#open avond

[de-meerpeen]

Open avond uien op donderdagavond 8 augustus

Agrarisch nieuws: 'Open avond uien op donderdagavond 8 augustus'

WIERINGERWERF – Door het wegvallen van veel middelen in de teelt van uien wordt het telen van uien niet eenvoudiger. “Wij willen tijdens de Open Avond Uien laten zien dat er volop wordt gewerkt aan oplossingen en dat die in sommige gevallen heel dichtbij zijn. Op donderdagavond 8 augustus vindt de Open Avond Uien plaats op het onderzoeksplatform akkerbouw van Vertify in de Wieringermeer…

[dutchjan]

March 30, 2023

[binas-official]

Je loopt door je straat heen op de duistere donderdagavond van halloween 2024. Handen geklemd om de feloranje pompoen-achtige snoepbak van de Action nader je een steegje, wat je nog nooit eerder hebt gezien. Je kijkt om je heen; de straten zijn leeg. Niet veel mensen komen op de avond zelf nog langs de deuren, laat staan zo laat. Je slikt hard en stapt het donkere steegje in. De gevallen herfstbladeren knisperen onder je voeten terwijl je vingers de stenen muur traceren. Je loopt door. Naarmate je verder van het comfortabele licht van de straat wegloopt, voel je dat de wanden van het steegje langzaam steeds meer als boomschors voelen. Na wat voelt als een onmogelijk lange reis bereik je eindelijk een open doorgang, met een gestalte aan de andere kant, moeilijk te onderscheiden van de duisternis waarin deze gehuld staat.

Laat me raden. Je komt hier voor snoep? Ik heb helaas geen zoetigheden voor je in huis, maar misschien kan ik je blij maken met iets... Wetenschappelijkers...

> Stuur "Trick or Treat" in de onderzoeksvragen-box voor een beloning van de mysterieuze figuur! Anon is toegestaan maar openbare asks krijgen voorrang.

[moonschijn]

20/06/2024

I truly believe

with my whole being,

that I was made to love

You and me

my friends and family

i believe with my whole heart

that i’m made out of love

for the world and nature

for the lights that dance in the night

the clouds that caress the sky

for the flowers that slowly open

revealing the sleeping bees

i believe with my whole body

that i am made to laugh

and sometimes even to cry

that i was made to feel

that i was made to live

and float across the world

i was made to meet people

and to get to know them

even just for a little

I believe in me

that is am allowed to be here

-AMC

originally written in Dutch

17/06/2024

ik geloof met heel mijn ziel

dat ik ben gemaakt

om te houden van

jou en mij

van mijn vrienden en familie

ik geloof met heel mijn hart

dat ik gemaakt ben uit liefde

voor de wereld en natuur

voor de lichtjes die s avonds dansen

en het gras dat danst door de wind

de wolken die de hemel zachtjes verwennen

voor de bloemen die langzaam openen

en de bijtjes die daar zachtjes slapen

ik geloof met heel mijn lichaam

dat ik ben gemaakt om te lachen

en soms ook huilen

dat ik ben gemaakt om te voelen

dat ik ben gemaakt om te leven

en zweven door de wereld

ik ben gemaakt om mensen te ontmoeten

en leren kennen al is het maar voor eventjes

ik geloof met heel mijn lichaam in mij

dat ik hier mag zijn

-AMC

[fransopdefiets]

14-6 Oslo

In Frederikshaven at ik nog een laatste fatsoenlijke maaltjd. Die bestond uit een voorgerecht van witte asperges, gestoofde vis met aardappeltjes en een creme brulée met zomervruchten. Ondertussen las ik de Meester en Margarita uit bij gebrek aan een tafelgenoot. Eetlezen noemden wij dat vroeger thuis, volgens mij was het een bekende schrijver die de term bedacht heeft.

Om negen uur was al ik bij de gate en zocht om de tijd te doden alvast een nieuw boek uit, dat werd Het Chinese lakscherm van Robert van Gulik. Stipt om half tien ging de check-in balie open en even later stond ik met twee andere fietsers vooraan in lane 31 te wachten op de aankomst van de boot. Toen die wel erg lang op zich liet wachten, konden we met behulp van Marine Traffic uitrekenen dat die er pas tegen twaalven zou zijn. Dus daar stonden we dan tweeëneenhalf uur te wachten. Als ik dat geweten had, had ik wel een ander plan voor de avond gemaakt.

Mijn gezelschap bestond uit een vliegtuigingenieur uit Bordeaux die voor Dassault werkt en vloeiend Engels sprak en een oudere dame uit Wenen die misschien tien woorden Engels kon uitbrengen. We wisselden tips en ervaringen uit en ik heb een hoop geleerd over de certificering van jachtvliegtuigen en zakenjets.

