#losstaand
Explore tagged Tumblr posts
Text
Aanrijding met een hert leidt tot zelfinzicht
bron beeld: verheijen-wanroij.nl In Schemervluchten, de bundel essays die de Britse wetenschapster Helen Macdonald (1970) schreef over natuur(verschijnselen), wijdt ze ook een hoofdstuk aan DVC (Deer-Vehicle-Collision), de botsing tussen hert en auto. In Amerika komen elk jaar ongeveer 200 verkeersdeelnemers om bij zo’n botsing. Volgens instanties die de aanrijdingen bijhouden gaat het jaarlijks…
View On WordPress
#21-ste eeuws#anagnorisis#auto#bezit#botsing#breekbaar#Brits#de rede#essay#gebeurtenis#haarvaten#hert#het alledaagse#het lot#het toeval#hun leven#kostbaar#losstaand#natuur#onafwendbaar#persoonlijkheid#verschijnselen#wending#wetenschapper#zelfinzicht
0 notes
Text
Het Zuiderziekenhuis aan de Groene Hilledijk, 2 maart 1988. Op de stoep staan een telefooncel en een reclamezuil. 🆕️
Vanaf het einde van de 19e eeuw maakte Rotterdam-Zuid een stormachtige groei door. In 1912 begint men in Rotterdam al met eerste verkenningen voor de bouw van een nieuw ziekenhuis op Zuid en 1918 komt architect Van Eijsselsteijn met de eerste plannen voor die tijd zeer modern gedachte in paviljoenstijl. Dit betekende de bouw van een groot ziekenhuis (1000 bedden) bestaande uit losstaande paviljoens voor de verschillende afdelingen.
Om verschillende reden zou dit eerste plan het niet halen en de gemeente Rotterdam gaf daarom in 1929 aan gemeentearchitect Ad van der Steur de opdracht voor de bouw van een nieuw ziekenhuis aan de Groene Hilledijk. Hij realiseerde het complex, nu ontworpen als één groot centraal gebouw, met daartegenover een voorgebouw en aansluitend vier vleugels, in samenwerking met architect W.A.C. Herman de Groot. Op 1 augustus 1939 werd het Zuiderziekenhuis officieel geopend en had in eerste instantie bijna 300 bedden, een fractie van het originele plan van 1000 bedden.
Naar aanleiding van branden bij Shell Pernis in 1968 en 1974 specialiseerde het Zuiderziekenhuis zich in de behandeling van brandwonden. Hiervoor werden units gebouwd aan de 'vuile kant' van de chirurgische intensive care met zogeheten 'laminar flows'. Dit zijn luchtinstallaties die zorgen dat steriele lucht van boven over de patiënten stroomt zonder dat vuile lucht uit de omgeving tot het bed kan komen. In 1986 werd een apart gebouw voor de behandeling van brandwonden geopend.
Op 1 januari 2000 zijn het Zuiderziekenhuis en het Sint Clara Ziekenhuis gefuseerd tot Medisch Centrum Rijnmond-Zuid (MCRZ), dat sinds 1 september 2008 Maasstad Ziekenhuis heet. In juni 2006 werd gestart met de bouw van een nieuw MCRZ-ziekenhuis, het Maasstad Ziekenhuis, nabij het station Lombardijen. In 2011 volgde de verhuizing van het ziekenhuis naar de nieuwbouwlocatie.
De fotograaf is Aad Boer en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.
0 notes
Text
The League of Gentlewomen Witches / India Holton
De heksen van de Wicken League en de piraten van de Wisteria Society delen de afkomst van hun magie, maar verder — of juist daardoor — zijn ze al eeuwen verwikkeld in een vete. Die verder heel beschaafd wordt vormgegeven. Als Charlotte Pettifer, de gedoodverfde opvolgster van de leidster van de Wicken League, wel erg enthousiast de benen neemt samen met een piraat om een belangrijk amulet terug te veroveren op Lady Armitage, vinden beide organisaties het tijd om in te grijpen.
Mrs. Rotunder sat forward in her seat, teacup held like a sacred object before her. "I understand that you, Miss Plim, are not the leader of a nonexistent league of alleged witches. In this non-capacity I assume you do not have the authority to speak for those others who are not in the hypothetical league?" "No," Miss Plim agreed. Mrs. Rotunder nodded. "Excellent. As a member of the Wisteria Society, I am taking it upon myself, with no jurisdiction whatsoever, to approach you and suggest our two societies call a temporary truce, and combine forces in order to hunt down" -- she paused at a startled look from Mrs Pettifer — "er, I mean ascertain the location of the two flyaways, and restore them to their proper spheres." "And rescue Tom!" Constantinopla added vehemently. "Of course, dear," Mrs. Rotunder said, smiling at her. She turned back to the adults. "And retrieve the amulet." "A temporary truce in the interest of preserving the feud seems like a sensible idea," Miss Plim said. "I would authorize it if I was in a position of power over a group of witches."
