#wlasna poezja

[yellowmanula]

"Bogowie"

Tengri, Kayra, Adaghan, Ulgan, Mergen, Kyzaghan, Umay, Kuara, Kubai, Koyash, Jak(ak) Ana, Ay Ata, Gun Ana, Yel Ana, Yel Ata

jestem życiem po śmierci

post mortem

palowniczką szczęścia

jestem cieniem po zachodzie słońca

integralną częścią fotonu

ruchem gałek ocznych

guślarką herezji

jestem zerwaną linią życia

odrodzoną

w bliznach

po cięciu

jestem gametą proroka

węzłem chłonnym

skażonym rakiem

po chemii

jestem życiem

na jałowej ziemi

jestem integralną częścią układu

jestem kodem w Assemblerze

procesorem syntezy

jestem śmiercią po życiu

fraktalem nadziei OLGA REMBIELIŃSKA.

[udziela]

metal

kojącym uczuciem jest

myśleć o swej śmierci

z pistoletem przy skroni

świat staje się raźniejszy

eksplodujące uczucie niepokoju

w lada moment znika

wystarczy przyłożyć

do skóry metalowe

i posłuchać jak bije cisza

[uposledzony-aniol]

03.02.23

Byle jak.

Byle jak żyć, umierać co dnia

w zmroku szukać schronienia

w bólu ukojenia

W narkotykach zapomnienia

Żyjemy na skraju ten świat dla nas nie jest niebem

Każdy z nas jest słodkim zepsutym aniołkiem ale wielu z nas o tym nie wie...

[krolowa-pszczol]

18 marca

myślę, że wiedziałaś to od początku

 gdy złapałam pierwszy oddech

zawarłaś ze mną umowę

wiedziałaś, że będę twoja,

ale nigdy nie uprzedziłaś,

że ty staniesz się moja

 objęłaś mnie swoimi suchymi dłońmi

i od tej pory byłam przeklętym dzieckiem

nie wiedziałam jednak, że idę na stracenie

 zamknęłaś się w mojej pozytywce

śpiewając melodię, która powodowała u mnie lęk

jednak to nie mogłam przestać odtwarzać jej w głowie

 byłaś cieniem na ścianie mojego pokoju,

kiedy rodzice prowadzili wojnę na granicy kuchni i salonu,

a ja dużo płakałam, bo myślałam, że jestem sama

 byłaś iskierką w oku miłości mojego życia,

on uśmiechnął się i powiedział „nie ma sprawy”,

a ja usłyszałam „nie zasługujesz na bycie kochaną”

 byłaś głosem w mojej głowie tamtego dnia,

kiedy stałam w piżamie na drodze i czekałam na nadjeżdżające auto

 naprawdę ci uwierzyłam, że świat będzie lepszy beze mnie

 byłaś moim własnym odbiciem w lustrze,

kiedy uderzyłam w nie ręką i szkło pokryło całą podłogę

to był siódmy dzień terapii

 dzisiaj mówią mi, że jestem już na dobrej drodze

jednak po nocach śnię o tym, jak mnie zabijasz

leki nie działają

 wszystko co wiem to to,

że wszyscy kiedyś mnie zostawią,

ale ty nigdy nie odejdziesz

 zabrałaś mi najpiękniejsze lata mojego życia

masz mojego męża i dzieci

 myślę, że wiedziałaś to od początku

 od początku byłam twoja

a ty byłaś moja

- królowa pszczół

[zimny-deszcz]

[kama-dichterin]

24.04.20

[avenueofpeaces-blog]

"Jestem prawdziwym szczęściarzem, Jest 7 miliardów uśmiechów na świecie, A mi przyszło właśnie na twój piękny patrzeć, Jest 7 miliardów par ramion, A ja chciałbym poznać ciepło twoich, I być twym rycerzem, co w szczęśćiu czy biedzie, Po kres czasów przed wszelkim złem cię uchroni, Gdy patrzę w twe oczy, pijane szczęściem jak moje, To kocham ten uśmiech, tak szczery jak ja, Gdzie troska czy zazdro��ć jak tlen mogą odejść, Bo tobą chcę tylko oddychać"

[verenikajareckova]

Nie zmieszczę się już w obcisłą kieckę

W dżinsy eski i gorsety seksi

w zamian założę T-shirt zbyt męski

I staroświeckie szerokie dżinsy

I znów poczuje jaki świat jest dziwny

Już nie założę szpilek dziesiątek

Nie będę uwodzić nikogo w piątek

Założę trampki do ojca T-shirt' ta

nie będę taka jak inne dziewczęta

Już się nie zmieszczę w te ideały

Nie wejdę bo dla mnie ten rozmiar zbyt mały

Juz się nie zmieszczę w te wasze kanony

Bo wasz pogląd na świat jest zbyt określony

[dysshaarmonia]

Jesteśmy tylko pożądliwymi spojrzeniami

Niespodziewanymi dotykami

Gwałtownymi pocałunkami

I pustymi słowami

dysharmonia

[yellowmanula]

dusza orbituje wokół gamety jedno szybkie cięcie oddechu jak wyłowić rytm ze szwów Paula van Dyka, Armanda w cieniu przeszyło mnie słońce ta perwersyjnie piękna fraza mogę umrzeć Oga Rembielińska

[niepoprawnyr0mantyk]

