia.edu/66009699/Δούρα_Ευρωπός_το_Τέλειο_Πρότυπο_Πολυπολιτισμικότητας_Αραμαίοι_Έλληνες_Πάρθες_Ρωμαίοι_και_Πέρσες_σε_Μοναδικό_Θρησκευτικό_Συγκρητισμό_δίπλα_στον_Ευφράτη)

Η πόλη παγκόσμιο πρότυπο πολυπολιτισμικότητας ανασκάφηκε στην δεκαετία του 1920 και 1930 και ευτυχώς οι τοιχογραφίες του Μιθραίου, της Χριστιανικής Εκκλησίας, και της Συναγωγής μεταφέρθηκαν από τότε στο Μουσείο της Δαμασκού και διασώθηκαν από την λαίλαπα ισλαμικής τρομοκρατίας που χτύπησε πρόσφατα την Συρία.

Στην Δούρα Ευρωπό συνυπήρχαν

1- Αραμαίοι, οι οποίοι τηρούσαν την παραδοσιακή αραμαϊκή θρησκεία (που είχε διαμορφωθεί υπό την επίδραση της βαβυλωνιακής θρησκείας),

2- Αραμαίοι που είχαν προσχωρήσει στον Μιθραϊσμό, μια θρησκεία ιρανικής προέλευσης,

3- Αραμαίοι που είχαν αποδεχθεί τον Ιουδαϊσμό, όπως και οι Σαμαρείτες των χρόνων του Ιησού, οι οποίοι ήσαν επίσης Αραμαίοι,

4- Αρχαίοι Έλληνες, οι οποίοι τηρούσαν την αρχαία ελληνική θρησκεία,

5- Αρχαίοι Έλληνες είχαν προσχωρήσει στον Μιθραϊσμό προφανώς πριν την επικράτηση του Μιθραϊσμού στην Κομμαγηνή,

6- Ρωμαίοι, οι οποίοι τηρούσαν την αρχαία ρωμαϊκή θρησκεία,

7- Πάρθες και άλλοι Ιρανοί, οι οποίοι ήταν οι πρώτοι που είχαν διαδώσει τον Μιθραϊσμό τόσο δυτικά όσο ο μέσος ρους του Ευφράτη.

Εκτός από πολλούς άλλους ναούς, τείχη, διοικητήρια, πύργους και άλλα αρχιτεκτονήματα, η χριστιανική εκκλησία, το μιθραίο και η συναγωγή της Δούρας Ευρωπού προσελκύουν το ενδιαφέρον των ειδικών και του όποιου φιλομαθούς ταξιδιώτη που θέλει να θαυμάσει τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες της συναγωγής της Δούρας Ευρωπού στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Δαμασκού.

Αποτελεί μόνον μικρό δείγμα της ψευτοϊστορίας των Ασκενάζι Χαζάρων ψευτο-Ιουδαίων Σιωνιστών του ψευτο-κράτους Ισραήλ το γεγονός ότι παρουσιάζουν αντίγραφα των τοιχογραφιών της συναγωγής της Δούρας Ευρωπού που βρίσκονται στο Μουσείο της Δαμασκού στο γελοίο μουσείο της ‘Διασποράς’ τους στο Τελ Αβίβ (The Museum of the Jewish People at Beit Hatfutsot, Tel Aviv).

Και τούτο ισχύει επειδή οι λάτρεις και πιστοί που σύχναζαν στην συναγωγή της Δούρας Ευρωπού πριν από 2000 χρόνια δεν ήταν φυλετικώς Ιουδαίοι αλλά Αραμαίοι.

Δεν ελάτρευαν τον αρχαίο εβραϊκό θεό στα Ιεροσόλυμα – όπως η Σαμαρείτις των ευαγγελικών περικοπών είχε τονίσει στον Ιησού, ��αι κείνος την είχε δικαιώσει.

Και μεγάλη θρησκευτική διαφορά οι Αραμαίοι της Σαμάρειας και οι Αραμαίοι της Δούρας Ευρωπού είχαν με τους Ιουδαίους των Ιεροσολύμων, και φυλετικώς ήσαν εντελώς διαφορετικοί.

Η συναγωγή της Δούρας Ευρωπού αποτελεί πολιτισμική, ιστορική κληρονομιά των Χριστιανών και Μουσουλμάνων Αραμαίων της Συρίας και σε καμμιά περίπτωση δεν έχει να κάνει με τους σημερινούς Ιουδαίους – είτε κάποιος αναφέρεται στους Σεφαρντί (που είναι απόγονοι των Ιουδαίων των χρόνων του Ιησού) είτε των Ασκενάζι Χαζάρων που είναι αλλόφυλοι και ψευτο-Ιουδαίοι το θρήσκευμα.

Δείτε το βίντεο:

Дура-Эвропос: арамейская синагога является частью культурного и исторического наследия Сирии, а не Израиля

https://ok.ru/video/1582135183981

Δείτε το βίντεο:

Дура-Эвропос: арамейская синагога относится не к прошлому современных евреев, а к прошлому сирийских арамейских христиан и мусульман

https://vk.com/video434648441_456240371

Περισσότερα:

Дура-Эвропос: арамейская синагога относится не к прошлому современных евреев, а к прошлому сирийских арамейских христиан и мусульман

Великолепная синагога Дура-Эвропоса в Восточной Сирии часто посещалась арамейцами, которые приняли древнюю иудейскую религию до 2000 лет – подобно самаритянам времен Иисуса. Эти люди не были этническими евреями, как жители крошечного иудейского царства, входившего в состав Римской империи. В более поздние периоды, а точнее после 256 г. н.э., когда император Сасанидов Шапур I вторгся и уничтожил Дура-Эвропоса, большинство местных арамейцев приняли христианство, и после раннего распространения ислама они придерживались этой религии.

Однако культурное наследие Дура-Эвропоса полностью принадлежит сегодняшним сирийцам, которые являются арамейцами (за исключением некоторых туркмен, курманджи, черкесов и армян), будь то христиане или мусульмане. Величественные настенные росписи синагоги Дура-Эвропоса были вывезены после раскопок и выставлены в Национальном археологическом музее Дамаска; поэтому они были спасены в годы потрясений (в период гражданской войны в Сирии), и у исламских террористов не было возможности уничтожить их. То же касается и большого количества фресок из других храмов и многочисленных предметов, найденных в Дура-Эвропосе.

�� Сирии для современных арамейцев (христиан, говорящих на сирийском языке, или мусульман, говорящих на арабском языке), Митреум, синагога и другие дохристианские храмы Дура-Эвропоса имеют в точности ту же ценность, что и древнегреческие храмы для сегодняшних православных христиан Греции или Древние римские храмы для сегодняшних католических христиан Италии.

Поэтому абсолютно смешно, что копии настенных росписей синагоги Дура-Эвропоса были изготовлены и выставлены в так называемом «Музее еврейского народа» в Бейт-Хатфуцот, Тель-Авив. Современные евреи совершенно не связаны с иудейскими арамейцами Дура-Эвропоса как на этническом, так и на религиозном уровнях. В конце концов, евреи-сефарды никогда не украшали свои синагоги подобными настенными росписями и не изображали Моисея и других библейских фигур на стенах своих храмов.