Pas na twaalven kwam ik in mijn hut, ik bleek in de Commodorekkasse te slapen, vandaar dat mijn ticket zo duur was. (Het was exht het goedkoopste ticket van deze afvaart, maar waarschijnlijk waren de goedkope hutten al op). Je slaapt dan niet onder de autodekken maar op dek 9 bovenin het schip, er staat mousserende wijn voor je klaar en je hebt je eigen ontbijtlounge. Maar Commodore of niet, na 1 minuut douchen stond ik tot mijn enkels in het water dat dreigde de hut lopen. Verstopte afvoer. Ik was te moe om de receptie te gaan zoeken en mijn beklag te doen, ik dacht, dat komt morgen wel. Overigens sliep ik als een roos in mijn queensize double bed.

Ik word tegen zevenen verkwikt wakker en begin aan mijn Commodore ontbijt, dat geserveerd wordt met uitzicht op zee. Ik kijk naar het weerbericht en maak een plan. Het is vandaag mooi weer, dus dat wordt een rustdag op camping Ekedal in Oslo. Daarna twee of drie dagen regen, dus dat zijn prima dagen om van onderdak naar onderdak te fietsen. Daarna wordt het lekker kampeerweer. Er zijn, behalve de eerste 120 kilometer voldoende goedkope overnachtingsmogelijkheden. Ik doe alvast een aanvraag voor een airbnb morgen in Kløfta. Dat is 42 kilometer voorbij Oslo en dan heb ik daarna een mooie uitgangspositie voor de tweede etappe, waarbij je meer moet klimmen.

Anton uit Linköping stuurt een sms en vraagt naar mijn route volgende week, hij wil me over een paar dagen op komen zoeken. Dat is echt fantastisch, want het is een heel stuk rijden voor hem.

Voordat ik naar de camping ga, fiets ik eerst langs de winkel van de Noorse toeristenvereniging (DNT) en regel daar een lidmaatschap. Dan heb ik een jaar lang toegang tot 700 hutten, dat zou nog wel eens van pas kunnen komen. Dan is het nog drie kilometer klimmen in de eerste versnelling naar de camping, die niet voor niks Ekeberg heet. Knappe jongen die mij vandaag nog naar beneden krijgt.

Daar aangekomen val ik midden in een treffen van fietsers, de kampioen is een Chinese jongen, die zeven jaar geleden uit China vertrokken is en nu even naar de Noordkaap wil. Ik dacht dat ik veel bagage had, maar hij overtreft me ruimschoots. Ik zet mijn tentje op, ga douchen en Mayke bellen, die op het vliegveld van Cagliari zit te wachten op haar vlucht.

Gefietste afstand: 5 km

Gefietste tijd: 45 minuten

Afstand tot de Noordkaap zoals een vogel vliegt: 1.420 km (komt dichterbij hé).

[magheteenonsjeminderzijn]

Zondag uitslaapdag dus dat doen we dan ook 😅 Althans ik, want Marcel heeft er al 2 uur fietsen op zitten als ik wakker word. Verkleumd tot op het bot maar hij heeft wel lekker gefietst.

Ik start de zondag met een kom yoghurt met muesli en lijnzaad. Daarna ga ik boodschappen doen bij AH voor het avondeten van vanavond en morgenavond.

Weer thuis ga ik ook meteen koken. Voor Marcel maak ik een ovenschotel tortelloni carbonara en een schotel lasagnette. Daar kan hij vandaag en morgen van eten en de rest kan in de diepvries zodat hij niet hoeft te koken volgende week. En voor de moeders doe ik wat lasagnette in een bakje.

Tijd voor een late lunch met 3 crackers Philadelphia Light. Na de lunch ga ik met een koffer en thuisblijvers informatie naar Mike en Natasja om de Paasei kaarsjes op te halen die mam heeft besteld. In de koffer heb ik een cadeautje gestopt met een kaart. In het pakje zit een lucky shirt dat Mike kan dragen als hij gaat gokken en op de kaart heb ik geschreven hoe leuk ik het vind om deze trip met hem te maken.

Ik blijf maar heel even en ga dan weer naar huis om de kaarsjes leuk in te pakken zodat mam ze als bedankje aan de dames van de wijkverpleging kan geven.

Als dat klaar is pak ik alles voor mam in (de hemdjes die ik gisteren heb gekocht, een kaart en 5 bakjes eten) en rij naar Amstelveen. Ik laat mezelf binnen en schrik een klein beetje als ik mam met open mond in pap zijn stoel zie liggen. Maar ze opent haar ogen. Gelukkig, ze sliep gewoon! 😅

Ik pak alles uit, we kletsen wat en drinken een kopje thee en na een uur ga ik weer huiswaarts. Rond 16.30 kom ik thuis. Ik heb nog 2 kaarten meegekregen van mam om op de post te doen. Ik vergeet ze natuurlijk te posten dus dat doet Marcel nog even. Ik neem een mandarijn als tussendoortje en daarna ga ik beneden nog een beetje stoffen en maak ik de wc’s schoon. Als ik daar klaar mee ben ga ik even op mijn gat zitten.

