#ερωτηση

[sotiriabellou]

re: ur last post: ποια ηταν η αγαπημενη σου αναμνηση απτο νησι φετος? :)

χμμμ δεν μπορώ να αποφασίσω αγαπημένη..αλλά οι ποιο ωραίες στιγμές στο νησί είναι για μένα οι περίπατοι που κάνω είτε μέσα στο χωριό ή στο δάσος..μ αρέσει πάρα πολύ να πηγαίνω στα εκκλησάκια το μεσημέρι όταν έχει ησυχία και όλη κοιμούνται και να διαβάζω νιώθω τοση ηρεμία..κι η θάλασσα βέβαια είναι απ' τα αγαπημένα μου κομμάτια, δεν πρόλαβα να κάνω αρκετά μπάνια λόγω κοβιντ και μου λείπουν τώρα..και εκείνη η μέρα που είχα πάει με την οικογένειά μου στο τρισάγιο με όλους μας του συγγενείς.μ αρέσει να είμαι ανάμεσα σε κόσμο και όντως τους αγαπάω αυτούς τους ανθρώπους.α και ο μπαλος σχεδόν τον ξέχασα, αυτή νομίζω ήταν η καλύτερη βραδιά, χωρεψαμε μέχρι τις 3 ήταν τελεια!!εσένα;

[alatismeni-theitsa]

a perspective on being μια ελληνίδα του εξωτερικού (γεννήθηκα ελλάδα, μεγάλωσα σε τρείς διαφορετικές ηπείρους)

είναι σουρεάλ που είμαι μετανάστης και μέρος του greek diaspora aka ελληνίδα του εξωετρικού αλλά δεν σκέφτομαι ποτέ ότι είμαι μετανάστης. σίγουρα μεγάλο ρόλο παίζει ότι είμαι λευκή, και μέχρι να ανοίξω το στόμα μου και να αποκαλύψω τα άθλια γαλλικά μου, δεν φαίνεται η διαφορά. ίσως είναι και ότι δεν αισθάνομαι ότι "ζω" στο εκωτερικό, αλλά περισσότερο ότι απλά είμαι εδώ για ένα μεγααααλο χρονικό διάστημα (βσκ το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου για να λέμε την αλήθεια). και ότι η "κανονική" μου ζωή είναι στην ελλάδα, όπου θα επιστρέψω κάποια στιγμή.

επίσης, οπουδήποτε και να πάω, ελληνικά μιλάω. πήγα σε ελληνικό σχολείο και έκανα παρέες με ελληνίδες. η κομμώτρια, ο οδοντίατρος, ο υδραυλικός, η αιστθητικός μου είναι όλοι έλληνες. όπως πολλοί μετανάστες, φτιάξαμε μια δική μας κοινίτητα στην πόλη μας. αλλιώς δεν παλεύεται.

από κει και πέρα, στιριζόμαστε σε άλλες κοινότητες μεταναστών. μια φορά τον μήνα περίπου πάμε σε συριακό σούπερ μάρκετ για να αγοράσουμε πράγματα που δεν βρίσκουμε αλλού, πχ αμπελόφυλλα για ντολμαδάκια, κατεψηγμένα σουβλάκια και τυρόπιτες από την ελλάδα (ναι, το συριακό σούπερ μάρκετ εισάγει ελληνικά προϊόντα!)

δεν αιθάνομαι 100% ελληνίδα (αυτό είναι άλλη πολύ μεγάλη συζήτηση. σίγουρα όμως δεν αισθάνομαι και ότι έχω απομακρυνθεί από την ελλάδα. είμαι σε ένα περίεργο ενδιάμεσο, που δεν ταυτίζομαι με τις εμπειρίες των περισσότερων ελλήνων μεταναστών, που κάνουν χρόνια να γυρίσουν ή δεν γυρνάνε ποτέ, και κάνουν assimilate εντελώς. αλλά δεν είμαι και από αυτούς που έχουν το ένα πόδι στην ελλάδα. ούτε όμως είμαι και η στάνταρ ελληνίδα.

