#makowo

[okthatsgreat]

what if you drew naegiri.... what if they were Real and True.

teehee :)

[valleyfthdolls]

trick or treat? 😏

These are all SO late but here's yr trans robot dressed as another trans robot

[fryknave]

21 and 28 for the ask game 😳

21. are you a spiritual person?

nope!

28. do you collect anything?

i already answered this here but i somehow forgot to add i am criminally insane abt collecting and organizing images. pngs jpegs and gifs r my bestest friends <3

(ask game here!)

[t4tails]

🍓 ik we dont talk much but. sniff

HI im not really into danganronpa anymore but you have great danganronpa takes. fantastic danganronpa takes even. one of the few dr fans i trust mwah

[ovidiomedes]

@makowo i was thinking of komahina when i wrote that post! naegami has a little over 1k fics on ao3 whilst komahina has over 6k. and whilst i do get that nagito is more popular than any of them it really did surprise me that naegami isn't more.

like i feel like they're the formula for most mlm ships that tend to be fan favorites

[naegi-txt]

arent there like five makotos running this blog. is it so abnormal that there's Another makoto running around

If there's another one that's six Makotos and at that point I may as well start calling myself. God none of the Matsunos are anyone you want to claim to be huh. I guess... Ichimatsu? I think he can turn into a cat so him.

[gladosluver]

official danganronpa (mostly dr3) merchandise you probably havent seen before

(and a video at the end of me going crazy over it)

the dr3 art below appears at 35 mins in this video. huge creds to this guy for going through the entire art book, as a lot of these pieces have no scans

above is a desk mat, below is a file folder

the one above is a deck case. the goods menu is from a collab with tokyo tower, featuring a LOT of acrylic keychains and button badges

there's also photo cards featuring the actors in the dr3 2018 stage play, along with pixel microfiber cloths of every DR3 character

there is a surprising amount of clear files and file folders

first production 4-volume set of DVDs

MIRROR!!!!!!!!!!!!!!!!

i cant help but feel like theyre trapped forever in the merch 💔

[chirpos-pencil]

!!!WARNING: 2nd IMAGE - GORE!!!

"Makoto"

If only they knew he had the power.

Inspiration? This post from @makowo and @hibiscuswolverine's reply!

[samuraisharkie]

shoutout to the mutuals that like all my posts you are real ones. I’m sorry I never talk I love you though

[hibiscuswolverine]

Vampire Makoto but I give him fangs that might give someone a heart attack

(For @makowo vamp Makoto au tehehe)

[febo-asoma]

i drew lupin for my buddy @makowo !

[okthatsgreat]

they call me the predictabl.er . bcs im,,, uh. ok whatever. makoto for the headcanon ask game

CALL ME THE PREDICTER THE WAY I BE also so many of these are postgame/ultimate hope makoto thats my bad but you understand ........

headcanon a (realistic): he's REALLY had to improve his public speaking skills as the ultimate hope. i imagine makoto is very good at speaking his mind when he is passionate about something, but most other times he can't just improvise a speech on the spot. like he needs to THINK for a while yknow.... or else he just gets into his head about it. thats also why i headcanon a lot of his speeches being written for him which plays into the dilution of his whole hope persona and him turning into a brand and idea rather than a person 😎 you KNOW im always on that ultimate hope as a corporate idea bullshit .. also i always draw him with moles on his face WHATEVER ! WHATEVER !!!!

headcanon b (may not be realistic but it is hilarious): didn't know how to tie a tie during his time at hopes peak and either asked his family to do it or got one of his classmates to do it before the bell rang LMFAO. i imagine there were multiple times where he asked byakuya only for him to be like "ffs naegi 😒 fine"

headcanon c (heart-crushing and awful, but fun to inflict on friends): he's such a wreck but there is no possible time for him to fall apart. it's not even about whether or not he is capable of grief, it's just that he CAN'T, even if his friends tell him its fine. this is the ultimate hope we're talking about!!! he can tell people about his grief very vaguely but he can never give them the full details of his trauma or his struggles because then they will view him as somebody to be pitied and coddled rather than somebody to admire. he can suggest that he feels bad about the killing game but he can't divulge further than that because it isn't about telling the truth, it's about making his audience comfortable. the people closest to him are so aware that he is treading an extremely fine line between completely breaking down but there truly isn't much they can do unless they convince him to step down as the ultimate hope, disappointing countless

headcanon d (unrealistic, but i will disregard canon about it): he is not a pretty crier. when that guy finally cries he cries hard, im talking completely unresponsive level of tears

headcanon ask game!!!

[firedemongaming]

Your WIP sounds so dramatic!!! Mine just needs a little more editing before I can publish, how are along are you on yours?!

- goshdangronpa

Oh wow first ask. Wasn't expecting this XD

Hi gosh.

