#ridone

[anthos11]

Ridon Hover bike by Ivan Tantsiura

[remtutorial]

HI CHAT ^>^ um im off break now!!!! i feel a lot more rejuvunizsd idk how u spell it but im back and im better then ever babyyyyyyt

uh i plan on doing a lot more art some ive been making flipnotes and I ACTUALLY JUST MADE ONE AND ITS ON SUDOMEMO ERRR https://www.sudomemo.net/watch/F3DB44_172D267399CF4_002 heh. im so gangster

but i also made a lot of art i plan on sharing soon!!! i just. am addicted to making flipnotes. btw did you know im the ONLY h*r flipnote poster on sudomemo. crazy.

also i got into rayman too. thats crazy

ialso got back into vocaloid i really like miku and tone ridon idk how you speel it and luka

er. have a meme i fould. but anyways BYYYE!!!!! love yall much❤️❤️❤️

[sliebman10]

Intel

(The next installment of Ridoc plotting to prank Bodhi and realizing he's hot in the process. Continued from Target Acquired.)

Ridoc sits down at the table with the rest of the squad to eat. His eyes keeps drifting over to where the Tail Section crew sat. Bodhi sits in the middle of his friends, and laughs at something he’s heard. His eyes crinkle in the most tantalizing way, Ridoc observes from his table.

 No one comments on his distraction. Violet stashes something in her pocket when she thinks no one is looking while Rhiannon watches another woman on the opposite end of the cafeteria. 

Time to act, Ridoc thinks to himself. He gets up and takes his empty tray with him. 

He walks behind Bodhi’s table and crashes against his chair. He feels a hand catch him before he goes down. 

“You ok?” Bodhi asks with a concerned expression, his hand still gripping Ridon above the elbow.

“Yeah. Fine,” Ridoc manages even though his mouth has gone dry. 

Bodhi nods at him and releases his arm. Ridoc stands uncertainly for a moment then leaves the tray with the others.

He has great hands, Ridoc thinks as the bell rings to signal the end of lunch.

To be continued...

[tenebraetuae]

Preghiera a Santa Rita da Cascia 

Sotto il peso e tra le angosce del dolore, a Voi che tutti chiamano la Santa degl'impossibili, io ricorro nella fiducia di presto averne soccorsi.

Liberate vi prego, il mio povero cuore, dalle angustie che da ogni parte l'opprimono, e ridonate la calma a questo spirito che geme, sempre pieno di affanni. E giacchè riesce inutile ogni mezzo a procurarmi sollievo, totalmente confido in Voi che foste da Dio prescelta per avvocata dei casi più disperati.

Se sono di ostacolo al componimento dei miei desideri i peccati miei, ottenetemi da Dio ravvedimento e perdono. Non permettete, no, che più a lungo sparga lacrime di amarezza, premiate la mia ferma speranza, ed io darò a conoscere dovunque le grandi vostre misericordie verso gli animi afflitti.

O ammirabile sposa del Crocefisso, intercedete ora e sempre per i miei bisogni.

Pater, Ave e Gloria

[tomatoluvr69]

Weeeeeeshouldshinealidon…alidon…thebookofridonridon it was ridon…

[inkajvizioj]

Oficeja disputo.

La centra oficejo de Gambaru kaj Asocioj, situanta ĉe la vigla distrikto Ĉijoda, Tokio, estis nedubebla spektaklo de la okdekaj jaroj. Kombinaĵo de malhelaj lignaj paneloj kaj brilaj metalaj surfacoj miksiĝis kun la senĉesa lumo de la fluoreskaj lampoj, kreante etoson kiu oscilis inter la seriozeco kaj la nervozeco de operaciejo. La tabloj estis organizitaj en vicoj milimetre vicigitaj, ĉiu ornamita per portretoj montrantaj bebojn kun sendentaj ridetoj, virinojn ridetantajn antaŭ la fotilo kaj poŝtkartojn de Monto Fuĵi, eble en iuj la kombinaĵo de la tri variabloj. La turniĝantaj seĝoj, el nigra ledo kaj kun alta dorso, eligis nerimarkeblan grincadon ĉiufoje kiam iu dungito turniĝis levante la brovojn antaŭ la ĉiutagaj onidiroj.

