#tegenlicht

[twafordizzy]

NL-4K-V

Wouterus Verschuur (1812-1874, Amsterdam) was paardenschilder bij uitstek. Zijn schilderijen zijn stalinterieurs of landschappen waarin altijd een paard te vinden is. Verschuurs kunst bestond in het feit dat hij paarden anatomisch correct weergaf en gebruikte het contrast tussen lichte en donkere partijen op zijn doeken. De statisch aandoende taferelen werd meestal verlevendigd met bewegende…

[dnvdk]

Nate Hagens is host of the postcast The Great Simplification and has a very knowledgeable view on the level of systems thinking required for the coming phase of humanity after energy abundance. He refers to it as 'energy blindness' with which he means the lack of understanding in the contemporary paradigm about the sheer density of energy in fossil fuel as opposed to human and animal strength and the economic abundance that we've had since. Aligns really well with, and is inspiring to, my longer running ampliative.systems project that also investigates the immense vacant space once economic growth is no longer a certainty. Really clear 20 minute video segment for VPRO's Tegenlicht, well worth watching!

[calochortus]

Dewy... by Leon van der Voort van der Kleij Via Flickr: dewy spider web

[mjmburgering]

Tegenlicht

[mjmburgering2]

Tegenlicht

[devosopmaandag]

Hoe veel weegt een woord?

Soms ben je sociaal alert, soms intellectueel of visueel alert, soms ben je gevoelig voor geuren of smaken, voor gezichten of verhalen. De mens is een sponsdier. Sinds enige tijd ben ik politiek alert – geen wonder in deze dagen. Maatschappelijk gevoelig werd ik door een VPRO Tegenlicht-uitzending over de complexiteit van onze huidige maatschappij, waarin regels zo ingewikkeld zijn geworden dat ze zorgen voor stagnatie, ongelijkheid en wanhoop in de levens van mensen. Het is de tirannie van de bureaucratie en een falende politiek. 'Complexiteit', het is een erg algemeen woord, al legt het wel de vinger op de zere plek. Elke algemeenheid verheldert en vertroebelt. Het tegengestelde van complexiteit is eenvoud. Daar geldt misschien het zelfde voor. Was mijn vader een eenvoudig man? Zijn de gedichten van J.C. van Schagen eenvoudig?

Gisteren liep ik in de stad achter een jongen in een hagelwit t-shirt met een tekst op zijn rug. De woorden drongen opeens mijn blikveld binnen. Niet een plotselinge knal, geen lichtflits of een schreeuw maar twee woorden overvielen me. Het was hun leegte die me besprong: 'Daily Utopia'. Ik ergerde me eraan, voor de jongen was het gewoon een cool shirt. Eens zag ik een meisje met een tas waarop stond 'Life is a festival'.

Zaterdag woonde ik de opening bij van een kleine presentatie van abstracte kunstwerken. Vriend A hield een korte inleiding over de valkuilen van het gebruik van het begrip abstract. Hij zei me vooraf dat het nogal een lastige tekst was. Dat was ook zo. Nu heeft hij een geschiedenis van lastige teksten; dat komt omdat hij niet bang is om precies te zijn in zijn denken. Een in zijn ogen heldere gedachtegang moet nu eenmaal gedeeld worden zoals hij is. Hij vroeg van de handvol toehoorders het uiterste van hun denken. Hijzelf had het natuurlijk veel gemakkelijker dan wij; hij kende de tekst op zijn duimpje. Toen hij klaar was, werd het even stil. Ik bewonderde het simpele feit dat hij niet aarzelde om zo'n tekst op die hete nazomermiddag over ons uit te strooien. Noem het tegengif voor de maatschappij waarin we nu leven; de vraag is of het werkt.

Iemand had daar de meest onwaarschijnlijke taartjes gemaakt, van een vrolijke perfectie die in volkomen contrast stond met de weerbarstigheid van de kunstwerken. Er waren ook een soort cakejes in de vorm van lolly's (zogenaamde cakepops) met rode fondant cirkels waarin de titel van de tentoonstelling gedrukt was. Ik schoot in de lach, want die titel luidt: 'het altijd zijnde'. Mijn ergernis over dat 'Daily Utopia' had ermee te maken dat elke rijkdom en diepte uit het woord 'Utopia' was verdwenen. Met 'daily' samen was het een taal-ding geworden, een gadget voor mainstream consumenten. Waarom ik dan toch moest lachen om die cake-lollies? Omdat ze volkomen absurd waren en ik ervan kan leren dat ik mijn eigen ernst soms wat lichter moet nemen.

