#held in de kijker

[levisgeekstuff]

De Transformers

Recent de verkoopcijfers van comics in de VS eens bekeken? Daar zie je bij de bestverkopende reeksen natuurlijk vaste waarden als Spiderman en de X-Men. Maar ook... de Transformers! Ja, de robots uit de jaren '80 zijn helemaal terug dankzij het nieuwe 'Energon Universe' bij uitgeverij Skybound (Image). In dit project van Walking Dead bedenker Robert Kirkman wordt de geschiedenis van de 'Robots in Disguise' opnieuw uit de doeken gedaan. Dit keer in een gedeeld universum met G.I.Joe. Een vertaling van deze (zéér goede) comics staat helaas nog nergens op het programma. Maar het is natuurlijk wél een goede aanleiding om eens terug te blikken op de oudere Transformers comics 👉

Japanse roots

De roots van de Transformers begon al in de jaren '70 met de Japanse speelgoedlijnen Microman en Diaclone. Microman bevatte mensachtige actiefiguren, terwijl Diaclone robots introduceerde die konden transformeren. Hasbro kocht de speelgoedlijnen op en startte een samenwerking met de Japanse fabrikant Takara.

Hasbro ging een samenwerking aan met Marvel. Zo werden Jim Shooter en Dennis O'Neil ingehuurd om een achtergrondverhaal te bedenken voor de speelgoedlijn. Bij Hasbro waren ze niet tevreden met het werk van O'Neil. Hij werd later vervangen door Bob Budiansky. Maar het was wél O'Neil die de naam Optimus Prime introduceerde.

Marvel

In 1984 verscheen de Transformers miniserie bij Marvel. Het succes was zo groot dat de reeks vrijwel onmiddellijk werd verdergezet als lopende reeks. Redelijk snel volgde ook al de vertaling bij Juniorpress. Die eerste verhalen speelden zich trouwens gewoon af binnen het Marvel universum. Zo zien we in nummer 2 bijvoorbeeld een gastoptreden van Spiderman.

Opvallend is dat in de eerste nummers Optimus Prime hier Jetfire wordt genoemd. Dat kwam omdat het speelgoed van Prime aanvankelijk niet beschikbaar was in Europa. In de marketing hier werd daarom Jetfire naar voor geschoven als leider van de Autobots.

Naast de 'gewone' stripverhalen over de Autobots en Decepticons verschenen in elk nummer ook profielpagina's van verschillende robots. Die kwamen uit 'The Transformers Universe'.

Tekenfilm

Zoals dat gebruikelijk was in de jaren '80 verscheen naast comics van de Transformers ook al snel een tekenfilmserie om het speelgoed mee te promoten. De reeks van Sunbow werd ook meteen een grote hit. Toch verschilde ze behoorlijk hard van de 'canon' uit de Marvel comics. Zo is Shockwave bijvoorbeeld trouw aan Megatron in de tekenfilms, terwijl hij in de comics probeerde de macht te grijpen bij de Decepticons.

De populaire animatiereeks leidde in 1986 tot 'Transformers: the movie'. Daarin maakten we kennis met de planeet-etende vijand Unicron. Maar de film werd vooral bekend door het sneuvelen van Optimus Prime. Dit tot grote ontsteltenis van veel jonge fans (mezelf inkluis 🙈). De filmspecial daarvan verscheen in de VS als aparte miniserie, maar werd door Juniorpress opgenomen in nummer 9 van de gewone reeks.

Woelige continuïteit

Rond die tijd werd de continuïteit in de comics van Juniorpress best complex. Zo stierf Optimus Prime niet enkel in de tekenfilm. Ook in de Marvel comics kwam hij om het leven. Omdat Juniorpress net de filmspecial had opgenomen in de gewone reeks leek het hen verwarrend voor lezers om Optimus nog een keer te laten sterven. De Amerikaanse nummers waarin dat gebeurt werden dus overgeslagen.

Niet veel later volgde nog een extra dik nummer 13. Daarin werd een extra Amerikaans nummer opgenomen. Bovendien werden er ook enkele nummers overgeslagen. Zo sloten de uitgaven van Juniorpress dichter aan bij de Amerikaanse uitgaven. Waarschijnlijk onder druk van Hasbro, om het meest recente speelgoed ook in de Lage Landen in de strips te zien.

Simon Furman

Naast de Amerikaanse comics verschenen er ook Transformers strips in het Verenigd Koninkrijk. Naast heruitgaven van het Marvel materiaal verscheen daar ook nieuw materiaal in. Dat was vaak trouwens van een veel betere kwaliteit dan de Amerikaanse verhalen. Schrijver Simon Furman zorgde ook voor een echte continuïteit die in lijn lag met 'Transformers: the movie'. Nadat schrijver Bob Budiansky wat uitgekeken was op de Transformers bij Marvel, nam Furman zijn taak over en ging ook de Amerikaanse comics schrijven. Daar zorgde hij voor een enorme kwaliteitsboost in de verhalen. Zo introduceerde hij met Thunderwing een nieuwe grote vijand en schreef hij Unicron en Galvatron ook in de gewone comics.

Promotiemateriaal

Naast de gewone comics verscheen in 1988 ook nog een extra nummer: 'Transformers: Headmasters'. Hierin werd de aparte miniserie van Marvel opgenomen.

Deze special werd gesponsord door Hasbro en gratis aangeboden in speelgoedwinkels. Alles om de zoveelste nieuwe lijn speelgoedrobots te promoten 😎.

Dat gebeurde trouwens ook in de reguliere reeks. Zo zaten er regelmatig speelgoedfolders van de Transformers mee tussen de comics.

Nieuwe generatie

Ondanks al die promotie bleef de hype niet duren. Begin jaren '90 taande de populariteit van de Transformers. De comics eindigden met nummer 32 bij Juniorpress, met daarin de Amerikaanse nummers 74 en 75. In de VS ging de reeks nog even door tot nummer 80.

Toch zouden de robotgekte regelmatig terug opleven. In de zomer van 2001 verleende Hasbro de licentie voor de Transformers comics aan het Amerikaanse Dreamwave. Rond die tijd verscheen er ook de nieuwe animatieserie 'Transformers: Armada'. Uiteraard ging Dreamwave daar mee aan de slag en verscheen er naast 'gewone' Transformers comics ook een adaptie van deze tekenfilms. Die werden geschreven door Chris Sarracini en kregen positieve recensies. Ze schopten het zowaar tot een vertaling bij Big Balloon. Helaas duurde het feestje hier slechts 4 nummers.

Deze uitgaven betekenden het voorlopige einde van de Transformers in het Nederlands. Bij deze een warme oproep aan de uitgevers in Nederland en België om aan de slag te gaan met het nieuwe Energon Universe van Robert Kirkman 😉

[keynewssuriname]

Pan Am case zal ook met een sisser aflopen als je ziet hoe lamlendig de samenleving gedraagt