Vooral in het begin nogal zwaar op de romantiek en wat minder fantasy, maar toch vermakelijk. Losstaand te lezen, maar de wereld en een paar bijfiguren uit dit boek zijn al geïntroduceerd in The Wisteria Society of Lady Scoundrels en er is naderhand nog een verhaal verschenen: The Secret Service of Tea and Treason.
0 notes
Text
Wat? Stange (2013) door Tim Eitel
Waar? Tentoonstelling Bilderkosmos #2 Kunst aus Leipzig in Museum der bildenden Künste, Leipzig
Wanneer? 1 augustus 2024
Een werk van een in 1971 geboren, mij onbekende, schilder trekt mijn aandacht. Het is een werk dat de verbeelding aan het werk zet. We zien een jongen die met zijn rug naar ons toestaat. Hij kijkt naar een grijze muur. Zijn rechterarm suggereert dat hij iet aan het doen is. Schrijft hij misschien iets op de muur? Achter hem staat een tweede jongen, met in zijn hand een staaf. Is de jongen bij de muur zich bewust van de aanwezigheid van de ander en wat heeft die tweede jongen in de zin? Of is het misschien zo dat de jongens bij elkaar horen en, zo ja, wat is dan de bedoeling van de staaf?
En dan is er links een aantal gekleurde strepen zichtbaar. Is de wand waar de jongen voor staat wel een muur? Of is het een losstaand paneel?
0 notes
Text
16-8 Stöde
Het tankstation had een hele wand met diepvriesmaaltijden in de aanbieding, de meeste in kleurig fabriekskarton, maar ook een paar die eruit zagen alsof ze van een traiteur kwamen, witte bakjes met folie en een geprinte sticker met inhoudsbeschrijving erop. Bij nadere bestudering bleken die in de keuken van het campingrestaurant bereid te zijn, kortom het restaurant mocht dan gesloten zijn, de kaart was nog steeds beschikbaar. Daaruit koos ik iets met worsten, aardappels in dillesaus en gekookte biet met de naam Isterband. Dat smaakte best goed, hoewel ik achteraf wel het idee kreeg dat er wat veel zout in zat. Ik dronk er anderhalve liter bronwater achteraan.
Ik word pas tegen zevenen wakker. Verslapen! is mijn eerste gedachte. Nogal onzinnig natuurlijk, ik ben duidelijk nog niet lang genoeg van huis.
De dag begint met een flinke bui, die als een zwarte band in de lucht hangt, er voor en er achter is de lucht helderblauw. Het wordt prachtig weer en, niet onbelangrijk, de wind is gedraaid in mijn voordeel. Omdat elke bestemming die ik kies, minstens tien kilometer verder blijkt te liggen dan ik dacht, kies ik vandaag voor de camping van Stöde, die moet hier niet meer dan 45 kilometer vandaan zijn. Ik heb ze gisterenavond al even gebeld om na te gaan of de receptie wel bemand is en dat is zo. Wat kan er nu nog mis gaan?
Ik kom vandaag langs precies één stempelloze kerk, die van Torpshammar, maar hij heeft dan wel weer zo’n losstaande houten klokketoren, al is die iets minder imposant dan die van gisteren. Verder is het een vrij zorgeloze fietstocht over stille asfaltwegen, die samen de Ljungandalsvägen vormen, een oude weg langs boerderijen en zomerhuizen en af en toe zie je de rivier, die richting Sundsvall stroomt. Tot mijn verbazing ben ik iets over enen al bij de camping. Morgen is het nog iets van 40 kilometer naar Sundsvall en dan sla ik af naar het zuiden. Dan is het nog een dikke 600 kilometer naar Linköping, ik schat een dag of acht, negen fietsen.
Afgelegde afstand: 41 km
Gefietste tijd: 3,5 uur
1 note
·
View note
Video
vimeo
Bredaseweg 285 in Tilburg from Carré De Wit on Vimeo.
Welkom thuis aan Bredaseweg 285!
