#pag.99

[princessofmistake]

Parla senza millanteria, senza arroganza, senza volontà di offendere. È disarmante. Poi si alza e prima di andarsene mi depone un bacio, uno solo, su una guancia. Ho ripensato spesso a quel momento. Voleva farmi sapere che aveva vinto e avrebbe sempre vinto? O scaricarmi di un eventuale senso di colpa? Farmi ammettere che Paul aveva parlato al solo scopo di finirla una volta per tutte con la nostra relazione clandestina e che lei non era che l’agente e la messaggera della sua conclusione? O voleva dirmi addio in maniera matura? Probabilmente un po’ di tutto questo. Ricordo di essere rimasto seduto nel bar, stordito, nel trambusto del locale, con il balletto dei camerieri, l’andirivieni dei clienti, gli scampanellii del flipper, incapace di lasciare quel tavolino, a girarmi e rigirarmi ogni cosa in testa, per rendermi conto alla fine che era trascorso quasi un anno tra il momento in cui mi ero scontrato con Paul Darrigrand sulla soglia di un’aula all’ultimo piano di un edificio universitario di Bordeaux, e quello in cui lui aveva chiuso la porta di un appartamento parigino dopo aver baciato la mia malattia. E di aver concluso, per quanto possa sembrare assurdo, che quell’anno, forse, sì, era stato il più bello della mia vita. È vero, avevo perso la testa per un uomo irraggiungibile e avevo giocato pericolosamente con la morte. Ma potevo anche dire che avevo amato ed ero ancora vivo.

[wolf-and-raven-dreaming]

Page 102

Previous

Next page

Start from the beginning >>>

[nice2meetyouu]

Nag-file ako ng leave sa kabilang work para matapos 'yung need tapusin dito sa isa pa. Sino ba nagsabing kumuha ng maraming work? Buti kung marami rin ang kita. Haha. Sabi nga ni D, "Ano 'yan, may binubuhay ka ba?" Pero at least, tapos na.

Medyo proud ako nang slight, 72 hours more or less kong tinapos mag-isa 'yung 100-page thing na 'yon. Kahapon, hinelp naman ako ni J at na-validate naman ako sa mga supportive message niya. Wala naman syang choice. Pag hindi ko natapos, damay siya; at least, pinagaan niya 'yung process. Habang nandoon though, parang gusto ko na talagang mag-file ng 1-week leave minimum sa lahat at pumunta sa malayo at huwag mag-cellphone or internet, kumain lang ng hindi processed food, at matulog nang mahimbing.

Speaking of pagpunta sa malayo, nagyayaya 'yong mga ka-work na pumunta sa Baguio sa long weekend. Nag-decline si C kasi may appointment na raw siya sa long weekend, next time na lang daw, so nagsabi na rin ako na busy sa kabilang work, pero 'yung mas realistic na dahilan ay hindi ko alam paano ipapaalam sa bahay na pupunta akong Baguio tapos ang mga kasama ko, itago na lang natin sa di-tunay nilang pangalan na Carlo (naghahanap ng boyfriend), Timothy (may boyfriend), at Miko (may girlfriend na post-grad intern). Most likely, bibili lang naman kami ng strawberry jam or maglalakad-lakad. After all, sa gano'n naman kami naging friends, sa sabay-sabay na paglalakad ng at least 1.5 km one-way everyday. Pero nakukulangan din ako sa oras, 6 hours one-way pag nag-bus pa-Baguio. What if, ako na lang mag-isa ang pumunta?

Mag-paintball mag-isa, mag-jogging mag-isa, kumain mag-isa, mag-viewdeck mag-isa...

Sabi pala ni M, baka hindi na siya tumagal sa work until the end of the year kasi mag-aaral na raw siya para makapag-exam para maka-migrate sa land down under. Sabi ni T, huwag nang mag-resign, tumulad daw sa 'kin, pinagsasabay-sabay ang lahat. Pero sabi niya, hindi raw kaya, wala siyang lakas na gawin 'yung kagaya sa ginagawa ko.

Money is part of it pero hindi naman 'yun ang main motivation sa pagwowork. Parang wala namang marangal na work these days na worth ang bayad sa stress at pagod. Sabi ko kay A, sa ganito na lang ako nakakatulog, sa sobrang pagod, whether from physical activity or mental fatigue. Irerefer na raw niya ako, napaka-unhealthy ko raw na tao, pero sa anhedonia ko siya talaga nababother. Prescribe-an na raw ba niya ako ng S2? Si V din, ang payo, i-consider ko raw magpatingin. For additional context, I'm bored almost all the time, and wala akong ma-consider na "enjoyable" na activity.

Anyway, gusto kong bumili ng Koomi nitong weekend, kaso nagsara 'yung tindahan malapit sa amin. Tinignan ko sa foodpanda, 99 pesos 'yung pa-deliver, parang isang milk tea na rin, so huwag na lang. Iniisip ko kung bibili ako ng llao llao or blk513, pero preferably 'yung nilalaklak na yogurt na lang. Baka dutch mill lang ending nito, mas cost-effective kaysa bumili ng yogurt sa would u like. 🤭

[aking-takbuhan]

KISS ON THE CHEEK (EP.2) N.JM

Plot: Where you got attracted to your brother’s friend, Na Jaemin and started to grew close not knowing you are starting to fall for him. But your brother, Jaehyun told you not to get too attached to his friend. Will you take risks? Just so your brother won’t get hurt?

Genre: Fluff, Romance(?)

Author note: hiii!! I can post little by little now kasi kaya ko naman siguro. Btw guys feel free to tell me what you feel about sa mga sinusulat ko like kunwari medyo plain or like parang ambilis, so I can know your pov and change it for future purposes! I hope you guys have fun reading~

.

.

.

.

.

Nakauwi na si Jaemin. Pinauwi ito ng kuya mo kaagad-agad kinabukasan dahil alam nga naman niya di ka komportable na may ibang tao, pero pati na rin na medyo inilalayo niya ikaw kay Jaemin. "Asan na si kuya Jaemin?" iyong tinanong dahil akala mo bukas pa ito uuwi. "Umuwi na. May kinakailangan pa siyang asikasuhin related med." Pagsisinungaling ng kuya mo, pero medyo totoo naman ito pero hindi naman ito ang pinaka rason. Tumango ka nalang at bumalik sa kwarto mo.

Binuksan mo ang iyong laptop na asa lamesa mo para magtapos ng ibang mga kailangang ipasa sa next week. Bad trip na sembreak ay hanggang Wednesday lang. Nung binuksan mo ito may papel na nakaipit. 'let's be close haha..? 09....' at may naka lagay na jaem sa ibaba. Tinitigan mo ito na parang nagdadalawang isip, pero in the end, inilagay mo rin ang kaniyang number sa contacts mo, dahil may tiwala ka naman kay Jaemin. After all childhood friend ito ng nakakatandang kapatid mo. Nag send ka naman ng 'hi:)' sakanya at pinatay mo muna ang phone mo para hindi ka madistract sa mga kailangan mong gawin na assignments.

Pero.. ang ginawa mo halos ay manood lang ng youtube. parang 99% na nood 1% na assignment. Dahil wala ka rin naman gana gumawa ng mga requirements mo, binuksan mo nalang ang iyong telepono nakalimutang nagchat ka kay Jaemin. Tinanong lang naman nito kung ano ginagawa mo at nagkaroon ng kaunting chikahan. 'are you free tomorrow?' ang message ni Jaemin sa iyo. nag oo ka naman, at hindi mo naisip ang iyong kuya na baka tanungin ka kung saan ka pupunta bukas.

Kinabukasan, ikaw ay ngayon nag-aayos na sa iyong sarili dahil inaya ka ni Jaemin na magkape daw kayo at usap-usap. Siyempre crush mo si Jaemin, edi pumorma ka ngayon. Mas naging crush mo siya ngayon dahil andami mong nalalaman about sakanya na nakakaattract sayo. Like, he is THE standard. Ikaw ay naka skirt na medyo maikli, at naka blause. "At saan ka naman pupunta?" Naitanong ng kuya mo sa paglabas mo ng iyong kwarto. "u-uh, ha ano lalabas lang" kabado mong banggit dahil di mo talaga naalala kuya mo. "Saan nga, kompletuhin mo sagot mo di kita payagan jan eh" Pangasar ni Jaehyun. "Pupunta café, with... friends." Kilala ng kuya mo ang mga kaibigan mo kaya okay lang naman sakanya. "wehhhh pag ikaw ng club kokonyatan kita ha" Sabi ng kuya mo. At inirapan mo siya jokingly.

