#of slecht behandeld of in gevaarlijke situaties brengt

[deinendezee]

Ze moet het zelf geloven, ik kan het haar niet doen geloven

[karageraertshku]

Human Flow door Aiweiwei - Pakhuis de Zwijger

Het werk van Aiweiwei ben ik in verschillende musea tegen gekomen. Onder andere in Tilburg bij de Pont en in Foam. Mij was bekend dat hij in China al meerdere keren gearresteerd is voor zijn werk, dat daarbij zelfs zijn paspoort werd afgepakt, en dat veel van zijn werk met vluchtelingen te maken heeft. 

De documentaire Human Flow gaat over de huidige wereldwijde vluchtelingencrisis. Er is niet zoveel instroom geweest sinds de Tweede Wereldoorlog. Meer dan 20 landen worden in beeld gebracht. De documentaire komt uit in 2017. In de documentaire zie je Aiweiwei filmen met zijn iPhone, zijn camera en verschillende keren komt een drone aan bod (cameraman). Zo ook bij de vluchtelingenboot in de intro. Dit geeft een nog beter beeld over hoe massaal de mensenstroming is. In Irak zweeft de drone over het puin.

In een tent op een vluchtelingenkamp wordt stil beeld gefilmd van vluchtelingen die voor het witte doek verschijnen. Op de achtergrond hoor je geluiden van het kamp. De persoon die daar gecentreerd staat wordt steeds vervangen van een ander persoon. Door deze mensen afzonderlijk te filmen, ben je het beeld van de persoon die op het kamp woont even kwijt.

Naast het beeld met drones komt Aiweiwei ook zelf dichtbij deze mensen. Zo staat hij erg dicht op de vluchtelingen boot die in Griekenland aan wal komt. Ook filmt hij hun wandeltocht. Daar houdt hij afstand van de mensen en staat hij zelf stil. Zo komt ook een massa mensen in beeld. Ze lopen door rivieren en houden elkaar vast. In de kampen is weinig eten, het is er koud en het regent veel.

Bij de Griekse-Macedonische grens filmt hij een man die 17 ID’s laat zien van zijn familie. Hij verteld dat er nog maar 12 van in leven zijn. Dit gaf me kippenvel en geeft de boodschap van de documentaire aan. Ze willen als mensen behandeld worden. 

In Turkije moeten ze ver lopen voor water. Ze hebben geen basics. Er is geen douche of bad, er is slechte hygiëne. Mensen krijgen alleen bescherming. Het voelt als een verwaarlozing van de rechten. Ze hebben geen inkomen, geen werk en geen school.

Een man in Bangladesh die aan het woord komt verteld hoeveel pijn het doet als ze ‘bootdrivers worden genoemd. 

De camera wordt op een statief gezet in een vernield huis. Een kind rent erdoor rond in de kamer, vlak daarna wordt plastic gefilmd dat door een leeg huis rondwaait.

In Italië zie je hoe mensen tenten moeten opzetten bij harde wind. Ook mensen die geen flauw benul hebben dat de grenzen dicht zijn. Ze zijn allemaal bang om terug gebracht te worden. Je ziet een jongen huilen achter zijn protest bord.

In Libanon kan de helft van de Syrische kinderen niet naar school. Dit is gevaarlijk voor de radicalisatie. Ze krijgen geen kansen, zijn gefrustreerd en getraumatiseerd.

Sommige vluchtelingen krijgen tijdens de documentaire bericht om terug naar Afghanistan te komen voor wederopbouw. 

In Duitsland vervelen mensen zich op de kampen.

Naast deze oorlogsvluchtelingen worden ook Afrikaanse vluchtelingen in beeld gebracht. Door de klimaatverandering is er veel droogte en honger.

Van deze documentaire werd ik erg emotioneel. Je komt erg dichtbij deze mensen en hun leven. Niet alles wat er wordt gezegd wordt vertaald, hij laat ook mensen in hun eigen taal praten. De afwisseling van het dichtbij komen van een persoon (en het belangrijk maken van een individu) en het  beeld met een drone over de puin of een prachtig landschap vind ik fijn om een goed beeld te krijgen van de situatie. Hij laat ze vooral hun eigen verhaal vertellen, aangevuld met een paar feiten over het beeld heen. Aiweiwei komt zelf maar een paar keer in beeld en praat maar één keer tegen een persoon in de documentaire. Voor de rest laat hij zichzelf onbelangrijk. Dit wekt bij mij sympathie op. Hij laat ook veel verschillende mensen aan het woord. Ook vind ik het aangrijpend hoe hij ook de Afrikaanse vluchtelingen in beeld brengt. 