Для сегодняшних израильтян размещение такой копии настенных росписей синагоги Дура-Эвропоса в их музее равносильно тому, что иранцы выставляют (в музее в Иране) копии настенных росписей Митреум Остии (близ Рима) под тем предлогом, что Римляне почитали иранского бога Митру. Но при любом рассмотрении Митреум Остии принадлежит к культурному и историческому наследию Италии, а не Ирана.

И точно так же арамейская синагога Дура-Эвропоса принадлежит к культурному и историческому наследию Сирии, а не Израиля.

Δείτε το βίντεο:

Dura Europos: the Aramaean Synagogue is Part of Syria’s Cultural & Historical Heritage, not Israel’s

https://orientalgreeks.livejournal.com/2125.html

Περισσότερα:

The splendid synagogue of Dura Europos in Eastern Syria was frequented by Aramaeans who accepted Ancient Judaic religion before 2000 years – like the Samaritans of the times of Jesus. These were not ethnic Jews like the inhabitants of the tiny state of Judaea that was part of the Roman Empire. In later periods, and more specifically after 256 CE when the Sassanid Emperor Shapur I invaded and destroyed Dura Europos, most the local Aramaeans accepted Christianity and after the early expansion of Islam they adhered to that religion.

However, the cultural heritage of Dura Europos belongs entirely to today’s Syrians, who are all Aramaeans (with the exception of some Turkmen, Kurmanji, Circassians, and Armenians), either they are Christian or Muslim. The majestic wall paintings of Dura Europos synagogue were transported after the excavation and exhibited in the National Archaeological Museum of Damascus; they were therefore saved during the years of upheaval (: the Syrian Civil War) and the Islamic terrorists did not have a chance to destroy them. The same concerns also a great number of frescoes from other temples and numerous objects unearthed in Dura Europos.

In Syria, for today’s Aramaeans (either Syriac speaking Christians or Arabic speaking Muslims), the Mithraeum, the Synagogue and the other pre-Christian temples of Dura Europos have exactly the same value as the Ancient Greek temples have for today’s Orthodox Christians of Greece or the Ancient Roman temples have for today’s Catholic Christians of Italy.

It is therefore absolutely ridiculous that replicas of the wall paintings of Dura Europos synagogue have been fabricated and exposed in the so-called “The Museum of the Jewish People” at Beit Hatfutsot, Tel Aviv. Modern Jews are totally unrelated to the Judaic Aramaeans of Dura Europos at both, the ethnic and the religious, levels. After all, Sephardi Jews never decorated any synagogue of theirs with similar wall paintings and they did not represent Moses and other Biblical figures on the walls of their temples.

For today’s Israelis to accommodate such a replica of the wall paintings of Dura Europos synagogue in their museum is tantamount to Iranians exhibiting (in a museum in Iran) replicas of the wall paintings of the Mithraeum of Ostia (near Rome) under the pretext that the Romans venerated the Iranian God Mithra. But under any consideration, the Mithraeum of Ostia belongs to the Cultural & Historical Heritage of Italy, not Iran.

And the Aramaean Synagogue of Dura Europos belongs to the Cultural & Historical Heritage of Syria, not Israel.

Δείτε το βίντεο:

Δούρα Ευρωπός: Συναγωγή Ιουδαίων Αραμαίων, Τοιχογραφίες στο Μουσείο της Δαμασκού, Αντίγραφα στο Τελ Αβίβ

https://www.youtube.com/watch?v=E-dnLImhiCY

Περισσότερα:

The Dura-Europos synagogue (or “Dura Europas”, “Dura Europos” etc.) was an ancient synagogue uncovered at Dura-Europos, Syria, in 1932. The last phase of construction was dated by an Aramaic inscription to 244 CE, making it one of the oldest synagogues in the world. It was unique among the many ancient synagogues that have emerged from archaeological digs as the structure was preserved virtually intact, and it had extensive figurative wall-paintings, which came as a considerable surprise to scholars. These paintings are now displayed in the National Museum of Damascus.

Dura-Europos was a small garrison and trading city on the river Euphrates, and usually on the frontier between the Eastern Roman Empire and the Parthian and finally the Sassanid Empires of Persia. It changed hands at various points but was Roman from 165 CE. Before the final Persian destruction of the town in 256-257 CE, parts of the synagogue which abutted the main city wall were apparently requisitioned and filled with sand as a defensive measure. The city was abandoned after its fall and never resettled, and the lower walls of the rooms remained buried and largely intact until excavated. The short measure of time during which it was used ensured that it would have limited impact upon Judeo-Christian art. The excavations also discovered very important wall-paintings from places of worship of Christianity at the Dura-Europos church. In addition, there were wall paintings edifying Mithraism, and fragmentary Christian texts in Hebrew.

https://en.wikipedia.org/wiki/Dura-Europos_synagogue

-------------------------------

Κατεβάστε το κείμενο σε Word doc.:

https://vk.com/doc429864789_625377722

https://www.docdroid.net/6P1wjG6/doura-efropos-oi-ioydaioi-aramaioi-i-sinaghoghi-kai-i-newteri-pseftoistoria-ton-sionistwn-docx

https://www.linkedin.com/posts/muhammad-shamsaddin-megalommatis-677982143_δούρα-ευρωπός-οι-ιουδαίοι-αραμαίοι-και-activity-6881337401168474113-i4yl/

[eidiseis-news]

Συνάντηση Δένδια με τον Ισραηλινό ΥΠΕΞ

Συνάντηση Δένδια με τον Ισραηλινό ΥΠΕΞ

Συνάντηση με τον Ισραηλινό ομόλογό του Γκάμπι Ασκενάζι πραγματοποίησε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, κατά τη διάρκεια της  επίσκεψης του στο Ισραήλ και τα Παλαιστινιακά Εδάφη. Στο επίκεντρο της συνάντησης βρέθηκαν οι εξελίξεις στην περιοχή, σύμφωνα με σχετική ανάρτηση του υπουργείου Εξωτερικών στο twitter. «Είχα την τιμή και την ευλογία να συναντηθώ με τον κ. Θεόφιλο Γ’, Πατριάρχη…

[pes-gr]

Δένδιας για την τετραμερή : Στόχος η ειρηνική επίλυση των διαφορών στη βάση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου

Δένδιας για την τετραμερή : Στόχος η ειρηνική επίλυση των διαφορών στη βάση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου

Κατ’ ιδίαν συναντήσεις με τον υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ, Γκάμπι Ασκενάζι, και τον Διπλωματικό Σύμβουλο του Εμιρατινού Προέδρου, Ανουάρ Γκαργκάς, είχε ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, στο περιθώριο της τετραμερούς συνάντησης Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, που πραγματοποιήθηκε στην Πάφο.Ειδικότερα, στο επίκεντρο της συνάντησης με τον Ισραηλινό ομόλογό του βρέθηκαν οι…

[astratv]

Τριμερής Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ στην Αθήνα

Τριμερής Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ στην Αθήνα

Ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, θα υποδεχθεί σήμερα Τρίτη, 27 Οκτωβρίου και ώρα 11:30, τους ομολόγους του από την Κύπρο και το Ισραήλ, Νίκο Χριστοδουλίδη και Γκάμπι Ασκενάζι αντίστοιχα, στο πλαίσιο της τριμερούς συνάντησης Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ.