φαντάζομαι ότι πολλοί που σε ακολουθούν θείτσα μ ταυτίζονται με αυτό. η αλήθεια είναι ότι και εσύ έχεις το βάιμπ της ελληνίδας του εξωτερικού. ή εγώ κάνω project πάνω σου lol. λοβ το μπλογκ σ βτγ <3

Συγγνωμη για την καθυστέρηση στα asks... Αυτές οι εβδομάδες ήταν τρα-γι-κές😅

Ευχαριστώ για το μηνυμα σου και το γεγονός ότι μου/μας εμπιστεύτηκες τα συναισθήματά σου. Με τόσους (κυρίως) Έλληνες να εχουν φυγει εξωτερικο πιστεύω οτι σιγουρα καποιος αλλος βρισκεται σε μια παρομοια κατασταση με τη δικη σου. Από φίλους μου που εχουν φυγει στο εξωτερικο για σπουδες (δηλαδη σχεδιαζουν να γυρισουν) ακουω παρομοια πραγματα. Βασιζονται στις ελληνικες κοινοτητες εκει, εχουν δεθει με αλλους Βαλκανιους ή Μεσανατολίτες και πάντα λατρευουν τα μαγαζιά των γειτονικων μας λαων γιατι εχουν ιδια/παρομοια υλικα με τα δικα μας. Τωρα βεβαια δεν ξερω "ποσο Ελληνες" αισθανονται. Αλλα πιστευω οτι θα εχουν συνηθισει και καποια πραγματα του εξωτερικου, με αποτελεσμα να μην τους αρεσει πλεον το Ελληνικο στυλ πληρως.

Απο την αλλη, ειμαι και εγω αρκετα ελαστικη και λεω οτι δεν υπαρχει μονο ενας τροπος να εισαι και να αισθανεσαι Ελληνας. Αλλιως ειναι ο Ελληνας στη Μελβουρνη και αλλιως στο Βερολίνο, αλλα και παλι εχουν την Ελληνικη κουλτουρα μεσα τους. Δε χρειαζεται να ειναι κανείς 100% σαν τον μεσο Ελληνα. Εδω αρκετοι Ελληνες στην Ελλαδα δεν ειναι "σαν τον μεσο Ελληνα". Ειναι καλο που εχεις και μια διαφορετικη εμπειρια. Σιγουρα θελεις να ταυτιστεις και με τους αλλους Ελληνες μεταναστες αλλα υπαρχει και κατι θετικο στο γεγονος οτι ζεις μια μοναδικη και ενδιαφερουσα εμπειρια. Θα εχεις αντιστοιχα και μια μοναδικη οπτικη αναμεσα σε τοσους αλλους "ιδιους", που ειναι παντα καλο ;)

Ούτε εγω αισθανομαι σαν τον μεσο Ελληνα και η αληθεια ειναι οτι ειμαι μειονοτητα με παραπανω απο εναν τροπους, οποτε αυτο ισχυει. (δεν εννοω οτι ειμαι κατι ανωτερο προφανως) Ταυτοχρονα μοιραζομαι κ εγω αρκετα Ελληνικα χαρακτηριστικα.

Επειδη διατηρω επαφες με το εξωτερικο και με ξενους που ερχονται Ελλαδα, καποιες φορες νιωθω κι εγω οτι ειμαι μονο με το ενα ποδι στην Ελλαδα - αλλα καλως ή κακως γεωγραφικα ειμαι εδω 😂

Ευχομαι να εισαι καλα, να περνάς καλα, και να εχεις παντα ενδιαφερουσες στιγμες!

=====================================

If my posts have helped you in any way consider buying me a ko-fi 💖

[newtness532]

η τύπισσα μας έχει βάλει να κάνουμε αντιγραφή λες και είμαστε στο δημοτικό 💀

[nofuckinlabels]

Τι είναι για εσένα ο έρωτας και η αγάπη;

Τι όμορφη ερωτηση

Στο μυαλό μου αυτά τα δυο είναι τόσο ξεχωριστά και ταυτόχρονα το ένα διαδέχεται το άλλο χωρίς κάποια λογική σειρά απαραίτητα.