De Pan Am case laat ons iets meer zien dan een mogelijke overtreding van de regering, een strafbare zaak van USD 8 miljoen en dat het OM er laks mee omgaat. Niets nieuws, wat is er dan meer te zien zou je zeggen. Wij zien dat het weer met een sisser zal aflopen en dat de samenleving apathisch ernaar kijkt. Wij zien het volgende ontvouwen: a. Santokhi zal zijn invloed uitoefenen zoals hij dat in tal van andere zaken al gedaan heeft en zal zijn handen lekker in "onschuld" wassen met verwijzing naar de poppenkast van wet en recht en naar het OM. b. Het OM zal geheel zoals in voorgaande gevallen op de pijpen van de President dansen en met een slap aftreksel van onderbouwing komen waarom ze geen gronden van corruptie of overtreding van wet zien, net zoals ze bij de EBS-case bijvoorbeeld doodleuk deden. c. De slappe politici zullen het bij babbelen laten en overgaan tot de volgende show om zich in de kijker te spelen, zij zelf zijn geen haar beter en zijn totaal niet tot enig daadkracht in staat. En dat weten zowel Santokhi als het OM, beide lachen lekker de boel uit. d. De sociale elite blijft lekker de andere kant op kijken want waarom moeilijk doen als je met makkelijk geld kan vangen. Waarom zouden ze hun nek uitsteken, want integriteit, fatsoen en beschaving is niet waar je in het land op wordt beoordeeld, je bent pas een held als je een leuke positie hebt of veel geld hebt en bij de elite kan thuishoren. e. Het arm volk blijft bedremmeld en mee warend het hoofd schudden bij de roverij van USD 8 miljoen en leeft zich uit op social media met fake accounts omdat ze bang zijn voor vervolging. Dit is een patroon dat zich herhaalt bij elke case. Inmiddels stapelen de schandalen op, inmiddels is de beerput vol en stinkt tot aan de overkant van de Oceaan waar het buitenland dan namens het arme volk de regering, het OM, de slappe politici en de sociale elite probeert aan te spreken. Maar de slappe politici en sociale elite zijn niet amused dat ze aangesproken worden. Vreemd genoeg zijn ze meer verbolgen over de toon en stijl van de kritiek uit het buitenland dan over de foute handeling van hun regering. Zij maken zich meer druk over de vorm dan over de inhoud van alle kritiek, zo was de "bakra" bijna gezamenlijke vijand geworden toen die man schreef over "corruptie op hoog niveau" met een foto van de geliefde president. Zo maak ik ook mee dat een advocaat, die ook lid is van een politieke partij en ook zeker mee gaat doen met de verkiezingen, zich meer druk maakt over de toon en stijl van de ongezouten kritiek dan dat die zich druk maakt over USD 8 miljoen die van de arme burger mogelijk is 'gestolen'. Die advocaat neemt zelf geen enkel initiatief om de roverij te stuiten. Het gaat nota bene om een advocaat die vaak in de rechtbank staat! Waarheen met het land en de beschaving? Wel het lef hebben om de ander de maat te nemen over toon en stijl omdat ze in hun eer aangetast zijn, maar ondertussen totaal geen ruggengraat en beschaving tonen. Waarheen met het land? Hoe hypocriet kan men zijn? Het zorgelijke is dat de advocaat helaas geen uitzondering is. Verbaast het ons waarom Santokhi en het OM zich nergens en van niemand iets aantrekt? Zij hebben niets te duchten van niemand. Het valt op dat Surinamers snel fijngevoelig reageren als je ze aanspreekt op hun rol en verantwoordelijkheid of beter gezegd afwezigheid van verantwoordelijkheid. Zij zijn snel in hun goede naam en eer aangetast, maar diezelfde Surinamers halen rustig hun schouders op als hun regering USD 8 miljoen van de arme burger lijkt te stelen, of als hun regering openlijk met USD 7 miljard zwart geldzaken wil gaan doen. In Suriname is iets heel raars belangrijk en iets heel normaal en logisch totaal onbelangrijk: • Belangrijk: in Suriname is het heel belangrijk dat men elkaar spreekt met veel meel in de mond dat men om de hete brij heen draait en dat men elkaar nergens op aanspreekt. Men moet het beest niet bij de naam noemen en de roze olifant in de kamer mag niet benoemd worden. Als je dus dat wel doet dan valt iedereen over je heen. • Niet belangrijk: in Suriname wil men niet druk maken over openlijk onder de tafel njang maken, over stelen van het volk, over zwart geld witwassen, over wetten, regels en statuten veranderen voor eigen gewin en over mensenrechten vertrappen. Dus deze zaken deert de Surinamer niet, dat is normaal voor hen, dat ervaren ze niet als bezoedeling van hun eer. Als je dus hierover praat dan denken ze dat je zeurt en al helemaal als je vanuit Nederland dat doet want dan is het "laat ons ons eigen ding doen". Je vraagt je af hoe het kan dat in een land 2 ministers, mede namens de President, een deal van USD 7 miljard aan het smeden waren met een Italiaan waar er duidelijk sprake was van geen "zuiver geld", zeg maar gerust "zwart geld" en toch is niemand verhoord en niemand ergens voor bestraft. Dit is vergelijkbaar met dat de staat bijna 100 ton cocaïne verkoopt om geld op te halen. Denk a torie. Dit is iets anders dan dat de douane 8 ton cocaïne doorlaat, in dit geval kun je excuses verzinnen. In het Italiaans geval was de regering zelf openlijk en formeel betrokken. Denk goed na, het land gaat officieel zakendoen met “zwart geld” en heel Suriname accepteert het dat de President tot vandaag geen verklaring aflegt en niemand en ook niemand legt hem het vuur aan de schenen. Ook het OM doet blind, doof en dement. Wie gaat over de integriteit van het land, wie gaat over de goede naam en eer van het land? Heel Suriname raakt van slag als iemand van buiten zegt dat er corruptie is in Suriname en dat ze laf en lamlendig achteroverleunt. Hoe vals kun je nog zijn? Waarom gaat men ervan uit dat het OM nu in het geval van die USD 8 miljoen wel het licht zal zien? Waarom is men in Suriname zo apathisch en lamlendig. Als je daarover met ze wil hebben dan zeggen ze laat ons ons eigen ding doen, kom niet uit het buitenland ons beschaving bijbrengen. Opvallend was dat de genoemde advocaat zich stoorde aan de toon en stijl van mijn interview bij LIM FM op donderdag 15 februari over die USD 8 miljoen https://www.youtube.com/watch?v=SIFiUnlgCiI Zij en haar omgeving stoorde zich niet aan het feit dat haar regering USD 8 miljoen van de burger mogelijk heeft gestolen dat het OM niet uit zichzelf -ambtshalve- voortvarend onderzoek doet en dat de case dreigt over te waaien en met een sisser af te lopen. Daarover maakt men zich dus niet druk. Hoe bestaat het? Boi, zo langzamerhand begin ik mij af te vragen of Suriname nu werkelijk een andere planeet is waarin ik niet zou passen of thuishoren. Ik vraag mij af of ik serieus naar die “bakra” kennis van mij moet luisteren. Hij zei van de week tegen mij naar aanleiding van de kritiek van onder andere de advocaat “kerel waar maak je je druk om. Ze willen lekker hun ding doen, laat ze in hun sop gaarkoken”. Hikmat Mahawat Khan Read the full article

[gewoonkarin]

Einde vakantie

De kerstvakantie is zo goed als voorbij. We hadden graag wat langer. Oudste liefje om in haar fanfictions te verdwijnen en jongste liefje om nog vaak te gaan schaatsen. Gewoon thuis deed ons goed. Mijn lief moest tussen de feestdagen door wel werken maar toch een vakantiegevoel. In de vakantie ook rouwgeregel. Makelaars en bankzaken, beetje ziekenhuisgebel. Eindelijk een afspraak staan voor een familiegesprek. Eindelijk. Ook dat gaat dan ter sprake komen, het slecht en zonder zelfreflectie communiceren. Heb ik daar iets aan? Nee. Zij na ons wel hoop ik. Zonder kritiek geen zelfreflectie. Zelfreflectie. Iets wat ik ook heb gedaan. Mijn leed is eigen leed maar ik ben niet de enige. Ik heb zelf jaren lomp gedrag vertoond en ben jaren totaal niet meelevend geweest. Wist ik veel. Weten zij die nu zo doen veel. Begrip komt mede door meemaken. Het zelf beleven en ook dan is het niet hetzelfde. Hoeft ook niet, verdriet en gemis vatten het vaak samen. Zorgen maakt iedereen zich wel eens. Ik mis ons thuis. Ik voel me alleen in hun huis. Graag daar komen doe ik niet. Ik kom er nu met een doel. Schoonmaken, de tuin doen, opruimen. Daarna wegwezen. Verkoop zou zo fijn zijn, dat gevoel niet meer krijgen. Het is tijd. Het is nu goed zo. Afsluiten kan pas als we de sleutel over kunnen dragen. Kijkers zijn er. Nu nog kopers. Het komt goed. Dat weet ik ook wel. Ik ben niet zo geduldig, alles het liefst gisteren, van ons pa meegekregen. Het is niet erg om te missen, het zou triest zijn geweest als dat niet zo was. Morgen weer de waan van de dag, van de week, de weken. Ik ben de hele dag al onrustig. Het moeten gaat me niet zo goed af, ik heb behoefte aan mijn eigen draai. Niet zo sociaal ingesteld ook nog eens en daardoor een slechte toehoorder. Het kost energie, luisteren, ik heb op het moment niet zoveel energie en steek het liever in hen dichtbij en niet in hen veraf. Ik kon me twee weken afzonderen maar nu niet meer. Onder de mensen terwijl ik nog in een andere wereld zit, hoofd en hart nog niet tot rust. Ik zie er tegenop maar het moet. Rug rechten en zwarte sokken aan, de held spelen. Bijna weekend.