[kevintendolle-blog]

Analyse De Graafschap 17/18 (deel 2)

Nadat ik in deel 1 (nog niet gelezen? Klik op deze link) de start van de competitie tot aan december heb behandeld, kijk ik in deel 2 naar de desastreuze decembermaand en de ontwikkelingen vanaf de winterstop. 

Desastreuze decembermaand (en eigenlijk ook begin januari)

Vervolgens krijgt De Graafschap te maken met een fikse vormdip. Vanaf begin december tot aan eind januari worden uit zes wedstrijden maar vier punten gehaald.

De slechte reeks begint met de uitwedstrijd bij Almere City. Het duel dat eigenlijk nooit gespeeld had mogen worden. Door sneeuwval is het kunstgras spekglad. Almere is de gelukkigste en wint met 2-1. Het duel daarna is De Graafschap thuis vele malen beter dan FC Oss, maar weet het de vele 100% kansen niet te benutten en krijgt het in de 90ste minuut de 1-1 tegen.

Daarna volgen drie wedstrijden (Telstar-uit, Cambuur-uit en Jong PSV-thuis) waarin telkens met 3-2 wordt verloren. Verdedigend schuttert De Graafschap. Daarnaast probeert De Jong van alles in die wedstrijden. Zo speelt Tutuarima tegen Telstar weer als verdedigende middenvelder en speelt Receveur als aanvallende middenvelder tegen Cambuur. Daarnaast stelt De Jong El Jebli op als linksbuiten. El Jebli doet zijn best, maar het wordt al snel duidelijk dat de man met de imposante baard het best tot zijn recht komt als aanvallende middenvelder.

Kortom; De Graafschap is op dat moment nog altijd zoekende naar de beste verdeling van het middenveld en zoekt tegelijkertijd naar meer dreiging vanaf de linkerflank. Die dreiging blijft op dat moment achter bij de dreiging die Van Mieghem veroorzaakt vanaf de rechterflank. Het is opvallend dat Henk de Jong eind december nog altijd niet de juiste opstelling heeft gevonden voor de ploeg die hij zelf heeft samengesteld.

Na de winterstop; De puzzelstukjes vallen pas laat op hun plek

In de winterstop haalt De Graafschap Frank Olijve binnen om meer gif in het elftal te krijgen. De Jong probeert het wel met Olijve, maar deze weet niet te overtuigen. Zeven wedstrijden voor het einde van de reguliere competitie passeert De Jong Olijve en zet Klaasen op zijn plaats. Vanaf dat moment wordt er geen wedstrijd meer verloren (W6-G1-V0), daarover hieronder meer.

Waar Olijve dus niet kan voldoen aan de verwachten, kan de andere winteraankoop dat wel. Met het aantrekken van  Tarik Tissoudali doet De Graafschap goede zaken. De aanvaller weet bij VVV niet te overtuigen, Tissoudali brengt de dreiging die zo node gemist wordt vanaf de linkerkant. Hierdoor is De Graafschap in de aanval een stuk onvoorspelbaarder en dus gevaarlijker, omdat Van Mieghem al ontzettend gevaarlijk is vanaf de rechterkant.

Wel resultaten; nog altijd geen vast elftal Omdat Olijve zich niet zo makkelijk aanpast als gedacht, blijft De Jong zoekende naar de perfecte opstelling van het team. Met het opstellen van Klaassen lijkt De Jong daar eind maart eindelijk in geslaagd.

Klaassen is verdedigend – net zoals Olijve – niet altijd even stabiel en laat zijn mannetje nog wel eens lopen. Daarentegen brengt Klaassen aanvallend veel meer voetbal. Dit zorgt ervoor dat De Graafschap met een enorm technisch en goed voetballend middenveld speelt. Dat betekent dat niet alleen Diemers nu de cruciale passes geeft, maar ook El Jebli en Klaassen spelers in kansrijke posities zetten.

Aanvallend werd De Graafschap gevaarlijker in vergelijking met eerdere wedstrijden. Aan de hand van drie punten is het verschil tussen het De Graafschap van voor de winterstop en het De Graafschap van na de winterstop goed te zien; - Punt 1: Robert Klaassen zorgt voor nog meer voetbal op het middenveld, maar verliest af en toe zijn mannetje uit het oog.

Vlak voor dat FC Oss-linksback Dean van der Sluys in balbezit komt (zwarte cirkel), laat Klaassen zijn direct tegenstander Richard van der Venne uit zijn rug weglopen (gele cirkel).

Van der Venne (zwarte cirkel) loopt door en geeft een puntgave assist op Fatih Kamaci (rode cirkel) die makkelijk de 1-0 op het bord zet.