Ο ερωτ��ς για μενα ειναι εμμονή αλλά δημιουργική εμμονή. Είναι οποιαδήποτε σκέψη μας κάνει να γινόμαστε εστω και για λιγο υπεράνθρωποι. Οτιδηποτε μας θυμιζει το θεικο μεσα μας, οσα μας κανουν να νιωθουμε δεος για την ενταση του μυαλου μας. Οτιδηποτε κανω πηγαζει απο ερωτα. Ερωτα για την ζωη και ταυτοχρονα ερωτα για τον θανατο και τον πεπερασμενο χρονο που μας προσφερει που νοηματοδοτεί την υπαρξη μας. Ο ερωτας ειναι ταυτοχρονα εξαθλίωση και θεωση , είναι η συνύπαρξη των αντιθέσεων που οδηγούν σε έναν συγκαιρασμο ηδονής και οδύνης. Είναι όλα εκείνα που δίνουν χρωμα στο πρόσωπο μας. Αν ποτέ χάσω την ικανότητα μου να ερωτεύομαι θα είμαι ένα πτώμα που σαπίζει όσο περιφέρεται στον κόσμο.

Η αγάπη απο την άλλη πλευρά είναι μια εκούσια δέσμευση. Είναι το κοντινότερο που μπορεί να κατανοήσει ο άνθρωπος στο «αιώνιο» το «άπειρο» Ειναι κάτι τόσο ανιδιοτελές. Πιστευω πως η αγάπη είναι η μόνη μας επαφή με τα τρυφερά αθώα συναισθήματα της παιδικής μας ηλικίας. όποιον άνθρωπο αγαπάω, τον αγαπάει ταυτόχρονα το μικρό κοριτσάκι που ήμουν κάποτε, εκείνο που ήταν αδιαβρωτο από κοινωνικές αμαυρώσεις της ανθρώπινης φύσης . Η αγάπη λοιπόν για εμένα υπάρχει για να μας αποδεσμεύσει από την σάρκα μας. Υπάρχει για να μας δείξει πως στην δανεική Αυτή διαμονή μας στην γη μπορούμε να ενσαρκώσουμε όσους αγαπάμε. Πρώτα φτιάχτηκε η αγάπη και έπειτα επινοήσαμε θεότητες ως τους δημιουργούς της.

Ο έρωτας και η αγάπη είναι τόσο διαχρονικά και πανανθρώπινα. είναι ο ακρογωνιαίος ληθος της τέχνης και της φιλοσοφίας. Της επαφής του ανθρώπου με τα συναισθήματα του και της προσπάθειας του να μετατρέψει τον αρχέγονο πόνο της ματαιότητας σε κάτι αισθητικά ολοκληρωμένο.

[aluminia]

επισης αν δεν ειναι αδιακριτη ή πολυ σποιλερ/πλοτ ριλειτεντ ερωτηση....απο τη πεθανε η δαφνη;

Είναι όντως μεγάλο σποιλερ 😭 Σε φάση, η μισή πλοκή της ιστορίας

[solmeister13]

Ερωτηση, γιατι αποκαλεισε κ στα τραγουδια rockstar και εκρποσωπος του rock εφοσον πλεον κανεις emo rap?

Δες με live και θα καταλάβεις :3

[xehasmenesithakes]

Θέλω να εξερευνήσω επιτελους το σεξουαλικο κομματι. Μέχρι τώρα ένιωθα πως μπορώ να ενεργησω σε αυτό μόνο με ένα άτομο με το οποίο νιώθω πράγματα αλλά αφού πάει καιρός που είμαι ελεύθερη και πιστεύω έχω πολλά ακόμα να δω σε αυτό σκέφτηκα να το εξερευνήσω γενικότερα και απλά να ζω τη στιγμή. Απλά είναι τόσο πολύ πιο εύκολο να γίνει με προστασία σε ένα ετερόφυλο δίδυμο.. όμως αφού θέλω με κοπέλα πως θα προστατεύουμε;