Ik krijg trek dus ik ga mijn eten voor de komende 2 avonden maken. Ik maak weer de champignons met biefstuk. Dat vind ik zo lekker. Dit keer eet ik het met volkoren basmati rijst. En dan komt er weer even een Yvonnetje voorbij. Ik weeg 80 gram rijst af voor 2 dagen en gooi de rijst terug in de rijstkoker. Ik was even vergeten dat de binnenpan er nog niet in zit. Oeps een deel van de rijst zakt weg naar de bodem. 74 gram krijg ik er uit de rest blijft zitten. Ik roep Marcel en onder ‘ hoe krijg je dit soort dingen toch elke keer weer voorelkaar’ probeert hij de rijstkoker aan de onderkant te openen. Dit lukt niet en uiteindelijk krijgt hij een schroef ook niet meer terug in de pan. De rijstkoker mag niet meer gebruikt worden en wordt weggegooid dus ik moet weer eens op de ouderwetse manier de rijst koken.

Marcel kiest voor de tortelloni vanavond en ik ga lekker aan de biefstuk met champignons.

Als we aan de cappuccino gaan komt Nynke nog even langs om mij een fijne vakantie te wensen. Zo lief en attent! Ook nodigt ze Marcel uit om een avond te komen eten. Dat wordt 1e Paasdag. Leuk voor Mars! Dinsdagavond is hij al uitgenodigd door zijn moeder, dan halen ze wat eten en woensdagavond eet hij bij Koen en Hannah. Hij heeft het nog druk en geen eens tijd om alles wat ik nu van tevoren heb gemaakt op te eten 😅 Hij gaat ook nog 2 avonden schaken dus die avonden kan hij wat eten uit de diepvries halen.

Ik ga mijn benen insmeren met zelfbruinende crème en ga dan met blote benen en voeten een halfuurtje lopen op de loopband. Daarna babbel ik online nog een halfuurtje met Susan die inmiddels zijn aangekomen in Las Vegas. Ik stel voor aan Marcel om nog een film te kijken op Netflix. We komen uit op Equalizer 3 met mijn favoriete acteur Denzel Washington. Ik zie hem liever in een andere rol, maar op zich een lekkere afsluiter van deze zondag.

[detweedeochtend]

Liefdesgedichten

Om oudjaar te vieren schreef ik twaalf gedichten voor het tafelgezelschap van die avond. Dit zijn er drie, uit liefde.

Voor B.

immer groeiend heen en weer verpoppend

van cocon naar grootse vleugelpracht

ze laaft zich aan schoonheidsnectar bestuift haar veld met fladderlach

ze kneedt de kelken die ze moedig leeft om hen dan weer met herbegin te vullen

Voor R.

er schuilt een kalmte in zijn uitbarsten een jubelend kind in zijn rusthouding

iedere ontmoeting en elke oogopslag warmtecapsules

zijn spelen is weten nooit vergeten wie hem draagt wie hij draagt

Voor L.

haar hart een eeuwig open winkelpand waar liefde nooit uit voorraad en voor altijd gratis is

de etalage spiegelt streng maar toont ook haar geluk in andermans ogen

[bramsnor]

Even herinneren,

Dat we ook nog twee vogels hebben,

die aan de gezinsuitbreiding moeten wennen. Dat opnieuw los laten vliegen om Kato heen had even wat voet in de aarde, ze vond ze wel heel leuk en begreep even niet dat zij er ook bij hoorde. Maar met geduld en flink opletten gaat dat nu ook goed. Kato blijft rustig op d'r eigen veilige plekje liggen als die twee Catarientjes los vliegen.

Vandaag niet zo veel gebeurt, behalve dat Kato d’r vorige baasje op haar werkplek, geheel in stijl en begripvol is herdacht. Kato zelf heeft daar niets van meegekregen en ondergetekende ook niet, was puur voor de collega's en naaste familie.

Door een stroomstoring hier in huis liep een en ander wat anders, en Kato kon zich wel uitleven in haar waakzaamheid, en dat heeft ze dan ook uitgebuit tegenover de elektricien. 🤭

Inmiddels heb ik een stuk touw van tien meter om haar wat meer ruimte te geven op z'n tijd en dat heb ik vandaag uitgeprobeerd. Wel ze had er alle vrede mee maar maakte er niet persé extra gebruik van. Ze blijft mij gewoon volledig in de gaten houden.

Om toch even wat energie kwijt te raken heb ik Kato maar weer naast de fiets mee genomen, vindt ze echt geweldig. Lekker rennen en bij flinke snelheid ook nog naar de riem springen, geweldig! Uiteindelijk naar huis en dan lekker een slaapje, niet al te lang want de werktijd van de bazin zit er bijna op, en dan kan ze haar flink enthousiast begroeten. De vogels geven op dit moment nog even aan wanneer het tuinhek open gaat.