Οι συζητήσεις θα εστιασθούν στην ενίσχυση της συνεργασίας των τριών χωρών σε τομείς όπως η οικονομία και η ενέργεια, καθώς και στις εξελίξεις στην…

[matrix24news]

Συναντήσεις του πρωθυπουργού με Λαβρόφ και Ασκενάζι https://ift.tt/3kuPKhc

[kastoriafm]

Δένδιας σε Νετανιάχου: Κίνδυνος για την περιοχή η τουρκική παραβατικότητα

Τον κίνδυνο που αποτελεί η τουρκική παραβατικότητα για τις χώρες της περιοχής, όσον αφορά την ασφάλεια και τη σταθερότητα, υπογράμμισε ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, κατά τις συναντήσεις που είχε στο Ισραήλ με τον πρωθυπουργό της χώρας, Μπενιαμίν Νετανιάχου και τον Ισραηλινό ομόλογό του, Γκάμπι Ασκενάζι. Σε δήλωσή του μετά τις δύο συναντύσεις ο κ. […]

The post Δένδιας σε Νετανιάχου: Κίνδυνος για την περιοχή η τουρκική παραβατικότητα appeared first on Kastoria Fm 9.15.

from Kastoria Fm 9.15 https://kastoriafm.gr/%ce%b4%ce%ad%ce%bd%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%82-%cf%83%ce%b5-%ce%bd%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ac%cf%87%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=%25ce%25b4%25ce%25ad%25ce%25bd%25ce%25b4%25ce%25b9%25ce%25b1%25cf%2582-%25cf%2583%25ce%25b5-%25ce%25bd%25ce%25b5%25cf%2584%25ce%25b1%25ce%25bd%25ce%25b9%25ce%25ac%25cf%2587%25ce%25bf%25cf%2585-%25ce%25ba%25ce%25af%25ce%25bd%25ce%25b4%25cf%2585%25ce%25bd%25ce%25bf%25cf%2582-%25ce%25b3%25ce%25b9%25ce%25b1-%25cf%2584%25ce%25b7

[spoilersgr]

Ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, θα μεταβεί αύριο, Πέμπτη 13 Αυγούστου, στο Ισραήλ, όπου θα γίνει δεκτός από τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου (Benjamin Netanyahu). Προηγουμένως, ο κ. Δένδιας θα συναντηθεί με τον Ισραηλινό ομόλογό του, Γκάμπι Ασκενάζι (Gabi Ashkenazi). Οι συζητήσεις θα εστιασθούν στις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο και την κλιμακούμενη τουρκική παραβατικότητα, καθώς και στη συνεργασία Ελλάδας-Ισραήλ σε διμερές επίπεδο, και στο πλαίσιο του σχήματος 3+1. Διαβάστε περισσότερα νέα εδώ

[theovasiliadis]

Πως επινοηθηκαν οι εβραιοι 

- Δεν είστε εβραίος κύριε, είπε ο αξιωματούχος.

- Δεν είπα ποτέ, ότι ήμουν, απάντησε ο Ντοβ.

- Θα πρέπει ν' αλλάξουμε τα στοιχεία σας, είπε αδιάφορα ο αξιωματούχος.

- Κανένα πρόβλημα, συμφώνησε ο Ντοβ, κάντε το.

- Ποια είναι η εθνικότητά σας;

- Ισραηλινός, πρότεινε ο Ντοβ.

- Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, δήλωσε ο αξιωματούχος.

- Γιατί;

- Επειδή, δεν υπάρχει ισραηλινή εθνική ταυτότητα, αναστέναξε ο αξιωματούχος τού υπουργείου.

Που γεννηθήκατε;

- Στη Βαρκελώνη.

- Τότε, θα γράψουμε “εθνικότητα ισπανός”.

- Ναι, αλλά δεν είμαι ισπανός. Είμαι καταλανός και αρνούμαι να κατηγοριοποιηθώ ως ισπανός. Γι΄αυτό πολεμήσαμε με τον πατέρα μου τη δεκαετία τού '30.

Ο αξιωματούχος έξυσε το κεφάλι του. Δεν ήξερε ιστορία, αλλά σεβόταν τους ανθρώπους.

- Τότε, θα βάλουμε “εθνικότητα καταλανός”.

- Πολύ ωραία, είπε ο Ντοβ. Έτσι, το Ισραήλ έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο, που αναγνώρισε επίσημα την καταλανική εθνικότητα.

- Τώρα, κύριε, ποια είναι η θρησκεία σας;

- Είμαι κοσμικός άθεος.

- Δεν μπορώ να γράψω άθεος. Το κράτος τού Ισραήλ δεν αναγνωρίζει τέτοια  κατηγορία. Ποια ήταν η θρησκεία τής μητέρας σας;

- Την τελευταία φορά, που την είδα, ήταν ακόμη καθολική.

- Τότε, θα γράψω “θρησκεία: καθολικός”, είπε ο αξιωματούχος, ανακουφισμένος. Αλλά ο Ντοβ, που συνήθως ήταν ενας ήρεμος άνθρωπος, άρχισε να γίνεται ανυπόμονος.

- Δεν πρόκειται να κουβαλάω ένα δελτίο ταυτότητας, που θα λέει, ότι είμαι χριστιανός. Όχι μόνο είναι αντίθετο στις αρχές μου, αλλά προσβάλλει και τη μνήμη τού πατέρα μου, ο οποίος ήταν αναρχικός κι έβαζε φωτιά σʼ εκκλησίες κατά τον εμφύλιο. Ο αξιωματούχος έξυσε λίγο ακόμα το κεφάλι του, ζύγιασε τις επιλογές και βρήκε μια λύση. Ο Ντοβ έφυγε από το υπουργικό γραφείο μ' ένα μπλε δελτίο ταυτότητας, που δήλωνε τόσο εθνικότητα όσο και θρήσκευμα: Καταλανός. (Από τη σελ. 19 τού βιβλίου).

Η εβραϊκή εθνική μυθολογία καθόρισε, ότι οι εβραίοι -διωγμένοι, εξορισμένοι ή φυγάδες πρόσφυγες- οδηγήθηκαν σε μια μακρά και θλιθερή εξορία, που τους έκανε να περιφέρονται σε στεριές και θάλασσες στα πέρατα τής Γης, ωσότου η έλευση τού σιωνισμού τους ώθησε να γυρίσουν και να επιστρέψουν μαζικά στην ορφανεμένη πατρίδα τους. Αυτή η πατρίδα δέν ανήκε ποτέ στους άραβες κατακτητές, εξ ου και η αξίωση ενός λαού χωρίς γη σε μια γη χωρίς λαό. Αυτή η εθνική δήλωση, που απλοποιήθηκε σʼ ένα χρήσιμο και δημοφιλές σλόγκαν για το σιωνιστικό κίνημα, ήταν εξ ολοκλήρου προϊόν μιας φαντασιακής ιστορίας, που καλλιεργήθηκε γύρω από την ιδέα τής εξορίας.