Παρααααα πολυ καλη ερωτηση λοιποοοοον..Εκανα ενα μικρο ρισερτς.Γενικα κοπελα με κοπελα πρεπει να προσεχετε τα εξης.Αν χρησιμοποιεις ξερω τα δαχτυλα σου ή καποιο αντικειμενο.Πρεπει να εισαι προσεκτικη δηλαδη να μην αγγιζεις με τα ιδια δαχτυλα και εσενα και εκεινη το ιδιο ισχυει και για τα αντικειμενα που πρεπει καθε φορα που αλλαζουν ατομο να καθαριζονται.Το να κανεις στοματικο ενεχει τους ιδιους κινδυνους και στα δυο φυλα.Καπου διαβασα οτι πχ αντιστοιχο του στοματικου με προφυλακτικο οταν θες να το κανεις σε γυναικα ειναι ξερεις αυτη η διαφανεια που αγοραζανε οι μαμαδες απο το σουπερμαρκετ και τυλιγαν το κολατσιο αντι για αλουμινοχαρτο ..δε θυμαμαι πως το λενε.Και καλα κοβεις ενα κομματι και το κρατας στο σημειο της και απο πανω κανεις με τη γλωσσα τα κολπα σου.Αλλα ��ραβηγμενο εννοω και γω που παω με γυναικες το κανω χωρις τιποτα και γενικα ο περισσοτερος κοσμος φανταζομαι…Τωρα αν θελετε να ερθετε σε επαφη εννοω τυπου τα γεννετικα οργανα σας παλι κατι τετοιο εχω ακουσει με τη διαφανεια αλλα προφανως ενεχει κινδυνο οποτε σε αυτο ειδικα καλο θα ηταν να το δοκιμασεις με ενα ατομο π εχετε πιο σταθερη σχεση και αφου ελεγχθειτε και οι δυο για σμν

[tatiantam]

Τι μπρελοκ εχεις στα κλειδια σου;💋

απιστευτη ερωτηση, εχω ενα μπρελοκ με ενα γλυκοσυνατο σπιτακι, μια λουτρινη Hello Kitty και ενα μενταγιον που μπροστα εχει την Holy Mary και πισω την αμιαντη καρδια της🎀

[noheadthoughtsemptyig]

Εγω να κανω μια ερωτηση; Γιατι στη Νταλια στον παραδεισο δεν την εβλεπε και δεν της απαντουσε κανεις; Απο μικρη την ειχα αυτη την απορια. Εχει να κανει με τα εγκληματα του πατερα της; Και γιατι δεν ειδε τον πατερα του Αλεξη; Δεν εχω καταλαβει ακριβως τον συμβολισμο εδω.

[glaufxgarland]

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ οι πλατφόρμες και τα social media για τούς ανεξάρτητους νέους μουσικούς και γενικώς καλλιτέχνες κάθε είδους.

Για παράδειγμα: Το spotify δεν θα πληρώνει πια αν έχεις κάτω από 50 ακροατές και λιγότερα από 1000 play ανά διαστήματα. Επίσης δεν θα πληρώνει καθόλου ό,τι έχει σχέση με noise μουσική και άλλου είδους πειραματικά όπως φυσικό ambient και concrete, διότι δεν τα θεωρεί μουσική.

Αν δε προσπαθήσεις να επικοινωνήσεις σου βάζουν ένα ρομπότ να μιλάει και τού γράφεις ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΜΙΛΑΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ και αυτό απαντά ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ��ΝΩ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ.

Το δε youtube ανεβοκατεβάζει κατά βούληση τα play και τα like στα video. Δηλαδή μπαίνω την μία ημέρα και βλέπω 30 play και 4 like μετά μπαίνω ξανά και βλέπω 20 play και 2 like. Μετά μπαίνω ξανά και βλέπω 27 play και 5 like και μετά μπαίνω και βλέπω 24 play και 4 like.

Άλλες πλατφόρμες, όπως αυτή εδώ, δεν μπαίνουν καν στον κόπο να πληρώσουν κανέναν καλλιτέχνη.

Το δε απαράδεκτο είναι πως όλες ζητούν χρήματα από όλους, αλλιώς σε θάβουν στον άπατο.

