#xəlifə

[bilinmeyen-heqiqetler]

I İslamı ilk qəbul edənlərdən olan hz. Osman həyatı boyu Peyğəmbərimizə yaxın olan insanlardan olmuşdur. Xəlifə olmadan əvvəl də İslam əxlaqının yaşanmasında və yayılmasında böyük xidmətləri olmuşdur. Hz. Ömər şəhid edildikdən sonra şura heyəti tərəfindən xəlifə seçilmiş və bu xidmətlərinə yeniliklər əlavə etmişdir. Bədr müharibəsindən başqa Peyğəmbərimiz hz. Məhəmmədin bütün döyüşlərində iştirak etmişdir. Hz. Osmanın xəlifə seçilməsinə heç kim etiraz etməmiş, hər kəs ona beyət etmişdir. Hz. Əbubəkrin təbliği vasitəsilə müsəlman olan hz. Osman üstün əxlaqı və gözəl danışığı ilə bütün möminlərə nümunə olan dəyərli əshabələrdən biri idi. Çox gözəl və təsirli nitqə sahib olmasından əlavə, yaddaşı çox güclü idi və Quranı əzbərləmişdi. Bundan əlavə hz. Osman vəhy katibliyi edərək də İslama böyük xidmət etmişdir. Yalnız Allahın məmnuniyyətini və Onun sevgisini qazanmağı özünə məqsəd edən hz. Osman Allahın ona nəsib etdiyi maddi gücü tamamilə İslam əxlaqının yayılması və müsəlmanların rifahı üçün sərf etmişdir. Yaşadığı dövr üçün böyük pul olan iyirmi min dirhəm ödəyərək Ruma quyusunu satın almış, Mədinəi-Münəvvərədə şirin su çatışmamazlığı olduğundan bu quyunu müsəlmanların xidmətinə vermişdir. Bununla bərabər, İslamın ən güclü ordusunun yaradıldığı Təbük səfərində ordunun üçdə birini hz. Osman təchiz etmişdir. Onun bu köməyindən sonra ordunun heç bir ehtiyacının qalmadığı rəvayət edilir. Ayrıca Mədinədə qıtlıq olduğu bir dövrdə hz. Osmanın Şamdan gələn yüz dəvə yükü buğda karvanını satın aldığı, daha sonra da bunları Mədinədəki kasıblara, əshabı-kirama pulsuz payladığı, yüz dəvəni də kəsib kasıblara yedirtdiyi rəvayət edilir. Hz. Osmanın İslam əxlaqının yayılmasındakı ən böyük xidmətlərindən biri, şübhəsiz, xilafəti dövründə Quranı çoxaldılıb İslam mərkəzlərinə göndərilməsi olmuşdur. Hz. Osman dövründə dini qurum yaradılaraq Quranın nüsxələri çoxaldılmışdır. Hz. Osmana bu böyük və şərəfli xidmətinə görə Quranı yayan mənasında "Naşirül-Quran" ləqəbi verilmişdir. (ardı rəydə) #quran #islam #dinipaylasimlar #Allah #namaz #dua #din #osman #hzosman https://www.instagram.com/p/CjCmI5zMcFY/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[bakiyayagdiyagislar]

İmam Zeynul Abidin (ə)

Məqam, mənəviyyat və qəlblərə nüfuz cəhətdən elə bir kəs idi ki, Məkkədə təvaf edən cəmiyyətin toplusuna daxil olduğu zaman ixtiyarsız olaraq hamı ona yol açır, o da “Qara daşa” toxunmağa başlayır. Cəmiyyətin çoxluğundan təvaf edə bilməyən, Hişam ibn Əbdül Məlik (zəmanənin xəlifəsi) cəmiyyətin çoxluğundan və ona yol verilməməsi səbəbindən bir kənarda oturub bu mənzərəyə tamaşa edir və İmam Zeynul-abidinin (ə) əhalinin qəlbində olan ehtiramına və nüfuzuna məəttəl qalmışdı. O kimdir ki, belə bir əzəməti var deyə soruşur. Fərəzdəq adlı məşhur şair, onun cavabında həzrəti vəsv edərək, Hişama buyurur: “Tanımırsan, yoxsa özünü tanımamazlığa vurursan? O elə bir şəxsdir ki, Bətha ölkəsi onun möhkəm qədəmlərinin izini tanıyır. Allahın evi, Beytul- həram və başqa yerlər onu yaxşı tanıyır...” Bəli! Fərəzdəq bu uzun şerində onun əzəmət və məqamını şərh edir (bu qısa bəhsdə bütün mətləbə işarə etməyə fürsət yoxdur).

İslamda Hüquq Nəzəriyyəsi-kitabından

[mahmudtofiq]

۩Mərhəmətli, Rəhmli Allahın adı ilə۩

38.26: Ya Davud! Biz səni yer üzündə xəlifə etdik. Buna görə də insanlar arasında ədalətlə hökm et, nəfsdən gələn istəklərə uyma, yoxsa onlar səni Allah yolundan sapdırar.

23.30: Həqiqətən, Biz imtahana çəkirik!

[imamhesenmescidi]

İmam Həsən Məscidi rəsmi- Facebook hesabı: https://www.facebook.com/imamhesenmescidi/ İnstagram hesabı: https://www.instagram.com/imamhesenmescidi/ Youtube kanalı: https://www.youtube.com/channel/UCaHou-WlNY3AJhctZBoHBQw

Videonu paylaşmaq, editləmək, materialdan istifadə etmək halaldır.

***Tag: #din, #islam, #Allah, #məscid, #müsəlman, #moizə, #söhbət, #Eldayaq, #Huseynov, #imam, #cümə, #dualar, #namaz, #ibadət, #ramazan, #oruc, #xüms, #sədəqə, #nəzir, #əxlaq, #məntiq, #elm, #xristian, #yəhudi, #quran, #HəzrətƏli, #HəzrətHuseyn, #HəzrətHəsən, #HəzrətZəhra, #İmamMehdi, #imam, #peyğəmbər, #Muhəmməd, #mömin, #əhvalat, #sürə, #ayələr, #İncil, #Tövrat, #Furqan, #təqva, #iman, #gecənamazı, #Muhərrəmayı, #əzadarlıq, #Binə, #Sovxoz, #sualcavab, #elmibəhs, #müzakirə, #mübahisə, #ixtilaf, #hədis, #alim, #məddah, #hekayə, #RəsulAllah, #Azərbaycan, #Bakı, #mədrəsə, #Hac, #Kərbəla, #Məşhəd, #İran, #İraq, #Kazimeyn, #Nəcəf, #İmamRza, #İmamBagir, #İmamSəccad, #HəzrətZeynəb, #HəzrətQasim, #HəzrətƏbəlfəzl, #İmamCavad, #İmamMusa, #İmamKazım, #İmamTəqi, #İmamNəqi, #Yezid, #İbnZiyad, #Muaviyə, #Əhlibeyt, #Ömər, #xəlifə, #xilafət, #muharibə, #Məkkəşəhəri, #Mədinəşəhəri, #təfsir, #təlim, #tədbir, #yardım, #orucluq, #hökmlər, #şəriət, #risalət, #elmiizah, #araşdırma, #kitab, #yaradılış, #qeybət,

[aliibrahimovofficial]

29 may 29-cu Osmanlı və 116-cı İslam xəlifəsi Əbdülməcid Əfəndinin doğum günüdür. Allah Sultanımıza rəhmət etsin inşallah. Atası Sultan Əbdüləziz, anası Heyranıdil Qadındır. 29 may 1868-ci ildə İstanbulda dünyaya gəlmişdir. Atasının 1876-cı ildə taxtdan endirilməsindən sonra ikinci məşrutiyyətə qədər sarayda qapalı bir həyat yaşadı. Bu əsnada əcnəbi dillər öyrəndi. İncəsənətə, xüsusilə də rəsmə marağı vardı. Əmisinin oğlu Mehmed Vahidəddinin 4 iyul 1918-ci ildə taxta çıxmasıyla vəliəhd elan olundu. Birinci Dünya müharibəsindən sonra İstanbulun işğalı illərində Sultan Vahidəddinin bəzi hərəkətlərini açıqca tənqid etməyə başladı. O illərdə işğalçılara qarşı mübarizə aparan milli ordunun lehinə bəyanatlar verirdi. Hətta bir müddət sonra Ankaraya getmək istəsə də, azadlıq hərəkatının başında Osmanlı sülaləsindən birinin olmasını istəməyən ingilislər onu nəzarət altına aldılar. TBMM 1 noyabr 1922-ci ildə 431 saylı iki maddədən ibarət bir qanunla səltənət və xilafəti bir-birindən ayıraraq səltənəti ləğv etdi. Beləliklə, Osmanlı sülaləsinə qarşı ilk addım atıldı. Həmin qanunun ikinci maddəsində xəlifəliyin Osmanlı ailəsinə məxsus olduğu, TBMM tərəfindən bu ünvanın Osmanlı ailəsindən ən layiqli şəxsə veriləcəyi qeyd edildi. Ancaq 3 noyabrda baş tutan cümə salamlığına Sultan Vahidəddinin həm padşah, həm də xəlifə olaraq qatılması vəziyyəti gərginləşdirdi. Nəhayət, Sultan Vahidəddin 16 noyabrda “vətən xaini” elan edildi və həmin gecə ingilis zirehli gəmisiylə ölkəni tərk etdi. Bu hadisədən sonra xəlifəliyin boş qaldığını elan edən TBMM 19 noyabrda Əbdülməcid Əfəndini xəlifə seçdi. “Xəlifeyi-müslimin” ünvanıyla 24 noyabr günü Topqapı sarayındakı Hırka-ı Şərif otağında keçirilən mərasimlə xəlifə elan olundu. Bu mərasimə TBMM-nin təmsilçisi olaraq Rüfət Paşa və Xoca Müfid Əfəndi də qatılmışdı. İlk dəfə ərəbcə deyil, türkcə dua edildi. Fateh məscidində yeni xəlifənın adına Xoca Müfid Əfəndi tərəfindən ilk dəfə türkcə xütbə oxundu. Yeni xəlifə İslam aləminə bir bəyannamə nəşr etdirərək onu seçən məclisə təşəkkür etdi. Səltənətsiz bir xilafətin necə idarə olunacağı bilinmədiyi üçün o illərdə güclü müxalif qüvvələr yarandı. Cumhuriyyətin elanına qədərki dövrdə, xəlifənin ölk https://www.instagram.com/p/CeIfttGtH1w/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[oogalacak]

Bir gün Müaviyə camaat namazına rəhbərlik etmək üçün məscidə gəldi. Namazda həmişə olduğundan çox adam var idi. Müaviyənin xoşuna gəldi və özündən razı camaata nəzər saldı. Əmr ibn As onun bu halını görüb yaxınlaşıb dedi ki, çox da qürur eləmə. Bu camaatda ağıl olsaydı, Əlini seçərdilər. Müaviyənin sifəti turşudu. Namazdan sonra Əmr ibn As izn istəyib minbərə qalxdı. Xütbə etməyə başladı. Xütbənin sonunda dedi ki, Hz.Rəsuləllahdan(s) eşitmişəm ki, hər kəs dilinin ucunu burnunun ucuna çatdırsa Allah ona cənnəti vacib edər. Bu sözlərdən sonra bütün məsciddə olanlar dillərinin buruna çatıb-çatmadığını yoxlamağa başladılar. Əmr ibn As minbərin yanında əyləşən Müaviyəyə elə bunu nişan verərək camaatın ağılsız olduğunu bildirmək istəyirdi ki, gördü Müaviyə özü əbasını camaat görməsin deyə qaldırıb öz dilinin burnuna çatıb-çatmamasını yoxlayır. Minbərdən enib Müaviyəyə yaxınlaşıb qulağına dedi: ​"Bu camaat axmaqdır və elə buna görə axmaq xəlifə istəyirlər. Əli bu camaat üçün heyfdir". https://www.instagram.com/p/CAbYoGwgfks/?igshid=1il8cpsu14zw0

[todaysazerbaijan]

Düşmənlə bütün danışıqlar dayandırıldı – Dəhşətli müharibəyə DOĞRU

Düşmənlə bütün danışıqlar dayandırıldı – Dəhşətli müharibəyə DOĞRU

Liviya Milli Barışıq Hökuməti qiyamçı general Xəlifə Haftar ilə siyasi, hərbi və iqtisadi müzakirələri dayandırıb.

Hokm.az Publika.az-a istinadən xəbər verir ki, bu barədə hökumətin rəhbəri Faiz Mustafa Al-Sərrac qərar qəbul edib.

Todays.az

[bilinmeyen-heqiqetler]

I Peyğəmbərimiz həyatda ikən hədislərin yazılmasını qadağan etmişdir. Peyğəmbərimizin vəfatından sonra da dörd xəlifə olan Hz. Əbubəkr, Hz. Ömər, Hz. Osman və Hz. Əli hədis nəqlinə qarşı çıxmışdır. Eyni zamanda İbni Abbas və Abdullah ibn Məsud adındakı məşhur səhabələr də hədis nəqlinə qarşı çıxmışlar. Hz. Əbubəkrin xəlifəliyi dövrü: Əbubəkir, Peyğəmbərimizin vəfatından sonra xalqı toplamış və onlara belə demişdir: “Sizlər Allahın elçisindən fərqli hədislər nəql edirsiniz. Bu vəziyyətdə sizdən sonrakılar daha böyük anlaşılmazlıqlara düşəcək. Allahın elçisindən heç bir hədis nəql etməyin. Sizdən hədis nəql etmənizi istəyənlərə dəyin ki: Allahın Kitabı aramızda, onun halalını halal qılın, haramını haram görün.” (Zehebi, Tezkiratul Huffaz 1/3; Buxari 1-ci cild) Görüldüyü kimi ilk xəlifə Hz. Əbubəkir, Qurandan kənar başqa bir qaynaq ortaya çıxmaması barədə bunları yazmışdır: “Heç bir hədis nəql etməyin.” Diqqət yetirin “Bu qədər şahid olsa, bu hallar da olsa, doğru hədisi toplayın, yalanı atın, geriyə doğrusu qalsın…” kimi sözlər deməmiş, qəti şəkildə hədis nəql edilməməsini istəmişdir. Hz. Əbubəkir dövründə yaşayanların çoxunun Peyğəmbərimizi görənlər olduğunu və Peyğəmbərimizin bir çox sözünün ən təzə dövrü olduğunu düşünsək, Hz. Əbubəkirin bu mövzudakı rəftarı daha da mənalı olar. Hz. Ömərin xəlifəliyi dövrü Hz. Ömər digər şəhərlərdəki səhabələrə də məktublar yazaraq əllərində yazılı olan hədis məcmuələrini yox etmələrini istədi. (İbni Abdül Berr, Camiul Beyanil Elm) Hədislər, Ömər dövründə çoxalmışdı. Ömər xalqdan əllərində yazılı olan hədis səhifələrini gətirmələrini istədi. Sonra bunların yandırılmasını əmr edərək bunu dedi: “Kitab Əhlinin Mişnası kimi müsəlmanların Mişnasıdır bunlar.” (İbni Sad, Tabakat, 5/140) Hz. Ömər çox ağıllı düşünərək, musəvilərin dinlərini degenerasiya etmələrində, Tövrat xaricində Mişna adlı kitabları dini qaynaq etmələrinin təsirini görmüş və Peyğəmbərə aid edilərək dinin qaynağı halına salınmaq istənən hədislərin, bu Mişnaların funksiyasını qazanacağını anlamışdır. (ardı rəydə) #quran #ayə #ixlas #islam #iman #təqva #dinipaylasimlar #hədis #Allah #namaz #təfsir #din #səhabə #xəlifə #batil https://www.instagram.com/p/Cf9FFpaM2e2/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[listeliyi]

