#om mixed feelings te hebben

[deinendezee]

Ze moet het zelf geloven, ik kan het haar niet doen geloven

[fabuloushairforyou]

Uw haar onmiddellijk verbeteren met Tape-In Extensions

Inleiding: Lang, volumineus haar is een wens die door velen wordt gedeeld, maar niet iedereen is gezegend met weelderige lokken. Gelukkig hebben tape-in extensions een revolutie teweeggebracht in de wereld van de hairextensions en bieden ze een snelle en gemakkelijke oplossing om het haar van uw dromen te krijgen. In dit artikel zullen we de voordelen en veelzijdigheid van tape-in extensions onderzoeken, en je door alles leiden wat je moet weten over deze populaire haarverbetering methode. Wat zijn Tape-In Extensions? Tape-in extensions zijn een soort semi-permanente hairextensions die natuurlijk ogende resultaten bieden. Ze zijn samengesteld uit wefts, of delen van het haar, die vooraf zijn vastgeplakt met een medische kwaliteit kleefstrip. Deze plakstrip wordt bij de haaraanzet op het haar aangebracht, waarbij een dunne sectie van je eigen haar tussen twee extension wefts wordt gesandwicht. Het resultaat is een naadloze mix die vrijwel niet te zien is.

Voordelen van Tape-In Extensions: 1. Natuurlijke Look and Feel: Tape-in extensies staan bekend om hun vermogen om naadloos te mengen met uw natuurlijke haar. De dunne wefts en de zelfklevende toepassing methode zorgen voor een natuurlijke look, ervoor te zorgen dat de extensies zijn vrijwel niet te detecteren. 2. Gemakkelijk aan te brengen en te verwijderen: Tape-in extensions zijn relatief eenvoudig aan te brengen en te verwijderen in vergelijking met andere extension methodes. Het proces kan binnen een paar uur worden afgerond en verwijderen gaat nog sneller met behulp van een speciale lijmverwijderaar. 3. Veelzijdigheid: Tape-in extensions bieden een breed scala aan stylingopties. Je kunt de extensions krullen, steil maken of zelfs kleuren zodat ze bij je gewenste look passen, zolang je de aanbevolen richtlijnen volgt en de juiste producten gebruikt. 4. Comfortabel en lichtgewicht: De lichtgewicht aard van tape-in extensions zorgt ervoor dat ze comfortabel zijn om te dragen. De wefts liggen plat tegen je hoofdhuid, waardoor een natuurlijke stroom van beweging mogelijk is zonder enig ongemak. 5. Langdurige resultaten: Met de juiste zorg en onderhoud, kunnen tape-in extensions enkele weken of zelfs maanden meegaan. Regelmatige onderhoudsafspraken worden aanbevolen om ervoor te zorgen dat de extensions stevig op hun plaats blijven en om hun positie aan te passen als uw natuurlijke haar groeit.

Toepassing en onderhoud: Het aanbrengen van tape-in extensions wordt meestal gedaan door professionele hairstylisten die getraind zijn in deze techniek. Tijdens het aanbrengen worden de extensions strategisch geplaatst om een natuurlijk ogende vloei te creëren en te mengen met uw eigen haar. Om tape-in extensions te onderhouden, is het essentieel om een paar richtlijnen te volgen. Vermijd het gebruik van op olie gebaseerde of zware stylingproducten direct op de tape lipjes, omdat dit de lijm kan aantasten. Borstel je extensions voorzichtig met een kam met brede tanden om klitten te voorkomen en slaap met je haar in een losse vlecht of knot om wrijving te minimaliseren. Tape-in extensions zijn steeds populairder geworden vanwege hun naadloze mix, veelzijdigheid en eenvoudige toepassing. Of je nu lengte of volume wilt toevoegen of wilt experimenteren met verschillende kapsels, tape-in extensions bieden een gemakkelijke en natuurlijk ogende oplossing. Vergeet niet om een professionele stylist te raadplegen voor het aanbrengen en onderhoud om de beste resultaten en een verbluffende transformatie te garanderen. Met tape-in extensions kunt u vol vertrouwen het haar van uw dromen omarmen en elke dag genieten van een glamoureuze look.

[stickyturtleparadise]

KetoXplode Nederland Kopen- Prijs, Ervaringen or Reviews 2023

is een nieuw natuurlijk afslanksupplement gebaseerd op recent onderzoek van Stanford. Ketoxplode Het kan naar verluidt "vet affakkelen" door te remmen wat zij een sympathische vetreactie noemen.This involuntary process is the key to unlocking safe, stable weight loss. In addition, you can enhance your energy levels, boost your cognition, and improve your overall health and wellness.

Kan Ketoxplode u helpen om af te vallen, of is het een andere typische formule voor gewichtsverlies? Hoe werkt ketoxplode? Lees deze volledige Ketoxplode om alles te weten te komen over dit nieuwe afslanksupplement.

Wat is ketoxplode?

Ketoxplode Zoals gezegd, richt dat zich naar verluidt op de oorzaak van gewichtstoename. Het werd geformuleerd om de oorzaak van gewichtstoename aan te pakken, en onderzoek van Stanford vond ingrediënten die de sympathieke vetrespons zouden kunnen onderdrukken.

.

Hoe werkt ketoxplode?

Onderzoek heeft verschillende mogelijke oorzaken van gewichtstoename geïdentificeerd wanneer dieet en lichaamsbeweging niet werken. In feite zijn er een aantal hormonen, enzymen en andere fysiologische factoren die allemaal van invloed zijn op het al dan niet afvallen.

Recent onderzoek heeft een andere oorzaak van gewichtstoename ontdekt, die ze de sympathische vetreactie noemen. Het sympathische zenuwstelsel controleert het, en wanneer het wordt omgedraaid, overspoelt het je lichaam met een soort vetopslaghormoon dat bekend staat als glucocorticoïden.

Dit hormoon zorgt ervoor dat je stofwisseling tot stilstand komt, waardoor je lichaam gedwongen wordt om meer vetcellen aan te maken en op te slaan dan het anders zou doen om dode vetcellen te vervangen. Dit zorgt ervoor dat vet zich ophoopt in die probleemgebieden zoals je rug, dijen, buik en armen. Ketoxplode Het beheersen van dit hormoon is een absolute must als je wilt afvallen; dat is precies hoe Ketoxplode werkt.

Volgens Ketoxplode hebben onderzoekers een verbinding geïdentificeerd die bekend staat als de ruggengraat van de duivel en die dit hormoon en andere stresshormonen zoals cortisol kan uitschakelen. Het helpt je lichaam ook om serotonine aan te maken, een van de 'feel good'-hormonen.

Studies hebben hogere serotoninespiegels rechtstreeks in verband gebracht met gewichtsverlies, omdat het helpt om het natuurlijke stofwisselingsproces van uw lichaam te activeren. Ketoxplode Het helpt ook om je trek in eten te beperken door je ghrelineproductie te onderdrukken, het hormoon dat de eetlust stimuleert en de opslag van vet bevordert.

Ketoxplode bevat ook andere ingrediënten waarvan bewezen is dat ze de metabolische functie ondersteunen en de lipolyse verhogen, het proces dat uw lichaam gebruikt om vet af te breken. Gecombineerd brengen deze ingrediënten je lichaam in de beste positie om de sympathische vetreactie af te sluiten om gewichtstoename en zijn sporen te stoppen en om te beginnen met het verbranden van vet - niet met het aanmaken ervan.

Ingrediënten in ketoxplode

Ketoxplode is geformuleerd om de sympathische vetreactie te stoppen, zodat uw lichaam niet langer zoveel vet opslaat. Het bevat een mix van volledig natuurlijke ingrediënten waarvan bewezen is dat ze precies dat doen en gezond, duurzaam gewichtsverlies ondersteunen.

Duivelsruggengraat

Ketoxplode Duivelsruggengraat is het belangrijkste ingrediënt in Ketoxplode en het cruciale ingrediënt om uw sympathieke vetreactie uit te schakelen. In een recente studie van de Universiteit van Californië, verlaagde de ruggengraat van de duivel de vetopslaghormoonspiegels en verbeterde de serotoninespiegels "aanzienlijk".

Andere onderzoeken hebben aangetoond dat de ruggengraat van de duivel ook vetcellen kan doen krimpen en de vetopname uit uw lichaam kan verminderen. Ketoxplode Dit komt omdat de ruggengraat van de duivel de hoeveelheid lipase remt die uw lichaam produceert, waardoor de hoeveelheid verteerd en opgenomen vet wordt verminderd.

Ten slotte kan de ruggengraat van de duivel, door uw serotonineniveaus te verbeteren, fungeren als een natuurlijke eetlustremmer om die hunkering naar voedsel op afstand te houden en uw calorie-inname te beperken.

Citroenbalsem

Citroenmelisse is een bladkruid dat lijkt op munt dat meer dan 2000 jaar geleden door de oude Grieken en Romeinen werd gebruikt. Het wordt voornamelijk gebruikt om angst te bestrijden en slaapproblemen zoals rusteloosheid en slapeloosheid te elimineren.

In een 15-daagse studie zagen deelnemers die citroenmelisse kregen een ongelooflijke verbetering in hun angst en slapeloosheid. 95% van de deelnemers zei dat ze zich "beter voelden", 70% zei dat hun angst volledig verdwenen was en 85% zei dat ze niet langer regelmatig last hadden van slapeloosheid.

Ashwagandha

Ashwagandha is een legendarisch kruid in de Ayurvedische geneeskunde en wordt al duizenden jaren gebruikt. Het is een adaptogeen dat kan helpen de reactie van uw lichaam op stressfactoren te beheersen.

Verschillende onderzoeken hebben Ashwagandha ook in verband gebracht met gewichtsverlies vanwege het vermogen om hunkering naar voedsel te onderdrukken. In een onderzoek van 8 weken verloor de Ashwagandha-groep zelfs 70% meer gewicht dan de controlegroep.

Dit zijn de enige ingrediënten in Ketoxplode. Er zijn geen kunstmatige ingrediënten, stimulerende middelen, additieven of gevaarlijke ingrediënten. Ketoxplode Gummies Bovendien zorgt Ketoxplode ervoor dat al hun ingrediënten door derden worden getest op potentie, zuiverheid en kwaliteit om ervoor te zorgen dat alleen de beste ingrediënten in elke fles Ketoxplode zitten.

Bovendien wordt Ketoxplode in de Verenigde Staten vervaardigd in een door de FDA geïnspecteerde faciliteit en een GMP-gecertificeerde faciliteit om ervoor te zorgen dat de hoogste kwaliteitscontrolenormen worden gebruikt om Ketoxplode te maken.

Hoe lang duurt het om resultaten te zien?

Hoewel de fabrikant sterke beweringen doet over hun product, is Ketoxplode geen wondersupplement. Ketoxplode Gummies Het duurt nog even voordat u waarschijnlijk resultaten zult zien.

Bijwerkingen van Ketoxplode - Is het veilig?

Ketoxplode is zorgvuldig samengesteld door een team van experts om een effectief en veilig product voor gewichtsverlies te zijn. Dit is de reden waarom er geen meldingen zijn van klanten over ernstige bijwerkingen tijdens het gebruik van dit product.

Dit wil natuurlijk niet zeggen dat er geen bijwerkingen kunnen optreden - ze zijn alleen nog niet opgetreden. Elk supplement kan kleine bijwerkingen veroorzaken, zoals indigestie, misselijkheid of hoofdpijn. De kans op het ervaren van deze bijwerkingen is gewoon onwaarschijnlijk. In het zeldzame geval dat u bijwerkingen ervaart, neem dan contact op met uw arts en stop het gebruik.

Tot slot, als u een voorgeschreven medicijn gebruikt of een ernstige medische aandoening heeft, raadt de fabrikant u aan om uw arts te raadplegen voordat u dit product gebruikt.

Over het algemeen is Ketoxplode een veilig, effectief product voor gewichtsverlies dat geen negatieve invloed heeft op uw gezondheid. Als u echter nog steeds niet zeker weet of dit product geschikt voor u is, raden wij u aan uw arts te raadplegen voordat u dit product probeert.

Bonus #1 - De ultieme blauwdruk voor zelfzorg voor gewichtsverlies

Het eerste bonus-eBook is ontworpen om te voorkomen dat u uw doelstellingen voor gewichtsverlies zelf saboteert. In het eBook leer je krachtige technieken om je energie te verhogen, manieren om te stoppen met overdenken Cortexi en blijvende vooruitgang te boeken met je reis om af te vallen, en tien snelle en gemakkelijke recepten voor een beter humeur en meer energie.

Laatste samenvatting

Ketoxplode is een veilige, effectieve aanvulling om uw lichaam te helpen gewichtstoename te stoppen en te beginnen met afvallen. Cortexi Het is de enige formule die je sympathieke vetreactie kan vernietigen en kan voorkomen dat je lichaam meer vet opslaat.