[ckv4vwo-blog]

Video kunst: Koki Tanaka

Je gaat in de les kijken naar een video van de Japanse kunstenaar Koki Tanaka. Koki Tanaka gebruikt video om zijn kunst te maken. Hij maakt filmpjes waarin mensen acteren of waarin hij zichzelf filmt als verkoper van afgevallen bladeren. Video is zijn medium zoals verf het medium is van een schilder. In deze video heet Koki Tanaka allerlei handelingen gefilmd. De handelingen lijken willekeurig en ze worden afgewisseld met wat lijken op foto’s van een menukaart.

Kijk goed en aandachtig naar deze video. Wat kun je erover vertellen? Hoe is het gefilmd? Waarom zou iemand dit maken? Geef je mening maar onderbouw het met argumenten.

Bij het vorige onderdeel fotografie heb je geleerd over compositie. Koki Tanaka heeft in deze video erg goed nagedacht en gekeken naar de composities van het beeld. Hij heeft erg gelet op wat jij als kijker wel en niet ziet en hoe het in beeld is gebracht. Wat denk jij dat Koki Tanaka belangrijk vindt aan het beeld dat de kijker ziet? Betrek in je antwoord de compositie.

Nu jij: Je gaat deze les zelf een handeling (met of zonder logisch doel) filmen. Dat mag met een camera maar het mag ook met je mobiele telefoon. Er zijn wel een aantal vereisten. Namelijk: 1 -je filmt altijd vanaf statief of iets dergelijks. Niet vanuit je handen, niet hand-held. Je kunt met je telefoon bijvoorbeeld vanaf een stoel of tafel filmen. 2 -je denkt na en probeert verschillende standpunten vanwaar je filmt. 3 -edit je film. Knip dus alles wat je vindt dat je niet nodig hebt van de film. Dat kan in semi-proffesionele programma’s zoals Adobe Premiere pro of Vegas Studio maar het kan ook met windows movie maker. Maar het kan ook op de meeste telefoons. 4 -bedenk een titel.

NB: voor het proces moet je ook je de “mislukte” video’s laten zien. Bewaar dus alles en plak die op het allerlaatst aan elkaar zodat je die kunt laten zien als het ware bloopers.

[fansvandannyvera]

Toffe foto van @hollandse_hoogte ✌🏼 Dat het bij de kijkers binnenkwam, blijkt uit hun lovende en lyrische reacties op Twitter. Bij Op1-presentatrice @carrie_ten_napel Carrie ten Napel liepen de tranen over de wangen, laat ze weten. En zij was niet de enige. ’Tranentrekkend’ noemt een kijker de ’stilte en die blik van Danny Vera aan het eind van het fenomenaal gezongen pareltje door André van Duin’. Die blik van Danny Vera en de traan van André zorgen dan ook voor lof voor de tv-makers, die het moment zo ontroerend wisten vast te leggen. Velen vinden André van Duin na zijn optreden een lichtend voorbeeld. Zo wordt hij ’een man voor ons allen, een man van ons allen’, een ’held’ en ’de pater familias van Nederland’ genoemd. „De man is oprecht, een verbinder en gezegend met nuchtere wijsheid en humor.” En: „Ik geloof elk woord van wat deze man zegt als hij zingt. Het komt zo fijn binnen, mooie vent, André van Duin.” Iemand meent zelfs dat ’als iedereen een klein beetje van André van Duin zou hebben, de wereld er een stuk mooier uit zou zien’. #instalife #instamusic #instagram #twitter #americana #americanamusic #singing #tumblr #dannyvera #middelburg #gretsch #baxmusicnl #rebelandrose #dannyveraband #veronicainside #dutchstringcollective #eschatanihatuvera #americana #music #gitaar #hammond #homestead #Nederlandsebodem #trots #bevrijdingsfestival #theatertour #solotour #clubtour #excelsiorrecords https://www.instagram.com/p/CLjDmhEBcNr/?igshid=1sd6ovanhxfau

[vanfransebodem]

Franse held steelt harten van Netflix kijkers (5 boekentips)

Franse held steelt harten van Netflix kijkers (5 boekentips)

Met de prachtige nieuwe Franse misdaadserie Lupin, waarin de hoofdrol wordt vertolkt door Omar Sy (bekend van Intouchables), heeft Netflix een enorme hit gescoord. De serie draait om Assane Diop, die zijn vader wil wreken en daarvoor als grote voorbeeld de verhalen gebruikt uit het boek Arsène Lupin, Gentleman Inbreker, het bekende boek van de Franse schrijver Maurice Leblanc. In Frankrijk is…

[wieisdemol2022]

Hints aflevering 1 ‘... zo gedaan’

De hele week hebben wij gezocht naar alle hints en tips die kunnen wijzen naar de mol. Ook bespreken we hier wat ons de beste positie lijkt voor de mol in het spel en proberen we de titel van deze aflevering te verklaren.

Titel De titel van deze aflevering is ‘… zo gedaan’. Er zijn verschillende interpretaties mogelijk. Hieronder voor ons de meest logische. Er staan puntjes, alsof hier iets voor moet staan. - Een van de theorieën is dat hier; ‘Zo gezegd, zo gedaan’ hoort te staan. Hoewel er dan officieel een komma tussen moet is het een mogelijkheid. Er zijn een aantal momenten waarop iets wordt gezegd en vervolgens word uitgevoerd, al dan niet door een ander. Een voorbeeld hiervan is dat Jochem voorstelt (zo gezegd) om van binnen naar buiten te zoeken en de rest hier in mee gaat en dat ook zo uitvoert (zo gedaan). Een ander voorbeeld is dat Jeroen voorstelt te liegen over het bezit van de vrijstelling, dit wordt uitgevoerd door Roos. Imanuelle zegt in haar voorstelvideo dat ze de mol gaat ontmaskeren door de letten op lichaamstaal, hier word heel erg de nadruk op gelegd deze aflevering, en volgens mij, maar dat is een beetje onduidelijk, is het ook Imanuelle die aangeeft dat als Roos niet lacht, ze liegt, voert ze hier haar strategie uit? Daarnaast bestaat nog altijd de mogelijkheid dat het een afvallerstheorie is, ook al is dit hoogst onwaarschijnlijk aangezien we de afvaller een uurtje later te zien krijgen, was Vincent de enige kandidaat die aangeeft de vrijstelling in te leveren en dit vervolgens ook doet. - Een andere theorie is dat dit onderdeel is van een iets langere zin. Dit zou een test kunnen zijn uit het nummer ‘Laat me’ van Ramses Shaffy waarbij de tekst is; ‘Laat me, Laat me, Ik heb het altijd zo gedaan’. En het is Thomas die in de televisieserie Ramses heeft gespeeld.