Als je de locatie belangrijk vindt en niet opziet om te klussen, dan is de Bredaseweg 285 in Tilburg een woning voor jou. Deze woning staat in een geliefde straat en heeft een eigen oprit, losstaande garage en twee slaapkamers op de eerste verdieping.
Bekijk alvast via de presentatiefilm de woning van binnen
0 notes
Text
Microsoft Copilot: AI-assistent nu ook beschikbaar als gratis Android-app
Microsoft heeft stilletjes een losstaande Copilot-app uitgebracht voor Android. De gratis app, die een week geleden lijkt te zijn uitgebracht op de Google Play Store, moet allerlei AI-gerelateerde functionaliteit brengen naar gebruikers die geen zin hebben om de Edge-browser of andere Microsoft-apps te installeren. Copilot voor Android biedt toegang tot verschillende OpenAI-modellen: zo is het mogelijk om afbeeldingen te generen via DALL-E-3, documenten of mails op te stellen of gewoon te ch... http://dlvr.it/T0dp9W
0 notes
Photo
Viaplay en de Formule 1 hebben hun handen ineen gesloten voor een "strategische samenwerking." Klanten van de streamingdienst krijgen als onderdeel van hun abonnement ook toegang tot F1TV Pro. De samenwerking gaat in vanaf het Formule 1-seizoen 2024 en versterkt volgens het persbericht "de positie van Viaplay als Nederlandse thuisbasis van de beste en meest populaire sporten ter wereld." F1TV Pro blijft in Nederland echter ook als losstaand product beschikbaar. Via F1TV Pro kunnen abonnees gebruik maken van extra opties zoals internationaal commentaar, meerdere onboard-camera's, beelden vanuit de pitlane, streams vanuit de paddock en het beluisteren van boordradio's. In het persbericht is ook een reactie van Max Verstappen opgenomen, die een samenwerking met Viaplay heeft: "Ik ben trots op de unieke content die we in samenwerking met Viaplay produceren voor zowel de fans in Nederland als de rest van de wereld", leest het. "Het is goed nieuws dat Viaplay en F1TV Pro gaan samenwerken waardoor de Nederlandse kijkers elk raceweekend van nog meer actie kunnen genieten."
0 notes
Text
silüétta (of siloétta) ww. - aanpassings. van die broer. silhoeët (ww). vrou aan of net aan ons ), lok. s.le f. Vrou wat 'n ideale tipe verpersoonlik of kollektiewe ideale en aspirasies in haarself verteenwoordig. ◆ Nie eens die liedjie ontsnap die Manicheaanse lys van «goeie» en «slegte» musiek nie. Gewilde genre en moet dus met die grootste aandag gemonitor word. Teenoor fronte oorheers deur twee simboliese vroue: die gevaarlike en spottende Marlene Dietrich, die volgelinge en baie nuttige Zarah Leander, gereed om die troepe aan die front op te beur deur traag te sing. "Ek weet 'n wonderwerk sal eendag kom." (Giuseppina Manin, Corriere della Sera, 17 Oktober 2004, bl. 27, Kultuur) • Franca Viola is die vrou-simbool van Sisilië wat wou verander en wat nooit vergeet nie. Haar protes, hard en duidelik, van 'n dorp in die diep Suide, van Alcamo, 41 jaar ná die storie wat haar in die middel van die publiek se aandag geplaas het, is deur die skrywer Silvana Grasso en deur die prokureur hergelees en daarop kommentaar gelewer. Ludovico Corrao in die tweedelige dokumentêr «History of the feminist movement in Italy», vir die Rai Educational program «La storia siamo noi» (Graziella Pulvirenti, Sicilië, 19 Desember 2006, bl. 9, Fatti) • Waarop het jy vir hierdie eerste versameling gefokus? “Wat vorms en besonderhede betref, is dit 'n mengsel van Renaissance-kleure en Sestiger-snitte, 'n tydperk waarin Valentino met baie skoon grafiese silhoeëtte met romantiese aanrakinge getrou het. Balans waarin ek identifiseer. Daar is geen storie nie, ook nie 'n simboliese vrou nie, elke rok is soos 'n losstaande stuk, sonder retro-verwysings. En jy sal Valentino nie rooi sien nie. Die kamer is vleespienk, my gunsteling kleur. Ek vind dat die naakkleur baie vroulik is, dit laat my tuis voel” [Alessandra Facchinetti ondervra deur Antonella Amapane]. (Press, 28 Februarie 2008, bl. 21, Cronache Italiane.