[offtoljubljana]

136. Het einde

14/07/2020

Niet het einde van de reisblog! Verwacht ten minste nog een epiloog of zoiets dergelijks. Maar ja, het is 14 juli en het is 23:50, dus over 10 minuten begint mijn laatste dag in Slovenië. Eigenlijk was dit dus mijn laatste dag, want morgen vertrekken we waarschijnlijk rond 8:00 ‘s ochtends (help me) om naar Nederland te gaan.

Gisteren had ik alleen 135. x geschreven over Naya Rivera’s dood. Gisteren was ik te moe om over de dag te schrijven en eigenlijk vond ik het ook een beetje raar om van “iemand die veel heeft betekend voor mij in mijn tienerjaren is op een tragische manier overleden” naar “MIJN DAGJE IN LJUBLJANA SIKE!!!” te gaan. Ik doe vaker emotionele wendingen in blog posts, maar dat was me iets te veel.

Ik schrijf dit nog zo laat, omdat ik net eventjes afscheid ben gaan nemen van Aga. Alles eindigt nu eenmaal. Maar laten we terug gaan naar 13 juli.

De fam ging ontbijten in het hotel. Ze vroegen of ik ook wilde komen, maar ik wilde mijn koelkast leeg maken en ik had nog 6 eieren en 2 tomaten, dus ik heb beide ochtenden roerei met tomaat gegeten.

Rond 10:00 ofzo stonden ze voor mijn deur en zo konden ze mijn thuis eens zien. Hier heb ik voor de laatste 6 maanden gewoond. Ze vonden het weinige licht in mijn kamer zeer shit. Ik zeg al maanden dat ik de donkerste kamer heb. Lu was niet onder de indruk van het huis.

Het was tijd om eindelijk de obags in het echt te waarderen! Ma en Lu hebben er 5 lange maanden op moeten wachten. 

Toen gingen we Ljubljana weer in. Lulu wilde graag naar de bar waar we de struisvogel zagen in januari, oftewel de Zvezda. Ik was er niet meer geweest sinds de aller eerste dag. Lu wilde graag het ijs en we dronken wat en NATUURLIJK taart.

We zijn toen wat gaan winkelen (wow, goedkope elektrische tandenborstel bovenstukjes!) en ik liet ze gewoon wat plekken zien waar ik geweest was. Het is raar om op te merken hoe eigen alles is geworden in een korte tijd. 

Het was gewoon een simpel dagje Ljubljana. Ze hadden de stad al in januari gezien, maar nu was er meer ~feeling!!~, want nu hadden ze een crappy tour guide. Helaas was Open Kitchen er niet.

Wat was er wel? VIGÒ.

***

15/07/2020

Ah, de tien minuten zijn voorbij. Ik wilde vroeg gaan slapen, want morgen moet ik relatief vroeg op, maar ik wil dit ook af maken. Dat gaat nog even duren.

Maar ja, eindelijk hadden ze VIGÓ ijs. Ik had Vigò en Lila. Mama had de chocolade sorbet en amarena. Pa had de Griekse yoghurt en amarena en Lu had twee keer cheesecake. De Griekse yoghurt smaakte echt wel naar yoghurt.

Toen gingen we even chillen in het hotel en zo konden we ook alle shop spullen even opbergen (waaronder de elektrische tandenborstel bovenstukjes wow!). Lu was moe, maar ik ging met pa en ma naar het kasteel om wat te drinken met uitzicht over Ljubljana.

Pa nam de meest steile pad omhoog en mam en ik namen de comfortabele lift van €4 retour.

Ik zoek later wel op hoe de bar heette, maar ja, we hadden een uitzicht over Ljubljana. Ik had er al foto’s van gemaakt op zaterdag, dus ik was meer geïnteresseerd in perensap.

Daarna pikten we Lulu op om naar de Chinees te gaan. Lu wilde al de hele tijd dumplings en ik besloot om niet naar de mega prominente Han te gaan, maar naar Zhong Hua. Dat is het kleine restaurantje waar ik met Victor naar toe ben gegaan. Het is duidelijk een familie bedrijf, want een schattig kleutertje liep de hele tijd rond. 

Het was heel lekker, maar ik heb geen foto’s. Mam heeft er vast genoeg.

We gingen weer even naar het hotel, want het werd kouder, en toen op naar the place to be! Universiteitsplein. Er was namelijk een balletvoorstelling van het National Slovene Theatre in Maribor.

Nou, nu bleek het een mix van moderne dans en ballet te zijn. Ik had tijdens het optreden de voorstelling opgezocht, maar die pagina vind ik niet meer terug op de site.

Oh NEVERMIND, hier is het.

Eerst was er dus een dans met loopbanden en een danseres liep stil op de achtergrond, want ze was geblesseerd. Een grote fuck you naar de volwassen man achter me die het nodig vond om een danser belachelijk te maken toen hij een Aziatische taal sprak. Mijn twaalf jaar oude neefje heeft nog meer competentie dan u. De foto is niet geweldig, want het outdoor concert had al laten zien dat mijn camera niet geweldig is in het donker.

Daarna was er een mega lange pauze tussen de stukken. Ze moesten namelijk alle loopbanden weghalen en de danser kleedden zich om. Er kwam een mega lang stuk en pap en ik waren zeer onder de indruk van hun talent, maar ook zeer door de war. Ach, moderne kunst. Je snapt er niets van.

Het laatste stuk was dus de headliner. De “Falling angels”. 

Het was cool en ik vond het leuk, maar het was niet mega geweldig. Bij een groep van het National Theatre denk je vaak eerder aan meer klassieke ballet. Moderne kunst is nu eenmaal raar. Als je het begrijpt, kan je het vaker meer waarderen. Anders leidt het gewoon tot veel verwarring. Ik heb hier een 10 voor gekregen:

Lang verhaal kort: moderne kunst is gewoon raar.

Het was rond 22:30 afgelopen en ik nam de bus naar huis.

De dag daarna had ik me enigzins verslapen, maar rond 10:30 zaten we in de auto richting Lake Bled. Yes, de laatste dag in Slovenië en eindelijk ga ik naar Lake Bled. Pa wilde ook wat anders dan Ljubljana zien en daar geef ik hem gelijk in. Slovenië heeft veel te bieden.

We kwamen even mijn huisbaas tegen en hij zei dat we naar Velika Planina moesten gaan. Dat was echt natuur en niet mega toeristisch. Het zou maar 25 minuutjes rijden zijn. Nou, het was 1 uur en 25 minuutjes over deels onverharde wegen. Dan maar naar Bled. 

Lake Bled is één van de meest toeristische plekken in het hele land en wat is het een klote zooi om daar aan te komen. We hebben grotendeels rondgereden rondom het meer, want er stond nergens aangegeven hoe we er konden komen. De navigaties gaven ons een weg, maar dat was afgesloten wegens wegwerkzaamheden.

Uiteindelijk kwamen we er wel en we dronken wat in een heel schattig cafeetje. 

Lake Bled was mega rustig. Toen ik hier langsreed met Tabea en Cristina was het benen buiten en overal file, maar nu was het gewoon stil. Er waren wel toeristen, maar niet belachelijk veel. 

Wij zaten wel op een minder toeristisch deel, denk ik. We hadden niet eens geweldig uitzicht op het eiland in Bled. We zaten wel pal onder het kasteel.

Het was gewoon geweldig: het weer was niet te warm en niet te koud en het was helemaal niet druk. Het water is wel mooi.

Net zoals in Bohinj zie je de vissen zwemmen.

Er waren ook heel veel waterlelies.

We liepen even rond en er was ook een heel zwemgedeelte. Locals hebben allemaal abonnementen voor dat deel. Boven het zwemgedeelte lag een grill genaamd Grajska Plaža. Het plan was om uitgebreid te lunchen en dan licht te eten. 

Alsnog, ma heeft de foto’s van het eten. Het zag er echt geweldig uit en het smaakte ook goed. Lu had eindelijk haar beef soup.

Rond 15:00 gingen we terug naar Ljubljana. We hebben even in het hotel gezeten en toen zijn Lulu en ik souvenirs gaan kopen (of Lulu ging souvenirs kopen en ik stond er naast) en ijsrolletjes halen bij Ice Wave. Dit is een ander bedrijf dat die op Open Kitchen en het smaakte ook anders. Hier gebruikten ze yoghurt en Bueno. Bij de ander hadden ze melk, Bueno en stukken witte chocolade. Beiden waren goed.

Pa en ma zaten inmiddels bij een café aan het water genaamd Petkovšek. 

Wat voor avondeten? Burek. Ja, de laatste maaltijd in Ljubljana werd afhaal burek bij de 24/7 snackbar. We namen 3 pizza burek (burek met pizza smaak) en één pizza tuna (pizza met tonijn) voor Lu en ik ben blij dat de fam ook fan is van pizza burek. We namen het mee naar het universiteitsplein, want daar at ik ook altijd mijn afhaal eten. The place to be! Mijn Ljubljana experience!

Het plan was daarna om mijn spullen alvast in de auto te gooien, zodat we dat niet in de ochtend hoeven te doen. De fam ging naar het hotel en ik nam de bus naar huis. Vraag me niet waarom, maar ik voelde me ineens zeer “future” nostalgisch. De laatste keer buslijn 14 😭. Ja, ik ben zo iemand die gehecht raakt aan een buslijn, maar het was gewoon altijd een fijne rit, want het was niet mega druk. 

Eenmaal thuis ging ik het laatste inpakken. Toen ook wat afwassen en andere dingen klaar maken. Pa kwam aan met Snuf (onze auto heet Snuf) om het grootste deel in de laden. Toen voelde het wel raar. Mijn kamer nu voelt ook mega leeg. Ik zei ook tegen pap dat het einde nu wel raakt. Ik ben natuurlijk verdrietig om weg te gaan, maar ik ben klaar om te gaan.

Of dat dacht ik.

(Fuck you Spotify voor Science Fiction Double Feature, oftewel Naya’s eerste solo in glee.) (Ja, ik luister nog steeds naar Ultimate glee playlist. Het is meer dan 25 uur lang.)

Ineens waren de laatste zes maanden opgepakt in een grote koffer en een paar tassen. We reden naar het hotel, want ik besloot om ook even te chillen in de kamer. Dus hoe besteedde ik mijn laatste avond in Ljubljana? Clubben? Drinken? Uitgaan t/m de vroege ochtend? Een zeer emotionele wandeling door het centrum?

Nee. Animal Crossing in een hotel kamer. (En nu wilt Bob ook nog verhuizen!)

Ik had ook even gedoucht, want die douche in het hotel is overduidelijk beter dan hier in huis.

(Spotify. Serieus? Nog een Naya solo? Santa Baby? God, haar stem was geweldig. “Was”, niet “is”. Ah.)

En toen naar huis. Laatste nacht hier, bitches. Ik nam de bus en lijn 6 kwam net op tijd aanrijden. Het is alsof deze bus wist dat ik lijn 6 shit vind (ja, ik heb ook haat aan buslijnen), dus als een vaarwelcadeau kwam de bus precies op tijd aan zonder planning. De app was namelijk niet aan het werken, dus ik had in mijn achterhoofd dat ik misschien toch moest gaan fietsen.

Eenmaal thuis klopte ik even aan bij Aga om vaarwel te zeggen, maar ze sliep (of dat dacht ik), dus ik ging naar mijn lege kamer. Ik heb nog een kop thee gezet en Kath kwam binnen, dus ik ben ook even met haar gaan praten. Zij vertelde dat Aga nog wakker is, dus ik ben alsnog even naar Aga gegaan. 

Dat is het dan. 6 maanden en 6 dagen (oh wow) zijn voorbij. En nu is het 0:56 en ik moet echt slapen, maar ik wilde dit afschrijven. Plus, het is mijn laatste nacht hier! Let’s not care! No regrets.

De “caring”  en “regrets” komen morgen vroeg wanneer ik mijn wekker moet snoozen. Yuè-van-morgen moet maar met de consequenties leven. Dat gaat leuk worden, aangezien ik nooit kan slapen in vervoer. Yuè-van-morgen(-of-eigenlijk-vandaag), het spijt me.

Weltrusten lezer. Welstrusten Slovenië. Welstrusten Erasmus. Ik heb net drie keer welterusten fout geschreven. Ik moet misschien toch maar eens gaan slapen.

Have a kitty cat.