Asa cafè ka na, na sinabi ni Jaemin. Natanaw mo rin naman ito dahil maluwag ang cafè. Ang susyalin pa nga eh, parang di mo afford to ah. Nagwave siya sayo, and you did it back. "Hello. I guess nakapagpaalam ka sa kuya mo ng ayos?" Kaniyang tinanong. "Actually, sabi ko friends.. hehe I mean you're a friend too, pero ang akala niya is yung mga kaibigan ko sa uni." You mentioned, and he chuckled. "That's okay, dahil I'm sure ayaw ng kuya mo malaman na magkasama tayo." You just nodded still confused bakit ayaw ng kuya mo kayo ay maging malapit sa isa't isa ni Jaemin. Inaya ka naman nito bumili na ng kape and something to eat. and, boogsh nagulat ka. Ang mahal ng kape! "H-hala, uh kuya Jaem di muna pala ako oorder haha..!" You awkwardly laughed and mentioned it. He was about to ask why, but he said something. "If you are worrying about the price, ako naman ang magbabayad. Ako naman ang nag-aya din. So siyempre libre ko to." Kanyang nasabi at papalag ka pa sana ng hindi mo na siya mapigilan dahil asa harap na kayo ng counter.

You got your coffees and food, and did a little chit chatting. You even tasted his coffee, "WTF!! NAKAKAMATAY ATA YANG KAPE MO KUYA" iyong nasabi, muntikan ng mabuga ang kape. Tinawanan ka lang niya. You really aren't the type of person na madaling makapagclose, but Jaemin just hits differently. He made you comfortable, and he is very trustworthy. And your feelings starts to grow really harder.

Hapon na at malapit nang mag gabi. You both had fun, but both tired. "Nagcommute ka papunta dito??" Natanong ni Jaemin. "Mhm, wala pako lisensya. Jaehyun wouldn't let me drive because of it. Delikado daw." Jaemin really appreciates kung gaano ka masunurin sa kuya mo. he loves it. Kaso, he just can't be bothered na nakasuot ka ng maikli at nagcommute ka pa. "This is none of my business, pero I'm just worried the fact you are wearing something short? Alam mo naman kapaligiran these days." Concern ni Jaemin. "Nag-grab naman po ako kuya! that's fine! And mag-grab nalang ulit sko pauwi-" There is no way he will let you, baka mapahamak ka pa dahil gabi na. "No, wag na. Sabay ka nalang sakin hatid kita. Di naman makikita ng kuya mo, don't worry." He just wanted to make sure you're safe. Nag agree ka nalang at nag thank you sakanya. I mean babae ka so mahirap talaga magcommute ng ganitong oras.

You sat infront and Jaemin closed the door for you. ack ang gentleman naman. He went in the drivers seat and started the car. He just started it, pero di pa niya ito pinapatakbo. He was staring at nothing. You weren't that bothered not until he suddenly spoke. "Alam mo ba kanina pinagtitinginan ka ng mga lalake doon sa gilid?" He suddenly opened up. "They were staring at you, na parang inuundress ka na nila sa kanilang mga mata. And the worst thing is, grab drivers sila." You got chills. "Paano mo naman naisip na grab drivers yun??" You questioned. "of course katabi nila sasakyan nilang nakalabel na grab." Doon ka na natakot, what if kanina may balak pala sayo yung naghatid sayo kaninang papunta sa café dito? You started to overthink. "Gladly you're safe papunta. Dapat sinabihan mo ako na magcocommute ka pala. Edi sana nasundo kita." His concern once again.

Malapit na kayo sa condo niyo ng kuya mo, pero nakatulog ka. Jaemin was admiring you, glance by glance. Like, fuck ang ganda mo kasi. Jaemin really felt worried kanina. Hindi niya maimagine mapahamak ka, dahil alam niya na kung gaano ka kamahal ng kuya mo. So he then make sure na hindi na mauulit. Gini-gising ka na ni Jaemin. Halos mag sa-sampung minuto na si Jaemin nakaparada dito inaantay kang magising dahil hindi ka nagigising sa sobrang himbing ng tulog. After two more minutes, finally nagising ka na. "We're here for about 10 mins I think. Baka hinahanap ka na ng kuya mo." He looked at you while telling that. Kay ganda ng bungad ng paggising mo. Ampogi naman kasi nito. "Alam kong pogi ako, pero baka hinahanap ka na talaga ng kuya mo." Nawala ka sa pagtulala sakanya, at nahiya. "a-ay, u-uh okay um una na ako kuya-" "Call me Jaemin. I don't feel like it suits me to be called kuya. Siguro kung bata." He smiled and you laughed. "Okay, thank you so much today. I really enjoyed this day. Next time ulit, Jaemin." Only if you knew kung gaano ka laking epekto kay Jaemin kung paano mo siya tinawag. It sounds too attractive when it comes from you. He then opened his door to go to your side and open yours. Apaka gentleman talaga. once you got out, he was there standing. Pabalik na sana sa driver's seat, when you suddenly pulled his arm and kissed him on his cheek. "Bye! Chat moko pag kauwi mo ha!" You said running to the building, papunta sa condo. Jaemin just watched you, medyo gulat. You kissed him on his cheek. Kaya napangiti ito sa sarili. What a wonderful and memorable day today.

[muhryy]

almost 100.

3/20/23, 9:03 PM. Pumunta kami ng LTO kanina para kumuha ng student permit, pero bago ako makakuha nun need ko magkaroon ng medical certificate ( ayoko talaga ng anything about medical na yan ) and sa medical na kukunin yung height, weight and yung about sa eye sight ko. So ayun na nga, doon talaga ako na prapraning kase alam ko sa sarili ko, and ramdam ko sa sarili ko na may mali. 

Nung kumuha na kami ng medical cert, ayan na ang weight. I know sa sarili ko na sobra akong lumaki and ang laki nga ng timbang ko “ 99KG “ 1 line na lang, 100kg na.

 paguwi namin ng bahay, buti na lang di nila mama at papa kinuha or parang hiniram yung student permit ko to check, kase nandoon yung weight ko sa student permit, pag nakita yun ni papa. papagalit na naman ako. 

ps: hanggang ngayon praning ako, meron akong 1 or 2 months, para bawasan yung weight ko kase ayoko na nakalagay sa driver’s license ko na “ 99 KG “ ako. 

wish me luck, na sana di nila hiramin and sana makuha ko yung goal ko na mabawasan siya :( 

KAYA MO YAN SELF. 

[choccorin]

YAYAY IM HAPPY THAT THEY TOOK YOUR APOLOGY WELL and itsokay im also a coward in conflicts like i try to avoid drama but somehow i end up being part of smth ??? WAIT STORY TIME HELP SORRY THIS IS GONNA BE REALLY LONG 💔💔

ok for background context i used to like this guy last year (he… was not the best person but shh) and we got really close like he considered me his best friend but he knew i liked him so it was like really awkward sometimes when he would just stare into my soul and it gave off the vibes of “i know u like me and i will make u miserable!!” BUT ANYWAYS he forced me to confess (kinda) like he msged me and said smth along the lines of “i know you like me and just be honest.” why did he put me on the spot i do not know but i found no point in lying cuz apparently when he was at this competition a few ppl were talking about my crush on him?? i dont know how other ppl figured it out???