Μέσα από μύθους και ιστορικές ανακρίβειες οι σιωνιστές προσπάθησαν να επιβάλλουν μια εδαφική επεκτατική πολιτική στη Μέση Ανατολή.

Η πρώτη ανακρίβεια είναι η «εξορία» τού εβραϊκού λαού, μύθος, που ξεκίνησε από τους χριστιανούς, που υποστήριξαν, ότι τους εβραίους τους καταράστηκε ο Γιαχβέ να τριγυρνούν ανά τον κόσμο ως πλανόδιοι και απάτριδες, γιατί σταύρωσαν τον Χριστό.

Τον μύθο αυτό άρχισαν ν�� τον πιστεύουν κι όσοι είχαν προσηλυτιστεί στον εβραϊσμό τους αιώνες τής επέκτασής του.

Αν λοιπόν οι εβραίοι σήμερα δεν είναι απόγονοι τού Αβραάμ, τού Ισαάκ και των λοιπών «προπατόρων», τίνος απόγονοι είναι; 

   • Οι εβραίοι τής Δύσης, οι σκουρόχρωμοι σεφαραδίτες, προσηλυτίστηκαν μάλλον στη Βόρεια Αφρική και ήταν βερβέρικης καταγωγής. 

Ακολούθησαν τους άραβες κατακτητές, με τους οποίους κάποτε τα πήγαιναν εξαιρετικά καλά κι έφτασαν στην Ισπανία. 

Ήταν πολιτικοί και οικονομικοί αρωγοί τής αραβικής κατάκτησης τής Ιβηρικής. • Η μεγάλη μάζα των εβραίων τής Ανατολής, των ανοιχτόχρωμων ασκενάζι, τής πλειοψηφίας των σημερινών εβραίων, ταυτίζεται με την ιστορία τού βασιλείου τής Χαζαρίας.

Οι χάζαροι, ένας λαός τουρανικής καταγωγής, βασίλεψε στα εδάφη, που περνούσαν οι ποταμοί Βόλγας και Δνείπερος, ανάμεσα στους ρως και στους άραβες, που είχαν επικρατήσει στην αρχαία Περσία. Απέφυγαν να προσηλυτιστούν στο χριστιανισμό ή στον ισλαμισμό, για να μην αφομοιωθούν από τους ισχυρούς γείτονές τους. Προσηλυτίστηκαν λοιπόν, στον ακέφαλο πολιτικά ιουδαϊσμό.

Η διάλυση τής αυτοκρατορίας τους και η επικράτηση των ρως στα εδάφη βόρεια τού Καυκάσου και τού Εύξεινου Πόντου τους διασκόρπισαν στην αχανή νέα αυτοκρατορία και ανάμεσα στους σλαβικούς και γερμανικούς πληθυσμούς, όπου επέζησαν με χαρακτηριστικό τους τη θρησκεία. Όπως έγραψε ο -εβραϊκής καταγωγής- βρετανός καθηγητής τής Ιστορίας, Eric Hobsbawm, στο βιβλίο του Η επινόηση τής παράδοσης, το στοιχείο τής επινόησης είναι ιδιαίτερα σαφές, αφού η ιστορία, που κατέστη τμήμα τής γνώσης ή τής ιδεολογίας ενός έθνους, κράτους ή κινήματος δεν είναι αυτό, 

που πραγματικά έχει διατηρηθεί στη λαϊκή μνήμη, αλλά αυτό, που έχει επιλεγεί, γραφεί, απεικονιστεί, εκλαϊκευτεί και θεσμοποιηθεί. Ο ισραηλινός ή παλαιστινιακός εθνικισμός ή έθνη πρέπει να είναι κάτι το καινοφανές, ανεξάρτητα από την ιστορική συνέχεια εβραίων ή μουσουλμάνων τής Μέσης Ανατολής, αφού αυτή καθ' εαυτή η έννοια των εδαφικών κρατών τού σημερινού συνήθη τύπου στην περιοχή τους ελάχιστα υπήρχε πριν από έναν αιώνα και σοβαρή προοπτική αποτέλεσε μόλις πριν από το τέλος τού Α΄  παγκοσμίου πολέμου.

Ο συγγραφέας τού υπό κρίση βιβλίου, Shlomo Sand, είναι καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο τού Tel Aviv.

Όταν πρωτοεκδόθηκε το βιβλίο του, στις αρχές τού 2008, η υποδοχή του στη χώρα του υπήρξε λίγο περίεργη.

Τα ηλεκτρονικά μέσα επέδειξαν έντονο ενδιαφέρον και προσκλήθηκε να λάβει μέρος σε πολλά τηλεοπτικά και ραδι��φωνικά προγράμματα.

Οι δημοσιογράφοι έστρεψαν την προσοχή τους στη μελέτη του με ευνοϊκή διάθεση στις περισσότερες περιπτώσεις.

Αντίθετα, οι εκπρόσωποι τού «εντεταλμένου» σώματος των ιστορικών ρίχτηκαν πάνω στο βιβλιο με ακαδημαϊκή μανία και κάποιοι ευερέθιστοι bloggers κατονόμασαν τον καθηγητή ως εχθρό τού λαού.   .............

Shlomo Sand Όπως ο ίδιος όμως, αναφέρει στην εισαγωγή τού βιβλίου, η μέγγενη των εθνικών μύθων έχει από καιρό χαλαρώσει το σφίξιμό της.

Μια νεότερη γενιά δημοσιογράφων και κριτικών δεν αντηχεί πλέον το συλλογικό ήθος των προγόνων της κι επιδιώκει τα κοινωνικα μοντέλα, που διαμορφώθηκαν στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη.

Η παγκοσμιοποίηση έχει μπήξει τα νύχια της στις πολιτισμικές αρένες ακόμη και τού Ισραήλ κι έχει, κατά τη διαδικασία, υποσκάψει τους θρύλους, που το ανέθρεψαν. Ένα νέο διανοητικό ρεύμα γνωστό ως μετασιωνισμός έχει αρχίσει να πνέει, έστω και οριακά, σε διάφορα ακαδημαϊκά ιδρύματα, κι έχει οδηγήσει στην παραγωγή ανοίκειων εικόνων σε σχέση με το παρελθόν.

Κοινωνιολόγοι, αρχαιολόγοι, γεωγράφοι, πολιτικοί επιστήμονες, φιλόλογοι, ακόμη και κινηματογραφιστές έχουν αρχίσει ν΄αμφισβητούν τους θεμελιώδεις όρους τού κυρίαρχου εθνικισμού. Εν τούτοις, αυτή η ροή πληροφοριών και γνώσεων δέν έχει ανέλθει ακόμη στο υψίπεδο, όπου κατοικοεδρεύει ο επονομαζόμενος τομέας «Ιστορίας τού  Ισραηλινού Λαού» των εβραϊκών ακαδημιών.