via Adlrın mənası - TAM SİYAHI (3-cü hissə) http://ift.tt/eA8V8J Nizami - (Ər.) 1.Üsuluna uyğun, tərkibli, nizamlı. 2.Qanun və nizama aid,- onunla əlaqədar. Nizami; Azərbaycanın ən böyük şairlərindəndir, Gəncəlidir. Nizami - Nizam, intizam. Nizamuddin - Dinin nizamı. - Dilimizdə "Nizaməddin" olaraq istifadə edilir. Nofəl - Alicənab, comərd. Novcəvan - (Fars.) Gənc, dəliqanlı. Novrəstə - (Fars.) Yeni yetişən, yeni bitən. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Novsalə - (Fars.) Gənç, təzə, kiçik. Novruz - Təzə gün. Nuran - (Fars.) Işıqlı. Nurlu, nura aid. Nurani - (Fars.) Işıqlı, işıq saçan, hörmət oyandıran, nurlu. Nuratay - (Ər.) Nurlu, ışıq saçan tanınmış kimsə. 52 Nuray - ( Ər.Tür.İbr.) İşıq saçan ay, ay Işığı, ışıqlı ay, ayın ən çox işıq saçdığı dövrü. Nural - ( Ər.Fars.Tür.) Nur, işıq al, işıqlı ol. Nuraləm - (Ər.) Kainatın nuru, aləmi işıqlandıran. Nurbaki - (Ər.) Davamlı işıqlı olan, nurlu səhər. Nurbanu - ( Ər.Tür.İbr.) Nur üzlü xanım, gəlin, şahzadə. - Nur və ba-nu'dan birləşmiş ad. Nurbay - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, işıqlı kimsə. Nurcan - ( Ər.Tür.İbr.) Canlı, nəşəli, həyat dolu. Nurcahan - ( Ər.Tür.İbr.) 1.Cahan nuru, işığı, dünyaya işıq saçan. 2.Türk-Hind imperatoru Cihangirin arvadı. Hurcəvan - ( Ər.Tür.İbr.) 1.Parlaq, şən, gənc. 2.Mərd, qorxmaz, gənc. Nurçin - ( Ər.Tür.İbr.) Nur yığan, işıq yığan. Nurdağ - ( Ər.Tür.İbr.) Nur dağı, Nurdan dağ. Nurdan - ( Ər.Tür.İbr.) Nura aid, nurdan edilmiş. Nurdanay - ( Ər.Tür.İbr.) Çox ışıqlı, çok parlaq. Nurdanə - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, parlaq və ışıqlı olan. Nurdil - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, işıqlı könül. Nurdoğan - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, parlaq biri şəkildə doğulan. Murəddin - (Ər.) Dinin nuru (ışığı), inam işığı, dinin işığı. Nurəfşan - ( Ər.Tür.İbr.) İşıqlıq verən, ortalığı işıq içində buraxan. - Nur və əfşan sözlərindən birləşmiş ad. Nurəl - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu əl. Nurər - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu insan. Nurfidan - ( Ər.Tür.İbr.) Təzə və parlaq gənc, zərif xanım. Nurgül - (Fars.) Gülün ən parlaq olanı. Nurgün - ( Ər.Tür.İbr.) 1.Nurlu gün, işıqlı gün. 2.Günün və bütün həyatın nurlu, parlaq olması. Nurhilal - (Ər.) (Bax.Nuray) İşıqlı ay. Nurxan - ( Ər.Tür.İbr.) Nurun idarəçisi, hakimi. Nurnisə - (Ər.) Nurlu qadın. Nuri - (Ər.) İşıq, İşığa aid olan. Nuridə - Gözümün işıgı. Nuriyyə - (Ər.) Işıqlı, işıqdan gəlmə. Nurqan - ( Ər.Tür.İbr.) Təmiz, aydın soydan gələn. Nurqut - ( Ər.Tür.İbr.) (Bax. Nurqan) Işıqlı, aydınlıq. Nurlan - Nur, işıq, nur saçan, parıldayan, işıqlandıran. Nurmələk - (Ər.) (Bax. Mələk). Mələk kimi saf və təmiz gözəl. Nurnigar - ( Ər.Tür.İbr.) İşıqlı, aydınlıq, sevgili. 53 Nurpəri - ( Ər.Tür.İbr.) Işıklı, pəri qədər gözəl. Nursabah - (Ər.) Aydınlıq sabah. Nursaç - ( Ər.Tür.İbr.) "Işık saç, aydınla" "işığ saçan" anlamında. Nursal - ( Ər.Tür.İbr.) IşıQ saç, çevrəni aydınla. Nursel - ( Ər.Tür.İbr.) Nur, işıq seli (axışı). Nursevən - (Ər.) Aydınlığı, ışığı seven. Nursev - ( Ər.Tür.İbr.) Işığı sev. Nursevil - ( Ər.Tür.İbr.) "Parlaq, aydın gözəllər tərəfindən sevil" mənasında istifadə edilən bir ad. Nursim - (Fars.) Aydınlıq və gümüş kimi parlaq. Nursima - (Fars.) Işıqlı, aydın üz. Nursinə - (Fars.) Işıqlı, aydın ürəklı. Nursu - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu su. Nursultan - Sultanın işığı. Nursun - ( Ər.Tür.İbr.) Sən işıq, nur kimi aydınsan. - mənasında istifadə edilən bir ad. Nurşah - (Fars.) Parlaq hökmündə. Nurşən - (Fars.) Çox, çox ışıqlı, nəşəli insan. Nurtac - ( Ər.Tür.İbr.) Nurdan tac. Nurtək - ( Ər.Tür.İbr.) İşıq kimi, parlaq. Nurtəkin - ( Ər.Tür.İbr.) (Bax Nurtək) Aydın və güvənilən, əmin. İşıq kimi. Nurtən - Bədəni işıq kimi ağ olan. Nurulla - (Ər.) Allahın nuru, Alllahın işığı. Nurvəli - (Ər.) Müqəddəs. Nurzad - (Tür.) Nurlu, aydın kimsə. Nurzən - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, ışıklı qadın. Nurzər - (Ər.) Qızıl kimi parlaq ışıq, qızılı ışıq. Nuşirəvan - ( Ər.Tür.İbr.) İranda 531-579 illər arasında hökmranlıq etmiş və doğruluğu ilə şöhrət tapmış olan Sasani şahı, "ədalətli" ləqəbiylə tanınır. Nübar - Məhsul, bar. Nürəddin - İnamın (İlahi) işığı, dinin gətirdiyi nur. Nüşabə - (Fars) 1.Agıllı və gözəl qadın. 2.İçənə ölümsüzlük verəcəyinə inanılan su, Bengi su, həyat suyu. Nüsrət - (Ər.). 1.Kömək. 2.Allahın köməyi. 3.Zəfər, üstünlük qələbə, muvəffəqiyyət. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Nüsrəddin - (Ər.) 1.Dinin kömək etdiyi. 2.Dinin müvəffəqiyyətli nümayəndəsi. O Odxan - (Tür.) 1.Atəşli hökümdar. 2.Canlı, coşqulu kimsə. 3.Atəşqanlı. 4.Dəlisov, dəliqanlı. Odman - (Tür.) Atəş kimi canlı, coşqulu, hərəkətli kimsə. 54 Oğuz - Böyük, davamlı, artan nəsil. Oğuzbala - (Tür.) 1.Oğuz uşağı. 2Güçlü, qüvvətli uşaq. Oğuzcan - (Tür.Fars) Oğuz can. Gerçək dost. Oğuzər - (Tür.) Oğuz boyundan olan igid. 2.Güçlü, qüvvətli kimsə. Oğuzxan - (Tür.) 1.İgid xan, xaqan. 2.Oğuz boylarının əfsanəvi qəhrəmanı. Oğuzqan - (Tür.) Damarlarında Oğuz qanı daşıyan. Oğuzman - (Tür.) Güclü, möhkəm, yaxşı ürəkli, dost kimsə. Oğuztan - (Tür.) Görkəmli, işıqlı. Oxdəmir - (Tür.) 1.Dəmir kimi möhkəm. 2.Gerçək, köklü dəmir. 2 Dəmirdən düzəldilmiş ox. Oksana - Allah tərəfindən bəyənilmiş. Oqtay - (Tür.) 1.Qəzəbli, əsəbi, hirsli. 2.Nəsildaş, eloğlu, hakim. Olgunay - (Tür.) Ay oldun, Aya bənzədin. Olgunər - (Tür.) Yetkin ər. Yetişmiş, yaxşı inkişaf etmiş kimsə. Yetişmiş, yaxşı gəlişmiş kimsə. Omar - Uzun ömülrlü. Orxan - (Tür.) 1.Şəhərin rəhbəri, hakimi, sərkərdə, basçı, xan qoşunları. 2.Orxan Qazi: Osmanlı imperatorluğunun ikinci padşahı. Orman - Meşə. Osman - (Ər.) 1.Bir növ quş ya da əjdaha. 2.Hz. Məhəmməd (s.ə.s) -in kürəkəni və Hz. Ömərdən sonra dövlət başçısı olan III. xəlifə. 3.Osmanlı dövlətinin qurucusu, Osman Qazi. Ozan - Aşıq. Ö Ömər - Həyat, uzunömürlü. Özbək - İgid, qəhrəman, mərd. Ömər - (Ər.) İslam Dövlətinin II. Xəlifəsi Ömər b.Xə. Dünya durduqca ədalətliliyindən bəhs ediləcək. Cənnətlə müjdələnmişdir. Haqq ilə Batili çox yaxşı ayırd edə bilən bir alim olduğu üçün Ömərül-Fərrux adını almışdır. Ömüral - (Ər.Fars.İbr) Uzun ömürlü ol. Ömürcan - (Ər.Fars.İbr) Uzun ömürlü. Kişi və qadın adı olaraqistifadə edilir.. Önay - (Tür.) 1.İrəli get, lider ol mənasında. 2.Ayın ilk günlərindəki halı, hilal. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Önel - (Tür.) Bir işin tamamlanması üçün verilən müddət, vədə, möhlət. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Önər - Qabaqcıl, öndəgedən. Öngay - (Tür.) Yupiter planeti. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Öngül - (Tür.) 1.Müqavimət göstərən, inadçı kimsə. 2.Təşviq edən. 3.Bələdçi. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Örən - (Tür.) 1.Köhnə quruluş ya da şəhər qalığı. 2.Şəhər, kənd. 3.Bir ovalıq. 4.Meşəlik yer. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 55 Örəngül - (Tür.) Yabanı gül. Özaslan - (Tür.) Aslan kimi güclü, soylu kimsə. Özbək - (Tür.) 1.İgid, cəsur, özü güclü. 2.Orta Asiyada yaşayan bir Türk boyu və bu boydan olan kimsə. 3. Dərə, çay. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Özbən - (Tür.) "Gerçəkdən mən" anlamında istifadə edilən bir ad. Özbir - (Tür.) Özü, sözü bir olan kimsə. Özcan - (Tür.) Candan, səmimi, içdən, həqiqətən dost olan kimsə. Özdəmir - (Tür.) Özü dəmir kimi güçlü. Özəndər - (Tür.) Nadir tapılan, yaradılışda olan, qiymətli. Özəngin - (Tür.) Özü sağlam, dürüst olan kimsə. Özəngül - (Tür,) Özünə diqqət göstərən gözəl qadın. Özənir - (Tür.) Çalışan, Cəhd göstərən, ən yaxşısını etməyə çalışan. Özərxan - (Tür.) İgid, cəsur xan. Özgənay - (Tür.) Özü geniş, rahat, sakit kimsə - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Özgür - (Tür.) 1.Öz-özünə hərəkət etmə, davranma qərar vermə, gücü olan. 2.Tutulmayan, azad. Başqasının köləsi olmayan, müstəqil. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Özgüvən - (Tür.) Özünə güvənən. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Öznur (Tür.) Özü ışıqlı, aydınlı kimsə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Özpolad - (Tür.) Er. - Özü polad kimi sağlam olan. P Pakizə - (Fars.) Təmiz, pak, saf, xalis, ləkəsiz. Parlanur - (Tür.) Nur kimii parla, parla nur. Paşa - (Tür.) 1.Padşah. 2.General. 2.Osmanlı dövlətində yüksək rütbəli əsgərlərə verilən ad. Peyman - (Fars.) Söz vermək, and, əhd, vəd, sözvermə. Peymanə - (Fars.) Böyük qədəh, şərap badəsi. Pəhləvan - (Fars.) 1.Güləşi. 2.Boy- buxunlu, cüssəli adam, güçlü kimsə, igid. Pənah - Arxa, dayaq, havadar. Pəri - (Fars.) Gözəl qadın şəklində mifik məxluq. 2.Gözəl, füsünkar, gözəl qadın və ya qız. Pərizad - (Fars.) Anadan pəri kimi doğulan, gözəl. Pərizə - (Fars.) 1.Qırmızı qızıl. 2.Odda bişirilən çörək. Pərva - (Fars.) 1.Qorxu, çəkinməklik. Pərvanə - Vəfali, sədaqətli. Pərvər - (Fars.) Bəsləyən, bəsləyici, yetiştirən, yetiştirici, qoruyan, tərbiyə edən. Pərvin - (Fars.) 1.Ülkər ulduzu. Yeddi (və ya altı) ulduzlardır ki; iki-iki qarşılıqlı dayanarlar və Ayın keçdiyi yerlərə yaxın görünərlər. 2.Yeddi qardaş ulduzdan ən balacası. Pərviz - (Fars.) 1.Üstün. 2.Ələk. Süzgəç. 3.Balıq. 4.Gğzəllik, cilvə. 5.İran hökümdarı Xosrovun ləqəbi. 6. Müzəffər, qələbə gətirən. 56 Pinar - Çeşmə, bulaq. Piranə - (Fars.) Yaşlılara yaraşan şəkildə, olduqca tədbirli. Pirayə - (Fars.) üzük, zinət. Piruz - (Fars.) Kutlu, xeyirlı, uğurlu. Piruzə - (Fars.) Ka. - Mavi rəngli və dəyərli bir üzük daşı. Polad - (Ər.) Dəmir, polad. Güc, qüvvət. Poladxan - (Tür.) Poladkimi qüvvətli xan. Poladqan - (Tür.) Polad kimi güçlü soydan gələn. Pünhan - (Fars.) Gizli. Püstə - 1.Təpəcik,torpaq və ya qum yığını. 2.Subtropik ağac növü, ləpəsi yeyilən şəffaf qabıqlı meyvəsi Püstəbadam - Püstə və badam sözlərindən ibarətdir R Rabi - (Ər.) Dördüncü uşaq. Rabih - (Ər.) Yararlı, qazanclı, karlı. Rabiqə - (Ər.) Peyğəmbərin dördüncü qızı. Rabit - (Ər.) Rabitə ilə bağlı, bağlayan, birləşdirən. Nəfsini dünyadan mən edib axirətə bağlamış olan. Rabitə - (Ər.) 1.İki şeyi birbirine bağlayan şey, bağ. 2.Münasibət, ilgi. 3 Bağlılık, mənsub olma. 4.Sıra, tərtib, üsul, düzən. Rabiyə - (Ər.) Uca, yüksək yer. Raci - (Ər.) 1.Rica eden, yalvaran, diləyən. 2.Dönən, geri gələn. 3.Nisbət ve ilgisi olan, toxunan. Racifə - (Ər.) Surun qıyaməttə bütün canlıları öldürəcək olan ilk üflənişi. Racih - (Ər.) Dəyərli, üstün. Raciyə - (Ər.) 1.Rica edən, yalvaran. 2.Ümüdlü. Radi - (Ər.) Boyun əyən, qəbul edən, rıza göstərən. Radif - (Ər.) Valideynlərdə son uşaq. Radifə - (Ər.) Qiyamətdə üfürüləcək surun ikincisi. Radiyə - (Ər.) Rıza göstərən, qəbul edən, boyun əyən. Rafat - Ağilli, dərrakəli. Rafet - (Ər.) Acıma, mərhəmətetmə, əsirgəmə anlamında.