It's a Ghost Makoto Naegi AU idea partially inspired by @makowo, they're actually proofreading it for me aswell because they're amazing like that.

It's probably going to be a multi-chapter fic (throwing myself in the deep end, I know, I just dont think it's physically possible to do it all in one chapter)

That excerpt is from the prologue chapter I'm currently writing. It's roughly half done content wise.

I spent roughly 3 days spamming Mako with ideas about my AU before deciding at 3am one day 'im gonna try writing a fic for it' XD

I have no experience with fanfic writing so I hope you'll be kind when you get to read it

In the off chance someone sees this but not the post it's in response to, this is the line Gosh saw:

'Kyo… ko…' her name barely managed to escape from his shaky and frail voice, using his final breaths before he finally succumbed to the darkness's icy hold.

[makowo]

i should just start saying yes to people who assume the name Mako came from like, pacific rim or the mako shark or smth. like yeah it's definitely not from the much more roundabout option that is the shortening of the name of an anime character. i definitely made my username Makowo because i thought it'd be funny to put an owo at the end. that's it that's all there is to it.

[myslodsiewniav]

Mam przed wyjazdem spraw do załatwienia pod korek.

Jeszcze piecko się rozchorowało... ale to O. obiecał, że dziś ogarnie.

Mam takie wyobrażenie, że na urlop pojadę w nowej, sexy, wygodnej bieliźnie i szukam tej bielizny i szukam... Bo to co mi się podoba oczywiście nie istnieje w moim rozmiarze albo jest za drogie Ech... xD I tak odkładam zakup wygodnego stanika już rok (!). Aż mnie samą to zaskoczyło.

Wczoraj w deszczu nadłożyłam trochę drogi powrotnej i wpadłam do polecanego przez przyjaciółkę salonu brafiterskiego. Prosiłam o coś o jasnych ramiączkach na wiosnę i lato, żebym mogła swobodnie nosić do bluzeczek na ramiączkach, ale tylko nie białe. Okazało się, że z tych modeli, które mi się podobały albo nie ma (w sensie, że producent nie produkuje takich), albo zostały już wyprzedane.

I sama nie wiem czy się nie zrozumiałyśmy czy raczej Pani starała się sprzedać to co ma na stanie i dlatego wybrała oczarować mnie modelem i przekonać, że to jest to czego potrzebuję, a jeszcze o tym nie wiem. :/

Pani zaproponowała mi najpierw balkonetkę w kolorze pastelowej lawendowy - o ile leżał pięknie, to wystarczy ten kolor dostawić do mojej skóry i wyglądam jakbym była chora - to jest piękny kolor dla chłodnych typów kolorystycznych (a ja jestem ciepła), u mnie uwydatnia bladość, wyciąga spod skóry niebieskie naczynia krwionośne, które normalnie nie rzucają się w oczy i moja skóra wygląda jakby była blado-zielona xD Chora. Pani też to przyznała, więc zaraz przyniosła stanik plunge granatowy z granatowymi ramiączkami i beżowym kolorem przy dekolcie i mostku - kolor odpowiedni dla mnie, ale ciemny, nie tego szukam. Potem czerwony stanik o czarnych ramiączkach, ale w odcieniu chłodnej czerwieni (ja jestem typem ciepłym). Pani była zadowolona z siebie, bo faktycznie leżał na mnie fajnie, ale nie tego szukałam... chciałam szczerze mówiąc coś beżowego z kolorowym haftem, coś takiego wiosennego, w czym będę się czuła lekka i sexy, z jakąś kolorową koronkową robotą, barwnymi implikacjami, więcej radości i subtelności. Dlatego jeszcze raz zapytałam czy ma coś beżowego na przykład, z beżowymi ramiączkami. Znalazła - ale to był chłodny popiel wpadający w róż. Taka połyskliwa miseczka formowana na gorąco z koronką z elementami złotej nici - to już ocieplało kolorystykę. Cieplejsza niż poprzednie kolory, ale robiąca z moją skórą dokładnie to samo co ten pierwszy stanik lawendowy - zieleniałam :P Pani to szybciej zauważyła niż ja, bo to był pierwszy stanik, który w ogóle zaczęłam rozważać. Potem przyniosła mi czerwony z czerwonymi ramiączkami, ale tym razem była to makowa, cierpła czerwień. Zdaniem pani to był kolor "rudy" albo "pomarańczowy", ale to nie był ani trochę rudy (ja jestem ruda), ani "pomarańczowy" tylko ciepły odcień intensywnej czerwieni - taki dla ciepłych typów kolorystycznych. Mniej głęboki odcień karminu - jak na fladze Polski. W dodatku stanik był w całości twardy, tj, cała miska była zabudowana i formowana na gorąco - miska w kolorze beżowym, ale od zewnątrz w całości pokryta makowo-czerowną koronką. Mostek wysoki. Wiedziałąm, że chociaż najlepiej mi w nim i przy tym wyglada sexyak założyłam na próbę bluzkę - wystawała czerwień przez dekolt - to nie był bynajmniej głęboki dekolt, ani trochę ten dekolt, który mam w letnich sukienkach.