Τούτα τα ιδρύματα δέν έχουν τμήματα Ιστορίας καθʼ αυτά, παρά τμήματα Γενικής Ιστορίας, όπως αυτό, στο οποίο ο ίδιος ο Shlomo Sand ανήκει. Οι δριμύτεροι επικριτές του προέρχονται από τα τελευταία. Τού προσάπτουν, ότι δέν είχε καμμιά δουλειά να ασχοληθεί με την εβραϊκή ιστοριογραφία εφʼ όσον έχει ειδικευθεί στη δυτικοευρωπαϊκή.

Τέτοιου είδους κριτική βέβαια, δέν ασκήθηκε εναντίον αλλων ιστορικών Γενικής Ιστορίας, που καταπιάστηκαν με την εβραϊκή Ιστορία, εφʼ όσον δέν παρέκκλιναν από την κυρίαρχη σκέψη.

Ο «εβραϊκός λαός», η «προγονική γη», η «εξορία», η «διασπορά», η «γη τού Ισραήλ», η «αλιγιά» (σ.σ. εβραϊκή λέξη, που σημαίνει «άνοδος» και συμβολικά δηλ��νει την επιστροφή στο Ισραήλ), η «γη τής επαγγελίας» και ούτω καθ΄εξής, είναι όροι-κλειδιά σε όλες τις ανοικοδομήσεις τού παρελθόντος, που επιχειρούνται εντός τού Ισραήλ, και η άρνηση κάποιου να τις χρησιμοποιήσει θεωρείται αιρετική.

«Το εκπαιδευτικό σύστημα σε διδάσκει να ξεκινάς να γράφεις αφ΄ότου ολοκληρώσεις τις σκέψεις σου, που σημαίνει, ότι θα πρέπει να ξέρεις το συμπέρασμά σου πριν ξεκινήσεις να γράφεις»

Shlomo Sand

    Όταν ο συγγραφέας άρχισε να εφαρμόζει τις μεθόδους τού Ernest  Gellner, τού Benedict Anderson (σ.σ. διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Φαντασιακές κοινότητες) και άλλων, οι οποίοι προκάλεσαν ουσιαστική επανάσταση στο πεδίο τής εθνικής ιστοριογραφίας, το υλικό, που συνάντησε στην έρευνά του φωτίστηκε απο γνώσεις, που τον οδήγησαν σε απρόσμενες κατευθύνσεις. Συνάντησε ελάχιστα νέα ευρήματα.

Σχεδόν όλο αυτό το υλικό  είχε ανακαλυφθεί προηγούμενα από σιωνιστές και ισραηλινούς ιστοριογράφους.

Η διαφορά ήταν, ότι κάποια στοιχεία δέν είχαν λάβει την απαραίτητη προσοχή, άλλα κρύφτηκαν αμέσως κάτω απο το χαλάκι των ιστοριογράφων και άλλα «ξεχάστηκαν», επειδή δέν ταίριαζαν στις ιδεολογικές ανάγκες τής εξελισσόμενης εθνικής ταυτότητας. Το αξιοθαύμαστο ήταν, πως μεγάλο μέρος των πληροφοριών, που παρατίθενται στο βιβλίο, ήταν ανέκαθεν γνωστό εντός τού περιορισμένου κύκλου των επαγγελματιών ερευνητών, αλλά σταθερά χανόταν στο δρόμο προς τη δημόσια αρένα και την εκπαιδευτική μνήμη.

Η δουλειά τού συγγραφέα ήταν να οργανώσει εκ νέου τις ιστορικές πληροφορίες, να ξεσκονίσει τα παληά χειρόγραφα και να τα επανεξετάσει.

Τα συμπεράσματα,  στα οποία τον οδήγησαν, δημιούργησαν μια ριζικά διαφορετική αφήγηση από  εκείνη, που είχε διδαχθεί στα νιάτα του.   Παρατίθεται ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την εισαγωγή τού βιβλίου: Κάθε ιστορία περιέχει μύθους, αλλά εκείνοι, που καραδοκούν εντός τής εθνικής ιστοριογραφίας, είναι ιδιαίτερα ξεδιάντροποι.

Οι ιστορίες των λαών και των εθνών έχουν σχεδιαστεί, όπως τ' αγάλματα στις κεντρικές πλατείες των πόλεων: οφείλουν να είναι μεγαλόπρεπες, επιβλητικές, ηρωικές.

��ως το τελευταίο τέταρτο τού 20ού αιώνα, η ανάγνωση μιας εθνικής ιστορίας θύμιζε την ανάγνωση μιας αθλητικής εφημεριδας: ο συνήθης, σχεδόν φυσικός, διαχωρισμός ήταν «εμείς» και «όλοι οι άλλοι».

Για περισσότερο από έναν αιώνα, η παραγωγή τού «εμείς» υπήρξε έργο ζωής για τους εθνικούς ιστορικούς και αρχαιολογους, το επίσημο ιερατείο τής μνήμης. Πριν απο τους εθνικούς διαχωρισμο��ς στην Ευρώπη, πολλοί λαοί πίστευαν, ότι κατάγονταν απο τους αρχαίους τρώες. Αυτή η μυθολογία διαρρυθμίστηκε επιστημονικά στα τέλη τού 18ου αιωνα.

Επηρεασμένοι απο την ευφάνταστη δουλειά των επαγγελματιών σπουδαστών τού παρελθόντος, οι κάτοικοι τής σύγχρονης Ελλάδας θεώρησαν τους εαυτούς τους ως βιολογικούς απόγονους τού Σωκράτη και τού Μεγάλου Αλέξανδρου ή, εναλλακτικά, ως άμεσους κληρονόμους τής βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Από τα τέλη τού 19ου αιώνα, σημαντικά εγχειρίδια μεταμόρφωσαν τους αρχαίους ρωμαίους σε τυπικούς ιταλούς.

Στα σχολεία τής Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας, οι γαλλικές φυλές, που επαναστάτησαν εναντίον τής Ρώμης την εποχή τού Ιούλιου Καίσαρα, περιγράφονται ως γνήσιοι γάλλοι (αν και με ιδιαίτερα λατινικό ταμπεραμέντο).

Οι σκαπανείς τού ρουμάνικου εθνικισμού άντλησαν τη σύγχρονη ταυτοτητά τους απο την αρχαία ρωμαϊκή αποικία τής Δακίας.

Λόγω τής δοξασμένης τους καταγωγής, ονόμασαν τη νέα γλωσσα τους ρουμάνικα.

Κατά τη διάρκεια τού 19ου αιωνα, πολλοί βρετόνοι άρχισαν να θεωρούν τη βασίλισσα Μπουντίκα, αρχηγό των κελτικών φύλων με το όνομα Ικένοι, η οποία αντιστάθηκε λυσσαλέα στους ρωμαιους κατακτητές, ως την πρώτη αγγλίδα.