0 notes
Photo
Cavitatie & Radiofrequency voor anti cellulite behandelingen
De CaviForm is het perfecte cavitatie toestel ter ondersteuning van cryo behandelingen maar ook als losstaande behandeling. Het realiseert meer en vooral sneller resultaat, en komt op kleine plekken waar soms niet genoeg vet zit voor een cryo behandeling. De manier waarop de CaviForm werkt, is eenvoudig maar effectief: Het maakt gebruik van hoogfrequente warmte- en ultrasone technologie om de vetcellen af te breken. Als ze eenmaal zijn afgebroken, besteedt het lichaam de komende weken aan het elimineren ervan via het lymfestelsel, net als bij afval. Een speciaal cavitatie handstuk wordt over het probleemgebied gewreven, dat de huid binnendringt om alle vetcellen af te breken. Naast het verbranden van vet kunnen deze apparaten ook cellulitis bestrijden en de huid strakker maken. Het is pijnloos en geeft alleen een warm gevoel. Het apparaat kan 10 tot 45 minuten worden gebruikt om de vetcellen af te breken, zodat ze vervolgens door het lichaam kunnen worden verwijderd. https://decryofabriek.nl/products/caviform
0 notes
Text
De Valkeniersweide bij de Dordtsestraatweg, 1951. Op de achtergrond het Zuiderziekenhuis.
De Valkeniersweide herinnert aan de valkenjacht, een geliefde sport uit de riddertijd. De valkenier richtte de valken voor de jacht op reigers af. De Valkeniersbuurt ligt in het noordwestelijke deel van het Tuindorp Vreewijk, waar de straaatnamen ontleend zijn de jacht en aan landbouwwerktuigen.
De Dordtsestraatweg loopt in de richting van de stad Dordrecht. De Dordtsestraatweg is de oude Charloisse Zeedijk, de noordoostelijke grens van de voormalige polder Charlois. Ze stond vroeger bekend onder de naam Oudeweg. De weg is onder keizer Napoleon bestraat. Vanwege deze betere bestrating heette hij ook wel Koninklijke Straatweg. In 1960 ontving het gedeelte van de Dordtsestraatweg, dat door de wijk Lombardijen loopt, de namen Spinozaweg en Pascalweg. De loop van dit gedeelte van de weg werd enigszins gewijzigd.
Vanaf het einde van de 19e eeuw maakte Rotterdam-Zuid een stormachtige groei door. In 1912 begint men in Rotterdam al met eerste verkenningen voor de bouw van een nieuw ziekenhuis op Zuid en 1918 komt architect Van Eijsselsteijn met de eerste plannen voor die tijd zeer modern gedachte in paviljoenstijl. Dit betekende de bouw van een groot ziekenhuis (1000 bedden) bestaande uit losstaande paviljoens voor de verschillende afdelingen. Om verschillende reden zou dit eerste plan het niet halen en de gemeente Rotterdam gaf daarom in 1929 aan gemeentearchitect Ad van der Steur de opdracht voor de bouw van een nieuw ziekenhuis aan de Groene Hilledijk. Hij realiseerde het complex, nu ontworpen als één groot centraal gebouw, met daartegenover een voorgebouw en aansluitend vier vleugels, in samenwerking met architect W.A.C. Herman de Groot. Op 1 augustus 1939 werd het Zuiderziekenhuis officieel geopend en had in eerste instantie bijna 300 bedden, een fractie van het originele plan van 1000 bedden.
De foto komt uit de collectie algemeen van het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.
0 notes
Text
Architectuur in Rotterdam:
Welkom bij de laatste opdracht (exclusief mijn zelfreflectie) voor ckv. In deze opdracht ga ik vertellen over 6 verschillende kenmerken van gebouwen uit Rotterdam. We zijn met de hele klas naar Rotterdam gegaan op 30 november. We hebben hier veel verschillende gebouwen gezien, maar ik ga het over de 3 gebouwen praten die ik het mooist of meest interessant vond. Ik ga het hebben over de functie van het gebouw en of de functie herkenbaar is door het uiterlijk van het gebouw. Verder ga ik kort de vorm(en) van het gebouw beschrijven en de verhouding ten opzichte van de omgeving. Ik ga de gebruikte materialen noemen en ik ga het type constructie omschrijven. Ten slotte zal ik het hebben over de architect en hun visie voor het gebouw, eventueel in welke stroming deze valt. Ik zet aan het einde mijn foto's van de andere bouwwerken/kunstwerken die we hebben gezien.