Positie van de mol Tijdens WIDM is het soms handig de positie van de mol te bepalen om te kijken welke kandidaten zich op die positie neerzetten. Tijdens de eerste opdracht waren en twee mogelijke posities die effect hebben op opdracht twee. De mol kon ofwel in de helikopter zitten, of in de bus die geld moet vinden. In eerste instantie is het logisch te bedenken dat de mol in de bus zou zitten. De opdracht van de mol is natuurlijk zo min mogelijk geld in de pot, de manier waarop je het geld kan verkwisten is in het busje. Toch is er deze aflevering al het geld binnengehaald. Doet de mol het rustig aan? Of had de mol een andere agenda? Het is namelijk uiterst belangrijk dat de kandidaten in de helikopter de vrijstelling vinden, anders kon opdracht twee niet plaatsvinden (hetzelfde geldt trouwens voor het vraagteken, maar toch denk ik dat het vraagteken meer een trigger is voor de kandidaten die al achterlopen). Aan de andere kant, de kandidaten in de helikopter hadden geen tijdslimiet en het vinden was niet heel moeilijk. Met dit in het achterhoofd gok ik toch dat de mol in de helikopter zat. Min Vincent hou je dan nog drie kandidaten over. Eén opvallend moment was bijvoorbeeld wanneer Thomas de verrekijker pakte ‘omdat het hem te lang duurde’.

Andere hints: - Wanneer groep twee in opdracht twee aankwam bij The Umbrella Man vroeg Sanne: “Had hij hem in zijn hand, The Umbrella Man, de vrijstelling”. Wijst dit op voorkennis? - Diederik had op zijn shirt 6,03 X 1023 staan, dit is de constante van Avogadro die de verhouding tussen het aantal deeltjes en de hoeveelheid stof aangeeft. De constante is gedefinieerd als het aantal deeltjes per mol. (hoewel deze heel obvious is en mij te duidelijk lijkt is het een hint, en in WIDM weet je het maar nooit!) - Een ander shirt dat Diederik aan had was er eentje met de tekst ‘Stop following me’, en wie volgen wij als kijkers nou het hele seizoen, de mol. - Rozen. Je ziet een aantal keer rozen in beeld, ook is een van de bijnamen van Portland The City of Roses, kan dit een aanwijzing zijn naar Roos? Hoewel ik dit een goede vind, is iets dergelijks in het seizoen van Margriet natuurlijk gebruikt, zouden ze het ons dan zo makkelijk maken? - Terwijl groep 1 op zoek gaat naar geld zien we een poster in beeld met daarop ‘Sweeney Tod’. Toevallig heeft Sanne in de musicalthriller Sweeney Todd gespeeld. - Wanneer de 4 kandidaten afgezet werden op het platform zei de piloot “Thank you for flying with Mol Airlines”. Is dit een aanwijzing dat de Mol in de helikopter zat? - We horen Sanne “Judas” zeggen wanneer Jeroen in beeld kwam, gaat de uitspraak van Sanne hier over het verraad van de 4 kandidaten over hun vrijstelling, of heeft ze het misschien over zichzelf? - Het WIDM logo was duidelijk in beeld bij de slomo waarbij Imanuelle haar introductiefilmpje werd afgespeeld. - Diederik focust zich tijdens het zoeken naar de helikoptervlucht op de grond, natuurlijk de plek waar een mol zich op z’n gemak voelt. - Wilt Jochem van buiten naar binnen zoeken omdat het vraagteken hoe dan ook gevonden moet worden (ten wille van de volgende opdracht)? - Neemt Thomas om bovenstaande reden ook de verrekijker van Vincent over? Omdat het anders te lang duurt? - Schermt Imanuelle expres de envelop af van de rest? Ze zorgt hier voor het rekken van tijd en speelt daarna een goede kandidaat door hem te vinden. Bij de Thai stuurt ze de groep ook in de verkeerde richting, evenals Sanne, die daarna de held kan spelen. - Sigrid vraagt “Do you know where the library might be”, opgezocht heeft Portland zo’n 18 bibliotheken, de kans dat de vriendelijke Amerikaan ze in de verkeerde richting had gestuurd kon groot zijn.

Heb jij nou nog meer hints gevonden? Gooi ze op onze website!

[wellenslaurens]

Extra: Hacksaw ridge

De film begint rustig met een nog jonge Desmond Doss en zijn broertje die aan het stoeien zijn. Desmond schrikt zich dood als hij zijn broer per ongeluk pijn doet. Ook later als hij groot is doet hij zijn best om anderen te helpen en niet pijn te doen. Zo helpt hij een man die klem is komen te zitten en gaat met hem mee naar het ziekenhuis. Eenmaal daar ontmoet hij de prachtige zuster Dorothy Schutte waar hij op slag verliefd op wordt. Gelukkig gaat ze er mee akkoord om met hem uit te gaan en hun relatie bouwt zich op. Maar dan besluit Desmond om net als zijn vrienden ook het leger in te gaan om te helpen vechten tegen de Japanners.

De hele intro van hoe Desmond in het leger terecht komt duurt misschien wel iets te lang. En dan blijft het verhaal ook nog eens rustig door kabbelen terwijl Desmond zijn training volgt op de militaire academie. Hij weigert echter om een wapen te gebruiken en dit zorgt ervoor dat hij niet al te vriendelijk behandeld wordt. Want zonder wapen kan je jouw vrienden toch niet beschermen? De krijgsraad besluit echter dat Desmond al het recht heeft om zich zonder wapen in de strijd te mengen en zo gebeurt het dat Desmond de voorste vuurlinie ingaat zonder wapens om zichzelf en zijn vrienden te verdedigen. Het moment dat Desmond naar de oorlog vertrekt is ook het moment dat de film totaal verandert van misschien wel iets te rustig, naar een waar actiespektakel.

Met een regisseur als Mel Gibson zal het je waarschijnlijk niet verbazen dat de oorlogsbeelden die je voorgeschoteld krijgt net iets bloederiger zijn dan je waarschijnlijk gewend bent. De strijd is heftig en het bloed en de ledematen vliegen je om de oren. Daarnaast krijg je ook nog beelden voorgeschoteld van al het ongedierte dat zich tegoed doet aan de opstapelende lijken. Geen film die geschikt is voor mensen met een zwakke maag dus. Toch is het niet zo dat deze beelden storend zijn, of te overdreven. Ze geven juist een extra sfeer mee aan de film, namelijk die van de gruwelijke oorlog die het ook echt was. Want wat je als kijker zeker niet moet vergeten is dat deze film berust op een waargebeurd verhaal. Iets wat de film misschien nog wel intenser maakt dan deze toch al is.

Desmond blijkt zich te ontpoppen tot een ware held en weet enorm veel levens te redden. En dat allemaal zonder een wapen vast te houden. De gevechten spelen zich af rond een enorme richel die de Hackshaw Ridge genoemd wordt. Het is onmogelijk om te zien wat er aan de andere kant gebeurt en dit maakt de strijd zodra deze begint al enorm spannend. Na een aanval die vrijwel alle Amerikanen terug over de richel naar beneden gejaagd heeft, blijft Desmond nog alleen boven achter. Als een ware held probeert hij in zijn eentje de gewonden van het slachtveld naar de richel te krijgen en deze naar beneden te laten zakken. Ondertussen moet hij ook nog eens alle nog rondlopende Japanners ontwijken. Het is amper te geloven hoe hij dit voor elkaar krijgt en het lijkt misschien een groot verzinsel van de film, maar niets is minder waar. Het berust allemaal op de waarheid.

Dit is voor mij de beste oorlogsfilm die ik tot nu toe gezien heb. De film is zeker niet voor gevoelige kijkers want er komt wel heel veel bloed in te pas wat voor mij geen probleem is en voor de meeste mensen geen probleem zou moeten zijn. De film eindigt met de echte Desmond die getuigt van wat hij gedaan had en we kregen ook beelden te zien waar Desmond de ‘Medal Of Honor’ krijgt. Deze beelden waren de kers op de taart voor deze prachtige film.