- Qur'an-ı Kərimdə Nur surəsi 2- ayət. Hədid surəsi 27- ayətdə keçir. Rafi - (Ər.) Qaldıran, ucaldan, yüksədən. Allahın isimlərindəndir. Rafiə - (Ər.) Yüksəldən, qaldırmaq üçün dəstək verən. Rafih - (Ər.) Rahat və azad yaşayan. Rafiq - Yoldaş, dost, xoşxasiyyət. Rafis - (Ər.) Gözə çarpan, məşhur, gündəmdə olan. Rafiz - (Ər.) 1.Tərk edən. 2.Yollayan. 3.Buraxan. 57 Rağib (Rağibə) - (Ər.) Arzulu, istəyən, rəğbət edən. Rahdan - (Fars.) Yol bilən. Rahə - (Ər.) Ovuc içi, əl ayası. Rahi - (Ər.) Rahat, azad, dinc. Rahib - Monastırda tərki-dünya yaşayan xristian (kişi). Rahibə - Monastırda tərki-dünya yaşayan xristian (qadın). Rahilə - (Ər.) Yolçu, səfərə çıxan. Rahim (Rəhim) - (Ər.) Əsirgəyən, ağrıyan, qoruyan, mərhəmətli. - Quranda 220 yerdə zikr edilmişdir. Allahın adlarından. Rahim - 1.Rəhm olunmuş insan. 2.Rəhm edən,rəhimli,rəhvdil,mərhəmətli. Rahimə - (Ər.) Yüngül səsli, lətif danışan qadın deməkdir. Rahiyə - (Ər.) Bal arısı. Raxil - (Qədim yəhudi) Qoyun (quzu). Raid - Lider, birinci Raif (Raifə) - (Ər.) Acıması olan, mərhəmətli. Raik - (Ər.) Sadə, saf, xalis. Raikə - (Ər.) Sadə, saf, qatışığı olmayan. Rail (Railə) - (Ər.) Banis (Banisi). Raisa - Ailəli qadin. Raki - (Ər.) Namazda əyilən, rüku edən. - Quran-ı Kərimdə 4 yerdə bu mənada zikr edilmişdir. Rakib (Rakibə) - (Ər.) Hər hansı bir sahədə üstün olmağa çalışan bir kəs. Rakid - (Ər.) Hərəkətsiz, durğun, yavaş. Rakidə - (Ər.) Durgun, səssiz, hərəkətsiz. Rakim (Rakimə) - (Ər.) Yazan, çəkən. Rakin - Ehtiramlı. Rakiyə - (Ər.) İrəlidə gedən Raqib - Arzulayan, rəğbət bəsləyən. Ramazan - (Ər.) 1.Hicri (qəməri) ayların doqquzuncusu, oruc ayı. - Quranda Bəqərə surəsi 185. ayədə adı keçən ay adı. 2.Orucluq ayı. Rami (Ramiyə) Ox, güllə v.s. şeylər atan atıcı, atan, atıcı. Ramil, Ramilə - (Ər.) 1.Rəml edən, uzaqgörən, her şeyi qabaqcadan düsünən. 2.Sehrli, ovsunlu, möcüzəli, sehrli. Ramin - Uşaq, övlad, oğul. Ramis - (Ər.) Salçı, bərəçi. Ramiz (Ramizə) - (Ər.) 1.Rəmz edən, dəlalət edən, işarətləyən. 2.Simvol. , Rana (Raniyə) - (Ər.) Gözəl.. 58 Rasi - (Ər.) 1.Tərpənməyən, oynamayan, sabit, lövbər atmış gəmi dəmirləşmiş gəmi. 2.Ehtiras və tamah edən. Rasif - (Ər.) 1.Sağlam dayanıqlı. 2.Dənizin üzünə çıxmış qayalar. 3.Daş, əsas, sahil. Rasifə - (Ər.) 1.Sahil. 2.Su içində edilən sədd. Rasih (Rasihə) - (Ər.) 1.Sağlam, təməli güclü, dayanıqlı. 2.Bir elmdə, xüsusilə din sahəsində çox dərinləşmiş olan (kimsə). Rasix - (Ər.) Möhkəm, dayanıqlı. Rasil - (Ər.) Göndərilmiş. Rasim - (Ər.) Rəsm çəkən, rəssam. Rasimə - (Ər.) 1.Adət. Mərasim, törən. 2. Rəsmiyyət. Rasin - (Ər.) Sağlam, dayanıqlı, güclü. Rasiyə - (Ər.) Böyük dağ. Raşan - (Ər.) Titrəmə, titrəyiş. Rəşid (Rəşidə) - (Ər.) 1.Yetkin, ağıllı. 2.Doğru yolda olan. 3.Haqq din olan İslamı qəbul edən. Ratib - (Ər.) 1.Sıralayan, təşkil edən (kimsə). 2.Sabit, möhkəm, yerləşmiş. 2.Eyni ahəngli, müntəzəm. Ratiq - Bitişik etmək, bitişdirmək, birlikdə etmək, qarışdırmaq. * Cırıq bir şeyin parçalarını bitişdirmək. Rauf - (Ər.) Çox acıyan, çox mərhəmətli, ürəyiyumşaq, mehriban. - Allahın adlarından. Raul - Ralf adından, canavarın məsləhətçisi(Fransiz) Ravil - (Ər.) Cavan oğlan, yeniyetmə. 2. Səyahətçi. Rayət - (Ər.) - Bayraq. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Rayxan - (Ər.) Reyhan, həzz, səadət, mutluluq. Rayihə - (Ər.) Gözəl iy (ətir,qoxu). Rayixan - (Ər. Fars. İbr.) Xan bayrağı. Razi - (Ər.) 1.Boyun əyən, qəbul edən, razılaşan. 2.Sirrə aid olan, sirli İslam dünyasında məşhur bir addır. Razil - (Ər.) Seçiımiş. Raziyə - (Ər.) Ağıllı, ismətli, gözəl. Reyhan - (Ər.) 1.Gözəl qoxulu bir bəzək bitkisi. 2.Ruzi, keçimlik, rəhmət mənasına da gəlir. Rəbab - (Fars.) 1.Kamançanın bir növü. 2.Ərəb dilində dostlar mənasını verir. - Hz. Hüseynin xanımının adıdır. Rəbi - (Ər.) Bahar, ilk yaz. Rəbiyə - (Ər.) 1.Qış sonlarında edilən əkin. 2.Əvvəllər ozanların bahara girərkən böyüklərə təqdim etdikləri qəsidə. Rəbiyyə - Rəbbə yaxin olan. Rəcəb - (Ər.) 1.Hicri qəməri aylarınin yeddincisi, üç ayların ilki. 2.Dəbdəbəli, heybətli. Rəfahət - (Ər.) Bolluq. Rəfail - Allah, ilahi. Rəfaqər - (Ər.) Rəfiq, dostluq, yoldaşlıq. 59 Rəfəddin - (Ər.) İslam dininin vermiş olduğu acıma, əsirgəmə duyğusu Rəfət - (Ər.) Acıma, mərhəmət etmə, əsirgəmə. - Quran-ı Kərimdə Nur surəsi ayə 2 və Hədid surəsi ayə 27 -də keçməkdədir. Rəfxan - (Ər.) Varlıq içində yaşayan. Rəfi - (Ər.) Yüksək, uca, hörmətli. Rəfih (Rəfihə) - (Ər.) Bolluq ve rahatlıq içində yaşayan. Rəfiq - (Ər.) 1.Yoldaş, yol yoldaşı, müavin, köməkçi. 2.Qoca. 3.Ortaq, şərik. 4.Peşəyə yeni girən kimsənin rəhbər olaraq tanıdığı adam. - Quranda keçən bir addır. Rəfiqə - Yoldaş,dost (qadının). Rəfqət - (Ər.) Bələdçilik edən, yola salan, öötürən. Rəftar - (Fars.) Yellənərək, ədalı gediş. Rəğbət - (Ər.) 1.İstək, arzu. Istəklə qarşılama. 2.Bolluq rifah. Rəğibə - 1.Arzu olunan şey. 2.Böyük hədiyyə,dəyərli sovqat. Rəhbər - (Fars.) Yol göstərən, bələdçi. Rəhamət - (Ər.) Səsin incə, yavaş və şirin olması. Rəhasət - (Ər.) 1.Təzəlik, yumşaqlıq. 2.Ucuzluq. Rəhilə - Allahin sevimlisi Rəhim - 1.Rəhm edən,acıyan. 2.Anatomiyada; balalıq, uşaqlıq. 3.Qohumluq,qan qohumluğu. Rəhman - (Ər.) Rəhmdil, şəfqətl, bütün canlılara mərhəmət edən, qoruyan.- Quran-ı Kərimdə 55-dən çox yerdə zikr edilmişdir. Yenə Qurani-Kərimin 55. surəsinin adıdır. - Allahın adlarındandır. Rəhmət - (Ər.) Acıma, əsirgəmə, qoruma. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Rəhmərulla - (Ər.) Mərhəmətli Allah. Rəhmli (Rəhmiyə) - (Ər.) Acıma ilə ilgili. Rəxşən - (Fars.) Parıltılı. Işıltı. Rəxşəndə - (Fars.) Parıldayan, parıldayıcı. Rəid (Rəidə) - (Ər.) 1.Gurlayan, gululdayan. 2.Lider. Rəqanət - (Ər.) Ciddilik, gururluluk. Rəmidə - (Fars.) Hürkmüş, qorxmuş. Rəmiz - (Ər.) l.İşarə, məramını, istəyini işarə ilə ifadə etmə. 2.Əlamət, emblem. Rəmzi (Rəmziyə) - (Ər.) Rəmzlə əlaqədar, rəmzə aid, simvolik. Rəna - (Ər.) 1.Gözəl, xoş lətif, parlaq, yaraşıqlı, incı, gözəl, xoş ətirli,gözəl bir gül. 2.Çox yaxşı, çox əla. Kişi adı olaraq da istifadə edilir. Rənan - (Ər.) İnləyən, zingildəyən. Rəngidil - (Fars.) Türk musiqisində bir məqam. Rəngin - (Fars.) 1.Rəngli, parlaq rəngli. 2.Gözəl, xoş, bəzəkli. Rənginar - (Tür.) Nar rəngində olan. Rəsanət - (Ər.) Sağlamlıq, mətanət. 60 Rəsan - (Fars.) Çatanlar, yetişənlər. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Rəsanə - (Fars.) İntizar, həsrət. Rəsanət - (Ər.) Möhkəmlik, dayanıqlılıq, məlanətlik. Rəsfət - (Ər.) Möhkəmlik, dayanıqlılıq. Rəsmi (Rəsmiyə) - (Ər.) 1.Dövlətlə bağlı olan. 2.Mərasimlə edilən. 3.Çox ciddi. Rəsmigül - (Fars.) Gül kimi gözəl, gül formasında. Rəsulxan - (Ər.Fars İbr.) Hökümdarların elçisi. Rəsul - 1.Elçi, nümayəndə, səfir. 2.Peyğəmbər, nəbi Rəşad - (Ər.) 1.Ağıllı, dərrakəli, doğru yolda, haqq yolda gedən. 2.Düşüncəlilik,fərasətlilik. 3.Sultan Rəşad; Osmanlı son dövr padişahlarındandır. Rəşadət - Hünər. Rəşid - 1.Igid, qəhrəman. 2.Ağıl-kamal həddinə çatmış. 3.Düzgün,sağlam,doğru. Rəşidə - Müdrik, yetişmiş Rəvah - (Ər.) 1.Bir şeyi əldə etmədən doğan sevinc. 2.Günəş batdıqdan sonra gecə olana qədər keçən zaman. Rəvahi - (Ər.) Bal arıları. Rəvahid - (Ər.) Gurluldayan buludlar. Rəvan - (Fars.) 1.Gedən, axıcı. 2.Düz yer,hamar yer. 3.Diri,canlı. 4.Həyat, ruh, can. 5.Su kimi axıb gedən gözəl söz. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Rəvanə - (Fars) Gedən, yeriyən,göndərilən. Rəvvani - (Ər.) 1.Allahla əlaqədar. 2.Özünü bütün varlığıyla Allaha təslim edən, bütlərə inancdan uzaq, Rəyasət - (Ər.) Rəislik, başlıq, baş olma, prezident. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə ediir. Rida - (Ər.) Seçılmış. Ridvan - (Ər.) 1.Rza, razılıq, razı olma. 2.Cənnət qapısında gözləyən mələk. - Quranda 10-dan çox yerdə keçməkdədir. Rifah - (Ər.) Bolluq, rahatlıq, çətinlik içində olmamaq. Rihat - Yenilənən, yenidən doğulan. Rifqət - (Ər.) Dostluq. Riqqət - (Ər.) İncəlik, naziklik. Mehribanlıq, ağrıma duyğusu. Rima - Ağ antilop. Rimayət - (Ər.) Atıcılıq, ox, güllə, güllə kimi şeyləri almaqa usta. Risalə - (Ər.) 1.Məktub. 2.Qısa yazılmış, kiçik kitab. 3.Jurnal, məcmuə. Risaləddin - (Ər.) Dinin elçisi, peyğəmbəri. Risalət - (Ər.) Elçilik, peyğəmbərlik. Riyaz - Çəmənlər, bağlar. Riza - (Ər.) Razılıq, razı olma, məmnuniyyət, məmnuniyyət, razılıq, qəbul. Bir şeyin olmasına razılıq etmə. Qədərə müqəddərata boyun əymə. 61 Rizvan - 1.Cənnət, cənnətin gözətçisi və qapıçısı olan mələyin adı. 2.Razı qalma, xoşhallıq, məmnunluq Roman - 1.Möhkəm, bərk (Yunancadan). 2.Rimli, Romalı (Latınca "romanius" sözündən). Romeo - Zəvvar (Latın). Roza - Zanbağ ve ya qızılgül (Macar), qirmızı gül. Rövnəq - 1.Parlaqlıq,gözəllik, bəzək. 2.Müştərisi çox olan; rəvac. 2.Gülaçma çıçəklənmə. Rövşən - İşıqlı, nurlu, aydın, açıq. Röya - (Ər.) 1.Yuxu əsnasında görülən şey, arzu. 2.Xəyal, ümid. Ruhan - (Fars.) Gözəl iy verən, gözəl qoxulu. Ruhcan - (Tür.) Ruh və can adlarından mürəkkəb ad. Ruhi - (Ər.) Ruhsal, ruhla ilgili. Ruhiddin - (Ər.) Dinin ruhu, özü. Ruhnəvaz - (Fars.) 1.Ruh oxşayan. 2.Türk musiqisində bir məqam. Ruhnur - (Fars.Ər.Tür.) Nurlu, aydınlıq üzlü. Ruhişən - (Fars.Ər.Tür.) Şən, nəşəli, canlı kimsə. Ruhsal - (Tür.) Ruhla ilgili olan, ruhi. Ruhugül - (Ər.) Gözəl, təmiz, lətif kimsə, gül ruhlu. Ruhullah - Allahın ruhu. Ruxsar (Ruhsarə) - (Fars.) Yanaq. üz, çöhrə. Rumani - (Ər.) Nar dənəsi. Rumiyə - Bizans imperiyası hökmdarının qızı. Rumiyyə - Gözəl, incə qiz. Ruslan - Şir, aslan. Rusif - Bu adın mənasını tapa bilmədiyimdən öz şəxsi variantımla kifayətləndim. Farsca "ru"-nun mənası "üz" deməkdir. "Sif" isə, birinci insan olan hz. Adəmin 3-cü övladının adıdır. Onda mənası belə olur: "Sifin üzü" və ya "Sif üzlü". Kimin bu adla məlumatı varsa, xahiş edirəm bu ünvana : ariz1954@bk.ru göndərsin. Ruzgar - (Fars.) 1.Zaman, dövr. 2.Dünya, aləm. 3.Taleh. Ruzi - (Fars.) 1.Gündüzə aid, gündüzlə əlaqədar. 2.Ruzi, azuqə, qismət, nəsib, tale, bəxt, bərəkət. Ruziyə - (Fars.) Gündüzə aid, gündüzlə əlaqədar. Rübeydə - Yumşaq addımlarla gedən. Rüfət - Yüksək, uca, tanınmış. Rüxsarə - Üz, sifət, yanaq. Rüstəm - Enlikürək, boylu-buxunlu, çox böyük. Rüveydə - (Ər.) Xoş, incə, nəzakətli, Rüveydə. Rüveyhə - (Ər.) Zəriflik, incəlik. Rza - Məmnuniyyət, razılıq. S Sabah - (Ər.) Gündüzün ilk saatları, günün başlanğıcı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 62 Sabahəddin - (Ər.) Dinin gözəlliyi. Sabahnur - (Ər.) Səhər işığı, nuru. Sabbar - (Ər.) 1.Çox səbirli. 2.Atlas çiçəyi. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sabi - (Ər.) Yeddinci. Sabih - (Ər.) Gözəl, şirin, qəşəng. Sabihat - (Ər.) 1.Gəmilər. 2.Ulduzlar. 3. imanliların ruhları. Sabihə - (Ər.) Gözəl, lətif, şirin. Sabina - Qədim Italiya mədəniyyətinin nəticəsidir, Sabin tayfası(Latın). Sabir (Sabirə) - (Ər.) 1.Səbr edən, dözən, təhəmmül edən, səbirli, çətinliyə qatlaçan. 2.Tələsməyən. Sabit - (Ər.) 1.Dəyişməyən, tərpənməyən, möhkəm, igid, etibarlı. 