#προβλημα

[m1ndlesslysstuff]

Στα πεζά και καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζω ..

ο υπολογιστής μου, συχνά, δεν ανταποκρίνεται ...

νομίζω πως βρίσκομαι σε μια μονόπλευρη σχέση!

[wannabe-me]

Δεν έχω τίποτα και ίσως αυτό να είναι το πρόβλημά μου τελικά

[amunholy]

Μου είπε ότι είμαι ένα πρόβλημα ότι δεν δημιουργώ πρόβλημα και δεν θα με λύσει αυτός πρέπει εγώ να το κάνω.

[magda-lll]

Λες μια αγκαλιά να αρκεί για να διορθωθεί το πρόβλημα;

-Τα λέμε το πρωί

[eisai-arketh]

Η Θεωρία της Αγάπης.

Αγάπη: η μοναδική απάντηση στο πρόβλημα της αν����ώπινης ύπαρξης....

[daimewdis]

«Δεν έχω πρόβλημα αν φοράς στολή, όλοι υποδύονται αστυνομικοί».

-Δαιμεώδης

[nasoupwkati]

Τι θέλω να σου πω

Θα ξεκινήσω σήμερα, Θα τελειώσω αύριο. Θα σε κοιτάω στα μάτια και θα σου πω για αυτα που κρατάω μέσα μου τόσο καιρό.

Μόνο μετά μην φύγεις και γινεις απλά περαστικός ικανοποιώντας τον φόβο μου που τώρα με κρατάει μακριά σου

[complecatedfellow]

Η αλεξιθυμια ειναι η κατασταση που χαρακτηριζει ανθρωπους που εχουν δυσκολια στην κατανοηση και εκφραση των συναισθηματων τους. Η λεξη αυτη προερχεται απο το αρχαιο ρημα αλέξω (απομακρυνω,απωθώ αλλα και προστατευομαι). [Πρβλ. Αλεξικεραυνο, αλεξισφαιρο κλπ] και τον "θυμο" που σημαινει το συναίσθημα, σημαινει δηλαδη οτι απωθώ το συναίσθημα.

[sofia-mylifeline]

[stevnlul]

Δεν έχω πρόβλημα με το ποτό. Πίνω, μεθώ, πέφτω κάτω. Κανένα πρόβλημα.

[ssublimee]

Ερώτηση

Αγαπητό ελληνικό τμπλρ, 

πως να παχύνω?

[metaksi--mas]

Μεγάλο.. 

[georgiakairi-blog]

Το χάρισμα

Η εμπιστοσύνη αποτελεί αρετή. Είναι προσόν, είναι κάτι όμορφο να έχεις και να εμπνέεις. Κάθε “επιτυχημένη” σχέση την έχει ανάγκη. Κατακτιέται δύσκολα, χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Όταν η ανασφάλεια ηττηθεί, η ζωή σου αποκτά περισσότερη αρμονία, γαλήνη. Κάθε σχέση τρομοκρατείται στην έλλειψη της, φοβάται για το παρόν και το μέλλον. Και τι γίνεται λοιπόν όταν κλονίζεται όλο σου το “είναι”; Πώς…

[sense-the-mystery]