Με άλλα λόγια κάθε καλλιτέχνης ξοδεύει χρόνο και χρήματα για να κάνει τα έργα και μετά τού ζητούν να πληρώσει για να δείξει αυτά που έκανε.

Θα έλεγα πως σωστό είναι να τούς αφήσουμε να κάνουν αυτοί όποια τέχνη θέλουν και να την ανεβάσουν στις πλατφόρμες τους.

Τα συμπεράσματα δικά σας.

[sapiosexualwitch]

θα το αφησα σαν ερωτηση να υπαρχει, πριν χρονια μιλησαμε και πριν χρονια σημαδεψες το μυαλο μου,εσυ και μονο εσυ με το μυαλο και την παρουσια σου δεν εχει περασει να μην σε σκεφτομαι εσενα και ολα οσα λεγαμε και το πως σκεφτοσουν

Μάλλον δε σου εξέφρασα ποτέ πόσο σιχαίνομαι την ανωνυμία, so here’s to that 🤗

[poignardeparlebeau]

tagged απο @darkside-cookies ευχαριστωωω<3

favourite colour: χμμμ ειναι κλισε αλλα το ζεστο κιτρινο παντα φερνει ενα χαμογελο στα χειλι μου

currently reading: μολις τελειωσα το the sparrow/ mary doria russell, το οποιο με καταστρεψε ψυχολογικα και περιμενω να μου ερθει το δευτερο γι αυτο δεν διαβαζω κατι αυτην την στιγμη, im recovering απο το sparrow

currently watching: ξαναβλεπω την πρωτη σεζον του elementary γιατι ειναι comfort show και θελω να εχω κατι να παιζει ενώ κάνω δουλειες

sweet, savory, or spicy?: χμμμμ savory

currently working on: πολυ καλη ερωτηση. θεωρητικα μιλωντας δουλευω στο wip μου που θα το προσπαθησω για το nanowrimo (and fail αλλα τουλαχιστον θα προχωρησει μεχρι ενα σημειο) που εχει να κανει με εναν sad old cowboy, εναν ιερεα, το found family τους και πως ο ενας σωζει τον αλλον. αλλα με επιασαν τα brainworms και δουλευω σε ενα μικρο hurt/comfort fic για την σειρα lupin. θα δουμε πως θα παει και αυτο.

tags: @iveneverbeenmorestressedinmylife @alalumin @portokali @loukoumia @amaliatheartist @brothebro και οποιο αλλο θέλει να το κανει!

[aestharia]

Έχεις τοξικους γονείς;

Καθολου προσωπικη ερωτηση

[toshiro-shomashi]

Για την σειρα που αλλαξε την ζωη μου:

Το ποστ καθαρα για προσωπικη εκφραση

Οταν ημουν 14 ειχα εναν φιλο (αποδειχτηκε παπαρας), ο οποιος μου προτεινε μια σειρα ανιμε Great teacher onizuka (GTO), υπηρχε στο γιουτιουμπ, ευκολη προσβαση, αρα αποφασισα να την δω.

Τελειωνοντας σημερα την 5η φορα παρακολουθησης και βλεποντας καθε φορα τα μαθηματα της σε διαφορετικες φασεις της ζωης μου, αποφασισα να γραψω την δικη μου μαλακια εδω, μοιραζοντας (οχι οτι περιμενω να διαβασει κανεις εκθεση) την δικη μου ��μπειρια και πώς με επηρεασε η εν λογω σειρα.

Η σειρουλα πραγματευεται εναν ανωμαλο, πρωην συμμοριτη, τον Eikichi Onizuka, ο οποιος θελει να γινει καθηγητης. για να ειμαι ακριβης GREAT TEACHER θελει να γινει ο φιλος. Πώς θα το κανει αυτο; ευλογη ερωτηση, αφου ο ιδιος εχει κακιστο πτυχιο, δεν ειναι το πιο κοφτερο ξυραφι, ουτε ειναι ιδιαιτερος γνωστης ή/και λατρης της αστικης ευγενειας(μπραβο του).