[maxvorst-blog]

Cultuurdouche dag 1 maandag

Maandag mijn eerste officiële dag van mijn hbo opleiding technische bedrijfskunde. Ik ging hier naartoe met een beetje gezonde zenuwen ik wist niet wat we gingen doen alleen dat we naar het parktheater moesten komen. Ik verwachte daar in een theaterzaal nog een uitleg van de inhoud van dit jaar te krijgen, mijn klas te ontmoeten en mijn rooster te krijgen. Dit was echter niet het geval Ramon Vullings en Annet Goltstein begonnen een presentatie te geven van wat we deze week zouden gaan doen. Mijn hersenen begonnen toen toch wel even over toeren te draaien met gedachtes van F*CK had ik toch rechten moeten kiezen? Is dit wat de studie inhoud? Ik voelde me een beetje genaaid denk ik om het simpel te zeggen. Ik had een beeld van de studie en dit pasten er in een keer totaal niet meer bij. Toen we uiteindelijk verdeeld werden in groepjes had ik nog steeds een beetje een WT* gevoel als het waren mijn eerste impressie van het groepje was wel positief ik verwacht dat ik met deze heren en dame zeker wel op kan schieten en goed kan werken. Na toen met een paar gasten wat gepraat te hebben kwam ik er achter dit ik niet de enige was met deze gevoelens. Tijdens het kijken van de film trekt Mark een pin uit zijn lichaam voor mij dacht ik toen bij mijzelf dat ik dat als het waren ook moest doen maar dan met mijn mening die ik al gevormd had in 2 uur ofzo over de cultuurdouche. Ook zit er een scene in de film waarbij Mark aan een klas verteld dat alles in een keer tegen gaat zitten de vraag die je bij jezelf moet leggen is accepteer je dit of ga je dit aanpakken. Dit stukje kalmeerde mij een beetje op een raare manier die ik niet kan verklaren. Na de film krijgen we onze tutor aangewezen Jan Bram toen ik hem ontmoeten dacht ik ja met deze man zit ik wel op een lijn wel stelde iedereen best veel vragen over wat nou precies de bedoeling was en was een beetje geïrriteerd want “dit is toch geen tbk?”. Hij kon ons echter een beetje gerust stellen en vroeg ons meer te focussen op ons project namelijk het kunst werk en hadden we al een rolverdeling of een idee voor het kunstwerk op beide vragen was nee het antwoord. Toen ik die dag naar huis ging moet ik toegeven dat ik nog een beetje mixed feelings had en ook wel een beetje boos was want ik wilde eigenlijk gewoon gelijk beginnen als het ware.   

[worldofwildlife2019-blog]

Vrijwilligers ervaring van Annemiek: Al een tijd wilde ik graag werken met dieren in het buitenland. Ik was op internet aan het rondsnuffelen en kwam op de website van World of Wildlife. Ik heb contact opgenomen en toen is het heel snel gegaan… De reis ging soepel. Aangekomen op het vliegveld in Douala kwamen er mannen op me af om mijn koffer te dragen. Ik was hierover van te voren ingelicht, dus wist ervan. En ik voelde me enorm welkom! De verzorgers en de mensen zijn heel hartelijk, vriendelijk en oprecht blij dat we er waren. De ochtend start je met het schoonmaken van de verblijven in de warmte, dat vond ik best wennen. Je staat wel heel dichtbij de apen en dat maakte het speciaal. En ze halen heel wat apenstreken uit ;-) Tussendoor heb je tijd om te eten, te rusten of bijvoorbeeld een boodschap te doen. De lunch in het centrum smaakte soms echt niet (heel scherp eten) en er was ook weleens rijst met een sausje. Dat vond ik wel lekker, maar dat is persoonlijk, want de andere vrijwilligster vond het scherpe eten wel lekker. Je kan ergens anders gaan lunchen of in het vrijwilligershuis iets eten. In de middag eten voor de dieren maken (bijvoorbeeld fruit met water in flessen) en dit geven en aan het einde van de middag nog een keertje voeren. Het duurde even voor mij om te wennen. Zo kan het zijn dat je geen water hebt om te douchen en de wc niet kan doortrekken. Als we dan wel water hadden, maakten we een voorraad zodat we dit konden gebruiken op het moment dat er geen water was. Het koude douchen was heerlijk met het warme weer. Omdat ik in het begin de weg niet wist en het nog een uitdaging vond om alleen achterop de scooter te stappen, was het voor mij een ding om iets ‘buiten de deur’ te doen. Gelukkig hebben Marieke en Armel ons vele plekken laten zien en ging het steeds makkelijker en voelde ik me steeds meer op mijn gemak. Met mixed feelings nam ik afscheid van iedereen. Jammer dat het voorbij was en ook blij om weer naar huis te gaan. Vooral ben ik heel blij en dankbaar dat ik dit heb mee mogen maken. Superveel beleefd, gelachen, gehuild, geleerd, gezien.. Kortom; een avontuur en ervaring die me altijd bij zal blijven en die ik iedereen gun! https://www.instagram.com/p/Btl1k1Zgt7v/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1lcpl1pmvye4v

[froy]

This slideshow requires JavaScript.

Toen eind vorig jaar aangekondigd werd dat Robbie Williams weer op tour zou gaan ter promotie van zijn recentste album ‘The Heavy Entertainment Show’ was het bang afwachten of België ook op die lijst zou staan. Een beetje later bleek dat het op de wei van Werchter zou zijn onder de naam ‘Werchter Boutique’. Voorheen een volwaardig concert dat gewoon plaatsvond op de wei van Werchter.

Dit jaar werd Werchter Boutique voor het eerst ook een festival. Voornamelijk Belgische namen, op Emili Sandé (en Marco Borsato) na. Dat die eerste een week voor het festival moest afzeggen wegens oververmoeidheid zorgde ervoor dat de affiche alsnog Belgischer dan voorheen kleurde met Tourist Lemc als vervanger.

Aangezien het een lange dat zou worden besloot ik met Lotte om in tegenstelling tot 2013 in het Koning Boudewijnstadion niet zo vroeg te gaan aanschuiven maar rond half drie af te spreken, wanneer Niels Destadsbader aan zijn eerste concert bezig zou zijn.

Met bussen van De Lijn was het festival vlot te bereiken vanuit Leuven, ideaal daar het hotel waar ik verbleef (Ibis Budget) vlak achter het station huist. Vanaf de stopplaats was het nog een klein half uurtje wandelen tot aan het terrein, maar reeds van ver hoor je het concert dat reeds bezig is.

Wanneer we de ticket- en bagagecontrole doorstaan hebben is het dus tijd om een plaatsje te veroveren met de nodige drankjes in onze handen, want warm was het alleszins wel! We slagen er in om tegen de barrier van de PA te gaan aanstaan waardoor we fantastisch zicht hebben  over het gehele podium en de catwalk. De barrier wordt beveiligd door een aantal fijne security-mensen waar ik zelfs voor één iemand een bekend gezicht ben (wat Tweeten al niet doet!). Voor we het weten zijn we bevriend met de gehele security-crew, al kunnen ze ons jammer genoeg niet dichter bij Robbie helpen. 😉

Het eerste concert waar we van meegenieten is dat van Erasure. Als je het al genieten kan noemen. Het lijkt eerder een beschamend vrij podium met een opa op de keyboards, twee backing vocals in veel te foute glitterjurken dat het zelfs zo fout is dat het niet fout meer te noemen valt en een zeer flauw afkooksel van Paul de Leeuw in vreemde kleding, amper goed bij stem en foute danspasjes etaleert.

Gelukkig fietst achter de set van Erasure Stan van Samang het podium op. De kersverse vader toont de wei van Werchter hoe je exact levensdromen waar maakt. Met een dosis flinke goesting, heel veel energie en voor de volle 100% genieten en je laten gaan. En dat doet Stan effectief, bij de meer gekende nummers zingen de meeste mensen vlot mee en bij de minder bekende participeren graag door handen in de lucht te steken. Stan duikt bij ‘Hang On’, de dance-hit met Regi, zelfs het publiek in. Neem dat vooral letterlijk, want met de PA-gang die niet afgesloten is om de mogelijkheid te geven tussen de vakken in de inner pit te wisselen moet de security deze snel met mensenketens afschermen. Stan duikt het publiek in het vak achter de inner pit in en de security moet zich snel mee in de mensenmassa weten te duiken. Even paniek onder de security, maar het publiek kan het zichtbaar smaken en gaat volledig los. Eén ding is zeker, de wei staat om 17 uur reeds in vuur en vlam. Stan van Samang fietste letterlijk van bij hem thuis in Wijgmaal naar de wei van Werchter.

Na Stan was het tijd voor één van de bekendste Noorderburen: Marco Borsato. Een gebalanceerde set tussen up-tempo nummers en enkele ballads zorgde hij voor een mix die zowel gesmaakt kon worden door zijn echte fans als mensen die oppervlakkig thuis zijn in zijn repertoire. Van voor tot achter heeft hij de wei mee en wanneer hij even overgaat tot ‘We Will Rock You’ zie je van voor tot achter een heuse mensenzee golven met de handen. Marco amuseert zich zichtbaar.

Tourist Lemc was na Marco de enige man die ons nog van Robbie Williams scheidde. Dat hij voor een moeilijk opdracht stond was vanaf het begin duidelijk. Het gat vullen dat Emili Sandé achterlaat én daarnaast een ander soort muziek brengen dat deed vermoeden dat er wel eens een dipje qua sfeer kon ontstaan tussen Marco Borsato en Robbie Williams. Jammer genoeg werd die vrees ook bewaarheid, de wei leek in te dommelen tijdens zijn set en het feit dat er plots een technische panne was waardoor het concert in het midden plots volledig stil viel deed geen goed. Hij wist uiteindelijk met een cover van ‘Ik wil deze nacht in de stad verdwalen’ wel de wei tot een sterrenhemel om te toveren.

Maar stipt om 23 uur was het tijd voor de man waarvoor iedereen op Werchter was: Robbie Williams! Met gedoofde lichten bouwde de show op met Eminem’s ‘Lose Yourself’ op de achtergrond. Zoals het een echt koning betaamt liet de king of pop zich verwelkomen op een volkslied, ‘God Bless Our Robbie’. En toen stond de man zelf op het podium in een heuse box-outfit. Met ‘The Heavy Entertainment Show’ opende hij de show en op de tonen van ‘Let Me Entertain You’ bracht hij het hele veld in beweging. Zijn eigen podium van deze tour was dan wel niet mee, met de nodige energie en bravoure wist hij iedereen te overtuigen. ‘Monsoon’, publiekslieveling onder de fans maande aan tot hevig meegezwaai en met ‘Minnie the Moocher’ werden de stembanden gesmeerd voor een medley van verschillende hits van vroeger en nu. Ook een eerbetoon aan één van Robbie’s idolen kon niet ontbreken, met de allereerste solo-single van Robbie (‘Freedom ’90’) eerde hij George Michael die vorig jaar onverwacht overleed. Eén van mijn favoriete nummers van het meest recente album is ‘Love My Life’, een anthem waar Robbie een mantra maakt van hoe in het leven te staan: “I am powerful, I am beautiful, I am free. I love my life. I am wonderful. I am magical. I am me.”

Voor ‘Somethin’ Stupid’ haalt hij iemand uit het publiek om mee te zingen, met een magisch zangmasker moeten haar zangkwaliteiten gelijk getrokken worden aan die van Robbie. Maar het blijft steken op een Miss Piggy-niveau. Voor het eerst bracht hij ook één van mijn andere favorieten compleet live, ‘Rudebox’! Een rappende Robbie en het klonk nog goed ook! Die ‘Rudebox’ ging naadloos over in een energieke ‘Kids’ waar het publiek de rol van Kylie Minogue overnam en wanneer papa Williams op het podium verscheen liet het publiek zich maar al te graag overhalen om luidkeels mee te zingen op ‘Sweet Caroline’, met een geamuseerde Robbie en zijn vader op de sofa. Met ‘Feel’ gingen we de rechte lijn in voor een spetterende finale met ‘Rock DJ’, een versie van ‘Strong’ aangepast dat het één grote middelvinger vormt naar terroristen om af te sluiten met vuurwerk tijdens ‘Angels’ en een fijne versie van ‘My Way’.

Dat de setlist enigszins aangepast werd voor het festival ten opzichte van de normale setlist deze tour mag de pret niet drukken. En dat Robbie, ondanks zijn geblokkeerde rug en hernia, toch een energieke show weet neer te zetten waar hij zelf zichtbaar van genoot roept alleen maar respect op. Volgende keer zie ik hem toch liever terug op een echt concert van hem, al is het in het Sportpaleis. Ook de klank liet bij momenten meer dan de wensen over op Werchter Boutique en zelfs bij Robbie Williams stond de bas-klank nog veel te luid. Gelukkig liet ik vorige maand oordopjes op maat maken via de actie van Humo, zo bewezen die meteen hun nut.

Ook nog even een thumbs up naar de fantastische security-leden van Rock Werchter (en bij uitbreiding van de Lokerse Feesten die ondersteuning boden) voor de fijne gesprekken, de goede zorgen en uiteraard: de veiligheid.

Vandaag sloot ik het weekend af met een gezellige lunch met Saskia, om alvast luidop te dromen over het volgende belangrijk aangestipte agendapunt: Disneyland!