Ξέρω πως κατά πάσα πιθανότητα θα έχει άσχημο τέλος πάλι. Ξέρω πως η καρδιά μου πάλι θα καταλήξει κομματιασμένη, με διάφορα κομμάτια της διασκορπισμένα παντού. Ξέρω πως τα παίζω όλα για όλα, αλλά όταν ο άνθρωπος δεν έχει τίποτα άλλο να χάσει, τότε πιστεύεις ότι τον κρατάει κάτι πίσω πραγματικά; Τον κρατάει από το να πάρει το ρίσκο και να τολμήσει και να προσπαθήσει για αυτό που θέλει ακόμα κι αν είναι μάταιο; Ακόμα κι αν δεν βγει πουθενά; Έτσι κι αλλιώς ρε αγάπη μου νομίζεις ότι κατάφερα κάτι αυτούς τους 3 μήνες; Νομίζεις ότι με έφτιαξα; Ή ότι βρήκα κάποιον να με φτιάξει; Τέτοια που είναι η ζημιά μόνο εσύ μπορείς να την φτιάξεις και κανείς άλλος. Που είχα μείνει; Α, ναι εκεί. Εκεί που σου έλεγα τι κατάφερα. Έβαλα τη ζωή μου σε μία τάξη-αταξία. Ξέρω, φάσκει και αντιφάσκει αυτό, αλλά έτσι είναι. Αφού κάθε φορά που όλα ήταν κάπως ισορροπημένα, ερχόταν ένα μήνυμα σου, ή απλά η σκέψη σου, η μορφή σου στο μυαλό μου και όλα κατέρρεαν ξανά. Έχτιζα τοίχους για να προστατευτώ από σένα, αλλά ποτέ δεν χρησιμοποίησα το κατάλληλο υλικό. Έχτιζα και έχτιζα και εσύ ερχόσουν και τα γκρέμιζες. Είχα κολλήσει πάλι τη καρδιά μου, αλλά άτσαλα. Δεν χτυπούσε μετά από σένα ποτέ το ίδιο. Βασικά δεν χτυπούσε καν. Έκανε τους απαραίτητους χτύπους. Αυτούς που απλά, α��οίγουν και κλείνουν οι βαλβίδες για την κυκλοφορία του αίματος. Απλά υπήρχα, δεν ζούσα. Κάθε φορά που κλείδωνα από σένα τη καρδιά μου, τις έβαζα τόσα λουκέτα που να μην ήξερες πως να τα ανοίξεις, αλλά ξέχασα πως σου είχα δώσει για όλα ένα πασπαρτού! Ξέχασα -εγώ η ηλίθια ερωτευμένη- ξέχασα πως εσύ πάντα θα είχες ένα τρόπο να μπαίνεις μέσα σε αυτήν -και ακόμα πιο ηλίθια που πίστεψα ότι είχες βγει ποτέ από 'κει μέσα-. Οπότε ποια η σωτηρία; Ποια η λύτρωση; Εσύ είσαι ο θάνατος μου αλλά και η ανάσταση μου. Δεν κούμπωσα κάπου αλλού. Δεν άκουσα αυτό το "κλακ" παρόλο που σε κάποια φάση νόμιζα ότι το είχα πετύχει. Νόμιζα ότι είχα ταιριάξει σε μία αγκαλιά καλύτερα και πιο σωστά από ότι ταίριαξα στη δική σου. Αλλά τα χέρια μου πάντα εσένα θα ζητάνε. Πάντα εσένα θα ψάχνουν και θα προσμένουν τον λυτρωτή τους. Το κορμί μου εσένα περιμένει να αναστηθεί. Εσένα περιμένει για να νιώσει έρωτα ξανά. Να νιώσει καύλα, αγάπη, πόνο, ηδονή. Εσένα, γιατί χωρίς εσένα δεν νιώθει τίποτα. Δεν είμαι υπερβολική πίστεψε με, καθόλου. Ρώτα με για τα βράδια που σε ήθελα όσο τίποτα και δεν ήσουν πουθενά, ρώτα με για αυτά να σου πω πως ήμουν. Ρώτα με για τις στιγμές που σκεφτόμουν το πρώτο μας φιλί και ένιωθα ότι ταξίδευα πίσω στο χρόνο, σε εκείνο το διάδρομο, σε εκείνη τη πολύκατοικία, στη Λάζου Εξάρχη. Εκεί που με φίλησες τόσο ωραία και σε φίλησα με τόσο πάθος λες και μου έδινες οξυγόνο για να ζήσω, και από τότε έγινες εσύ το οξυγόνο μου. Ρώτα με για τις κραυγές, για τις φωνές που είχα βάλει στους δρόμους αγανακτισμένη που δεν έβγαινες από μέσα μου. Ρώτα για το πόσο μου 'χει λείψει η φωνή σου, τα πάντα σου. Ρώτα τους φίλους μου που προσπάθησαν να μου βάλουν μυαλό, να μου δείξουν το καλό μου, να με πείσουν πως η ευτυχία μου δεν είσαι εσύ αλλά η καταστροφή μου. Και ναι, είσαι η καταστροφή μου, αλλά εγώ είμαι εθισμένη σε αυτήν την καταστροφή.

11:52 π.μ, 27/9/2016

[red-rose18]

Πρόβλημα είναι μόνο το θέμα υγείας, όλα τα άλλα είναι προβληματισμοί!

[complecatedfellow]

Είναι εγώ πλέον... Δεν μπορλω να το ελέγξω πλέον... Απλά με ελέγχει... Και δεν με πειράζει πλέον... Το φήνω να με καταστραψει... Θέλω να δω που θα τελειώσει όλο αυτο... Αν το αφήσω χχωρίς να προσπαθω να το καταπολεμω , τι θα απογίνει?.. Τι θα απογίνω?.. Πως θα με κάνει να καταλήξω?.. Οι άνθρωποι έχουν αρχίσει και παρατηρούν... Μια φίλη μου ξέρει το πρόβλημα μου... και θέλει να με βοηθήσει... αλλα δεν μπορει... Κλασσικά... Πάλι μόνη...