#poetlife

[fixquotes]

"If you cannot be a poet, be the poem"

- David Carradine

[meandmywierdthoughts]

When you walk one step away from me remember that i will walk two steps away from you each time

[iliaskrousos]

Μπαλάντα στον Πρώτο Έρωτα

Στη Σάμο τη νύχτα στο έναστρο μπαλκόνι

μπαλάντα σε δική σου κόλα χαρίζω,

σε ανέμων μια δίνη που παύουν οι χρόνοι,

θολώνουν όλα, πιάνω την πένα κι αρχίζω.

Διαγραφή καμιά και τίποτα δε σχίζω,

αβίαστα, μοιραία, με κάποιο καμάρι

μ’απέθαντους στίχους γιε μου σου θυμίζω,

πως πρώτος σου έρωτας ήταν το φεγγάρι.

Θεοί, δαιμόνια, φύσεις, ό,τι ζυγώνει

τις ρίμες όπου πάνω στο λευκό μαυρίζω,

αυτό είναι -όχι εγώ- που σε βουρκώνει,

για σένα πριν καιρό, για με τώρα δακρύζω,

αν τώρα με σκέφτεσαι, στο τώρα γυρίζω.

Λοιπόν ευχαριστώ σκυφτός ζητώντας χάρη,

να το θυμάσαι όπως τώρα που σ’αγγίζω,

πως πρώτος σου έρωτας ήταν το φεγγάρι.

Κρυστάλλινα νερά, αργεί όταν νυχτώνει

κι αντί του ύπνου σαν βαδίζεις, βαδίζω,

ο κτύπος της καρδιάς μεμιάς σε γιγαντώνει,

το καλείς, το δείχνεις, φωτίζεις και φωτίζω,

το έν��ωσα χρέος, λάμψη, οίστρο νομίζω:

«Για πάντα την καρδιά!», αυτή να σου τονίζω.

Στην όποια λύπη -εσύ ξανά- με τα θάρρη,

των άστρων γενναίος, μη ξεχνάς σε ξορκίζω,

πως πρώτος σου έρωτας ήταν το φεγγάρι.

Στο φέγγος π’αγαπάς τους στίχους μου σκορπίζω,

διπλώνω το χαρτί, θα το βρεις στο ερμάρι

και ότε διαβάζεις, θα μ’ακούς να ψελλίζω,

πως πρώτος σου έρωτας ήταν το φεγγάρι.

Η. Κρούσος/ Η Καρδιά του ποιητή

Στον Νικόλα μου..

Σάμος, Μυτιληνιοί

1/8/2024

[observervoice2024]

Ramesh Kuntal Megh’s Biography Ramesh Kuntal Megh was an esteemed Indian poet, literary critic, and translator recognized for his significant contributions to Hindi literature.

Life and Career Ramesh Kuntal Megh was born on 12 February 1961, in Aligarh, Uttar Pradesh, India. about more

[raoooa]

Hum Khayaal

View this post on Instagram

A post shared by Hum Khayaal (@humkhayaal1)

[thepoetrystore]

RIP @thedavidcrosby. sending love to all those who loved you. beautiful portrait by @joancbaezofficial #thepoetrystore #silvialcivar #poetsofinstagram #poetsofig #poetsofinsta #writersofinstagram #writersofinsta #poetry #poet #presence #poetrycommunity #poetry #typewriterpoet #humbled #poetlife #davidcrosby #beinghuman #life #feelings #davidcrosby #thankgodforbffs https://www.instagram.com/p/Cnp224MSGhY/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[geoffreyphilp-blog]

New on TikTok: Ever had one of those days when everything goes wrong? That’s how my journey to the Belfast Poetry Festival started. A missed flight, a night stuck in Boston, and 36 hours of delays—but it all reminded me of one powerful lesson from Marcus Garvey: never give up. If you’d like to learn more about Marcus Garvey and his incredible journey of perseverance, check out the link in my bio. And remember to like, follow, and definitely share! #marcusgarvey #mynameismarcus #marcusgarveyquotes #marcusgarveyspeech #nevergiveup #travelstruggles #belfastpoetryfestival #poetlife #perseverance #travelproblems #motivation #inspiration #neverquit #mindsetmatters #keeppushingforward

http://dlvr.it/TFgvpn

[lost-24-7]

[un-maestro-blog]

[fixquotes]

"Yes, you can feel very alone as a poet and you sometimes think, is it worth it? Is it worth carrying on? But because there were other poets, you became part of a scene. Even though they were very different writers, it made it easier because you were together"

- Roger McGough

[meandmywierdthoughts]

I have seen happy tears

Rolling down from your eyes

Each time you get to be with me

I want that vibe forever

I want you to love me

More and more each and everyday

[iliaskrousos]

Μπαλάντα

στο μόνο Άνθος που έχει επιζήσει

στην Ιωάννα

Τους στίχους που είχα μέσα μου πάντα,

ως υπάρχοντά μου θ’αφήνω καθώς

θα γράφω πολύ στοργικά μπαλάντα

και δεν θά’μαι ούτε θα νιώθω φτωχός,

παρά στη θέα εκείνης ταπεινός,

στην υστερνή μου ακόμα τη δύση,

ο τίτλος ψηλά θα λέγει εμφανώς:

«Στο μόνο άνθος που έχει επιζήσει».

Στα τρία χρόνια μετά τα τριάντα,

βουίζει το γύρω εν τάχει κοινώς,

θα γράφω πολύ στοργικά μπαλάντα.

Αφυδατωμένος, για ώρες κενός,

αισθήσεις μεσ’από το χέρι ενός

ποιητή, στη δυσνόητή του φύση,

θυσία όλα της σώας του φρενός

στο μόνο άνθος που έχει επιζήσει.

Στον κήπο, στο μπαλκόνι, στη βεράντα

-ως γνωστόν στο τέλος ίδια επωδός-

θα γράφω πολύ στοργικά μπαλάντα,

βεβαίως μοιραίος ο στίχος αυτός,

οφείλει στη γέννα να είναι βατός,

σε πρόβλημα άλυτο νά’ναι λύση

κι αδρώς να μπλέκεται στην κόμη σαφώς

στο μόνο άνθος που έχει επιζήσει.

Βαθύς ήχος σε heavy metal μπάντα,

ορθοί σαν στέκουμε πλάι στη βρύση,

με δώρο μία στοργική μπαλάντα

στο μόνο άνθος που έχει επιζήσει.

Η. Κρούσος/ Η Καρδιά του ποιητή

Τανάγρα,

2 Αυγούστου 2023