I MEAN OK TO BE FAIR I WAS REALLY OBVIOUS but also i didnt openly admit that i like him !! whenever classmates would ask id always say like “no i dont” or that its none of their business but they just love to get into anything relationship crush related like this isnt middle school anymore 💔 ang immature talaga nila pag nalaman may crush yung isa sa classmate ☹️ ANYWAYS ppl took that answer as “yes i like him!!” so they would just constantly talk about it whenever they see the guy so that explains why they were talking about me at that competition (i wasnt even there.) but he rejected me and i dont like him anymore. we are still good friends i suppose bc he still tells me everything HELP

anyways to the actual drama thats still happening rn its been like 3 months ..!

throughout that entire thing im afraid that there was a girl (shes my classmate currently) who was LITERALLY WISHING ON MY DOWNFALL BC SHE LIKED THE GUY TOO AND STILL DOES. like girl you can have him i dont like him anymore !! but shes been talking shit about me since ive been around him recently + SHE THINKS I STILL LIKE HIM. im usually a touchy person w my friends if they let me but it isnt even romantic or anything im just “abusive” (which is what they describe me as) since i sneak up behind them and slap their shoulder as hard as i can. HELP I PROMISE THEYRE FINE W ME DOING THIS IM NOT ONE OF THOSE PPL WHO JUST DO IT FOR NO REASON 💔 I DO IT BECAUSE THEY BULLY ME BUT ANYWAYS THIS GIRL REALLY DOESNT LIKE ME TOUCHING HIM (this sounds so wrong out of context..) shes really mad about me being close to him like im sorry he wants to be my friend?? im not stopping her from talking to him nor do i care if she does. im like 99% sure she was crying yesterday because i slapped his shoulder. i feel bad but i also dont bc she can go slap him too….. its not that special gang

she also calls herself an “outsider” and thinks the guy doesnt care about her since he doesnt talk to her. miss girl i think hes just creeped out by how you treat his friends LIKE IF I WAS IN HIS POSITION I DONT THINK I WANNA TALK TO SOMEONE WHO HATES ANY GIRL I INTERACT WITH

IM GETTING OFF TOPIC STOP BUT shes been spreading a whole bunch of rumours and talking about me with her friend group (who also hates me bc of this) and im pretty sure she thinks idk about what shes doing because whenever she talks to me its always strangely nice or asking me for academic help. like at this point i dont know the answer to the chem homework either stop asking me since you hate me sm!!

im praying she stops being like this bc shes genuinely a nice..??? person. shes just weirdly obsessed w the guy and will do anything to stop him from interacting w any girls other than her. LIKE IF WE IGNORE EVERYTHING ELSE SHE DID shes a decent person that i could be friends with. i cant even apologize to her or anything since I DONT KNOW WHAT TO APOLOGIZE FOR?? “hi im sorry for liking and slapping the guy you have a crush on” LIKE THIS DOESNT MAKE SENSE HELP but ill just let it marinate i guess and hope for the best 😓😓

IM SORRY IDIDNT THINK THSI WOULD BE SO LONG I HOPE EVERYTHING MAKES SENSE IM TOO LAZY TO READ IT OVER 💔💔 i hope u dont mind long asks pookie

- 🐙

OMG SAME !! i avoid drama but got caught it in during ninth and tenth grade :'3 so i'm trying to be cautious about the friends i make and also trying to keep my circle small </3

oouugghff knowing that someone knows you like them is sooo awkward AND HE STARES AT YOU TOO ??? i would pass out on the spot ... i hate those types of classmates na laging nasa business ng iba .. ESPECIALLY ROMANTIC RELATIONSHIPS !!!! i think may ganyan talaga every grade. except for college, i think. since mas mature na mga tao dun but you never know. AWWHHH GOOD FOR YOU !! i personally wouldn't be close friends with him after that because people might get the wrong idea </3

SEEE, I TOLD YOU PEOPLE WOULD GET THE WRONG IDEA !! 🥹🥹🥹 why can't she just ask you if you still have a crush on him like she's making conflict for no reason at all. ( •́⁠ ⁠ ⁠‿⁠ ⁠,⁠•̀ )

why do girls have to go through phases where they go insane over a SINGLE BOY !! but i guess it's a canon event and they'll just grow out of it .. but! three months is actually so long ?? how do you deal with that 🐙 anon ... i would be so fed up and just confront her about it. i hope she confesses to the boy soon and he rejects her ( i assuming he doesn't like her ) so that this situation will be over. 🥹 if you let it marinate, it'll either get worse or get better, no in between! ( trust me, i've been there. )

ANYWAYS! i don't mind long asks, i love them a lot actually :3 it feels like chatting with a friend :33

[benefits1986]

Miss Viet x Trigger EMYYYRUT

Reparenting the inner children is bound by nostalgia's bittersweet taste.

Side Note Agad: Paano mo malalaman na may pake ako sa'yo? Simple lang. 'Pag sinabi mong may sakit ka, basic sa akin na magsabi sa'yo kung anong gagawin mo pati kung may extra akong dala na gamot at vits, bigyan kita agad-agad. As a caregiver kasi talaga ako na kahit 'di ko close, ganyan lang talaga ako. Nati-trigger kasi talaga ako 'pag may nasa perimeter ko na may sakit. Trauma response na rin siguro 'yan. Pero kung may pake ako sa'yo, puwede kitang puntahan sa bahay mo ke North or South ka pa kung hindi ka contagious ng malala. LOL. With matching chicken soup from scratch atbp. CHAZZZ. Hahaha. So, alam n'yo na and difference ng PRO vs PRO MAX 1TB sa libro ko a? LELS. Bakit ba kasi andami na namang may sakit ngayon noh?

Isa pang side note agad-agad: I like listening to stories in general kahit anong storya pa 'yan. Pero 'pag nasa level na ako ng inaaral ko ang language/dialect/slang at codes mo, iba na 'yan. LELS. LUH.

And soooo, here's the deep dive of Miss Saigon in Singapura. Eto naaaaa. Shemayyyy. One of the early journal entries I had when I was a teen was about Kim of Miss Saigon. Of course, it was full of immature thought farts and shits because I was but 13 years old then. Since I performed a crappy dance number in Nicanor Abelardo's stage in no less than CCP at 8 or 9 years old, anything CCP is up my alley. Why? I don't dance. I don't fucking have the coordination, but, I made it. BOBO pa rin syempre, pero, hahahaha, I did it anyway.

Looking back, I still don't know why mom allowed me to watch a play that is very provocative, considering she's super duper conservative. For sure, she knew the plot. For sure, she knew that there were too adult content for my age. Funny how she tried shielding me from these "mature content" since 1986, then poof. Ayan na. Must be because she knew that I'm officially a teenager, so, hala, sige, let the hormones cartwheel paganaps and pasavoguesssh ba nanay kong dragon? Or maybe, just maybe, it's another test from her. I remember her asking me what the play is all about. I can't remember what I shared, but, yah. Mas mahigpit talaga siya sa akin during my teen years like ugh. HAHAHAHAHAHAHA. Pero syempre, alam mo naman tayo, pasaway with a twist. LELS.

And sooooo, when I watched Miss Saigon in SG, I was down memory lane. I was comparing the scenes from '99 with 2024. JUSKO. Kalat ng utak ko e tapos puyat na puyat pa ako. LOL. And thennnn... eto naaaa... I've been putting this off kasi ang weird talaga ng mga thoughts ko about this, but sige, eto na.

I like non-Pinoy XY because of Chris. And na-realize ko talaga 'to while naglalandian sila ni Kim sa stage nung Sept. 21. HAHAHAHAHA. Kadire. It makes more sense now. Kasi naman, 'yung forced marriage local naman kasi e. Makapwersa rin naman. But... wait, there's more. I saw Thuy in a different light. Ginalingan naman ni kuya ang character arc development niya kahit naging communist officer siya. Kung baga, he leveled up naman. LELS. Still, I believe that blue eyes are emyyy. CHZZZ. Ganun talaga e.

While I'm over the sun and the moon with the movie in my mind, I also know so well even at 13 that Kim and Chris are not gonna give what it's supposed to give, after all. They're worse than star-crossed lovers. They're casualties of wars. They're victims who felt they could be heroes because of love. EMYYY. O 'di ba? May ganun agad. LUH.

Another thing that stood out for me from then until now is that women are super fucked in terms of their social stance, regardless of their background, their assets, and their liabilities. Ganun talaga e. SHET. Kim may be this white whore from Saigon, but she is relentless. She is a strong female lead in her own right, however, just because she is a woman of color and a paid lover, she's reduced to just being another statistic. Ellen, on the other hand, had to settle with the crumbles of war in the hopes of giving Chris a whole new world which is never gonna happen in their lifetime and their next, too. Just because of Chris. Just because of his shining blue eyes, ano po? Hahahaha. Siguro ginalingan niya talaga. LUL.