[levisgeekstuff]

Iron Man

Door het succes van de films uit het Marvel Cinematic Universe is het vandaag de dag nauwelijks denkbaar, maar Iron Man is lange tijd slechts een B-figuur geweest in de comicwereld. Dat is te merken aan het geringe aantal uitgaven van de man van staal in het Nederlands…

Vroege start

Nochtans was Tony Stark er wel vroeg bij in de Lage Landen. Al in 1969 maakt hij zijn opwachting in de legendarische HIP Classics reeks. Daarin wist hij slechts drie deeltjes te vullen, maar toch kreeg hij van uitgeverij Classics de kans met een eigen serie. Voor die eigen series telden ze het aantal nummers dat helden in HIP hadden gekregen en van daar nummerden ze dan verder. Zo is het eerste ‘eigen’ nummer van ‘Ijzerman’ nummer 4 uit 1971. Helaas voor Tony Stark bleef het daar ook bij. 

Staalman

Pas in 1983 zouden we Iron Man terugzien onder eigen naam. In de reeksen Marvel Special en Marvel Superhelden probeerde uitgeverij Juniorpress allerlei minder bekende helden uit. Zo kregen ze een beeld van welke personages populair zijn bij het publiek en dus mogelijk een eigen serie verdienen. Ook Iron Man kreeg er zijn kans. Zijn vertaling was intussen trouwens aangepast van Ijzerman naar Staalman.

Helaas bleken deze geen groot succes en zouden we Iron Man buiten enkele (gast-)optredens in andere reeksen zoals de Vergelders niet snel terugzien bij Juniorpress. Wel een bijzondere vermelding waard voor die gastoptredens is Spiderman Extra 17 uit 1987. Daarin krijgen we voor het eerst 'de Iron Man uit de toekomst' te zien.

Heroes Reborn

In 1997 kreeg Iron Man nog eens een eigen uitgave in Marvel Superhelden. Na de ‘Onslaught’ saga hadden een aantal klassieke Marvel-titels onder de noemer ‘Heroes Reborn’ een herstart gekregen met aan het roer grote namen uit de comicwereld. Zo schreef Jim Lee mee aan deze nieuwe Iron Man reeks. Het tekenwerk was helaas niet van zijn hand, wel van Whilce Portacio.

Marvel Cinematic Universe

In 2008 was Juniorpress de rechten op Marvel intussen verloren aan Z-Press. Die laatste zette de lopende Spiderman en X-Mannen (nu wel als X-Men) titels verder, maar probeerde daarnaast enkele beperkte nieuwe zaken. 

Eén van die nieuwigheden was de Iron Man Special op magazineformaat. Geen onlogische keuze, want de film Iron Man met Robert Downey Jr liep intussen in de bioscoop. In het magazine werd naast enkele strips dan ook hard ingespeeld op het succes van de film. 

Standaard

Zoals je merkt, moest Iron Man het tot nu toe vooral hebben van losse uitgaven en probeersels in overkoepelende titels. Daar zou in 2015 verandering in komen. Standaard Uitgeverij (bekend van Suske & Wiske) had de rechten op Marvel Comics bemachtigd en lanceerde een groot superhelden offensief. Er werden een heleboel nieuwe lopende series gestart met materiaal uit de grote Marvel Now reboot van de Amerikaanse uitgever. Ook Iron Man was dit keer bij de gelukkigen met een eigen titel. De run van schrijver Kieron Gillen en tekenaar Greg Land werd mooi uitgegeven in 9 delen.

In de supermarkt

De meest recente ‘eigen’ Iron Man titel komt uit 2021. Supermarktketen Carrefour lanceerde dat jaar in samenwerking met uitgever Panini een reeks bundels rond verschillende Marvel-helden. Daarin stonden verschillende verhalen uit de jaren 2000. Ook Iron Man kreeg een deeltje op zijn naam, met daarin oa. het geweldige ‘Extremis’ door Warren Ellis (!) en Adi Granov. Een aanrader! 🙌

Gastoptredens

Iron Man moet het dus stellen met een zeer beperkt aantal eigen titels, maar zoals gezegd maakte hij wél zeer regelmatig zijn opwachting in andere titels. Daarin is de rol van Tony Stark soms ook best groot. Denk maar aan Civil War, waar hij samen met Captain America de centrale figuur is. 

[leesdossier-jens-4d]

Tragische held in de tweede wereldoorlog

Je moet blijven leven Osewoudt! Als Dorbeck gevonden moet worden, dan moet jij hem zelf zoeken, want niemand anders zal hem voor je vinden.

Dit stukje komt uit het boek: De donkere kamer van Damocles. Het boek speelt zich af in de tweede wereldoorlog en net na de bevrijding. Het verspeelt zich voornamelijk op deze plekken af Voorschoten, Den Haag en Amsterdam. In dit stuk ga ik laten zien in hoeverre de hoofdpersoon, Osewoudt, een tragische held is. Eerst ga ik beschrijven wat een tragische held is, daarna ga uitleggen hoe je aan de hand van de eigenschappen van Osewoudt kan zien dat het fout gaat en als laatste ga ik uitleggen in hoeverre Osewoudt een tragische held is.

 Een tragische held is een held uit een tragedie. Tragedies werden al in de tijd van de oude Grieken opgevoerd en Aristoteles heeft ook beschreven waaraan een tragische held moet voldoen. Ten eerste moet de hoofdpersoon eigenschappen hebben die goed zijn en bij de tragische held passen. Vaak is de tragische held een hooggeplaatst iemand, een koning bijvoorbeeld, en dan past het als goede eigenschap om zijn macht niet te misbruiken. Tragische held moet sympathie opwekken bij de lezers/kijkers. De tragische held moet ook consistent gedrag vertonen, dus niet dat hij eerst iemand niet vermoord, omdat hij levens wilt speren en daarna iemand vermoordt, omdat het gezicht hem niet beviel. Het verhaal moet ook realistisch zijn. De tragische held heeft ook een eigenschap waardoor je aan het begin eigenlijk al ziet dat het fout gaat, dit heet de tragic flaw van de hoofdpersoon. Het doel van een tragedie is catharsis, dit betekent dat mensen mee gaan voelen met de tragische held en daardoor bedenken dat ze het zelf zo slecht nog niet hebben. Aan het einde van het boek/toneelstuk gebeurt er een ramp voor de hoofdpersoon. Daarna komt de hoofdpersoon tot een inzicht, soms veroorzaakt door goden, dat hij beseft wat hij verkeerd heeft gedaan.

 Osewoudt is mogelijk een tragische held en hier worden zijn eigenschappen genoemd. Als eerste de goede eigenschappen van Osewoudt. Hij probeert alles voor familie en vrienden goed te doen en ze te helpen. Zo ging hij niet studeren en in de sigarenwinkel van zijn dode vader staan om voor zijn moeder te kunnen zorgen, die uit een inrichting kwam. Zij moest in een inrichting, omdat ze door ‘’het’’ werd bedreigd en Osewoudts vader vermoordde. Ook probeert hij het vaderland te hepen door dingen te doen voor Dorbeck. Hij is een man die precies op hem leek en toen de oorlog begon, zijn sigarenwinkel binnenstapte om wat voor hem te doen. Osewoudt is geen hooggeplaatst figuur, bij de Grieken was de tragische held wel een hooggeplaatst figuur, in de tweede wereldoorlog, hij is een man met een sigarenwinkel, die wat dingen voor Dorbeck doet. Osewoudt vertoon geen consistent gedrag, soms wil hij van zijn moeder af, want dan vindt hij haar irritant. Daarna stuurt hij haar een mand met fruit terwijl ze door de Duitsers is opgepakt. De tragic flaw van Osewoudt is dat hij te trouw is aan Dorbeck en alles precies doet wat Dorbeck hem opdraagt. Hij stelt geen vragen en doet het precies zoals hem verteld is. Hij ziet zichzelf ook als een mislukte versie van Dorbeck, want ze lijken erg op elkaar. Je kan je goed inleven in Osewoudt, omdat hij een normaal mens is zoals jij en ik, geen bijzondere functie of iets dergelijks, hij probeert het goed te doen voor vrienden en familie. Je leeft met hem mee als hij gevangen wordt genomen en geslagen wordt.  Als je er dan bedenkt dat we nu niet meer in oorlogstijd zijn en je recht hebt op een rechtszaak en eerlijke rechten, bedenk je dat je eigen leven toch wel goed is. Er is dus sprake van catharsis. Aan het eind van het boek gaat Osewoudt uiteindelijk dood, nadat hij tot het inzicht is gekomen dat het geen zin meer heeft voor heb om gevangen te blijven, want hij moet Dorbeck hebben om zijn onschuld te bewijzen. daarna probeert weg te rennen en wordt meerdere keren geraakt door geweren.