En la aero flosis la aromo de malnova papero, miksita kun filtrita kafo kaj cigareda fumo, dum la fluoreskaj lampoj zumis subtile. Sur la labortabloj estis pezaj diskotelefonoj, kies sonoriloj resonis de tempo al tempo kun tia persista sono ke devigis levi la rigardon. Flanke, la elektronikaj kalkuliloj kun grandaj butonoj kaj verdaj ekranoj palpebrumis kun senfinaj ciferoj. La fotokopiiloj, imponaj maŝinoj kun griza korpo kaj eluzitaj butonoj, elspiris varman vaporon ĉiufoje kiam iu faris kopion. La metalaj arkivujoj, plenaj de dosierujoj etikeditaj kun pureco, ĉirkaŭis la spacon kun siaj stakoj de paperoj kaj bone konservitaj kartotekoj. La senĉesa sono de la mekanikaj tajpiloj, kies tipoj frapis la paperon kun uniforma kadenco, resonis kiel armeo de formikoj marŝantaj laŭ la ritmo. Skatoloj de Pilot-plumoj kaj dikaj metalaj agrafoj amasiĝis sur la skribotabloj, apud paperaj kalendaroj kun bildoj de antikvaj temploj kaj en la fono, granda Casio-horloĝo kun montriloj, kiu markis la pason de la tempo kun pepo ĉiun horon. Malnova ventumilo kun metalaj klingoj batis la aeron, apenaŭ movante la angulojn de kelkaj gravaj raportoj.

La protagonistoj de ĉi tiu loko, du amikoj kaj rivaloj konataj de la tuta oficejo, estis Hiroŝi Tanaka kaj Kenji Nakamura. Hiroŝi, kun sia korpulenta figuro kaj perfekte kombita hararo malantaŭen, havis laŭtan ridon kaj inklinon al pezaj ŝercoj. Kenji, aliflanke, estis pli svelta kaj malgranda, ĉiam kun perfekte rekta kravato kaj maldikaj kadraj okulvitroj kiuj donis al li aspekton de kalkulita intelekteco.

Ambaŭ dividis guston por konkurado, kaj kvankam ili konsideris sin amikoj ekde kiam ili eniris kune kiel asistantoj antaŭ jardeko, ilia rivaleco neniam ĉesis agiti la labormedion.

Je unua rigardo, neniu povus imagi ke iliaj tiel malsamaj vojoj kondukis ilin al la sama destino. Hiroŝi kreskis en brua kvartalo de Jokohamo. Lia infanaĝo estis markita de stratbataloj kun la aliaj knaboj de la areo, kie li evoluigis fortan karakteron kaj laŭtan ridon kiun li uzis por imponi aŭ malarmigi tensiojn. Liaj gepatroj administris malgrandan nutraĵvendejon, kaj la sono de la kasregistrilo ankoraŭ resonis en lia memoro kiel memorigilo pri la oferoj kiujn ili faris por teni lin en la lernejo.

Kenji, aliflanke, naskiĝis en komforta mezklasa familio en Sapporo. Li estis sola infano, kreskigita en medio kie la atendoj estis klaraj: disciplino kaj akademiaj atingoj. Male al Hiroŝi, li ne pasigis siajn posttagmezojn sur la strato, sed en senfinaj studsesioj sub la strikta rigardo de sia patrino. La semajnfinojn, anstataŭ ludi, li ĉeestis klasojn de abakuso kaj kaligrafio. La sola ribelo, kiun Kenji permesis al si, estis lia sekreta pasio por ĵazo; li aŭskultis novajn vinildiskojn en la malnova familia gramofono, kiujn li kaŝis en la ŝranko.