2.Sübut edilmiş, aydın. Sabitə - (Ər.) 1.Hərəkət etməyən ulduz, planet olmayan ulduz. 2.Riyaziyyat düsturunda dəyəri dəyişməyən miqdar. Sabiyə - (Ər.) Kiçik qız uşağı, kiçik qız. Sadədil - (Ər.Fars,İbr.) 1. Təmiz ürəkli. 2. Saf, sadəlövh. Sadəgül - (Ər.Fars,İbr.) Bir gül qədər sadə, təmiz və gözəl. Sadəru - (Ər.Fars.İbr.) Gənc, dəliqanlı, sadəüzlü. Sadiq(Sadıx) - 1.Doğruluq, səmimiyyət,doğru,düz. 2.Doğruçu düzdanışan. 4.İmam Cəfərin epiteti Safi - (Ər) 1.Qatışıqsız, qatqısız, xalis, təmiz. ən yaxşı dost. 2.Yalnız, sadəcə, sırf. 3.Kəsintilərdən sonra qalan qisim, dəqiq. Safigül - (Ər.Fars,İbr.) Gül kimi, qatqısız, saf, duru, təmiz. Safinaz - (Fars.) Çox nazlı, çox naz edən. Safinur - (Ər.) Çox nurlu, çox işıqlı, təmiz kimsə. Safir - (İbr.) Mavi rəngli, qiymətli bir bəzək daşı, meteorit. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Safirə - (Ər.) 1.İncə, güzel səs. 2.fit. Safiyə - (Ər.) Qatışıqsız, qatqısız, xalis, təmiz. Saf, xalislik. Safiyət - (Ər.) Saf, təmizlik, məsumluq. Safiyəddin - (Ər.) Dini təmiz, dini pak. Sağcan - (Tür.) Sağlam kimsə. Sahib - 1.Yoldaş. Sahibə - (Ər.) 1.Yiyə, sahib. 2.Həmdəm. qoruyan, nəzarət edən. 3.Bir iş görmüş olan. 4.Hər hansı bir xüsusiyyəti olan. Sahin (Sahinə) - (Ər.) 1.Qadın. 2.Tez. 3.Qatı. 3.Çox. Sahir - (Ər.) Gecə yatmayan, yuxusuz. Sahirə - (Ər.) 1.Gecələri yatmayan, yuxusuz. 2.Cadugər, ovsunlayıcı gözəl. Sahur - (Ər.) 1.Gecə oyanıqlığı, yuxusuzluq. 2.Ramazanda şəfəqdən əvvəl yeyilən yemək. 3.Ay tutulmasının meydana gətirdiyi kölgə. 63 Sahurə - (Ər.) Sahur vaxtı doğulan qız uşaqlarına verilən bir ad. (Sahur - Ramazanda şəfəqdən əvvəl yeyilən yeməkdir.) Saxir - Ayıq, sayıq olan. Sakib - Meteor, kameta, uçan ulduz. Sakit (Sakitə) - (Ər.) 1.Hərəkətsiz olan, durğun, Sükut edən, səssiz, səssiz-səmirsiz, dinc, oynamayan. 2.Rəvan, öz halında yavaş olan. 3.Bir yerdə yerləşən, oturan. 4.Həyacanı ve ya qızğınlığı olmayan. Saqir (Saqirə )- (Ər.) Uşaq, balaca. Saqiyə - (Ər.) Diqqətli.. Salah - (Ər.) 1.Düzəlmə, yaxşılaşma, yaxşılıq. 2.Sülh, ədalət. 3.Dinə olan bağlılıq. Salahəddin - (Ər.) Dininə bağlı kimsə, ədalət İnançı. Salam - Sülh, salamatlıq. Salamat - (Ər.) Sağlamlıq. Hər cür qorxu, dərd və təhlükədən uzaq, təhlükəsizlik içindəolma. Xilasolma, qurtuluş. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Salaməddin - (Ər.) Dinin qurtuluşu. Salamullah - (Ər.) Allahın salamı. Salatın - (Ər.) Sultan, səcdə olunan. Salavat - Dualar. Saleh - (Ər.) 1.Yararlı, yaraşan, əlverişli, uyğun. Səlahiyyəti olan, səlahiyyətli. 2.Dinin əmr və qadağanlarına uyğun gələn, yaxşı əxlaq sahibi Salih - Mömin. Salihə - (Ər.) 1.Yaxşı, xoş. 2.Dinin əmr və qadağanlarına uyğun gələn, yaxşı əxlaq sahibi (qadın). - (Bax Saleh). Salman - (Tür.) 1.Özbaşına adam, sərbəst, azad. 2.Barış içində olmaq, dinclik, sülhsevər, sakit, dinc. Sami - (Ər.) 1.Eşidən, duyan dinləyən, dinləyici. 2.Yüksək, uca. Samid - 1.Yüksələn, başını qaldırıb sinəsini qabardan. 2.Heyrətdə qalan. 3.Qafil. Samin - (Ər.) Səkkizinci. Samir - 1.Səmərəli, bar verən. 2.Həmsöhbət, söhbəti dəstəkləyən. 3.Yol yoldaşı arxadaş. Samirə - Dost, rəfiqə, yoldaş, həmsöhbət. Samiyə - (Ər.) Yüksək, uca. Samiyyə - Uca, hündür. Samur - Birlik, güc. Sani - (Ər.) 1. İkinci. 2.Edən, işləyən, meydana gətirən. 3.Təmtəraqlı. 3.Yaradan. Allahın adlarından. Sanih (Sanihə) - (Ər.) Zehin və düşüncədə meydana gəlib çıxan, fikrdən doğulan. Saniyə - (Ər.) 1.Bir dəqiqənin və ya dərəcənin altmışta biri. 2.İkinci dərəcədə mülki rütbə. Sani - 1.Öyünən. 2.Parıldayan. Sara - 1.Şahzadə xanım. 2.Var-dövlət. 3.Xalis, qatqısız, təmiz. 4.Rəngi dəyişmiş olan su. 5.Hz. İbrahimin xanımı. 64 Sarac - (Ər.) 1.Qoşqu, yəhər düzəldən və ya satan kimsə. Meşin üzərində bəzək işləri görən kimsə. 2.Sirac sözünün dəyişikliyə uğramış şəkli. Sarıçiçək - (Tür.) 1.Sarı rəngli çiçək. 2.Artvində və ətrafında oynanan bir növ xalq oyunu. Sarıgül - Sarı rəngli gül. Sarvan - (Tür.) 1.Karvanbaşı,dəvənin başını çəkən,dəvə sürən. 2.Dəvə saxlayan, dəvəci. 3.Basçı, lider Savalan - Əzəmətli, böyük. Savər - (Tür.) Sağlam, gümrah, güclü kişi. Sayğın - (Tür.) Hörmət görən, sayılan, xətirli. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Saygül - (Tür.) Nadir, bənzərsiz gül, saylı gül. Sayxan - (Tür.) Ədalətli rəhbər, hökmdarların ədalətlisi, ölçülüsü. Seid - Ağa, basçı. Selda - (Tür.) Sel, daşqın su. Seldağ - (Tür.) Dağları aşan sel, coşğu. Seldanur - (Tür.) Nur seli. Selmi - (Ər.) Barışla ilgili, barışcıl. Selmin - (Ər.) Sülh tərəfdarı, sülh və sevgi hissi ilə dolu. Selnur - (Tür.) Nur seli, ışıq seli. Selva - (Ər.) 1.Bal. 2.Böyük bildirçin. Tih çölündə olduqları müddətcə, İsrail Allah tərəfindən qüdrət halvasıyla birlikdə, qarınlarını doyurmaq üçün göndərilən quş. 3.(İsp.) Ekvator da tez balta görməmiş meşə. Sera - (Fars.) 1.Saray. 2.Böyük sahib. 3.Köşk. Seval - (Tür) Sevərək al, həmişə sev. Sevan - (Tür.) Sevərək al, saxla, xatırla. -Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sevay - (Tür.) Sevimli ay. Sevcan - (Tür.) Sevimli insan, sevimli. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sevda - (Ər.) 1.Bir şeyə qarşı hiss edilən şiddətli arzu. 2.Şiddətli sevgi, məhəbbət, eşq. 3.Həddindən artıq istək, həvəs. 4.Qara sevda, xülya. 5. Hüzn, kədər. Sevəngül - (Tür.) Sevimli gül, sevgini xatırladan gül. Sevər - Sevən. Sevginaz - (Tür.) Çox nazlı, sevimli. Sevil - (Tür.) Hər zaman sevilən, bəyənilən biri olmaq tmənnası. qoy məni sevsinlər. Sevilay - (Tür.) Ay kimi hər zaman sevil. Sevinc - (Tür.) Bir haldan məmnun olmanın doğurduğu həyəcan. Sevnaz - (Tür.) Ka. - Çox nazlı sevgili. Sevnur - (Tür.) Sevgi nuru, işığı, aygınlığı. Seydulla - Məınim cənabım. Seyfəddin - (Ər.) Dini qoruyan, dinin qılıncı. inamın qılıncı. 65 Seyfəl - Qılınc Seyfi (Sefiyə) - (Ər.) 1.Qılıncla əlaqədar qılınc şəklində. 2.Əsgərliklə əlaqədar. Hərbi. Seyful - Qılınc. Seyfulla - (Ər.) Allahın qılıncı. - Əli (r.a.) -nin və Hz. Xalid b. Vəlidin ləqəbi. Seyxan - (Ər.) 1.İordaniyanın kənarında Hz.Musanın məzarının olduğu şəhər. 2.Adana düzənliyini yararaq İskəndərun körfəzinə tökülən çay. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Seyidxan - (Ər.) Xanlar başı, rəhbər. Seylab - (Fars.) Sel, sel suyu. Seylan - (Ər.) Axma, axış. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Seymur - 1.Xeyirxahlıq, nicat. 2.Sirləri üzə çıxaran, məxfi işləri açan. Seyran - (Ər.) Gəzmə, baxıb seyr etmə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Seyyid (Seyyidə) - (Ər.) 1.Bir cəmiyyətin irəli gələn şəxsi, lider. 2.Hz. Peyğəmbərin nəslindən olan kimsə. Sezən - O şəxs ki, hiss edir. Sezgin - (Tür.) Sezmə qabiliyyəti olan, duyğulu anlayışlı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sezginay - (Tür.) (Bax Sezgin). - Kişi ve qadın adı olaraq istifadə edilir. Səadət - Xoşbəxtıik, bəxtiyarlıq. Səba - (Ər.) Gündoğandan əsən yüngül külək. Türk musiqisinin ən köhnə məqamlarından. Səbinə - Sabinyanok tayfasından. Səbnur - Gecə nuru. Səbri - (Ər.) Səbirlə əlaqədar, səbrə bağlı. Səbrinnisə - (Ər.) Qadınların sabırlısı. Səcid - Allaha pərəstiş edən. Səda - 1.Səs,avaz. 2.Əks-səda. Səda - (Ər.) Səs. Əks-səda. Sədad - (Ər.) Doğruluq, haqq. Insaf, doğru və haqlı. Sədaqət - Vəfa, etibar. Səddam - Qarşi duran adam. Sədəf - (Ər.) 1.Bəzi dəniz heyvanlarının sərt, ağ və parlaq qabığı. 2.Bu qabıqdan edilmiş və ya bəzənmiş əşya. Sədri - (Ər.) Birinci, baş. Səfa - (Ər.) 1.Könül rahatlığı, xatircəmlik, rahatlıq, qayğısız və sakitolma. 2.Əyləncə, zövq, sevinc. 3.Saf,duru. 4.Tamaşa,seyr. 5.könülaçan. Səfbəstə - (Ər.Fars.İbr.) Səf bağlanmış, sıra-sıra düzülmüş. Səfər - (Ər.) 1.Bir yerdən bir yerə getmə, səfər, səyahət. 2.Döyüş hazırlığı,döyüşəgetmə. Hərb, döyüş. 3. Gəmilərin üzüb limana təkrar dönənə qədər etdikləri hərəkət. 4.Şəri baxımdan üç gün üç gecəlik (və ya on səkkiz saatlıq) yol getmək üçün adamın olduğu yerdən ayrılması. 5.Dəfə, kərə. 6.Təmiz ürəkli, dürüst kimsə. 7. Hicri təqviminin ikinci ayı. Səfinə - (Ər.) 1.Gəmi, qayıq. 2.Kosmosun cənub yarımı. 66 Səfir - (Ər.) Elçi. xarici diplomat. Səfiulla - İlahi təmizlik. Səftər - (Ər.) Düşmən səflərini yaran, igid. Səfiyyə - Səmimi, seçilmiş dost. Səfurə - Zərif, yaraşıqlı, incə. Səhhət - Dürüstlük, doğruluq. Səhra - (Ər.) Ucsuz-bucaqsız qum çöllüyü, çöl. Səhran - (Ər.) Gecələri oyaq qalan. Səhrə - (Ər.) Qaya. Kütlə. Səxavət - (Ər.) Əl açıqlığı, comərdlik. Səid (Səidə) - (Ər.) Xoşbəxt, mübarək, müqəddəs, uğurlu, məsud, savab qazanmış, Allah qatında məqbul tutulmuş. - Səhabə adlarındandır. Səkinə - (Ər.) Sakit olmaq, sükunət. Hüzur, könül rahatlığı. Səid - Xoşbəxt. Səkinə - Sakitlik, dinclik. Səlahəddin - (Ər.) Dininə bağlı kimsə. Səlihə - (Ər.) Ədalətli, mehriban. Səlil - (Ər.) Yeni doğulmuş oğlan uşağı. Səlilə - (Ər.) Yeni doğulmuş ilk qız uşağı. Səlim (Səlimə) - 1.Qüsuru, nöqsanı olmayan, sağlam, gümrah doğru. 2.Təhlükəsiz, zərərsiz, xilas olmuş. 3.Təmiz,səmimi, sülhsevər, sakit, dinc. Səlin - (Tür.) 1.Gur axan su. 2.Orta Asiyada yetişən, bəstəboy, davamlı yaşıl qalan bitki. Səma - (Ər.) 1.Eşitmə, duyma, musiqi dinləmə. 2.Göy. 3.Fələk. Səmayə - Uca, yüksək. Səməd - (Ər.) Əzəli, əbədi və uca olan və heç kimə və ya nəyə ehtiyacı olmayan, mütləq, malik olan uca Allah. - Allahın adlarındandır. (Əslində ad olaraq Saməd deyilməli - Səməd şəkilində səsləndirmək düzgün deyil). Səməndər - (Yunan) Əfsanəvi quş. Səmih (Səmihə) - (Ər.) Əliaçıq, comərd. Səmim (Səmimə) - (Ər.) Bir şeyin mərkəzi, içi, əsl qisimi. Səmin (Səminə) - (Ər.) Bahalı, qiymətli. Çox qiymətli. Səmir - (Ər.) 1.Rəfiq. 2.Xüsusiyyətli. 3.Yamac, dağ silsiləsi.4.Meyvəlı, yemişli meyvə verən. Səmirə - (Ər.) Qaymağı çalxalayıb bir yerə toplamaqdan əvvəl üstündə görünən yağ parçaları. Səmid - 1.Təmiz bişirilmiş olan kabab. 2.Təmizlənmiş, təmizlənmiş və pak olmuş. 3.Doldurulmuş bağırsaq. 4. Bir-biri üstünə yığılmış kirəmit. Sənan - (Ər.) 1.Aşiq, məcnun, vurğun. 2.Işıqlı, parlaq. Sənay - (Tür.) Ay kimisən sən - mənasında. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 67 Səncər - Şahzadə. Sənəm - (Ər.) 1.Bütpərəstlərin sitayiş etdikləri heykəl, büt, put. 2.Çox gözəl qadın. 2.Sevgili - Ad olaraq istifadə edilməz. Sənər - (Tür.) Məşhur, tanınmış kimsə. Səniyə - (Ər.) Yüksək, uca, ali. Sənubər - 1.Ucaboylu, düzqamətli. 2.Gözəlin boyu,qaməti. 3.Şam ağacı. 4.Küknar ağacı. Səran - (Ər.) Işıqlı, parlaq. Sərcan - : (Tür.) Sevimli, sevilən. Sərdar - (Fars.) 1.Baş komandan, rəhbər. 2.Canişin. 3.Səfər dövründə padşah yerinə ordunun başında səfərə gedən vəziri azamlara verilən ad. - Sərdar-ı əkrəm. Sərəngül - (Tür.) Baş gül. Güllərin birincisi. Sərhad - (Fars.Ər.İbr.) Hudut, sərhəd, sınır başı; - iki dövlət arasındakı sərhəd boyu. Sərxan - (Ər.) 1.Qurd, canavar. 2.Baş oxucu, müğənni başı. xanəndə, oxuyan. 