[aniek6]

deze foto vind ik heel mooi doordat er tegenlicht is

[colorfulgoateepainter]

GELUK IS MAAKBAAR

De aankondiging van een avond over ‘verbindende vertellers’ leek me wel wat. Het restaurant stond voor ons open. Het thema was gehaald uit een uitzending van VPRO-Tegenlicht in november afgelopen jaar. “In een hevig individualistische samenleving, en zonder het grote verhaal van een kerk dat je begeleidt van wieg tot graf, moeten we veel vragen zelf zien te beantwoorden. Maar hoe?” Bijna honderd…

[rtvideaal]

Tegenlicht Meet up BIJ de bieb Lochem over Wonen

Er staat weer een nieuwe Tegenlicht Meet Up op het programma in bibliotheek Lochem. Op maandagavond 11 december vanaf 19.30 uur is iedereen van harte uitgenodigd om het thema ‘Wonen Buiten De Box’ te bespreken. In Tegenlicht worden nieuwe ideeën op het gebied van politiek, economie, maatschappij, technologie en wetenschap tegen het licht gehouden. Het publiek gaat tijdens Tegenlicht Meet Ups in…

[thiscrapbook]

Het probleem zit niet in de verkeerde regels, maar hoe de bureaucrateie is georganiseerd. En de Nederlandse moraal van 'mensen moeten hun gedrag maar eens gaan aanpassen' is poepduur.

[simson-kr51-tinita]

Tinita: https://simson-kr51-tinita.tumblr.com/

- Um den vorderen unteren Halter für die Seitenplatte zu bauen ist viel Geduld freies 3Dzielen und um die Ecke arbeiten nötig. Aber mit Gegenlicht, Schatten und Finger verknoten und drei Gewinden komm ich zum Ziel. Ach ja, der Strom Verbinder bekommt noch eine flachere Schraube.  

- To build the front lower holder for the side plate requires a lot of patience, free 3D aiming and working around corners. But with backlighting, shadows, knotting fingers and three threads I reach my goal. By the way, the power connector gets a flatter screw.

- Pour construire le support inférieur avant de la plaque latérale, il faut beaucoup de patience, viser librement en 3D et travailler dans les coins. Mais avec le contre-jour, l'ombre et les doigts noués et trois filetages, j'arrive au but. Au fait, le connecteur d'alimentation reçoit encore une vis plus plate.

- Construir el soporte inferior delantero para la placa lateral requiere mucha paciencia, apuntar libremente en 3D y trabajar en las esquinas. Pero con retroiluminación, sombras, dedos anudados y tres hilos alcanzo mi objetivo. Por cierto, el conector de alimentación recibe un tornillo más plano.

- Het bouwen van de voorste onderste houder voor de zijplaat vereist veel geduld, vrij 3D mikken en werken om de hoeken. Maar met tegenlicht, schaduwen, knopende vingers en drie draden bereik ik mijn doel. En ja, de voedingsconnector krijgt een plattere schroef.

[moerwijkcoop]

Kloofdichters VPRO Tegenlicht met oa Wendy Broeders van buurthuis Heeswijkplein 10

Er loopt een kloof door Nederland tussen rijk en arm. Maar Tim ‘S Jongers heeft het liever over de kloof tussen ‘hoopvollen’ en ‘hooplozen’. Hoe kunnen we die overbruggen? Tegenlicht gaat op zoek naar mensen die beide werelden kennen: de kloofdichters. VPRO Tegenlicht laat de kloven zien die dwars door Nederland lopen, maar vooral de mensen die die kloven proberen te dichten. Want die kloven,…

[calochortus]

Futuristic by Leon van der Voort van der Kleij Via Flickr: Cobweb full of dew with backlight, underexposed

[chrysopoeias]

8 and 11 for the ask game)

8. thing you struggle to draw?