Inmiddels is het avond en komt straks de avond wandeling. Wij zijn super blij met deze vriendelijke aanwinst.

Bramsnor.

[adelebruss]

3 Laat een van de personages geconfronteerd worden met een vijandige, mythische god, eenvoorhistorisch monster of een griezelige sagen- of sprookjesfiguur.

Het gebeurt 's avonds laat, ik loop door de rustige straten als ik plotseling niets meer zie, alles wordt zwart. Ik weet niet waar ik ben of wat er gebeurt. Het is misselijkmakend. Ik kan je niet zeggen hoelang het duurt voor ik wakker word, het kan 1 uur zijn, maar ook 1 week. Ik open mijn ogen in het wit, niets interessants, ik draai me om en zie een figuur in de hoek naar me kijken, denk ik. "Wie ben jij? vraag ik, maar in mijn hoofd vraag ik me af of ik niet beter 'Wat ben je?' kan vragen. "Loki" antwoordt een norse stem, hij denkt waarschijnlijk dat hij zo eng is. "Ha, als in de bedrieger?" "Ja" antwoordt hij, nou ja hij is niet erg eigenwijs. Je zou denken dat hij zijn identiteit zou proberen te verbergen voor een gewone burger als ik. "Wie ben jij?" Vraagt hij me. "Karen- Karen Van de Made" stotter ik, ik vraag me af wat hij zal doen. "Mens?" "Ik ben bang van wel." "Heb jij me hier in gestopt?" "Ik ben bang van wel." Ik vraag me af waarom, maar ik heb dingen te doen, ik heb geen tijd om me met hem bezig te houden. Ik sta op en loop naar hem toe, ik leg een vinger op zijn borst. "Ik zweer bij God, ik heb mijn deel van bedriegers gehad en heb geen tijd voor nog een, ik heb de ergste weken van mijn leven gehad en ik kan hier niet mee omgaan, nu zal ik het eens vriendelijk vragen! Haal me hier uit." En zo plotseling als ik hierheen werd getransporteerd, lig ik weer in mijn bed, me afvragend of dit maar een droom was.

[josephinesliteraireblog]

DOVDH - Hoofdstuk 47-50

Hallo lezers,

Dit is wat ik tot nu gelezen heb in het boek de ontdekking van de hemel:

Hoofdstuk 47, p 629

Themaat was er slecht aan toe. Hij was doodmoe en knipperde amper. Het boek speelt zich nu in 1984 af,Quinten was nu al inmiddels 16. Themaat en Quinten hadden een conversatie over wat de toekomst zou brengen en hoe architectuur en muziek een verband hebben met elkaar. Ze legde verbanden over historicussen, de bijbel en filosofie. Themaat vertelde over een architectuurtentoonstelling in Venetie met het thema "de presentie van het verleden". Hij sloeg een boek open met daarin 'De Acropolis in een lachspiegel'. De afbeelding was bijna identiek als wat Quinten zag in zijn droom: De Burcht. Dit was een leuk stukje uit het boek:

Na het gesprek ging bekeek Quinten de cello van zijn moeder.

Hoofdstuk 48, p 640

Themaat verhuisde voor een onbekende tijd naar een psychotherapeutisch centrum in Apeldoorn. Evert, de zoon van Nederkoorn en Arend Proctor werden goede vrienden. Proctor, de vader van Arend, werd razend op de twee vrienden, doordat ze de binnendeuren ineens begonnen door te hakken met een bijl. Na een avond drinken, twee weken later, hadden Arend en Evert een auto gestolen. Uiteindelijk waren ze verongelukt en Evert was zwaargewond geraakt terwijl Arend stierf. Nederkoorn zei niks tegen Proctor, terwijl hij er kapot van was. De Proctors zijn na Arends begrafenis vertrokken. Blijkbaar moest Evert voor altijd in een rolstoel zitten. Ook Ada's toestand was aan het verslechteren, er was een grote kans dat ze baarmoederkanker heeft. Sophia en Max hoopten dat Onno weer tevoorschijn zou komen, maar dat deed hij niet.

De dokters zeiden dat ze niks voor Ada konden doen. Sophia wilt geen trage dood voor haar dochter. Ze wilt dat de dokter haar gaan abstineren, zodat het snel gebeurt zonder 'pijn'.

Max was het komende half jaar geobsedeerd door de MQ 3412. Hij droomde ervan, praatte erover, dacht eraan. Alles wat er mee te maken had aanbidde hij bijna. de Quasar, oftewel de MQ 3412, was een geheimzinnig, superzwaar object aan het limiet van het waarneembare heelal, dat even veel energie uitzond als duizend melkwegstelsels van elk honderd miljard sterren. Een quasi-ster was kleiner dan een sterrenstelsel, vermoedelijk zat er een zwart gat in, het monstereachtigste van alle hemerverschijnselen. De MQ 3412 was een sterke komische radiobron dat Max had ontdekt, het bevind zich op alle punten van een lijn, ookal heeft het geen energie.