-Punt 2: Met Tissoudali is de voorste linie minder voorspelbaar en dus gevaarlijker geworden Na een corner schakelt De Graafschap snel om en krijgt met El Jebli aan de bal een kans op een counter. Voor de winterstop had het alleen de snelle Van Mieghem die op dat moment als aanspeelpunt voor El Jebli zou zijn. Nu heeft De Graafschap de beschikking over Tissoudali die een enorme sprint van eigen helft trekt waar de volgende situatie ontstaat:

In plaats van één heeft El Jebli (zwarte cirkel) nu twee mogelijkheden – op Tissoudali (rode cirkel) en Van Mieghem (gele cirkel) – om te passen. Uiteindelijk kiest de technisch begaafde middenvelder voor de bal op Tissoudali, die vervolgens voorzet op Van Mieghem. Die laatste rondt knap af en knalt De Graafschap met een volley op 1-2. Met Serrarens als linkeraanvaller was een dergelijke sprint niet mogelijk geweest, omdat zijn kwaliteiten elders liggen.

- Punt 3: Robert Klaassen op het middenveld komt de aanvallende kracht van het middenveld ten goede Johan Cruijff zei het al: 'De aanval is de beste verdediging'. In de zeven laatste wedstrijden van het reguliere seizoen geldt dit zeker voor De Graafschap. Met het opstellen van Klaassen voor Olijve staat er nu een driemans-middenveld met een grote technische bagage die bovendien – misschien nog wel belangrijker – alle drie in staat zijn spelers in kansrijke posities aan te spelen.

In de tweede helft van de uitwedstrijd bij FC Oss (1-4 winst) komt Klaassen aan de bal na een omschakelmoment. Op het moment van passen heeft hij drie opties. 

Alleereerst de makkelijke bal naar de hoek van het veld voor Tutuarima (grijze cirkel). Eenvoudige pass, grote kans op balbezit. Nadelen van die pass zijn dat Tutuarima dan met de rug naar de goal staat, de bal in een hoek in zijn bezit heeft en daardoor makkelijk af te schermen/verdedigen is. Qua balbezit een goede keus, maar om een goal af te dwingen niet.

De tweede optie is de steekpass tussen Tutuarima en zijn mandekker door richting Serrarens (rode cirkel). Deze pass is al ingewikkelder omdat de kans groot is dat er een verdediger tussen zit. Daarnaast wordt Serrarens fel gedekt  en zal dus ook niet met zijn gezicht naar de goal in balbezit komen. Daarmee is het mogelijk balbezit relatief eenvoudig te verdedigen voor FC Oss.

De derde optie is de beste optie en de optie die Klaassen uiteindelijk verkiest. De bal op Tissoudali. Een eenvoudige pass. Klaassen hoeft de bal slechts langs één verdediger te spelen, aangezien de rest achteruitloopt met Tutuarima en Serrarens. Door deze pass krijgt Tissoudali de bal in het centrum van het veld aangespeeld. Een actie via het centrum is de snelste en dus gevaarlijkste weg naar de goal. Daarnaast krijgt Tissoudali de bal als hij met zijn gezicht richting de goal staat en hij dus direct kan kiezen voor een schot of een pass op een van zijn medespelers.

Het is het stukje voetbalintelligentie dat De Graafschap nog gevaarlijker maakt. Veelal hebben tegenstanders wel een antwoord op twee creatieve middenvelders, maar een goed antwoord op een middenveld met drie creatieve middenvelders is op Jupiler League-niveau bijna niet te doen. 

Eindresultaat: vierde plek in de Jupiler League

Het eindresultaat na de sterke serie van acht wedstrijden zonder nederlaag (W6-G2-V0) is dat het elftal van De Jong opgeklommen is van de zevende naar de vierde plaats in de eerste divisie. Die vierde plaats geeft recht op het overslaan van de eerste ronde van de play-offs.

Daarbij moet wel opgemerkt worden dat de laatste wedstrijd van het seizoen een kleine domper is. Uit bij Jong AZ wordt een overwinning uit handen gegeven (2-2). Waardoor De Graafschap niet de winnaar van de derde periodetitel wordt en ook een bonus van ruim 53.000 euro aan haar neus voorbij ziet gaan. 

Positieve ontwikkeling daarentegen is dat De Jong nu eindelijk de ideale opstelling voor dit team en deze spelers lijkt te hebben gevonden. Ondanks het jammerlijke gelijkspel tegen de beloften van de Alkmaarse ploeg lijkt De Graafschap dus precies op tijd klaar te zijn om de strijd aan te gaan in de play-offs voor promotie naar de Eredivisie.

Morgen deel 3 met daarin de play-offs en de promotie naar de Eredivisie, maar vooral ook hoe De Graafschap na één wedstrijd al bijna kansloos was voor promotie.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze post? Graag, feedback is altijd welkom!