#turk postları

[bilemiyorum-altann]

Anımsıyorum bende mutluydum bir zamanlar kalabalıklar içinde. Benim de etrafimda coşkulu insanlar ve keyifli anlar vardı. Hatirliyorum insanlar benim icinde bana ozel bir seyler yapıyorlardı. Ama simdi en son ne zaman ağız dolusu güldüğümü bile hatırlamıyorum. En fazla bir kisi daha oluyor gördüğüm, o da aynadaki yansimam oluyor.

Hayat cok acimasiz. Ben bu hale nasıl düştüm, kısmen biliyorum ama bu kadarini hakedecek ne yaptim bilmiyorum. Her gün bunu sorguluyorum, bir neden bir amaç bir bahane arıyorum ama yok. Durum çaresiz. Gercekler ise cok pis vuruyor insanin suratına. Tabi ki Tercihler. Tercihler, terk eden bir baba gibi de olabilir sarip sarmalayan anne gibi de. Benim tercihlerim terk eden bir baba gibi olmali yoksa bu denli piç kalmazdim bu hayatta.

Bu işin neresinden dönülür bilmiyorum. Mutsuzluk baki kaldi bünyede, aşamiyorum. 1. kattayim ama kacamiyorum. İpim bile var sarkitabiliyorum sokağa. Ama cesaret edemiyorum. Bu gidişle o ipi sokaktan cekip tavana asacagim galiba, geçmişi özlemle, geleceği iple çekeceğim aşağıya...

#bilemiyorumaltan 7.10.23

[kalbimdekisiyahbeyazyara]

Güvenmek:

Güvenmek neydi? insan bı anda nasıl birine güvenir? Güvenmek için zamana gerek varmı?

Güvenmek çok karışıktır insan neye ,kime,nasıl güvenecegini şaşırıyor artık. Bi insana güvenir sin sırrını anlatırsın sonra onu başkalarından dinlersin veyatta güvenip bişey gönderirsin onu yayar adını kötü seylere cikarir.

Bir insana güvenmek zordur ama onlar bu güveni tek kelimede kira iliyorlar ne garip.

[semaamagokyuzuolmayan]

[emreamaitaatsiz]

[dunyaninsonunadogmusum]

Her şeyi kafama takmamayı dilerdim.

[melaninenthusiast]

Being able to tell (stories) about you, To good guys and heroes. Being able to tell (stories) about you, To the disgraceful and rude the filthy liar.

How many ice cold winters have passed? The wolves sleep, the birds sleep, the dungeons sleep. Outside life keeps going on, roaring… Only I don’t sleep, Who knows how many spring times, Have I, through my longing for you, worn out fetters? Let me put blood (coloured) roses in your hair, Once on this side, Then on that side

Being able to call out to you, Into bottomless pits, To a falling star, Until (my voice reaches to) a matchstick A matchstick that is fallen On the most barren wave of an ocean.

To him who has lost the passion of first loves, Who has lost the kisses, Who shows no interest in the sudden dusk Who dreams away over a cigarette and a drink Being able to tell (stories) about you, to him… Your absence is another word for hell I’m cold, don’t close your eyes…

- Hasretinden prangalar eskittim (through my longing for you, i have worn out fetters) by Ahmed Arif//Translated from Turkish

[bilemiyorum-altann]

Hayatta olmak, hayatın içinde olmak demek degildir. Bu, sokaktaki binlerce hayatin icinde olmak yerine evde oturmaya benzer. Bazen bu karanlığı kendimiz yaratiriz bazen de ailevi ve çevresel etkenler yüzünden bu hale düşeriz. Ama emin olun en çok kendimiz yaratırız.

Eğer fazlaca yalniz kaliyorsak, bir merhabamiz bile yoksa, ihtiyaç dışında çalmıyorsa eğer o telefon, geçmiş olsun, hayatın dışına çoktan atılmışız demektir.

#bilemiyorumaltan 7.10.23

[yesilcam1replik]

[gecedekiyalnizpapatya]

Türk balası kurt olur, bastığı yer yurt olur.

[emreamaitaatsiz]

HEPİMİZ AYNI GEMİDEYİZ AMA BAZI İBNELER DÜMENCİ

[dunyaninsonunadogmusum]

Tanrım lütfen beni insanlardan koru.

[gecemavisindekayip]

Bir şeyi çok sevmeniz onun size zararlı olduğu gerçeğini değiştirmez.

[hairsalo-blog]

Içelim mi bu gece 2tane demli Çay.

@gellldiiinmiii

[hasanbiryldz]

Zordur "TÜRK" Olmak..

[bilemiyorum-altann]

Kendine yabancılaştığını hissediyorsan, yanlış bir hayat seçmişsin demektir.

#bilemiyorumaltan 12.9.21

[kalbi-duam]

Sormuşlar şaire ;

Bu hayattaki en büyük yokluk nedir...?

Şair acı bir tebessümle cevaplamış...

Varlığına alıştığınız

Bir insanın Yokluğu ...!!

#Gunaydin #pazartesi # kalbiduam #kalbidua #kalbi-duam