 Nu wordt er gekeken in hoeverre Osewoudt een tragische held is. Hij voldoet aan de meeste eisen van een tragische held. Hij heeft een goed karakter, er is een tragic flaw en er is sprake van catharsis. De eis waar Osewoudt niet aan voldoet, is consistent gedrag vertonen. Ik denk dat Osewoudt een tragische held, want hij gaat wel dood aan het einde en dat is het tragische deel. En het inzicht aan het eind van het verhaal kwam ook. Osewoudt is dus een tragische held, maar niet geheel volgens het model van Aristoteles.

 Ik denk dus dat Osewoudt uit het boek De donkere kamer van Damocles een tragische held is, ondanks dat hij niet aan alle eisen van het model van Aristoteles voldoet. Volgens het Griekse model is een tragische held een held met een goed karakter met consistent gedrag en een eigenschap waardoor je weet dat het fout zal gaan. Ook moet je je in hem kunnen inleven. Ook moet er aan het eind van het verhaal een ramp gebeuren en daarna moet je tragische held tot inzicht komen. Osewoudt heeft deze eisen allemaal, behalve het consistente gedrag. Hij is aardig en probeert vrienden en familie te helpen. Alleen is hij te trouw aan Dorbeck en daarom gebeurt uiteindelijk een ramp. Daarna komt hij tot inzicht. Dit is wat er gebeurt nadat hij tot inzicht is gekomen dat hij moet ontsnappen en geraakt door geweren. ‘’het bloeden moet worden gestelpt! riep pater Beer. hij sloeg Osewoudt’s kamerjas open en knoopt het pyjamajasje los. Maar aan de handen van pater Beer zaten minder vingers dan Osewoudt kogelgaten in zijn lichaam had.’’                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                

[thatsgamingnl]

New Post has been published on That's Gaming

New Post has been published on http://wp.me/p4wsnI-9jk

For Honor Free Weekend op alle platformen van 10 tot 13 augustus

Vanaf 10 augustus vindt er gelijktijdig op PlayStation 4, Xbox One en PC een Free Weekend van For Honor plaats. Gedurende dit Free Weekend krijgen spelers toegang tot de gehele game, waaronder de vijf spannende multiplayer-modi en een campagne die zowel alleen als online te spelen is. Bovendien mogen spelers aan de gang met alle Helden, maps en updates die aan de game zijn toegevoegd gedurende de afgelopen 6 maanden

Nieuwkomers kunnen de game vanaf 8 augustus pre-loaden op PlayStation 4 en Uplay. Tegelijk met dit Free Weekend is de Standard en Gold Edition van For Honor in alle digitale winkels en in de Ubisoft Store met korting verkrijgbaar. Spelers die tijdens het Free Weekend de game kopen, behouden alle voortgang. Voor meer informatie over het For Honor Free Weekend, ga naar forhonorgame.com/freeweekend

Twee dagen na het Free Weekend, op 15 augustus, gaat Season 3 van For Honor ‘Grudge & Glory’ van start. Met nieuwe Helden, maps, uitrusting, ranked play en verscheidene gameplay-updates, is Grudge & Glory For Honors grootste update tot nu toe. Vanaf het begin van Season 3 hebben alle spelers gratis toegang tot de maps en de gameplay-updates. De nieuwe Helden – de trotse Highlander en de dappere Gladiator – zijn vanaf 15 augustus gratis beschikbaar voor spelers met een Season Pass. Anderen spelen deze Helden vanaf 22 augustus vrij met in-game Staal.

Tijdens dit Free Weekend vinden ook de finales van de For Honor Hero Series plaats. Dit is het eerste internationale For Honor-toernooi dat Ubisoft in samenwerking met ESL® organiseert. Spelers die competitieve gameplay op topniveau willen zien, kunnen vanaf 12 augustus 20:00 uur het For Honor Season 3 Live Event: Grudge & Glory Reveal livestreamtoernooi volgen via twitch.tv/forhonorgame. De beste internationale spelers nemen het hierbij in 1v1-duellen tegen elkaar op. Hier werpen kijkers ook alvast een blik op wat er allemaal op hen te wachten staat in Season 3.

For Honor is ontwikkeld door Ubisoft Montreal, in samenwerking met andere Ubisoft studio’s*, en biedt een meeslepende verhaallijn en een intense multiplayer. Spelers treden in de voetsporen van drie machtige facties – de dappere Ridders, brute Vikingen en raadselachtige Samoerai – vechtend tot de dood op intense en realistische slagvelden. For Honor maakt gebruik van Art of Battle, een innovatief vechtsysteem dat spelers volledige controle over hun krijgers geeft. Met unieke vaardigheden en gevechtsstijlen van elke Held, kunnen zij elke vijand die hun pad kruist op de knieën dwingen.

[universiteitvannederland]

Hé jij daar. Waarom kijk je eigenlijk naar de Universiteit van Nederland?

 Door: Stephanie Esajas

Superenthousiaste wetenschappers, uiteenlopende onderwerpen en vooral ontzéttend trouwe kijkers. Als redactiestagiaire ben ik hier halverwege het seizoen komen binnenlopen en hoewel ik de Universiteit van Nederland steeds beter leer kennen, word ik stiekem nog elke dag verrast. Want welke mensen komen toch keer op keer naar de opname-avonden? En wie zijn precies die trouwe kijkers? Tijd om dat eens uit te zoeken.

Laat ik beginnen met wat statistiekjes. Want iedereen houdt van ronkende cijfers en YouTube maakt het me wel erg makkelijk om data te analyseren (lees: ik hoef het zelf niet uit te rekenen).

Het YouTube kanaal van de Universiteit van Nederland telt op het moment van schrijven 66.471 abonnees. Met één druk op de knop heb ik een videoanalyse voor me, die meteen leidt tot een grappig feitje: twee van de drie best bekeken colleges gaan over seks. Verrassend? Mwah. Verder lijkt het dat we zowel jonge als oude fans hebben, en dat onze gemiddelde abonnee zijn midlifecrisis nog niet is gepasseerd: de helft van onze kijkers is jonger dan 34 jaar.

Leuk natuurlijk, gemiddelden. Maar ze vertellen me niet wie deze mensen zijn en waaróm ze geabonneerd zijn. En dus heb ik contact opgenomen met een vaste bezoeker van onze opname-avonden, vader Bert. Al vijf keer bezocht hij onze opnames en een aantal keer nam hij zelfs zijn jonge kinderen mee. Ik belde hem op met de vraag wat hij zo leuk vond aan de colleges. ‘Het is geweldig om in een kwartier over allerlei onderwerpen wijzer te worden. Ik kijk dan ook graag de colleges terug, maar zo’n opname is een leuk avondje uit. Echt in de zaal zitten, waar je de sfeer helemaal kan proeven’. Als ik vraag wat zijn kinderen ervan vonden hoor ik de enthousiaste stem van Jacob (10 jaar) aan de lijn: ‘Ik vond het heel leuk en interessant!’ Hij moet lachen. ‘Vooral om te leren dat gamen goed voor je kan zijn!’