Iliaj vojoj kruciĝis kiam ili eniris kune en Gambaru kaj Asocioj antaŭ jardeko. Hiroŝi estis la unua, kiu rompis la glacion en la tago de la indukto, kiam, per manpremo kaj ŝerco, li sukcesis ke Kenji elmontru timidan rideton. Kvankam ili ŝajnis kontraŭoj — Hiroŝi, kun sia gaja karaktero, kaj Kenji, kun sia preskaŭ ceremonia seriozeco —, ili trovis strangan ekvilibron. Iliaj kolegoj baldaŭ rimarkis, ke ili estis nehaltigebla duopo: kie unu elstaris pro sia kreemo kaj kapablo unuigi la teamon, la alia elstaris en metikulaj analizoj kaj efikeco.

Ilia ascendo en la kompanio ne estis facila. Ili pasigis senfinajn noktojn reviziante raportojn kaj disvolvante novigajn projektojn, kiuj helpis Gambaru kaj Asocioj elstari en la konkurenciva korporacia mondo. Hiroŝi organizis neformalajn kunvenojn, kie li proponis aŭdacajn ideojn, dum Kenji poluris la detalojn kaj konvertis ilin en senmakulajn proponojn. Kun la tempo, ili fariĝis speco de legendo en la oficejo, kun rakontoj pri ilia rivaleco kaj kamaradeco, kiuj estis rakontitaj al la novaj dungitoj.

Tamen, kun la sukceso ankaŭ aperis la konfliktoj. Ilia komuna ambicio elstari kaj esti rekonitaj kondukis ilin al konkurado pri la plej etaj detaloj, kiel la altvalora korktabulo, kiu ornamis la fonon de la kunvenejo, apud la fenestro kun vido al la urba horizonto, kaj ankaŭ apud la oficejo de la direktoro. Ĉi tiu simpla objekto, kiu por aliaj pasis nerimarkite, transformiĝis en simbolon de prestiĝo kaj dominado por ambaŭ.

Estis lunda mateno kiam eksplodis la konflikto, kiu metis ilian strangan amikecon al la provo. La korktabulo, kiu estis preskaŭ plena, estis uzata por gravaj anoncoj, limdatoj kaj komikaj notoj, kiujn iu anonima dungito lasis por elvoki timemajn ridetojn, nun iĝis la motivo de kverelo.

Tiun matenon, Hiroŝi alvenis frue, kun ruza rideto formiĝanta sub lia apenaŭ perceptebla liphararo. Sub la brako li portis grandan kaj buntan kartonon, kiun li preparis la antaŭan nokton. Sur ĝi, per grandaj kaj okulfrapaj literoj, estis skribite: “Fermado de la jara boŭlinga turniro – Tanaka ĉampiono 1983”. Fiera, li alfiksis la kartonon al la korktabulo kun troiga riverenco, kvazaŭ li metis majstraĵon en muzeon.

Ne pasis pli ol duonhoro kiam Kenji eniris, kun sia rapida paŝado kaj dika dosiero sub la brako. Vidante la kartonon de Hiroŝi, liaj okuloj duonfermiĝis malantaŭ liaj okulvitroj kaj lia buŝo kuntiriĝis en mieno de malŝato. Elspirante, li metis la dosieron sur sian skribotablon kaj, murmurete al si mem, iris serĉi pinglojn kaj paperon, kiun li jam pretigis.

Kiam li metis sian paperon kun la titolo “Raporto pri efikeco kaj proceza optimumigo – Nakamura 1983” sur la kartono de Hiroŝi, la kaoso eksplodis. Tanaka, kiu observis sian verkon de sia skribotablo kun la atento de falko, subite leviĝis, igante sian turniĝantan seĝon eligi longan kaj dramatan grincadon.