Eerst wouden de ingenieurs en zijn collega's niet luisteren omdat er misschien een " fout" in zijn berekeningen en observaties waren. Dus ging hij aan de slag, want hij wilt iedereen bewijzen dat hij gelijk heeft.

Hoofdstuk 49, p 653

Tsjallintsje, Max' secretaresse, was onder de indruk over Max zijn uitvinding. Er speelde iets tussen de twee karakters. Liefde of gewoon vrienden? Ze had een diner met bloemen en oesters georganiseerd voor Max, dat ze normaal nooit deed. Uiteindelijk zei ze aan Max dat ze een kind wou, een kind van hem. Max was geschrokken en dacht er logisch over na. Hij zou 70 zijn als het kind 18 was. Zoiets wou hij niet. Hij ging weg, terug naar huis en ging zitten op en stoel. Hij dacht na over alles dat hij tot nu toe heeft meegemaakt. Hij dacht aan Cuba, Marylin, Sophia, Ada, alles en iedereen. Hij was dronken en viel bijna in slaap, maar zijn brein bleef maar doorwerken. Ineens wist hij het antwoord en snapte hij het. De MQ 3412 was geen fout, zoals al zijn collega's on de hele wereld nu dachten, maar zij onthulde een constellatie die in niemands hoofd opkwam. Het was net zoals de ontdekking van penicilline door Fleming. Hij dacht verder na over de Quasar en dat het misschien niet eens een zwart gat bevat , maar de oersingulariteit zelf: het punt aan het firmament, waar de bigbang nog was te zien. Hij moest nu snel slapen en dit de volgende dag publiceren, voordat een ander op het zelfde idee komt. Hij dacht na over een conferentie in Bari waar hij naar toe zou moeten gaan. Hij dacht aan het heilige getal tien en dat de Big Bang theory net als oneindige muziek is. Hij kreeg een hele epifanie over het universum en de wetenschap. Uiteindelijk, voelde hij zich gelukkig en begon te lachen.

-> Dit is hoe ik me voorstel hoe zijn openbaring was in zijn hoofd en hoe hij zich voelde op dat baanbrekend moment.

Hoofdstuk 50, p 672

Vier dagen later was er een begrafenis op het kerkhof van Westerbrok. vershcillende technici en astronomen kwamen. Sophia, Selma, Theo, Quinten, iedereen was er, buiten Onno. Max was gestorven doordat er een meteoor op hem viel en zelfs zijn beste vriend kwam niet. Quinten voelde zich alleen. Iedereen stierf rond om hem en hij kon het niet meer aan. Sophia was de jongste, 62 om precies te zijn. Hij besloot om zijn vader te gaan zoeken. Quinten zit nu in het vijfde en overwoog om met het gymnasium te stoppen. Sophia wou dit niet, ze wou dat hij optenminste zijn secundair onderwijs afmaakte. Sophia zou binnen een paar maanden op straat belanden. Max, Onno, haar man, niemand kon haar nu helpen. Quinten was vastbesloten om zijn vader te zoeken en uiteindelijk liet Sophia hem gaan.

Quinten ging naar Giltay om daar iets te vinden over zijn vader, maar hij heeft zijn sporen goed uitgewist. Hij dacht om misschien op reis te gaan naar Italie om daar misschien de Burcht te vinden.

[hildeshongarije]

Een flitsbezoek aan papa

10 februari 2023

Eind januari ging ik dus even heen- en weer naar België.  Met het vliegtuig.  Ondanks die vervelende hernia, wilde ik toch niet langer wachten.  Luc bleef met de hondjes thuis.  En dat heeft hij geweten ... Xena is bijna de hele tijd blijven piepen en janken .... verlatingsangst als ze mij niet ziet hé.

Luc bracht me naar het treinstation van Szentlörinc.  Ticket in 1ste klasse geboekt en zitplaats gereserveerd ... 13 euro voor een rit van 2u30 tot Budapest.  Treinen rijden stipt op tijd en heel zacht.  Dat was prettig voor mijn rug.  Ik zat in een stiltebox.  In elke box is er een schermpje aar je de vorderingen op kunt volgen: verwachtte aankomsttijd in het volgende station, welke aansluitingen je daar hebt en op welk spoor, temperatuur buiten, de snelheid van de trein, afgewisseld met een kaartje waarop je kunt zien waar ergens op het traject je bevindt.  In Budapest nam ik een taxi tot de luchthaven.  Dat was minder ... amai een echte cowboy was die chauffeur!  Mijn rugske protesteerde luid!  In de luchthaven kon ik meteen doorheen de security, waar ik veel hulp kreeg van lief en attent personeel.  Daarna was het wachten tot we konden boarden.  Gelukkig had ik een wandelstok bij, want de gate was helemaal de andere kant ...  Maar ik had tijd genoeg hé. De vlucht verliep voorspoedig en in Eindhoven werd ik opgewacht door een broer van Magda die me naar het WoonZorgCentrum bracht.