Vader Bert op de voorste rij met zijn zoon en dochter Of David, die met zijn dertienjarige leeftijd (wow!) zo’n beetje de grootste UvNL-fan is die ik ken. Ook hem belde ik op, en ik kwam al snel tot de pijnlijke conclusie dat hij meer colleges had gezien dan ik. ‘Ik kijk denk ik zo’n 15 colleges per maand,’ vertelt David me. ‘Soms is het handig bij een schoolopdracht, maar vaak kijk ik gewoon voordat ik ga slapen, of zo. De dingen die je leert op de middelbare school zijn best wel breed maar bij de UvNL ga je diep op een onderwerp in en dat is superleuk.‘ Zelf wil David iets met computers gaan studeren en de colleges over internetrecht en kunstmatige intelligentie behoren dan ook tot zijn favorieten. ‘Een beetje een voorbereiding op de universiteit, zeg maar. Maar ik vind andere onderwerpen ook leuk hoor!’ Wat een held.

David (in oranje shirt) luistert aandachtig naar dit college over pizza’s en duurzame energie

Naast hele jonge fans hebben we ook kijkers die nog uit een encyclopedie les kregen, zo blijkt ook wanneer ik ons archief aan het doorspitten ben:

“Ik heb maar één wens en dat is, dat jullie nog lang zullen doorgaan met de Universiteit van Nederland [...] Nu ik 78 ben realiseer ik me, mede door jullie programma, dat ik heel veel kennis heb gemist. Vandaar dat ik een trouwe leerling ben, want voor de uitzendingen, die ik via YouTube volg, zet ik alles opzij en vaak bekijk ik de vijf lezingen nog een keertje. Ik kan via mijn tablet alles op mijn grote TV zien en via mijn draadloze koptelefoon (ben gedeeltelijk doof) uitstekend volgen.”

Kijkers van alle leeftijden dus, maar met één ding gemeen. Zoals vader Bert het zo mooi zei: ‘Je moet interesse hebben in wetenschap, en willen weten waarom dingen zijn zoals ze zijn. Is dat zo, dan is de Universiteit van Nederland iets voor jou.’

Inmiddels staat de abonneeteller op 66.474 … nee, 66.475... oh, en nu... nou ja, je snapt het idee, ongeveer 66.476 dus. Sommige kijkers zitten nog op de basisschool, andere hebben de universiteit afgerond of proberen op hun oude dag nog wat bij te leren. Hoe dan ook laten ze zich niet in hokjes stoppen. Geïnteresseerd in wetenschap, dat zijn ze allemaal. Maar ze zijn ook divers. Veel diverser dan de eerste statistieken doen geloven. Maar is dat dan ook niet wat de wetenschap doet: voorbij de cijfers kijken?

Goed, mijn mini-onderzoekje geeft inzicht over drie mensen, maar er zijn er duizenden en duizenden die ik nog niet gesproken heb! Waaronder jij. Dus bij deze geef ik de vraag door aan jou. Waarom kijk jíj eigenlijk naar de Universiteit van Nederland?

[tinyspaceship-blog1]

Superheld

Als kind wilde iedereen graag Batman, Spiderman of Catwoman zijn, gewone burgers overdag en superhelden in de nacht. Een held is moedig, machtig, goed en vooral niet saai of alledaags. Peter Parker heeft een saaie job als fotograaf. Iedereen loopt over hem heen, maar ’s nachts redt hij de stad van alle misdaad als zijn alter ego Spiderman. De held is een fenomeen dat al eeuwen bestaat. Hij is een manier om met onze fantasie aan de alledaagsheid van het leven te ontsnappen, om het gevoel van onmacht van de sterveling te sussen. De held wordt op een voetstuk geplaatst en ontsnapt aan de realiteit. Hij wordt door iedereen bewonderd. De macht van de held schuilt in zijn immense kracht en zijn wil om het goede te doen. In ruil daarvoor wordt hij vereerd. Het imago van de held wordt vormgegeven via film, geschiedenis en berichtgeving. De media produceert de held door zijn buitengewone kanten in de verf te zetten en zijn menselijkheid in de achtergrond te vervagen. De magie ontstaat echter bij de kijker, de fan, hij die wilt geloven in dit goddelijke wezen, hij die dit wezen zou willen zijn. De droom om machtig en goed te kunnen zijn, te ontsnappen aan het saaie normale leven van een grijze muis, maakt de held zo succesvol.

[ourwrall1world-blog]

Belg tekent voor luxemerk Louis Vuitton

Belg tekent voor luxemerk Louis Vuitton

[ad_1] 24/05 Tekenaar Brecht Evens was al een held binnen de alternatieve-stripwereld. Maar nu speelt de Belg zich ook in de kijker bij Louis Vuitton. Voor het Franse luxehuis zet hij zijn nieuwe thuisstad Parijs … [ad_2] Bron:www.tijd.be

[levisgeekstuff]

Black Panther

Vandaag postte ik op mijn Instagram een comic over Black Panther. Dat deed me meteen ook even verder denken over de geschiedenis van dit personage. Want intussen is BP dankzij de films van het Marvel Cinematic Universe natuurlijk één van de bekendste Marvel helden, maar dat was lang niet altijd het geval. Dat maakt ook dat er in het Nederlands niet al te veel over T’Challa is verschenen. Een overzicht 👉

Debuut

De Black Panther, symbool van kracht, intelligentie en rechtvaardigheid, werd bedacht door Stan Lee en Jack Kirby. De held dook voor het eerst op in de Amerikaanse Fantastic Four 52 uit 1966. Bij ons was dat HIP Comics 1914 uit 1967 bij uitgeverij Classics.

T'Challa, beter bekend als Black Panther, is de heerser van Wakanda, een fictieve Afrikaanse natie die technologisch zeer geavanceerd is dankzij het exclusieve metaal vibranium. Dit revolutionaire materiaal is niet alleen ongelooflijk sterk, maar vormt ook de basis van de natie's vooruitgang. Als Black Panther beschermt T'Challa zijn land en combineert hij zijn politieke macht met zijn superheldenkrachten.

Pionier

Black Panther was de eerste zwarte superheld in mainstream Amerikaanse comics. Hij brak barrières en opende deuren. Dat werd nog versterkt doordat zijn verhalen vaak rijk zijn aan thema’s zoals politiek, identiteit en de strijd tegen onrecht.

Een goed voorbeeld daarvan is de miniserie ‘Hero No More’ door Peter Gillis en Denys Cowan. Dat verhaal verscheen bij ons als limited serie achterin Spektakulaire Spiderman. Later werd het ook gebundeld in de reeks ��Limited Serie’ nummer 14.

Renaissance

Jarenlang zou die miniserie het enige echte soloverhaal van Black Panther blijven in het Nederlands. T’Challa moest het vooral stellen met gastoptredens in voornamelijk Fantastic Four en Vergelders verhalen.

In 2020 kwam daar eindelijk verandering in. Dark Dragon Books bracht toen de eerste verhaallijn van de veelgeprezen auteur Ta-Nehisi Coates uit in 4 albums. Deze verhalen komen uit de Amerikaanse vol 6 van Black Panther. T'Challa wordt hier geconfronteerd met één van zijn moeilijkste uitdagingen als koning van Wakanda. Er zijn verschillende factoren en groepen die zijn heerschappij bedreigen en Wakanda staat op de rand van een burgeroorlog. Prima leesvoer!

Een jaar later kwam er nog meer Black Panther uit in het Nederlands. In de reeks ‘Renaissance Collectie’ van supermarktketen Carrefour (uitgegeven door Panini) verschenen verhalen van verschillende Marvel helden uit de jaren ‘2000. Ook Black Panther kreeg een eigen deel. Daarin werd materiaal opgenomen uit de Amerikaanse vol 3 (nrs 19, 26-29) en vol 4 (nrs 14 tot 18) reeksen. In deze verhalen zien we ondermeer het aanzoek en huwelijk van Black Panther met Ororo, Storm van de X-Mannen. Ook leuk aan deze uitgave is de dossierpagina met achtergrondinfo over Black Panther.

Tot slot verscheen in 2023 bij Dark Dragon Books ook nog een deeltje over Black Panther in de reeks ‘Marvel Action’. Vooral gericht op jongere lezers, maar daarom niet minder leuk.