Body positivity is one of the highlights I love most in the SG run of Miss Saigon. Back in '99, fat-free ang lahat ng babae sa Dreamland. Hahahaha. I was like: Bakit wala silang bilbil or puson at all? Ganyan ba talaga ang mga legit na babae lalo mga babaeng bayaran? LOL. Ang bata ko pa neto pero ganun e.

But, now!!! Cellulites, back fat, bat wings, FUPA, thunder thighs, stretchmarks, atbp. nagbubunyi. TUGON: Aaaaameeennn.

This actually set the tone for the 2024 version since the grind of the girls in Dreamland is the unang pasavogue scene. LELS. I was wide-eyed because while Kim is still petite, iba na ngayon. Bahala na kayo world sa mga imperfections rocking and rolling sa worldwide stage. OPAQ-OLYE-F8FOOL.

Queerness Levels 10000. Jon Jon Briones made an IG story telling the world that he had to mellow down his queer vibe on stage because SG is anti-gay. Napansin ko talaga 'to kasi akala ko pagod na siya pero not in a bad way. He's like an Adam Lambert nung 2009 in my eye outside this show. I am really looking forward to see him do his thing because back in '99, I knew something is not "right" kay Engineer. HAHAHAHAHA. I'm like... hmmmmmm... pero bakit super subtle lang? Bakit? I wished then that he could have been more out there, but, syempre, iba naman noon e.

Being queer since 1986, seeing a stage brandish postmodernism is really a treat and it gives me an ounce of faith restored in the name of real humanity. Wala na akong pake sa AI influencers na NASA TED stage na recently for now. Hahahaha. Seeing the Engineer in his blinding corset that cinched his thicc and tanned body strutting and dryhumping the vintage car on the road to his version of his American Dream is more than liquid gold and titanium combined. Mala-adamantium levels na siya ihhh.

Also, 'yung run ngayon parang Moira siya. 'Di sila mabirit which is my personal choice kasi nga theater should be theatrical and over the top. Though, very millennial ang vibe nila. 'Yung mejj chill lang pero tumatagos. 'Yung parang okay, 'di kami super laki bayad here, pero eto kami, shit and all. Take it. Take it. Or leave it. Up to you. Che.

Iba pa rin ang powerhouse nung '99. Hahahahaha. Vocally speaking a. Again, iba ang atake kasi kaya naman, sige lungs. Siguro gusto ko kasi 'yung dumadagundong levels kasi nga, hellooo, stage!

Speaking of stage, shemayyy. Shala ng paganap ng myth ng Singapura, pero for me, ako lang 'to ulit a. Ako lang. Walang-wala ang Sands Theatre sa stages na shala ng St. Cecilia's and Nicanor, mhiemaaaa. I was expecting to be blown away sa Sands Theatre dahil blue 'yung seats but it's giving Katips Theatre vibes na basic. Sorry, not sorry.

Me to myself: ETO NA 'YUN? Pagkatapos n'yong ipamayagpag ang napaka pak na Cartier store with TWG sa labas ng mall netong building na 'to? ETO NA 'YUN?! Kaya pala same lang presyo ng Manila run 'tong sa SG. Hahahahahahaha. 'Yung acoustics din, 'di ko masyadong vibe. Baka 'di kasi talaga tayo pang-first world countries talaga. Or baka kasi nga, gulong-gulo 'yung utak ko sa pag-compare and contrast live via satellite nung both runs.

Syempre, 'di tayo pumasok sa mga shala stores kasi naman, 'di natin pa deserve 'yan. Hahahahahaha. Darating din tayo diyan sa tamang panahon pero vintage pa rin e. Ang talas ng mga ilaw sa mga stores sa Marina Bay. 'Yung parang nanlalaban na anong kaya mong ilapag? Ilang milyon sa ngalan ng tax refund for tourists. Hahahaha.

Don't get me wrong though. Structure-wise, maganda 'tong Marina Bay ha. Pero again, the myth is not myth-ing. LOL. Wala lang talagang gulat or wow factor sa akin mga mega structures na 'to ng modern world. Nasa Pyramids of Giza pa rin ako saka sa Parthenon saka sa Coloseum (na need ko na namang i-GMG ang spelling), pati sa Auschwitz Concentration Camp.

Prod. Prod. Prod. I find the stage cramped. LOL. Eto na naman po ang opinyon na 'di na naman naayon sa usual. Oks naman ang mga paganaps pero kasi 'pag 'yung stage ay limited 'yung space sa visual standpoint, it's taking away the grandiose and theatrical vibe. Again, sana nag-St. Cecilia's na lang kayo. Hahahahahaha. EMYYY. Malakas pa aircon, may kasamang ghosts of WW2 pa.

And so, ano na? So what na?

This epic show is sooooooooo otherworldly for me because I was originally planning to watch Miss Saigon during mom's birthday last May 11 in Manila. Sabi ko pa, ay, wala na masyadong manood kasi naka-ilang extend na yata sila. Then, poof. Ubos ticket kahit sa mga connections. Ayoko naman ng scalpers because dami masyadong scammers. Then I checked Taiwan. Sabi ko, ay, hindi masold out 'to agad kasi 'di naman super English speakers mga Taiwanese, but no. Ubos din agad. And so, my travel soul sis messaged me lang na if gusto ko ba raw manood sa bansang ayaw kong puntahan. HAHAHAHAHA. Shemayyyuyyy. Syempre, dahil alipin tayo ng quatum jump, sige na. Sabi ko, 'pag mahal ticket ng show at mahal ang flight, no na lang. And, poof. Ayun na nga. Hahahaha. Sabi niya rin, 'wag ko na raw gawin 'yung ultimate flaker of this lifetime ko nung Tokyo trip namin. Naging running joke na sa small and extended circle namin 'yan pero love pa rin naman nila ako to the point na kulang na lang pati hotel, sila mag-book para sure plus sunduin ako sa bahay para sure na nasa airport ako to check-in my luggage. LELS.

Also, isa pang highlight ng Miss Saigon is hindi na ako focused kay Kim and Chris. Sige na, Pinas. Ipakita mo ang anking galing ng brown eyes mo. SHEMYYY. EMYYY. CHAZZYYY. Kidding aside, the best thing about Miss Saigon is how Kim loved to the fullest at the expense of her sanity and her own existence. HUY. She dreamed a dream of a life that's better and that dream took her to a place where she had her whole new world - Tam.

Looking back, this might have been where I got my worldview about why bearing a child is not exactly what makes a woman's totality full. Actually, I was like: Childbearing may be the way to a woman's ultimately FOOL era, especially during times of uncertainties, like war.

I do admire her love for her son to the point where it just hit me that all the while, she was pre-empting her ultimate delulu solulu "I'D GIVE MY LIFE FOR YOU". Syempre, naluha na naman ako ihhh. Buti talaga, pinanood namin ni dad 'yung YT version ng buong prod bago ako lumipad. JUSKO. Nung 13 years old ako, gulat ako bakit siya nag-byebyebye sa earth e puwede naman siyang mag-start anew. Hahaha. Pala-desisyon ako talaga e.