Setlist

I Will Talk and Hollywood Will Listen (Ouverture)

God Bless Our Robbie

The Heavy Entertainment Show

Let Me Entertain You

Monsoon

Party Like a Russian

Minnie the Moocher

Freedom ’90

Love My Life

Medley (Livin’ on a Prayer / Rehab / The Best / Kiss / U Can’t Touch This / Don’t You Want Me / Stayin’ Alive / Candy / Here Comes the Hotstepper / You’re The One That I Want)

Come Undone

Millennium

Somethin’ Stupid

Rudebox

Kids

Sweet Caroline

Feel

Rock DJ

Encore:

Strong

Angels

My Way

Werchter Boutique presents Robbie Williams: The Heavy Entertainment Show Tour Toen eind vorig jaar aangekondigd werd dat Robbie Williams weer op tour zou gaan ter promotie van zijn recentste album 'The Heavy Entertainment Show' was het bang afwachten of België ook op die lijst zou staan.

[awkwardstorymoments]

Mixed feelings

 Het eerste bericht van het nieuwe jaar. Ik heb voor het laatst geschreven in oktober voordat ik een nieuwe relatie ben aangegaan. Ik ben gelukkig en hij schenkt me heel de wereld. Deze liefde voelt fijn, ik voel me geliefd en veilig. Het is een liefde die zeldzaam is, een liefde waar ik als meisje van droomde en die ik miste in mijn vorige relatie. Het is raar om in een relatie te zitten waarbij je alles terug krijgt wat je diegene zou willen geven. Ik vind het lastig om te wennen aan het feit dat deze persoon net zo veel van mij houdt en het echt laat zien. Door al een relatie gehad te hebben, heb je vergelijk materiaal. Hij zegt vaak dat hij dacht te weten hoe het voelde om verliefd te voelen maar dat hij dit nu pas echt voelt. Deze persoon is erg oprecht naar mij en ik vind dat soms maar lastig te beseffen. De relatie die ik nu heb is een relatie waar al mijn dromen uit komen, ik word gewaardeerd op een manier wat nieuw voor me is. Deze liefde kom ik nooit meer tegen.

Het probleem wat nu afspeelt is dat ik me heel schuldig voel. Ik voel me zo zo zo schuldig om wat ik heb gedaan. Ik lees wel eens gesprekken terug van het het einde van mijn vorige relatie en dat doet erg veel met mij. Ik heb iemands hart gebroken en dat is een pijn die ik niet weg kan nemen. Dat ik zo snel ben verder gegaan zal ik mezelf nooit vergeven en ik kan daar op dit moment niet mee leven. Ik weet niet wat ik moet doen om dit gevoel weg te nemen. Ik wil zo graag van mijn nieuwe relatie genieten maar ik kan het schuldgevoel gewoon niet opzij zetten. In mijn eigen onzekerheid app ik dan ook mijn ex. als ik dit tegen vrienden of familie vertel zal niemand trots op mij zijn. Het schamende is dat deze jongen ook gewoon verder is gegaan. Hij wilt mij niet meer, hij heeft een nieuw iemand ontmoet denk ik want hij heeft mij helemaal los gelaten. Het gevoel dat hij met iemand anders zoent of meerdere dingen maakt me gek. Ik wil dit gevoel niet hebben. Wanneer ik zelf onzeker wordt probeer ik alles om dit gevoel niet te hebben. Ik merk dat dit niet de oplossing is want deze persoon heeft helemaal geen gevoel voor mij en totaal geen behoefte. Ik voel me verloren...

[myfavouriterecordoftheday-blog]

Let It Be vs Let It Be Naked

Wat met The White Album kan, kan ook met Let It Be, zowel in de Spector als de McCartney versie. Ik doe dit aan de hand van de Let It Be tracklist en waar mogelijk vergelijk ik met de Naked versies. Op Naked staat ook Don’t Let Me Down, wat een single was in 1969. De versie op Naked is anders.

Nu was ik altijd groot fan van The White Album en kon Let It Be mij gestolen worden, dus het zou zomaar kunnen dat er hier een stuk meer afvalt dan bij de vorige review.

1. Two Of Us

Let It Be: Two of Us begint met wat studio geklets van John Lennon. Onnodig om op plaat te zetten. Het nummer zelf is een soort countrynummer, veel akoestische gitaar. Dit McCartney nummer is best saai. De brug “You and I have memories” is wel typisch McCartney.

Naked: De grapjes van Lennon blijven hier achterwege. De track is verder niet veel anders, al was het maar omdat Phil Spector hier in het origineel al geen enorme wall of sound overheen had gegooid. Het blijft een vrij saai nummer. Het goede aan Naked is dat het niet het eerste nummer van de plaat is gebleven, want een echte goede binnenkomer is het niet.

Geen blijvertje dus 0-1

2. Dig A Pony

Let It Be: Live opname van het befaamde rooftop concert. Dit nummer van Lennon houdt ook niet over van originaliteit. Er zit geen memorabele riff in, geen bijzondere compositie. De enige echt goede elementen zijn de gitaarsolo van Harrison en de emotie in Lennon zijn stem.

Naked: Beduidend betere mix. Ook hier verder weinig anders dan het origineel want ook hier bleef Spector verder vanaf. 

Geen blijvertje wederom 0-2

3. Across The Universe

Let It Be: Bijzonder psychedelisch nummer van Lennon. Dit is echt een Beatles klassieker met rare pitch veranderingen, Indische instrumenten (zonder meteen compleet over de top te gaan zoals Harrison in begin deed), rare koortjes. Eerste goede nummer van de plaat. Overigens was dit nummer eerder opgenomen dan de Let It Be sessies.

Naked: Hier mist een hoop. En vooral de elementen die het nummer zo raar maakten. Doe mij maar de originele versie.

De eerste blijver, maar wel die van Let It Be: 1-2

4. I Me Mine

Let I Be: Eerste nummer van Harrison. Couplet en refrein vloeken mooi met elkaar, alsof McCartney en Lennon allebei de helft hebben geschreven. Het nummer eindigt met een fantastisch symfonisch einde (Spector door de bocht). Heerlijk. 

Naked: Ook hier is de mix een stuk helderder dan op origineel. Het orkest aan het einde mist, en dat maakte nu juist dit nummer net iets beter dan een “standaard” rocktrack. Ik kies ook hier voor origineel.

De tweede blijver, van Let It Be: 2-2

5. Dig It

Let It Be: 50 seconden filler. Tja. Terecht weggelaten op Naked.

Naked: niet aanwezig.

Filler. 2-3

6. Let It Be

Let It Be: De titeltrack en een klassieker van McCartney. Dit nummer afkraken is heiligschennis. Gelukkig is dat ook niet nodig. Dit is en blijft een prachtig nummer. Goede opbouw van instrumentatie, goede gitaarsolo, alleen de tomtoms her en der hadden wel weggelaten mogen worden. 

Naked: Voor de nieuwe mix zijn andere opnames gebruikt, waaronder de intro piano. Er zijn meer koortjes, het orgel van Billy Preston is beter hoorbaar, er staat een andere gitaarsolo op en vooral: het orkest van Spector is weg. Dit is duidelijk de betere versie. Het nummer blijkt alle orkestratie niet nodig te hebben om impact te maken.

Blijver, van Naked: 3-3

7. Maggie Mae

Zie Dig It. 3-4

8. I’ve Got A Feeling

Let It Be: Opname van rooftop concert. Het nummer koppelt een half nummer van McCartney aan een half nummer van Lennon. En zo klinkt het ook. Het is vrij rauw. Ik kan er niet zoveel mee.

Naked: Grotendeels zelfde opname. Weinig verandering ten opzichte van origineel. Ook hier heeft Spector weinig mee gedaan. De mix is een vooruitgang. 

Laat maar. 3-5

9. One After 909

Let It Be: Oud nummer van Lennon uit eind jaren ‘50, hier uit de mottenballen gehaald. Filler maar dan wat langer dan Dig It of Maggie Mae.

Naked: Remaster/remix van origineel. 

Laat maar. 3-6

10. The Long And Winding Road

Let It Be: McCartney gaat los. Heerlijke draak met vol orkest en koor. Het orkest voegt her en der leuke accenten toe aan het nummer, maar klinkt soms ook suikerzoet waardoor glazuur van de tanden spat.

Naked: Andere versie, andere take. Weg zijn orkest en koor. De piano is duidelijker aanwezig, Dit is de betere versie, hoe fijn dat orkest ook was.

Blijvertje, van Naked 4-6

11. For You Blue

Let It Be: countrynummer van Harrison. Weinig spannends hier. Het gitaar intro is wel mooi en belooft veel goeds, maar daarna blijft een slappe blues over.

Naked: zelfde nummer maar zonder al het studio geklets dat Spector er in had gemixt.

Nee. 4-7

12. Get Back

Let It Be: rooftop versie. Prima rocknummer van McCartney. Het nummer wordt wel gered door Billy Preston en Harrison want er is verder niet veel om te doen. En ja, ook dit is een Beatles klassieker, maar als ik hem zo weer terugloop denk ik: waarom? 

Naked: zelfde versie, iets andere mix.

Nee, sorry. 4-8

13. Don’t Let Me Down

Let It Be: Daar staat deze niet op

Naked: Hier (dus) wel. Van oorsprong een single van The Beatles, dit is een versie van twee rooftop concert versies. Gelukkig een erg goede versie, van een goed nummer. Lennon in topvorm.

Ja dus, en kan alleen maar Naked zijn. 5-8

Eindstand: 5 om 8. 

Hoe doen Let It Be en Let It Be... Naked het ten opzichte van elkaar: 2 (van de 12) om 3 (van de 11), Naked doet het iets beter, mede dankzij het openbreken van Let It Be en The Long And Winding Road.

En de componisten?  Ik laat Dig It en Maggie Mae buiten beschouwing en I’ve Got A Feeling deel ik tussen McCartney en Lennon. Dan pakt Lennon 2 van de 4,5, McCartney ook (2 van 4,5), Harrison doet 1 van 2.

[ellalauwa]

I am not a huge sweet tooth, instead always have been a savoury girl. And I love a good sandwich, especially if the bread is fluffy but still firm and crusty like a wonderful artisan style loaf.

The problem is… If you’re trying not to eat any meat, cheese, or eggs and you’re making yourself a sandwich, you’re not left with many savoury choices besides avocado, hummus, or peanut butter. No matter how delicious these options might be, they can get boring if that’s all you get to eat every day. Plus, all of them are pretty fatty.

Jump to Recipe

Jump to Infographic

Naar het recept (Dutch Recipe)

So, today I want to share a plant-based Pathé recipe with you guys that is great on fresh bread or toast or even as a dip at parties.

I have been making this Veggie Pathé for about 2 years. Whenever I have a party I just throw this together because it is so easy to make and there is simply not a lot that could go wrong. The varieties are endless and because of the mild flavor, almost anyone will enjoy this.  A real crowd-pleaser!

The Pathé is made from beans, nuts and seeds, and roasted vegetables. The walnuts, for instance, add a healthy dose of omega 3 to your Pathé while giving it a lovely nutty flavor. Mostly I use mushrooms, carrots, and red (sweet) peppers at a ratio of about 1.5/1/1 along with some onion and garlic. A bit of oil helps it smoothen up (although feel free to leave it out, the spread will be just as tasty) while lemon juice, salt, and pepper bring out the flavor.

The real deal-maker in this veggie spread is the addition of capers. The capers somehow give it this amazing umami flavor. Trust me, I am not a huge caper fan but in this recipe, they work wonderfully. I even add the caper “juice”.

To perfect your spread, the beans, nuts, and seeds can be added in different ratios to adjust the flavor from mild to nutty, they could even be left out for a pure veggie spread. The vegetables can be changed up for a spread tasting milder, sweeter, or to a combo where one of the vegetables really stands out. Red pepper Pathé, for instance, would taste superb. Next time, even try adding sundried tomatoes, replace the carrots with other root vegetables (parsnip works great) or eggplant, or try recreating the more traditional Pathé varieties.

“Creamed” Pathé would be amazing, or with cranberries, oh and with chunks of walnuts. ARGH, I just love this stuff in any form. It’s just so smooth and creamy…

Anyway, serve it with some toast or crunchy vegetables and you’re good to go.

I am getting hungry, let’s get this thing cooking!

—

Ga naar de Nederlandse versie van het recept (Dutch)

RECIPE FOR VEGGIE PATHÉ

This recipe makes about 15 portions.