—Kenji! —li kriis, marŝante al la korktabulo kun decidaj paŝoj—. Kion vi pensas, ke vi faras?

Kenji turniĝis malrapide, kun frosta rideto sur la lipoj.

—Hiroŝi, via ‘anonco’ estas mokado. La korktabulo estas por gravaĵoj, ne por fanfaroni pri boŭlinga turniro —diris li, krucante la brakojn kaj levante la mentonon kun aroganteco.

Hiroŝi ŝveligis la bruston kaj metis la manojn sur la koksojn, kvazaŭ li estis preta defii Kenji al duelo de glavoj meze de la oficejo. La proksimaj dungitoj, kiuj ŝajnigis labori, levis la rigardon kaŝe, ĝuante la spektaklon.

—Fanfaroni? —ripetis Hiroŝi kun nekredema voĉo—. Ĉi tiu turniro estas la gloro de la kompanio, Kenji. Ĝi estas tio, kio tenas la animon kaj moralan staton alta!

—Gloro? —respondis Kenji, ĝustigante siajn okulvitrojn—. Tio, kio tenas la moralan staton alta, estas plialtigi nian efikecon kaj plibonigi la procezojn. Neniu ĉi tie bezonas vidi vian nomon en kriegaj koloroj por labori pli bone.

La vortinterŝanĝo daŭris altiĝante en tono, kun la dungitoj murmuretante inter si, kelkaj mense vetante, kiu gajnos la disputon. Tiam aperis ilia supera, la severa kaj metikula sinjoro Ranmaru Saito, viro, kiun neniu kuraĝis kontraŭi. Lia ombro projektiĝis sur la korktabulo, kaj ambaŭ rivaloj tuj silentis.

—Kio estas ĉi tiu bruo? —demandis Saito, lia voĉtono tiel glacia kiel la klimatizilo de la konstruaĵo.

Kenji kaj Hiroŝi interŝanĝis rigardojn, kaj dum momento, ilia malamikeco ŝajnis malaperi. Kiel infanoj kaptitaj en petolaĵo, ambaŭ mallevis la kapon.

—Sinjoro Saito, ni nur diskutis pri la graveco de la anoncoj sur la korktabulo —diris Kenji, evitante okulan kontakton.

Saito levis brovon kaj observis kaj la brilan kartonon kaj la raporton de Kenji. Post kelkaj sekundoj de silento, li krucis la brakojn kaj parolis:

—La korktabulo estas por ĉiuj. Nek por la egoo de unu nek por la lecionoj de la alia. Ĉi tie, ni estas teamo —li diris, rigardante ambaŭ severe—. De nun, ni asignos spacon sur la korktabulo por la festoj kaj alian por la formalaj anoncoj!

La murmuroj transformiĝis en retenitaj ridoj, kaj la vizaĝoj de la dungitoj lumiĝis vidante kiel la dekreto de Saito solvis la problemon per simpla kaj justa logiko. Tanaka kaj Nakamura interŝanĝis rigardon, kiu enhavis miksaĵon de honto kaj komplikeco. Fine, Kenji etendis sian manon.

—Eble la venontan fojon ni povus organizi raporton pri la turniro, Hiroŝi —li diris, kun tre sincera rideto.

—Kaj eble la venontan turniron vi gajnos —respondis Hiroŝi, donante al li firman kaj ridetantan manpremon.

En la centra oficejo de Gambaru kaj Asocioj, la onidiroj estingiĝis kaj la tajpiloj rekomencis sian marŝon. Dume, la korktabulo, dividita sed plena de vivo, brilis sub la lumo de la fluoreskaj lampoj, silenta atestanto de la malgrandaj malpacoj kaj repaciĝoj, kiuj faris tiun lokon io pli ol simpla laborejo.

[krispydreamerking]

Good Ridons Wack job.