Ένα δοξαστικό άγαλμά της είναι στημένο στο Λονδίνο.

Γερμανοί συγγραφείς άδραξαν την αναφορά τού Τάκιτου για τον Αρμίνιο, αρχηγό τής αρχαίας φυλής των Κερούσι, και τον απεικόνισαν ως πατέρα τού έθνους τους.

Περίπου τα ίδια έγιναν και κατα τον 20ό αιώνα.

Μετά την κατάρρευση τής οθωμανικής αυτοκρατορίας, οι κάτοικοι τής νέας Τουρκίας ανακαλύψαν, ότι ήταν λευκοι άριοι, απόγονοι των σουμέριων και των χετταίων.

Χαρτογραφώντας αυθαίρετα τα σύνορα τού Ιρακ, ένας οκνηρός βρετανός αξιωματούχος σχεδίασε μια απόλυτα ευθεία γραμμή.

Εκείνοι, που μέσα σε μια νύκτα έγιναν ιρακινοί, έμαθαν σύντομα από τους εντεταλμένους ιστορικούς, ότι ήταν απόγονοι τόσο των αρχαίων βαβυλωνίων όσο και των αράβων,  απόγονοι των ηρωικών μαχητών τού Σαλαντίν.

Πολλοί αιγύπτιοι υπήκοοι δέν είχαν καμμιά αμφιβολία, ότι το πρώτο εθνικό  κράτος τους υπήρξε το αρχαίο ειδωλολατρικό φαραωνικό βασίλειο, γεγονός,  που δέν τους εμπόδισε να ειναι θεοσεβούμενοι μουσουλμάνοι.

Ινδοί, αλγερινοί, ινδονήσιοι, βιετναμέζοι και ιρανοί εξακολουθούν να πιστεύουν, ότι τα έθνη τους υπήρχαν ανέκαθεν, και απο νεαρή ηλικια οι μαθητές τους απομνημονεύουν μεγάλες ιστορικές αφηγήσεις.

Για τους ισραηλινούς, ειδικά εκείνους εβραϊκής καταγωγής, τέτοιες μυθολογίες θεωρούνται εξεζητημένες, ενώ η δική τους ιστορία βασίζεται σε ακλόνητες και ακριβείς αλήθειες.

Γνωρίζουν με βεβαιότητα, ότι ένα εβραϊκό έθνος υπάρχει από τότε, που ο Μωυσής παρέλαβε τις πλάκες με τις εντολές στο όρος Σινά, κι ότι οι ίδιοι αποτελούν τους άμεσους και αποκλειστικούς απογόνους του (εκτός από τις δέκα φυλές, αν και δεν έχουν εντοπιστεί ακόμη). Είναι πεπεισμένοι, ότι αυτό το έθνος «εξήλθε» από την Αίγυπτο, κατέκτησε κι εποίκησε «τη γη τού Ισραήλ», την οποία τού είχε υποσχεθεί ο θεός.

Δημιούργησε το ένδοξο βασίλειο τού Δαβίδ και τού Σολομώντα, το οποίο έπειτα χωριστηκε σε δυο βασίλεια, τής Ιουδαίας και τού Ισραήλ. Είναι επίσης πεπεισμένοι, ότι αυτό το έθνος εκπατρίστηκε, όχι μια, αλλά δυο φορές, μετά τις εποχές τής δόξας του, μετά την πτώση τού πρώτου ναού τον 6ο αιωνα π.Χ. κι έπειτα πάλι μετά την πτώση τού δεύτερου ναού, το 70 μ.Χ.. Εν τούτοις, ακόμη και πριν απο τη δεύτερη εξορία, αυτό το μοναδικό έθνος είχε δημιουργήσει το εβραϊκό βασίλειο των ασμοναίων, το οποίο επαναστάτησε εναντίον τής ανόσιας επιρροής τού εξελληνισμού. Πιστεύουν, ότι αυτοί οι άνθρωποι -το «έθνος» τους, το οποίο πρέπει να είναι το αρχαιότερο- περιπλανήθηκαν εκπατρισμένοι για περίπου δύο χιλιάδες χρονια κι ωστόσο, παρά τη μακραίωνη παραμονή μεταξύ απίστων, κατόρθωσαν ν' αποφύγουν την ενοποίησή τους με αυτούς ή την αφομοίωσή τους απο αυτούς.

Το έθνος διασκορπίστηκε ευρύτατα, και οι πικρές περιπλανήσεις του το έφεραν στην Υεμένη, στο Μαρόκο, στην Ισπανία, στη Γερμανία, στην Πολωνία και στη μακρινή Ρωσία, ωστόσο πάντοτε κατάφερνε να διατηρήσει στενο��ς δεσμούς αίματος μεταξύ των ευρέως διεσπαρμένων κοινοτήτων και να περισώσει την ιδιαιτερότητά του. Ύστερα, στα τέλη τού 19ου αιώνα, σπάνιες περιστάσεις συνδυασμένες αγωνίζονται, ώστε να ξυπνήσουν τον αρχαίο λαό από τον πολύχρονο λήθαργό του και να τον προετοιμάσουν για την αναβίωση και την επιστροφή στην αρχαία του πατρίδα.

Κι έτσι το έθνος ξεκίνησε να επιστρέφει, χαρούμενα, κατά κύματα. Κι ενώ ο περιπλανώμενος λαός χρειαζόταν ένα δικό του έδαφος, η άδεια, παρθένα γη αδημονούσε για ένα έθνος, που θα έρθει και θα την κάνει ν' ανθίσει.

Κάποιοι απρόσκλητοι επισκέπτες, είναι η αλήθεια, είχαν εγκατασταθεί στην πατρίδα του, αλλά εφʼ οσον «ο λαός κράτησε την πίστη του σ' αυτήν κατά τη διάρκεια τής Διασποράς» για δυο χιλιετίες, η γη ανήκε μόνο σε τούτο τον λαό κι όχι σε αυτή τη χούφτα ανθρώπων χωρίς ιστορία, που απλώς είχαν σκοντάψει πάνω της. Επομένως, οι πόλεμοι, που διεξάχθηκαν απο το περιπλανώμενο έθνος για την κατάκτηση τής χώρας ήταν δικαιολογημένοι.

Η βίαιη αντίσταση τού τοπικού πληθυσμού ήταν εγκληματική και ήταν μόνο η (εντελώς αντιβιβλική) ευσπλαχνία των εβραίων, που επέτρεψε σε αυτούς τους ξένους να παραμείνουν και να κατοικήσουν ανάμεσα και δίπλα στο έθνος, το οποίο είχε  επιστρέψει στη βιβλική του γλώσσα και στην αγαστή του γη. Ακόμη και στο Ισραήλ, αυτά τα φορτία τής μνήμης δεν εμφανίστηκαν αυθόρμητα, αλλά μάλλον σωρεύτηκαν στρώμα-στρώμα από χαρισματικούς αναδομιστές τού παρελθόντος, εκκινώντας απο το δεύτερο μισό τού 19ου αιώνα.