De Markthal:
Functie: De buitenste randen van de Markthal zijn woningen en ik vind dit erg passend, door de ramen zijn de woningen goed herkenbaar. Het middelste deel is uiteraard een markthal, maar ik vind dit er van buiten meer uitzien als een soort plein of een plek om door heen te lopen.
Vorm: Het gebouw is koepelvormig met vierkante ramen en een cirkelachtig midden.
Omgeving: De Markthal ligt vrij losstaand van de omliggende gebouwen en valt daarom erg op. Maar de gebouwen dicht bij de Markthal zijn ook redelijk apart, dus om deze reden past het gebouw toch goed op deze plek. ()
Materiaal(en): Dit bouwwerk is voornamelijk van glas gemaakt, namelijk de grote ''cirkel'' in het midden van het gebouw en natuurlijk de ramen. Aan de rest van het gebouw is niet duidelijk te zien waar het van gemaakt is.
Constructie: Ik kan helaas vrij weinig vinden over de constructie van de Markthal, behalve dat RHDVH de constructie adviseur is geweest en dat de bouw afgemaakt is in 2014.
Visie: De architect van het gebouw is MVRDV en de visie die zij hadden bij het ontwerp is duidelijk: het ontwerpen van de eerste overdekte markthal, met woningen als extra functie. De Markthal is gebouwd in een moderne stijl.
De Euromast:
Functie: De Euromast is ontworpen zodat mensen kunnen genieten van het prachtige uitzicht en dit is ook goed te zien aan de vorm van het gebouw. Verder kan je er eten en slapen, dit vind ik overigens moeilijk te zien aan de toren.
Vorm: Het is een 185 meter hoge cilindervormige toren, met op een hoogte van 107 meter het apart gevormde uitkijk platform.
Omgeving: De Euromast ligt logischerwijze dicht bij het centrum voor het beste uitzicht. De toren zelf ligt relatief dicht bij een haven en een rustgevend park (te zien op de voorgrond van de foto).
Materiaal(en): Gebaseerd op de buitenkant van het gebouw zou ik zeggen dat het grotendeels van beton is gemaakt, gepaard met een deel glas voor de gigantische ramen op het uitkijkplatform. De rest van het platform is gemaakt van staal.
Constructie: De constructie is lang geleden begonnen in 1958 en het gebouw was in 1960 klaar. Maar, in 1970 is de constructie opnieuw opgestart toen er besloten werd dat de toren nog hoger moest worden. De Euromast was toen namelijk 107 meter hoog en in 1970 werd de 78 meter lange dunne cilinder toegevoegd.
Visie: De architect is Huig Maaskant, zijn ontwerp is geïnspireerd door de masten van een schip. Het uitkijkplatform is gebaseerd op het kraaiennest, dit kraaiennest was namelijk vaak het uitkijkpunt van een schip.
De Kubuswoningen:
Functie: Deze uniek gevormde gebouwen dienen als woningen, hoewel ik neig te zeggen dat deze bouwsels niet direct ogen als huizen, hebben ze toch veel aspecten die huizen ook hebben. Neem bijvoorbeeld de ramen en de plankachtige buitenkant.
Vorm: De buitenkant van de huizen zijn kubusvormig, uiteraard. De ramen in tegendeel zijn rechthoekig. Ik ben wel eens binnen in zo een kubuswoning geweest en de binnenkant bestaat ook uit aparte vormen en figuren.
Omgeving: De woningen liggen in Overblaak. Er zijn een heel groot aantal kubuswoningen, dus zoals je op de foto kunt zien zijn veel kubuswoningen omringt met andere kubuswoningen. Je kan de woningen vanaf veel verschillende plekken bewonderen.
Materiaal(en): Er is over de gebruikte materialen voor de kubuswoningen in Rotterdam moeilijk iets te vinden, maar gelukkig is deze informatie wel bekend over het proef project: de kubuswoningen in Helmond. Deze zijn de ''voorganger'' van het grote project in Rotterdam en op vele manieren identiek. De dragende kolommen en vloeren van deze woningen zijn gemaakt van gewapend beton. De kubussen zelf hebben een houten skelet en zijn afgewerkt met cement en houtvezelplaten.
Constructie: De kubuswoningen in Helmond zijn in 1974 en 1975 gebouwd en de kubuswoningen tussen 1982 en 1984.
Visie: De kubuswoningen zijn ontworpen door Piet Blom. De bouwstijl die Piet gebruikt heeft is structuralisme.