Jeff Duncan https://g.co/kgs/1iCvsMX

[internationalrealestatenews]

[ad_1] Groupe Metropolis is retreating from Florida, after offloading a growth web site in Miami's Edgewater for $19.2 million. The French agency beforehand deliberate to construct its first challenge within the US on the 0.8-acre meeting. PR Group Florida, Groupe Metropolis's Miami-based subsidiary, bought the three heaps at 423 Northeast twenty seventh Avenue, 426 Northeast twenty eighth Avenue and 434 Northeast twenty eighth Avenue to William Ticona, a Lima, Peru-based developer, data and Vizzda present. New Wave Loans Residential supplied Ticona with a $12.1 million mortgage. The sale equates to $601 per sq. foot. Jim Agard with Vendome Capital, and George Vail with Avison Younger, represented the vendor. Francesco Canestri with Cervera Actual Property represented Ticona, who already has his first US challenge underway at 1825 Northeast Fourth Avenue in Edgewater. In 2022, Groupe Metropolis's subsidiary paid $14.8 million and $2.4 million for the meeting, which features a low-rise house advanced, a duplex and three homes, data present. Paris-based Groupe Metropolis, led by Christophe Petit and Julien Ridon, had deliberate to develop a residential tower with a “French contact,” Agard mentioned. On the time of its buy, PR Group opened its US headquarters in an workplace at 1111 Lincoln Highway. However greater than a 12 months later, Groupe Metropolis modified its technique and can deal with its initiatives in France, Agard mentioned. “It was solely available on the market for a few months and we acquired a number of provides,” Agard mentioned. “We received a great purchaser on the proper value.” Final month, PR Group submitted a web site software with the town of Miami for a 55-story condominium with 128 items on the event web site it simply bought, Agard mentioned. Nevertheless, Ticona is planning a special condominium challenge, Canestri mentioned. “Now we have engaged two architects to provide you with two choices,” he mentioned. “And we'll decide the most effective one.” In Lima, Peru, Ticona leads Group T&C, a growth agency that has been in enterprise for greater than 20 years and has 20 initiatives within the pipeline in its house nation, Canestri mentioned. In February, Grupo T&C plans to start building of a deliberate 40-story high-rise with about 500 items at 1825 and 1837 Northeast Fourth Avenue in Miami, Canestri mentioned. “[Ticona] likes Edgewater, and he's very enthusiastic about what is going on there,” Canestri mentioned. “The newest acquisition was an amazing alternative to begin growing a pipeline of initiatives right here.” Learn extra The event web site Ticona bought from PR Group is close to a number of deliberate initiatives, together with a 38-story multifamily constructing by Oak Row Equities and Alex Karakhanian's Lndmrk Growth. The three way partnership is planning a 324-unit tower on a 1.5-acre web site on the northeast nook of Northeast twenty ninth Avenue and Northeast Fourth Avenue. Final summer time, New York-based companies SB Growth and Hazelton Capital Group launched gross sales for Cove Miami, a deliberate 40-story condominium at 456, 480 and 496 Northeast twenty ninth Avenue. That challenge is adjoining to the deliberate Villa Miami condominium. Terra, One Thousand Group and Main Meals Group are co-developing the 40-story Villa Miami high-rise with 116 items. [ad_2] Supply hyperlink

[merkabici]

Megamo Ridon Talla L: Nueva en toda España

Megamo Ridon Talla L: Nueva en toda España Read the full article

[conandaily2022]

Ridon Kola biography: 10 things about Yonkers, New York man

Ridon Kola is a resident of New York, United States. Here are 10 more things about him:

[diwangpalaboy]

DS 100 (submission March 7)

1. people power

2. governance framework

3. political party

4. mass line

5. Econ 141

6. Econ 151

7. crises

8. anti-thesis of the ‘ideology of perpetual growth’

9. KY

10. budget document

11. empowerment

12. impunity

13. 5th most mineralized country

14. former FR

15. former SR

16. Underdevelopment is brought about by internal limitations.

17. Underdevelopment is externally induced.

18. The government’s business is to get out of business.

19. privatization

20. ‘discipline of the market’