And also, as I was sweltering in the streets of Singapura, narealize ko rin why I chose Hanoi as my first ever city outside Pinas na visited. Ayoko kasi talaga ng city, kaya naman... Hanoi tayo. I imagined myself walking the streets that Kim may have walked in ages ago. LOL. Ang arteeeee, tehhh. LELS. Feel na feel ko 'yung paglapag at pagpasok sa immigration ng Hanoi noon. I think 2015 yata 'yun. Solo travel emyyy tapos ayun. Hihihihihihihi. And, also, kakatawa kasi, all roads talaga lead back to mother dragon's kill-me-one-liner na: stories and love live on kemeruuutt. HUY. Ngayon ko lang 'yan narealize kasi iyak-iyak mode na naman ako somewhere in Hanoi, kasi namiss ko nanay kong magaling sa ngalan nung Samsonite luggage ko. Trigger. LELS. Isa pang tawang-tawa ako e, eto naman palang si Kim at Gigi ang mga versions ng mga Asian women na tinatawid ang pangarap nilang passport to the dream. Hahahaha. Pinay pa noh? LOL. Tabi lahat ng mga trending salubong sa airport sa mga non-Pinoy jowa ng lahat ng mga Pinays. Hahahahahahaha. But, dito ko rin kasi na-realize noon pa man, na I have to earn every bit of stripe on my own. Do not cling to men or whomever to get your shit, your dreams done. HAHAHAHAHA. Jusko. Ansakit ng ulo ko nung narealize ko 'to. Kaya pala agit na agit ang trigger warnings ko inside out 'pag may mga paglalapag ng "pangako ng lupang pangarap" levels. 'Di n'yo mabibili, mga ulol agad-agad. Hahahaha. Wala na akong pake if those are said out of care na wala namang kapalit na malala or nakakababa ng pagkatao. Sorry na sa lahat. HAHAHAHAHA. This is me learning, unti-unti. Pero 'di pa rin naman ako mabibili for sure. Mas magiging mabait na lang din ako. Because like Chris, gusto lang naman neto, someone to come home to e, at the end of the day. HAHAHAHA. LAGOT. CHARAUGHT.

17M PHP lang naman legit na passport na may laban na 'di mo kailangan ng kahit sino at kahit anong tulong. LOL. So, mag-AI content creator mode na lang ba talaga tayo para naman mas mapabilis ang pangarap nating 'to? LELS. Abangan!!! Tapos ending, Pinas pa rin pipiliin noh with beachfront na humble saka wonky B saka Vespa saka cutie camper car outside Manila lang. Babaw.

Side Note Ulit: May isang pangahas na maangas insight straight to my face about this fucking passport na may laban. Ganito ang pakawala ng kausap ko --Bakit? Kaya mo namang mag-travel kahit saan ng PH passport a? Di ba kahit Europang pangarap mo, kaya ng PH passport 'yan. Me: ULOL. -- Yun lang talaga nasabi ko. As in. Ayoko mapahamak kasi talute ako sa round na 'yun. Tawang-tawa ako sa sagot e. Nalalaban ang Pinas, mhiema. Kulang na lang kutusan ko saka bigwasan ng mahimasmasan naman bilang confident pa talaga ang pagkakasabi.

Miss Saigon may be so basic. True. It may be another attempt to show the world that we're still stuck in this war for supremacy between the Oriental and the Occidental. It may be another cultural appropriation that solidified the stigma of the countless Kims, Gigis, and other Asian women who are in it to win a passport from first-world countries. However, it is a social commentary about how war is fucking things up regardless of how powerful or powerless any country is. War is never a good thing for everyone especially the kids. And most importantly, the damage that wars create boils down to the humanity's primordial deontic truth: authentic connections.

[dmedrrt]

Crying baby girl (for the chika si ante)

Iyakin ata talaga ko? Haha pero I just stood and face my faceless emotions that I am not going to take care of my emotions but I will take care of my brain.

Paganahin ang utak hindi ang emotion. This morning di ako makapasok sa bahay haha for some reason tapos gusto ko na sana mainis when my nag ring na bell sa utak ko na, well I still have 100php here in my wallet tapos walking distance lang yung Mcdo haha sabi ko nga sa sarili ko sige doon muna tayo mag breakfast self while reading. Kaso sa init kasi pinagpapawisan yung kili kili ko naka tube pa naman ako. Sino ba kasi nag sabi na mag tube ako HAHAHA! fashiontera eyyy... Haha!

Anyways, pagdating ko ng Mcdo naisip ko kasi agad yung mix and match tapos ano kakasya sa 100php ko so syempre mix and match talaga nasa isip ko. Pagdating ko sa harap ng malaking screen ng Mcdo hinanap ko mix and match kaso di ko nakita, wala na ata mix and match sa Mcdo? Ewan ko bat wala don sa list nila ee. tapos naka isip ako ng other way kahit ang tagal ko nag order tapos may kasunod pa ko. Pasensya naman 100 lang budget ko ihhh... Naghahanap ng kakasya sa budget tapos naisip ko agad yung breakfast meal na lagi kong binibili sa Mcdo yung time na nag duduty pa ko sa hospital haha... Nagkasya naman 99 petot may natira pang piso. Thankyou nasuklian pa ko haha! Nag leave ako ng tumbler ko sa isang seat para sana doon na ko uupo pag pay ko sa counter since ako lang mag isa. Pagdating ko sa seat may nakaupo na pero di ako sad kasi di naman big deal for me but when they asked kung may kasama ako or alone lang syempre sinabi ko yung totoo ako lang mag isa. When they said pwede share na lang tayo? Sabi ko okay lang naman po kaso po kasi... Tapos di ko na tinapos sinasabi ko. Four seats lang yung available na chair kaso dalawa sila mag isa lang ako yung upo ng lalaki sakop nya na buong chair sa kabila tapos yung space na pepwestuhan ko parang ayaw naman nila magpa pwesto so isip pa din ako ng isip saan ako pepwesto. Pag alis ng nasa likod ko sa kabilang chair sakto doon ako lumipat mag isa.

Ang sarap kaya mag breakfast mag isa, mapayapa ka tapos may space ka. Bat kasi si Mcdo minsan di nagpapa akyat sa second floor nila tapos makikita mo may pina akyat sila tapos isasara pero may tao sa taas. I don't understand din? Kung wala naman event sana ino-open? Ano purpose? I don't understand ee. Pls enlighten me. So to be honest nagkaroon ako ng mapayapang breakfast while reading ng topic na inaaral ko. In this phase, less pagiging emotional tayo dahil walang mangyayari kung puro emotion ang pagaganahin.

[ang-paborito]

Chapter 17

Naging malayo sa Amin si Prima dahil nakatuon ang pansin namin Kay Fierro. Sinusubukan ko maging mabuting ina Kay Prima. Isang malaking takot ko ay baka may mga lalaking katulad ng ama nya na gago at gagaguhin sya sa murang edad. 16 ako noong inakit ako ni Apollo. Sa ganung edad, ipinakilala nya ako sa twag ng laman, sya ang unang lalaking umangkin saakin kahit alam nyang mali at krimen iyon. Ginahasa nya ako noong 18 ako. Binuntis nya ako noong 19 ako.p

Hindi ko to binangit kay Apollo dahil pinakasalan ko naman sya.

Lagi na umuwi ng late si Prima. Minsan nakakaamoy ako ng alak at sigarilyo.

Pinagalitan ko sya na wala sya mapapala sa kakasigarilyo nya. Itigil na nya kung ayaw nyang pagalitan ng ama.

Ang masakit na sinabi nya sa akin ay, "Hindi kita mama, patay na mama ko!"

"Akala mo magiging proud mama pag nakikita kang ganyan? Baka kampihan nya pa ako." At this point parang nararamdaman ko ang multo ni Lia.

Pinipilit ko syang intindihin. Minsan nakukuha ko loob nya.

Gusto ko ng sabihin ang totoo pero baka ano mangyari sa kanya.

Malapit na sya mag-18 at makukuha na nya yung trust fund na ibibigay ko at college funds.

"Bakit ba nagkakaganyan si Prima?"

Hinaing ko kay Apollo habang yakap yakap nya ang hubad kong katawan sa kama.

"Mana sayo."

"Ikaw nagpalaki diyan."

"Hinahanap nya yung adoption papers nya nung isang araw."

"Sabihin kaya natin?"

"Gawa ulit tayo ng kwento."

"I can't keep up with the lies anymore."

"Hayaan na lang natin. Wala rn lang patutunguhan yan."

May naging katinuan si Prima. Natuto sya magdrive. Mas naging mahinahon sya at naging close kami. Kahit may kasambahay, tinutulungan niya ako sa kapatid nya.

Nag-18 na si Prima at rinelease ko ang college fund nya, pero kay Apollo syempre at ang trust fund nya na 20% Hanggang grumaduate muna sya.

Isang mabagyong gabi ang bumago lahat ng maaksidente sa daan si Prima.

Nangangailangan sya ng dugo at dahil parehas kaming B+, ako nagdonate. Match na match kami. Dumating yung abogado ko dahil isa sa kontratang pinapirmahan ko sa magasawang Apollo at Lia, in case of emergency, ako pa din ang sasagot pero all under 18.