30/09

Odpalam malboro Siedząc na balkonie W ciszy ciemnej nocy Wspominam Tobie Biorę bucha za buchem Wdycham brudny syf Który zatruwa  serca rytm W parze z myślami o Tobie Dwa narządy do odejścia gotowe Podnosi mi się  puls W gwiazdach widzę  obraz Twój Z dymem wypuszczam słowa Które przed Tobą w duszy chowam Z daleka słysząc cichy szept Jesteś moim MA-RZE-NIEM

[krolowa-pszczol]

kiedy cię kochałam

moje dni były krótsze

kiedy cię kochałam

mój świat obracał się wokół ciebie

teraz obraca się wokół słońca

 twoje noce były cieplejsze

kiedy cię kochałam

a z pewnością wypełnione przebaczeniem

teraz są puste jak moje serce

 twój styl życia się nie zmienił

odkąd odeszłam

chociaż chciałbyś żebym tak myślała

ale ja znam cię aż za dobrze

 nie ma sposobu, którym mógłbyś mnie przeprosić

sprawić abym wróciła, zmieniła zdanie

to musiało boleć, kiedy myślałeś, że możesz żyć beze mnie

to musiało boleć, kiedy to ja nauczyłam się być sama

 to musiało boleć, kiedy zostałeś sam ze swoimi problemami

dzwoniłeś odkąd zablokowałam twój numer w marcu?

myślę, że to wszystko było prostsze

kiedy cię kochałam

 są takie dni, kiedy pamiętam tylko dobre chwile

są takie dni, kiedy pamiętam tylko najgorsze momenty

są takie dni, kiedy myślę trzeźwo i dostrzegam prawdę

 moje dni były cieplejsze

moje noce były krótsze

kiedy cię kochałam

teraz przynajmniej są spokojne

ja jestem spokojna

 - królowa pszczół

[zielonasciana]

Unikam siebie

Dziś wieczorem Unikam już nawet siebie Zaszywam się w najdalszym kącie Z dala od wszystkich i wszystkiego Oczekując litości

Lecz wszędzie tylko twarze Na wpół znajome lecz i tak obce Spojrzenia utkwione w czubkach butów W kałuży na chodniku A dłonie bezradnie opuszczone  I wciśnięte do kieszeni

I może tak jak ja Pod wieczór masz już dość Lecz wokół tylko ludzie

I za oknem I w lustrze

[zimny-deszcz]

Nie mogę zasnąć. Czy moje horyzonty są zbyt szerokie? I widzę za dużo i słyszę za dużo i czuje. Czuje niepokój i zmęczenie a jednocześnie moje powieki nie chcą opaść jak wodospadu nurt. Może gdybym w końcu dała sobie spokój, gdybym odpuściła i wtopiła się w kompletną nicość. Może wtedy mroki mijających dni by ustały a noc stała by się nowym porankiem. Tak cichym i wywarzonym odgłosami budzącego się świata, że zaznałabym wreszcie upragnionego odpoczynku, który tak ciężko mi osiągnąć od jakiegoś czasu. Głowie się nieustannie i zadręczam i zrozumieć tak wielu rzeczy nie mogę. Kiedyś wszystko co dobre mi łatwiej przychodziło a co złe odchodziło. A dzisiaj zło od dobra odróżnić mi ciężko.

[xxbielewskaa]

Ile jeszcze? Pytam siebie...

Para na szybie budzi mój niepokój,

Jak dziecko znów kibicuję jeden kropli by

Szybciej spadła przed tą drugą

Lecz nagle

One złączyły swe biegi

Tak jak my kiedyś złączyliśmy nasze serca

By żyć razem,

Razem opadać jak te krople

Ale razem też się unosić ku gwiazdom

Bo tam czułam się naprawdę wolna

Żyłam wolno, wolna od wszystkiego

[verenikajareckova]

Cmentarz ludzkiej duszy

Rozszarpał mi skórę, żyły i mięso

Krzyczałam, jęczałam bo bolało i piekło.

Klnęłam na życie, na śmierć i to co pomiędzy.

Nie ucichłam nawet gdy odciął mi język .

Gdy wydarł mi gardło, krtań i tchawicę,

Patrzył zdziwiony dlaczego wciąż krzyczę.

Ciało martwe a w środku wciąż tliło się życie

Więc szarpał, katował, pluł i miażdżył

Wbijał swe szpony jak trujący zastrzyk.

Ciało umarłe wciąż wiło się prędko

Jak wąż wygłodzony co czuł w sercu piekło

Głodu wściekłości i bezwzględnej siły.

Syczał i wił się choć ból był niemiły.

Zwyciężył syknął - głos znowu zabrał

Lecz tylko jęk wydobył się z gardła.

Wzywał złe siły i pogańskie moce

By chronić upadłych serca sieroce -

Tych co ich ciała podobnie zgwałcone

Przez nienawiść i zawiść ludzkiego gatunku

Dla cnót i morali namiastki ratunku,

Pozostały rozdarte oplute wyszydzane

By na chwałę potomnym były poświęcane.

Aby serce wciąż biło i krew pompowało

A dusza przed upadkiem chroniła ciało.

I język piekielny wciąż krzyczał dobitnie

Aby prawda zabiła macki fałszu obślizgłe.

Aby umysły ludzkie obudzić się zdążyły

Bo bramy pandemonium już się uchyliły.