Finished illustrations. I’m very happy with the hands I drew his past week. But this is the first time I was happy enough with something that was finished, and I wanted to print and stick on my wall. Most of the time I just doodle characters or do stupid gag comics. I think my skills in that are decent, but that’s not really hang on the wall material that I would shamelessly allow guests to see...

11. do you listen to anything while drawing?

Yes. I like youtube essays and documentaries, podcasts, dutch television or investigative journalism. Recently discovered the youtube channel of tegenlicht (dutch). But also i like youtube commentary slop and internet drama/lolcow stuff. Music rarely, that is more for when I do cooking or cleaning.

[devosopmaandag]

Voorbij het zwart

Niet eerder brachten we in het voorjaar twee maanden in een dórp door in Frankrijk. Alle vorige keren waren het huizen die meer buiten lagen. Niet eerder voelde ik ook de tijdelijkheid van ons verblijf zo sterk. Dat had alles te maken met de mensen die ik wekelijks en sommigen bijna dagelijks zag, zoals de zachtmoedige wat fragiele kunstenaar, de oude Fransman geworden Deen en zijn vrouw, de bakkersvrouw, het echtpaar van de epicerie en hun volwassen zoon. Onze levens raakten elkaar even, soms was de hoeveelheid precies goed, spijtig genoeg te weinig of juist bijna te veel. Die tijdelijkheid deed me nadenken over wat dat eigenlijk is, deelgenoot worden van elkaar. De kwestie is hoeveel je wilt (weg) geven van je zelf, hoeveel je van de ander toelaat.

Een relatie aangaan met anderen ontstaat ook bij het lezen van een roman of het kijken naar een film. Tijdens ons verblijf daar had ik ongelooflijk sterke en nauwe relaties met enkele mannen, vrouwen en kinderen – alleen waren het personages uit boeken. De intimiteit die schrijvers weten te creëren tussen jou als lezer en de romanpersonages nemen we voor vanzelfsprekend, maar eigenlijk is het een klein wonder. Je volgt hun binnenlevens op de voet, je weet dingen die je van je eigen levenspartner niet eens weet.

Van G kreeg ik 'Voorbij het zwart' van Hilary Mantel*. Hij weet dat ik een bewonderaar ben, maar hij wist niet dat de roman over een medium en haar assistente gaat. Mijn kinderlijke nachtangst, die ik nooit helemaal ben kwijtgeraakt, maakt dat ik (over)gevoelig ben voor 'suspense', voor kleine kraakjes in het donker, voor een figuur in tegenlicht in het bos, voor ramen in het donker die alleen jezelf spiegelen. Horrorfilms zijn absoluut taboe. In een eerder huis in Frankrijk werd ik geplaagd door herhaaldelijk geklop in het onderhuis, dat mijn hartslag deed versnellen.

Nu is daar dus Alison Hart, professioneel medium, haar assistente Colette en er is Morris, Alisons spirituele gids, die alleen voor haar zichtbaar is. Deze Morris is een vuilbekkend klein stuk vreten. Zelf zegt ze dat als haar publiek zou voelen wat zij ervaart als de doden haar terroriseren ze niet zouden “weten hoe snel ze zich uit de voeten moesten maken. [–] Het zou hun dood worden.” Op een nacht, na flink gelezen te hebben, durfde ik niet te gaan slapen, zozeer had de roman iets diep van binnen in mij in trilling gebracht.

Mantels sublieme stijl maakt dat ik op driekwart van het boek heb durven komen. Ik schoot soms luid in de lach, bewonderde haar absolute beheersing van die wereld, voelde mee met de lijdende, veel te dikke Alison, de cynische, wat verloren Colette. Morris boezemde mij grote weerzin in, en dan zijn er nog genoeg fascinerende en soms verontrustende bijfiguren, levensechte (in de roman dan) en die uit het dodenrijk. Ik heb mijzelf al flink gegeven, nu nog het laatste kwart.

*'Voorbij het zwart' | Hilary Mantel (1952-2022 | vertaling: Harm Damsma en Niek Miedema | Meridiaan Uitgevers 2023 | oorspronkelijke uitgave 2005

[dutchjan]

November 23, 2021