Preparation time: 20 minutes

Oven time: 60 minutes

Your kitchen tools for today:

A food processor to make the Pathé

An oven dish to grill your vegetables

A knife to cut your vegetables

A sieve to drain and rinse your beans

The ingredients you will need are:

250g of mushrooms

150g of white beans

50g of walnuts

Don’t over do it on the walnuts, as they can be overpowering

50g of sunflower seeds

Replace the nuts with white beans for a nut-free version

1 large carrot

1 large sweet red pepper

Add more red pepper for a specific pepper-flavored Pathé

1 large onion

2-3 cloves of garlic

3-5 teaspoons of capers

Add plenty of capers for a lovely umami flavor

2-3 tablespoons of olive oil

leave the oil out for a whole foods plant based version of the recipe

2 tablespoons of lemon juice

2 tablespoons of caper “juice”

Add that salty juice of yours 😉

Salt and pepper to taste

Optional: Add fresh herbs, such as parsley and chives, for a herby Pathé

Optional: Add roughly chopped walnuts for for a very nutty Pathé – so naughty

Optional: A few sprigs of fresh herbs, extra capers, and paprika powder for presentation

Instructions:

Start by draining and rinsing the beans and cleaning the vegetables. (Save the bean water to use as aquafabe in egg-free desserts). Roughly chop the carrot and onion to help them cook faster. Put all the vegetables, that is the carrots, peppers, mushrooms, onion, and garlic in an oven dish. Bake in a pre-heated oven at 200 degrees Celsius (392 degrees Fahrenheit) for about 1 hour. Poke the vegetables with a fork to see if they have become tender enough to blitz up, the fork should go through very easily, otherwise bake them slightly longer (unless you prefer a chunky Pathé of course).

Put the beans, vegetables, and nuts in your food processor and start blending them up. Halfway through, add the oil, lemon juice, salt, and pepper. Blend it all until smooth or chunky, however you prefer. Then, add in the capers and caper juice.

Go ahead and taste the spread first, then adding half the amount of capers and caper juice, tasting again, and adding the rest. This way you are sure to get the flavors you prefer without overpowering the rest of the ingredients.

Once everything is combined, you are done!

Serve the Pathé on some fresh bread, on some toast, or in a bowl along with some crunchy toasts or vegetables. Top it with a dash of paprika powder, some leftover capers or seeds, and a bit of fresh parsley for presentation.

Find a handy shareable and savable infographic for the recipe below.

—

There you have it. A lovely low-fat Dutch treat.

Please try it at home and let me know what you think.

Share this recipe with your friends if you like it!

Hugs and Kisses,

Laura

Where did I get my inspiration from:

http://www.24kitchen.nl/shows/rudolphsbakery/recepten/eierkoeken

If you like my recipes, please follow me on facebook, instagram, and twitter, where I will share my newest posts bi-weekly.

  For my Dutch friends:

RECEPT VOOR GROENTE PATHÉ

  Dit recept maakt 15 porties.

Bereidingstijd: 20 minuten

Baktijd: 60 minuten

Je keukengerei voor vandaag:

Een keukenmachine om de Pathé te maken

Een ovenschaal om je groentes te grillen

Een mes om je groentes te snijden

Een zeef om je bonen uit te lekken en af te spoelen

De ingredienten die je nodig zult hebben:

250g champignons

150g witte bonen

50g walnoten

Walnoten zitten boordevol met omega 3 vetzuren en zijn dus super gezond, ze kunnen wel een sterke smaak hebben, dus voeg niet te veel toe

50g zonnebloempitten

Je kunt de noten en pitten ook vervangen door dezelfde hoeveelheid bonen voor een nootvrije versie

1 grote wortel

1 grote rode puntpaprika

Voeg dubbel zo veel paprika toe voor en heerlijke paprika Pathé

1 grote (zoete) ui

2-3 teentjes knoflook

3-5 theelepels kappertjes

Gebruik genoeg kappertjes voor een heerlijke hartige umami smaak

2-3 eetlepels olijfolie

De olie kun je helemaal weglaten als je deze liever niet gebruikt

2 eetlepels citroensap

2 eetlepels kappertjes”sap”

Zout en peper naar smaak

Optioneel: Gebruik verse kruiden, zoals peterselie en bieslook, voor een kruidige Pathé

Optioneel: Voeg meer en wat grof gehakte walnoten toe aan het eindproduct voor een walnoten Pathé

Optioneel: Een paar takjes verse kruiden, extra kappertjes, en paprika poeder maken de presentatie van de Pathé helemaal af

Instructies:

Begin met het uitlekken en afspoelen van de bonen in de zeef en het schoonmaken van de groentes. (Bewaar het boon-water om als aquafabe te gebruiken in ei-vrije desserts). Hak de wortel en ui in grove stukken zodat ze gelijkmatig gaar worden. Stop al je groentes, dus de wortel, paprika, champignons, ui, en knoflook, in een ovenschaal. Bak in een voorverhitte oven op 200 graden Celsius voor ongeveer 1 uur. Prik de groentes met een vork om te controleren of ze zacht genoeg zijn om te vermalen, de vork zou er gemakkelijk doorheen moeten gaan, anders moeten ze nog even terug de oven in (tenzij je van Pathé met stukjes houd, dat kan ook natuurlijk!).

Stop dan de bonen, gare groentes, en noten en pitten in de keukenmachine en mix deze goed. Voeg halverwege de olie, citroensap, zout, en peper toe. Blend alles tot het helemaal fijn is, of grof als je dat liever hebt. Op het laatste voeg je de kappertjes en kappertjessap toe.

Proef de spread even voor je de kappertjes erbij doet. Voeg dan eerst de helft van de kappertjes en het sap toe, proef nu weer. Als je denkt dat het veilig is om de rest toe te voegen, doe dit dan nu. Zo weet je zeker dat je precies de smaak krijgt die je zelf het lekkerst vind.

Als alles goed gecombineerd is, ben je klaar!

Serveer de Pathé op vers brood, geroosterd brood, of in een kom met knapperige toastjes en groentes. Besprenkel met een beetje paprikapoeder, overgebleven kappertjes en zaden, een een beetje peterselie voor de presentatie.

Hieronder vind je een infographic van het recept (in het Engels) die je makkelijk kunt opslaan en delen.

Veggie Pathé I am not a huge sweet tooth, instead always have been a savoury girl. And I love a good sandwich, especially if the bread is fluffy but still firm and crusty like a wonderful artisan style loaf.

[vandeveldelaura1-blog]

Recensie - optreden Bazart

zaterdag 8 oktober 2016 

Ancienne Belgique BrusselBert Hertogs

Bazart Foto: Live Nation Belgium Overhypet. Dat is Bazart ondertussen al enkele maanden. En dat is allemaal de schuld van de massamedia die naarstig op zoek gaan naar een kandidaat om veel MIA’s binnen te halen. Bij gebrek aan alternatief omdat het grote vat der inspiratie op de Vlaamse kleigrond ondertussen zo goed als op blijkt. Dat hun debuut ‘Echo’ meteen op één binnenkwam in de hitparade, of dat ‘Goud’ al zo veel weken in de top tien van de single lijst stond, werd afgedaan als groot en ongezien nieuws. Wat er echter niet bij gezegd werd, is dat je tegenwoordig niet zo gek veel hoeft te verkopen om hoog in de hitlijsten te geraken en daar lang te blijven hangen. De enige maatstaf voor succes is en blijft dan ook het aantal gouden (10 000 verkochte stuks) en platina platen (20 000 verkochte stuks) dat een artiest of band haalt. Ons grootste verwijt naar de massamedia is dat ze te lui zijn om bepaalde persberichten nog te checken, hun lezer context aan te bieden, de zaken te plaatsen en de opgeklopte happy feelings, die inherent zijn aan de Belgische sector, te relativeren waar nodig.

Dat massamedia steeds vaker opschuiven qua teksten naar commercieel copywriterschap, ook de kwaliteitsmedia overigens, is ons grootste verwijt. Om zo op een goed blaadje te blijven staan bij record labels en organisatoren zodat ze wat gedaan blijven krijgen van hen. Dat ze plat op de buik gaan en hun journalistieke functie overboord gooien, deert hen kennelijk niet. Embedded journalism heet zoiets. Vandaar ook dat een onafhankelijk en kritisch medium als concertnews.be in dit medialandschap erg nodig is. Voor wie het weten wil: ‘Goud’ scoorde totnogtoe goud. Dat was op 5 augustus. De song werd in februari uitgebracht en had dus bijna 6 maanden nodig om 10 000 singles te verkopen. Het album ‘Echo’ moet nog op zoek naar goud. Enige nuchterheid om met de cijfers om te gaan, kan dus geen kwaad. ‘Goud’ spaarde Bazart in de AB op als laatste toegift, rond tien uur waarbij het het publiek liet opspringen.

Grand is Bazart dus nog lang niet. Het brengt ons bij die winkel, destijds een soort Harrods aan de Groenplaats in Antwerpen. Of zo leek het toch door onze kinderogen destijds. Een winkel met grote roltrappen, met veel ruimte en vooral klasse. De plek ook waar we onze allereerste plaat ooit kochten, zo’n zeven of acht waren we. En dat luisterboek van de Aristokatten met single’tje op vinyl bij zouden we vakkundig afluizen van onze grootmoeder. De toegepaste methodiek: zagen en blijven zagen. Het motto de volhouder wint, was ook hier van toepassing. Grijsgedraaid hebben we die vinyl met Louis Neefs als een magistrale Thomas O’ Malley. Jazz dus. Vergeet dus muziekjournalisten die met weet ik welke plaat afkomen, vaak een klassieker binnen het alternatieve segment, dat zogezegd hun eerste plaat ooit was omdat het ‘bon ton‘ is met zoiets op de proppen te komen. Die van ons was de Aristokatten, gevolgd door een luisterboek met cassette van Aladdin en de wonderlamp, ingesproken door Conny Neefs. Daarna volgde de langspeler ‘Kinderen voor Kinderen 3’, een cassette van ‘de Snorkels’ en Henny Huisman ‘Hé… doe je mee!’ waarna onze Stock, Aitken & Waterman-periode parallel met een Mozart- en Richard Clayderman-periode liep.

Wat al die muziek gemeen heeft, is dat er lekkere melodieën in zitten, die nummers ook erg goed uitgewerkt zijn. Dat kan niet van Bazart gezegd worden. Een maand voor de release van ‘Echo’ ontvingen we de plaat al, dat is nu eenmaal de procedure die platenlabels volgen met muziekjournalisten zodat we lang genoeg de tijd krijgen om de zaak te beluisteren en te analyseren. Eerste indruk: alles klinkt heel vlak, er wordt bitter weinig melodie gemaakt. En als die er is, is het wel allemaal erg simplistisch, een paar maten die zich constant herhalen. ‘Goud’ schiet met stip boven al de rest uit op productioneel vlak. Niet zelden hebben we het gevoel naar halve songs te luisteren waar weliswaar een catchy zin of twee in zit met iets dat lijkt op een melodie. Maar het geheel klinkt door overmatig gebruik van glissdandi, glijden van de ene noot naar de andere, erg zagerig. Het is dan ook de rest: een beat die door komt, de meerstemmige zang alleen laten zonder muzikale begeleiding, dat het iet of wat boeiend moet houden.

Frontman Matthieu Terryn moet alle truken van de foor bovenhalen om het publiek in de AB op zijn hand te krijgen. Zijn vingers laten tintelen tijdens opener ‘Nacht’ bijvoorbeeld om zo meer publieksinteractie te vragen. Drie smalle rechthoekige ledschermen reiken tot de nok, verder zien we links en rechts stroboscopen en scanners hangen die de aandacht van het publiek moeten vasthouden. Dat is ook nodig blijkt later. De generatie tieners in de Ancienne Belgique lijkt ook van het type dat maar een aandachtspan van twee zinnen heeft en nadien zie en voel je gewoon de sfeer inzakken. Vandaar ook dat die showtrucs van Terryn nodig zijn. ‘AB wij zijn zo fucking blij om hier te zijn. Hopelijk jullie ook.’ , ‘AB laat jullie horen!’ tot twee keer toe trouwens, ‘Zonder jullie zouden wij hier niet zijn. Echt merci.’ zijn bindteksten die overigens bezwaarlijk tot de meest inspiratievolle beschouwd kunnen worden.

Dat kan ook gezegd van Bazarts muziek en teksten. Max Colombie van Oscar and the Wolf staat in de front of house het optreden bij te wonen en we zien meteen wat Terryn mist: charisma, uitstraling en iets mysterieus. De frontman van Bazart lijkt wel in de sixties blijven steken met zijn kapsel. Om kort te zijn, we zien zijn star quality niet los van dat vijftal bakvissen dat over het eerste balkon links ging hangen en zo verwoede pogingen deed om fysiek contact met de zanger te krijgen. Zonder succes overigens. Alsof de fanclub daar links vooraan had afgesproken, zagen we ook iets dat ooit een kartonnen doos moet geweest zijn de lucht ingestoken worden met in het midden het logo van Bazart op. Wat Bazart en Max Colombie overigens gemeenschappelijk hebben, is hun deelname als kind aan Eurosong for Kids. Oliver Symons (2008), producer van Bazart die tevens instaat voor backing vocals, gitaren en synths, haalde met ‘Shut up’ wel het podium van Junior Eurovisiesongfestival. Max met ‘Voor eeuwig’ (2005) niet.

‘Zienderogen’ wordt afgeteld op drumsticks terwijl het einde enkel meerstemmig gebracht wordt en het publiek voor de eerste keer en lang niet laatste keer die avond wordt aangezet om mee te klappen.