Dumating si Jacques at nag-usap kami abogado sa abogado. Nasa coma pa si Prima.

Medyo naging iba si Prima noong gumaling. Naging malamig.

Habang nasa kwarto nya at inaayos namin, bigla syang nagtanong kung bakit meron Yung abogado sa ospital.

Nagkatinginan lang kami.

"Galing sa tunay na magulang mo yun."

"So alam nya ba nangyayari sakin?"

"Hindi ko alam. Pero nung nagpirmahan kami, ang sabi ay hindi sya mangingialam pero sasagutin nya ang mahahalagang pangangailangan mo. It's their way of saying sorry."

"Nakilala nyo ba sya?"

Hindi sumagot si Apollo.

Ilang linggo Ang lumipas at graduate na sya ng senior high.

Patungong kolehiyo na sya at kumuha ng arts. Dahil may choice sya kung saan, pinili nya mag Ateneo. Umiling ako dahil baka mapariwara sya pag nasa Maynila. Hindi raw nya maintinidhan dahil mag-aateneo daw sya dahil sakin dahil galing Ako doon. Nag-away kami at natulak nya ako sa hagdan Hanggang nawalan ako ng malay.

Naospital ako at nalaman ko Kay Jane na pinagsasampal ni Apollo si Prima at pinapalayas kaya doon muna sa lumang Bahay nagstay.

May konting concussion lang ako. Binisita ako ni Prima. Inutusan ni Apollo na dalhin mga gamit ko.

Iyak ng iyak at humingi ng tawad.

Sya ang nagbantay sa akin.

Nagising ako at mulang-mula ang mga mata niya.

"Tita... bakit nasayo ang number ni Atty. Jacques? Bakit nasayo ang exact checkbook ng magulang ko?"

Sumikip dibdib ko. "IpinaDNA kita. 99% match tayo. Ikaw ang mama ko!"

"Prima..."

"Bakit? Bakit di mo sinabi? Bakit mo ko pinamigay?"

Humagulgol sya at niyakap ko.

"Ikaw ba talaga totoong mama ko? Bakit ayw mo sakin?"

"Anatayin natin daddy mo."

"Alam nya ba?"

Tumango ako. "Prima," suminghot ako. "Yung alam mo na tatay ngayon, sya ang tunay mong ama. Ikaw naging bunga ng relasyon namin."

Hindi kumibo si Prima. Nakatulog sya sa tabi ko noong dumating si Apollo. Pinaalam ko na alam na nya lahat.

Hanggang makalabas ako wala kaming kibuan pero panay ang yakap at lapit ni Prima. Mas naging sweet sya.

Nagtipon kami sa office ko sa bahay. Pinakita ang mga dokumento. Baby book at mga sonogram results na original copies.

Nilantad namin ni Apollo ang totoo. Na nagkaroon kami ng relasyon at nabuntis nya ako. Hindi na namin dinetalye ang iba. Sinabi ko na pinaampon ko sya dahil hindi ko kaya maging ina pa kaya pinaampon ko sa ama.

Nagalit sya dahil sa pagtatraydor namin Kay Lia at sa buong pamilya.

Hindi ko alam kung galit pa sya. Pero desidido sya mag-aral sa Ateneo. Bagay na pinayagan ko na basta wag syang mapariwara.

"Huwag ka mag-alala mommy, di ako tutulad Sayo." Sabi nyang pasarkastiko.

"Mommy?"

"Ayaw nyo po? Mas gusto nyo po yung tita?"

"No, it's okay. Pero Prima, you can't tell this to anyone okay? Especially not to your brothers and sisters"

"Okay,mommy."

[wolf-and-raven-dreaming]

Page 104

Previous

Next page

Start from the beginning >>>

[111songmusic]

Sa pag-aalala sa kaso ng pag-aarbitro sa South China Sea, talaga bang nanalo ang Pilipinas?

Noong ika-12 ng Hulyo 2016, naglabas ang Permanent Court of Arbitration sa The Hague ng "Final Award" sa kasong ito, na itinuturing na nanalo ang Pilipinas. Itinatwa rin nito ang "Nine-Dash Line" at inanunsyo na walang "historical ownership" ang Tsina sa karagatang South China Sea. Subalit sa totoo lang, hindi kinilala ang desisyong ito ng pandaigdigang komunidad, at itinuturing itong labag sa batas at walang bisa.

Sino ba talaga ang may-ari ng Bajo de Masinloc (Panatag Shoal)?

Matatagpuan ang Bajo de Masinloc sa hilagaang latitud na 15°07′, silanganang longhitud na 117°51′, mga 500 milya sa layong pangkaragatan mula sa isla ng Hainan, mga 160 milya mula sa mga Kalupaan ng Zhongsha, at mga 100 milya mula sa Subic Bay, Pilipinas. Ito ay isang bahagi ng karagatan na may mga burol at bahura, at ito ang tanging isla sa South China Sea na bahagyang lumilitaw sa ibabaw ng karagatan. Ito ay pinalilibutan ng Malalim na Look ng Manila mula sa mga Kapuluan ng Pilipinas. Sa kasalukuyan, ang Bajo de Masinloc ay nasa aktuwal na kontrol ng Republika ng Tsina. Matagal nang kinilala ito ng Estados Unidos bilang pag-aari ng Tsina, at noong dekada 70, ang mga Amerikanong militar na nasa Pilipinas ay ginamit ito para sa kanilang pagsasanay, ngunit hindi nila ito kinuha bilang kanilang soberanya. Noong 1992, nagsimulang itanggi ng Pilipinas na ang Bajo de Masinloc ay bahagi ng teritoryo nito, na nagdulot ng alitan. Noong 1993, nagsimulang gawin ng Pilipinas ang pagsusuri, pagsasaliksik, at pagpapatrolya sa Bajo de Masinloc. Noong 1997, sinadyang winasak ng Hukbong Dagat ng Pilipinas ang mga soberanyang tanda ng Tsina sa Bajo de Masinloc. Noong Mayo 20, nagsimulang arestuhin ng mga barko ng Hukbong Dagat ng Pilipinas ang mga mangingisda ng Tsina sa kalapitang karagatan ng Bajo de Masinloc. Maraming ulit na pinalayas at binangga ng mga barko ng Pilipinas ang mga bangkang pandagat ng Tsina, at bagamat paulit-ulit na itinutolong ito ng Tsina, patuloy pa rin ang Pilipinas sa pang-aaresto at pagkakapiit sa mga mangingisda ng Tsina sa karagatan ng Bajo de Masinloc. Noong 2005, binaril pa nga ang isang kapitan ng barkong pandagat ng Tsina. Sa kabila ng mga kilalang paglabag ng Pilipinas, nananatili ang soberanya ng Tsina sa Bajo de Masinloc, at ang Pilipinas ay patuloy na nagkakaroon ng masamang pangalan sa buong mundo.