Απο την αρχη της σειρας, ο Eikichi μπαινει στα βαθια, αφου του αναθετουν τις "χειροτερες" ταξεις. Καλειται λ��ιπον, οχι να τους ��αθει Κοινωνικες Επιστημες -το αντικειμενο του- αλλα ζωη. Βλεποντας την σειρα αυτη , η οποια εν ετει 2023 θα χε φαει κανσελ απο το πρωτο μισο λεπτο, παρατηρει κανεις την ανορθοφοξη φυση του ως ανθρωπος. Ο τυπος δεν ειναι απλος καθηγητης σου. Ειναι φιλος σου. Θελει να κερδισει την εμπιστοσυνη σου και να κανει το σχολειο "διασκεδαστικο".

Ο Eikichi ειναι παρτακιας, ανωμαλος, εγωπαθης και χαζος. Προσεγγιζει τους μαθητες του επειδη ειναι ομοιοι του. Ποτε δεν ισχυριζεται οτι ειναι παντογνωστης ή μοναδικη πηγη της αληθειας ή αυθεντια (οπως πολλοι καθηγητες κανουν). Συμφωνα με τον ιδιο κανενα παιδι δεν ειναι σκουπιδι. Ολα αξιζουν το ιδιο. Χεστηκε αν εισαι διανοια ή κακος μαθητης. Θα σου φερθει το ιδιο γιατι ετσι ειναι. Γιατι ολοι θα κανουν κατι στη ζωη τους. Δεν κρυβει τα ελαττωματα του κι εξαλλου οταν πρεπει, αναλαμβανει τις ευθυνες του ως ανθρωπος, ενηλικος και καθηγητης. "Σκουπιζε τον δικο σου κωλο" λεει ο δασκαλος. Θυσιαζει τον εαυτο του και τις απολαυσεις του για τους μαθητες του, οχι απλα για να το κανει, αλλα επειδη η βοηθεια ειναι καθηκον του. Δεν κραταει κακιες, συγχωρει, ειναι δοτικος και μεσα στην καφριλα του, καλος ανθρωπος.

Η σειρα εχει πολυ γελιο και πολυ κλαμα. Περιλαμβανει σοβαρες θεματικες. Οταν ενας μαθητης του λχ ροσπαθει να αυτοκτονησει λογω bullying, ο Eikichi πηδαει απο την ταρατσα μαζι του για να τον πιασει. Δεν ειναι ο μεσος, στερεοτυπικος ηρωας. Δεν εχει τροπους, ειναι χυμα και τελος παντων δεν ειναι ο καπτεν αμερικα. Με ανορθοδοξους τροπους ομως, πληρως αντισυμβατικους και καποιες φορες παραβιαστικους τοσο των νομων οσο και της συμβασης των δικαιωματων του παιδιου, καταφερνει να μεταφερει αυτο που θελει, επηρεαζοντας τα κωλοπαιδα προς το καλυτερο.

Με το περας των επεισοδιων δενεσαι μαζι του. Προσωπικα τουλαχιστον αγαπω αυτη τη σειρα, αφενος επειδη με εισηγαγε στην ιαπωνικη κουλτουρα ευρυτερα κι αφετερου επειδη αποτελεσε αξιακο δεικτη για την δικη μου ζωη. Παρατηρησα οτι οποτε περναω δυσκολα, παντα γυρναω σε αυτη τη σειρα, παντα βλεπω κατι φρεσκο και παντοτε με βοηθαει να ηρεμησω. Να παρω μια ανασα και να κοιταξω γυρω μου. Εμαθα την σημασια της ευθυνης απεναντι στον εαυτο σου και στα ατομα γυρω σου, την αξια της πλακας και της αυθεντικοτητας του εαυτου σου και κυριαρχα την ικανοτητα να χαλαρωνω και να περναω καλα ακομα κι αν οι συνθηκες γυρω μου δεν ειναι ιδανικες, γιατι ποτε δεν θα ειναι. ας απολαυσω λοιπον την ζωη μου ανεξαρτητως του καθε μαλακα χ και του τι θα πει ο καθε παπαρας ψ. στην τελικη "μην αγχωνεσαι. ολα θα πανε καλα. κι ας παρει χρονο. τουλαχιστον περνα ομορφα. η ζωη ειναι μικρη".