21. SLAPP

22. subordinate factors

23. corruption

24. values

25. culture of defeatism

a. denationalization

b. invisible hand

c. creates a chilling effect

d. mula sa masa, tungo sa masa

e. modernization theory

f. neoliberal ideology

g. overproduction, underconsumption, over-extension, legitimacy

h. ‘madlakasan’

i. public finance

j. public sector + business sector + civil society

k. international trade

l. enemies

m. ultimate reflection of the government’s order of priorities

n. leadership recruitment, ideological discipline, interest articulation

o. pagsasakapangyarihan

p. kawalang pananagutan

q. Prof RG Simbulan

r. dependency theory

s. insurgency and rebellion

t. transfer of wealth from the poor to the rich 

u. pagpapahalaga

v. degrowth

w. PH

x. Atty T Ridon

y. ‘Wala tayong laban’

[angelsaxis]

Being an assassin's not easy.

If you like, please also reblog!

[lescuriositesdelafoire]

Leopold Ridon ou Kidon, Le rêve de l’artiste d’après un artiste symboliste, 1910

[bikeribbon]

#Repost @von.klein with @get_repost ・・・ SYSTEM(SIX) LOADED. INTO THE WINDS. • The upcoming #44ZEROIN24 challenge is around the corner. One guy, one bike, 440km, 24hrs. The bike is prepared, rider still working it out. If you are or know a sponsor please connect the dots. If this ride can make even more sense by collecting funds for social/health projects we’re more than happy to support these! • #ridon #cannondale #bikeribbon #bartape #carbonworksde #bikeplanethaarlem #bikeplanet #roadbike #roadbikelife #rennrad #rennradliebe #radfritzen #schwalbe #aerobike #ttbike #triathlon #cyclist #cycling #sport https://www.instagram.com/p/CEzNz19l4Ba/?igshid=8y10nharkn76

[ungodlyangel2506]

✧･ﾟ: *✧･ﾟ:* intro *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧

☆.｡.:* hello all ! i am a polykin looking for other non-humans to befriend

☆.｡.:* i currently do not have a name i am comfortable with but if you must refer to me with one call me ridon

☆.｡.:* i am fine with any pronouns but my neos are (ze/zer/zers) (xe/xem/xyr) (py/pyx/pyxis) (vein/veins/veinself) and (thee/thim/thers)

☆.｡.:* in human years i am 17 but age does not apply to me as i transcend time

☆.｡.:* ive never really used tumblr so im not sure how this all works but i heard there are other non-humans on here so i made a blog anyway

☆.｡.:* i speak many languages so here they are in order of not-exactly-fluency-but-smthing: polish, english, spanish, french, japanese, and russian. dont hesitate to talk with me in any of the languages just because they are lower on the list, it would be good practise for me

☆.｡.:* feel free to ask me any questions you may have

☆.｡.:* if you know me irl dni

☆.｡.:* i will probably add to this post later

✧･ﾟ: *✧･ﾟ:* dni *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧

☆.｡.:*homophobes or transphobes

☆.｡.:* exclusionists

☆.｡.:* pedos

☆.｡.:* proshippers

☆.｡.:* anti mogi, neopronouns, or xenogenders

☆.｡.:* racists, sexists, or xenophobes

✧･ﾟ: *✧･ﾟ:* kin types *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧

☆.｡.:* dollkin

☆.｡.:* angelkin

☆.｡.:* demonkin

☆.｡.:* celestialkin

☆.｡.:* deitykin

☆.｡.:* divinekin

☆.｡.:* robotkin

☆.｡.:* machinekin

☆.｡.:* computerkin

☆.｡.:* aikin

☆.｡.:* im also foxhearted

[feralcoffeebug]

Gods mood

Sometimes girls are hot like you can show me a girl and shes hot and then sometimes no one not even the prettiest person on earth is hot