Andere bouwsels/kunstwerken:
0 notes
Note
wtf doet flo rida op EUROvisie? En niet eens als losstaande act maar samen zingen met een deelnemer. Kennelijk mag het van eurovision maar ik vind het toch raar hoor. Ik ben dus petty genoeg om dus niet op san marino the stemmen alleen om dat.
Tbh ik vond het wel grappig hahahaha
25 notes
·
View notes
Text
Twee daagjes Amsterdam
Ik zat zoals gewoonlijk weer eens op Instagram naar hotelletjes te kijken. Op een gegeven moment kwam ik dus een hele leuke stadsboederij tegen in Amsterdam. Een COVID get-away arrangement: een borrelplank, een surprise driegangen diner, een overnachting in een bizar mooie kamer en een ontbijt voor €90 pp. Het klonk me zeer verleidelijk in de oren en een goede vriendin van mij, Jaycee, was het hier mee eens. Het avontuur naar “de Vergulden Eenhoorn” in Amsterdam was geboekt.
Twee weken later op 27 april, op Koningsdag, gingen we eindelijk op pad. Toen we bij het hotel aankwamen en ik de wieltjes van mijn nieuwe mini Suitsuit koffer hoorde rollen, voelde het net even alsof het leven weer helemaal normaal was. Heerlijk op reis zonder zorgen.
We werden bij binnenkomst begroet door het team van het hotel en ik kan ze het best omschrijven als spontane en gezellige jongelui. Een jongen bracht ons naar onze kamer en toen de deur eenmaal openging kon mijn dag eigenlijk niet meer stuk. Op de foto leek het alsof het gewoon één kamer was op één verdieping. Nou dikke vette nee. Vier verdiepingen. Je kwam binnen in het lieve leuke keukentje, daarboven had je het tweepersoonsbed met tv, op de bovenste verdieping had je nog twee losstaande bedden en de tafel voor het diner en helemaal beneden was de bizar mooie badkamer. Jaycee en ik keken het gehele verblijf onze ogen uit.
Mijn camera, die ik altijd bij me heb op dit soort tripjes, haalde ik tevoorschijn. We hebben vervolgens een uur lang foto’s gemaakt van elkaar.
Vervolgens kregen we een appje dat de borrelplank klaarstond en hebben we in de tuin, in het zonnetje, hiervan kunnen genieten. Over eten gesproken, na een tijdje kregen we ons surprise driegangen diner. Als voorgerecht kregen we rode bieten. Het werd mooi geserveerd, maar helaas was dit iets wat we toevallig beide niet lusten. Echter werd onze teleurstelling al snel goed gemaakt met het hoofdgerecht: risotto met vis! Het was heerlijk en het was nog een flink stuk vis ook! En guys, het toetje... een chocoladetaartje met stoofpeertjes en mangosaus. Het was zo lekker, dat ik moest oppassen dat ik er wel echt van genoot en het niet in één hap opat. Nu ik dit zo aan het tikken ben, krijg ik direct weer trek. Oeps!
Ik word er niet voor betaald of wat dan ook om het hotel te promoten, laat me dat duidelijk hebben gezegd. Echter vond ik deze ervaring bij de Vergulden Eenhoorn zo leuk, dat ik het jullie zeker aanraad om daar eens een overnachting te boeken. Het zit ook dicht bij het centrum van Amsterdam, dus een prima plekje als je naast de overnachting nog iets wilt doen.
Na heerlijk geslapen te hebben, gingen we met met alle vertrouwen met navigatie Karen naar het centrum van Amsterdam rijden. Ik heb mijn navigatie een naam geven. Een beetje gek, maar als ik teleurgesteld ben in mijn navigatie dan noem ik graag een naam. En ik gok dat we de memes met Karen allemaal wel kennen, toch?
De rit ging eigenlijk best goed, tot we het centrum inreden. Ik had het gevoel dat ik tien ogen te kort kwam, maar gelukkig had ik de twee extra ogen van Jaycee tot mijn beschikking. Ze waren ook nog is bezig met de weg en een ambulance dwong ons om een andere afslag te nemen.. maar na een aantal verschillende verkeerde wegen te nemen, kwamen we eindelijk in de buurt van de Q-park waar ik had gereserveerd. Je voelt het al aankomen he? Yep. We reden naast de Q-park en een geel werkmannetje vertelde ons doodleuk dat we daar niet heen konden en verder moesten rijden. Je had mijn hoofd moeten zien. Nou na veel gezucht en na een lang gesprek met een Q-park medewerkster, mochten we uiteindelijk parkeren in een andere Q-park.