Papa was heel blij en verrast om me te zien.  Ik denk dat hij het toch niet helemaal doorhad.  Hij was ook erg moe.  Met de belofte dat ik ‘morgen’ d hele dag bij hem zou zijn, vertrokken Magda en ik.  Ik had een kamer in een B&B gehuurd, op wandelafstand van het WZC.  

De volgende morgen wandelde ik dus via een wandel- en fietspad heel makkelijk naar het WZC.  Papa was erg blij dat ik er weer was.  Hij had geen beste dag en viel heel vaak in slaap.  Maar tussenin, als hij wakker was, hadden we fijne babbels en intense momenten.  Een heel fijne verrassing ... een van de medewerkers was in een vorig leven professionele cellist.  In het WZC gaat hij geregeld een privé-concertje geven met zijn cello.  Het was prachtig en soms erg emotioneel.  Papa leek geregeld te slapen, maar als hij een stuk herkende glimlachte hij.  ‘s Avonds ben ik samen met Magda een hapje gaan eten.  Dat gaf ons ook de kans om eens goed bij te praten.

De tweede dag was het even flink fout, net toen ik arriveerde.  Papa hallucineerde en was erg gefrustreerd en boos.  Dat was erg confronterend.  Vreselijk wat die ziekte met iemand doet!  Uitgeput viel hij in slaap.  En toen hij weer wakker werd, was hij weer helemaal helder, vrolijk en lief.  Na de middag was de cafetaria open (door vrijwilligers bemand) en dus gingen papa, Magda en ik even iets drinken daar.  Papa zegde dat hij zo blij was dat ik er was, helemaal uit Hongarije.  Dat vind ik geweldig, het deed zoveel deugd dat hij inderdaad besefte dat ik er echt was.  

Jammer genoeg was het de volgende ochtend weer tijd om te vertrekken.  Magda reed me naar het vliegveld in Eindhoven.  Dit keer had ik meer geluk.  Toen het gatenummer op het infobord verscheen, bleek ik net voor die gate te zitten!  Na een turbulente vlucht, kon ik met een taxi naar het treinstation in Budapest. Een lieve en rustige chauffeur die heel goed Engels sprak ... dat was prettig.  Ook de treinrit verliep weer heel vlot.  Tegenover me zat een jongedame met haar zoontje.  Ze sprak me aan in het Nederlands ....  ze was Hongaarse maar woonde al heer haar leven in België.  Het werd een leuke babbel ..., gedeeltelijk in het Nederlands, deels in ‘t Hongaars met de medepassagiers. In Szentlörincs stond Luc me al op te wachten.  

De volgende dagen waren nodig om de ervaringen met papa een plekje te geven.  ik ontving via mssgr een foto van het WZC van papa die zit te smullen van pannenkoeken ... ah ja, dat is een traditie hé ... “er is geen vrouwke zo arm of ze maakt met Lichtmis haar pannetje warm”.  Gelukkig zijn ze in het WZC zo lief om ons via de TV en een laptop te helpen om op woensdagnamiddag te kunnen videobellen!!!!  Zo kunnen wij toch wekelijks even virtueel ‘op bezoek’!!!

[devosopmaandag]

Twee vrouwen, een publicatie en een mantel

Door twee tentoonstellingen over art brut (outsider-kunst) en een boekpresentatie* moest ik denken aan dat vermaledijdede begrip 'innerlijke noodzaak', dat op kunstacademies zo vaak gebezigd wordt. Hoe iets dat zo diep wil zijn een frase is geworden. Kunstenaar Griet Menschaert legde tien jaar oude tekeningen voor aan een filosoof, een non-binaire grafisch vormgever en een mindfood-coach. Door de eenzame corona-periode leken de tekeningen een nieuwe betekenis op te roepen. Intiem zijn ze, die tekeningen, confronterend, verleidelijk, verhalend en vervreemdend. De filosoof las zijn tekst voor, terwijl zij haar lichaam inzette als haar eigen vleesgeworden tekeningen. Wat volgde was dat wij als publiek de intimiteit tussen die vier mensen en die van het boek in werden getrokken. Het was mooi, wankel en ongemakkelijk soms, op andere momenten bijna ontoegankelijk. Ik zag een directe parallel met haar tekeningen.

De presentatie vond in de avond plaats in Museum Dr. Guislain te Gent, een voormalig 'krankzinnigengesticht'. De deuren waren open, de gebouwen amper verlicht, de gangen leeg en kaal, slechts een enkel bordje verwees naar de presentatie. We liepen er wat verloren en onzeker rond, maar juist dat gevoel voedde misschien wel mijn ontvankelijkheid voor de rest van de avond. Boven was de tentoonstelling 'Mirror, mirror – Mode & De Psyche' **, met kostuums en textiele werken van psychiatrische patiënten en mode-ontwerpers, voor even opengesteld. Ik werd overweldigd door de werken zoals mij dat zelden overkomt op een tentoonstelling voor hedendaagse kunst. Het waren vooral de geborduurde werken van patiënten die me diep raakten.