No jestem rozczarowana. Widziałam, że fajnie trzymał ten stanik i zdawał się być wygodny, ale chcę coś na wiosnę-lato w czym poczuję się sexy. Coś co będę mogła założyć pod sukienkę i co będę mogła bez problemu ściągnąć z siebie by się kochać w takich miejscach w jakich będę chciała. A taki zabudowany stanik to coś w czym poczuję się wygodnie, ale nie sexy. Wolę generalnie miękkie. A teraz, w kolekcjach wiosna lato 2023 u wielu marek są dostępne takie śliczne, beżowe staniki z kolorowym haftem... Miękkie i lekkie.

Poprosiłam o miękkie, a pani mi odparła, że miękkich "już więcej nie ma", a na pytanie o ten czerwony ile kosztuje - wychodzi 250zł. No dużo.

I teraz mam dylemat: czy zamówić online w ciemno coś czego nie mierzyłam - a w moim rozmiarze dostępny jest dostępny stanik o nazwie "sienna" w kolorze sienny palonej (co mi się kojarzy z narzędziem rysunkowymi używanymi przez mistrzów szkoły florenckiej i zarazem z Toskańskim miastem Sieną do której jadę i mam jakieś takie poczucie, że to jest coś co warto na tę podróż kupić) i firmy do której mam zaufanie:

A chodziło mi bardziej o taki komplet jak ten tylko w ciepłych odcieniach:

Bardzo podobają mi się też staniki z linii Poupee z Merylin, ale nie mam doświadczenia z nimi, a z tego co słyszałam nie trzymają dobrze, więc jest z moich wymagań "sexy i wygodnie" jest spełnione tylko sexy.

Tym czasem w Panache czy Dalii spokojnie mogę iść w góry i mam pewność, że nic się nie obsunie...

No i jeszcze taki aspekt jeden: poszłam do nowej brafiterki do której dotąd nie chodziłam, bo polecała mi to miejsce jako takie z szerokim wyborem moja przyjaciółka. I naprawdę wierzę, że Pani brafiterka nie miała złych zamiarów - ot nie miała tego co szukałam, więc próbowała mi sprzedać to, co ma na stanie. Ale też zrobiła to co mnie... hymmm... boli? Co mnie odpala żalem i kompleksami: komentowała moje ciało w sposób w jakich dotąd brafiterki nie komentowały mojego ciała. Czasem słyszałam uciszanie mnie, gdy mówiłam jako rozmiar chcę przymierzyć (tym razem też to miało miejsce) - bo nie chcą wiedzieć, zaraz przyjdą do mnie do przebieralni i mnie pomierzą. Po prostu. I BARDZO często jest niedowierzanie mi, że chcę w obwodzie 65 - na miseczkę zgadzają się, że duża będzie potrzebna, ale moje 65-70 budzi pobłażliwy uśmiech dopóty mnie nie zmierzą i nie przyznają niezręcznie, że faktycznie. I znowu to miało miejsce. Ale tym razem Pani jeszcze mi udowodniła co sprawia, że się pomyliła: pomasowała mi wystające kości dolnych żeber - te tuż nad brzuchem i walnęła "no właśnie!". I tonem eksperckim wyjaśniła, że zmylił ją fakt, że mam szeroką podstawę tj. nie zwężające się ku dołowi żebra, bo gdybym takie miała to bardziej oczywisty byłby intuicyjny dobór dla mnie rozmiaru 70. I zaczęła mi tłumaczyć "Gdyby pani miała figurę klepsydry to klatka piersiowa by się zwierzała ku talii" i zaraz dodaje "Bo kobiety o budowie klepsydry to mają takie zwężenie itp itd Każda z nas by chciała mieć budowę klepsydry, ale cóż, co tu zrobić!" a we mnie się gotowało, bo JA KURWA MAM FIGURĘ KLEPSYDRY BEZSPRZECZNIE. To jedna z bardziej lubianych przeze mnie w sobie cech: jestem proporcjonalna, mam wcięcie w talii, i.... nie chce mi się tłumaczyć czy wyjaśniać. Kto mnie widział nago/w bieliźnie ten wie, jedna z moich pracownic mówiła na mnie "zagubiona kardashianka" nawiązując do mojej figury. Ile to ja razy słyszałam od jakichś obcych osób "wiesz co? ty nie jesteś gruba! Ty masz wcięcie w tali, jesteś szczuplutka! Po prostu masz duży biust i tyłek" no kurwa, noł szit szerlok! A po chuj masz potrzebę mówić mi o tym co wiem, bo w tym ciele żyję, skoro to ty przeżywasz mindfuck bo fakty nie pasowały tobie do swoich założeń na mój temat i w dodatku oceniałeś moje ciało co jest słabe?