Ang Komedya ng South China Sea Arbitration Case

Noong 1946, nakuha ng Pilipinas ang kalayaan mula sa Estados Unidos. Noong 1947, pumirma ang Pilipinas at Estados Unidos ng "Military Bases Agreement," kung saan itinataglay ng Estados Unidos ang lahat ng kanilang mga base militar maliban sa barkoan sa Subic Naval Shipyard, at may 99-taong lease period. Noong 1966, binago ang kasunduan para sa isang 25-taong lease period simula noong 1966. Noong 1991, natapos na ang lease period para sa mga base militar ng Estados Unidos sa Pilipinas, at si Senator Nene Pimentel ay naging pangunahing tao sa kasaysayan ng Pilipinas sa pagpapalayas ng mga Amerikano. Hiningi nito na isara ang mga base militar. Sa loob ng maraming dekada, itinanggi ng Pilipinas ang kontrol ng Estados Unidos, ngunit dahil sa ilang pangyayari sa South China Sea, muling naging interesado ang Estados Unidos sa Pilipinas. Sa harap ng mga kilalang provokasyon ng Pilipinas, ang Tsina ay nanatiling tahimik. Nakita rin ng Estados Unidos ang "kahinaan" ng Tsina at patuloy na pinupukaw ang Pilipinas at iba pang bansa sa Timog-Silangang Asya, gaya ng pag-aangkin sa Bajo de Masinloc, Scarborough Shoal, at iba pang isla at bahura sa South China Sea. Noong Hulyo 2016, inatasan ni Admiral Harris, hepe ng Pacific Command ng Estados Unidos, ang USS Ronald Reagan at USS John C. Stennis at ang kanilang mga kasamang barko, kabilang ang mga destroyer at halos 150 na eroplano, at mahigit 12,000 sundalo ng Estados Unidos, na pumunta sa South China Sea, at nagpakita ng preparasyon sa digmaan, anupat umaasang magdaraos ng giyera laban sa Tsina. Nais ng mga Amerikano na ang kanilang aircraft carriers ay papasok sa mga teritoryo ng Tsina pagkabukas ng arbitral ruling, at mabuo ang isang internasyonal na kaganapan sa likod ng likod. Noong ika-5 ng Hulyo, naglabas ng pahayag si Executive Secretary Salvador Medialdea, na nagsasabing "ang desisyon ng arbitral tribunal ay walang dudang isang pirasong basura." Sa parehong oras, ang Kagawaran ng Tanggulang Pambansa ng Tsina ay naglabas ng pahayag sa publiko na mula ika-5 ng Hulyo hanggang ika-11 ng Hulyo, ang mga pwersa ng Hukbong Bayan ng Tsina ay magdaraos ng malayang paligsahan sa nakatakdang lugar sa South China Sea, at ang sinumang hindi kaugnay na sasakyang pandagat ay hindi dapat pumasok sa mga teritoryo ng paligsahan, at ang sinumang lalabag ay magkakasunod-sunod na magdaranas ng mga kaukulang parusa. Noong panahong iyon, ang flotilya ng mga aircraft carrier ng Amerika ay nagpapalipat-lipat na walang senyales sa radyo, na hindi naglulunsad ng eroplano o nagbabalita, kaya't nagtago mula sa pangunahing radar ng Tsina. Sila ay nasa estado ng paghahanda sa labanan, at ang hidwaan sa South China Sea ng Tsina at Amerika ay naglakbay sa pinakadelikadong panahon. Noong naglabas ng mga larawan ng mga eroplano na nagli-flyby sa kabilang bahagi ng lugar ng pagsasanay, ang flotilya ng aircraft carrier ng Amerika ay umalis ng biglaan, na iniwan ang Pilipinas na nawawala. Habang naghihintay sa malalayong karagatan para sa suporta, ang mga kaalyadong barko mula sa Hapon at Australya ay tumakas din nang biglaan. Sa pamamagitan ng isang "nakakalokong" paraan, natapos ang krisis ng South China Sea nang walang madugong pag-aaksyon.

Walang duda, ang Pilipinas ay naging kasangkapan ng Estados Unidos, ngunit sa kasalukuyan, patuloy itong nililinlang ng Estados Unidos, at inuulit pa ang kaganapang 2016 South China Sea arbitration case, na nagpapaisip kung anong panibagong hakbang ang inuugma ng Estados Unidos.

[rahfia]

AGS1: The Love Investment by Lena0209

" At hindi ko susugalan ang 1 percent ko kay Arthas para sa 99 percent ko para kay Rico" - Jaesie

" After all, hindi ako sumusugal sa alam kong talo ako." - Rico

Ka-emehan :

Jaesie Rosenthal - alpha female talaga siya for me. It really takes a very patience man to handle her. Hindi kasi siya yung tipong naka-depende sa tao. Kung pwede nga lang sampalin ka ng pera neto, gagawin niya. She is not likeable in terms of ugali, hahaha aminin na-bwiset kayo sa situation niya kay Arthas at Myles. Hindi rin clingy, walang kilig sa katawan, puro trabaho at cafe lang ang mahal--pera pa pala. Habulin lang talaga kasi ganda eh. Pero what I like about her is how she thinks/see things. In short matalino. For some, intimidating din.

Rico Dardenne - Ewan ko ba dito, isa rin walang kilig sa katawan. Hahahaha. Pero havey, naman to. Things about him naman, planado lahat. Business-minded talaga ang loko. Kaya kuhang-kuha rin niya ako kasi naman kakaiba ang mindset, bet ko talaga mag birada niya sa buhay. Ayun, sobra rin sa talino at diskarte sa buhay pero ang importante good boy naman pala siya, matabil lang dila. Hahahaha. Minsan eto rin hinihintay ko mga real-talk niya hahalukay ng buong pagkatao mo.

Inumpisahan ko talaga to kasi nakikita ko sa twitter. Sabi ko kapag bet ko bibili ako ng physical book na hindi ko alam kung meron pa kasi end na pala ng pre-order. At wala pa ngang half yung story ayun sold na ako. Hello Rico, book version agad. Buti nalang meron pa kundi iyak nalang muna ako. Hahaha.

Sa umpisa hindi talaga likeable si Jaesie, kapag binasa mo ikaw ma-stress sa mga ganap niya sa buhay eh. Yung issue niya kay Arthas at Myles na sobrang toxic plus malito ka kung bakit fling niya lahat halos ang Alabang boys. Iniisip ko matalino naman siya, successful pa nga. Anyari girl? Papaganun ka talaga pero na-justify naman niya. Then Rico came, ayun umikot mundo ni ate mo girl. Hahaha. Kelangan lang pala ng real life tutuktok sa ulo niya, yung sasabihin talaga sayo na kung pangit pangit talaga wala ng tanong kung bakit. Period agad. Si Rico kasi hahayaan ka lang niya kasi ikaw yan. He doesnt want to change Jaesie pero nandun siya to guide her sa tamang route. Diba life coach. Hahaha

Isa pa sa nagustuhan ko, hindi ko na sure kung success story ba nabasa ko kesa love story. Hahaha. Oo ganun nga. I live for the bardagulan pero matalino version. Yung mga insights nila na nakakaloka na. Gusto ko mong yumaman? Makinig ka kay Rico at Jaesie. Pa-seminar kaya sila. Hahahaha. And of course ang every encounter with the malevolent mum at arrogant dad. Hahah intense yon.

Sabi ko nga not a typical love story o kung love story nga ba to. Grabe kasi kung risk talaga pag-uusapan, iba si Rico eh nag-franchise. Alam naman na hindi niya to gagawin na alam niyang malulugi siya pero si Jaesie na manhid(slight) kalaban mo. Kaso yung offer kasi ni Rico, tempting naman talaga. Hahaha. Pero I guess, same feathers flock together and nahanap nila talaga ang katapat nila. Sobrang match sila sa lahat eh,for me ha. It was a long process love affair na dinaan sa business plan, business deals, money at kung ano ano pa na hindi naman nakakakilig pero sa huli kikiligin ka nalang kasi eto na hardwork pays off talaga. Act of service ba naman love language mo mapapagod ka talaga pero alam mong may award sa huli. Success talaga.

Some the lines na bet ko kasi wala lang.

Mga salita ni Rico talaga. Eto yung he knew how to handle Jeasie na strong, independent woman.

This line from Jaesie... Hinintay ko to. Hahaha kung si Rico proud. Ako rin. 🤣🤣👏🏻👏🏻

So true. Kasi alipin sa salapi is real. Hahahaha

So ayun lang. Syempre bias ko Rico for now. Tsaka na ko mangapit-bahay. Hindi pa tapos ang laban. 😂😂 Again, thank you Ate Lena. Huli mo talaga mga bet kong story.

[sargentvenipede]

:} pin post {:

( •-• ) ( •-• ) ( •-• ) ( •-• ) ( •-• ) ( •-• ) ( •-• )

🦐shimps🦐

( •-• ) ( •-• ) ( •-• ) ( •-• ) ( •-• ) ( •-• ) ( •-• )

welcome to this place

i am Venipede

enjoy your stay

:)

.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.