Mijn eigen borduurwerk lijkt zo gecontroleerd en helder, maar wie minstens vijf uur per dag borduurt, het laatste wat gedaan wordt voor het slapen en het eerste nog voor het ontbijt, die kan een zekere obsessiviteit niet ontkennen en als de fase aangebroken is van het invullen van de lege plekken, dat is daar maar één woord voor: horror vacui – de angst voor de leegte, of in mijn geval, de lust de leegte te vullen (hetgeen misschien wel het zelfde is). Toen het niet goed met mij ging, werd het borduren mijn troost en houvast.

Op de tentoonstelling boog ik mij lang over een zwarte mantel, die een patchwork-voering had van reeds geborduurde stoffen in petit point. De maakster, die de mantel altijd bij zich droeg, borduurde en appliqueerde daar overheen, vaak grof en grillig. Ik voelde bijna het dwingende van dat maken, zonder welke het leven misschien wel onleefbaar was voor haar. Een jas, een ding als een nest, een bed, zo basaal als brood, water en vuur, een ding als een kind dat beschermd en gevoed moet worden. Vlak voor de avond begon gaf ik Griet een opgerold borduurwerkje met 'IK VOEL DE SNELHEID VAN MIJN ZIEL'. Ze kreeg een kleine schok bij het lezen van de woorden. Innerlijke noodzaak voelde ik, bij de vrouw van de mantel en bij haar.

* 'Some Body Help', uitgave met zes tekeningen van Griet Menschaert en drie door haar met de hand uitgeschreven teksten van filosoof Leon Heuts, mindfood-coach Hadas Cnaani en non-binair ontwerper Noam Youngrak Son. https://www.grietmenschaert.be/

** Dubbeltentoonstelling in het MoMu te Antwerpen en Museum Dr. Guislain te Gent, nog te zien tot 26 februari

[dutchjan]

March 12, 2024

[corverver010]

DE BLOG VAN MAANDAG 25 NOVEMBER 2024 ✅

Goedemorgen volgers, het is weer de start van een nieuwe week, dus ben ik weer wakker en is dit weer de nieuwe blog, het is vandaag maandag 25 november 2024 en wat ik vandaag allemaal ga doen, vertel ik pas in de volgende updates, maar dadelijk eerst even een mok hot chocolate ☕️ dus zie ik jullie weer in een van de volgende updates, ¹>

Zo dan ga ik nu even vertellen wat ik vandaag allemaal ga doen, ik straks eerst even mijn eigen douchen, 🚿🪒 en ga ik daarna weer even boodschappen doen, 🚴‍♂️🛒 en verder ga ik daarna weer oude foto's herplaatsen in mijn fotoarchief, en vandaag ook weer wat oude foto's en zelfgemaakte filmpjes plaatsen, en verder ga ik vandaag misschien ook weer wat schoonmaken, ? en verder doe ik het vandaag rustig aan, en verder zie ik wel weer, dus zie ik jullie weer in de volgende updates, ²>

Nou heb weer koffie gehaald bij dirk van de broek, en heb ook wat voor mijn eigen een thermobeker, en wat lekkers voor bij de koffie, was daar toch, wat een grote zaak, was sinds de opening nog niet daar geweest, weet wel dat ze daar bezig waren maar is wel prachtig geworden moet ik wel zeggen, maar morgen ga ik toch weer even boodschappen doen bij mijn eigen albertheijn benthuizerstraat dus ga zo eerst even een thermo cappucino dus zie jullie weer laters, ³>

Zo dan is het nu weer tijd voor een update, oja de vorige update had ik het over de winkel van dirk van der broek, ik ging eigenlijk koffie halen, heb gelijk nog war meer mee genomen waaronder die thermobeker en wat lekkers, maar moet zeggen ze hebben er wel een werk van gemaakt, je komt eerst binnen in een lange hal en dan pas de winkel, was er nog nooit geweest, sinds de opening, dus nu maar even gedaan, maar denk dat ik vaker daar boodschappen ga doen, waarom ook niet, ⁴>

En verder heb ik ook weer wat oude foto's herplaatst in mijn fotoarchief, en heb ik die oude foto's en zelfgemaakte filmpje weer geplaatst, dat ga ik straks weer doen, maar morgen ga ik wel weer even naar albertheijn benthuizerstraat misschien ga ik ook af en toe boodschappen doen bij dirk van ded broek, en verder douchen doe ik nu morgen, en morgen ook even een berichtje sturen via whatsapp, en verder zie ik wel weer, dus zie ik jullie weer in een van de volgende updates, ⁵>

