#yalom

[thepursuitofunderstanding]

The more unlived your life, the greater your death anxiety. The more you fail to experience your life fully, the more you will fear death.

Irvin Yalom

[pgasiorek]

Branie odpowiedzialności, czyli dawanie odpowiedzi

O „Drodze rzadziej przemierzanej” Morgana Scotta Pecka pisałem bodajże tydzień temu, natomiast o „Darze Terapii” Irvina D. Yaloma wspominałem zaledwie wczoraj. Dziś znów nawiąże do obu tych książek w związku z kwestią brania odpowiedzialności. To w ogóle bardzo ciekawy i niezmiernie ważny w kontekście pomagania temat, choć – taka uwaga na marginesie – odnoszę czasem wrażenie, że jego ranga nie zawsze jest wystarczająco uwypuklana. Yalom* pisze wprost, że jeżeli zmiana ma być istotna i trwała, musimy przekonać naszego klienta/pacjenta do wzięcia odpowiedzialności, czyli uznania własnego udziału w tym, co jest przyczyną cierpienia i zwrócić mu uwagę na rolę jaką sam w tym wszystkim odgrywa. Wyobraźmy sobie kogoś opowiadającego w jak ciężkich warunkach przyszło mu dorastać i  aktualnie funkcjonować i właśnie tym tłumaczącego nadużywanie alkoholu. Pijący, agresywni rodzice i tacy sami koledzy ze szkoły i podwórka; praca, gdzie normą jest rozpoczynanie dnia od przynajmniej piwa, mieszkanie na kredyt, którego raty pochłaniają większą część zarobków, wycofana, niewspierająca żona, obojętne, żyjące poza domem dzieci itd. Także i tutaj konieczne jest znalezienie i pokazanie obszaru za który ten człowiek ponosi odpowiedzialność. W przeciwnym razie nie będzie szans na zmianę, gdyż przyjmując taką optykę i zgadzając się, że problem jest rezultatem zewnętrznych okoliczności na które ma się bardzo niewielki wpływ lub nie ma się go wcale, nic nie można by było zrobić. A przecież –  choć prawdą jest, że ktoś taki w życiu nie miał i nie ma lekko –  prawdą jednak nie jest, że na nic nie ma wpływu. Musi zatem istnieć jakiś obszar, za który mógłby wziąć odpowiedzialność. Jest on tym, nad którym możemy realnie razem pracować. Yalom nazywa to tak: „Nawet jeżeli 99% zła, które ci się przytrafia to wina kogoś innego, ja chcę się przyjrzeć temu jednemu procentowi – części, za którą odpowiedzialny jesteś ty. Musimy się przyjrzeć roli, jaką odgrywasz, nawet jeżeli ta rola jest bardzo ograniczona, ponieważ to tutaj mogę ci najbardziej pomóc.”** Peck natomiast w „Drodze rzadziej przemierzanej” ujmuje to w ten sposób: „Nie rozwiążemy problemu, jeśli powiemy sobie: „To nie jest mój problem”. Nie rozwiążemy problemu, modląc się o to, żeby ktoś inny go za nas rozwiązał. Aby móc rozwiązać jakiś problem, muszę sobie powiedzieć: „To jest mój problem i to ja muszę go rozwiązać”. Mnóstwo ludzi chce jednak uniknąć bólu związanego ze swoimi problemami i mówi sobie: „Ten problem ściągnęli na mnie inni ludzie albo okoliczności społeczne, na które nie mam wpływu, a więc inni ludzie albo społeczeństwo powinni rozwiązać za mnie ten problem. Tak naprawdę to nie jest mój osobisty problem”.”***

*”Dar terapii. List otwarty do nowego pokolenia terapeutów i ich pacjentów” Irvin D.Yalom, wyd. Czarna Owca 2023, str. 193 **”Dar terapii. List ...” Irvin D.Yalom, wyd. Czarna Owca 2023, str. 194 ***Morgan Scott Peck „Droga rzadziej przemierzana” Tłum.: Tomasz Bieroń. Zysk i S-ka Wydawnictwo s.j., Poznań 2016

[elifezgi]

Uykum gelsin diye kitap okuyayım dedim, uykum yok ve kitap bitti. Ölümden korkmayanlara iyi geceler 👾

[boldlymagnificentperson]

13esima: I. Yalom, Il problema Spinoza, Neri Pozza

Paolo Pisoni, dopo averci proposto Le lacrime di Nietsche, ci segnala sempre dello stesso autore Il problema Spinoza, la cui storia si intreccia con quelle della seconda guerra mondiale. Simone Vaccarino a proposito di questo libro commenta: “Grandissimo libro: da leggere assolutamente !!!!” Dalla presentazione dell’editore: Estonia, 1910. Il diciassettenne Alfred Rosenberg, accusato di aver…

[poshpeppermint]

Trotz meiner Liebe zu Literatur war die Medizin niemals eine falsche Entscheidung, weil ich mich immer für die Naturwissenschaften, insbesondere für Biologie, Embryologie und Biochemie, begeisterte. Und dann war da auch dieser dringende Wunsch, zu helfen und anderen weiterzugeben, was ich damals damals in meiner schwierigen Situation von Dr. Manchester bekommen hatte.

Wie man wird, was man ist (Irvin D. Yalom)

[aituoiriccioliri-belli]

Portami a casa, anche se non so più dov'è.