2.Böyük xan. Sərim (Sərimə) - (Ər.) Kəskin, kəsici. Sərimər - (Tür.) Səbirli kimsə. Səriyyə - (Ər.) 1.Gecə buludları. 2.Hz. Peyğəmbər (səs) -in olmadığı kiçik hərbi birliklərə verilən ad. Sərqan - (Fars.Tür.İbr.) 1.Soylu qan, başçı. 2.Qovan. Sərqız - (Fars.Tür.İbr.) Baş qız. Qızların, gözəllərin başı. Sərməd - (Ər.) Əbədilik, əbədiyyət, sonsuzluq. Sərmələk - (Fars.) Mələklərin başı, mələk qədər gözəl və yaxşı. Sərmin - (Tür.) Nərmin, Şərmin kimi adlara bənzədilmişdir. Sərnaz - (Fars.) Çox nazlı. Sərnəvaz - (Fars.) Baş oxşayan (tumarlayan), mehriban. Sərnur - (Fars.) Baş işıq. İlk işıq. Sərpqan - (Tür.) Sərt, güclü soydan gələn. Sərtac - (Fars.) Baş dacı, çox sevilən, sayılan. Sərva - (Fars.) Söz, nağıl. Sərvər - (Fars.) Baş, prezident, rəis, ulu. Sərvət - (Ər.) Zənginlik, varlıq. Zənginliyi meydana gətirən mal, mülk, pul. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sərvi - (Fars.) Tünd yaşıl yarpaqlı, incə uzun bir ağac növü. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sərvinaz - (Fars.) Uzun boylu, sərv kimi nazlı-qəmzəli, sevimli, İncə, sehrli, yaraşıqlı. Səttar - (Ər.) 1.Örtən (eybləri), günahları örtən. 2.Bağışlayan Allah. - Allah'ın adlarındandır. Səud - (Ər.) Xoşbəxt. Səyyarə - Hərəkət, gəzinti. Sibay - (Ər. Tür.) Sevgi və cavanlıq. 68 Sibel - (Tür.) 1. Buğda başağı. 2. Hələ yerə düşməmiş yağış damlası. Sidqi (Sidqiyə) - (Ər.) Daxili, ürək təmizliyi ilə, düzgünlüklə əlaqədar.. Sima - (Fars.) 1.Üz, çöhrə, bəniz. 2.Kimsə, insan, tip. 3.Şərəf,ləyaqət. Simay - (Tür.) Gümüşdən ay, gümüş kimi parlaq ay. Simtən - (Fars.) Bədəni gümüş kimi gözəl, parlaq olan. Simuzər - 1.Qızıl-gümüş. 2.Xəzinə, qızıl. Sinan - (Ər.) Mizraq, nizə, süngü və s. silahların iti ucu. Sincan - (Tür.) Şərqi Anadolu bölgəsində yetişən, qırmızı ya da qan kimi qırmızısı rəngdə çiçəkləri olan çox illik ətırlı bir bitki. Sirac - (Fars.) 1.İşıq, məşəl, şam, çıraq. 2.Nur saçan mənasında Rəsulullah üçün istifadə edilmişdir. Siracəddin - (Ər.) Dinin şamı, dinin verdiyi aydınlıq, işıq, işıqlandıran, aydınladan. . Siran - (Ər.) Qalalar, hasarlar. Sirat - (Ər.) 1.Sırat köprüsü. 2.Yol. 3.Cəhənnəmin üzərində qurulmuş olduguna inanılan dar ve keçilməsi çətin olan köprü. 4."Parlaqlıq ver, işıqlıq gətir" mənasında istifadə edilən bir ad. Siratulla - (Ər.) Doğru yol. Allahın yolu. Sirazi - (Ər.) Məşəl, fakel. Sirri (Sirriyə) - (Ər) 1.Sirrlə əlaqədar, sirrə aid. 2.Mistik. Sitarə - (Fars.) Ulduz. Sitəm - (Ər.) 1.Zülm və əzab. 2.Ad olaraq istifadə edilməsi uyğun deyil. Siyami - (Ər.) Oruc tutan, oruclu, pislikdən uzaq. Siyasət - (Ər.) 1.At idarəetmə, at işləriylə məşğulolma. 2.Məmləkət idarəsi. 3.Cəza, edam cəzası. 4. Siyasət, diplomatlık. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Siyavuş - Qara atlı. Sokrat - Hakimiyyət saxlayan. Solmaz - (Tür.) Hər zaman təzə, körpə və gənc. Sona - Gözəl. Sonay - (Tür.) Ayın son günləri. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Songül - Tür.) Son açan gül. Songün - (Tür.) Sonuncu, son olan, meyl, qabiliyyət. Sonnur - (Tür.) (Bax Sonay). Sontac - (Tür.) Bənzərsiz tac. Soyxan - (Tür.) Xan soyundan gələn. Soyqan - (Tür.) Zadəgan soylu. Soytəkin - (Tür.) Cəsur, igid. Sönməz - (Tür.) Parlaqlığını, işığını heç itirməyən, hər zaman canlı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sönməzay - (Tür.) İşığı heç sönməyən ay. 69 Spartak - (Yunancadan) Sparta sakini. Suad - (Ər.) Xoşbəxtliklə, səadətlə əlaqədar, xoşbəxt. Suat - Yaxşılıq, xeyirxahlıq Suay - (Tür.) Suya düşən ay. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sufiyə - (Ər.) Pislik etməyən.. Suğra - (Ər.) 1.Ən kiçik, ən balaca. 2.Ən kiçik qız, Ən kiçik bacı. Sultan (Sultanə) - (Ər.) Padşah, hökmdar. Sunar - (Tür.) Hörmətli bir şəkildə verir, təqdim edir. Sunay - (Tür.) Ayı sun (təqdim et), gətir. Sun (təqdim et), və ay kəlimələrindən birləşmiş ad. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Surxay - Bu ad iki hissədən ibarətdir. Farsca "surx"- "qırmızı" və "ay" isə türkcədir - qədim türkcə "gözəl ay", "qiymətli ay", "müqəddəs ay", "saf ay" və ya "parlaq ay" mənasını verir. Susanna - (Ər.) Zanbaq. Suzdil - (Fars.) 1.Türk musiqisinin Səd məqamlarından biri. 2.Könül atəşi, könül istiliyi. Suzən - (Fars.) Yaxan, yandırıcı, yanan, yanıcı. Suzi - (Fars. 1.Yanma, alovlanma ilə əlaqədar. 2.(Məcazi): Pulsuz kimsə. Sübhan - Allahın adıdır. Sübhi (Sübhiyə) - (Ər.) Səhər vaxtı, şəfəq ilə əlaqədar. Sücəddin - Patriot, dostluq, yaxşılıq. Süheyb - Dostluq, dostcasına. Süleyman - (Ər.) 1.(İvrit) "Dinclik, sakitlik". 2.Əmin-amanlıqda yaşayan, mühafizə olunmuş. 2.Quran-ı Kərimdə adı keçən peyğəmbərdən biri. Ulu-l -Əzm peyğəmbərlərdəndir. Sülünay - (Tür.) Ay kimi gözəl, uzun boylu, əndamlı. Sülünbikə - (Tür.) Sülün (Qırqovul) kimi boylu əndamlı qadın. Süməyya - Xüsusi ad. Sünbül - Bir çiçək adı (Gözəllərin saçı ona bənzədilir). Sürəyya - 1.Parlaq,incə. 2.Ulduz. Süsən - Dağ laləsi. Sveta - Işıq saçan (Rus). Ş Şaban - (Ər.) 2.Hicri, Qəməri aylarının səkkizincisi, üç ayın ikinci ayı, ramazandan öncə gələn ay. Şabəddin - (Ər.) Din birliyi, camaatı. Şadi - (Fars.) 1.Sevinc, xoşbəxtlik. 2.Müğənni. Şadiyə - (Ər.) 1.Məmnunluq, sevinc, könül fərahlığı. 2.Gözəl səslə mahnı oxuyan, şeir söyləyən. Şaduman - (Ər.) Sevincli, şən, məmnun. Şafiq - Şəfqərli, mərhəmətli, rəhimli. Şahab - (Ər.) 1.Alov, atəş parçası. 2.Düşən ulduz, axan ulduz. 3.Cəsur ürəkli kimsə. 70 Şahadəddin - (Ər.) Dinin şahidliyi, dinin əlaməti, işarəsi, dinin ulduzu. Şahaləm - (Fars.Ər.İbr.) Kainatın hökmdarı. Şahamət - (Ər.) 1.Zəka və ağılla birlikdə olan igidlik, cəsarət. 2.Köklük, birlik. Şahandə - (Fars.) Mutlu, məmnun. Şahat - ( Fars,Tür.İbr.) Güclü, gözəl cins at, atların şahı. Şahbanu - (Fars.) Hökmdar yoldaşı, şah xanımı. Şahbaz - (Fars.) 1.Böyük, dəbdəbəli, ağ və iri doğulan, igid qəhrəman, üstün, birinci. 2.Yaraşıqlı, igid. 3.Comərd. 4.Gözəl, mükəmməl. 5.Şah qartalı, qartal, tərlan. Şahbəy - ( Fars,Tür.İbr.) Üstün xüsusiyyətli, hörmətli, uca. Şahbulad - Ən birinci, şox yaxşı. Şahdanə - (Fars.) İri inci dənəsi. Şahdar - (Fars.) Budaqlı, budaqlı ağac. Şahəsər - (Fars.) Qiymətli, üstün xüsusiyyətli qalıcı,qiymətli üstün əsər. Şahxanım - (Fars.) Xanım sultan. - Şah və xanım sözlərindən birləşmiş ad. Şahi - (Fars.) 1.Şaha hökmdara mənsub, şah ilə əlaqədar. 2.Şahlıq, hökmdarlıq. Şahid - (Ər.) 1.Bir yerdə olan, bir şeyi görən və gördüyü və bildiyi şeylər mövzusunda məlumat verən kimsə, şahid. 2.Bir aktın edilməsi zamanı tərəflərdən birinin yanında hazır olan. 3.Təsdiqləyən, isbat edən. 4. Hz. Məhəmmədin sifətlərindən. Şahigül - (Fars.) Gül sahəsi. Şahika - (Ər.) Zirvə, dağ təpəsi. Şahin - ( Fars,Tür.İbr.) 1.Böyük boylu, dimdikli yırtıcı bir quş. 2.Qartal, tərlan. Şahinər - ( Fars,Tür.İbr.) Şahin kimi güclü, igid ər. Şahinxan - ( Fars,Tür.İbr.) Güclü, igid kimsə. Şahinqan - ( Fars,Tür.İbr.) İgid soydan gələn, güclü, qəhrəman. Şahinmələk - ( Fars,Ər.İbr.) Mələklər qədər gözəl, gözəllikdə lider. Şahintər - ( Fars.) Çox igid, qəhrəman, şahin kimi. Şahlar - Bir çox hökmdarların gücü. Şahmar - İlan,iri zəhərlı ılan. Şahmuz - (Fars.) Şah, hökmdar nəslindən gələn. Şahnaz - (Fars.) 1.Musiqidə muğam adı. 2.Zərli ipək parça adı. 3.Çox nazlı. Şahnisə - ( Fars,Ər.İbr.) 1.Hökmdar qadın, hökmdar arvadı. 2.Qadınların şahı, üstün xüsusiyyətli, qiymətli qadın. Şahnur - ( Fars,Ər.İbr.) 1.Qaynaq, işıq qaynağı. 2.Münəvvər. Şahpər - (Fars.) Quş qanadının ən uzun tükü. Şahran - (Fars.) 1.Böyük işlək yol, ana yol, prospekt. 2.Çaşılmağı mümkün olmayan doğru və açıq yol. Şahruh - ( Fars,Ər.İbr.) Uca ruhlu, görkəmli, üstün şəxsiyyətli kimsə. Şahsüvar - (Fars.) 1.Mahir minici. 2.Şahın atlı qvardiyası, yaxşı ata minən igid kimsə. 3.Atlılar dəstəsi. 71 Şahvar - (Fars.) 1.Şaha, hökmdara yaraşan surətdə. 2.İri və yaxşı cins inci. Şahvələd - ( Fars,Ər.İbr.) Hökmdar uşağı. şah övladı. Şahyar - (Fars.) Şahın dostu. Şahzad - ( Fars,Ər.İbr.) Hörmətli kimsə. Şahzadə - (Fars.) Şahzadə, şah oğlu, hökmdar uşağı. Şaiq (Şaiqə) - (Ər.) İstəkli, həvəsli. ilhamlı, sövqlü. Şakir (Şakirə) - (Ər.) Şükr edən, vəziyyətindən məmnun olan. Allaha şükür. Quranda çox tez keçən sözlərdən biridir. Şamama - Ətirli, şırın dadan, adətən yeyilməyən kiçik dekorativ qovun cinsi. Şamih - (Ər.) Yüksək, görkəmli. Şamihə - (Ər.) 1.Yüksək, dəbdəbəli. 2.Qürurlu. Şamil (Şamilə) - (Ər.) 1.Universal. 2.Geniş əhatəli, çevrəsinə alan, içinə alan, örtən, qapayan. - Məşhur Qafqaz Türk liderlərindən Dağıstan aslanı Şeyx Şamil. Şanal - (Tür.) Şöhrətin yayılsın, tanınmış şanlı bir insan ol. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şanan - (Fars.) 1.Şahlar. 2.Olduqca böyük boylu, yırtıcı bir quş. Şananə - (Fars.) Hökmdarlara yaraşacaq qədər gözəl, əskiksiz olan. Şayan - (Fars.) Uyğun, yaraşan, münasib, layiq. Şayəstə - (Fars.) Layiq uyğun, münasib. Şayğan - (Fars.) 1.Layiq, yaraşan, münasib, əks olunar. 2.Ucuz, bol, çox. Şaylan - (Tür.). 1.Çox öyünən, qürurlu kimsə. 2.Sevincli, şən. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şeyda - (Fars.) 1.Eşq dəlisi, aşiq. vurğun, məftun. 2.Xanım. Şeydagül - (Fars.) Sevgisi səbəbindən dəliyə dönmüş gözəl. Şeydanur - ( Fars,Ər.İbr.) (Bax Şeyda). Şeyxulla - (Ər.) Allahın ağsaqqalı. Şəbəfruz - (Fars.) O, gecəni işıqlandıran. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəbib - (Ər.) Gənclik, təzəlik. Şəbxan - (Fars.) Gecə ötən bir cins bülbül. Şəbnəm - (Fars.) Havada buxar vəziyyətindəikən gecənin sərinliyiylə yerdə ya da bitkilərin üzərində toplanan su damcıları. Şəbnur - ( Fars,Ər.İbr.) Gecənin nuru, gecənin işığı, nuru. Şəci (Şəciə) - (Ər.) Cəsur, ürəkli, igid. Şədidə - (Ər.) Güclü. Şəfa - Sağlamlıq Şəfaəddin - (Ər.) Dinin, Allah ilə qul arasınadaki vasitəsi, dinin şəfaəti. Şəfaət - (Ər.) Birinin günahının bağışlanması və ya arzusunu yerinə yetirilməsi üçün o kimsəylə Tanrı arasında peyğəmbərin etdiyi vasitəçilik. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 72 Şəfəq - (Ər.) 1)Günəşin çıxması və ya batması ərəfəsində göyün qızarması 2)Günəs, nur, işıq. 1. Ucalıq, ululuq, izzət, seçkinlik. Yaxşı əxlaq və fəzilətlər nəticəsində meydana gələn mənəvi ucalıq. Şəfəqgün - (ə.t.i) Şəfəq rəngli, qırmızı. Şəfi - (Ər.) 1)Günahkarın bağışlanmasını xahiş edən,iltimasçı 2)Şəfa verən, sağaldan, şəfaət edən. 3) Müalicə, müalicəvi Şəfiq - (Ər.) Şəfqətli, mərhəmət olan, mərhəmətli. Şəfqa - (Ər.) (Bax Şəfiq) Şəfqət - (Ər.). Mehribanlıq, ağrıma və sevgi duyğusu. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəhadət - (Ər.) 1. Şahidlik, şahidlik etmək. 2. Bir şeyin doğruluğuna inanma. 3. Uca bir ideal uğrunda ölmə, şəhidlik, şəhid olmaq. 4. İşarə. 5. Kəlmeyi-şəhadət. 6. Açıq, əlamət. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəhadətdin - (Ər.) 1. Dinin şahidliyi. 