Κυρίως συνέλεξαν θραύσματα τής θρησκευτικής μνήμης ιουδαίων και χριστιανών, απο τα οποία κατασκεύασαν ευφάνταστα μια μακρά, αδιάσπαστη γενεαλογία τού «εβραϊκού λαού».

Πριν από τότε, δέν είχε υπάρξει οργανωμένη δημόσια «ενθύμηση» και είναι αρκετά αξιοπρόσεκτο, ότι αυτή δέν έχει αλλάξει πολύ από τότε. Παρά την ακαδημαϊκοποίηση των σπουδών εβραϊκής Ιστορίας -με την ίδρυση πανεπιστημίων στη βρετανοδιοικούμενη Ιερουσαλήμ και αργότερα στο Ισραήλ, και την έναρξη εβραϊκών σπουδών σε όλη τη Δύση-, η ιδέα τού εβραϊκού  παρελθόντος είχε παραμείνει σε γενικές γραμμές αμετάβλητη, διατηρώντας τον ενιαίο, εθνοκρατικό χαρακτήρα της έως σήμερα. Όπως έχουμε δείξει με πληθώρα άρθρων μας στην «Ελεύθερη Έρευνα», κανείς λαός στις μέρες μας δέν είναι φυλετικά καθαρός όσο κι αν πασχίζουν να τον εμφανίζουν έτσι οι διάφοροι εθνικισμοί.

Η ιδέα τού έθνους με τη σημερινή της έννοια έκανε την εμφάνισή της μόλις τους τελευταίους δυο αιώνες. Κοινή συνισταμένη των σημερινών εβραίων είναι η Βίβλος (ένα πολύ μεταγενέστερα γραμμένο, μή ιστορικό κείμενο, γεμάτο αντιφάσεις, αναχρονισμούς, θαύματα, υπερβολές και άλλα παραμύθια) και η περιτομή (μια βάναυση πρακτική).

Αν τα χάσουν αυτά τα δυο, άμεσα χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, οπότε χάνονται και σαν έθνος. Έχοντας εξαντλήσει όλα τα ιστορικά επixειρήματα, πολλοί κριτικοί στο Ισραήλ γραπώθηκαν από τη γενετική.

Οι ίδιοι άνθρωποι, που ισχυρίζονταν, ότι οι σιωνιστές ποτέ δεν αναφέρθηκαν σε μια φυλή, κλείνουν την επιxειρηματολογία τους επικαλούμενοι ένα κοινό εβραϊκό γονίδιο.

Τη δεκαετία τού '50 διεξάγονταν έρευνες στο Ισραήλ για χαρακτηριστικά εβραϊκά δακτυλικά αποτυπώματα και από τη δεκαετία τού '70, οι βιολόγοι στα εργαστήριά τους (ενίοτε και στις ΗΠΑ) αναζητούν ένα γενετικό δείκτη κοινό σε όλους τους εβραίους.

Στο βιβλίο τονίζεται η έλλειψη δεδομένων από μέρους τους, η συχνή ολισθηρότητα των συμπερασμάτων τους και την εθνο-εθνικιστική ζέση τους, η οποία δεν υποστηρίζεται απ' οποιαδήποτε σοβαρά επιστημονικά ευρήματα. Μέχρι σήμερα καμμία μελέτη, που βασίζεται σε ανώνυμα δείγματα DNA, δεν έχει κατορθώσει να ταυτοποιήσει ένα γενετικό δείκτη ειδοποιό των εβραίων, και δέν είναι πιθανό για καμμία μελέτη να τα καταφέρει.

Είναι αποκρουστικό το γεγονός, ότι αυτού τού είδους η έρευνα διεξάγεται σ' ένα κράτος, που έχει εξαπολύσει εδώ και χρόνια μια δεδηλωμένη πολιτική «εξιουδαϊσμού τής χώρας», όπου ακόμη και σήμερα δεν επιτρέπεται στους εβραίους να παντρεύονται μή εβραίους. Αυτή η προσπάθεια να νομιμοποιηθεί ο σιωνισμός μέσω τής γενετικής θυμίζει τις πρακτικές εγχώριων ανθρωπολόγων ή άλλων ειδικών ή μή, που κάθε τρεις και λίγο ανακοινώνουν νέες δήθεν ανακαλύψεις ταυτοποίησης τού DNA των νεορωμιών με τους αρχαίους έλληνες.

(Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Το DNA των ελληναράδων). Επισημαίνεται ακόμα, ότι μια από τις ιδεοληψίες, που ταλανίζουν τα μυαλά αρκετών σύγχρονων ρωμιών, είναι όχι μόνο η αρχαιότητα τής καταγωγής τους -τόσον αυτών όσο και των εβραίων-, αλλά και η πανάρχαια και διαχρονική πάλη ανάμεσα στον «καλό ελληνισμό» και τον «κακό σιωνισμό», ο οποίος ευθύνεται για όλα τα σημερινά χάλια τής Ρωμιοσύνης.

(Οι εβραίοι έπεισαν π.χ. τους πέρσες να εκστρατεύσουν στην Ελλάδα, γιατί την επιβουλεύονταν, οι εβραίοι άνοιξαν την Κεκρόπορτα, ο εβραίος Κίσινγκερ έχει βάλει στόχο τη γλώσσα μας, για να μάς αποδυναμώσει κ.λπ. κ.λπ.).

Πάντα πίσω από κάτι κακό, που συμβαίνει στη Ρωμιοσύνη, βρίσκεται ένας εβραίος σιωνιστής. Αυτός είναι προφανώς ο λόγος, που το βιβλίο αυτό, που αμφισβητεί θεμελιώδεις εβραϊκούς μύθους και συνεπώς βάλλει κατά τού -κατά φαντασία- αντίπαλου δέους, έγινε ευμενέστατα αποδεκτό από ελληναράδες όλων των αποχρώσεων και το δελτίο τύπου τού εκδοτικού οίκου αντιγράφεται (με copy/paste) σωρηδόν από ελληναράδικες ιστοσελίδες, ενίοτε διανθισμένο με τα κατά περίπτωση πατριωτικά σχόλια.

«Έθνος είναι μια ομάδα ανθρώπων, που τους ενώνει μια κοινή εσφαλμένη αντίληψη σχετικά με τη γενεολογία τουςκαι μια κοινή απέχθεια για τους γείτονές τους» Karl Deutsch, Εθνικότητα και οι εναλλακτικές της, 1969

Δυστυχώς, καταλήγει στο πρόλογο τού βιβλίου του ο Shlomo Sand, «ελάχιστοι από τους συναδέλφους μου -τους καθηγητές Ιστορίας στο Ισραήλ- θεωρούν καθήκον τους ν' αναλάβουν την τόσο επικίνδυνη παιδαγωγική αποστολή τού να ξεσκεπάσουν τα συμβατικά ψέματα τού παρελθόντος.

Δεν θα μπορούσα να συνεχίσω να ζω στο Ισραήλ χωρίς να γράψω τούτο το βιβλίο. »Δέν πιστεύω, ότι τα βιβλία μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο, αλλά, όταν ο κόσμος αρχισει ν' αλλάζει, αναζητά διαφορετικά βιβλία.

