#nisyan

[fikret-i]

İnsan diyorum, anlık yaşıyor. İnsan, ismiyle müsemma bir unutma huyu var. Unutkanlığın zirvesiyle nam salmış balıklar için balık beyinli; kuşlar için kuş beyinli diyoruz lakin göç ve üreme serüveninde aldıkları yollara bakınca zannımca yanlış ithamlarda bulunuyoruz. Aslında bizler nisyanın zirvesinde yaşıyoruz. Akıbeti düşünmeden yapılan davranışlar, girilen haller, sarfedilen sözler...bunun en büyük göstergesi. An'da karar verip, neticeyi düşünmeden hareket eden varlıklarız biz. Bu unutmalar bari uzun süreli olsa. Az sonra ayık kafayla mantık çerçevesinden bakınca eyvahlar çekiyoruz. Keşkelere başlıyoruz. Tabi bir sonraki yanlışımıza adım atana kadar, bir sonraki seçenekte yanlış şıkkı işaretleyene kadar sürüyor bu hayıflanmalarımız. Sonrası bumerang gibi dönüp dönüp başa saran yanlışlarla dolu bir hayat serüveni.

[susamsokak]

Hüznü dilberi yakar ta en derinden

Dilber yanık hüznün derinliğinden

03.13.23

[draculeo]

percy playlist in case you forgot. btw

do you have a playlist for atla? like of katara, specifically, as i trust your judgement

nah sorry i only have character playlists for percy and howl

[penaber]

İnsan kelimesi nisan dan türemiş, nisyan unutan. Hep bir arayış.

[aykoza]

en yakın arkadaşlarımdan biri geçen gün aramıştı açacak enerjiyi bulamadım sonra ben aradım.. çok zor konuştuk iyi giden bir ilişkisi var maşallah ve benim kadar da kaygılı değildir yani genel olarak o yüzden konuşurken derdimi dayatıyormuşum gibi hissettim neyse ben bir yürüyüş yapayım falan dedim kapattım telefonu ondan sonra da ne bir mesaj ne arama bir şey de olmadı şimdi fark ediyorum.. bir başka yakın arkadaşım da ben ne zaman üzülüyorum desem üzülmeye halimiz kalmadı yoluna bak sınavlar var yapma kendine bunu vs diyor konuyu değiştiriyor ben mi çok abartıyorum bilmiyorum ama gerçekten kimseye bir şey anlatasım gelmiyor artık her şey içimde çağıldayıp son buluyor insanlara hata ve fıtrattan gelen nisyan payını bırakıyorum yıllar önce bununla barıştım ama nihayetinde en yakın arkadaşlarım dediğim insanlar bunu yapınca.. bilmiyorum zorlanıyorum işte mesele benim her halükarda koşmam değil uzun zamandır hatta çok daha uzun zamandır böyleyim deli neşenin ardında müthiş bir üzüntüyle yaşıyorum neşeli olmaya gücüm yetmeyince de böyle oluyor liseden beri böyle sekiz sene.. dile kolay o yüzden üzgünüm bitiğim bıkkınım demek dert yanmak artık sıkıldığım da bir şey zaten. kolay kolay anlatabilen bir insan da değilim ya o yüzden her şey beni üzüyor. her şeyden incinmenin yok ettiği.

[yakazakalb]

Kirpiklerimden damlayan son teravih. Gözlerimden yaş yerine süzülen son Ramazan günü. Sonları sevmem. Sonlar yakışmaz ruhu Ebedi Olan'la rabıtalı olan insana.

Ama burası dünya. Burası sonların yeri. Burası faniliğin mekanı. Burası ayrılıklar yeri. O sebeple belki de bu son Ramazanımızdı bizim diye düşünmeden de edemez insan.

Ramazan gelişi ile bizi şenlendirdi müjdeler getirdi. Bilmem layık olabildik, güzel ağırlayabildik mi? Onca ramazan niyetleri ve hedefleri nasıl geçti nasıl bitti?

İnsanız biz. Hamurumuzda nisyan var, hamurumuzda acz var. Biz insanız ve bizim Ramazanlarımız bu kadar. Ama Sultanlar Sultanımız, hâkim-i zülkemal, kerim-i zülcemal Rabbimiz var. Biz kendisine kulluk ciheti ile bir lahzalık ubudiyet sunsak O hiç bizi boş çevirir mi? İçimizdeki mahcubiyeti bilmez, buruk kalbimizi hissetmez mi? Nasıl çabaladığımızı ama nasıl düşüşlerden geçtiğimizi görmez mi?

“Yaratan yarattığını bilmez olur mu hiç? İlmi her şeyin bütün inceliklerine kadar nüfûz eden ve her şeyden hakkiyle haberdar olan yalnız O’dur.” (Mülk/14)

"... Âlemlerin Rabbinin size nasıl davranacağıyla ilgili düşünceniz nedir?” (Saffat / 87)

Biz seni hayırdan başka bir şey ile bilmiyor ve ancak hayır ile tanıyoruz Ya Rabb... bizim kusurlarımızı, setreyleyecek, sürçmelerimizi görmeyecek ve bizi bağışlayıp bize merhamet edeceksin.

Bizi cennete sokacak ve bizi ateşten koruyacaksın. Vech-i kerîmini seyrelemenin zevkini bize, ebeveynlerimize, tüm Müslümanlara nasib edeceksin. Öyle ümid ediyor öyle yalvarıyoruz.

Hazreti Musa (as) 'ya : " قَدْ اُو۫ت۪يتَ سُؤْلَكَ يَا مُوسٰى" "İstediklerin sana verildi, ey Mûsâ!” buyurduğun gibi bize de böyle icabet etmez misin?