Uiteraard wordt de zang van de frontman van Bazart stevig aangedikt in de mix en hier tussen de beats en de synths geplaatst, en dus helemaal niet zo naar voor zoals op de plaat. ‘Tunnels’ krijgt wit licht van bovenuit de nok mee terwijl we de electric drums de beat horen brengen. Het is dan dat het publiek voor het eerst echt los komt. ‘Kloon’, een rustiger maar eigenlijk ook een van de mooiere nummers uit het album, wordt pijnlijk overstemd door zwaar geroezemoes in de AB. Het publiek blijkt dus erg respectloos en lijkt vooral te zijn gekomen om nummers te horen die platgedraaid worden. ‘Chaos’ krijgt een streepje 80s synths mee en met de titeltrack van hun album nemen ze na drie kwartier al afscheid van het publiek. Verwonderd zijn de toeschouwers naast ons dat het na ongeveer een uur al voorbij is. Tja, de band heeft dan ook nog niet zo gek veel nummers uit en dat krijg je nu eenmaal wanneer bepaalde media zo speculeren over een band dat de perceptie van die band vele malen groter wordt dan ze eigenlijk is. Dan kan ontgoocheling alleen maar regeren. Hebben we het al geschreven dat zij een verpletterende verantwoordelijkheid in deze dragen? De vraag is ook wie hier beter van wordt. De band zelf die ineens – wat ons betreft veel te vroeg in hun carrière- in de Lotto Arena moet aantreden met veel te weinig nummers op hun lijst straks, de fans, of de sector die snel geldgewin ruikt?

Conclusie: Bazart zal ooit de annalen van de Belgische muziekgeschiedenis ingaan als een grote vergissing zoals ‘Rendez-vous’ van Pas de deux dat ooit was als Belgische Eurovisiesongfestivalinzending. Die twee hebben heus meer gemeen dan men op het eerste zicht denkt: weinig melodie, en erg repetitief. Simplistisch, en een beetje lui, iets dat op een melodie moet lijken. Tekenend voor de tijd waarin het ontstond dat wel. In het geval van Bazart een periode waar alle richting zoek leek. Een stommiteit dus, zoals een winkel die Grand Bazar heette op de Groenplaats omturnen in een shopping center dat ook was. Waar alle grandeur ingeruild werd voor gemakzucht.

Tot slot ontwaren we bij Bazart een gigantisch spagaat. Enerzijds door dat elitaire kantje zowel in looks als in stem terwijl de zanger aan pure plat commerciële volksmennerij doet waarbij alleen nog de roze boa’s in het publiek ontbreken. Tussen de filosofie van de hippie maar toch zweren bij de luxe van het kapitalisme dus. Zoals het een echte salonsocialist betaamt, quoi. Het soort volgelingen dat slaafs de openbare omroep en een linkse ‘kwaliteits’-krant op tabloidformaat leest die op vlak van muziek-en cultuurjournalistiek kennelijk niet verder komen dan papegaai spelen van persverantwoordelijken. Arm Vlaanderen.

< Bert Hertogs >

[offtoljubljana]

62. i... love... eric r. bittle

7/04/2020

HOI BEN IK WEER HET IS INMIDDELS 23:23 EN CHECK, PLEASE! KWAM VANDAAG OM 18:00 UIT TERWIJL IK IN DE LES ZAT!!! I LOVE ERIC RICHARD “BITTY” BITTLE!!!

Ja, ik moet een deel dus terugkijken.

Ik kan de muziek van nu niet linken, want het is de muziek van Ngozi Ukazu. Ik heb haar livestream op de achtergrond opstaan en ze speelt altijd de playlists van haar personages af. Ik kan niet geloven dat deze hockeyspelers zulke goede muziek hebben.

Ik had vandaag dus mijn eerste Sociologie college sinds midden februari! Ja, damn. Ik had tijdens het college al wat kleine dingen gepost, want het was zo raar. Blijkbaar waren Russische kunstenaars dol op het hele ruimtereizen idee in het begin van de Sovjet Unie. Eén dude vond dat we de dood moesten overwinnen door de doden terug te halen uit de dood, zodat zij ook konden genieten van Sovjet kunst. De overpopulatie zou worden opgelost d.m.v. kolonisatie in de ruimte.

Andere dude vond dat we kunst moesten maken in de ruimte d.m.v. een mooie opstelling van onze satellieten. Zo konden we indruk maken op de aliens, want als het niet mooi zou zijn, dan zouden aliens ons niet intelligent genoeg vinden.

Ja.

Kijk, college was best interessant, maar ze gaat er met zoveel diepgang in dat het niet meer bij te houden is. Ze praat constant voor 20 à 30 minuten over één slide. College van vandaag duurde 3 uur en we hebben alleen maar een voorbeeld behandeld.

Ja.

Ik ben dus een beetje bevriend geraakt met de Ier. Hij zit ook in GLINT en MC. Je kan in de Zoom chat ook privé berichten sturen. 

Op een moment was het ook tijd voor pauze en dit was goed, want we wilden Chinees bestellen en oh my God ik had zin in Chinees. Kath vroeg dus of ik even wilde komen om te bestellen en ik schreef dat het bijna pauze was.

47 minuten later... pauze. Gelukkig had ik mijn bestelling al doorgegeven. Holy shitballs, Sociologie is gewoon raar. De Ier (Jonathan) en ik voelden ons ook al slecht, want we liepen beiden achter met literatuur. Als we in een geen-Corona wereld leefden, hoorden we nu bij onderwerpen 8, 9 en 10 te zijn en met lezen ben ik pas bij 8.

Maar toen begon ze met onderwerp 3. Oh ja. We hadden eenmaal geen les in maart. Ik heb echt nog wel even tijd. Oh man, hoe gaan we dit vak ooit afkrijgen? Ik had die pauze dus echt wel nodig en ik ging even chillen op het balkon en er liep een hond rond over straat.

(Okay, is het Kenny die 4 keer achter elkaar naar Céline Dions It’s All Coming Back To Me luistert??? Ik luister nu naar een YouTube mix, want Kenny... te veel Céline...)

De hond is van de overburen, maar die hadden niet door dat hondje lief de hele straat aan het bewandelen was. Uiteindelijk realiseerden ze dat de hond weg was en gingen ze roepen, maar hond had geen zin.

Ah dogs.

Er was ook een mooie maan. Er was dus blijkbaar een supermoon in deze nacht.

Toen helaas weer terug naar college. Serieus, ze heeft 3 uur gedaan over een “case study”, aka een voorbeeld! Dit is niet eens de echte diepe stof. Ik vind voorbeelden altijd fijn om de stof beter te begrijpen, maar 3 uur?

Dat gezegd hebbende, sommigen willen nu deze lezing ook horen. Het hele alien kunst aspect is toch wel goed. Dat, en de persoon die met de satellieten kwam, was één van de eerste nudisten in Rusland. De persoon met de doden opwekken was een “extravagant librarian”.

Long story short: Russian artists went fucking nuts for space.

Tijdens college kwam het eten. 

Ik had vis met rijst in zoetzure saus. Het was zeer zoet, maar niet zo zuur. Ik heb natuurlijk nog restjes en die ga ik zo eten. De salade kwam dus in die kleine wokboxjes en ik zag net al dat Sophia en Kath hun doosjes hebben afgewassen.

Ik moet zeggen dat ik het laatste uur van het college niet echt heb meegekregen want a) CHECK, PLEASE! FUCKING DROPPED 6 HOURS EARLY en b) ik vroeg me af wat de relevantie van dit hele verhaal nu was. Aangezien het werd opgenomen, vraag ik me af waarom ik er überhaupt live bij was.

Na college ben ik ook op het balkon gaan zitten, maar het was kouder. Uiteindelijk heb ik de rest van de dag Animal Crossing gespeeld, geschreeuwd over Check, Please! en ik probeerde op een moment twee livestreams tegelijkertijd te kijken terwijl ik aan het voice chatten was met 3 anderen. Dat laatste ging niet goed, dus één stream moest gaan.

Damn deze vrouw is al uren non-stop aan het tekenen en Céline Dions It’s All Coming Back To Me speelt weer eens. Kunnen we terug naar Bitty en Holsters playlists? Toen zat ik te dansen...

Kijk, deze blog post is gewoon een excuus om te praten over Check, Please!, hondjes en Chinees eten. Deal with it.

***

8/04/2020

Het is inmiddels 17:23 en ik heb zo’n luierdag gehad. Iedereen is rustig vandaag. De dag begon shit, want mijn wekker ging ongepland om 8:30. Vorige week had ik namelijk die wekker gezet voor ochtendcollege en ik was het vergeten uit te zetten voor deze week. Dit was shit, want a) mijn telefoon lag aan de andere kant van mijn kamer en b) ik was pas rond 2:30 gaan slapen.

Dat komt door Ngozi, want die streamde t/m 1:10 of zo. Gelukkig was ze wel klaar na 9 rondes Céline Dions It’s All Coming Back To Me en toen zette ze muziek uit de jaren 80 op (Jack, is that you?) en oké, op een bepaald moment kwam Céline Dions It’s All Coming Back To Me weer terug. Ik ben nu wel geïnspireerd om weer naar mijn Oldies te luisteren.

(Oh, ik heb een verhaal achter The Smiths’s There Is a Light That Never Goes Out.)

Nou ja, rond 1:30 lag ik in bed en toen... uh... besloot ik Animal Crossing te spelen in bed. Kijk, dit spel is op real time en ik wilde gewoon zien hoe mijn eiland eruit zag op een tijd dat ik normaal nooit online ben. Kalm, want alle winkels zijn dicht en sommige villagers sliepen ook al.

Dus ja, de wekker om 8:30 was zeer ongewenst.

Ik heb t/m 10:30 gelegen en half geslapen en toen ging ik weer Animal Crossing spelen, want om eerlijk te zijn ben ik ook nooit rond 10:00 ‘s ochtends op mijn eiland. Damn, ik had bijna het idee om al rond 8:30 te spelen, want ik ben sowieso nooit om 8:00 ‘s ochtends op mijn eiland.

(Mamma Mia! Ahhh ABBA.)

(Ik heb de hele tijd zitten zoeken naar een gif van Orla die “Protestants hate ABBA” roept en ik vond er eindelijk één met een bron en toen bewoog het niet. Dus dan maar een plaatje. Nu ben ik bij Chaka Khans I’m Every Woman.)

Maar ja, een chille dag. Ik heb wel gestofzuigd (... het was nodig) en onze stofzuiger werkt eindelijk. Aga heeft de stofzuiger namelijk “gekuist”. Ja, Vlaams. Toen Anouk dat zei, stond ik even stil, maar gelukkig herinnerde ik me dat Caroline dat woord ook gebruikte. Kuisen is dus schoonmaken in het Vlaams.

Ook check ik nu de brievenbus voor de hoop op Check, Please! Sticks & Scones, ook al weet ik logisch gezien dat het nog eventjes duurt voordat dat boek aankomt. Ooit was ik van plan om het in de local bookshop te kopen in Slovenië, maar Corona overkwam ons. Ik kan niet geloven dat ik naar Amazon gekeerd ben. Wie ben ik???

(OOooooHOOOOHHHHhhh Cyndi Laupers Girls Just Wanna Have Fun is zo’n goed nummer en ik vergeef glee nooit voor het totaal verkloten van dit geweldige nummer. De glee versie is waarschijnlijk mijn minst favoriete glee nummer (gedeelde plaats met Blurred Lines, maar ik haat dat nummer wegens andere redenen). Dan alsnog, het is moeilijk om de originele versie te overtreffen, maar Panic! At The Disco deed het goed. Cyndi en Brendon hebben het zelfs samen gezongen.)

Het is wel raar, want ik heb het besteld via Book Depository, een site van Amazon (en dat wist ik eerst niet) en volgens Book Depository komt het boek binnen 3 dagen aan zelfs met Corona. Mensen die het boek direct vanaf Amazon hebben besteld, kregen juist te horen dat het boek pas op 30 april verzonden zou worden wegens Corona-maatregelen. Misschien verschillende pakhuizen?

(Ze deden ook Queens Another One Bites The Dust in glee, maar dat was minder erg.)

Maar ach, dan moet ik maar wachten. Vandaag was ik dus wel een hele minuut buiten om de brievenbus te bekijken en het is zo’n goed weer? Ondertussen zit ik nog steeds met de verwarming aan. Mijn kamer is echt een mysterie. 

En ja, Corona! De universiteit heeft besloten om nog langer dicht te blijven. Nu is de voorlopige heropening pas op 30 april i.p.v. 13 april. Dit had ik al verwacht. Ik vraag me dus ook af of de eerste winkels wel echt open kunnen na Pasen. 

Geen idee hoe de Corona hier is, aangezien Total Slovenia News niet up to date is. Misschien moet ik een andere Engelstalige nieuwssite gaan zoeken.