Wakanda Forever!

Hoewel het meestal om kwaliteitsvolle verhalen gaat, oogt bovenstaand lijstje toch best mager niet? Wat mij betreft mag er best nog wel wat meer van de Black Panther verschijnen in het Nederlands. Wakanda Forever!

[levisgeekstuff]

Spawn: duister comic-icoon

Jawel, na meer dan 15 jaar maakt Spawn zijn rentree in de wereld van de Nederlandstalige comics! Deze maand maakt hij zijn opwachting in de nieuwe Batman/Spawn crossover bij Dark Dragon Books. Reden genoeg voor een terugblik op deze demonische held.

Een nieuw tijdperk in comics

In 1992 veranderde de comicwereld voorgoed met de introductie van Spawn. Niet alleen door het verschijnen van deze nieuwe creatie van Todd McFarlane, maar vooral ook door de geboorte van een nieuw soort stripuitgeverij. McFarlane, al een gevestigde naam in de industrie dankzij zijn werk aan Spider-Man voor Marvel Comics, was vastbesloten om meer creatieve vrijheid en eigenaarschap over zijn werk te verkrijgen. Zo richtte hij samen met gelijkgestemde artiesten zoals Jim Lee, Rob Liefeld, Marc Silvestri en Erik Larsen de uitgeverij Image Comics op. Die zou functioneren als een coöperatieve, waar creators volledige controle hielden over hun eigen creaties.

Spawn was één van de eerste titels die onder deze nieuwe uitgeverij werd gelanceerd en werd een onmiddellijk fenomeen. Het personage Al Simmons, een zwarte soldaat die na zijn dood als een Hellspawn terugkeert naar de aarde, was iets wat de comicwereld nog niet eerder had gezien. McFarlane's donkere, gedetailleerde tekenstijl en de volwassen, complexe verhalen maakten Spawn tot een hit bij een breder publiek dan de traditionele superheldencomics.

Juniorpress

Hoewel Spawn (en vele andere Image Comics) al van bij hun start in 1992 veel furore maakte in de VS, moesten we in de Lage Landen geduld hebben tot Juniorpress er in 1996 mee aan de slag ging. Wat voorzichtig begon met Spawn en Gen13 zou vanaf dan wel snel uitgroeien tot de populairste tak van de uitgeverij en het aantal uitgaven van Marvelseries snel overvleugelen. 

De reeks begint bij Juniorpress met dubbeldikke nummers van 96 pagina's. Daarin zien we de worsteling van Al Simmons om zijn verleden, nieuwe bestaan en zijn immense krachten te begrijpen. Spawn bevindt zich in een constant gevecht met de krachten van zowel de hel als de hemel. Terwijl probeert hij zijn menselijkheid te behouden en bescherming te bieden aan zijn vrouw Wanda. Gedurende deze periode wordt Spawn geconfronteerd met talrijke vijanden, waaronder andere Hellspawns, demonen als Malebolgia en Mammon en hemelse wezens die zijn bestaan bedreigen. Tegelijkertijd maakt hij bondgenoten, zoals de heks Nyx en Cogliostro.

Na verloop van tijd zou Spawn overstappen naar het 'vaste Image formaat' van Juniorpress met 48 pagina's per nummer. De reeks hield het uiteindelijk meer dan 10 jaar vol en vulde 64 nummers (tot de Amerikaanse Spawn 159). Daarin zou regelmatig stevig van toon gewisseld worden. Van zeer expressief in de begindagen, naar meer pure, intieme horror en later toch wee meer superheldenachtig. In die tijd passeerde naast Todd McFarlane zelf ook talentvolle tekenaars als Greg Capullo en Angel Medina de revue. 

Spin-offs

Naast de hoofdreeks van Spawn, bleek het personage al snel populair genoeg om tal van spinoffs te vullen. Een overzicht:

Curse of the Spawn

‘Curse of the Spawn’, geschreven door Alan McElroy en met tekeningen van Dwayne Turner, richt zich op andere Hellspawns en personages binnen het Spawn-universum.

Deze vaak zéér donkere en gewelddadige serie verscheen eerst in enkele delen van Image Special. Later werd de reeks apart verdergezet.

Violator

De ‘Violator’ miniserie door Alan Moore en Bart Sears geeft wat meer achtergrond bij één van de meest bekende vijanden van Spawn. Hoewel hier een absoluut zwaargewicht aan het roer staat als schrijver, is deze comic toch vooral pulp. Maar dan wel zeer vermakelijke pulp. 😅 De miniserie werd bij Juniorpress opgenomen in een nummer van Image Special.

Spawn Blood Feud

Nog een miniserie die werd opgenomen in Image Special en óók uit de pen van Alan Moore is ‘Spawn: Blood Feud’, getekend door Tony Daniel. Dit verhaal concentreert zich op de strijd tussen Spawn en een vampierjager. 

Spawn the Undead

‘Spawn the Undead’, met teksten van Paul Jenkins en tekenwerk van Dwayne Turner focust op de meer bovennatuurlijke aspecten en de interne strijd van Spawn. Ik was zelf een grote fan van deze complexe en emotionele verhalen, maar helaas was deze reeks met 4 nummers maar van korte duur.

Sam and Twitch

Twee nevenpersonages die al van het begin van Spawn hun opwachting maken zijn de detectives ‘Sam and Twitch’. In drie delen van Image Special lezen we de eerste verhaallijn uit hun eigen serie, geschreven door Brian Michael Bendis en met tekeningen van Angel Medina. Een zeer vermakelijk reeks dankzij de sterke karakterontwikkeling en dialogen van Bendis én de originele layouts van Medina.

Medieval Witchblade

Hoewel ‘Medieval Witchblade’ niet direct een spin-off is, maar meer een crossover, voegt het toch best veel toe aan de wereld van Spawn. Bovendien is dit echt een schoolvoorbeeld van een 90’s Image comic. Veel bloed en geweld, maar ook best veel humor. Deze crossover verscheen in de allereerste Image Special bij Juniorpress. 

Angela

Nog een opvallend personage uit de wereld van Spawn is Angela. Ze werd oorspronkelijk geïntroduceerd door gastschrijver Neil Gaiman in de Amerikaanse Spawn nummer 9 (nummer 3 bij Juniorpress). 

Deze engel en premiejager op Hellspawns, werd al snel één van de favoriete personages van vele lezers. Geen wonder dat ze al snel ook een eigen miniserie kreeg door alweer Neil Gaiman en Greg Capullo. 

De pret zou echter niet lang duren, want de rechten op Angela's personage leidden tot een juridische strijd tussen Todd McFarlane en Neil Gaiman. Dat zou er na veel getouwtrek voor zorgen dat Gaiman mede-eigendom claimde en de rechten van Angela overgingen naar Marvel Comics. Daar werd Angela opnieuw geïntroduceerd tijdens de ‘Age of Ultron’ verhaallijn. Daarna kreeg ze een significante rol in ‘Guardians of the Galaxy’ en werd ze onthuld als de verloren zus van Thor en Loki.

De vergeten Spawn

Zoals je merkt, duiken er onder de gastschrijvers uit de begindagen van Spawn vaak grote namen op. Naast Alan Moore en Neil Gaiman sprak Todd McFarlane destijds ook Dave Sim (van de independent comic Cerebus) aan om hem te helpen bij de eerste jaargang van Spawn.

Sim zou uiteindelijk de Amerikaanse Spawn nummer 10 schrijven. Maar een in de deal stond wel dat dat nummer nooit herdrukt mocht worden. En dus ook nooit vertaald. Bij Juniorpress was dat nieuws pas op het laatste nippertje binnengelopen. Vertaler Olav Beemer was al klaar met het nummer. Toch werd besloten het te schrappen uit de Nederlandse Spawn 3. Maar niet getreurd! Heb je de Amerikaanse Spawn 10 toevallig in huis? Op zijn site Weeklydose postte Olav destijds wél zijn vertaling. Die kan je er dus altijd bij nemen 😉