.

[guelendam]

Unutmaktır. Sözcük dilimize Arapçadan girmiştir. "İnsan, nisyan ile maluldür" derler; yani, insan unutur. Unutmak olumsuz olarak algılanır.

Oysa "İnsanın hatırlamak kadar unutmaya da ihtiyacı vardır."

[kalemineiyibak]

Zamanın Çizdiği Yara

Bu ikilik, sevdiğim; senin onun amacında dinlendiğin aşk saltanatlarının bendeki en acı inleyişleri oluyor. Nisyan barlarında seni kaç kadeh içtiğimi ve yine hep sevdiğimi bilemezsin, unutmaya çalışırken. Vakıa dolambaçlarında bir komando oldu, seni unutmak telaşım. Kaç savaştan yarı çıplak mağlup döndü Sevda, bilemezsin. Mücerretin ifşa tuvallerine seni çizdi ressam, ben yazar olandım hep aslında. Mihrabın yerinde unutuşun hep şahaneydi bana. Sürükleyici farkındalıkların otopsisi yapıldı yüreğimde; ben gidiyorum seni unutmak mağlubiyetlerimden. İltihap kapan bu sevdada, zaruri mücrimlerin ayrılık aşermesini kabul edemiyordum, incindim, inceldim, kabul ettim. Lal ve esenlik dolu sensizlikler, gözyaşı figanlarından hasekinin ben olmadığını fısıldadılar; ömrü yavaş aktı bu sevdanın. Serimi sesime karşı duyulmaz falçatalarla saldırdı. Hüsnühatlar seni yazdı; lütfen bu dağınık Sevda böyle kalsın. Sürurlarda ruhbanlara uzanır aklın, bensiz koyularda siyahı hep seven olursun. Lütfen bu Sevda böyle tezat kalsın. Süregeldik mukadderden yana; meğerse ben hep zehir içmişim sana susarken. Nizami bekleyişlerim, rafta bomboş durup ömrü kısalan kitaplar gibi olmuş. Pardon, sen hep miş gibi yapmayı seversin; sevmiş gibi, gelmiş ve hiç gitmemiş gibi... Efsusların sınırı aşan tembellikleri olur aşk benden yana sana; on iki Eylül darbesi perdenin arkasında şaklaban bir sahne olur. Sarılmayı sevemezsin. Dudakların bana şimdi bir sedd; idrak martıları çarşambayı terk ve perşembeye ikonik versiyonu sabah olan bir unutmak püskülü... Pis papatyanın tefekkür denizinde yüzerken boğulmaya gönüllü oldun sen ve vaziyeti salçalanan aşk yumaklarında kedilere oyuncak oldum, ben... Güzideydin, kalın harflerle sevdiğim ve ince harflerle sarıp sarmaladığımdın. Kabulleniş nihayet mühim bir ruhsat oluyor şehvetin cevap güllerinde; sen köklerine doğru uzanan bir koku saymasan da ben kokladım, gitti bile. Burnumdan kabullenişin mentolleri girdi, sevdiğim; seni aşk sarmallarında saran o kadın gibi bir daha sevemem ben...

Dilara AKSOY (Dila VARLI)

[vaaveyylla]

"İnsan nisyan ile maluldür."

[aglakkumpiir]

“hâfıza-i beşer nisyan ile malüldür.”

yani insan unutur.peki,ben neden unutamıyorum yarabbi?

[deniz-mehtap]

" Hafıza-i beşer nisyan ile malüldür..."

(Yani insan unutur...)

Yoruma Kapalı!

[mnsrykt]

"Unutuyoruz, pekişsin diye nisyan ile maluliyet."

[huseynmammad]

Hafıza-i beşer nisyan ile malüldür" yəni, insan hafizəsinin əskikliyi, onun unutqanlığıdır. Köklərimi unutmaqdan qorxuram. Uzaq keçmişimi, yeddi nəsil ötəyə gedib çıxan ağrımın səbəblərini, dədə babalarımın nəsihətlərini. Bu qarmaşa, bu dünya təlaşı içində, hər şeyin bu qədər asan, tez əldə olunan, qəmlərin bir anda nəşəylə əvəzləndiyi, gedən kimsələrin yerinin bəsit şəkildə sürətlə dolduğu çağda səni unutmaqdan qorxuram. Bənzər hadisələri bənzər tərzdə yaşamaqdan. Həndəsi silsilə həyatlardan. Manqurt beyinlərdən. Lənət olunmuşlardan olmağa qorxuram. Məni unutma, Rəbbim. Mən getsəm də, çağır məni. Yeni doğulmuş körpəyəm ilk ağlamağıyla sənə iman gətirən, böyüt məni hər doğma laylay azanla, hər büdrəyişimdə paxılın dilinə yox, sənin əlinə düşüm, dizim torpağına, alnım səcdənə dəysin, əziləndə dualarım "cannn" olsun. Hər "Allahu əkbər" deyiləndə anamın gülümsər üzünün məni tərk etməyəcəyini hiss edim.

[wedovercast]

mic tap

[ayameftun25]

-İnsan insan derler bildin mi sen...?

-Bildim...Insan ,nisyan demektir yani unutan kendine yapılan iyiliği,seni iyileştiren aşkı,sana güneş olanı unutmaktır..E bu kadar vefasızlığın sonunda kendi benliğini unutmaktır.

-İnsan,dağların,taşların taşıyamadığı yükü taşıyandır...'

[homestuck-hell]

Mayeso Nisyan, Mage of Heart, Derse

They/them

Keeps catching glimpses of others’ souls

Lives in the middle of no where to try and avoid this

Their lusus doubles as an emotional support animal

Land of Souls and Sorrow