Gelukkig waren we na een stukje lopen bij de Negen Straatjes en konden we gaan genieten van ons shopavontuur. Het was 28 april, de dag van de versoepelingen, dus we hoefde geen afspraak meer te maken voor winkeltjes. Af en toe moesten we wel even buiten wachten, maar het was prima te doen. Jaycee kocht hele leuke oorbelletjes bij The Darling en we hebben heerlijk gelunched op het terras bij Goodies.
Vervolgens gingen we naar de Kalverstraat. Jeetje, wat was het daar druk zeg. We hebben ongeveer zo’n 45 minuten in de rij gestaan om bij Urban Outfitters naar binnen te gaan, maar het was het gelukkig waard. Ik heb een Calvin Klein bralette gekocht, een schattig schaaltje waar ik inmiddels een kaarsje op heb gezet en een boekje over astrologie. Pas maar op, ik weet over een tijdje hoe ieder mens in elkaar steekt. Haha, nee maar ik vind het toch wel erg interessant om over sterrenbeelden te lezen. Ik ben momenteel halverwege in het boek, dus wellicht kan ik over een tijdje wel is een horoscoop schrijven.
Het was erg gezellig met Jaycee en dan is de middag uiteraard zo om. De terugrit met de auto ging gelukkig vlekkeloos (wel wat files, maar na het Q-park geneuzel was dat een eitje). We hadden Mac Donalds als avondeten en het was direct een mooie afsluiter van ons avontuur.
Ik ben benieuwd waar ons tweede avontuur zich zal plaatsvinden, want die zal er zeker komen!
Liefs.
3 notes
·
View notes
Text
Ninja Turtles in comic land
Met ‘The Last Ronin’ bij Dark Dragon Books maken de Teenage Mutant Ninja Turtles eindelijk hun wederoptreden in een Nederlandstalige strip. Een mooi moment om eens terug te blikken naar de comics uit het verleden van deze helden. Cowabunga! 👉
Zwart witte roots
De Turtles werden in 1984 bedacht door Peter Laird en Kevin Eastman. Zij waren grote fans van zwart-wit underground comics zoals Cerebus van Dave Sim. Met de Turtles wilden ze een soort parodie maken op Daredevil van Frank Miller (denk bijvoorbeeld aan de Foot Clan in plaats van The Hand) en de X-Men comics. De bedoeling was om een enkele one-shot uit te brengen in een rauwe, zwart-wit stijl. Met hun weinige spaarcenten brachten ze Teenage Mutant Ninja Turtles 1 uit in eigen beheer onder de naam Mirage Comics.
(Voor één keer geen Nederlandstalige comic, maar ik wil toch even schaamteloos pronken met mijn exemplaar 😉)
Wat ze nooit voor mogelijk hadden gehouden, werd toch waar. De Turtles werden een enorm succes. Er volgden vele herdrukken van TMNT 1 en uiteraard volgden er ook nieuwe nummers. Intussen was het succes van de comic ook anderen beginnen opvallen. Zo werden Eastman en Laird benaderd door speelgoedfabrikant Playmates voor een reeks action figures én bijhorende animatieserie. Die werden een instant succes en vanaf dan werden de Ninja Turtles een wereldwijd fenomeen. Je kan het zo gek niet bedenken, of het bestond van de Turtles: speelgoed, films, trading cards, tandpasta, onderbroeken, …
… en uiteraard ook meerdere volumes comics bij Mirage (en zelfs een uitstapje bij Image Comics). Helaas is van die ‘originele’ comics nooit iets in het Nederlands verschenen. Die allereerste nummers zouden nochtans wel iets moois kunnen zijn voor pakweg Dark Dragon Books, in de stijl van de fraaie ‘Ultimate Collection’ hardcovers die IDW enkele jaren geleden uitbracht. Hint hint ;-)
Archie Comics
Wat wél in het Nederlands is verschenen zijn de ‘Teenage Mutant Ninja Turtles Adventures’. Deze reeks werd in de VS uitgegeven bij Archie (maar wel nog steeds gemaakt door de Mirage Studios) en richtte zich op een jonger publiek. Bij ons werd de serie uitgegeven in een Europese co-productie van Semic Juniorpress.