[soul-doc]

Yalom as a child

As I was sharing the existentialism article the other day a strange thought occured to me to write a comic of Yalom as a child in some sort of existential crisis. As I still do not possess much in the way of drawing skills I went to my old pal AI to see if I could get some imagery for this piece. I think I originally thought it could be a funy little addition to my usual posting distractions,…

[aziakeys]

Bertha is a cornucopia of mystery, protection, and salvation! Josef Breuer calls this love. But its real name is prayer. Parish priests, like my father, have always protected their flock from Satan. They teach that Satan is the enemy of faith, that in order to undermine faith, Satan may assume any guise—and none more dangerous and insidious than the cloak of skepticism and doubt. But who will protect us—the holy skeptics? Who will warn us of threats to the love of wisdom and hatred of servitude? Shall that be my calling? We skeptics have our enemies, our Satans who undermine our doubting and plant the seeds of faith in the most cunning places. Thus we kill gods, but we sanctify their replacements—teachers, artists, beautiful women.

-- When Nietzsche Wept

[centrumobecnosci]

#relacja #w #parze #otwarta #na #rozwój #psychoterapia #pary #centrumobecności #doświadcz #cytat #yalom (w: Centrum Obecności) https://www.instagram.com/p/CpcDSqbtYdl/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[thoughtkick]

Despair is the price one pays for self-awareness. Look deeply into life, and you’ll always find despair.

Irvin Yalom

[thepursuitofunderstanding]

The question of the meaning of life is, as the Buddha taught, not edifying. One must immerse oneself into the river of life and let the question drift away.

Irvin Yalom

[pgasiorek]

Przymierze, związek, przyjaźń?

https://www.czarnaowca.pl/kategorie/psychologia/dar-terapii,p1724700082 | https://www.czarnaowca.pl/irvin-d-yalom,s794395460 Książka „Dar terapii. List otwarty do nowego pokolenia terapeutów i ich pacjentów”*, Irvina D. Yaloma jest zbiorem niezbyt długich, stosunkowo luźno powiązanych ze sobą tekstów, które można czytać wyrywkowo.  Sięgam po nią czasem w wolnych chwilach. Dziś rano znów wpadła mi w ręce otwierając się na stronie 245 i krótkim eseju pt. „Terapia jako kostiumowa próba życia” . Yalom pisze tam o przyjaźni między pacjentem a terapeutą stwierdzając, że ta jest warunkiem koniecznym – choć niewystarczającym –  powodzenia procesu terapeutycznego. Udało mi się odszukać angielski oryginał i faktycznie pada tam słowo friendship**. Muszę przyznać, że tym kontekście jest ono dla mnie dość zaskakujące. Dotąd spotykałem się raczej ze związkiem (względnie relacją lub przymierzem) terapeutycznym, który rzeczywiście jest jednym z podstawowych czynników leczących w terapii. Czy jednak w odniesieniu do relacji między pacjentem a terapeutą można mówić także o przyjaźni? Prawdopodobnie jest to wynikiem moich osobistych przekonań, ale jak dla mnie niezbyt. Po prostu uważam, że przyjaźń zarezerwowana jest jednak dla relacji między ludźmi znającymi się długo i będących zaangażowanym w swoje sprawy w znacznie szerszym zakresie emocjonalnym i tematycznym niż jest to możliwe do osiągnięcia podczas nawet i miesięcy regularnych sesji. Być może - piszę to teraz bez grama ironii - mój sceptycyzm wynika stąd, że nie jestem jak Yalom terapeutą humanistyczno-egzystencjonalnym lub po prostu terapeutą pomagającym w większym zakresie niż tylko uzależnienia i patrząc szerzej zgadzałbym się, że przyjaźń w tym znaczeniu jest jak najbardziej na miejscu... Nie uda mi się teraz tego rozstrzygnąć, zresztą nie jest to też tak naprawdę ważne. Istotne, że nie muszę przecież mówić o przyjaźni w relacji z pacjentem, by budować z nim takie przymierze, które przy wzajemnym szacunku i zrozumieniu pozwoli nam pójść razem do przodu w pożądanym kierunku. *”Dar terapii. List otwarty do nowego pokolenia terapeutów i ich pacjentów” Irvin D.Yalom, wyd. Czarna Owca 2023 **”Friendship between therapist and patient is a necessary condition in the process of therapy—necessary, but not, however, sufficient." Irvin D. Yalom „The Gift of Therapy. An Open Letter to a New Generation of Therapists and Their Patients”, HarperCollins e-books, Chapter 61, p. 182

[perfectfeelings]

If you want to choose the pleasure of growth, prepare yourself for some pain.

Irvin D. Yalom

[boldlymagnificentperson]

13esima: I.D. Yalom, Le lacrime di Nietzsche, Neri Pozza

Paolo Pisoni ci segnala i tre libri di Yalom dedicati a Nietzsche, Spinoza, Schopenhauer. Iniziamo dal primo. Nelle prossime settimane vedremo gli altri. Peraltro Sandro Frera, che lo aveva già segnalato, ci scrive che “vale la pena di leggerli tutti e tre, anche se la mia personale classifica dei tre vede al primo posto (più bello) Nietzsche, seguito da Shopenhauer e buon ultimo Spinoza. Ma…

[perfectquote]

If you want to choose the pleasure of growth, prepare yourself for some pain.

Irvin D. Yalom

[quotefeeling]

If you want to choose the pleasure of growth, prepare yourself for some pain.

Irvin D. Yalom