2. Dinin əlaməti, işarəsi. Şəhbal - (Fars.) Quş qanadının ən uzun tükü. Şəhla - (Ər.) 1. Ala,tünd mavi əla göz. 2. Yüngül, şirin çəp, çəp baxan, çaş. Şəhriban - (Fars.) Şəhərin böyüyü, irəli gələni. Şəhrinaz - (Fars.) Türk musiqisinin ən köhnə məqamlarından. Şəhriyar - (Fars.) Şah, Padşah, çar; hökmdar.- Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəhrud - (Fars.) Böyük çay, çay. Şəhzad - (Fars.) Hörmətli kimsə. Şəxsinur - (Ər.) Nurlu adam, işıqlı kimsə. Şəkər - Şirin, mülayim Şəkib (Şəkibə) - (Fars.) Səbirli, dözümlü, dayanıqlı Şəkimə - (Ər.) Dayanıqlılıq, dözmə, qarşı qoyma. Şəkur (Şəkurə) - (Ər.) Şükr edən, şükür edici, dəyər bilən. Şəlalə - (Ər.) Böyük bir axar suyun yüksəkdən düşməsiylə meydana gələn böyük çağlayan su. Şəmail - (Ər.) 1.Xasiyyətlər, davranışlar, alışqılar. 2.Bir kimsənin xarici görünüşünün xüsusiyyətləri. Şəmdin - (Ər.) Dinin şamı, dinin nuru. Şəmi - (Ər) 1.Mumla, işıqla bağlı, işıqlı. 2.Şam edən ya da satan kimsə. Şəmim (Şəmimə) - (Ər.) Gözəl iy verən, gözəl qoxulu, gözəl qoxu. Şəminur - (Ər.) Mum işığı, şam işığı. Şəms - (Ər.) Günəş. Şəmsəddin - (Ər.) Dinin günəşi, dinin insanlara verdiyi işıq. Şəmsi - (Ər.) 1.Günəşə aid, günəşlə əlaqədar. 2.Təqvim növü. Şəmsifər - ( Fars,Ər.İbr.) Günəşin işığı, parlaqlığı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəmsinisə - ( Fars,Ər.İbr.) Qadınların günəşi. Günəş kimi qadın. Şəmsinur - (Ər.) Günəşin işığı, nuru. Şəmsiyyə - Günıük, çətir. Şəmsparə - ( Fars,Ər.İbr.) Günəş parçası. Çox parlaq. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 73 Şəmşir - (Fars.) Qılınc. Şənay - (Fars.Tür.İbr.) Ayın parlaqlığı, gözəlliyi, parlaq ay, xoş əhval-ruhiyyə yaradan ay. Şəncan - (Fars.Tür.İbr.) Canlı, nəşəli, hərəkətli quruluşu olan kimsə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəndoğan - (Fars.Tür.İbr.) Sevincli, şən ol. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəndur - (Fars.Tür.İbr.) Şən, sevincli olması davam edən. Şənəl - (Fars.Tür.İbr.) 1.Şən və xoşbəxt ev. 2.Region, el. Şənər - (Fars.Tür.İbr.) Xoşbəxt, şən kimsə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəngil - (Fars.Tür.İbr.) Yaxşıürəkli, xoşsöhbət kimsə. Şəngül - (Fars.Tür.İbr.) Gülün ən gözəl halı. Şəngün - (Fars.Tür.İbr.) Sevincli, fərəhli gün. Şənqal - (Fars.Tür.İbr.) Hər zaman şən qal. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəniz - (Fars.) Sevincli, xoşbəxt iz, xatirə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şənnur - ( Fars,Ər.İbr.) Şən və nurlu insan. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şənsoy - (Fars.Tür.İbr.) Şən soydan gələn kimsə. Şəntürk - (Fars.Tür.İbr.) Şən, canlı, xoşbəxt türk. Şənyaşar - (Fars.Tür.İbr.) Həyatı şən, xoşbəxt keçən kimsə. Şənyurd - (Fars.Tür.İbr.) Şən, xoşbəxt insanların yurdu; ölkəsində yaşayan. Şərafəddin - (Ər.) Dinin şərəflisi, böyüyü. Şərafət - (Ər.) Şərəfli olma halı. Soydanlıq, zadəganlıq. Hz. Məhəmməd (s.ə.s) - in nəslindən olma. Şərarə - (Ər.) Qığılcım. Şərəfxan - (Ər.Tür.İbr.) Böyük, uca hökmdar. Şərəfnaz - ( Fars,Ər.İbr.) Çox nazlı. Şərif (Şərifə) - (Ər.) Şərəfli, müqəddəs soylu, təmiz. 1.Tanınmış, məşhur. 2.Nəcib. Şərməndə - (Fars.) Utancaq, çox utanan, xəcalətli. Şərmin - (Fars.) Utancaq, xəcalətli. Şətarət - (Ər.) Nəşə, sevinc, şənlik. Şimşəkər - (Tür.) Çox hərəkətli, canlı, sürətli kimsə. Şinavər - (Fars.) Suda üzən, üzgüçü. Şirin - (Fars.) Sevimli, cana yaxın. Şirvan - (Fars.) 1.İranda bir şəhər adı. 2.Aslan məskəni. Şirzad - ( Fars,Ər.İbr.) Aslan kimi güclü, şəxsiyyətli kimsə. Şöhrət - (Ər.) Şöhrətli, məşhur, şöhrəti ağızlarda gəzən. ad-san, tanınmaq. Şölə - (Ər.) Alov. Alovlu atəş. Alov parıltısı, işıq. Şövkət - (Ər.) Əzəmət, böyüklük, ululuq, dəbdəbə. cəlal. Şövqi (Şövqiyə) - (Ər.) Şövqlə əlaqədar, şövqə aid, şən. ,istəkli. 74 Şövqidil - (Ər.Fars.İbr.) Gönül sevinci, könül sevinci. Şuca - (Ər.) 1.Cəsarətli, cəsur, igid. 2.Aslan və xərçəng arasında ulduz koması. Şücaət - (Ər.) İgidlik, cəsurluq, qorxusuzluq, ürək mətinliyi, qəhrəmanlıq. Şücaəddin - (Ər.b.İbr.) Dinin qəhrəmanı, dinin igidi. Şükran - (Ər.) Yaxşılıq bilmə, könül borcu, minnətdarlıq. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şükriyə - (Ər.) Yaxşılıq bilmə, minnətdarlıqla əlaqədar, yaxşılıq bilən. Şükrü - (Ər.) Şükr, minnətdarlıqla əlaqədar. Şükufə - (Fars.) Çiçək. Bəzəmədə çiçək motivlərinə söykənən bir tərz. Şümşad - Ucaboylu, şaxqamətli (Rus). T Tacavər - (Fars.) Padşah, hökmdar. Tacəddin - (Ər.) Dinin tacı. Taci - (Ər.) Tacla əlaqədar. Tacik - (Fars.) İran və Türküstanda yaşayan İran əsilli, Farsca danışan xalqdan olan kimsə. Tacim - (Ər.) Durğu, nöktələmə, nöktələtmə. Tacir - Ticarətlə məşğul olan adam. Tacisər - (Ər.) Baş tacı, ən çox sevilən, sayılan. Tacnur - (Ər.) Işıqda nurdan tac. Tağı - Dindar, mömin. Tahir - (Ər.) 1.Təmiz, pak, günahsız. 2.Ciddi. 2.Türk musiqisinin sadə bir məqamı. 3.Hər cür günah və ayıbdan arı olduğundan Rəsulullah (səs) -ə bu ad verilmişdir. Tahirə - 1.Nurlu, inadlı. 2.Təmiz, saf. Tahiyyə - (Ər.) 1."Allah ömür versin" deməkdir. Salam vermə, xeyir-dua etmək. 2.Mülk, malikiyyət. Taif - (Ər.) Təvaf edən, dönən, gəzən. Taifə - (Ər.) Bölük, qrup, dəstə, təriqət, qövm, qəbilə, tayfa. Tale - 1.Bəxt,qismət. 2.Allah,tanrı. 3.Tülü edən,doğan, çıxan. Taleh - 1.Yolagəlməz, islaholunmaz. 2.Təqsirkar, günahkar.3.Insan talei. Talib (Talibə) - (Ər.) Axtaran, arzu edən. İstəyən,tələb rdən. 2.Müştəri, alıcı. 3.Bir qızla evlənmək istəyən(oğlan). 4.Şagird, tələbə, mədrəsə tələbəsi, tələbə.5.Tövbə edən, günahlarına görə peşmanlıq duyub Allahdan əfv diləyən, müsəlman. Talik - (Ər.) 1.Gülərüzlü.2.Düz söz söyləyən. Taliyə - (Ər.) 1.Sonradan gələn, bir şeyin arxası ilə gedən. İkinci dərəcədə olan. 2.Quran oxuyan. Talu - (Tür.) 1.Seçmə, seçilmiş, gözəl. 2.İki kürək sümüyü arası. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Tamam - 1.Tam, bütöv, hamı, hamısı. 2.Son, axır. 3.Gözəllik. Tamara - Şahanə. 2.Gözəl qiz(Rus). Tamaşa - (Ər.) 1.Baxıb seyr etmə. 2.Gəzmə, gəzinti. 2.Hazır mətn əsasında quraşdırılmış dram, faciə və ya komediya. 75 Tamerlan - 1.Igid,cəsur. 2.Dəmirdən, möhkəm. Tamilla - İsmətli, gözəl (Fransiz). Tamilə - Üzüntülü, ehtiraslı əzabverən. Tapdıq - Tapıntı, tapılmış. Tarkan - (Tür.) 1.İslamdan əvvəl türklərin istifadə etdiyi ad, vəkil, vəzir, bəy kimi adlar. 2.Imtiyazlı, hörmətli adam. 3.Dağınıq. Tarxun - (Ər.) Həkimlikdə istifadə edilən ətırlı bir bitki. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Tarik - (Ər.) Səhər ulduzu, zöhrə, venera, yol. Tariyel - Igid, cəngavər. Tayfun - (Tür.) Böyük okean və Çin dənizində görülən şiddətli fırtına. Tayfur - (Ər.) 1.Kiçik bir quş növü. 2.Tayfuriye təriqətini quran Bəyazid Bəstami Əbu Zeyd Tayfurun adı. Taymas - (Türk - Tatar) Düzgün yoldan sapmayan. Telli - 1.Uzun saçlı. 2. Bəzənmiş, bəzəkli. Telmiyə - (Ər.) 1.Parıldatma, rəng, rəngləmə. 2.Sətirləri başqa - başqa dillərdə olan şeir. Telvin - (Ər.) Rəngvermə, boyama. Temircan - (Tür.) Dəmir kimi möhkəm kimsə. Temirxan - (Tür.) Dəmir kimi möhkəm güclü hökmdar. - Teymur xan. Tengiz - (Tür.) Dəniz. Terkan - (Tür.) Qoruyucu, gözətçi. Terkeş - (Tür.) Oğuz yazılarında adı keçən bir qəhrəmanın adı. Teymur - Qüdrətli, müzəffər, qüvvətli, möhkəm, dəmirdən. Teymilla - Tanrının xidmətçisi. Teyyub - Xoş, ürəyəyatan. Tezay - Tez çıxan ay. Tezcan - (Tür.) Təlaşlı, həyəcanlı, gözləməyə dözə bilməyən, səbrsiz. -Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Tezqan - (Tür.) Qanı qaynayan, həyəcanlı kimsə. Təbəri - (Ər.) Böyük İslam tarixçilərindən biri. Təbəssüm - (Ər.) Gülümsəmə. Təbrik - Təbrik, bərəkət. Təbriz - Inam. Təhiyyə - (Ər.) 1.Salam. Salamvermə. 2.Xeyr duaetmə. 3.Davamlılıq. 4.Mülk, mülikiyyət. Təhmasib - Sağlam, güclü. Təhminə - Güclü, qüvvətli, nəhəng. Tələt - (Ər.) Görkəm, zahir, sifət, üz, çöhrə, üz gözəlliyi. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Təmizcan - (Tür.) İçi təmiz olan kimsə. Təmizxan - (Tür.) Yaxşı ixtisaslı lider. 76 Tənzil (Tənzilə) - (Ər.) Bir şeyin bir miqdarını çıxarmaq. * Endirmek, endirilmək, endirilən, aşağı endirmək. * Quran-ı Kərimin vəhy vasitəsi ilə Peyğəmbərimizə (s.ə.s.) endirilməsi. Tədricən endirmə. (Birdən endirməyə 'Nazil', parça -parça endirməyə də 'Tənzil' deyilir.) Təranə - Musiqi, melodiya. Tərcan - (Tür.) 1.Gənc, təzə, cavan. 2.Qırmızı buğda. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Tərxan - Hakim, basçı, hökmdar. Tərif - Nadir, qeyri-adi. Tərlan - (Tür.) Sarı rəngli, böyük pencəli, qartala bənzəyən bir quş. Təsliyə - (Ər.) Təsəllivermə,qvutma. Təşkilat - İctimai birlk, dövlət idarəsi. Təşnə - (Fars.) Susamış, çox istəkli. Təşnədil - (Fars.) Can və könüldən istəkli. Təşrifə - (Ər.) Şərəfləndirmə, şərəflənmə. Təvəkkül - 1.Öz işini Allahın öhdəsinə qoyma, Allaha tapşırma, hər şeyi Allaha buraxaraq, mühakiməyə boyunəymə..2.Vəkalət, ixtiyar.3.Umma. 4.Güman, təvəkkül. Tofiq - Uğur, xoşbəxtlik. Toğrul - Qüdrətli, şahin. Tokay - Zərbə endirəm, döyüşçü. Tomris - (Yun.) 1.Tarixdə, Fars kralı II. Keyxosrov ilə döyüşmüş olan Massagetlərin məşhur kraliçası. 2. Dəmir. 3.Həyat verən. Tovuz - İstənilən gözəl, arzuolunan gözəl. Tuday - (Monqol.) Göy qovşağı. Tuğan - Şahin. Tunay - (Tür.) Gecə görünən ay. Tuncay - 1.Ucaboy, hündür. 2. Bürünc ay. Turab - Torpaq. Tural - Yaşamaq, mövcud olmaq, əbədi, ölməz, qalib gələn. Turan - 1.Gözəl, incə. 2.Vətən. 3.Türk torpağı. Turay - Görünən ay. Tutu - (Fars.) l.Tutuquşu növündən bir quş. 2.Danışmağı sevən, çox danışan. 3.Gözəl, zərif, incə, şirindil. Tükəzban - Xanım, qadın. Türfə - 1.Tapılmayan,nadir, misli-bərabəri olmayan. 2.Qəribə əcaib. Türkan - Türk sözünün farsca cəmi, türklər deməkdir. Türkay - Türk ayı. Türkcan - (Tür.) Seviən Türk. Türkel - Türk torpağı, türk xalqı. Türkər - Türk igidi, türk əsgəri. Türksən - (Tür.) Şən və xoşbəxt Türk mənasında. 77 U Ucal - Ucalmaq, yüksəlmək. Uğur - Müvəffəqiyyət, uğur. Uğurcan - (Tür.) Uğurlu, xeyirli kimsə. Uğurxan - (Tür) Xeyirli lider. Ulduz - (Tür.) 1.Gecələri göydə çılpaq gözlə işıqlı bir nöqtə olaraq görülən göy cisimi. 2.Bir nöqtədən ətrafa beş və ya daha çox çıxıntısı olan bucaqlı. 3.Bəxt, taleh. 4.Peşəsində çox parlamış kimsə və daha çox parlamış kimsə, kino sənətçisi. 5.Şimal (dənizçilik). Ulduzə - Ulduz. Ulduzxan - (Tür.) Ulduzların xaqanı. Ulucan - (Tür.) Ərdəmli, hörmətli, uca insan. Uluxan - (Tür.) Böyük, hörmətli hökmdar. Ulus - Millət, xalq. Uluslu - (Tür.) Uca, müqəddəs su. Ulusoy - (Tür.) Ulu, uca, soylu. Umar - (Tür.) 1.Çarə, çıxış yolu. 2.Həyatı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Umay - (Tür.) 1.Orxun kitabələrində keçən, uşaqları və heyvanları qoruduğuna inanılan Tanrı tərəfindən. 2.Dövlət quşu. - Ad olaraq istifadə edilməz. Umay - Xoşbəxtlik quşu. Umnisə - Xanim. Umud - İstək, arzu. Umur (Tür.) 1.Ədəb. 2. Məlumat. 3.Təcrübə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Unay - Ayın səsi. Urman - Yaxşı yarpaqlı və iynəya