De eerste miniserie en eerste delen van de doorlopende reeks bij Archie volgden de verhalen van de tekenfilmserie. Bij ons zijn dat de nummers 1 t.e.m. 6. Vanaf nummer 7 krijgen we ‘originele’ verhalen met nieuwe personages als Ray Fillet, Leatherhead, Wingnut en Srcewloose enz. Deze reeks ging door tot 1996 en haalde 61 nummers.
Een beetje jammer, maar commercieel gezien wel te begrijpen, is dat Semic Juniorpress zelden de originele covers van de Archie comics gebruikte. Vaak kregen we hier eerder random tekeningen van de Turtles op de kaft. Ook werden de Archie verhalen af en toe afgewisseld met losstaande verhaaltjes uit een (Brits?) Hero Turtles magazine.
Let trouwens op de naam. In Europa werd alles van de Turtles ‘Teenage Mutant HERO Turtles’ genoemd. De censuurjongens vonden ‘Ninja’ te gewelddadig voor een kinderreeks. Als je goed oplet zal je trouwens ook zien dat de Turtles in de tekenfilms en afgeleiden daarvan nooit hun ninja wapens gebruiken. Ook iets wat niet mocht 😅
Nog opvallend is dat alle nummers van deze reeks oorspronkelijk 'bagged' waren met een gratis gadget er bij. Dat waren vaak Turtles gerelateerde zaken, zoals een stickervel of plaktattoos. Maar ik herinner me ook totaal andere zaken, zoals stickers van een Nintendo plakboek.
Het hielp in elk geval om van de Turtles comic een enorm succes te maken. De maandelijkse comicreeks kreeg zelfs even uitbreiding van een Special reeks. Die hield het echter slechts 4 nummers vol. Het meest opmerkelijke nummer is deel 4, met daarin de filmspecial van ‘Teenage Mutant Ninja Turtles III’.
Reboot
Aan het eind van de jaren ‘90 was de Turtles hype voorbij en werd het wat stiller rond de helden. Achter de schermen was ook lang niet alles koek en ei. Zo kregen bedenkers Peter Laird en Kevin Eastman ruzie omdat die laatste de rechten voor veel geld wou verkopen aan Nickelodeon. Dat zou in de loop der jaren wel gebeuren en leiden tot een nieuwe populaire tekenfilmreeks.
Ook de comics verhuisden van rechtenhouder en kwamen bij IDW terecht. Daar werd gekozen voor een volledige reboot, waarin elementen van alle vorige incarnaties mooi werden verwerkt. Zo zit er behoorlijk veel van de tekenfilmserie verwerkt in het verhaal, maar dan op een serieuzere manier zoals in de oorspronkelijke Mirage comics. Schrijver Tom Waltz wordt voor deze reeks ook bijgestaan door Kevin Eastman, die ook steeds een variant cover verzorgt. De eerste 2 verhaallijnen uit deze reeks zijn ook in het Nederlands verschenen in 6 albums bij Dark Dragon Books. Jammer genoeg kregen deze (voorlopig?) nog geen vervolg.
The Last Ronin
Wat we gelukkig wél krijgen is ‘The Last Ronin’. In deze miniserie zien we een alternatieve toekomst waarin de laatst overgebleven Turtle wraak neemt op de moordenaar van zijn broers. Hoewel dit verhaal in de VS ook bij IDW verscheen en van dezelfde makers is dan de lopende reeks daar, staat ze er volledig los van.
Usagi Yojimbo
Nog een opvallend personage in de wereld is 'Usagi Yojimbo'. Deze samurai onderscheidt zich als een vaardige zwaardvechter in de gedaante van een mensachtige haas. Het personage werd gecreëerd door Stan Sakai in 1984. Zijn avonturen spelen zich af in een rijk gedetailleerd, op het 17e-eeuwse Japan geïnspireerd universum. Hier vermengt Usagi traditionele samurai-cultuur met elementen van mythologie, waardoor een boeiende en unieke wereld ontstaat.
De verhalen verschenen in de VS oorspronkelijk bij Fantagraphics, maar later ook bij de Mirage Studios. Zo ontstond een goede band tussen sakai en Eastman en Laird waardoor Miyamoto Usagi (Yojimbo) regelmatig opdook in de comics van de Turtles en vice versa. Zo zien we Usagi terug in een aantal nummers van de Teenage Mutant Hero Turtles reeks van Juniorpress.
Solowerk van Usagi Yojimbo is er óók in het Nederlands verschenen. De kleine Brusselse uitgeverij Enigma bracht 14 nummers uit tussen 2002 en 2007. In deze comics werden verschillende verhalen uit de Fantagraphics periode opgenomen.
0 notes