... OKÉ IK GING EVEN NAAR DE NOS OM TE CHECKEN HOEVEEL BESMETTINGEN WE HIER HEBBEN EN HET EERSTE DAT IK LEES IS DAT BERNIE SANDERS ERMEE STOPT WTF WTF WTF WTF WTF WTFFFFFFFFFF

OOOOOH WTF.

OH SHIT.

Oké.... hier ga ik later verder op in. 

I mean, I immediately shitposted, maar ik kom hier later wel op terug. Oh my FUCKING GOD dit jaar gaat echt klote.

Ms. Ellen Claremont (de president in rwrb) zou nooit Amerika zo verkloten tijdens een pandemie. 

Shane Sotto (blijkbaar nu Sotto. Blaine en Shane Anderson zijn nu Blaine en Shane Sotto) zou zoveel beter zijn dan Trump en hij wilt de wereld gewoon laten dansen!

Oké, oké, terug naar het Coronaverhaal. Wow, ik heb best wel medelijden met jullie lezers. Deze blogpost gaat alle kanten op.

(En terug naar de muziek. We zijn tijdens deze hectische paar minuten door ABBA’s Super Trouper en Irene Cara’s Flashdance... What A Feeling gegaan. Nu hebben we, oh my God, de Vengaboys met Boom, Boom, Boom, Boom!!, want deze lijst is zeer divers.)

Zoals verwacht heeft de NOS wel de nieuwste cijfers voor me en ik zie dat er weer 4 doden bij zijn gekomen. De NOS heeft wel de kaart aangepast en nu zie je ook de besmettingen per 100.000 van de bevolking, dus dat is zeer handig. Een land met 2 miljoen mensen heeft natuurlijk een andere verhouding dan een land met 17 miljoen mensen. Ik was onder de impressie dat Slovenië het in verhouding het misschien slechter deed dan Nederland (want dat was een paar weken geleden zo), maar blijkbaar is het in Nederland echt veel verslechterd.

vs.

(”Swear it on Dolly!”. Derry Girls heeft gewoon geweldige one-liners. Maar ja, het is Jolene van Dolly Parton..)

De universiteit is niet het enige dat de lockdown verlengt. Broadway dimt de lichten voor 2 extra maanden en holy shit, dit is zo erg voor de industrie en voor de mensen die werken. Broadway wilde heropenen op 12 april, maar nu blijven de theaters gesloten t/m 7 juni. 

Beetlejuice is dus officieel gesloten.

Aangezien veel mensen in de industrie afhankelijk zijn aan crowdfunding (”god bless America” my ass), vraag ik me af hoe lang dit goed gaat. Gisteren keek ik toevallig een charity livestream en er komt dus geld binnen, maar nog voor 2 extra maanden?

(The Kinks’s Waterloo Sunset was ook in Love, Simon en mam heeft een plaat van The Kinks. De eerste keer dat ik dit nummer in de woonkamer hoorde, schrok ik en dacht ik meteen: “... Simon?”)

Plus, de livestream was best wel... eh. De hosts, Seth en James (?), waren gewoon mega irritant. Ik vind Seth Rudesky sowieso al een beetje obnoxious, maar nu vond ik ze gewoon onbeleefd. Marlee Matlin was te gast en meerdere keren praatten Seth en James door elkaar of onderbraken ze haar. Mates... ze is doof. Ze heeft het echt niet door als jullie haar onderbreken om te gaan zingen en haar tolk heeft het heel moeilijk als jullie door elkaar schreeuwen.

“Would you like to interpret a musical, Marlee?” “... I am Deaf. How can I? I don’t hear the music I need to interpret.” ... Yikes, Seth, dat had je zelf ook wel kunnen bedenken. Marlee is geen CDI.

De volgende keer kijk ik gewoon Broadway Jackbox, een andere charity livestream gehost door Andrew B. Feldman. Ik heb alleen de Team Starkid stream gekeken en dat was oprecht leuk om te zien.

Zoveel dingen worden geannuleerd het is vreselijk voor mensen die hun baan verliezen. Cool, cool, de grote Hollywood sterren, de prof sporters, de wereldberoemde muzikanten enz. kunnen wel fijn door, maar de andere mensen in de industrieën niet.

Om eerlijk te zijn, het enige goede uit deze hele shit situatie is dit:

Hopelijk komt deze aflevering nooit op televisie. Please, Riverdale, do that for me. Als het moet mag je een andere musical gaan verkloten (zolang het niet Spring Awakening is, of Six, of In The Heights, of Hamilton, of Next To Normal, of...), maar please.

(Tears for Fears’ Everybody Want To Rule The World was ook in glee en dat was best goed.)

Eh, ik weet dat het er toch aan gaat komen. Gelukkig lijkt het erop dat Casey Cott de grootste rol in de aflevering gaat krijgen. Toen deze aflevering werd aangekondigd dacht ik al: “... please, give it to Cott. Give it to Cott. Please, God, I know I hate you, but give it to the only actual trained musical actor in this show.”

... zover ik weet is Casey de enige. Misschien heb ik het mis. Hij heeft samen gespeeld met Mandy Gonzalez (o.a. In the Heights, Wicked, Hamilton) en Christian Borle (o.a. Legally Blonde, Something Rotten!, Falsettos)!

En ja, ik weet dat de rest helaas ook gaat zingen (hebben ze echt niets geleerd van Carrie en Heathers???), maar pfoe, gelukkig hebben ze nog één van de Cotts in hun cast.

(Weer ABBA. Ik denk dat Gimme! Gimme! Gimme! misschien mijn favoriete ABBA nummer is.)

Dit alle gezegd hebbende, ik heb liever Riverdale die Hedwig doet (ouch) dan deze pandemie. Misschien als dit allemaal voorbij is, zal ik blij zijn dat Riverdale Hedwig kan doen, want dat betekent dat het leven weer gaat beginnen.

... oh my god ik kan niet geloven dat het leven zo raar is dat ik dit nu zeg.

[offtoljubljana]

48. Ik kan dit blog gewoon veranderen in een Animal Crossing blog

22/03/2020

Nou, inmiddels is het niet 11:30, maar 18:52.

Korte blogpost deze keer, denk ik. Ook omdat ik zo snel mogelijk terug wil naar Animal Crossing. Ik ga kleding maken en iemand op Discord heeft me blueprints gegeven van pride t-shirts. Helaas geen QR code.

Damn, ik wilde de designs van mijn oude Animal Crossing overzetten, maar ik was vergeten dat ik mijn 2DS in Nederland heb gelaten.

Muziek voor nu is Pride Month. It’s been a while. Normaal is dit juist de lijst die ik het meeste luister.

(Troye Sivan’s Bloom... gaat dus niet over tuinieren. Oeps.)

Dus ja, ik heb niet veel nieuws, want ik heb gewoon mega veel Animal Crossing gespeeld. Mijn huis is inmiddels een opslag. Ik wacht tot mijn museum morgen open gaat. Ik kan tijdreizen, zoals Evelien, maar ik doe alles “by the book”.

Dit spel is gewoon zo hartverwarmend. Helaas is het alleen in het Engels te spelen, anders had ik Bram en Jasper zowat gedwongen om het spel te kopen (weet niet echt hoe, though), want zij zijn de enige die ik ken die het spel niet hebben gekocht. Zelfs de moeder van Merel heeft het spel. Merels hele familie heeft het spel, dus ze steelt constant hun fruit. Ik kan dus niet bij Bram en Jasper op bezoek en hun fruit stelen, want ze hebben geen eiland om te bezoeken en geen fruit om te stelen.

Jongens, doe mee met het eilandparadijs leven!

Jongens, ik had eiland als “ijsland” geschreven! Foute soort eiland...

Dat gezegd hebbende, dit spel is een duur spel. Het is €60 en ik kan begrijpen dat je dat niet snel uitgeeft. Een alternatief is Stardew Valley voor €15, maar dat kan je niet met z’n tweeën spelen op één Switch.

Dit spel is gewoon zo rustgevend. Het is geweldig om te zien en de muziek is relaxt. Je hebt zoveel vrije keuzes en waar anders kan ik eruit zien als een mix tussen een hippie en een verlepte heks? Ik wil alleen nog regenboogjes op mijn wangen toevoegen en dan is mijn Look(TM) compleet.

(SOPHIEs Immaterial is het beste voorbeeld van het “mere exposure effect”. Thank you Daniel James Howell.)

Dit is ook de tweede dag op rij dat ik voor 1 uur in slaap ben gevallen. Alweer 11 uur slaap deze nacht.

Maar ja, vandaag had ik mezelf gedwongen om iets productiefs te doen, aangezien ik vanaf vrijdag middernacht bijna alleen maar Animal Crossing heb gespeeld (oeps?). Ik ben niet de enige productieve.

Mijn productiviteit was schoolwerk. Nou, het begon shit. Eerst hing mijn computer vast en toen ging de batterij in één keer leeg (van 35% naar 0%), dus mijn computer viel uit. Dit kwam doordat ik mijn telefoon erin had gestoken. Ik weet dat dit ding het niet aankan om meerdere dingen op te laden zonder netstroom, maar ik was net iets te laat met mijn snoer insteken, dus mijn hele laptop ging uit.

Uiteindelijk heb ik alles van B&T doorgenomen. Hij had een 30 minuten lange lecture opgenomen en ik heb zowat dat hele ding getranscribeerd, want hij is die chille leraar die nooit zijn eigen notities toevoegt.

Ook kreeg ik van GLINT de opdracht om de film Kinsey te kijken en er een kort verslag over te schrijven, dus ik heb die film gezien. Toen kwam ik erachter dat de deadline op de 30e is, niet morgen, dus hoera!

(Todrick Hall’s nieuwe album vond ik eigenlijk helemaal niets, want het is overduidelijk dat zijn inspiratie de drag scène was, maar Amen is één van de goede nummers. Nou, ik weet, ik weet, de drag scène is geweldig, maar ik ben geen fan van drag muziek om te luisteren. Dan alsnog, de muziek is eerder gecreëerd voor queer dans.)

De film was oké. Ik ben een fan van Albert Kinsey’s werk, dus ik had meer focus op zijn eigenlijke werk en het effect willen hebben, maar aangezien dit een Hollywood film is, lag er meer nadruk op drama. Drama, drama en zoveel drama. Het had tenminste een mooi einde, dus de film was niet slecht, maar ook weer niet geweldig.

Ik vraag me altijd af wat mensen die worden afgebeeld ervan zouden vinden als ze dit soort films zouden zien. Hetzelfde met musicals, zoals Hamilton.

OH MY GOD, BROADWAY? Ja, ik las vandaag dat er twee shows al niet meer terug komen. Damn, ze zijn nu officieel gesloten “in previews” wegens financiële problemen. Ik had verwacht dat er shows zouden verdwijnen, maar in previews? Ze zijn dus niet eens officieel open gegaan.

(Lulu is een groot fan van Troye Sivan’s WILD.)

En man, Company had vandaag open moeten gaan om Stephen Sondheims 90e verjaardag te vieren. Er is een video gemaakt i.p.v. een mega groot feest, maar damn, dit is Sondheim. Ik zag dat sommigen op tumblr van plan waren om de Sondheim aflevering van glee te gaan kijken voor zijn verjaardag, maar ik was geen fan van die afleveringen (of van dat hele seizoen).

(Taylor Swift’s Delicate is op deze lijst, want ik vind dit oprecht één van haar beste nummers.)

Er is wel nog goed Broadway nieuws! Ruthie Ann Miles is in verwachting en ik heb staan janken van geluk. Ruthie Ann is in 2018 haar twee kinderen verloren in een groot auto-ongeluk in New York. Het was zo erg en ik heb het nieuws op de voet gevolgd. 

Dus dat was het theatre nieuws van vandaag. Ik ga ervan uit dat de meesten thuis hier geen shit om geven, maar... I don’t care.

(Janelle Monáe’s Make Me Feel. Oh damn. Toen ze op de Grammy’s de tekst “Girl you make me.... boy you make me...” toevoegde? Rights right there.)

Nu hebben Kath, Sofia en ik eten besteld bij een Indiaas restaurant. We kunnen nog maar bij een paar plekken Boni bestellen, dus we gaan er ook gebruik van maken. De Finse dudes hadden blijkbaar in de middag daar eten besteld en ze raadden het heel erg aan.

En dat was de korte update voor nu. Om eerlijk te zijn kan je er dus gewoon van uit gaan dat ik bijna alleen maar bezig ben met Animal Crossing 😅😅😅. Deze game had gewoon geen betere tijd kunnen kiezen om uit te komen.

(Panic At The Disco’s The Overpass staat op deze lijst nadat ik ooit een post had gelezen met “the overpass is so gay” en ja, ja dat klopt.)

Dus ja, dat is het voor nu. Ik ga hopelijk zo eten en ik heb afgesproken om Merel een heksenhoed te geven in ruil voor een abrikozenboom. 

OH ONS ETEN IS HIER.

[ellalauwa]

Remember when you were a child and you could eat candy bars all day without feeling any regret after. Ah, those good old times. Nowadays, even looking at a candy bar can make you feel guilty. Although…

Chocolate, coconut, and nuts, does that sound like the perfect treat to you?