[imamhesenmescidi]

Ünvan: Bakı şəhəri, Xəzər rayonu, Binə qəsəbəsi, H.S.Sovxozu (Koroğlu m/s-dan 160-nömrəli marşrut)

Kanala abunə olub paylaşmaqla dinin təbliğinə dəstək ola bilərsiniz.

Sual, təklif və iradlarınızı aşağıdakı nömrəyə yaza bilərsiniz. Media müəllif: Mahir Hacıyev Əlaqə: (wp) +994553323384

Hacı Eldayaq Huseynov rəsmi- Əlaqə nömrəsi: +994558715555 İnstagram hesabı: https://www.instagram.com/hacieldayaq/ Facebook hesabı: https://www.facebook.com/hacieldayaq/ Youtube kanalı: https://www.youtube.com/channel/UC6DiK9fAc99Cfi_AoA0todA?

İmam Həsən Məscidi rəsmi- Facebook hesabı: https://www.facebook.com/imamhesenmescidi/ İnstagram hesabı: https://www.instagram.com/imamhesenmescidi/ Youtube kanalı: https://www.youtube.com/channel/UCaHou-WlNY3AJhctZBoHBQw

***Tag: #din, #islam, #Allah, #məscid, #müsəlman, #moizə, #söhbət, #Eldayaq, #Huseynov, #imam, #cümə, #dualar, #namaz, #ibadət, #ramazan, #oruc, #xüms, #sədəqə, #nəzir, #əxlaq, #məntiq, #elm, #xristian, #yəhudi, #quran, #HəzrətƏli, #HəzrətHuseyn, #HəzrətHəsən, #HəzrətZəhra, #İmamMehdi, #imam, #peyğəmbər, #Muhəmməd, #mömin, #əhvalat, #sürə, #ayələr, #İncil, #Tövrat, #Furqan, #təqva, #iman, #gecənamazı, #Muhərrəmayı, #əzadarlıq, #Binə, #Sovxoz, #sualcavab, #elmibəhs, #müzakirə, #mübahisə, #ixtilaf, #hədis, #alim, #məddah, #hekayə, #RəsulAllah, #Azərbaycan, #Bakı, #mədrəsə, #Hac, #Kərbəla, #Məşhəd, #İran, #İraq, #Kazimeyn, #Nəcəf, #İmamRza, #İmamBagir, #İmamSəccad, #HəzrətZeynəb, #HəzrətQasim, #HəzrətƏbəlfəzl, #İmamCavad, #İmamMusa, #İmamKazım, #İmamTəqi, #İmamNəqi, #Yezid, #İbnZiyad, #Muaviyə, #Əhlibeyt, #Ömər, #xəlifə, #xilafət, #muharibə, #Məkkəşəhəri, #Mədinəşəhəri, #təfsir, #təlim, #tədbir, #yardım, #orucluq, #hökmlər, #şəriət, #risalət, #elmiizah, #araşdırma, #kitab, #yaradılış, #qeybət, ***Rus dilində: #религия, #ислам, #аллах, #мечеть, #мусульманин, #проповедь, #беседа, #эльдаяк, #гусейнов, #имам, #пятница, #молитвы, #молитвы, #поклонение, #Рамадан, #пост, #хумус, #благотворительность, #назир, #мораль, #логика, #наука, #христианин, #еврей, #Коран, #ХазратАли, #ХазратХуссейн, #ХазратХасан, #ХазратЗахра, #ИмамМехди, #12Имамов, #Пророков, #Мухаммеда, #Верующие, #Истории, #Пост, #Стихи, #Евангелие, #Тора, #Фуркан, #Вера, #Ночнаямолитва, #Мухаррам, #Совхоз, #Вопрос, #Ответ, #Обсуждение, #Обсуждение, #Спор, #Хадис, #Ученый, #Мадад, #История, #Посланник, #Аллах, #Азербайджан, #Баку, #Медресе, #Хадж, #Кербела, #Мешхед, #Иран, #Ирак, #Казимейн, #Наджаф, #ИмамРеза, #ИмамБагир, #ИмамСаджад, #ХазратЗейнаб, #ХазратКасим, #ХазратАбельфазл, #ИмамДжавад, #ИмамМуса, #ИмамКазим, #ИмамТаки, #ИмамНаки, #Язид, #ИбнЗияд, #Муавия, #Ахлибейт, #Омар, #Халиф, #интерпретация, #обучение, #событие, #помощь, #пост, #суждения, #шариат, #сообщение , #научноеобъяснение, #исследование, #книга, #творчество, #сплетни, ***İngilis dilində: #religion, #Islam, #Allah, #mosque, #Muslim, #sermon, #conversation, #Eldayaq, #Huseynov, #imam, #Friday, #prayers, #prayers, #worship, #Ramadan, #fasting, #hummus, #charity, #Nazir, #morality, #logic, #science, #Christian, #Jew, #Quran, #HazratAli, #HazratHussein, #HazratHasan, #HazratZahra, #ImamMehdi, #12Imams, #Prophets, #Muhammad, #Believers, #Stories, #Fast, #Verses, #Gospel, #Torah, #Furqan, #Faith, #Night Prayer, #Muharram, #State Farm, #Question, #Answer, #Discussion, #Discussion, #Dispute, #Hadith, #Scholar, #Madad, #Story, #Messenger, #Allah, #Azerbaijan, #Baku, #Madrassah, #Haj, #Karbala, #Mashhad, #Iran, #Iraq, #Kazimeyn, #Najaf, #ImamReza, #ImamBagir , #ImamSajjad, #HazratZeynab, #HazratQasim, #HazratAbelfazl, #ImamJawad, #ImamMusa, #ImamKazim, #ImamTaqi, #ImamNaqi, #Yazid, #IbnZiyad, #Muawiya, #Ahlibeyt, #Omar, #Caliph, #interpretation, #training, #event, #help, #fasting, #judgments, #Shariah, #message , #scientificexplanation, #research, #book, #creation, #gossip, ***Türk dilində: #din, #İslam, #Allah, #cami, #Müslüman, #vaaz, #konuşma, #Eldayaq, #Huseynov, #imam, #Cuma, #dualar, #namaz, #ibadet, #Ramazan, #oruç, #humus, #sadaka, #Nazir, #ahlak, #mantık, #bilim, #Hıristiyan, #Yahudi, #Kur'an, #HzAli, #HzHüseyin, #HzHasan, #HzZahra, #İmamMehdi, #12İmam, #Peygamber, #Muhammed, #İnananlar, #Öyküler, #Hızlı, #Ayetler, #İncil, #Tevrat, #Furkan, #İnanç, #Gece Dua, #Muharrem, #DevletÇiftliği, #Soru, #Cevap, #Tartışma, #Uyuşmazlık, #Hadis, #Bilgin, #Efendi, #Hikaye, #Haberci, #Allah, #Azerbaycan, #Bakü, #Medrese, #Hac, #Kerbela, #Meşhed, #İran, #Irak, #Kazımeyn, #Necef, #İmamRıza, #İmamBagir, #İmamSajad, #HzZeynab, #İmamJawad, #İmamMusa, #İmamKazım, #İmamTaqi, #İmamNaqi, #Yezid, #İbnZiyad, #Muaviya, #Ahlibeyt, #Ömer, #Halife, #yorum, #eğitim, #olay, #yardım, #oruç, #yargılama, #şeriat, #bilimselaçıklama, #araştırma, #kitap, #yaratma, #dedikodu,

[bilinmeyen-heqiqetler]