Ech. No wkurzyłam się. Pani jeszcze przy kolejnym mierzeniach staników wyjaśniała mi, że mam nisko osadzone piersi w stosunku do swojego wzrostu, więc jeżeli chcę mieć wygodę to muszę nosić miękkie staniki i zaakceptować swój kształt piersi (mówiła, jakbym go nie akceptowała - nie wiem skąd ten pomysł, bo uważam, że mam zajebisty biust), a nie puszap - a ja nie prosiłam o puszap. Nie rozumiałam skąd ta rozmowa - przyszłam do niej w ciemno-szmaragdowym staniku miękkim i chciałam mierzyć jasne staniki miękkie z dobrym podtrzymaniem. Chciałam miękki stanik z beżowymi ramiączkami i kolorowym hafetem. To ona dała mi usztywniony stanik cały "pomarańczowy" w kolorze makowej czerwieni... I to z możliwością zainstalowania do niego puszapu.

No wyszłam zirytowana z tego salonu. Większej szkody mi nie zrobiła, po drodze, w tym deszczu wyhaczyłam w ciuchlandzie sukienkę z wełny 100% (taki oversize sweter do kozaków) oraz golf cieniutki 100% merino. Każde za 7zł... ale to nie jest to czego szukam na urlop.

[ovidiomedes]

9. Person a gets hurt while on a solo mission/alone + naegami for @makowo

“I’ll be fine!”, he had said. “I don’t need any help! I can handle myself on my own!” He had insisted.

Naegi knew he could handle himself on his own. He wasn’t fucking useless. He had done it before and he’d be fucking damned if he couldn’t do it again, but now. Fucking hell.

He was sitting on the floor of an abandoned factory, clutching his stomach as it slowly bled. 

He knew that this is where he would find the remnant of despair, Kazuichi Souda. Kirigiri has informed him about the whereabouts of several of the remnants. Togami had refused to help. He understood why. Didn’t mean it hurt any less.

Naegi had to admit he still didn’t know very well what he was doing with the remnants. They had already managed to capture the former Ultimate Gymnast and the former Ultimate Photographer. They didn’t go easily, and now the current remnant of despair, Souda, was not making this easy.

Once Naegi had found his base of operations, where he supposedly spent most of his time building monokuma’s and weapons to be sent to Towa City, he thought it’d be easy enough to sneak in and knock him out whilst he wasn’t looking.

Naegi, however, had not accounted for the thousands upon thousands of Monokuma robots watching the every move of the factory. He should’ve known better. God fucking damnit.

Now, he was bleeding out on the floor with Souda probably still looking for him.

He could still move his left arm though. His right arm was being pressed against his abdomen, already soaked in blood and starting to hurt. He could still do something though. He had to.

He reached into his pocket and grabbed his phone. It was a cheap phone Hagakure had made for him. Well, made for all six of the survivors. It couldn’t be traced by the remnants or the foundation, and was supposed to act as an emergency contact if any of them were ever in trouble.

God fucking bless Hagakure.

His hands were still shaking as he clicked on Togami’s contact. He knew the other man was upset at him. He understood why, and yet all that Naegi wanted was to talk to him. 

He wriggled the phone between his shoulder and ear, letting it sit there as he needed to put his left arm back against his abdomen.

“You have some fucking balls to be calling through Hagakure’s stupid ass emergency phone”

And Naegi feels like he could burst into tears. He had never felt so relieved to hear Togami’s snarky sarcasm before in his entire life.

“Byakuya, I-”, he winces. A sharp pain in his stomach decides to make itself known. God is he going to survive? He survives a fucking killing game but getting stabbed in the gut by Kazuichi Souda is what takes him out.

“Makoto?”

He can practically hear the concern dripping from Togami’s words. If he wasn’t about to pass out from blood loss he’d tease Togami about it, and yet.

“Y-you were right! Though that’s not really surprising. You usually are. You’re very smart. I should listen to you more! Promise I will! If I uh- if”

Words are starting to become hard. He can feel his tongue become heavy in his mouth. He probably should’ve called Togami sooner, or someone. God he’s an idiot.

“Okay. I know where you are. The phone gave me your location. Don’t fucking move. I’m on my way.”

Naegi nods, almost laughing. Why would he nod if Togami can’t even see him? What’s wrong with him?

Togami says something else. It seems desperate, but Naegi can’t hear him as he’s already down under.