If it does, you are in luck! Because I came up with a recipe to make a Bounty bar that does not only taste amazing, sweet, and oh so coconutty, it is actually not bad for you at all.

Jump to Recipe                                                                                      Naar het recept

The recipe has only 3 basic ingredients; dates, coconut, and extra dark chocolate. For some extra flavor, I added some vanilla powder, a pinch of salt, and to take it to the next level, some crunchy nuts. Because really, any decent snack has a good crunch to it, if you ask me.

It is as simple as it sounds.. by using dates as the base, you get a really sticky, sweet mass that also acts as the glue for your other ingredients. Make sure to use Medjoul dates (or dried dates that have been soaked for a couple of hours, to soften them up) which are naturally very sweet and soft (squish’m good 😉 ). You could add some peanut or almond butter if you prefer your bars to be a little more moist.

Of course, we cannot forget about the chocolate… By using extra dark chocolate (around 80% cacao is preferable) you can still get that indulgent, candy bar taste without adding huge amounts of fat and sugar. Plus, extra dark chocolate usually does not contain any milk and so will cause much less bloating and stomach issues.

I got the idea from making this bar because I came across a healthy Twix recipe (links at the bottom of the post). The recipe was quite complicated though, it had a nut base, a date caramel layer, and a homemade chocolate layer. So I started to think of a way to make a much simpler candy bar recipe of my own, and of course, I had to add coconut.

Scroll on for the recipe!

—

Ga naar de Nederlandse versie van het recept

Recipe for Healthy Bounty

This recipe makes 12 portions.

Preparation time: 30 minutes

No Baking time

Cooling time: 15 minutes to an hour

Your kitchen tools for today:

A kettle to boil your water

A food processor

A wooden board for mixing and shaping your date “dough”

A small spoon for handling the chocolate (and spooning out the bowl)

A big bowl to fill with boiling water

A smaller bowl that fits into the bigger bowl for melting the chocolate

Your hands (you will be getting them dirty! 🙂 )

The ingredients you will need are:

8 medjoul dates or 150 grams of soaked dried dates (without pit).

80 grams of dark chocolate (80% cacao)

1 – 1 1/2 cup of desiccated coconut

1/8 teaspoon of bourbon vanilla powder

A pinch of salt

Optional: 1 cup of brazil nuts

Instructions:

For the top chocolate layer:

Start by boiling some water, about half a liter, in a kettle. Pour the boiling water into a big bowl and place a slightly smaller bowl on top. Make sure that the smaller bowl cannot be submerged into the water. Break up your chocolate, and place the pieces in the bowl. The hot water will start to melt the chocolate. This will take some time, so now we can start making the Bounty filling, while still occasionally stirring the chocolate through to make sure it melts evenly.

Alternatively, you could make your own chocolate by combining cacao powder, coconut oil, and a sweetener of your choice in this same bowl and stirring until the coconut oil is melted and a liquid chocolate mass has formed. (Use the same measurements as in my Chocolate Tofu Pudding recipe: 1/2 cup of cacao powder, 1/4 cup of melted coconut oil, 1/4 cup of maple syrup)

For the filling of the Bounty:

Start by de-pitting your (soaked) dates, then grind them in your food processor. Pulse the dates until they start to form a ball. At this point, take the dates out of the processor and put them on your board. Add the vanilla, salt, and about a third of the coconut. Start kneading the date “dough”, to combine all the ingredients on your board, and slowly add more coconut as you go. Keep on kneading until all your coconut is absorbed into a really sweet and coconutty “dough”. At the point when your dough starts becoming a little flaky, you have added as much coconut as you could. Adding more will result in your candy bar falling apart.

Personally, I like to have a strong coconutty flavor and so I add as much coconut as possible (about 1 1/2 cups). If you prefer a more firm Bounty, go ahead and add only a cup of coconut.

Now, we can add the nuts. Feel free to leave the nuts out for a more traditional Bounty bar. Pulse the nuts in your food processor, only a couple of times is enough, just to break them up into smaller pieces. You could also chop them roughly with a knife. Either, knead the nuts into your dough or place them on top of your flattened dough later, like I did.

When your dough is ready, spread it out and create the shape you prefer. The easiest would be to make a semi-square, but a circle or more intricate form such as a heart or a flower is definitely possible if you wanted to make something special, say, for a friend, lover, or your mother.

If you haven’t yet added the nuts, go ahead and put them on top of your shaped dough now, pressing them into the dough so that they will stick.

Next, go check on your chocolate, it should be melted by now. You could do either of 2 things:

1) Chop your date mixture into bar shapes, freeze them for about 10 to 15 minutes, then dip them into the chocolate on all sides for an evenly covered bar. Make sure your chocolate stays melted while you wait for the bars to freeze. Since your bars are frozen, the chocolate should set immediately. You could even swirl a little more chocolate on top for that traditional Bounty look. Done!

2) Pour the chocolate over your solid date mixture. With a spoon, gently push it into all crevices and make sure all the edges are covered. For a nice … effect, push some of the chocolate over the edges of your dough.

Now you must let the chocolate cool down and harden. This can be done either on the counter, where it will take about half an hour to an hour or in the fridge, where it will take about 10 to 15 minutes.

When all firmed up, you can cut the block of dates, coconut, nuts, and chocolate into Bounty bars or gift it as is. I cut it myself into 6 squares, which I halved again, leaving me with 12 rectangular Bounty bars. For the best result, store them in a tin on your counter. If it’s higher than 30 degrees Celsius, save them in your fridge, where they will become slightly harder than on counter-top.

Note: Since I put the nuts on top of the date and coconut dough, instead of kneading them in, the chocolate in the middle parts of the block of dough has less of a grasp on the date mixture and tends to come loose. You could solve this by leaving spaces between the nuts for the chocolate to attach to your dates or even by spreading a thin layer of chocolate on your date mixture before adding on the nuts (more chocolate!).

Now, all that is left to do is to clean up your mess… coconut shavings and chocolate everywhere.. argh!

If you have any bits of coconut or other ingredients left, you know, from that mess you made, don’t throw these away. Collect and use them in your next smoothie, oatmeal porridge, or granola breakfast. #nowaste

Als je nog restjes kokos of dergelijke over hebt, gooi deze dan niet weg. Deze zijn nog heerlijk door een smoothie, havermout, of cruesli.

—

There you have it. Now you can feel like a child again and give in to those sugar-attacks without feeling guilty.

Please try it at home and let me know what you think.

Share this recipe with your friends if you like it!

Hugs and Kisses,

Laura

Where did I get my inspiration from:

https://www.youtube.com/watch?v=S0TsN_vqiWc (Healthy Twix)

https://www.youtube.com/watch?v=KYZsy_-gNwc (Not so Healthy Bounty)

If you like my recipes, please follow me on facebook, instagram, and twitter, where I will share my newest posts bi-weekly.

For my Dutch friends:

  Recept voor Gezonde Bounty

Dit recept maakt ongeveer 15 porties.

Bereidingstijd: 30 minuten

Geen Baktijd

Koeltijd: 15 minuten tot een uur

Je keukengerei voor vandaag:

Een waterkoker of pan

Een keukenmachine

Een grote houten plank om je dadel”deeg” te mixen en vorm te geven

Een grote kom voor het koken water (au bain marie)

Een kleinere kom die in de grote kom past zonder er helemaal in te vallen om de chocolade in te smelten

De ingrediënten die je nodig zult hebben:

8 Medjoul Dadels of 150 g aan geweekte dadels, zonder pit

1 – 1 1/2 kopje geraspte kokos

80g extra pure chocolade (liefst 80% of hoger)

een mespuntje vanillepoeder

Een snufje zout

Optioneel: een handjevol paranoten

Instructies:

Voor de top chocolade laag:

Start met het koken van wat water, ongeveer een halve liter. Giet het kokende water in een grote kom en plaats er een iets kleinere kom in. Zorg ervoor dat de kleinere kom niet ondergedompeld kan worden in het water. Breek je chocolade in stukken en plaats deze in de kleinere kom. Het hete water zal je chocolade doen smelten. Dit proces heeft wat tijd nodig, dus nu kunnen we beginnen met het maken van de Bounty vulling. Roer af en toe nog even door de chocolade om te zorgen dat het gelijkmatig smelt

Je zou ook zelf je chocolade kunnen maken door cacao poeder, kokosolie, en een zoetstof naar keuze te combineren in dezelfde kleine kom en dit te blijven doorroeren tot de kokosolie gesmolten is en zich een vloeibare chocoladeachtige massa heeft gevormd. (Gebruik dezelfde hoeveelheden als in mijn Chocolade Tofu Pudding recept; 1/2 kopje cacao poeder, 1/4 kopje gesmolten kokosolie, 1/4 kopje ahorn siroop)

Voor de vulling van de Bounty:

Start met het ontpitten van de (geweekte) dadels, maal deze daarna fijn in je keukenmachine. Maal de dadels tot zich een bal begint te vormen. Neem dan de dadelbal uit de keukenmachine en plaats deze op een plank. Voeg vanille, zout, en ongeveer 1/3 van de kokos toe. Begin de dadels, kokos, en andere ingrediënten op je plank tot een “deeg” te kneden. Voeg langzaam steeds meer van de kokos toe totdat dit helemaal opgenomen is in je heerlijk zoete, plakkerige deeg. Op het punt dat je deeg echt vlokkerig begint te worden, heb je genoeg kokos toegevoegd. Door nu nog meer kokos toe te voegen zal je Bounty helemaal uit elkaar vallen.

Zelf houd ik van een zeer sterke kokosnotige smaak en voeg ik dus zo veel kokos toe als maar mogelijk (ongeveer 1 1/2 kopje). Als je liever het zekere voor het onzekere neemt en een stevige Bounty wil, voeg dan maar 1 kopje kokos toe.

Nu kunnen we de  noten toevoegen. Je kunt deze natuurlijk weglaten als je liever een meer “echte” Bounty wil. Maal de noten heel kort in je keukenmachine, een paar keer drukken is genoeg, puur om je noten in wat kleinere stukken te krijgen. Je kunt ze ook grof snijden met een mes. Kneed de noten door het deeg of plaats deze zometeen bovenop je platgedrukte deeg, zoals ik dat zal doen.

Als je deeg klaar,  druk het dan plat en maak de vorm die je wil. Het makkelijkste is om er een semi-vierkant van te maken, maar een circel of een hart of bloem is natuurlijk ook mogelijk als je iets specialers wil maken, zoals voor een vriend, geliefde, of je moeder.

Als je de noten nog niet had toegevoegd, doe dit dan nu. Verdeel ze over het deeg een druk ze voorzichtig aan zodat ze vast blijven steken.

Check vervolgens of je chocolade al gesmolten is. Je kunt nu 1 van 2 dingen doen:

Snijd je dadelmix in rechthoekige vormen, vries ze in voor 10 tot 15 minuten, dip ze dan door de gesmolten chocolade. Zorg ervoor dat je chocolade vloeibaar blijft tot je het gaat gebruiken. Aangezien je staven bevroren zijn, zou de chocolade meteen moeten stollen. Je kunt daarna zelfs nog een paar streepjes of wervelingen van  gesmolten chocolade boven op iedere staaf smeren om de look van een echte Bounty te creëren

2) Giet de chocolade over je dadel mix. Duw de chocolade voorzichtig in alle hoekjes en gaatjes met een lepeltje. Voor een echt … effect, duw de chocolade op sommige plekken over het randje van het deeg.

Nu moet je de chocolade laten afkoelen en hard worden. Dit kun je doen door het op het aanrecht te laten staan voor een half uur tot een uur, of in de koelkast voor ongeveer 15 minuten.

Als alles stevig is geworden, kun je de blok van dadels, kokos, noten, en chocolade in Bounty staven snijden. Ik snijd ze zelf in 6 vierkanten, die ik ieder nog eens door de helft doe, om zo 12 rechthoekige Bounty staven over te houden. Voor het beste resultaat, bewaar je de Bounty’s in een koekblik op je aanrecht. Als het warmer is dan 30 graden Celsius, bewaar ze dan in de koelkast waar ze wat harder zullen worden.

Aantekening: Doordat ik de noten bovenop het deeg heb gedrukt, in plaats van deze door het deeg te kneden, heeft de chocolade in het midden van het blok geen houvast op het deeg en komt het op deze stukken los. Je zou dit kunnen oplossen door de noten niet over het hele geheel van het deeg te verspreiden maar openingen te laten waar de chocolade zich kan hechten.

Het enige dat je nu nog hoeft te doen is alles op te ruimen.. overal kokosrasp en chocolade.. argh!

Als je nog restjes kokos of dergelijke over hebt, gooi deze dan niet weg. Deze zijn nog heerlijk door een smoothie, havermout, of cruesli.

Healthy Bounty Remember when you were a child and you could eat candy bars all day without feeling any regret after.