I Peyğəmbərimizdən nəql edildiyi iddia edilən sözlər (hədislər) Peyğəmbərimizin şəhadətindən bir neçə əsr sonra yazıya alınmışdır. Kutubi-sittəni yazanlardan Buxari hicri 256-cı ildə, Müslim 261-ci ildə, Tirmizi 279-cu ildə, Əbu Davud 275-ci ildə, Nəsai 303-cü ildə, İbni Macə 273-cü ildə vəfat etmişdir. Bundan başqa, Qulani hicri 329-cu ildə, Babuvay 381-ci ildə, Cəfər Muhəmməd Tusi 411-ci ildə, Əl-Mürtəza 436-cı ildə vəfat etmişdir. Tarixi qaynaqlardan və bizə çatan hədislərdən Peyğəmbərimizə və dörd xəlifə dövrünə aid heç bir yazılı hədisin olmadığı bilinir. Xəlifə Hişam, əz-Zöhri hədislərini ilk toplayan şəxs kimi qəbul edilir. Bu da Peyğəmbərimizin şəhadətindən 2-3 əsr sonraya təvafüq edir. Beləliklə, HƏDİS OLDUĞU İDDİA EDİLƏN QURANA ZİDD RƏVAYƏTLƏRİN QAYNAĞININ TÖVRAT olduğunu bir neçə nümunə ilə göstərək: Baş örtüyü Quranın əmri deyil. “Nur” surəsinin 31-ci ayəsində baş örtüyü kimi tərcümə edilən cümlənin orijinal ərəbcəsində “baş örtüyü” kəlməsi keçmir. Ancaq hədislərdə və təhrif olunmuş Tövratda vardır. Rəbəqa gözlərini qaldırıb İshaqı görüncə dəvədən endi və köləyə belə dedi: “Bizi qarşılamaq üçün tarlada yürüyən bu adam kimdir?” Kölə: “Ağamdır”, -dedi. Rəbəqa çadrasını götürüb örtündü. (Təqvin səfəri, 24-cü bab, 64-65-ci ayələr. İran yəhudilərinin dini lideri haham Orvell Davudi yəhudi şəriətində örtüyün fərz olduğunu bu ayələrə əsaslandırır) Rəcm (daşlayıb öldürmək) cəzası Quranda keçmir. Lakin hədislərdə vardır; eyni hökm Tövratda da mövcuddur. Əgər bir adam başqa birinin zövcəsi ilə yatanda tutularsa, həm qadınla yatan adam, həm də qadın öldürüləcək. İsraildən pisliyi çıxaracaqsınız. Əgər bir adam şəhərdə başqa birinə nişanlı olan qızla qarşılaşıb onunla yatarsa, hər ikisini şəhərin kənarına gətirib daşlayaraq öldürəcəksiniz. Çünki qız şəhərdə olduğu halda yardım üçün qışqırmadı; adam da qonşusunun zövcəsi ilə əlaqədə oldu. (Təsniyə, 22/22-24) Quranda heç bir yerdə dindən çıxanın öldürülməsinə dair ifadə keçmir. Amma hədislərdə və təhrif olunan Tövratda öldürülməsinə dair hökmlər mövcuddur. (ardı rəydə) #quran #islam #dinipaylasimlar #Allah #namaz #dua #din #tövrat #hədis #buxari #xurafat https://www.instagram.com/p/Che53BBMety/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[bilinmeyen-heqiqetler]

I Əsrlərdir islam dünyasında mübahisəli mövzuların ən öndə gələni rəcm (daşqalaq) cəzasıdır. Quranda bu cəzanın olmamasına baxmayaraq şəriətə bu caza daxil edilmişdir. Şəri qaydaya görə evli kişi və ya evli qadın zina edərsə onların cəzası daşqalaqdır. Zina edən kişi və ya qadını hamının toplaşdığı meydana çıxararaq daşlayıb öldürürlər. Əgər zina edən subay kişi və qadındırsa onlara 100 çubuq və 1 il sürgün cəzası tətbiq edilir. Uydurma rəvayətləri müdafiə edənlər israrla Məhəmməd Peyğəmbərin bu cəzanı tətbiq etdiyini iddia edirlər, hətta 2-ci xəlifə Ömər, 4-cü xəlifə Əlinin də bu cəzanı verdiyini deyirlər. Bəs görək bu rəcm cəzası haradan gəlir? Əlbəttə ki, yəhudi adətlərindən. Tövratda daşlama cəzası belə keçir: Təsniyə 22:23-24. Əgər bir adam şəhərdə başqa biri ilə nişanlı olan qızla yatarsa, ikisini də şəhərin qapısına götürüb daşlayaraq öldürəcəksiniz. Levililər 20:2. İsrail xalqına de ki: İsrail oğullarından ya da aranızda yaşayan xaricilərdən kim uşaqlarından birini Molekə aid edərsə, öldürüləcək. Ölkə xalqı onu daşlayacaq. Levililer 20:10. Biri başqa birinin arvadı ilə, yəni qonşusunun arvadı ilə yatarsa, həm özü, həm də zina etdiyi qadın mütləq öldürülməlidir. Levililər 20:27. Cindarlıq edən və ruh çağıran istər qadın olsun, istər kişi olsun öldürüləcək. Onları daşlayacaqsınız. Ölümlərinin günahı da özlərində olacaq. Levililər 24:16. Allahı söyən öldürüləcək. Bütün yığışanlar onu daşlayacaq. İstər yerli olsun, istər xarici Allahı söyən öldürülməlidir. Buradan görünür ki bu vəhşi adət yəhudilərdən hədislər vasitəsilə İslam dininə əlavə edilmişdir. İndi isə Quranda zinanın cəzasını müəyyən edək. Zina edən qadın və zina edən kişinin hər birinə yüz şallaq vurun! Əgər Allaha və axirət gününə inanırsınızsa, Allahın dinində (hökmlərini tətbiq edərkən) onlara qarşı ürəyiniz yumşalmasın! Möminlərdən bir qrup da onlara verilən cəzaya şahid olsun! (Nur surəsi, 2) (ardı rəydə) #rəcm #recm #zina #hokm #batil #bidat #haram #günah https://www.instagram.com/p/CfbL3MnMtiA/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[aliibrahimovofficial]

Əl-Bəqi — ‏Mədinədə (Səudiyyə Ərəbistan) qəbiristanlıq, ən-Nəbəvi məscidindən cənub-şərqə yerləşdirilmişdir. Qəbiristanlıqda Məhəmməd peyğəmbərin və onun tərəfdarlarının qohumlarının çoxsu dəfn edilmişdir. Onlardan biri üçüncü xəlifə Osman ibn Əffan olmuşdur, həmçinin də İmam Həsən (ə). Qəbiristanlıqda dəfn edilmişlər: Abbas ibn Əbdülmütəllib — Məhəmməd peyğəmbərin əmisi. Həsən ibn Əli — Məhəmməd peyğəmbərin nəvəsi, ikinci şiə imamı. Səccad ibn Huseyn — Məhəmməd peyğənbərin nəticəsi, dördüncü şiə imamı. İmam Baqir — beşinci şiə imamı. Cəfər Sadiq — altıncı şiə imamı. İmam Malik ibn Ənəs — Maliki məzhəbinin banisidir. Şeyx Şamil — Dağıstan və Çeçenistannın imamıdır. https://www.instagram.com/p/CdYfT83tlxf/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[aliibrahimovofficial]

Islamın müqəddəs bayramları içərisində orucluq bayramı mühüm yer tutur. Bu bayramın tarixi müsəlman təqvimi ilə hicrinin 2-ci ilindən (miladi 623-cü il) başlanır. Oruc Ramazan ayında tutulduğu üçün ona “Ramazan orucu” da deyirlər. Islamda ilin ayları arasında Ramazan ayı ən şəfaqətli və müqəddəs ay hesab edilir. Onu məcazi şəkildə “on bir ayın sultanı” da adlandırırlar, çünki bu ayın gecələrinin birində müqəddəs kitabımız olan Qurani Kərim nazil olmuşdur. Həmin gecəyə “qədir” və ya “ehya” gecəsi deyilir. Qədir gecəsinin konkret olaraq hansı günə təsadüf edildiyi bilinmir. Bununla bağlı müxtəlif rəvayətlər vardır. Amma ümumi fikir belədir ki, qədir gecəsi Ramazan ayının son on gecəsindən biridir, həm də tək günün gecəsidir. Islamşünasların fikrincə, bu gecə Ramazan ayının 19, 21, 23, 25, 27-sinə təsadüf edir. Müqəddəs Qurani Kərimin “Qədir” surəsində qədir gecəsi haqqında belə yazılmışdır: “Biz bu gecə həqiqətən qüdrət, əzəmət hədiyyə etmişik, bu gecə min aydan da qüdrətlidir, mələklər aşağı enərək, Allahın əmrini gözləyirlər, bu gecə şəfəqin doğmasına qədər aləmdir, sübhdür”. Orucluq Ramazan ayında təzə ay çıxandan başlanır və 29-30 gün davam edir. Qurani Kərimdə yazılır: “Sübh açılınca, ağ sap qara sapdan fərqlənməyincəyə qədər yeyib-için, sonra gecəyə kimi orucunuzu tamamlayın”. Qeyd edim ki, müsəlmanlar ən mühüm ibadətlərini, o cümlədən orucu və həcci, Fitr və Qurban bayramlarını hicri-qəməri təqviminə əsasən yerinə yetirirlər. Ay ili biri 29, digəri isə 30 gün sürən 12 aydan ibarətdir. Ay (qəməri) təqvimi də buradan yaranmışdır. Bu təqvimə əsasən ilin uzunluğu 354 gün sürür. Ikinci xəlifə Ömərin dövründə qərara alındı ki, tarixləri Məhəmməd peyğəmbərin (S.Ə.S) Məkkədən Mədinəyə hicrəti ilindən hesablasınlar. Beləliklə, Məhərrəm ayı ilə başlanan hicri-qəməri təqvimi yarandı. Bütün müsəlman ibadətlərinin, bayram və mərasimlərinin vaxtı bu təqvimə əsasən müəyyən edilir. Ay təqvimi Günəş təqvimindən 10-11 gün qısa olduğu üçün hər bir müsəlman ibadətinin tarixi işlətdiyimiz Günəş təqviminə nisbətən 10-11 gün irəli keçir. Ay təqvimində də tarixlər sabitdir, bu tarixlər yalnız Günəş təqviminə nisbətən yerini dəyişir. Bizim Günəş təqviminə alışmış şüurumuz haradas https://www.instagram.com/p/Cbt4QkMtPq9/?utm_medium=tumblr

[aliibrahimovofficial]

Təxminən VII-VIII əsrlərə aid edilən türbə, İmamzadə ziyarətgahından 1 km aralıda, “Qədim Gəncə Tarix və Mədəniyyət qoruğu”nun ərazisində yerləşir. Türbə 1139-cu il zəlzələsində dağılsa da sonra yerli əhali tərəfindən bərpa edilərək 1950-cı illərə dək yarı uçuq qəzalı vəziyyətdə çatmışdır. Türbə yerli əhali tərəfindən müqəddəs ziyarətgah yer sayılırdı və hörmət əlaməti olaraq daima ziyarət edilirdi. Onun haqqında olan rəvayətə görə isə Comərd Qəssab IV xəlifə Əlinin dövründə yaşayan həddən artıq namuslu, ədalətli və insaflı bir qəssab olmuşdur. O, həzrəti Əlinin hələ xəlifə olmadığı dövrdə karvanla Ərəbistana gedərək onunla görüşür, İslam dinini qəbul edir və qayıdarkən Gəncənin ilk müsəlmanı kimi İslam qoşunları şəhərə daxil olmamış, əhali arasında İslamın yayılması ilə məşğul olur. O düşmənlərin Gəncəyə hücumu zamanı şəhərin müdafiəsi zamanı qəhrəmanlıq, mərdlik göstərərək şəhid olur və ona hörmət əlaməti olaraq qəbri üzərində türbə tikilərək əhali tərəfindən müqəddəs bir ziyarətgaha çevrilir. Türbədə ilk dəfə 1920-ci illərdə Azərbaycan Arxeologiya Komitəsi və 1940-cı ildə arxeoloq İ.Cəfərzadə tərəfindən arxeoloji tədqiqatlar aparılmışdır. Türbə üzərində kümbəz olmaqla bişmiş qırmızı kərpicdən səkkizguşəli formada tikilmişdir. Arxeoloji tədqiqat nəticəsində türbənin üzərində və ətrafında az da olsa mavi kaşı qalıqları tapılmışdır. Bu da türbənin üzərinin mavi kaşılarla bəzədildiyini göstərir. Artıq 1950-cı illərdə türbə baxımsızlıqdan tam yararsız vəziyyətə düşmüş və uzun müddət uçulmuş vəziyyətdə qalmışdır. Alüminium zavod üçün İstilik Elektrik Stansiyası quraşdırılan zaman çəkilən su xəttlərinə mane olan abidə təmamən dağıdılır. Ancaq 2007-ci ildə Heydər Əliyev Fondu tərəfindən türbə ilkin görkəminə uyğun olaraq yenidən inşa edilmişdir. https://www.instagram.com/ali_ibrahimov.official/p/CZOJvPgNSwl/?utm_medium=tumblr

[bilinmeyen-heqiqetler]

I “Nəhayət, günəşin batdığı yerə gəlib çatanda” İslam günəşi harada batdı? İstanbulda batdı. İslamiyyət son olaraq buradadır, yəni müsəlmanların birliyi oldu və sonra bitdi. Xəlifəlik ləğv edildi. Onsuz da son xəlifələr vəzifəsini yerinə yetirmirdilər. Ümumiyyətlə, Allahın təqdiri ilə ümmətdə bir çöküntü var idi. Sonunda günəş İstanbulda batdı. Burada İstanbula bir işarə var. “Nəhayət, günəşin batdığı yerə gəlib çatanda” deyərkən bu mənanı verir. Ayənin davamında “onu palçıqlı bir gölməçədə batan gördü” buyrulub. Günəş, ümumiyyətlə Mehdi (ə.s.) üçün istifadə edilən bir ifadədir, hədislərdə də vardır, Mehdi İslam günəşi olaraq ifadə edilir. “onu palçıqlı bir gölməçədə batan gördü” yəni Mehdiyyətə hücum olacağına işarə edir. “onu palçıqlı” yəni gözəl olmayan, yaxşı olmayan bir yerdə batdığını, gizləndiyini gördü. Günəşin orada yox olduğunu gördü mənasını verir. Zülqərneyn, dünyanın həm şərqinə, həm qərbinə hakim olma mənasını verir. “Ey Zülqərneyn! Ya (onlara) əzab verməli, ya da onlar barəsində yaxşılıq yolunu tutmalısan!” – dedik. O dedi: “Haqsızlıq edənə əzab verəcəyik.” yəni kim cinayət törətsə, təbii ki, cinayətinə görə günahının cəzasını alar. Zülm etsə, zülm etmə cəzası vardır. Məsələn, cinayət edən adam təbii ki, həbs edilər, yəni cəzası verilər. “Sonra o Rəbbinə qaytarılacaq və (Rəbbi) ona görünməmiş bir əzab verəcək”. Əgər Müsəlmanlara zülm edilirsə, Allah da ona acı əzab verər, əgər cinayət törədib tövbə etməzsə, sonsuza qədər Cəhənnəmdə qalar. #quran #ayə #surə #ixlas #islam #iman #əxlaq #hzəli #tövbə #təqva #dinipaylasimlar #hədis #Allah #evdəqal #namaz #təfsir #tefsir #din #kuran #mehdi #hzmehdi #dəccal #axirzaman #sufyan #istanbul #osmanlı #xəlifə #xilafət #islambirliyi https://www.instagram.com/p/CYqs7Ris-i9/?utm_medium=tumblr