Και γι'αυτο ευχαριστω Tooru Fujisawa για το αριστουργημα που λεγεται GTO. Κι Eikichi Onizuka που ησουν απο τους πρωτους φιλους κι ο καλυτερος δασκαλος μου.

Υ.Γ. ισως επιστρεψω για καμια διορθωση

[xehasmenesithakes]

2018.Διακοπες στην Αλεξανδρουπολη.Σε σχεση τοτε εγω.Μια γνωστη του πατερα μου ηταν εκει και μας προτεινε εμενα και τον αδερφο μου να βγουμε με τον γιο της και την κορη της.Το ιδιο βραδυ θα τους περιμεναμε στον φαρο της Αλεξανδρουπολης. «Εσεις ειστε;» λεμε με την ελπιδα οτι ειναι αυτοι και δεν θα γινουμε ρεζιλι, «εμεις» απαντανε. Και εκει νομιζω κοιταξα πρωτη φορα μεσα στα ματια του ανθρωπου,που αν θα με ρωτησεις μεχρι και σημερα,αυτα τα ματια θελω να κοιταζω οσα χρονια και αν περασουν.Δεν ειπαμε πολλα,σχεδον τιποτα.Κοιταζομασταν λιγο.Σαν να ντρεπομασταν.Αυτο ηταν,γυρισαμε στην πολη μας και δεν ξαναμιλησαμε.Περασε σχεδον 1 χρονος,χωριζω εγω και την ιδια περιοδο χωριζει και αυτος.Ηταν απλα σαν να επρεπε να γινει,και εγινε.Και ηταν υπεροχο οπως ηταν.Και ταξιδια παντου και εκδρομες και συναυλιες και ξενυχτια με μπυρες και χιλιομετρα πολλα γιατι σπουδαζα μακρια αλλα δεν με πειραζε.Δεν με πειραζε καθολου.Τα χρονια περασαν και φτασαμε στο περσινο καλοκαιρι.Ειχαμε καπως ψυχρανθει και αποφασισαμε να ακυρωσουμε τις διακοπες που ειχαμε κανονισε μαζι.Βασικα εγω φταιω,εγω του ζητησα λιγη αποσταση γιατι δεν ημουν καλα ψυχολογικα.Οχι αυτο που λενε «θελω λιγο χρονο να κατσω σε αλλον να σκεφτω»,δεν ηθελα να χαθουμε ουτε να μην μιλαμε,τουλαχιστον να μην παμε διακοπες μαζι.Ειχα δικιο μετα απο 10 μερες ηταν παλι ολα καλα.Πηγαμε σε ενα φεστιβαλ που γινεται στην πολη μου και αφου βρεθηκαμε και επιτελους θυμηθηκα πως ενιωθα καθε φορα που κοιτουσα στα ματια του,ερχεται ο πρωην μου.Λιωμα,να φωναζει και να βριζει.Στο τελος βρεθηκα να φταιω γιατι δεν μπορουσε να πιστεψει οτι δεν ετρεχε τιποτα και δεν μπορουσε να καταλαβει πως μετα απο τοσα χρονια ασχολειται ο αλλος ακομα μαζι μου.Μου ζητησε να χωρισουμε.Δεν ειχα λογο να ειχα εγωισμο σε κατι τοσο ομορφο.Μου ζητησε να τον αφησω να σκεφτει αν οντως τον αγαπαω.Το σεβαστη��α.Μετα απο λιγες μερες που ξαναμιλησαμε δεν ηταν ο ιδιος ανθρωπος.Τον ρωτησα ευθεως αν πηγε με αλλη,η απαντηση ηταν θετικη.Και εμενα ο κοσμος μου εσπασε γιατι εγω δεν τον ειχα προδωσει ποτε και ας πιστευε τα χειροτερα για εμενα,και εκει πονεσα γιατι ηξερα οτι ποτε ξανα δεν θα ηταν το ιδιο.Το καλοκαιρι τελειωσε,εφυγα και πηγα στην πολη που ζω πλεον.Εγινα θυμα.Για τρεις μηνες παραπονιομουν οτι με ειχε παρατησει ενω εγω ημουν αυτη που ειχε γινει χαλι.Εμπαινε και εβγαινε στην ζωη μου συνεχεια χωρις ομως να θελει να ειμαστε μαζι και εγω το επετρεπα.Μου ζητουσε ενα παιδι επιμονα να βγουμε.Βγηκα με την σκεψη οτι κατι θα αλλαξει μεσα μου,δεν αλλαξε τιποτα.Ειπα πως δεν ειμαι για πολλα και πηγα σπιτι μου.Το βραδυ σκεφτομουν οτι ισως πρεπει να το προσπαθησω,δεν γινοταν να περιμενω αλλο για κατι που δεν θα γυρισει ποτε,και εκεινη την ωρα χτυπησε ξανα το τηλεφωνο μου.Ηταν 1:30πμ.Μιλησαμε μεχρι τις 7:30.Αφου ξυπνησα,εκλεισα εισητιριο για Αθηνα.Μπηκα στο λεωφορειο χωρις να το ξερει κανεις.Εφτασα Αθηνα,πηρα και αλλο λεωφορειο για να φτασω στην πολη του,χτυπησα την πορτα,ανοιξε και δεν το πιστευε.Με ρωτησε τι εκανα εκει.Του ειπα οτι την απαντηση στην ερωτηση «με αγαπας;» εγω την εδωσα με το χτυπημα της πορτας.Εμεινα εκει 3 μερες.Εξακολουθουσε να μην πιστευει οτι ημουν αθωα τοτε.Το τελευταιο βραδυ καθως κοιμοταν εκλαιγα με λυγμους γιατι ηξερα οτι εκεινη ηταν η τελευταια φορα που τον εβλεπα.Το επομενο πρωι ξυπνησε και μου χα��δεψε τα μαλλια.Ξυπνησα και τον ειδα να δακρυζει.Τον αγκαλιασα σφιχτα και αυτος εφυγε για την σχολη.Του εγραψα ενα γραμμα,του εξηγησα πως δεν ξερω αν φευγω ευτυχισμενη η στεναχωρημενη,αλλα τουλαχιστον ξερω οτι φευγω ολοκληρη και οχι μιση.Εγραψα πολλα.Αφησα και υστερογραφο,παντα μου αρεσαν.Δεν ηταν μεγαλο,ηταν απλα ενα «προσπαθησα ρε γαμωτο»·