Ίσως να είμαι αφελής, αλλά ελπίζω, ότι τούτο το βιβλίο θα είναι ένα από αυτά».

[eidiseis-news]

Ο ΥΠΕΞ Ν.Δένδιας σε Ισραήλ,Παλαιστινιακά εδάφη και Ιορδανία

Ο ΥΠΕΞ Ν.Δένδιας σε Ισραήλ,Παλαιστινιακά εδάφη και Ιορδανία

Στο Ισραήλ και στα Παλαιστινιακά εδάφη μεταβαίνει αύριο Τρίτη 18 Μαΐου ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών. Ο υπουργός Εξωτερικών θα έχει συναντήσεις με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο Γ΄, με τον Ισραηλινό ομόλογό του Γκάμπι Ασκενάζι και με τον Παλαιστίνιο ομόλογο του Ριάντ Αλ Μάλικι. Επίσης, αύριο, ο κ. Δένδιας θα συμμετάσχει στην…

[aftocdn]

Στο Ισραήλ για επίσημη επίσκεψη ο πρωθυπουργός-Επενδύσεις και διεύρυνση διμερούς συνεργασίας στην ατζέντα (live)

Το Ισραήλ επισκέπτεται σήμερα ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, επικεφαλής πολυμελούς κυβερνητικής αντιπροσωπείας. Στο επίκεντρο των συζητήσεων που θα έχει η ελληνική αντιπροσωπεία θα βρεθούν οι επενδύσεις και η διεύρυνση της ελληνοϊσραηλινής στρατηγικής σχέσης, ενώ ο πρωθυπουργός αναμένεται να θέσει και το θέμα της εντεινόμενης τουρκικής προκλητικότητας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

Την ίδια ώρα, μήνυμα στην Άγκυρα ότι η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει με αποφασιστικότητα όλες τις τουρκικές προκλήσεις έστειλ�� χθες ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας μετά την ολοκλήρωση των συνομιλιών του με τον Γάλλο ομόλογό του Λε Ντριάν και την ενημέρωση που έκανε στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ για την κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο.

«Η Ελλάδα θα συνεχίσει να εργάζεται αταλάντευτα για την εδραίωση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή μας, αντιμετωπίζοντας αποφασιστικά όλες τις τουρκικές προκλήσεις» υπογράμμισε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών.

Όπως αναφέρουν κυβερνητικές πηγές, η συνάντηση Κορυφής Ελλάδας-Ισραήλ με τη συμμετοχή του πρωθυπουργού, έξι υπουργών και δύο υφυπουργών αναμένεται να επιβεβαιώσει τον στρατηγικό χαρακτήρα των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων και να ενισχύσει τη συνεργασία σε ένα ευρύ φάσμα τομέων (‘Αμυνα, τουρισμός, κυβερνο-ασφάλεια, γεωργικός τομέας, ενέργεια, start ups).

Οι πτήσεις από το Ισραήλ προς την Ελλάδα αναμένεται να ανοίξουν την 1η Ιουλίου, καθώς, όπως σημειώνουν οι ίδιες πηγές, υπάρχει ισχυρό ενδιαφέρον από την ισραηλινή πλευρά. Επίσης στην πρόσφατη συνομιλία του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου εξέφρασε την εκτίμηση ότι οι Ισραηλινοί τουρίστες προς την Ελλάδα θα μπορούσαν να φτάσουν το 1 εκατομμύριο.

Πηγές του Μεγάρου Μαξίμου τονίζουν ότι οι σχέσεις Ελλάδας-Ισραήλ είναι αυτοτελείς και δεν ετεροκαθορίζονται.

«Ελλάδα και Ισραήλ είναι δύο Δημοκρατίες με μακρά παράδοση ενώ έχουν συναντίληψη σε μια σειρά ζητημάτων που αφορούν την ευρύτερη περιοχή. Ο πρωθυπουργός αναμένεται να θέσει στις επαφές του και το θέμα της τουρκικής προκλητικότητας και να αναδείξει τους κινδύνους των τουρκικών ενεργειών για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή», αναφέρουν.

Το πλήρες πρόγραμμα της επίσκεψης του πρωθυπουργού στο Ισραήλ έχει ως εξής:

Τρίτη 16.06.2020

10.30-12.00 : Διμερής συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου

Παράλληλες συναντήσεις των Ελλήνων υπουργών με τους ισραηλινούς ομολόγους τους

12.15-12.45 : Δηλώσεις στα ΜΜΕ 13.00-15.00 : Γεύμα εργασίας των αντιπροσωπειών 15.15 : Συνάντηση του πρωθυπουργού με τον με αναπληρωτή πρωθυπουργό και υπουργό ‘Αμυνας του Ισραήλ Μπέντζαμιν Γκάντζ 16.30-17.15 : Συνάντηση με Ισραηλινούς επενδυτές 17.20-18.15 : Επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Πατριαρχείο – Μετάβαση στον Ναό της Αναστάσεως 18.45-19.15 : Συνάντηση του πρωθυπουργού με τον αρχηγό της Αντιπολίτευσης Γιάιρ Λαπίντ

Τετάρτη 17.06.2020

8.30 : Συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον υπουργό Εξωτερικών Γκάμπι Ασκενάζι 9.15 : Συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Πρόεδρο του Ισραήλ, Ρεουβέν Ρίβλιν 10.10 : Eπίσκεψη στο Μνημείο Ολοκαυτώματος – Κατάθεση στεφάνου.

Μοιράσου το άρθρο:

Source link

The post Στο Ισραήλ για επίσημη επίσκεψη ο πρωθυπουργός-Επενδύσεις και διεύρυνση διμερούς συνεργασίας στην ατζέντα (live) appeared first on Προκηρύξεις, διορισμοί, δημόσιο και άλλα νέα!.

source https://aftocdn.gr/%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b9%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%82-%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82/%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b9%cf%83%cf%81%ce%b1%ce%ae%ce%bb-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%cf%80%ce%af%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%88%ce%b7-%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%89%ce%b8/

[eclecticstarlightblogger]

O «τουρκοφάγος» νέος ΥΠΕΞ του Ισραήλ

O «τουρκοφάγος» νέος ΥΠΕΞ του Ισραήλ

Το όνομα αυτού Γκάμπι Ασκενάζι (Gabi Ashkenazi). (more…)

[astratv]

Διμερείς σχέσεις, οικονομικά, ενεργειακά και Αν. Μεσόγειος στις επαφές Δένδια-Λαβρόφ-Ασκενάζι Ο Υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, θα συναντηθεί στις 12:00 με τον Υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας, …

[thoughtfullyblogger]

O «τουρκοφάγος» νέος ΥΠΕΞ του Ισραήλ

O «τουρκοφάγος» νέος ΥΠΕΞ του Ισραήλ

Το όνομα αυτού Γκάμπι Ασκενάζι (Gabi Ashkenazi). (more…)