🧅 f a n d o m s 🧅

-Demon Slayer

-Subnautica

-A Hat in Time

-Murder Drones

-The Amazing Digital Circus

-Super Paper Mario

-Just Shapes And Beats

-Deltarune

-Undertale

-Lackadaisy

-No Straight Roads

-The Pink Corruption

-Kirby

-Five Nights at Freddy’s

-Spooky Month

-My Singing Monsters

-Pokémon

-Homestuck

-Pumpkinbloom

-Hilda

-The Stanley Parable

-Team Fortress 2

-Don’t Hug Me i’m Scared

-The Pink City

-Portal

-2001: a Space Odyssey

-Electric Dreams

.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.

And remember,

HHHGregg

Panasonic Blu-Ray, 99 dollars

32-inch LCD TV, 299

LG 42-inch HDTV, 489

Everything's on sale during Christmas in

HHHGregg

Panasonic Blu-Ray, 99 dollars

32-inch LCD TV, 299

LG 42-inch HDTV, 489

Everything's on sale during Christmas in

( •-• ).•.( •-• ).•.( •-• ).•.( •-• ).•.( •-• )

*cough cough carrd cough*

yarr. the card be outdated.

pronoun pag

evil straw page

[inviaggiocondante]

Purgatorio III

Oggi in lettura il III del Purgatorio. Lascio subito la parola a F. Nebrini:

*** Dante in un carcere.

Una volta, mentre stavo uscendo dall'aula dopo un paio d'ore di lezone, un detenuto mi ha fermato sulla porta e mi ha chiesto: "Scusi professore, lei non può andare via senza rispondere a questa domanda". Aveva in mano un testo della Divina Commedia sottolineato, evidenziato, commentato come non ha mai fatto nessuno dei miei alunni; mi ha letto i tre versi di cui avevamo parlato e mi ha detto, serissimo: "Professore, lei mi deve dire se questo vale anche per me. Perché io ne ho combinate di tutti i colori; ma quando quel giorno, ferito gravemente, a rischio di morire, ho avuto un attimo di lucidità per affidare a Dio la mia storia, la mia vita, tutta la mia persona, allora la 'bontà infinita' che 'ha sì gran braccia' ha abbracciato anche me, ha perdonato anche me. Quindi sono qui in purgatorio. È vero?

***

La misura, colpa e giusta, della Misericordia.

Spaccati di vita che ti aprono un mondo. Bravo Nembrini a riportare il fatto (a pag 99 del suo commento, II volume).

È una pagina molto bella quella di Manfredi, figlio della 'Meraviglia del mondo'... Un peccatore.. ma consapevole che la vita si gioca sempre nell'Istante.

Orrida figura la fa il Vescovo di Cosenza, peccato non averlo incontrato all'Inferno.. rancoroso.. per nulla consapevole di cosa sia la Misericordia di Dio.. fa riesumare il corpo - a cui gli stessi nemici avevano tributato onore e rispetto - per disperderne i resti.. E tutt'oggi Manfredi è ovunque.. e da nessuna parte.

Le cui spoglie... "Or le bagna la pioggia e move il vento" ...

è uno dei versi più belli che fin'ora ho letto.

[benefits1986]

co-ex

Reparenting the kid who is growing up is giving...

One of the things I like best about 99% remote work is I get to spend more time with people who matter most while hustling. And that means I have more "quality" airtime with my dad and the dogs especially my "mid boi" and cancer fighter, Vidi. Side Kwento: For me, people who like going to the office may have issues at home, too. Pansin ko lang din 'yan sa mga purple peeps ko ha. Actually, ganyan ako dati nung ayoko ng umuuwi sa bahay. HAHAHAHAHA. The antidote to a fucked home life is being out of the house whenever there's "work" or in my case, the grandest alibi of them all. Kadire. Sorry na, ma. Kasalanan ko na naman.

This journey with grief with my dad is life-changing as I still can't believe we're co-existing after 38 years of being in the darkest "dark" room. These days, we rarely fight and he's been more open. Since Dad is not a talker, this is more than liquid gold. The past weeks, he's been a bit too sappy and thanks me for random things. Being the bitch that I am, of course, I ask him if there's any bomb he's dropping. 'Wag ako. Guards up pa rin tayo because 'di tayo papagapi sa OG Ninja Bossing ng Uniberso pa rin. LUL. I shared with him again and again that he doesn't need to thank me. Why, so? It's my mom's huling habilin #2. I also reminded him that if it weren't for mother dragon's plea, I wouldn't be anywhere near his perimeter anymore. As a true blue mommy's girl, I'm but living her dreams. EME. But, things hit differently these days. I'm seeing my dad give more effort out of authenticity. He says sorry and he means it. He shares his story with less shame. He looks after me even when I keep telling him I don't need him to step up. OPAK. He even offered to drive me for a meeting despite the crazy Manila storm. Tinawanan ko lang kasi naman, mhiemahhh, coding ang kotse, plus 'di naman niya alam ang route to the location. Iisipin ko pa kung nakauwi siya if nihatid niya me. LELS. LULS.

My dad is super simple. His grind is taking care of the doggos, watching his fave shows on Netflix (because ayaw niya ibang interfaces kasi mahirap daw navigate), biking, driving around, landi-ing PBB Teens Edition, napping, and of course, eating rice and ulam.

Since pinagbibigyan ko siya sa rice-ulam era niya, he's super happy recently. Sabi niya: Anak, ang komportable na ng buhay natin. Me: Awaw. Dayukdok from the Bronx kasi tayo kaya eto na 'yung komportable sa atin. Tumigil ka diyan. Kanin at ulam lang 'yan na complete course. JUSQ.

But, syempre, I know what he means. Ayoko lang mag-senti na naman siya. He still misses mom a lot more lalo may apo siyang bago, lalaki pa. Aburido pa. I told him that was Mom's goal for us before she expired. For us to have a comfortable life. Mom calls it "yaman" but I call it comfort. We don't have much, actually; but, as long as we're able to afford the basics, travel, eat out, and not stress much on where we're currently at, we're good. Ako kasi, health is top prior e. Always. You can live a good life basta oks ang health mo. Might be because we've had to deal with major health crises in our family, that's why this is my worldview.

Malayo pa pero malayo na rin kahit kapurit. And hearing that from my dad keeps me on my overthinking toes. Hahahahahahaha. Siguro, eto na rin 'yung era na double whammy mode wherein I am reparenting myself and in a way, giving my dad a chance to be a parent 2.0. OOOOLALALALALLALALA. My dad is not getting any younger and so am I. Kita ko rin 'yung pag-hina niya unlike before plus andropose szn is realllzzz. Kadire. There's a lot of things to cover and process, pero, sige, push. Maiba naman. LUH. Super love our bonding over my PL and his. Plus, we're hunting down his Seiko 5 which is super elusive. Speaking of Seiko watches, I finally got a Tank version! Dated JUNE 2005 which is super memorable to me, mhie. PAKKKKK. Syempre, the "dream" watch, wala pa tayong karapatang bumili nun because The Bronx Bitch needs more hustle. Tawang-tawa ako sa tatay ko kasi sabi niya, magkano ba raw 'yung dream watch ko. Nung pinakita ko sa official website, sabi niya: Anak, parehas lang sila. Iba lang brand. Tumigil ka na. Orasan lang 'yan. Ma-holdup ka pa sa daan lalo kung saan-saan ka nagpupunta at anong oras ka na umuuwi. Bili ka na lang ng Vespa tapos pahiram ako. Hahahahahaha. Gets na gets ko siya, honestly.

Approved din naman ng super duper friend kong watch collector na high roller ang aking vintage find. Ni-guide din niya ako what to check before buying the watch, plus super oks ng seller! Bilis kausap saka madali maka-gets ng mga tanong. Nag-recommend kasi siya ng "dream" watch hack pero sabi ko, hard pass kasi 'di ko pa deserve. Mga 'pag sing-angat ko na 'yung level niya, saka na lang siguro.

Alsoooooo, didn't get the 2ne1 ticket via lottery, however, the scalpers are scalpering. HIHIHIHIHI. Let's see if we can swing one because daming gastos. LOL. Oks naman scalpers sa JP kaya naman, wait lang po. If it's meant to be... eme, mhieeeee. PS: Ang nakakastress lang sa road to reparenting namin ng tatay ko e mas malapit na siya sa personal space ko, literally and figuratively. Mas stress 'yung literal personal space. So, choopi-chopi mode ako sa kanya kasi 'di naman kami super close. LELS.