Θα ξανανιωσω ποτε ετσι με αλλον ανθρωπο;

Ουφ.Ομορφο ρε.Εννοω οτι ετσι ειναι οι ανθρωπινες σχεσεις,παρα το τελος τους,ομορφες.Αν θα ξανανιωσεις ετσι με αλλον ανθρωπο;Χμ..Μαρεσει να σκεφτομαι οτι αυτος ο ερωτευμενος εαυτος μας που κανει τις υπερβασεις και ζει χτυποκαρδι στο χτυποκαρδι ειναι μεσα μας,οι αλλοι μας τον βγαζουν προς τα εξω αλλα οταν φευγουν δεν τον παιρνουν μαζι.Ναι αν με ρωτας,πιστευω θα νιωσεις ξανα ετσι εντονα,με τον ιδιο τροπο;μαλλον οχι.Δεν θα χε νοημα κιολας αν το ζουσες ξανα και ξανα …αλλα δεν πρεπει να ζουμε εν αναμονη του ερωτα.Ειναι εθιστικος αλλα μην κυνηγας το συναισθημα ,η μαγεια ειναι στα ατομα που στο ξυπνανε,υπαρχουν υπεροχοι ανθρωποι εκει εξω

[tatiantam]

Πως σε φωναζουν τα ατομα που σε αγαπανε;

Τατιανα, Τατ, Τατιανακι, μαργαριτα, λουλουδι, μπουγελοφατσα, Ροζζζεετααα

τι γλυκοσυνατη ερωτηση💌