Nou dan is dit weer de laatste update van vandaag, heb weer genoeg oude foto's herplaatst en geplaatst, en heb ik vandaag wel weer genoeg gedaan, dus is het wel weer mooi geweest voor vandaag, dus wens ik jullie voor nu nog een fijne avond, en voor straks slaap lekker en tot morgen weer gezond en fris weer op voor een nieuwe dag, TOT MORGEN 🥱😴 ⁶<

[jamesdavid12]

Ontdek Utrecht: Jouw Gids voor een Hotelverblijf

Bunk Utrecht is meer dan alleen een plek om te overnachten; het is jouw toegangspoort tot de bruisende charme van deze middeleeuwse stad. Wat maakt Utrecht zo moeilijk te weerstaan? Deze stad heeft alles: het is gemakkelijk te bereiken, biedt prachtige met cafés omzoomde grachten, en ja, het heeft zijn eigen Bunk. Dit hostel is perfect voor reizigers die op zoek zijn naar een betaalbare, unieke en sociale ervaring. Laten we de voordelen van een verblijf in een hostel in Utrecht ontdekken!

Waarom Kiezen voor een Hostel in Utrecht?

Betaalbaarheid zonder Compromissen Hostels zijn de ideale keuze voor budgetbewuste reizigers. Bij Bunk Utrecht krijg je waar voor je geld, met comfortabele accommodatie die je de ruimte geeft om meer van de stad te verkennen zonder je bankrekening te plunderen.

Een Gemeenschapsgevoel In een hostel ontmoet je snel andere reizigers. Bij Bunk hostel in Utrecht wordt deze gemeenschapszin versterkt door een sociale en open sfeer. Of je nu een praatje maakt bij de receptie of deelneemt aan een groepsactiviteit, je zult snel nieuwe vrienden maken.

Dichtbij Lokale Attracties Bunk Utrecht ligt op een steenworp afstand van het meest centrale station van het land. Dit maakt het de perfecte uitvalsbasis om de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad te verkennen, zoals de iconische Domtoren en de prachtige grachten.

Must-Visit Bezienswaardigheden in Utrecht

●       De Domtoren: Een bezoek aan Utrecht is niet compleet zonder een klim naar de top van de Domtoren. Geniet van een adembenemend uitzicht over de stad en leer meer over de geschiedenis van deze indrukwekkende toren.

●       Museum Speelklok: Dit unieke museum toont zelfspelende muziekinstrumenten en biedt een leuke en leerzame ervaring voor alle leeftijden. Het is een geweldige manier om een paar uur door te brengen.

●       De Utrechtse Grachten: Maak een wandeling langs de pittoreske grachten en ontdek de charme van de stad. De cafés en restaurants langs het water zijn perfect voor een ontspannen pauze.

Verken Populaire Wijken

Utrecht heeft verschillende wijken die elk hun eigen unieke sfeer bieden:

●       Oudegracht: Dit historische kanaalgebied is gevuld met gezellige cafés en boetieks. Het is een geweldige plek om te genieten van een drankje terwijl je mensen kijkt.

●       Lombok: Deze multiculturele buurt staat bekend om zijn diverse eetgelegenheden. Probeer lokale specialiteiten of internationale gerechten in de levendige restaurants.

●       Neude: Dit levendige plein is het sociale hart van de stad, met veel bars en eetgelegenheden. Het is een perfecte plek om 's avonds te ontspannen.

Ervaar Bunk Utrecht

Bij Bunk Utrecht vind je meer dan alleen een bed; je vindt een levendige gemeenschap van gelijkgestemde reizigers. Met een unieke mix van historische charme en moderne voorzieningen, is Bunk de ideale uitvalsbasis voor jouw avonturen in Utrecht. Geniet van de betaalbaarheid, de sociale sfeer en de nabijheid van de beste attracties van de stad.

Dus waar wacht je nog op? Boek je verblijf bij Bunk Utrecht en laat je onderdompelen in het hart van deze betoverende stad. Met zijn unieke ervaringen en vriendelijke sfeer, is Bunk jouw perfecte thuisbasis voor het verkennen van alles wat Utrecht te bieden heeft. Welkom bij jouw avontuur—welkom bij Bunk!

[mgstappie]

FREEDOM CITY 2024 Tivoli Utrecht

Tijdens het Freedom City 2024 evenement in Utrecht, gehouden op 22 september in TivoliVredenburg, werd een spectaculaire 3vs3 open-style dance battle georganiseerd. Dit evenement bracht lokaal en internationaal danstalent samen om te strijden om de titel "Freedom City Champion" en een hoofdprijs van €1500. Gedurende de middag vonden de voorrondes plaats, gevolgd door de finales in de avond, die afgewisseld werden met live muziek en dansoptredens. De battles bestonden uit een mix van verschillende straat- en clubdansstijlen, en deelnemers werden beoordeeld door een jury van wereldwijd bekende dansers, waaronder Daisy uit de VS, Jimmy Yudat uit Frankrijk en Chi uit Nederland​. Volg ze voor meer opkomende events via : https://www.instagram.com/p/DAOCMHDITcv/